Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: sed

Your search found 21252 occurrences

More search results (batches of 100)
First 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 19940-20635:


19940. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

ferunt reges tibi ditia. Dic, Puer, a me,
1.1.2   Cui nihil est, ferri quae tibi dona velis.
1.1.3  Me tibi vis ipsum. Do, quod vis; nec meus esse,
1.1.4   Care Puer, jam nunc sed tuus incipio. 2. Ad Puerum Jesum
1.2.1  Stramineum, formose Puer, jam linque cubile,
1.2.2   Linque istaec saevo frigida tecta


19941. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.23.2   Omnia clamabat per fora: terrigenae,
1.23.3  Jesu corda fero vestro venalia corde;
1.23.4   Quis non rem tantam tantulo emat pretio?
1.23.5  Clamabat; sed vox nulli non spreta per auras
1.23.6   Ibat lascivis ludibrium Zephyris. 24. Sanctissimum Cor Jesu perfugium ad omnes casus


19942. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cor Domini pingis, Bato, profluit unde
1.25.2   Terrarum et partes quattuor implet Amor.
1.25.3  Tam mire pingis, perculso ut pectore clamem:
1.25.4   Non ars, ipse manum sed tibi ducit Amor. 26. Ad Virginem sine labe conceptam
1.26.1   Alibi incipit: Haec te, Virgo, dies conceptam gaudet, Olympum


19943. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

gradum; vulgo matrum nec te insere, Virgo,
1.30.2   Virgineos partus februa nulla decent.
1.30.3  Quid loquor? In medias dat se; nec casta videri
1.30.4   Ante alias omnes, casta sed esse cupit. 31. De festo Sanctae Mariae ad Nives
1.31.1  Dum stella insani multo furit igne leonis,
1.31.2   Et gravis arentes


19944. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.32.2   Mensem prae cunctis vindicat alma, venit.
1.32.3  Ferte rosas, pueri, certatim serta paremus
1.32.4   Florea virgineas implicitura comas.
1.32.5  Serta sed haec parvo languent heu tempore: primo
1.32.6   Mane vigent, sero vespere lapsa jacent.
1.32.7  Ergo aliis virtus addatur floribus: una
1.32.8   Virtus fit longa pulchrior usque


19945. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.33.9  Convolvit se se vasta in fornace, nec usquam
1.33.10   Rima est, qua se se proferat ac vacuas
1.33.11  Objicibus ruptis undantem effundat in auras;
1.33.12   Sed circum duris irrita parietibus
1.33.13  Luctatur, caecoque immugit murmure frustra.
1.33.14   Diva utinam flesses, atque iterum atque iterum
1.33.15  Isset materno singultus ab


19946. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.38.6   Idem hominum toto est quidquid in orbe rogant. 39. De Sanctissimo nomine Mariae contra metricas leges producto
1.39.1  Dic Mariam, haud culpo; sed enim dixisse Mariam
1.39.2   Mi placet, in nostro ut longius ore sonet.
1.39.3  Atque utinam hoc adeo produci possit, ut ipsas
1.39.4   Mi labro insideat nomen ad exequias.


19947. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.59.6   Nec totum in flammas verteret ac cinerem;
1.59.7  Quae facti famam ne longa obliteret aetas,
1.59.8   Adverso pulchre in pariete picta vides.
1.59.9  Sed vidisse modo quid prosit? Quo puer arsit,
1.59.10   Posce, tuos etiam compleat igne sinus. 60. Ad Sanctum Franciscum Xaverium ad Indos


19948. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.61.9  Qualis eras, talis non abnuat esse juventus,
1.61.10   Praebeat et se se morigeram et docilem,
1.61.11  Litterulas vano laudis ne discat amore,
1.61.12   Docta sed humano consulat ut generi. 62. Quantum Roma debeat Divo Petro apostolorum principi
1.62.1  Quantum, Roma, Petro debes! Quo sub duce majus,


19949. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


2.2.11  Tu face, ut ignivomus radiis maturet aristas
2.2.12   Sol et diffugiant nubila sparsa polo:
2.2.13  Tu face, ne vanis messis nos ludat aristis,
2.2.14   Sed rumpat victis horrea liminibus.
2.2.15  Tum subito, alma Ceres, meriti reddentur honores,
2.2.16   Atque tuas cingent spicea serta comas.


19950. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

prosit, quaeris, quidve obsit; in aevum
3.4.4   Vita sit aeternum, morsne parata tibi.
3.4.5  Quid juvet, heu, servasse alios, si te male perdas?
3.4.6   Vive aliis; primum vive sed ipse tibi. 5. Ad senem annos occultantem.
3.5.1  Foeda tegi nulla potis est ratione senectus,
3.5.2   Atque, tegi cum vult,


19951. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

moveor dictis, res est ubi pulchra, protervis;
3.8.2   Pulchra ubi res non est, laude nihil moveor.
3.8.3  Ipse mihi de me credo mihi conscius uni,
3.8.4   Nec studeo dici, Quinte, sed esse probus.
3.8.5  Dic quaecumque placet; vacuas tua verba per auras
3.8.6  Irrita in aërios cuncta volant Zephyros.


19952. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.15.5  Nec sequor, atque insto fugienti: hunc ferre laborem
3.15.6   Tarda aetas, durum vel juveni, renuit. 16. Ad Lycorin. Foeminam non modo a probro, sed etiam a suspicione probri abesse oportere.
3.16.1  Expertem probri non est satis esse, Lycori;
3.16.2   Suspecta est probri foemina si qua, mala est.
3.16.3  Est bona, quam, si


19953. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sana
3.18.8   Mente vales, una est haec tibi, Phylli, salus. 19. Ad Tullam. De patientia.
3.19.1  Multa quidem miseram vexant mala; sed grave nullum
3.19.2   Est magis hoc, nescis quod tua ferre mala.
3.19.3  Fac, mentem obfirmet patientia: Tulla, malorum
3.19.4   Plusquam pars aberit jam tibi dimidia.


19954. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

superi, quid habet magni? Quid continet usquam,
3.24.6   Praecipuo ut se se poscat honore coli?
3.24.7  Cur tumet, a proavis cui res est magna relicta,
3.24.8   Fraude sed, aut saevis parta latrociniis?
3.24.9  Nempe auri fulgor perstringit lumina, nec qua
3.24.10   Quisque habeat, quantum, quaerimus, ast habeat.
3.24.11  Hinc stulti sobolem


19955. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Jam vitae multo maxima pars fugiet,
3.29.9  Jam bona se affundent multa omni ex parte, levisque,
3.29.10   Quam culpas, fiet vita tibi et facilis.
3.29.11  Jam dices: non res, sed mens facit una beatos;
3.29.12  Vitam omnem perdit stultitia una hominum. 30. Ad Avitum. De vigilia.
3.30.1  Quam potis es,


19956. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.34.4   Quos amor haud ullo flectit ab officio,
3.34.5  Quorum fraena regit ratio, nec lora remittit
3.34.6   Unquam vesanis victa cupidinibus.
3.34.7  Infelix! Non te vires, sed, viribus uti,
3.34.8   Cujus opus proprium est, mens bona destituit. 35. Ad Gelliam, de fugienda aeque libidine ac avaritia.


19957. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.37.1  Aule, malum non est, res est modo plena pericli,
3.37.2   Usque colis juvenis quod muliebre genus.
3.37.3  Esse malum nec te dico, nec dicere fas est,
3.37.4  Sed neque mi videor dicere posse bonum.
3.37.5  Non bonus est, nimium sibi qui confidit et audet
3.37.6   Id, fieri multos perspicit unde malos;
3.37.7  Non bonus est, cura qui non


19958. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.39.3  Deficiunt, inquis, vires; at posce supremi,
3.39.4   Ultro quod spondet, numinis auxilium.
3.39.5  Haec ni, Tulle, facis, jam non tibi dira libido,
3.39.6  Tute tibi sed fers improbus exitium. 40. De animo.
3.40.1  Ipsum se se animus sentit, vivitque, vigetque,
3.40.2   Atque agilis nutu flectitur


19959. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.44.2  Concitus Idalio dum furit igne sinus.
3.44.3  Ardor ut insanus posuit, culpamque fatentur,
3.44.4   Verba senum et dicunt vera fuisse nimis.
3.44.5  Dicunt, sed frustra: nil prosunt, mos ubi pravus
3.44.6   Convaluit longo tempore, verba senum. 45. Ad Glauciam, frustra olim monitum.


19960. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ipsi et se se horrent ac sua flagitia.
3.45.5  Haec tibi praedixi quondam, monuique futura;
3.45.6   Risisti monitus, Glaucia stulte, meos.
3.45.7  Nunc misero haud risum, sed moestas, queis mage dignus,
3.45.8   Illo pro risu, Glaucia, do lacrymas. 46. De stirpe omnibus communi.
3.46.1  Hic tacet


19961. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

lacrymas. 46. De stirpe omnibus communi.
3.46.1  Hic tacet obscuros, claros crepat ille parentes:
3.46.2   Omnibus est aeque terra sed una parens. 47. [  275] Ad Tullam, quo pacto omnibus probari possit.
3.47.1  Tulla, rogas, quanam possis cara omnibus esse?


19962. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

reor, es; verum non est satis esse pudicam,
3.66.2   Quod non es, vulgo si videare tamen.
3.66.3  Non res una etenim, mens et tibi conscia probri,
3.66.4   Foemineum perdit fama sed ipsa decus.
3.66.5  Turpis et est, patitur quae turpis, Polla, videri
3.66.6   Sit licet eximia Penelopaea fide. 67.


19963. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Penelopaea fide. 67. De libertate.
3.67.1  Libera mens partem, quo vult, se flectit in omnem,
3.67.2   Tacta malis, nusquam rapta sed illecebris.
3.67.3  Frustra pinnigeri vires culpantur amoris,
3.67.4   Atque faces, certa et spicula missa manu.
3.67.5  Imputet ipsa sibi ratio, quod munere divum


19964. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quid fingit libera servitium. 68. De rege improbo.
3.68.1  Qui late populis victor dat jura subactis,
3.68.2   Ipse suis servit sed male flagitiis,
3.68.3  Hic vulgo felix, miser est mihi, vilior omni,
3.68.4   Omni et perditior, clamo ego, mancipio,
3.68.5  Cui dominus non colla premit, sed pectore


19965. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ipse suis servit sed male flagitiis,
3.68.3  Hic vulgo felix, miser est mihi, vilior omni,
3.68.4   Omni et perditior, clamo ego, mancipio,
3.68.5  Cui dominus non colla premit, sed pectore saevis
3.68.6  Armatus stimulis insidet in medio. 69. De senili amore.
3.69.1  Quintus amat Pollam senior. Miraris?


19966. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.71.1  Nil vir, cuncta timet mulier; conjungitur apte
3.71.2  Extremum extremo, prodeat ut medium;
3.71.3  Ne timor hanc, illum ne contra audacia perdat,
3.71.4  Alter sed morbum demat ut alterius;
3.71.5  Quoque carent ambo seorsum sibi nempe relicti,
3.71.6   Hunc habeant pariter junctus uterque modum.


19967. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

79. Ad Cinnam, libidini obsistendum.
3.79.1  Quod per prona trahit correptum dira libido,
3.79.2   Id non turpe tibi est, Cinna, sed est miserum.
3.79.3  Quod tristi obsequeris monstro per prona trahenti,
3.79.4  Id miserum est etiam, sed mage turpe tibi.
3.79.5  Sta contra, contende animis, pugnamque


19968. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

prona trahit correptum dira libido,
3.79.2   Id non turpe tibi est, Cinna, sed est miserum.
3.79.3  Quod tristi obsequeris monstro per prona trahenti,
3.79.4  Id miserum est etiam, sed mage turpe tibi.
3.79.5  Sta contra, contende animis, pugnamque capesse:
3.79.6   Turpe nihil fuerit, nil fuerit miserum.


19969. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

90. Ad Tullam amori obsistentem.
3.90.1  Te malus urget amor; stas contra, Tulla, protervo
3.90.2   Nec pares, forti mente sed imperitas.
3.90.3  Perge pari virtute, fugam dabit ille; ferere
3.90.4   Victrix indomitum tu domuisse deum. 91. Ad


19970. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

94. Ad Varronem, de adversa fortuna interdum utili.
3.94.1  Fles, quod pulsatae perierunt grandine vites,
3.94.2   Enecti morbo quod periere greges.
3.94.3  Fles, nequeas, Varro, sed dicere prosit, an obsit
3.94.4  Ista, ciet lacrymas quae tibi, pauperies.
3.94.5  aequa malam injecit; quid si, verso ordine, iniqua,
3.94.6   Stulte, malam aspellat fors tibi


19971. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.100.7  Fiet amabilior, passus cum saepe repulsam
3.100.8  Incipiet fieri jam minus improbulus. 101. Ad Gelliam, ne tantum placere, sed etiam prodesse velit
3.101.1  Ut nil non placeat, quae dicis, Gellia, cunque,
3.101.2   Expendisque acri singula judicio,
3.101.3  Quamque potes, multo contingis verba lepore,


19972. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

104. De muliere impudica et viro timido.
3.104.1  Nec mulier, thalamum laesit quae infida jugalem,
3.104.2  Nec semel abjecto vir profugus clypeo,
3.104.3  Amissam reparat laudem; sed tempus in omne
3.104.4   Flet miser aeterno mersus in opprobrio.
3.104.5  Haec ego dicebam, risit lasciva Lycoris,
3.104.6  "Quam tua te fallunt tempora", Varus ait.


19973. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

115. Ad Postumum ineptum hominem Corvini ineptias nequaquam ferentem.
3.115.1  Corvinus gravis est tibi, Postume, tu gravis illi,
3.115.2   Ille gravem sed te fert tamen assidue.
3.115.3  Redde vicem, carumque itidem tu ferto sodalem.
3.115.4   Alternis vitae hoc vivitur officiis.
3.115.5  Da veniam, nactus veniam; facilique,


19974. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

126. De Quinto in Pollae vultu optimum ingenium ac mores vidente.
3.126.1  In Pollae vultu Quintus mira omnia, praestans
3.126.2   Ingenium, mores et videt aureolos.
3.126.3  Sed videt in caro quod vultu stultus amator,
3.126.4  Vanam ultra speciem, res docet, esse nihil.
3.126.5  Ille malus certe primum ut deferbuit ardor,
3.126.6   Et verum coepit mens


19975. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hoc causae est, tibi cur metuam, Levine, sodalem
3.127.4   Qui tibi junxisti tam bonus improbulum.
3.127.5  Ille tibi similis non fiet (crede monenti),
3.127.6   Illi sed fies denique tu similis. 128. De Galla et Tulla.
3.128.1  Galla domo in parva colitur, coetuque frequenti
3.128.2   Primorum


19976. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

domo in magna vix ulli visitur unquam,
3.128.4   Atque velut nudo in littore sola sedet.
3.128.5  Non domina hercle domum Romae clarescit ob amplam,
3.128.6  Amplam clarescit sed domus ob dominam. 129. Ad Gallae amatorem.
3.129.1  Ureris et Gallam visis: pol quam mage vises,
3.129.2   Tam mage sollicitus


19977. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.129.1  Ureris et Gallam visis: pol quam mage vises,
3.129.2   Tam mage sollicitus visere discupies.
3.129.3  Non requiem ardori praesens fert illa molesto,
3.129.4   Pulchra sed ardorem suscitat usque novum.
3.129.5  Apposita stulte vis flammam extinguere flamma
3.129.6   Vis sanare malis vulnera vulneribus?


19978. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in amicitia, qui pectoris intima celat,
3.163.4   Servat et in tacito vulnera caeca sinu.
3.163.5  Quod dolet, expromo, nec te convincere noxae,
3.163.6   Convinci erroris sed magis ipse volo.
3.163.7  Si verum objeci, prosum tibi; sin mage falso
3.163.8   Quid timui, prosum, doctus id, ipse mihi.


19979. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.177.1  Sic ego sum; quovis dilecti, Quinte, sodalis
3.177.2   Quantumvis parvo tangor ab officio.
3.177.3  Nec quid contulerit, nec quanta juverit in re,
3.177.4   Quaero, sed fuerit quam memor ille mei.
3.177.5  Hoc satis est: alius penset sua commoda, longae
3.177.6   Fructus amicitiae sit mihi solus amor,
3.177.7  Cujus, ne possit spes me irrita


19980. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.179.6   Nil operae impendens ut videare quod es. 180. Cujus animi sit Battus, se didicisse ex ejus sodalibus.
3.180.1  Non ego te novi, novi sed, Batte, sodales,
3.180.2   Queis arcta vivis junctus amicitia.
3.180.3  Nil opus est aliud; novi et te, Batte, tuamque
3.180.4   Odi, atque aversor sanus amicitiam.


19981. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

185. [184.] Amici sinceri officium.
3.185.1  Quod te laudavi toties, me dicis amicum,
3.185.2   Et certe dici, Lydia, promerui.
3.185.3  Sed mage promerui, quod te reprendere, si quid
3.185.4   In vita peccas, Lydia, sustineo.
3.185.5  Illud mi facere est semper jucunda voluptas,
3.185.6   Multa hoc mi pectus complet


19982. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

189. [188.] Ad Aulum nimium sibi, nihil amicis consulentem.
3.189.1  Ne tibi quid noceas, dum consulis, Aule, sodali,
3.189.2   Prospicis: hoc prudens diceris egregie.
3.189.3  Malim ego sed prudens dici minus, atque sodali
3.189.4   Ipse mei oblitus consuluisse meo.
3.189.5  Qui nimium cavet usque sibi consultus, amico
3.189.6   Improbus interdum non cavet ille


19983. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.205.3  Nec scit amicitiae cultores dulcis amici
3.205.4   In rebus capiant gaudia quanta bonis. 206. [205.] Ad Eunum, ut non pulchra tantum, sed utilia etiam carmina scribat.
3.206.1  Scribe aliquid prosit quod moribus, Eune: libellos
3.206.2   Odi, ubi nil pulchro in carmine frugis inest,
3.206.3  Dux ubi virtutis, vitaeque


19984. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

217. [216.] Laudat invidiam ex virtute coortam.
3.217.1  Invidiae metuo flammam, cumque, Aule, coorta est,
3.217.2   Demittoque aures et misere excrucior.
3.217.3  Invidiam sed enim, virtus quam gignit, opimam
3.217.4   Esse reor laudem, non reor invidiam. 218. [217.] Ad Gaurum a Phyllide deceptum.


19985. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Non ego par cupio reddi mihi, Postume, gratum
3.221.2  Esse tibi cupio quod bene promerui.
3.221.3  Non mercor si quid feci bene, pro benefactis
3.221.4   Agnosci tantum sed benefacta volo. 222. [221.] In Marcum ingratum.
3.222.1  Quod bene, Marce, tibi feci, sentire putabam,
3.222.2   Tam sentis,


19986. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

222. [221.] In Marcum ingratum.
3.222.1  Quod bene, Marce, tibi feci, sentire putabam,
3.222.2   Tam sentis, sentit quam lapis, aut frutices.
3.222.3  Sed bene quod feci non poenitet. Una voluptas,
3.222.4   Quam cepi feci cum bene, Marce, sat est. 223. [222.] Ad Aulum, ut a foemina pellaci caveat.


19987. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

234. [233.] [ = Sat. 949] Quaenam bona sint vere judicanda.
3.234.1  Quae tu summa vocas, Varro, bona, nec bona dico,
3.234.2  Sed leve fortunae ludibrium instabilis.
3.234.3  Nil census et opes, nil tecta ingentia miror.
3.234.4  Quaero aliquid fiat quo melior dominus,
3.234.5  Quaero aliquid, possim quo


19988. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[237.] De animi aequitate retinenda in varia ludi fortuna.
3.238.1  Non turpe est vinci, nec pulchrum vincere ludo
3.238.2   (Utraque res aeque futilis ac nihili est),
3.238.3  Turpe sed extolli quum ludo viceris, angi
3.238.4  Atque animo quoties, Postume, victus abis.
3.238.5  Veram nec ludus fert laudem, semper at aequa
3.238.6   Mens, eadem ludo quae manet in


19989. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vereor, longo ne cognitus usu,
3.251.4   Atque tibi, atque mihi denique displiceat.
3.251.5  Posse id non reris fieri. Fit, Polla, profecto
3.251.6   Multum ubi quis placuit, sed placuit subito. 252. [251.] Mens culta in corpore culto.
3.252.1  Ut gemma in pulchro quae pulchre inclusa metallo est,


19990. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.256.2   Polla, tuum si non duxeris esse virum,
3.256.3  Nec fidas nimium vinclo secura jugali,
3.256.4   Nec solam credas omnia posse fidem.
3.256.5  Sed velut externum quae vafra illexit amantem,
3.256.6   Illigat usque novis, quam potis, illecebris;
3.256.7  Sic tu aliquid semper facias, dicasve, tuus vir
3.256.8   Ut magis


19991. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

258. [257.] Facies mendax.
3.258.1  Istam odi faciem, qua vulgus fallitur, Aule,
3.258.2   Quae spondet quiddam scilicet exiguum.
3.258.3  Sed tantum spondet, nec praestat; nata docere,
3.258.4  Externa quam res discrepet a specie. 259. [258.] De Tulla ac Phyllide altera irae, altera amori


19992. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.261.1  Cur qui sapiens externis non sibi sapiens sit.
3.261.2  Ab se se abscedens posset si cernere se se,
3.261.3   Ut sapit externis, quippe sibi saperet.
3.261.4  Sed quando potis est se nemo abscedere ab ipso,
3.261.5   Qui sapit externis, non sapit ipse sibi. 262. [261.]
3.262.1  In Flaccum


19993. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vitrum si puer antetulit. 263. [262.]
3.263.1  Veri ac falsi amoris indicia.
3.263.2  Inde seni, hinc juveni blanditur Polla: sed illae
3.263.3   Frigent, haec jactant fulgura blanditiae.
3.263.4  Hanc videat jubeo, si quis vult noscere, quantum
3.263.5   A vero falsus denique distat amor.


19994. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.263.5   A vero falsus denique distat amor. 264. [263.]
3.264.1  De recti norma.
3.264.2  Norma placet: recti sed normam transilit, ipsam
3.264.3   Qui recti normam consulit immodice. 265. [264.]
3.265.1  De amore cum sapientia


19995. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Tullam. Non decere pudicam cum parum pudicis versari. Krša
3.278.1  Tu nupta es; virgo est, quae tecum, vivit, Elysa.
3.278.2  Verba sed ambarum quum tamen accipio,
3.278.3  Virgo intacta soles tu, pol, mihi, Tulla, videri,
3.278.4   Illa tribus deinceps foemina nupta viris.
3.278.5  Tam tibi dissimilem noli jam


19996. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fugit; magnum in vita quodcumque putamus,
3.284.6   Dum loquor, in fumum vertitur et cinerem. 285. [284.] Ille laudibus, divumque honore dignus, quem non opes, sed virtutes, ingenuaeque artes decorant. Illum laudibus, praecipuoque honore dignum esse, quem non opes, sed virtutes, ingenuaeque artes decorant. Krša


19997. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

285. [284.] Ille laudibus, divumque honore dignus, quem non opes, sed virtutes, ingenuaeque artes decorant. Illum laudibus, praecipuoque honore dignum esse, quem non opes, sed virtutes, ingenuaeque artes decorant. Krša
3.285.1  Pauperies me nuda juvat prae divite censu
3.285.2   Ridentem vestras, Glaucia, divitias,


19998. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

numina sancta, colam. 286. [285.] In idem argumentum.
3.286.1  Hortos, atque domos quod condis, magnus haberis;
3.286.2   Magna sed haud magnum res facit, Aule, virum. 287. [286.] Ad amicum. De Polla.
3.287.1  Pollam vir spernit, quam tu miraris, amice.


19999. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.293.2   Ibit et in penitos flamma recepta sinus.
3.293.3  Verte oculos alio: veris majora sibi mens
3.293.4   Finget et insanus tum quoque gliscet amor.
3.293.5  Sed tamen hoc praestat dirum non sponte venenum
3.293.6   Excipere, exitium nec sibi velle suum. 294. [293.] Amorem senes etiam quandoque tentare.


20000. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.294.1  Quinte, cave; nimium gelidae ne fide senectae,
3.294.2   Rugas Idalius non timet ille puer;
3.294.3  Quin petit interdum, ne molli scilicet aevo,
3.294.4   Soli sed palmam debeat ille sibi. 295. [294.] (ponendum inter sepulcralia) Krša De epitaphio Raphaelis Mengsii


20001. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pensat, ab alto
3.301.6   Res hominum cunctas qui videt axe, Deus. 302. [301.] Haud culpae, damni piget. Non culpae, sed damni quod inde oritur, homines pigere docet. Krša
3.302.1  Aerumnam horremus, causas tamen addimus omnes
3.302.2   aerumnae proni quodlibet in


20002. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

310. In idem argumentum.
3.310.1  Tulla, probam possim te dicere; nil tibi factum,
3.310.2   Nil unquam dictum novi equidem improbule;
3.310.3  Improbulos quaecumque sibi sed jungit amicos,
3.310.4   Vel non est, cito vel desinit esse proba. 311. Amicus incestus foedat famam vel castae puellae.


20003. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

312. In idem argumentum.
3.312.1  Incestos inter castam te vivere dicis.
3.312.2   Juratae id nequeam credere, Galla, tibi.
3.312.3  Nec vulgus credit; sed, quod res cogit, amicis
3.312.4   Esse tuis prorsum te putat assimilem.
3.312.5  Et merito; nec enim milvis gaudere columba,
3.312.6  Versari in mediis nec solet agna lupis.


20004. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.326.1  Pone Pone] seu: Vince Radelja animos, froenisque iram compesce: nocere
3.326.2   Vult aliis crebro sed nocet ira sibi. 327. Beatum esse, qui sua sorte contentus vivat.
3.327.1  Quinte, doles, tibi quod contingit parva supellex,


20005. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Boscovichii a se Latinis versibus expressa ex Italicis Julii Caesaris Cordarae.
4.6.1  Ne coma Rotgeri, Tusco quam carmine laudat
4.6.2  Julius, in sola clareat Ausonia,
4.6.3  Sed, linguae quacumque patent regna ampla Latinae,
4.6.4   Cantetur gentes nota per innumeras,
4.6.5  Haec verti. At quisnam ingenuos aequare lepores,
4.6.6   Nativas Juli quis


20006. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

alibi supradm epigr. sic incipit: Quam tibi crudeli praecisam jam prope morbo, / Clemens, praesentes protulerunt Superi, / Vita quidem dulcis Radelja Vita quidem dulcis, sed vita dulcius hoc est,
4.24.2   Quod magnis grates laetus agit superis,
4.24.3  Quod, te servato, sic orbis gaudeat, ut si
4.24.4   Extremo ipse foret sospes ab interitu.


20007. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quamquam multo est melius, ne cesserit omnis
4.30.6   Languor adhuc, vestri sedula cura facit,
4.30.7  Cura patrem camposque inter sylvasque secuta,
4.30.8  Cura gravis, patri sed tamen apta comes. 31. [30.] Ad Romanam Arcadiam, cum Auronti, id est Clementi XIII.tio ob datam pecuniam ad Parrhasii nemoris instaurationem gratiae agerentur.


20008. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.33.5  Sublimi nitens coeli super alta volatu
4.33.6   Audit qui voces et videt ora deum;
4.33.7  Inde redux altum spirat, nec pastor avenas
4.33.8   Tractat, Moeoniae sed canit apta tubae. 34. [33.] Ad Clementem XIII., ut se bonis mitem, improbis acerbum praebeat.
4.34.1  Sacrorum antistes, laudo, quod candidus agni


20009. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[33.] Ad Clementem XIII., ut se bonis mitem, improbis acerbum praebeat.
4.34.1  Sacrorum antistes, laudo, quod candidus agni
4.34.2   Innocuos mores, ingeniumque refers;
4.34.3  Saepe sed irati similem decet esse leonis.
4.34.4   Ille etiam, in summi qui sedet arce poli,
4.34.5  Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,
4.34.6   Horrescit rictuque asper et


20010. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te niveis provehit alitibus.
4.37.3  Scande, vocant quo te jamdudum publica vota,
4.37.4   Inque omni gliscens pectore mirus amor.
4.37.5  Felix, tanta capis quod praemia, sed mage felix,
4.37.6   Praemia quod populo tanta probante capis,
4.37.7  Quod procerum et vulgi sic implent gaudia mentem,
4.37.8   Ullus ut haud usquam sit locus invidiae.


20011. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Laudabar, pulchro quod structum in colle, quod agri
4.39.2  Dives sum, campis fertile et uberibus,
4.39.3  Atque frequens populo, claris et nobile gestis;
4.39.4  Magna sed haec parvi nunc facio decora.
4.39.5  Pro cunctis satis est laus una atque unica, divum
4.39.6   Munere te, Clemens Maxime, quod genui.


20012. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.41.2   Eximie in vita nemo fuisse pium:
4.41.3  Esse pium, regni primo quem sentit in ortu,
4.41.4   Nec cohibet tacito gaudia Roma sinu,
4.41.5  Sed tibi certatim plauditque ac fausta precatur,
4.41.6   Tamque piis nil non sperat ab auspiciis.
4.41.7  Et merito: pietas quod regnum condidit una,
4.41.8   Una etiam prisco


20013. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.69.1  Terga canis damae fugientis corripit: hostis
4.69.2   Discerpi saevo territa dente timet.
4.69.3  Dente nec illa tamen periit: peritura sed aevo
4.69.4   Jam foede laceris artubus, heu, fuerat!
4.69.5  Quod vivit, vivetque omnes servata per annos,
4.69.6   A Sexto id se se dicit habere Pio.


20014. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.74.1  Clementi magno instabat mors pulchra, laborum,
4.74.2  Quos tulit in vita, praemia laeta ferens.
4.74.3  Obtulit instanti se se nil territus ille,
4.74.4   Pallida sed scisso Roma sinu ingemuit,
4.74.5  Et mihi, ait, tantum, proh, Divi, avertite vulnus,
4.74.6   Mi tantum, ah, miserae avertite perniciem.
4.74.7  Sollicitae valuere preces. Mors


20015. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

75. [73.] Ad cardinalem Julium Somaliam.
4.75.1  Eximium Sextus tibi quod, Somalia, honorem
4.75.2  Largitur, toto gratulor ex animo.
4.75.3  Sed magis ex animo tibi gratulor, hoc quod honore
4.75.4   Dignum Roma omni te putet eximio,
4.75.5  Sexto et certatim nemo non plaudit, honorem
4.75.6  Praesule in eximio quod locat


20016. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

77. [75.] Ad cardinalem Flanginium.
4.77.1  Romano clarus quod fulges denique in ostro,
4.77.2  Id, Flangine, tibi gratulor ex animo;
4.77.3  Sed magis hoc, tibi delato quod gaudet honore
4.77.4  Clarior ob titulos Roma futura tuos;
4.77.5  Nemo tua Sexto quod cessat plaudere causa,
4.77.6   Virtuti solvi praemia quisquis


20017. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.79.1  Virtutes vulgare tuas, Durine, parabam,
4.79.2   Atque meis coelo attollere carminibus:
4.79.3  In manibus citharae, jam vox exibat in auras,
4.79.4   Torva sed ex sacro prodiit una choro,
4.79.5  Et roseas suffusa genas frontemque pudore,
4.79.6   Pulchraque transverso labra premens digito.
4.79.7  Audacem vetuit meritae quidquam


20018. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.83.5  Mitem, magnanimum, nullis non dotibus auctum
4.83.6  Narrans, heroum corpora quae decorant,
4.83.7  Quaeque animos. Majora fide narrasse putabam;
4.83.8   Sed tua praesentis factaque cum licuit
4.83.9  Dictaque mirari, clamavi Roma: minora
4.83.10   Reris cuncta meus mi retulit Tiberis.


20019. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.86.2   Ille tuus dixit: nec tamen eripuit
4.86.3  Splendoris tantum quantum dedit. Illa dolentis
4.86.4   Credita non ulli vana querela jacet,
4.86.5  Sed magis, atque magis tua laus viget; esse fereris
4.86.6   Quod semper Tusci patria Moeonidae. 87. [85.] De Venetiis.
4.87.1  Dum


20020. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.87.5  Nec servit pelago, verum imperat, Adria late
4.87.6  Qua patet, edomiti magna maris domina.
4.87.7  Nec magna est, aedes media quod condit in unda,
4.87.8   Sed sibi quod regnum condidit eximium,
4.87.9  Regnum, fortunae possit quod vincere fluctus,
4.87.10  Quasque ferunt rebus tempora longa vices.
4.87.11  Jupiter haec; doluit


20021. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.88.7  Omnes omnigena praestantes laude, suaeque
4.88.8   Ingens et decus et praesidium patriae,
4.88.9  Conjugio ex isto nil parvum sperat, ituram
4.88.10   Sed, qua clara patrum gloria praegreditur,
4.88.11  Progeniem, Venetam quae rem servetque, superque
4.88.12   Astra manu fortis consilioque ferat.


20022. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.91.1  Luce micant pulchra tot gemmae, Octavia, sponsi
4.91.2  Dona tui; gemmis tu quoque pulchra micas;
4.91.3  Nec tamen a cultu es tu pulchrior; ipse decorem
4.91.4   Sed magis a pulchro corpore cultus habet. 92. [90.] Octaviae Odescalchiae novę nuptę e patria domo exeunti.
4.92.1  Felix praestanti vir conjuge! Tu quoque felix


20023. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.97.1  Bacchi templa vides priscis meliora, decorae
4.97.2   Candida ubi fervent gaudia laetitiae.
4.97.3  Austriacum hic juvenem dia cum conjuge, laeta
4.97.4   Sed non et nimium Roma soluta colit. 98. [96.] Ad Sigismundum Chisium, de museo in ejus domo picto.
4.98.1  Chisi magne, tuas Helicon migravit in aedes,


20024. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.104.1  Totque ac tam raris gnatam Victoria praestet,
4.104.2   Flaminia an matrem dotibus, ambigitur.
4.104.3  Hoc omnes inter sed plane constat, utraque
4.104.4   Esse nihil toto cultius et melius
4.104.5  Foemineo in coetu, nec pol fore, ni dea summis
4.104.6  Huc aliqua e coeli sedibus adveniat.


20025. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Chisiadum et claro consuluit generi,
4.105.3  Aurea mortales coetus terrasque reliquit,
4.105.4  Atque domos abiit Flaminia in superas.
4.105.5  Illa quidem felix, nec fleri digna; sed, eheu,
4.105.6   Conjux, heu genitrix et pater unanimis,
4.105.7  Et soror et fratres, altum queis vulnus adegit,
4.105.8   Roma, tibi tristes eliciunt lacrimas.


20026. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

de carmine, quo hyemem laudat.
4.108.1  Tristis hyems ante hac mihi, Balthasar optime, visa est,
4.108.2   Pigra gelu, nigris horrida turbinibus,
4.108.3  Digna odio, nullis non probris digna, sed illam,
4.108.4   Magne, tuo dum tu carmine concelebras,
4.108.5  Incipit en eadem grata et jucunda videri,
4.108.6   Et dici verno tempore laeta magis:


20027. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1 scriptum in autumnum.
4.109.1  Autumnum exegi Romae, caruique beati
4.109.2   Ruris non laeto pectore deliciis.
4.109.3  Autumnum sed tu dum, Balthasar optime, scribis,
4.109.4   Pingis et agrorum gaudia mirifice,
4.109.5  Urbe procul tecum rapior, rurisque beati
4.109.6   Hercle fruor laeto pectore


20028. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nemo malos audet cantores laedere, nemo
4.114.4   Plaudere, te plausum non praeeunte, bonis.
4.114.5  Nil turbae est usquam, nec solum cuncta canuntur,
4.114.6   Cuncta sed et fiunt ad numerum atque modum. 115. [113.] Simulacro Ciceronis subscriptum.
4.115.1  Salve, urbis decus aeternae, salve, optime Tulli,


20029. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[114.] [  Sep. et Lug. 72] De Tullio servato apud hominem stolidum. De Tullii simulacro apud hominem stolidum. Krša
4.116.1  Tullius hoc vivit sub marmore; sed tacet, hujus
4.116.2   Quod domini stolidas despicit auriculas.
4.116.3  Veneris huc, Stay, vel tu, Bonamice, loquetur
4.116.4   Ore merum promens nectar et ambrosiam.


20030. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te satis esse reor. Radelja 118. [116.] Ad Ignatium Veninum S. J. eximium sacrum oratorem, cum initio a paucis, sed iis nobilissimis ac doctissimis audiretur. Ad Ignatium Veninum S. J. eximium oratorem, cum initio a paucis, sed iis nobilissimis ac doctissimis audiretur
4.118.1  Audiris paucis rhetor


20031. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

118. [116.] Ad Ignatium Veninum S. J. eximium sacrum oratorem, cum initio a paucis, sed iis nobilissimis ac doctissimis audiretur. Ad Ignatium Veninum S. J. eximium oratorem, cum initio a paucis, sed iis nobilissimis ac doctissimis audiretur
4.118.1  Audiris paucis rhetor longe optimus, isti
4.118.2   Sed pauci sunt pars optima Romulidum,
4.118.3  Quos fora


20032. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Ignatium Veninum S. J. eximium oratorem, cum initio a paucis, sed iis nobilissimis ac doctissimis audiretur
4.118.1  Audiris paucis rhetor longe optimus, isti
4.118.2   Sed pauci sunt pars optima Romulidum,
4.118.3  Quos fora mirantur, quos curia sancta, Lyceo
4.118.4   Queis parta est ingens gloria in omnigeno.
4.118.5  Hos tu auditores mihi


20033. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.120.6   Civibus a magno numine structa domus.
4.120.7  Talia jactabam, coeli dum regna potenti
4.120.8   Veninus mire pingeret eloquio,
4.120.9  Nec jam audire, mihi sed cernere cuncta videbar,
4.120.10   Quum subito fari desiit (hora nimis
4.120.11  Praepete desierat lapsu brevis); ilicet omnes
4.120.12   Mi penitus toto e pectore laetitiae


20034. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.122.3  Namque virum novitque, omnique ad sidera tollit
4.122.4   Laude omnis, late quam patet, Italia.
4.122.5  Nec sibi vult dici, eloquio quam polleat ille,
4.122.6  Sed tu acri quam sis praedita judicio. 123. [121.] De eodem cum desiit concionari. Ad eumdem quum concionari desiisset.


20035. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

123. [121.] De eodem cum desiit concionari. Ad eumdem quum concionari desiisset. Krša
4.123.1  Desiit audiri tua vox, Venine, sed alto
4.123.2   Illa mihi penitus pectore fixa manet,
4.123.3  Atque utinam evelli possit; nam postmodo quidquid
4.123.4   Audiero, metus est, ne male displiceat.


20036. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vide aliud epigr. de Minzono n.o 366. Radelja Ad Minzonum oratorem sacrum.
4.124.1  Pars laudat, pars te culpat, Minzone, Quiritum,
4.124.2   Sed, quae te culpat, pars adeo exigua est,
4.124.3  Parva, minuta, levis, dicam hoc ut jure: Quiritum
4.124.4   Omni laudaris mirifice a populo.


20037. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.125.3  Et placuisse bonis laus est tua sua] Kr š a :tua Radelja magna; sed hercle
4.125.4   Major, Minzoni, est displicuisse malis.
4.125.5  Illa quidem multis; uni haec tibi contigit, unum
4.125.6   Probris Janseni turba proterva petit.


20038. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.133.2  Rex Macedo ut dixit, regibus apta legi. 134. [132.] Ad Homerum, de ejus carminibus.
4.134.1  Te multi caecum perhibent, sed carmen, Homere,
4.134.2   Illi quod perhibent, id negat hercle tuum.
4.134.3  Te te ipsum et clamat nil non vidisse prius quam
4.134.4  Nostris, quae cantas, subjiceres oculis.


20039. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
4.143.1  Carmina, quae scripsi, nunquam, Francisce, putavi
4.143.2   Pulchra et lectorum digna tenere oculos;
4.143.3  Sed cum tu miro descripsti cuncta lepore,
4.143.4   Pulchraque sunt, dixi et digna tenere oculos. 144. [142.] [  401] De se, & Pompej versibus.


20040. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
4.144.1  Carmina, Pompej, mea cum tot laudibus effers,
4.144.2   Ipse mihi videor scilicet esse aliquid.
4.144.3  Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum
4.144.4   Non mi aliquid videor, prorsus at esse nihil. 145. [143.] Ad Hyppolithum Pindemontium de ejus


20041. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.147.3  Hinc quod abis longe, maeret nunc Parrhasis ora,
4.147.4  Et vatum est tota quidquid in Arcadia.
4.147.5  Nil mortale etenim cecinisti, dia Amarylli,
4.147.6   Sed canit in Pindo qualia Calliope. 148. [146.] Ad Cocciam, de sua canendi scientia. Ad Mariam Rosam Cocciam de sua modos faciendi scientia


20042. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.153.2  Atque teris curru divite Flaminiam,
4.153.3  Et pompam, sumptusque tuos, vir magne, Quirites
4.153.4   Mirantur densi mentibus attonitis,
4.153.5  Ipsum mirantur sed te magis hercle, tuasque
4.153.6  Certatim laudes sidera ad alta ferunt,
4.153.7  Nec jam aurum, aut vertes memorant, currusque superbos,
4.153.8   Sed, quo nil urbi gratius est,


20043. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.153.5  Ipsum mirantur sed te magis hercle, tuasque
4.153.6  Certatim laudes sidera ad alta ferunt,
4.153.7  Nec jam aurum, aut vertes memorant, currusque superbos,
4.153.8   Sed, quo nil urbi gratius est, dominum,
4.153.9  Magnanimum, facilem, sapientem, suaviloquentem,
4.153.10   Nullis non carum dotibus eximiis.


20044. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

o Charitum mater, laeti Arcades aram
4.155.2   Hanc tibi Parrhasio ponimus in nemore,
4.155.3  Addimus et vario plexas de flore corollas,
4.155.4   Munera parva tuae, diva, sed apta comae.
4.155.5  Concordesque una sic mente ac voca precamur:
4.155.6  O dea, Parrhasium saepe revise nemus;
4.155.7  Tuque, tuumque genus Charites hinc pellite, si quid


20045. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

162. [160.] Ad patrem, filio disputante.
4.162.1  Macte pater gnati doctrina. Mira docentem
4.162.2   Jure illum toto pectore suspicimus,
4.162.3  Sed mage te: pomis ceu ditem grandibus hortum
4.162.4  Qui videt, is doctum suspicit agricolam.
4.162.5  Abs te nam didicit, quae nunc docet, omnia. Patrem
4.162.6   Te sibi naturae,


20046. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.165.3  Forsitan et niveo mutabis rubra colore
4.165.4   Texta, premetque tuum trina corona caput.
4.165.5  Id si contigerit, gaudebo nempe, juventae
4.165.6   Sed memor in primo limine qui fueris,
4.165.7  Laetitia in tanta nil mirans; debita, dicam,
4.165.8   Debita erant illis talia principiis.


20047. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

169. [167.] De interprete Latino Torquati Tassi.
4.169.1  Torquati carmen Latio donare, Philippe,
4.169.2   Quod potis es, vates diceris eximius.
4.169.3  Rem fieri sed quod tam parvo tempore tantam
4.169.4   Vidimus, id vere reddidit attonitos.
4.169.5  Hoc verum est. Laudi quidquam nec detrahit, usus
4.169.6   Fraude aliqua es si fors, aemulus


20048. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.174.2  Qualis cultu Indo, Ceria, conspiceris;
4.174.3  Extremas iret mundi mercator in oras,
4.174.4  Non aurum et caros quaereret ut lapides;
4.174.5  Sed quae aurum, lapides quae caros quae caros] caros2 quae1 Radelja vincere posset, 5
4.174.6  Duceret ut


20049. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sororem uxorem Stephani Antonii Martinetti.
4.177.1  Quod major nondum lustris Aloysa duobus
4.177.2  Tam bene dedalea stamina ducis acu,
4.177.3  Foemineo in coetu praestas, sed tam bene ducis
4.177.4  Quod pulchras docto pollice litterulas,
4.177.5  Foemineam supra sortem te laudibus effers,
4.177.6   Vincit et ingentes parva puella viros.


20050. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

196. [194.] Ad Guascum merito honore affectum.
4.196.1  Quod tibi, quo fulges, tandem post tempora longo est
4.196.2   Partus honor, toto gratulor ex animo.
4.196.3  Sed tibi quod partum nemo non gaudet honorem,
4.196.4   Esse reor, multo gratuler unde magis.
4.196.5  Illud fortunae partim, virtutibus omne
4.196.6   Acceptum hoc debes, Guasce,


20051. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

gestet nervosa tragoedia clavam,
4.200.4   Vi freta et molles negligat illecebras;
4.200.5  Nec Veneri, at similem se se velit esse Minervae,
4.200.6  Non pol suaviloquam, sed mage grandiloquam. 201. [199.] Ad eumdem. In idem argumentum.
4.201.1  Hirsutum legi carmen, placuitque; severa
4.201.2  Ut


20052. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In scena patiar te tibi dissimilem;
4.222.3  Et cupiam ponas alienam tam bonus actor,
4.222.4   Personae incipias auctor ut esse tuae. Neque actor sum alienae personae, sed auctor meae. Cic. de oratore. Radelja 223. [221.] In idem argumentum.
4.223.1  Gratus et in


20053. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Raphaele Mengsio inter Lugubria sub n.o 18. 63. 64. 65. 66. 67. Radelja De tabulis Raphaelis Mengsii.
4.226.1  Quanam animus forma pingatur, quove colore,
4.226.2  Ignoro; pingi sed video, Raphael,
4.226.3  Inque tuis tabulis cerni Spes, Vota, Metusque,
4.226.4   Laetaque cum tristi Gaudia Moestitia.
4.226.5  Cuncta geri credo praesentia, cuncta moveri,


20054. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.227.2   Dum tabulam specto nuper et ingemui,
4.227.3  Et lacrymis oculos suffudi moestus obortis,
4.227.4  Invida quod talem tam cito mors rapuit.
4.227.5  Sed prope cum vidi studio quam pinxerat olim
4.227.6   Ipse suam ingenti, mirum opus, effigiem,
4.227.7  Huic atrox certe, dixi, Libitina pepercit,
4.227.8   Menxius heic sua post


20055. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[  Sep. et Lug. 68] In imaginem Hectoris.
4.230.1  Cessantem in thalamo quo turbidus increpat Hector
4.230.2  Ore Parin! Quae vis fulgurat ex oculis!
4.230.3  Hectoris haud forma haec, sed vitae redditus Hector,
4.230.4  Jam vox jam mi aures exsiliens feriet. 231. [229.] De ultima pictura Raphaelis Menxii (Mengs).


20056. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Barbadicae faciem vis pingere, Bato,
4.237.2  Illa velut pingi possit ab arte tua.
4.237.3  Tu potis es formam, potis es fortasse colorem,
4.237.4   Non potis es multas pingere sed Veneres,
4.237.5  Quae mire captos mulcent dulcedine sensus,
4.237.6   Quae mire captos illiciunt animos,
4.237.7  Quae simul ac micuere, calent circum omnia, nullum


20057. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.243.3  Ergo vir innocuus, fraudis vir nescius omnis,
4.243.4   Assidue fraudes, damnaque perpeteris.
4.243.5  At tu crede bonum quantum vis quemque; caveto
4.243.6   Sed, tibi ne noceat, si velit esse malus. 244. [242.] De Quartilla loqui verecundante.
4.244.1  Admiror tacitam; malo, Quartilla, pudorem


20058. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.256.3  Stayus aptavit rebus verba omnia; verbis
4.256.4   Omnes aptasti tu bene, Petre, modos.
4.256.5  Ergo quod canitur non solas influit aures,
4.256.6   Dulci sed mentes commovet illecebra,
4.256.7  Clavigerum et coeli dum laudant carmina, miro
4.256.8  Interea nostrum pectus amore calet:
4.256.9  Nec solum audimus fundi, sed fundimus


20059. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Dulci sed mentes commovet illecebra,
4.256.7  Clavigerum et coeli dum laudant carmina, miro
4.256.8  Interea nostrum pectus amore calet:
4.256.9  Nec solum audimus fundi, sed fundimus ipsi
4.256.10  Certatim auditas corde silente preces. 257. [255.] De statua discobuli.
4.257.1  Cerne hunc, ut se se


20060. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

285. [283.] Iturus ad Balthassarem Odescalchium. Poeta de se.
4.285.1  Quid currum praebes? Ad te quae ducit, amice,
4.285.2   Aspera nulla mihi, nullaque longa via est.
4.285.3  Sed tamen et currum quod praebes, laetor; amorem
4.285.4  Atque tuum, mea qui commoda quaerit, amo.
4.285.5  Haec vates tuus ille, rotas dum scandit, ab Urbe,
4.285.6   Balthasar et


20061. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.291.5   Turgida non inflat pectus et ambitio,
4.291.6  Nullus perdit opes luxus, nec vulgus inerti
4.291.7   In vita et molli desidet otiolo;
4.291.8  Sed mores collit usque bonos, instatque labori,
4.291.9   Monstratum verae laudis et urget iter.
4.291.10  Salve, o, teque tuus nunquam non diligat auctor,
4.291.11   Atque suas


20062. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.291.10  Salve, o, teque tuus nunquam non diligat auctor,
4.291.11   Atque suas pergat dicere delicias.
4.291.12  Salve, parva orsu primo, jam jamque futura
4.291.13   Sed magna, in magna nobilis Ausonia. 292. [290.] De imaginibus a Leucone, eximio pictore pictis.
4.292.1  Unde istas promis, Leuco doctissime, formas,


20063. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.311.1  Sebeto mutas Tiberim, formosa Lagoi,
4.311.2  Digressu maeret maxima Roma tuo;
4.311.3  Et queritur, non illa memor, quam tempore parvo,
4.311.4  Sed memor, heu, quanto sit caritura bono. 312. [310.] In idem argumentum.
4.312.1  Parthenopem viset Roma digressa Lagois;
4.312.2  


20064. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et tacitas rursum ciet aura volucres;
4.313.8   Nusquam non laeto carmine rura sonant. 314. [312.] Ad Gelliam, ne spernat Tullam, domo parvam, sed meritis aliquanto majorem. Laudat Tullam quam illa spreverat. Krša
4.314.1  Parva Tulla domo est, magna tu, Gellia; nec tu


20065. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.314.1  Parva Tulla domo est, magna tu, Gellia; nec tu
4.314.2  Id circo Tullam, Gellia, sperne tamen.
4.314.3  Estis clarae ambae; sed tu, ceu luna, tuorum
4.314.4   Luce nites, ceu sol fulgurat illa sua. 315. [313.] Laudat Phyllidis pulchritudinem.


20066. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cernere se Paphyae credidit ora deae.
4.315.3  Nec mora, formosae penna plaudente puellae
4.315.4  Optatum laetus devolat in gremium.
4.315.5  Hic se deceptum sentit, sed Phyllidis esse
4.315.6   Ille tamen mavult, quam, Cytherea, tuus. 316. [314.] Aliud.
4.316.1  Phyllida vidit Amor, matrem et


20067. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

316. [314.] Aliud.
4.316.1  Phyllida vidit Amor, matrem et vidisse putavit
4.316.2  Ille deam; in teneros involat ergo sinus.
4.316.3  Sensit ibi errorem, sed enim nec Phyllida linquit,
4.316.4  Nec dubitat matri praeposuisse deae. 317. [315.] Monet Lycorim, ne se Neapolim Romae praeferre aperte dicat.


20068. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudes. Krša
4.322.1  Spectasti Pholoen, visa est Venus aurea: docta,
4.322.2   Si fantem audieris, Postume, Pallas erit;
4.322.3  Sed male si prodes, quo jam es correptus, Amore,
4.322.4   Fiet Juno gravi torva supercilio. 323. [321.] Inscia Delia, se pulchram et sapientem esse, miranda


20069. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.326.2   Audieram et mirum mi fuerat, Lycini,
4.326.3  Ut qui te nossem, qui scirem excellere in omni
4.326.4   Doctrina, in paucis et sapere eximie.
4.326.5  Sed tua visa mihi postquam est, auditaque conjux,
4.326.6   Perculsum et raris dotibus attonuit,
4.326.7  Non mirum est, dixi: Digna est, cui quilibet uni
4.326.8   Vir quamvis


20070. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Alexander se digno est nomine: pastor
4.337.2  Inclytus haud pecudes, at regis ille viros;
4.337.3  Nec patriis tantum regnat mirandus in oris,
4.337.4   Quo se cumque ferat sed sibi regna parat.
4.337.5  Regna virum fundata alto sub pectore, solus
4.337.6  Quae condit, solus condita servat amor.
4.337.7  Arcades haec etiam largimur regna merenti:


20071. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.350.2   Certus foeminea spargere caede manus?
4.350.3  Non Paris, Iliacos mulier non hospita muros
4.350.4   Vertit et antiquas proruit igne domos,
4.350.5  Sed Juno et magno saevus pater ille tridenti,
4.350.6   Diva sed e summi vertice nata Jovis.
4.350.7  At regit invicto qui Juppiter omnia nutu,
4.350.8   Et gentem in summo nunc


20072. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.350.3  Non Paris, Iliacos mulier non hospita muros
4.350.4   Vertit et antiquas proruit igne domos,
4.350.5  Sed Juno et magno saevus pater ille tridenti,
4.350.6   Diva sed e summi vertice nata Jovis.
4.350.7  At regit invicto qui Juppiter omnia nutu,
4.350.8   Et gentem in summo nunc locat Argolicam,
4.350.9  Fors idem, versa fatorum lege,


20073. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

infestae moenia Parthenopes,
4.353.3  Atque redi flavum ad Tiberim, patriosque penates.
4.353.4  Tu, forti ut praestas pectore, nil metuis
4.353.5  Scilicet ipse tibi: metuit tibi sed tua mater
4.353.6  Incluta, sed genitor, sed soror unanimis,
4.353.7  Sed fratres cari metuunt. Quid dia puella,
4.353.8   Desponsam fidus quam tibi servat hymen?


20074. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

redi flavum ad Tiberim, patriosque penates.
4.353.4  Tu, forti ut praestas pectore, nil metuis
4.353.5  Scilicet ipse tibi: metuit tibi sed tua mater
4.353.6  Incluta, sed genitor, sed soror unanimis,
4.353.7  Sed fratres cari metuunt. Quid dia puella,
4.353.8   Desponsam fidus quam tibi servat hymen?
4.353.9  Ut dolet! Ut totam assiduis mentem


20075. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

redi flavum ad Tiberim, patriosque penates.
4.353.4  Tu, forti ut praestas pectore, nil metuis
4.353.5  Scilicet ipse tibi: metuit tibi sed tua mater
4.353.6  Incluta, sed genitor, sed soror unanimis,
4.353.7  Sed fratres cari metuunt. Quid dia puella,
4.353.8   Desponsam fidus quam tibi servat hymen?
4.353.9  Ut dolet! Ut totam assiduis mentem anxia


20076. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.353.4  Tu, forti ut praestas pectore, nil metuis
4.353.5  Scilicet ipse tibi: metuit tibi sed tua mater
4.353.6  Incluta, sed genitor, sed soror unanimis,
4.353.7  Sed fratres cari metuunt. Quid dia puella,
4.353.8   Desponsam fidus quam tibi servat hymen?
4.353.9  Ut dolet! Ut totam assiduis mentem anxia curis
4.353.10   Ingemit! Ut largis uda


20077. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.355.3  Absentem sibi te ploravit Moenalis ora,
4.355.4   Et vatum est tota quidquid in Arcadia.
4.355.5  Nil mortale etenim cecinisti, dia Amarylli,
4.355.6   Sed canit in Pindo qualia Calliope. 356. [353.] Unum pulchrum: virtus. Nil, praeter virtutem, esse pulcrum et amabile. Krša


20078. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

a
4.358.1  In me quod versus, Tiberi, es tu nocte sub alta,
4.358.2   Gratum est: ista tibi somnia fingit amor.
4.358.3  In te ego sed verti malim, vernare juventa
4.358.4  Et viridi et laetis fervere pectoribus,
4.358.5  Quae nequeo senio fractus; tum denique possem
4.358.6   Carmina carminibus digna referre


20079. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.361.11  Crede mihi, ignarum quem dicis, Quinte, magistrum
4.361.12   Dic vitae et morum verius eximium. 362. [359.] Laudatur, qui non Venerem, sed Palladem sequitur. Laudat juvenem, qui posthabitis voluptatibus, optimis disciplinis et literis operam navaverat. Krša
4.362.1  Florea serta dabat ridens


20080. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.363.2   Ipsum non videam, ast omnia, nil video. 364. [361.] Ad Ciceronem de ejus scriptis.
4.364.1  Magne places, Tulli, seorsum; componere sed te
4.364.2   Coepi ubi scriptorum cuilibet, usque adeo
4.364.3  Percellis mentem attonito, garrire putentur
4.364.4   Ut mi alii, solus verba diserta loqui.


20081. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

putas te multum, quod tibi Tulli
4.365.2   Aurea prae cunctis scripta, Sabine, placent.
4.365.3  Atqui ni placeant prae cunctis, non ego paullum
4.365.4   Profecisse putem, sed magis hercle nihil.
4.365.5  Non bonus est oculis, non prorsum caecus at ille,
4.365.6   Cui sol est cunctis fulgidior facibus.


20082. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[364.] Ad comitem Victorium Alferium.
4.367.1  Cecropiam ad legem tibi scripta tragoedia quid si
4.367.2  Non habeat similem Cecropio populum?
4.367.3  Nempe cadet; nec te, vates cordate, sed ipsum,
4.367.4   Crede mihi, arguerit stultitiae populum. 368. [365.] Ad Hyppolitum Pindemontium, de ejus tragoedia, quae inscribitur


20083. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod te culpasti censor iniquus.
4.368.2   Innocuum nec se laedere, amice, licet.
4.368.3  Nec tibi quam scriptus famam quaesivit Ulysses,
4.368.4   Tota tua est: partem sed domus et patria,
4.368.5  Causonia et partem sibi magnam vindicat, olim
4.368.6   Ingenio felix illa vocanda tuo;
4.368.7  Omnes per gentes praestanti laude feretur


20084. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

satyrica) Krša In idem argumentum.
4.372.1  Magnum Virgilium, majorem dicis Homerum,
4.372.2  Nec falso dicis forsitan id, Licini.
4.372.3  Sed certe dicis temere; metitus utrumque
4.372.4   Vatem namque tuis exiguus modulis,
4.372.5  Non potis es, quam sit magnus, deprendere, uterque,
4.372.6  Ignoto ignotum turpiter


20085. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

triste iret quum vatibus, haec ego scripsi,
4.388.2   Atque, ut sunt, luci credere non timui.
4.388.3  Quae niger averso livor male spernet ocello,
4.388.4   Vivere sed pergent non minus illa tamen;
4.388.5  Atque aliquem invenient, qui se legat ac probet aequus,
4.388.6  Audax et media laudet in invidia.


20086. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

395. [392.] Ad Fernandum, qui munus miserat.
4.395.1  Quae, Fernande, mihi misisti munera nuper,
4.395.2   Sunt vel Mopsopio dulcia melle magis;
4.395.3  Muneribus sed quem missis testaris amorem,
4.395.4   Is vero est ipsa dulcior ambrosia. 396. [393.] (ponendum inter Moralia)


20087. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sapit, is rerum nil non habet et sibi, quoquo
4.397.2   Venerit, imperium, lataque regna parat.
4.397.3  Nec se fortunae dat coeca mente regendum,
4.397.4  Fortunam arbitrio sed reget ille suo. 398. [395.] De Flacci in amicitiis jungendis prudentia.
4.398.1  Semper amat, semel occepit quem Flaccus amare.


20088. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.398.1  Semper amat, semel occepit quem Flaccus amare.
4.398.2   Hoc fit, quod cautus jungit amicitias;
4.398.3  Nec blanda facie, dulci et sermone movetur,
4.398.4   Sed lente quaerit, sub cute quid lateat;
4.398.5  Et postquam ingenium, mores, vitamque probavit,
4.398.6   Tum demum placido pectore dicit: Amo.


20089. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

401. [398.] [  144] Ad Hieronymum Pompejum.
4.401.1  Carmina, Pompei, mea quum tot laudibus effers,
4.401.2   Ipse mihi videor scilicet esse aliquid;
4.401.3  Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum
4.401.4   Non mi aliquid videor, prorsus at esse nihil. 402. [399.] De libro cuidam e proceribus oblato.


20090. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.405.5  Et tu magnus eris, fies et proximus illi,
4.405.6   Cui se nec Pindi numina praetulerint. 406. [403.] Laudat quemdam vatem, sed docet: debere carmen rebus consonare.
4.406.1  Magna studes rerum versu cantare pusillo:
4.406.2   Ingens materia est, carmen at exiguum.
4.406.3  Dissonat hoc illi, male dissonat, atque


20091. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Var. 194] Ad Gerardum de fabula scenis commissa.
4.408.1  Gerarde, Actaeo tua fabula plena lepore
4.408.2   Quod cecidit, fatuo nec placuit populo,
4.408.3  Non tibi tu doleas, populus sibi sed magis ipse,
4.408.4   Stultitiae testis quod fuit ipse suae:
4.408.5  Cujus ego sensu pulchrique bonique carentis
4.408.6   Laudibus et plausu sibila praetulerim.


20092. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Quintum. De Pompejo Batonio.
4.409.1  Quae pinxit Raphael, mire scis omnia, Quinte,
4.409.2   Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.
4.409.3  Quae pinxit Raphael, potis es quam dicere sed tu,
4.409.4   Tam potis efficere est maximus ille Bato. 410. [407.] Ad Clementinam Rossiam.
4.410.1  Clementina, tuum tua nuper


20093. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Marcum. De aeliae partu inexpectato.
5.4.1  Spondebat decimo, quarto edidit aelia prolem
5.4.2   Mense tibi, postquam ducta marita domum est.
5.4.3  Esse tuum, clamas, quod natum est, Marce; sed hercle
5.4.4   Id quorsum clames, haud equidem video.
5.4.5  Non etenim uxorem purgas; tute ipse fateris
5.4.6   At probri tantum causa fuisse tui.


20094. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.13.2   Esse gravem, Sexti, dicere debueram.
5.13.3  Sic gravis est tantum: quo se cumque incitat, imum
5.13.4   Decidit errorum plumbeus in barathrum:
5.13.5  Idem sed levior pluma est, fastigia rerum
5.13.6   Cum libat, veri nec subit in latebram.
5.13.7  Qui facit hoc, patiere, virum sic et mihi dici,
5.13.8   Ut passim doctis dicitur, esse


20095. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

22. Ad Aulum suo marte omnia discere volentem.
5.22.1  Nullum audire unquam, nulli vis, Aule, doceri,
5.22.2   Ipse tuo fretus scilicet ingenio;
5.22.3  Ingenio sed ni careas, non hercle putares,
5.22.4   Omnia posse uno confieri ingenio,
5.22.5  Nec malles arcto conniti ac repere calle,
5.22.6   Ampla gestari quo licet, Aule, vici.


20096. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tu magis acceptum, Glaucia, dedecoras. 39. In idem argumentum.
5.39.1  In summo non tu clares, ut credis, honore;
5.39.2   In te sed summus, Glaucia, sordet honor. 40. In Barrum plurima se scire ostentantem.
5.40.1  Plurima scit Barrus. Potius dic, plurima nescit.


20097. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

multum profuit ille nocens? 50. De Rulli insipientia.
5.50.1  Rem male quod verbis corrumpit Rullus ineptis,
5.50.2   Infans est, sed enim creditur insipiens. 51. Ad Postumum in coetu amico nihil dicentem.
5.51.1  Cuncta audire placet, nil dicere: Postume, turpe est


20098. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Qui vultu et fastu est, omnibus esse gravem. 58. Ad Postumum, beneficium, quod tribuit, praedicantem.
5.58.1  Quod tribuo, dicis, magnum est: mihi, Postume, sed fit
5.58.2   Continuo parvum, quod mihi sic tribuis. 59. Ad Varum venientem atque omnia se videre dicentem.
5.59.1  Adveniens


20099. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.68.4   Idcirco haud quidquam sic facere, ut deceat. 69. In Aulum minime quam multa peccet perspicientem.
5.69.1  Odi te, peccas quod plurima: sed magis odi,
5.69.2   Quod peccare putas putas] corr. ex putat te tamen, Aule, nihil.


20100. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

interpres, quid de te sit mihi visum,
5.70.2   Dicam equidem, mos est ut meus, ingenue.
5.70.3  Multum operae positum video tibi carmine in isto,
5.70.4   Nullum operae factum sed video pretium. 71. Aliud. In eumdem.
5.71.1  Quam jaceat versis eadem sententia verbis,
5.71.2   Torquati vertens verba,


20101. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nil durius, est calamum. 87. De durissimis Quinti carminibus.
5.87.1  Aerato scribis calamo tua carmina, Quinte,
5.87.2   Carmina sed calamo sunt mage dura tuo. 88. In idem argumentum. Ad Corvinum.
5.88.1  E duro tractas calamum, Corvine, metallo,
5.88.2  


20102. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.89.4   Errem, nilque altis dispiciam in tenebris;
5.89.5  Gratus ego non thura feram, non dulcia liba,
5.89.6   Multave purpureo cymbia plena mero,
5.89.7  Sed, quae scripsit adhuc, ipsa magis omnia nocte
5.89.8   Coeca, tuis uram carmina, Phoebe, focis. 90. Ineptus in senibus amor.


20103. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.95.2   Usque suum jurgans nocte dieque virum.
5.95.3  Illius extincti plorat nunc tristia multo
5.95.4   Cum gemitu et multis funera cum lacrymis.
5.95.5  Plorat; sed rerum fallunt ni me omnia, plorat
5.95.6   Extra aliis, intus ridet at ipsa sibi. 96. Valedicit importuno interpellatori.


20104. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.96.7  Atque alia atque alia obtrudens mandata molestus?
5.96.8   Quae posthac mens est omnia negligere,
5.96.9  Atque odium vitare istud; nec velle tuis jam
5.96.10   Rebus, sed capiti consuluisse meo,
5.96.11  Quem miserum misere quondam tua dicta necabant,
5.96.12   Et miserum misere nunc tua dicta necant.


20105. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

irato pectore dat gemitum.
5.100.7  Parce joco, parce, o, tandem, tacitusque sedeto,
5.100.8   Si potis es; moestum dic aliquid potius;
5.100.9  Hoc potius: gravis est mala naenia; sed tamen omnis
5.100.10   Est magis, Aule, tuo naenia grata joco. 101. Ad Ponticum, valetudines suas narrantem.
5.101.1  Narra


20106. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Longas de nihilo texit et historias.
5.108.5  Garrulus et semper, vitaque locutus in omni,
5.108.6   Auditu dignum dicere nil potuit;
5.108.7  Nec poterit: semper narrabit sed sua facta,
5.108.8   Longas de nihilo texet et historias. 109. In Tullum maledicum.
5.109.1  Dente malo absentes gaudes quod


20107. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.109.2   Nempe audis magno praeditus ingenio,
5.109.3  Salsusque et lepidus; quae dicis non sine risu
5.109.4   Laudantur multis omnia laetifico.
5.109.5  Sed tibi ne nimium placeas tamen. Hos dare plausus
5.109.6   Praesenti suerunt scilicet; abfueris
5.109.7  Ut paullum, nemo est, quin, quod facis, hoc tibi reddat,
5.109.8   Nec


20108. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ne nimium placeas tamen. Hos dare plausus
5.109.6   Praesenti suerunt scilicet; abfueris
5.109.7  Ut paullum, nemo est, quin, quod facis, hoc tibi reddat,
5.109.8   Nec magno, pravo sed vocet ingenio,
5.109.9  Nec salsum et lepidum, nigrum at plenumque veneni,
5.109.10   Nec dignum laetis plausibus, ast odio.
5.109.11  Horum aliquam posses si partem audire,


20109. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.115.1  Spurcidicos odi juvenes, damnoque, Lycota,
5.115.2   Anne senem possim ferre ego spurcidicum?
5.115.3  Quem jam non calidus vernanti corpore sanguis,
5.115.4   Sed mera frigidulum nequitia extimulat,
5.115.5  Ut malus ingenuas pergat corrumpere nuptas,
5.115.6   Et saltem verbis patret adulteria.
5.115.7  Haec tu posse pati quemquam rere,


20110. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Urbem implens vanos aegra ciet strepitus,
5.120.5  Illa tuo metuens foedatam crimine gentem,
5.120.6   Impar ne foedet nobilitate nurus.
5.120.7  Mater digna coli nato est; sed digna bono sunt
5.120.8   Jura magis civi fasque piumque coli:
5.120.9  Nec pietas ulla est sanctas contemnere leges,
5.120.10   Nec pietas ulla est fallere, Flacce, fidem.


20111. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

123. Ad Gelliam, de ejus cultu inverecundo.
5.123.1  Nudasti scapulas, nudasti Gellia pectus,
5.123.2   Pulchra omnes dici dum cupis ante alias.
5.123.3  Diceris et forsan: spreto sed pulchra pudore
5.123.4   Foemina nil magnae, Gellia, laudis habet,
5.123.5  Ac viget in media quam vult floretque Suburra;
5.123.6   Ingenuo in coetu putida despuitur.


20112. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

contra metuit quod macra videri,
5.130.4   Vestem non sumit, quanta opus, at nimiam.
5.130.5  Sic miseram nunquam non torquet cura placendi;
5.130.6   Sic vestit se se non sibi, sed populo. 131. In Lycurgum, hominem arrogantem.
5.131.1  Nusquam non odio es, quo te fers cumque, Lycurge,
5.131.2   Isto cum


20113. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

136. In Aulum intempestive blandum.
5.136.1  Si tria lustra aevi numeret, salsus puer Aulus
5.136.2   Nempe foret, multa plenus et illecebra,
5.136.3  Lustra aevi numeret sed cum jam sena, vir Aulus,
5.136.4   Insulsusque, omni est cassus et illecebra.
5.136.5  Vir pueri in morem nam cum blanditur inepte,
5.136.6   Quod decuit puerum, dedecet hercle


20114. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

147. In Ponticum de alienis flagitiis loquentem.
5.147.1  Nequitiam culpas alienam censor, eadem
5.147.2   Qui scis te perdi, Pontice, nequitia,
5.147.3  Hospitibus coram nec culpas, sed quibus omni
5.147.4   Vita tua est prorsum cognita flagitio.
5.147.5  Mutua qui taciti se adspectant, dicere visi:
5.147.6   Nescius hic nostri est? An magis ipse sui?


20115. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ubi rixantur lumina cum tenebris. 152. Ad Aulum, nosci cupientem.
5.152.1  Aule, hominum nullis non vis notescere; quanto
5.152.2   Sed notus magis es, sperneris, Aule, magis.
5.152.3  Id nihil est; cursas, teque offers omnibus ultro,
5.152.4   Fama placet, veniat seu bona, sive mala.
5.152.5  Et mala pol veniet:


20116. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

soleo pangere carmen ego. 160. In Varum incontinentem.
5.160.1  Quae deceant, quae non deceant, videt omnia Varus,
5.160.2   Sed frustra, fervent dum male corda, videt.
5.160.3  Mens probat officium, quae gliscit foeda libido
5.160.4   Nullum non ultro deserit officium.
5.160.5  Infelix, ratio cui tantum


20117. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.167.1  Cur coetu in socio vocem sic tollis, amice,
5.167.2   Pulsatas nobis rumpat ut auriculas?
5.167.3  Non heic oramus causas; de more vicissim,
5.167.4   Sed, quod res tulerit, mutua colloquimur.
5.167.5  Omnibus audiri, non est opus, omnia; quae quae] Krša: quod Radelja tu 5


20118. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fraena cupidinibus;
5.174.3  Sin ultra est aliquid, vivit male, perditus, eheu,
5.174.4   Atque miser, fletu dignus et assiduo.
5.174.5  Ille metu, dum se fallit, caret, Aule: sed, eheu,
5.174.6   Multo est perditior, quod caret, Aule, metu.
5.174.7  Certius hoc flammis, nigro mergendus et Orco,
5.174.8   Quo flammas, Orcum quo minus ille timet.


20119. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nempe times, odio ne sis. Quid? Perfide, amicum,
5.176.4   Dum ne displiceas, perdere non dubitas? 177. Ad Cinnam se amare non officiosos homines, sed praestantes viros.
5.177.1  Omnibus officiis tibi me vincire laboras,
5.177.2   Cinna, ego sed nimiis laedor ab officiis;
5.177.3  Nec quam sit blandus, sed, quam sit dignus amari


20120. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

177. Ad Cinnam se amare non officiosos homines, sed praestantes viros.
5.177.1  Omnibus officiis tibi me vincire laboras,
5.177.2   Cinna, ego sed nimiis laedor ab officiis;
5.177.3  Nec quam sit blandus, sed, quam sit dignus amari
5.177.4   Ob dotes, quaero, quilibet eximias.
5.177.5  His quicumque caret, ceu tu, mihi


20121. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se amare non officiosos homines, sed praestantes viros.
5.177.1  Omnibus officiis tibi me vincire laboras,
5.177.2   Cinna, ego sed nimiis laedor ab officiis;
5.177.3  Nec quam sit blandus, sed, quam sit dignus amari
5.177.4   Ob dotes, quaero, quilibet eximias.
5.177.5  His quicumque caret, ceu tu, mihi spernitur; hercle
5.177.6   Quod careo his, primus spernor ut ipse


20122. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et procul a domini voce manuque fugis,
5.188.5  Pubentesque oleas et vites proteris almas,
5.188.6   Et premis audaci quae vetat arva pede.
5.188.7  Illa ictum indocili differt, sed lenta protervum
5.188.8   Exitio sternet, cum volet, ira caput.
5.188.9  Servus Herum quam vis fugito, sperne omnia jura
5.188.10   Servus Heri quam vis; non tamen effugies.


20123. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

197. Ad Glauciam de amore Platonico.
5.197.1  Quid sit amor, quaeris, Plato quem dilaudat? Amare
5.197.2   Quo tu non potis es, Glaucia, sed sapiens.
5.197.3  Possit amor corpus qui spernere, mente morari
5.197.4   In sola atque alii, non sibi, velle bonum,
5.197.5  Cui vigilet, quem sollicitet noctesque diesque,


20124. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cui bene vult, fiat perpetuo ut melior,
5.197.7  Nil extra ut numerum faciat, virtutis honore
5.197.8   Ut magis atque magis clareat omnigeno.
5.197.9  Hunc Plato nimirum, sed non tibi, laudat amorem:
5.197.10   Non cuivis quidvis, Glaucia, posse datum est. 198. De Lycoride pulchra et injucunda.


20125. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nulli placeat nulli non pulchra Lycoris,
5.198.2   Quaesitum id frustra dicere nemo potest.
5.198.3  Possumus hoc, omnes hoc uno dicimus ore:
5.198.4   Pulchra est, pol, nulli sed tamen illa placet.
5.198.5  Foeda etiam, quaevis, vel paucis, vel placet uni,
5.198.6   Non paucis, uni pulchra nec illa placet.
5.198.7  Id quinam fiat, quas vita laedit in


20126. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cum pictam, succis plenam ais et tabulam.
5.221.3  Novi, quid succus, quid sit calor, hercule; neutrum
5.221.4   At video picta quid velit in tabula.
5.221.5  Nec tu, Quinte, vides; sed verba ignota profaris,
5.221.6   Ignaris fucum scilicet ut facias,
5.221.7  Et quae nobiscum nescis, videaris ut unus
5.221.8   Scire tamen, rerum nomina monstrifice


20127. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

224. Ad Tuccam, cur ejus de suis carminibus judicium contemnat.
5.224.1  Esse aliquid videor quod carmine, Tucca, Latino,
5.224.2   Non mihi tu id, saeclo sed magis huic tribuis,
5.224.3  Quo Latias pauci tractant, noruntque Camoenas,
5.224.4   Inter quos fieri sit facile eximium.
5.224.5  Id quidem ego credo; credo at mihi, non tibi,


20128. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

242. Ad Quintum, exprobrantem obvia esse quae scribat.
5.242.1  Quae scribo, dicis, Quinte, obvia; forsitan et sunt
5.242.2   Obvia, sed visus, Quinte, tuos fugiunt,
5.242.3  Illaque tum demum nulli non obvia sentis,
5.242.4   Uni cum cernis, Quinte, reperta mihi.


20129. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

loquax censor tabula tu carpis in omni,
5.244.2   Censura at moveor nil ego, Quinte, tua;
5.244.3  Picturae voces, non artes, nam bene calles,
5.244.4   Et doctus lingua, sed rudis hercle manu es,
5.244.5  Omnia pictorum et turbae dum praecipis omni,
5.244.6   Tute aptus nullam es pingere lineolam.
5.244.7  Deterior tanto quovis pictore pusillo,


20130. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Quintum de novitate in scribendo.
5.248.1  Posse novum scribi nil dicis, Quinte, priorum
5.248.2   Acre virum quod non scripserit ingenium.
5.248.3  Difficile id prorsum est, multo mage sed tamen illud
5.248.4   Est, ni me fallunt omnia, difficile;
5.248.5  Lectorum in stulta nancisci denique turba,
5.248.6   Quae nova scribuntur, qui sciat esse nova,


20131. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.249.3  Laetor, quod minuis pestem, vitaeque venenum;
5.249.4   Quid, si jam prorsus (di facite) abstuleris? 250. Ad Ponticum, bene, sed immoderate loquentem.
5.250.1  Eloquio, fateor, praestas, mi Pontice: quisque
5.250.2   Hoc tamen a coetu te procul esse cupit.
5.250.3  Huc quoties infers te, magno moesta sodales


20132. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Marcum bonum recitatorem, malum scriptorem.
5.252.1  Carmina, quae recitas, commendas voce liquenti,
5.252.2   Ore, oculis, gestu corporis eximio,
5.252.3  Ergo audita placent; oculo sed lecta fideli,
5.252.4   Non erit, ut cuiquam, Marce, placere queant.
5.252.5  Languida, barbarico passim fucata colore,
5.252.6   More nec Ausonio culta, nec Argolico.


20133. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.259.1  Pingis more tuo; naturae pingere posses
5.259.2   More velim, veras ponere et effigies,
5.259.3  Apte omnes omni et formas variare lepore,
5.259.4   Non quo tu, sed quo res amat ipsa modo.
5.259.5  Pictores hoc stant magni, rem scilicet illi;
5.259.6   Ipsum te pingis tu magis Antigene.


20134. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

notus adulteriis.
5.285.5  Romae pars melior spernitque, oditque, pudorem
5.285.6   Turpi etiam a mimo poscit et ingenuum,
5.285.7  Nec quaerit, deceat quas illum ostendere, sed quas
5.285.8   Res deceat sanctos cernere Romulidas. 286. Qualis orator esse velit.
5.286.1  Fit res parva ingens, ingens fit


20135. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi rebus contingat dicere, malim,
5.286.4   Quaeque suum et teneat res mihi dicta modum.
5.286.5  Esse cavo nolim, nec curvo, quod male fallat,
5.286.6   Esse velim plano sed similis speculo. 287. Ad Musas.
5.287.1  Hic nubes captat, tellure hic reptat in ima,
5.287.2   Rarus et est medias qui sciat


20136. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

recte, 5
5.293.6   Omnem fruge bona vincit at historiam.
5.293.7  Nec, quae facta semel sunt rerum, singula narrat,
5.293.8   Morem aperit vitae sed mage perpetuum.
5.293.9  Hoc solidum est, dignum hoc, sapiens quod scire laboret,
5.293.10   Securus, cursu quin fluat instabili.


20137. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.299.5  Et, quod habes famae nulli non culta bonorum,
5.299.6   Iste malus cultor ne tibi surripiat.
5.299.7  Nec tu luce tua fidum ornes, Polla, sodalem,
5.299.8   Ille tuis sed te dedecoret tenebris. 300. Ad Gelliam, dicentem, se nescire, quid sit amor.
5.300.1  Quid sit amor, nescis? Nemo id, pol, Gellia, nescit,


20138. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.318.7  Qui narrat majora fide laudator ineptus,
5.318.8   Quemque ornat nil non dicit habere boni,
5.318.9  Non decus illi hominum, quem dis coelestibus aequat,
5.318.10   Sed risum, infestam quaerit et invidiam. 319. Ad Aulum de Aegles rusticitate.
5.319.1  Culta aliis, uni tibi rustica dicitur Aegle,


20139. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.328.5  Nescit et infelix, quam sit jucunda voluptas,
5.328.6   Mutuus, officio qui bene certat, amor. 329. De Acca virum fugiente juste, sed indecore.
5.329.1  Acca virum fugit; possim ignovisse, relicto,
5.329.2   Si Varum hic etiam linqueret illa, viro.
5.329.3  Ipsa suos secum sed quando avexit amores,


20140. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

329. De Acca virum fugiente juste, sed indecore.
5.329.1  Acca virum fugit; possim ignovisse, relicto,
5.329.2   Si Varum hic etiam linqueret illa, viro.
5.329.3  Ipsa suos secum sed quando avexit amores,
5.329.4   Irascor, quod sic fugerit Acca virum.
5.329.5  Nempe ferum fugiat, sed famae opprobria vitet.
5.329.6   Non fuga, sed socius displicet ille fugae.


20141. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Si Varum hic etiam linqueret illa, viro.
5.329.3  Ipsa suos secum sed quando avexit amores,
5.329.4   Irascor, quod sic fugerit Acca virum.
5.329.5  Nempe ferum fugiat, sed famae opprobria vitet.
5.329.6   Non fuga, sed socius displicet ille fugae. 330. De vidua pallente.
5.330.1  Credo equidem,


20142. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.329.3  Ipsa suos secum sed quando avexit amores,
5.329.4   Irascor, quod sic fugerit Acca virum.
5.329.5  Nempe ferum fugiat, sed famae opprobria vitet.
5.329.6   Non fuga, sed socius displicet ille fugae. 330. De vidua pallente.
5.330.1  Credo equidem, rapto maeret Leonilla marito,
5.330.2   Cor


20143. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cor penitum ingenti saucia tristitia,
5.330.3  Multus at exangui est viduae quod pallor in ore,
5.330.4   Fit (laudem id quisnam dixerit eximiam?).
5.330.5  Haud luctu, sed quod metuens convicia vulgi,
5.330.6   Non audet minio pingere, ut ante, genas. 331. De laude ingenii homini nefario attributa.


20144. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

agis rerum, quidquid et eloqueris.
5.334.3  Id cur displiceat, quaeris? Pol dicere causam
5.334.4   Haud possum, possum at dicere, sic fieri;
5.334.5  Et nolim et doleo fieri, sed plurima conans,
5.334.6   Ne fiat, possum non tamen efficere.
5.334.7  Quod superest, fugio, miserum ne laedere pergat
5.334.8   Quidquid agis rerum, quidquid et eloqueris.


20145. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

339. Ad Quintum, majora viribus aggredientem.
5.339.1  Nil non perpetuo moliris, Quinte, labore,
5.339.2   Ut venias clarum nomen in ore virum.
5.339.3  Parvum, operi magno nec par sed, Quinte, labascit,
5.339.4   Ingenium et nisu deficit in medio,
5.339.5  Saxum urges tamen usque adverso, Sisyphe, monte,
5.339.6   Praeceps quod prono volvitur inde jugo.


20146. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

faciem] faciem2 praeter1 Radelja quod possit amari,
5.340.2   aetatem et praeter, Gellia, floridulam;
5.340.3  Sed nihil est faciem praeter quod possit amari,
5.340.4   aetatem et praeter, Gellia, stulta, tibi;
5.340.5  Cui natura oculos large dedit; haud dedit, uno
5.340.6   Quo dotes animi


20147. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.344.1  Curas multa nimis, nil non vis scire: Quid ergo?
5.344.2   Attingis rerum plurima, pauca tenes.
5.344.3  Indoctum nec te possum, nec dicere doctum,
5.344.4   Horum sed quiddam, quidquid id est, medium.
5.344.5  Quidquid id est, certe perparvum, perque pusillum,
5.344.6   Quod de te nolis dicere sponte tua,
5.344.7  Quodque alii de te cum


20148. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui scibat nuper tam multa, doceri
5.345.4   Ipsa mirifice visus ab Harmonia?
5.345.5  Urbs levis est; omni magis est urbs mobilis aura;
5.345.6   Nec stat, judicio sed natat usque suo.
5.345.7  Priscaque si dentur, quaerit nova; si nova dentur,
5.345.8   Nauseat atque iterum vult sibi prisca dari.


20149. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.365.3  Supplicio tam digna magis, quam victa domari
5.365.4   Non ulla potis est re, nisi supplicio. 366. Ad Pollam pulchram, sed fatuam.
5.366.1  Forma mihi tua, Polla, placet; sed displicet istud
5.366.2   Formae, quam laudo, non simile ingenium.
5.366.3  Quaere alium, qui te captus visatque colatque,


20150. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.365.4   Non ulla potis est re, nisi supplicio. 366. Ad Pollam pulchram, sed fatuam.
5.366.1  Forma mihi tua, Polla, placet; sed displicet istud
5.366.2   Formae, quam laudo, non simile ingenium.
5.366.3  Quaere alium, qui te captus visatque colatque,
5.366.4   Sola ego tam demens non capior facie;


20151. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Roma deum sedes tollimus ad superas;
5.373.3  Praestantem ingenio, praestantem moribus aureis,
5.373.4   Cultorem sancti mirificum officii.
5.373.5  Saeve pater, non prole ista, sed jure, severis
5.373.6   Quam posses dictis figere, dignus eras. 374. Ad patrem intempestive indulgentem.
5.374.1  Stulte pater,


20152. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

376. De Cinna lapso ex equo.
5.376.1  Cur sit lapsus equo, causatur plurima Cinna
5.376.2   Verborum longo non sine circuitu.
5.376.3  Sed frustra causis causas contexit inanes,
5.376.4   Ullam non faciunt plurima verba fidem.
5.376.5  Simplex causa placet cunctis, quam praeterit unam:
5.376.6   Indoctus rexit quod


20153. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

381. Ad Tullam Tullam] Gallam sua culpa male audientem.
5.381.1  Tulla, malam populus vulgo te dicit: id audis,
5.381.2   Sed tibi te dicis credere, non populo.
5.381.3  Atqui, si nescis, populus tibi credidit ipsi,
5.381.4   Quodque illi ostensum est, scilicet id loquitur.
5.381.5  Stultitia est de te


20154. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

382. Ad Leonillam de amoribus Lycidae.
5.382.1  Quod te incestus amat Lycidas, Leonilla, pudori,
5.382.2   Id nullum dicis dedecus esse tuo.
5.382.3  Hoc fateor, sed quod vesanos narrat amores
5.382.4   Ille tibi multis non sine deliciis,
5.382.5  Tuque audis toties tam lenta fronte, pudori,
5.382.6   Dedecus id magnum pol reor esse tuo.


20155. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.393.8   His risum atque odium tu tibi, stulta, paras. 394. Ad Pallam, cur eam nequaquam invisat.
5.394.1  Tu mihi, Palla, places mire, sed displicet istaec
5.394.2   Scurrarum stipat quae tibi turba latus.
5.394.3  Quorum sermones, lususque aversor ineptos,
5.394.4   Odi et quae dicunt omnia, vel faciunt.


20156. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Palladius renuam scilicet esse comes. 395. Ad Quintum. De ejus libro, in quo scripsit, rem quaeri oportere, non verba.
5.395.1  In libro non verba tuo me quaerere, sed rem,
5.395.2   Quinte, jubes: quaero, nec tamen invenio.
5.395.3  Ingerit innumeras mihi res liber; ast ego quaero,
5.395.4   Qua de agitur, mihi rem, nec tamen invenio.


20157. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.401.2   Polla sapit, mores Polla habet eximios.
5.401.3  Et prope jam magnis par dicitur heroinis,
5.401.4   Quarum virtutes fama vetus celebrat:
5.401.5  Sed veniat si quis florenti aetate, repente
5.401.6   Cor sapiens, mores mutat et eximios.
5.401.7  Non est, quae fuerat, saecli decus, heroina,
5.401.8   Fit de foece levis foemina


20158. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

402. De reprehensio supervacanea.
5.402.1  Quam se dedeceant, quos vulgo exercet, amores,
5.402.2   (Non adeo est caeco pectore) Tulla videt,
5.402.3  Sed tamen exercet: famae dispendia ferre
5.402.4   Mavult, quam menti ponere fraena suae.
5.402.5  Quid moneam? Coner frustra cur dicere, frustra
5.402.6   Dicit jamdudum quae, reor,


20159. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

subnixum. Krša
5.404.1  Patroni auxilio nixus tua scripta, Meneni,
5.404.2   Tuta vides, nemo despuit illa palam,
5.404.3  Sed cum eadem spernunt taciti, ridentque legentes,
5.404.4   Jam nil patroni te juvat auxilium.
5.404.5  Dicere quae vulgo metuit, dicit sibi quisque;
5.404.6   Nulli non scriptor


20160. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.405.1  Gallam quo Venerem dicis, Levine (monenti,
5.405.2   Crede mihi hoc) nullam carmen habet venerem.
5.405.3  Non illam decorat, quam vis attollere coelo,
5.405.4   Sed rude et illepidum te male dedecorat.
5.405.5  Haec tibi me cultrix Parnassi dicere jussit,
5.405.6   Quae numquam astronomis cernitur, illa Venus.


20161. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Dum celer eloquitur, nam solet, at ruere.
5.433.5  Ocyus et et] est Radelja dicto, non veri evadit in arcem, 5
5.433.6   Sed salsi caecum decidit in barathrum.
5.433.7  Ingenio hunc (dicenda suo si nomine res est)
5.433.8   Non celeri, at possim dicere praecipiti.


20162. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si quid
5.435.8   Vis magni atque novi dicere prodigii. 436. De Cinnae ingenio celeri, at parvo.
5.436.1  Ingenio celeri est, sed parvo, Cinna; labore
5.436.2   Exiguo quod res conficit exiguas,
5.436.3  Ut levis, haud ullo quae pressa est pondere, cymba
5.436.4   Citro, ultro flatu pellitur a tenui,


20163. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Quintum senem, catellam plorantem.
5.451.1  Jam canus lacrymas raptae das, Quinte, catellae;
5.451.2   (Crede mihi) lacrymis dignior ipse tuis.
5.451.3  Non quod rapta catella tibi est, sed quod dolor esse
5.451.4   Jam cano tantus rapta catella potest. 452. Ad Aulum Phyllidis laudes praedicantem.
5.452.1  Te


20164. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae fingit, sua somnia dicere tantum,
5.452.6   Quae vigiles risu scilicet excipimus,
5.452.7  Qui vero abludens quoties nugatur, amantem
5.452.8   Mendacem haud suemus dicere, sed fatuum.
5.452.9  Mollius aut placuit si quando imponere nomen,
5.452.10   Nec fatuum, ereptis sensibus at miserum.


20165. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.460.1  Vis te laudari? Quid laudem, Glaucia? Mores?
5.460.2   Ingenium? Formam? Vae misero! Proprium
5.460.3  Nil est; namque genus, quod jactas, non tua laus est,
5.460.4   Sed veterum, a queis tu degeneras, proavum. 461. In Coecilianum hominem molestum et illiberalem.
5.461.1  Dives ego verbis, tu nummis: verba rogantem


20166. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

populo. 472. [471.] Ad Rullum nimium sibi confidentem.
5.472.1  Fidis, Rulle, tibi, nec quare fidere possis
5.472.2   Quidquam est; sed fidis tu tibi, Rulle, tamen
5.472.3  Et quocumque venis, vir magnus credis haberi,
5.472.4   Nulli non ipsis carior esse oculis.
5.472.5  Omnes te laudant, omnes mirantur et


20167. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[477.] In Sabidium verbis tantum se gratum profitentem.
5.478.1  Saepe mihi debere uni te cuncta fateris,
5.478.2   Idque facis vero, ceu reor, ex animo,
5.478.3  Quod gratum est, Sabidi; mihi sed qui cuncta fateris,
5.478.4   Me debere tibi, fac, aliquid fatear. 479. [478.] Fronti nulla fides. In Origenem.
5.479.1  Fronti


20168. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.482.3  Te soleo, spernenda jacis cum dicta procacis
5.482.4   In morem scurrae, dicere ridiculum.
5.482.5  Crede mihi, quotquot sapiunt, non quae male rides,
5.482.6   Sed risum rident, o Ligurine, tuum. 483. [482.] In medicos.
5.483.1  Quot medici pestes numerant, proh Juppiter, usque
5.483.2  


20169. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.487.4   Audiri si vis, parce, Caline, loqui.
5.487.5  Publica negligitur, cordi res est sua cuique,
5.487.6   Nec quaerit, quo sit fasque, piumque loco,
5.487.7  Sed quam cara domi, vilisque annona, parari
5.487.8   Quo possint pretio pabula, vel segetes. 488. [487.] De Postumo, plura scire cupiente.


20170. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.489.2   Audivi, possum dicere quadrupedem. 490. [489.] De homine parvo ingenio.
5.490.1  Frons refugit; cerebri est sedes angusta, sed arcto
5.490.2   Exiguum in spatio laxe habitat cerebrum. 491. [490.] In senem lasciva loquentem.
5.491.1  Jam tua canities decet


20171. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fari, vultu defixo ardere; furore
5.492.6   Esse malo captum, Cinname, credideram.
5.492.7  Nunc coepi ut nugas recitantem audire, furentem
5.492.8   Haud ego te credo, Cinname, sed fatuum. 493. [492.] Ad Aulum olim comitem suum.
5.493.1  Quid me, cui comes assiduus dudum ire solebas,
5.493.2   Nunc fugis,


20172. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.498.6   Quidquid agas, nullo posse placere modo?
5.498.7  Quid mi igitur suades, inquis? Quod scilicet unum
5.498.8   Est remedi, posset si modo confieri;
5.498.9  Sed flammam frigere prius, glaciemque calere,
5.498.10   Quam te mutatum posse tacere puto. 499. [498.] In hominem nimis apertum.


20173. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

gaudere jocis te suspicor, Aule,
5.512.2   Quos audis fundi cum numero innumero,
5.512.3  Sic blande quereris, possis ut jure videri,
5.512.4   Sistere non illos velle, sed elicere. 513. [512.] In amicum insulse jocantem.
5.513.1  Desine jam miseros tandem vexare sodales
5.513.2   Tot jam frigidulis,


20174. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.530.3  Et linguae noris leges et verba Latinae.
5.530.4   Haec si perdisces, Postume, clarus ero.
5.530.5  Sin perges foede nescire, haud lux mihi deerit,
5.530.6   Sed tibi, queis lucem pervideas, oculi. 531. [530.] "Stultum ajo, nullum quod tu non despicis, Aule."
5.531.1  Nullum non rides, nullum non despicis, Aule,


20175. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.531.1  Nullum non rides, nullum non despicis, Aule,
5.531.2   Turgidus hoc fastu diceris immodico;
5.531.3  Ast ego non fastum soleo, quod despicis omnes,
5.531.4   Sed puram putam dicere stultitiam.
5.531.5  Nam civesque suos, seque ipse ignorat, opinor,
5.531.6   Omnes qui fastu despicit immodico.


20176. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

532. [531.] De Cinnae fatuitate.
5.532.1  Nil, nisi mens deerat, patriam tibi, Cinna, colenti,
5.532.2   Haec, credo, externis quaeritur in populis,
5.532.3  Sed qui mente caret, mentem non invenit usquam,
5.532.4   Extremum et fatuus permanet ad tumulum.
5.532.5  Hoc unum assequitur visens regna extera, se se,
5.532.6   Quamvis


20177. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.539.4   Dicere vulgari more modoque fugit.
5.539.5  Nec, reor, ingenio prorsum caret, omnia nec quae
5.539.6   Dicit, stulta reor, nec reor illepida:
5.539.7  Ingenio sed si praestaret, nosset, ineptus
5.539.8   Quam sit, qui cupide venditat ingenium. 540. [539.] In loquacem.
5.540.1  Quod celer


20178. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ne quid te falsis ludat imaginibus,
5.544.5  Nil usquam dubitas, aperis rerum omnia, qualis
5.544.6   Arcano Phoebi Pythia de tripode.
5.544.7  Hinc sapiens stultis fortasse videre, sed illis,
5.544.8   Qui sapiunt, stultus ne videare, cave. 545. [544.] De amico suo insulsa loquente.
5.545.1  Frigida curantur


20179. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.548.3  Laudo; namque genus si quis non audiat, hirtam
5.548.4   At faciem et mores viderit horridulos,
5.548.5  Illum nobilium non clara e gente Quiritum,
5.548.6   Sed natum e vili dixerit agricola. 549. [548.] De laevo Hipponoes ingenio.
5.549.1  Miraris, tam pulchra, domo tam clara, sodales


20180. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ingenio. 569. [568.] In stultum sibi invideri judicantem.
5.569.1  Invidere tibi dicis me, Rulle, nec hercle
5.569.2   Diffiteor; sed scin, quid tibi, ego invideam?
5.569.3  Invideo, talem quod te non spernis et esse
5.569.4   Non risu dignum credis, at invidia.
5.569.5  Hanc tibi pol, laetum quae te, facit


20181. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Postumum, rarius et serius se venisse excusantem.
5.570.1  Quod rarus venias, venias quod serus, id aequa
5.570.2   Phyllis ut ignoscat, Postume, saepe rogas.
5.570.3  Illa quidem ignoscit, sed multo ignoscat, opinor,
5.570.4   aequa magis, nullus, Postume, si venias. 571. [570.] In idem argumentum.
5.571.1  Te serum


20182. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.577.8   Communis rei si nihil attigeris. 578. [577.] In idem argumentum.
5.578.1  Pubblica tu poscis tibi munera, pubblica sed te
5.578.2   Munera non poscunt, Glaucia stulte, sibi,
5.578.3  Gloria nec cuiquam tua tanti est, illius ergo
5.578.4   Sperni ut communis debeat utilitas,


20183. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

580. [579.] De se et medico.
5.580.1  Nescio quid morbi furit intus, quod, mihi ne jam
5.580.2   Sponte ferat misero perniciem, metuo:
5.580.3  Perniciem sed enim certam reor esse futuram,
5.580.4   Adjutor morbo si veniat medicus. 581. [580.] Ad Cinnam, de Vario. Ad Cinnam


20184. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sprevit prae se, quod nempe cieret
5.581.2   Aures percussum deteriore sono.
5.581.3  Huic aurum; tam vana istaec ne quaere; sonore
5.581.4   Haud pulchrum est quemquam vincere, sed pretio.
5.581.5  Hoc tibi habe dictum, vocalis Cinna; pusilla
5.581.6   Voce catum fari despice nec Varium. 582.


20185. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et sensus, vitaque tota hominum?
5.588.3  Haec tria quod falsum clamant, id, Cynname, pura
5.588.4   Haud usquam veri profluit: e scatebra.
5.588.5  Nec rectum est, resti specie sed fallit inani,
5.588.6   Error quos pessum devius abstulerit.
5.588.7  Parce igitur longis rationibus; haud mihi sensum
5.588.8   Communem ulla queat pol ratio eripere.


20186. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

senex, quis te possit perferre, patique
5.601.2   Quae dicis, coetu dicere in ingenuo?
5.601.3  Cui caput incanum est, cui languent scilicet artus,
5.601.4   Lingua sed effoeto in corpore prurit adhuc. 602. [601.] In stultum, sibi invideri judicantem.
5.602.1  Invidisse tibi me dicis; quid tibi praeter


20187. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Eune, magis. 619. [618.] In medicos.
5.619.1  Adduxti quatuor medicos: jam non ego morbum,
5.619.2   Quisquis is est, quatuor sed medicos timeo,
5.619.3  Quorum quisque unus vel multos perdere possit,
5.619.4   Uni, opibus junctis, quid facient quatuor?


20188. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.619.4   Uni, opibus junctis, quid facient quatuor? 620. [619.] In Herophilum puellas nimis laudantem.
5.620.1  Non ornas, oneras multa sed laude puellas;
5.620.2   Ergo tuas laudes jam sibi permetuunt.
5.620.3  Inter se iratae si quando et dira precantur,
5.620.4   Di faciant, te, ajunt, laudet ut Herophilus.


20189. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.624.5  Cujus, crebra tibi video dum labra moveri,
5.624.6   Verborum haud quidquam venit ad auriculas.
5.624.7  Nec tam longe absum, paucis disjungimur ulnis,
5.624.8   Sed tua vix paucos vox meat ad digitos,
5.624.9  Interdumque ipsis, nondum propulsa per auras,
5.624.10   In labris haerens languidula emoritur.


20190. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.625.2   Assidue narras condoluisse tibi.
5.625.3  Id pulchrae interdum faciunt, nec dedecet illas;
5.625.4   Est quiddam in questu languidulo illecebrae.
5.625.5  Sed te non pulchram (crede hoc mihi) dedecet: iste
5.625.6   (crede mihi) questus nil, quod ametur, habet.
5.625.7  Nec quisquam est nostrum, possit qui ferre gementem,
5.625.8  


20191. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.625.8   Cujus vel risu laedimur atque joco. 626. [625.] Se, plus quam morbum, medicos timere.
5.626.1  Morbo equidem afflictor, morbum hunc sed vincere spes est,
5.626.2   Morbus ni major venerit huc medicus.
5.626.3  Illam ego mi pestem timeo; correptus ab illo
5.626.4   Ne peream infelix, nil video remedi.


20192. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

627. [626.] In Hermogenem medicum de morbis disserentem.
5.627.1  Quot morbi corpus vexent, sermone diserto
5.627.2   Egregie medicus disserit Hermogenes.
5.627.3  Sed multos tamen interea (nec miror) omittit,
5.627.4   Nempe illos, ipsi quos faciunt medici. 628. [627.] [  Var. 122] In Corvinum, omnia secreto


20193. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.631.2   Incidit et si quid forte negotioli,
5.631.3  Omnia disquirit, partes rem versat in omnes,
5.631.4   Et se consultis enecat atque alios.
5.631.5  Sed magna quisquis tractat res mole pusillas,
5.631.6   Pol minimus rebus noscitur in minimis. 632. [631.] In Marianum, morbos suos continuo narrantem.


20194. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

643. [642.] De Tulla monitus contemnente.
5.643.1  "Tulla, manum vita suspectam": saepe monebam,
5.643.2   Contempsit monitus illa sed usque meos,
5.643.3  Et juvenis dextram stulte perpessa protervi est,
5.643.4   Dici dum metuit nempe severa nimis.
5.643.5  Ergo quid factum? Juvenis jam Tulla protervi


20195. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

juvenis dextram stulte perpessa protervi est,
5.643.4   Dici dum metuit nempe severa nimis.
5.643.5  Ergo quid factum? Juvenis jam Tulla protervi
5.643.6   Suspectam haud patitur, sed petit ipsa manum. 644. [643.] Ad Phyllida amoris furores minime cohibentem.
5.644.1  Percita vesano quod mens tibi fervet amore,


20196. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

644. [643.] Ad Phyllida amoris furores minime cohibentem.
5.644.1  Percita vesano quod mens tibi fervet amore,
5.644.2   Non turpe id Phylli est, sed magis est miserum
5.644.3  Insanum quod non cohibes at, Phylli, furorem,
5.644.4   Atque ruis, mentem quo malus urget amor.
5.644.5  Id non tam miserum, quam turpe est; unde


20197. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

recitas; carmen se nisi sustineat,
5.645.5  Ipsum commendet ni se se, crede, popellum
5.645.6   Istae vix fatuum decipient phalerae.
5.645.7  Carmen ego pendo, non aure, oculisve, sed una
5.645.8   Mente; hanc da pondus quod facit ad trutinam. 646. [645.] De Antigene proceres assidue invisente.
5.646.1  Nullum


20198. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.663.1  Cinna domum haud curat patriam, carosque propinquos:
5.663.2   Vel major Cinna est, vel minor est homine. 664. [663.] Non sapientem, sed stultum esse Ponticum.
5.664.1  Communem tibi quae sensum sapientia demit,
5.664.2   Est mera, crede mihi, Pontice, stultitia.
5.664.3  Nempe oculis peccat, soli cui prava videntur,


20199. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

665. [664.] De Lyco, sub virtutis specie vitia occultante.
5.665.1  Hirsutam induitur vestem Lycus, Orphyte; molle
5.665.2   Veste sub hirsuta sed gerit ingenium.
5.665.3  Mentitur specie quod non est: qualis Iole
5.665.4   Delituit spoliis tecta sub Herculeis.
5.665.5  Tu caveris fraudem juvenis: me longior aetas


20200. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.673.2   Atque pavor mentes dejicit attonitas.
5.673.3  Unus nec metuis quidquam, vulgique timorem
5.673.4   Rides, ut reris, pectore magnanimo.
5.673.5  Sed qui, Cinna, Deo pugnat (nutu is quatit orbem),
5.673.6   Non est magnanimus, crede mihi, at fatuus. 674. [673.] De Tityro et Corydone.


20201. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

id nullo si putat indicio.
5.676.3  At si multa tibi sunt dictaque, factaque, amorem
5.676.4   Quae vulgo haud parvum prodere, Tulla, solent,
5.676.5  Haud aequum est illum videri, sed mage dici
5.676.6   Affinem culpae te, male quae simulas.
5.676.7  Indicia et vertis rerum atque affigis inani
5.676.8   Officio, quotquot sunt in amore, notas.


20202. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se propter honores, non virtute partos, magni facientem.
5.678.1  Navus et experiens quaesitum Rullus honorem
5.678.2   Quod tulerit, parta ceu sibi laude, tumet,
5.678.3  Ignosco; multo facio sed pluris, honorem
5.678.4   Qui sibi non quaerit navus et experiens,
5.678.5  Seque sua involvens virtute, haud curat haberi
5.678.6   Insignis pulchras scilicet ob phaleras.


20203. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[678.] Ad Quintum, spernentem veteres et quaerentem novos amicos.
5.679.1  Usque novos quaeris, veteres et spernis amicos
5.679.2   Et nebula et levibus mobilior Zephyris.
5.679.3  Mirabor sed, tu veteres dum spernis amicos,
5.679.4   Incipiant ne te spernere, Quinte, novi. 680. [679.] De saeculi sui insipientia et arrogantia.


20204. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.700.4   Avertat carae perniciem patriae.
5.700.5  Hoc vultu facilem ducis, fallisque popellum,
5.700.6   Tertius et multis crederis esse Cato.
5.700.7  Sed qui te norunt, nil, curas praeter inanes,
5.700.8   Vecordem fatua mente agitare, ferunt.
5.700.9  Sic miri vultus in marmore: praeter inertem
5.700.10   Miro at sub vultu nil


20205. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

714. [711.] De fatua Leonillae pulchritudine.
5.714.1  Formosam dicunt, formoso in corpore praefert
5.714.2   Ingenii nullam sed Leonilla notam.
5.714.3  Hoc miranda aliis, mihi sperni digna, placere
5.714.4   Cui fatuus pulchro vultus in ore nequit.


20206. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.715.4   Scit saevus, miserum qui male vexat amor. 716. [713.] In aemulatorem ineptum.
5.716.1  Quod lusi carmen spernebam; spernere sed jam
5.716.2   Ne possim, fecit carmen, amice, tuum.
5.716.3  Omnia qui melius conatus dicere, nil non
5.716.4   Dixisti, Roma judice, deterius.


20207. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

unde "caput" sustulit atque "pedes". 718. [715.] In idem argumentum.
5.718.1  Aedilem appellas nulli qui praesidet aedi,
5.718.2   Sed curat solus pretus in urbe vias?
5.718.3  Verborum vim disce prius, dein corrige carmen,
5.718.4   Quod probat et lepidum Roma diserta putat.


20208. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

721. [718.] Ad Orphytum in amanda Lycoride errore deceptum.
5.721.1  Ipse sibi finxit, quam deperit Orphytus, Aeglem,
5.721.2   Nec rem, crede mihi, sed sua visa cupit.
5.721.3  Dii faciant, sibi nupta domum cum venerit illa,
5.721.4   Errorem agnoscens ne subito evigilet.


20209. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.722.1  Vare, novos vates priscis quod vatibus aequas,
5.722.2   Prodis nempe tuum futile judicium,
5.722.3  Nec quos collaudas fatuis scriptoribus addis,
5.722.4   Sed tibi laudator detrahis omne decus. 723. [720.] In Antigenem nimium hyemis atque aestatis remedia defugientem.
5.723.1  Aestu auras, ignem qui frigore defugit,


20210. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

de te quaerit Lycus, optima Phylli;
5.724.2   Teque cupit dici, non cupit esse suam.
5.724.3  Crede hoc: quidquid agit blandus, vel dicit, amator,
5.724.4   Non est, Phylli, tuus, sed magis ipse suus. 725. [722.] Si uxor domina, ergo mancipium vir.
5.725.1  Nempe tuam uxorem dominam tu, Postume, dicis.


20211. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

744. [741.] Cononem merum Cecropidem contemnit.
5.744.1  Sperno clarum ab avis, atavisque Conona, merumque
5.744.2   Cecropidem; sed enim nil nisi Cecropidem. 745. [742.] In jactatorem.
5.745.1  Multus saepe suos Varro mihi narrat honores,
5.745.2   Et regum


20212. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et nimium caecam, Lesbia, ridet Amor. 749. [746.] In idem argumentum.
5.749.1  In flavo nullas non dotes cernis Amyntha:
5.749.2   Sed quae sunt nusquam, Lesbia, cernit Amor. 750. [747.] In laudatorem amicitiae primam amicitiae legem non servantem.
5.750.1  Laudat amicitiam, primam sed dicere


20213. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.749.2   Sed quae sunt nusquam, Lesbia, cernit Amor. 750. [747.] In laudatorem amicitiae primam amicitiae legem non servantem.
5.750.1  Laudat amicitiam, primam sed dicere legem
5.750.2   Horret amicitiae Glaucia: πάντα φίλων. 751. [748.] In importunum petitorem.
5.751.1  Non semel,


20214. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.755.5  At menti placuere minus; parvamque poetae,
5.755.6   Scriptori laudem largior eximiam. 756. [753.] De Lesbia non virtutibus, sed ornatibus clara.
5.756.1  Flaminiam aurato curru terit, aurea tota,
5.756.2   Tota nitens gemmis Lesbia fulgidulis.
5.756.3  Laudatur currus, vestis, carique lapilli;


20215. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

759. [756.] In Aulum atheum.
5.759.1  Nullum nosse deum dixit te Cinnamus, Aule;
5.759.2   Id nigram dictum dicis ob invidiam.
5.759.3  Dicis, sed cuivis possit quis fidere dicto
5.759.4   Illius, haud ullum qui putet esse deum?
5.759.5  Vita face id clamet simul omnis, detque videndam
5.759.6   Quidquid ages vulgo se tua


20216. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ad ingenium. 763. [760.] In Postumum officiosum, non autem amicum.
5.763.1  Officii plenum video te, Postume, inanem
5.763.2   Sed verae novi prorsus amicitiae.
5.763.3  Multa facis possis ne me sprevisse videri,
5.763.4   Nil facis at carus noscar ut esse tibi.


20217. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.780.5  Crede mihi, hunc colito, foede sine garriat illa,
5.780.6   Si qua tibi est, Aegle, moribus absimilis. 781. [777.] Animi dotes, sed tantummodo juvenum, Phyllis amat.
5.781.1  Doctrinam, ingenium, cultumque ac verba diserta,
5.781.2   Atque bonos mores denique Phyllis amat.
5.781.3  Hoc mihi sed dici cupio tamen: Omnia


20218. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[777.] Animi dotes, sed tantummodo juvenum, Phyllis amat.
5.781.1  Doctrinam, ingenium, cultumque ac verba diserta,
5.781.2   Atque bonos mores denique Phyllis amat.
5.781.3  Hoc mihi sed dici cupio tamen: Omnia Phyllis
5.781.4   Haec tantum pulchro cur amat in juvene? 782. [778.] In Glauciam minime aptum omnia sibi munera


20219. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pruinas
5.783.4   Atque sua glaciem posse calere face. 784. [780.] De Ovidii Nasonis versibus judicium.
5.784.1  Ingenium admiror; sed enim, si dicere fas est,
5.784.2   Naso, tuo interdum laedor ab ingenio,
5.784.3  Nec video arguto in versu priscum esse leporem,
5.784.4   Nec, sine quo virtus displicet ipsa,


20220. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.786.4   Quae te nunc tristi dura supercilio,
5.786.5  Vix una interdum venientem voce salutat.
5.786.6   In te mutatum vidit, amice, nihil,
5.786.7  Sponte sed ipsa sua mulier mutatur in horas,
5.786.8   Alternatque omnes fluxa levisque vices.
5.786.9  Fluxa hercle atque levis; folio plumaque volante,
5.786.10   Et nebula et vernis


20221. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

animi pendet, nec pandere vulnus
5.787.4   Insuetum potis est, nec potis occulere,
5.787.5  Ipse suum et primus damnatque oditque furorem,
5.787.6   Indomitus gliscit sed magis usque furor. 788. [784.] Ad Varum recitare in coetu carmina cupientem.
5.788.1  Nescio quid magnum premit alto in pectore Varus;


20222. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

789. [785.] Ad Cinnamum sibi soli servire praedicantem.
5.789.1  Officio dicis nunquam te, Cinname, duci;
5.789.2   Id sectari uni quod libitum est animo,
5.789.3  Non aliis, tibi sed soli servire, parantem
5.789.4   Assidue vitae commoda grata tuae.
5.789.5  Haec facere, haec audes tam prava et foeda fateri?
5.789.6   Ipse ultro haec de te dicere non


20223. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.799.2   Unde queant reges, unde queant populi,
5.799.3  Divitias spondes, aliquo si forte lucello
5.799.4   Pauperiem valeas, Batte, levare tuam.
5.799.5  Sed quis posse putat montes largirier aureos,
5.799.6   Qui nec pauca queas aera parare tibi? 800. [795.] De Phyllidis probitate ad Gelliam.


20224. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.800.3  Non coetu in juvenum vafro sermone jocari,
5.800.4   Blanda nec Idalio spargere dicta sale.
5.800.5  Gellia, nil horum, quae scis tu, scit mea Phyllis,
5.800.6   Sed, quod tu nescis, scit tamen esse proba. 801. [796.] In censorem indoctum.
5.801.1  Carpe (impune licet) quae scribo, Cinname. Scripti


20225. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

recitas, audita placent. Si lecta placerent,
5.811.2   Esses pol vates, Pontice, mirificus.
5.811.3  Verum aures vincunt oculi. Tibi credere nec vult
5.811.4   Lector, sed credit callidus ipse sibi. 812. [806.] Ad Quintum vitia sua minime videntem.
5.812.1  Qui sic est nequam, nequam ut sese putet ipse,


20226. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fuisse negas". 816. [810.] In malum oratorem.
5.816.1  Miratur populus te fantem, Graccule; miror
5.816.2   Ipse etiam non te, sed populum attonitus,
5.816.3  Constringi dignum, vesana et mente furentem,
5.816.4   Qui sapere et rerum dicere mira putat.


20227. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

subito fundo, mea carmina spernis.
5.818.2   Nec, sperni quum sint, Postume, digna, vides.
5.818.3  Dii faciant, nemo ut videat, nec scriptor ab ullo
5.818.4   Esse malus, tantum sed citus esse ferar! 819. [813.] [  380] Ad Postumum de Venere infracta conquerentem.
5.819.1  Marmoream infregit Venerem quod castus Amyntas,


20228. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

me, nugator garrule, perdideras,
5.820.11  Ista lassatus, frustra discedere quaerens
5.820.12   Quam tuleram longo tempore, stultitia,
5.820.13  Est male, dicebam, mihi, Pontice; sed tamen hercle
5.820.14   Multo est nunc melius, quam fuit ante mihi. 821. [815.] In latronem tristi morbo servatum.


20229. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.825.1  Non quod publica res agitur nunc, Eune, laboras,
5.825.2   Verum res agitur quod simul, Eune, tua,
5.825.3  Nec patriae servis, tibi sed male commodus uni,
5.825.4   Usque memor lucri, non memor officii.
5.825.5  Quippe suos cives isto patriamque juvare
5.825.6   Haud renuat, credo, vel Catilina modo.


20230. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

829. [823.] (ut supra) Krša Aliud.
5.829.1  Pulchra tibi, at nummis vacua est, Fernande, crumena;
5.829.2   Ut caput est pulchrum, sed vacuum cerebro. 830. [824.] In Marcum sua in ludo praestantia superbientem Krša


20231. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.830.1  Eximie in cunctis quod ludis, Marce, videris
5.830.2   Hoc tibi prae cunctis esse vir eximius.
5.830.3  Crede mihi, nugis qui praestat inanibus, haud vir,
5.830.4   Sed mage nugator dicitur eximius. 831. [825.] Monet Cinnam, ne amicum se mole habentem invisat. Krša


20232. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

invisat. Krša
5.831.1  Aegrotum visis miserans tu, Cinna, levare
5.831.2   Et cupiens dulci commodus alloquio,
5.831.3  Sed perdis miserum potius male salsus, ineptus,
5.831.4   Dicens multa, aegro quae male displiceant?
5.831.5  Quare alii, sinito, visant; tu visere parce,
5.831.6   Si miseret, si


20233. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.837.1  Nil sine consilio fert se gessisse Coranus;
5.837.2   Ad te cuncta etenim, Galle, referre solet.
5.837.3  Sed tu consilii quidnam des, quem video ipsum
5.837.4   Usque adeo expertem vivere consilii? 838. [832.] In


20234. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.852.1  Hoc agis, immodice laudas cum, Gellia, Varum,
5.852.2   Damnari possit ne tuus iste furor;
5.852.3  Nequitia ne victa tua, sed dotibus esse
5.852.4   Dicare ut juvenis scilicet eximii,
5.852.5  Quem putat eximium nemo unus, te modo dempta,
5.852.6   Quam furor iste tuus decipit eximie.


20235. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

suas ostentat opes mihi Marcus et amplos,
5.853.2   Queis pollet, census turgidus enumerat.
5.853.3  Hoc, puto, vult sciri, nil quod largitur amicis,
5.853.4   Fortunae haudquaquam, sed vitium esse suum. 854. [848.] Cavet amico, ne perpetuo poscens carmina in funere Sacchini fiat molestus et esse odio incipiat.


20236. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

bene nummatus dicis te semper egere:
5.861.2   Credo, semper eget qui sibi multa cupit.
5.861.3  Vis fieri dives? Non res augenda, cupido
5.861.4   Istaec semper hians sed minuenda tibi est. 862. [856.] In Varronem. Krša
5.862.1  Omnia


20237. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.871.2   Pinguntur variis, aspice, imaginibus.
5.871.3  Iste aures pulchre mulcet liber; omnia belle,
5.871.4   Audi, jucundo verba cadunt sonitu.
5.871.5  Sed qui oculos, aures qui mulcet, nil tamen in se,
5.871.6   Quod mulcere queat corda legentis, habet. 872. [866.] In


20238. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.872.1  Ingenio praestat cum primis, non caret arte,
5.872.2   Non oleo parcit Postumus atque operae.
5.872.3  Ergo quae scribit, sperat pulchra omnia: sed, ni
5.872.4   Omnia me fallunt, fallitur egregie;
5.872.5  Nam plena ingenii, plena artis, plena laboris,
5.872.6   Atque sale atque omni scripta carent venere.


20239. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.873.5  Inque dies labi ad casum, certamque ruinam,
5.873.6   Esse nec a tristi jam procul exitio.
5.873.7  Haec sentis? Necdum sentis, non caetera rerum,
5.873.8   Sed te mutatum te esse gravi a senio?
5.873.9  Nec tam, quae ploras, collapsa et perdita, quam te
5.873.10   Jam ruere enervi et corpore et ingenio.


20240. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.876.1  Pyrrha Lyco est uni pulcherrima. Caetera pulchram
5.876.2   Turba negat. Lycus an lumina solus habet?
5.876.3  Luminibus caret an solus, nec vera, sed ipse,
5.876.4   Quae sibi mente solet fingere, falsa videt? 877. [871.] De Varrone et ejus carminibus.


20241. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.879.2   Vel si quid miti mitius est Charite.
5.879.3  Hanc laudem affectat, nec quidquam laetior audit,
5.879.4   Quam si quis mitem dixerit et placidam;
5.879.5  Sed mitem hanc verbo si quisquam laeserit uno
5.879.6   Illa Charis subito fit mala Tisiphone,
5.879.7  Et rabie furit immani saeva, effera, blandi
5.879.8   Nec vultus, mitis nec


20242. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[875.] In foeminae deformis imaginem. Krša
5.881.1  Nulli non oculos, Aegle, tua laedit imago,
5.881.2   Non quia dissimilis, sed quia persimilis. 882. [876.] (pon. inter varia) Flaccum altius, Tuccam submissius loqui jubet. Krša


20243. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

poscis grandi cum dote, domoque
5.891.2   Clara et praestanti corpore conspicuam,
5.891.3  Doctam etiam, ut perhibent, qui norunt: rem teneo, Aule,
5.891.4   Non vis uxorem ducere, sed dominam. 892. [886.] De Serrani erga amicos avaritia. Krša


20244. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

905. [899.] Se carmen obscurum spernere. Krša
5.905.1  Obscurum sperno carmen, nec lentus, amice,
5.905.2   Scrutor, sed lectum vix semel abjicio.
5.905.3  Hoc tibi tolle memor dictum, multusque rogare
5.905.4   Parce, tuis quidnam versibus acciderit.


20245. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.912.1  Nomine quidque suo dicit, nec turpia pulchris
5.912.2   Obvolvens verbis contegit Antigenes.
5.912.3  Id putat ingenuum. Ingenuum sed nil reor esse,
5.912.4   Unde pudor foede laeditur ingenuus. 913. [907.] Quare Lycoris Postumo blanda sit.


20246. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[913.] Quibus faveat, quosve laudet Lesbia. Krša
5.919.1  Nil dicit contra quam sentit Lesbia, sentit
5.919.2   Sed falsum indomitis icta cupidinibus.
5.919.3  Nil unquam simulat, sed quae sibi fingit amorem
5.919.4   Ob nimium, tantum non bene dissimulat.
5.919.5  Cujus ab ingenuo formae est


20247. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.919.1  Nil dicit contra quam sentit Lesbia, sentit
5.919.2   Sed falsum indomitis icta cupidinibus.
5.919.3  Nil unquam simulat, sed quae sibi fingit amorem
5.919.4   Ob nimium, tantum non bene dissimulat.
5.919.5  Cujus ab ingenuo formae est correpta lepore,
5.919.6   Huic prorsum quidvis credit inesse


20248. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.920.1  Quinte, tuum carmen ni laudem, res facit una,
5.920.2   Una, mihi at longe maxima: fruge caret.
5.920.3  Delectat, sed non et prodest; hoc ubi desit,
5.920.4   Vati laudem adimam non ego dimidiam,
5.920.5  Totam, sed totam prorsus, vatis nec nomine dignum,
5.920.6   Nugarum lepidum, sed reor


20249. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.920.2   Una, mihi at longe maxima: fruge caret.
5.920.3  Delectat, sed non et prodest; hoc ubi desit,
5.920.4   Vati laudem adimam non ego dimidiam,
5.920.5  Totam, sed totam prorsus, vatis nec nomine dignum,
5.920.6   Nugarum lepidum, sed reor artificem. 921. [915.] In Aulum, qui,


20250. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed non et prodest; hoc ubi desit,
5.920.4   Vati laudem adimam non ego dimidiam,
5.920.5  Totam, sed totam prorsus, vatis nec nomine dignum,
5.920.6   Nugarum lepidum, sed reor artificem. 921. [915.] In Aulum, qui, lege metri neglecta, elegiam scripserat informem. Krša


20251. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Aulum, qui, lege metri neglecta, elegiam scripserat informem. Krša
5.921.1  Clauda est alterno quaevis elegeïa gressu,
5.921.2   Ista sed incertis legibus, Aule, meat.
5.921.3  Nec pede inaequali de more incedit, abundat
5.921.4   Saepe sed, (heu monstrum!) saepe caret pedibus,
5.921.5  Cui quicumque Arcas plausum


20252. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.921.1  Clauda est alterno quaevis elegeïa gressu,
5.921.2   Ista sed incertis legibus, Aule, meat.
5.921.3  Nec pede inaequali de more incedit, abundat
5.921.4   Saepe sed, (heu monstrum!) saepe caret pedibus,
5.921.5  Cui quicumque Arcas plausum dedit, aut caret aure,
5.921.6   Aut longa Arcadicum praeminet aure pecus.


20253. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

926. [920.] De Laelio ejusque laudatoribus. Krša
5.926.1  Orator clamat bene Laelius et bene cantat,
5.926.2   Sed male pol dicit. Quid populus? Pecudes
5.926.3  Ut brutae, mentem sonitu perculsus inani,
5.926.4   Et blanda vocis captus ab illecebra;
5.926.5  Miratur, stupet attonitus, nec


20254. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

933. [927.] In Quintum libidinem suam minime celantem
5.933.1  Quod te, Quinte, urit vesanum foeda libido
5.933.2   Naturae id possim fors tribuisse tuae;
5.933.3  Sed quod non celas, quae te urat foeda libido,
5.933.4   Haud possum vitio non tribuisse tuo. 934. [928.] In Galliae regicidium.


20255. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nusquam est, pulchri quiddam vidisse putavit,
5.942.4   Quamque animo finxit stultus amat faciem.
5.942.5  Nempe insanus amor condit sibi somnia: nec rem
5.942.6   Deceptus veram, sed sua visa cupit. 943. [937.] [  Mor. 9] In Varum risorem.
5.943.1  Vare, levis dicti levis est et gloria; risu
5.943.2   Ullus


20256. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

949. [943.] [  Mor. 234] In Varronem, bona fortunae summa bona esse praedicantem.
5.949.1  Quae tu summa vocas, Varro, bona, nec bona dico,
5.949.2   Sed leve fortunae ludibrium instabilis.
5.949.3  Nil census et opes, nil tecta ingentia miror,
5.949.4   Quaero aliquid, fiat quo melior dominus;
5.949.5  Quaero aliquid, possim quo


20257. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae sequitur, nec sinit esse probam.
5.951.5  Crede mihi, solas sequitur lasciva juventus,
5.951.6   Posse sua tandem quas putat arte capi:
5.951.7  Quasvis posse capi nec sperat, sed modo quas jam
5.951.8   Haudquaquam vere senserit esse probas. 952. [946.] Ne quid nimis.
5.952.1  Ingentes narras sumptus; mira


20258. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quae ratio est, bene quidquid olet, ceu triste venenum,
5.956.4   Vitae ceu pertem tabificam fugere?
5.956.5  Nulla quidem ratio est: naturam invertimus ipsam
5.956.6   Sed laevi, dum mos regnat ubique novus.
5.956.7  Jam, reor et gratae voces, gratique colores
5.956.8   Auribus atque oculis more novo officient.


20259. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.961.1  Quinte, ais, in laeto nil non frigere theatro.
5.961.2   Credo equidem; frigent omnia, Quinte, seni.
5.961.3  Nec vitium est rerum, sed mentis, languida quae jam
5.961.4   Incassum blandis pellitur illecebris.
5.961.5  Sic mutam chordis citharam si forte remissis
5.961.6   Pulset, quantavis nil agat arte


20260. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.961.5  Sic mutam chordis citharam si forte remissis
5.961.6   Pulset, quantavis nil agat arte manus. 962. [956.] Quod nihili es, non tu naturae, sed tibi debes.
5.962.1  Ingenio praestas; nempe hoc es nequior, usu
5.962.2   Cui nullo est, praestans quamlibet, ingenium.
5.962.3  Naturae, mallem, deberes, Cinna, sed heu, heu,


20261. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

es, non tu naturae, sed tibi debes.
5.962.1  Ingenio praestas; nempe hoc es nequior, usu
5.962.2   Cui nullo est, praestans quamlibet, ingenium.
5.962.3  Naturae, mallem, deberes, Cinna, sed heu, heu,
5.962.4   Quod nihili es, debes moribus omne tuis. 963. [957.] In idem argumentum.
5.963.1  Ingenium culpas; culpa te,


20262. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.965.3  Nec tamen et vere dici reor, Eucrite, amantum
5.965.4   Scis etenim, quam sit futile judicium.
5.965.5  Scis aliis, nescis uni tibi: cuncta, putato
5.965.6   Sed, tu aliis quae scis, haec tibi scire alios. 966. [960.] (pon. inter moralia) Krša "Nil nisi vulgus


20263. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.967.3  Atque manu arripitur, longo ceu cognitus usu,
5.967.4   Jampridem et multa junctus amicitia.
5.967.5  Id scitum ac lepidum reris. Non est, mihi crede,
5.967.6   Sed magis inscitum, sed magis illepidum.
5.967.7  Ante opus est nosci, fieri dein, Quinte, sodalem:
5.967.8   Luxurians foetu praecoce sordet Amor.


20264. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

manu arripitur, longo ceu cognitus usu,
5.967.4   Jampridem et multa junctus amicitia.
5.967.5  Id scitum ac lepidum reris. Non est, mihi crede,
5.967.6   Sed magis inscitum, sed magis illepidum.
5.967.7  Ante opus est nosci, fieri dein, Quinte, sodalem:
5.967.8   Luxurians foetu praecoce sordet Amor.


20265. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

971. [965.] In homines recentiores veterum disciplinas negligentes. Krša Scit non nota atavis, nescit sed nota minorum
5.971.1   aetas, nec didicit plura, puto, ast alia. 972. [966.] Ad Tullam cum divite quodam amicitiam exercentem.


20266. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.972.1  Ductandam diti quae te das pauper amico,
5.972.2   Tulla, reor, sancti foedera conjugii,
5.972.3  Ingenuum et servas constanti mente pudorem,
5.972.4   Sed famam certe negligis ipsa tuam.
5.972.5  Quippe etenim pauper, quam dives ductat amicus,
5.972.6   Haud credi, vulgo judice, casta solet.


20267. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.978.6   "Hoc potuit melius confieri", "hoc citius".
5.978.7  Heu! Quis culpari toties, totiesque doceri
5.978.8   Tam lento patiens jam ferat ingenio?
5.978.9  Sed ferat ut quivis; me pol gravat ac necat istud
5.978.10   Suavis amicitiae triste magisterium. 979. [973.] In Albinum libidinosum fratremque


20268. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.983.1  Foemineum spernuntque genus, spretumque sequuntur
5.983.2   (Spernunt mendaci nam tenus ore) viri. 984. [978.] "Non illam, culpet sed se, quem foemina perdit".
5.984.1  Et bonus est cuivis, uti bene si sciat, ignis,
5.984.2   Et malus est, uti ni sciat ipse bene.
5.984.3  Sic mulier magnoque eadem sapientibus usu,


20269. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

equidem. Iste tuus, qui te sine fine modoque
5.995.4   Consultis vexat perpetuis, medicus;
5.995.5  Quo nolo prorsus careas (vis parva veneni
5.995.6   Haud nocet); utaris, nolo sed, immodice. 996. [990.] [  43] In molestum elinguem.
5.996.1  Fis mecum elinguis; nec miror, Quinte. Molesto
5.996.2   Si


20270. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.998.2   Cujus in interitu multa gemit gemit] Krša: gemens Radelja dominus.
5.998.3  Ille meas sed enim ob dotes haud plorat, at unum,
5.998.4   Quo mihi successor quaeritur, ob pretium.
5.998.5  Quod ne iterum perdat, metuat ni opprobria famae,
5.998.6   Currum execratus jam


20271. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nocens bellua sit populus! 1001 [995.] In ingratum.
5.1001.1  Quod mihi pro meritis nil reddis, Quinte, molestum est,
5.1001.2   Sed mage quod nec scis, quae bene promerui.
5.1001.3  Ingrato fecisse piget, quae plurima feci,
5.1001.4   Non homini, ast orbo sensibus, heu, lapidi.


20272. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tabo enectam, non corpore pulchro,
5.1009.2   Non raris animi dotibus eximiam
5.1009.3  Turba frequens comitum te stipat, Gellia, servit
5.1009.4   Nec tamen illa tibi, sed magis ipsa sibi.
5.1009.5  Deme, abs te sperant quae commoda quisque, relictae,
5.1009.6   Mirabor, de tot si comes unus erit.


20273. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1026.5  Sibila, mutari nullo quae non velit auro
5.1026.6   Quidquam Romani quisquis habet decoris,
5.1026.7  Nec veterum tantum seriem percenset avorum,
5.1026.8   Sed veteres animo reddere curat avos. 1027. [1021.] In malum patrocinatorem.
5.1027.1  Purgasti nuper quemdam, Fabiane: nocentem


20274. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuas sordes qui non exsibilet, omni,
5.1028.4   Si nescis, nemo est, Romuleo in populo.
5.1028.5  Quem si quis populum contemnit, non ego fastum
5.1028.6   Miror, sed fatuam, Cinname, stultitiam. 1029. [1023.] In Quintum, nimium stulte sibi ipsi placentem.
5.1029.1  Visere quod vetulam juvenis, foedamque venustus


20275. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Mirari nec enim vis quemquam, mirus at ipse
5.1029.6   Esse aliis. Tuus hoc fonte amor exoritur.
5.1029.7  Nec placet ista tibi, quam juras hercle placere,
5.1029.8   Sed stulte nimium tu tibi, Quinte, places. 1030. [1024.] In Glauciam sibi omnia deberi credentem.
5.1030.1  Nil non deberi credit sibi Glaucia; quidquid


20276. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1035. [1029.] "Non dicam ingenue quod tibi displiceat".
5.1035.1  Dic, ais, ingenue quae pecco: dicere possum,
5.1035.2   Quando, Cinna, rogas, id tibi ego ingenue.
5.1035.3  Sed ferus atque irae impatiens et laudis amator
5.1035.4   Tu me audire, scio, non potes ingenue. 1036. [1030.] In idem argumentum.


20277. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Gelliam, "Compta nimis damno vult tamen illa suo". In Gelliam, "Compta nimis damno quod velit esse suo". Krša
5.1050.1  Compta parum foeda est, nulli sed foeda videtur,
5.1050.2   Gellia, multarum quod latet in numero.
5.1050.3  Coepit ubi comptus nimios, tum visa tuentes
5.1050.4   Omni percellit foedior e numero.


20278. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Servari se se ne velit ex merito. 1054. [1048.] (pon. inter varia) Krša In Gelliam. Non defit tempus, sed amor, visendi causa Quintum aegrotum. Quare Gellia Quintum aegrotum minus invisat. Krša
5.1054.1  Aegrotat Quintus: defit tibi,


20279. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1063.1  Ne tibi displiceat propior Leonilla, vereris.
5.1063.2   Id quoque, ut es laevus, Marce, potest fieri.
5.1063.3  Sed certe fiet, quod tu nil, Marce, vereris,
5.1063.4   Illi displiceas ut male tu propior. 1064. [1058.] In machinam volantem, ejusque opificem.


20280. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Pium Sextum. Romae querela. Krša
5.1070.1  Sexte, Quirinales queritur tua Roma sodales,
5.1070.2   Non jam Romulidas esse, sed Italidas,
5.1070.3  Linguam et divini patriam sprevisse Quirini,
5.1070.4   Dignos pol ratio quos fuget e Latio.


20281. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1074.4   Ut quemcumque velit noverit esse suum? 1075. [1069.] In malum Torquati Tassi interpretem.
5.1075.1  Carmina Torquati non vertis, sed male perdis,
5.1075.2   Aurum ut si plumbo verteris, aut chalybe.
5.1075.3  Torquati nervis quid factum? Dicimus. Illo
5.1075.4   Quid factum, attoniti dicimus, ingenio?


20282. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

attoniti dicimus, ingenio? 1076. [1070.] In Aulum malum poetam.
5.1076.1  Laudari a populo tua carmina gratulor, Aule,
5.1076.2   Sed mihi judicium dissidet a populo:
5.1076.3  Sicque malos soleo vates damnare, probantem
5.1076.4   Ut damnem pariter non minus et populum.


20283. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

populum. 1077. [1071.] In idem argumentum.
5.1077.1  Laudibus attolli dicis tua carmina coelo;
5.1077.2   Credo equidem, id fieri sed reor immerito.
5.1077.3  Et soleo non te solum persaepe, sed una
5.1077.4   Et laudatores temnere, Quinte, tuos.


20284. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1077. [1071.] In idem argumentum.
5.1077.1  Laudibus attolli dicis tua carmina coelo;
5.1077.2   Credo equidem, id fieri sed reor immerito.
5.1077.3  Et soleo non te solum persaepe, sed una
5.1077.4   Et laudatores temnere, Quinte, tuos. 1078. [1072.] In Lupum, se ob pauca et fatua carmina vatem credentem.


20285. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Istam laudato, quantum vis, Cinna, theatro
5.1081.2   Quae quondam vocem vendidit in medio.
5.1081.3  Simplex, salsa, proba est, quantum vis, Cinna; theatro
5.1081.4   Sed vocem quondam vendidit in medio. 1082. [1076.] In malum poetam.
5.1082.1  Difficiles optas numeros, ultroque molestas
5.1082.2  


20286. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1093.5  Et collata suis censebit pulchra, videntur
5.1093.6   Quae fatuo pulchri prorsus habere nihil. 1094. [1088.] In Ponticum, magnum, sed non amabile carmen facientem.
5.1094.1  Nempe facis magnum, sed non et amabile carmen,
5.1094.2   Quod blande captas mulceat auriculas,
5.1094.3  Quod subeat pectus, circum et praecordia


20287. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1093.6   Quae fatuo pulchri prorsus habere nihil. 1094. [1088.] In Ponticum, magnum, sed non amabile carmen facientem.
5.1094.1  Nempe facis magnum, sed non et amabile carmen,
5.1094.2   Quod blande captas mulceat auriculas,
5.1094.3  Quod subeat pectus, circum et praecordia ludat,
5.1094.4   Seque imis alte sensibus


20288. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

subeat pectus, circum et praecordia ludat,
5.1094.4   Seque imis alte sensibus insinuet.
5.1094.5  Hinc doleo interdum, nec miror, Pontice, multi
5.1094.6   Quod laudant, pauci sed tua scripta legunt. 1095. [1089.] In Cinnam epigrammata scribentem.
5.1095.1  Tempora ne deses perdas, epigrammata scribis.


20289. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fatuum scriptorem laudantem.
5.1098.1  Quod tribuis fatuo scriptori, Pontice, laudem,
5.1098.2   Nec sentis? Laudem detrahis ipse tibi.
5.1098.3  Nec mihi fit major, tibi qui placet ille, sed hercle
5.1098.4   Tu mihi fis, mire cui placet ille, minor. 1099. [1093.] In advenam, suum de vatibus Ausoniis judicium dantem.


20290. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1101.3  Queis ornat se se, ut falsis cornicula pennis,
5.1101.4   Credat, longa unquam posse perire die? 1102. [1096.] "Pangis magniloquum, sed non et amabile carmen".
5.1102.1  Pangis grandiloquum, sed non et amabile carmen,
5.1102.2   Quod mantem aggestis pulsat imaginibus,
5.1102.3  Percellitque aures ingenti, Cinna,


20291. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1101.4   Credat, longa unquam posse perire die? 1102. [1096.] "Pangis magniloquum, sed non et amabile carmen".
5.1102.1  Pangis grandiloquum, sed non et amabile carmen,
5.1102.2   Quod mantem aggestis pulsat imaginibus,
5.1102.3  Percellitque aures ingenti, Cinna, fragore,
5.1102.4   Non quod sese imis sensibus


20292. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1102.8   Lecta dein foedo in pulvere spreta jacent. 1103. [1097.] Cur carmen, quamvis dulce, non placeat.
5.1103.1  Dulce tuum est carmen, sed, quamvis dulce, placere
5.1103.2   Cui nam posse putes, ni fuerit modicum?
5.1103.3  Ambrosiam apponas saturo si fine sine ullo,
5.1103.4   Ipsam pertaesus respuet


20293. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1104.6   His placeant dulces, at sine mente, soni.
5.1104.7  Mi cantu placeat concors sententia; me, rem
5.1104.8   Qui deceant, soli detineant numeri.
5.1104.9  Sed deceant, an non, qui possim noscere, Quinte,
5.1104.10   Si non rem, solos audiero at numeros? 1105. [1099.] In advenam poesim Thuscam spernentem.


20294. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1105. [1099.] In advenam poesim Thuscam spernentem.
5.1105.1  Hospes, disce prius Thuscam, dein sperne, poesim.
5.1105.2   Crede sed, haud spernes, discere ut incipies. 1106. [1100.] In quemdam, Ludovicum Ariostum spernentem.
5.1106.1  Divinum, quo se jactat Ferraria, vatem


20295. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Dryas e nemore. 1118. [1112.] In Arcadum plausus.
5.1118.1  Carminibus plausere tuis, Quinte, Arcades: ipsis,
5.1118.2   Quinte, sed haud multum plauditur Arcadibus. 1119. [1113.] In theatrorum cantores. In scenicos cantores. Krša


20296. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Dixi ego simpliciter displicuisse mihi.
5.1129.3  Tu nullum, clamas, verbum non esse Latinum,
5.1129.4   Nullum legitimos non cadere ad numeros.
5.1129.5  Ne clama; id fateor, sed carmen displicet istud,
5.1129.6   Communi sensu quod caret, Antigene. 1130. [1124.] In Phidippum divitem superbum, ingeniique pauperem.


20297. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

objicitur. 1132. [1126.] In ineptum carminum suorum censorem.
5.1132.1  Dormito interdum, fateor, ceu magnus Homerus,
5.1132.2   Sed vel dormitans te meliora cano;
5.1132.3  Nec mea, sint quamvis incondita, somnia sanus
5.1132.4   Mutarim curis, censor inepte, tuis,
5.1132.5  aeternoque velim potius decumbere


20298. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1133.1  Non ego dormitans de te, pater optime, scripsi,
5.1133.2   Nec somno est quidquam, cura ubi multa, loci:
5.1133.3  Dormitans audire solet sed carmina qui me
5.1133.4   Arguit ac stertit, suave ubi quid canitur,
5.1133.5  Et dulcisve Albi, vel blandi more Catulli
5.1133.6   Carmen sedatis lene fluit numeris.


20299. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carminibus probandis Radelja; De Aulo ejusque judicio in Krša
5.1135.1  Magni Aulo fieri dicis tua carmina. Credo:
5.1135.2   Magni Aulum nulli sed fieri video. 1136. [1130.] In carmina Quinti parum Romae placentia.
5.1136.1  Dicis ob invidiam sperni tua carmina Romae;


20300. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1139. [1133.] In Lycidam instante senecta floridulum carmen scribentem.
5.1139.1  Coeperat exacto malus florere Novembri,
5.1139.2   Sperabat foetus et sibi mirificos,
5.1139.3  Irrita sed primo spes frigore concidit omnis;
5.1139.4   Strata omnis florum pompa jacebat humi.
5.1139.5  Haec sibi scripta putet Lycidas, instante senecta
5.1139.6   Caepit qui carmen


20301. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

facit nihili populum, nec sibila curat,
5.1142.4   Et celsum explosus tollit ad astra caput.
5.1142.5  Laudo equidem; tantum nec praestans ille choragus,
5.1142.6   aeque sed praestans est mihi philosophus. 1143. [1137.] In idem argumentum.
5.1143.1  Displicuit populo; mirus tamen esse choragus


20302. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1160.1  Isti quam vetulo blandiris, Gellia, inepte,
5.1160.2   Si videas, fias jam, puto, blanda minus.
5.1160.3  Quorum nil refert, sed enim quod cernimus omnes,
5.1160.4   Cui nocet id soli, sola videre nequis. 1161. [1155.] In praeceptorem potius ineptum.


20303. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et suo judicio se omnibus scriptoribus praeferentem.
5.1162.1  Cunctis judicio tu praefers, Cinna, tuo te;
5.1162.2   Nec miror, qui nil scribere, Cinna soles,
5.1162.3  Quae scripsere alii sed tantum spernere, multo
5.1162.4   Et risu et sannis omnibus excipere,
5.1162.5  Scribe aliquid: disces, pronum ridere, sed hercle
5.1162.6   Nil risu dignum scribere


20304. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nil scribere, Cinna soles,
5.1162.3  Quae scripsere alii sed tantum spernere, multo
5.1162.4   Et risu et sannis omnibus excipere,
5.1162.5  Scribe aliquid: disces, pronum ridere, sed hercle
5.1162.6   Nil risu dignum scribere difficile. 1163. [1157.] [  794] In Varum foeda loquentem.
5.1163.1  Unde istaec


20305. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et vocum blandis duceris illecebris?
5.1166.5  Saltantum et pubem potis et laudare jocosam,
5.1166.6   Dum laetos molli ducit ab arte choros?
5.1166.7  Ignoscam id: veniae sed qui nihil, Orphyte, cuiquam
5.1166.8   Largiris, veniam praestruis ipse tibi. 1167. [1161.] "Quod mihi non tribuo, tribuam tibi?"


20306. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inquis] Krša: est inquis Radelja , quum tua, Quinte,
5.1168.2   Mittis judicio scripta probanda meo;
5.1168.3  Demam equidem, vereor sed, demptis omnibus, hercle
5.1168.4   Ne scripti redeat nil tibi, Quinte, domum. 1169. [1163.] In spretum Lycidam, unam omnibus Gelliam praeferentem.


20307. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1173.4   Ingratum vel te quod solet adveniens. 1174. [1168.] In horribilem sonitum vocis Auli.
5.1174.1  Dicturo adstiteram, sed verbo exterritus, Aule,
5.1174.2   Quod primum sonitu prodiit horribili,
5.1174.3  Fugi equidem diro perculsus corda pavore
5.1174.4   Discissis metuens auribus et cerebro,


20308. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Sabellium. In Sabelli imaginem. Krša
5.1179.1  Haec ut imago, caput sic, unde est ducta, Sabelli;
5.1179.2   Non caput est, quiddam sed capiti assimile. 1180. [1174.] In Cinnam senem connubium celebrantem.
5.1180.1  Connubium celebras tam canus, Cinna; puella


20309. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1188. [1182.] Cur Quintus amat Gelliam vetulam. Cur Quintus colit Gelliam vetulam. Krša
5.1188.1  Non quod amat, sed quod devitat Quintus amores,
5.1188.2   Te senio enectam, Gellia foeda, colit.
5.1188.3  Nec vetulam pulchris te praefert ille puellis,
5.1188.4   Quotquot sunt, foedis posthabet


20310. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

blandam. Krša
5.1189.1  Dotibus eximiis Phyllis praestare putatur,
5.1189.2   Et praestat (nempe id, Postume, confiteor).
5.1189.3  Sed juvenes non tot se circa Phyllis haberet,
5.1189.4   Donaret dotes ni facile eximias.
5.1189.5  Largus opum colitur vulgo; raroque petuntur:
5.1189.6   Qui servant clausas,


20311. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1191.6   Turpior est, aevo quae male pugnat, anus. 1192. [1186.] In Tuccam veniam poscentem, eo quod Aeglen ducat.
5.1192.1  Non laudem, insano veniam sed poscit amori,
5.1192.2   Aeglen quod properat ducere Tucca domum.
5.1192.3  Do veniam; et miror, tanto correptus amore
5.1192.4   Quod poscit solam Tucca sibi veniam.


20312. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amore
5.1192.4   Quod poscit solam Tucca sibi veniam. 1193. [1187.] In Ponticum nimis pugnantem Cinnae conjugio. Sed potius titulus "Charitas Pelosa" Radelja: In Ponticum de Cinnae conjugio. Krša
5.1193.1  Clarus non claram sibi ne duxisse puellam
5.1193.2  


20313. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et prope jam credam, quod passim dicere vulgus
5.1193.6   Coepit, quiddam istis fervere zelotypi,
5.1193.7  Nec te angi, sibi quod caram vult ille puellam,
5.1193.8   Sed tibi quod caram, Pontice, praeripuit. 1194. [1188.] In Leonillam propriae laudis causa nimis blandam, etiam senibus. Quare Leonilla etiam senibus


20314. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur Tulla spernet amores Postumi
5.1202.1  Tulla tuos fugiens quod, Postume, spernit amores
5.1202.2   Cur tibi tam cupido displiceat, video,
5.1202.3  Sed Tullam idcirco fatuam stultamque vocare
5.1202.4   Quod pergis (fateor), Postume, non video:
5.1202.5  Interdum et vereor, ne sit sapientia, quam tu
5.1202.6   Desinis haud


20315. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1202.7  Id quoque tu possis, mi Postume, crede vereri,
5.1202.8   Te vetulum si jam videris in speculo. 1203. [1197.] Ad Aulum. Tullae non vox, sed Lycidam placet. Ad Aulum. Tullae non Lycidae vocem, sed Lycidam placere. Krša
5.1203.1  Tulla tibi in vita jurat nihil esse relictum,


20316. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1202.8   Te vetulum si jam videris in speculo. 1203. [1197.] Ad Aulum. Tullae non vox, sed Lycidam placet. Ad Aulum. Tullae non Lycidae vocem, sed Lycidam placere. Krša
5.1203.1  Tulla tibi in vita jurat nihil esse relictum,
5.1203.2   Quod placeat, vocem ni liquidam Lycidae.


20317. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

veneno scribens nocuit sibi uni. Ad Varronem, de ejus critico Krša
5.1205.1  In te congessit nigro quod plena veneno,
5.1205.2   Cassa sed ingenuo turpia dicta sale,
5.1205.3  Varro, parce queri: nocuit sibi Cinnamus uni,
5.1205.4   Et niger et passim dicitur illepidus.
5.1205.5  Tu cave, scribenti ne quidquam forte


20318. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1209. [1203.] In vatum nugas ineptas.
5.1209.1  Usque adeo vatum nugis offendor ineptis
5.1209.2   Malim ut, quam vates, dicier agricola.
5.1209.3  Non artis pudet hercle meae, sed moribus artem
5.1209.4   Qui turpant laevis, dispudet artificum. 1210. [1204.] (pon. inter varia)


20319. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1213.7  Haec si ferre queam, pol dignum ferre putabo,
5.1213.8   Quodque tuli, dignum ferre fuisse puto. 1214. [1208.] In cantore non ratio, sed judicat auris. In fatuum cujusdam cantoris laudatorem. Krša
5.1214.1  Cantori plaudis; nec scis, quae verba loquatur,


20320. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1218.1  Irin quod varios dicis mutare colores,
5.1218.2   Moribus et dignum nomen habere suis,
5.1218.3  Falleris: illa eadem est semper, tibi gaudet inanem
5.1218.4   Sed rerum faciem pingere stultus Amor.
5.1218.5  Ille tibi flammas ostendit in Iride, canam
5.1218.6   Ille tibi ostendit dein glaciem atque nivem.
5.1218.7  De te Iris nullas


20321. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Pollam, quod toties visit Thyrsin.
5.1220.1  Polla, tuum toties visis quod sedula Thyrsin,
5.1220.2   Credo equidem, justo fungeris officio,
5.1220.3  Sed, ni me vultus, ni me signa omnia fallunt,
5.1220.4   Justo laeta nimis fungeris officio. 1221. [1215.] In Gelliam; facile amatorem, difficile amicum


20322. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Te nec amare ullus, qui sapienter amet. 1222. [1216.] (pon. inter varia) Krša Lycoris pulchra, sed languida et frigida. Lycorim pulchram, sed languidam et frigidam esse. Krša
5.1222.1  Pulchra genas, oculo torpet languente Lycoris,


20323. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1222. [1216.] (pon. inter varia) Krša Lycoris pulchra, sed languida et frigida. Lycorim pulchram, sed languidam et frigidam esse. Krša
5.1222.1  Pulchra genas, oculo torpet languente Lycoris,
5.1222.2   Atque solet quiddam cernere frigidulum.


20324. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1223.4   Qui tibi flammato in pectore sedit Amor,
5.1223.5  Et signis verso haud dubiis apparet in ore,
5.1223.6   Et longum invito saepe ciet gemitum.
5.1223.7  Celari sed quid prodest? Loca sola colenti
5.1223.8   Parcius an saevas urget in ossa faces? 1224. [1218.] "Amor pulcherrima fingit".


20325. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lesbiam mutam, absente Quinto, eo praesente facundam esse. Krša
5.1246.1  Mercurium eloquii vates dixere parentem,
5.1246.2   Pinniger eloquium sed, puto, gignit Amor.
5.1246.3  Id tua, Quinte, docet me Lesbia, te sine torpet
5.1246.4   Cui semper multo frigida lingua gelu;
5.1246.5  Dein tibi ut assedit, facundo e pectore


20326. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De Lesbia Flaccum propter ejus pulcritudinem amante. Krša
5.1251.1  Ingenium et mores Flacci dicebat amare
5.1251.2   Lesbia, sed morbo facta ubi deterior
5.1251.3  Forma viro est, jam nec mores, nec Lesbia, amabat
5.1251.4   Quod mire quondam, nunc amat ingenium.
5.1251.5  Fac reparet formae rursus


20327. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1252.1  Conspectam casu miratus Cinna Lycorin,
5.1252.2   Confertim penitus arsit amore sinus,
5.1252.3  Nec solum laudat faciem, cultumque puellae,
5.1252.4   Sed mores etiam suspicit aureolos:
5.1252.5  Aureolos mores, quos nullo scilicet usu
5.1252.6   Novit adhuc, pulchra vidit at in facie,
5.1252.7  Ignotos aliis certe, queis Baccha


20328. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1255. [1249.] Ob Vari amicitiam neminem posse clarere. Krša
5.1255.1  Clarus amicitiis multorum es, Vare; tua sed
5.1255.2   Multorum nemo est clarus amicitia. 1256. [1250.] De tabula Raphaelis Sanctii, regiam familiam desidia torpentem exhibente.


20329. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

domus laudes creat, has Leonillae
5.1257.4   Detrahe; multarum protinus una fuat. 1258. [1252.] In Tullam non amantem sed amare simulantem. Krša
5.1258.1  Esse tibi nunquam correptum pectus amore
5.1258.2   Dicis et id laudi tu tibi, Tulla, putas?


20330. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

succensum pectus amore,
5.1259.2   Quae jactas, nescis, Gellia, quid sit amor.
5.1259.3  Est bonus et malus est pro reque, locoque; probari est
5.1259.4   Dignus non qui nil, sed bene si quis amat. 1260. [1254.] In Quintum, qui iterum fit amator formosae puellae. In Quintum, iterum formosae puellae amore captum.


20331. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1260.4   Et dolor et lacrymis omnia plena tuis?
5.1260.5  Do veniam, blandi si quem pellacia ponti
5.1260.6   Ducit inexperto pandere vela mari,
5.1260.7  Illi sed veniam quis det, qui naufragus audet
5.1260.8   Rursus vesano credere se pelago? 1261. [1255.] (pon. inter varia)


20332. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1261.5  Nec miser est, arcere sibi quod noluit ipse,
5.1261.6   Qui procul invitus cogitur esse malo. 1262. [1256.] Nil mirum peccare, sed inter innumeros peccare, mirum. In Lycidam praecipue foeminarum amore insanientem. Krša
5.1262.1  Foemineo, ut perhibent, Lycidas insanit amore.


20333. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1271.1  Gaudia vana paras populo, Corvine; venena,
5.1271.2   Grata parans, praebes at nocitura tamen.
5.1271.3  Non moeror tantum nimio risuque jocoque,
5.1271.4   Omne sed et vitae solvitur officium. 1272. [1266.] Ad Leonillam, se anum dicentem, ut impune possit confiteri, se juvenem pudicum amare.
5.1272.1  Ultro dixit anum


20334. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1279.1  Galla, tuum nuper coelo dum scilicet aequas
5.1279.2   Eximiis Varum laudibus, ingemui,
5.1279.3  Invidique illi, non quod est, esse videtur
5.1279.4   Sed quod prae magno magnus amore tibi. 1280. [1274.] De Orpheo et Lyco.
5.1280.1  Trax ubi pulsabat citharam, sylvasque virentes


20335. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

heu, formae, nilque leporis habet.
5.1281.5  Qua nisi cum socia te vivere posse negabas,
5.1281.6   Hac jam cum socia vivere posse negas.
5.1281.7  Sic pereunt, quos non ratio, sed captus utroque
5.1281.8   Ille oculo ad thalami foedera duxit amor. 1282. [1276.] In quemdam, qui Cynthiam pravi ingenii laudabat.


20336. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1293.5  Quis non mirari, quis possit ferre, patique,
5.1293.6   Idem ut homo faciat se Paridem et Priamum? 1294. [1288.] In Aulum non mentem, sed corpus curantem.
5.1294.1  Qui faciem curas, mentem sed negligis, Aule,
5.1294.2   Ancillae multum, nil tribuis dominae. 1295.


20337. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1293.6   Idem ut homo faciat se Paridem et Priamum? 1294. [1288.] In Aulum non mentem, sed corpus curantem.
5.1294.1  Qui faciem curas, mentem sed negligis, Aule,
5.1294.2   Ancillae multum, nil tribuis dominae. 1295. [1289.] Ad Levinum. In idem argumentum.
5.1295.1  Disce


20338. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1297. [1291.] In Antigenem non satis a flagitiis caventem.
5.1297.1  Nil timet Antigenes, vitae commissa prioris
5.1297.2   Eluit ut paucis plurima lacrymulis.
5.1297.3  Antigeni sed qui cupio, commissa prioris
5.1297.4   Ne vitae instauret omnia, permetuo.
5.1297.5  Permetuo hanc ipsam nempe ob rem, perditus olim
5.1297.6   Qui fuerit, sibi quod nil timet


20339. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Judice. Nil rerum nescit et antevolat
5.1307.3  Ingenio cunctos, cunctos sermone diserto:
5.1307.4   Nullum habet aequalem, nullum et habet similem.
5.1307.5  Judice sed Tulla est levius nihil, abstulit omnem,
5.1307.6   Si qua fuit, mentem cui male sanus amor,
5.1307.7  Quam si forte olim reddat, prior omnibus ipsa
5.1307.8   Judicium dicet


20340. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dictis discrepet hilum,
5.1310.6   Cuncta eadem at semper, quae probat ille, probat.
5.1310.7  Huic vitium, huic virtus nihil est, nisi nomen inane:
5.1310.8   Non, quae sit, curat, sed modo quam placeat. 1311. [1305.] De malo poeta sibi indulgente.
5.1311.1  Quae scribit Rullus miratur, laudat, amatque.


20341. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

videri.
5.1312.2   An ope uti careat? Quin mage ne careat? 1313. [1307.] (pon. inter Moralia) Non perire virtutem, sed qui velit eam pessumdare. Krša
5.1313.1  Attulit exitium cui virtus, non perit, Eune:
5.1313.2   Ille perit, talem qui dedit exitio.


20342. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1310.] In Licinium, nescientem parta tueri.
5.1316.1  Lucra facis, Licini, frustra; consistere nam res
5.1316.2   Haud potis est, lucrum sumptus ubi exsuperat.
5.1316.3  Quaerere qui didicit, sed nescit parta tueri,
5.1316.4   Fracta perituris dolia complet aquis. 1317. [1311.] In Paullum corporis labes, non


20343. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicentem, auctorem esse sibi addictum.
5.1324.1  Atque Deo possum quidvis parere jubenti,
5.1324.2   Atque homini, quem mi praeficit ipse Deus.
5.1324.3  His possum, ast aliis nequeo servire, sed audax
5.1324.4   Pugno, gravi avertens libera colla jugo.
5.1324.5  Hoc notum volui tibi, putide Glaucia, qui me
5.1324.6   Addictum nuper dixeris esse tibi,


20344. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1329.1  Esse decet fido nil non commune sodali,
5.1329.2   Quodque boni acciderit, Cinname, quodque mali.
5.1329.3  Tu mala mi large impertis, sed quae bona cunque
5.1329.4   Sunt tibi, me spreto, Cinname, solus habes.
5.1329.5  Ergo vale: damni, curae, moeroris abunde,
5.1329.6   Ut nihil ipse addas, mi reor esse


20345. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cui carmina foeda, huic et vita impudica. Lasciva carmina indicere, poetae vitam esse impudicam. Krša
5.1330.1  "Musa", inquis, "male foeda mea est, sed vita pudica":
5.1330.2   Id tibi si credam, Postume, desipiam;
5.1330.3  Fumus ut ex igni, sic foedo carmine gaudens
5.1330.4   Musa etenim e foedis moribus exoritur.


20346. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1337.2   Musa, ego quam possim carpere, nulla tua est. 1338. [1331.] In Gaurum se patria sua jactantem.
5.1338.1  Saepe tua jactas patria te, Gaure, sed eheu
5.1338.2   Jactabit nunquam se tua te patria. 1339. [1331.*] Aliter.
5.1339.1  Saepe tua jactas patria te, Gaure, sed


20347. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Gaure, sed eheu
5.1338.2   Jactabit nunquam se tua te patria. 1339. [1331.*] Aliter.
5.1339.1  Saepe tua jactas patria te, Gaure, sed unquam
5.1339.2   Non erit, ut jactet se tua te patria. 1340. [1332.] In poetam ineptum sibi iratum, eo quod illum ineptum auctor dixerit.


20348. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1340.2   Non tua tu nugas carmina saepe vocas?
5.1340.3  Cur mihi non liceat de te tibi credere? Cur id,
5.1340.4   Quod credo, tecum dicere non liceat?
5.1340.5  Sed quoniam haud pateris, restat, tua carmina nugas
5.1340.6   Tu sine me dicas, te sine at ipse putem. 1341. [1333.] In ingratum et crudelem.


20349. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

namque putas animi comtemnere, quae nos
5.1347.4   Perculsi attonito lumine suspicimus.
5.1347.5  Nec sentis, tam mira videns qui praeterit, esse
5.1347.6   Non multum huic animi, sed nihil ingenii. 1348. [1340.] In Quintum omnibus maledicum, seque laedi vehementer impatientem.
5.1348.1  Quintus amat cuivis passim maledicere, at illi


20350. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1348.2   Si male quisquam unquam dixerit, horribiles
5.1348.3  Impatiens laedi, subito exardescit in iras,
5.1348.4   Et furit et legum postulat auxilium.
5.1348.5  Sed fatuos nemo non ridet jure furores,
5.1348.6   Quasque solet, leges, laedere quotidie,
5.1348.7  Iratae auxiliumque negant, ultroque minantur,
5.1348.8   Ipse prior meruit quod


20351. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1349.1  Languidus annosa mentemque et verba senecta
5.1349.2   Carminibus coepit ludere Ventidius;
5.1349.3  Ludere, nil quoniam scribit grave, sed mera verba,
5.1349.4   Et nugas, fatuos et sine mente jocos.
5.1349.5  Cunctaque ne quaeras, nulla est sententia, quae non
5.1349.6   Imberbi expromi quiverit a puero;


20352. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

memor dictum hoc tibi, Glaucia, quem mihi amicum
5.1352.8   Adversi casus tam subito abstulerunt. 1353. [1345.] In Laurentem beneficiorum prorsus immemorem, sed valde memorem, si sui ille bene fecerit. In Laurentem beneficiorum acceptorum immemorem, eumdemque memorem, datorum. Krša
5.1353.1  Nil


20353. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1353.2   Si bene quid facias, id quoque nil meminit.
5.1353.3  At bene si quidquam contra tibi fecerit ille,
5.1353.4   Id nunquam oblito defluit ex animo;
5.1353.5  Sed meminit, memoratque, iterumque iterumque molestus,
5.1353.6   Et monitum assidue te meminisse jubet. 1354. [1346.] [  460] In Glauciam, prorsus immeritum


20354. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te laudari. Quid laudem, Glaucia? Mores?
5.1354.2   Ingenium? Formam? Vae misero, proprium
5.1354.3  Nil est; namque genus, quod jactas, non tua laus est,
5.1354.4   Sed veterum, a queis tu degeneras proavum. 1355. [1347.] In Lelium idem argumentum. In idem argumentum


20355. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1358.2   Saepe rogas. Mitti nil volo; quandoquidem.
5.1358.3  Munera me non tam delectant ista, pudore
5.1358.4   Quam grave deposito est dicere: mitte aliquid.
5.1358.5  Sed dicam tandem, quo dicto, Cinna, rogare,
5.1358.6   Num tua dona velim, nunquam iterum incipies. 1359. [1351.] In Rufillum, qui obscurus, omnibusque ignotus


20356. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cum pes atque manus consilium antevolat? 1366. [1358.] In Glyconem, se suaque laudantem, aliosque carpentem.
5.1366.1  Saepe, Glycon, laudas teque et tua, sed tua teque
5.1366.2   Laudanti nemo credere vult hominum.
5.1366.3  Carpis saepe alios obliquo dente, sed illos
5.1366.4   Carpenti nemo credere vult hominum.


20357. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se suaque laudantem, aliosque carpentem.
5.1366.1  Saepe, Glycon, laudas teque et tua, sed tua teque
5.1366.2   Laudanti nemo credere vult hominum.
5.1366.3  Carpis saepe alios obliquo dente, sed illos
5.1366.4   Carpenti nemo credere vult hominum.
5.1366.5  Desine jam: voces in ventum fundit inanes
5.1366.6   Frustra, cui nemo credere vult hominum.


20358. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1369. [1361.] In Quintum, cur auctor illi irascatur.
5.1369.1  Irasci facilem dicis me, Quinte, nec ipse
5.1369.2   Diffiteor, nostrum saepe calere jecur.
5.1369.3  Sed qui, ubi te video, poscit quum seria tempus,
5.1369.4   Nil praeter nugas velle agitare leves,
5.1369.5  Garrituque ullum longo non ponere finem,
5.1369.6   Sed mihi, sed sociis


20359. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1369.3  Sed qui, ubi te video, poscit quum seria tempus,
5.1369.4   Nil praeter nugas velle agitare leves,
5.1369.5  Garrituque ullum longo non ponere finem,
5.1369.6   Sed mihi, sed sociis obstrepere usque tuis,
5.1369.7  Si possem nihil irasci, dic: mitis, an expers
5.1369.8   Sensu omni atque merus dicerer esse stupor?


20360. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui, ubi te video, poscit quum seria tempus,
5.1369.4   Nil praeter nugas velle agitare leves,
5.1369.5  Garrituque ullum longo non ponere finem,
5.1369.6   Sed mihi, sed sociis obstrepere usque tuis,
5.1369.7  Si possem nihil irasci, dic: mitis, an expers
5.1369.8   Sensu omni atque merus dicerer esse stupor?


20361. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tumidum esse, ajunt, vulgo et contemnere cunctos,
5.1372.2   Atque hominum prae te despuere omne genus.
5.1372.3  Hoc passim dicit quisquis te, Postume, novit,
5.1372.4   Sed vere id dici ne rear id, faciunt
5.1372.5  Multa quidem, in primis illud, quod nempe, tumere
5.1372.6   Unde queas, in te, Postume, nil video.


20362. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1366.] In Quintum officiorum immeritum.
5.1374.1  Cur tibi, quae Cinnae tribuo, tribuisse recusem,
5.1374.2   Cur te non isdem prosequar officiis,
5.1374.3  Quinte, rogas. Dicam, prius hoc sed dicito: cur tu,
5.1374.4   Quam mihi Cinna placet, tam mihi displiceas? 1375. [1367.] [  868] In Gelliam, sibi ob doctrinam nimis placentem.


20363. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1375.1  Docta placet nimium sibi Gellia, digna placere
5.1375.2   Omnibus, ipsa sibi ni placeat nimium. 1376. [1368.] Non canities, sed sapientia facit Nestora. Non canitiem, sed sapientiam facere Nestorem. Krša
5.1376.1  Canitiem propter vis, Cinname, Nestor haberi.


20364. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1375.2   Omnibus, ipsa sibi ni placeat nimium. 1376. [1368.] Non canities, sed sapientia facit Nestora. Non canitiem, sed sapientiam facere Nestorem. Krša
5.1376.1  Canitiem propter vis, Cinname, Nestor haberi.
5.1376.2   Cinname, sola facit Nestora canities?


20365. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1377. [1369.] In idem argumentum.
5.1377.1  Cinname, canitie fretus te Nestora dicis.
5.1377.2   Non coma, stulte, facit Nestora, sed sapiens
5.1377.3  Consilium, rerumque usus, tum lingua diserta,
5.1377.4   Tum mores istis moribus assimiles.
5.1377.5  His quicumque caret, cycno si pulchrius ipso


20366. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si nescis, probrum est; nam ludere mire
5.1390.4   Nemo queat, qui non luserit immodice. 1391. [1383.] In Fabullum in tabula depictum, pulchrum, sed stolidum et elinguem. In Fabullum in tabula depictum, pulchrum quidem sed stolidum et elinguem. Krša
5.1391.1  Quem cernis pictum in tabula, Graecine, Fabullum,


20367. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui non luserit immodice. 1391. [1383.] In Fabullum in tabula depictum, pulchrum, sed stolidum et elinguem. In Fabullum in tabula depictum, pulchrum quidem sed stolidum et elinguem. Krša
5.1391.1  Quem cernis pictum in tabula, Graecine, Fabullum,
5.1391.2   Nil causae est, ipsum cernere quod cupias.


20368. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1409. [1401.] In malum poetam.
5.1409.1  Consenuit Musas inter Curtillus et esse
5.1409.2   Vult aliquo vatum qualibet in numero,
5.1409.3  Sed data post Musis, miser, omnia tempora, vatum
5.1409.4   E numero ipse suis versibus ejicitur,
5.1409.5  Quos quiscumque leget, scriptorem scilicet esse,
5.1409.6   Quam vatem,


20369. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1414.1  Odi ego delicias verborum, cassaque rebus
5.1414.2   Carmina, tetram odi, Pontice, barbariem
5.1414.3  Turpantem foedis rerum pulcherrima verbis.
5.1414.4   Horum sed quaeris quid mage displiceat?
5.1414.5  Primum, primum illud mage displicet, esse quod hercle
5.1414.6   Elinguis potius, quam sine mente, velim.


20370. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur Tuccae carmen suum nequaquam crediderit.
5.1416.1  Quod tibi, Tucca, meum haud volui committere carmen,
5.1416.2   Judicium, credis, me timuisse tuum.
5.1416.3  Non ego judicium timui, sed furta; legenti
5.1416.4   Quod placuit, recitas, Tucca, tuumque vocas. 1417. [1410.] De libro mali poetae.
5.1417.1  Quem nosti,


20371. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1417.2   Et reor aut flammis scilicet, aut tenebris;
5.1417.3  Ingenuos non quod possit corrumpere mores,
5.1417.4   Aut verae norma discrepet a fidei,
5.1417.5  Sed quod nugarum plenus, vacuusque leporis,
5.1417.6   Nec prodesse aliis quit, dabit et miserum
5.1417.7  Scriptorem vulgo ridendum carmine inepto.
5.1417.8   Quare, sanari si potis


20372. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1423.4   Celari quum res postulat, ille nimis. 1424. [1417.] Cur Marco, si quid secreti est, credere nolit.
5.1424.1  Nil tibi ego renuam secreti credere, sed, quae
5.1424.2   Credo, tu credis, Marce, alii atque alii.
5.1424.3  Hos mihi ego metuo: tibi quae committere vellem,
5.1424.4   His ne committam scilicet, abstineo.


20373. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in luce videndam
5.1435.4   Se tua det nobis foedior improbitas. 1436. [1429.] In hominem ineptum.
5.1436.1  Multa Cleon dicit; sed si, quae digna taceri
5.1436.2   Sunt, taceat, credo, diceret ille nihil. 1437. [1430.] In Glauciam ineptum et obscurum narratorem.


20374. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1441.2   Es minor atque omni sperneris a populo.
5.1441.3  Vis magnus tandem fieri, magnusque videri?
5.1441.4   Si potis es, parvum te, facito, esse putes.
5.1441.5  Sed miser haud potis es, mentem cui fastus ademit,
5.1441.6   Et veros rerum surripuit modulos. 1442. [1435.] In Postumum, de injuriis sibi illatis


20375. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1446.2   Dein subito spretum, Glaucia, deseruit,
5.1446.3  Infidumque, levemque vocas, at falleris: ille,
5.1446.4   Ut nemo, stabili est suetus amare fide,
5.1446.5  Cuncta sed expertus, sibi quem desperat amicum,
5.1446.6   Posse capi nullis et videt officiis,
5.1446.7  Non frustra sequitur voto male sanus, inani,
5.1446.8   Sed toto sapiens expuit ex


20376. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1446.5  Cuncta sed expertus, sibi quem desperat amicum,
5.1446.6   Posse capi nullis et videt officiis,
5.1446.7  Non frustra sequitur voto male sanus, inani,
5.1446.8   Sed toto sapiens expuit ex animo.
5.1446.9  Ipse nec infidus peccat, sed ferre sodalem,
5.1446.10   Quem sibi non fidum comperit esse, negat.


20377. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Posse capi nullis et videt officiis,
5.1446.7  Non frustra sequitur voto male sanus, inani,
5.1446.8   Sed toto sapiens expuit ex animo.
5.1446.9  Ipse nec infidus peccat, sed ferre sodalem,
5.1446.10   Quem sibi non fidum comperit esse, negat. 1447. [1440.] De ludo latrunculorum, caeterisque similibus.


20378. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1447. [1440.] De ludo latrunculorum, caeterisque similibus.
5.1447.1  Quem fors coeca regit, ludum spernoque, putoque
5.1447.2   Victori laudis, Cinname, ferre nihil.
5.1447.3  Sed quis ne fatuus ludum contemnat acuto
5.1447.4   Vincit ubi multum qui videt ingenio? 1448. [1441.] In idem argumentum.


20379. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1450. [1443.] In Postumum, suam, non paternam rem curantem.
5.1450.1  Negligis, heu, patriam tibi, Postume, commodus uni,
5.1450.2   Sed rem cum patria negligis hercle tuam.
5.1450.3  Non secus ac stulte corpus qui negligit omne,
5.1450.4   Ille manus etiam negligit atque pedes.


20380. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1455. [1448.] In Dutenum plus aequo veteres admirantem.
5.1455.1  Laudo equidem, Dutene, recens quod displicet aetas,
5.1455.2   Cuncta sibi tribuens quae tumet immodice.
5.1455.3  Omnia sed priscis quod das inventa recentum,
5.1455.4   Pol nequeo, ut cupiam, tollere laude pari.
5.1455.5  Inventum nec enim dico, in caligine caeca
5.1455.6   Si quid vix tenui prodiit


20381. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1455.4   Pol nequeo, ut cupiam, tollere laude pari.
5.1455.5  Inventum nec enim dico, in caligine caeca
5.1455.6   Si quid vix tenui prodiit indicio,
5.1455.7  Sed, licuit pulsis quod pura in luce tenebris
5.1455.8   Perque videre oculis atque tenere manu.
5.1455.9  Quid? Modo pressa ferae si quis vestigia vidit
5.1455.10   Venator, primae


20382. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui negligit umbras umbras] corpus Radelja
5.1456.10   Mente viget, soli nec sibi vivit iners,
5.1456.11  Sed benefacta viros late diffundit in omnes,
5.1456.12   Humanumque juvat, qua potis, arte genus. 1457. [1450.] Ad Battum. De Amore.


20383. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi copia quaeritur, una
5.1459.2   Cui nondum est annis pagina lecta tribus?
5.1459.3  Nempe placet libri frons aurea, quidquid at intus
5.1459.4   Condit, emis, credo, non tibi, sed tineis. 1460. [1453.] In ineptum Pholoes amatorem.
5.1460.1  Odisti Pholoen, quod te fastidit, amari
5.1460.2   Digna sed


20384. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non tibi, sed tineis. 1460. [1453.] In ineptum Pholoes amatorem.
5.1460.1  Odisti Pholoen, quod te fastidit, amari
5.1460.2   Digna sed idcirco est forsitan illa magis;
5.1460.3  Nam formae ac raris, queis pollet, dotibus addit
5.1460.4   Acre etiam, ut video, callida judicium.


20385. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1469. [1462.] Ad Phyllin de ejus monitis.
5.1469.1  Noli blanda istum quae peccat, Phylli, monere,
5.1469.2   Si cordi est, culpam norit ut ille suam.
5.1469.3  Non se reprendi, laudari sed putat, istaec
5.1469.4   Fundis ubi ambrosia dulcia verba magis.
5.1469.5  Phylli, noces, misero dum vis prodesse: lepore
5.1469.6   Illi grata nimis fit medicina tuo,


20386. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicta dabis:
5.1478.9  Me miserum!..............................................
5.1478.10  .........................................................
5.1478.11  Haec flebis; nullo sed enim revocabile fletu,
5.1478.12   Quod fugit cursu praepete, tempus erit. Sic in autographo MMSS. Radelja


20387. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

17. Phaetontis tumulus.
6.17.1  Hic situs est Phaëton, pravo qui laudis amore
6.17.2   Coelo stultus equos impulit ignipedes;
6.17.3  Nec tenuit cursum, sed curru effusus ab alto
6.17.4   Decidit in magnum torvidus Eridanum.
6.17.5  Hoc fratrem in ripae tumularunt aggere, flentque
6.17.6   Mutatae assiduis Heliades lacrymis.


20388. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


6.23.2   Eleonora tegor trima sub hoc tumulo.
6.23.3  Laeta mihi nolim luctu affecisse parentes,
6.23.4  Quorum risus, amor, deliciaeque fui.
6.23.5  Sed bene, quod frater superest. Rex aetheris alti,
6.23.6   Oro, serva illum sospitem et incolumem.
6.23.7  Redde illi quae dempta mihi sunt tempora, cumque
6.23.8   Rite suos annos


20389. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Chisiadum et claro consuluit generi,
6.28.4  Aurea mortales coetus, terrasque reliquit,
6.28.5  Atque domos abiit Flaminia in superas.
6.28.6  Illa quidem felix, nec fleri digna; sed, eheu,
6.28.7  Conjux, heu, genitrix et pater unanimis,
6.28.8  Et soror et fratres, altum queis vulnus adegit,
6.28.9  Roma, tibi tristes eliciunt lacrymas!


20390. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

miserum cor fixus acerbo,
6.46.8   Totque tibi plores, tantaque rapta bona? 47. [45.] In idem argumentum.
6.47.1  Non sibi, sed conjux tibi vixit Livia: vivit
6.47.2   Nunc sibi coelesti diva potita domo.
6.47.3  Nec tristes agitat moesto sub pectore curas,
6.47.4   Vel tibi, vel proli dum timet


20391. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


6.48.1  Exemplar morum periit bona Livia; plorat
6.48.2   Jacturam largis Parthenope lacrymis;
6.48.3  Nec vitae digito monstratur forma pudicae
6.48.4   Quae sit; narratur sed modo quae fuerit. 49. [47.] In idem argumentum.
6.49.1  Pone modum lacrymis: vivit tua nunc tibi conjux,
6.49.2  Sedibus et


20392. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

49. [47.] In idem argumentum.
6.49.1  Pone modum lacrymis: vivit tua nunc tibi conjux,
6.49.2  Sedibus et gaudens degit in aetheriis.
6.49.3  Nec metuit, nec jam sperat, sed functa periclis,
6.49.4  Omnibus et dempto fine potita bonis,
6.49.5  Securos inter ducit convivia divos,
6.49.6   aeterna et felix vescitur ambrosia.


20393. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vix tacet in tumulo. 59. [57.] Rufinae Batoniae tumulus.
6.59.1  Hic Rufina jacet, cantu quae mira puella,
6.59.2   Mira magis vita sed fuit innocua,
6.59.3  Digna choros inter mortales magna putari,
6.59.4  Transferri ad superos dignior illa choros.


20394. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in omni
6.61.2   Feci: tabesco Glaucia desidia. 62. [60.] Epitaphium III.
6.62.1  Heic jaceo magnum nomen, sed dicere nomen,
6.62.2  Acta ubi res nulla est nomine digna, pudet. 63. [61.] Epitaphium IV.
6.63.1  Quis jacet heic? Quem si


20395. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[  Enc. 230]
6.68.1  Cessantem in thalamo quo turbidus increpat Hector
6.68.2   Ore Parin! Quae vis fulgurat ex oculis!
6.68.3  Hectoris haud forma haec, sed vitae redditus Hector
6.68.4   Jam vox, jam mi aures exsiliens feriet.
6.68.5  Hoc opus extremum Mengsi est; miransque dolensque
6.68.6   Roma viro plausum dat simul et


20396. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De Ciceronis effigie apud indoctum Kr š a
6.71.1  Tullius hoc vivit sub marmore; sed tacet, ipse
6.71.2  Quod Tusce nescit, quod nescit Tucca Latine. 72. [70.] (pon. ut supra) Krša;


20397. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

72. [70.] (pon. ut supra) Krša; scriptum sub n.o 102. inter Encomiastica. Radelja [ = Enc. 116] In idem argumentum.
6.72.1  Tullius hoc vivit sub marmore; sed tacet, hujus
6.72.2   Quod domini stolidas despicit auriculas.
6.72.3  Veneris huc, Stay, vel tu, Bonamice, loquetur
6.72.4  Ore merum promens nectar et ambrosiam.


20398. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carmina recitantem.
7.12.1  Saepe rogas, placeant mihi num tua carmina? Dicam:
7.12.2   Carmina, quae recitas, pol mihi, Quinte, placent.
7.12.3  Sed qui te novi (sit fas hoc dicere soli)
7.12.4   Carmina, quae recitas, non reor esse tua. 13. In Varum nimium in scribendis epistolis.


20399. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

21. Ad Philippum de Polla frustra laudata.
7.21.1  Et faciem et claros Pollae, duo sidera, ocellos
7.21.2   Laudasti multis non sine deliciis.
7.21.3  Laude tua sed quam tua non sit facta, Philippe,
7.21.4   Res docuit certo protinus indicio.
7.21.5  Quippe domum reducem velles quum tollere curru,
7.21.6   Te comitem ut fugeret, maluit ire


20400. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

45. Ad Gelliam anum, querentem de amatoris levitate.
7.45.1  Odit anum, juvenem coluit quam Cinna, nec ille,
7.45.2   Gellia, foeminea est, sed mage forma levis.
7.45.3  Forma tibi mutata, idem manet ille; decoram
7.45.4   Prosequitur, foeda laeditur a facie.


20401. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.47.3  Te, Corvine, mihi, quam vis praeponito; multo
7.47.4   Deterior, vici te semel atque iterum.
7.47.5  Nullus ego lusor, tu primus: vici ego lusor
7.47.6  Sed nullus primum te semel atque iterum. 48. Ad Corvinum ludo victum de ejus responso parum officioso.
7.48.1  Vici deterior meliorem; fassus id ipse


20402. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.49.4   Nil non insulsum salsa puella videt.
7.49.5  Despuit ergo omnes, te primum; nec sine risu
7.49.6   Audit, cum toties dicitur esse "tua".
7.49.7  Perge "tuam" sed tu quantum vis dicere, Quintum,
7.49.8   Non erit, Herophile dicat ut esse "suum". 50. Ad Gelliam pulchram, sed insulsam.


20403. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.49.7  Perge "tuam" sed tu quantum vis dicere, Quintum,
7.49.8   Non erit, Herophile dicat ut esse "suum". 50. Ad Gelliam pulchram, sed insulsam.
7.50.1  Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,
7.50.2   Pulchra, sed insulso pectore frigidula. 51.


20404. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut esse "suum". 50. Ad Gelliam pulchram, sed insulsam.
7.50.1  Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,
7.50.2   Pulchra, sed insulso pectore frigidula. 51. Aliud.
7.51.1  Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,
7.51.2  Pulchra, lapis pulchro quo


20405. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.68.2  Saepe soles causas dicere, Pantagate,
7.68.3  Quas quoties numeras tam multas ore diserto,
7.68.4   Vere aliquid dici non ego diffiteor.
7.68.5  Una sed est etiam causa hercle, haud digna taceri,
7.68.6  Ludum quod nescis ludere, Pantagate. 69.
7.69.1  Ad Postumum, hominem


20406. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

76. De Gellia canente vultu semper ad risum composito.
7.76.1  Risu diducit rictum, cum Gellia cantat,
7.76.2   Interdum id fieri confiteor lepide.
7.76.3  Sed lepide interdum quod fit, semper facit illa,
7.76.4   Semper et idcirco nil magis illepidum est. 77. Ad Gelliam, cur ad ea, quae Varus dicat, animum


20407. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ingenio. 88. De Marcella viro imperante.
7.88.1  Marcellam Crassi vocitant de more; vocare
7.88.2  Crassum Marcellae contra ego sed soleo.
7.88.3  Uxorem nec enim sibi Crassus vindicat, omni
7.88.4   Usque sibi imperio vindicat illa virum. 89. Qua


20408. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ne crepidam sutor; scit dicere quantum
7.90.4   Sit corpus, nescit quale mathematicus. 91. In eumdem non nomine, sed natione Gallum. In eumdem non nomine, sed natione Gallum] In idem argumentum.Radelja
7.91.1  Gratia quem formae commendat rara, Fabullum


20409. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.90.4   Sit corpus, nescit quale mathematicus. 91. In eumdem non nomine, sed natione Gallum. In eumdem non nomine, sed natione Gallum] In idem argumentum.Radelja
7.91.1  Gratia quem formae commendat rara, Fabullum
7.91.2   Deformem ac foedum dicere, Galle, soles.


20410. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Phyllidis in amantes mutabilitate.
7.100.1  Fallere quae fertur, Phyllis non fallit amantes;
7.100.2   Nullum ficte, omnes diligit ast breviter.
7.100.3  Nec tantum apparet, parvo post tempore sed fit,
7.100.4   Mire mutato pectore, prorsum alia.
7.100.5  Nescit quid fraudes, nescit constantia quid sit.
7.100.6   Nulla usquam est mulier verior et levior.


20411. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae dicis, tam sordent, illa videri
7.102.4   Ut possit fossor dicere, non medicus.
7.102.5  Quam ni vis ob rem contemni, Cinname, disce
7.102.6   Jam non Hippocratis scita, sed Harpocratis. 103.
7.103.1  Ad Quintum, aleae damna Lydae narrantem.
7.103.2  Quantum nummorum tibi dempserit alea pernox,


20412. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.119.1  De mitella minus Tullam decente.
7.119.2  Optavit mirata tuam sibi Tulla mitellam,
7.119.3   Illam aeque se se posse decere putans.
7.119.4  Illa sed haud decuit: deerat namque ista venustas,
7.119.5   Qua tu, quidquid habes, Lyda, decenter habes. 120. In Coranum medicum medicos culpantem.


20413. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.133.3  Et medici invisam tristes odere salutem,
7.133.4   Atque homines divam perdere saepe solent.
7.133.5  Quare pro medico facies cum sacra, saluti
7.133.6  Non te, sed morbis, Aule, litare decet. 134. Ad Gelliam amorem pro genere atque opibus perperam partientem.
7.134.1  Ut genus est, ut opes, cuivis partiris amorem.


20414. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

135. Ad Gelliam de Thyrsidis nomine commutato.
7.135.1  Quam sensum haud subeat praesens tibi, Gellia, Thyrsis,
7.135.2   Ex re parva equidem, sed liquido edidici.
7.135.3  Quum discedentem visa es nec nosse, vocasti
7.135.4   Nec Thyrsin, verso nomine sed Lycidam.


20415. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

subeat praesens tibi, Gellia, Thyrsis,
7.135.2   Ex re parva equidem, sed liquido edidici.
7.135.3  Quum discedentem visa es nec nosse, vocasti
7.135.4   Nec Thyrsin, verso nomine sed Lycidam. 136. De se a Tulla spreto.
7.136.1  Tullae spretus ego dolui. Quid Tulla? Dolorem
7.136.2   Saeva meum sensit, nec


20416. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.136.3  Posthac, quandoquidem satis est mi cognita, spernet
7.136.4  Me quam vult, spretus non erit ut doleam. 137. Ad Glauciam non re, sed verbis tantummodo officiosum.
7.137.1  Num quid opus, rogitavis. Nil, Glaucia, praeter amicum,
7.137.2   Sponte sua videat qui mihi quid sit opus.


20417. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

140. De Nice uni Varo pulchra.
7.140.1  Nice uni Varo est pulcherrima: cetera pulchram
7.140.2   Turba negat. Varus lumina solus habet?
7.140.3  Luminibus caret an solus; nec vera, sed, ipse
7.140.4   Quae sibi mente solet fingere, falsa videt. 141. De falso Tullae judicio.
7.141.1  Qui ferus est aliis, comis


20418. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

149. Quid in Rullo ob stultitiam beato censeat invidendum.
7.149.1  Esse mihi invidiae dicis te, Rulle; nec hercle
7.149.2  Diffiteor: sed scin' quid tibi ego invideam?
7.149.3  Invideo talis quod te non spernis et esse
7.149.4  Non risu dignum credis, at invidia.
7.149.5  Hanc tibi pol, laetum quae te facit, atque


20419. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

esurias mecum, inquit Mancia, dici
7.157.2  Ut solet, hocce joco dictum ego credideram.
7.157.3  Mox vere dictum sensi: tam pauca paravit,
7.157.4   Illa ut non fuerit coena, sed esuries. 158. In Rufinum domi, non foris stomacho parcentem. Krša


20420. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
7.160.1  Mutua poscebas quem tu duo millia nummum,
7.160.2   Mille tibi dono Marsia, Galle, dedit.
7.160.3  Laudo equidem, sed enim nil miror: maluit ille,
7.160.4   Quam totum, partem perdere dimidiam. 161. In bonum oratorem, eumdemque malum


20421. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Languescit parvo tempore lentus amor. 166. Ad Gelliam.
7.166.1  I. Non unum, omnes, cara omnibus, alloquatur. Ne unum, sed omnes, cara omnibus, alloquatur. Kr š a
7.166.2  Cunctis cara, uni cur te das, Gellia, et omni


20422. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quod tibi, longe alios esse, nec esse putas.
7.166.8  Iste, quidem fateor, nulli non dignus amari est,
7.166.9   Nullum non praestat dotibus eximiis.
7.166.10  Desine, sed dulces tu desine laedere amicos;
7.166.11   Cunctis cara, omnes jam precor, alloquere. 167. II. In idem argumentum.


20423. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.179.1  Cara tibi est Phyllis, potis es nec dicere, quare,
7.179.2   Posses, ni Phyllis tam tibi cara foret.
7.179.3  Causa subest; sed enim causam non dispicit; unum,
7.179.4   Fervet ubi valide, se modo sentit amor. 180. (ut supra)


20424. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

poscit amari a Tulla. Cur Flaccus nequeat amari a Tulla. Krša
7.181.1  Tullam Flaccus amat, Tullae hoc sibi poscit amorem:
7.181.2   Sed quod amet, contra Tulla requirit adhuc.
7.181.3  Haud etenim didicit, laude est secretus ab omni
7.181.4  Quum prorsus, quinam solus ametur amor.


20425. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

182. (pon. inter varia) Krša Ad Aulum, qui amando Lycorim, quam sibi finxit, non amat rem, sed sua visa. Ad Aulum, amore insanientem. Krša
7.182.1  Tu tibi finxisti, quam deperis, Aule, Lycorin:
7.182.2   Nec rem, crede mihi,


20426. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed sua visa. Ad Aulum, amore insanientem. Krša
7.182.1  Tu tibi finxisti, quam deperis, Aule, Lycorin:
7.182.2   Nec rem, crede mihi, sed tua visa cupis.
7.182.3  Dii faciant, tibi nupta domum quum venerit illa,
7.182.4  Errorem agnoscens ne subito evigiles!


20427. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

agnoscens ne subito evigiles! 183. (inter varia) Krša Ad Antigenem. Aegle, non vera, sed quam tibi fingis, te excruciat. Ad Antigenem in idem argumentum. Krša
7.183.1  Non veram, sed quam fingis tibi, suspicis Aeglen,


20428. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Antigenem. Aegle, non vera, sed quam tibi fingis, te excruciat. Ad Antigenem in idem argumentum. Krša
7.183.1  Non veram, sed quam fingis tibi, suspicis Aeglen,
7.183.2   Cui quod abest pulchri, largiter, Antigene,
7.183.3  Adjicis et contra quod foedi est detrahis omne,
7.183.4   Laudis mire omnes


20429. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

caetera jam veniet. 191. Aliud.
7.192.1  Cui, nasum praeter, vix quidquam est corporis; haud te
7.192.2  Nasutum, nasum dicere sed soleo. 192. (pon. inter varia) Krša Ad Quintum, qui multis precibus victus, tandem roganti


20430. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui multis precibus victus, tandem roganti morem gerit. Ad Quintum, qui multis precibus victus, tandem roganti morem gessit. Krša
7.193.1  Das operam tandem; sed non nisi saepe rogatus.
7.193.2   Tanti operam facio non ego, Quinte, tuam. 193. (pon. inter varia)


20431. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si forte virum quatiat seu frigore febris,
7.215.4  Sive igni miserum torreat indomito?
7.215.5  Continuo indicet, credo, sibi funera; nec se
7.215.6  In lecto, poni sed volet in faretro. 215. [214b] Ad Guidum palum colentem.
7.216.1  Palum, Guide, colis: praedo errat littora circum;
7.216.2   Nec


20432. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rogor, quae sis; ajo: mihi tristis, acerba est,
7.217.2   Ast aliis (doleam quo magis ipse) bona.
7.217.3  Tu de me contra (mage quo laeteris) acerbus.
7.217.4   Dic, aliis, uni est sed bonus ille mihi. 217. [216.] De amica formosiora inter pastores certamen. De tribus amatoribus inter se contendentibus. Krša


20433. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.219.1  Ante alios fido, ante alios tibi, Galla, molesto
7.219.2   Quid tandem facies Antigene, haud video.
7.219.3  Durum ferre ultra, dirum sed pellere: magnum
7.219.4  Altera supplicium est, altera res facinus.
7.219.5  Supplicium, credo, praestat perferre. Molestus
7.219.6  Adsuetae incipiet forsitan esse minus.


20434. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.223.1  Alatas dixit voces divinus Homerus,
7.223.2   Vox etenim lapsu praepete missa volat.
7.223.3  Quid tua vox, Mnesarce? Alis non praedita certe est,
7.223.4  Sed testudineis tarda meat pedibus. 224. [223.] In gibbum Hermocratis.
7.224.1  Pars toto major comperta est denique: toto est


20435. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ipse quidem id soleo, nec, reor, immerito.
7.226.3  Scis Moecenatem nam, credo, Batte, fuisse
7.226.4  Dulce decus vati praesidiumque suo.
7.226.5  Te decori esse mihi fateor; sed res ubi poscit,
7.226.6   In te nil quidquam praesidii invenio.
7.226.7  De geminis pars haec cui desit, vix licet hercle
7.226.8  Hunc moecenatem dicere dimidium.


20436. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

belle furem simulas, Corvine, sodales
7.227.2   Inter et huic thecam surripis, huic loculos,
7.227.3  Tam foeda ut possis contritus in arte videri,
7.227.4   Nec lusor, sed fur scilicet esse merus.
7.227.5  Crede mihi, tanto famae ne lude periclo,
7.227.6   Tandem et qui non es, ne videare, cave.


20437. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

iterum inculcas, ego nil quae scire laboro,
7.229.6  Jam caput, atque aures condoluisse mihi. 230. [229.] Monet Franciscum, ne e rure pinguior tantum corpore, sed et animo melior redeat.
7.230.1  Fac, dum rure manes, corpusque, animusque vigescat,
7.230.2  Inque urbem redeas pinguior et melior.
7.230.3  Qui pinguis tantum curat,


20438. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[231.] Ad Mnesarcum de paupertate querentem.
7.232.1  Pauperiem cur mi narras, Mnesarce? Dolere
7.232.2   Possum equidem, atque tuis questibus adgemere.
7.232.3  Possum et flere; dolor sed quid meus, aut tibi prosunt
7.232.4   Vel gemitus, vel fusae ex oculis lacrymae?
7.232.5  Num minus in vacua ludet levis aura crumena?
7.232.6   Num tibi curta minus, tritaque


20439. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

adnotatione 10.ma Sermonis I., sic de Lyda: "Hoc (Lydae) nomine nobilissimus poeta Raymundus Cunichius appellare consueverat Mariam Cuccuvillam Pizzelliam in suis carminibus: foeminam eruditissimam, quae non solum Graecas, Latinas, Hetruscasque Litteras, sed et philosophiam, mathesim, aliasque sublimiores disciplinas noverat." Radelja 1. De domo Pizzellia
8.1.1  Una mihi requies


20440. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

5. Ad Postumum, de se ac Lyda
8.5.1  Quod saepe affari soleo, quod visere Lydam,
8.5.2   Postume, foemineo captus amore feror.
8.5.3  Jure sed, in raris quamquam audit prima puellis,
8.5.4   Lyda virum est scribi dignior in numero,
8.5.5  Quam variae exornat doctrinae mira supellex,
8.5.6   Quae nil non acri pervidet


20441. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.10.3  Uni, Lyda, mihi es quovis mage grata theatro,
8.10.4   Vox tua mi cantus vincit et omnigenos.
8.10.5  Ergo unus mansi; non tu ne sola maneres,
8.10.6   Te sine sed videar ne mihi solus ego. 11. De Lyda.
8.11.1  Est ultra roseasque genas, floremque juventae,
8.11.2   Est aliquid cur sit


20442. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.27.3  Me Me] corr. ex Mae miserum! Quae scribo illi, donoque dicatus
8.27.4   Illi uni vates, haec putat illa nihil?
8.27.5  Sed putet usque licet: vivet mea laude perenni
8.27.6   In his Lyda tamen, quae putat esse nihil. 28. Ad Lydam, Neptunum euntem.


20443. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vultum, oculos, hanc nempe: mentem Radelja , quae, te, Lyda, recepta
8.39.8   Non cohibet tacito gaudia clausa sinu,
8.39.9  Sed curas oblita omnes, moremque severum
8.39.10   Mens furit insanis ebria laetitiis,
8.39.11  Atque altas jactat voces, clamatque: Sodales
8.39.12   Venit, io, reduci plaudite,


20444. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.41.1  Tulla viro quas dat lacrymas! Tot commoda rapta
8.41.2   Plorans; dic potius, quas sibi dat lacrymas!
8.41.3  Foemina flere aliis interdum, Lyda, videtur;
8.41.4   Uni sed potis est foemina flere sibi. 42. Ad Lydam, in Tusculano rusticantem.
8.42.1  Haec te, Lyda, velim quam primum ad tecta reverti,


20445. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

subitus concutit ossa timor.
8.51.3  Quid si magnum aliquid forte ingruat? Ante medendum
8.51.4   Divus vitam adimat jam, reor, iste pavor.
8.51.5  Ipse quidem et casus morborum, sed magis, eheu,
8.51.6   Hercle tuos metuo jam tibi, Lyda, metus. 52. Ad Lydam. Sodalium nomine.
8.52.1  Nempe tuae satis est


20446. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

54. Ad Lydam.
8.54.1  Ista aequat coelo nunc te victoria, Lyda,
8.54.2   Non tua quod mansit res tibi salva domi;
8.54.3  Uni salva tibi sed quod res, omnibus aeque
8.54.4   Complevit mira pectora laetitia.
8.54.5  Utile quam fuerit, non quaero: nil mage pulchrum
8.54.6   Esse tibi, quam sic vincere, Lyda,


20447. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cum paucis statim certiore facto de Lydae reditu.
8.63.1  Uni cum paucis rediit mihi Lyda; redibit,
8.63.2   Vesper cum veniet crastinus, illa aliis.
8.63.3  Gratum est, quod rediit; multo est sed gratius, uni
8.63.4   Cum paucis rediit quod mea Lyda mihi.
8.63.5  Quaque omnes large perfundet visa sodales,
8.63.6   Laetitiae voluit mi dare primitias.


20448. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

66. Ad Lydam aegrotantem.
8.66.1  Quaeris, quo aegrotas morbo, mea Lyda? Frequenter
8.66.2   Non febri, aut tusse, aut rheumate, sed medico. 67. Ad Ponticum medicum, de Lyda.
8.67.1  Perdis, quod nimium curas, mi Pontice, Lydam;
8.67.2   Servabis, cures si


20449. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

valebit,
8.67.10   Abjunget se se prorsus ubi a medico. 68. Ad Lydam aegrotantem.
8.68.1  Qui nunc est morbus, levis est, mea Lyda, sed, alter
8.68.2   Te invadat morbus ne gravior, metuo.
8.68.3  Libera quo tandem secura mente carebas,
8.68.4   Iste iterum huc rediens arripuit medicus.


20450. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

71. Ad Lydam, de sua spe in ea laudanda.
8.71.1  Laude tua commune magis nil est, mea Lyda,
8.71.2   Te vates, omnis te celebrat populus.
8.71.3  Scis proprie sed enim communia dicere quam sit
8.71.4   Conanti, Flacco judice, difficile.
8.71.5  Hoc studeo: faveatque mihi modo magnus Apollo,
8.71.6   Spes est, posse olim forsitan


20451. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

85. Ad Lydam, Dantis carmina legentem.
8.85.1  Carmina cui Dantis tam sunt jucunda, virile
8.85.2   Condis foemineae sub facie ingenium.
8.85.3  Non te deliciae verborum, sed capit alti
8.85.4   Vis animi, rerum mirifica et series,
8.85.5  Pictaque tam vero quae scribit cunque colore,
8.85.6   Ipsis te jures cuncta videre oculis.


20452. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.86.3  Lyda, ego te interea mirabar, suetus, inani
8.86.4   Spe missa, impelli rebus ab eximiis,
8.86.5  Virtutis pulchrae duci nec flore caduco,
8.86.6   Sed fructu, ventos qui tulit ac pluvias,
8.86.7  Quem non vere novo laudamus forte futurum,
8.86.8   Praestantem autumno carpimus at medio.


20453. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.87.2   Ingentem omnigenae, Postume, vim sophiae,
8.87.3  Miror ego, quoties promit, largeque fluentis
8.87.4   Sermonis dulci nos beat ambrosia.
8.87.5  Sed magis hoc miror, nec raro, quod tacet ultro,
8.87.6   Atque suas non vult promere divitias,
8.87.7  Quod doctos inter non curat docta videri,
8.87.8   Quam lingua et mavult utier


20454. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quem posuit ratio, ni tenet usque modum.
8.90.3  Nec tamen insector, pulchrae virtutis ineptus
8.90.4   Trans finem studio qui ruit immodico.
8.90.5  Non placet id: nostro sed ferri sed ferri] ferri2 sed1 Radelja possit in aevo, 5
8.90.6   Quo virtus alga est vilior aequorea.


20455. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.90.3  Nec tamen insector, pulchrae virtutis ineptus
8.90.4   Trans finem studio qui ruit immodico.
8.90.5  Non placet id: nostro sed ferri sed ferri] ferri2 sed1 Radelja possit in aevo, 5
8.90.6   Quo virtus alga est vilior aequorea.
8.90.7  Hanc tot


20456. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tamen insector, pulchrae virtutis ineptus
8.90.4   Trans finem studio qui ruit immodico.
8.90.5  Non placet id: nostro sed ferri sed ferri] ferri2 sed1 Radelja possit in aevo, 5
8.90.6   Quo virtus alga est vilior aequorea.
8.90.7  Hanc tot qui spernunt, culpo; culpare nec


20457. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.109.1  Musam saepe meam soleo te dicere, Lyda;
8.109.2   Unius ad nutus haec mea vena fluit.
8.109.3  Testes, qui cupiunt si quid sibi carminis a me,
8.109.4   Non me, sed potius te, mea Lyda, rogant. 110. Ad Benedictum Stayum. Hortatur, ut Lydam cantet.
8.110.1  Lyda rogat carmen; causas tu nectis inanes,


20458. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.113.5  Miratur quicumque tuum modo novit amorem,
8.113.6   Egregii at dotes nescit adhuc juvenis.
8.113.7  Qui scit enim, non quod tanto dignetur amore,
8.113.8   Sed quod sit tanto dignus amore, stupet. 114. Ad Lydam matrem Petro Neapolim eunte.
8.114.1  Petrus abit: quid tu, mater, cui novimus, illum


20459. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scripta virorum
8.114.6   Non mulier molli pectore dedecoras. 115. Ad Lydam, de itinere Petri filii.
8.115.1  Petrus abit longe, sed enim ducente Minerva,
8.115.2   Quam teneris coluit parvus ab unguiculis.
8.115.3  Parce metu, bona Lyda, nefas timuisse periclum,
8.115.4   Se se ubi dat sapiens diva potensque


20460. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

iter, at matri toto prope longius aevo,
8.118.4   Cujus amor mensem saecula multa putat.
8.118.5  Nec metus est ullus, ne te tamen illa moretur,
8.118.6   Mire amat illa quidem, sed sapienter amat.
8.118.7  Quid sibi jucundum non quaerit; quae tibi prosint,
8.118.8   Qualiacumque, satis dulcia quaeque putat.


20461. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

agas, hic rogat, ille refert. 120. Ad Varum. De Lyda curru vecta.
8.120.1  Non gratis curru vehitur bona Lyda, vehendi
8.120.2   Sed magnum pendit, Vare, tibi pretium;
8.120.3  Cogitur insulse nam te perferre loquentem,
8.120.4   Parva et amit longo commoda supplicio.


20462. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rogas, quanam sit, Postume, praedita forma?
8.142.2   Pulchra oculis, menti est pulchrior illa meae,
8.142.3  Qua visa, haud tantum possis dixisse venustam,
8.142.4   Scire sed et sanctis moribus esse probam.
8.142.5  Credo, si faciem sibi virtus fingeret ipsa,
8.142.6   Hanc faciem virtus fingeret ipsa sibi,
8.142.7  Qualis et est intra, cum se se


20463. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

145. Ad Lydam laudatam ex animi sententia.
8.145.1  Quae mihi, Lyda, placent in te, sint digna placere,
8.145.2   An contra et fallar judicio, dubito.
8.145.3  Sed mire tua facta mihi et tua dicta placere
8.145.4   Id scio et ipse mihi conscius experior.
8.145.5  Quare ubi te laudo, non vere ut plurima, nil mi
8.145.6   Non vero certe


20464. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

viam, solis spicula et indomiti,
8.156.3  Ecce viges, durum nec sentis fessa laborem,
8.156.4   Corpore sis quamvis pol tenui et gracili.
8.156.5  Non vigor et nervi nimirum, vasta sed istud
8.156.6   Corpus membrorum pondera deficiunt.
8.156.7  Queis careas oro semper, Thaumantias Iris
8.156.8   Ut caret, illa levi quae rapitur Zephyro,


20465. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vel Cresi possit spernere divitias. 158. Ad Lydam, de se illius facta et dicta approbante.
8.158.1  Non tua te propter mihi factaque, dictaque, sed tu
8.158.2   Factaque mi propter dictaque, Lyda, places.
8.158.3  Illud si fieret culpam meruisse faterer,
8.158.4   Hoc ubi fit, laudem pol mihi promereor.


20466. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lydae operam, tibi dem vis, Quinte, laborem,
8.161.2   Vertere sic me alio posse labore putas.
8.161.3  Pace tua dixisse velim: tibi si quid opellae
8.161.4   Do, parvus labor est, sed labor est aliquis;
8.161.5  Lydae operam impendo si parva aut magna jubenti,
8.161.6   Non labor est ullus, sed mera mi requies.
8.161.7  Hoc ubi fit, requiem vis mutem, Quinte,


20467. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dixisse velim: tibi si quid opellae
8.161.4   Do, parvus labor est, sed labor est aliquis;
8.161.5  Lydae operam impendo si parva aut magna jubenti,
8.161.6   Non labor est ullus, sed mera mi requies.
8.161.7  Hoc ubi fit, requiem vis mutem, Quinte, labore,
8.161.8   Quam do Lydae operam cum tibi, Quinte, rogas.


20468. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

labore,
8.161.8   Quam do Lydae operam cum tibi, Quinte, rogas. 162. De se ipso et Lyda.
8.162.1  Jam senui, nec desit amor, sed crescit in horas,
8.162.2   Et Lyda est animo gratior usque meo.
8.162.3  Mentis nempe oculos acuit mihi tarda senectus,
8.162.4   Quo videam et juveni quae placuere, magis.


20469. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

168. De se et Lyda a se laudata.
8.168.1  Vatem, Lyda, senem nacta es; jam carmina dictat
8.168.2   Cui non stultus amor, callida sed ratio.
8.168.3  Hoc mea erunt pluris praeconia, tuque ferere,
8.168.4   Credo equidem, major docta per ora virum.
8.168.5  Atque aliquis


20470. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

173. In Cinnam, objectantem nimias Lydae et Lagoi datas laudes.
8.173.1  Quae bona sunt, quae pulchra, feror quod, Cinna, probare,
8.173.2   Non probro id, laudi sed reor esse mihi.
8.173.3  Quare non Lydam, non tu mihi jure Lagoin
8.173.4   Objectas, pulchras eximie, atque bonas.
8.173.5  aequus in his quid ni lauder! Reprende, probaro


20471. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

183. De Lydae comitate.
8.183.1  Qui tibi cunque placet, sic excipis hunc, mea Lyda,
8.183.2   Eximie ut carum se putet esse tibi.
8.183.3  Fallere nec quemquam vis, sed qui fallitur, hercle
8.183.4   Errorem ipse suum quo tueatur habet. 184. De Lydae lepore in narrandis historiis.
8.184.1  Dum


20472. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.184.1  Dum facta heroum narras, mea Lyda, tuos sic
8.184.2   Interea mores prodis et ingenium;
8.184.3  Audire ut veterum videar decora alta virorum,
8.184.4   Sed tua, ceu claro in lumine conspicere. 185. De se et Lyda.
8.185.1  Lyda, mihi longo semper fis notior usu,
8.185.2   Longo usu


20473. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

185. De se et Lyda.
8.185.1  Lyda, mihi longo semper fis notior usu,
8.185.2   Longo usu fio notior ipse tibi.
8.185.3  Di faciant sed tu notescens ut mihi major,
8.185.4   Sic tibi ego videar ne, mea Lyda, minor. 186. Cur Lyda nequeat laedi.
8.186.1  Lyda ait:


20474. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

metuit, ne se laederet ille jocus. 187. De ingenio Lydae.
8.187.1  Foemineo generi multi male dicimus, unam,
8.187.2   Lyda, illo sed te demimus ex numero;
8.187.3  Foemina quae solum es formoso corpore (nostra
8.187.4   Foemineum corpus nec maledicta petunt):
8.187.5  Parte tui meliore, animo (ni dicere


20475. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

erit ut metuat nam bene docta famem.
8.194.3  Docta famem haud metuet; miseras male suada puellas
8.194.4   Quae dedit innumeras et dabit exitio.
8.194.5  Nempe malus culpatur amor, sed dira sagittas,
8.194.6   Monstrum horrendum atrox, certius illa jacit.
8.194.7  Qui procul aversa, debebit non modo cantus,
8.194.8   Sed mores etiam, Lyda, tibi Pholoe.


20476. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.194.5  Nempe malus culpatur amor, sed dira sagittas,
8.194.6   Monstrum horrendum atrox, certius illa jacit.
8.194.7  Qui procul aversa, debebit non modo cantus,
8.194.8   Sed mores etiam, Lyda, tibi Pholoe. 195. Brevem sibi videri viam ad Lydam; ad alios vel longam, vel longissimam.
8.195.1  Longa, brevisne mihi via sit, Corvine,


20477. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te,
8.196.4   Quae brevis est, subito fit mihi longa via. 197. Cur semper Lydam laudat.
8.197.1  Saepe mihi praesens ornaris laude, sed absens
8.197.2   Ornaris multo pol mihi laude magis.
8.197.3  Ipse quidem cupio tibi, Lyda, placere; placere
8.197.4   Sed te aliis cupio pol, mea Lyda, magis.


20478. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.197.1  Saepe mihi praesens ornaris laude, sed absens
8.197.2   Ornaris multo pol mihi laude magis.
8.197.3  Ipse quidem cupio tibi, Lyda, placere; placere
8.197.4   Sed te aliis cupio pol, mea Lyda, magis. 198. Se semper Lydam laudare.
8.198.1  Lyda, mihi semper praesens laudaris et absens.


20479. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in carmine quanta foret! 207. In idem argumentum.
8.207.1  Nulli te, si quam sustollo ad sidera laudans,
8.207.2   Esse tibi dico sed, mea Lyda, parem.
8.207.3  Prima etenim haud soleo laudans aequare secundis,
8.207.4   Virgilioque parem dicere Moeoniden.


20480. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quaecumque lego fida excipit aure
8.210.4   Sic, nihil ut cupido difluat ex animo.
8.210.5  Alterutrum possit vix altera: praestat utrumque
8.210.6   Felici pariter, Lyda, sed ingenio. 211. Timet ne, se digresso, Lyda, quae siluerat, loqui incipiat.
8.211.1  Lyda silet, garrit sine fine Atlanta, Lycotas


20481. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.216.5  Quam tua me totum virtus tibi vindicet, in me
8.216.6   Cuiquam alii quidquam nec sinat esse loci. 217. Se non Lagoidi, sed velle Lydae placere.
8.217.1  Nec mihi, Lyda, seni est nimium placitura Lagois,
8.217.2   Illi nec certe sum placiturus ego;
8.217.3  Quem male cum spernet, pacato pectore dicam:


20482. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.218.4   Sub te foemineum dispicis omne decus. 219. Se Lydam, cuilibet praestantissimae foeminae anteferre.
8.219.1  Multas, Lyda, tibi soleo laudare, sed unam
8.219.2   Te mox laudatis omnibus antefero.
8.219.3  Una mihi es pulchras inter mage pulchra, disertas
8.219.4   Inter et una mihi es, Lyda, diserta magis.


20483. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.230.2   Externa impulsam vis nisi circumagat,
8.230.3  Sic ego sum: cesso, quidquam nec scribere suevi,
8.230.4   Cessantem ni quid moverit exterius.
8.230.5  Sed neque propositae me spes, nec jussa potentum,
8.230.6   Sola movet nutu me mea Lyda suo. 231. Decere, Lydam in coetu perpetuo loqui.


20484. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.250.8   Seu male deceptus dicere grata putas. 251. Se omnibus foeminis Lydam longe anteferre.
8.251.1  Me, spero, haud spernet, sed si vel spreverit, omnes
8.251.2   Magna erit ante alias mi mea Lyda tamen.
8.251.3  Illam, quidquid agat, cuivis praeponere cogor,
8.251.4   Non quod amat, multo est sed quod


20485. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

spernet, sed si vel spreverit, omnes
8.251.2   Magna erit ante alias mi mea Lyda tamen.
8.251.3  Illam, quidquid agat, cuivis praeponere cogor,
8.251.4   Non quod amat, multo est sed quod amabilior. 252. De comi Lydae ingenio et patientia.
8.252.1  Horas, Lyda, senes inter residere quaternas
8.252.2   Qui


20486. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.253.3  Ergo ut praesentem nostra haec te suspicit aetas,
8.253.4   aetas absentem postera suspiciet.
8.253.5  Carminibus fortasse meis et magna ferere,
8.253.6   Major sed scriptis ipsa ferere tuis. 254. "Novi ego, quam recta est Lydae sententia".
8.254.1  A Lydae tua quam sententia discrepet, Aule,


20487. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ipsam, mire sua dicta proboque.
8.255.1  An tua dicta probem, quod te probo; Lyda, probare
8.255.2   Te magis an soleam, quod tua dicta probo;
8.255.3  Id quidem ego haud possim, possim hoc sed dicere tantum:
8.255.4   Te mire, mire pol tua dicta probo. 256. Quid sit quo vere fieri pote foemina praestans.


20488. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vere fieri pote foemina praestans.
8.256.1  Ingenio praestans et praestans Gellia, forma est,
8.256.2   Et praestans, aures quo tenet, eloquio.
8.256.3  Haec ego sic dici patior, sed foemina praestans
8.256.4   Cum fertur, nequeo, pol, mea Lyda, pati,
8.256.5  Atque tibi irascor, pleno quod scilicet illam
8.256.6   Praestantem


20489. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lydam toties dicam, Corvine, requiris:
8.257.2   Quod, qualem volui, dicere non valeo.
8.257.3  Nec menti carmen respondet; multa volutat
8.257.4   Mens intus, carmen pauca sed evoluit.
8.257.5  Ergo instare operi cogor, si forte labore
8.257.6   Assiduo possim, quod cupio, efficere,
8.257.7  Mirandam et seris Lydam proponere saeclis


20490. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.257.8   Talem, Lyda meo qualis inest animo. 258. Pollae Lydam, tamquam vitae et morum exemplar, imitandam proponit.
8.258.1  Polla, refer Lydam, sed qua potes; illa referri
8.258.2   Ex aliqua tantum nam tibi parte potest.
8.258.3  Si queat ex omni, non una, atque unica, major
8.258.4   Non aliis tanto jam mea Lyda


20491. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.266.8   Perstabat nugas; sensit et ille nihil. 267. Cur, praesente Aulo, ludo animum poeta intendisset.
8.267.1  Non ludus mihi, Lyda, placet, sed displicet, Auli
8.267.2   Quo mage frigidulum nil queat esse, jocus
8.267.3  Hinc laudo invitus, miser et rem vertor ad illam,
8.267.4   Quae non grata magis, sed sit acerba


20492. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda, placet, sed displicet, Auli
8.267.2   Quo mage frigidulum nil queat esse, jocus
8.267.3  Hinc laudo invitus, miser et rem vertor ad illam,
8.267.4   Quae non grata magis, sed sit acerba minus. 268. Ad pictorem, de Lyda sibi aliquid pingi optante.
8.268.1  Pingere vis, Lydae quae possit forma placere?


20493. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sacer ille animi posuit calor! Ut mihi dudum
8.269.4   Torpent insueto frigida corda gelu!
8.269.5  Quidquid id est, mea Lyda meum dum carmen amabit,
8.269.6   Qualencumque, aliquod sed mihi carmen erit. 270. Ad Lydam, ne nimis Phyllim laudet.
8.270.1  Dum tibi dissimilem laudas, Lyda optima, Phyllin,
8.270.2  


20494. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

275. Ad Guascum, de sua in Pizzelliorum domo colenda assiduitate.
8.275.1  Usque domus colitur quod mi Pizzellia, multi
8.275.2   Materies, video, sum tibi, Guasce, joci.
8.275.3  Sed domus usque coli dum mi Pizzellia possit,
8.275.4   Materiem multi non piget esse joci. 276. De Lyda et Lesbia.


20495. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

278. De Lyda, ab omnibus laudata.
8.278.1  Nil tibi non tribuo laudis, mea Lyda, vereri
8.278.2   Ut soleam, illudat ne mihi caecus amor.
8.278.3  Sed metus hic prorsum vanescit, cum tibi tota,
8.278.4   Quidquid ego tribuo, Roma simul tribuit.
8.278.5  Nec quisquam est, qui te norit modo, quin mihi certet
8.278.6   Multus


20496. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

natura uni veneres dedit atque lepores,
8.282.4   Ut possis quovis culta placere modo,
8.282.5  Et placeas non culta aeque, nec veste probetur,
8.282.6   Commendet vestem sed tua forma tuam. 283. Ad Lydam. Levius est vati cernere, quam meminisse Lydae moerorem. Ad Lydam. Levius esse sibi cernere, quam meminisse Lydae


20497. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Malim ego narrantem te, Lyda, audire, sub ipsis
8.289.3   Quam, mihi quae narras, cuncta videre oculis.
8.289.4  Non etenim verbis tantum aequas omnia rerum,
8.289.5   Sed longe, ornatrix mirifica, exsuperas.
8.289.6  Et quae pulchra parum sunt in se, pulchra putare
8.289.7   Ille tuo affusus cogit ab ore lepor.
8.289.8  Hoc fuit ante alios tibi


20498. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sinat Sibi satis fore, si Lyda partem aliquam suorum carminum legat non invita
8.295.1  Non, Lydae ut placeam, toties tot carmina condo,
8.295.2   Sed potius mire quod mihi Lyda placet.
8.295.3  Ipse mihi haec scribo. Si quid leget illa, putabo
8.295.4   Esse satis, facili si modo mente ferat.


20499. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.297.2   Et metuo tristem, Lyda, mihi pluviam,
8.297.3  Mansi nempe domi cautus, timidusque pericli,
8.297.4   Nec te, quod soleo, visere sustinui.
8.297.5  Plus mihi sed pluvia, vento plus obfuit omni,
8.297.6   Congressu carui quod mea Lyda tuo. 298. De se, mane Tullium Lydae legente et vespere illam adeunte.


20500. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et Zephyri umbrosis murmur in arboribus?
8.306.5  Mugitusque boum, dulcem et pastoris avenam,
8.306.6   Nympharum et laetos per loca sola choros?
8.306.7  Ista placent, sed enim nullis non gratior agris
8.306.8   Urbs erit hercle, urbem dum mea Lyda colit. 307. Se rus nunquam iturum, si sciret, se Lydae non esse


20501. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

307. Se rus nunquam iturum, si sciret, se Lydae non esse molestum.
8.307.1  Ne caream te, Lyda, urbem non linquere mens est,
8.307.2   Id tibi sed potius ne grave sit, metuo.
8.307.3  Forsan et invitus linquam, teque ipse carebo,
8.307.4   Tu me tantisper scilicet ut careas.


20502. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.314.2   Illius ingenio captus et eloquio,
8.314.3  In me, Guasce, soles ullo sine fine jocari,
8.314.4   Multaque cum multo dicere verba sale.
8.314.5  Sed tua dicta, joci et pereunt, salsusque, dicaxque
8.314.6   Nusquam abigis Lydae me tamen a latere.
8.314.7  Nil moveor, quoties dicor "gravis omnibus horis
8.314.8   Illi haerere


20503. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.318.3  Nec celare animi sensus; hoc nam reor esse
8.318.4   Magnum equidem verae pignus amicitiae.
8.318.5  Tu quoque idem facias ni quando, Lyda, molestum
8.318.6   Sed quod erit, tacito pectore dissimules,
8.318.7  Multa queror, questu nimium dum parcis amico,
8.318.8   Te mihi, quam decuit, non retulisse vicem.


20504. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

323. Sibi pulchrum et decorum esse Lydam colere.
8.323.1  Abs te quod nusquam dicor secedere, Lyda,
8.323.2   Non probrum id, laudem sed reor esse meam.
8.323.3  Pulchrum est, si placeo; pulchrum, gravis illa severae
8.323.4   Virtutis cultrix si mihi, Lyda, places;
8.323.5  Pulchrum, fama vetus de me si dixerit


20505. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.324.6   Ac multo est aliis omnibus una prior. 325. Non nisi amore ejus ductum se Lydam laesisse.
8.325.1  Laesi ego te, mea Lyda, tuo sed ductus amore,
8.325.2   Tu quoque sic me utinam laedere, Lyda, velis!
8.325.3  Tam pulchrae possim quidvis ignoscere causae,
8.325.4   Atque pia factum vulnus amare manu.


20506. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

331. Se jussu Lydae carmen scribere.
8.331.1  Garrulus haud placui, tacitus fortasse placebo.
8.331.2   Id tentare juvat; Musa molesta, sile.
8.331.3  Sic mecum et posui calamum, sed me mea Lyda
8.331.4   Impulit ac coeptum pergere jussit iter,
8.331.5  Et nugas garrire omnes et ludere quae fors
8.331.6   Obtulit incultis omnia carminibus.


20507. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.333.4   At mala vix lentum promovet hora pedem? 334. Timet poeta, ne sit molestus Lydae.
8.334.1  Non ego te fugio, metuo sed, Lyda, molestus
8.334.2   Ne tibi sim, si te persequar immodice.
8.334.3  Tu quereris, timido sed, credo, ignoscis amico,
8.334.4   Te qui saepe caret, ne tibi displiceat.


20508. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

334. Timet poeta, ne sit molestus Lydae.
8.334.1  Non ego te fugio, metuo sed, Lyda, molestus
8.334.2   Ne tibi sim, si te persequar immodice.
8.334.3  Tu quereris, timido sed, credo, ignoscis amico,
8.334.4   Te qui saepe caret, ne tibi displiceat. 335. Ad Lydam, de molesta Hirtii lectione.


20509. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

361. In rudem et illepidum, sibi Lydam multum debere dicentem.
8.361.1  Multum Lyda tibi debet, te judice, quod tu
8.361.2   Illam tam longo a tempore, Quinte, colis.
8.361.3  Sed tu plus illi debes, me judice, quod se
8.361.4   Passa tibi est longo tempore, Quinte, coli;
8.361.5  Quae tibi dum miros impertit culta lepores,
8.361.6   Nil audit contra ni


20510. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.362.2   Multus ab immodico nec tonat ore fragor.
8.362.3  Parrhasios inter vates hoc spernor et ipse,
8.362.4   Et mecum laudes, o mea Lyda, tuae.
8.362.5  Sed tamen haec, Grajo non prorsum cassa lepore,
8.362.6   Olim scripta leget si bona posteritas,
8.362.7  Dicar ego prisco ritu, Phoeboque favente,
8.362.8   Et Musis, laudes


20511. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.362.7  Dicar ego prisco ritu, Phoeboque favente,
8.362.8   Et Musis, laudes concinuisse tuas.
8.362.9  Tu clara Ausonias inter dicere puellas,
8.362.10   Digna mihi, saeclo sed meliore, cani. 363. De eximia Lydae natura et moribus.
8.363.1  Irasci nunquam vidi te, Lyda, Quid? Ullo
8.363.2   Non tibi


20512. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

etiamsi obscura sint, Lydae sint clara.
8.373.1  Postume, quae scribis quod pervidet omnia Lyda,
8.373.2   Tu credis nil non scribere perspicue.
8.373.3  Laus, tibi quam tribuis, non est tua, sed mage Lydae,
8.373.4   Multa ipsis mire quae videt in tenebris. 374. Rogat Lydam, ut se moneat, si quid obscurum scripserit.


20513. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.376.4   Festine, sero nunc veniens placeo.
8.376.5  Nec queror; esse meae nec vile hoc quidquid opellae,
8.376.6   Esse gravem nec me jam tibi, Lyda, puto.
8.376.7  Sed tantum doleo, si res hoc ire tenore
8.376.8   Pergat, quod mecum nil, mea Lyda, leges,
8.376.9  Qua mihi cum socia sapiunt mire omnia, Homeri
8.376.10   Qua sine lecta mihi


20514. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

378. Lydae laudes.
8.378.1  Aequari genus haud renuam muliebre virili,
8.378.2   Lydae multa foret si mulier similis;
8.378.3  Solis ad occasum sed primo solis ab ortu
8.378.4   Lydae aliam quis erit qui similem inveniat? 379. De Lyda inter agendum lectioni intenta.


20515. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

coeli tollere in astriferas;
8.390.3  Qualis et est, talem seris ostendere saeclis,
8.390.4   Illius ignoret ne decus ulla dies.
8.390.5  Hoc mihi opus, haec cura, labat sub pondere sed mens,
8.390.6   Nec par heu magnis ausibus ingenium.
8.390.7  Tu fer opem, tu junge meis tua carmina, vates
8.390.8   Olim cantata clarus ab Euridice,


20516. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

anteferat. 402. Ad Victoriam Odescalchiam. De Lyda.
8.402.1  Cunctas pol vincis longe, Victoria, matres,
8.402.2   E cunctis Lydam sed tamen excipio:
8.402.3  Esse parem cui te soli reor et reor esse
8.402.4   Id plus, quam cunctas vincere longe alias.


20517. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Leonillam. Poeta spretus ob senectutem.
8.403.1  Est aliquid viridem praeter, Leonilla, juventam,
8.403.2   Est, quod amet mulier, quae sapienter amat.
8.403.3  Quae sapienter amat, mulier sed mira, volucri
8.403.4   Phoebaea et multo rarior exoritur.
8.403.5  Hinc tibi quam placeam, atque aliis, nil scire laboro;
8.403.6   Quod me Lyda senem non fugit una, sat


20518. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sibi propositum habeat in satyra scribenda.
8.405.1  Haud hominum insecter quemquam. Peccare videntur
8.405.2   Quae mi homines tantum scribere, Lyda, juvat.
8.405.3  Probra loquor, tacito sed nomine; turpior unde
8.405.4   Sit per me nemo, verum aliquis melior.
8.405.5  Scilicet agnorit qui se, maledictaque vitans
8.405.6   Mores ad laudem verterit ipse suos.


20519. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.418.7  Dum furiis agitur, stricto dum turbida ferro
8.418.8   Sopitum, Merope, jam ruis in juvenem.
8.418.9  Nec sensi vana me ludi ab imagine: gnato
8.418.10   Sed lethum, matri sed scelus extimui. 419. Ad eamdem.
8.419.1  Reginam egisti pulchre, pulchreque parentem;
8.419.2   Olli majestas,


20520. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

furiis agitur, stricto dum turbida ferro
8.418.8   Sopitum, Merope, jam ruis in juvenem.
8.418.9  Nec sensi vana me ludi ab imagine: gnato
8.418.10   Sed lethum, matri sed scelus extimui. 419. Ad eamdem.
8.419.1  Reginam egisti pulchre, pulchreque parentem;
8.419.2   Olli majestas, huic erat aptus


20521. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

424. [423.] De eadem.
8.424.1  Nulli non magni fis, o Pizzellia, nulli
8.424.2   Non laude omnigena tolleris astra super.
8.424.3  Id pulchrum est, fateor; multo sed pulchrius illud,
8.424.4   Interea quod te despicis ipsa tamen. 425. [424.]
8.425.1  Egisti e Merope quiddam, Pizzellia;


20522. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.426.1  Fecisti sic, Petre, modos nil dulcius esse
8.426.2   Ut queat, ut mi, ullo tangier haud soleo
8.426.3  Qui cantu et varios vocum sentire lepores,
8.426.4   Omnem sed videor surdus ad harmoniam;
8.426.5  Isti ubi concentus aures contingere primo
8.426.6   Incipiunt, subito cor trepidum exsiliat,
8.426.7  Horrescantque artus, circum et


20523. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.427.2   Anxia sub molli pectore vulnus habet;
8.427.3  Nec queritur, moestos nec languidulo singultus
8.427.4   Ore ciet, tristi nec rigat imbre genas,
8.427.5  Sed pallet suspensa animi, sed contremit artus,
8.427.6   Sed trepido infelix aestuat usque sinu,
8.427.7  Itque, reditque, locum et mutat, mutatque colores,
8.427.8   Alternatque


20524. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Anxia sub molli pectore vulnus habet;
8.427.3  Nec queritur, moestos nec languidulo singultus
8.427.4   Ore ciet, tristi nec rigat imbre genas,
8.427.5  Sed pallet suspensa animi, sed contremit artus,
8.427.6   Sed trepido infelix aestuat usque sinu,
8.427.7  Itque, reditque, locum et mutat, mutatque colores,
8.427.8   Alternatque omnes corde micante metus.


20525. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.427.3  Nec queritur, moestos nec languidulo singultus
8.427.4   Ore ciet, tristi nec rigat imbre genas,
8.427.5  Sed pallet suspensa animi, sed contremit artus,
8.427.6   Sed trepido infelix aestuat usque sinu,
8.427.7  Itque, reditque, locum et mutat, mutatque colores,
8.427.8   Alternatque omnes corde micante metus. seu: Nunc spe, nunc dubio


20526. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

exi,
8.428.6   Et nostro potius te, mala, conde sinu. 429. [428.] Ad eumdem Petrum.
8.429.1  Gaude, Petre, vales quod jam tu; sed mage gaude,
8.429.2   Tota domus tecum quod tua convaluit.
8.429.3  Illud fortunae debes, artive medentum,
8.429.4   Virtuti hoc debes, moribus atque tuis.


20527. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Violanta tibi picta est, doctissime Leucon,
8.436.2   Leucon Felsinei gloria rara soli;
8.436.3  Ut mentem pulcra defixo in imagine sit mi
8.436.4   Non verae similis visa, sed esse eadem. 437. [436.] Vide Encom. n.o 292. Radelja [ = Enc. 294] In idem


20528. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tua Petrum formosa in imagine vero
8.441.2   Pinxisti, Leucon, usque adeo similem,
8.441.3  Attoniti aspectu Petrum ut juremus amici,
8.441.4   Non unum nobis vivere, sed geminum. 442. [441.] Ad Leuconem.
8.442.1  Pingere vis pulchre Violantam? Pinge Dianam,
8.442.2   Virgineo qualis sed praeit ore


20529. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nobis vivere, sed geminum. 442. [441.] Ad Leuconem.
8.442.1  Pingere vis pulchre Violantam? Pinge Dianam,
8.442.2   Virgineo qualis sed praeit ore choros.
8.442.3  Pingere vis pulchre Petrum? Pingatur Apollo,
8.442.4   Sed qualis tractat post fera bella lyram.
8.442.5  Pingere vis Mariam? Latonam pinge, sed


20530. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.442.1  Pingere vis pulchre Violantam? Pinge Dianam,
8.442.2   Virgineo qualis sed praeit ore choros.
8.442.3  Pingere vis pulchre Petrum? Pingatur Apollo,
8.442.4   Sed qualis tractat post fera bella lyram.
8.442.5  Pingere vis Mariam? Latonam pinge, sed almo
8.442.6   Palladium in vultu fulguret ingenium.


20531. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qualis sed praeit ore choros.
8.442.3  Pingere vis pulchre Petrum? Pingatur Apollo,
8.442.4   Sed qualis tractat post fera bella lyram.
8.442.5  Pingere vis Mariam? Latonam pinge, sed almo
8.442.6   Palladium in vultu fulguret ingenium. 443. [442.] Laudat Lydam, quod communi sensu prae ceteris foeminis praedita sit.


20532. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

443. [442.] Laudat Lydam, quod communi sensu prae ceteris foeminis praedita sit.
8.443.1  Foemina communi quod sensu est praedita Lyda,
8.443.2   Non parvam id laudem, sed reor eximiam.
8.443.3  Cetera si desint, quod pulchra est, quodque diserta,
8.443.4   Dote omni et praestans corporis atque animi;
8.443.5  Cuncta haec si desint, magnum est quod


20533. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.448.1  De prole gemina Lydae et de multa Gelliae.
8.448.2  Lyda suam gemina dumtaxat prole, tuam tu
8.448.3   Auxisti multa, Gellia, prole domum.
8.448.4  Sed quis non auri potius duo magna talenta,
8.448.5   Quam sibi quadrantum millia multa velit? 449. [448.] De Lydae eadem iterum narrantis lepore.


20534. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[448.] De Lydae eadem iterum narrantis lepore.
8.449.1  Fabula, cum primo narrasti, grata; secundo
8.449.2   Cum narras, eadem est fabula grata tamen.
8.449.3  Non res delectat mentem nova, sed tuus iste,
8.449.4   Iste tuus fantis, Lyda venusta, lepos.
8.449.5  Qui dum aderit, narra quidvis iterumque, iterumque:
8.449.6   Dicta queo decies dicta putare semel.


20535. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dixi tibi prima aetate puellam,
8.451.2   Non est cur possit pulchra puella queri.
8.451.3  Parce queri tu, Lyda; tuae, o pulcherrima, formae
8.451.4   Non par illa mihi, dicta sed est similis,
8.451.5  Sic Helenae, credo, multo cum grandior esset,
8.451.6   Tros aliquis juvenem contulit Andromacham.


20536. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

456. [455.] Pizzelliam in Lydae nomine latere docet.
8.456.1  Qui Lydam legit heic, nec te Pizzellia novit,
8.456.2   Quae lateat Lydae in nomine diva, rogat.
8.456.3  Sed qui te novit, Lydae sub nomine laudes,
8.456.4   Me tacito, agnoscit protinus ipse tuas. 457. [456.] De Lydae judicio.


20537. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

464. [463.] Comitem Lydae si iturum quolibet dicit.
8.464.1  Dixti, cum Lyda visne ire? Locumque parabas
8.464.2   Dicere; respondi sed prior ipse, volo. 465. [464.] In illud Terent. Andr. III. 1., "Quoniam id fieri quod vis non potest, velis id, quod possit".


20538. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Incipient demum scripta placere mihi;
8.466.3  His mage sin videam te offendi, non mea scripta,
8.466.4   Non erit ut facilis mi placeat populus,
8.466.5  Nec numerare etenim soleo, sed (vera quod hercle
8.466.6   Praescribit ratio) pendere judicia. 467. [466.] De Lyda fabellas narrante.
8.467.1  Per ludum, atque


20539. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

471. [470.] De Lydae in summis laudibus modestia.
8.471.1  Lyda potest omnes, quotquot sunt, ore puellas,
8.471.2   Lyda potest omnes vincere mente viros.
8.471.3  Sponte sua gaudet sed cedere Lyda puellis,
8.471.4   Sponte sua gaudet cedere Lyda viris.
8.471.5  Ergo illam, quoties vicit, victaeque puellae,
8.471.6   Et victi certant semper amare viri.


20540. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.473.2  Segnius irritant animos demissa per aurem,
8.473.3   Flaccus ait, quam quae subdita sunt oculis.
8.473.4  Id fateor, quoties alii, mea Lyda, loquuntur,
8.473.5   Sed cum tu loqueris, tum prope diffiteor. 474. [473.] De Lydae in virtute constantia.
8.474.1  Qualis Lyda die primo est mihi cognita, multas


20541. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

483. [482.] Ad Postumum, de laudibus Lydae.
8.483.1  Quae sit Lyda, tibi dici vis, Postume; dictu
8.483.2   Non facile est, dicam sed tamen, ut potero.
8.483.3  Foemineum quaecumque genus, quaecumque virile
8.483.4   Condecorant laudes, Postume, junge simul.
8.483.5  Junxeris ut pulchre simul omnia, dicito:


20542. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[488.] De suis carminibus.
8.489.1  Auctor ego an placeam propter mea carmina, propter
8.489.2   An mea me auctorem carmina displiceant,
8.489.3  Si quis forte roget, dicam: scit Lyda, sed hercle
8.489.4   Ignotum prorsus vult tamen esse mihi. 490. [489.] Adveniente rus Lyda.
8.490.1  Ridet ager, subita capti


20543. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi Lydam nimium laudare, videris
8.493.2   At mihi tu Lydam, Postume, nosse parum.
8.493.3  Quis nostrum peccet non nostrum est dicere, peccat
8.493.4   Judicio absimili sed tamen alteruter.
8.493.5  Verum ego si pecco, tribuo non debita; si tu
8.493.6   Peccas, quod pudeat, debita non tribuis.


20544. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

501. [500.] Ad Lydae conjugem. Torquati Tassi poema latine vertentem.
8.501.1  Miror ego et laudo pol te, Lydae bone conjux,
8.501.2   Torquati Musam quod tua Musa refert.
8.501.3  Sed miror, laudoque magis, quod pangere tantus
8.501.4   Vates tam raro carmina dia soles;
8.501.5  Magnus quod scribis, major quod scribere non vis,
8.501.6   Et famam, vatum


20545. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quam narras, nulli, Violanta, placeret
8.534.2   Ore alio, nulli non placet ore tuo:
8.534.3  Voce, oculis, vultu commendas omnia; rerum
8.534.4   Non est, quo capimur, sed tuus iste lepor. 535. In Philippum. De laudibus Violantae canentis.
8.535.1  Rauca silet Violanta. Doles? Gaudesne, Philippe,


20546. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.538.4   Unam, feci ut adhuc, omnibus anteferam. 539. Violanta canente, quid sibi praecipue placeat.
8.539.1  Judice me, vincis Rufam, Violanta; tuo sed
8.539.2   In cantu placuit fors mihi Lyda parens,
8.539.3  Atque pater, patruusque tuus, fraterque, tuique
8.539.4   Mores, queis fieri nil pote amabilius.


20547. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.547.4   Mulcebuntque omni scilicet officio.
8.547.5  Verum ille ut tantus primum desederit ardor,
8.547.6   Nil erit, ut possis tam bona laesa queri,
8.547.7  Sed, credo, charos optabis moesta parentes,
8.547.8   Optabis fratrem moesta sed unanimem."
8.547.9  Haec ego: freta deo constanti pectore gressum
8.547.10   Extulit e patria dia


20548. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ille ut tantus primum desederit ardor,
8.547.6   Nil erit, ut possis tam bona laesa queri,
8.547.7  Sed, credo, charos optabis moesta parentes,
8.547.8   Optabis fratrem moesta sed unanimem."
8.547.9  Haec ego: freta deo constanti pectore gressum
8.547.10   Extulit e patria dia puella domo. 548.


20549. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.553.3  Ecce, mea, octonis cessas nunc, Lyda, diebus,
8.553.4   Illa operum procul est dum tibi cara comes,
8.553.5  Multiplices inter curas, nec conqueror; unum
8.553.6   Sed miror, dempsti quod mihi nempe diem
8.553.7  Hunc etiam, spero, reddes, demet tibi partem
8.553.8   Curarum rediens quum Violanta domum.


20550. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hos subeat genitrix qua tua chara lares,
8.554.7  Aspectuque suo, longo et sermone fruare,
8.554.8   Secum perpetuo nempe futura die!
8.554.9  Nulla mora est, jam jam veniet, sed lenta videtur
8.554.10   Quae veniens, celeri mox ruet hora pede,
8.554.11  Elapsum et mirans magna inter gaudia tempus,
8.554.12   Quonam abiit, dices, quo mihi laeta dies?


20551. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

567. Vaticinium de Violanta aegrotante.
8.567.1  Vidi formosum prope sicco germine florem
8.567.2   Languidulum in prato deposuisse caput;
8.567.3  Vidi sed rursum coelesti rore madentem
8.567.4   Laetum purpureis, Lyda, vigere comis.
8.567.5  Vaticinor: tua sic rursum Violanta vigebit,
8.567.6   Languida quae tristi nunc jacet aegra


20552. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

felix Violanta! Labor cui desinet omnis,
8.576.6   aeternaeque ibunt gaudia laetitiae!
8.576.7  O felix! Primo hinc cedentem in flore juventae
8.576.8   Non fletu dignam, sed reor invidia. 577. In funere Violantae.
8.577.1  Ante alias omnes praestans Violanta puellas
8.577.2   Hinc levis in sedes


20553. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

erat talis, quali reor esse futuros
8.580.4   Reddita post vitae corpora coelicolas.
8.580.5  Obstupui, flexique genu, veneranda puella,
8.580.6   Nec pro te fudi, sed tibi rite preces. 581. In idem argumentum.
8.581.1  Extinctam vidi Violantam. Pulchrior esse,
8.581.2   Quam quo vivebat


20554. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.583.2   Ante alias omnes, noscere discupii,
8.583.3  Quaesivi et frustra; magna in caligine quidquam
8.583.4   Nec potui curis anxia dispicere.
8.583.5  Sed bene habet: miserans longum Deus ipse laborem
8.583.6   Me bonus ad sedes evehit aetherias,
8.583.7  Illius et transfert felicem ad gaudia vitae,
8.583.8   Qua nulla est melior,


20555. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.584.3  Divam coelicolum tecta in stellata receptam,
8.584.4   Plena ubi perpetuae saecla quietis eunt,
8.584.5  Nec curis locus est ullus, durove labori,
8.584.6   Candida sed pennis Gaudia purpureis,
8.584.7  Laetitiaeque omnes volitant, largaque Juventa
8.584.8   Usque manu praebat nectar et ambrosiam.
8.584.9  Haec fruor; haec carae tu, mater, tot


20556. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quid loquor? Officium quo te rapit, i, bona Lyda,
8.586.6   Virgineos natae moesta revise choros:
8.586.7  Jungetis pariter fletus et multus utrinque
8.586.8   Gliscet, sed multa non sine laude, dolor. 587. Ad Lydam matrem moestissimam.
8.587.1  Lyda, tuos possem solari voce dolores,
8.587.2   Anxia


20557. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Laudat Lydam
8.616.1  Quod proba, quod formosa, omnis quod docta Minervae es,
8.616.2   Laudari longo carmine, Lyda, potes;
8.616.3  Cuncta sed expedio paucis praeconia, solum
8.616.4   Hoc dicens: matri, Lyda, tuae es similis. 617. [618.] Laudat Mariam Pizzelliam sub nomine Lydae.


20558. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pectus an urit amor?
8.626.3  Dii melius! Cara est, si nescis, utraque, utramque
8.626.4   Alma suis virtus quod decorat radiis,
8.626.5  Gratior illa quidem formoso in corpore, sed quae,
8.626.6   Forma etiam dempta, Postume, grata foret.
8.626.7  Hic meus est: quem tu falso tibi fingis, amice,
8.626.8   Iste senem longo a tempore fugit amor.


20559. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

longo a tempore fugit amor. 627. [628.] Ad Lydam.
8.627.1  Et cantus placuere mihi, placuere choreae
8.627.2   Et celeres, placuit sed tamen egregie
8.627.3  Unum hoc, hesterna dum laetus nocte theatrum
8.627.4   Concelebro, tecum quod, mea Lyda, fui;
8.627.5  Quod tibi me comitem voluisti, Lyda, carere


20560. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuus esse comes. 630. [631.] De Lyda et Lycoride.
8.630.1  Pulchra est, nec pulchram sentit se Lyda; Lycori,
8.630.2   Foeda es, sed pulchram te tamen esse putas.
8.630.3  Hoc fit, ut e cunctis placeat mage Lyda; Lycori,
8.630.4   Et cuivis contra tu mage displiceas.


20561. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

facit nihili populum, nec sibila curat,
8.631.5   Et celsum explosus tollit ad astra caput.
8.631.6  Laudo equidem; tantum nec praestans ille choragus,
8.631.7   aeque sed praestans est mihi philosophus. 632. [635.] Ad Lydam. De Lycida.
8.632.1  Nobilis ac pulcher, vernans et flore juventae,


20562. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.7.1  Atridas volui magnos et dicere Cadmum;
9.7.2   Solus amor pulsa de cythara sonuit.
9.7.3  Mutavi nervos Alciden ipse; sonabat
9.7.4   Sponte sua puerum sed Veneris cythara.
9.7.5  Ergo valete mihi heroes; mea cantat amores
9.7.6   Mi solos etenim sponte sua cythara. 8. De


20563. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

11. De poesi extemporali.
9.11.1  Si temere fundi possunt bona carmina, vatem
9.11.2   Esse bonum statuo laudis habere nihil.
9.11.3  Sed temere fundi Sed temere fundi] Krša : Sed fundi Radelja nequeunt bona carmina, testor
9.11.4   Vates, qui scribunt carmina cumque


20564. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De poesi extemporali.
9.11.1  Si temere fundi possunt bona carmina, vatem
9.11.2   Esse bonum statuo laudis habere nihil.
9.11.3  Sed temere fundi Sed temere fundi] Krša : Sed fundi Radelja nequeunt bona carmina, testor
9.11.4   Vates, qui scribunt carmina cumque bona.
9.11.5  Testor


20565. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.11.1  Si temere fundi possunt bona carmina, vatem
9.11.2   Esse bonum statuo laudis habere nihil.
9.11.3  Sed temere fundi Sed temere fundi] Krša : Sed fundi Radelja nequeunt bona carmina, testor
9.11.4   Vates, qui scribunt carmina cumque bona.
9.11.5  Testor et hos, temere, vesano corde


20566. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nequeunt bona carmina, testor
9.11.4   Vates, qui scribunt carmina cumque bona.
9.11.5  Testor et hos, temere, vesano corde furentes,
9.11.6   Carmina qui fundunt multa, sed usque mala. 12. Lusus.
9.12.1  Nos inter sedit Varius, mihi nempe molestus,
9.12.2   Carior ast oculis, o Leonilla, tibi.


20567. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.15.2   Servitii valido te premit illa jugo.
9.15.3  Quidquid agas, illi semper parere, necesse est,
9.15.4   Et victum, quoquo duxerit illa, sequi.
9.15.5  Servitii sed ne pudeat tamen, imperat illa
9.15.6   Non vi, sed dulci scilicet illecebra.
9.15.7  Invitum non te raptat: blanda efficit ut quod
9.15.8   Vult fieri, fieri semper et ipse


20568. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.15.3  Quidquid agas, illi semper parere, necesse est,
9.15.4   Et victum, quoquo duxerit illa, sequi.
9.15.5  Servitii sed ne pudeat tamen, imperat illa
9.15.6   Non vi, sed dulci scilicet illecebra.
9.15.7  Invitum non te raptat: blanda efficit ut quod
9.15.8   Vult fieri, fieri semper et ipse velis;
9.15.9  Utque sapit mire, nil vult, nisi quod


20569. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Achilleo,
9.23.4   Non magno Ajaci, non non] Krša : aut Radelja Amphytrioniadae,
9.23.5  Ora sed ardebant multo suffusa colore,
9.23.6   Frangebat nullus fortia membra dolor.
9.23.7  His, volo, vir similis mihi sit, tibi foemina, solem
9.23.8   Quae fugit, inque sua desidet


20570. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.24.4   Qua valet, ut sapiens, teque tuosque regat.
9.24.5  Consilio nuptae praestat parere maritum,
9.24.6   Omnia quam nullo perdere consilio.
9.24.7  Vir caput uxori est, sed, multum cum sapit uxor,
9.24.8   Virque nihil, par est, sit caput illa viro. 25. Ad Quintum, satis laudabilem ob dotes, quas habet.


20571. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.25.1  Si, quod abest, laedat, nemo laudabitur unquam,
9.25.2   In te, Quinte, boni laudo ego quidquid adest.
9.25.3  Nec dives fertur si quis rerum omnia; rerum
9.25.4   Sed si quis tantum plurima possideat. 26. Ad Quintum, meretricis amoribus implicatum.
9.26.1  Vidi ego te magni supremo in fine barathri


20572. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Quintum, de Batone summo pictore.
9.28.1  Dicere quae pinxit Raphael, scis omnia, Quinte;
9.28.2   Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.
9.28.3  Quae pinxit Raphael potis es quam dicere sed tu,
9.28.4   Tam potis efficere est maximus ille Bato. 29. Ad Lesbiam, de Gallo, ea praesente, verecundo.
9.29.1  Qui nequam est


20573. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nequam est alibi, frugi fit, Lesbia, tecum
9.29.2   Gallus et improbulum nil facit, aut loquitur.
9.29.3  Nec tandem tamen ille sibi simulatur, opimam,
9.29.4   Lesbia, sed laudem comparat usque tibi,
9.29.5  Cui se nimirum desperat posse placere,
9.29.6   Virtutis faciem ni gerat Improbitas.


20574. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.38.2   Incaluit, dulces ore fluunt numeri.
9.38.3  Nec sermone mero curas et gaudia profert
9.38.4   Stratus humi sylva pastor in umbrifera,
9.38.5  Sed blandas flectit voces, carumque puellae
9.38.6   Nomen amat variis saepe iterare modis.
9.38.7  Idalius cantum dictat puer ille, canoras
9.38.8   Ut volucres, nostrum sic facit


20575. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se] Krša: te Radelja conferat esse nihil.
9.42.5  Crede, fugax cavet illa sibi; nec, candida Phylli,
9.42.6   Te spernit, sperni sed magis illa timet. 43. [42.] Ad Ponticum, quae scribit nequaquam emendantem.
9.43.1  Scribis multa, linis nil, Pontice: foeda litura


20576. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

43. [42.] Ad Ponticum, quae scribit nequaquam emendantem.
9.43.1  Scribis multa, linis nil, Pontice: foeda litura
9.43.2   Partem operis pulchri sed facit haud minimam.
9.43.3  Verte stilum, prosit mire, si verteris; alter,
9.43.4   Non potuit primus quod labor, efficiet.
9.43.5  Alter ni possit, res pol tibi non male


20577. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.45.9  Seu dea, seu mulier mortalis, nulla Lycorin
9.45.10   Non referet; quidvis una Lycoris erit. 46. [45.] Ad Varum, de ejus carmine, lepido quidem, sed infrugifero.
9.46.1  Vare, tuum laudem ne carmen, res facit una,
9.46.2   Una, mihi at multo maxima, fruge caret.
9.46.3  Delectat, sed non et prodest; hoc ubi desit,


20578. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[45.] Ad Varum, de ejus carmine, lepido quidem, sed infrugifero.
9.46.1  Vare, tuum laudem ne carmen, res facit una,
9.46.2   Una, mihi at multo maxima, fruge caret.
9.46.3  Delectat, sed non et prodest; hoc ubi desit,
9.46.4   Vati laudem adimo non ego dimidiam;
9.46.5  Sed totam prorsum, nec vatis nomine dignor
9.46.6   Nugarum, lepidus sic licet,


20579. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.46.2   Una, mihi at multo maxima, fruge caret.
9.46.3  Delectat, sed non et prodest; hoc ubi desit,
9.46.4   Vati laudem adimo non ego dimidiam;
9.46.5  Sed totam prorsum, nec vatis nomine dignor
9.46.6   Nugarum, lepidus sic licet, artificem. 47. [46.] Ad Antigenem, scribentem pulchre magis quam apte.


20580. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

At quae res prorsum respuit, Antigene.
9.47.3  Delphinum sylvis appingis, fluctibus aprum,
9.47.4   Terram astris, coelum conseris arboribus.
9.47.5  Pulchra placent, pulchrum sed quivis desinit esse,
9.47.6   Apta suis ni sint omnia pulchra locis. 48. [47.] Ad Aulum, prae philosophis poetas contemnentem.


20581. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.48.11  At magis, atque magis semper florentis Homeri
9.48.12   Fama recens coeli templa supervehitur. 49. [48.] Ad Quintum, de Tucca bono viro, sed malo poeta.
9.49.1  Esse malum dixi cum Tuccam, Quinte, poetam,
9.49.2   Nil facere hunc dixi flagitii, aut sceleris.
9.49.3  Ergo bonum tamen esse virum ne, Quinte, repone;


20582. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

bonum tamen esse virum ne, Quinte, repone;
9.49.4   Id nec opus quaeri est, primus ego et fateor.
9.49.5  Atque bonus quod vir, gaudet malus esse poeta;
9.49.6   Non morum culpam, sed reor ingenii. 50. [49.] Ad Quintum. De arte poetica.
9.50.1  Naturae fontes priscis patuere; patent nunc
9.50.2   Et nobis:


20583. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.50.8   aequabis forsan carmine Moeonidem. 51. [50.] Ad Ponticum poetam, una grandiloquentia contentum.
9.51.1  Scripsti grandiloquum, sed non et amabile carmen,
9.51.2   Carmen, quod mentes perculit attonitas,
9.51.3  Non tamen et vario confudit pectora motu,
9.51.4   Atque imos blanda miscuit arte sinus,


20584. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

(v. epigr. sub n.o 76.) Krša Ad Aulum, cur, eo relicto, Quintum invisat.
9.56.1  Aule, mihi non est Quintus te carior; illi
9.56.2   Quam tibi sed multo sum mage carus ego.
9.56.3  Laetius excipior, dimittor lentius; ullum
9.56.4   Non video, coram cui male posthabear.
9.56.5  Haec propter viso Quintum te saepe


20585. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.68.2  Invictum scribis, foedo qui victus amore est,
9.68.3   Et molli potuit vivere sub domina?
9.68.4  Scribe, licet, nervis invictum et corpore; victum
9.68.5   Sed, quae pars forti prima viro est, animo.
9.68.6  Invictum plane cum scribis, clamat Iole
9.68.7   Mendacem, Idalius clamat et ille puer.


20586. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sorori formosae similem, nec tamen formosam.
9.69.1  Galla, tibi similis soror est, formosaque, nec te
9.69.2   Formosam quisquam dixerit esse tamen.
9.69.3  Forma eadem ambabus, fateor, sed non lepor idem,
9.69.4   Quo sine formosum dicitur esse nihil.
9.69.5  Formae, Galla, tuae, quem non potes, adde leporem;
9.69.6   Diceris, tua quod dicitur esse soror.


20587. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.87.4   Molitur solers omnia consilio.
9.87.5  Qui contra sorti fidit male, nec catus acri
9.87.6   Expendit rerum singula judicio,
9.87.7  Qui, non facturus quae sit, sed quae facit hostis
9.87.8   Sola videt, pugna vincitur indecori:
9.87.9  Turpius ingenio quando est, quam robore vinci,
9.87.10   Nec dici enervem, Postume, sed fatuum.


20588. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

facturus quae sit, sed quae facit hostis
9.87.8   Sola videt, pugna vincitur indecori:
9.87.9  Turpius ingenio quando est, quam robore vinci,
9.87.10   Nec dici enervem, Postume, sed fatuum. 88. [87.] De honore puellae ab Arcadibus habito.
9.88.1  Aures, quae solita est cantu mulcere puella,
9.88.2   Huic


20589. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ingenio. 89. [88.] De sua in re quaerenda negligentia.
9.89.1  Commoda divitiis, fateor, non parva parari,
9.89.2   Res dura est sed enim quaerere divitias,
9.89.3  Sacro praecipue vati, quem cantor Apollo
9.89.4   Correptum in rupes abstrahit aërias,
9.89.5  Musarumque choris miscet, rerumque mearum,


20590. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.89.9  Herculeus certe labor est, quem sumere nolim,
9.89.10   Lucrer, Crasse, tuas ut mihi divitias. 90. [89.] De Phyllide candida et Lycoride fusca sed oculis nitentioribus praedita.
9.90.1  Ex Italico Caietani Goltii.
9.90.2  Candida moerebat Phyllis, quod fusca Lycoris
9.90.3   Visa est fulgidulis pulchrior esse oculis.


20591. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
9.101.1  Multi multa docent, ruri quae cura colendo,
9.101.2   Quidnam amplis laetos fructibus auctet agros,
9.101.3  Petre, sed haec praecepta unum longe omnia vincit,
9.101.4   Saepe agrum dominus visat ut ipse suum.
9.101.5  Negligit absentem, credo, neglecta vicissim;
9.101.6   Praesenti omnigenas


20592. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

107. [105.] Ad Aulum, virum bonum, at malum oratorem.
9.107.1  Cede foro tandem: laedis, perdisque clientes,
9.107.2   Vir bonus, orator sed malus, Aule, tuos.
9.107.3  Velle nihil prodest, quod non potes, irrita cura est
9.107.4   Omnis, ubi curam deserit ingenium.
9.107.5  Id verum expertus toties, jam desine,


20593. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

me cumque feram, resonant", ais, "omnia questu".
9.118.2   Adde: "meo"; verum id, Postume, nemo neget. 119. [116.] In Quintum, non tantum ingenio, sed communi sensu carentem.
9.119.1  Non caret ingenio, doctrina et Quintus abundat;
9.119.2   Communi sensu quod caret, id doleo;
9.119.3  Communi sensu, quo dempto scilicet uno,


20594. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tempus in omne mihi. 128. [125.] Fronti nulla fides.
9.128.1  Cinna tibi placidus, mitisque videtur. Ovilla
9.128.2   Veste tegi sed scis, Orphyte, saepe lupum.
9.128.3  Fronti nulla fides, ni dictaque, factaque constent,
9.128.4   Mansueta sanus nil moveor facie.


20595. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

142. [139.] Ad Flaccum, cur illi Varium recentem amicum veteri anteferat.
9.142.1  Vinum, Flacce, vetus, vetus et laudatur amicus,
9.142.2   Sed veteri vappae musta, puto, anteferas.
9.142.3  Sic tibi ego, quamquam es longo mihi cognitus usu,
9.142.4   Cognovi nuper quem, Varium antetuli.
9.142.5  In te istaec servata diu


20596. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[140.] Ad Thyrsim, uxorem ducere volentem.
9.143.1  Thyrsi, cave; tibi qui felicis gaudia vitae,
9.143.2   Caram si ducas Phyllida, spondet amor;
9.143.3  Multa solet spondere, fidem sed fallit, inani
9.143.4   Et sua dat mendax verba ferenda Noto.
9.143.5  Thyrsi cave: nihil ast audis. Picer improbus aures
9.143.6   Usque tuas fidis obstruit, heu, monitis.


20597. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vanescent tibi commoda: pauper, inopsque
9.144.4   Flebis conjugii turpia vincla tui.
9.144.5  Thyrsi, levi puero non tutum est fidere: jurat
9.144.6   Mansurum, nullo sed manet ille loco. 145. [142.] Moerenti Postumo opem, si quam potest, pollicetur.
9.145.1  Heu, tacitum dirus lacerat dolor, altaque cura


20598. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

149. [146.] Qua ratione malis placere Varus possit.
9.149.1  Quaeris, Vare, malis qua possis arte placere;
9.149.2   Si tibi sis ipsi quam pote dissimilis.
9.149.3  Sed nihil est tanti, natura, moribus atque
9.149.4   Tam bonus, esse velis ut tibi dissimilis. 150. [147.] Graeculorum invidorum censuram contemnit.


20599. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.153.3  Quidquid agat, quidquid dicat, ridetur: inepti
9.153.4   Quamvis nil faciat, fertur inepta tamen.
9.153.5  Infelix! Toties miserae cui non sua culpa,
9.153.6   Sed livor, mendax et nocet invidia. 154. [151.] [ = 292]
9.154.1  Ars, atque ingenium ad doctrinam
9.154.2  necessaria.


20600. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.160.3  Nec tamen hic desit ruris mihi multa voluptas,
9.160.4   Rura ego si celeri visere mente velim,
9.160.5  Et rupes spectare altas et lustra ferarum
9.160.6   Horrida, sed quamvis horrida, pulchra tamen,
9.160.7  Prata, lacus liquidos, labentia flumina, fontes
9.160.8   Ingenuos, laetum per juga celsa pecus.
9.160.9  Et varios volucrum lusus et


20601. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

166. [163.] De Tulla nimium Varroni obsequente.
9.166.1  Nil Tulla est melius, nil comius, ulla placere
9.166.2   Nec magis est cultis foemina digna viris,
9.166.3  Cum procul est Varro: sed Varro ut venit, acerba
9.166.4   Omnibus est aliis et rudis, asperior
9.166.5  Et rusco. Omnimodis solum colit atque veretur,
9.166.6   Nec renuit soli, quo vocat, ire


20602. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.174.8   Quam colis et servas digna catella domo,
9.174.9  Non ego te ignotam saeclis, Janetta, futuris,
9.174.10   Inque meis nullam versibus esse feram.
9.174.11  Sed scribam de te, tibi quod passerque Catulli,
9.174.12   Teii et invideat pulchra columba senis. 175. [172.] Ad malum quemdam poetarum ducem.


20603. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

184. [181.] Contra furiosum Pontici amorem.
9.184.1  Quo te flexit amor, non is; ruis. Haud ego amare
9.184.2   Te veto more hominum, Pontice, sed pecudum.
9.184.3  Infroenet mentem ratio, ne coeca furore
9.184.4   Proterat insano jusque piumque pede.
9.184.5  Haec iterum atque iterum clamavi. Quo malus urget


20604. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rogas, Lydae quid prosint plurima lecta?
9.189.2   Plurima, quae nescis vir, sciat ut mulier,
9.189.3  Oraclis nec, vana soles quae fundere, credat,
9.189.4   Marte suo verum sed tibi dispiciat.
9.189.5  Haec tam magna legens cepit, quae, commoda, quid ni
9.189.6   Plurima, quae legit, legerit utiliter?


20605. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te mora si qua tenet,
9.193.9  Dic, veniam. Tecum vel nigros ire per Afros
9.193.10   Possim, atque algentes visere Hyperboreos:
9.193.11  Te sine, dulce caput, si fas est dicere, sed fas,
9.193.12   Barbaries Roma est et patria exilium. 194. [191.] [ = Enc. 408]
9.194.1  Ad Gerardum. De fabula scenis


20606. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Gerardum. De fabula scenis commissa.
9.194.2  Gerarde, Actaeo tua fabula plena lepore
9.194.3   Quod cecidit, fatuo nec placuit populo,
9.194.4  Non tibi tu doleas, populus sibi sed magis ipse,
9.194.5   Stultitiae testis quod fuit ipse suae:
9.194.6  Cujus ego sensu pulchrique bonique carentis
9.194.7   Laudibus et plausu sibila praetulerim.


20607. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in exanimem? Saevi; licet: Hectoris umbram
9.196.6   Nempe trahis; contra quem furis, Hector abest.
9.196.7  Perge, ferox: non ista meum facta impia fratrem
9.196.8   Dedecorant sed te, saeve, tuamque domum.
9.196.9  Perge: Deus sceleri veniet tamen ultor, ab arcu
9.196.10   Jam fugit, atque auras certa sagitta secat;
9.196.11  Illa tuos tandem sistet,


20608. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.200.1  Quod placuit, seditque animo, non, si ruat orbis,
9.200.2   Mutatus flectas, Maxime, judicium;
9.200.3  Id pulcrum ducis. Non est, mihi crede, superbum,
9.200.4   Sed magis et stultum quamlibet ac fatuum.
9.200.5  Flectere iter ceu si nolit, malitque viator
9.200.6   In rupem praeceps vel ruere in fluvium.


20609. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.201.1  Aegle, jamdudum video quam negliger a te,
9.201.2   aeque conor ego te quoque negligere,
9.201.3  Nec possum, longo mentem devinctus amore,
9.201.4   Sed, possim ut tandem, qualibet efficiam.
9.201.5  Vanescet, mentem qui nunc circumvolat, error,
9.201.6   Et sibi se victrix restituet ratio.
9.201.7  Nulla mihi incipies fieri tunc


20610. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.206.4   Testor sanctarum numina Castalidum);
9.206.5  Nec mihi contendat quisquam, quem coepit amare,
9.206.6   Maiori ut possit semper amare fide.
9.206.7  Sed tua, crede mihi, vigilem te somnia ludunt,
9.206.8   Nec rem, verum umbras, vanaque visa doles,
9.206.9  Quae tibi discutiat si quis deus, ista sodalem,
9.206.10   Nosces, quam


20611. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

valentem. Krša
9.208.1  Romae invisa diu ratio fuit ista medelae,
9.208.2   Pustula qua validis artubus inseritur,
9.208.3  Insita sed postquam tibi pustula tam bene cessit,
9.208.4   Et morbo functus pulcher, ut ante, nites,
9.208.5  O juvenum flos et Romanae pubis ocelle,
9.208.6   Balthasar et Phoebi delicium


20612. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.210.2   Et verso assidua nocte dieque manu,
9.210.3  Nostra nec aut Grajis aequari, aut digna Latinis
9.210.4   Saecla reor cultu, laude vel ingenii.
9.210.5  Irrides: sed quod priscis opponere possis,
9.210.6   Ecquid habes, aetas nostra quod extulerit?
9.210.7  Haec, quam miramur, quam coelo attollimus, aetas
9.210.8   Parne illis quidquam


20613. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.214.1  Magna docere instat dum parvum Pallas Amorem,
9.214.2   Magnam parvus Amor Pallada dedocuit.
9.214.3  Nec Puer est sapiens factus; sed Diva, propinqua
9.214.4   Incaluit Pueri quod face, desipuit. 215. [212.] In Boream.
9.215.1  Quid, Borea malesane, furis nunc


20614. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Spesque suas metuit subito, longosque labores
9.215.8   Ne perimant tristi frigora dura gelu.
9.215.9  Parce, precor, flecti, si qua potes: hei mihi, flecti
9.215.10   Sed potes haud ulla, trux, malesane, prece. 216. [213.] In Flaccum sodalem veterem male negligentem. Krša


20615. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

218. [215.] De se et Phyllide. Krša
9.218.1  Quod tibi displiceam senior jam vertice cano,
9.218.2   Pol doleo, sed non, Phylli venusta, queror.
9.218.3  Hoc doleo, hoc tacitus non possum ferre, quod omni
9.218.4   In re mi ostendis, quam tibi displiceam.


20616. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

238. [235.] Esse quiddam in rebus medium.
9.238.1  Ludicro solidum decies expendis in uno,
9.238.2   Dum metuis dici sordidus, Antigene.
9.238.3  Sed scopulum haud vitas diversa in parte latentem,
9.238.4   Diceris et stulte prodigus, Antigene.
9.238.5  Est quiddam in rebus medium. Laudetur, utramque
9.238.6   In partem qui


20617. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

peccat caro, dic primum, Quinte, sodali,
9.241.2   Id modo si peccat, quod pote corrigere.
9.241.3  Ni potis id facere est, quidquam ne dicito: rectum
9.241.4   Non etenim, tantum sed facies miserum. 242. [239.] De asino alienis honoribus superbiente.
9.242.1  Forte deûm matris simulacra ferebat asellus,


20618. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quae matronalis decus est ac forma pudoris
9.245.2   Cur prope nudatis pingitur inguinibus?
9.245.3  Frange istam, similis quae vultu, Octavia, imago
9.245.4   Est tibi, sed mores arguit absimiles.
9.245.5  Frange: olim saeclis ne fors videare futuris
9.245.6   Pulchra quidem, verum casta fuisse parum.


20619. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.256.1  Utilitas jungit quos mutua, solvere junctos,
9.256.2   Si variet, rursum possit et utilitas,
9.256.3  Nomine dic quovis alio, sed dicere amicos
9.256.4   Parce tamen; fiet vilis amicitia;
9.256.5  Si pecudum ritu quaeret sua commoda quisque,
9.256.6   Dumque juvat socium, consulet ipse sibi.


20620. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tot tristes fingere velle metus.
9.260.3  Cur properas? Quod abest, metuens cur praecipis? Ultro
9.260.4   Adveniet, si quid fors inimica parat.
9.260.5  Adveniet, figetque, suo sed tempore, vulnus;
9.260.6   Cur nondum facto vulnere, amice, doles? 261. [258.] Aliud.
9.261.1  Quae fiunt, doleo; quae fient,


20621. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui dulci spretum solatur amorem,
9.269.2   Credo equidem, nullo Rullus amore calet.
9.269.3  Spretus amor furiis agitur, frendetque, fremitque,
9.269.4   Nec cantu indulget, sed gemitu et lacrymis,
9.269.5  Nec vatum in medio narrat sua vulnera coetu,
9.269.6   Sed procul in solis rupibus exululat.


20622. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Spretus amor furiis agitur, frendetque, fremitque,
9.269.4   Nec cantu indulget, sed gemitu et lacrymis,
9.269.5  Nec vatum in medio narrat sua vulnera coetu,
9.269.6   Sed procul in solis rupibus exululat. 270. [267.] De Scurrae fabula. De Scurra regia insignia gerente. Krša


20623. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.275.9  Haec longe, credo, praestat, quam jurgia, lites,
9.275.10   Clamores, rixas, probra referre domum. 276. [273.] Non fugio populum, sed clamores et rixas. Se non fugere populum, sed clamores et rixas. Krša
9.276.1  Jam ne, inquis, fugitas populum ferus? Orphyte, verum


20624. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.275.10   Clamores, rixas, probra referre domum. 276. [273.] Non fugio populum, sed clamores et rixas. Se non fugere populum, sed clamores et rixas. Krša
9.276.1  Jam ne, inquis, fugitas populum ferus? Orphyte, verum
9.276.2   Si quaeris, fugio turbam ego, non populum.


20625. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
9.283.1  Non, quod me damnas (judex non displicet aequus,
9.283.2   A culpa nec me semper abesse reor),
9.283.3  Sed quod me damnas indicta, Pontice, causa,
9.283.4   Id doleo, id de te, Pontice, saepe queror.
9.283.5  Cur delatori das ambas, cur mihi neutram
9.283.6   Servas, dum crimen


20626. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.300.7  Lethaeoque sinat sub gurgite mersa latere,
9.300.8   Inventa ut nullo tempore si fuerint. 301. [298.] Non bona, sed nova vulgus amat.
9.301.1  Cur vocum flexus alios, aliosque theatra
9.301.2   Poscunt? Cur sordent, qui placuere, modi?
9.301.3  Cur, quos mirifice phonascos Roma


20627. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quos mirifice phonascos Roma probavit,
9.301.4   Explosos eadem cogit abire procul?
9.301.5  Naturam, atque artem vicit ventosa libido.
9.301.6   Nec bona jam stolidum, sed nova vulgus amat. 302. [299] Exigua exigue, dic magne magna.
9.302.1  Nolo ego mi parva e magnis, nec magna, Menisce,


20628. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tu modo ne sequere.
9.310.3  Illa quidem nil te laedet, ni sponte sequare,
9.310.4   Vinclaque des faciles captus in arcta manus.
9.310.5  Si piget obniti contra, non foemina, sed tu
9.310.6   Ipsum te culpa laedis, amice, tua. 311. [308.] De aedibus Romae, in quibus Aegiptiae papyri servantur.


20629. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.312.1  Extimui taurum spatio conclusus in arcto;
9.312.2   Inveni at celeri mi pede profugium.
9.312.3  Tutus eram; laesit miserum sed foemina, monstrans,
9.312.4   Quo possem longe tutior esse loco.
9.312.5  Huius ego nimium docilis praecepta secutus
9.312.6   Distraxi nisu crus lacerum a subito,


20630. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

alliciendus Amor. Radelja comi quae cernis ocello,
9.317.2   Verbaque das dulci dulcia melle magis,
9.317.3  Laudo, quod blanda es, nequeo laudare sed, usque
9.317.4   Spondens ingratas quod trahis usque moras,
9.317.5  Et quae facturam cras dixti, crastina venit
9.317.6   Quum lux, facturam cras ais esse iterum.


20631. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.320.2   Posset ut hinc dulces carpere posteritas,
9.320.3  Quam monet, ipsa suos ne contra oblita nepotes
9.320.4   Hoc tantum carpat dulcia poma loco;
9.320.5  Sed magis, atque magis, queis postera gaudeat aetas,
9.320.6   Usque locum hunc aliis conserat arboribus. 321. [318.] Ad poetas, ut res, cuiusmodi sunt, ita


20632. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Qualem deceat esse justitiam. Krša
9.330.1  Quae geminam abjecit lancem Themis et gerit ensem,
9.330.2   Credite, non Themis est, sed mala Thisiphone.
9.330.3  Quae geminam gestat lancem Themis et caret ense,
9.330.4   Quid monstri est? Certe desinit esse dea,
9.330.5  Et gentes perdit miseras, urbesque,


20633. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

331. [328.] Cur nequeat Quintum dolore affectum juvare.
9.331.1  Moerentem cupio solari ac dicere quidvis,
9.331.2   Qualemcumque modum quod statuat lacrymis,
9.331.3  Et conor, sed frustra; ipse etenim te, Quinte, doloris
9.331.4   Quum video tanta mole premi, stupeo:
9.331.5  Mens torpet, subeunt cupido nec verba, tuisque
9.331.6   Infelix tantum fletibus


20634. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

337. [334.] Est modus in rebus.
9.337.1  Propter amicitiam si quando negligis aequum,
9.337.2   Ista opus est, Varro, nil tibi amicitia.
9.337.3  Propter amicitiam sed nemo transilit aequum,
9.337.4   Quemquam nec virtus illicit in vitium. 338. [335.] In idem argumentum.
9.338.1  Propter


20635. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.353.2   Calcar virtutis demere stultus amat.
9.353.3  Nam cur se intendat? Vires cur exerat omnes,
9.353.4   Gloria ubi parvo magna labore venit?
9.353.5  Lauda igitur, sed enim parce; prudensque caveto,
9.353.6   Virtutem merces ne sua diminuat. 354. [351.] Ad Phyllim, ne Roma abeat.
9.354.1  Parce


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
First 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.