Your search found 21252 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 20813-21037:

lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum memoriae tanti Viri daretur. Atque hoc meum consilium non modo videbatur immortalem marito famam esse pariturum, sed futurum etiam patriae ornamento, voluptatique amicis praestantissimis, a quibus carmina magna ex parte jam lecta, et vehementer probata avidissime expeti cognoscebam. Cui autem opus inscriberem, diu multumque anceps non fui. Tu, Antoni optime, tu mihi protinus

mihi maxime devinctum amavi semper uti filium, et, quoad vixero, amabo impensissime, dignum profecto, cui donem ac dedicem quidquid mihi pretiosius a morte carissimi illius capitis relictum est. Accedit etiam, quod, dum tibi munus hoc offero, non solum meo animo, sed et ipsius mariti mei obsequar voluntati. Ille enim ingenio tuo, tuaque amicitia egregie delectatus te jampridem sub ficto Cilnii Maecenatis nomine suarum Satyrarum judicem ac patronum delegerat. Quo quidem judicio quid ex communi hominum nostrorum consensu gravius,

te patronum, atque auspicem sibi deposcunt, tibi inscribi, atque in sinum complexumque tuum convolare merito gestiunt. Non enim praeclaro illustrique dumtaxat nomine, quod quidem libris etiam ineptissimis non raro contingit, ornatum iri se sentiunt, sed gloriantur potissimum, se Virum judicio acri, et doctrina eximia nancisci, a quo eo in pretio atque honore, quo par est, habeantur: quam sortem opera praestantiora sibi semper gratulari non posunt. Cum praeterea apud exteras gentes tamdiu sis commoratus, generisque

rebus consilio, pari in omni munere integritate et innocentia. Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non autumnali modo, sed aestivo etiam tempore ad sua praedia vel in Umblensi agro, vel in regione Canalitana, vel in insula Media ejus carminibus magis, quam nullo alio nomine clara, se conferebat: utque privatis studiis intentus publicae etiam utilitati inserviret, praefecturam illius,

evidenter ostenderet, ex uno prope antiquitatis studio viam sterni ad reliquae scientiae acquisitionem. Ad religionem praecipue quod attinet, non modo Porphyrii, Jamblichi, Juliani, aliorumque doctrinae ubi maxime peccarent, acutissime Restius declaravit, sed errores etiam, quos nostris hisce temporibus impudenter propugnarunt Boulangerius, Dussius, Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus est, et patefecit. In Bruckerum maxime exarsit ira, qui veteres philosophos Deum, et providentiam quamdam

Boulangerius, Dussius, Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus est, et patefecit. In Bruckerum maxime exarsit ira, qui veteres philosophos Deum, et providentiam quamdam admitttentes atheos fuisse omnes professus est. Nihil vero temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum in senectute commoveret, quo liberius adolescens perscrutatus fuerat ea omnia, quae ad illam quoquo modo referebantur. Quamobrem de Junio, ut de veris sapientibus,

quo liberius adolescens perscrutatus fuerat ea omnia, quae ad illam quoquo modo referebantur. Quamobrem de Junio, ut de veris sapientibus, confirmatum est, philosophiam pleno ore haustam ad Deum reducere, eamdemque fieri catechismum ad fidem. Sed Junii praecipua laus eluxit in Latina poesi. Media, ni fallor, inter Catullum et Tibullum via in Elegiis pangendis Junius incessit, ita tamen ut genus et stylum in scribendo suum sibi effingeret ejusmodi carminum indoli ac naturae consentaneum. Et quamvis

Ovidii, Galli conscriptae, uti juveniles lusus et graviore viro indignas judicavit, ac de suo codice proscripsit, numquam ` de iisdem cum amicis loqui solitus, neque eos loqui facile passus. Non minoris facienda, licet pauca numero, ejus epigrammata atque odae. Sed primae Junio deferendae profecto sunt in Satyra, ad quam vel invitus ferebatur. Virtutum enim specie abreptus vitia notabat acriter, et mordebat non sine sale. Juvenalem initio sequutum fuisse scimus ex quibusdam ejus iambis, et epigrammatis, in quibus nuda sunt

quam vel invitus ferebatur. Virtutum enim specie abreptus vitia notabat acriter, et mordebat non sine sale. Juvenalem initio sequutum fuisse scimus ex quibusdam ejus iambis, et epigrammatis, in quibus nuda sunt omnia et aperta, multoque felle et absynthio conspersa. Sed certior postea factus, ut in rebus ceteris, ita quosdam esse in scribendo fines »Quos ultra citraque nequit consistere rectum« optimo sane consilio Horatium Juvenali duxit anteponendum. Duo potissimum incommoda, ubi primum se operi acinxit,

homines quo tempore ingenio morumque elegantia se sapientiae apicem tetigisse gloriabantur, eos ita insanire, ut vitae instituto ad ferinos magis, quam ad humanos mores accederent. Vide quid ipse in Satyra prima:
»Sed nostra haec aetas mihi non peccare videtur,
Improbitate adeo, pravorum et amore scelesto,
Multa licet toties multi et foedissima peccent
Nec magis improbitas vitiis nos praegravat, audax
Quod

mentis,
Ut vix judicio dicas distare ferino.« Hac ille peculiari stultitiae et levitatis nota aequales suos prae reliquis deformari affirmabat, neque eos ferro aut igne ad bonam frugem revocari posse, sed risu, atque contemptu. Subdit enim ibidem:
»Atque adeo caecae vanissima somnia mentis,
Et deliria sunt nulli cedentia monstro
Exemplo quaecumque malo jam publicus usus

vicos, depectendamque dicacibus offer,
Ut sibi ne placeat, rideri ubi coeperit, atque
Monstrari digito, quam intus sit turpis, et excors.« Quapropter non ut olim Lucilius et Juvenalis, sed ut Horatius, Lucianus, et Parinius, quos prae manibus semper habebat; insectari se velle profitetur eam in moribus corruptelam, quae dissimulata primum et timida; aperta deinde et insolens vel ipsa humanae societatis praecipua fundamenta diruere minitabatur.

sermonis proprietas et elegantia, qua res illas exornari oportebat. Incredibile dictu est, quam ille esset de elocutione sollicitus. Probe enim intelligebat (1) non satis esse pulcra et idonea argumenta excogitare, sed opus esse praeterea, ut illa quibusdam formis, et simulacris poetarum propriis ornentur ac illustrentur. Quare ut res inventas expoliret ornatius, quos toties legerat, et fere memoria tenebat classicos scriptores, iterum ac tertio pervolutandos explanandosque

quod quidem ille de omnibus praestitisset, si diutius ei hac lucis usura frui licuisset. Ceterum cum in carminum artificiis suus sit rebus quibusque cultus, cumque Satyras, eo quod de rebus agant tenuioribus, sermo pedestris deceat, pressus ille quidem ac subtilis, sed candidus et venustus, errant profecto, qui versus amant in Satyris grandes ac numerosos. Quo enim versu magna bellorum eventa, resque publice gestas caneres, si epicum sibi Satyra vindicaret? ubi vero vel in Satyra occurrat grande aliquid et magnificum, nihil

magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas ab Horatio monitus:
»Interdum tamen et vocem comoedia tollit.« Quod certe a Junio abunde factum videmus non in Satyris modo, sed etiam in Epistolis succo, ut ajunt, plenis et sanguine. Interim praeter eas, quas nobis reliquit, Satyras, quascumque adhuc, si diutius vita superfuisset, castigasset accuratius et emendasset, aliam quoque, quam Satyram perpetuam

vocabat, exarare statuerat, uti patet ex ejus epistola nobis dana et infra posita (2) . Novam domum, quam in suburbio, situ quidem peramoeno, aedificare jam coeperat, novae huic rei litterariae conficiundae destinaverat. Sed obstitit iniqua sors. Etenim ingruente bellorum impetu, tot tantaeque statim et publicae et privatae calamitates consequutae sunt, ut non solum nova consilia capere, sed ne capta quidem perficere possemus. Junius ut antea in prospera fortuna mitis, sic nunc in

quidem peramoeno, aedificare jam coeperat, novae huic rei litterariae conficiundae destinaverat. Sed obstitit iniqua sors. Etenim ingruente bellorum impetu, tot tantaeque statim et publicae et privatae calamitates consequutae sunt, ut non solum nova consilia capere, sed ne capta quidem perficere possemus. Junius ut antea in prospera fortuna mitis, sic nunc in adversa sibi semper par, privata conditione contentus, et novis se rebus immiscere detrectans Canosam secessit in praediolum suum, ibique magnam anni partem insumsit legens,

hiemali tempore laboraverat, media in aestate graviter vexari coeput. Morbus in dies augeri, viresque sensim deficere. Pulsis tamdem VI. cal. Jan. anno MDCCCXIV ex urbe Gallis, festinus Ragusam rediit, praesens aliquod adversae valetudini remedium quaerens. Sed vomica ex gravedine contracta, fere derepente unicus ex patricia Restiorum gente superstes occubuit pridie cal. Apr. anno MDCCCXIV. Heredem ex asse instituit uxorem. Vixit annos LIX, mensem unum, dies undecim. Nemo Ragusae fuit; praesertim inter

auctor fuit et moderator per quatuor fere lustra, quique de piarum Scholarum ordine in hac urbe difficillimis temporibus optime meritus malevolentia nos et invidia pro instituto nostro tuendo defatigatos, non autem victos, jucundissima sua consuetudine recreavit. Sed nemo Junium immatura morte praereptum magis doluit, quam ejus conjux, quae singularem hominis virtutem et amabilitatem omnium maxime noverat. Hinc omni adhuc fere impar consolationi Romam proficisci statuit monasterium ingressura; in id unum antea incumbens, ut

fingendo exornandoque liberalem fuisse putaveris. Erat insuper ita debili oculorum acie, ut non nisi proxime objectas oculis res videret. Valetudine usus minus prospera ut plurimum degit in lecto libris, chartisque instrato. Gravis nimium atque severus prima fronte, sed tanta revera erat comitate et facilitate, ut suavissimi ejus mores ad omnem rationem humanitatis accommodarentur. Cum in coetu aderat, vel in conviviis amicorum, omnium ad se unum oculos mentemque convertebat modo serius, modo facetus, semper vero acutus, solers,

acerrimus. Nihil umquam de se gloriosius, rebusque suis praedicavit, at modeste semper, ut constat legentibus ejus Satyras, ubi verba facit vel de libro suo, vel de vitae studiorumque ratione. Sua carmina libero amicorum judicio subjiciebat, legendaque non solum, sed etiam notanda dabat et corrigenda: cujus rei testes sunt Matthaeus comes de Georgiis, Jacobus Bettondi, Giorgius Higia, Michael Gargurevich, et Bartholomaeus Bettera magni ingenii et judicii viri, tum Georgius Ferrichius metropolitanae ecclesiae

ex pedis aegritudine Satyram aggressus sum argumento fortasse novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos

sit, vehementer dubitandum est. At vero si utilitate omnia metiris, non longe utilius meditando assequi quanta a Dei O. M. Voluntate, et natura officia in vitam manenet, quam aeris proprietatem, ignis naturam, malleique, et securis efficaciam investigare? Sed haec physica ad vitae commoda applicentur. Fateor: sed enim jamdudum applicata sunt, quantum ad vitae usum est satis; ut tamdem a corpore ad animos assurgere, et rationem in ipsa ratione exercere non sit poenitendus homini labor, qui ratione praeditus

metiris, non longe utilius meditando assequi quanta a Dei O. M. Voluntate, et natura officia in vitam manenet, quam aeris proprietatem, ignis naturam, malleique, et securis efficaciam investigare? Sed haec physica ad vitae commoda applicentur. Fateor: sed enim jamdudum applicata sunt, quantum ad vitae usum est satis; ut tamdem a corpore ad animos assurgere, et rationem in ipsa ratione exercere non sit poenitendus homini labor, qui ratione praeditus sit. Video, me in theologiae laudem paulo fusius delabi,

in theologiae laudem paulo fusius delabi, quam homine imperito dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu aliter censes. Hanc etiam si legeris, sed censoria illa non intermissa acerbitate, pergratum mihi feceris. Supersunt adhuc quatuor argumenta, quatuor Satyris singillatim a me pertractanda. Has in proximam aestatem rejeci, si vita suppetet, et cum Zephyris, et hirundine prima stylum

argumento erit vario, omnis generis, ac paene infinito: quidquid quotidie occurret, aut cogi dabitur, illic conjicietur: utemur quoque stylo vario, nunc ad Horatii, nunc ad Persii, nunc ad Juvenalis, aliorumque morem, non ex unius scriptoris mente, sed ex omnium penu conflato, dummodo sat acutum ad configendum vitium, ligneo ne, an ferreo gladio, risu, vel acrimonia, nihil interest, sed prout quaeque se res dabit. Erit operi sapor ille, ut ego puto, quo tantopere praedicatur Hispanicum illud ferculi

stylo vario, nunc ad Horatii, nunc ad Persii, nunc ad Juvenalis, aliorumque morem, non ex unius scriptoris mente, sed ex omnium penu conflato, dummodo sat acutum ad configendum vitium, ligneo ne, an ferreo gladio, risu, vel acrimonia, nihil interest, sed prout quaeque se res dabit. Erit operi sapor ille, ut ego puto, quo tantopere praedicatur Hispanicum illud ferculi genus, quod ex omnis generis eduliis simul commixtis conflatum est, et aromatibus, oleribus, leguminibus, carne omnigena, piscibus, et

EPIGRAMMA
Occidis, o Resti! Sophiae thesaurus, et omnis
Doctrinae, os vere sactrum Heliconiadum.
Occidis in medio cursu, cum promere nondum
Fetus quisti omnes divitis ingenii;
Sed quantum hic nobis raptum est, tantum nova crevit
Nunc tua sidereis addita vita choris. B. DE ZAMAGNA. PHALEUCIUM

1.1.16  Ut medici mortem et duros avertere morbos
1.1.17  Corporibus nequeunt, curvamque arcere senectam,
1.1.18  Etsi aliquem interdum casus sanaverit aegrum.
1.1.19  Sed nostra haec aetas mihi non peccare videtur
1.1.20  Improbitate adeo, pravorum et amore scelesto,
1.1.21  Multa licet toties multi, et foedissima peccent:

et stomachum moveam bilemque legenti?
1.1.87  Quid, quod et haec altis animo radicibus haeret
1.1.88  Dira filix, satyris et desperanda Poetis,
1.1.89  Neu ferro, sed vix igni cessura? Minores
1.1.90  Decertemus, age, e multis evellere spinas
1.1.91  Paulatim, tortis quae non ita plexibus haerent,
1.1.92  Vellentisque manum facile, digitosque

1.1.109  Versibus obscenis quin nullus erit locus hic, nec
1.1.110  Ingenuam puer a nostris sermonibus aurem
1.1.111  Torqueat, aut natae timeat matrona pudicae.
1.1.112  Sed color urbanus Satyrae inducetur honestae,
1.1.113  Si parvis vitiis porro, et mediocribus illis,
1.1.114  Quorum vix pudeat quemquam, pigeatve parumper,
1.1.115  Adspersisse

1.1.145  Ducetur, Flaccus quo Virgiliusque poetae
1.1.146  Duxerunt Grajas Romana ad carmina Musas,
1.1.147  Aurea quoque cohors scriptorum cetera lusit.
1.1.148   Sed mihi praecipue Charitum laetabile numen
1.1.149  Orandum, multo Charisin mihi ture litandum,
1.1.150  Et nudis solida est Charisin ducenda hecatombe.
1.1.151  Vos igitur, Divae,

Diva!
1.2.35  Quam vario atque levi! Eja agedum, turmae hujus honores
1.2.36  Vestigare juvat, Satyraeque intendere nervos.
1.2.37   Summa mali labes, quod nil Natura sapit, sed
1.2.38  Omnibus haec sordet, senioque effeta videtur.
1.2.39  Atque adeo indicit Naturae Ars nescio quaenam
1.2.40  Horrida bella, velut Romano Punicus hostis.

1.2.65  Magnum iter ad Venetos Patavîque peregit ad urbem,
1.2.66  Illa quidem nullis mimos visura theatris,
1.2.67  Nec citharis aures oblectatura canoris,
1.2.68  Sed semel alloquio vel bis fruitura Poetae,
1.2.69  Qui verso Italiam princeps donavit Homero,
1.2.70  O felix Ave, nepte tua gaude! atque tuae nunc
1.2.71  Instrumenta oculis

1.2.69  Qui verso Italiam princeps donavit Homero,
1.2.70  O felix Ave, nepte tua gaude! atque tuae nunc
1.2.71  Instrumenta oculis fabrilia cerne tabernae.
1.2.72   Sed nox atra diem humenti jam surripit umbra:
1.2.73  Vespertina vagi jam post diludia Circi,
1.2.74  Heroes lecti, nuptae, innuptaeque puellae
1.2.75  Tecta petunt, temploque parant

1.2.84  Omnibus est ars, vitam impendere rebus ineptis.
1.2.85  Principio vigiles jentacula sueta ministri,
1.2.86  Ancillaeque ferunt: nullos jentacula in usus,
1.2.87  Eoas sed opes, et Eois pocula vasis.
1.2.88  Intus aquae calidi latices, quales faba nigra
1.2.89  Arboris Arabicae potu submittit amaro:
1.2.90  Illius aut fervet succus pretiosior

1.2.119  Ridiculi fatuae contagia spsrgere crambes.
1.2.120  Ast opere in medio Claudina supervenit: illi
1.2.121  Assurgat nemo: nemo audeat hiscere verbum:
1.2.122  Sed tantum inflexa paulum cervice salutem
1.2.123  Reddat, et accipiat. Statua taciturnior ipsa
1.2.124  Assidet illa toro, sed opis nihil indiga vestrae,
1.2.125  Attulit in

nemo: nemo audeat hiscere verbum:
1.2.122  Sed tantum inflexa paulum cervice salutem
1.2.123  Reddat, et accipiat. Statua taciturnior ipsa
1.2.124  Assidet illa toro, sed opis nihil indiga vestrae,
1.2.125  Attulit in loculis non parva viatica secum,
1.2.126  Exiguum, lepida forma, lepidumque libellum.
1.2.127  Hunc legit, inque hunc sollicitis

servata diu Claudina silentia rumpit,
1.2.139  Et Pholoen, Pholoesque benigne affatur amicos.
1.2.140  Frivola de levibus non hîc oratio rebus,
1.2.141  Sed gravis et facundus et ornatissimus atque
1.2.142  Auditus nulli, nullo dicendus et ore,
1.2.143  Sermo de amicitia exoritur. Quo femina pacto
1.2.144  Formosi juvenis placito

hortis, Epicure, tuis. Hac laeta voluptas
1.2.183  Non ambage humili, vulgaribus aut tenebrarum
1.2.184  Explicitur nebulis. Huc, huc accedite quotquot
1.2.185  Nomine virtutem, sed nomine discere tantum
1.2.186  Labrorumque tenus cupitis: nulli excidit ore
1.2.187  Hîc aliud verbum, praeter virtutis. At ipsa
1.2.188  Virtutem inclamat, limisque adspectat

hic calida: huc omnes equitesque, patresque
1.3.7  Conveniunt, sorbentque quaternis assibus emtos
1.3.8  Nigrae undae cyathos, Panchaeae lentis amara
1.3.9  Pocula, sed capiti et stomacho opportuna bibuntur.
1.3.10  Tunc ibi densa humeris, et confertissima forte
1.3.11  Turba aderat, mixti pariter juvenesque senesque,
1.3.12  Auribus arrectis

et, quid vellet? ubi rogo, primus
1.3.17  Occupat. Ignoras tu Vindobona quod in urbem
1.3.18  Cursor, et a Piceno advenit publica navis?
1.3.19  Gratulor incolumes venisse, repono: sed ille,
1.3.20  Hoc minimum est, inquit; nam res de Caesare magnas
1.3.21  Attulerunt: magnas de Gallis, deque Britannis.
1.3.22  Horrida bella mari: terra horrida bella

me sol ad vivam mane lucernam.
1.3.88  His studiis aevi res gestas addo vetusti.
1.3.89  Optima fax rerum sunt facta antiqua novarum.
1.3.90  Nil ego crediderim fieri non posse: sed idem
1.3.91  Pleraque difficile fieri contendo. Quid ultra?
1.3.92  Frumento naves trajecit barbarus olim
1.3.93  Rex, et Byzanti cecidit fortuna: mari ipsi

Discite, Mamurram multo haec vidisse prius, quam
1.3.130  Quidquam evenit. Humo dein pergit tollere laenam,
1.3.131  Atque loco cyathos rursum posuisse priore.
1.3.132  Sed dum vociferatur, dum huic respondet et illi,
1.3.133  Franguntur cyathi lapsi: scatet uncta lacerna
1.3.134  Immundis maculis. Coetu ridetur ab omni
1.3.135  Mamurra. At pueri

1.3.152  Sermones idem de Gallis, deque Britannis,
1.3.153  Vesanae lites, et vociferatio multa,
1.3.154  Cum par consensus nulla altercantibus in re,
1.3.155  Sed capitum qui esset numerus, foret et studiorum.
1.3.156   Forte tacens obscura in sede latebat Ofellus
1.3.157  Hiscere nil audens, verum, ut nemo magis, ardens

1.3.169  Anglorum, vel Gallorum. Jamque ede, quod intus
1.3.170  Corde premis: tibi quae tanta est sententia de re?
1.3.171  Ille refert. Triduum elapsum est; haud inficior: sed
1.3.172  Quaelibet imprudens esset sententia nobis,
1.3.173  Cum nihil attulerit cursor, Gessoriaco utrum
1.3.174  Galli vela Notis dederint, an credita portu

servet adhuc litus: speranda videtur
1.3.176  Pax, donec bellum incipiat: licet interea nec
1.3.177  Ulli fatorum incertos praedicere casus.
1.3.178  Evasti modo, Avitus ait. Sed tempore longo haud
1.3.179  Nos tua ludificet posthac solertia, Ofelle.
1.3.180  Ecce aliud triduum tibi largimur. Sapienter
1.3.181  Utere donis, neve magis vadimonia

1.4.36  Tollet humo, et populo secretum parte locabit
1.4.37  Summa, primores inter, famaeque beabit
1.4.38  Nectare, erisque bonus, sapiens, et fortis, et acer.
1.4.39  Sed quid me vana lacto spe credulus? An non
1.4.40  Sensisti, quali ludamur imagine rerum?
1.4.41  Frontis prima fides simul et me decipit, et te.
1.4.42  Omnia quippe redux haec

inter numerarier hybrida? Pennas
1.4.106  Pavoni quae deciderant collegit, et his se
1.4.107  Graculus ornavit, mireque sibi placuit, ceu
1.4.108  Nunc tibi tute places, vel plus, sed versicolore
1.4.109  Speravit frustra Junonem fallere cauda.
1.4.110   Jamque tibi licuit cognoscere ab ungue leonem,
1.4.111  Quaeque fuit longae

1.4.109  Speravit frustra Junonem fallere cauda.
1.4.110   Jamque tibi licuit cognoscere ab ungue leonem,
1.4.111  Quaeque fuit longae utilitas et summa viae: sed
1.4.112  Nil te nosse putes, nisi verba audire loquentis,
1.4.113  Ingeniique aciem a dictis deprendere detur.
1.4.114  Magnum in primis, si meminit, quo quaeque theatro

1.4.127  Ne pigeat. Nil vidit, nil sensit, meminit nil
1.4.128  Truncus iners! inter caupones et meretrices
1.4.129  Vita fuit misero, inter lustra interque popinas.
1.4.130  Sed ne cum puero dure, aut egisse severe
1.4.131  Forte tibi videar, jam illud concedo libenter,
1.4.132  Ut quaecumque velit nobis mendacia narret,
1.4.133  Fingat inauditas ut res,

et ignem
1.5.53  Praeclarum ingenii, unde tot artes, totque reperta,
1.5.54  Vincere contendit pecudes, et bucera saecla
1.5.55  Non ratione ulla, manuum sed munere solo;
1.5.56  Flectere nam nequeunt digitos, quibus ungula duros
1.5.57  Continet articulos, cornuque rigente fatigat.
1.5.58  Unde haec hausta viris? Quis Doctor? Nemo;

sed munere solo;
1.5.56  Flectere nam nequeunt digitos, quibus ungula duros
1.5.57  Continet articulos, cornuque rigente fatigat.
1.5.58  Unde haec hausta viris? Quis Doctor? Nemo; sed ipsi
1.5.59  Ingenium peperere sibi, nulloque labore,
1.5.60  Quod natura dedit, pepulere foras. Ita? Cornu
1.5.61  Sponte petit bos, dente canum vis: sponte filix, et

1.6.3  Coena tibi, quiq ego deliria Stoica nondum
1.6.4  Admisi circa patinas, nitideque colendum
1.6.5  Corpus, Aristippi potius praecepta sequutus.
1.6.6  Sed veto, regali speres convivia luxu.
1.6.7  Quantum Luculli, etcensu distamus Apicî,
1.6.8  Tantum etiam ingenio, natura, et discrepo mente.
1.6.9  Advenias

ubi post jejunia bilis te acre momordit.
1.6.16  Excipient Lybicis non te suffulta columnis
1.6.17  Tecta, nec instructa aulaeis coenacula, et ostro:
1.6.18  In medium sed versa diem properante teporem
1.6.19  Sole dabunt: Hadriae objecti patuere fenestris
1.6.20  Aspectus, et seu placidum steterit mare, sive
1.6.21  Tollet hyems freta, tu

ad normam, et respondere Sabini
1.6.27  Doctus ad exemplar de jure: aderitque disertus
1.6.28  Higia, quem medicae prorsus sapientia multa
1.6.29  Artis humo tollit, doctrinaque, sed nihil aeque ac
1.6.30  Simplicitas animi, et praesens in pectore candor.
1.6.31  Nuper rure redux veniet Betondius acer,
1.6.32  Et bonus agricola, et caesa bonus helluo

1.6.43  Nemo foras dicta efferat: auribus omnia tritis
1.6.44  Commisisse licet, dicenda, tacenda locutos.
1.6.45  Jamque gradum celerare, viamque vorare memento.
1.6.46  Sed quaenam nostra excipiant te fercula mensa
1.6.47  Primum audi, ut si quid fortasse placet, quod omisi
1.6.48  Imprudens, monitus facile doctusque reponam.
1.6.49   Externas non

Externas non nostra dapes, peregrinaque praebet
1.6.50  Instrumenta gulae diverso a littore mensa.
1.6.51  Nulla coquum mihi, nec structorem Gallia misit.
1.6.52  Non ego uti Galli, sed coenet ineptus Iolas
1.6.53  Dalmata citra Alpes natus: male Dalmata pinguis
1.6.54  Externas affectat opes, alienaque frustra
1.6.55  Captat

1.6.102  Funde oleum: da sal: et succos exprime citri.
1.6.103  Parte alia molli geminus pinguedine capo
1.6.104  Lacteola cute, lactea et albus clune renidet.
1.6.105  Magna sed a salsa venit illi gratia lingua.
1.6.106  Egregias mensis Istri dant flumina linguas,
1.6.107  Sicca novos, mirosque quibus salsedo sapores
1.6.108  lndidit, atque adipem

sub lentam penitus quae vina favillam
1.6.114  Imbiberunt: suavi afflarunt quae cinnama odore,
1.6.115  Et queis belle acidos dant Persica mala sapores.
1.6.116  Sed bimarem Stagni piscator cepit ad Isthmum
1.6.117  lnsignes barba atque jubis et pondere mullos:
1.6.118  Potavere, mari Naro quas intulit, undas,
1.6.119  Hinc sapor a dulci, et

1.6.133  Haud parvum lauto frictum e grege praebet acervum.
1.6.134  Dicitur iste maris vulgo ficedula, linguae
1.6.135  Propter egestatem, caruit quia nomine vero,
1.6.136  Sed bene deliciae et lauti meruere sapores.
1.6.137  Fac modico inspergas citro. Meus omnia frixit,
1.6.138  Cum flavente coquus butyri ignarus olivo.
1.6.139  Quod si forte tuum

1.6.140  Sollicitant magis, heu! nostra decede culina;
1.6.141  Et curre ad Fabium: butyro ibi frigere pisces,
1.6.142  Lenteque perdices dabitur coenare madentes.
1.6.143  Sed jam tempus adest assum removere, ministri,
1.6.144  Crudaque per totas instaurare ostrea mensas.
1.6.145   Illa recente maris rorent aspergine salsi,
1.6.146  Ne primo quisquam

coronemus: laetumque ex ordine carmen
1.6.153  Quisque propinantes patrio de more canamus,
1.6.154  Illyrica Illyrici convivae lege bibentes.
1.6.155   Fascennina datur, sed sumta licentia parce.
1.6.156   Pensilis ornabit mensam post uva secundam,
1.6.157  Punicaque excussis tibi granis mala rubebunt,
1.6.158  Omnia inemta mihi:veniunt Umblensibus

Et cyathis fumum Arabici jam nigra liquoris
1.6.171  Unda dedit, naresque halanti afflavit odore.
1.6.172  Crustula non deerint, bellaria cetera, ofellae.
1.6.173  Illa sed Alcinoi a patria et felicibus hortis
1.6.174  Ambrosia, haud modicum quae destillavit ad ignem
1.6.175  Aureolis ex citri educta expressaque malis,
1.6.176  Vobis digna dabit

lactucasque novo tu severis anno.
1.7.44  Rapula et asparagos aestivi ad sidera Cancri
1.7.45  Perdurare ars nulla dedit: nam rapula adulto
1.7.46  Autumno, atque hyeme, asparagi sed vere leguntur.
1.7.47  Quoque fimi biberit plus unca cucurbita, tanto
1.7.48  Laeta magis veniet foliis atque ubere fetu.
1.7.49   Po.Patrono mala causa malo fulcitur

ideo nunc a me. Vill.Arrectis auribus asto.
1.7.57   Po.Non faba proveniet, non illi beta colono,
1.7.58  Qui sese prave solius egere ligonis,
1.7.59  Et rastri, falcisque putet, sed nesciat idem
1.7.60  Humanae qua parte rei natura locarit
1.7.61  Agricolas, quantoque olitor sit dignus honore.
1.7.62  Vobis, agricolae, fecundis esse dedere

olitorum, Villice, tecum
1.7.88  Agresti me forte joco plebs rideat: atqui haec
1.7.89  Nil, nisi quod vetus est, intelligit, aut probat, et se
1.7.90  Tollere humo nescit, misere sed reptat et haeret.
1.7.91  Jam dicas falsum, quod non intelligis? Heus tu,
1.7.92  Pocula cur medico praebente insuavia sorbes
1.7.93  Ignarus virtutis, sed mihi credere non

humo nescit, misere sed reptat et haeret.
1.7.91  Jam dicas falsum, quod non intelligis? Heus tu,
1.7.92  Pocula cur medico praebente insuavia sorbes
1.7.93  Ignarus virtutis, sed mihi credere non vis
1.7.94  Dum tibi vera cano veri certissimus auctor?
1.7.95  Sic populi naso suspendebatur acuto
1.7.96  Rupibus Illyricis egit qui primus Asellum,

1.7.150  Metet agrum, et recto dispostas ordine gnavus
1.7.151  Insere pampineas ramis felicibus ulmos.
1.7.152  Talia nostrates mirentur forte coloni;
1.7.153  Plena tuis sed cum lacubus musta ire videbunt,
1.7.154  Heu! frustra alterius carpant ingentia dona.
1.7.155  Neve interjectas spatium quod dividit ulmos
1.7.156  Tu spernas: illic quamcumque

1.7.176  Ova feret melius. Docuit me maximus Atlas.
1.7.177  Sexdenis gallina, quaternis assibus ovum
1.7.178  Venit: quid censes pavo, quid veneat anser?
1.7.179  Sed mihi nil aeque majori suscipe cura,
1.7.180  Nec magis aut alacri studio, aut properare labore,
1.7.181  Quam frumenta meis evellere stirpitus agris.
1.7.182  Heu! nulla incautos

1.7.191  Impensis, minimaque tulit cum parte laboris.
1.7.192  Semine lecta suo tu manda terrea poma
1.7.193  Telluri: veniunt foliis, ut rapula, sursum,
1.7.194  Abdita. Sed latuit, pariter ceu rapula, radix.
1.7.195  O salvete mihi terrae felicia poma!
1.7.196  Neu Cereri priscae, neu cognita dona Maroni,
1.7.197  Sed nostri munus non enarrabile

1.7.194  Abdita. Sed latuit, pariter ceu rapula, radix.
1.7.195  O salvete mihi terrae felicia poma!
1.7.196  Neu Cereri priscae, neu cognita dona Maroni,
1.7.197  Sed nostri munus non enarrabile saecli!
1.7.198  Quam bene inaccessi perrumpis turgida ponti
1.7.199  Claustra, novoque alios mortales quaeris in orbe

moechos, meretrices tangere parco,
1.8.7  Et patior Salios scortari vindice nullo.
1.8.8  Quid faciam, Maecenas, consule. Censeo versus
1.8.9  Ne facias. Ais omnino ut taceam? Ajo. Sed istud
1.8.10  Purgabo facile crimen tibi. Non ego mendax
1.8.11  Posse negem dormire, dabis nisi scribere versus;
1.8.12  Otia sed tolles liberrima, et omnia inertis

1.8.9  Ne facias. Ais omnino ut taceam? Ajo. Sed istud
1.8.10  Purgabo facile crimen tibi. Non ego mendax
1.8.11  Posse negem dormire, dabis nisi scribere versus;
1.8.12  Otia sed tolles liberrima, et omnia inertis
1.8.13  Vitae subduces oblivia: nulla voluptas
1.8.14  Blanditur mihi, ut hic mentis gratissimus error.
1.8.15  Nam si adversa valetudo

crede mihi, potius quam eguere poeta.
1.8.55  Cum turpi quoties Piso coenavit amica
1.8.56  Rancida terga suis, vappae et se proluit haustu
1.8.57  Innocuus Veneris, sed vilis gurges aceti,
1.8.58  Forsitan erubuit? Dicas nescire virum. Quam
1.8.59  Abjecte hoc peccarit? Ut omnia cetera donem,
1.8.60  Antejus monuit coram, et reprehendit. At

cum voluit, faciat mea vulnera dextra.
1.8.147  Jamque edico palam. Taceas male, livor: ego, si
1.8.148  Tu taceas, numquam intactus distringere ferrum
1.8.149  Coner, sed pluteo Satyrae, capsisque jacebunt,
1.8.150  Ensis uti tectus vagina. At si hiscere forte
1.8.151  Tantillum ausis, heu! flebis male, livor; ego nam
1.8.152  Protinus educam,

Ensis uti tectus vagina. At si hiscere forte
1.8.151  Tantillum ausis, heu! flebis male, livor; ego nam
1.8.152  Protinus educam, Satyramque in viscera condam.
1.8.153   Sed tu forte moves litem mihi, livor, iniquam;
1.8.154  Nec nosti, quam sit tibi sensus hebes, neque uti te
1.8.155  Finxerit ingenio natura maligna pusillo.
1.8.156  Ecquid

hunc furtim, atque exemplo est pagina cunctis.
1.8.172  Phyllida, Calaudinam, dixique Lycorida, et Aeglen,
1.8.173  Ne appellaretur Sempronia, Polla, Catulla.
1.8.174  Sed quid sunt Phyllis, Claudina, Lycoris, et Aegle?
1.8.175  Illud idem, Chremes est quod scenae, Phormio, Davus.
1.8.176  Quo venit et delator, et omnis servus, avarusque

peregrinamur nihilo sapientius, ac si
1.8.188  Vere grues validis tranarint aera pennis,
1.8.189  Absurde cum philosophamur, et esse videri
1.8.190  Cum volumus docti, sed pravi intus, vel inertes,
1.8.191  Haec tu parva putas? Musae his decernis honorem?
1.8.192  Et tamen his vitae totius vertitur error.
1.8.193  Cum legit historias Pholoe peccare

in ore habuisse, os semper tundere furi,
1.8.241  Infandasque forum in medium producere noxas;
1.8.242  Stultitiam at risu contenta petisse jocoso
1.8.243  Non effert pravas, sed tutius innuit artes,
1.8.244  Plusque juvat specie ridentis vera monendo,
1.8.245  Sic iter ad penitas certum mollita medullas.
1.8.246  Rusticus hoc differt urbano, scurra

hoc differt urbano, scurra faceto.
1.8.247  Haec mihi suaviloquis Satyra lusisse volenti,
1.8.248  Urbanisque modis Charites in vota vocatae
1.8.249  Annuerunt... Sed non hoc nostrum est dicere. Lector
1.8.250  (Haec si forte aliquando legentur) judicet aequus. SATYRA IX. BACCHANALIA

1.9.72  Atque obstetrices inter, pannosque lavantes
1.9.73  Extemplo fieri praeclarum ac nobile nomen.
1.9.74  Haec utcumque feras tunicatae gaudia plebis,
1.9.75  Sed teneas risum, aut parcas fortasse cachinnis,
1.9.76  Consulem et emptorem fricti ciceris videas cum
1.9.77  Gaudium idem gaudere, eadem mirarier, atque
1.9.78  Velle eadem ac

1.9.99  Urbanaeque voluptatis purissima tollis
1.9.100  Gaudia, barbariemque meram, immundumque reducis
1.9.101  In vitam rus. Esto: peccarint duo, vel tres.
1.9.102  Sed tu ad communem respexeris aequius usum,
1.9.103  Vita memor Sophocli quid debeat atque Menandro.
1.9.104  Quid magis urbanum, quid scena est cultius? Unde
1.9.105  Purior hauriri

1.9.113  Quod tibi jam tantum placuit, scenaeque leporem
1.9.114  Romanae, et Charites, et Socrate gaudia digna,
1.9.115  Expendamus, age, haud censoris more severi.
1.9.116  Sed tamen ut liceat scribenti dicere verum,
1.9.117  Quodque neget nemo. Hoc primum, tenebris loca squalent
1.9.118  Immundoque situ: nares teterrimus afflat
1.9.119  Et Styge dignus

toleras haec, vix olidis quae scorta popinis
1.9.124  Ferre velint, dicas urbane te recreari?
1.9.125  Nimirum redoles ventre urbem, at mente merum rus.
1.9.126   Auriculas sed enim exercet tibi musica doctas.
1.9.127  Musica, si quidquam, risu dignissima Romae
1.9.128  Explodi res est. Manca est orchestra, chorusque
1.9.129  Dimidia plus parte sui. Tum

1.9.148  Ad verum accedant, quas fingit fabula, partes!
1.9.149  Ista peregrinis narrentur tutius, atque
1.9.150  Esse aliquid poterint inter mendacia Cottae.
1.9.151  Sed mihi cum narras, qui vidi, et qui modo specto,
1.9.152  Insanis. Desunt vestris haec omnia scenis.
1.9.153  Quae Circum, atque forum contentae ostendere solum
1.9.154  Et

Aesopus: mira homini vox, actio mira est.
1.9.163  Plaudite: at in scena recitat dum pulcra Cytheris,
1.9.164  O qui spectatis, vocemque animumque tenete.
1.9.165  Esto, ut vis. Sed cur dignus dum agit actor Athenis,
1.9.166  Servorum interea clamoribus, atque popelli
1.9.167  Rumpuntur strepitu subsellia? Cur prohibere
1.9.168  Non audet praetor, pacemque

Charites, et sal, ipsaeque videntur Athenae
1.9.199  Quidquid ab illoto obscenum forte excidit ore.
1.9.200  Haec dos ingenii est, promitque hac arte lepores.
1.9.201  Sed puta Aristophanem, aut Plautum scripsisse. Quid inde
1.9.202  Actio Pantolabo qualis, qualisque Neaerae?
1.9.203  Si tragice insanit, minus est furiosus Orestes.
1.9.204  Comica

1.9.229  Non ego judicium vestrum ridebo, Quirites,
1.9.230  In Circo quoties ursum, aut saltare catellam,
1.9.231  Vel joculos turpis spectetis cercopitheci.
1.9.232  Sed quando haec bella et contenditis esse faceta,
1.9.233  Praebuit illotis manibus quae gaudia scurra, et
1.9.234  Quando homo simiolus vobis, non bestia foeda est,
1.9.235  Tunc

1.10.2  Sanior ut ratio, inconsulti et fama poetae
1.10.3  Flagitat, alta tibi per me servare liceret
1.10.4  Otia, nec te nunc noster turbaret Apollo.
1.10.5  Sed nosti, vatum genus ut sumus omne, ubi cordi
1.10.6  Scribendi versus illud tam dulce placensque
1.10.7  Irrepsit vitium, stimulosque potenter adegit,
1.10.8  Quos nulla ars, et

Scribimus extemplo vates Venusinus, egoque.
1.10.10  Unum hoc dissimiles, quia scribit Horatius, omne
1.10.11  Aevum quod vincat, nos, quod piper ambiat, et sal.
1.10.12  Sed neuter potis est naturam expellere nostrum.
1.10.13  Ignosci hoc aequum est: non vates arma movemus,
1.10.14  Non caedes facimus, tantummodo scribimus. At tu
1.10.15  Forsitan

Nunc alios mores, alias mea pagina Musas,
1.10.28  Marce, sapit; Veneremque et cetera ludicra ponit.
1.10.29  Non quia non Venerem est dulcis tractare voluptas,
1.10.30  Sed quia mutatis jamdudum viribus impar
1.10.31  Mens animi est, dum omnes Veneres, omnesque lepores
1.10.32  Cogitat esse breves. Mene interitura voluptas
1.10.33  Mancipet, ut

1.10.85  Visa, quid agrestum Respublica prisca virorum?
1.10.86  Nam neque vos amor argenti, nec caeca voluptas
1.10.87  Littoribus jussit patriis abrumpere funem;
1.10.88  Sed mores hominum noscendi plurium, et artes
1.10.89  Irrequieta sitis, discendi et multa cupido
1.10.90  Impulit Adriacos parva rate findere fluctus
1.10.91  Ipsarum sub iniquos

1.10.92  Et bene habet: fuit haec Ithaci sapienta quondam,
1.10.93  Et fuit illius Doctoris, quo faba gaudet
1.10.94  Cognato, pecudum tigni qui sanguine pavit.
1.10.95  Sed vos jam reduces tempus narrare viai
1.10.96  Historiam, et coenam sermone extendere multo;
1.10.97  Quae geminis Melites lacubus natura, marique
1.10.98  Piscoso, utrum murenae,

si indoctus et excors.
1.10.133  Stultorum omnio essem aliquis de plebe scelesta.
1.10.134  Sic mihi nulla fere vestrae accessere viai
1.10.135  Commoda, sed praestanus et demite grande repertum,
1.10.136  Ex acidis dana coena fabis. Hic terminus haesit
1.10.137  Doctrinae, atque etiam nunc finibus haeret eisdem.
1.10.138  Ominbus at

ego, non tibi praecipio, statim ut helluo fias,
1.11.26  Aut capiti, et stomacho addas intolerabile pondus,
1.11.27  Praecidens spatium vitae tibi noxius. Illuc
1.11.28  Sed mea respiciunt praecepta, ut, si sapis, ullam
1.11.29  Non praetermittas parce, et ratione magistra
1.11.30  Vescendi in vita illecebram. Nam regua epularum
1.11.31  Salsamenta

Anticyram qui lamna expalluit auri,
1.12.4  Ambitione mala quisquis torquetur, et ira,
1.12.5  Qui metuit, vel sperat, qui cupit, invidet, odit,
1.12.6  Naviget Anticyram pariter. Sed amantibus omne
1.12.7  Miscete helleborum, medici, miscete poetis.
1.12.8  Mortales egit discort insania: at idem
1.12.9  Truncus uti varios propellit in arbore ramos,

haec plus aequo a vobis abludit imago,
1.12.122  Quotquot gaudetis pretiosa incedere veste,
1.12.123  Quae majora nequit largiri commoda, quam quae
1.12.124  Det simplex toga: sed sumptum tamen atque laborem
1.12.125  Majorem affert, quem nullus pensaverit usus.
1.12.126   I, cape, et optatos Nireu pulcherrime amictus
1.12.127  Indue: sume supercilium non

quam tu
1.12.147  Deperis, aut, alio si mavis nomine, amica.
1.12.148  Huic tu veste placere studes, nitidusque videri, et
1.12.149  Bellulus: accedas ornatus oportet ad hanc: sed
1.12.150  Non ego nunc patruus fuero tibi, nec meretrices
1.12.151  Durius increpitem juvenumque coarguam amores.
1.12.152  Verum hoc est id, ubi insanis, quam qui pote

1.12.159  Non ideo exclusus caneres miserabile carmen
1.12.160  Ante fores, dum esset plenus tibi sacculus, et dum
1.12.161  Fenora non unum cumularet nomen in arca:
1.12.162  Sed tibi munditiis solis fors constat amoris
1.12.163  Pignus. An idcirco nil donas? an nihil a te
1.12.164  Corradit? tu continuo non munera mittis,
1.12.165  Nunc soleas, nunc

crinibus aurum,
1.12.166  Aut capiti mitram? Das nummos saepe, domumque
1.12.167  Conduxisti, deque tuo ancillas alis. Heus tu!
1.12.168  Idcirco te crede admitti, non quia das, sed
1.12.169  Purpura contexto quia belle te decet auro.
1.12.170  Ergo, age macte animis talem visurus amicam,
1.12.171  I, Phrygiam chlamydem, i, lini

oculi: vox haeret, filius ut si
1.13.59  Parvulus, aut dulcis periisset forte catella.
1.13.60  Judicium Clymenes, spretaeque injura formae
1.13.61  Exstimulant, mixtusque pudor: sed conscia formae
1.13.62  Mens, et adhuc primis aevi flos integer annis
1.13.63  Arbitria ostendunt Clymenes injusta. Sed ecquis
1.13.64  Non Clymene credat? Clymenen quis dicere

injura formae
1.13.61  Exstimulant, mixtusque pudor: sed conscia formae
1.13.62  Mens, et adhuc primis aevi flos integer annis
1.13.63  Arbitria ostendunt Clymenes injusta. Sed ecquis
1.13.64  Non Clymene credat? Clymenen quis dicere falsam
1.13.65  Quisve ausit sentire aliter; quam protulit ore
1.13.66  Femineis Clymene judex lectissima nugis?

Gratidiam odisse, atque illi male velle
1.13.79  Occulto primum, post omni ambage remota.
1.13.80  Formosae irasci plus, quam dicuntur amare.
1.13.81  Certe meta in amore datur, sed nullus in ira
1.13.82  Est modus, aut finis: quod si nocuisse potestas
1.13.83  Esset, quam vellent, miseris mortalibus; heu quae
1.13.84  Instarent

tetrum offenderit anguem,
1.13.100  Quaelibet avertit vultus, et lumina torquet,
1.13.101  Infestoque odio subtilis texta flabelli
1.13.102  Praetendit, digitosque oculis. Majora sed istis
1.13.103  Quaedam fama tulit (famae Judaeus Apella
1.13.104  Credat) Gratidiae de habitu, et cultu clam, et ad aures
1.13.105  Secreto Glyceren quaedam, et vulgasse

latus breve, et esse
1.13.107  Depygem, nisi suppositam det fascia pygam:
1.13.108  Et fultam talis male, et alterutro pede varam.
1.13.109  Credidit hoc juvenum nemo: excepere sed omnes,
1.13.110  Quotquot sunt, avido sensu, plausuque puellae.
1.13.111  Nempe ratae propriae perbelle accedere formae
1.13.112  Quidquid detractum

veteres ardebant conciliare sodales,
1.13.121  Praesertim Lycidas. Lycidae sapientia nymphis
1.13.122  A teneris nota unguiculis, primaque juventa.
1.13.123  Nunc senior, sed cruda homini, viridisque senectus
1.13.124  Et praestantis adhuc mens flagrantissima formae.
1.13.125  Communis forte intererant convivio amici
1.13.126  Cum Lycida, cum Gratidia

puellarum, quae Aegles plausere lepori,
1.13.149  Et victum salibus Lycidam adspersere malignis,
1.13.150  Olim in femines nomen populare cathedris.
1.13.151   Infestas sed nulla coit pax inter amicas.
1.13.152  Bellum saevit adhuc, in longum et saeviet aevum. SATYRA XV SYLVANUS

Caucaseas inter cautes, media in silice, ampla
1.14.10  Stat domus, atque opibus domini dignissima villa:
1.14.11  Multa tegunt circum virides spineta lacertos,
1.14.12  Sed nulli fontes adsunt, nullae arboris umbrae,
1.14.13  Nulli horti, via nulla, tamen Campania felix
1.14.14  Haec est Sylvano, Bajaeque, et Tuscula Tempe;
1.14.15  Hae latebrae

Laeta omnia.
1.15.9   A. Gratum est.
1.15.10  Quid tragico sublime hoc ampullaris hiatu,
1.15.11  Carminaque ad ventos recitas, non more tuo, sed
1.15.12  (Des veniam verbo) male sani more Tigelli?
1.15.13   Po. Dii meliora! Meis ratio stetit optima verbis,
1.15.14  Quaecumque audisti nuper:

uti educunt tecto conclavia scale
1.15.37  Aedibus in magnis. Delectus quilibet orbis
1.15.38  Suppliciis, noxisque suis non excipit omnes
1.15.39  Turmatim, proprio sed quisque addicitur orbi.
1.15.40  Nec semel adscriptos datur ulli excedere fines,
1.15.41  Nulla licet torto furiarum accincta flagello
1.15.42  Terreat, et nullas allatret

inter recitari digna cathedras.
1.15.50  Uritur hîc igni nemo: non ulla nocentes
1.15.51  Vinela premunt: nullo caeduntur verbere terga.
1.15.52  Sed tamen intus agit nulli intellecta, manuque.
1.15.53  Nescia contingi vis quaedam, oculisve videri.
1.15.54  Posse reluctari haec adimit, cogitque sequi, quo
1.15.55  Aeternus

1.15.56  Acta semel caelo notos ut sidera cursus
1.15.57  Perficiunt paretque rotis horarius index,
1.15.58  Cuique sua fungi poenae sic parte necesse est.
1.15.59  Sed si suppliciorum omnes percurrere formas,
1.15.60  Quot vidi, infandosque velim memorare labores,
1.15.61  Non ego dicendo valeam, mihi ferrea si vox
1.15.62  Sit, solido chalybis

1.15.152   III. Supplicia indigna, et sortem miseratus iniquam,
1.15.153  Flensque viros, alias propero accessurus ad oras,
1.15.154  Queis porrecta patent amplo loca limite; sed nox
1.15.155  Abstulit atra diem, tenebrisque involvit opacis.
1.15.156  Dant fungis moestam, et picea fuligine lucem
1.15.157  Exigui lychni, qualis lux squalida tetris

illuc omnes. Contagia sexu
1.15.168  Dispare nulla manent: vetat, aeternumque vetabit
1.15.169  Interjecta illis solido pellucida vitro
1.15.170  Murorum moles, sed cerni, et cernere possunt.
1.15.171  Quid vidisse juvat miseros? Heu forma puellis
1.15.172  Quaenam illic, aut quaenam est forma viris? Date tantis
1.15.173  Funeribus lacrymas,

aer deest: locus omnino aeris expers
1.15.213  Voci iter eripuit, vetuitque audisse loquentem;
1.15.214  Omniaque aeterni demersit nocte silentî.
1.15.215  Frigida sed multi implerunt subsellia manes:
1.15.216  Multa et surda cohors, meditari callida acutum,
1.15.217  Et frustra conata loqui, nam nulla sequuntur
1.15.218  Verba, neque in vacuam

enixe ille olim, Neptunius heros.
1.15.234  Praelia quanta viris verbosa agitata taberna!
1.15.235  Quot motae classes! Hominum qui sudor, equûmque!
1.15.236  Quae caedes! Sed quanta simul prudentia rerum,
1.15.237  Quanta virûm! Dedit haec sensisse futura, et in aula
1.15.238  Suppositos cineri tutoincessisse per ignes,
1.15.239  Et procul innexam

in gelido tacuit nunc garrula lingua:
1.15.241  Nunc surdae aures: nunc didicisse novas vetitum res:
1.15.242  Nec quaesisse juvat: patet actis nulla diurnis
1.15.243  Janua: sed veteres fasti, veterumque tenentur
1.15.244  Pollice nocturno historiae Heroum atque diurno.
1.15.245  Ad pugnam Arbellae subversaque regna Darii
1.15.246  Annales Stygii cum

cana guttarum adspergine fauces.
1.15.308  Haec sors Abderitarum est, haec poena senatus,
1.15.309  Mittere legatos, equitare in arundine longa,
1.15.310  Scribere litterulas, sed cui nescire, timere
1.15.311  Nil metuenda, perorare, appellare tribunos,
1.15.312  Et semper tenues agitare per aera bullas.
1.15.313   VI.

hortorum hîc campi, clarissima caeli
1.15.316  Tempestas, et dulce strepentis murmur aquai,
1.15.317  Florum laeta seges, tepidumque et perpetuum ver.
1.15.318  Luctifer obscenos sed fausto hîc omine bubo,
1.15.319  Atticaque obscenos emittit noctua cantus,
1.15.320  Cycnaeosque vigil numeros immurmuat anser,
1.15.321  Nec solis radii, tremuilae neque cornua

quis memoret fando? Tu crimine ab uno
1.15.338  Disce magis. Videas congesta hîc omnia in unum,
1.15.339  Qualia saepe nimis fert monstra poetica tellus.
1.15.340  Sed laetae valles, umbraeque, et amoena vireta
1.15.341  Felici nemore, et secessu alta otia tuto,
1.15.342  Elysiumque: malis, vulgo ut dixere maligni,

numerus, quantisque natantur piscibus undae.
1.15.361  Non his seditio regnis; non civibus ulla
1.15.362  Dissidia; absunt arma procul, procul impia bella:
1.15.363  Sed choreae, et cantus, et nectare plena Lyaei
1.15.364  Pocula, amataeque olim mentio multa puellae.
1.15.365  At Bavius magno vinum cratere coronans
1.15.366  Collegam alterni

crystalli ut fronte renidet,
1.16.15  Nec quidquam a veris simulata abdudit imago;
1.16.16  His nihil in rebus certi est: nil posse negari
1.16.17  His placet, aut affirmari, sed partem in utramque
1.16.18  Omnia perpendi. Curvo dignoscere rectum
1.16.19  Horum manca negat sapientia. Quisquis at haeret
1.16.20  Anceps, annuere est, et cudere dogmata

homines, et rebus saepe suis, et
1.16.30  Unumquemque fidem sibi haberi velle, scholarum
1.16.31  Possit ut in ludo sibi credi quisque magister.
1.16.32  Credideram primo deceptus; sed meliorem
1.16.33  Restituit nasam Arcesilae, sensusque Platonis,
1.16.34  Et didici tantis demum dubitare magistris
1.16.35  De omnibus, in vita fieri quaecumque viderem.

1.16.58  Virronis narrat praesens facundia crambem.
1.16.59  Non credas homini de se tam certa ferenti
1.16.60  Sponte sua? At grandis poscit jam filia dotem.
1.16.61  Dotem? sed Virro decise sesteria quae det,
1.16.62  Non habet, et scriptis perierunt signa tabellis.
1.16.63  Ille patrocinium, et coenae promittit honorem
1.16.64  Sponsori, vel Quintili

1.16.121  Et si forte udo est correptus frigore noctis,
1.16.122  Tussit, ut aegrotus tussibat Horatius olim.
1.16.123  Miratur genitrix longaeva; soror bona: salsas
1.16.124  Sed crispat nares senior, ridetque Quirinus.
1.16.125  Quid facias tu? Longi fructum quaere laboris;
1.16.126  Annorum et tot ini rationem, et computa. Adhuc ne
1.16.127  Invenisti

1.17.6  Hoc quamvis fuerit miserabile, non tamen extra
1.17.7  Communes hominum est casus, mortalia quando
1.17.8  Caelestes rapiunt inopino turbine Divi.
1.17.9  Sed minime commune est quod nos deinde canemus,
1.17.10  Et quod te fortasse latet: nam Phyllidos artus
1.17.11  Exanimos medici avertunt, doctisque secandos
1.17.12  Cultris

inclusum quae cor parte ambit ab omni,
1.17.27  Pera velut, loculique, aut tuto capsula septo,
1.17.28  Tota cicatricum signis distincta scatebat
1.17.29  Exiguis huc atque illuc, sed tam exiguis, ut
1.17.30  Quamvis arguto componas lumina vitro,
1.17.31  Vix subtile putes, quod opus vaga nevit Arachne,
1.17.32  Fixit acu in Phrygio mulier vel Lydia

arguto componas lumina vitro,
1.17.31  Vix subtile putes, quod opus vaga nevit Arachne,
1.17.32  Fixit acu in Phrygio mulier vel Lydia peplo.
1.17.33  Signa cicatricum sed prima haerentia fronte
1.17.34  Non intus subiere tamen: fueranque sagittis
1.17.35  Vulnera amatorum sicco pars lumine facta,
1.17.36  Pars lacrymis, pars risu etiam: durissimus

1.17.44  Aeris, alta petunt si quando, at frigore rursum
1.17.45  Devexo quoties recidunt per tenuia lapsu.
1.17.46  Non tamen iste vices ostendere tempestatum,
1.17.47  Sed rerum longe graviorum aptissimus humor.
1.17.48  Nam si quis juvenum pluma pulchellus ab ista
1.17.49  Urbana tunicae ventosus honore recentis,
1.17.50  Vociferans peregrinum ore

lento casu piger ima petebat
1.17.61  Dissimilis similisque docens discrimina formae
1.17.62  Ad vitae exemplum, et normam, legemque prioris.
1.17.63  Haec externa tamen fuerant. Sed corculam, age, ipsum
1.17.64  Quale fuit? quam laeve manus digitosque sequentes
1.17.65  Effugere, et prono elabi per lubrica lapsu!
1.17.66  Frigidius nive, frigidius glacie,

est laetata lepore,
1.17.82  Qualiscumque fuit vitae color, ira, voluptas,
1.17.83  Aut amor, aut odium, arbitrio nihil illa cerebri
1.17.84  Sensit, sed dicas oculis servire coactam
1.17.85  Vitam egisse ferae cicuris prope more modoque.
1.17.86   At lanci impositum innata levitate videres
1.17.87  Ascensu volucri sublime ad

fas posuisse stylum. Tu Phyllide ab una
1.17.119  Uno disce modo metiri Phyllidas omnes,
1.17.120  Maecenas, memori mea dicta et pectore conde,
1.17.121  Et tibi habe: teneris cave sed vulgasse puellis. SATYRA XIX. AD LIBRUM SUUM
1.18.1  Siste pedem, Liber: invito genitore pudicum

nova cur cedat priscis aetatibus aetas?
1.18.73  Deterior quonam? ingenio ne an moribus? Atqui
1.18.74  Pindaricos per se ipsa creat natura furores.
1.18.75  Scribere vis; sed non intelligi amas: ideo te
1.18.76  Involvis tenebris, elapsaque saecla reducis,
1.18.77  ut populum fallas. Nisi Polla intelligit, Aegle,
1.18.78  et Quintilla, Latine hoc

est et Betondius acer,
1.18.119  Ferriadae vis, Appendinus uterque, leporum
1.18.120  Artifices incorrupti omnes, arbitri et iidem.
1.18.121  Hos facile expugnes, quali es virtute. Sed heus tu?
1.18.122  Dic, qua dote illorum demerearis amorem?
1.18.123  Non satis esse meum est, tu forte ut reris inepte.
1.18.124  Tu ne Latine coram istis orabis? et illis

tuo hoc speres illudere cultu?
1.18.126  Quam cito deprendere, styloque notabere verso!
1.18.127  Verum ut dem, te uno nihil esse urbanius usquam
1.18.128  In veteri Latio, sed adhuc quae, et quanta supersunt,
1.18.129  Queis sine concessum est extra prorepere nulli?
1.18.130  Cur, quod scripsisti, est sine nervis? Cur tua non est
1.18.131  Luminibus

nescio quid: donum at caeleste Deorum
1.18.143  Spiritus ut, pulcro et veniens in corpore vita.
1.18.144  Hac sine nil multae labor improbus extudit artis,
1.18.145  Sed tantum informis sine succo et sanguine vultus
1.18.146  prodiit, umbrarum simulacra ut luce carentum.
1.18.147  Sic tu cujusdam speciem scriptoris inepti
1.18.148  Rursum

1.18.160  indorum sophiam, et viduas imitatus Eoas
1.18.161  extructos i, scande rogos, atque exue honestis
1.18.162  Ignibus innatum laeva ambitione furorem.
1.18.163  Sed non haec tibi vis: potius tibi mollia quaedam
1.18.164  Nota malis optabo, extremaque fata poetis.
1.18.165  Verior et Dodonaeis ero quercubus augur.
1.18.166  Te propola

1.19.5  Statque tui vivax, et stabit gratia facti
1.19.6  Semper apud memorem. Nunc, ipse ut non mihi desim,
1.19.7  Non quia me obtrectatori purgare laborem,
1.19.8  Sed tibi me cupiens magis, et mea facta probari
1.19.9  Contentus te uno, et pendens te totus ab uno,
1.19.10  Accedo dicturus apud te, quomodo quidquid
1.19.11  Culpant, aut rectum

salse et ridenda facete,
1.19.35  Facta sibi quae nemo neget, quae imo sibi pulcre
1.19.36  Facta putet: qua de re ego multum discrepo ab illo,
1.19.37  Festivaque puto Satyra, sed non cruce, dignum.
1.19.38  Tota nec a me hoc, quanta est, porticus extorquebit,
1.19.39  Illum ego tantumdem ut sanus peccasse putem, qui
1.19.40  Olim Ephesinae igni succendit

per vacuum temere vestigia passim.
1.19.69  Cur ergo placuere tibi tua, displicuere
1.19.70  Nostra tibi tantum? Dic, dic, corruptissime judex,
1.19.71  Si qua potes. Potius sed dicam ego, et excutiam te
1.19.72  Totum, intus nudis rimatus viscera venis.
1.19.73  Quidquid livoris tetri usquam est, invidiaeque
1.19.74  Omne mala hoc largita tibi est

livoris tetri usquam est, invidiaeque
1.19.74  Omne mala hoc largita tibi est natura venenum,
1.19.75  Nativumque vomis, ceu vipera, in omnia virus,
1.19.76  Non quia sunt mala, sed potius quia sunt aliena.
1.19.77  Sed quantum sceleri concessit, provida tantum
1.19.78  Natura ingenio detraxit, foedaque honestis,
1.19.79  Pinguiaque urbanis secernere posse

Omne mala hoc largita tibi est natura venenum,
1.19.75  Nativumque vomis, ceu vipera, in omnia virus,
1.19.76  Non quia sunt mala, sed potius quia sunt aliena.
1.19.77  Sed quantum sceleri concessit, provida tantum
1.19.78  Natura ingenio detraxit, foedaque honestis,
1.19.79  Pinguiaque urbanis secernere posse negavit.
1.19.80  Inde times Satyras,

Satyras, urbanorumque leporum
1.19.81  Spicula, certus quidquid non intelligis, illud
1.19.82  Implacato odisse odio: nec enim tibi parcet,
1.19.83  Sed non praevisa cor figet arundine. Quod si
1.19.84  Acrius intendas, mens haec sibi conscia culpae est.
1.19.85  Inde fit, illa statim ut coeant contraria in unum,
1.19.86  Quod

est, quod me male torquet
1.19.95  Maecenas intus: quod nolim in publicum ego ullo
1.19.96  Adductus pretio exspuere... Atqui nescio quis clam
1.19.97  Irrepsit!... Nemo est... Sed acutas subrigit aures:
1.19.98  Num quid inaudivit?... Nil dixti. Qui audiat?... Ergo
1.19.99  Parva quidem, multi sed res est plena pericli,
1.19.100  Quam, dicam, quamque opto

Atqui nescio quis clam
1.19.97  Irrepsit!... Nemo est... Sed acutas subrigit aures:
1.19.98  Num quid inaudivit?... Nil dixti. Qui audiat?... Ergo
1.19.99  Parva quidem, multi sed res est plena pericli,
1.19.100  Quam, dicam, quamque opto tuas demittere in aures.
1.19.101  Scribere enim Satyras adigit me magna voluptas
1.19.102  Scribendi, fateor,

melli est. Hoc ambrosiae, hoc mihi nectaris instar.
1.19.106  Quod si urgere voles me et cogere pluribus, illud
1.19.107  Ultro etiam puerile, atque esse fatebor ineptum,
1.19.108  Sed placitum defendam, et vi expugnabile nulla.
1.19.109  Quid mihi plus sapiat, teneras subeatque medullas
1.19.110  Mollius, occurit quam quod salis, atque leporis

tibi (Dii faciant!) possint quandoque placere,
1.19.115  Maecenas, lectos cum inter recitentur amicos?
1.19.116  Denique, dicatur si hoc esse insania, morbus,
1.19.117  Annuo, sed nullo morbum medicamine muto.
1.19.118   At vivo ruri. Forte hoc mihi non licet uni?
1.19.119  Nec video satis, hoc mihi cur est invidiosum,
1.19.120  Quod factum est saepe et

1.19.163  Deferor in Satyras, pravos expendere mores,
1.19.164  Ridiculisque jocosum adspergere laetus acetum
1.19.165  Partim odio errorum, partim dulcedine risus.
1.19.166  Sed tamen usque mei memor officii, atque pudoris
1.19.167  Extenuans vires consulto urgere peperci
1.19.168  Acrius, et risum quam educoere malo cruorem.

dies agat, enecet et se
1.20.104  Quaesitos carpendo, expiscandoque lepores
1.20.105  Per labyrinthaei ambages, ductusque cerebri.
1.20.106   Hoc dignum est vano, aut puero. Majora sed audi,
1.20.107  Et quo rem ulterius deducam. Quis ferat? audax
1.20.108  Exagitat quoties moechas Laevina rapaces,
1.20.109  Ipsa etiam moechatur quam pote maxime, et

1.21.8  Eloquii praeter reliquos dulcedine mira,
1.21.9  Vel numeris tantum laudis meruisse videtur,
1.21.10  Quam quod eorum habuit nullos provincia fines;
1.21.11  Sed caelum et terram, et circumfusi aequora ponti,
1.21.12  Quadrupedumque genus, Divumque, hominumque suo sub
1.21.13  Imperio retinet, placidisque coercet habenis,

Sic delectandi, atque ars opportuna docendi
1.21.19  Conspirat mire simul, et conjurat amice.
1.21.20  Praxitelesne minus, minus est complexus Apelles?
1.21.21  Cecropia sed enim qui fulmina torquet ab arce
1.21.22  Juppiter, ac subito caelum tonat omne fragore,
1.21.23  Iratos numquam Junonia ad oscula vultus

jam carpitur igni
1.21.38  Paulatim, caecoque obnixa resistit amori,
1.21.39  Et sperat, metuitque simul: mox victa fatetur,
1.21.40  Conjugiumque tenet, desertaque non sibi deest, sed
1.21.41  Dardanium incumbit, funestum munus, in ensem,
1.21.42  »Vitaque cum gemitu fugit indignata sub umbras«
1.21.43  Sic alios alio solers traducere mores

Atque adeo humanis affectibus imperat, ut jam
1.21.94  Tyrtaei sint trita, et Gracchi exempla minoris.
1.21.95  Non equidem inficior: ridere, et flere potestis:
1.21.96  Sed quidnam excutiat risum, volvantur inanes
1.21.97  Cur lacrymae, quid vos subitas impellat in iras,
1.21.98  Auditor nemo est, qui intelligit. O bone, quid fles?
1.21.99  Si

Fallere, nec falsis miscere simillima vero,
1.21.130  Nervorum at patulam sequeris vestigia ad aurem
1.21.131  Fertilis ingenii non indigus, atque Minervae,
1.21.132  Sed levibus digitis, et dextro pollice fidens.
1.21.133  Si posses digitis nervos impellere nudis
1.21.134  Absque ministerio auricularum, atque aeris unda,
1.21.135  Riderem, flerem

digitis nervos impellere nudis
1.21.134  Absque ministerio auricularum, atque aeris unda,
1.21.135  Riderem, flerem experrectus simplice sensu
1.21.136  Non animo perturbatus, sed corpore tactus.
1.21.137  Qualis apud molles est molli more voluptas
1.21.138  Indorum populos, Gangetica corpora, miri
1.21.139  Artifices operis!

1.22.11  Scriptorem inter, Lectoremque suum, unde benigne
1.22.12  Qualiacumque bibunt oculis, in verba magistri
1.22.13  Jurant Lectores (cerebrosos excipe quosdam,
1.22.14  Sed valde paucos). Huic te tua commoda prorsus
1.22.15  Dissimulare nefas est, atque incommoda amico.
1.22.16  O Lector, sit quale voles mecum tibi foedus,
1.22.17  Nec sapienter

male respondet vatis sententia vitae,
1.22.44  Moribus haec pugnat, rationibus atque poetae:
1.22.45  Hic alios culpare volens se prodidit ipsum
1.22.46  Fortasse ingenue, sed non belle atque perite.
1.22.47  Non sum adeo rudis, ut de me tam libera cuiquam
1.22.48  Permittam arbitria, aut aliquem introducere ut optem
1.22.49  Davum, qui nota usus

arbitria, aut aliquem introducere ut optem
1.22.49  Davum, qui nota usus libertate decembris
1.22.50  Quavis me palam aqua, et quovis perfundat aceto.
1.22.51  In Satyris sed forte meis si quid tibi, Lector,
1.22.52  Aut etiam mihi respondet, nil mirum est. Ego numquam
1.22.53  Conductum pretio circum tua scrinia misi

nil mirum est. Ego numquam
1.22.53  Conductum pretio circum tua scrinia misi
1.22.54  Exploratorem, tua qui mihi facta referret.
1.22.55  Naturae sed prima humanae elementa sequutus
1.22.56  Ex istis, quaecumque palam fiunt, et aperte,
1.22.57  Exitum, et indubium finem eduxisse sategi,
1.22.58  Stultorum salso jaculatus

salso jaculatus viscera risu.
1.22.59  Tanto ergo in pretio tibi sunt stulti? Stipem egeno
1.22.60  Si dem, cur latres? Stipe quando eguere beati?
1.22.61  Seria sed stultis nocuit medicina. Negarunt
1.22.62  Pondus iniquum ferre humeri infirmi. Tamen apto
1.22.63  Si risu experiare, tenes levitatis alumnos,
1.22.64  Melle ut ludificat

1.22.69   Huc ergo faciles animae, huc accedite suaves,
1.22.70  Quotquot nec mendax fastu doctrina fefellit,
1.22.71  Nec naso tamen, ingeniove caretis acuto,
1.22.72  Sed sani ad legem sapitis, moremque pudoris,
1.22.73  Queis nec adulari, nec sunt mordere lepores,
1.22.74  Vos de me, rebusque meis cognoscite pauca.
1.22.75  Aetate a prima,

tot nugas hominum, et fastidia rerum.
1.22.112  Mireris, mea quod Satyram indignatio fecit?
1.22.113   Sint satis haec. Venia indignus, si plura referrem.
1.22.114  Sed plura ad vitam, et mores facientia nostros
1.22.115  Plenius a Satyris liceat didicisse legentes.
1.22.116  Nulla etenim veros ita vultus picta tabella
1.22.117  Rettulit, ipse

ni! vix uno haec constat sapientia nummo!
1.23.65  Doctrinarum apices etiam, mersasque profunde
1.23.66  Rerum notitias abstrusarum, atque latentum,
1.23.67  Forte leves, si vis, sed certe difficiles, quas
1.23.68  Propter philosophi certant adeo, et tot iere
1.23.69  In sectas nulli ut liceat componere litem,
1.23.70  Humanasque artes, confusaque sacra

cinaedorum flos, et meretricula Phyllis.
1.23.83  Sic etiam absurdo Milesia fabula amore
1.23.84  Languorem nervis, capiti dare idonea somnum,
1.23.85  In magnam excrevit molem. Sed maxime amica
1.23.86  Prela vetant peregrinantes mori. Ahenea signa
1.23.87  Non adeo stabunt, quam horum mendacia vivent.
1.23.88  Quas illi historias, quae monstra, animantia,

mercator: sociae qui publica vitae
1.23.124  Commoda fabriles meriti excoluere per artes.
1.23.125  Primi hominum caelo nullum posuere Platonem,
1.23.126  Nulla Maeonidem, sed te, o Vulcane faber, teque,
1.23.127  Alma Ceres potius, lanaeque, oleaeque Minerva
1.23.128  Inventrix, teque auctor vini, et potor Iacche.
1.23.129  Contra postgeniti diversa

vere cupidos, puroque bibisse
1.23.139  Fonte voluptatem Graeci de […]mite rivi
1.23.140  Unice Athenarum studiosos? Noni ta pol! non,
1.23.141  Sed pertaesa statim pars maxima quaerere vera,
1.23.142  Quorum est ad vulgi mer[…] exiguissima captum,
1.23.143  Otia dum certant, longumque levare laborem,
1.23.144  Heu! propere

1.23.192  Urbanorum hominum mores, captatque lepores,
1.23.193  Diffluere et luxu certat, sumptuque perire,
1.23.194  Dum cultos non parce imitatur. Rustica luxus
1.23.195  Sed facies, pinguis sed multa opulentia sorde est,
1.23.196  Sed laevum urbani fastidivere leporem,
1.23.197  Ejectumque suis hominem risere palaestris.

hominum mores, captatque lepores,
1.23.193  Diffluere et luxu certat, sumptuque perire,
1.23.194  Dum cultos non parce imitatur. Rustica luxus
1.23.195  Sed facies, pinguis sed multa opulentia sorde est,
1.23.196  Sed laevum urbani fastidivere leporem,
1.23.197  Ejectumque suis hominem risere palaestris.
1.23.198   Heu!

et luxu certat, sumptuque perire,
1.23.194  Dum cultos non parce imitatur. Rustica luxus
1.23.195  Sed facies, pinguis sed multa opulentia sorde est,
1.23.196  Sed laevum urbani fastidivere leporem,
1.23.197  Ejectumque suis hominem risere palaestris.
1.23.198   Heu! quantum est prisci fortuna beatior aevi!

2.1.5  Dorica mox Ancon, Picentis et ara Diones
2.1.6   Te patrio mittent Illyrico incolumem.
2.1.7  Me tenet interea medio parva Insula ponto,
2.1.8   Parva quidem, fateor, sed tamen apta mihi.
2.1.9  Nec tantum Ogygiis specubus laetata Calypso est,
2.1.10   Dum fuerant Ithaci littora pressa pede;
2.1.11  Nec tantum Idaliae Veneri placuere

2.1.28   Balnea nocturnis cognita Nereisin.
2.1.29  Bacchus amat propriam generoso palmite Lesbon,
2.1.30  Pallas Athenarum moenia nobilium,
2.1.31  Sed neque Lesboae contendat vinitor uvae
2.1.32  Collibus, o Elaphi, plus placuisse tuis;
2.1.33  Nec se Palladia felices arbore rami
2.1.34  Usquam Cecropiis tam bene

2.1.88  Et saepe ad nati pignora parva sui
2.1.89  Integrat in noctem miseras, lucemque querelas,
2.1.90  Dum moestas fratri dat soror inferias.
2.1.91  Sed mihi nulla aeque formosis terra puellis
2.1.92  Ridet, ut ista suis Insula virginibus.
2.1.93  Quamquam o Elaphites, pulcherrima turba, puellae,
2.1.94  Vestras hinc laudes

2.1.94  Vestras hinc laudes ducere Apollo vetat:
2.1.95  Haud ego vos igitur celebrem, quod lactea vestro
2.1.96  Ore nitent puris lilia mixta rosis;
2.1.97  Sed quod florentis praestantia munera formae
2.1.98  Gratior in pulcris aurea corporibus
2.1.99  Exornat virtus, intactosque afflat honores
2.1.100  Moribus ingenuis candida

2.1.132  Venator praeda pennipotente gravis:
2.1.133  Hibernasque hilari noctes producere ludo,
2.1.134  Laetari et donis, Bacche benigne, tuis.
2.1.135  Donec, sed tarde, matura aetate senectus
2.1.136  Compleat extremos absque dolore dies.
2.1.137  Ut solet aerium in sylvis antiqua cupressus
2.1.138  Victa

2.1.138  Victa aevo, aut quercus ponere lenta caput
2.1.139  Nec mihi quisquam aliis instauret funera terris,
2.1.140  Aut alia malit ponere corpus humo;
2.1.141  Sed tumulum exiguum parvi prope littoris oram
2.1.142  Hic, ubi frigentes alluat unda pedes,
2.1.143  Constituat, varioque ferat de flore corollas
2.1.144  Atque hederas, fronti

2.2.14   Non ego divitias numina vestra rogem,
2.2.15  Nympharumve choros duxisse, aut orgia Bacchi,
2.2.16   Arcana aut summi condidicisse Jovis:
2.2.17  Sed geminos mihi, praeclarum par, reddite Amicos,
2.2.18   Reddite nostrae animas candidulas animae.
2.2.19  Haec ubi secreta Divos sum mente precatus,
2.2.20  Nil mihi propterea est

2.2.52   Non miserabilius me doluisse putem.
2.2.53  Et tamen hic longis aliquem me ponere curis
2.2.54   Speravi affatu, colloquioque modum.
2.2.55  Frustra heu! speravi. Sed cur ego congero plura
2.2.56   Ut miseri pandam cordis amaritiem?
2.2.57  Collectus longo sensim post tempore moeror
2.2.58   Imis erupit denique visceribus,

2.2.60   Infando quae me straverat exitio *) Aeger Amicorum absentia Poeta Brenum ad luctum leniendum patierat, lectissimo illustrium feminarum convictu usurus. Sed contra evenit, nam ibi cum in amicissimas incidisset horum ipsorum, quorum gratia ille tam acerbe dolebat, aucto potius luctu, ex longo animi moerore in morbum Breni incidit, ibique periculose aegrotavit. *) .

2.2.130   Abiete, amicorum protinus et ruere
2.2.131  Talium in amplexus, inque oscula? Proh! potuit vos
2.2.132   Tam caris quidquam vellere pignoribus?
2.2.133  Sed quinam hic subitus nostras allabitur aures;
2.2.134   Crebrescitque magis atque magis fremitus?
2.2.135  Nescio quid laeti mens augurat. Eja! Georgy,
2.2.136   Tempore post longo

2.2.148   Collo, eheu quantis disoluar lacrymis!
2.2.149  Non his jam, quales Elegeia flebilis imo
2.2.150   Nunc misere lacrymas exciit ex animo,
2.2.151  Sed quibus impatiens freni jucunda voluptas
2.2.152   Intima signavit gaudia lacrymulis
2.2.153  Hunc mutata diem nobis, Fortuna, videre
2.2.154   Da precor, et vitam protinus

Sive repercusso tremulos vibrare orichalco
2.3.74  Nervos, atque animae fundere molle melos,
2.3.75  Tunc mihi nec mens, neve color manet amplius idem,
2.3.76  Singultu sed vox haeret in ancipiti.
2.3.77  At quale hoc visum est media inter carmina monstrum?
2.3.78  Trajicit objectum quaeve carina fretum?
2.3.79  Heu

nostro nil pote vos animo
2.3.89  Eximere. Heu! ventis jam jam volat acta carina,
2.3.90  Seque meis sensim subtrahit ex oculis.
2.3.91  Jamque, Basille, vale…. Sed vos nunc ite perennes,
2.3.92  Ite piae nostris luminibus lacrymae. ELEGIA IV. AD FULVIUM IN SICILIAM PROFICISCENTEM

2.5.32  At nos, qui Clario sacra tuo facimus,
2.5.33  Abripimur caeco fatorum turbine vates,
2.5.34  Ut plebs Iliacis Graja sub aggeribus.
2.5.35  Sed quo me caeci rapuit violentia luctus?
2.5.36  Aut nostro cur hoc excidit ore nefas?
2.5.37  Te phoebus, Raymunde, vetat periisse, vetantque
2.5.38  Pierides, quamvis funere

2.5.43  Sic tua perpetuae renovabis tempora vitae,
2.5.44  Ut Phoenix varias unicus inter aves,
2.5.45  Donec erunt artes, donec discetur Achilles,
2.5.46  Donec, sed longe sit precor illa dies!
2.5.47  Ferrea jam rursus saeclis labentibus aetas
2.5.48  Involvat tenebris munera Pieridum.
2.5.49  Sed tua ad Aurorae

Donec, sed longe sit precor illa dies!
2.5.47  Ferrea jam rursus saeclis labentibus aetas
2.5.48  Involvat tenebris munera Pieridum.
2.5.49  Sed tua ad Aurorae populos tunc migret, et Indos,
2.5.50  Seras et extremos gloria. Tunc Tigridos
2.5.51  Seu Gangis distans tua discet carmina potor,
2.5.52  Pastor odoratae vel

2.8.10  Omnigenis gaudes exhilarare modis
2.8.11  Vere novo, cum floret ager, cumque altior intus
2.8.12  Naturae molem versat, agitque vigor.
2.8.13  Sed tibi nulla adeo placuerunt saecla animantum,
2.8.14  Magna suo genitrix quotquot alit gremio,
2.8.15  Ut genus humanum, quod nempe prae omnibus unum
2.8.16  Eximie toto diligis

avide, concupiuntque viros,
2.8.37  Ut genitale Venus Cythereia conserat arvum,
2.8.38  Augeat et pulcra prole Juventa domos.
2.8.39  Hoc Veneris donum est; haec est Venus ipsa: sed illi
2.8.40  Sanctius haud dubie deerat adhuc aliquid.
2.8.41  Deerat Amor: sancti pulcherrima deerat Amoris
2.8.42  Fax: hoc ipsa quoque est pulcrior igne Venus.

2.8.48  Fungique appositis saepe ministeriis,
2.8.49  Has tantas vires, atque haec miracula mentis
2.8.50  Non est in nihilum passus abire Deus.
2.8.51  Principiis sed enim ex istis, nostraeque elementis
2.8.52  Naturae unanimes vincla sodalitii
2.8.53  Protinus eduxit, penitoque in corde locavit,
2.8.54  Mutuus in

condoluisse malis;
2.8.81  Inde chorus virtutum omnis, concordia felix,
2.8.82  Quae jungit, gemino et corda adamante tenet,
2.8.83  Lenis in imperium, sed non violabilis ulli
2.8.84  Impune. Huic pura in veste Pudicitia
2.8.85  It comes, et pavidos terrae defigit ocellos;
2.8.86  Fas sequitur retro, cultaque Simplicitas.

Prima verecundos revocavit fabula mores,
3.1.13  Naturaeque viam digito monstravit, et acre
3.1.14  Indixit vitiis bellum, haud cujusque notando
3.1.15  Turpia facta palam, sed clam sumta atque pudenter
3.1.16  Nunc persona hominis, nunc arboris, atque caballi.
3.1.17  Sic delectando juvit, juvitque monendo
3.1.18  Ante Phryga Aesopum, Thracisque

semota nimis vulgi a ratione sequuti
3.1.39  Naturaeque ipsi non responedentia rectos
3.1.40  Haud bene restituunt exempla per invia mores,
3.1.41  Nec mala naturae designant, sed quod ab arte
3.1.42  In vitam invectum est, melius comoedia possit
3.1.43  Quod risu, aut mordax satyris purgare Thalia.
3.1.44  Inde fit, ut possint (fateor) scripsisse

at intactis volitans exterrita pennis
3.1.51  Ad dulcem remeat nidum, natosque revisit
3.1.52   Consilio huic dispar nil tu moliris inepte,
3.1.53  Sed quas quid deceat personas, quid loca, quid res
3.1.54  Usque memor, naturae incedis simplice vultu,
3.1.55  Qualem nulla habeat meretrix, sed nobile adepta
3.1.56  Conjugium

dispar nil tu moliris inepte,
3.1.53  Sed quas quid deceat personas, quid loca, quid res
3.1.54  Usque memor, naturae incedis simplice vultu,
3.1.55  Qualem nulla habeat meretrix, sed nobile adepta
3.1.56  Conjugium virgo, aut magni matrona tyranni.
3.1.57  Detrectavit epos commune per Itala regna
3.1.58  Circumferre Maro: tu tanta exempla sequutus

epos commune per Itala regna
3.1.58  Circumferre Maro: tu tanta exempla sequutus
3.1.59  Sumere ab externo segetem indignaris acervo;
3.1.60  Fundamenta operis patria sed quaeris ab ipsa,
3.1.61  Et cives pariter catus, et lactare tribules,
3.1.62  Dum prisca Illyricae quae sunt proverbia gentis
3.1.63  Parvo fabellarum aperis, ornasque

prope flumina cretum,
3.2.17  Quod veterem latio princeps de fronte coronam
3.2.18  Deripis, et magna nobis cum laude reponis.
3.2.19  Magna quidem messis surgit tibi: vivida sed vis
3.2.20  Quid non praeclarae properans ad praemia laudis
3.2.21  Fortiter exsuperet? Quanti est res digna laboris
3.2.22  Prima per Illyricae

3.2.27  Et nova cum priscis componere saecula saeclis!
3.2.28  Germanisque ideo bellum, atque indicere Gallis,
3.2.29  et neque Hiberis, neu qua consentire Britannis,
3.2.30  Sed validum robur, conjuratasque phalanges
3.2.31  Aurorae a populis, et primo arcessere Eoo,
3.2.32  Ut sacra Pieridum, Phoebique, et sacra Minervae
3.2.33  Trans gelidos Scythiae

3.2.36  Propositi victor multa cum pace revisas!
3.2.37  A quibus omnigenas artes, usumque loquendi
3.2.38  Threicios Orphei per ritus Graecia primum,
3.2.39  Sed sylvestris adhuc, nimiumque inculta recepit.
3.2.40  Mox aliena sibi mendax, ceu propria, dona
3.2.41  Affinxit, primos et dedignata magistros,
3.2.42  Unde bibit sitiens, illum

3.2.42  Unde bibit sitiens, illum obruit improba fontem.
3.2.43  Graecia condocuit Romam: tenuere Quirites
3.2.44  Regni sceptra diu, atque diu tenuere leporum,
3.2.45  Sed tamdem eripuit Romano Gallia victrix;
3.2.46  At praedae in partem venit Germanica pubes,
3.2.47  Venit et Anglorum validis exercitus armis,
3.2.48  Venit Arabs, et Hiber, Latiae

3.2.96  Monstra subacturus Minotauri invaserat heros,
3.2.97  Ut thalamo exciperet vicotrem regia conjux,
3.2.98  Et patria urbs regnis quandoque locaret avitis.
3.2.99  Sed tibi post operis metam, cursusque peractos
3.2.100  Quae speranda, rogo, sunt praemia, quaeque labore
3.2.101  Defuncto exspectanda quies est? At tibi tute
3.2.102  Tempora mente

quos vile odium subitas accendit in iras,
3.2.112  Inventisque velat praebere recentibus aurem,
3.2.113  Quod neque sic pueros doctor, nec anicula nutrix
3.2.114  Instituit, sed sunt dediscenda omnia, quaevis
3.2.115  Imberbes a barbatis didicere magistris,
3.2.116  Tanta est segnities, caecaque superbia mentis!
3.2.117  Atqui irrisorum longe est

3.2.129  Exorare datur, sociasque adjungere vires?
3.2.130  Suadeo, et expugnes: nam animas neque candidiores
3.2.131  Usquam terra tulit, nec postera proferet aetas.
3.2.132  Sed vos, o moniti, vatem ne spernite, amici.
3.2.133  Jam satis est risus: jam salsis parcite rixis:
3.2.134  Gratia nunc coeat, nunc fidas jungite dextras.
3.2.135  Fallor, an

volucrum, liquido nant aequore pisces,
3.3.29  Natura ingenioque cohors atque indole dispar,
3.3.30  Vulgivaga exercens, tetraque libidine lustra,
3.3.31  Cognatis maculis contenta, sed inscia formae.
3.3.32  Sic unam ex alia reparant in tempora prolem,
3.3.33  Instaurantque vices, brevis aevi, et debita leto
3.3.34  Corpora, ne quando intereat genus omne

3.3.32  Sic unam ex alia reparant in tempora prolem,
3.3.33  Instaurantque vices, brevis aevi, et debita leto
3.3.34  Corpora, ne quando intereat genus omne peremptum
3.3.35  Sed prudens recti, et moris natura pudici
3.3.36  Altius intendit quiddam, et praestantius ultro
3.3.37  Largita est homini, dum oculis sentire, et honestam
3.3.38  Edixit speciem

Cur diversa struit varia sic arte laboris,
3.3.64  Quae nihil incassum, nihil et molitur inepte,
3.3.65  Posset utrisque unam pariter cum imponere legem?
3.3.66  Dicam. Sed modo nescio quam praevertere praestat
3.3.67  Erroris nebulam, ne caecus decipiare;
3.3.68  Publicam ob utilitatem, et magni commoda quaestus
3.3.69  Hoc homines statuisse

sua, innatum cordi et composcere sensum?
3.3.81  Scilicet haec frena imperio natura potente
3.3.82  Imposuit, legemque dedit, no aere, papyro,
3.3.83  Non saxo, medio penitus sed pectore scripsit.
3.3.84   Sed nunc tempus adest, illum ut redeamus in orbem,
3.3.85  Unde sumus nuper digressi, quaerere aventes,
3.3.86  Concubitu indulgere vago natura vetet

3.3.81  Scilicet haec frena imperio natura potente
3.3.82  Imposuit, legemque dedit, no aere, papyro,
3.3.83  Non saxo, medio penitus sed pectore scripsit.
3.3.84   Sed nunc tempus adest, illum ut redeamus in orbem,
3.3.85  Unde sumus nuper digressi, quaerere aventes,
3.3.86  Concubitu indulgere vago natura vetet cur
3.3.87  Solum hominem, cum

Scythas mecum percurre. Vagantur
3.3.113  montibus, ut pecudes, passim sylvisque, nec ullas
3.3.114  Aut miseri fruges, alimenta aut mitia norunt,
3.3.115  Nec torrere igni praedam, sed viscera cruda
3.3.116  Horrendum dictu! mandunt, et corpore vivo
3.3.117  Sapius ingluviem explevere. Vides quo apud ipsos
3.3.118  Nuptiae ubique in honore, qui avis cultus,

Quidquid enim exacto deflectit limite veri
3.4.36  Judice damnatur natura: quisquis et hujus
3.4.37  Legibus abludit, caecis ambagibus ipsum
3.4.38  Se misere impediit. Sed enim vis noscere, simplex
3.4.39  Quid natura velit? Gaudet mediocribus illa
3.4.40  Providaque utilium sectatrix vana refugit.
3.4.41  Quapropter mihi ne nubes, et inania

colore,
3.4.48  Et tragicam quarit matronae imponere larvam
3.4.49  Omnia magna crepans? Magno hanc constare labore,
3.4.50  Et vulgare nihil fungi, sed sanguine pasci,
3.4.51  Fortunis, fama, et cruciatu affirmat amici.
3.4.52  Quorsum tam vanis certant illudere tricis?
3.4.53  Praesertim facilem cum usum natura paravit

alium puduit pro se mactari, et amici
3.4.66  Incisis sua qui servavit commoda venis.
3.4.67   Quare justitiae, ipsius finitur et aequi
3.4.68  Foedus amicitiae modulis. Sed partibus aequum
3.4.69  nascitur e paribus, tantumdem ut det, habeatque
3.4.70  Alteruter, nullique super fas poscere quidquam est.
3.4.71  Plurima contra aliis largiri nil

ut det, habeatque
3.4.70  Alteruter, nullique super fas poscere quidquam est.
3.4.71  Plurima contra aliis largiri nil vetat: immo hic
3.4.72  Incipiunt pulcrae virtutis limina. Sed nec
3.4.73  Invidia est, quaecumque tener donavit, amicus
3.4.74  Accepisse. Pia scis vere ubi vivitur, atque
3.4.75  Optima amicitia? Vixere ubi nempe pudenter

Non dubitem: his dextro riserunt numine quondam
3.4.81  Dii faciles, Charitumque cohors, super atque benigno
3.4.82  Plena voluptatem diffudit copia cornu.
3.4.83   Dia sed utilitas est justi mater, et aequi,
3.4.84  Et fons, unde omnes virtutum divite vena
3.4.85  Erumpunt rivi, et campis spatiantur apertis.
3.4.86  Quid mihi contracta dissensum

et campis spatiantur apertis.
3.4.86  Quid mihi contracta dissensum hic fronte minaris?
3.4.87  Pone supercilium: neque te aurea nomine quidquam
3.4.88  Terreat utilitas: natura sed duce quo rem
3.4.89  Deducam, audi. Quid cessas? Nullis te ego quaero
3.4.90  Excipere incautum insidiis, neu lubrica contra
3.4.91  Arma fero, arguto rixantum more

terrorem, gaudia, amores
3.4.202  Explorat, vultumque, et lumina servat amici!
3.4.203  Irasci, odisse, atque eadem mutatus amare
3.4.204  Cum ipso, mentiri omnia, laudare omnia, sed nil
3.4.205  Sentire, aut tacita diversum volvere mente.
3.4.206  Planius haec eadem et melius vis? sylla paternas
3.4.207  Postquam Faustus opes, atque oblimavit avitas,

docto stipatumque platona menandro,
3.4.231  Compluresque alios: quos vidit ubi ordine longo
3.4.232  Burrhus, Aristophanis palmam porrexit utramque
3.4.233  Ad Nubes: sed nullus Aristophanes ibi erat, nec
3.4.234  Ullus praeterea liber. Ergo quid? Omnia ficta,
3.4.235  Et tantum liquido per murum ducta colore
3.4.236  Librorum species, segetem

species, segetem mentita Minervae,
3.4.237  Et domini fucus, figmentum, insania, nubes.
3.4.238  Burrhus ad haec; Non, o vesani macte cerebri
3.4.239  Fauste, exclamavit? Non. Sed caelo extulit acre
3.4.240  Judicium egregii functum novitate reperti.
3.4.241  En, ait, en dignam rem Fausto Sylla. Imitari
3.4.242  Humanos vultus licuit pictoribus, omnem

cetera: sit licet ille
3.4.305  Fabricio, prisco sit par probitate Catoni,
3.4.306  Punctum in amicitia nequeat tamen omne tulisse.
3.4.307  Illius est virtus etenim quasi gemma: sed auro
3.4.308  Includas gemmam, cupias si vertere in usus,
3.4.309  Nam secus haud vario ludet tam pulcra colore.
3.4.310  Sic tu virtutis nactus

3.4.319  laudo pudicitiam, miror magis: Accipe, si quis
3.4.320  Hanc, dicat, nolim. Quia mores nulla pudicos
3.4.321  Commendat species, nec tantum Juno pudica
3.4.322  Est, sed pulcra etiam. Doctus, jucundus amicus
3.4.323  Sit, comis, lepideque urbanus, amabilis idem,
3.4.324  Et morum facilis, vitiis qui ignoscere parvis
3.4.325  Possit Aristippo

aut medio jugale
4.1.15  Passeres umquam si agitasti, et olim
4.1.16   Aethere, Diva
4.1.17  Nostro adesses tunc etiam ut labori:
4.1.18  Sed cita se illi rapuere penna;
4.1.19  Tu tamen ridens me, Erycina, molli
4.1.20   Ore, rogasti,
4.1.21  Quid male esset mî? prece quidve blanda

4.1.26  Quisquis at nunc te juvenum fugit, mox
4.1.27  Igne correptus graviore supplex
4.1.28   Ad tua genva
4.1.29  Accidet: nec dona feres, sed ipse
4.1.30  Te ambiet donis, inimicam et ille
4.1.31  Sentiet rursum, male qui modo te
4.1.32   Spernit amantem.
4.1.33  Ergo nunc adsis,

carmen ludat amabile
4.4.38  Puella vocem solvere doctior;
4.4.39  Non illa poto bella, inanes
4.4.40  Romulidum canat aut labores:
4.4.41  Sed furta priscis cognita matribus
4.4.42  Dicet, secundo lumine quas Venus
4.4.43  Aspexit, aequalesque in uno
4.4.44  Caelicolas, hominumque turbas:

4.4.48  Conjugis, et vetitum cubile:
4.4.49  Vulcaniis et ridiculum artibus
4.4.50  Fuisse Martem Diis; et Adonidi
4.4.51  Junctam Diones filiam; sed
4.4.52  Parcet apri memorare dentem.
4.4.53  Mox et recentes defluet ad nurus,
4.4.54  Et scandet altas Illyridum domos.
4.4.55  Quot illa

4.7.6   Languidulisque omnes trudere corporibus
4.7.7  Morborum facies, duramque avertere mortem,
4.7.8   Quodque uno pestis te minor ipsa fuit.
4.7.9  Sed magis ingenua quod simplicitate pudici
4.7.10   Se produnt mores, queis neque candidius
4.7.11  Quidquam conspexi, aut oculis humanius hausi.
4.7.12   Quare hoc praecipue tu mihi

XIV. IN FUNERE PETRI CATUSCICH EGREGIAE SPEI PICTORIS EPIGRAMMA
4.14.1  Occidis heu matri miserandae flebilis, Alcon,
4.14.2   Sed magis antiquae flebilis heu patriae!
4.14.3  Cui, claris per te fuerat spes surgere Athenis
4.14.4   Aemulam Apellei flore magisterii.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report