Your search found 21252 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 21201-21236:

pro cruce Christi
Difficile non est, qui pro illa dimicat ultro.
Multoties et tunc palus crepitavit acutus,
Multoties et tunc vibravit sibila mucro,
Multoties et tunc titubavit lignea furca, 25
Sed non mutivit Nigro de Monte iuventus,
Nec tunc mutivit, nec dentem dente repressit;
Per campum fluvius decurrit sanguinis atri:
Nec tunc mutivit, nec dentem dente repressit;
Plurima per campum

Forsitan ad Montes? Montani in Montibus adsunt;
Ad campos fors? in campos de Montibus illi
Desilient; forsan vives, caput ut tibi collo
Tollatur? Tantum ad nubes tibi tendere restat. 70
Revera mures rodunt, sed corpore terram
Detorquent: aquila ad caelum sese unica tollit.
Ad furcam! laqueoque senem suspendite duro,
Ut sapiat, quam illi timor afferat utilitatem.
Et si Turca quis hic existat, qui quoque viles 75

Sol absconditus est et pernox luna resurgit.
Ille quis est, qui per montis iuga dura vagatur
Ad Montemque Nigrum gressum facit usque latenter?
Se fert nocte, diu permittit membra quieti; 90
Hic heros olim, sed nunc non amplius heros,
Sed calamus tenuis, qui flamine quoque movetur.
Si iuxta callem serpentem serpere, sive
Cespite sub viridi leporem audit scalpere terram,
Tum miser ille, fero serpente ferocior ante, 95

resurgit.
Ille quis est, qui per montis iuga dura vagatur
Ad Montemque Nigrum gressum facit usque latenter?
Se fert nocte, diu permittit membra quieti; 90
Hic heros olim, sed nunc non amplius heros,
Sed calamus tenuis, qui flamine quoque movetur.
Si iuxta callem serpentem serpere, sive
Cespite sub viridi leporem audit scalpere terram,
Tum miser ille, fero serpente ferocior ante, 95
Hic trepidare fere plus quam lepus

Tormentum fero corde secundum, quod Smail-aga
Morte meum patrem damnaverat intemeratum;
Corde fero demum tormentum, ac hoc superare
Non valeo, quod adhuc trahit auras tortor acerbus. 150
Sed per supremum supplex te posco Tonantem,
Permittas dominum mihi adire tuumque meumque,
Ut de corde meo possit tormenta movere.”
Et vigil haec illi prudentius ore reportat:
“Arma repone, heros ignote, caputque

aedes,
Stella refugit, erat Smail-agae haec ultima stella. AGMEN
In Cetinje, in Monte Nigro surrexerat agmen.
Exiguum numero, sed pugnis vivida virtus. 160
Vix numerat fortes centum, non, hercule, lectos
Ob formam faciemque decoram, sed cor ob acre;
Quisque petiturus non plures, ut dare possit
Terga fugae, verum binos, ut scindat eosdem,

AGMEN
In Cetinje, in Monte Nigro surrexerat agmen.
Exiguum numero, sed pugnis vivida virtus. 160
Vix numerat fortes centum, non, hercule, lectos
Ob formam faciemque decoram, sed cor ob acre;
Quisque petiturus non plures, ut dare possit
Terga fugae, verum binos, ut scindat eosdem,
Et moriturus quisque libens est pro cruce sacra, 165
Qua signat se, pro cruce libertateque cara.

sanguine caldum
Algentes horum flumen transire videtur.
Ignivomam longamque superbe deinde petentem 180
Sidera ballistam cernis; tua lumina fida
Haec non aspiciunt, quae in cinctu paenula celat...
Sed tenebrae densae nocturnum ens eripuerunt
Omne tibi; se illuc miles tulit unde volat vox.
Nox multa est, tenebris data, nubes astra recondit 185
Lucida, resplendens quoque ferrum paenula noxque.

quoque ferrum paenula noxque.
Agmen it obscurum, nocturnum et id anteit heros
Insignis. Si illum summissa voce vocaret
Ex sociis quisquam, tunc illum “Mirko” vocaret.
Agmen it obscurum, sed frustra quaeris ab illo: 190
Quo? Sicut quaeres frustra a fulgore caduco
Ac a terrifico tonitru, quo praecipitare
Approperent, tibi cum semper responsa remittant:
“Haec nihil ad nos! Haec a summo quaere Tonante,

tibi cum semper responsa remittant:
“Haec nihil ad nos! Haec a summo quaere Tonante,
Cuius in obsequium mortales se dare debent.” 195
Agmen it, ast: Quonam, qua pergit? Cognita tantum
Haec supra caelum stanti sunt. Sed sceleratus
Est certe gravis, in quem desuper iniectura
Est vim iustitiae eius sententia talem.
Agmen it et tacitum et surdum sub nocte per umbras. 200
Nemo sonos, carmen, vel risum fundit ab ore:
Vox

esse solutum:
Hoc gravius feriet, quo tardius incutit ictus. 210
Arma micantia non crepitant, nec murmure montes
Ignivomae replent ballistae, nec radiantes
Ad facilem gressum bullae tinnire suerunt:
Sed veluti gnari, quem gestent, sub pede prolis
Decrescunt Montes ac aspera fiunt plana. 215
Cum socio fido socius procedit eodem,
Constanti fidoque gradu velut astra gemella,
Subducto cum sole polus convolvitur

Pastor oves vigil in vicina convocat alpe, 240
Et ducis arietis aes huic dat responsa sonoro.
Ecce gregem proprium visurum cernis euntem
Nunc alium mitem pastorem. Non decor eius
Aurum ac argentum, sed virtus et toga nigra.
Cum funalibus et facibus non hunc comitantur 245
Illustres comites, et nec de turribus altis
Aera, sed occiduus sol est comes illius ac aes
Arietis adveniens clemens de monte propinquo.

cernis euntem
Nunc alium mitem pastorem. Non decor eius
Aurum ac argentum, sed virtus et toga nigra.
Cum funalibus et facibus non hunc comitantur 245
Illustres comites, et nec de turribus altis
Aera, sed occiduus sol est comes illius ac aes
Arietis adveniens clemens de monte propinquo.
Illius templum est spatium omne sub aetheris axe,
Ara verenda et mons et vallis, thus odor ille, 250
Qui sese

Ex mundo necnon ex sanguine pro cruce fuso.
Cum melioris heri famulus bonus agmen adiisset,
Auxilium Domini optavit, et inde vocatis
Fortibus ut iuvenis saxum conscendit in algens, 255
(Algebat saxum, sed cor fervebat) honestus
Et bonus ista senex tunc verba ferebat ad agmen:
“Tutores patriae, soboles mea, vos generavit
Haec regio, vere praerupta, sed aurea vobis.
Haec et avis vestris vitales tradidit auras, 260

Fortibus ut iuvenis saxum conscendit in algens, 255
(Algebat saxum, sed cor fervebat) honestus
Et bonus ista senex tunc verba ferebat ad agmen:
“Tutores patriae, soboles mea, vos generavit
Haec regio, vere praerupta, sed aurea vobis.
Haec et avis vestris vitales tradidit auras, 260
Haec patribus vestris vitales tradidit auras,
Haec vobis ipsis vitales tradidit auras:
Pulchrior hac vobis ulla haud existit in orbe.

Adstat et agmen adit properanter relligiosum
Accedensque seni dat constans ore loquelas:
“Per Dominum fratres, fortes ex Montibus istis, 340
Ferra micantia ne vagina diripiatis.
Novica notus ego sum, sed mutatus ab illo,
Non contra, vero cum vobis en eo flagrans
Sanguine Turcarum hasce meas modo tingere palmas.
Turca ferus dudum rapuit mihi quaeque tenebam, 345
Dextra mihi tantum sospes fortisque remansit,

Mortales, ut par Divo vis fiat eorum.
Sicque refecti inter se basia fida dederunt.
Immotum summo stetit agmen Numine plenum,
Nequamquam velut ensis inunctus sanguine, vulnus
Quo letale datur: sed ut aurea sanctaque penna, 375
Qua Deus acta notat patrum pro posteritate.
Occiduus sol iam se vertice condidit alto;
Discessitque senex ac agmen se tulit ultra.

illi 415
Praedam exactores, praeceps quasi fulmen in ipsam
Quadrupedis celeris quatiens terga irruit atrox,
Atque volans rapuit iaculum, quod, ad experiendum,
Versus Christiadam primum direxit euntem.
Sed quandoque manus fortis dormitat et armis 420
Nobilis herois: sic et decreta superna
Tunc statuere: pedem quadrupes offendit alacrem
Et iaculum stridit: leve inaequalique volatu
Non agnum mitem, sed vero lupum icit

Sed quandoque manus fortis dormitat et armis 420
Nobilis herois: sic et decreta superna
Tunc statuere: pedem quadrupes offendit alacrem
Et iaculum stridit: leve inaequalique volatu
Non agnum mitem, sed vero lupum icit atrocem
Et Saferi unum lumen de sede revellit, 425
Qui tunc Christiadam vinctum ducebat ad Agam.
Prosiliit virides in glebas lumen ademptum
Et rorabatur tepefacto Turca cruore.
Ut

Montanisque feris campos gelidasque cavernas,
Montes et virides silvas dedit. At miserando
Vulgo? Nec crustam panis porrexerat atri,
Ut lacrimis illam perfunderet. Ast ego fallor!
Ipse Deus dederat, sed iam abstulit omnia Turca. 510
„Eia.. tributum!“ Sed vulgo nunc unde tributum?
Unde talenta dabit propriam qui non habet aedem,
Aedem tranquillam, caput in quam abstrudere possit?
Unde talenda dabit proprium qui

Montes et virides silvas dedit. At miserando
Vulgo? Nec crustam panis porrexerat atri,
Ut lacrimis illam perfunderet. Ast ego fallor!
Ipse Deus dederat, sed iam abstulit omnia Turca. 510
„Eia.. tributum!“ Sed vulgo nunc unde tributum?
Unde talenta dabit propriam qui non habet aedem,
Aedem tranquillam, caput in quam abstrudere possit?
Unde talenda dabit proprium qui non habet agrum,
Sed Turcarum agros illi sudore rigandum

„Eia.. tributum!“ Sed vulgo nunc unde tributum?
Unde talenta dabit propriam qui non habet aedem,
Aedem tranquillam, caput in quam abstrudere possit?
Unde talenda dabit proprium qui non habet agrum,
Sed Turcarum agros illi sudore rigandum est? 515
Unde talenda dabit pecudes qui non habet, at cui
Sunt alienorum pecudes per saxa sequendae?
Unde talenta dabit qui non habet indumentum?
Unde talenda dabit qui non habet

„Panem, here, panem, namque diu non vidimus illum!“
„Expecta, vulgus, caelo dum vespere stellans
Nox cadat, et carnem dabo tunc pro pane perustam!“
Execrabilis hic dicta execranda resumit. 540
Sed quisnam latos angores explicet? Aequo
Quisnam animo possit tristes audire dolores?
Lapsa dies est, huic vesper successit et alto
Post illum tristis caelo nox praecipitavit,
Sicut acu pictum caelum est rutilantibus

falcati, qui maculati
Multoties fuerant iam sanguine Christiadarum,
Maiores octo cultri multique minores,
Ignivomae plures ballistae, quas tegit aurum, 645
Et minimae facile non possunt dinumerari.
Sed quidnam clava ferrata innititur illic,
Prodigium pulchrum nec lapso tempore visum,
Nonne lupo torvo clemens innititur agnus?
Nonne dracone truci innititur inclita musa? 650
Hercle, fides cernis, sed, amice, timere

Sed quidnam clava ferrata innititur illic,
Prodigium pulchrum nec lapso tempore visum,
Nonne lupo torvo clemens innititur agnus?
Nonne dracone truci innititur inclita musa? 650
Hercle, fides cernis, sed, amice, timere caveto,
Ne ferrata terat clava illas, neve catenas
In rigidas nervos, in ballistam atque sagittas
Arcum, in equum pugnacem equulum convertat inermem.
Non trepidant Slavae musae decedere vita 655

trepidare videres 660
Supra papilionem et te stans ante corusca
Sidera cerneret ex occasu luna bicornis,
Ut te dux aries cernit stans prae grege miti.
Caeca foris nox est et surda nec ulla sonat vox,
Sed tantum sensim mussat tenuissimus imber, 665
Caelum ut si doleat. Devicta luce tenebrae
Involvunt densae campos et culmina montis,
Ut digitos haud ante oculos discernere possis,
Nedum ea, quae

Igne repentino si figis lumina clara
Per campum deorsum, magnam turbam ire videbis; 685
Nox illos tristis seiungit, sunt tamen una.
Nunc illis callem collustrat fulguris ignis,
Nunc illam nox atra rapit; sed nocte per umbras
Ulterius facile gradiuntur et ocius illi
Inter se spatium capiunt et papiliones: 690
Nox atra est, summe cupiunt succedere tectis;
Idcirco miseri curant transire per umbras.

censes illum procedere cogi-
Dum pedibus nocturna ducentis cetera turba
Alipedis gressus eius vestigia calcat.
Forsitan ille timet terrorem noctis opacae
Et cupit hospitii comis contingere portam. 705
Sed iam tunc fulgor vibratus ab aethere primus
Aspexit latitans agmen post papiliones
In stationes tres positum, quo fortius esset.
Ac illic stetit agmen opacum fulmen ut instans,
Aut exardescens veluti Vulcania

Vulcania spuma, 710
Quae ruit in vallem de ignitis montibus hora,
Qua nil curantes homines dant membra quieti.
Immotum manet et voces aure aucupat agmen,
Ut cognoscat ubi dominus det lumina somno,
Sed nullam vocem captat, nisi quod petulanter 715
Et propere notus Safer sociique cachinnant
Praelibantque graves cruciatus Christiadarum.
Aga sedet magno sub papilione: tabacum,
Coffeam ac auras alternis haurit

divo;
Quae sitis ante cruoris erat, tum est facta poësis:
En qualis dulcedo ex divo carmine prodit!
Deinde duci Bauk haec Smail-aga est verba locutus:
„Dux Bauk, a nobis heros tu clarus haberis, 740
Sed si Montani mures nos aggrediantur,
Dic mihi, quot mures Montanos solus et unus
Tu Bauk, insignis noster dux, vulnere perdas?“
„Sex saltem, ductor noster!“ „Foedata canis, tu
„Dux Bauk, insignem te ferris ante

canis, tu
„Dux Bauk, insignem te ferris ante tenebam. 745
Et si viginti Montani nos peterent nunc,
Nostra fides Mahometica me sic adiuvet, unus
Ex humeris illis caput omnibus eriperem ense…
Sed quasi curarum mea mens fluitaverat aestu
Me meditante e festucaque bibente tabacum, 750
Quod nos deterret nox, ne nos exhilaremus
Thus vulgo dantes. Tu cantor es, hercule, notus,
Ast ego sum valde cupidus cantusque

vulgo;
Percute vulgus, eho! cum vulgo percute Turcas
Et cures servare tuum spectabile nomen. 820
Interea mergit trux Aga in pectoris ima
Consilium; vultus ductus et mulcet et arcet
Et frenat, saevi sed semper flamma furoris
Acrius in vultu flagrat; se ferre quietum
Vult mundo, verum tremor eius concutit artus. 825
Cum demum minime magnum celare furorem
Amplius adstantes potuisset, surgit et edit

Et caput inclinat, dextram sensim evehit ante os
Et suspendit eam postremo fronte remissa.
Nunc accede; dehinc, frater, mihi vaticinare,
Haec cuius cidaris veneranda est? "Haec Smail-agae
Est cidaris, sed nunc caput eius triste coronat." 905
Et cuius caput hoc est? “Hoc caput est Smail-agae,
Sed nunc luce carent illius lumina torva.”
Ornatus cuius mucro hic est? "Est Smail-agae
Mucro, sed illius costis modo tristis

Nunc accede; dehinc, frater, mihi vaticinare,
Haec cuius cidaris veneranda est? "Haec Smail-agae
Est cidaris, sed nunc caput eius triste coronat." 905
Et cuius caput hoc est? “Hoc caput est Smail-agae,
Sed nunc luce carent illius lumina torva.”
Ornatus cuius mucro hic est? "Est Smail-agae
Mucro, sed illius costis modo tristis adhaeret."
"Aurea cuiusnam sunt arma haec? "Sunt Smail-agae 910
Arma, sed in cinctu rubigo

Est cidaris, sed nunc caput eius triste coronat." 905
Et cuius caput hoc est? “Hoc caput est Smail-agae,
Sed nunc luce carent illius lumina torva.”
Ornatus cuius mucro hic est? "Est Smail-agae
Mucro, sed illius costis modo tristis adhaeret."
"Aurea cuiusnam sunt arma haec? "Sunt Smail-agae 910
Arma, sed in cinctu rubigo conterit illa."
Haec vestis cuius pretiosa est? "Est Smail-agae
Vestis, at haec nunc non radiatur

Et cuius caput hoc est? “Hoc caput est Smail-agae,
Sed nunc luce carent illius lumina torva.”
Ornatus cuius mucro hic est? "Est Smail-agae
Mucro, sed illius costis modo tristis adhaeret."
"Aurea cuiusnam sunt arma haec? "Sunt Smail-agae 910
Arma, sed in cinctu rubigo conterit illa."
Haec vestis cuius pretiosa est? "Est Smail-agae
Vestis, at haec nunc non radiatur lumine solis.”

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report