Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: sed Your search found 21252 occurrences
First 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 6155-6240:6155. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] Explicabimus primum de his, quę iudicium pręcessura sunt; deinde de ipso Iudicis aduentu; postremo de his, quę ipsius Iudicis sententiam secutura sunt. Nihil meo sensu loquar, sed illa, quę Scripturarum testimoniis Ecclesięque autoritate firmata nouero, veluti de ueritatis thesauro sublata, in medium proferam. Ante tamen, quam propositionis nostrę narrationem aggrediar, pauca quędam discutienda
6156. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] necesse est, ut in fine temporum iterum iudicemur? Cum pręsertim dicat Scriptura : Non iudicat Deus bis in idipsum. Respondebimus, Deum quidem ista statuisse, non ut mutaret sententiam ante latam, sed ut mundo faceret manifestam. Nunc illa nos penitus latet, atque hinc migrantium nec merita quidem nosse possumus, nec pręmia, soli Deo nota sunt, et quibus ille uoluerit speciali quodam dono reuelare. Vtraque autem tam pręmia, quam
6157. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] omnino iudex dici potest, de una eademque re bis iudicasse, qui, quod antea judicarit, nunc se idipsum ratum firmumque habere pronunciet. Itaque non est propterea ad iudicandum uenturus Dominus noster, ut sententiam olim factam mutet, sed ut approbet, et (sicut dixi) manifestet, et nemo sit, qui non intelligat, quia iustus est Dominus, et rectum iudicium eius. Igitur solata quęstione, illa iam consyderare incipiamus, quę Iudicis ac Domini nostri aduentum pręcessura
6158. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] multorum; quod post hęc prędicabitur Euangelium quodque in loco sancto stabit abominatio desolationis a Daniele olim prędicta; denique ait, quod tunc erit tribulatio magna, qualis non fuit ab initio mundi usque modo neque fiet: sed propter electos tempus afflictionis arctabitur, ne diutina uexatione a fide deficiant. Postremo dicit, quod pseudoprophetę illi et pseudochristi dabunt signa magna et prodigia. Hoc autem ideo prędictum, ne quis fidelis his captas
6159. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] nisi quod pseudoprophetas palam prędicantes nondum audiuimus. Persecutiones tamen a Mahumetanis patimur, et in dies Christianorum regna infidelium armis occupantur. Et nihilominus inter tribulationes istas non minuitur malicia multorum, sed abundat. Neque solum refrixit charitas, uerum etiam odia multiplicantur. Haud satis est Christianis, quod ab infidelibus infestantur, inter se dimicant, inter se digladiantur, gens contra gentem, regnum aduersus regnum. Nostra quippe
6160. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] Valeriano autem et Gallieno imperantibus, Cyprianus, Carthaginensis episcopus, martyrio coronatus est. Persecutionem a Valeriano suscitatam Gallienus sedauit. Eo deinde a Persis capto rursum mouit persecutionem Aurelianus imperator: sed non multo post ab ęmulis imperii occiditur. Quid pręterea dicam? Quanta Christianorum strages facta sit Diocletiano Maximianoque imperantibus, quanta Maxentio, quanta Licinio, quanta Constantio Arriana hęresi subuerso? Sapor quoque,
6161. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] hos Vandalorum Alanorumque gentes cum Genserico suo rege Arriana hęresi et ipso polluto, tunc ab Hyspania ad Aphricam profecto, catholicam fidem persecutę sunt. Et cum ita sit, nonne mirum uidetur, quomodo tandem non solum steterit, sed etiam aucta ac dilatata sit Christiana religio non repugnando persecutoribus, sed eorum immanitatem rabiemque tolerando? Porro, qua id ratione factum sit, audi. Vnus occidebatur, plurimi conuertebantur; deficere coeperunt
6162. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] polluto, tunc ab Hyspania ad Aphricam profecto, catholicam fidem persecutę sunt. Et cum ita sit, nonne mirum uidetur, quomodo tandem non solum steterit, sed etiam aucta ac dilatata sit Christiana religio non repugnando persecutoribus, sed eorum immanitatem rabiemque tolerando? Porro, qua id ratione factum sit, audi. Vnus occidebatur, plurimi conuertebantur; deficere coeperunt interfectores, et multiplicari non cessarunt confessores. A priuatis ad prętores, a
6163. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] uiguit, crudelitas grassata est, proditio inualuit, protervitas insurrexit, tumor mentis inundavit, omne uoluptatis genus multiplicauit? Quando major in religiosis simulatio pietatis? Sacerdotium quęritur, non boni ęterni desyderio, sed spe lucri temporalis. Denique inter Ecclesię rectores major est adipiscendę rei cupiditas quam saluandarum animarum cura. Quorsum ista recensuimus, nisi ut ex Apostoli sententia dies nouissimos jam uenisse noscamus? Abundauit igitur
6164. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] terrenorum bonorum pollicitatione subuertet plurimos, minis perterrefaciet, prodigiis fallet, ui opprimet. Rari erunt, qui occidi pręoptabunt quam a pietate discedere. Hos suppliciis afficiet iniquus ille et per tormenta disperdet. Sed qui pro Christi nomine mori non recusabunt, uiuere cum Christo incipient in ęternum et tanquam uictores immortalitatis gloria coronabuntur. Erit itaque persecutio aduersus fideles, qualis non fuit ab initio, neque fiet.
6165. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] recusabunt, uiuere cum Christo incipient in ęternum et tanquam uictores immortalitatis gloria coronabuntur. Erit itaque persecutio aduersus fideles, qualis non fuit ab initio, neque fiet. Sed dicamus prius de ortu Antichristi; deinde de gestis; postremo de interitu eius, non multum post futuro. Neque enim Deus illum diu regnare patietur, qui ad tantam humani generis perniciem insurrecturus est, ut omnibus mortem meditetur,
6166. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] interficiet robustos et populum sanctorum. Tunc enim eo Ecclesiam persequente plurimi martyrio coronabuntur. Contra Principem Principum consurget, hoc est contra Christum. Sine manu conteretur; non utique manu uel armis Christus Dominus, sed spiritu oris sui interficiet impium. Interim uideamus, quid de eius persecutionibus in Scripturis prędictum sit, ut fidelis populus uenturam super se tempestatem agnoscens, ne ab ea lędatur, pręparet animum ad patienda illa
6167. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] (ut subiungitur) carnes pinguium comedet, et ungulas eorum dissoluet . Carnaliter enim uiuentes, quibus blandiri uidebatur, perdet: et ungulas, quibus ipsi se insistere putabunt, dissoluet, ne rectum iter queant incidere, sed a uero deuium, dum erroribus implicantur. De utriusque tempore tam Christi quam Antichristi in Apocalypsi est scriptum: et uidi angelum descendentem de cęlo,
6168. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] mei, possidete uobis regnum ab initio paratum. Alteris econtrario: Ite maledicti in ignem ęternum. Quod si Dominus post iudicium in terra regnaturus esset, non uocaret electos, ut ad se uenirent, et regnum ipsis paratum possiderent; sed potius dixisset: manete hic mecum mille annos, ut in terra mecum regnetis. Aut quomodo iustis semper regnum cęlorum promitteret, si prius terrenum esset daturus? Poenitentiam agite , inquit, et appropinquabit regnum
6169. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] beati, qui persecutionem patiuntur propter iustitiam: si rursum beati sunt, qui argentum aurumque in terra possident, qui liberorum procreationi operam impendunt, qui conuiuia laute parant et crapulantur atque aliis dominari affectant. Sed Iudęorum ista tam uana expectatio est, ad pristinas uoluptates uotis omnibus anhellantium, non Christianorum, qui post corporum glorificationem istis se non indigere sciunt, dicente Domino: In resurrectione neque nubent, neque
6170. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] ista tam uana expectatio est, ad pristinas uoluptates uotis omnibus anhellantium, non Christianorum, qui post corporum glorificationem istis se non indigere sciunt, dicente Domino: In resurrectione neque nubent, neque nubentur, sed erunt similes angelis . Et de epularum usu prędicat Apostolus : Non est regnum Dei esca et potus, sed iustitia, et pax, et gaudium in spiritu sancto . De hoc satis. Nunc ad
6171. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] non indigere sciunt, dicente Domino: In resurrectione neque nubent, neque nubentur, sed erunt similes angelis . Et de epularum usu prędicat Apostolus : Non est regnum Dei esca et potus, sed iustitia, et pax, et gaudium in spiritu sancto . De hoc satis. Nunc ad reliqua propositi nostri explicanda redeat oratio. Coepimus quippe de persecutione Antichristi loqui. Tanta igitur erit calamitas temporum illorum,
6172. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] ut, si paulo longius protenderetur, etiam electi deficerent, dicente Domino in Euangelio: Nisi breuiati fuissent dies illi, nequaquam salua esset ulla caro . Quomodo autem breuiabuntur dies illi? Non, quod dies breuior sit futurus, sed quod non multum temporis Antichristus pręualebit. Sęuiet ille totis uiribus in Ecclesiam Dei. Vnde in Daniele dicitur: Cor eius aduersus testamentum sanctum . Et quoniam uerę religioni
6173. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] sunt? Qui uero neque signis, neque minis, neque pręmio a proposito receptę ueritatis mouebitur, hic (ut Esaias ait) preciosior erit auro et mundo obrizo . Quid enim inter homines preciosius Christiano non tormenta, sed Deum timente et pro Christi confessione mori parato? Ille quidem miraculorum pręstigiis fallet, sed incautos; comminationibus terrebit, sed timidos; palpatione deliniet, sed molles et obscoenitatibus assuetos; poenis autem non
6174. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] hic (ut Esaias ait) preciosior erit auro et mundo obrizo . Quid enim inter homines preciosius Christiano non tormenta, sed Deum timente et pro Christi confessione mori parato? Ille quidem miraculorum pręstigiis fallet, sed incautos; comminationibus terrebit, sed timidos; palpatione deliniet, sed molles et obscoenitatibus assuetos; poenis autem non conficiet, nisi in fide fortes, quorum mors uitę ęternę munere compensabitur. Certissima enim erit
6175. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] erit auro et mundo obrizo . Quid enim inter homines preciosius Christiano non tormenta, sed Deum timente et pro Christi confessione mori parato? Ille quidem miraculorum pręstigiis fallet, sed incautos; comminationibus terrebit, sed timidos; palpatione deliniet, sed molles et obscoenitatibus assuetos; poenis autem non conficiet, nisi in fide fortes, quorum mors uitę ęternę munere compensabitur. Certissima enim erit uictoria nolle parere impii huius imperio.
6176. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] Quid enim inter homines preciosius Christiano non tormenta, sed Deum timente et pro Christi confessione mori parato? Ille quidem miraculorum pręstigiis fallet, sed incautos; comminationibus terrebit, sed timidos; palpatione deliniet, sed molles et obscoenitatibus assuetos; poenis autem non conficiet, nisi in fide fortes, quorum mors uitę ęternę munere compensabitur. Certissima enim erit uictoria nolle parere impii huius imperio. Impiissimum immo et immanissimum
6177. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] uel in peccatis obdurati poenitenam agere neglexerint. Hi in terram trahentur et ad inferos usque descendent. Tunc autem stellę cęli erant, quando credentes baptizabantur et Spiritu Sancto illuminati in Ecclesia fulgebant. Sed fulgorem suum in tenebras conuerterunt terrenis negociis dediti, contempto cęlesti bono, fidelibus duntaxat poenitentibusque promisso. Antichristus pręterea ante interitum suum, cum uiderit
6178. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] diceret: Loquere nobis tu, non loquatur Dominus, ne forte moriamur . Ipsum, inquam quem postea armati milites cum uellent comprehendere, et ille respondisset: Ego sum , sustinere nequiuerunt, sed in terram ueluti fulmine percussi retrorsum ceciderunt. Et tunc quidem passurus aduenerat. In iudicio autem impassibilis apparebit, iustus in omnes, ut reddat singulis, quod merentur, sine bonum siue malum. Terrores igitur de cęlo
6179. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] Et quoniam nunc quoque, quoties aliquid contingit nouum et inusitatum, semper mali aliquid futurum auguramur, iccirco sequitur: Arescentibus hominibus prę timore et expectatione eorum, quę subsecutura sunt, non hic, aut illic, sed uniuerso orbi cunctisque nationibus proximo iam sęculorum fine. Porro iusti in afflictione persecutionis positi Deo supplica[bu]nt, ut ab his liberentur nec ab Antichristo
6180. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] quem Dominus Iesus interficiet spiritu oris sui et destruet illustratione aduentus sui . Ante tamen Enoch et Heliam uenturos constat, ad quorum prędicationem Iudęi quoque, qui tunc uiui aderunt, ad Christum conuertentur: sed iidem (ut diximus) ab Antichristo interficientur. Et quoniam persecutio (ut dictum est) tres annos cum dimidio perseuerabit, in Apocalypsi legimus: Ciuitatem sanctam
6181. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] atteretur, et habitatores eius sicut hęc interibunt . Terrę igitur habitatores iusti iniustique, qui tunc superstites erunt, eodem igni absumentur. Verum tamen idem ignis alios purgabit, alios torquebit; aliis lucebit, alios uret. Sed ex animantibus nullum relinquet in terra uiuum. Idem enim propheta uaticinatur et ait: Ecce Dominus dissipabit terram, et nudabit eam, et affliget faciem eius, et
6182. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] scribens: Terribilis , inquit, quędam expectatio iudicii, et ignis emulatio, quę consumptura est aduersarios . Consumentur aduersarii, consumentur utique et iusti, sed alteri ad uitam, alteri ad mortem. Diuersum enim faciet euentum diuersę uitę ratio, dicente Zacharia propheta : Erunt in omni terra, dicit Dominus, partes duę in ea
6183. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] declarat dicens: et ducam tertiam partem per ignem, et uram eos sicut uritur argentum, et probabo eos, sicut probatur aurum . Et fideles ergo probandi sunt per ignem; non tamen sicut ligna et palea, quę in igne deficiunt, sed sicut argentum et aurum, quę quanto magis excoquuntur, tanto puriora euadunt. Hoc prorsus futurum ipsi sancti in psalmis confitentur et ad Dominum conuersi aiunt: Probasti
6184. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] de uiuis tantummodo iudicant, hic etiam de mortuis. Soli enim morientium merita nota sunt, cui nihil est occultum. Iudicabit igitur uiuos et mortuos; non quod aliqui incendio illi superstites futuri sint. Nemo enim ab eo uiuus euadet; sed quia neque uiuentium facinora neque morientium ambigui exitus eum latere poterunt, cuius oculis nuda et aperta sunt omnia, cui denique cuncta pręsentia sunt et nihil pręteritum uel futurum. De tuba ista angelica in Mattheo
6185. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] reuocat Apostolus seminum similitudine: Quod seminas , inquit, non uiuificatur, nisi prius moriatur . Et quid seminas? Non corpus, quod futurum est, seminas, sed nudum granum, ut puta tritici aut alicuius cęterorum. Deus autem dat illi corpus, sicut uult, et unicuique seminum proprium corpus. Non ergo dat tritico sato corpus ordei neque ordeo sato corpus tritici. Misce semina tritici, et
6186. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] et in carne mea uidebo Deum meum, quem uisurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius. Reposita est hęc spes mea in sinu meo . Hoc quoque contra eorum errorem facit, qui dixerunt, corpora quidem surrectura, sed ex materia omnibus communi. Falsum autem id esse uerba hęc probant: Circumdabor , inquit, pelle mea, et carne mea, et non aliena pelle, uel carne. Et oculi mei, non alieni, et ego ipse, non alius uidebo Deum meum .
6187. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] peruenire cupiunt. Saducei, quia negabant resurrectionem, confundere uolebant Christum, et ab eo quęsierunt de muliere, quę septem maritos habuit alium post alium, cuius , inquiunt, ex his erit uxor in resurrectione ? Sed quoniam, ubi non est mors ultra, non est necesse, ut generatio succedat — id enim in supplementum fit decedentium — ideo audiunt: Erratis nescientes Scripturas neque uirtutem Dei. In resurrectione enim neque nubent neque
6188. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] ubi non est mors ultra, non est necesse, ut generatio succedat — id enim in supplementum fit decedentium — ideo audiunt: Erratis nescientes Scripturas neque uirtutem Dei. In resurrectione enim neque nubent neque nubentur, sed erunt sicut angeli Dei in cęlo . Igitur sicut inter angelos non intercedunt connubia, ita nec inter illos, qui resurgent incorrupti atque immortales. Membraque diuersi sexus erunt ad corporis decorem, non ad concupiscentiam. Adam
6189. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] Adam et Eua in paradiso nudi erant, nec erubescebant, quia libidinis motum nondum senserant. Tunc autem uerecundari coepere de sua nuditate, cum peccassent. Erunt itaque sancti omnes sicut angeli in cęlo, non tamen in aliena, sed in sua substantia, non sexu mutato, sed carnalis copulę cupiditate sublata. Quod si multi carne adhuc mortali uiuentes a carnalibus concupiscentiis sese abstinent, quanto magis illi, quibus angelorum promittitur similitudo quique de
6190. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] erant, nec erubescebant, quia libidinis motum nondum senserant. Tunc autem uerecundari coepere de sua nuditate, cum peccassent. Erunt itaque sancti omnes sicut angeli in cęlo, non tamen in aliena, sed in sua substantia, non sexu mutato, sed carnalis copulę cupiditate sublata. Quod si multi carne adhuc mortali uiuentes a carnalibus concupiscentiis sese abstinent, quanto magis illi, quibus angelorum promittitur similitudo quique de terrenis iam facti fuerint cęlestes?
6191. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] Iudicium iudicio comparasse mihi uidetur, perinde ac si dicat: sicut nunc filia archisinagogi et filius uiduę et Lazarus cum mortui essent audierunt uocem Filii hominis, et a mortuis resurrexerunt, ita erit hora illa, quam non uenisse, sed uenire dixit. Vocem Filii hominis mortui omnes audient, et audita reuiuiscent; sed non sicut isti, qui nunc suscitantur iterum morituri. Mors enim ultra non erit. Talis resurrectionis ibi quoque facit mentionem Dominus, ubi ait
6192. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] et filius uiduę et Lazarus cum mortui essent audierunt uocem Filii hominis, et a mortuis resurrexerunt, ita erit hora illa, quam non uenisse, sed uenire dixit. Vocem Filii hominis mortui omnes audient, et audita reuiuiscent; sed non sicut isti, qui nunc suscitantur iterum morituri. Mors enim ultra non erit. Talis resurrectionis ibi quoque facit mentionem Dominus, ubi ait : Hęc est uoluntas Patris mei,
6193. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] quisquis nobis non satis credit, saltem gentilibus ueri scrutatoribus adhibeat fidem. Seneca in quadam ad Lucilium epistola: Nihil ex his, quę sunt, interire ait, sed ad sua redire principia. Ideo mors , inquit, quam pertimescimus ac recusamus, intermittit uitam, non eripit; ueniet iterum dies, qui nos reponat in lucem . Hoc idem
6194. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] Laertius, qui uitas scripsit philosophorum, Theopompum , ait, octauo Philippicorum libro dixisse, reuicturos homines immortalesque futuros . Isti quidem non erant Christiani, et contra calumniatores pro nobis stabant. Sed neque opus est, ut omnia cauillantium argumenta refellamus, quando quidem ab Ecclesię doctoribus iampridem uerissimis efficacissimisque rationibus confutata sunt, explosa et exsibilata.
6195. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] Amodo uidebitis filium hominis sedentem a dextris uirtutis Dei et uenientem in nubibus cęli . Nemo, fratres, dubitet id implendum, quod a Veritate est pręnunciatum. Mentiri Veritas non potest; alioquin non esset ueritas, sed mendacium. Cęlum , inquit, et terra transibunt, uerba autem mea non pręteribunt . Omnia itaque certissime fient, quę uel ab ipso uel ab apostolis, uel a prophetis prędicta sunt. Omnibus ergo Christus Dominus
6196. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] Vnum quoque se cum patre esse ostendit dicens : Sicut Pater suscitat mortuos et uiuificat, sic et Filius, quos uult, uiuificat . Neque enim Pater iudicat quenquam, sed omne iudicium dedit Filio, ut omnes honorificent Filium, sicut honorificant patrem. Tam enim persona Filii quam persona Patris honoranda est, quoniam in substantia unum sunt. Et potestatem , inquit, dedit ei iudicium facere,
6197. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] scribens: An nescitis , inquit, quoniam sancti de hoc mundo iudicabunt ? Et iterum: Nescitis, quoniam angelos iudicabimus? Quanto magis secularia ! Sed quęri potest: quomodo angelos iudicabunt, cum iam iudicati sunt, alii ad perennem gloriam, alii ad ignem ęternum? Non ergo sancti angelos iudicabunt, sed eorum opera in hominibus, bonorum in bonis, malorum in malis. Boni enim
6198. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] secularia ! Sed quęri potest: quomodo angelos iudicabunt, cum iam iudicati sunt, alii ad perennem gloriam, alii ad ignem ęternum? Non ergo sancti angelos iudicabunt, sed eorum opera in hominibus, bonorum in bonis, malorum in malis. Boni enim homines, quia bonorum angelorum inspirationi consenserunt, pręmiabuntur. Mali, quia dęmonum tentationi non restiterunt, damnabuntur. Et si angelos ,
6199. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] inferius deprimantur. Iudicium erit super uiuos et mortuos, super mediocriter bonos et mediocriter malos. Electi enim non ueniunt in iudicium, et impii iam iudicati sunt. Omnes itaque resurgent, sed non omnes iudicabuntur. Sic enim in Ioanne est· scriptum: Qui credit in eum, non iudicatur; qui autem non credit, iam iudicatus est, quia non credit in nomine
6200. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] nomine unigeniti Filii Dei . In eodem ipse Saluator ait: Amen, amen dico uobis, quia, qui uerbum meum audit et credit ei, qui misit me, habet uitam ęternam et in iudicium non uenit, sed transibit a morte ad uitam . Dissentire uidetur ab hac sententia Paulus Apostolus dicens: Omnes nos exiberi oportet ante tribunal Christi . Non tamen diuersum erit, si rite dictum istud pensabimus. Omnes enim ante
6201. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] morte ad uitam . Dissentire uidetur ab hac sententia Paulus Apostolus dicens: Omnes nos exiberi oportet ante tribunal Christi . Non tamen diuersum erit, si rite dictum istud pensabimus. Omnes enim ante tribunal Christi sistentur, sed non ideo, ut omnes judicentur; illi uidelicet, quorum iam factum est pręiudicium, non solum a Deo, sed etiam ab Ecclesia Dei, quę multorum reliquias in terra uenenatur et eos, qui non crediderunt, in sacrario sepeliri prohibet, ut
6202. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] ante tribunal Christi . Non tamen diuersum erit, si rite dictum istud pensabimus. Omnes enim ante tribunal Christi sistentur, sed non ideo, ut omnes judicentur; illi uidelicet, quorum iam factum est pręiudicium, non solum a Deo, sed etiam ab Ecclesia Dei, quę multorum reliquias in terra uenenatur et eos, qui non crediderunt, in sacrario sepeliri prohibet, ut iam iudicatos demonstret. Absurdum quoque uidetur, Ut, quos Christus secum iudicaturos dixit, nos
6203. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] interpretatur Domini iudicium. Eo igitur loci, qui iudicandi erunt, turmatim confluent, ubi Iudicis thronus positus erit. Et si is locus uallis Iosaphat erit, quę in Iudęa est, quomodo locus tam angustus tantam capiet multitudinem? Sed quemadmodum ingens exercitus ad ducem suum congregari dicitur, ita ad uallem illam omnes congregabuntur, sed alii in ualle, alii circa uallem. Et licet extremi inde procul consistent, quia tamen primis contigui erunt, omnes in ualle
6204. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph | SubSect | Section] positus erit. Et si is locus uallis Iosaphat erit, quę in Iudęa
est, quomodo locus tam angustus tantam capiet multitudinem? Sed quemadmodum
ingens exercitus ad ducem suum congregari dicitur, ita ad uallem illam omnes
congregabuntur, sed alii in ualle, alii circa uallem. Et licet extremi inde
procul consistent, quia tamen primis contigui erunt, omnes in ualle congregandos
dixit. Angelorum autem ministerio congregabuntur. Et mittet , inquit
soluti Euangelicę
relinquimur ueritati. Simul rapiemur cum illis, qui sub lege erant et primi in
Christo mortui sunt. Non est autem dicendum, quod alii prius, alii posterius
resurgant. Omnes simul resurgent tam iusti quam impii. Sed soli iusti cum
glorificatis corporibus rapientur in nubibus obuiam Christo, ut descendentem ad
terram Dominum fideles serui reuerenter comitentur, asseclę et assessores in
throno sedentis. Restabunt adhuc alii minus perfecti, fideles
te? Aut
nudum, et cooperuimus te? Aut quando te uidimus infirmum, aut in carcere, et
uenimus ad te ? Hi profecto dicere mihi uidentur: Si in istis angustiis,
Domine, te uidissemus, non solum uitę necessaria tibi ministraremus, sed
nosmetipsos nostraque omnia tradidissemus. Usque adeo tua nos pręsentia
delectaret; denique tuam inopiam suscipere et nostras opes tibi tradere parati
essemus. Et ille respondens dicet: Amen dico uobis, quandiu fecistis uni de
sunt, maledicent. At tamen peccatorum suorum conscientia compulsi iuste id se
pati palam fatebuntur. Ite, maledicti, recedite, iniqui, abite, aduersarii Dei
Patris et Filii eius. Ite non in terras longinquas, non in fines orbis terrę,
sed in ignem ęternum, in ignem inextinguibilem, in semper ardentes flammas, in
ignem, qui paratus est diabolo et angelis eius; ut quorum suggestioni paruistis
in omni opere malo, eos etiam poenę uestrę consortes participesque habeatis.
nobis, quibus dictum fuit: Poenitentiam
agite, et appropinquabit regnum cęlorum . Nunc quia, dum tempus
suppetebat, poenitentiam contempsistis, obstinati cum obstinatis in igne
ardebitis, in igne illo, cuius ardor non consumit, sed cruciat; in igne illo,
inquam, in quo tam uos corporei quam demones incorporei poenas luetis perpetuas
atque perennes. Ne quis autem
miretur, quomodo spiritus incorporei ab
in qua lucus erat idolo consecratus. Ob hoc destruendam uidit propheta
et ait: Ecce dies ueniunt,
dicit Dominus, et non uocabitur locus iste amplius Tophet, sed uallis
occisionis . Ennon autem in Hebreo gehennon dicitur, inde gehennam dictam
putant quasi mortis locum, hoc est, locum iniquis ad ęternam mortem destinatum.
Quis igitur non exhorrescat audiens tam tetra inferni
alligatum, Tityum renascente iecore uolucres pascentem, Sysiphum
toto pectore saxa iterum ruitura in altum impellentem, Tantalum quoque inter
aquas et poma siti fameque laborantem atque alia id genus multa. Nos non de
poeticis figmentis, sed de ueritatis fonte, de sacrę Scripturę fidelibus
testimoniis colligimus, quę in medium proferamus, ut nemo dubitet, quin uera
sint, nisi qui de Deo quoque dubius est et infidelitate desipit, ut pereat,
quodque modo non credit corde,
reor, quod in Euangelio dicitur: Ibi erit fletus et
stridor dentium . Fletum fumus ignis excitabit, frigoris autem uis
dentium stridorem incutiet. Non negamus tamen diuersas esse poenas in inferno
nec omnes ęque torquendos, sed iuxta criminum mensuram alios grauius, alios
leuius puniri. Hoc in Euangelio discimus,
ubi dicitur: Tolerabilius erit terrę Sodomorum et Gomorreorum in die Iudicii
ullus erit
locus. Illi ergo, qui semel in inferno relegati fuerint, tanquam inimici diuinę
maiestatis plecti debent; qui uero super terram adhuc uiuunt, ueluti qui ex
inimicis, dum tempus poenitendi suppetit, effici amici queunt. Sed certe, sicut
de beatorum gloria est dictum: Nec oculus uidit, nec auris audiuit, nec in
cor hominis ascendit , quanta pręparauit Deus his, qui diligunt eum, ita
ediuerso de reproborum poena dicendum uidetur, quod ea neque
non capit humana?
Operęprecium erit tamen, quę hac de re nobis sacrę Scripturę tradunt, pauca de
multis delibare, ne cui prolixior sermo oneri sit. Beatorum locum non in insulis
fortunatis, non in Elysiis campis, ut poetę fabulantur, sed in cęlo esse
credimus. Hoc nobis Saluatoris nostri indicat ascensio. Cernentibus enim
apostolis cum glorificato corpore ascendit in cęlum. Paulus quoque apostolus
raptus fuit usque ad tertium cęlum, et illic audiuit arcana uerba,
pedum mearum . Et psalmista :
Dominus , inquit, in templo sancto suo, Dominus in cęlo sedes
eius . Non quod Deus loco circumscribatur, qui ubique est, sed quod sanctis
suis in cęlo pręparauerit habitaculum, loco prę cęteris nobilissimo atque
clarissimo. Sed est et aliud cęlum isto sublimius, de quo dicitur
:
inquit, in templo sancto suo, Dominus in cęlo sedes
eius . Non quod Deus loco circumscribatur, qui ubique est, sed quod sanctis
suis in cęlo pręparauerit habitaculum, loco prę cęteris nobilissimo atque
clarissimo. Sed est et aliud cęlum isto sublimius, de quo dicitur
: Cęlum cęli Domino, terram
autem dedit filiis hominum . De quo et Salomon, cum templum Deo
dedicaret,
hęreditate
possidebunt terram, et habitabunt in sęculum sęculi super eam . Et in
Euangelio: Beati mites, quoniam ipsi possidebunt terram . O uotis omnibus
optandam terram, quę iustorum est et mitium, quę non deorsum est, sed sursum, et
non mortuorum terra, sed uiuorum. In hanc se quandoque uenturum sperauit Dauid
, dicens: Placebo Domino in
regione uiuorum . Hęc terra, et hęc
et habitabunt in sęculum sęculi super eam . Et in
Euangelio: Beati mites, quoniam ipsi possidebunt terram . O uotis omnibus
optandam terram, quę iustorum est et mitium, quę non deorsum est, sed sursum, et
non mortuorum terra, sed uiuorum. In hanc se quandoque uenturum sperauit Dauid
, dicens: Placebo Domino in
regione uiuorum . Hęc terra, et hęc regio est Hierusalem cęlestis,
justorum multa gloria . Et rursum psalmista ait: Ibi lętabimur in
idipsum, qui dominatur in uirtute sua in ęternum . Denique discipulos
suos consolatur pius pręceptor: Plorabitis et flebitis , inquit, sed
tristitia uestra conuertetur in gaudium, non gaudium, quod rursum mutari
possit in tristitiam, sed quod ulterius nemo tollet a uobis, gaudium
perpetuum et ęternum . Cuius quidem gaudii partem aliquantulam in hac
in uirtute sua in ęternum . Denique discipulos
suos consolatur pius pręceptor: Plorabitis et flebitis , inquit, sed
tristitia uestra conuertetur in gaudium, non gaudium, quod rursum mutari
possit in tristitiam, sed quod ulterius nemo tollet a uobis, gaudium
perpetuum et ęternum . Cuius quidem gaudii partem aliquantulam in hac
quoque uita serui Dei interdum sentiunt sed referre uerbis nesciunt. Hęc est
enim manna illud absconditum, quod
in gaudium, non gaudium, quod rursum mutari
possit in tristitiam, sed quod ulterius nemo tollet a uobis, gaudium
perpetuum et ęternum . Cuius quidem gaudii partem aliquantulam in hac
quoque uita serui Dei interdum sentiunt sed referre uerbis nesciunt. Hęc est
enim manna illud absconditum, quod in Apocalypsi uincenti datur. Ad hunc cibum
inuitat nos Propheta dicens: Gustate et uidete, quam suauis est Dominus .
Quid pręterea dicemus de quiete illa,
maior sole est
Deus, qui fecit illum. De ista luce nec Esaias
tacuit: Non erit , inquit, amplius tibi sol ad lucendum per diem, nec
splendor lunę illuminabit te, sed erit tibi Dominus in lucem
sempiternam . De hac luce et psalmista
cecinit dicens: Lux orta est iusta, et rectis corde lętitia . Est lux
uera, quę illuminat omnem
iocundius, quid suauius potest desyderari? Quas autem et quam eximias corporibus
sanctorum dotes largiturus est benignissimus Dominus, breuiter cursimque
dicemus, ac ne id quidem nostro sensu, sed assertionis diuinę autoritate, de qua
dubitare crimen impietatis est. Iam primum (ut Paulus ait) mortale hoc
induet immortalitatem, et corruptibile hoc induet incorruptionem . O
inęstimabile Dei donum, hominem ex
beatificato dantur, quia purum erit, quia splendidum et illustre.
Fulgebunt , inquit , iusti
sicut sol in regno Patris sui . Non tamen ęqualiter fulgebunt, sed ut
quisque magis meritus fuerit, ita et magis relucebit, dicente Apostolo
: Alia claritas solis,
alia claritas lunę et alia claritas stellarum . Stella
mortuorum.
Agilitas etiam donabitur corpori sanctificato. Hoc sibi sperauit Abacuch
propheta dicens: Ponet pedes meos quasi ceruorum . Veloces quidem cerui
sunt, sed celerior nemo excussa sagitta. Hanc itaque agilitatem sagittę
comparauit Dauid, cum dixit: Sicut sagittę in manu potentis, ita filii
excussorum . Discipulos Christi excussos dici reor, qui puluerem de
pedibus
Sicut enim sole oriente cuncta in luce patescunt his, qui sanos oculos habent,
ita quicquid boni in cęlesti regno iustis accedet, ex uisę diuinitatis radio
redundabit. Sed quid respondebimus Apostolo, cum de Deo
loqueretur, dicenti : Solus habet
immortalitem, et lucem habitat inaccessibilem, quem nullus
hominum uidit,
Sed quid respondebimus Apostolo, cum de Deo
loqueretur, dicenti : Solus habet
immortalitem, et lucem habitat inaccessibilem, quem nullus
hominum uidit, sed nec uidere potest ? Quid Ioanni in Euangelio
, hoc ipsum affirmanti atque
dicenti: Deum nemo uidit unquam; unigenitus Filius, qui est in sinu Patris,
ipse
potest ? Quid Ioanni in Euangelio
, hoc ipsum affirmanti atque
dicenti: Deum nemo uidit unquam; unigenitus Filius, qui est in sinu Patris,
ipse enarrauit ? Sed duplex est hominis uisus, exterior et interior:
alter carnis, alter spiritus, alter corporeorum et uisibilium capax, alter
incorporeorum et inuisibilium. Nemo ergo uidit Deum nec uidere potest oculis
carnis, quibus corporea tantum
de quo scriptum est: Loquebatur cum Deo facie ad faciem . Et si
isti, qui adhuc mortales erant, Deum uidisse dicuntur, quanto magis illi
uidebunt, qui iam immortales et incorruptibiles erunt et nihil omnino habentes
fecis terrenę, sed iam cęlestes, iam ciues facti sanctorum et domestici Dei.
Quod autem Paulus et Ioannes, cum hoc assererent, de corporeo carnalique uisu
intellexerint, eorundem in diuersum dicta testantur. Paulus
: Nunc uidemus , inquit, per speculum
in ęnygmate, tunc autem facie ad faciem . Et iterum: Reuelata facie
gloriam Dei speculantes, hoc est aperte essentiam cernentes diuinam, non
oculis corporeis, sed oculis mentis et intellectus . Ioannes quoque in
Epistola sua dixit: Scimus, quoniam, cum apparuerit, similes ei erimus;
uidebimus enim eum sicuti est . Quid est sicuti est nisi in ea essentia,
in qua Deo Patri ęqualis
cęlare poterit a mortuis resurgens, in cęlum
ascendens, ad dexteram Patris residens, mundum iudicans, et sanctos suos, ut ad
se ueniant, blandissima uoce inuitans? Videbimus ergo eum non per speculum in
ęnygmate , sed plena uisione facie ad faciem ; uidebimus ,
inquam, eum, sicuti est , unum in Trinitate, trinum in Vnitate, in
substantia simplicem, in personis discretum. O uisionem uotis omnibus
expetendam, omnibus
:
Erit , inquit, anima eorum quasi hortus irriguus, et ultra non
esurient . Quin et Euangelica ueritas Christus Dominus ait: Qui
biberit ex aqua, quam ego dabo ei, non sitiet in ęternum; sed aqua, quam ego
dabo ei, fiet in eo fons aquę salientis in uitam ęternam . Tu es, Domine,
fons ille aquę uiuę, tu es ille hortus irriguus, tu es aqua ętern[ę] uitę. Tua
nos satiabit gloria, tui erga nos amoris
ęternę, ut, qui olim in bonis operibus Domino
ministrarunt, his deinde in regno cęlesti Dominus ministret per eorum discurrens
mansiones. Transiens , inquit, ministrabit . Transitus motum de loco
ad locum significat. Sed nequaquam locali motu indiget Deus, qui simul omnibus
adest locis. Motus ergo iste transeuntis diuersitatem gratię innuit. Alii enim
plus, alii minus dapient. Eadem metaphora utitur Saluator ad discipulos dicens
: Ego dispono uobis, sicut
disposuit mihi Pater meus, regnum, ut edatis et bibatis super mensam meam in
regno meo . Spiritaliter ista intelligenda sunt. Non est enim regnum Dei
cibus et potus. Sed, quemadmodum cibo et potu mortalis uita sustentatur, ita
sancti, ut in ęternum uiuant, uisionis diuinę alimento uegetabuntur. Quis ergo
usque adeo demens est, ut breuis uitę spatia in exercendis uirtutibus non
consumat, tanta sibi
illam sententiam pręstolantes, quando
quidem et poenitentibus regnum cęlorum promittitur et pie iusteque uiuentibus
datur.
faciemus fidem? Audi Dominum per os prophetę loquentem: Ecce ego creo cęlos nouos et terram nouam, et
non erunt in memoria priora . Non quod uetera destruat et noua condat,
sed quod condita de uetustate ad nouitatem reuocet. Ita et illud psalmistę
dictum intelligendum: Initio tu,
Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cęli. Ipsi peribunt,
Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cęli. Ipsi peribunt, tu
autem permanes . Quod autem perituri non sint, sequentia demonstrant:
Sicut opertorium, inquit, mutabis eos, et mutabuntur . Non ergo
peribunt, sed innouabuntur eiusdemque naturę erunt, sed alterius glorię. De hac
nouatione et Ioannes in Apocalypsi prophetauit
dicens: et uidi cęlum nouum, et terram nouam. Primum enim cęlum et prima
sunt cęli. Ipsi peribunt, tu
autem permanes . Quod autem perituri non sint, sequentia demonstrant:
Sicut opertorium, inquit, mutabis eos, et mutabuntur . Non ergo
peribunt, sed innouabuntur eiusdemque naturę erunt, sed alterius glorię. De hac
nouatione et Ioannes in Apocalypsi prophetauit
dicens: et uidi cęlum nouum, et terram nouam. Primum enim cęlum et prima
terra abiit, et mare
luce corruscans in cęlo apparuerit, da, ut in
qua sperauimus, in ea et saluemur, per quam liberati sumus, de ipsa et
gloriemur. Postquam autem ignis longe lateque diffusus terram operuerit, da, ut
in illo non plectantur peccata nostra, sed purgentur; ut, dum corpora in cinerem
rediguntur, animę, pro quibus mori dignatus es, saluę fiant. Tunc etiam, cum
cęlestis tubę clangorem mortui audient, et resurgent, et iudicandi coram
sistentur, pręsta, ut cum beatificatis
tuo conspectu beatificati, tuę bonitatis tuęque
glorię participes facti. Tunc delectet nos nouitas illa cęli et terrę et
elementorum omnium, delectet luna sicut sol lucens et sol septempliciter suum
pristinum superans fulgorem. Sed super omnia delectet nos tuam intueri faciem,
tua frui pręsentia, tecum esse, tecum uiuere, tecum qui es autor et rector
omnium, gaudere in sempiternum. Amen.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.