Your search found 2277 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 78-141:

nostras ęquuant 180 . Arator, nisi incuruus, pręuaricatur 184 . Festinatam sementem sępe decipere, serotinam semper 185 . Malua arborescit. In Hesperidum orto fuisse altam pedum XX, latam etc. 195 . Frumentum bimestre circa Thracium sinum, nec ulli plus esse ponderis et furfuribus carere 180 .
Amicus.

Aduersa. Dominus calicem aceipiens gratias egit, ut nos erudiret, quicquid patimur, cum gratiarum actione ferre XXVI. Habitaculum. Domino non fuisse domum neque tugurium neque discipulis eius patet quia interrogant: Vbi uis paremus tibi comedere pascam? XXVI.
MARCVS Auaritia per lepram signatur. Hinc Gezi lepra

periit X .
Anima. Pythagoras deffinit nefas esse animalium carnibus uesci eo quod hominum animę in his transfundantur. Ait memoria tenere bello Troiano se Euphorbum, Panthoidis filium, fuisse, quo a Menelao occiso animam in se tranfusam esse XV . SENECA
Agricola. De apibus non satis constat,

et Porphyrius reprobant transmigrationem animę ab homine in bestias et circuitum infinitum 433 . Quomodo intelligitur animas esse ante corpora. Figura animę apud Platonem 433 . Angelos et animos non semper fuisse. Animę creantur quotidie 435 . Vnde anima descendit in corpus. Corpus animę ęthereum et immortale. Zoroaster grammaticus: Ne foedes spiritum neque in profundum exaugeas quod est planum. Qua parte cęli animę creantur, qua ue

Auaritia prętorum prouincialium 91 . Hęredis fletus sub persona risus est 104 .
Aduersa. Epictetus philosophus confitetur se fuisse seruum, corpore mancum, pauperie pressum, diis tamen charum 15 . De hominibus calamitosis dicitur: Ille habet equum Seianum; item: aurum Tolosanum 23 . Marcus Cato in oratione pro Rhodiensibus: Aduersę

Semele Dionysum, expulit 25 . Sequitur sub folio.
Ars. Anacharsis anchoram et figuli rotam inuenit 14 . Socratem etiam lapidum sculptorem fuisse aiunt 17 . Disciplinę species III: actio, effectus, speculatio, id est practice, effectrix, theorice 36 . Ars trifariam diuiditur: quę pręparat, quę conficit, quę utitur

83 . Eorum quę in hominibus sunt, maximum animam esse; et felices esse, quibus bona anima aduenerit 83 . Empedocles animam putat omnigenum animalium atque herbarum species indui seque aliquando fuisse puerum atque puellam, arborem, auem ac piscem 86 . Alcmeon animam immortalem dixit, moueri iugiter instar solis 87 . Heraclitus animarum et demonum plena esse omnia dixit. Item animę rationem nunquam

animi. Animam dissipari. Anima corporea 104 . Habitaculum. Diogenes sub porticu habitans Athenienses aiebat sibi condidisse habitaculum. Idem dolium, quod in Metroo erat, pro domo habuit 55 . Democritum adeo fuisse studiosum, ut cella se includeret 92 .
Aduersa. Alexander epistulas Athenas ad Antipatrum miserat per Athliam quendam. Aderat Diogenes atque ad uocabulum alludens, quippe athlios infelix

Homo interior 199 . Anima inter carnem et spiritum, si carnem sequitur caro est, si spiritum, spiritus 212. 213 . Qui ante conditionem mundi animas putant cum angelis in cęlesti Hierusalem fuisse uersatas 219 . Mors animę peccatum 222 . Animę robur Spiritus Sanctus 227 . Inter animam et spiritum 235. 236 . Sic

angelorum bonorum 86 . An sancti angeli Deum habent bonę uoluntatis autorem 87 . An possint dici angeli alicuius rei creatores 91 . Platonici putant angelos fuisse humanorum corporum conditores 92 . Angelorum esus 97 . Angeli Dei homines dicti 116 . Tres apparuerunt Abrahę, duo Loth 125 .

perpetuum promittitur, si ambulauerit sicut Dauid; sin uero neglexerit, contraria denunciantur 76 . Iosaphat ambulauit in uiis Dauid. Et dicitur ei, quod iram Dei meruerit quia communicauerat Achab regi, sed propter bona opera sua placatum fuisse Dominum 78 . Amasias fecit bonum, sed non in corde perfecto 79 . Ezechias bonus de patre malo Achaz 81 . Manasses primo malus, deinde castigatus bonus euasit.

Bellum. Lacedemonii in bello tibiis, non tuba usi, rex Haliates fidicinis 5 . Quid sint inducię 10 . In ignominias militares fuisse sanguinis dimissionem. Quibus modis acies Romana instrui solita sit:/frons, subsidia, cuneus, orbis, globus, forfices, serra, alę, turres 57 . Telorum, iaculorum gladiorumque uocabula 62 . Nerio

Bonitas. Pedaretus non electus in numero trecentorum lętatus dicitu r, quod trecentos se meliores ciuitas haberet. Brasidę mater filium efferentibus prę cęteris, bonum fuisse assensit, sed multos Lacedemone illo esse meliores dixit. Qui melior erat, non qui fortior, principem constituebant 14 . Virtus facit, ut non solum opera laudentur, sed etiam ametur autor 50 .

sententię 53 . Quod nihil eorum, quę mortales appetunt, summum bonum sit 56 . Virtus bona, sed non summum bonum 57 . De iustitia, quę aureo sęculo in terris fuisse dicitur 103 . Virtus non erat, si non esset uitium, cui repugnaret 105 . Iustitia non potest uideri, sed haberi 105 . Quod expetibilius est bonum esee et malum

Qui lupum uinctum attulisset, quinque dracmas accipit, qui lupam unam 86 . Bos magnitudine enormi 89 . Sexdecim equorum milia ad foeturam Assyriis regibus fuisse. Aper Olympius 92 . Parcunt leones Danieli 94 . Artybii equus bellacissimus 113 . Nefas olim in Delo canes alere aut mortuos humare

igne ad coquendum opus non esset quique aquam simplicem biberent: hinc etiam sanitatem corporis et ingenii acumen acquiri 82 . Solo pleruumque fauo aut pane contentum uixisse quidam autumant, uinum raro gustasse; obsonium illi fuisse ut plurimum cruda uel elixa olera; marinis raro utebatur. Aristoxenus tamen ait cuncta illum animata in cibum permisisse, boue aratore et ariete exceptis 82 . Fabarum interdicebat usum, quod uento essent plenę atque animato maxime

Iacob, ut pecora uarii coloris nascantur 352 .
Constantia. Qui confidit in Domino, non commouebitur 268 . Socratem falso aiunt nunquam fuisse neque tristem neque letum 277 . Ciuitas munita columna ferrea. Murus ęneus 334 . Sancti stare dicuntur 352 . Charitas in Deum. Ab austro portantes holocaustum.

Diaboli fallacia. Superbia eorum 65 . Ad quem modum Dominus uoluit demonibus innotescere 66 . Demonum diuersitas 69 . Diabolum beatitudinis angelicę participem fuisse 79 . Diabolus homicida ab initio. In ueritate non stetit. Ab initio peccat. Diaboli casus 80 . Quę causa sit miserię angelorum malorum 86 . Demonum mala

Ęger. Ęgrotatio corporis, ęgritudo animi 121 . Quomodo tulit Antipater cęcitatem. Item Appius Cęcus, Caius Drusus, Cnęus Aufidius, Diodorus Stoicus, Asclepiades, Democritus. Item Homerus fuisse cęcus traditur. Tyresias, Cyclops Poliphemus 158 . Quod surdum esse non sit in malis 159 . Ętas breuis hominis

in qua narratur nomen Domini, strata uarietate uirtutum et linguarum XIIII. LVCAS
Eger. Paralitico prius peccata dimittuntur, deinde morbus, ut scias hoc passum fuisse propter delicta V. Lazarus ulceribus plenus; canes lingebant ulcera eius, sed post hęc ab angelis delatus est in sinum Abrahę XVI.
Ecclesia. Inter ecclesiam et synagogam IIII. Stabulum ad quod implagatus ducitur

quantum apostolus distat a Domino, tantum Filius a Patre XIII. Contra eosdem iterum et tertio XIII.XVI.XVII. Apollinaristę sicut Arriani Christum dixerunt carnem solam sine anima suscepisse et in eo uerbum ipsum fuisse pro anima. Alii uerbum in carnem mutatum nihil de Virgine sumpsisse I. [Idem Lucę] Contra Lucę II. Contra istos Lucę XI. Contra Apollinarem qui unam tantum uoluntatem, id est diuinam ponit in Christo XXII. Idem quod diuinitatem

Hebion et Heluidius ex uiri coitu natum dixerunt I. Hebionitę Paulum apostolum reiiciunt, cęteros admittunt et sabbatum obseruant II. Hebion et Cherintus circumcidi nos uolunt ante baptismum. Lucę II. Hebion Christum non ante mirandum fuisse dixit quam baptizatus sit II. Contra Habionitas damnantes carnium esum XXII. Eutices Christum totum unius naturę esse dixit, tanquam Verbi diuinitas ipsa se in carnem animamque uerterit etc., Verbi et

carnis unam pronuncians naturam in Manichei et Martionis transit insaniam et Dominum simulatorie omnia credit egisse et phantasticam corporis speciem oculis apperuisse cernentium. Matthei I. Item dixit ante incarnationem duas in Christo fuisse naturas, post incarnationem unam. Sic et Heluidius I. Vnam naturam esse in Christo XV. Idem Marci VIII. Idem quod Iesus et Maria unius naturę sint. Lucę I. Euticius corpus nostrum post resurrectionem

IX. Eunomiani, Arriani, Macedoniani dicunt Spiritum Sanctuum creaturam esse. Contra Eunomium et Arrium XXIIII. Faustus non natum ex homine Christum dixit. Matthei I. Photinus, Hebion, Martion, Paulus Samosatenus hominem tantum fuisse. Matthei I. Iterum I. Photiniani solum Patrem dicunt esse Deum, Filium hominem, tertiam personam negant Spiritum Sanctum XII. Idem ex Virgine dant ei principium. Lucę I. Dominus leproso dixit: Volo curare. Hoc contra

Item Martion I. Quod uisibilia creata sint a malo deo VI. De promissione mittendi paraclyti aiunt de Manicheo fuisse prędictum VII. Cathafrigę uero id sibi tribuunt VII. Solem istum uisibilem oculis carneis Christum esse putant. Manichei contra Legem VIII. Dicunt esse quandam naturam mali et gentem tenebrarum cum principibus suis, unde

societatem separabilem recepisset I. Geminam personam dat Filio. Lucę V. Nestorius unde subuercus sit. Ioannis I. Dixit, quod Iesus in uirtutibus crescebat et proficiebat III. Dixit Christum prius fuisse hominem, postea assumpsisse diuinitatem VI. Quod in simplici homine Dei Filius habitabat VIII. Dixit alium Dei, alium Virginis Marię filium VIII. Nouatiani dixerunt non dimitti peccata post baptismum VI.XII.

ut supra Hebion. Mathei I. Pelagiani omnia suo arbitrio tribuunt et iustum peccare non posse V. Porphirius et Iulianus arguunt eos qui statim secuti sunt Christum. Matthei IX. Quidam sceleratissime opinantur Spiritum Sanctum fuisse pro semine in Christo, quem potentia ac uirtute creatoris dicimus operatum I.

semine in Christo, quem potentia ac uirtute creatoris dicimus operatum I. Quidam negant Deum a Christo fuisse prędicatum Deum Legis. Lucę II. Quidam dicunt carnem in diuinam naturam fuisse mutatam II. Quidam quod antiquis ignotus fuerit pater Iesu X. Corporalia peccata grauissima, spiritalia leuia XI. Contra eos qui a

semine in Christo, quem potentia ac uirtute creatoris dicimus operatum I. Quidam negant Deum a Christo fuisse prędicatum Deum Legis. Lucę II. Quidam dicunt carnem in diuinam naturam fuisse mutatam II. Quidam quod antiquis ignotus fuerit pater Iesu X. Corporalia peccata grauissima, spiritalia leuia XI. Contra eos qui a Virgine principium dant Christo et alium Veteris, alium Noui Testameniti Deum esse dicunt

peccata grauissima, spiritalia leuia XI. Contra eos qui a Virgine principium dant Christo et alium Veteris, alium Noui Testameniti Deum esse dicunt XI. Contra eos qui Christum magicis artibus usum dicunt XXIIII. Qui dicunt phantasma fuisse omnia quę incarnationis sunt. Ioannis I. Quidam quod Iesus non fuerit natus de Maria Virgine II. Quidam de cęlo corpus attulisse et per Virginem transisse III. Quidam dicunt Deum annunciatum in Veteri Testamento

uel cęleste corpus attulisse, nihil de Maria Virgine sumpsisse I. Item transisse per Virginem quasi per aquę ductum. Lucę I. Contra II. Valentinus, Basilides et Martion respuunt Legem et prophetas X. Verbum fuisse creatori causam creationis. SENECA
Ęger 3 .

peccantium 314 . Socrates accusatus, quod non recte de diis sentiret 332 . Manicei duos esse deos asserunt, alterum boni, alterum mali autorem 343 . Impios prę cęteris fuisse traditur: Diagoram. Dicearcum, Epicurum, Lucretium 412 . Impii homines plurimum uel ignauissimi sunt ut Epicurus uel flagitiosi ut Aristippus uel insani ut Lucretius 412 .

Contra Arrianos qui sapientiam Dei factam contendunt 226 . Valentini parabolę atque coniugia 227 . Contra Sabelium, qui eundem Deum Patrem putat et Filium. Contra eos qui Christum non ante Mariam fuisse aiunt et alium Filium Dei, alium Filium hominis autu mant 229 . Contra dubitantes 230 . Heretici fures 232 . Qui diuersas naturas inducunt.

DE CIVITATE DEI
Ętas. De uita hominum ante diluuium 110 . Mathusalem, cuius ętas XIIII annis uidetur diluuium excedere 110 . Qui tam longęuos homines fuisse non credunt 111 . Ecclesia paradisus 97 . Arca Noe Christum Ecclesiamque figurat 116 . Hierusalem terrena et cęlestis 134 .

Iactatio est uoluptas gestiens et se efferens insolentius 132. Glorię cupiditas, si non continuo rationem aduoces, hęret altius. Fama popularis non habenda inbonis 149. Cai Cęsaris laus 150. Sua quemque magis delectant 151. Democritus gloriatus se Athenis ignotum fuisse 157. Nec gloriam per se expetendam nec ignobilitatem extimescendam. Demosthenes mulierculę susurro delectatus. Gula. Repleti cibis nec mente recte uti possumus 156. Platonis epistola dicit sibi non placere bis in die saturum fieri. Epitaphium

47. Stateram non transiliendam 82. Iustus a perturbatione remotissimus, iniustus uero perturbatione plenus est 110. Ignis. Heraclitus ex igne cuncta constare dixit in illumque resolui 89. Infernus. Bion dicebat eos qui essent in inferno magis fuisse cruciandos, si integris quam si perforatis uasis aquas ferrent. Facilem esse dicebat ad infernum uiam. Clausis enim oculis illuc iri 43. Pythagoram descendisse ad inferos atque Hesiodi animam columnę ęreę uinculis adstrictam stridentemque uidisse, Homeri autem ex arbore pendentem

QVINTVS CVRTIVS
Inuidos homines nihil aliud quam ipsorum esse tormentum 52 .
Ira. Feliciorem fuisse Alexandrum, si superbiam atque iram uicisset quam si multas gentes 7 . Iratus Clitum, quem amabat, occidit 44 .
Iniuria. Hermolaus uerberibus affectus a

in insulam 70. PLINIVS DE VIRIS ILLVSTRIBVS Multitudo. Pyrrhus, rex Epyrotarum, cum Leuinum consulem apud Heracleam turbasset, iterum uiso eius exercitu eandem sibi ait aduersus Romanos, quam Herculi aduersus Hydram fuisse fortunam 16. FABIVS QVINTILIANVS IN DECLAMATIONIBVS Matrimonium. Caritates corporum. Secunda matrimonia 9. Magnanimus. Viro forti nihil facere conuenit quod negandum sit 13. Non

fortuna animus est 48. Magna et generosa res est humanus animus 51. Magnanimos natura produxit 52. Quid est fortitudo 56. De Fabricio exemplum 60. Maledicus. Qui sibi maledixerant. Antigonus uictos in seruitatem redegit idque se negauit facturum fuisse, nisi expediret his dominum habere, qui tam malam haberent linguam 55. Detractores reprehendit 63. Caius Cęsar fuit ferendarum contumeliarum impatiens, faciendarum cupidissimus 28. Mollis. Contra mollitiem effoeminati

se deuouerant, si aut ipsi Pariis uxorem dedissent aut ab illis accepissent 85. Maledictum. Laudata est Athenis sacerdos illa, quę populi iussu adduci non potuit, ut Alcybiadem execraretur. Dixit enim precandi se causa, non imprecandi sacerdotio pręditam fuisse 78. Elei equas finibus eductas iniri faciunt, uerentes Oenomai regis execrationem 86. Mollis. Romanis ungi moris non erat nec aliud quicquam Gręcis seruitutem ac mollitiem attulisse putant Romani quam gymnasia et palestram etc. 77. Apud Coos sacerdos

ebibitque. Sepulchrum illi posuit memoratissimum. Agonem in laudibus eius dicundis certantium statuit propositis pręmiis. Certauit Theopompus, Theodectes, Naucrites , Isocrates. Vicit Theopompus 59. In adulterio uxores deprehensas ius fuisse maritis necare 62. Spurius Carbilius Ruga primus Romę diuortium cum uxore fecit, quod sterilis esset 107. Mores. Polytropia, id est multiplices ac uarii mores 67. Magnanimus. Fabricius aurum contempsit pauper et nihil sibi

Militaris uirtus. Qui in pręlio occubuissent, Solon pręmiis illustrandos pręcepit filiosque illorum publice alendos atque erudiendos 8 . Architam Pythagoricum, cum exercitui pręesset, nunquam fuisse superatum 86 . Zeno Eleates a Nearco tyranno comprehensus, cum de consciis interrogaretur, omnes illius amicos nominauit, ad aurem autem se ei loqui uelle ostendens mordicum apprehensam

Mendacium. Aristoteles interrogatus, quid mendaces lucrarentur: Vt, cum uera, inquit, dixerint, non illis credatur 46 . Quomodo persuaserit Pythagoras se ad inferos fuisse 83 .
Magister. Aristippus percunctanti Dyonisio: Cur philosophi diuitum limina terunt, philosophorum uero diuites non ita Quod illi, inquit, sciunt quibus indigent, isti nesciunt.

16 . Fortium uirorum est magis mortem contemnere quam odisse uitam 25 . Alexander Scythas captiuos omnes sine precio remisit, ut fidem faceret sibi cum ferocissimis gentium de fortitudine, non de ira fuisse certamen 42 . Sogdianorum magnanimitatem admiratus Alexander; quos ad supplicium duci iusserat, liberos dimisit 43 . Oppidum apud Sobos cum Alexander obsideret, oppidani se ac sua igni absumpserunt

esse 186. Marcus Manlius Capitolium defendit. Camilli in Gallos uirtus 187. Manlii Capitolini uirtutis insignia 191. Pelopidę interitus 195. Spartanorum uirtus in patria tuenda. Epaminundas ex uulnere animam agens, cum audisset scuto suo hostem non fuisse potitum, lętus obiit 196. Titus Manlius Gallum sternit 198. Valerii cum Gallo certamen 202. Valeriii consulis uirtus. Romanorum milites Samnitibus terribiles uisi 204. Decius se deuouet 207. Titus Manlius dux strenuus 208.

deiectus ad pueros instruendos animum adiecit, ut in aduersa fortuna haberet, quibus imperaret 201. Aliud pecunia parari, aliud tempore et diligentia 251. Marcus Antonius princeps quibus magistris operam dedit 431. Mutatio rerum. Empedocles se aliquando puellam fuisse affirmabat, arborem, auem, piscem 142. Athenę bis hostium manibus restitutę 194. Qui ex foeminis facti sunt mares 283. Quę terrę a continenti auulsę et insulę factę 296. Quibus casibus iactetur Masinissa 301. Mora. Fabii cunctatio 271.

dator 111. Sequuntur deorum planetarumque nomina. Item uirtutum. Virtus arete. Prauitas cacia. Aporia defectus. Calon pulchrum. Escron turpe. Item passiones animi. Itemalethia ueritas. Pseudos mendacium. Prima nomina deos posuisse. Item de ratione litterarum 115. Idem homo fuisse putatur Mercurius Trismegistus et Moyses 435. PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI Numerus. Octo, septem, decem 21. PROBLEMATA ARISTOTELIS

luctatoribus, et tamen luctator sum 54 . Diogenes nobilitatem ridebat et gloriam et huiusmodi cętera, dicens malicię esse uelamenta 60 . Epicurum non fuisse legitimum ciuem 99 .
Nauta. Anacharsis, cum didicisset quattuor digitis esse nauis crassitudinem- Tantum, inquit, morti propinqui sunt qui nauigant. Rogatus, quę nam securior esset nauis- Ea,

indita ante quam nascerentur 5. Esau, Edom, Seir 7,8, 62. Hierobaal qui et Gedeon 31. Nominum prophetarum interpretatio 39. Benadab, nomen commune regum Syrię et Damasci 60. Ob uirtutis auspicium indita uocabula 94. Sem, filium Noe, uolunt fuisse Melchisedech 275. Quędam nomine turpia, re honesta. Quędam econtra 284. Nominum interpretatio 314. Nominum portenta apud hereticos 321. Nomina mutata signant rerum mutationem 365. EX SECVNDA

Tullius dicendi artem consecutus 88. Pro Quinto Ligario orante Cicerone Cesar absoluit, quem damnare decreuerat 92. Cicero initio dicendi excandescebat 92. Pronostica eloquentię Platonis 134. Aristotelem quoque eloquentissimum fuisse Cicero testatur 139. Pedes in oratione soluta 139. Ocium. Solonis lex Ariopagitis mandat de inertibus ac desidiosis supplicium sumere 23. Pericles epulari eos et in ocio esse iussit, quibus alba faba sortito obuenisset 54. Se maxime penitere

Paula post mortem mariti nunquam cum uiro comedit 272 . Susanna infamiam mortemque pati maluit quam corruptoribus consentire. Diuinitus liberatur 278 . Beatum Hieronymum fuisse uirginem Eusebius attestatur 301 . Pauper Lazarus, diues purpuratus 118 . De non habendo aliquid proprium 147 . Nec pauperem commendat egestas, si peccata non cauet

est in futurum VI. Nolite possidere aurum etc. X. Filius hominis non habet, ubi caput reclinet VIII. Non habuit Domi nus, unde didracmam solueret XVII. Quamdiu fecistis uni de his fratribus meis minimis. Fratres suos uocat pauperes XXV. Domino non fuisse domum neque tugurium, neque discipulis patet, quia interrogant: Vbi uis paremus tibi comedere pasca? XXVI. Dominus in alieno monumento sepelitur, nec tamen composito ad superbiam diuitum, sed simplici ad modestiam pauperum, nec sericis, sed syndone inuoluitur XXVII.

Liber de tranquillitate uitę 71 . De tranquillitate animi 72 . Secundum Democritum qui tranquille uolet uiuere 74 . Vitę quietis appetitio, quam frustra in multis fuisse, ut in diuo Augusto, in Cicerone 78 . Hortatur ad quietem uitę priuatę 81 . Auxilia debilia firma consensus facit 85 . Pacem cum omnibus habebis, bellum cum

concupiscitur, uitiis, non usibus laboratur 69 . Dictator pauper Samnitum aurum contempsit. Cupiditati nihil est satis, naturę etiam satis est paruum. Paupertatem nemo grauem sentit, nisi qui putat 70 . Vnum fuisse Homero seruum, tres Platoni, nullum Zenoni, a quo coepit Stoicorum rigida ac uirilis sapientia, satis constat. Pauper Agrippa, Attilius Regulus, Scipio 10 . Paupertas eo minorum tormentorum, quo minorum damnorum est materia. Diogenes effecit,

Paupertas. Fabricius pauper aurum Samnitum contempsit 7 . Pauperrimi Plautus et Neuius 22 . Platonem tenui admodum pecunia familiari fuisse 26 . Classici dicebantur primę tantum classis qui CXXV milibus ęris amplius ue censi erant. Infra classem, secundę classis et cęterarum, qui minore summa ęris quam primi censebantur 47 . Minus

philosophi 55 . Diogenes disciplinam iuuenibue quidem sobrietatem, senioribus solatium, pauperibus diuitiae, diuitibus ornatum esse dixit 50 . Musicę et geometrię et astronomię cęterorumque similium fuisse negligentem, ueluti inutilium et quę minime fuissent necessaria 60 . Crates dicebat tam diu philosophandum, quo ad uideantur duces nobiles esse asinarii 61 . Metrocles libros suos

scripsit, ut solum eruditi illum legerent, ne passim lectus contemptui esset 89 . Philosophia duplex: alia secundum ueritatem, alia secundum opinionem 91 . Zenonem Eleatem inuentorem dialecticę fuisse Aristoteles autor est 91 . Philosophum quinque certaminum uictori esse similem 92 . Democritus, Diocosmum suum cum legisset, quingentis talentis honoratus est

Historia. Ęgyptii et Chaldei. Triginta duo libri apud Iudeos 80 . Philosophi multati, quod unum tantum Deum esse dicerent 91 . Perfidia. Idolatria. Caput asini in templo Iudeorum fuisse Appion mentitus est 86 . EVSEBIVS DE PRĘPARATIONE
Poeta. Sido primus hymnos composuit 6 . Musę nouem.

cum uolunt deos euocare 245 . Tullus Hostilius fulmine ictus, quia parum rite sacrificauerat 269 . Flamini sacrorum equum tangere non licet 275 . De Mose Iudeo, quem magum fuisse putant 289 . Ęgypti pars scarabeos inter numina colit 293 .
Rex. Tonemphoę Ęthiopes canem pro rege habent, motu eius imperia augurantes

PROBLEMATA ARISTOTELIS
Sapiens. Cur locis calidis homines sapientiores sunt quam frigidis 48 . Cur qui aliqua in arte ingenio pręstantes extiterunt, melancholicos fuisse constat 67 . Cur omnium animantium homo prudentissimus est. Qui minori sunt capite, prudentiores sunt. Cur seniores amplius mente ualemus, iuniores prius discimus 68 . Pręmia corporum certamini

Sepultura. Hostium etiam corpora sepeliantur 33 . Similitudo. Quidam ob formę similitudinem simulauit se esse Alexandrum, Herodis filium 156 . Sacrilegium. Antiochus moriens dixit calamitatis suę fuisse causam, quod templum Dei spoliasset 108 . Ioachim uolens murum sanctuarii diruere 109 . Pompeius pecunias sacras noluit tangere 122 . Crassus abstulit

timidus: At ideo, inquit, parum pecco 78 . Pyrro in naui reliquis tempestate perterritis ipse impauidus 95 .
Terram esse antiquissimam deorum ait Plato; fuisse autem conditam, ut diei noctisque tempora et uices uariaret. Duo principia: Deus et materia 36 . Parmenides primus terram globosam dixit et rotundam et in medio sitam 90 . Diogenes

Vaticinium. Prophetarum oracula inspicienda esse et quo tempore prophetarunt 76 . Quare nec ad Salomonem nec ad alium quam ad Christum referri possunt uaticinia prophetarum 82 . Sybillarum uaticinia non fuisse ficta 86 . Vrbs. Vrbis condendę origo 129 . Viuendi genera duo: naturę et gratię 152, 153 . Vita duplex est 156 . Veritas.

Sardis 93 . Danielis uisio 94 . Prodigium quod Tarquinio exactionem a regno portendit 96 . Pręsagium Medi cuiusdam 132 . Demonum fuisse uaticinia, quę putabantur deorum esse 178 . Vaticinium uix credibile 179 . Thimonis pręsagium 181 . Delphicum oraculum: tunc Spartani imperii finem afferre, cum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report