Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: qua Your search found 6952 occurrences
First 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 4226-4247:4226. Crijević, Serafin... . Bibliotheca Ragusina, loci... [Paragraph | Section] Neven Jovanović
ludos esse nisi litterarios; si gladiatores saltatoresve accesserint, subito eiiciuntur, ne iuventus,
quam litteris dumtaxat aut mercaturae vacare volunt, huiusmodi faeditatibus corrumpantur Tandem, ut multos, ne longior sim, praetermittam, Nascimbenus Nascimbenius in epistola, qua commentarium suum in Tullii De inventione librum Ragusino senatui nuncupat: Multae, inquit, adhuc extant vetustate temporis rerumque gestarum memoria nobilissimae familiae, ex quibus fere singulis plurimi ingenio, doctrina consilioque praestantissimi, tanquam ex equo Troiano viri prodiere et
Tritemius, Wadingus et plerique alii. Hinc a me etiam referri nemo forte gravabitur, alios, et quidem plurimos, a me primum relatos aegre ferent molestissimi censores, verum
nihil est, cur mihi in hac etiam parte iure succenseant. Enim vero ab aliis hi omissi fuere scriptoribus, sive quod ad rem, qua de agebant, pertinere non videbantur, sive quod ignoti omnino illis erant, utpote regione longe dissiti et a nemine antea laudati; cum itaque et ad rem meam pertineant eorum nomina et mihi utcunque
noti sint, non video, cur eos omittere debeam. Viri caeteroquin omnium, qui eos vel
nemo ante nos laudavit. Mediae aetatis viros, etsi non omnes a summis etiam viris commendatos, exhibemus. Nonnulla sane hac de re notatu opportuna in describendis eorum gestis,rebus observabimus.
XII. Unde autem ea, quae de scriptoribus Ragusinis his monumentis commendavi, acceperim et qua ratione ad edendum hunc commentarium animum meum induxerim, admonendum censui lectorem. Igitur cum Ragusinorum pontificum res gestas colligerem, plurium in publicis tabulis et aliis veteribus monumentis doctorum
virorum memoriam commendatam forte reperi. Hos, ne omnino praetermitterem, paucis
Quoad Fratres Praedicatores attinet, iam olim Iconothecam illustrium fratrum, qui praecipua sanctioris vitae opinione,
doctrinae et ingenii laude, litterarum praesertim monumentis, demum aliquo ecclesiasticae dignitatis gradu illustres fuere, instruxi, ex qua scriptores selegi, quos in hanc Bibliothecam, non sine multis additamentis, retuli. Quoad caeteros religiosos viros, ex suis seorsum caenobiis quacunque doctorum caenobitarum monumenta
deprehendere licuit, diligenter collegi et hic sincere descripsi, longe plura scripturus, si sartae tectae
si redit, unde venit,
mos ille antiquatus est, nec forte cuiquam
post Petrarcham tributa fuit laurea, donec Blondus instaurandum et quasi postliminio revocandum maiorum morem, uti aequum et virtuti debitum statuit. Sic enim illum Cervinus alloquitur:
inscriptio Templum, quae edita in laudem Hieronymae Columnae Aragonensis Octavius Sammarcus collegit atque anno MDLXVIII typis Patavinis mandanda curavit eidemque Hieronymae dedicavit. Enim vero inter varia doctissimorum hominum carmina heroicum poematium legitur Aelii Cervini poetae laureati.
Qua etiam honoris nota ipse se cum pluries alias, tum in epigrammate marmori insculpto in aede vectigali Ragusii, quod suo loco exscribemus, ubi initialibus litteris nomen suum apposuit:
videntur, quos inter censendus amicus ille eius Andreas, de quo ita testatur:
Vaticanae custos, propria manu subscripsi et meo sigillo munivi hac die 28 novembris 1682. Haec oratio habita fuit ante annos prope ducentos, quo tempore author eius floruit, ut liquet ex aliis eius orationibus caeterisque scripturis, quae in libro, unde haec extracta fuit, continentur. Qua autem ex causa, quo tempore, quove authore codex ipse in Vaticana bibliotheca repositus fuerit, omnino ignoramus; ex eo tamen, si probe res perpendatur, nonnihil laudis authori accedit, cuius scriptis ibi locus datus est, ubi nihil, nisi emendate et ad lucernam, ut aiunt, elucubratum reponi
per sensus nostri simulachra recurrunt
Veronense, medico, poeta, philosopho, astrologo et nominis amplitudine et editis lucubrationibus toti orbi notissimo, qui cum eruditis omnibus suae aetatis hominibus litterarum commercium habuisse perhibetur. A Fracastoreo igitur dono recepit Lucretii opusculum emendatum illud et perpolitum; qua de re elegiam scripsit Cervinus laudatque amicum multis clarum nominibus atque pro
accepto munere gratias agit inquiens:
populari nostro a nobis in praesentia laudando, satis manifeste apparet. Hic legendi atque scribendi, nec id quidem scite, facultatem vix adeptus, nullo praeterea litterarum posito tyrocinio, argentariae arti, quae illi panem praeberet, a prima aetate se totum tradidit atque ex officina, in qua diu versatus erat, praecipiti quasi furore se eiciens, ad poesim animum adiecit sumptisque plectro ac lyra ea statim atque imparatus cecinit, quibus canendis vix alius in Musarum sinu a primo aetatis exordio altus et educatus sufficeret.
Equidem
quam cum probari ab omnibus summisque laudibus efferri vidisset, utrum in officinam deinceps redierit, incertum, certum tamen est illum poesis studio se totum dedisse et multa edidisse alia poemata, quae maiorum incuria periere.
Aegyptia, de qua diximus, poematium superest CLVIII metris constans, certe si vel verborum nitorem, vel sententiarum gravitatem, vel carminum rationem, numeros, modos elegantiamque perpendas, vix aliquid tale, melius nihil fieri posse putabis, ut aptis verbis et ad rem accomodatis ea, quae ille
hominum memoria tantum non excideret.
Ragusii natus est civilis ordinis parentibus, honesto satis loco, e Liliatorum, vulgo Gigliati, gente paulo ante patrum memoriam extincta. Ipse tamen Christophorus, teste
modo Ragusii, sed in tota fere Italia poeticae artis laude
notissima ea est, ad quam laudandam aggredior.
Neque vero oris eius pulchritudinem et vultus venustatem, quamvis specie ad miraculum
exculta fuisse perhibeatur; non castos mores atque pudicitiam, qua omnium seculorum
matronis in exemplum proponenda videbatur, ut illud poetae illi merito ascripseris:
II. Itaque Franciscus Zuzoreus, Blasii filius, Floriae pater, vir ex civium
ordine, cum opibus, tum cultu et vitae honestate admodum spectabilis Ragusii, uxorem
duxit in patria Marinam, Petri Radalei, honestissimi civis, filiam, ex qua multos
utriusque sexus suscepit liberos. Nos ex maribus suo loco laudabimus fratrem Franciscum,
Capucinum caenobitam, virum clarissimum; at vero sex ei natae sunt filiae, quarum
Margarita, natu minima, nupsit Ragusii Hieronymo de Primis, Benedicti filio,
sexus suscepit liberos. Nos ex maribus suo loco laudabimus fratrem Franciscum,
Capucinum caenobitam, virum clarissimum; at vero sex ei natae sunt filiae, quarum
Margarita, natu minima, nupsit Ragusii Hieronymo de Primis, Benedicti filio, quatuor
Anconae, in qua urbe post susceptos omnes fere liberos, quam ob causam plane ignoro,
sedem suam domumque locaverat Franciscus, nobilibus viris in matrimonium collocatae
fuerunt, nempe Nicolea Camillo Gabriellio, Lucretia Paulo Torreleonio, Elisabetha Petro
Gentili Bonarello,
natali nempe
solo, verum etiam in Urbe ipsa, ubi adolevit perfectionemque, elegantiam, venustatem
accepit, ad hanc diem desideratur. Irruentes enim barbari et omnia circum late
vastantes, exactis bonarum artium studiis, antiquam simul illam loquendi rationem, qua
Sallustii, Caesares, Tullii, Livii, Nepotes, Phaedri usi sunt, in recentem barbaram
commutarunt, semelque in Latio ammissa reparari nunquam potuit, ut Roma
ipsa ex eo tempore Romane nunquam locuta fuerit. Hinc est, quod siquis ex
imitari studuerunt, suspicimus et fere
admiramur. At si viri Latine loquentes admiratione digni videntur, admirationem longe
maiorem incutere debet, siqua faeminarum perfectam absolutamque Latini idiomatis
rationem calleat, praesertim in ea regione orta, in qua vulgi sermo Latino cum eloquio
nihil habet commune.
Hinc vide, qua laude etiam in serae posteritatis memoria celebranda sit soror Nicolea
Restia in Divae Mariae Angelorum seu Sancti Michaelis, ut vulgo
maiorem incutere debet, siqua faeminarum perfectam absolutamque Latini idiomatis
rationem calleat, praesertim in ea regione orta, in qua vulgi sermo Latino cum eloquio
nihil habet commune.
Hinc vide, qua laude etiam in serae posteritatis memoria celebranda sit soror Nicolea
Restia in Divae Mariae Angelorum seu Sancti Michaelis, ut vulgo appellabatur, caenobio
divi Dominici regulam professa, quae Ragusii nata, educata, toto vitae tempore versata,
ita Latine
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.