Your search found 793 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

iacentes in ecclesiam, interfecerunt eum. Post haec intrantes naviculam fugierunt. Populi autem videntes quod accidit, reversi sunt per loca sua. Uxor autem Dragimiri defuncto viro suo reversa est ad patriam suam. Filia erat Lutomiri magni iuppani Rassae, quae cum reverteretur cum duabus filiabus, et ipsa praegnans patrem suum defunctum invenit. Post haec perrexit Bosnam una cum matre ad avunculos suos. Peperit autem filium mascutum in itinere, in iuppania Drinae, in

non tantum ob hoc, quod ecclesia pastore careret, sed quia fructus ipsius, ut dicebatur, ad suum usum seniores predicti deuoluebant. Murmurabat autem sepius et tacebat. 3Erat autem quidam clericus Hungarus, Guncellus nomine, filius Cornelii, nobilis quidam genere, sed non magni ualoris ipse. Hic cum esset iam prouecte etatis, nullam potuit in Hungariam dignitatem habere, sed assumpto cruciferorum habitu factus erat rector cuiusdam ecclesie sancti Stephani regis. Cum ergo Spalatensis ecclesia multo iam tempore pastore uacaret, iste Guncellus cepit se sollicite

a boreali parte, Iadertini cum quibusdam crapulis ex australi. Pars parti crebrat ictus, et Veneti tantam copiam innumerabilem iaculorum inimicos prosiliunt, quod ibidem aer caligine offuscatus putabatur. Sed Iadertini nobilius se defendebant tam cum quadam machina constructa in campo magni castri, quod Venetorum vocatur castrum, que quinquies in galleis iactauit, sed neutram valuit attingere, quam etiam variorum generum ingeniorum ipsam cathenam defensabant. Sed probiores ipsarum gallearum viri veraciter considerantes eorum intentionem non posse aliqualiter effectui producere

in dedecus nostri domini. Componant cum felici rege; illa, que iusserit, executioni fient terminata. Sane vniuersi et singuli, qui ab hac vrbe duxerunt originem, inclytę personę se comendant propensius offeruntque grata impendere ac orando exorant, quatenus vestrum aspectum, si gratia magni Tonantis augumentum prestabit, in vestri reuersione dignemini charis fidelibus notum propallare. Ad quorum petitionem spopondit se facturum hortans eosdem Iadertinos dilectissimis sermonibus, ut fidelitatem, quam inceperant, constantius obtineant, cum talis herus sit ille,

appetentium, pinguia in vrbe stabilire vetatur obsessis. Nullum ergo auxilii subuenire, nemo in vrbe timoris causa pręuentus disponitur ingredi, nec extra transmeare. Nunc Iadertini escis animalium recentium priuantur, quamuis sapore aquatilium in fertilitate aluntur. Terribilia iudicia magni Tonantis super ipsos obsessos irruerunt, cuius non extitit memoria, nam mutatur aer, auster regnat imbricus, plurimi tam imfimates, quam magnates ciuitatis incurabili opprimuntur languore simulque vita euacuantur. Nam ab exordio huius

Maris rubri mirabiliter eduxit, sic ipsa Iadertinis suę melifluę misericordie infundit vberiorem gratiam. Sed, ut breuiter expediamus id quod cępimus, memoratus Petrus Capithaneus acies maris ordinauit, scilicet monos ex prefatis quattuor maioribus classibus cum pontibus a parte magni castri imperauit statuere, aliam ex boreali plaga ianuę S. Demetrii iuxta portum, tertiam penes ianuam portus S. Marię et vltimam in arsanam. Cęterum vnum ex prenominatis plathis cum ponte ad portunculam ex parte boreali vrbis sitam iussit pugnare, alium versus ianuam Campi vocatam

diuino nec isto nec illo gaudere potuerunt intentu. 13. Propter ineffectum proditionis grandis pars exercitus Venetorum recessit, et de confectione vnius batifollę Sane intuentes Veneti, quod ipsam anchoram nutu magni Tonantis hostes infringerant et quod illa conspiratio dirę conceptionis integraliter extitit iustitia suadente punita, confestim mane lucescente magna pars exercitus pugillum de bastida et particula cunei classium et gallearum propter ineffectum conspirationis Veneti accelerant pontesque

ad domum ser Michae de Soppe praedictis dominis, rectore et examinatoribus cum magna comitiva nobilium et ignobilium et tunc immediate elevata fuerunt vexilla regis et regni antedictorum una simul cum vexillo Sancti Grisogoni cum magna solemnitate et vociferatione laudis; et nocte sequenti fuerunt magni ignes per totam civitatem in signum laetitiae et cras ante prandium processio solemnis et missa in ecclesia Santi Grisogoni cum praedicatione unius fratris minorum et post prandium tripudia et chorea in domo ser Lodovici de Matafaris in logia et per plateam cum dominabus Iadrensium.

super capitum nostrorum dolendis vulneribus, utpote Regis ac Principis nostri clarissimi, item venerandi toti mundo patris, Domini Juliani Legati, quorum solidae virtutis digna auctoritas salutem huius populi propriis humeris gestare videbatur. Sed cum suasum mihi saepius reminiscor, nihil magni in bello sine periculo confici posse, iterum habeat nutans fortuna regressum, dolor ipse incitabit audaciam ad futura, quamquam et id, quod nunc accidit, neque malitia nostra, neque Teucrorum virtus effecerit, dum pene vacue facto viris et armis campo non hostilis militiae, sed iudicii

debetur honos, si carmina temnis,
1.13.4  Quae sonat hunc, abs te pagina digna legi est.
1.13.5   Romulidis placuit, quamvis rudis Ennius esset,
1.13.6  Scipiadae magni dum fera bella canit. 14. LIBRUM SUUM ALLOQUITUR
1.14.1  Argiletanas non tu mea charta tabernas,
1.14.2  Non alte excussi

1.267.2  Nuper habens aras, nunc caret et tumulo. 268. DE POMPEIO MAGNO
1.268.1  Quod nuper Magni, quod erat simul orbis et urbis,
1.268.2  Obtulit ut socero perfida dextra, caput;
1.268.3  Ingemuit Caesar; sed nec Fortuna videndo
1.268.4  

pontus, rerum dominos, nec terra, Quirites,
1.290.4  Iam capit, en etiam sidera nostra petunt! 291. DE EODEM
1.291.1  Aeternum magni, Deus, obstrue lumen Olympi,
1.291.2  Arces custodi, Iuppiter, aethereas.
1.291.3  Iam mare, iam terras, virtus Romana subegit,
1.291.4  Nec nisi sidereum scandere restat

nihilo tamen esse videtur
1.333.6  Maius, nam nihilo quid minus esse potest? 334. EPITAPHIUM THADDAEAE
1.334.1  Hic tumulata iacet magni Thaddaea Guarini,
1.334.2  Sero secuturum laeta praeisse virum.
1.334.3  Nullum se tanto iactabit nomine marmor,
1.334.4  Artibus haec vicit Pallada, prole Rheam.

3.8.8  Quanta foret nostri, sit tibi cura sui,
3.8.9  Incolumem quod si nobis, Henrice, repones,
3.8.10  Tunc mihi tu Paeon, tunc mihi Phoebus eris.
3.8.11  Tunc ego te magni venerabor Numinis instar,
3.8.12  Virbius in lucem, quo revocante, redit.
3.8.13   Fulmina nec metuas; perhibent nam saepe Cyclopes,
3.8.14  Vindictae illius poenituisse

Parrhasium flexo, seu lustras Maenalon, arcu,
3.10.4  Seu Claron aut Lyciae templa sacrata colis;
3.10.5   Seu quondam aequoreis, fluitantem Delon, in undis,
3.10.6  Aurea seu magni tecta Tonantis habes;
3.10.7   Huc ades intonsis, Paean formose, capillis,
3.10.8  Huc ades o medicae, Phoebe repertor, opis!
3.10.9  Te coluisse mihi teneris, rogo, prosit,

3.16.30  Extremumque tibi nil nisi dico: Vale. 17. EPITHALAMIUM IN LIBERAM GUARINAM ET SALOMONEM SACRATUM
3.17.1  Coelicolae magni, thalami quis foedera curae,
3.17.2  Vos primum coeptis, quaeso, favete meis.
3.17.3   Te voco post Divos, Italae, dux inclyte, gentis,
3.17.4  Quam virtus illis reddidit alma

lapis. 26. INVEHITUR IN LUNAM, QUOD INTERLUNIO MATREM AMISERIT
4.6.1  Vos divini ignes, mundi quibus ima reguntur,
4.6.2  Aurea quis magni pingitur aula Iovis;
4.6.3  Tam quos legitimus propriis agit orbibus error.
4.6.4  Quam quorum coelo lumina fixa micant;
4.6.5  Vos inquam aeternis animati mentibus

4.7.139  Sunt Veneti, dominos gens aequatura Quirites,
4.7.140  Unde volant toto, rostra Liburna, mari.
4.7.141  Est illic, veteris retinet qui frena Tarenti,
4.7.142  Est magni Alfonsi regia progenies.
4.7.143  Est pater ille Pius, rerum cui summa potestas,
4.7.144  Pontificum princeps, Urbis et orbis apex.
4.7.145  Est qui te placida, Ferraria,

quae deletis, laus tibi parta, viris?
4.15.127  Cui mare, cui terras, cui cetera tradis habenda?
4.15.128  Quae rerum facies, Nate, quis usus erit?
4.15.129  Frustra igitur magni moles erit edita mundi?
4.15.130  Frustra erit ad motus irrequieta suos?
4.15.131  Fulgebunt nitido nequicquam sidera coelo?
4.15.132  Et peragent notas, per

quod hisce diebus ex sententia Senatus non minus prudenter quam fortiter gestum est, ad te, vir ornatissime, impresentiarum scribere constitui. Bartholomeus Colionus vir in re militari non spernendus, homo sane magni animi, et utinam sapientis consilii fuisset! susceptis maximis et amplissimis ab hoc ordine ornamentis, quae ipsum et posteros eius plurimum honestarent (vix, ut opinio mea fert, sibi maiora tribui poterant), praeerat summa cum

ego experrectus totus sudore, quasi aqua perfunderer, dubitans, haesitans, incertus existens, ubinam locorum sim. Haec quidem visio insomnii. Verum aures adhibe parumper, quaeso, ut scias, quid et vigilantibus contigerit. Ego id insomnium nemini indicans, quippe quod non magni penderam, surgens una cum aliis navigium ingressus iter propositum conficere nitebamur. Cum vero trium quatuorve horarum spatio per paludes immensas cursum satis felicem habuissemus, ubi nil aliud, aquas dumtaxat

Veneti virtute ac industria duce preclare studioseque gexissent, idoneus ipse existimer qui oratione amplectar. Quis est, inquam, tam ebetis ingenii et immemor, qui delirans dignitatem gloriamque nominis vestri existimare non debeat virtutumque ac morum quin immo legum vestrarum non magni faciat ordines. Quare, ducum inclite gloriosissimeque senatus, hanc maritimam institutionem vobis caram accipite oro, vulgari tamen idiomate conscriptam, ut ob dignitatem ac gloriam nominis vestri illi etiam discant, quibus est solum materna lingua communis, quorum potior est numerus. Sed iam

de hac ipsa ratione conscripsit, forsan et nos et omnes alios hoc labore leuasset; exstant tamen plereque eius consolatoriae dignae epistulae, quales etiam sunt nonnullae Cypriani, Hieronymi, Basilii Magni aliorumque complurium doctissimorum uirorum tam Latinorum quam Graecorum. Scripserunt enim hac ipsa de re et Graecorum complures: Plato, Cleanthes, Crato, Diogenes, Epicurus, Dicaearchus, Posidonius, Carneades, Chrysippus, et Crantor,

quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas, sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus et quibus aurata mos est fulgere lucerna? Quis refert magni sedeat qua parte theatri qui uix cornicines exaudiet atque tubarum concentus; clamore opus est ut sentiat auris quem dicat uenisse puer, quot nuntiet horas. Praeterea minimus gelido iam corpore

quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas, sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus et quibus aurata mos est fulgere lucerna? Quis refert magni sedeat qua parte theatri qui uix cornicines exaudiet atque tubarum concentus; clamore opus est ut sentiat auris quem dicat uenisse puer, quot nuntiet horas. Praeterea minimus gelido iam corpore

quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas, sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus et quibus aurata mos est fulgere lucerna? Quis refert magni sedeat qua parte theatri qui uix cornicines exaudiet atque tubarum concentus; clamore opus est ut sentiat auris quem dicat uenisse puer, quot nuntiet horas. Praeterea minimus gelido iam corpore

quae uenerem affectat sine uiribus. Aspice partis nunc damnum alterius. Nam quae cantante uoluptas, sit licet eximius citharoedus, situe Seleucus et quibus aurata mos est fulgere lucerna? Quis refert magni sedeat qua parte theatri qui uix cornicines exaudiet atque tubarum concentus; clamore opus est ut sentiat auris quem dicat uenisse puer, quot nuntiet horas. Praeterea minimus gelido iam corpore

Hinc illud Pallantis est: Aut spoliis ego iam raptis laudabor opimis, aut leto insigni, et illud Aeneae ad Lausum: Hoc tamen infelix miseram solabere mortem: Aeneae magni dextra cadis. et illud: At non, Euandre, pudendis uulneribus pulsum aspicies nec sospite dirum optabis nato funus patri.

Licet haec, ut etiam aliqua alia, et iniuriam minuant, ut puta quando eam nolens aut inscius quispiam intulit. Amplius extenuatur pretium boni si non sit a bono auctore administratum sed ab ignauo aut indigno; si non diligitur aut magni fit ab aliis et praecipue bonis; si non spectat ad probos; si non bene ordinatum aut concinne positum; si non debito tempore exhibitum nec oportuno loco impensum, nec nostri sed alterius gratia. Praeter hos

tum auctoritas tua a nimio maerore deterruit. Cum enim mollius tibi ferre uiderer quam deceret uirum, praesertim cum, qui alios consolari soleret, accusasti me per litteras grauioribus uerbis quam tua consuetudo ferebat. Itaque iudicium tuum magni existimans idque ueritus me ipse collegi et ea, quae didiceram legeram acceperam, grauiora duxi tua auctoritate addita. Quibus uerbis nihil aliud egit quam ipsum admonere

posset et pro sua ipsorumque dignitate splendide honorare. Vnde et in hos usus omnia illa se comparare affirmabat, nec sibi, sed summis pontificibus, quicquid praeparabat, componere. Affluebant quotidie opes et ab omnibus ferme Christianis principibus magni prouentus ultro offerebantur; quos licet ipse in illos, quos diximus, acceptaret usus, prophetici tamen documenti memor minime ad ea cor apponebat neque illis auaro deuincebatur affectu.

singulas naues accipere. Per omnes enim urbes Peloponnesi quae Venetorum sociae ac subditae sunt, habent Veneti mercenarios equites natione Epirotas, quos Graeco uerbo Stratiotas uocant, uiros magni animi et ad omne facinus peragendum paratos, qui, crebris excursionibus totam illam partem Peloponnesi quae Othomano subiecta est deuastantes, paene ad solitudinem redegerunt. Haec

armati ad persequendum Antonium mittuntur, qui, prodentibus eum uestigiis, quoniam per arenosam humum iter fecerat, confestim ad siluam tendunt. Et iam ad latebras Antonii prope uentum erat, cum Rado, magni animi adolescens, manu promptus, natione Dalmata, Butuani oppidi accola, unus ex comitibus Antonii, strenue mori cupiens, stricto ense in hostes irruit, atque, duobus obtruncatis, ipse telis ac lapidibus undique obrutus occiditur. Antonius

uirum acris ingenii atque in re publica exercitatum, aetate tamen pergrauem, utpote qui octuagesimum et quartum annum expleuerat, designatum esse audiuerat, simul cum eo duos legatos, Lodouicum Bembum, qui ante biennium legatus etiam fuerat, et Iacobum Marcellum, uiros magni animi atque in re nauali plurimum uersatos. Qua re Senatus decretum, quo missus in patriam redire posset, expectabat, cum coniuratorum orator ad eum uenit: mandata exequitur. Imperator increpatum oratorem a se dimittit. Tum, non secus ac par est in tali re motus,

terga uertunt. Oppidani eruptione facta tergis hostium insistunt, fugientes usque ad radices montis persequendo trucidant; tum, multis signis militaribus potiti et spoliis occisorum onusti, in oppidum reuertuntur. In hac oppugnatione Turcorum ceciderunt tria milia, inter quos praefecti ac duces magni nominis quattuordecim, uulnerati absque numero, quorum magna pars postea occubuit. Ex oppidanis septem tantum desiderati sunt, uulnerati quinquaginta nouem. Oppidani sequenti die ligna, fasces et aliam aridam materiam corporibus

ad commodum urbium quae Venetis subditae sunt reliquit. Itaque toto quadriennio, quo ipse imperium administrauit, res publica Veneta ne minimo quidem damno affecta est. Hunc ego uirum non tantum nostris imperatoribus, sed Romanis illis magni animi atque egregiae uirtutis praeferre ausim. Nam hic non ut illi, qui uana ambitione inflati caducis honoribus inhiantes et ad propriam potentiam omnia referentes cuncta gerebant, sed christianae religionis et uero amore patriae captus, semper propriae etiam saluti publicum commodum

Tetrasticon de Hercule
Quem non euertit uitiorum dira libido,
Fortior hic ipso est Amphitrioniade.
Esse ita cognosces Marci quicunque libellum
Quo magni Alcydę rettulit acta leges. Ad lectorem
Sęclorum finem paruus tenet iste libellus
Et summi examen iudiciumque Dei
Clangoremque

manu;
5  Ditabit merces quęstu Mercurius amplo:
Hic etenim lucris fertur adesse deus;
Pręstabit claros uicto Mars hoste triumphos
Et Venetum domitus uiribus orbis erit.
Annuet his magni magnus regnator Olympi
10   Et rata, quę fieri uiderit, esse uolet.
Nil non sperandum est Andrea principe Gritto,
Omnes quem pariter diique hominesque colunt.

Sed neque sic pranso Pieris ulla fauet.
Mitte aliis igitur condendi carmina curam:
Tu tantum uentrem, Pamphage, pasce tuum! 103. In Iacobum Iacotinum malum poetam
Magni inter uates quando Iacotinus habetur,
Magni inter numos et bagatinus erit. In eundem
Causidicus, rhetor, uates uis, Iacobe, dici?
Hac ratione,

aliis igitur condendi carmina curam:
Tu tantum uentrem, Pamphage, pasce tuum! 103. In Iacobum Iacotinum malum poetam
Magni inter uates quando Iacotinus habetur,
Magni inter numos et bagatinus erit. In eundem
Causidicus, rhetor, uates uis, Iacobe, dici?
Hac ratione, puto, qua sine prole pater.

Te duce, Christe, domos.
Passus est anno a Dominica passione XLVII. Iacobus Zebedei
Ipse Zebedei Iacobus filius olim,
Nunc factus magni filius ecce Dei,
Et Samaritanis Christum simul et Solymitis
Prędicat et quę sint inde tenenda docet.
5  Transit ad Hispanos atque his monstrauit Iesum,
Mox repetit fines, gens recutita,

elego carmine utcunque concinatum et, si cythara tua, qua cum Musis posses contendere, minus fortasse dignum, at tamen ab amicicia nostra non alienum, quando quidem non tam opera amicorum ęstimanda sunt quam animus. Exiguum etiam magni beneficii loco habendum est, quicquid pro uiribus pręstatur. Tu si quam mihi gratiam referre curabis, ea erit cumulatissima si eidem Virgini, cui te penitus mancipatum uideo, me plurimum commendes, tum etiam si in

De Te iustitię Sol ortus nocte fugata
Inuexit ueri dogmatis ecce diem.
Filia, sponsa, parens: tria nomina colligis in Te,
Tanta Tibi merito sunt data dona Tuo,
Tu magni superum Regis dignissima mater,
Qui soluit duro sęcula nostra iugo
Et libertatis donauit munere mundum
Vinclisque ereptos duxit ad astra patres.
Eius, quęso, meum transfigas

Esse potest, primi sit licet illa chori.
Te casti mores, humilis mens, gestus honestus
Et semper sacro pectus amore flagrans
Effecere quidem dignam quę sola maneres
Perpetuum magni numinis hospitium.
Esse igitur poterit per Te mea libera uita
Tantis quas patior solicitudinibus,
Si tamen in nobis, seges est ubi multa malorum,
Germinet oratu gratia multa Tuo.

quod uelle decet, quia certa salutis
Spes erit inde mihi, gloria magna Tibi.
Nam Tibi posse datum quantum Tibi uelle supersit,
Erigere afflictos, pręmia ferre piis.
Nec tamen ut magni me pendas, posco, sed illum
Qui nos ipse suam fecit ad effigiem,
Nec quam uilis ego spectes, sed quantus ubique est
Non dedignatur qui meus esse pater.
Maiestas immensa Dei

1.1.25   Plurima uenit apis tenui sine murmure mirans,
1.1.26   Compatiens querulis luctibus atque modis.
1.1.27   Myrmidonum semen, magni formica laboris
1.1.28   Admirans posito pondere sistit iter.
1.1.29   Vndique depicte uolitabant nanque uolucres,

uirgo.
2.16.5   Gnosiam summens ego nunc pharetram
2.16.6   Figam apros, ceruos rapidos et ursos,
2.16.7   Te sequar, magni soror alma Phoebi,
2.16.8   Tu meus ignis.
2.16.9   Osculum mollis ualeat puelle,
2.16.10   Syderum quamuis radios

2.29.25   Hei mihi, nunc doleo patrios uastarier agros
2.29.26   Factaque Christicolis maxima probra uiris.
2.29.27   Ista mei luctus et magni causa doloris,
2.29.28   Et superat querulos nostra querella modos.
2.29.29   Est genus inuisum cunctis in partibus orbis,

3.12.9.4   Cantabit toto carmen in orbe nouum.
3.12.9.5   Idibus ad laudem nostrum natale Tonantis
3.12.9.6   Surgit et ad magni gaudia sacra dei.
3.12.9.7   Post Idus octaua dies preclara nitebit,
3.12.9.8   Namque dies hominis festa uolantis erit.

ac lupinum circumaguntur cum sole 187 . Timantis pictoris Cyclops in tabella 330 . Prothogenes Antigonum regem pinxit excogitata ratione uitia condendi 331 . Alexandri Magni edictum, quo uetuit se ab alio in gemma scalpi quam a Pyrgotelle 346 .
Auaricia eo processit, ut, quo homines scientię causa nauigabant, nunc causa nauigant lucri 28 .

177 .
Angelus. Manuę quęrenti nomen respondit: Cur quęris nomen meum quod est mirabile? 38 . Angelus Raphael, ductor Thobię, dixit se esse Azariam, Ananię magni filium 91 . Angelus apparens timorem primo incutit, deinde consolationem. Hinc Thobię cum dixisset: Ego sum angelus Raphael, timentes ceciderunt in faciem. Ille ait: Pax uobis! Nolite timere etc.

quam ex communi miseriarum aceruo portionem suam ferre mallent, liber VII, caput II. Apium Claudium maritima tempestas reum fecerat, cęlestis absoluit, liber VIII, caput I.
Ars. Quam magni effectus artium sunt, liber VIII, caput XI. Casu factum quod ars facere nequibat in equo pingendo, eodem. Quędam nulla arte effici posse, cap. XII. Suę quenque artis optimum et actorem et disputatorem esse, cap.

75 . Hostia uirtutum 76 . Sors Domini 77 . Non homo 79 . Sanctus quid sit 81 . Magni 82 . Iesus de sanctis nunquam exit 83 . Oleum puritas 85 . Arbor bona uel mala. Oliua fructifera 90 . Capilli capitis

Thobias monet filium ac nepotes, ut semper faciant quę placita sunt Deo 93 . Neminem Iudeis resistere potuisse, nisi cum Deum reliquissent 94 . Magnus es, Domine; qui timent te, magni erunt apud te per omnia 97 . Iob surgens diluculo offerebat pro filiis holocausta 101 . Quis Deum digne colat. Psalmus XIIII. Anima timentis Deum habebit bona. Psalmus

habentem potestatem magnam; et terra, illuminata est a gloria eius etc. XVIII. Salus, et gloria, et uirtus Deo nostro est: quia uera, et iusta sunt iudicia eius etc. XIX. Laudem dicite Deo nostro omnes serui eius, et qui timetis Deum pusilli et magni. Testimonium enim Iesu est spiritus prophetię. Vidi, et ecce equus albus, et qui sedebat super eum uocabatur Fidelis et Verax, et cum iustitia iudicat et pugnat. Oculi autem eius sicut flamma ignis, et in capite eius diademata multa etc., de dignitate Christi

angularis 177 . In principio erat Verbum 179 . Vita et pax Christus 182 . Ecce ego mittam angelum meum 184 . Christus magni consilii angelus 184 . Christi aduentus 185 . Esaias omnia edisserens de Christo 188 . Petra Christus 194 . Christus Deus,

Qui erit credentibus in sanctificationem. Incredulis in lapidem offensionis 209 . Ecce ego et pueri mei. Christus et apostoli. Christus prędicans 210 . Christus natus. Christus Deus. Magni consilii angelus 211 . Christus nasciturus de periculis liberauit 211 . Sex nomina Christi: admirabilis, consiliarius, Deus, fortis, pater futuri sęculi, princeps pacis. Christus fons, puer meus

Salamandra ignem extinguit tactu 115 . Per niuem ituris panaces semen bibere ac perungi eo precipiunt 260 . Ferrum optimum uitę pessimumque instrumentum 324 . Magni Pompei edictum, ne telum esset in Vrbe. Porsena foedus dedit populo Romano, ne ferro uterentur 11 nisi in agricultura 324 . A ferro sanguis humanus se ulciscitur. Contactum nanque eo, celerius subinde rubiginem

Omnes beati sunt uirtutis compotes. Beatum non oportet sollicitari metu. Sapiens semper beatus. Quibus rebus constet uir beatus 149 . Zenocrates in sola uirtute uitam beatam ponit. Formosus. Magni refert, quali in corpore animi locati sunt 100 . Pulchritudo corporis animi pulchritudini comparata 133 . Forma corporis non habenda in bonis 149 . Frugalitas.

fama est 81 . Fur. Quę non posuisti, ne tollas. Siquis secus faxit, capitale esto 8 . Cum uidisset aliquando magistratus qui hieromnemones dicebantur, quendam ex ęrario phyalam furatum adducentes: Magni, inquit, fures paruum ducunt 57 . Cernens uestium furem in balneis: Num, inquit, ad unguentum an ad aliud uestimentum 58 . Zeno seruum in furto deprehensum uerberabat cumque ille diceret: Fatale mihi erat

in lecto ebrietate sopitus, et feminę manus effecit, ne unquam expergisceret abscisso capite eius 96. Assueri, regis Persarum, conuiuium apparatum diebus CLXXX celebratum VII in uestibulo horti 97. Aman lętatur in conuiuio reginę, et quod ab ea inuitatus fuerit, magni se ęstimat. Sed cito lętitia uertitur in luctum et epulę in amaritudinem 98. Murmuratio petentium carnes. Psalmus LXXVII 115. Comedunt panem iniquitatis, et uinum impietatis bibunt 126. Venter impiorum insaturabilis 128. Ebriositasbis. Gulosus 130.

Nimis grati, qui arnicis inopiam optant, ut occasionem eis opitulandi habeant 41. Votum grati 42. Non minoris animi est beneficium debere quam dare 43. Plus gratię retulit, cuius in 1 corr. ex Thebea referendo frustra magni conatus fuerunt quam qui sine sudore nactus occasionem retulit. Beneficium et malo reddendum 45. Ab altero expectes alteri quod feceris. Beneficia plura recipit qui scit reddere 85. Negamus quenquam scire gratiam referre nisi sapientem 32. Reddere beneficium si aliter

duplex animus. Calciamenta opes. Virga auxilium potentię sęcularis 235. De eodem 268. Circumcisus quis uocatus est, non adducat prępucium. In prępucio quis etc. 285. Alegorica significatio plus mouet et delectat 290. Pisces magni CLIII in Euangelio 292. Plurimę utilitatis esse scrutari Scripturas 295. Parabola de duobus filiis, frugi et luxurioso. Super Epistola Pauli ad Romanos secundum Originem 294. Hierusalem et Bethlem et locorum sanctorum laudes 74. Vtrum dicenda

hominis est V. Multa habeo de uobis loqui et iudicare VIII. Alta Saluatoris uox, quę Lazarum suscitauit, indicium est tubę magnę sonaturę in communi resurrectione. Sicut autem uniuersalis resurrectio in ictu oculi proueniet, sic et ista Lazari qui statim prodiit etc. XI. Pisces magni capti iactato rhete ad dexteram, hi sunt qui iudicandi mittentur ad partem dexteram XXI. Iudicium hominis. Nolite iudicare secundum faciem, sed iustum iudicium iudicate. Nunquid lex nostra iudicat hominem, nisi prius audierit ab ipso et cognouerit, quid faciat? VII. Qui sine

erga infimos 81. Iustitię partes sunt non uiolare homines, uerecundię non offendere 95. Iustitię officia pręponenda officiis scientię 109. Iustitia sine prudentia multum poterit, sine iustitia nihil ualebit prudentia 120. Iustus esse non potest, nisi idem sit magni animi 121. Iustitia etiam inter latrones 121. Iustitię causa reges constituti 122. Fundamentum est enim perpetuę commendationis et famę iustitia, sine qua nihil potest esse laudabile 130. Iustitia Arati Sitionii benefica ac liberalis

80. Semiliberum dixit Cicero; notatur ignauię 79. Libertas est seruire philosophię 3. Quid sit libertas 17. Absoluta libertas 20. Lacon puer captus, ne seruiret, illisum parieti caput rupit 30. Nemo liber est qui corpori seruit 43. Magni ęstimanda libertas 52. Liber est non in quem parum licet fortunę, sed in quem nihil 55. Liberalitas. Socrati cum multi multa offerrent, Eschines se ipsum obtulit 24. Munera non sine honore sunt, quę aut nemo illis alius dedit aut nos nulli alii. Exemplum

Epicurus quam molliter scripsit ad meretrices 99 .
Labor. Corporis exercitationem conferre ad uirtutem capessendam 24 . Antisthenes, quod labor bonum eesset, magni Herculis ac Cyri exemplo suadebat, id a Gręcis, hoc a barbaris mutuans 54 . Diogenes, cum diceretur sibi: Senex es, iam quiesce a labore. Quid enim, ait, si in stadio currerem, ad finem oporteret

potentior locupletiorque Alexandro. Plus enim erat quod hic nollet accipere quam quod ille posset dare 36. Demetrii constantia: CC talenta a Cęsare donata reiecit. Si tentare, inquit, me eonstituerat, toto illi fui experiundus imperio 44. Qui magni animi est, etiam boni est, contra sententiam Titi Liuii 49. Catonis magnanimitas in aduersis. Mutii in hostem 58. Bruto libertatem debemus, Lucretię Brutum. Item de Coclia 1 66. Angustus animus est, quem terrena delectant. Ad illa ducendus est, quę

Cicero, an Antonium deprecetur, et docet mortem seruituti anteferendam esse Catonis exemplo 114. Magnus ille est qui fictilibus sic utitur quemadmodum argento. Nec ille minor est qui sic argento utitur quemadmodum fictilibus 3. Non uerba, sed opera fortes decent 10. Magni animi est magna contemnere ac mediocria malle quam nimia 13. Magnanimus inter pericula intrepidus 19. Paratus ad omnia quę uenire possunt aduersa 23. Non enim beatum est nisi quod intrepidum 28. Quid sit fortitudo 35. Scipionis magnanimitatem laudat

65. Mortem filiorum lente tulit Sylla et quidam in Gręcia pater. Item Puluillus pontifex, Paulus, Lucius Bibulus, Caius Cęsar, diuus Augustus, duę Cornelię 66. Mors omnium dolorum et solutio est et finis. Mors optimum naturę inuentum. Quibus diu uixisse nocuit 67. Magni animi esse appetere mortem. Plato: Sapientis animum totum in morte prominere. Summum fini proximum 67. Cornelia in morte liberorum fortis. Item Rutilia 71. Mortis contemptor 74. Theodorus philosophus tyranni minas contempsit. Cannius Iulius duci iussus gratias egit 74.

Thimeus , cum Thuchidide se eloquentiorem promitteret, aridus apparuit 13. In Pericle orationis uehementia 13. Verbum non esse philosopho dignum, quod ante non fuisset mente agitatum. Item breuis oratio 59. Sermones cupresso similes- magni et sine fructu 62. Quanta opera usus Demosthenes, / ut uocem aptam ad pronunciandum compararet. In dicendo timidus fuit. Eius enthymemata lucernam olere dicta 85. Demosthenes hęsitantiam linguę coniectis in ore lapillis emendauit, uocem

benigna 124. Eloquentię laus 129. Domina rerum eloquendi uis 188. Ocium. Qui a negociis publicis ad priuatam tranquillitatem se conferunt. Ocium alii quęrentes opes appetunt, alii contenti suo esse student 88. Multi magni animi fuerunt in uita ociosa 93. Contemnuntur nihil agentes 120. Ordo. De ordine rerum, locorum, temporum 106. Homo. Quid intersit inter hominem et belluam 74. Quo differimus a feris 83, 96. Hominum differentia

10 .
Patientia. Iniurias despiciens 20 . Iniurię patiens 22 . Patientia. Catonis patientia percussi ab imprudente. Magni animi est iniurias despicere. Interrogatus quidam, quomodo in aula consenuerit: Iniurias, inquit, accipiendo et gratias agendo de ipsis etc. de dissimulanda iniuria. Pastoris parientia. Patientia contra iratum 52 . Socratem

in agro Reatino, qui Castor et Pollux sunt nominati, satis instructus euasit 1 . Philosophię dignitas. Philosophia non in uerbis, sed in operibus 6 . Ad philosophiam hortatur, ita ut uerba probemus rebus. Magni uiri perirent, nisi eos docti extulissent. Sic Epicurus Idomeneum, Cicero Atticum. Virgilius: Fortunati ambo, siquid mea carmina possunt 8 . Stoicorum philosophiam laudat 12 . Captiosę

Quot peccata, tot animę infirmitates 398 . Tenebrę. ę Nox 399 . Peccator. Vallis 423 . Primogenita Ęgypti principalia uitia. Reges magni et reges fortes 425 . Nemo absque peccato 428 . Promissum. Affligetur malo, qui fidem facit pro extraneo 267 . Est qui promittit et quasi gladio pungitur conscientia

resistunt ueritati etc. II. AD TITVM: Apparuit enim gratia Dei et Saluatoris nostri omnibus hominibus erudiens nos, ut abnegantes impietatem et sęcolaria desideria sobrie et iuste et pie uiuamus in hoc sęculo, expectantes beatam spem et aduentum glorię magni Dei et Saluatoris nostri Iesu Christi etc. II. AD HEBREOS: Exeamus ad eum extra castra improperium eius portantes. Non enim habemus hic manentem ciuitatem etc. XIII. ACTVVM: Habebant omnia communia

pręstantissimus, dicebat regis esse officium quam plurimos beneficio afficere 196 . Dionysius principatu eiectus aduersis iactatur. Regem beneuolentia, non armis munitum esse oportere 201 . Alexandri Magni indoles 209 . Darius a patre adhuc uiuo regio fastigio collocatus insidias patri instruit 211 . Qui regnum sibi oblatum pertinaciter recusarunt 213 . Alexndri

caput VII. CICERONIS OPVSCVLA
Sapientia. Prudentia 74, 75 . Consyderatio rei gerendę 89 . Ingenii magni est percipere cogitatione futura 90 . Sapientia sophia, prudentia phronesis 109 . Sapientia humanarum diuinarumque rerum scientia 112 . Malicia. Prudentia

flore puer.
1.1.107  Hic ille, hic infans, ueterum quem cuncta uirorum
1.1.108   Saecula diuinis uaticinata modis.
1.1.109  Consilii magni est hic angelus: hunc fore dixit
1.1.110   Messian Christi Moses imago sui.
1.1.111  Hic nouus Emanuel, neque enim mentitus Esaias,

6.3.49  Aemulus orator Ciceronis uincere laudes
6.3.50   Seu quod Cecropium certat adire sophos.
6.3.51   Maeonidae uates et magni fama fatigat
6.3.52   Vergilii et ueteris nomina clara tubae.
6.3.53  Nunc sequimur laudem et foecundae munera pacis
6.3.54   Et modo

hoc astra decenter habent. 13. Precatio ad Iesum
7.13.1  Numinis o magni uenerabile nomen Iesus,
7.13.2   Quo sua signauit munera tanta Deus,
7.13.3  Indicium magnae pietatis amabile nomen,

plurimus et populus esset in offitio lamentationum in ecclesia cathedrali: hoc modo etc. Plurimi veniebant, et dicebant cum lacrymis Crucifixum in praefata S. Mariae ecclesia guttas sudare sanguineas, quod audiens clerus, et populus Sibenicensis cum gemitu, et magni devotionis stupore commovebant ad dictam ecclesiam, quo tempore magnificus Dominus Petrus de Canali Comes Sibenici, et ejus filius Dominus Angelus cum magna nobilium multitudine, et nos Praefati Vicarius cum quibusdam de Capitulo, et clero

ad signum. Est praeterea mons Mons civitati supereminens, in cuius vertice sacellum emicat divo Baptistae dicatum, mons equidem olearum et non dissimilis Monti oliveti apud Hierosolymam, nostrae salutis officinam, testimonio eorum, qui viderunt. Est subinde angulus magni portus, dictus roseus a roseo fonte: Fons roseus de rupe tenui rivulo erumpens in suburbio proximo et contiguo, supra quem phanum extat antiquum in honorem diei

etiam Phoebi tripodes inimica canebant
1.105  Numina Nayadum te sub sua regna tulisse.
1.106  En quoque me falso frater delusit Apollo!"
1.107  Tunc tristis laetatus Hylas stetit Hercule uiso
1.108  Atque ait: "O magni domitor dominator fortissime mundi regni,
1.109  Alcide, neque te frater neque Thracius Orpheus ❦
1.110  Nec falsis responsa deum

dona
2.212  Et robur uiresque dei, quibus omnia uictor
2.213  Prodigia et portenta domet quae pontus et aether
2.214  Et quae terra creat cunctisque patentia regna
2.215  Persephones. Quare infestum si comminus agmen
2.216  Consererent, magni timuerunt Herculis iras.
2.217  Tum dea terrorum quae fraude exuberat omni
2.218  Mortem saeua uocat, quae postquam nocte cruenta
2.219  Prodiit, indignum uita nec amabile uulgus
2.220  In senio marcere sinit floresque iuuentae,

quo principium rerum finisque recumbit,
3.4  Miscuit ex alta rerum mysteria mente
3.5  In magno cratere chaos caelumque deosque
3.6  Conflauit. Pater archetypas et mente figuras
3.7  Protulit in nato et per natum, et foedere sancto
3.8  Magni hominis fecit caput et fundamen et ignem,
3.9  Post hominem cunctis opus excellentius, instar
3.10  Mundi totius, tenues conclusit in artus
3.11  Et domino rerum donauit libera iura.
3.12  Hinc manes sibi quisque duos sortimur: ad astra

Thaesea mecum
3.54  Et celeres capiamus iter, breuis est uia nobis!"
3.55  Interea, dum iam properant, grauis ecce tumultus
3.56  Auditur, fragor insonuit, totumque repente
3.57  Incaepit mugire chaos pulsuque rotarum
3.58  Quadrupedante quati magni fundamina mundi,
3.59  Quales humenti uentosa tonitrua caelo
3.60  Quum glomerant Euri pluuia impendente sub aethra
3.61  Obscura, foeti rixantur in aethere nimbi.
3.62  Mox subitum nigra caligine uoluier agmen
3.63  Aspexere procul

noua Stygii timor iraque mentem
3.146  Inuasere ducis: praedam seu pace reposci
3.147  Seu durum Mauortis opus, certamen iniri
3.148  Expediat laesa pro maiestate barathri.
3.149  Hinc obstabat atrox atque insuperabile robur
3.150  Alcidae magni, Diti quoque cognita summi
3.151  Progenies inuicta Iouis, quem Iuppiter alto
3.152  Aethere caelitibus praedixerat unius aluo
3.153  Victorem prodire nurus terraeque polique
3.154  Infernaeque domus, quo tempore matris ab aluo

ab aluo
3.211  Omnia, tuque pater calami memorande canori
3.212  Cultor siluarum et Martis lymphator anheli,
3.213  Magna parens, Erebum medio quae claudis in antro,
3.214  Et Phlegeton et Nox, quam discolor ambit amictus:
3.215  Vobis, o magni, deuota est uictima, diui,
3.216  Vobis succumbat, uestris mactetur in aris!
3.217  Solus ego aggrediar, porro uos eminus este,
3.218  Este procul, socii, nec quisquam bella capessat!"
3.219  Haec ait. Alcides iam dudum inuadere pugnam

3.224  In quo principium rerum finisque recumbit,
3.225  Tu quoque quam uertex armatam protulit altus,
3.226  Bellipotens Tritonis hera, intemerata uirago,
3.227  Solque dator lucis, caeli cor mensque profundi,
3.228  Vos quoque uocales magni Syrenes Olympi,
3.229  Vatibus aetherios, Musae, quae infunditis haustus:
3.230  Vobis, o magni, talis cadat hostia, diui,
3.231  Vobis mactetur, uestris procumbat in aris!"
3.232  Iam uero et manes certatim et daemonas omnes

altus,
3.226  Bellipotens Tritonis hera, intemerata uirago,
3.227  Solque dator lucis, caeli cor mensque profundi,
3.228  Vos quoque uocales magni Syrenes Olympi,
3.229  Vatibus aetherios, Musae, quae infunditis haustus:
3.230  Vobis, o magni, talis cadat hostia, diui,
3.231  Vobis mactetur, uestris procumbat in aris!"
3.232  Iam uero et manes certatim et daemonas omnes
3.233  Conspexisse iuuat diuersi numina regni
3.234  Ingenteisque deos acri coiisse duello.
3.235  Postquam

exercitus alis
3.250  Excipiuntque graui nutantem uulnere Ditem
3.251  Aegrescuntque acti Furiis mussantque dolore
3.252  Accensi ueniamque petunt a rege cruento,
3.253  Daemonas ut cunctos Mars experiatur ad unum.
3.254  Respondit Pluto: "Magni uis Herculis ingens
3.255  Si uinci posset, dextra hac deuicta fuisset.
3.256  Immo hoc praecipio uobis: date Thaesea magnum
3.257  Insuper Alcidae tantoque absistite monstro,
3.258  Mature ut talis discedat pestis ab Orco!"
3.259  Ac

quędam seriatim dicere conabor, quandoquidem omnia impossibile esset enarrare. Miseros meliora sequentur, cum Sanctitas Vestra calamitates oppressorum intellexerit: nam non intellecti morbi curatio nulla est. Superioribus diebus hic perfidissimus nostrę fidei hostis, structis in Bossina magni exercitus copiis, quasi populabundus provincias aggreditur et sub vadis Amesię, quam Un fluvius excipit, mediam Sclavoniam transit, et sese Dalmatiam inter et Pannoniam, qua Savus influit, cautius ocludit. Deinde Liburniam superans ad imperatoris oras se contulit, duce bassa nomine Hadum,

magis nostros nunc uniuersa celebrat Ecclesia nullo non die in pręconiis laudibusque ipsorum occupata, quos in cęlestibus habitaculis cum Deo uiuere minime dubitat. Ita fit, ut et illic inter angelos beati et hic inter nos magni pręclarique habeantur. His arę templaque dicata sunt, horum ubique imagines errectę, horum acta dictaque ab omnibus per orbem prędicantur, ab omnibus extolluntur, horum ossa in terra honorantur, in cęlo animę exultant, horum

Ruffina iam nubilis, ut suas expectaret nuptias, tacens fletibus obsecrabat. Et tamen illa siccos oculos tendebat ad cęlum, pietatem in filios pietate in Deum superans. Nesciebat se matrem, ut Christi probaret ancillam. O magni animi foeminam et tanto uirtutum suarum prqęcone dignam, quantus fuit ipse Hieronymus! Paris propositi nec minoris constantię fuisse creditur Elizabeth, Pannonum regis filia. Quę lantgrauio, Thuringię regulo,

defugiendum execrandumque exitiale Gabaonitarum scelus, quo effectum est, ut tribus Beniamin prope deleta fuerit, urbes uicique eius incensi et his, qui cędem fuga euaserant, connubia reliquarum tribuum diu interdicta. Tam magni mali causam prębuit libido paucorum. Ad recentiora ueniamus! Onesiphorus Ephesius discipulos Christi suscipere solitus, sic ab apostolo Paulo benedicitur, ut dubitandum non sit, quin hospitalitatis officiis

ab eo panem uel oleum acciperent. At ille nihil aliud quam solitudinem meditabatur. In hac salutarium uirtutum parte foeminas quoque sua laude fraudare non decet. Tabita, uirgo sacra monasterii magni Thebaidis, cum se omni humilitate deiecisset, insanire putabatur. Verum quia stultum Dei sapientius est hominibus, sancto Pierio abbati in eremo degenti reuelatum fuit illius merita suis esse potiora. Proinde ad uisendam

bene tibi erit. Detestabatur autem monachos, qui infidelitatem quandam prę se ferre uidebantur uictui prouidentes in futurum et curam habentes sumptuum aut indumentorum aut cęterarum huiusmodi rerum, quę non magni momenti sunt. Quas quicquam ex his deesse possit Deo seruientibus, cum nequam seculo seruientibus non desit! Quendam ergo de fratribus cum percepisset hortuli fructus intentius custodire et habere aliquantulum

uastę solitudinis, nunc paradisi incola Hieronymus, dum Heliodorum inuitat, sic demum illam laudibus efferat dicens: O desertum Christi uernans! O solitudo, in qua illi nascuntur lapides, de quibus, in Apocalypsi, ciuitas magni regis construitur! O eremus familiarius Deo gaudens! Quid agis, frater, in seculo, qui maior es mundo? Quandiu te tectorum umbrę premunt? Quandiu fumosarum urbium carcer includit? Crede mihi, nescio quid plus lucis

per quas a uinculis expediri licuit peccatorum gratanterque exclamare: Dirupisti, Domine, uincula mea; tibi sacrificabo hostiam laudis. Arnulphus quoque, Lotharingię dynastes, Caroli Magni imperatoris auus, cum relicto dominatu Christo in solitudine seruiret, annulum suum in fluuium Mosellam iactauerat, tunc se pro delictis Deo satisfecisse crediturus, cum ille repertus sibi redderetur. Postea Metensis

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1451], Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi (Venetiis, 1451-06-28), versio electronica (, Venecija), Verborum 616, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14510628].

Augustin Zagrepčanin, Juraj (fl. 1454) [1454], Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica (), Verborum 1885, Ed. Ladislaus Juhász [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [augustgepist].

Kotruljević, Benedikt (oko 1416. - 1469?) [1464], Prohemium in librum de navigatione, versio electronica (), Verborum 740, Ed. Damir Salopek [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - praefatio; prosa oratio - prooemium] [word count] [kotruljevicbnavig].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1485], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 687, Ed. Daniele Farlati [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgmiraculum].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report