Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: tot

Your search found 1908 occurrences

More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1716-1814:


1716. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quae te, Virgo, dies conceptam vidit, Olympum
1.26.2   Complevit diae lumine laetitiae,
1.26.3  Complevit terram, terraeque abstrusa piorum
1.26.4   Illa tot in tenebris agmina sancta patrum;
1.26.5  At foedum nigri regem tremefecit Averni,
1.26.6   Imum qui se se condidit in barathrum;
1.26.7  Infrendensque, ululansque horrendum;


1717. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hic claram in tenebris praeferet usque facem:
1.67.5  Hic reget errantes gressus, dum nocte fugata
1.67.6   Fulgeat aeterna candida luce dies.
1.67.7  Noxia quid veterum quaeris tot scripta sophorum?
1.67.8   Parvus habet, quod te sospitet, iste liber. 68. Encom./Sacr. Radelja;


1718. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pii solvunt vates, quinquenne peregit
2.15.2   Sospes et incolumis quod Pius imperium,
2.15.3  Cui non quinque annos, at saecula quinque peracta
2.15.4   Esse putat, quisquis tot benefacta videt;
2.15.5  Tam vastas operum moles, mirandaque rerum,
2.15.6   Quae vincunt quodvis carmen et ingenium;
2.15.7  Atque suis per se, vatum nihil indiga, ab ortu


1719. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

29. Ad Varum, de malis vitae humanae.
3.29.1  Vare, hominum vitam culpas, quod plena malorum est,
3.29.2   Et praebet rerum plurima, quae doleas.
3.29.3  Cur non te potius culpas, qui tot bona vitae
3.29.4   Sponte tua inspersa perdis amaritie?
3.29.5  Qui curam struis ipse tibi, pectusque fatigas
3.29.6   Usque tuum indomitis ipse cupidinibus?


1720. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

potest alius; tibi tu potes, une, saluti
3.106.14   Esse, volens animo ponere jura tuo. 107. Ad Varum. De ejus parsimonia.
3.107.1  Tot bona, quae superi tibi dant, mi Vare, fruenda,
3.107.2   His renuis, nimium parcus, amice, frui.
3.107.3  Ne quid forte olim desit, nunc plurima desunt,
3.107.4   Arcessis,


1721. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.122.6  Inflatus vanum pectus ab immodico,
3.122.7  Te jactans, primae poscens tibi praemia laudis
3.122.8   In tota vates unicus Ausonia;
3.122.9  Censorum turbae tot, quos incuria fudit
3.122.10   Monstranti maculas, asper et indocilis,
3.122.11  Hanc, oraclum istud quidquid responderit, Alphi,
3.122.12  Crede mihi, stulte spreveris


1722. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

323. Scelestos poena tandem consequitur. Scelestos poenam tandem consequi. Krša
3.323.1  Crede mihi, stulte laetaris, tot male facta
3.323.2  Quod tua successus cuncta habuere bonos.
3.323.3  Tarda venit claudo gradiens pede poena: scelestos
3.323.4   Poena tamen claudo vel pede consequitur.


1723. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

48. [46.] Museo Pii VI. inscribendum.
4.48.1  Heic veterum collecta Pius monumenta locavit,
4.48.2   Roma suas demi ne sibi ploret opes,
4.48.3  Ne tot mira queat domina subducere ab Urbe,
4.48.4   Ornari et nostris barbarus exuviis. 49. [47.] De vite enata e basi marmorea in Quirinali.


1724. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

eras Romae praesens, o Sexte, videris
4.52.2   Nunc absens idem carior esse tamen.
4.52.3  Dulce fuit structas moles, cultuque subacta
4.52.4   Stagna loqui, atque tuae tot benefacta manus,
4.52.5  Dulce loqui magis est, quam ferti pectore pastor
4.52.6  Pro caro superas quanta pericla grege.


1725. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

58. [56.] De Pio VI., iter faciente.
4.58.1  Auget, Sexte, tuam passim praesentia famam;
4.58.2   Auditis in te plura vident populi;
4.58.3  Et laeti haud Romae tot de te mira loquutae,
4.58.4   Verum oculis gaudent credere quisque suis.
4.58.5  Nescio quid claro nimirum prodit ab ore,
4.58.6   Quod mulcet, mentes quod rapit attonitas,


1726. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Machina, deproperet quae serum fila, reperta est
4.67.2   Haec mihi magna tuis, Sexte, sub auspiciis;
4.67.3  Quam sacroque tibi, precor et quot stamina ducet,
4.67.4   Tot vitae accedant stamina longa tuae. 68 [66.] Domus, in qua Pius VI. paludes Pomptinas invisens divertebat, de se.
4.68.1  Qualiscumque, domus ferar omni nobilis


1727. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

precor, hoc posci tibi vis, reor, ipsa: paternae
4.89.8   Omnigena cedat nil tua laude domus,
4.89.9  Virque tuum tuus exaequet virtute parentem,
4.89.10   Tuque tuae matris tot decora aequipares,
4.89.11  Et, quae nascetur proles tibi multa tuorum,
4.89.12   Sit fratrum eximiis dotibus assimilis.
4.89.13  Evenient: probat ipse preces, ac, ter face


1728. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sydereo coetu se se intulit almus,
4.90.8   Unus et auratis fulgurat in radiis. 91. [89.] Ad eamdem.
4.91.1  Luce micant pulchra tot gemmae, Octavia, sponsi
4.91.2  Dona tui; gemmis tu quoque pulchra micas;
4.91.3  Nec tamen a cultu es tu pulchrior; ipse decorem
4.91.4   Sed magis a pulchro corpore cultus


1729. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.134.2   Illi quod perhibent, id negat hercle tuum.
4.134.3  Te te ipsum et clamat nil non vidisse prius quam
4.134.4  Nostris, quae cantas, subjiceres oculis.
4.134.5  Tot variam rerum speciem, formasque, colores
4.134.6   Et pingi a caeco qui putat omnigenos,
4.134.7  Dum te oculis caecum frustra contendere pergit,
4.134.8   Dumtaxat caecum se


1730. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

144. [142.] [  401] De se, & Pompej versibus. De suis et Hieronymi Pompej versibus. Krša
4.144.1  Carmina, Pompej, mea cum tot laudibus effers,
4.144.2   Ipse mihi videor scilicet esse aliquid.
4.144.3  Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum
4.144.4   Non mi aliquid videor, prorsus at esse


1731. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Isse leves inter tandem hominem Zephyros.
4.268.5  Scire sat est, fieri quod numquam posse putatum est,
4.268.6   Humano effectum denique ab ingenio.
4.268.7  Scire sat est, tot post laudum decora ampla tuarum,
4.268.8   Hoc tibi partum uni, Gallia pulchra, decus.
4.268.9  Eximium decus et cunctis memorabile saeclis,
4.268.10   Desit ut, haud deerit quae


1732. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.336.1  Moeonidae magni carmen formosa Lagois
4.336.2   Dum legit et muris bella sub Iliacis,
4.336.3  Quam mirum est, Helenae pulchro, inquit, concita vultu
4.336.4   Millia tot saevas conseruisse manus!
4.336.5  Cui Leucon: Tam pulchra Helene, quam pulchra Lagoi es,
4.336.6   Si fuit, id mirum non reor, inquit, ego.


1733. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.400.10   Ipsam vix divis ambrosiam invideo. 401. [398.] [  144] Ad Hieronymum Pompejum.
4.401.1  Carmina, Pompei, mea quum tot laudibus effers,
4.401.2   Ipse mihi videor scilicet esse aliquid;
4.401.3  Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum
4.401.4   Non mi aliquid videor, prorsus at esse


1734. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tam lepidis dextera literulis,
4.410.3  Servo equidem ac laetus servabo tempus in omne,
4.410.4   Parvum, at dulce tuae pignus amicitiae.
4.410.5  Hoc mi lectum animo sistet tot magna deorum
4.410.6  Dona, quibus mire, dia puella, nites.
4.410.7  Hoc mi virtutis, qua polles inclita, verae
4.410.8   Conspectum assiduo proderit admonitu,


1735. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Languidulum, infirmis haec gravis est genibus,
5.65.7  Haec somnos adimit, fert haec fastidia ventri,
5.65.8   Haec angit tristi pectora moestitia.
5.65.9  Quid credam? Variis tot gigni incommoda ventis?
5.65.10   Illius an solo nascier e cerebro?
5.65.11  Cui pulchrum quiddam, reor, ingenuumque videtur
5.65.12   Languor et enervi in corpore


1736. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.113.1  Vulgo audit gracilisque infirmo et corpore Polla,
5.113.2   Judice me, duro durior est silice.
5.113.3  Quid mi? quae a medico multos vexata per annos.
5.113.4   Tot mala postquam hausit pharmaca, vivit adhuc. 114. In Lupum, loquentem fatue atque invenuste.
5.114.1  Nil dignum audiri loqueris, Lupe, verbaque ducis


1737. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tu posse pati quemquam rere, improbe: justum
5.115.8   Nec metuis cano convicium capiti? 116. Ad Gelliam aequo blandiorem.
5.116.1  Tot juvenes, qui te visunt, cum blandior aequo
5.116.2   Verborum multis excipis illecebris,
5.116.3  Dic mihi, fallacem dici te, Gellia, mavis
5.116.4   Ardentem an foedis corda


1738. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.139.1  Divitias jactas; vitae istaec dira venena,
5.139.2   Usus contigerit ni bonus, esse reor.
5.139.3  Et malus est usus certe jactantis inepte
5.139.4   Verbis mi sua tot commoda stultiloquis.
5.139.5  Irus malim equidem fieri, quam turpiter isto
5.139.6   Propter divitias, Cinna, tumere modo.


1739. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

lentus perferat usque moras,
5.158.5  Nolo ego vexari, curvisque amfractibus illuc
5.158.6   Semper agi, recta quo licet ire via.
5.158.7  Nolo animi pendere miser, sententia dum tot
5.158.8   E verbis tandem futilis extiterit. 159. De inani Vari loquacitate.
5.159.1  Quae Varus loquitur, sperno simul omnia;


1740. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

spurciloquus. 173. Ad Praxitelem inani doctrina praeditum.
5.173.1  Si quot res nosti, curas nugator, ineptas,
5.173.2   Aptas tot noris res tibi, Praxitele,
5.173.3  Posthabeo quam te doctis nunc omnibus, omnes
5.173.4   Quotquot sunt, doctos tam tibi posthabeam
5.173.5  Possim et ferre, unus tibi quod,


1741. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.191.1  Nempe tuae discunt bene psallere, Gellia, natae,
5.191.2   Compositos choreis et bene ferre pedes,
5.191.3  Et mulcere aures cantu bene, pingere formas
5.191.4   Tot bene, tot linguis et bene posse loqui.
5.191.5  Vivere qui miseras doceat bene, dic mihi, num quis
5.191.6   Officii doctus jura magister adest?
5.191.7  Curantur nugaeque leves


1742. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuae discunt bene psallere, Gellia, natae,
5.191.2   Compositos choreis et bene ferre pedes,
5.191.3  Et mulcere aures cantu bene, pingere formas
5.191.4   Tot bene, tot linguis et bene posse loqui.
5.191.5  Vivere qui miseras doceat bene, dic mihi, num quis
5.191.6   Officii doctus jura magister adest?
5.191.7  Curantur nugaeque leves et inania


1743. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

addent roseasque genas, flavumque capillum,
5.206.4   Atque hilares blanda luce oculos inhiant.
5.206.5  Qui velit interea nuptam sibi ducere, nemo est:
5.206.6   Inter amatores tot caret illa proco.
5.206.7  Nec miror: quae tam multis amat una placere,
5.206.8   Nemo unum huic se se posse placere putat.


1744. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.237.3  Fulgere jam clara manifestum in luce, beatum
5.237.4   Saeclum hoc, cui licuit singula dispicere;
5.237.5  Felices nasci hoc saeclo queis fata dedere,
5.237.6   Tot rerum vera qui fruimur specie.
5.237.7  Haec clamas, risuque mihi es, Corvine, recordor
5.237.8   Istaec nam proavum verba fuisse eadem.
5.237.9  Et priscum agnosco morem, se ut


1745. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pectore stultum,
5.240.6   Quam mendax dictum dicere maluerit. 241. Ad Cinnamum de inani doctrina.
5.241.1  Scire nihil malo, quam tot, quas, Cinname, scis tu
5.241.2   Res nihili; nullus mi labor, assiduus
5.241.3  Est labor iste tibi, verum irritus; hercule praestat
5.241.4   Nil facere, in studiis quam nihil


1746. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sunt, fateor, quae scribo; devia contra
5.253.2   Esse reor, quae tu scribere, Quinte, soles.
5.253.3  Hinc fit, uti dicam interdum, quod dixit Homerus,
5.253.4   Aut alius vatum tot veterum e numero.
5.253.5  Tu melior, quidquid scribis, ne scripserit ullus
5.253.6   Aut vetus, aut novus id jure tibi haud metuis.
5.253.7  Sic graditur quicumque via, vestigia


1747. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.321.2   Parce malum fatis crimen et objicere.
5.321.3  Quae tecum vixit lustro pulchra Eugenis uno,
5.321.4   Mire vivacem, Galle, fuisse reor.
5.321.5  Credideram tot laeva etenim tua dicta ferentem,
5.321.6   Factaque, vix unum vivere posse diem. 322. De Gellio, ducta uxore, cum foeminis liberius agente.


1748. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi si tam saepe ostentet Avitus
5.359.2   Ipse suas, moveat, Pontice, mi stomachum.
5.359.3  Quid tu, divitias quum ostentas illius omnes
5.359.4   Ac rerum narras tot numerum et pretia?
5.359.5  Gloriolam haud possim patroni ferre: clientis
5.359.6   Parvi gloriolam ferre queam immodicam?
5.359.7  Quam levis est, risu quam dignus, non sua cui


1749. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[  819] Ad Postumum de Venere infracta conquerentem.
5.380.1  Marmoream infregit Venerem quod castus Amyntas,
5.380.2   Culpatur, vestris questubus aura sonat.
5.380.3  Nec laudo factum; tot questus, Postume, nolo
5.380.4   Effundi at parva re super atque levi.
5.380.5  Questu parce omni, quum millia multa virorum,
5.380.6   Thure dato, vivas tot colitis


1750. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudo factum; tot questus, Postume, nolo
5.380.4   Effundi at parva re super atque levi.
5.380.5  Questu parce omni, quum millia multa virorum,
5.380.6   Thure dato, vivas tot colitis Veneres. 381. Ad Tullam Tullam] Gallam sua culpa male audientem.
5.381.1  Tulla, malam populus


1751. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

foece puella ferat. 386. Ad Aconem de Phyllide expergefacta.
5.386.1  Phyllis, Acon, de te dulci quae capta sopore
5.386.2   Somnia tot vidit, fallor, an evigilat?
5.386.3  Nec videt omnigenas virtutes, nec videt acre
5.386.4   Ingenium, mores nec videt aureolos,
5.386.5  Et quaecumque tuens mirata est scilicet,


1752. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut non clamet, victum nil posse pudorem,
5.388.6   Et famam effraeni cedere nequitiae.
5.388.7  Hoc miror, moneoque iterum, si profit, in una
5.388.8   Hac perdis palmas tot, Fabiane, tuas!
5.388.9  Nusquam non sapiens, nusquam, Fabiane, decori
5.388.10   Non memor, in sola desipis Herophila.


1753. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ingenio, te vincunt moribus, ipsa
5.415.4   Te longe vincunt, si quid id est, facie;
5.415.5  Quos ego cum video, Fortunae irascor iniquae,
5.415.6   Servo uni quae tot subdidit heu dominos! 416. Ad Cynnamum, suos metus indecore narrantem.
5.416.1  Umbras vir metuis cassas? Formidine vana,


1754. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

483. [482.] In medicos.
5.483.1  Quot medici pestes numerant, proh Juppiter, usque
5.483.2   Humanum passim queis perit omne genus!
5.483.3  Et pulchre numerant, si tot modo pestibus unam,
5.483.4   Ante alias ipsos adjiciant medicos. 484. [483.] In idem argumentum.
5.484.1  O miseri, vestras


1755. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

503. [502.] In Eunum medicum.
5.503.1  An ducenda uxor tibi sit, me consulis, Eune?
5.503.2   Duc age quam primum, quandoquidem es medicus.
5.503.3  Duc, ex parte aliqua, sarci tot damna Quiritum,
5.503.4   Pro multis aliquod redde caput patriae. 504. [503.] In medicos.
5.504.1  Sperne, licet, medicos. Quid?


1756. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[508.] In stultiloquum Vari sapientis contemptorem.
5.509.1  Multiloquum dicis Varum, rerum optima sacro
5.509.2   Cum promit docti pectoris ex adito.
5.509.3  Quid cum tu effutis rerum tot inania? cum nil
5.509.4   Profers, quod prosit cuilibet, aut placeat?
5.509.5  Multiloquum dici te vis, an verius hercle
5.509.6   Multave si dicas, paucave, stultiloquum?


1757. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non illos velle, sed elicere. 513. [512.] In amicum insulse jocantem.
5.513.1  Desine jam miseros tandem vexare sodales
5.513.2   Tot jam frigidulis, dulcis amice, jocis.
5.513.3  Sit modus, ah, tandem, nostris parce auribus; ipsi
5.513.4   Si non vis nobis parcere, parce tibi.
5.513.5  Ne, quamvis celer,


1758. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cave. 545. [544.] De amico suo insulsa loquente.
5.545.1  Frigida curantur calidis, reor, omnia, praeter
5.545.2   Frigora, tot gelidis quae facis ipse jocis,
5.545.3  Queis neque Caucaseae possunt certare pruinae,
5.545.4   Victa nec adstricto Strymonis unda gelu.
5.545.5  Hoc si quem frigus glaciat, tua


1759. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

honoribus sibi immerito delatis intumescentem.
5.552.1  Cinna, tumes aliis magno praelatus honore,
5.552.2   Quem paucis, abeat quo tumor, hoc doceo.
5.552.3  Nondum etiam inveni quemquam in tot millibus unum,
5.552.4   Ceu credi tanto dignus honore queas:
5.552.5  Ipsi qui lucem, quondam qua fulsit, honori
5.552.6   Non demptam credat sordibus esse tuis.


1760. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.591.3  Quo se curarit potuque esuque beatus,
5.591.4   Queis ventrem implerit strenuus altilibus,
5.591.5  Addet fors etiam, quam pulchre egesserit inde
5.591.6   Tot rerum pleno e corpore congeriem.
5.591.7  Haec narrans cuiquam salsus, lepidusque videtur!
5.591.8   Haec narrans coetu fertur in ingenuo!


1761. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

671. [670.] In Cynnamum nihil rerum amantem.
5.671.1  Nil quod amas, ducis tibi pulchrum, Cynname, quercum
5.671.2   Nempe hirtam et duros aequiparans lapides;
5.671.3  Nusquam non manus tot vitae ad munia, inertim
5.671.4   Nusquam non torpens frigidior glacie.
5.671.5  Qui bene amat, laudo: prorsum qui cassus amore est,
5.671.6   Sperno equidem, nugas et reor esse


1762. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.682.1  Formosus, celer ingenio, cunctisque placere
5.682.2   Aptus festivo diceris ingenio.
5.682.3  Naturam patior lauderi: te magis odi,
5.682.4   Improbe, naturae tot bona qui vitias.
5.682.5  Natus et ad laudem, perversa mente, nefandis
5.682.6   Dedecoras probris te, genus et patriam.


1763. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Marce, negatum
5.760.4   Ut posset credo displicuisse minus. 761. [758.] In Nearchum beneficia sua commemorantem.
5.761.1  Cum tua tot memoras toties benefacta, referri
5.761.2   Nec tibi pro meritis aequa, Nearche, doles;
5.761.3  Crede mihi, perdis quidquid benefeceris et jam
5.761.4   Debetur meritis gratia


1764. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[  380] Ad Postumum de Venere infracta conquerentem.
5.819.1  Marmoream infregit Venerem quod castus Amyntas,
5.819.2  Culpatur, vestris questubus aura sonat.
5.819.3  Nec laudo factum; tot questus, Postume, nolo
5.819.4   Effundi at parva re super atque levi.
5.819.5  Questu parce omni, quum millia multa virorum,
5.819.6  Thure dato, vivas tot colitis Veneres.


1765. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudo factum; tot questus, Postume, nolo
5.819.4   Effundi at parva re super atque levi.
5.819.5  Questu parce omni, quum millia multa virorum,
5.819.6  Thure dato, vivas tot colitis Veneres. 820. [814.] In Ponticum hominem odiosissimum.
5.820.1  A te digressus multa jam nocte, per urbem
5.820.2  


1766. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.849.1  Quam tu, Vare, canis, cantari est digna Lycoris:
5.849.2   A te cantari non tamen illa velit.
5.849.3  Deteris ingenii culpa, quibus inclyta fulget,
5.849.4   Tot laudes animi et corporis eximias;
5.849.5  Affundis luci tenebras: fit turpis, inepte
5.849.6   Dum canitur, cunctis digna puella cani.


1767. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amicos avaritia. Krša
5.892.1  Cur mi durus opem nullam, Serrane, tulisti
5.892.2   Oblitus dulcis nomen amicitiae,
5.892.3  Illaque tot misero quondam promissa, protervi
5.892.4   Per mare Carpathium quae tulerunt Zephyri?
5.892.5  Dicebas toties, memini, praesto esse futurum,
5.892.6   Quandocumque tua mi foret


1768. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

verba equidem spernere te video.
5.932.3  De re sollicitus quinam tamen avius erres
5.932.4   Extra rem semper, Postume, non video,
5.932.5  Miror et omnigenas dum pergis dicere tot res,
5.932.6   Ad rem quod faciat, dicere posse nihil. 933. [927.] In Quintum libidinem suam minime celantem
5.933.1  Quod te,


1769. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Imparis conjugii finem infelicem esse. Krša
5.940.1  Quo, Phylli, heu recidit spes ingens illa? Petitam
5.940.2   Tot votis, nunc te respuit Antigenes;
5.940.3  Testantem et divos frustra, frustraque furentem
5.940.4   Toti destituit ludibrium populo.
5.940.5  Istum habeat coepti finem,


1770. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

praedita literulis.
5.953.5  Haec Haec] Krša; Hic Radelja ego sic patior laudari cuncta, Lycori, 5
5.953.6   Tot laudes inter dum tamen excipias,
5.953.7  Quod fregitque jugum, depulso et conjuge solam
5.953.8   Se tulit externos libera per populos.


1771. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scilicet aeger agis.
5.991.3  Crede mihi, hoc solum superest; contemne quod usquam
5.991.4   Est remedi atque omnes pelle procul medicos.
5.991.5  Vis nulla est morbi, medicis tot, totque medelis,
5.991.6   Quae neglecta homini plus nocuisse queat. 992. [986.] In idem argumentum.
5.992.1  Ignotus medicis


1772. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

frequens comitum te stipat, Gellia, servit
5.1009.4   Nec tamen illa tibi, sed magis ipsa sibi.
5.1009.5  Deme, abs te sperant quae commoda quisque, relictae,
5.1009.6   Mirabor, de tot si comes unus erit. 1010. [1004.] In Galliam.
5.1010.1  Gallia, dic, quae mens tam coeca ac devia pessum
5.1010.2   Dat miseram,


1773. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

niteat, rem curat; stulta juvari
5.1091.4   Queis intra possint pectora, spernit opes. 1092. [1086.] In idem argumentum.
5.1092.1  Tot tam pulchra tuis congesta volumina, Tulle,
5.1092.2   Omnia cur multo in pulvere spreta jacent?
5.1092.3  Hospes an ut proavos laudet, spernatque nepotem
5.1092.4   Indoctum


1774. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si desint omnia, ob unam
5.1111.4   Gallorum insulsos esse reor populos. 1112. [1106.] In ineptum de Ulysse scribentem.
5.1112.1  Tot vada qui ponti felix evasit Ulysses,
5.1112.2   Nunc miser in libro mergitur ille tuo. 1113. [1107.] Aliud.
5.1113.1  Erravit


1775. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In sua tempora parum Musis accomodata. Krša
5.1140.1  Quis leget hoc nostri quodcumque est carminis aevo,
5.1140.2   Quo bona tot veterum carmina spreta jacent?
5.1140.3  Quo, Maro si redeat, redeat si magnus Homerus,
5.1140.4   Cassa dabunt rapidis verba ferenda Notis.
5.1140.5  Quippe ubi doctae aures


1776. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Regifico et structis mensa gravis dapibus,
5.1146.3  Aurati et currus, famulantum et turba; superbum
5.1146.4   Me facit hoc, istic quod nihil afficior.
5.1146.5  Vanaque tot propter fortunae munera vano
5.1146.6   Turgentem fastu despicio procerem. 1147. [1141.] In Aulum foemineas manus deosculantem.


1777. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1189.1  Dotibus eximiis Phyllis praestare putatur,
5.1189.2   Et praestat (nempe id, Postume, confiteor).
5.1189.3  Sed juvenes non tot se circa Phyllis haberet,
5.1189.4   Donaret dotes ni facile eximias.
5.1189.5  Largus opum colitur vulgo; raroque petuntur:
5.1189.6   Qui servant clausas, Postume,


1778. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Scire nec, immani tractu disjunctus ab illo,
5.1215.4   Artis adhuc medio curris ut in spatio,
5.1215.5  Nec tanto prior es nostri pictoribus aevi,
5.1215.6   Quanto es tot priscis, hercule, posterior. 1216. [1210.] (vide n.o 1260) Krša In columnam


1779. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Credo equidem et fateor, mediocribus esse poetis
5.1342.2   Augusto quondam principe non licuit;
5.1342.3  Esse loci quid enim potuisset talibus inter
5.1342.4   Illa tot Aonii lumina prima chori,
5.1342.5  Virgilios, Flaccos, teque Albi, teque Properti?
5.1342.6   Verum hodie res ut perdita Apollinea est,
5.1342.7  Et primi vatum sunt tam parvi


1780. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1435. [1428.] In improbum jactatorem.
5.1435.1  Galle, tumes proavum narrans decora ampla tuorum,
5.1435.2   Et magnae memorans tot monumenta domus,
5.1435.3  Scilicet ut patrum tam clara in luce videndam
5.1435.4   Se tua det nobis foedior improbitas.


1781. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

odia incurrens multorum tristia, fato
5.1444.2   Id quodam fieri dicere, Cinna, soles.
5.1444.3  Quidni etiam fato dicas patrata, mereris,
5.1444.4   Improbe, queis odium, tot mala flagitia. 1445. [1438.] In Quintum rerum omnia contemnentem.
5.1445.1  Quod tibi nil usquam rerum placet, esse videris


1782. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.11.3  Anglus Daedaleo duxit tersitque lepore
7.11.4  Cuncta faber; fieri nil pote simplicius.
7.11.5  Ipse tamen (fas est si dicere vera) carere
7.11.6  Tot rerum nugis mi puto simplicius. 12. Ad Quintum, aliena carmina recitantem.
7.12.1  Saepe rogas, placeant mihi num tua carmina? Dicam:


1783. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

2 inter1 Radelja , redimicula, vittas
7.95.2   Parva tuam video, Gellia, vix faciem.
7.95.3  Et soleo velis tot plexo conque voluto
7.95.4   Ornatu in capitis quaerere saepe caput. 96.
7.96.1  De foeminea forma Cinnae.


1784. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

(pon. inter varia) Krša Non immerito Aeliam in virum suum saevire.
7.177.1  Tam parva in culpa tam saevit, aelia, dicis,
7.177.2   Jecit et in miserum tot maledicta virum.
7.177.3  Dic: magnis consumpta omnis patientia culpis
7.177.4  Vel parva in culpa parva in culpa] culpa2 in parva1


1785. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lydam apto, donans apto, donans] apto, ut donans , munere ut afficerem.
8.20.3  Clementina pari donari at munere poscit,
8.20.4   Blanca pari, inde aliae tot numero, atque aliae,
8.20.5  A te quas dicor, vix notas, perdite amare,
8.20.6   Et colere immodice, visere et assidue.
8.20.7  Harum quaeque suum poscit sibi munus, amice:


1786. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

diesque
8.40.8   Exedit assiduus pectora moesta dolor. 41. Ad Lydam. De Tulla virum lugente.
8.41.1  Tulla viro quas dat lacrymas! Tot commoda rapta
8.41.2   Plorans; dic potius, quas sibi dat lacrymas!
8.41.3  Foemina flere aliis interdum, Lyda, videtur;
8.41.4   Uni sed potis est foemina flere sibi.


1787. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ferri] ferri2 sed1 Radelja possit in aevo, 5
8.90.6   Quo virtus alga est vilior aequorea.
8.90.7  Hanc tot qui spernunt, culpo; culpare nec unum
8.90.8   Nunc vacat, effraeni pectore si quis amat. 91. De Lydae avaritia.
8.91.1  Lyda,


1788. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

94. Ad Lydam. De aliis poetis eam laudantibus.
8.94.1  Usque tibi vatum crescit chorus, optima Lyda,
8.94.2   Certatim in laudes qui studet ire tuas.
8.94.3  Laetor ego mihi tot socios pulchri esse laboris,
8.94.4   Tollare ut lepidis versibus astra super;
8.94.5  Ut sciat haec aetas, aetas et postera, virtus
8.94.6   Quam te ornet miris dotibus


1789. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.178.2   Nil potuit fieri pulchrius historia.
8.178.3  Et quod narrasti, mos ut tuus, omnia mire,
8.178.4   Nil potuit fieri dulcius eloquio.
8.178.5  Ergo tot rerum series longissima nulli
8.178.6   Non visa est, facto fine, fuisse brevis. 179. Quum ferat Glauciam, quid agat Lyda.


1790. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Timet ne, se digresso, Lyda, quae siluerat, loqui incipiat.
8.211.1  Lyda silet, garrit sine fine Atlanta, Lycotas
8.211.2   Aures frigidulis vulnerat usque jocis.
8.211.3  En quid ago tot res inter deprensus amaras?
8.211.4   Una salus, credo, est hinc procul aufugere,
8.211.5  Haec mecum: et fugi moestus, quod nempe verebar,
8.211.6   Ne, me digresso, Lyda loqui


1791. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

placere. Krša
8.282.1  Seu pullo, niveo seu, Lyda, incedis amictu,
8.282.2   Iste decet mire, nec minus ille color.
8.282.3  Tot natura uni veneres dedit atque lepores,
8.282.4   Ut possis quovis culta placere modo,
8.282.5  Et placeas non culta aeque, nec veste probetur,
8.282.6   Commendet vestem sed tua


1792. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
8.283.1  Tristis ego tristem fugi tete, optima Lyda,
8.283.2   Tristior ac multo te sine, Lyda, fui.
8.283.3  Nam mi cura memor tot gaudia laeta theatri
8.283.4   Felle mero et multa sparsit amaritie.
8.283.5  Ergo iterum huc maestus redii, leviusque putavi
8.283.6   Cernere, maerorem quam meminisse


1793. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.290.1  Nil mandas, mea Lyda, mihi, cupere omnia quem scis
8.290.2   Nempe tibi, atque aliquo velle placere modo,
8.290.3  Ingenioque tuo, multa et virtute, tuisque
8.290.4   Tot, quas admiror, dotibus attonitum.
8.290.5  Manda multa; mea nihil est tibi forsan opella,
8.290.6   Est opus at jussis mi, mea Lyda, tuis.


1794. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ipse tibi quotnam habeo? Innumeras.
8.291.3  Quod me non dignum pateris tamen esse tuorum
8.291.4   In numero, atque tuam concelebrare domum,
8.291.5  Quod mecum evolvis veterum tot scripta virorum
8.291.6   Inclyta, quae Phoebus, quaeque Minerva probat,
8.291.7  Quod me pro cassis, doceo quae paucula, verbis,
8.291.8   Tu rerum has melior cernere, multa


1795. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae Phoebus, quaeque Minerva probat,
8.291.7  Quod me pro cassis, doceo quae paucula, verbis,
8.291.8   Tu rerum has melior cernere, multa doces.
8.291.9  Tu facis, ipse piger tot scribam carmina, dum te
8.291.10   Dicere, Lyda, tuo dum juvat ore legi. 292. In commendatorem minime, commendatum.


1796. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

aliquam suorum carminum vel legat vel non invita legi sinat Sibi satis fore, si Lyda partem aliquam suorum carminum legat non invita
8.295.1  Non, Lydae ut placeam, toties tot carmina condo,
8.295.2   Sed potius mire quod mihi Lyda placet.
8.295.3  Ipse mihi haec scribo. Si quid leget illa, putabo
8.295.4   Esse satis, facili si modo mente ferat.


1797. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.384.2   Nulla magis memori pectore digna coli,
8.384.3  Dum Vaticani regales visimus aedes,
8.384.4   Tecum perpetuo quo, mea Lyda, fui;
8.384.5  Tantaque tot rerum vidi miracula, nec, quam
8.384.6   Mirarer, ni te, res tamen ulla fuit. 385. In quemdam, qui dixerat, poetam intempestive Lydam laudasse.


1798. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sub nomine laudes,
8.456.4   Me tacito, agnoscit protinus ipse tuas. 457. [456.] De Lydae judicio.
8.457.1  Lyda, probas mea si tot carmina, digna probari
8.457.2   Quod sint, judicium mi placet hercle tuum.
8.457.3  Si non digna, probas tamen omnia, mi placet hercle
8.457.4   Magnus judicium qui tibi perdit


1799. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Parva domus, nec nota urbi, tuque hortule, qui nunc
8.461.2   Spretus et haud ulla cultus ab arte jaces,
8.461.3  Pulchra suis huc cum gnatis, cumque bonorum
8.461.4   Tot comitum coetu se mea Lyda ferat.
8.461.5  Incipies late multa clarescere laude,
8.461.6   Et passim ferri multa per ora virum,
8.461.7  Atque mihi si Musae aderunt, si dexter


1800. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.475.1  De Lydae laudibus.
8.475.2  Qui te, Lyda, videt, coelo istam laudibus effert,
8.475.3   Quae possit magnas forma decere deus.
8.475.4  Qui te, Lyda, audit rerum tot mira loquentem,
8.475.5   Ingens prae forma suspicit ingenium.
8.475.6  Qui sensus at, Lyda, tuos pernoverit, hercle
8.475.7   Ingenio mores praeferet eximios.


1801. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cantu, quod, Violanta, tenes.
8.537.3  Major at est, dulci (res mira, auditaque nunquam!)
8.537.4   Longe unum cantu quod, Violanta, fugas.
8.537.5  Te cantus laedit; laedunt nos tot tua dicta,
8.537.6   Quae jacis Alpina frigidiora nive.
8.537.7  Tam multi patimur, placet uni quod tibi: cur tu
8.537.8   Unus, tam multis quod placet, haud pateris?


1802. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Felix, quum dubio volvitur in pelago.
8.579.5  Ille modo est felix, qui cuncta exire pericla
8.579.6   Magnorum potuit munere coelicolum,
8.579.7  Totque inter scopulos, tot naufraga corpora portu
8.579.8   Se, vita functus, condidit in placido.
8.579.9  Haec tibi si natae dices in funere, Lyda,
8.579.10   Maternus poterit mitior esse dolor.


1803. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed pennis Gaudia purpureis,
8.584.7  Laetitiaeque omnes volitant, largaque Juventa
8.584.8   Usque manu praebat nectar et ambrosiam.
8.584.9  Haec fruor; haec carae tu, mater, tot bona gnatae
8.584.10   Moestitia noli digna putare tua.
8.584.11  Lyda, tibi e summo Violantam haec dicere coelo,
8.584.12   Atque tuos luctus jam sibi nolle, puta.


1804. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]


9.1.4   Ignotis tantum (proh, superi!) dominis?
9.1.5  Pulchrior Alcinoi, Crassique et Coesaris hortis
9.1.6   Squallebo ignotis squallidior dominis?
9.1.7  Urbem qui decoras tot rebus, Sexte, Quirini
9.1.8   Urbis me perdi tu patiere decus? 2. Ad Clementinam Rossiam.
9.2.1  Usque puer qui te, latuit dum


1805. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.55.1  Inscribi deceat quo rerum singula pacto,
9.55.2   Jane, doces artis conditor eximiae;
9.55.3  Quam tamen Herculeus labor est perdiscere totam,
9.55.4   Et tua tot memori condere scita animo!
9.55.5  Aspice, num doceam brevius, num rectius ipse
9.55.6   Complexus geminis omnia versiculis:
9.55.7  "Missa arte ac phaleris, in saxo quidquid et


1806. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Victus ab enervi turpiter hoste jacet. 67. [66.] Aliud.
9.67.1  Quid tibi nunc magni prosunt, Alcida, labores,
9.67.2   Illaque tot forti monstra subacta manu?
9.67.3  Pensa trahis Lydae probrosa in veste puellae,
9.67.4   Et tremis et saevae jussa times dominae.
9.67.5  Ridet amor, clavamque et terga hirsuta


1807. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ut verear, ne me forte putes medicum.
9.108.3  Non sum equidem; si sim, primum praescribere vellem
9.108.4   Hoc, tacitus morbos ut patiare tuos;
9.108.5  Nec tristi senio tot foeda, ingrataque narrans
9.108.6   Incassum assidue teque tuosque neces. 109. [106.] In idem argumentum.
9.109.1  In vita


1808. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.134.4   Angorem et curas, qua potis, arte levet.
9.134.5  Sicque, boni quod erit, sese hoc defigat in uno,
9.134.6   Ut memor ingrati non queat esse mali.
9.134.7  Tot casus inter, tot rerum tristia, solum
9.134.8   Non est, qui non se cogitat esse, miser. 135. [132.] Cur non omnes de omnibus aeque judicent.


1809. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Angorem et curas, qua potis, arte levet.
9.134.5  Sicque, boni quod erit, sese hoc defigat in uno,
9.134.6   Ut memor ingrati non queat esse mali.
9.134.7  Tot casus inter, tot rerum tristia, solum
9.134.8   Non est, qui non se cogitat esse, miser. 135. [132.] Cur non omnes de omnibus aeque judicent.


1810. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

spernis, nunc, perfide, eumdem
9.216.6   Immemor heu longae laedis amicitiae.
9.216.7  Dextrae ubi sunt, fractum et foedus, promissaque vana,
9.216.8   Spesque meae ac rapidis tot data vota Notis? 217. [214.] Achemenides in Cyclopum insula relictus.
9.217.1  Me miserum! Solus deserta hic linquor in acta;


1811. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

certas, Quinte, ferunt lacrymas? 260. [257.] Aliud.
9.260.1  Ah satis est, quod vita feret, tolerare malorum,
9.260.2   Nec sibi tot tristes fingere velle metus.
9.260.3  Cur properas? Quod abest, metuens cur praecipis? Ultro
9.260.4   Adveniet, si quid fors inimica parat.
9.260.5  Adveniet, figetque, suo sed


1812. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

285. [282.] Ad Lycorim in patria omnibus, Romae nemini pulcram.
9.285.1  Dum fuit in patria, nulli non pulchra Lycoris
9.285.2   Visa est, at flavum venit ubi ad Tiberim,
9.285.3  Tot raras inter formas nec pulchra videtur
9.285.4   Ulli, nec pulchram se, reor, ipsa putat. 286. [283.] Hostem lauda, ni vis, laudem tibi ipsi detrahere.


1813. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Subter in Albano quae nitet unda lacu;
9.327.5  Heic citharae, heic laeti sero sub vespere cantus,
9.327.6   Nec sine jucundo sobria mensa joco.
9.327.7  Huc ades; hoc inter tot gaudia displicet unum,
9.327.8   Quod non haec mecum rura, Paneme, colis.
9.327.9  Huc ades: October jam praeterit, otia ruris
9.327.10   Jam tristi rumpent aera timenda


1814. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

una,
9.327.12   Tecum una ut saltem laetius hinc abeam. 328. [325.] Forti animo ferenda esse vitae incommoda.
9.328.1  Aspera tot rerum tam lento pectore possim
9.328.2   Qui ferre, admirans, Postume, saepe rogas.
9.328.3  Dicam equidem ingenue, res est quod vera, gravabor
9.328.4   Intima nec mentis


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.