Your search found 3933 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3901-3933:

monstra, creavit.
1.2.266  At quid si patruos nunc, patres, atque magistros,
1.2.267  Quos penes est morum censura, Menippe, videres?
1.2.268  Dic, quidnam de illis sentires! Illud opinor,
1.2.269  Quod dixit, tragicam ut vidit vulpecula larvam:
1.2.270  Quale caput cerebro caret! Heus! haec formula vos o
1.2.271  Majores natu compellat. Ego ut redeam

furori;
1.3.142  Praesertim audisset pressa qui voce loquentes.
1.3.143  Desipit ut parva in re, et fallitur egregius vir!
1.3.144  Heu quaenam est ratio! Verum hic mihi contigit illud,
1.3.145  Insanos inter geminos quod dicitur olim
1.3.146  Cuidam evenisse. Insanus narrabat amici
1.3.147  Morbum, quod sese Indorum Regem esse putabat,

Avitus,
1.3.163  Elabi te posse mihi frustra, improbe, speras:
1.3.164  Nunc ventum ad verum est, ait. Haud te nota juvabit
1.3.165  Calliditas. Memini bene: praeteriit triduum illud,
1.3.166  Orati prece quod multa concessimus ultro,
1.3.167  Consilia ut posses recte componere tecum,
1.3.168  Et partes legeres certas, quaecumque placerent,

iners! inter caupones et meretrices
1.4.129  Vita fuit misero, inter lustra interque popinas.
1.4.130  Sed ne cum puero dure, aut egisse severe
1.4.131  Forte tibi videar, jam illud concedo libenter,
1.4.132  Ut quaecumque velit nobis mendacia narret,
1.4.133  Fingat inauditas ut res, incredibilesque.
1.4.134  Hoc vetus est dudum, a longe venientibus ut

Calaudinam, dixique Lycorida, et Aeglen,
1.8.173  Ne appellaretur Sempronia, Polla, Catulla.
1.8.174  Sed quid sunt Phyllis, Claudina, Lycoris, et Aegle?
1.8.175  Illud idem, Chremes est quod scenae, Phormio, Davus.
1.8.176  Quo venit et delator, et omnis servus, avarusque
1.8.177  Omnis: jure mihi meretrix celetur eodem
1.8.178  Nomine,

alta tibi per me servare liceret
1.10.4  Otia, nec te nunc noster turbaret Apollo.
1.10.5  Sed nosti, vatum genus ut sumus omne, ubi cordi
1.10.6  Scribendi versus illud tam dulce placensque
1.10.7  Irrepsit vitium, stimulosque potenter adegit,
1.10.8  Quos nulla ars, et nulla umquam sanaverit aetas,
1.10.9  Scribimus extemplo vates Venusinus,

1.12.100  Furcifer e grege servorum notissime Dama.
1.12.101  Visne tui longa ut cives oblivia potent?
1.12.102  Mitte supervacuo damnosas murice lanas,
1.12.103  Atque illud restingue tibi intolerabile, quis, vel
1.12.104  Unde hic? Quod curare omnes, et quaerere cogis,
1.12.105  Cum longo verris lutulentam syrmate Romam.
1.12.106   Vos quoque, qui

suo, faber ut scamnum fecitve Priapum,
1.15.73  Hi sectam abietibus, trinoque foramine capsam
1.15.74  Trini ipsi, trino inflectentem lumina vitro
1.15.75  Circumquaque ferunt, illud solemne canentes:
1.15.76  Este faces procul: ecce novi nova machina mundi.
1.15.77  Nunc oculis opus. En Numidae venatio Regis:
1.15.78  Cernitis, ut jaceant ursi, caesaeque

opibus domini navim conductus agebat,
1.16.153  Imperio regit, audit dux. Navisque Magister
1.16.154  Lucius Aemilius civis Romanus; agreste
1.16.155  Cappadocis vetus illud nomen dicere non est,
1.16.156  Qui audeat; obliti sunt omnes: quippe secunda
1.16.157  Ille usus fortuna, ut nemo a Gadibus, aut ab
1.16.158  Euxino bene nummatus redit,

detraxit, foedaque honestis,
1.19.79  Pinguiaque urbanis secernere posse negavit.
1.19.80  Inde times Satyras, urbanorumque leporum
1.19.81  Spicula, certus quidquid non intelligis, illud
1.19.82  Implacato odisse odio: nec enim tibi parcet,
1.19.83  Sed non praevisa cor figet arundine. Quod si
1.19.84  Acrius intendas, mens haec

1.19.104  Hoc mihi deliciae. Hoc permitte, oro. Hoc placet unum,
1.19.105  Et melli est. Hoc ambrosiae, hoc mihi nectaris instar.
1.19.106  Quod si urgere voles me et cogere pluribus, illud
1.19.107  Ultro etiam puerile, atque esse fatebor ineptum,
1.19.108  Sed placitum defendam, et vi expugnabile nulla.
1.19.109  Quid mihi plus sapiat, teneras subeatque

mihi non licet uni?
1.19.119  Nec video satis, hoc mihi cur est invidiosum,
1.19.120  Quod factum est saepe et multis et fortibus, atque
1.19.121  Me melioribus. At ruri me detinet illud
1.19.122  Primum quod revocant me nulla negotia in urbem,
1.19.123  Quod calor extrudit, laureta et quaerere cogit,
1.19.124  Et platanos, et lene strepentis murmur aquai.

Taliaque alternis repetens; quo nescio casu
1.20.11  Villicus observans vidit, cunctisque maligne
1.20.12  Narravit. Narravit? Quin etiam, Jove teste,
1.20.13  Addidit illud, herum misere insanire, teneri
1.20.14  Jam non posse, salutis spem nullam esse. Quid ultra
1.20.15  Exspectas? Credunt omnes. Ea fama vagatur
1.20.16  Ocyus, et toti factus

SATYRA XXV. FORMICAE
1.24.1   Rebus in humanis o quantum vidit acuti:
1.24.2  Quicumque ille fuit, primus qui protulit illud:
1.24.3  »O nugas hominum, o quantum est in rebus inane!«
1.24.4  Quale Nihil misero urgemus, struimusque labore!
1.24.5  Si dubitas, animo, et paulisper mente moratus

hominum est. Spectanti ex alto parva videntur
1.24.45  Esse tibi, propria quia de statione tueris.
1.24.46  Singula cum disces, quam parva fateberis esse!
1.24.47  Ecce vides, illud formicarum agmen, acervum
1.24.48  Ut populant farris certatim, et grandia morsu
1.24.49  Frusta legunt, instantque paratis condere nidis:
1.24.50  Utque struunt acinorum

quis honore probi civis, in nostra praesertim Patria, major esse potest? qui, dum jure suo ab illis gesti officii rationes exigit, censura infidos publice perstringit.- At beneficio salariorum frustrabimur? Quo beneficio? aut quale illud est? Salaria sunt compensatio neglectae per servitium publicum rei privatae, quam cum ipsi cum parsimonia, quae maximum est vectigal, providebimus, quid hac parte damni est? Sed nullum Patrimonium habemus? Ergo in hac Patria, ubi, sanguine civium saginari, lege cautum

cui erat similis. Ita enim Lactantius c. 8 "in utroque mens una, eadem cogitatio, par voluntas, aequa sententia... non ad bene faciendum sed ad male.“ Dici voluit Herculius quasi Herculis filius. Romae Christianos vexavit, antequam se imperio abdicaret. Ad illud postea a filio Maxentio revocatus, iterum postea cessit imperio, et tandem tertio purpuram sumpsit. Constantino insidias molitus, apud Massiliam laqueo vitam fiuivit. Farl. II. 407. 8.

agnos;
138  Sanguineas faucum frendens recludit abyssos,
139  Fulmineique minas iactant et funera dentes,
140  Dum timidus proprii vindex, stat pastor, et ingens
141  Portentum miratur iners spectator, at illud
142  Dentibus et furiis totum discerpit ovile:
143  Sic vos Illyridum sicco, fera numina, Parcae,
144  Lumine spectastis longos sine fine labores,
145  Dum

Dno. tuo Professori, unum Dno. Directori Acxich, residuum pro te servare poteris. Plurimam salutem tibi dicit Mater, fratres cum sororibus. Horologium tibi destinatum necdum Posega venit, dum autem venerit, si promeritus fueris, tibi mittam, sed NB si promeritus fueris, nam, si male te gesseris, non illud accipies, ergo praestolabimur primam classificationem.

antitheses tantum modo increbuerant, et nonnullis locis ex altera minori severitate ad trutinam vocatis, quae ob immaturum auctoris mortem non potuerant perpoliri, et diligentiori limâ ad unguem pene redigi, totum Osmanidis carmen singulares dotes, et venustates complectatur. Et revera illud nitido sententiarum lumine, et speciosa imaginum varietate, quae velut graphice pictis tabulis ante oculos exhibentur, lectoris animum delectat, instruit, commovet, in admirationem rapit. Iuvat huic proposito Anonymi distichon memorare, quod in Gondulicae versionis psalmorum poenitentialium

etc. Quos ego nulla immutatione ob eorum miram speciem, et tanti nominis auctoritatem suo loco retuli, quique veluti lectissimae gemmae meae versioni a versu 14 usque ad 43 dicti quinti libri insertae micabunt, illique decus, fulgoremque adiicient. O utinam talis vir doctissimus totum illud carmen vertisset, atque ita patriae, et doctae Europae novum classicum opus donasset, ceu sunt caetera omnia tanti vatis carmina. Hoc saltem orsum fuisset a celebri latino Ragusino vate Faustino Gagliuffi perfectum, quum illum tale

eruitur, quam Genua mense Martio 1821 Ragusam ad Antonium Casnacich misit, quaeque inscripta legitur in praefatione Osmanidis italicae dicti Marci Vidovich versionis. Ast ubi nec laudati summi viri, nec alii mei concives, aut exteri hoc opus exegerunt, dignetur literarum respublica benigne illud excipere, quod meae tenuitatis penitissime conscius audeo illi non sine maxima trepidatione proferre, et quod fortasse volventibus annis ab aliis meliore successu poterit esse perfectum. Post diuturna augustissimi Caesaris stipendia rude clementer donatus in patriam secessi, ibique senili

etenim sobolem, te decedente, relinquis.
130  Ignosce, o Princeps, audax si forte loquutus. 130
131  Prodere qui refugit, verum non celat, at illud
132  Pandens nil metuit vitae discrimen adire.
133  Propositum ipse tuum, Veziri dictaque laudo,

2  Ingens thesaurus complectens dulcia quaeque,
3   Aetereae radius lucis, flos et Paradisi,
4  Divinum illud opus, quo non perfectius ullum,
5  Aulae quo Superum terris effulget imago, 5
6  Nam sol caesariem, lucentia sidera ocellos,

columen, dulcis mea sola voluptas.
284  Haec ubi dux Kislar percepit dicta loquentis,
285  Linteolum auratum zonâ depromsit, et illud 285
286  Obtulit, aetherea solis quae luce nitebat,
287   Suncianizzae, aiens, fortunatissima virgo.

ornatur Bekir tua dona fuere? 95
96  Talia si hic nactus, mihi quae pretiosa tulisti?
97  Aurum quod cupio mihi nunc largire, vel illud
98  Quod libare tuo sit fas ex ore venusto,
99  Et mage dulce foret, lasso quam somnus amicus.

125  Invenies alios parili tibi pectore fidos. 125
126  At contra in praeceps populo insurgente rebelli
127  Si ruat imperium, casu quis vindicet illud?
128  Evenere prius ni talia, mira videntur,
129  Temporis at lapsu, meminit quae nulla vetustas:

352  Iamque vale, propero Mustapham solvere vinclis.
353  Adferet imperium nobis lux crastina felix,
354  Arripiamque illud cordis formidine nullâ.
355  Hinc praeceps abiit, levibus dux ocyor auris. 355
356   Mustaphae at

165  Textile linteolum, lateri quod fibula nectit, 165
166  Diripiens Mauro deformi corpore iactat,
167  Qui collo Osmani convolvens protinus illud
168  Sternit humi miserum, laevo pede nixus et ipsi
169  Pectus dextro urget, laquei distendit et oras
170  Dentibus, atque ungui,

glebas lumen ademptum
Et rorabatur tepefacto Turca cruore.
Ut serpens stridit privatus lumine Turca,
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma: 430
Dedecori tali forti est urgere tributum,
Non cumulare illud, vibrantem coniicere hastam
Et non icere metam, et eo magis obcaecare
Pro vulgo Turcas, ut vulgus rideat illum.
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma. 435
Eheu, care Deus, quae sunt ventura deinde,

Cum Smail-aga famem saturaverat atque furorem 600
Viventem geminaverat hocce sequente furore,
Exarsit rursus furians ut vivida flamma:
Dedecori tali forti est urgere tributum,
Non cumulare illud, vibrantem coniicere hastam
Et non icere metam, et eo magis obcaecare 605
Pro vulgo Turcas, ut vulgus rideat illum:
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma,
Et posthinc servis: „En exuberantia carnis,

bellaque saeva,
Heroes Montis Nigri palosque tremendos, 725
Subtiles hastas quoque letiferasque sagittas;
Exarsitque deinde furens ut vivida flamma:
Dedecori tali forti est urgere tributum,
Non cumulare illud, vibrantem coniicere hastam
Et non icere metam, et eo magis obcaecare 730
Pro vulgo Turcas, ut vulgus rideat illum.
Exarsit Smail-aga furens ut vivida flamma;
Ast ubi pendentes de trunco

Ex auro nummum stricte hic a quoque requirit,
Ac a quoque foco vult et iubet arietem opimum
Necnon alternam, iuvenem pro nocte puellam.
„Aga requirit ubique tributum, at vulgus avarum 770
Et dat et haud illud dat, et unde talenta requirit
Aurea, non recipit saepe illa ex aere reducta;
Unde a quoque foco cupit arietem habere refertum,
Hunc illi tradunt, macies huic contrahit artus;
Unde puellam vult iuvenem pro nocte, nec

Bibliographia locorum inventorum

Jelačić, Ljudevit (1792-1851) [1824], Valedictoria, versio electronica. (), 1148 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [jelaciclvaledictoria].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].

Brlić, Ignjat Alojzije (1795-1855) [1837], Epistula ad Andriam Torquatum filium, versio electronica. (, Brod), Verborum 442, Ed. Ivan Brlić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brliciaepist].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report