Your search found 1438 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1284-1315:

in alia breviter digreditur. Infert a versu 1513. quasdam in nobis affectiones et ad Animum et ad Corpus pertinere, ut sunt praesertim eae, quae a sensibus proficiscuntur: Corpus nempe in iis tantum moveri, Animum percipere. Propria vero esse Animi velle atque intelligere, amare summum Bonum necessario atque expetere, contra summum malum odio habere atque aversari; ad caetera, quae media sunt, vel expetenda vel fugienda liberum esse suoque arbitratu moveri; innatas ei quoque esse plurimarum rerum notiones; per has Deum a nobis cognosci, non comprehendi; Corpori nos deditos

frandi esse, quibusdam Honioes, nonnullis Potentiam, plerisque Gloriam, multis Voluptatem; quod hujusmodi rebus, quas quique concupiscunt, adeptis se beatos fore putent. Ita sit, ut in quaerendo Bono illusi a recto tramite deflectant, cum in rebus non summis summum Bonum collocent, idemque natura sua simplex atque unum sejungant quodammodo ac dividant. Igitur cum in hisce rebus illud a nobis inveniri non possit, oportet deum ipsum ultimum esse Bonorum Finem, et cum nobis unum expetendum proposuisse; cujus cum infinita Natura sit, eadem explere nostrorum

ac dividant. Igitur cum in hisce rebus illud a nobis inveniri non possit, oportet deum ipsum ultimum esse Bonorum Finem, et cum nobis unum expetendum proposuisse; cujus cum infinita Natura sit, eadem explere nostrorum animorum desiderium potest. Sed in hoc mortalis vitae cursu optare tantum Bonum ac sperare possumus, id plene assequi, in eoque acquiescere non valemus: interim tamen relicta nobis hic est quaedam etsi non perfecta Beatitudo, quae in fana mente ac tranquilla sita est. His latius explicatis, nostrorum Actuum, quos ad ultimum Finem dirigere nos oportet, naturam ad

interiori?
813  Quilibet apta tibi reddet responsa petenti
814  Quidvis, cum libuit; rationem inquirere noscet
815  Deducens alid ex alio, pravisque relictis
816  Esse bonum dicet sectandum praeque ferendum,
817  Dicet item, quid sit pulchrum, quid consonet illi
818  Veri notitiae, quam nos in mente tenemus.
819  Denique multa tibi regionum, quas peragravit

corporeo per se gerit auxiliatu
1541  Vis Animae intra se, nam per se intelligit, et vult.

1542   Vult, et amat summum, quo felix possit adepto
1543  Esse, Bonum, sequiturque suum, quem condita propter
1544  Est, Finem, atque ultro sequitur, sed amare necesse est.
1545  Praetereaque, ut amet seseque suumque, necesse est,
1546  Esse, sine his quoniam finem non possit

rectus
1564  Arbitrii circa res isto de genere usus,
1565  Supremo tibi posterius sermone probabo.
1566  Hoc modo dum teneas, Animae quod motus in illud,
1567  Quod summum est plenumque Bonum, sit nostra Voluntas,
1568  Qui veluti cessare nequit, sic velle necesse est
1569  Semper; at hunc varie nimirum inflectere nobis
1570  Posse datum est, varis atque in res irrequietum

Bonumque,
53  Scilicet extremum in Finem, ad quem cuncta referri
54  Est opus, a nobis quae fiunt cumque (neque ipse
55  Praeterea rem se supera referatur ad ullam),
56  Scilicet inque Bonum summum, quod propter avemus
57  Caetera, at hoc sese propter longe omnia supra
58  Expetitur: nostrae hoc naturae convenit apte,
59  Et juvat: hoc illud, quod nos inquirimus omnes.

nimium placuerunt ante cupita,
80  Longe aversari, et mutarier omnibus horis;
81  Attamen oblito nunquam, quod quaerimus unum
82  Effugit ex animo, ut felices esse velimus,
83  Inque Bonum ruere anplexu, et conjungier una.
84  Propterea, cum res varie mutentur, oportet,
85  Tempore pro vario gratae videantur ut esse
86  Ingrataeque: ideo nunc aversamur easdem,

praeterea cui turpant crimina vitam,
90  Esse bona ex aliqua debent ea parte videri:
91  Nam vel jucundo mentem praesentia sensu
92  Concutiunt, specie seu captant utilitatis;
93  Este Bonum stulte multis quod utrumque videtur.
94  Per fas atque nefas ideo, si dira libido
95  Pinnigeri stimulis mentem percussit Amoris,
96  Raptantur; si coeca sitis commovit habendi,

111  Mobilis, hinc motus cum tempore profluit omnis.
112  Sic quoque multa gerunt Homines, variisque moventur
113  Rebus, at ex una tamen omnia origine pendent,
114  Quod sibi quisque Bonum summum velit, appetat unum.
115  Summum deinde Bonum nil novimus esse, nisi illud,
116  Quod bene cum teneas, aliud non amplius optes:
117  Omnia quandoquidem, quae sunt bona, continet unum

112  Sic quoque multa gerunt Homines, variisque moventur
113  Rebus, at ex una tamen omnia origine pendent,
114  Quod sibi quisque Bonum summum velit, appetat unum.
115  Summum deinde Bonum nil novimus esse, nisi illud,
116  Quod bene cum teneas, aliud non amplius optes:
117  Omnia quandoquidem, quae sunt bona, continet unum
118  In sese; siquidem si quidquam forte bonorum

sua properant ratione; nec una
123  Omnibus est via: nam certo de tramite pellit
124  Palantes veriis illudens partibus error.
125  Multi cum videant summum, nullius egere,
126  Esse Bonum, solas illud praestare putantes
127  Divitias, inhiant quaerendo protinus auro
128  Insatiabiliter. Summum revertentur (ut aequum est);
129  Jam quoniam plerique Bonum (venerabile namque est)

egere,
126  Esse Bonum, solas illud praestare putantes
127  Divitias, inhiant quaerendo protinus auro
128  Insatiabiliter. Summum revertentur (ut aequum est);
129  Jam quoniam plerique Bonum (venerabile namque est)
130  Certant ad magnos avidi succedere Honores;
131  Seque putant ideo, cum sunt in Honore, beatos.
132  Noscentes alii, cui summa Potentia, summum

(venerabile namque est)
130  Certant ad magnos avidi succedere Honores;
131  Seque putant ideo, cum sunt in Honore, beatos.
132  Noscentes alii, cui summa Potentia, summum
133  Esse Bonum, fieri subito voluere Potentes,
134  Seu Reges magnis seu regibus esse secundi.
135  Praeterea haud pauci cupiunt vel pace vel armis
136  Vel quovis magno

vel pace vel armis
136  Vel quovis magno claros se reddere facto,
137  Sublimi rapiens quos ingens Gloria curru
138  Evehat in caelum, summoque in culmine Famae
139  Collocet. Esse Bonum multis res denique laeta
140  Cum videatur (et id jam debeat esse videri);
141  Propterea fit, uti, jucundum est quidquid, anhelent,
142  Inque Voluptates ardescant quaslibet: illae

vita videtur;
374  Haud unquam summa votorum in fine quiesces;
375  Semper erit, quod deficiat, semperque quod optes.
376  Vis ea nimirum, qua nos impellit agitque
377  In summum Natura Bonum, movet irrequietam
378  Assiduo mentem, nunc hac nunc jungier illa
379  Semper ut exoptet cum re, quam credit habere,
380  Quo sibi felicem tum possit fingere vitam:

Mens,
551  Non agere: haec nostrae jam porro in utrumque potestas
552  Dicitur Arbitrium Mentis; quo saepe caremus,
553  Scilicet in summum cum Finem tendimus omnes
554  Extremumque Bonum: namque illud oportet amare;
555  Quandoquidem nos esse necesse est velle beatos;
556  Id cupide quamvis et semper sponte velimus.
557  At non Arbitrio, non Libertate caremus

Scitaque Legis
593  Sunt ea, quae memori fac pressa in pectore semper
594  Fixaque sint, tota vi mentis et impete cordis
595  Atque animo ex omni nimirum Numinis, omne
596  Unde Bonum, summi supremam semper amare
597  Naturam, atque in eam votis ardentibus ire,
598  Et nihil hanc extra, verum nos nostraque rerum
599  Mortalesque alios hanc tantum propter amare.

fatemur,
606  Ut plus ille, magis quod amabile, nolit amari)
607  Condere non nostram potuisset, quae sit amori
608  Apta, Voluntatem; nisi tum vertisset eandem
609  Ad sese, summeque Bonum jussisset amari,
610  Quod summum est; aliter rerum confunditur ordo.
611  Et quis enim est adeo a vera ratione repulsus,
612  Truncus uti et stolido

adeo a vera ratione repulsus,
612  Truncus uti et stolido constans e marmore moles,
613  Protinus ut sese non intra sentiat ipsam
614  Nil aliud sibi Naturam clamare, nisi unum
615  Esse Bonum summe, quod summum est, semper amandum
616  Atque ut perpetuo sine cordis vivere motu
617  Non valet humanum corpus; sine amore Voluntas
618  Sic non esse potest, non vivere: corpus at usque

ipsa minusve recedunt,
661  Extremique juvant ut nos in gaudia Finis.
662  Neu tu rebus ab his reputes hic forsan, Amorem
663  Non purum in nobis, omni neque labe carentem
664  Esse; Bonum quoniam, quia suave est conveniensque,
665  Tendimus in summum, summum cum Numen amamus.
666  Namque ea vel puri natura videtur Amoris,
667  Nullis prorsus uti rebus queat ipse teneri,

675  Scilicet extra nos raptos velut immemoresque.
676  Hic Amor, in terris dum vitam ducimus, expers
677  Optati magno semper desiderat aestu,
678  Inque Bonum summum Finemque ardescit anhelans;
679  Indignansque velut clauso de carcere metam
680  Spectat, et impatiens longum obluctansque tenetur;
681  Vivit et in votis, atque illis pascitur optans.

repellens,
818  Inque ingressa suis assurgens vocibus audax.
819  Si Ratione regi tantum, rectaeque moveri
820  Lege velint Homines Naturae ad munera prorsus
821  Intenti sua quisque Bonum constanter amarent,
822  Virtutes colerent et sanctae foedera pacis:
823  Aurea tum certe fluerent Saturnia saecla;
824  Dicere tum par est fore, ut irent lactea vulgo
825  Flumina

jam deinde quid ipsos
887  Ad mores faciant Affectus, inspiciendum est.
888  Hi tibi sunt animae Motus, ut diximus ante,
889  Concita queis sequitur, quidquid se percipit intra
890  Esse bonum, vitatque malum, quodcumque videtur.
891  Protinus hic vultu se Stoica Turba severo
892  Objicit, et cunctis purgate Affectibus aegras,
893  Inclamat, mentes; ac si mala ocnstet eorum

excurrant finibus usquam
929  Avecti, dominae Rationis fraena subire:
930  Inclinant animum tum namque in recta, feruntque:
931  Corripimur magno sic saepe in Numen amore;
932  Idque Bonum, telis veluti flagrantibus icti,
933  Ardenter cupimus; contra peccare timemus,
934  Moeremusque malis, et pravos odimus actus.
935  His Ratio certe munita Affectibus, acri

1204  Et primo (siquidem Virtutes anteit omnes
1205  Princeps Duxque chori, lumenque ministrat et effert)
1206  Jam nihil est aliud Prudentia, noscere summum
1207  Quam, constet quid nempe, Bonum, in summumque necesse
1208  Qua sit item ratione viae contendere Finem;
1209  Nec tantum, quid sit vitandum quidque petendum,
1210  Noscere; verum illud semper vitare, quod obsit,

factum.
1305  Porro, Justitiae quae jam sit origo, sit ejus
1306  Et quae natura et proprium quod munus, agendum.
1307  Illa Virûm jungens sese inter saecla coëgit
1308  In commune Bonum: siquidem dissolvitur omne,
1309  Si caret hac, foedus; sine quo quis posse putabit
1310  Vivere vulgivago Gentes de more ferarum?
1311  Ipsa etenim genus humanum Natura coëgit,

pulchrius atque
1553  Splendidius multo est plus a Virtute levandis
1554  Auxilii miseris, quam plena promere ab arca.
1555  Non nobis Homines, verum mage nascimur ipsi
1556  In commune bonum, possimus mutua ut inter
1557  Nos prodesse; velut sunt nostro in corpore membra,
1558  Quodlibet intentum vitandam ad Totius omnem
1559  Perniciem, atque alias partes et membra juvanda;

1581  Mansurum feriunt magni sese inter amoris,
1582  At bona, quae sancti manant de fontibus Aequi:
1583  Foedera perpetuos proin sunt mansura per annos
1584  Justaque sunt ea sola, bonum si propter honestum
1585  Mutuus hinc amor atque illinc reddatur amori.
1586  Utile sin spectent, vel quod delectet, oportet,
1587  Protinus ut nomen commutent; esse videri

in munera pacis,
1623  His interseruit rebus mala multa, dolorum
1624  Infestam segetem; morsu quae suscitet acri,
1625  Admoneatque animum, quaerendum scilicet illud
1626  Esse Bonum, summum quod constat perpetuumque.
1627  Propterea quantis, dum tanto in turbine vita est,
1628  Hic Animus curis, corpusque doloribus aegrit,
1629  Quisnam erit, ignoret qui vivens, quamlibet idem

1701  Non famam et pulchros quantumvis quaerit honores,
1702  Quaeque Hominum in pretio sunt, despicit omnia victor.
1703  Cor magnum est igitur, quaerit quod Numen, et ipsum
1704  Omne Bonum votis exardens omnibus optat.
1705  Proptereaque, quod hoc minus est, haud aestimat hili.
1706  Ille tibi triplici Virtutis robore tectum
1707  Pectus habet circum, quem nec praevisa, nec ipsa

sint falsa licet sint tenuia, rebus,
1833  Quas procul a nobis avectas cernimus, atque
1834  Sero venturis quas expectamus in annis.
1835  Nam cum saepe bonum praesensque repente novumque,
1836  Et quo perfacili subito ratione potiri
1837  Possimus, Mentem flagranti ita concutit aestu,
1838  Ut magnos cieat motus, turbetque cupitis,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report