Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: aliqua Your search found 1175 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 122-152:122. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] qui sacra eloquia uel audire renuunt |
uel si audiant, secundum ea uiuere nolunt,
nequiores sunt, qui eadem audiendo coram arguere |
atque iisdem petulanter obtrectare audent |
et sophismatum strophis docere |
ipsa Dei pręcepta uel impossibilia factu |
uel inter se pugnantia |
uel aliqua in parte minus rationi consentanea esse.
quasi uero quicquam rationabilius, consultius, iustius homo possit
indagare |
quam hominum opifex pręcipere?
Siquis tam prophana pręsumptione ducitur,
inter hereticos erit habendus |
et de fidelium coetu repellendus,
ne
pietas,
dum sua cupide retinet |
et pecuniam magis quam Christum diligit.
Imbecillus item es,
quando alterum dolo seducere contendis.
ab iniustitię enim uitio superaris,
quoties alios fraude aliqua supplantare moliris.
Non poterit in eo pectore habitare Christus,
in quo domicilium sibi fecit dolus.
Nam ipse de eiusmodi homine dixit:
denique ait:
meus esse discipulus.
Non potest toto pietatis affectu inhęrere
Christo,
cuius animus aliqua terrenarum rerum cura in diuersum distrahitur.
In eo enim deficiat necesse est,
in quo adhuc aliqua carnali cupiditate inclinatur.
Propterea quidem uocati apostoli,
quoniam aliter sequi Christum non poterant,
attollitur .
dicente ad discipulos Domino:
Dominum quotidie et contrectare manibus
et ore sumere mos est?
Tam igitur mente quam corpore mundus castus-que sit,
qui ad eiusmodi ministerium se nouerit esse electum.
Imprimis tamen fidelem esse conuenit.
Quid enim castitas aut aliqua alia uirtus ei prodesse poterit,
siqua orthodoxę fidei pars in illo labascere coeperit?
Fide igitur opus est,
ut reliqua recte prospere-que succedant.
qui sic peccauerat,
sic poenituerat,
de cruce ascendit ad paradisum |
angelorum-que fit socius, qui fuerat latronum.
Ceterum si etiam omnium maximum scelus commisisti,
hoc est, si Christo renunciasti |
et uel Iudaica uel Machumetana uel aliqua alia impietate subuersus es,
cogita quo excideris,
quantum mali perpetraueris,
et ad mentem sanam rediens
amaris fidei fletibus, Petri exemplo, laua perfidię sordes,
et mereberis rursum fieri membrum Ecclesię,
a cuius corpore auulsus fueras |
et iam cum mortuis computatus.
mandata uitę!
Auribus percipe, ut scias prudentiam.
Et Iesus, Sirach filius, cuius dicta sacris uoluminibus inseri
meruerunt:
Fili, ait, concupiscens sapientiam,
conserua iustitiam,
et Deus prębebit illam tibi.
Ac ne de aliqua alia,
quam quę in mandatis continetur,
justitia dictum putares,
alibi explanat dicens:
In mandatis Dei assiduus esto,
et ipse dabit tibi cor,
et concupiscentia sapientię dabitur tibi.
Hinc est, quod in his uersatus Dauid
aliquid aliud agendo expendat.
Siquod momentum ocio transierit,
illud sibi deperisse arbitratur.
Porro, satis erit | sex horas ad mediam noctem somno dare,
a media uero nocte Romano ritu initium diei capere,
nisi aliqua corporis imbecillitas longiorem sibi quietem exegerit.
Iste autem a media nocte ad sacrificia laudis Deo offerenda exurgendi
mos omnibus monachorum collegiis iam inoleuit.
Et quod Ecclesię instituto probatum apparet,
id sequi,
id
noscitur.
Quicquid ille quocunque modo suggesserit,
nisi uirtute diuina compulsus suggerat,
non ueritatem sed laqueos esse certo scias.
tunc etiam magis erit cauendum,
cum se ostenderit amicum |
et palpare animum blanditiis coeperit.
Illa uero insomnia,
quę uel ab aliqua animi passione |
uel corporis morbo |
uel negociorum cura |
uel diurna uerborum ultro citro-que habitorum
contentione prouenire solent,
semper uana futilia-que sunt et nulla prorsus fide digna.
Quod si quid ita ut somniatum est
et illuminabit te Christus.
Cęterum nisi prorsus omnium,
quę turpiter et inique perpetrauimus,
nos poenituerit,
lux ista in nobis locum non habebit.
Non potest fulgere dies quamdiu pars aliqua noctis remanet
neque syncerum esse triticum, donec a minutissimis etiam paleolis et
cunctis pulueris micis euentilatum non fuerit.
Mar. 8
Denique, ueluti cęcus ille,
qui nondum satis credulus uisu recepto quasi per caliginem
non obedientes habendus esset.
Non enim pro eo quod quis nolens,
sed pro eo quod uolens benefacit,
laudem meretur atque gloriam.
Voluntas ergo ut bene de Deo mereri possit,
libera ad poenitentiam agendam accedat,
non coacta,
non ui aliqua compulsa.
Deinde uoluntarię poenitentię iungenda est submissę mentis humilitas.
Ille qui a patre recedendo peccauerat,
ueniam petendo dixit:
Tria sunt peccatorum genera:
aut enim peccamus cogitatione |
aut uerbo |
aut opere.
per ista mente discurrendo,
postquam conscientiam diligenter accurate-que examinauerimus,
tam de omnibus quam de singulis,
in quibus Deo uel proximo aliqua illata est iniuria,
dolentes moesti-que imprimis |
et ante sacerdotem ueluti ante Christum reuerenter genibus prouoluti
cuncta illi exponamus,
occultemus nihil.
tempore.
Et iterum:
Custodiam legem tuam semper et in seculum seculi.
Difficile est profecto per omne uitę tempus eundem se pręstare |
et in nullo deficere.
Quoties ergo aliqua diuerticula patitur fragilitas,
quam cito fieri potest,
ad iter coeptum redeat nondum penitus
labefacta uirtus,
ne longiore deuiatione aberrantibus uix ulla in uiam redeundi potestas
sit,
postquam pręsentium
futurorum diuinationibus
scatet,
philosophia sapientię studio gloriatur,
cum causas rerum naturam-que conquisierit.
Sed cum nulla doctrinarum istarum qui hominis finis sit recte uere-que
iudicare uideatur,
nemini discendas dicerem nisi aliqua in parte diuinę quoque sapientię
scientiam adiuuarent.
Operęprecium erit igitur de his tantum capere quantum fideli
institutioni conuenire constabit,
cętera ne noceant respuere.
aut enim superflua sunt |
aut fini nostro
ipsi confessi sunt |
ad illos dicentes:
Vobis oportuit primum prędicari regnum Dei,
sed quia indignos eo uos fecistis,
ecce conuertimur ad gentes.
Itaque in distribuendis ex charitate rebus |
in eos qui pariter indigent,
ratio aliqua ducenda erit |
cognationis,
conditionis,
religionis |
ac bonitatis.
et hoc quoties opus erit uel docere ignaros |
uel corripere delinquentes |
uel exhortari pigros |
uel consolari afflictos |
uel tolerare iniuriosos |
uel etiam pro persecutoribus orare.
Item cum oportebit
onus graue grauatę sunt super me.
Non est huius loci de hostiis quoque et expiationibus leprę disserere |
satis sit generatim ista breuiter-que perstrinxisse.
Nec tamen omittemus illud quoque leprę genus obiter attingere,
quod post aliqua seorsum describitur,
ut maius aliquid innuat,
quam quod cum illis quę simul enumerata sunt,
commune sit.
Heretici
est fouet,
ita amplexatur in terris adhuc uiuentes,
quanto magis ad cęlestis beatitudinis domicilia mansiones-que angelorum translatos?
Hęc de Veteris historię fontibus hausta iam exigere uidentur,
ut a Nouę salubrius fluentibus aquis aliqua deriuemus,
ad eandem gratitudinis uirtutem accommodata.
De gratis erga devm in testamento novo.
Caput
Ad eos autem qui non indigent poenitentia est dictum:
rixę sęuiunt |
et quolibet flagitii genere libere peccatur,
cum non adest qui peccantes uerbo correptionis castiget |
et sermonibus doctrinę salutaris incitet ad probitatem.
Fit autem plerunque ut plebs aliqua propter scelerum magnitudinem cordis-que duritiam indigna sit,
cui Deus mittat sui uerbi doctorem.
Vnde per Amos prophetam ait:
abstinent.
Ne quem autem scrupulum patiantur erroris orandum est,
ut mittat Dominus operarios in messem suam.
Quicquid interim patiuntur,
pastorum culpa fit,
qui pręsunt ecclesiis,
et dum seipsos pascunt,
gregis esurientis periculum negligunt.
Quod si eorum incuria ouis aliqua perierit,
sanguinis eius rei erunt.
Dominus Iesus Redemptor noster aluit turbam in deserto,
ne deficiant in uia.
ut ostenderet |
eos in uia uitę deficere,
qui non habent ducem,
a quo perduci possint ad
in Scripturis obseruata:
alterum cum quis aliorum iniquitate opprimitur affligitur-que,
iuxta illud:
consumptus est.
C. Cęsar
Gaius Cęsar (ut Iosephus refert) cultum sibi tanquam Deo exhiberi iussit,
statuam in Capitolio posuit |
se Ioui parem dictitans |
deinde in senatu interemptus Deus esse desiit,
ita ut ne hominis quidem in eo facies aliqua superesset toto tandem in cineres conuerso.
Talibus imprecatur Ecclesiasticus dicens:
Nihil aliud habemus,
quod non sit cum brutis commune pręter ipsam animi rationem atque sapientiam.
Difficile est tamen nequando in ipsam labamur mentis elationem |
ne-ue aliqua laudis cupiditate interdum perstringamur,
quando quidem sanctissimis quoque uiris hoc contigisse |
Scripturarum monumenta nobis testantur.
De inobedientię poena.
Caput XII
Et cum tot bona obedientium sint,
haud dubium,
quin totidem mala eorum,
qui obedire contemnunt,
habeantur.
Ex his aliqua nunc breuiter perstringenda sunt,
quo diligentius ad obedientię opus accingamur,
cum cognouerimus quam acerbe contumacium atque proteruorum inobedientia plectatur.
2. ca. 2.
Si inquit commortui sumus,
et conuiuemus,
si sustinebimus,
et conregnabimus.
Igitur siue persecutionis turbo totam inuaserit Ecclesiam |
siue priuata lacessiti fuerimus inuidia |
siue opes uis aliqua rapuerit |
siue morbi sęuierint |
siue charissimorum mortes frequentarint |
siue aliud aliquid aduersi acciderit de omnibus gratias agere nos oportebit |
et in omnibus confiteri ac dicere:
Iustus es Domine,
et rectum iudicium tuum.
Primo enim damno rapto,
id est accepto |
aliud applicat |
et malis quibus affligitur,
cumulum addit.
Quid autem dementius |
quam tribulationum pondus grauare linguę procacitate aut aliqua immodica animi perturbatione?
Quicquid enim patienter toleratur,
leuius fit.
Quid etiam magis perniciosum |
quam Deum iratum,
cum placare humilitate debeas,
impatientię tumore magis
est,
cum illa corrigi et emendari cupimus.
Hinc sane et in nos uoluntariam corporis castigationem assumere consueuimus,
ut mortiferę uoluptatis incitamenta excludamus |
et carnem spiritui repugnantem,
ueluti lasciuiens iumentum fatigatione aliqua labore-que domemus.
Illos uero qui curę nostrę commissi sunt,
si monitis non obtemperarint,
minis uerberibus-que persequimur,
non nocendi causa,
sed gratia iuuandi.
ut qui sponte sese corrigere noluerint
fuisse memorantur,
cum a filiis Zebedei principatum peti audissent?
Sed quemadmodum illi ab ambitione ad humilitatem |
et ab indignatione ad placabilitatem Domini admonitionibus reuocati sunt,
ita et nos quoties repentina aliqua mentis ęgritudine commoti fuerimus,
quamprimum ad ęquanimitatis remedia recurramus.
Morbus inueteratus plus laboris exigit in medendo,
recentis uero facilis curatio est.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.