Your search found 2999 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2159-2186:

honores percipiendos, quam ad nova obeunda munera revocaverit, et Provincia ipsa cumulatissimo te comprobationis prosequens testimonio tam cito ereptum sibi atque avulsum doluerit. Quanta deinde de te omnium spes expectatioque fuerit, et quam eidem abunde fit a te satisfactum, illud argumento esse potest, quod cum maximarum rerum administrationes tibi tantae sint commissae, ut singulae virum et non inertem et industrium satis reddere possint occupatum, te nec opprimant nec perturbent universae. Cumque novi tibi quotidie accedant ac cumulentur labores, a te, quasi otiosus antea fueris, ita

rei desis, nihil non tractes ita, ut tractandum a te omnes Boni expectant maxime atque exoptant. Neque enim propter incredibilem mentis vim ac celeritatem ingenii ad tot nova etiam expedienda negotia tempus tibi deesse vel occupatissimo potest. Litteris quoque inter tot tantasque, quae te diu noctuque distinent cogitationes, nescio quid, aliquid tamen concedis temporis. Vetus illa quidem nonnullorum est opinio, falsa tamen ac contemnenda, otiosorum tantum hominum esse ac vulgarium tractare litteras, quas Principibus Viris in

non recedunt tamen, cum superiores semper impedimento sint in ferioribus: in quo particularum effugere contendentium nisu naturam lucis ait esse positam. Tum a Vers. 210. declarat unius Vorticis polum contigui Vorticis Eclipticae obversum esse; proinde primi Elementi materies elabens (potest enim ea per sphaerularum intervalia exitus sibi viam reperire) per unius Eclipticam in alterius polos influit. Ea, ubi per polum utrumque largius immissa in medium confluit, subito occursu moveri simul celeriter et rotari debet; hinc Astrum in centro gignitur: nonnunquam vero neque id in

idemque natura sua simplex atque unum sejungant quodammodo ac dividant. Igitur cum in hisce rebus illud a nobis inveniri non possit, oportet deum ipsum ultimum esse Bonorum Finem, et cum nobis unum expetendum proposuisse; cujus cum infinita Natura sit, eadem explere nostrorum animorum desiderium potest. Sed in hoc mortalis vitae cursu optare tantum Bonum ac sperare possumus, id plene assequi, in eoque acquiescere non valemus: interim tamen relicta nobis hic est quaedam etsi non perfecta Beatitudo, quae in fana mente ac tranquilla sita est. His latius explicatis, nostrorum Actuum, quos ad

nos insinuantes
149  Evolvamus: erit multae id seges utilitatis,
150  Pectora doctrinae sancto dum lumine gaudent
151  Perfundi, puroque haurire a fonte liquores.
152  Nil didicisse potest, qui non prius omne, quod intra est,
153  Excutiat falsum. Jam mentem adverte sagacem.

154   Principio rerum species, quas hausimus alte
155  Tum, cum prima novis

quaecumque velit, subito facta atque creata
613  Exoriuntur, et e nihilo venientia constant.
614  Nec mora, quod libuit (satis ipsi velle) peractum est.

615   Nec finita potest potremo mens cohibere
616  Summum infinitum: nam, si comprenderet ipsum,
617  Non infinitum Summum foret, ipsave contra
618  Non finita. Vides, pariter quam pugnet utrumque.

quocumque modo partes connectere pergas
1271  Corporeas, semper distare a Mente necesse est.

1272   Non igitur, vivum corpus quia desint esse,
1273  Aeternos nec tale potest durare per annos,
1274  Mens, erit, ut pariter finito tempore constet,
1275  Et longo extingui tum demum debeat aevo.

1276   Praeterea mors est, seu cum revoluta perit

1400  Exercere, ut fert intus cujusque potestas:
1401  Dum vult nimirum, dum percipit ipsa sua vi
1402  Mens intus, proprios educit et elicit actus
1403  Ordine perpetuo nexos, quem nulla potest vis
1404  Vertere; namque statu de primo, cum fuit orta,
1405  Ilicet exoritur ratio, cur deinde sequatur
1406  Alter et hinc alter status ejus, et usque perennis
1407  Illorum

1580  Principio, (quis enim lateat se?) quae sua, novit,
1581  Sit natura sibi per se manifesta; neque ullis,
1582  Quam sibi sit, praesens magis et magis intima rebus
1583  Esse potest; ideo specierum hic corporearum
1584  Non eget auxilio: tum porro novit et illa,
1585  Quorum in se formas habet, e quibus omnis aperte
1586  Notitia exorta est; atque hac ab origine rebus

illam
1601  Qui formis rerum ditavit pluribus, Auctor?
1602  Quique, sua, fecit, videantur ut omnia luce,
1603  Ipsam non dederit Mens lucem ut cernere possit?
1604  Proinde potest etiam naturam agnoscere Summi.
1605  Non tamen hinc credas posse id comprendere Mentem.
1606  Non secus ac, quae sit triquetra aut quadrata figura
1607  Sive rotunda, tenent omnes, clareque scientes

Expertem motu dicemus; puppis easdem
297  Quod partes respectat, et aeque distat ab illis.

298   Nec motum per se, quod primo in carmine vera
299  Ostendi ratione, potest tibi corpus habere.
300  Et quem jam Deus, hoc mundi cum conderet Omne,
301  Materiae impressit motum, conservat eadem
302  Mensura in rebus; quidquam non deperit ejus

barbarus hostis
939  Ingruit, et forti cinctos indagine vicit,
940  Aeternumque solo patrio [pro! dedecus ingens
941  Cecropidum] caesos ingenti clade diremit.
942  Usque adeo nocuisse potest, ubi pectore fixa est
943  Ignorantia causarum: formidine terret,
944  Insanaque animos conscindit relligione.
945  Inde tibi fortes inde omina diraque menti
946  Auguria; et

omnis in axem
229  Non medium cogetur, et inter septa Pilarum
230  Haerebit semper: verum quia corpore constat
231  Subtili atque auctu tenui nimis, effigiumque
232  Proinde potest reperire per intervalla Pilarum;
233  Idcirco rapidi vi turbinis egredietur
234  Per partes elapsa, polis quae longius absunt.
235  Vix elapsa tamen

235  Vix elapsa tamen curu se proferet extra;
236  Ecce recepta polo vicini Vorticis intro
237  Illabetur eo, quo fugerat, impete cursus.
238  Hac nunquam ratione potest cessare meare
239  Inter contiguos rapidae vertiginis aestus,
240  Illa lege tamen, tantum per aperta polorum
241  Ut queat endogredi tenuis natura Elementi;
242  Undique at

coget
1400  Illusum Sociis quos visum haec mira vocâsti.
1401  Succina praeterea sunt et pellucida multa
1402  Corpora Gemmarum naturaque Vitrea, frictu
1403  Quae valido calefacta potest sibi jungere raptas,
1404  Si prope sint, paleas et quaeque levissima rerum:
1405  Inter namque vias et coeca foramina multas
1406  Vortice perpetuo fluere atque meare putemus

1429  Corpora, dura eadem, contraque fluentia constent,
1430  Ut libet. Hinc Vitro a perfricto egressus in auras
1431  De genere hoc fluctus per longum excurrere Funem,
1432  Seque potest Ebori et Silici variisque metallis,
1433  Seque et Arundinibus Chartis teretique Bacillo
1434  Omnibus et Lignis, lapsusque infundere Plantis,
1435  Artubus et vivis Animantum; saepe videntur

Aquaї.
93  Proin facile ipsa fluit, quia laevia principiorum,
94  Ut tibi jam supera quoque dixi, corpora debent
95  Aetheris a motu, dum transmeat, exagitari,
96  Praetereaque potest in crebra foramina rerum
97  Insinuarier ingressu; madefactaque reddit,
98  Quaecumque humentis naturae corpore tangit:
99  Quod facere haud valeat, si partibus esse globosis

possunt
296  Efficere, ut varias Aestu variante per oras
297  Unda fluat, refluatque, neque uno id tempore fiat.
298  Quod superest, dicam, Fluviis quae causa perennes
299  Suppeditare potest undas, semperque recentem
300  Lympharum e caecis humorem evolvere terris.
301  Scilicet ut nostro diffusus corpore sanguis
302  Circuit insinuans sese omnibus undique venis,

expelle foramen:
883  Dein iterum atque iterum demitte, et tolle vicissim:
884  Exhaustum crasso demum vas Aëre prorsus
885  Constabit; tamen usque levis tenuisque manebit
886  Aura, potest quae se vas insinuare per ipsum:
887  Transit enim levis aura per aera et saxa per aurum,
888  Et si quid solidum magis est et durius istis.
889  Non tamen hac possunt Animantum vivere saecla:

possint loca fervida Terrae?
1010  Quapropter Venti, mediam qui frigore perflat
1011  Perpetuo Zonam semper directus ab Ortu
1012  Solis in Occasum, multiplex causa videri
1013  Esse potest. Primo, quoniam convertitur axem
1014  Versa super Tellus, seseque volutat in Ortum
1015  Semper ab Occasu, motus velocior illis
1016  Partibus efficitur, quae plus a cardine utroque

vivunt.
93  Seminaque omnigenûm tibi protinus haec animantum
94  Condita sunt prima jamdudum ab origine Mundi,
95  Inclusa in primae nimirum semine matris:
96  Quod nulla ratione potest pugnare videri;
97  In non finitas quoniam tibi corpora partes
98  Ostensum est multis supera jam posse secari.
99  Quapropter multo genitali semine, adhaeret

tangere templa,
566  Quis scit, an aequali videas tu tollier auctu,
567  Ac ego? communis nulla est mensura, queamus
568  Cui conferre; pari siquidem non illa videri
569  Mole utrique potest, illam cum cernimus ambo.
570  Quare hunc, si quis inest errorem haud possumus unquam
571  Detegere, aut ullis manifestum reddere verbis:
572  Quandoquidem rerum de mole haud judicat ulla

347  Pectore qui torquet crucians, restinguitur ardor?
348  Nonne nova ardescit magis usque cupidine pectus,
349  Inque dies coecus furor atque insania crescit.
350  Praeterea tam nulla potest inimica videri
351  Res animo, quam quae turbans vesana Voluptas
352  Obtundit vires Raitonis, consiliumque
353  Impedit et victae praestringit lumina mentis;
354  Turpiter ex

ingens
420  Numinis, ut docui, Natura est. Ergo necesse est
421  Esse Deum nobis summum Finemque Bonumque.
422  Praeterea quidquid finitum est, quamlibet amplum,
423  Nostra explere potest haud unquam corda: valemus
424  Ulterius quoniam quoque vota extendere semper.
425  Quidquid inexhaustum est quapropter et infinitum,
426  Id nostram satiat naturam Animumque capacem;

nolentibus invitisque
508  Multa geruntur: uti nigras in carceris umbras
509  Cum quis vi rapitur, quamvis eat, ire videtur
510  Ingratîs. Non internis tamen ulla potest vis
511  Actibus inferri: neque enim inviti quid amare
512  Possumus, aut odio contra quid habere coacti:
513  Tunc etenim nolletque volens, invitaque vellet,
514  Quae veris

nisi unum
615  Esse Bonum summe, quod summum est, semper amandum
616  Atque ut perpetuo sine cordis vivere motu
617  Non valet humanum corpus; sine amore Voluntas
618  Sic non esse potest, non vivere: corpus at usque
619  Ut vigeat sanum, mensura temporis aequa
620  Compositos semper motus cor edat, oportet;
621  Est itidem nostro mensura in amore modusque,

omnia vitro;
999  Motibus haud aliter, queis Mens corpusque cietur
1000  Pro variis varias opus est res esse videri.
1001  Propterea a nulla, quamvis sit, parte videri
1002  Turpe potest, penitus sed pulchrum, si quid amatur;
1003  Ast odio si quid contra siet, undique turpe est.
1004  Scilicet his moti nos intra saepe tumultus,
1005  Si Ratio desit quae temperet, ilicet aegram

1195  Sit Fortis pariter, sit Prudens: jurane Princeps
1196  Aequa dabit facile illecebris corruptus et auro,
1197  Tentarique minis qui possit, et inscius aequi?
1198  Vera neque esse potest Prudentia, quae sibi nullis
1199  Temperat in votis ignava et iniqua: quod ipsum
1200  Dicere de reliquis possis Virtutibus: ergo
1201  Nulla deficiens de parti plenaque Virtus

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report