Your search found 5513 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3874-3932:

Aprilis 1690. Thyrsus Gonzalez. Volumen, cui titulus, EVTHYMIA, siue de Tranquillitate animi , in sex, quibus conflatur, hexametrorum libris continet laudabilem vtilis, dulcisque mixturam; vnde possit, quisquis oculos adijciat, se se componere ad omnem apathiam, non Stoicam, sed Christianam. Etenim expletur hic illud iambici Graecorum senarij: Ψυχῆς

vitijsque, ac virtutibus agit, Philosophorum doctrinam suo, quàm latissime patens, includat amplexu? Illius igitur comprehendendae rationem aggressus describere, duobus animaduerti totam cardinibus niti: altero, vt Mala, queis animus discruciatur, prohibeat; altero, vt Bonis, quibus idem acquiescit, circumfluat: meamque, proinde in eo curam, omnem versari oportere, vt quo facillimè pacto tum illa propulsari; tum haec obtineri possint, ostenderem. Iam verò vlteriùs progredienti omnium, quaecunque seu Bona dicerentur, seu Mala, duo se se obtulerunt

illi quidem ad victoriam de Fortunâ referendam arma suppeditant: dum Primus fucata et insidiosa ipsius Bona docet contemnere; reliqui verò ne ipsius Malis laedamur, prospiciunt; Malis, inquam, seu procul terrentibus, quorum vim, et aculeos Secundus liber retundit; siue cominus ferientibus, quibus tum vniuersis Tertius certa, quaedam in commune profutura remedia, tum singulis Quartus propria nominatim opponit auxilia. Nec segniùs postremi duo ad debellandam excindendamque Stultitiam nos instruunt: dum Quintus, quae ipsius Mala, et quo pacto arceantur, demonstrat; Sextus verò

videlicet gratiam curae anxietate corrumpit. Praeterquamquod cum Philosophi, quam argumentum mihi imposuit, personâ non admodum videbatur congruere, si adeo solicitus, et insatiabilis forem circa vocularum delectum, numerorum iuncturas, idque genus scitamenta, et minutas concinnitates, quibus styli vsquequaque tersi et exacti cultus absoluitur: eam fortasse apud aequos censores, dum nullum emendandi finem facio, pusillae humilisque subiturus reprehensionem solertiae, qua Isocratem à Plutarcho [2]

quasi vestibulo de illius tum materiâ, tum formâ tecum communicanda arbjtrarer: operis, inquam mei: licet dissimulare ingenuus me pudor non sinat, aliquid ex illius supellectile Authoribus alijs, vt Senecae, Virginio Caesarino, Eusebio Nierembergio, ac Sfortiae Pallauicino deberi: à quibus cum nonnulla in rem meam se se vltro offerentia mutuatus sim; ne iniquus fur potiùs quàm debitor gratus existimer; signatis publicè tabulis hoc illis iam nomen profiteor. Caeterum, si in ijs, quae affero, exemplis, praesertim vbi personis sermo tribuitur, aut res per adiuncta illustratur,

ab religiosâ et seuerâ narrationis historicae fide nonnunquam deflexi; dabis hanc, opinor, non grauatè Scriptori carminum veniam, liquidiorem Veri notitiam, quandocunque res, aut animus tulerit, ex Authoribus petiturus, quorum ibidem nomina, et loca cum fide redduntur. Reliquum est, vt, quibus verbis Bilbilitanus Poeta ab inanibus Graecarum fabularum portentis ad sua perlegenda epigrammata, communis vbi vitae, humanorumque morum imago adumbretur, Romanos conatur traducere; ijsdem te ego ad Euthymiae nostrae [1]

pectus
1.108  Caelo aequet, stupeatque, et anhelis plausibus inflet;
1.109  Conclamata quies: ne laetos iam sibi soles,
1.110  Otia ne speret mansura. Procacibus Euris,
1.111  Instabili pelago se credidit. Heu! Quibus ille
1.112  Fortunae imperijs, quanto iactabitur aestu,
1.113  Mentis inops, humilis, trepidus, variabilis aurae
1.114  Ludibrium, totus nimborum, hyemisque, fretique.
1.115  Nam neque, iudicij prauus,

sitis est. Angustis finijt author
1.220  Limitibus naturam: auido sint pabula ventri,
1.221  Diuitiae faciles: sint, quae defendere nudum,
1.222  Tecta, Iouem, rigidam possint quae, vellera, brumam.
1.223  Hoc quibus exiguum, nil sufficit: ipsa propagat
1.224  Esca famem: positosque semel quae transijt, vllos
1.225  Nescit caeca sibi fines posuisse libido.
1.226  Vltima votorum (haud reor inficiabere) primum

nimias. Vacuum, teneat licet omnia, prodit
1.241  Se cupiens. Pleno felix vt corde quiescas;
1.242  Nil opus est regna augere, at compescere vota.
1.243  9. Haec, quibus insani Iuuenis temerarius ardor
1.244  Corripitur, sibi dicta putent, quoscunque dolosis
1.245  Ambitio rapit illecebris: qui splendida sortis
1.246  Munera, regales census, trabeasque, securesque

rapidos delassatura volatus
1.295  Praedia, marmoreos postes, fulgentiaque auro
1.296  Tecta, tot artificum curas, operumque labores?
1.297  Omnia (ne dubites) speciosae haec fercula pompae,
1.298  Vana quibus pretium circumdat opinio, fictis
1.299  Irritare queunt animos, haud pascere laruis.
1.300  Nec Sapientùm aliquis, seu quos Zenonia iactant
1.301  Limina, seu dulces senior Gargettius hortos
1.302  Queis

nimios restinguere pectoris aestus.
1.319  Nec videt infelix, simili conflata metallo
1.320  Omnia sollicitis nequicquam mentibus addi:
1.321  Ac velut vmbriferae chaos illaetabile noctis
1.322  Nulla, quibus rutilantem animam non Mulciber afflet
1.323  Quantovis geminata auctu, funalia vincunt;
1.324  Sic neque fortunam, maioribus incrementis
1.325  Vsque licet geminet sua munera, posse tenebras

appensas thalamis, vasa aurea, densis
1.508  Concretos radijs, et pictae fulgure lucis
1.509  Eoos lapides; Proh totius infigus error
1.510  Anticyrae! docto clamabit non sine risu.
1.511  Haeccine sunt, quibus ambitio, luxusque Potentum
1.512  Vsque adeo sese iactat, circumspicit, effert,
1.513  Vixque Deûm titulis, non inferit? Haeccine, toto
1.514  Quae vanum redimenda putat vel sanguine vulgus?

satis ex sese profert Europa Malorum.
1.565  Sunt variae pestes, sunt horrida saecl Ferarum,
1.566  Lethalisque aconiti, et semina dira cicutae.
1.567  Cur noua deuehitis peregrino ex Orbe venena?
1.568  Cur, quibus, ob tristem violati Numinis iram,
1.569  Damnauit donis natura nocentibus Indos,
1.570  Fertis in Hesperias, contagia barbara, terras?
1.571  Vocibus his fatuae Sapiens deliria turbae

1.865  Pauperies; tantò laudari dignior, omni
1.866  Acriùs hòc fuerit studio, nisuque petenda.
1.867  34. At populos resono interea clamore beatos
1.868  Ingeminat, quibus ampla domi patrimonia, clarum
1.869  Queîs genus, innumeraeque premunt latissima cerae
1.870  Atria: regalis quos, vel vicina potestas
1.871  Nobilitat, fusique hostes, ductique triumphi.
1.872  His

Summus
1.937  Nam nihil in terris author cum finxerit, omni
1.938  Dote Boni vacuum, nulloque optabile fructu;
1.939  Communibus solet illa Malis adiungere sensus,
1.940  In quibus, vt nonnulla Boni sit portio; maior
1.941  Obruit hanc tamen haerentûm mensura Malorum.
1.942  At genus id miseram blandae sub imagine sortis
1.943  Temperiem nulli non vltro agnoscere promptum est.

nusquam locus artibus: otia cordi,
1.1123  Foedaque segnities. Quid enim te, Gloria, durae
1.1124  Sectari per iter virtutis, vel tua, Pallas,
1.1125  Munera perpetuo malint sudore pacisci,
1.1126  Vna quibus fului blanditur gaza metalli:
1.1127  Haec Sophia, et Virtus, haec quidquid vota requirunt,
1.1128  Quidquid Numina sunt? Par inde licentia: fastus
1.1129  Impatiens legum: totum vanescere sortis

dempsistis onus! Iam non ego fundis,
2.104  Non opibus viuam, non lucro haeredis auari,
2.105  Sed mihi, sed sophiae. Felix iniuria, feruat
2.106  Quae laesum! Fueram, mea ni fortuna fuisset.
2.107  Ecce, quibus lacrymis, quanto producere luctu
2.108  Natorum soleat crudelia funera mater,
2.109  Ferales amplexa rogos, vnoque cremari
2.110  Igne velit. Frustra comites solantia verba
2.111  Ingeminant: nulla est

haud mendax artis, seque illa, vel illa
2.164  In personarum subitò discrimina vertet.
2.165  Haud alijs excusa typis haec omnia credas,
2.166  Quêis homines Natura, homines aut veriùs ipsi
2.167  Se quibus exterrere solent, simulacra Malorum.
2.168  Hinc videas; metues: contempseris ocyùs illinc.
2.169  Spectabant eadem Sophiae duo lumina priscae,
2.170  Abderitanus Sapiens, ciuisque Dianae

2.318  Praesenti luat exitio. Vos pendite causam,
2.319  Supplicijque modum, et dignum sancite piamen.
2.320  14. Dixerat: et vario Comites rumore fremebant:
2.321  Sunt, trifido quibus igne placet, caelique ruinâ
2.322  Inuisum properata caput sub tartara trudi.
2.323  Haec velit, abruptâ mersum tellure, necemque
2.324  Sortiri, tumulumque simul; velit Altera, captum
2.325  Sensibus,

Phoebe, suum Respublica ciuem.
3.33  Ingenij steriles lusus, et ficta laborent,
3.34  Mille per ambages rerum, nexusque decoros,
3.35  Composuisse Alij miracula: plurimus, Euge,
3.36  Admirans, bellèque, puer quibus accinat, et quae
3.37  Attonito relegat vultu, moduletur, anhelet.
3.38  Scilicet haec tantis merces sudoribus aequa?
3.39  Hoc pretium, vigiles mediâ cur nocte lucernas
3.40  Quis bibat, et viuos iratis

vbi consertus pede pes, totâque furit vi
3.72  Iam praesens Gradiuus; inexpugnabile robur,
3.73  Immotum placidae frontis feruare tenorem,
3.74  Non nisi paucorum decus est, quos plebis aceruo
3.75  Seposuit, quibus et triplici Sapientia maior
3.76  Aetherei nexu chalybis praecordia vinxit.
3.77  Sic olim, Idei repetens cum nobile furtum
3.78  Hospitis vltrices passim iuraret in iras
3.79  Graecia; Dardanidae, tutò

superbia Veris,
3.207  Per sua deiecti folijs marcentibus arua,
3.208  Interiere, omni frustra quos sedulus arte
3.209  Nutrieram, flores: liquidam de fonte propinquo
3.210  Ipse quibus vitam gaudebam affundere: templis
3.211  Vnde honor, vnde mihi toties redolentia serta.
3.212  Proh crudelis hyems! Proh barbara! Nil adeo te
3.213  Pulchra mouent? Tenerae nil contigit illius ergo

Ingressos, alijs homines decurrere fatis.
3.244  7. Altera quin etiam primo hoc de fonte, leuandos
3.245  Ad luctus, medicina fluet: quòd, tristia rerum
3.246  Fatali cum sustineas ex lege; quibus te
3.247  Aduersis inimica premit Sors casibus, ijsdem
3.248  Et reliquum primo Mundi nascentis ab aeuo
3.249  Pressit adhuc mortale genus, neque seciùs ijsdem
3.250  Vsque sub

3.289  Sollicitant, bellumque aduersum, et fortior hostis;
3.290  Iam vulgi subitos renuentis fraena tumultus,
3.291  Et dubias tremit ancipiti sub pectore fraudes.
3.292  9. Quae quibus exempla anteferam? Discede Vetustas,
3.293  Cum Priamis, Croesisque tuis. Quid syrmate nigro
3.294  Funestam Oedipodis, funestam Agamemnonis aulam
3.295  Obijcis? Haud nostro infelix haec gloria saeclo,

laetos tu dirigis omnia fines,
3.1127  Vna salus rerum, lex totius vnica fati,
3.1128  Consilijque potens Ratio, mensuraque Recti.
3.1129  O dignos (Quid enim haud meriti tam sontibus ausis?)
3.1130  O dignos, quibus ad votum fluere omnia, quosque
3.1131  Auspicijs per parva suis et deuia ferri
3.1132  Iure sinas, quicunque tuis parere recusant!
3.1133   35. Talia si vulgo constent oracula; plausu
3.1134  Iam celebri,

minimâ iam parte supersunt?
3.1196   37. Esto tamen, feros cursum producat in annos;
3.1197  Sic quoque dicendus brevis est dolor. Vltima fati
3.1198  Nempe vbi lux aderit; cum vitâ finiet omnes,
3.1199  Vita quibus premitur, casus. At quàm prope distans
3.1200  Terminus is, tangique celer? Non publica vulgi,
3.1201  Doctorumque pari feruet querimonia sensu,
3.1202  Tam breuibus spatijs angustoque aequore claudi

cur, fine malarum
3.1223  Proposito, non aequa ferat solatia? Tristi
3.1224  Gaudia quae luctu breuitas confundit, amaros
3.1225  Cur nequeat miscere pari dulcedine luctus?
3.1226  Pauca sub haec, mortale quibus componitur aeuum,
3.1227  Horarum segmenta, manet nos altera, longè
3.1228  Occiduas egressa vices, arctataque nullis
3.1229  Limitibus, nullis obnoxia casibus aetas.
3.1230  Quìd Superis durare parem,

nexuque pedes vincire decoro?
4.1014  Aerios famae strepitus, ventosaque vulgi
4.1015  Murmura quem Ratio docuit contemnere, norit,
4.1016  Nesciat haec, minimo sanè in discrimine ponet.
4.1017   52. Heu quibus incassum studijs mortale fastigat
4.1018  Se genus! In reliquas si quantum temporis artes
4.1019  Consumpsise iuuat, medicandos pectoris aegri
4.1020  Ad morbos, sensuque animi ratione regendos

luctus, niueo cui lilia frontem,
4.1088  An ferrugineo pingant vacinia fuco:
4.1089  Acìdis, Aetnaei an venias pastoris imago,
4.1090  Nullo est, dum speculum vites, deprendere sensu.
4.1091   57. At spernere. Quibus? Vulgo nempe: omnia solis
4.1092  Librat, mentis inops, qui sensibus, occiduâque
4.1093  Totum hominem externi metitur imagine limi.
4.1094  Hoc melius. Nullos, nisi sanae mentis, Amicos

aut duris operam te addicere pensis.
4.1109  Cur ideo mens aegra? Solum si frangere rastris,
4.1110  Triticeas versare molas, excidere saxa
4.1111  Non datur, et curuo moliri pondera dorso;
4.1112  At superant, quibus incumbas, meliora, viroque
4.1113  Digna ministeria. Arcanas aperire licebit
4.1114  Ingenio causa, ius dicere ciuibus, vrbes
4.1115  Consilio regere, imperijs fraenare cohortes.
4.1116  Aedibus in magnis

grauis inclementia caeli?
4.1163   61. Adde, quòd in vegeto vitiorum pabula gliscunt
4.1164  Corpore, degeneratque hebeti confecta saginâ
4.1165  Mens animi. Quae non stolido molimina voto
4.1166  Aggreditur, quibus vrgendis vis improba coeptis
4.1167  Abstinet? Hinc Phelgraeae acies, consertaque tellus
4.1168  Syderibus, montes aggesti desuper altis
4.1169  Montibus, et pauidae vasta ad conamina nubes.
4.1170  Donec

Vltimus ille labor vati, trepidantia corda
4.1374  Soluere vicini miserâ formidine lethi,
4.1375  Et, reliquis vitae domitis iam casibus, ipsam
4.1376  Quae superest, simili mortem duxisse triumpho?
4.1377  At quibus inuisum, et nulli superabile monstrum
4.1378  Vincetur telis? Num, qui te, caerule Python,
4.1379  Explicuit, longè iaculantis Apollinis arcum;
4.1380  Anne colubriferae tepefactam caede Medusae,

plena omnia monstris,
4.1400  Vorticibus, scopulis: nusquam non multa Charybdis,
4.1401  Scyllaeaeque canes, et concurrentia saxa.
4.1402  O penitùs sortisque suae, vrgentumque Malorum
4.1403  Immemores, quibus, haec inter discriina, Parcae
4.1404  Plùs nimiò celeres, et portum tangere poena
4.1405  Ducitur, haud poenae requies, optandaque finis.
4.1406   74. Bistonidae meliùs, dilectae funera prolis [a]

optandaque finis.
4.1406   74. Bistonidae meliùs, dilectae funera prolis [a] Herod. lib. 5.
4.1407  Ad citharam quibus, et laetos producere plausus
4.1408  Mos erat: egressos cum contra in luminis oras
4.1409  Luctisono gemitu, et flebilibus lamentis
4.1410  Exciperent, nempe ad lacrymas, et funera natos.

actus
5.45  In rupes, validos quatiti huc saltus, quatit illuc!
5.46  Nec mora, nec requies. Tremit illisu resono mons:
5.47  Dant arbusta locum: attoniti de colle propinquo
5.48  Pastores, iniantque greges, quibus irruat anceps
5.49  Exitium syluis, Dryadum quae tecta refringat.
5.50  Donec, cum nemorum strage, immanique tumultu,
5.51  Finitimae vallis gremium delatus in imum
5.52  Arua cauat lapsu, socijsque,

ille loco statuit, damnatque Ferarum,
5.150  Ceu mactare rudes, iras. Lasciuia tardi
5.151  Fúneris arridet virtus haec maxima, primus
5.152  Hic labor, et studium, Libitinae obtundere falcem,
5.153  Et, vitam quibus eripiat, suspenere mortem.
5.154  Mens adeo, brutum antêimus quo munere vulgus,
5.155  Nil super irato praestat, nisi degener vt sit
5.156  Hòc homini magis, et Brutis truculentior ipsis.
5.157  Ergo

ager. Hìc socium vitis deserta pedamen;
5.1082  Hìc rastros seges; hìc poscent viridaria falcem.
5.1083  Quidquid agas, sat erit, dum ne nihil, otia pellat
5.1084  Dum labor, Idaliasque, fauent quibus otia, curas.
5.1085  Praecipuè Saeris musarum operare. Voluptas
5.1086  Haec simul illimi captam dulcedine mentem
5.1087  Imbuerit; nedum Veneris mala gaudia; sensum
5.1088  Vel dapis, et somni coget

tuis hanc gloria dudum
5.1517  Temporibus nutrit laurum. Iamque illa comantem
5.1518  Altior in syluam excreuit, maturaque tantis
5.1519  Laudibus augustam properat conscendere frontem.
5.1520  Felices, quibus id victori nectere sertum
5.1521  Ingenij vis alta, et par sublimibus orsis
5.1522  Calliope annuerit: qui te, diuisa iugantem
5.1523  Imperia, et gemino clarum diademate, victam

ingens, mirabile, summum,
6.116  Terrarum exiguam molem, subiectaque longè
6.117  Regna videns, minimi in speciem coeuntia puncti,
6.118  Quàm tenui sese in spatio contendat inanis
6.119  Ambitio laxare: quibus compressa malignis
6.120  Nequicquam tumeat mortalis gloria claustris:
6.121  Quantula pars nihili sit, quod certamine tanto
6.122  Finitimas inter per mutua vulnera gentes
6.123  Diuiditur, nullis iam

vel Natura, vel imposuit Sors,
6.274  Temporis in scenâ gestandum, et dramate vitae,
6.275  Amplexare libens habitum: potiora nec vlli
6.276  Inuideas, proprij sed Summam implere labores
6.277  Muneris, et, quibus inferior sis ordine, primum
6.278  Eripere his victor palmae viridantis honorem.
6.279  Quid refert, famuli gestes, an schema tyranni?
6.280  Sub quocunque licet potioris praemia famae,
6.281  Et

hanc adeo miseris net callida telam
6.532  Penelope? Verum si respicis; omnibus vnus
6.533  Longorum hic operum finis proponitur: omnes
6.534  Nescio quae meliora sibi dêin tempora spondent,
6.535  Tot quibus emensi scopulos, et dura viarum,
6.536  Fluctiuagos tuto componant littore cursus.
6.537  26. Heu steriles Veri! Tanquam non tempore quovis,
6.538  Ambiguos citra errores, pelagique

ceu parua domi sit copia, curis;
6.666  Edico, teneris praesertim mentibus, in se
6.667  Remque suam visus defigere: caetera, stulti
6.668  Quae proceres, stultum quae miscet plurima vulgus,
6.669  Et quibus in melius reuocandis nil sibi promptum
6.670  Auxilij, surdis transcurrere sensibus. Hoc si
6.671  Praeceptum docili seruauerat Heraclitus
6.672  Pectore; non, largos adeo resolutus in imbres,

nullis vitae, sortisque procellis
6.1084  Laeditur: humanis sed casibus altior, instar
6.1085  Ventosque, pluuiasque superuadentis Olympi,
6.1086  Aeris hanc imi illuuiem, caelumque palustre,
6.1087  Et, quibus infelix crassae vicinia terrae
6.1088  Concutitur, trepidos aeui reuolubilis aestus
6.1089  Sub pedibus linquens, telluris transfuga, ciuis
6.1090  Astrorum, maior mortali, Numine plenus,

6.1177  Perfluis, immensosque sinus immensior imples,
6.1178  Laetitiae cumulus, cordis cor, vitaque vitae.
6.1179  51.Exorere o igitur nostrae, lux aurea, nocti,
6.1180  Dilectisque, quibus miseras inscitia mentes,
6.1181  Horrida primaeuae soboles, inscitia, culpae,
6.1182  Excaecat, nebulis, radiorum gurgite viuo
6.1183  Attonitos sensus, inhiantia lumina comple.
6.1184  Noui ego,

augeat, ac roboret; optimo sanè iure huiuscemodi curam, tanquam supervacuam, et noxiam, Epicurus potuit reprehendere: nec nos minùs in priore libri parte eam prorsus euellere pro virili contendimus. At si non solùm de Malis, quae possunt accidere; sed simul etiam de rationibus animus cogitet, quibus illa possit tutiùs excipere; huiusmodi praemeditationem animorum tranquillitati nequaquam officere, quinimmo rationi maximè congruam, et ad moderandos timores accommodatissimam esse nemo Sapiens negauerit. Et talem profectò expertus est Acheorum

Socratis exemplum sequentes, qui Philosophiam primus à curiosâ rerum physicarum indagine ad vtiliorem morum, vitaeque disciplinam traduxit. Cum igitur in superiori libro aduersùs impendentium Malorum formidinem opportuna remedia attulerimus; ea iam tradituros, quibus Sapiens instructus vel praesentium Malorum tristitiam lenire, et in quâuis Fortunae acerbitate tranquillum animi statum valeat tueri: quae multò tum excellentior, tum operosior sit fortitudo, quàm absentes, et remotos tantummodò tum aliae haud prorsus dissimiles, quarum varietatem et in plurimis passim videmus, et in nobis saepe experimur.

Praeterea si cogitent, oris speciem, quaecunque illa sit, ad spectatores duntaxat pertinere: suamque adeo deformitatem alijs solùm tristitiae occasionem praebere, à quibus cernatur, non ipsismet, quorum oculos fugiat. Neque commoueri eos debere vulgi contemptu et fastidio: quin potiùs gaudere, quòd nullos habituri eâ de causâ sint, nisi sapientes Amicos, quique se potius, quàm externam Sui diligant

LIBRI V. De interioribus, quae à Stultitia proficiscuntur, malis, deque illorum remedijs.
A Fortunae Malis, quibus opem tulimus, non quidem ea depellendo, sed opportunis duntaxat fomentis leuando, ad stultitiae iam Mala progredimur, longè grauiora, et quibus, vnica sit salus, carcere: vt propterea oppositam penitùs medicinae rationem requirant: nec, vt priora, extenuari verbis debeant, quò leniùs

quae à Stultitia proficiscuntur, malis, deque illorum remedijs.
A Fortunae Malis, quibus opem tulimus, non quidem ea depellendo, sed opportunis duntaxat fomentis leuando, ad stultitiae iam Mala progredimur, longè grauiora, et quibus, vnica sit salus, carcere: vt propterea oppositam penitùs medicinae rationem requirant: nec, vt priora, extenuari verbis debeant, quò leniùs ferantur, sed grauissima potiùs ostendi, quò studiosiùs vitentur. Eorum itaque, vbi fraenis soluantur, immanis

violento, ac praecipiti ingenio palàm ostenso. Vnde pronum colligere, quàm tristis, et miserandus sit animi habitus, qui tam impotenti se Furiae permiserit. Confirmatur haec animi perturbatio horrendis, et insanissimis motibus, quibus ipsummet Iratorum corpus agitari consueuit. Adduntur barbarae caedes, prouinciarum excidia, suppliciorum ingeniosa, et plusquàm ferina crudelitas, idque genus teterrimi effectus, in priuatam, publicamque perniciem ex Irâ manantes.

Dissimillimum Irae Amoris improbi vitium, externam si speciem intuearis: quae huic ridibunda, illecebrosa, et ad omnem amoenitatem composita. Sed nihilo tetrum, ac ferale minùs inuenies, si penitùs introspicere arcanos cruciatus libeat, quibus deditas sibi mentes miserrimè absumit. Neque putandum, marcidi, et somniculosi veneni genus hoc esse. Nihil illo truculentius, nihil in furias, in sanguinem, in caedes proiectius, vbi quidquam suae libidini obsistat. Documento

excitato, desumitur. Omissis postremò intestinis alijs animi morbis, Euthymiaeque hostibus, habendi nimirum cupiditate, tristitiâque, et inconsulto timore, quorum vim iam antea in superioribus libris retudimus; grauissimi cruciatus, terroresque explicantur, quibus admissi criminis conscientia assiduè improbos vexat, et de potestate mentis quodammodo dimouet. Adeo ut nulla deliciarum, et fortuitorum Bonorum copia,

Qua de re Dionysius Tyrannus, et Tiberius Caesar dubitare neminem sinunt. Explicatâ iam huiuscemodi Pestium teterrima indole, quae omnibus incitamento sit, vt eas velint ab animo excludere; afferenda deinceps supersunt praecepta, quibus quilibet instruatur, vt id norit praestare. Si enim ad firmam voluntatem certa etiam disciplinae accesserit ratio; non minor hic referetur de Stultitiâ, quàm relatus in superioribus libris fuerit de Fortunâ triumphus: omnibusque adeo tum externis, tum interioribus perturbationum causis

bilem in rebus gerendis concire possit, animo ante prospicere, meditatosque, et ad omnia ritè instructos in arenam prodire. His adeo, ad pugnam vel cautè submouendam, vel fortiter excipiendam, comparatis in antecessum praesidijs; reliquum est eas artes depromere, quibus Ira iam cominus Rationem aggrediens, et in praecordijs excitata vincatur. Proderit primò meminisse, quàm foeda, et indecora sit irati hominis facies, quàm stultae voces, quàm turbulenti, et ridiculi motus: vt illius saltem foeditatis nos pudor contineat, ne, praeter Decorum furiosè

vbi acquisita semel fuerit, seu conseruandae, seu amplificandae curam prorsùs exuere. Idque adeo petitis è communi vitâ experimentis probatur. Vnde pronum cuiuis colligere, quàm solerti studio ab ijs cauendum compedibus sit, quibus semel obstricto vix vlla recuperandae in posterum libertatis spes superest. Hortatio ad strenuè pugnandum cum huiusmodi vitijs, quorum victoria à criminum pariter stimulis quietem conscientiae praestabit, nullumque adeo intestinum hostem, à quo tranquillus

non secus, ac propriam, pro virili curare. Praeclara benefici huiusce animi documenta à Tito Caesare, Cyro Persarum Rege, et Cimone Atheniensi exhibita. Quibus ritè laudatis, nullum hac Boni communis procuratione, seu iucundiorem, seu nobiliorem esse opum vsum, atque fructum statuimus. Idque studium si, pro eo, ac par est, in omnium animis vigeat; auream proculdubio, et beatam homines aetatem acturos.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report