Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: quibus Your search found 5513 occurrences
First 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 5394-5406:5394. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph | Section] rescribere? Utique vero statim ubi per occupationes licuit, scripsi, gratias egi, quas tibi debeo maximas, pro oblata mihi ultro amicitia, commercioque litterario, quod inter nos perpetuum fore censeo. Immista erant alia nonnulla, de quibus nunc satis recte decernere nequeo. Inerant preces, ni fallor, ut per tuam benevolentiam aditus mihi pateret ad doctorum Slavorum, Croatorum, Dalmatorum scrinia mirum enim in modum hoc eruditionis genere delector, quod nomen sibi
5395. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph | Section] quod
nomen sibi
5396. Baričević, Adam... . Epistulae XVI invicem scriptae,... [Paragraph | Section] maximas agam.
Mikoczij (Ignotus ignotorum, en hominis
benevolentiam!) beavit. Libens lubensque ipsi scripsissem, si vel
tantillum servitii reddere valuissem. Cum vero studia viri doctissimi mihi
prorsus ignota sint, nec sciam, de quibus rebus litteras accipere averet, malui
abstinere prorsus a genere scribendi, quod saepe officii parum, plurimum vero
taedii in se habent. Egomet certe homines nimis officiosos numquam valde humanos
esse credidi. Tu vero Mikoczijum
tamen I modo tomum accepi, ipse scripsi, teque
virum humanissimum rogo, atque obtestor, digneris non quidem tabellarius, sed
patronus mearum litterarum esse. Erant enim in ejus Historia
Illyrica nonnulla, de quibus subsumebam illi non ingratum fore, si unum,
alterumve ipsi communicare. Idem valet de P. Katanchichio, qui me prius
salutavit, et cui, homo parum urbanus, nihil rescripseram. Has litteras nullo
involucro condidi. Vos enim reapse
vel minimum in vicum piper vendentem venisse. Ab eo tempore inde, quo
hic vivo, nihil tam minutum est, sit modo nomen urbis Aemoniensis praelixum,
quod non pretium aliquod caritatis, ut loqui amant, penes me haberet. Nec
edicta, quibus fabulae scenicae pronunciantur, negligo, omne colligo, quodcumque
demum urbis nostrae nomen prae se fert. Victurus Zagrabiae, mihi Zagrabia illa
foret, quae nunc Aemona est. Patet hinc minutos tales libellos Zagrabienses, non
idem
pretium ac Aemonienses posse habere, sed an abjiciendos ideo putassem?
Primo valent multum hujus generis scriptiones ad cognoscendum populi genium (ego
vero fateor genium Croatorum me numquam, nisi forte e cantilenis Prussicis
novisse, quibus Croata et barbarus unum idemque est) deinde adjeceras multa
minutiora lingua vestra vernacula scripta. Scis vero quanto desiderio vestrae
linguae propius noscendae flagraverim. Tua benevolentia atque aliquali expensa
mea, desiderio
non cogitat, abjiciendum putaret, auro contra carum
esse potest. Dedi etiam illi e nummis meis ternos, unum Trajani cum Dacia
capta, quem aegre perdidi, iacturam binorum aliorum non adeo aegre
tuli. Nam erant bracteati, quibus nec dives sum, nec ut sim, valde laboro.
Parisiensi rogatum fuisse, vellem illi opitulari, ut
debitor Holmiensis, nomen suum penes tabulas suas solveret) nec mirandum igitur
prorsus si totum hunc tractum ab uno eodemque populo Getarum habitatum putavere:
imo mirandum potius, nos quibus historiae lux multo clarior adfulsit, ante pauca
adhuc decennia totam hunc tractum Tataris adscribere potuisse adeo ut Tatari in
vicinia ostiorum Istri Gihunisque rursus forent (scis vero Gihunem,
Oxum (Jaxartem) esse
pertinet, numquam puto, aevo caesariano (aut saltem non longe ante illum)
Geticam prolem in Germania viguisse, sed de tota facie orbis antiqui
septentrionalis fere sic statuo. Erant α) Getae,
quibus iam limites descripsi, β) Celtae, versus
occidentem longe lateque per totam Hispaniam, Galliam, Italiamque, Germaniamque
habitabant, nec his populis ulla, ne minima quidem loquela cum Getis similitudo,
vir doctissime? Praesens aes meum ad millenarium numerum
excrevit. Noli tamen in eo certum quendam scopum, integritatem aliquam
exspectare. Collegi nummos non ut volui, sed ut potui. Attamen in argento
ditissimus sum Antoninorum, de quibus vix ac ne vix quidem unus mihi defuerit
annus, in aere Constantinus regnat, cum familia ejus, et Valentiniani, quos
adhuc nondum satis dignoscere posse, ingenue sed cum pudore fateor. Habeo
Vetranionem quem meae
mihi per litteras significavit.
Possides tu, vir cl. insignem Bibliorum collectionem, facias sciam et numerum,
et idioma, et locum impressimis singulorum. Nam id scire, mea permagni interest.
Poteris vero otiosus perscribere. Salutem, quibus voluisti officiosissimis
verbis dixi, ille te jubent multum salvere et rem Latinam strenue, ut coepisti,
urgere.
atque Joanne Wavero, quam
Kühnius, cujus exemplum possideo 1742. repetiit. Inferioris
Lusatiae incolis Novum Testamentum iam Theophilus quidam
Fabricius 1709. dederat, quibus tamen huc usque vetus
testamentum defuit. Hunc defectum suppletutus Joannes Fridericus
Fritz, qui se ipsum Venedice nominat Farrara Jalkoczach a
Jolbine et qui litteras suas, quas subinde mihi dat
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.