Your search found 194 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 176-194:

Quam fuit integrae relligionis amans!
Comis praeterea non fastu turgida gessit
Pectora, non tectum nube supercilium;
Consilioque sales adjungens, atque lepores
Fidus erat sanctae cultor amicitiae.
Tu quoque morte Viri tanti nunc ingeme, Lector,
Atque tuos fletus fletibus adde meis.
Me pius ille suo semper dignatus amore est:
Ille mihi semper causa doloris erit.

statim e crysrallo vasculum obortis
1.2.176  Implebat. Pholoe flens flentem imitatur amicam:
1.2.177  Mox inter sese permutant dona vicissim,
1.2.178  Vitrea amicitiae insignis monumenta ferentes,
1.2.179  Spctantum assensu laetae, tragicoque reperto.
1.2.180   Altera post, desit ne quidquam forte Platoni,
1.2.181  Pars sequitur: docta et

ambo appellant virtutem: ita foedere certo
1.2.193  Virtutem virtus ipsa virtute rependit.
1.2.194   Qui sapit, exemplis mecum bene colliget istis
1.2.195  Nil, nisi amicitiae hoc addisci foedera ludo.
1.2.196  Certe ita stultitiae grex autumat, et docet. Olli
1.2.197  Credite postgeniti, urbanos et discite cultus.

aetate gravi, immatura hos morte peremtos!
1.22.87  E numero hoc plures restant, longumque supersint!
1.22.88  His non dissimiles, arcto mihi suaviter usu
1.22.89  Cogniti amicitiae, quos non laudare necesse est
1.22.90  Laudatos alibi, et nostrae nil laudis egenos.
1.22.91  Hoc in convictu ingenuae incrementa Minervae
1.22.92  A libris quaesivi,

juvat et Breni laetos invisere colles:
2.2.26   Hos Cyane, pulcra hos incolit Euryope.
2.2.27  Ipsa suo pariterque meo jam victa dolore,
2.2.28   Et vestrae pars non ultima amicitiae
2.2.29  Addit se Pholoe, comitem: Cyane, Euryopeque  Cyane: Theresía Basilia Gotia.

tantum caelo Charites numerantur in alto;
2.2.34   Tres Charites tellus jactat et ista suas,
2.2.35  Euryopen, Pholoen, Cyanen, queis ipse perenni
2.2.36   Foedere sincerae jungor amicitiae;
2.2.37  Queis sine nil mihi jucundum, nil et mihi dulce,
2.2.38   Queis sine vix nobis vita ferenda foret.
2.2.39  Namque haud immerito pariter consuevimus omnes

mihi fas istud de me confidere, certe
2.2.74   Aeternis vivas, Hygia, carminibus.
2.2.75  Cernitis ut paene occubui crudelibus umbris
2.2.76   Candida constantis victima amicitiae?
2.2.77  Ergo quid a caris vos tamdiu abesse propinquis
2.2.78   Cogit, et antiqua distinet a patria?
2.2.79  An vos desidibus vitam traducere scenis,

an sileam? Vos o, vos parcite, quotquot
2.3.2   Incorrupta estis pectora juncta fide.
2.3.3  Eloquar: Humanis nihil est in rebus acerbum,
2.3.4   Integer ut penitae sensus amicitiae.
2.3.5  Scilicet ille meas lento moerore medullas
2.3.6   Pascitur, atque acri viscera figit acu,
2.3.7  Ille meo dulces avertit lumine somnos,

ELEGIA IV. AD FULVIUM IN SICILIAM PROFICISCENTEM
2.4.1  Qui novus hic Siculas amor invisisse Puellas?
2.4.2  Siccine tu nostrae tam cito amicitiae,
2.4.3  Oblitusque puellarum es, quae maxima turba
2.4.4  Extremo flens te a littore prosequitur?
2.4.5  O ut praestanti ante alias notissima forma,

3.4.3  Fallere languentis dum conor taedia vitae,
3.4.4  Quam tecum ingenuas Musarum aliquando per artes
3.4.5  Colloquar, et presso delibem carmine, qui sit
3.4.6  Finis amicitiae, qua se tenus exerat usus
3.4.7  Illius, unanimesque inter quae jura sodales?
3.4.8  Haec ego praeteritis vigilavi noctibus: haec nunc
3.4.9  Ultro tibi expediam; tantoque

3.4.11  Quo mihi plus veri sermonis egere videris
3.4.12  Jampridem, dubius primum mihi detulit ex quo
3.4.13  Rumor, te in pejus vitam vertisse priorem.
3.4.14  Jungere amicitiae quidquid mortalia nexu
3.4.15  Corda putes, diamque humano pectore flammam
3.4.16  Gignere, vel tu hoc affectum, vel dixeris usum
3.4.17  Posse, unumque duos sentire,

3.4.42  Quisquam, aut ampullas et sesquipedalia jactet
3.4.43  Sensa animi, mentisque emotae velle videri
3.4.44  Gestiat, insigni donari qui cupiat se
3.4.45  Laurea amicitiae. magna et praeclara professi
3.4.46  Plerumque exiguum praestant. Pars maxima quorsum
3.4.47  Fucat amicitiam scurrili vana colore,
3.4.48  Et tragicam quarit matronae

3.4.65  Non alium puduit pro se mactari, et amici
3.4.66  Incisis sua qui servavit commoda venis.
3.4.67   Quare justitiae, ipsius finitur et aequi
3.4.68  Foedus amicitiae modulis. Sed partibus aequum
3.4.69  nascitur e paribus, tantumdem ut det, habeatque
3.4.70  Alteruter, nullique super fas poscere quidquam est.
3.4.71  Plurima contra

3.4.116  Ac dum jucundis lentas sermonibus horas
3.4.117  Fallunt, aut molli superant fastidia risu
3.4.118  primi hominum, humanos qui coetus concelebrarunt.
3.4.119  Coepit amicitiae sensim se promere sensus,
3.4.120  Mutuaque officia, aut benefacta in rebus egenis
3.4.121  ingenuos pepulere animos testarier ultro
3.4.122  Pectoris affectum. Novitas

Rectius emendent, stringantque potentius, atque
3.4.147  Ipsa perficiant melius virtute, fideque,
3.4.148  hactenus utilitas virtutem publica gignet.
3.4.149   Quem quid amicitiae finem posuisse negemus,
3.4.150  Utilitas si prima fidem fundavit, et aequum
3.4.151  Et jus? quae tu non quidquam spientius ipsa
3.4.152  Deripias ab amicitia, quam corpus

erat, primos animis quod mollibus ignes
3.4.155  Funderet, utilitas primos sociavit amicos:
3.4.156  Haec quoque nos ipsos istum pellexit in usum
3.4.157  Suavis amicitiae, qua tot consuevimus annos.
3.4.158  Teque mihi primum studiis communibus, atque
3.4.159  Moribus ingenuis, et simplicitate pudica
3.4.160  Devinxit, celerem irasci,

pariter, pariterque monendo:
3.4.164  Auribus et fidis committier omnia tuto
3.4.165  Sensa animi potuisse, merum quod nectar, et ipse
3.4.166  Succus amicitiae est, et pulcri fructus amoris.
3.4.167  Qua quisquis penitum tangi dulcedine sensum
3.4.168  Non sentit, procul humanis a moribus exul
3.4.169  Protinus iligna tollat

3.4.174  Iraque atque odio si secludatur ab omni,
3.4.175  Ac modicos parce si depromatur in usus,
3.4.176  Discincti paucos cum inter nugamur amicos,
3.4.177  pabula amicitiae mirum quam laeta ministret!
3.4.178  Dum nimium segnes prohibet languescere mentes,
3.4.179  Tardaque blandidulo dispellit taedia risu.
3.4.180  Nulla filix teneris damnum

Quare in amicitia hic tibi murus alienus esto,
3.4.295  Te dignum legisse virum, teres atque rotundus,
3.4.296  Qui nihil in vita cupiat purgasse priori.
3.4.297  Omnis amicitiae solido fundamine semper
3.4.298  Prima basim jaciat virtus: virtute remota
3.4.299  Tendere non ultra possis, praestare nec ullum
3.4.300  Factum aliud, tenuis praeterquam

Bibliographia locorum inventorum

Click here for a KWIC Report