Your search found 3008 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1388-1423:

atque utinam ut in re dissimili apud Ethnicum Poetam senex quidam Deum precatur, decem tui similes Christiana Ecclesia commilitones haberet: nam et perditissimos hostium conatus facilius reprimeret, et rem prope collapsam in pristinum statum restitueret: verum haec optare quidem possumus, sperare, nisi Deus Optimus Maximus opem ferat, vix possumus. Nunc ad tuum Catonem redeo, de quo ita statuo: cuncta in eo accurate, et singulari pietate scripta esse, et quae ita scripta sunt, ut in his miseris, et turbulentis

in pecudes homines mutasse Calypso,
1.4.70.2  Fabula mentita est, illa libido fuit.
1.4.71.1  Exornat doctrina probos, verum illa scelestis
1.4.71.2  Addita, turpe nefas conciliare solet.
1.4.72.1  Iuris iurandi memor esto, et credito testem

sapit, is vultus ad sidera tollit, et illa
1.4.91.2  Illa, inquit patria est, haec peregrina domus.
1.4.92.1  Hercle mori nollem, verum salva arce, bonisque
1.4.92.2  Civibus, haudquaquam mors ea dura venit.
1.4.93.1  Quo ducit natura, bonum est, ut quisque

si nequeat, mortem sibi quaerit honestam,
1.4.122.2  Hesperius quoties miles in arma venit.
1.4.123.1  Aut amat, aut odit, verum impatienter utrumque
1.4.123.2  Foemina, cur? Medium possidet illa nihil.
1.4.124.1  Floruit egregie Latium; et stetit aucta

ignavis virtutis regia. ad illam
1.7.5.2  Et labor, et sudor ducit, et arcta via.
1.7.6.1  Altera lanx animi, lanx corporis altera. Verum
1.7.6.2  Illa animi terras deprimit, et maria.
1.7.7.1  Nec viridi aetati, nigris nec fide

nactus Sparten, hanc tu cole Didace Sparten.
1.7.48.2  Cultor agri si vis, civis et esse bonus.
1.7.49.1  Quod tibi non notum est, verum cur dixeris esse?
1.7.49.2  Moribus ingenuis dissidet illa nota.
1.7.50.1  Vincere Romanum est, aut fortiter emori in

regnum antiquae leges, neque dira Tyranni
1.7.75.2  Arma queant animos iungere dissimiles.
1.7.76.1  Dulcis amor patriae. verum laudatur et ille
1.7.76.2  Sermo vetus. patria est fortibus omne solum.
1.7.77.1  Iurisconsultus, raro cur litigat? aut

vehemens animi motus prorumpit in iram
1.7.128.2  Hoc age, ne vincat te brevis ille furor.
1.7.129.1  Parva damus. verum pretium quod grande pusilli
1.7.129.2  Rebus inest, Adamas, Chrysolithique docent.
1.7.130.1  Rebus in adversis qui non

quis quenquam sibi credit amicum.
1.7.139.2  Ut bene Cassitae fabula prisca docet.
1.7.140.1  Multi multa docent scitu pulcherrima, verum
1.7.140.2  Praeclare quidam sustine, et abstine ait.
1.7.141.1  Si tranquilla meae sedes optanda senectae,

1.8.28.1  Simplex, et veris oratio congrua rebus.
1.8.28.2  Non eget arguti Rhetoris eloquio.
1.8.29.1  Non ut multa legas, verum quodcunque legatur,
1.8.29.2  Haereat ut menti, sit tibi cura puer.
1.8.30.1  Qui caelo, et tera fruitur, ditissimus ille

Petronii Bononiensis iocus.
1.9.1  Ingressa vulpes Flavii domunculam,
1.9.2  Papae quot inquit Semigraeca disticha,
1.9.3  Quot verba, verum facta nulla conspicor?
1.9.4  Cur huc Deorum cessat ille loripes
1.9.5  Faber venire cum ministris Aeoli,
1.9.6  Dignum vt Poeta praebeat spectaculum?

Delectare solent. est et sua gratia nugis
1.12.3  Apte compostis. occidi iusserat olim
1.12.4  Rex leo, quotquot erant omnes a stirpe camelos.
1.12.5  Indignum facinus. verum lex Regia vox est.
1.12.6  Nec tutum differre, iubet quodcunque Tyrannus.
1.12.7  Ignescunt animi, et ferro mora plectitur omnis.
1.12.8  Ergo ubi per terras vulgata est fama,

crassiore filo
3.2.5  Nuper texuimus, libenter Hebes
3.2.6  Sponso tardipedi Deo daremus.
3.2.7  At tu Iane vetas, legantur ergo:
3.2.8  Verum cum venia bona, precamur. De Sabino Critico.
3.3.1  Si mihi Censoris concedat lima Sabini,

morbum,
3.31.2  Opportuna venit Celtica spica comes. Casia Fistula.
3.32.1  Si ridere libet. duplex est fistula, verum
3.32.2  Altera dulce canit, altera molle cacat. Sena Alexandrina.
3.33.1  Laudo, quaeque recens, quaeque est

genere, et patriae antiquitatis non imperitus, cum mecum Lovanii eodem hospitio uteretur, hunc praefectum gentilem suum fuisse gloriabatur, eumque post deditam arcem sive odio, sive Alfonsi metu, in Angliam navigasse narrabat, neque postea in Lusitania visum, verum fides penes Tavarium esto. Porro ab hoc Sancio obrutum thesaurum, qui me iuvene Connimbricae repertus est, multi pro certo adfirmant. Alfonsus

poetam.
4.3.14.2   Civibus annumerat Corduba docta suis. Barchino.
4.3.15.1  Pauca loquar, verum quae dat mihi Barchina nomen
4.3.15.2  Factio, praeclaris floruit illa viris. Valentia.

Adolescens.
7.2  Lux mea poma tibi modo lecta ex arbore misi.
7.2  Si me mutuo amas, disce, quid illa velint.
7.2  Pulchra quidem nunc sunt, et suave rubentia. verum
7.2  Non odor ille diu, nec nitor ille manet.
7.2  Sic ea, qua polles, et qua mihi dura minaris
7.2  Insomnes noctes, et sine luce dies.

10.6.2  Hoc adeo celsa dicere ab arce libet?
10.6.3  Nam mecum hesterna coenatus nocte Marinus
10.6.4  Multa iocans (ut sit) seria multa loquens.
10.6.5  Mox dormitum abiit. verum nox illa suprema,
10.6.6  Et fuit (heu lachrymae) coena suprema viro. Pudicitiae laus.
10.7.1  Ioannes

Solonis votum.
10.22.1  Multa puer vidi, iuvenis quoque multa, senexque
10.22.2  Ut se quaeque dabant tempora, multa tuli.
10.22.3  Multa simul didici. verum seu Nestoris annos,
10.22.4  Seu Priami vincam, discere plura libet. Animi immortales.

Ex Salomonis Ecclesiast.
10.27.1  Viderit e collo si quis pendere suillo
10.27.2  Aut aurum, aut gemmam, rideat ille satis.
10.27.3  Et merito. Verum magis est ridenda puella,
10.27.4  Sit licet ore bono, si male mente sapit. Omne imperium desuper.

et ut plerique existimant, Arabice. Mauris enim ea tempestate maiorem Hispaniae partem occupantibus ea lingua omnium fere Hispanorum communis habebatur: in prioribus tribus de Deo, et animorum immortalitate ita copiose scribit, ut non Christianas modo, verum et Platonicorum omnium bibliothecas excussisse videatur. in reliquis de concordantia Sibyllinorum carminum cum prophetarum oraculis, de coelesti beatitudine, de purgatorii et inferni cruciatibus, incredibili subtilitate, et pari facundia agit, hunc aliquot

sepulchrum cum hac inscriptione occurrebat. Gastonis Foxii Lusitani a latronibus interfecti ossa hic quiescunt. vixit anos lxiiii. menses x. dies xiiii. Verum id templum una cum suburbio ardente bello Gallico ita excisum est, ut nulla hodie illius vestigia appareant. De Nicolao modestissimo adolescente primam missam

11.13.8  At quaecunque semel diffugit hora, perit.
11.13.9  Dum loquitur, stillant mire fragrantia mella,
11.13.10  Et senis in labris suada medulla sedet.
11.13.11  Verum (si qua fides) non sic servabat in hortis
11.13.12  Pervigil Hesperiden aurea mala draco.
11.13.13  Quam novus hic sapiens argento incumbit, et auro,
11.13.14  Quaeque prius

ἔστω, / Ͼ εἷς βασιλεύς, ᾧ δῶκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω
11.17.4  Unus ut imperium Iuppiter orbis habet.
11.17.5  Atque haec nota satis, verum Rex Insuber inquit.
11.17.6  Regna cadunt, at res publica stare solet. Qui vere foelix ad Benessum.

meo populo, coelitibusque domus.
11.21.7  Immunis tanti belli, secura procellae,
11.21.8  Si qua sub alterno Marte venire solet.
11.21.9  Nimirum non metuantur maenia verum
11.21.10  Moenia se nostra stare fatentur ope. Quae potissimum regna tutentur ad Stephanum Poloniae regem. *

Scilicet instantes et remorare dies.
11.26.11  Quod spiro, quod luce fruor, tu muneris auctor.
11.26.12  At pereat, cui non sit gravis arca domi.
11.26.13  Magna darem, verum si quis bona carmina vates
11.26.14  Forte dedit, ne tu parva dedisse putes. Epigrammatum libellus ad Ioannem Darsam honestissimum adolescentem.

nulla sua tempora laude carent.
11.27.8.11  Floruit Hippocrates quondam, fuit ampla Galeni,
11.27.8.12  Et fuit Andromachi gloria rara senis,
11.27.8.13  Vera quidem, verum priscos anteire videtur
11.27.8.14  Rhochus αλεξικάκου conditor antidoti.

De puellarum avaritia.
13.14.1  Sic me semper ames, ut te mea galla, tuumque
13.14.2  Ferre velim numeris nomen in astra meis.
13.14.3  Verum qui super est absinthia rumor amara,
13.14.4  Nescio quid de te sparsit in ora virum.
13.14.5  Quod bibis, et ludis, quod passim munera poscis,
13.14.6  Quod pretio noctes

qui naturam rerum scrutantur, id ipsum
13.36.6  Non temere, aut casu saepe venire docent.
13.36.7  Et caussam assignant, et multa exempla petuntur,
13.36.8  Credo equidem. Verum non ea caussa placet. In avarum simulatorem.
13.37.1  Mutua mittebant, et erat certamen honoris.

plectra iacent, et mea muta lyra est.
13.58.9  Sed tu plus aliis me tibi credis, et in me
13.58.10  Horribile, atque minax scribis epistolium.
13.58.11  Verum, et epistolium, et tristes patietur Iambos
13.58.12  Certus in antiquo Pyrrhus amore mori. De urbe Sena capta.

13.60.2  Tam fuit unanimi vinctus amicitia.
13.60.3  Quam tu me atque meos omnes Nicander amares
13.60.4  Quam pote quis fratrem frater amare suum.
13.60.5  Credebam. Verum spes me lactabat inanis,
13.60.6  Et video esse habitum me tibi ludibrio.
13.60.7  En iaceo, et vehemens invasit febris in artus.
13.60.8  Quartaque nox haec est, qua mihi

decipis augurio?
13.74.9  Quidquid id est, mallem, quam quod mala fabula nuper
13.74.10  Nescio quid de te sparsit, et arce Petri.
13.74.11  Di melius. Verum crescunt nova murmura vulgi.
13.74.12  Auget et (heu) penna praepete fama malum.
13.74.13  Quod si vera ferunt, longum Rhacusa valebis.
13.74.14  Cedo equidem, nec me si

14.3.7  Huc illuc agita, ut feret libido,
14.3.8  Nam tentigine pruriunt puellae,
14.3.9  Atque ut sunt pathicae, volunt videri.
14.3.10  Verum nec Venetos patres, nec arma,
14.3.11  Nec tentes volo Martium Leonem.
14.3.12  Trux est bellua, unguibus minatur.
14.3.13  Discerpet (mihi crede) si lacesses,

14.29.7  Si quid forte licentius loquuta est.
14.29.8  Utque est ingenio proterviore,
14.29.9  Te senem male sobrium vocavit.
14.29.10  Verum Hercle arbitror aestimanda nobis
14.29.11  Aetatis vitia, et ferenda porro.
14.29.12  Nil festivius improba puella.
14.29.13  Sed nec laude caret bibax senecta.

rex cum omni pene Pannonica nobilitate extinctus est, Solymannus victor Ioannem Sepusium Hungariae regem declaravit, et ea gens in filio successore esse desiit. Sebastianus, qui in Africana acie periit XVI. Portugalliae rex, non modo familiae suae finem, verum regno universo miserabilem cladem intulit: Henricus enim, qui post illum rebus praefuit, regii potius tutoris, quam regis nomen meretur. Porro, quae ad Henricum Galliae regem pertinent, notiora ea sunt, quam ut a me explicari debeant.

sub Hadriaca dicere multa senem.
16.3.231  Quae soboles olim ventura, quis aureus ordo,
16.3.232  Ut nova Dictaei saecula regis erunt.
16.3.233  Faelices, quos illa manent, verum exit ab undis
16.3.234  Hesperus, et natas Tethys in antra vocat. A. Gozzius adolescens dialogum de amore scripsit. B. Lacus Labeatium in Epiro, cuius Livius non

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report