Your search found 3008 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1524-1536:

Templis eveheret daemon sineretque ruentes
Ad Stygii obsequium populos, sibi nomina structis
Delubris inimica coli, non convenit hosti
Haec pietas: tumido gravis est ea gloria Diti.
Ni forsan verum esse rear, vi Numinis actos
Daemonas ut pravam sibi qui fallacibus aris
Quaesivere fidem, vel religione monentis
Impulerint Phoebi, vel culta, ut Apollinis arbor,
Afflatusque Orci daret haec responsa

in Adamo omnes”, sed tolle Mariam;
Una super cunctos est haec, non de omnibus una.
Illa quidem nocui de semine fluxit Adami
Virgo; quid hoc refert, si non sit subdita Adami?
Illius est soboles, verum est; Caput ille Mariae
Non tamen est. Labem ad generis concurrit utrumque
Et caput, et semen: sed quem est sortita parentem,
Non est nacta Caput: primum natura poposcit
Gratia concessit. Voluit natura

quae fata potest protendere? Mendax
Nos ubi collecta percellit imagine Morpheus,
Fallere vult: quivis vero se decipit ipsum
Mendaci dum credit. Habet tamen umbra quod almae
Filia sit lucis, matrisque a lumine verum
Saepe trahit: memini siquidem complura futuro
Praelusisse suis figmentis somnia fato.
Medicus Astyages somni inter ludicra visae
Ex utero gnatae crescentis imagine vitis,
Cuius in

quantum vigilat sibi. Vana latentes
Lux perdit dum prodit opes: caelestis avarum
Et timidum spoliari animum decet esse favoris.
Regia quod novit Virgo, quae mentis et ipsum
Naturam superans penetrabat acumine verum.
Maturante magis, sapiens aetate puellam
Mirabatur anus, quod nullus in actibus error,
Nulla animi levitas, puris nil labis inesset
Moribus, aeternum natura imitante nitorem.

casus.
Noverat haec Virgo: tum singula mente revolvens,
“Messiae matrem haec,” inquit, “ventremque beatum
Arca refert”, propriae interpres non degener umbrae.
Signa futurum etiam penetrans umbrantia verum
Sic loquitur: “Nostra et patrum quid lege cavata
Saxa docent inclusa Arcae, nisi robore petrae
Messiam insignem, recti praecepta daturum,
Et legem quae saxa domet? Sine sede vaganti

Tota laborabat motu totius Olympi,
Temporis immani spatio, tellure gemente.
Sed quid ego haec? Non est sanctorum gloria pulchrae
Frontis honos; animi species mentisque character
Divinus totum est, verum quod poscit honorem.
Laus tamen est Annae, quod nullam a corpore laudem,
Nullam a fronte tulit, quam non calcaret et omnes
Naturae premeret subiectas gratia dotes.

Gramine nil laeso tellurem irroret Olympus.
Virginei vero voluit quia germinis author
Spiritus esse Deus; quaecumque micabit ab illa
Luce, uteri lux nata tui, caeleste, beatum,
Sanctum pignus erit, verum ex Numine Numen.
Sitque Deo tantorum operum quod summa potestas
Aspice, cognataeque uterum perpende maritae:
Cum sterili frontem senium sulcasset Elisae,
Longaevos laxare sinus potuisse Tonantem!

Unde gravi soboles, pacto non assequor ullo.
Sed pariter certo nostri, nisi somnio, fetum
Connubii non esse sciens, prolemne iugalis
Ignorans thalami, genitor mea viscera dicam?
Ludere sed verum nequeo: tamen esse fatetur
Se patrem, propriae fetum si coniugis, uno
Nutriat effusum tecto. Commune maritis
Nec vetitum legale sinit convivere, postquam
Quae peperit, puro patuit peperisse marito.

tempore factum est. 32.
Pax tamen interea niveis devecta quadrigis
Visebat vacuas Martis formidine gentes
Et laetis populorum animis ostendere verum
Laetitiae fontem, Hebraeae de ventre puellae
Emanaturum Numen festiva parabat. 33.
Mos erat antiquo in Latio populisque probatus

Et caeli regem, et Dominum Israëlis adorant.
Pastorum vero prudens sub corde volutat
Obsequium Genetrix et nescia profluat unde
Credulitas peregrina, stupet fideique requirit
Rure satae authorem. Verum testantibus astris
Una omnes didicisse ferunt, natale puelli
Principium: pannos humiles, praesepe, locumque
Desertosque lares subitoque volantia iussos
Ad notam vertisse, aiunt, vestigia Bethlem.

prius exoluit rictum, ter more canino
Exeruit linguam, movit ter colla, ter amplam
Rugavit frontem, demum vocem edidit istam:
“Non ego sum numen, sed servus Numinis Hermes:
Discite nunc falso quamvis a numine verum:
Quae proavis olim, nunc fata nepotibus edo.
Est Numen, verum Numen, cui corporis expers
Est Soboles cum Patre eadem, nec praeter eosdem
Est aliquis Deus, amborum nisi pectore ab uno

Rugavit frontem, demum vocem edidit istam:
“Non ego sum numen, sed servus Numinis Hermes:
Discite nunc falso quamvis a numine verum:
Quae proavis olim, nunc fata nepotibus edo.
Est Numen, verum Numen, cui corporis expers
Est Soboles cum Patre eadem, nec praeter eosdem
Est aliquis Deus, amborum nisi pectore ab uno
Qui procedit Amor. Nostrum Trias iste gubernat
Produxit quod sola, genus, terrasque

Stirpe Palaestinas pretiosa ad vulnera frondes
Vidit et afflata redolebat suavius aura. 35.
Gleba urbi vicina fuit, quam fonte rigari
Perpetuo (verum loquitur si fama superstes)
Isidis afflictae fecit sitis, atque loquendi
Tota ferè nimio consumpta labore facultas.
Amisso, referunt, charo nam coniuge divam
Isida, cognatus quem post data vulnera

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report