Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: verum Your search found 3008 occurrences
First 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 2634-2665:2634. Škrlec Lomnički,... . Quindecim epistulae ad Martinum... [Paragraph | Section] velit, non essem ab hoc consilio alienus. Cum hunc non videam, ego aliud tibi consulere sustineo. Nimirum ut rempublicam teneas; omnia, quae ad te in illa provehendum conferre possunt, per te amicosque tuos porro etiam agas. Verum una animum tuum supra vulgarem de splendore civilium dignitatum opinionem ita eleves ut illum, qui adversa licet fortuna patriae suae facem scientiae accendere pergit, supra omnes aut mechanicos tantum magistratus, aut
2635. Škrlec Lomnički,... . Quindecim epistulae ad Martinum... [Paragraph | Section] accepi, cum ille hactenus non advenerit; praecipio tamen meam pro illo gratitudinem. Ad illud notis illustrandum opellam meam tanto lubentius conferam, quanto ardentius edita videre cupio Vestigiorum Supplementa. Verum ante Festum Omnium Sanctorum non possum operi manum admovere, quia distineor adhuc elaboratis deputationis commercialis. Nisi tamen opus sit vastius, iuxta labores officii (usque Novum Annum) usque Novum
2636. Škrlec Lomnički,... . Quindecim epistulae ad Martinum... [Paragraph | Section] futurum si rejecta, quam alioquin tantum privati satis erronee consarcinarunt, moderna Corporis Iuris editione novam, ipsis originalibus conformandam editionem ordinaret e qua omnia, quae modernam perperam augent, exmittantur. Verum aut ego generationem nostram non satis novi, aut nulla est ingenii vis, nulla eloquentiae facultas, nullum argumentorum pondus quibus haec eo permoveri possit ut exmissa semel e moderna editione decreta pro legalibus
2637. Škrlec Lomnički,... . Quindecim epistulae ad Martinum... [Paragraph | Section] ut scribis, aestate, seu usque proxima comitia, quae ego 1794-to celebranda esse puto, absolvatur. Agnoscis restare tibi adhuc Camerale Archivum, et Viennensia tabularia, et tamen laboris terminum in proximam aestatem defigis. Verum quandocunque demum opus peregeris, praestabis patriae tale beneficium quali illam nullus adhuc civium suorum exornavit, debebitque te posteritas tanquam authorem Archivi Regni venerari. Ceterum ad complementum operis
2638. Škrlec Lomnički,... . Quindecim epistulae ad Martinum... [Paragraph | Section] viam stravit; primus
aperuit campum in quo et politicus, et iurista, et historicus industriam
suam utiliter possit exercere; primus superficialia hominum, a studiis his e
vitae suae instituto alienorum, opera prostravit. Verum ut id eveniat,
coeptas a te collectiones absolvi prorsus necessum est. Quare opus hoc tibi
iterum iterumque commendo.
obiecta pertractavit, rubricas dilucidet. Hac enim in re omnes adhuc
caecutimus. In decretis bis tantum aut ter eorum mentio, sed tenuis fit. In
diplomatibus, quae mihi inspicere licuit, vix in tribus quatuorve locis
occurrit. Verum cum tu plura eorum millia possideas, si haec excutiantur,
occurrent certe loca, quae obiectum hoc illustrare possint. Quare anima
authorem ut ad complendum opus suum hunc laborem suscipiat, et licet
lucubratio forte vix
sumus, tempore praestitisti, ut si tibi superi (quod enixe opto) vel
decennio vitam producant, ferme iam non ambigam quin vastas tuas idaeas re
ipsa ad effectum perducturus sis. Video quidem te de sumptibus subdubitare.
Verum cum ea polleas dexteritate ut difficillimis his temporibus Maecenates
tibi comparare sciveris, ego nec dubito quin necessarios pro descriptione
tantum harum collectionum sumptus porro etiam procures. Pro typo enim ne
natura sua ad Categoriam Collectionis Actorum
Diaetalium spectant. Quam vellem ne vel ipsa inedita decreta
eos ad promovendum litterarum cultum comparatos inveni. Nimirum
desunt nobis opulenti, ut in Hungaria, cives, reliqui sumptus ad rationem
vitae suae admetiuntur.
Opusculum
non ego me detinui cum gramaticalibus notis. Sensum
clausularum tum tantum explanavi, quando Textus aut ambiguus, aut ita
contortus fuit, ut Oedipo indiguerit.
Historicas notas duas tantum, sed has bene longas adposui. Verum utraque
harum aut facta a nullo historico hactenus prodita aut combinationes per
neminem adhuc institutas continet. Totus itaque in eo fui ut hominibus
nostris aperiam oculos, quomodo veteres leges aut instrumenta
statim textui inferendam puto.
Porro ad ipsius sensus praesertim in intricatioribus obiectis dilucidationem
pertinet ut omnes illae clausulae aut verba, quae ego subtraxi, minutiore
typo exprimantur. Verum magna hac in re attentione opus est. Saepe enim
debui ipsam subtractam clausulam maioris claritatis causa meis aliquot
verbis, quae non subtraxi, interpolare. Nisi ad haec sollicite advertatur,
et mea etiam verba
concernentes materias reductarum subiungere velis, ego autem per occasionem
commentationis et in numero, et in textu quarumpiam rubricarum mutationem
fecerim, moneo te: quod submissi tibi, syllabi nullum usum facere possis.
Verum promisi ego illum in notis pag. 82 credebamque quod illum eadem hac
occasione tibi submittere possim. Verum impediverunt me alia urgentiora
negotia. Itaque illum tibi alias submittam.
Quod reliqua decreta
quarumpiam rubricarum mutationem
fecerim, moneo te: quod submissi tibi, syllabi nullum usum facere possis.
Verum promisi ego illum in notis pag. 82 credebamque quod illum eadem hac
occasione tibi submittere possim. Verum impediverunt me alia urgentiora
negotia. Itaque illum tibi alias submittam.
Quod reliqua decreta adtinet; vides iam ipse quantum temporis molis huius
purizatio et notarum ad concernentes articulos insertio
necesse.
Variantis lectionis, quam mihi submisisti, nullum usum facere potui, quia ad
loca illa, quae seu scribarum oscitantia, seu compilatoris ipsius imperitia
corrupit, explicanda nihil conferunt. Verum horum ego sensum seu ex nexu
orationis aut obiecti, seu ex temporis rerumque adiunctis enucleavi. Non
puto itaque operae pretium ut chartam variantibus his oneres, sed utere illa
lectione, quae sensui re ipsa congruit; id
nota ad art. 6-tum Decreti 1268. iam vidimus, annus 1268-vus
erronee scriptus est, et poni debet 1468-vus.
Ibidem paulo post dicitur: Cum decretum diaetae huius
desideretur. Verum id aequivocationem facit; posset enim lector
existimare quod id ad decretum 1468-vi, quod tamen actu commentamur,
appellet. Quare diserte ponendum: Cum decretum diaetae 1467-mi
desideretur.
ad perficiendum laborem egebunt? Ego certe persuasus sum
omnia haec ne sexennio quidem perficienda esse. Tantum autem vitae vix mihi
audeo polliceri. Video itaque eripi mihi pulcherrimum, quo mihi blandiebar,
solatium. Verum id penes tuam volumen undeunde augendi orexim haud aliter
potuit evenire. Opto tantum ne te ipsum fata in medio labore percipiant.
Speras tu propter heterogenea, quae immiscuisti, a lectoribus gratiam. Ego
vero metuo ne
nomen mihi in
praesens in memoriam non venit [advocati]. Item Ambrosovszkiani. Horum tu
notitiam a protestantibus impetrare debes. Ceterum longum, quo polleo, rerum
usum tibi hoc in genere subsidio esse posse ipse agnosco. Verum id ego haud
secus praestare possum, quam si tu mihi elaborata tua per partes submittas,
id quod per episcopum Mandich tuto praestare potes. Hac enim sola ratione
ego cognoscere possem quid addendum, quid omittendum, qui
vim obligativam legis habere ostendere
conaris, ut exmittas, maiorem in modum te rogo. Quomodo enim minuta
protocolli vim legis habere potest? Dices non hanc, sed emanatum e hoc
protocollo rescriptum regium vim legis obtinere. Verum leges non nisi in
diaeta conduntur. Deinde si etiam rescriptum illud (de quo adhuc non
constat) reipsa ad comitatus emanavit, vides ex ipso protocolli contextu,
quod divisio illa gentium fuerit tantum temporanea, id est,
et de firma tua valetudine, de qua in penultimis tuis, et de tanta
pretiosorum instrumentorum accessione, de qua in postremis tuis gloriaris.
Difficultates, quas tibi obiici quereris, omnes magni viri sustinere
debuerunt. Verum id ipsum nomini eorum viam stravit ad immortalitatem. Mihi
id maxime dolet quod ratione bibliothecariatus tam indigne tecum agatur,
praesertim a Lakichio, qui ex instituto litteris favere deberet.
Si Repertorium
illud asservabatur. Argumento sit vel illud quod Decretum Belae 4. ex
Strigoniensi, Andreae vero 3. ex Agriensi capitulo, ad quae de instituto
tantum litterae privatorum iura concernentes pertinent, protrahi debuerint.
Verum id naturale est apud gentem continuis ferme bellis occupatam et ideo
exiguum litterarum usum habentem.
Aliud quaesitum tuum iam maiorem habet difficultatem. Ad hanc tollendam
distingui debent privilegia
aut tricesimae indulgere, et
reliqua. Haec autem reginam aliquam concesisse nuspiam reperies, nisi una
fuerit corregens, quo in casu e communicato sibi iure
maiestatico agebat.
Verum non hic cubat difficultas circa intellectum 11. 14. part. 2-dae. Vis
nodi in eo consistit: qualenam principium viguerit in eo, quod aliquorum
regum privilegia serventur, aliorum non item? Duplex hactenus fuit ea de re
iam constitui.
Quae de 3-tio tomo scribis, non satis assequor. Voluistine id indicare quod
dissertatio, quam tibi transmisi, ideo in illo locum habere non possit, quia
iam tua lucubratio 120 vel 130 phyleras explebit? Verum nunquam mihi mens
fuit, ut illa tomum 3-tium ingrediatur. Si moles operis admisisset ut 2-dum
tomum, eo loco quo tu primam Ludovici 1. donationem producis, ingrediatur,
gratum mihi omnino fuisset. Tertio minus sane
etiam per singulum librorum
meminere. Nullus tamen eorum obiectum hoc exhausit. Horanyi in
alphabetico, cuius unum tomum iam edidit, eruditorum Hungariae cathalogo
videtur hunc etiam sibi scopum proposuisse. Verum nescio an opus hoc
consumaturus sit; hactenus enim, quoad mihi constat, tantum litteras A, B, C
edidit.
Cupio admodum ut sodalis tuus, cui argumentum De Monetis, Ponderibus et
obiectum Vestigiis quae iam
edidisti. Duplex certe hoc opus nomen tuum magis illustrabit, quam si
Vestigiis statim heterogeneum opus subiicias. Dices te
utrumque praestiturum. Verum depone quaeso tandem praesumptuosam istam
cogitationem; vastis enim tuis moliminibus facultates tuae non
correspondent. Habes exemplum in tuis Supplementis ad
Vestigia, quorum editio iam in
Hungariae sub prima Regum Periodo. Primo loco
ponendos credebam Libros S. Stephani, S. Ladislai et
Colomanni; unicum enim e primo Hungariae saeculo hoc
monumentum nobis superest. Verum non deberent illi per extensum, ut in
Corpore Iuris iacent, edi; sed illa tantum capita quae reipsa aliquam seu
statisticae, seu iuris prudentiae notitiam praebent. Cum talia capita
plerumque obscura sint, deberent
capita quae reipsa aliquam seu
statisticae, seu iuris prudentiae notitiam praebent. Cum talia capita
plerumque obscura sint, deberent talibus notis explanari, qualibus ego
Decretum Andreae 3-ii illustravi. Verum id nonnisi a tali
praestari potest, qui et in statistica et in
iurisprudentia practice versatus est.
E secundo saeculo nullum prorsus superest monumentum. E tertio iam plura ad
iudicares, seligere. Reperires etiam in Tabulario
Civitatis Varasdinensis, et Zagrabiensis (Episcopale enim et Capitulare
Kerchelichius iam exhausit) complura insignia vetera monumenta quae
collectionem tuam illustrarent. Verum pro anno praesenti id serotinum puto.
Si in proposito Croatiam invisendi persistis, et camerae praeses hoc anno ad
nos venturus est, satagam ut ab illo pro futuro anno veniam itineris huius
pro te impetrare possim. Quare
Nuncii. Docent magis adhuc protocolla Regni, e quibus patet quod post
1662-dum non fuerit amplius electus pro ablegato, sed semper ex
officio, per regale, eorsum evocatus.
Habes solutum tibi nodum. Verum quando primum concessa fuerit ablegatis
Croatiae ad Tabulam Regiam sessio? An non olim alicui comitatuum tabulae, si
ita, cui, et quo ordine assederint? An primo statim obtentae ad Tabulam
Regiam sessionis tempore primum
monumentum in eruto a te sic dicto Regesto Sigismundi Regis
continetur. Ab eo tempore erui antiquiora, Protocollo Regni, quod 1565-to
incipit, congregationis de 1546. acta, in quibus modus insurectionis eius
anni describitur. Verum nec hoc instrumentum antiquitas commendat. Si tamen
cupis, mittam tibi illud, nisi forte retento ad nos veniendi proposito illud
prius ipse inspicere velis.
Iudicialia, quae mihi communicasti, instrumenta per
huius iuris capita, quibus regnicolae iam antea ab
immemoriali, ut in diplomate dicitur, utebantur, exprimuntur. Textum
quidem diplomatis huius iam Kerchelichius Notitiis
Praeliminaribus inseruit, verum nisi hic per idoneas notas
explicetur, concives nostri aut non legent illud, aut certe cum fastidio
abiicient. Scis me illud iam olim notis illustrasse; sed quia ex iis, quae
postea detexi, me in his in aliquot locis
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.