Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: verum

Your search found 3008 occurrences

More search results (batches of 100)
First 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2837-2950:


2837. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

7. Ad Phyllin puellam aequo blandiorem.
3.7.1  Rustica sit, nolo; nolo, sit blanda puella;
3.7.2   Nec sylvis, nec mi fornice digna placet.
3.7.3  Verum hirtas malo, quam turpes: foemina turpis,
3.7.4  Phylli, mihi est, ultro quae petit ipsa viros.
3.7.5  Quod tibi dissimiles faciunt, quod, Phylli, caveto,
3.7.6   Ne facias,


2838. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

calet, alterno saepe metu quatitur,
3.40.5  Parvus et immensum peragrat terras, mare, coelum,
3.40.6  Cuncta suo late pervolat ingenio;
3.40.7  Semotum et longe sua per vestigia verum
3.40.8   Invenit et caecis protrahit e latebris.
3.40.9  Materiem haec brutam qui rentur posse, pol aequant
3.40.10  Brutam vecordi pectore materiem.


2839. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

una tuis. 65. De se ab externa specie interdum decepto.
3.65.1  Grata mihi est quovis, vel foedo, in corpore virtus;
3.65.2   Verum eadem in pulchro est corpore grata magis.
3.65.3  Forma, color, vultus lepidi quiddam esse videntur,
3.65.4   Unde ipsis virtus conspicua est oculis,
3.65.5  Unde suos prodit


2840. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non me capit illa;
3.65.12   Forma, color, vultus et lepidi capiunt. 66. Ad Polam, de adversa fama vitanda.
3.66.1  Ut reor, es; verum non est satis esse pudicam,
3.66.2   Quod non es, vulgo si videare tamen.
3.66.3  Non res una etenim, mens et tibi conscia probri,
3.66.4   Foemineum perdit fama sed ipsa


2841. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

narrare, leporem
3.91.10   Ob formae interdum quod nimis, Acca, tumes. 92. Ad Aulum, a vero desciscentem.
3.92.1  Quod semel est verum, verum non desinit, Aule,
3.92.2   Esse unquam, incertas non subit, Aule, vices.
3.92.3  Vertuntur mores hominum, rerumque, videtur
3.92.4   Longe alius, versis moribus, esse


2842. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

leporem
3.91.10   Ob formae interdum quod nimis, Acca, tumes. 92. Ad Aulum, a vero desciscentem.
3.92.1  Quod semel est verum, verum non desinit, Aule,
3.92.2   Esse unquam, incertas non subit, Aule, vices.
3.92.3  Vertuntur mores hominum, rerumque, videtur
3.92.4   Longe alius, versis moribus, esse


2843. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

usque suo:
3.92.7  Ipse sibi foede varians foede varians] varians2 foede1 , variare putat res,
3.92.8   Atque, prius verum quod fuit, esse negat.
3.92.9  Aule, tuos mores componat denique virtus:
3.92.10   Quod verum est, verum jam tibi semper erit.


2844. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1 , variare putat res,
3.92.8   Atque, prius verum quod fuit, esse negat.
3.92.9  Aule, tuos mores componat denique virtus:
3.92.10   Quod verum est, verum jam tibi semper erit. 93. De libertate fabella.
3.93.1  Pendentem lino e tenui conspexit alaudam
3.93.2  


2845. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

, variare putat res,
3.92.8   Atque, prius verum quod fuit, esse negat.
3.92.9  Aule, tuos mores componat denique virtus:
3.92.10   Quod verum est, verum jam tibi semper erit. 93. De libertate fabella.
3.93.1  Pendentem lino e tenui conspexit alaudam
3.93.2   Nequidquam filum


2846. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.101.2   Expendisque acri singula judicio,
3.101.3  Quamque potes, multo contingis verba lepore,
3.101.4   Atque studes omni spargere dicta sale.
3.101.5  Verum hoc et meretrix quod vafra expromere possit,
3.101.6   Pace tua laudis nil habet eximiae.
3.101.7  Vis praestans animi dici matrona? Severe
3.101.8   Dictum, quod prosit,


2847. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.126.3  Sed videt in caro quod vultu stultus amator,
3.126.4  Vanam ultra speciem, res docet, esse nihil.
3.126.5  Ille malus certe primum ut deferbuit ardor,
3.126.6   Et verum coepit mens bona dispicere,
3.126.7  Ipse sibi dicit moestus: quae mira videbam
3.126.8   Nunc ubi sunt? Vidi somnia falsa vigil.


2848. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.163.4   Servat et in tacito vulnera caeca sinu.
3.163.5  Quod dolet, expromo, nec te convincere noxae,
3.163.6   Convinci erroris sed magis ipse volo.
3.163.7  Si verum objeci, prosum tibi; sin mage falso
3.163.8   Quid timui, prosum, doctus id, ipse mihi. 164. Ad Antigenem, de multiplici artium studio.


2849. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.58.1  Auget, Sexte, tuam passim praesentia famam;
4.58.2   Auditis in te plura vident populi;
4.58.3  Et laeti haud Romae tot de te mira loquutae,
4.58.4   Verum oculis gaudent credere quisque suis.
4.58.5  Nescio quid claro nimirum prodit ab ore,
4.58.6   Quod mulcet, mentes quod rapit attonitas,
4.58.7  Quo viso exclamant sacra


2850. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.87.2   Reddidit haec fratri Jupiter: Ista tuam
4.87.3  Quam dicis, Neptune, urbem, tua dicier ipsa
4.87.4   Nolit, te victo, quae tua regna tenet,
4.87.5  Nec servit pelago, verum imperat, Adria late
4.87.6  Qua patet, edomiti magna maris domina.
4.87.7  Nec magna est, aedes media quod condit in unda,
4.87.8   Sed sibi quod regnum condidit eximium,


2851. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.169.2   Quod potis es, vates diceris eximius.
4.169.3  Rem fieri sed quod tam parvo tempore tantam
4.169.4   Vidimus, id vere reddidit attonitos.
4.169.5  Hoc verum est. Laudi quidquam nec detrahit, usus
4.169.6   Fraude aliqua es si fors, aemulus ille tuus. 170. [168.] Ad quemdam privatam vitam ducentem otiandum


2852. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tecum hominum servat millia multa salus.
4.184.3  Ergo jure omnes, cordi queis publica res est,
4.184.4   Munificae haud cessant solvere vota deae.
4.184.5  Nec te unum tantum, verum se se prope cunctos
4.184.6   In te uno pariter convaluisse putant. 185. [183.] Laus Saliceti a solicitudine civium in ejus periculoso morbo.


2853. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.369.1  Minzonum dicis tantum, Corvine, docere.
4.369.2   Id fieri quanam possit, ego haud video.
4.369.3  Non etenim ludicra docet, nec inania rerum,
4.369.4   Verum aeterna homini pendeat unde salus:
4.369.5  Quidnam servatum coelo queat addere, quidnam
4.369.6  Neglectum horrendis mergere suppliciis.
4.369.7  Haec quicumque docet, non


2854. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.80.4   Mente animi est bruta non melior pecude. 81. In contemptorem suorum carminum.
5.81.1  Quae facio raptim, spernis mea carmina; verum
5.81.2   Tu tua, Cinna, facis lentius, haud melius.
5.81.3  Frustra operam ingentem jactas mihi. Fac opera ingens
5.81.4   Majus majori tempore ponat opus.


2855. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

134. In idem argumentum.
5.134.1  Nec mihi, nec natura tibi dedit, Aule, faceti
5.134.2   Narranda quidquam dicere in historia.
5.134.3  Verum ego mi caveo parcus narrator, at ipse
5.134.4   Narrandum quidvis qualibet aggrederis.
5.134.5  Crede mihi, pars est non ultima laudis, inepte
5.134.6   Cum facias aliquid,


2856. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

222. Ad Graecinum cantorem procerum delicias.
5.222.1  Exsectis quod te nervis, Graecine, canentem
5.222.2   Usque adeo magni suspiciunt proceres,
5.222.3  Non ego te pluris facio; verum hercle minoris,
5.222.4   Magnos, qui te adeo suspiciunt, proceres,
5.222.5  Quos Musae expertes majoris parva voluptas
5.222.6   Ista capit, brutas quae ciet auriculas.


2857. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

241. Ad Cinnamum de inani doctrina.
5.241.1  Scire nihil malo, quam tot, quas, Cinname, scis tu
5.241.2   Res nihili; nullus mi labor, assiduus
5.241.3  Est labor iste tibi, verum irritus; hercule praestat
5.241.4   Nil facere, in studiis quam nihil efficere. 242. Ad Quintum, exprobrantem obvia esse quae scribat.


2858. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Humano quidquam dicere more putas.
5.254.3  Et semel ut celso vinxisti crura cothurno,
5.254.4   Dignum aliquid succo promere, Tucca, pudet.
5.254.5  Id forsan laudare queam: verum occinit unus,
5.254.6   Unum quem multis millibus antefero:
5.254.7  "Et tragicus plerumque dolet sermone pedestri":
5.254.8   Scis qui vir quondam id scripserit; esse


2859. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

de alienis amoribus
5.432.1  Cuique suos loquitur, queis servit, captus, amores,
5.432.2   Hac Phyllis juvenes vindicat arte sibi.
5.432.3  Dicere de se aliquid mallet; verum impedit aetas,
5.432.4   Et rugae et tremulae in vertice canities.
5.432.5  Illecebra, ut placeat, foeda haec modo linquitur uni,
5.432.6   Cuique suam ut laudet, lena velut,


2860. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.444.3  Id fit enim, similem sibi te quod credit uterque,
5.444.4   Inque tuis cernit moribus ipse suos.
5.444.5  Audit fari eadem atque eadem sentire putat te,
5.444.6   Verum unus falsa luditur a specie.
5.444.7  Virtus pol numquam vitii sub imagine fallit,
5.444.8   Virtutis vitium sumere tegmen amat.


2861. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

470. [469.] Ad Ponticum de suis atque illius carminibus.
5.470.1  Tenuia, sunt, fateor, quae scribo, si mea vatum
5.470.2   Carminibus veterum carmina contuleris;
5.470.3  Verum eadem conferre tuis quum, Pontice, nugis
5.470.4   Incipio, haud fateor tenuia, magna voco. 471. [470.] Ad Quintum. De Varrone, scripta ejus probare


2862. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.473.1  Qui celare animi sensus nequit, abdita rerum
5.473.2   Et prodens, aliis et sibi saepe nocet,
5.473.3  Non simplex, qualem te dicis, Postume; verum
5.473.4   Est imposve animi scilicet, aut fatuus.
5.473.5  Ut qui vel rerum nescit discrimina, nullis
5.473.6   Praecipitem aut froenis mentem inhibire potest.


2863. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.474.2   Si quis compellans excitat attonitum,
5.474.3  Nempe tuas versas res tecum et mente sub alta
5.474.4   Nescio quid curae concoquis assiduae.
5.474.5  Verum hoc ut faceres, quam coetus visere amicos,
5.474.6   Te fuerat satius, crede, manere domi. 475. [474.] In Gelliam.


2864. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

477. [476.] De arrogantia Hermogenis.
5.477.1  Naturae leges tu te deprendere, frustra
5.477.2   Quaesitas aliis, posse ais, Hermogene,
5.477.3  Protrahere et verum claras in luminis oras,
5.477.4   In coecis quod adhuc delituit tenebris?
5.477.5  Tamne alios, tam te ignoras? Tam magna pusillus
5.477.6   Audes tam stulte promere


2865. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

535. [534.] De Cinna clamante: "O tempora! O mores!"
5.535.1  Clamas "O mores!", clamas "O tempora!", ferri,
5.535.2   Cinna et tu clamans forsitan ista potes;
5.535.3  Verum eadem clamant (id quis ferat aequus?) et illi
5.535.4   Moribus haec si qui tempora dedecorant. 536. [535.] In hominem loquacissimum.


2866. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

537. [536.] In idem argumentum.
5.537.1  Laudaris, tacito quod nil sub pectore celans
5.537.2   Cuique soles mentem, Quinte, aperire tuam;
5.537.3  Verum istam possit laudem fatuusque mereri,
5.537.4   Quisquis et epotis incaluit cyathis.
5.537.5  Ergo alium pro me, quem vis, tibi quaere sodalem,
5.537.6   Istaec delectet quem


2867. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cupide venditat ingenium. 540. [539.] In loquacem.
5.540.1  Quod celer eloquio es, magno tibi, Quinte, videris
5.540.2   Ingenio; verum falleris egregie.
5.540.3  Nam celer eloquio es, quod nunquam plurima rerum,
5.540.4   Quae fantem possunt sistere, Quinte, vides.


2868. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se patitur, fatuumque putari,
5.543.4   Dum ne sit quo non tempore dicat: EGO. 544. [543.] De Quinti arrogantia.
5.544.1  "In puteo verum", dixit Democritus; id tu,
5.544.2   Ceu pateat claro in lumine, Quinte, vides.
5.544.3  Nec metus, incautum ne quis malus auferat error,
5.544.4   Ne quid te falsis ludat


2869. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

577. [576.] In Aulum, honores nequaquam sibi debitos poscentem.
5.577.1  Egregie fungi quo dicis munere Cinnam,
5.577.2   Deterior cupide cur petis, Aule, tibi?
5.577.3  Idne putas verum? Potes id deposcere? Cedant
5.577.4   Pubblica privatae ut commoda gloriolae,
5.577.5  Nec, quod opus, fiat, dum tu dicare sodales
5.577.6   Inter delectus qui facias


2870. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.585.2   Usque tuo suetus fidere judicio,
5.585.3  Nec metuis, tibi te ratio qua ducere visa est,
5.585.4   Error ne illusum devius abstulerit.
5.585.5  Verum id non metuis quod tu tibi, saepe videmus
5.585.6   Multo cum risu, Pontice, nos fieri,
5.585.7  Quosque tuo credis mirari mentis acumen,
5.585.8   Miramur solam, Pontice,


2871. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

loqueris, Pupi, malo nescire, labore
5.624.2   Quam nimio intentis auribus excipere.
5.624.3  Apta loqui, perhibent, nec sperni digna; necesse est,
5.624.4   Credam aliis verum id, qui nihil audierim,
5.624.5  Cujus, crebra tibi video dum labra moveri,
5.624.6   Verborum haud quidquam venit ad auriculas.
5.624.7  Nec tam longe absum, paucis


2872. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.677.1  Serpens prudentem dixit se forte, columba
5.677.2   Cui simplex, tanto es perdite, deterior,
5.677.3  Stultitia qui nil peccas, verum omnia, pravum,
5.677.4   Quae laedis, tantum laedis ob ingenium.
5.677.5  Tolle tibi hoc dictum, Gargili, dicere suevi
5.677.6   Quem fatuum, fiat quo tua culpa minor.


2873. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cinnam magnificum quidem, non autem magnanimum.
5.685.1  Quamvis magnificum te possum dicere, Cinna,
5.685.2   Haud possum, quod vis, dicere magnanimum.
5.685.3  Magna facit non magno animo, verum hercle pusillo,
5.685.4   Qui famae attonitus murmuse magna facit. 686. [685.] In hominem, se vitiis magis magisque polluentem.


2874. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

696. [695.] In quemdam patrem, filio literas discente.
5.696.1  Grammaticae ut studio captum vidit pater Aulum,
5.696.2   Nec tantum "musam" discere vel "dominum",
5.696.3  Verum et "amo" atque "lego", "doceoque" et caetera verba,
5.696.4   Multa reluctantem continuo puerum
5.696.5  Abstraxit ludo: metuens quid? Credo, parente
5.696.6   Ne fieret,


2875. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[702.] De Phyllide se a pluribus amari jactitante.
5.703.1  Quinte, rogas habeas quosnam sibi Phyllis amicos.
5.703.2   Quinte, magis quosnam dicat habere roga.
5.703.3  Dicit enim innumeros: verum at si quaerimus, ullum
5.703.4   Non habet, una uni Phyllis amica sibi. 704. [703.] In quemdam ineptum obtrectatorem Scipionis Maffei.


2876. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

743. [740.] De Pontici carminibus immerito laudatis.
5.743.1  Qui tua laudarint, mihi narras, carmina, magnis,
5.743.2   Credo, ut percellar, Pontice, nominibus.
5.743.3  Verum ego, sponte sua placeant ni cognita, spernam
5.743.4   Una cum magnis carmina nominibus. 744. [741.] Cononem merum Cecropidem contemnit.


2877. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

745. [742.] In jactatorem.
5.745.1  Multus saepe suos Varro mihi narrat honores,
5.745.2   Et regum claras jactat amicitias.
5.745.3  Omnia nec forsan mentitur; verum ego de se
5.745.4   Narrantum ampullis credere nil soleo. 746. [743.] In praedicantem omnia se mire facturum, si velit.


2878. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

746. [743.] In praedicantem omnia se mire facturum, si velit.
5.746.1  Nil se non mire facturum jactitat Aulus,
5.746.2   Si faceret: verum nil facit interea.
5.746.3  Quid possit, nescit; credit posse omnia, quorum,
5.746.4   Expertus, credo, crederet ille nihil.


2879. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

753. [750.] In Glauciam opinionis suae in omnibus tenacissimum.
5.753.1  Propugnas nugis, quidquam concedere cuique
5.753.2   Dicenti verum, Glaucia, turpe putas.
5.753.3  Turpe est, crede, magis, nunquam non vincere, nunquam
5.753.4   Non primum quavis velle tenere locum,
5.753.5  De lana et stulte rixari saepe


2880. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

770. [767.] De Tullae simulantis natura.
5.770.1  Qui Tullam alloquitur nemo non credit amari;
5.770.2   Tam blanda est verbis dulcibus, ore, oculo.
5.770.3  Verum usu Tullam si quis perspexit, amoris
5.770.4   Signa illaec prorsus vana fuisse dolet,
5.770.5  Cogitur erroris discussa et nocte fateri
5.770.6   Quantum res prima discrepet a


2881. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

771. [768.] De incertis Gelliae blanditiis.
5.771.1  Eximie carum ante alios te Gellia dicit,
5.771.2   Dignum et prae cunctis quem colat eximie.
5.771.3  Dicit: verum istud tam blande quod tibi dicit,
5.771.4   Multis saepe aliis, Postume, dicit idem. 772. [769.] De Phyllide cum juvenibus comsuescente.


2882. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad quintum male celantem animi sensus.
5.795.1  Qui celare animi sensus nequit, abdita rerum
5.795.2   Et prodens, aliis et sibi saepe nocet,
5.795.3  Non simplex, qualem te dicis, Postume, verum
5.795.4   Est imposve animi scilicet, aut fatuus.
5.795.5  Ut qui vel rerum nescit discrimina, nullis
5.795.6   Praecipitem aut fraenis mentem inhibire potest.


2883. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

806. [800.] In Lycum patriam divitiis corrumpentem.
5.806.1  Hoc tibi divitiae praestant, Lyce; perdere luxu
5.806.2   Non modo te ut possis, verum etiam patriam,
5.806.3  Impensis quae saepe tuis grata orgia ducit,
5.806.4   Dementi fervens ebria laetitia.
5.806.5  Scilicet ut, moris si pars super ulla severi est,


2884. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

811. [805.] Carmina Pontici grata auditu, ingrata lectu.
5.811.1  Quae recitas, audita placent. Si lecta placerent,
5.811.2   Esses pol vates, Pontice, mirificus.
5.811.3  Verum aures vincunt oculi. Tibi credere nec vult
5.811.4   Lector, sed credit callidus ipse sibi. 812. [806.] Ad Quintum vitia sua minime videntem.


2885. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

821. [815.] In latronem tristi morbo servatum.
5.821.1  Ereptus tristi laetatur bestia morbo,
5.821.2   Seque putat carum vivere coelitibus;
5.821.3  Verum irata malum latronem numina servant,
5.821.4   Quo meruit, vitam finiat ut laqueo. 822. [816.] Multa loquenti nullum responsum.


2886. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

825. [819.] In Eunum sibi uni servientem. Krša
5.825.1  Non quod publica res agitur nunc, Eune, laboras,
5.825.2   Verum res agitur quod simul, Eune, tua,
5.825.3  Nec patriae servis, tibi sed male commodus uni,
5.825.4   Usque memor lucri, non memor officii.
5.825.5  Quippe suos cives isto


2887. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Toties ut nominet Aeglen,
5.848.4   Dicite, quo tandem cogitur officio? 849. [843.] (vid. epigr. sub n.o 852) In Verum inepte Lycoridis laudes canentem. Krša
5.849.1  Quam tu, Vare, canis, cantari est digna Lycoris:
5.849.2   A te cantari non tamen illa velit.


2888. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quandocumque tua mi foret usus ope.
5.892.7  Usus erat, nec mi praesto, Serrane, fuisti,
5.892.8   Quid tum si tacui, poscere opem et puduit?
5.892.9  Ipse quidem tacui; verum res te ipsa vocabat,
5.892.10   Stentoreis clamans vocibus, auxilio. 893. [887.] Neminem Varo placere


2889. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

923. [917.] In Bolanum hominem iracundum. Krša
5.923.1  Nemo, ais, haud aliquid peccat, Bolane; fatemur
5.923.2   Id verum, at peccant qui modice, his aliquid
5.923.3  Hocce tuum quadrat. Te nil juvat hercle, decorum
5.923.4   Qui contra peccas usque adeo immodice;


2890. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quae totam se primo effudit in ortu,
5.968.4   Confestim languens marcet amicitia. 969. [963.] In Varum multiloquum.
5.969.1  Ut verum ostendas, brevis est via, rectaque, Vare.
5.969.2   Est, non est, totam rem tibi conficiet.
5.969.3  Ut falsum obtrudas, flexu est opus, omnia multo


2891. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nil fieri possit pugnacius, illa
5.1087.4   Assidue tecum praelia saeva gerit.
5.1087.5  Quae tu cumque probas, cuncta improbat: ipse videri
5.1087.6   Si tibi quid verum dixeris, illa negat.
5.1087.7  Nec cessat clamor, convicia, rixa, querelae,
5.1087.8   Dum trahat addictum sub sua jura virum.
5.1087.9  Heu bellum miseris deplorandum


2892. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1095.2   Nempe alio perdis tempora, Cinna, modo. 1096. [1090.] In Quintum, vera omnia scribere dicentem.
5.1096.1  Quae scribit, Quintus dicit, vera omnia; verum
5.1096.2   Nec metuit, falsi ne simulet species.
5.1096.3  Ignosco juveni. Quae nunc scit, pleraque, spero,
5.1096.4   Maturo tandem nesciet ingenio.


2893. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1200.1  Quod tibi floridulam quaerenti, Cinna, puellam
5.1200.2   Mater, quam nolles, obvia prodit anus,
5.1200.3  Hoc tacite dicit: Vetulo tibi non mea nata,
5.1200.4   Verum ego, jam senio perdita convenio. 1201. [1195.] Ne quid nimis.
5.1201.1  Esse bonus cantor potis est Lycus; optimus esse


2894. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Res dura et molles dissideant numeri?
5.1214.5  Scilicet id nihil est: captus dulcedine vocis
5.1214.6   Non quaeris, quidnam vox sibi, Quinte, velit.
5.1214.7  Nec ratio quidquam, verum omnia judicat auris,
5.1214.8   Cassus mente omni cui placet ille sonus.
5.1214.9  Sic brutas olim pecudes Rhodopeïus Orpheus
5.1214.10   Non intellecto carmine detinuit.


2895. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

perit, talem qui dedit exitio. 1314. [1308.] In Nearcum ingratum.
5.1314.1  Corrigere ad frugem volui te saepe, Nearce;
5.1314.2   Verum opera in ventos, ut video, omnis abit:
5.1314.3  Nec quidquam assiduus monitor fecisse potis sum,
5.1314.4   Ni male me ut vites, oderis et fugias.
5.1314.5  Mercedem hanc


2896. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1315.1  Glaucia, scis, de te multos mala dicere. Multa
5.1315.2   Quid tum, ais, ora hominum an mi licet obstruere?
5.1315.3  Non licet id, verum licet hercule, quae mala dicunt,
5.1315.4   Omnia ne dicant ex merito, efficere. 1316. [1310.] In Licinium, nescientem parta tueri.


2897. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1342.3  Esse loci quid enim potuisset talibus inter
5.1342.4   Illa tot Aonii lumina prima chori,
5.1342.5  Virgilios, Flaccos, teque Albi, teque Properti?
5.1342.6   Verum hodie res ut perdita Apollinea est,
5.1342.7  Et primi vatum sunt tam parvi atque pusilli,
5.1342.8   Quod tum non licuit, jam reor, esse licet.


2898. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur nimiam poscis dotem tibi, Cinna? Tuae vis
5.1343.2   Stultus an uxoris mancipium fieri?
5.1343.3  Quae dotem mulier nimiam tulit, haud putat ipsa
5.1343.4   Duci, verum emptum ducere jure virum. 1344. [1336.] In Cinnam, solam mathesin et mathematicos laudantem.
5.1344.1  Solam miratur, solam crepat usque mathesin,


2899. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

suam. 1346. [1338.] In Gaurum Romam contemnentem.
5.1346.1  Contemnis Romam. Magni hoc tibi, Gaure, videtur
5.1346.2   Esse animi; verum falleris egregie.
5.1346.3  Non magni est animi, rerum pulcherrima dum se
5.1346.4   Ostendunt, pulchri, Gaure, videre nihil;
5.1346.5  Nocturnae assimilem volucri, quae lumina


2900. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1423.1  Odi, qui simulat rerum quidquam improbus, odi,
5.1423.2   Qui rerum haud quidquam, Pontice, dissimulat.
5.1423.3  Hic verum tectus corrumpit: prodit apertus,
5.1423.4   Celari quum res postulat, ille nimis. 1424. [1417.] Cur Marco, si quid secreti est, credere nolit.


2901. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1430.2   Ad coelum tollis laudibus immodicis,
5.1430.3  Quod versus, credo, nullum, quod plurima contra
5.1430.4   Lucra ferunt rauci jurgia saeva fori.
5.1430.5  Verum artes lucro si pendimus, Aule, sophorum
5.1430.6   Cui non se dives praeferat agricola? 1431. [1424.] In Lycotam procerum amicitiis intumescentem.


2902. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se se scilicet esse putat.
5.1431.5  Jam, fratres veluti, nullo compellat honore
5.1431.6   Esse sibi merito quos cuperet dominos.
5.1431.7  Cui, vellem, haec demi possit vesania: verum
5.1431.8   Non opus est verbis, ast opus helleboro. 1432. [1425.] In Quintum, ingenium negligentem.
5.1432.1  Arma dedit sua


2903. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1436.2   Sunt, taceat, credo, diceret ille nihil. 1437. [1430.] In Glauciam ineptum et obscurum narratorem.
5.1437.1  Haud novi, fateor, quae dicis, Glaucia, verum
5.1437.2   Nec te, quae dicis, Glaucia, nosse puto.
5.1437.3  Nota tibi, facito, sit res, quamcumque loquere.
5.1437.4   Spes erit, ut pariter nota sit illa mihi.


2904. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1443.1  Vincere vis omnes, nusquam non primus haberi,
5.1443.2   Doctior esse aliis, pulchrior esse aliis,
5.1443.3  Esse aliis quavis multo laudatior in re.
5.1443.4   Verum ut contingant caetera, Tulle, tibi,
5.1443.5  Hoc non continget certe, dum vincere, primus
5.1443.6   Dum vis esse, ullo sis ut amabilior.


2905. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1462.1  Quod tibi floridulam quaerenti, Cinna, puellam
5.1462.2   Mater, quam nolles, obvia prodit anus,
5.1462.3  Hoc tacite dicit: Vetulo tibi non mea gnata,
5.1462.4   Verum ego jam senio perdita convenio. 1463. [1456.] Aliud.
5.1463.1  Quam stulte, dicis, conspectum me fugit Aegles?
5.1463.2  


2906. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

2. Ad Quintum, cur sua carmina non edat poeta.
7.2.1  Quinte, rogas, mea cur non edam carmina? Dicam,
7.2.2   Edendis quia non sufficit ingenium.
7.2.3  Verum opus est aliud quiddam, tua, Quinte, crumena
7.2.4  Quo gravis est semper, quo mea saepe vacat. 3. In idem argumentum.


2907. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

17. Ad Cinnam, de populo ei plaudente.
7.17.1  Turba tibi toto plausit modo, Cinna, theatro.
7.17.2   Tu quidnam stulti dixeris, haud video.
7.17.3  Verum aliquid certe incauto stultum excidit ore:
7.17.4  Uni turba solet plaudere stultitiae. 18. De aeliae repentinis divitiis.


2908. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Formam quam pictor largiter adtribuit,
7.22.3  Et tibi, sulcabant quae frontem, demere rugas,
7.22.4   Et florem aetatis reddere qui potuit.
7.22.5  Magnum est artifici verum exaequare: quid arte
7.22.6  Verum tam longe vincere mirifica? 23. De Lyco sene curioso.
7.23.1  Per fora, perque vias fessus,


2909. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.22.3  Et tibi, sulcabant quae frontem, demere rugas,
7.22.4   Et florem aetatis reddere qui potuit.
7.22.5  Magnum est artifici verum exaequare: quid arte
7.22.6  Verum tam longe vincere mirifica? 23. De Lyco sene curioso.
7.23.1  Per fora, perque vias fessus, fractusque senecta
7.23.2   It


2910. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.57.8   Clamabo: Sanctam prodis, amice, fidem. 58. In librum praeclarum, auctoris inepti nomine inscriptum.
7.58.1  Dic, liber, auctorem verum; cur, caetera verax,
7.58.2   Lectorem solo decipis in titulo?
7.58.3  Cur parvum stulte mentiris, magne, parentem,
7.58.4   Pygmaeo natum dicis et Enceladum?


2911. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.103.1  Ad Quintum, aleae damna Lydae narrantem.
7.103.2  Quantum nummorum tibi dempserit alea pernox,
7.103.3   Quod Lydae narras, non erit ut noceat.
7.103.4  Verum id, Quinte, aliis noli narrare puellis,
7.103.5  Excussum nummis ne male despiciant. 104. Ad Varum, ob honores Romanae togae intumescentem.


2912. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

128. In Ponticum Iliadem dono postulantem.
7.128.1  Mi versam Iliadem, poscis tibi, Pontice, dono;
7.128.2   Credo lecta tibi quod placet eximie.
7.128.3  Verum id quod credo, certo ut pernoscere possim,
7.128.4  Blanditim dono quam tibi poscis, eme. 129. In hominem imperiosum.


2913. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.12.2   Nempe (vides) illi est Julia cara magis.
8.12.3  Praesenti praesens tibi solo est corpore; in illa
8.12.4   Mens animi, quamquam sit procul, usque manet.
8.12.5  Hoc verum est: ardet seu quis, seu friget amator,
8.12.6   Nimirum indicio proditur ipse suo. 13. Ad Lydam, eloquentia praestantem


2914. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

62. Ad Lydam biduo abfuturam.
8.62.1  Hinc aberis geminis tantum digressa diebus,
8.62.2   Tertia lux nobis te feret huc reducem.
8.62.3  Parva mora est; verum nulli non longa videri,
8.62.4   Te rapta ex oculis, protinus incipiet.
8.62.5  Nemo erit heic medium, quo sueta es Lyda, sedere,
8.62.6   Quin videat tristi mente vacare


2915. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

93. Ad Lydam, de se ab ea tantisper digresso.
8.93.1  Tempus ad exiguum nuper te linquere, Lyda,
8.93.2   Quod potui, mirum est, non tibi, verum aliis.
8.93.3  Nimirum sine te quam sit mihi vita molesta,
8.93.4   Tu nescis, omnes, Lyda, sciunt alii;
8.93.5  De te aliis passim quae multaque, magnaque dico,


2916. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

179. Quum ferat Glauciam, quid agat Lyda.
8.179.1  Abnormem, insulsum quod te fert, Lyda, probari
8.179.2   Hoc te illi multum, Glaucia foede, putas.
8.179.3  Crede mihi, non te, verum in te mite ferendo
8.179.4   Ingenium, mores et probat illa suos. 180. Ad Lydam, cur ei legat ultro sua carmina.
8.180.1  Quid


2917. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nimirum, tribuis quam laudem, aut vera fatendo,
8.214.4   Aut falsa, ex aequo derogat ipse sibi.
8.214.5  Noscis, veracem dici, non qui semel, at qui
8.214.6   Perpetuo, verum quod putat, eloquitur.
8.214.7  Scis aliis, pulchre scis, quot sunt, omnibus: uni
8.214.8   Id soli nescis mirifice Antigeni.


2918. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.220.6   Ipsis dicetur laetior Elysiis. 221. Guascum, quamquam longissime habitet, Lydam perpetuo invisurum.
8.221.1  Guascus habet longe; verum, hic dum Lyda manebit,
8.221.2   Hac mage erit Guasco nulla propinqua domus. 222. Rebus adversis se non posse carmen scribere.


2919. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Omnia quod dicor tua dicta probare, meum ne
8.232.2   Id vitium est, laus est an mage, Lyda, tua?
8.232.3  Laus tua; tangis acu quae si rem quamque, probare
8.232.4   Ut verum haud possim, ni tua dicta probem. 233. In idem argumentum.
8.233.1  Dicor perpetuo, quae sentit Lyda, probare,
8.233.2   Nec


2920. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Leonilla gelu est, ferventior igni
8.238.2   Gellia et haec nescit, nescit et illa modum.
8.238.3  Quae peccet magis, incertum; certe utraque peccat,
8.238.4   Diverso et verum tramite linquit iter.
8.238.5  Odi ambos: tu, Lyda, places, quae semper in omni
8.238.6   Vita sola vides, sola tenes medium.


2921. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nec perit ignavae tempus amicitiae.
8.310.3  Nunc legimus veterum simul aurea scripta virorum,
8.310.4   Nunc me more meo scribere pauca jubes.
8.310.5  Nunc vario tractas verum sermone bonumque,
8.310.6   Verba nec ipsa bona ludicra fruge carent.
8.310.7  Hoc est, hoc, alias quod sperno, Lyda, puellas,
8.310.8   Quod


2922. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi enim, quidquid scribo, mihi nec placet ipsi;
8.369.4   Judice me, nisu quolibet ingenii.
8.369.5  Haud possum optatum veri contingere finem,
8.369.6   Judice te, verum, Lyda, supergredior. 370. Cunichius et Pindemontius coram Lyda ante aram amicitiae perpetuum jurant amorem.
8.370.1  Pindemonti, aram sacro hanc


2923. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

393. Ad Lydam. De narratore eadem pluries repetente.
8.393.1  Iste placet suavis narrator, Lyda; placebit
8.393.2   Atque diu, dicet si modo quidque semel;
8.393.3  Verum iterum atque iterum si dicet, Lyda, molestus
8.393.4   Jam fiet nostris auribus, atque animis.
8.393.5  Cantari toties, nec mentes laedere et aures,
8.393.6   Id vix divinae


2924. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

lenta facilis mente animoque feror
8.397.3  Irascor, mecum pugnas cum, Lyda, videntur
8.397.4   Et vera interdum quae mihi, falsa putas.
8.397.5  Id quinam fiat, possum tibi dicere verum:
8.397.6   Ut nemo dicat, sat, reor, ipsa vides. 398. De se Lydae irato.
8.398.1  Asperius si quid dixi, nil, Lyda,


2925. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

insecter quemquam. Peccare videntur
8.405.2   Quae mi homines tantum scribere, Lyda, juvat.
8.405.3  Probra loquor, tacito sed nomine; turpior unde
8.405.4   Sit per me nemo, verum aliquis melior.
8.405.5  Scilicet agnorit qui se, maledictaque vitans
8.405.6   Mores ad laudem verterit ipse suos.


2926. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Qui prope jam caecis excitat e tumulis,
8.446.3  Cum tibi contingit salientem sanguine venam,
8.446.4   Ima mihi trepido corda pavore micant.
8.446.5  Arte valet, fateor, verum ars me territat ipsa.
8.446.6   Lyda, manu horrendum est tangier a medica. 447. [446.]
8.447.1  Ad Lydam. De pulchro.


2927. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudibus Lydae prae Pholoe ac Phyllide.
8.476.1  Cur Pholoen raro, raro cur Phyllida visam,
8.476.2   Assidue at Lydam, Postume, saepe rogas.
8.476.3  Quod miror Pholoen, miror quod Phyllida, verum
8.476.4   Sic, aliquid laudis cogar ut excipere:
8.476.5  At contra miror sic Lydam ex omnibus unam,
8.476.6   Haud quidquam, laudis cogar ut excipere.


2928. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.493.2   At mihi tu Lydam, Postume, nosse parum.
8.493.3  Quis nostrum peccet non nostrum est dicere, peccat
8.493.4   Judicio absimili sed tamen alteruter.
8.493.5  Verum ego si pecco, tribuo non debita; si tu
8.493.6   Peccas, quod pudeat, debita non tribuis. 494. [493.] Ad Lydam de filio laudato.


2929. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ne dubita; illecebris nunc tenet illa alios.
8.515.3  Me vix alloquio dignatur, me prope tristi
8.515.4   Ab sese absterret torva supercilio.
8.515.5  Nec metus est, teneat, verum ne a limine pellat,
8.515.6   Quem pepulit toto forsitan ex animo. 516. [515.] Laudat judicium Lydae, quando etiam parvi pendat poetam, dummodo ferat, se


2930. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cultorem. Docet, quid sibi velit a Lyda. Krša
8.516.1  Quod parvi pendas me, nil queror; o, mea Lyda,
8.516.2   Laudo etiam, verum est quod tibi judicium.
8.516.3  Hoc sat erit; qualis, qualis sum cumque, feras me
8.516.4   Cultorem dici si tamen aequa tuum.


2931. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.517.1  A te contemni me dixi quod, mea Lyda,
8.517.2   Id juras dictum displicuisse tibi.
8.517.3  Quidnam displicuit? Me falli? An denique verum,
8.517.4   Celatum velles quod mihi, dispicere? 518. [517.] De Lydae et Balthassaris Odescalchii laudibus.
8.518.1  Et Lydam


2932. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.547.2   Heu heu, cur fratrem deseris unanimem?
8.547.3  Te laeto excipient vittatae corde sorores,
8.547.4   Mulcebuntque omni scilicet officio.
8.547.5  Verum ille ut tantus primum desederit ardor,
8.547.6   Nil erit, ut possis tam bona laesa queri,
8.547.7  Sed, credo, charos optabis moesta parentes,
8.547.8   Optabis fratrem moesta


2933. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Laudat Lydam, eo quod se ipsam non novit.
8.613.1  Nosse ipsum se, Lyda, ingens sapientia fertur,
8.613.2   Pythius et gentes id docuisse deus.
8.613.3  Pace tamen Phoebi liceat mihi dicere verum:
8.613.4   Quod te non nosti, tu mihi, Lyda, places. 614. [615.] Laudes Mariae Pizzelliae.
8.614.1  Ipso tam sapiunt sensu tua


2934. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.614.4   Omni vel sensu cassa, placere tamen. 615. [616.] In idem argumentum.
8.615.1  Istaec, Lyda, placent, quae narras, omnia: verum,
8.615.2   Quo mire narras, perplacet iste lepos. 616. [617.] Laudat Lydam, eo quod matri suae similis est. Laudat


2935. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

lascivam pars sequitur Venerem. 4. Catullum vel peccantem amat.
9.4.1  Quaeris, cur blandi culpetur Musa Catulli,
9.4.2   Non me verum alios id, mea Lyda, roga.
9.4.3  Nam me sic blandi coepit sibi Musa Catulli,
9.4.4   Ut quae vel peccat cogor amare tamen.


2936. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

8. De Gellia et Aulo altera sapienter, altero stulte amante.
9.8.1  Parce amat ac timide quod Gellia, non placet Aulo,
9.8.2   Quippe parum est uni commodus ille pudor.
9.8.3  Verum aliis merito placet omnibus et memor esse
9.8.4   Quum vel amat, sancti dicitur officii.
9.8.5  Atque utinam nec amet posthac jam prorsus, amari
9.8.6   Cui tantum parce non


2937. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur tibi non placuit potius, te laedere, amice,
9.86.4   Cum possem, noxa quod tamen abstinui?
9.86.5  Quod telum in vacuas missum per inania nubes,
9.86.6   Non te, non verum nomen et appetiit?
9.86.7  Hoc ego, si nescis, dilectos more sodales,
9.86.8   Quae peccant, nulli noxius, admoneo.


2938. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.107.2   Vir bonus, orator sed malus, Aule, tuos.
9.107.3  Velle nihil prodest, quod non potes, irrita cura est
9.107.4   Omnis, ubi curam deserit ingenium.
9.107.5  Id verum expertus toties, jam desine, dici.
9.107.6   Ne mihi, ut orator, vir malus incipias. 108. [105b] Ad Ponticum, morbos suos continuo narrantem.


2939. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sonat. 118. [115.] In idem argumentum.
9.118.1  "Quo me cumque feram, resonant", ais, "omnia questu".
9.118.2   Adde: "meo"; verum id, Postume, nemo neget. 119. [116.] In Quintum, non tantum ingenio, sed communi sensu carentem.
9.119.1  Non caret ingenio, doctrina et Quintus abundat;


2940. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

jura,
9.124.8   Pugnabit saevis efferus imperiis. 125. [122.] Non se vera solet ratio clamore tueri.
9.125.1  Voci parce. Placet verum defendere foede,
9.125.2   Falsum defendi quo mage more decet?
9.125.3  Clamores falsis propugnant: voce tueri
9.125.4   Sedata sese vera solet ratio.


2941. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.147.3  Froena viro iniecit conjux, ducitque volentem
9.147.4   Usque suo, invitum vel trahit, arbitrio. 148. [145.] Minerva vicisset, si non Paris, verum Hector judicasset.
9.148.1  Parva Venus magnae forma est praelata Minervae;
9.148.2   Judicium fecit mollis at ille Paris.
9.148.3  Magnanimus quod si judex foret Hector, haberet,


2942. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.160.10   Quodque animos pulchra visum hilaret specie.
9.160.11  Haec mihi ubi mentem pascent spectacla, videnti
9.160.12   Non erit haec eadem tristis ut invideam.
9.160.13  Verum animi laetus dicam: tu quaerito rura
9.160.14   Quae tibi vis; in me sunt mea rura mihi. 161. [158.] De gaudio Phyllidis ob adventum Daphnidis.


2943. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rogas, Lydae quid prosint plurima lecta?
9.189.2   Plurima, quae nescis vir, sciat ut mulier,
9.189.3  Oraclis nec, vana soles quae fundere, credat,
9.189.4   Marte suo verum sed tibi dispiciat.
9.189.5  Haec tam magna legens cepit, quae, commoda, quid ni
9.189.6   Plurima, quae legit, legerit utiliter?


2944. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.190.2   Dotibus et raris digna puella coli:
9.190.3  Hoc tu de Tulla, de Galla hoc dicit Alexis,
9.190.4   De Polla hoc dicit, jurat et Antigenes.
9.190.5  Quinte, cupis verum si dicere, dicito: nulla
9.190.6   Ingenio magis est apta puella meo. 191. [188.] Scriptores aevum decorant.
9.191.1  Quod


2945. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nec mihi contendat quisquam, quem coepit amare,
9.206.6   Maiori ut possit semper amare fide.
9.206.7  Sed tua, crede mihi, vigilem te somnia ludunt,
9.206.8   Nec rem, verum umbras, vanaque visa doles,
9.206.9  Quae tibi discutiat si quis deus, ista sodalem,
9.206.10   Nosces, quam laedat falsa querela tuum.


2946. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

istam, similis quae vultu, Octavia, imago
9.245.4   Est tibi, sed mores arguit absimiles.
9.245.5  Frange: olim saeclis ne fors videare futuris
9.245.6   Pulchra quidem, verum casta fuisse parum. 246. [243.] Cuique forma praestantior, quę magis apta est ingenio suo. Illa praecipue placere, quae uniuscuiusque ingenio magis


2947. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inter juvenes, glacieque rigentes
9.248.4   Multa, Flacce, senes est aliquid medium,
9.248.5  Atque hinc, atque illinc utroque a fine reductum,
9.248.6   Consistat verum pulchre ubi judicium. 249. [246.] Nacta viam es, qua te crucies, Nisa.
9.249.1  Quae nunquam fient, metuis tamen usque futura


2948. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[273.] Non fugio populum, sed clamores et rixas. Se non fugere populum, sed clamores et rixas. Krša
9.276.1  Jam ne, inquis, fugitas populum ferus? Orphyte, verum
9.276.2   Si quaeris, fugio turbam ego, non populum.
9.276.3  Non laedit numerus; laedunt convicia, rixae,
9.276.4   Clamores, exlex, vanaque laetitia,


2949. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

prohibet, rem, Postume, servat.
9.280.2   Hoc tu non nescis nescis] noscis Radelja ; dicere at es veritus.
9.280.3  Praestitit et verum prudenti prodere, claro
9.280.4   Quam proceri vera voce placere minus. 281. [278.] Cum Postumo libenter, cum


2950. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scriptum laudare potes tu, candide Stay?
9.294.4   Quod scripsisse, scio, non tamen ipse velis,
9.294.5  Cuius in aureolis sapiens veraxque libellis
9.294.6   Haud usquam verum Musa supergreditur,
9.294.7  Cui nihil it fines ultra. Nec maximus orbis
9.294.8   Jactura unius corruit in capitis.


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
First 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.