Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: causam Your search found 990 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 609-713:609. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] etsi non ad limam, neque ad rigorem philosophicarum in definiendis distinguendisque rebus observationem, examinaverim; instituti tamen operis explicationi, et legentium captui, sufficientem esse existimavi. Scimus causam esse omnis iudicii materiam, quae et ab iis, qui litigant, agitatur; et a iudicibus sumitur in deliberationem; realis illa sit, an personalis, octavas et illas an ad breves, vel generales, an ad universalia Regni
610. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] voto desiderat, aliquando tamen solvendum abs te timet, hac immortalitatis tuae continuatione reponit. Haec Imperatori Matthiae sicut Maiestate, ita aeterna memoria Augusto, dignam plane tanti principis sapientia causam dederunt, ut te nihil eiusmodi cogitantem, et cum significatum tibi fuisset, eousque reluctantem, donec a Supremo totius Christiani orbis Pastore, Paulo huius nominis Quinto Pontifice
611. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] deliberativo, quo de rebus atque actionibus futuris, inter prudentes consultatio fiebat: solum tertium illud genus iudiciale, quod in disceptatione forensi consistit, et causam in genere consideratam, quatenus scilicet pro lite et controversia, in foro contentioso sumitur, pro materia huius instituti nostri accipimus. Quam tamen, si in singulas diducere velis species; causa materialis, erit
612. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] commodatis, et bonorum divisionibus, ac successionibus apud ipsum detentis; vel dum etiam verbo tantum laedit: a principaliori tamen et frequentiori significatu, actus nomine nuncupantur. Efficiens, erunt partes ipsae; in causam attracta, quae contra ius alterius, aliquid facit; Actorea, quae ius suum iure et iustitia mediante acquirit; Formalis, erit lex ipsa, vel scripto aliquo comprehensa, vel antiqua iam consuetudine recepta, iuxta quam
613. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] recepta, iuxta quam talis acquisitio fit; et ad quam, tanquam terminum ad quem, omnis lis terminari debet: infra quaest. 9. Unde et iudex, qui talem litem, huiusmodi lege terminat, magis ad hanc causam formalem, quam ad efficientem spectat: quandoquidem ex sententia Ciceronis, 3. de legibus, magistratus, vel quod idem est, iudex, dicitur esse lex ipsa loquens. Finalis, erit ipse finis, propter quem omnis
614. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] haec semper imputatur ei. Remota, quae et occasio dicitur; ut
dum quis dat operam rei licitae, adhibita diligentia: et nihilominus tamen
aliud aliquid evenit, ad quod non semper obligatur. Quam distinctionem alii
sic ponunt: causam per se, et per accidens. Per se quidem, quae ex
intentione, hoc est, ut usus iam obtinuit, ex deliberato animo, et
praeconcepta malitia agentis proficiscitur:
615. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] 82. Indeque dici solet; causo, causas, neutri, id est, iudico, seu iudicium facio, quod ad iudices refertur: et causor causaris, deponentis, quod partium est: dum rei, seu actionis, cur ita gesta et facta sit, altera causam, hoc est, rationem petit, et altera item reddit. Ideoque apte iudices nostri, de ipsis, in processu iudiciario, scribere consueverunt; coram nobis causantibus,
616. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et contra dominos magnates, olim acquisitae, et adiudicatae fuerunt; quod pronomen illum (quorumcunque) communiter et indifferenter significat. Licet nunc iam, a tempore cuiusdam Elisabethae Kolos, solum Iudicio ordinario, in causam attrahi soleant: quae ex ordine Nobilium existens, in causa defectus seminis, Nobilis quondam Ioannis Kolos fratris sui, contra Fiscum Suae Maiestatis Regium, a Iudicio Extraordinario, non tam absoluta, quam exclusa
617. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] 17. Articularis, quae ex publico dominorum regnicolarum articulo, seu Constitutione, propter magnam aliquam rationem, suum processum et determinationem accipit; et solet semper ad causam extraordinariam referri. Quales multae erant sub Pacificatione Viennensi constitutae, ut videre est ibidem ad Articulum duodecimum. Item, causa Facti Honoris, quae sola ex
618. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Sclavoniae,
619. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] sumitur; pro eo videlicet, quod est quid
reductivum in memoriam eorum, quae antea acta sunt: ut dum in vetustioribus
causis, nondum tamen praescriptis, priusquam illae resuscitentur, necessario
quasi praemitti debeat, quo In-causam-attractis melius in memoriam
recurrant:
620. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] / An Inhibitio, et Repulsio, in huiusmodi Causis personalis Citationis, admitti debeant? Non levis dissensio est inter multos: aliis negantibus, ideo, quod per istam Citationem, tales causae privilegientur: ut et In-causam-attracti personaliter citentur, et tertio statim die respondere cogantur. Imo ibidem statim in iis, olim iudicium fieri solebat: 6. Vlad. art. 12. nedum ut ulterius longioribus cautelis Inhibitionis, et
621. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] cogantur. Imo ibidem statim in iis, olim iudicium fieri solebat: 6. Vlad. art. 12. nedum ut ulterius longioribus cautelis Inhibitionis, et Repulsionis tempus extrahant, et ad quatuor terminos, vel etiam plures causam prorogent. Aliis vero Affirmantibus, illas omnino admitti debere: prouti et vidi de facto, in causis Iurium Impignoratitiorum familiae Berényi, contra Magnificum quondam Dominum Thomam Vizkeleti; et Dominae Evae Rajki,
622. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] extrinsecus adveniente inconveniente simili incompetentiae; vel omnino, depellendo a se Actorem per Condescensionem causae; vel quousque licebit prorogando tempus, aut tandem Causam destruendo, et ad meritum ipsius respondendo. QUAESTIO OCTAVA. / Quid est; et quotuplex Exceptio. Est per Reum elicita, ex defectu alicuius
623. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et ad meritum ipsius respondendo. QUAESTIO OCTAVA. / Quid est; et quotuplex Exceptio. Est per Reum elicita, ex defectu alicuius necessariae ad Causam Circumstantiae, potissimum autem loci; temporis, et personae; ac priusquam ad meritum causae respondeat, contra Actorem in defensionem sui, facta obiectio. Et communiter Duplex dici solet: alia Simplex tantum; propter
624. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et personae; ac priusquam ad meritum causae respondeat, contra Actorem in defensionem sui, facta obiectio. Et communiter Duplex dici solet: alia Simplex tantum; propter quam Causa condescendit solum. Et alia Peremptoria: quae Causam perimit, hoc est, ita destruit et subvertit, ut amplius resuscitari nequeat. Vel etiam Triplex: Condescensionis, Prorogationis, et Destructionis causae: ut videre licebit in sequentibus.
625. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Potest, ast non simpliciter, sed remanente perfecto orationis sensu, idque cum onere. Et Paria quoque petenti Reo, Iudicialiter conceduntur. Verum, ubi simplex tantum alicuius in causam attracti fit Exmissio ex Actione, vel Iudicialibus: ea simpliciter sine onere, et paribus concedi solet. QUAESTIO DECIMA SEPTIMA. / Quibus vero Tempus Causae remorari vel
626. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] rebus prorsus destrui solet, amplius nunquam resuscitanda Actio: et quid Praescriptio? Duabus hisce: Praescriptione nimirum, et Calumnia; quae communiter iam vocantur Exceptiones Peremptoriae, a perimendo dictae, quia Causam in qua incurrunt, perimere, hoc est, prorsus destruere solent. Unde ab aliquibus, Praescriptio, dicitur Exceptio, proveniens ex lapsu temporis lege definiti, qua infestatio Actoris submovetur.
627. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] sed etiam ad Processus Causarum super iisdem, vel iam motarum, vel etiam eo usque movendarum; quandocunque scilicet quispiam, intra praedictos hoc Triginta duos annos, ratione eorum alicui litem intentare, et contra ipsum causam movere voluerit, semper id ei de Iure et Lege Regni facere licebit. Decima octava, est annorum Quadraginta: quibus, in Bonis et Iuribus possessionariis Ecclesiasticis, quarumcunque Ecclesiarum, utpote
628. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Calumniam?
Sic videlicet; si quis allegaverit, et statim in continenti literali
documento probaverit, Actorem unam et eandem rem, duplici colore, seu via
acquirere, aut se iam superinde absolutum esse. Vel, si dixerit, Causam
semel ordine Iuris definitam, iterum per Actorem, absque gratia Principis,
et Novi Iudicii resuscitatam:
629. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Praescriptionem, vel Calumniam allegavit, is directe iam ad rem respondit. Atque ideo nisi probaverit illas intervenisse; de plano, et de simplici, causa cadere consuevit, cum hae sint vere reales responsiones, cur scilicet In causam-attractus talia Bona possidet, et Actor acquirere non possit. Ubi valde caute respondendum erit, et post alias omnes Exceptiones, hae allegandae sunt. Quia autem,
630. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] esse queratur. Siquidem et de antiqui Iuris Regula, favorabiliores Rei potius, quam Actores habentur. Atque haec de Exceptionibus satis dicta sufficiant, nunc iam ad Iuridica Remedia accedendum est, quibus sese In-causam attractus sanare volet. CAPUT QUINTUM. / De Inhibitione, Prohibitis, Prohibitione, et Repulsione.
631. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] infra terminum
reportationis seriei ipsius Novi iudicii, excipere neglexerit?
Talis vigore publicae Constitutionis Regni, in facto Calumniae condemnatur,
Actorque causam suam obtentam habet, et Actione sua eo facto potiri debet:
632. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] est supra, quaest. 11. cap. 3. petit, et respirium sumit. Actor quoque dictae Sententiae, Paria petit; et dantur eidem, de Iure et consuetudine Regni. Quia iam Sententia conscripta, non illius est, sed In-causam-attracti. Et sic uterque ad primordia Causae regreditur. Ubi autem (I) vel Inhibens, cum Inhibitione procedere nolit: tunc (A) ex Paribus Inhibitionis, modo proxime praemisso, extractis, procedere solet; ne scilicet
633. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Subiicienda adhuc plenior aliqua Responsio. Sed omnino cavendum a directa, ad meritum Causae pertinente, quantum fieri poterit. Et si nec hoc modo profuerit, totalem Causam petat exmitti. QUAESTIO DECIMA TERTIA. / Sed si ipsam probare non poterit, quid tandem faciendum? Ne, non probata causa, succumbat,
634. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] huiusmodi Repellens, seu Possessor talium bonorum particularium, ratione quorum Repulsionem facere cogitur, tempore Recaptivationis seu Primariae, Principalis membri bonorum statutionis, simul cum Principali In-causam-attracto, in lite non extiterat; nam si in ea iam fuisset, post semel factam per principalem In-causam-attractum Repulsionem, aliam secundario facere non admitteretur, absque manifesto in Notam
635. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] facere cogitur, tempore Recaptivationis seu Primariae,
Principalis membri bonorum statutionis, simul cum Principali
In-causam-attracto, in lite non extiterat; nam si in ea iam fuisset, post
semel factam per principalem In-causam-attractum Repulsionem, aliam
secundario facere non admitteretur, absque manifesto in Notam
infidelitatis incursu; uti iam dictum est, et colligitur ex
citato
636. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Iure Canonum 6. quaest. 5.) qua ipsi non suffragante, Reus simpliciter absolvi debet. Verum in Negatoria (quae apud nos, non est Actio actoris, sed Responsio Negativa ipsius In causam attracti ad Actionem Actoris facta) non Actor, sed In-causam-attractus debet ipsam probare: sicque rebus existentibus, facilior processus litium esset, ubi alteruter solummodo probaret, ut et Quad. habet.
637. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] qua ipsi non suffragante, Reus simpliciter absolvi debet. Verum in Negatoria (quae apud nos, non est Actio actoris, sed Responsio Negativa ipsius In causam attracti ad Actionem Actoris facta) non Actor, sed In-causam-attractus debet ipsam probare: sicque rebus existentibus, facilior processus litium esset, ubi alteruter solummodo probaret, ut et Quad. habet. Ast de Iure nostro, adeo se partes huiusmodi contrariis probis
638. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Non tam facile esse, Parricidium excusare, quam patrare. Anno 213. Legalis est, qui ex Legibus deducitur; ut cum quaeritur, quid Legis aut Iuris homicidium? Illico respondetur esse causam Criminalem: Ast si quaeratur; Quid Iuris Parricidium? Respondetur, Est casus Notae Infidelitatis. Item; Quid
639. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] partium iuramentum imponitur? Soepe enim post reportatam communis Inquisitionis seriem, alterutri partium, iuramentum imponi solet, his modis. I. Quod si Actor, pro parte sui sufficientem reportabit comprobationem, In-causam-attractus autem per omnia defecerit, vel etiamsi modicum quid probaverit: tunc (A) ad caput ipsius (I) quinquagesimo se iurabit. II. Si
640. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] iurabit. II. Si utraque pars, pari modo sufficienter
probabit: tunc Reo, iuxta vires et numerum literarum Inquisitoriarum,
iurandum erit.
641. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] non simul ad semel processit in Inquisitione, sed interpolatis vicibus, aliis tamen et aliis a Iudice acceptis, et ita Tripartita quasi Inquisitione, addendo numerum saltem earundem, adauxit Iudici modum ad aggravandum In-causam-attracto iuramentum. Alii item dicunt, fuisse diversas literas Compulsorias, a diversis Iudicibus extractas, primo ad Comitatum, postea autem ad aliquod Capitulum vel Conventum, quarum vigore iidem testes, iterato
642. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] in isto quoque casu, si (A) acceptaverit, tunc ipsemet debebit per nominatos testes primo, et non per coniuratores actionem suam probare; et si plene saltem cum paucis, omni tamen exceptione maioribus testibus docuerit, causam de facto obtinebit; sin semiplene tantum, tunc pro Iudicis arbitrio, et Causae ac rei qualitate, adiudicatur illi cum Coniuratoribus tandem supplementum. Ast ubi (A) proposita sua actione, etiam probam assumpserit,
643. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] tunc modus et ordo Loci ac Patriae, ubi
Reus moram trahit observatur.
644. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Iuramenti. 13. Iunii Anno 1616. QUAESTIO DECIMA OCTAVA. Semperne directe Negative, vel etiam Affirmative, In-causam-attractus respondere soleat; et quid contestatio litis? Non semper; sed pro qualitate causae, interdum negat partem, et interdum affirmat partem; et hoc modo dicitur Qualificare responsionem
645. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Cap. 9. quaest. 31. 32. et 33. QUAESTIO VIGESIMA PRIMA. Sed praecise cum quot Coniuratoribus, In causam attractus iurare debeat? Praecise cum tot, cum quot illi Iudex adiudicaverit, nec cum pluribus, nec cum paucioribus. Et si aliquando cum pluribus deposuerit, ut hac pluralitate forsan numerum reiiciendorum per (A)
646. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] tit. 32. continet quod, dum per actorem nullum probabile documentum poterit produci, reus sola sua in persona iurabit. Verum in casu quo, potissimum ex personis contrahentibus, tale mutuum vel debitum In-causam-attracta moreretur, et praesumeretur, de uxore vel liberis suis, de ipso illis nihil constare, putant multi non tam ipsis In-causam-attractis quam actori, qui
647. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Verum in casu quo, potissimum ex personis contrahentibus, tale mutuum vel debitum In-causam-attracta moreretur, et praesumeretur, de uxore vel liberis suis, de ipso illis nihil constare, putant multi non tam ipsis In-causam-attractis quam actori, qui optime sciret, illud sibi adhuc deberi, et nondum esse exsolutum, iuramentum decerni debere. Neque tam literam ipsam Decreti aspiciendam (quae de primis
648. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] suum iuste iurasse, ipse quoque super id iurat, quod is iuste iuraverit. Quod tamen iuramentum, an verum sit et iustum, soli Deo cognitum est. Nihilominus, tamen huiusmodi principalis, mediante ipso, vel asserit suam causam, vel alienam a se depellit. Et dicitur a Con: et Iuro, quasi simul cum Principali iuret. Uterque autem appellari consuevit, de Iure admittendus, quod scilicet ad coniurandum, vel testandum, ius
649. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] animum iniurandi non haberet, sed defendendi se tantum. Posteriori autem aspersus, se expurgare, et illam propellere tenebitur, non obstante eo, quod directe ad hoc citatus non extiterit; quia cum se sponte sua, in talem causam immiscuit, solus sibi ad id occasionem dedit; ideoque qui periculum amat, et sciens non evadit; nihil mirum, si in eo periclitatur et perit.
650. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ad oculum demonstret rem; illa non item. Secundo, quia si per hanc, Oculatam Revisionem, Actor sufficienter probaverit suam intentionem, non est necesse amplius, sicut in illa, post reportatam seriem, iuramentum ipsi, vel In-causam-attracto imponere; sed mox et indilate sententia Capitalis, vel emendae Capitis, contra illum pronunciatur, executionique demandatur. Si tamen Actor, in probatione sua defecerit, etiam in hac, sicut in Communi
651. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Iudiciaria cum literis Exmissoriis Comitatus exmittantur. 2. Vlad.
art. 16. sub poena emendae capitis, et refusione damnorum, Ibidem
652. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] De in Causam Ingessione. QUAESTIO DECIMA NONA. Cur hoc loco sequi debet Ingessio? Quia cum multi ante latam sententiam, in alterius causam se ingerere soleant, convenienter hoc loco ponitur, ante futuras convictiones, quae sequentibus Iuridicis remediis sublevari consueverunt; Et quia in hac quoque Genealogiae probatio (quae interdum etiam humano testimonio
653. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] valet.
de
hactenus factis expensis, ante latam et definitivam sententiam, insitio vel
immixtio,
fuerit, neque
continuata, ad Primum Truncum qui nullum gradum facit,
perducetur; illico ex tali defectu stare non poterit, neque valebit.
Tertium, debebit illi, pro rata portione sua, expensas hucusque in causam
factas, iuxta bonorum virorum limitationem, statim et de facto deponere,
alioquin nihil effecerit,
vel Occupationis aliquorum bonorum,
easdem transmittere debebant. Veluti Cn. Dolobella
Proconsul Asiae, Athenas ad Areopagitas, qui graviores causas,
ut vulnerum, caedis, veneficiorum, incendiorum, et similium iudicabant,
mulieris reae causam reiecerat, quae virum et filium veneno sustulerat, quod
ii quoque filium suum, ex priori viro genitum occiderant; dicti Areopagitae
cognita causa, et accusatorem; et ipsam, centesimo anno, adesse iusserunt;
sicque nec
quidem
omittendum videtur, quo attentio Iudicum, in audiendis causis, mirifice
exprimitur, ac potissimum in huiusmodi Appellationibus quae pro maturiori
sui revisione transmitti solent. Philippus Pater Alexandri Magni, cum causam
cuiusdam Machaetae cognoscens, dormitare videretur, nec satis
animadvertere, quae ille pro suo Iure diceret, ad extremum Machaetam
damnavit; quo vociferante, ac provocare se dictante, Philippus ira
Statim in sede Iudiciaria, post ultimam et finalem Adiudicationem, primitus
celebranda, si commode fieri poterit; aliter enim Appellans in sede
secundario celebranda, excipere; et ad terminum per Iudicem sibi
praefigendum causam illam, in ipsam Curiam Regiam deducere, tenetur. Nam si
id facere neglexerit, eadem causa in rem adiudicatam transibit, et in tertia
sede Iudiciaria literae Adiudicatoriae, iuxta latam sententiam, parti
victrici atque
adferre consueverunt, quod intra praefinitionem
eorundem, non revisa Appellatio, pro deserta
habeatur. Fiunt autem tali modo: Appellatori datur primus annus integer ad
causam finiendam; et si iusto impedimento interveniente, aut etiam Iudice
appellationis negligente, causa finita non fuerit, etiamsi impedimentum
fuerit unius diei, datur ei a lege secundus annus integer; et si tunc in
secundo
etiam Iudice
appellationis negligente, causa finita non fuerit, etiamsi impedimentum
fuerit unius diei, datur ei a lege secundus annus integer; et si tunc in
secundo anno, causa non fuerit finita; sive Appellator habuit iustam causam
impedimenti, sive non; attamen lex non dat ei ulterius aliquod tempus, sed
Appellatio est deserta, et sententia a qua fuit appellatum, debet mandari
Executioni, ne lites sint immortales. Verum de aequitate
In causis criminalibus non admittitur Appellatio, nisi
forte innocentem, omnino temerario Iudicio, morti tradere conarentur, quo in
casu, fratres ipsius innocentis, praecise ad Regiam Maiestatem confugere,
pariter et causam ipsam provocare possunt.
Comitatus, absque ullo praemissorum modorum, ubi
non satis liquet. Veluti olim apud Romanos Iudex non liquere
pronunciabat, quando scilicet probationes et argumenta, non satis
erant idonea ad diiudicandam causam. Budaeus in Pandec. quod et
amplius liquere (id est liquidari debere) pronunciabat;
sicut et dies causae Prorogabatur; cum, aut diffundebatur sive
ampliabatur,
postea convictus Novum Iudicium cum gratia impetraverit, quaeritur,
tale Novum Iudicium, ad quem praemissorum duorum Iudicum
reportare debeat? Alii dicunt, quod ad secundum, ad quem scilicet causam
transtulit, et coram quo convictus fuit, quia alioquin si ad priorem
referret, Calumniam evitare non posset. Alii autem dicunt, quod
ad primum, quia
et coram quo convictus fuit, quia alioquin si ad priorem
referret, Calumniam evitare non posset. Alii autem dicunt, quod
ad primum, quia
primitus mota esse dignoscitur. Verum, prior
opinio probabilior esse videtur, ex eo, quod huiusmodi Novum iudicium,
dirigi soleat semper ad eundem Iudicem, qui prius convicto, onerosum fecerat
iudicium, ut videlicet eandem causam denuo adhuc maturius revideat. Citatus
quoque locus, sonaret praecise de iudiciis Liberarum Civitatum, et de tali
casu, in quo iam coram eodem Iudice quis convictus fuisset, coram quo et
causa ipsa primitus mota
Nec mirum videri debet cuiquam,
quod haec duo sic concurrant; quia Inhibitio solum vim inhibendi latam ab
executione sententiam continet: Novum vero etiam superaddit, ut Actor contra
Reum se inhibentem, et per hoc causam ipsam resuscitantem ac renovantem,
Iudicium quoque in eadem recipiat.
QUAESTIO DECIMA OCTAVA. / Sed quibus temporibus quis uti potest, Novo hoc
Iudicio, in processu causae?
Duobus. Primo, quando succumbens causam appellat, et postea statim
Appellationi cedens, in partibus adhuc Novum impetrat, prosequiturque
Iudicium. Secundo, quando huiusmodi Appellationi non cedit, sed
Transmissionem ipsam omnino extrahit de sede Iudiciaria; ac
effugit.
QUAESTIO DECIMA NONA. / Quae poena illius, qui se Novo Iudicio a Iuramenti
depositione inhibuerit, et nullam iustam causam reddere poterit?
Talis in amissione sui iuramenti consequenterque poena exinde subsequente,
de facto convincitur. Ludovici II. Art. 29. anni
1518. Similiter et qui Novum iudicium
causantium etiam post latam et pronunciatam sententiam, Procuratorem suum
revocare poterit; ita quod ipsa die, qua sententia pronunciabitur, absque
quolibet onere causam suam inhibere, et Procuratorem revocare potest, postea
vero infra Octavarum, et brevium Iudiciorum celebrationem, dempta duntaxat
extrema die ipsarum Octavarum, et hoc quoque si calumniose et fraudulenter
agere
passim neglecta fuit. Ideoque admittunt in ea, omnia iuridica
remedia, quaecunque huiusmodi sententiam appellatam, non praecesserunt. Alii
vero dicunt, praetactam transitionem, non in praemissam priorem sententiam,
sed in causam, seu rem ipsam, quae acquirebatur, fieri debere, intelligendam
esse. Tum quia dicta clausula (in rem adiudicatam transibit) non de priori
praenotata sententia, sed de re ipsa expresse dicitur. Tum quia res
iudicata, est
ac Fiscum suum Regium, res
controvertitur;
sed solum Donatarium, in quem totaliter iam ius Regium hac in parte
translatum est, quive Notam affirmat; et In-causam-attractum,
qui contra Notam pernegat, fit disputatio, usque ad evidentiam,
vel allegatae praenotatae Notae, vel factae falsae
expositionis, per ipsum Donatarium. Ideoque Quarto, in casibus
pronunciat, et Nemo Alter
est, naturaliter unam et
eandem rem, apud diversas personas, in diversis locis, simul ad semel
existere. Secundo, dum quispiam alterum, contra suam expeditionem, super
aliqua re, iterum Iure impetit. Tertio, dum quis unam causam, semel ordine
Iudiciario finitam, et sopitam sine Gratia Principis et Novi iudicii
resuscitat. Ibidem reliqua vide, citatis locis uberius.
Ubi Nota posthaec, quod hae
ac insuper ducentis quoque mulctantur
florenis,
uti proxime praetactum est, tantum
florenos. Sic et alia, aliis atque aliis intervenientibus
respectibus, diversa fora, sive tribunalia, et Iudices sortientur, prout
videlicet unicuique huiusmodi causam prosequi, allibuerit. Vide etiam
cooperationis, hoc est
auxilii, dubium non est, utrunque pari poena plectendum esse, cum par sit
utriusque delictum. Quarto, quo ad consensum auctoritatis, sive defensionis
quando quis autoritate et instigatione sua, peccato causam praestat, et tunc
communiter concluditur, gravius peccare consulentem, quam facientem, quia
non solum ipse consulendo peccat, sed etiam alteri scandalo et offensioni
est, unde acrius ipso peccatore puniendus, et
QUAESTIO DECIMA TERTIA.
Quid est Iudex, et unde dicitur?
Est persona, et ex suis dotibus satis idonea, et publica authoritate, omni ad
id iurisdictione aucta, ut possit quamlibet causam coram se propositam,
iusto Iuris tramite, legeque et consuetudine patriae discutere, et
diiudicare. Dicitur autem Iudex, quasi Ius dicens, aut Iure
disceptans, id est, iudicans iuste, et secundum leges; et
quod videlicet nemo melius et
utilius consulere et informare possit, quam qui secundum consulta sua postea
iudicabit, et sententiam proferet. Quod autem non, dicunt alii, Iudicem esse
tertiam personam, inter Actorem, et In-causam-attractum, quos exaudire,
neque uni magis autem, quam alteri accommodare; nedum consulere, debet; quia
alioquin iam, non tres personae, prouti
in omni Iudicio esse
Item
10.
Circa quod NOTA, quod pro eo, quod hic dicitur, dicere
vocem, vel votum, latine et eleganter dicitur, dicere sententiam; dicere
vero diem, est certam diem Reo constituere, ut accusetur. Ast dicere causam,
est cum Reus accusationibus respondere cogitur; et dicere Ius, cum Iudex
Iustitiam reddit, vel ministrat; denique dicere legem, est praescribere,
quid opus sit facto. Adrianus Cardin. Et si omnium voces,
dicetur.
Ubi Nota, pluribus nominibus eos denotari, qui quoquo modo aliorum causas
agunt, atque ob id non abs re fuerit, eosdem paucis declarare. Advocatus
igitur dicitur, non solum qui alterius causam agit, exponendo amici
desiderium, et alterius desiderio contradicendo, ut Patronus; sed quicunque
alteri praesenti adest in causa, officii gratia, etiamsi nihil agat, aut
dicat palam, ut multi volunt, sed tantum paratus
alteri praesenti adest in causa, officii gratia, etiamsi nihil agat, aut
dicat palam, ut multi volunt, sed tantum paratus sit, defendere, et Patrono
Ius
ad plus, quam Procurator, constituentem obligare
potest. Syndicus est patronus, qui ab
universitate aliqua Ecclesiastica, vel Civili constituitur, ad tuendam
publicam causam. Orator dicebatur olim, qui una oratione, sive declamatione,
totam causam peragebat.
Rabula vero, et nomine, et conditione odiosus; dicitur vel a
rabie, vel a ravi, id est, raucitate, quod
qui ab
universitate aliqua Ecclesiastica, vel Civili constituitur, ad tuendam
publicam causam. Orator dicebatur olim, qui una oratione, sive declamatione,
totam causam peragebat.
Rabula vero, et nomine, et conditione odiosus; dicitur vel a
rabie, vel a ravi, id est, raucitate, quod in negotiis
agendis acer est, et rabiosus; vel potius a
postulabit, ad agendum accedet, art.
34. anni 1575. quia alias in Emenda linguae
convincetur; veluti et Franciscus Pinkoczi Eperiessini, Anno
1611. Et si pro Actore fuerit, causam amittet, ipsumque
principalem suum, in Iudicio Regali convinci faciet, et In-causam-attractum
absolvet.
in Emenda linguae
convincetur; veluti et Franciscus Pinkoczi Eperiessini, Anno
1611. Et si pro Actore fuerit, causam amittet, ipsumque
principalem suum, in Iudicio Regali convinci faciet, et In-causam-attractum
absolvet.
1611. Et si pro Actore fuerit, causam amittet, ipsumque
principalem suum, in Iudicio Regali convinci faciet, et In-causam-attractum
absolvet.
punitur extra ordinem;
nostro autem illi poena Aucariorum, si Iuramento calumniae
astrictus fuerit,
quam si resumere voluerit, non nisi per gratiam Novi iudicii, id
postea facere poterit.
QUAESTIO VIGESIMA NONA.
Quid tandem Reus, qui et In-causam-attractus nuncupatur?
Est omnis illa persona, contra quam aliquis, quovis Iure, ratione, et
praetextu, quarumcunque rerum mobilium, vel immobilium, ac factorum, et
dictorum agit. Unde recte dicitur a Re,
quovis Iure, ratione, et
praetextu, quarumcunque rerum mobilium, vel immobilium, ac factorum, et
dictorum agit. Unde recte dicitur a Re, quod alicui huiusmodi
rei obnoxius sit, vel saltem esse praetenditur. In-causam-attractus autem
dicitur ex eo, quod in Causam attrahitur.
Ubi Nota, quod si (I) mutus, vel surdus fuerit, quomodo respondere
videbitur? Dicendum, quod ubi non voce, sed praesentia opus est, mutus si
rerum mobilium, vel immobilium, ac factorum, et
dictorum agit. Unde recte dicitur a Re, quod alicui huiusmodi
rei obnoxius sit, vel saltem esse praetenditur. In-causam-attractus autem
dicitur ex eo, quod in Causam attrahitur.
Ubi Nota, quod si (I) mutus, vel surdus fuerit, quomodo respondere
videbitur? Dicendum, quod ubi non voce, sed praesentia opus est, mutus si
intellectum habet, potest videri respondere. Sic et in surdo
COROLLARIUM.
Hoc etiam pro admonendo Lectore, adiicere volui; quoniam publica omnium voce
clamatur, Processum Iuris esse vitiatum; ideoque Decreta Regni, corrigere et
emendare necessum foret. Quod sane est, causam non ut causam praetendere, et
rem potius non satis animadvertere; siquidem hic error seu vitium, non
provenerit ex Decretis ipsis, sed ex consuetudine, quae contra tam aperta et
manifesta Iura Regni observari non
COROLLARIUM.
Hoc etiam pro admonendo Lectore, adiicere volui; quoniam publica omnium voce
clamatur, Processum Iuris esse vitiatum; ideoque Decreta Regni, corrigere et
emendare necessum foret. Quod sane est, causam non ut causam praetendere, et
rem potius non satis animadvertere; siquidem hic error seu vitium, non
provenerit ex Decretis ipsis, sed ex consuetudine, quae contra tam aperta et
manifesta Iura Regni observari non deberet; sed magis
superne deforis.
Nobili T. Iudici Nobilium Comitatus Mosonien.
Postea inferius statim.
Pro parte Nobilis T. et T. ut Actoris, contra T. et T. veluti
In-causam-attractum.
Hic inferius quasi in medio.
CITATORIA ET EVOCATORIA.
Postea Iudex Nobilium factam Citationem, inscribit dorso inferne, et refert
in sede, etc.
His dictis, vadit causae status ad probationem, vel obiectae responsionis
qualificatae, vel etiam actionis; unde parti quoque Actoreae simul datur
terminus, ad probandam actionem, si vult.
Reus causam protrahere volens, ulterius ante octavum diem termini ad
probandum dati, prohibet se, et Actorem a communi Inquisitione. Et sic causa
iterum ad sedem Comitatus Iudiciariam regreditur. Astant partes; Actor cupit
rationem
praemissae, poenam indebitae actionis annectere,
sine qua inanes facere expensas, coactus fuisset. Alias vero aliae quandoque
rationes adquiruntur, sed curiosus Procurator solet obviare talibus
dilationibus, admonendo In-causam-attractum etiam cum poena solita.
Et relata serie communis attestationis, fiunt literae, post calculantur
testes. Exinde fieri debebit Iudicium, etc.
Solent fieri exceptiones etiam contra testes,
fiunt exceptiones contra Coniuratores, si videlicet Coniurator fuerit
periurus, infamis, vel ignobilis (penes et contra Nobilem, non valet
iuramentum ignobilis) uti in Attestationibus quoque.
Si exceptio rationabilem causam sortita fuerit, causa solet subverti ab imo.
Hinc post latum iudicium, et pronunciatam sententiam appellatur causa soepe
in Curiam Regiam; ibi petenti conceditur Novum, si antea non fuerat
impetratum. Penes novum
Neque licet relicto
Diocoesano, vel ad Metropolitanum, hoc est, Archi-Episcopum, vel ad eius
Vicarium, vel ad Nuncium Apostolicum, vel autem in Curiam Romanam querulatum
ire; sed solum per viam Appellationis, ad eos causam deducere, maturioris
revisionis gratia,
art. 17.
Ubi Nota, quod aliquando propter certas causas, utpote, vel metum hostium,
vel aquarum inundationem, vel viarum discrimina, vel alia id genus pericula
et incommoda, licet partibus indulto uti, ab Ordinario; ad alium Causam
transferendo; quemadmodum iam non raro usuvenit. Et praeter quam tempore
belli, continuo fiant, invocatoque brachio Regali, executioni demandentur.
vigore, Vicarii huiusmodi causas (extra
matrimonialem,
colludam. Sic me Deus adiuvet, et omnes Sancti.
Civilium autem
hoc Iuramento astringi debebant.
vivum ac verum, etc. Quod ego
hanc causam, quam contra Nobilem N. movi, et prosequi volo, non movi
animo vexandi ipsum, seu calumniandi iniuste; sed credo, et iudico me
bonam et iustam causam contra eum habere;
et non utar sciens falsa aliqua probatione, neque in testibus, neque
in literis falsis producendis, ita me Deus adiuvet.
Postea Reus, se
citationes ipsae factae
fuerint nihil valebunt. Et tales literae Evocatoriae diriguntur ad aliquod
Capitulum, vel Conventum; aut saltem uti defacto iam fieri assolet, ad
aliquem Parochum, ut per illud, aut illos In-causam-attractus, ad decimum
quintum diem citetur.
Ubi notandum venit, quod licet citatio fiat, ad decimum quintum diem:
Nihilominus tamen discussio causae
fieri solet, etiam singulo octavo, vel nono die alibi, et non tantum singulis
quindenis.
Secundus in termino per Vicarium in dicta suae Citationis commissione,
denominato, sive dicto decimo quinto die, quem In-causam-attracto,
testimonium Capituli vel Conventus, aut etiam Parochus quispiam citans, a
die factae huiusmodi Citationis praefixerit, conficitur libellus, ipsi
Vicario porrigendus, qui contineat in se omnem vim acquisitionis,
ac vicario generali Ecclesiae (T) Egregius (T) Legitimus
Procurator Generosae Dominae (T) Egregii (T) consortis (T) ut Actricis, cum
literis Procuratoriis, honorabilis Capituli (T) contra et adversus Egregios
(T) et (T) ut In-causam-attractos dicit et proponit; quo meliori modo potest
taliter: Qualiter superioribus temporibus, etc.
Peracta, expositione Actoris, conclusio sic inferri solet. Quapropter
idem Procurator, nomine
taliter: Qualiter superioribus temporibus, etc.
Peracta, expositione Actoris, conclusio sic inferri solet. Quapropter
idem Procurator, nomine et in persona, cuius supra, petit annotatos
In-causam-attractos, praetactae summae testamentaliter legatae; in cuius
evidentiam producit etiam testamentum in specie; damnorum item, et
proventuum ex bonis ipsi A. testamentaliter per tutorem suum legatis,
praemissum est, conscientiosi Iudicis, An, Quando, et
Quibus in Casibus, ac non nisi ante litis contestationem admitti debeant?
quibus si simpliciter semper licebit sic, uti, quemadmodum nunc iam solet
fieri, quis unquam In-causam-attractorum poterit se eliberare, contra
huiusmodi Actorem, semper hoc modo actionem suam reformantem; nemo recte
diiudicare poterit.
Tertius si comparet (I) petitque par Actionis, et Procuratoriarum ipsius
Procuratoriarum ipsius
Actoris, datur eidem. Si autem non comparet, accipit (A) valvales contra
ipsum, applicandas valvis templi, habentque istae valvales vigorem iteratae
Citationis.
Quartus si In-causam-attractus comparet, non loquitur, priusquam deponat
onus non comparitionis. Ubi vero deposuerit onus Iudiciarium, et
redemptionem Citatoriarum, ac Valvalium, regreditur ad petitionem parium
omnium.
vel etiam secundo, aut
tertio, deposueritque solitum onus, licebit ei de condescensione Causae,
atque incompetentia fori; Iudicis, et Actoris disputare, interdum etiam ad
respirandum, et tempus producendum, poterit causam ipsam,
per mandatum declinatorium, utrum scilicet illa, saeculare, vel spirituale
forum concernat; a praesentia Vicarii, ad Tabulam suae Maiestatis Regiam,
indeque
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.