Your search found 1713 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 74-112:

breuitate qua ille bestiolae reperiemur. Contemnamus igitur omnes ineptias: quod enim leuius huic leuitati nomen imponam? – hinc et ille ait: quidnam est aliud ista uita praesens quam fumus in umbra? – ac si diceret nihil in nihilo. Hunc locum neque ille facundissimus Christi orator Hieronymus in consolatione

Hic locus proprie funebri consolationi congruere uidetur; verumtamen et aliis poterit adaptari, ut si persuadeamus, quod quisque patitur, illud ei fuisse omnino futurum quia licet ista, si ad inferiores causas referas, casu quodam fieri uideantur, tamen, si ea ad illam certam infallibilemque rectoris summi prouidentiam uel ordinationem conferamus, comperies illud tibi ab initio fuisse

poenarum percurrere nomina possem. Neque enim historiam proposui scribere, sed nostras breuiter flere miserias; alioquin ad haec merito explicanda et Titides et Sallustius muti sunt. Felix Nepotianus qui hoc non uidet, felix qui ista non audit. Nos miseri qui aut patimur aut patientes fratres nostros tanta prospicimus, et tamen uiuere uolumus eosque, qui his carent, flendos potius quam beatos putamus.

cum febre dolorem si coepere pati, missum ad sua corpora morbum infesto credunt a numine; saxa deorum haec et tela putant. Et quidem ista omnia et alia eiusmodi plurima mentibus male sibi consciis euenire consueuerunt, quae procul dubio maximis animum angoribus cruciari solent. Plus tamen ad solacium aduersarii exteriora mala conferunt, quamuis tenuiora sint et

uidemur obnoxios ac subiectos , quae tamen si quis diligentius penset aut intueatur, comperiet profecto omni miseria esse miseriora. Et nihilominus his luget nullus. Quod si uni ista contingerent a quibus ceteros omnes uideret immunes, nullus profecto esset dies, nulla omnino hora quam absque acerrimo dolore posset transigere, seque infelicem, se prae omnibus clamitaret

parentes a filiis quam filii a parentibus prouocante diabolo separari, ad indulgentiam percipiendam nolunt ab inuicem Domino uocante discerni. Ita hunc locum ista oratione tractauit Hieronymus ut nihil addi posse uideatur; quam ob rem eius exemplo contenti simus atque id simul et pro exemplo et praeceptione habeamus. Itaque ad alia pergamus.

inuoluit tempestas aut uorax flamma conripuit aut ruina insperata oppressit aut inimica iugulauit uel confodit manus aut alius inoptatus, inopinatus, inexspectatusque exstinxit casus. Ista autem homines idcirco molestius ferunt quod in aliis se ac suos iniuria uel saltem ignominia affectos putant, in aliis infortunia immerita pati queruntur. Quibus quoniam casus naturae liber est, eum tolerant leuius; idcirco hi

homini sepultura tormentum est. Hoc et Augustinus sensit cum de hac ipsa re in primo libro de ciuitate Dei disputans post multa intulit dicens: Proinde ista omnia, id est curatio funeris, conditio sepulturae, pompa exsequiarum, magis sunt uiuorum solacia quam subsidia mortuorum. Licuit hac de re et poetis iocari: Caelo

igitur mihi ferarum laniatus oberit nihil sentienti? " Hoc ipsum et ille uir Cyrenaeorum clarissimus Theodorus sensit, qui Lysimacho regi crucem minanti "Istis, quaeso", inquit, "ista horribilia minitare purpuratis tuis, Theodori quidem nihil interest humine an in sublime putrescat." Quo sapienti responso et uanissimi regis tumorem compescuit et, quid uerissimum

in qua quis e uita migrauit. Ingens enim solacium suscipiunt homines si caros suos decedere intra patriam ciuitatemque suam accipiunt et praecipue domi et in lectulo suo inter amicos propinquos cognatos fratresque suos et quibus ista contingunt, morientes felices appellant. Contra uero, quibus aut omnia aut plura defuerint, infortunatos et miseros. Vnde Aeneas: O terque quaterque beati quis ante ora patrum Troiae sub moenibus

locis ex quibus mali opinio minuitur Minuitur autem malum non tantum ex his solis, uerum uniuersaliter ex contrariis rationibus cunctorum illorum quibus augetur bonum. Sunt autem quae deterrere bonum consueuerunt; ista, ut summatim dicamus, si sit paruum, si non perpetuum, si cito abiturum, si non est pulchrum, si non est honestum uel iustum, si non multum proficuum, si non libet factum aut praestitum, si imprudenter uel ignoranter datum. Licet

apud te memoriam promittis si cum dolore mansura est. Iam istam frontem ad risum quaelibet res transfert. Non differri in longius tempus quo desiderium omne mulcetur, quo etiam acerrimi luctus residunt: cum primum te obseruare desieris, imago ista tristitiae discedet. Nunc ipse custodis dolorem tuum, sed custodienti quoque elabitur eoque citius, quo est acrior, luctus desinit. Nemo libenter ad id redit quod non sine tormento cogitaturus est.

uoce fatigaret Lenia saxa sua. Strangulat inclusus dolor atque cor aestuat intus, cogitur et uires multiplicare suas. Id uero ista ratione contingere praedicant quoniam, cum maeror duplicem habeat sedem, unam in corpore et in animo alteram; in corpore melancholiae humorem qui, ut physici docent, praecipuus in cerebro est, in animo uero phantasiam aut opinionem malorum

habeat cum dolore uoluptatem. Hinc uenit ut homo, si uel solus apud se ipsum queratur, leuetur miseria. Sed multo melius si apud alium fuerit lamentatus, illa de causa quam superius assignauimus; leuant quoque questus dolorem et ista ratione quod animus, dum continet intra se mali speciem, totus circa illam occupatur et eam intuendo diutius uehementius affligitur et cruciatur; cum uero plorat aut querelas fundit, animus

tuus, inferne. Et in consequentibus: Adducet uentum urentem Dominus de deserto ascendentem, qui secabit omnes uias eius et desolabit fortem illius." Ista omnia ad consolationem dicta sunt aduersum illos, qui iniurias consueuerunt irrogare, ut ex eo solacium suscipiant contristati, quod sperare possunt aduersarios eorum poenam daturos. Tametsi non sit ingenuorum ac proborum uirorum ultione

fama superstes erit
dumque suis uictrix omnem de montibus orbem
prospiciet domitum Martia Roma, legar. Ista eadem ratione et complures Dominici sanguinis testes, dum ab impiis tortoribus uariis cruciatibus eum negare compellerentur, se ipsos consolati sunt illudendo hostibus suis ac dicendo: Frustra

Ad extremum, quod reliquum et summum erat, uitam suam ignominiosissime acerbissimaeque morti pro nostra uita exposuit; ut nos uiueremus, ipse mori uoluit; ut nos salui essemus, caput suum saluare noluit; quae, obsecro, est ista beniuolentia, qui amor inauditus, quae incredibilis caritas? aut a quo fratre, a quo parente, a quo domino uel amico umquam impensa? Dicite uos, quibus omnipotens integrum dedit sensum, cogitate, pensate, narrate! Quis ergo est

a quo fratre, a quo parente, a quo domino uel amico umquam impensa? Dicite uos, quibus omnipotens integrum dedit sensum, cogitate, pensate, narrate! Quis ergo est adeo durus, adeo ferus aut inhumanus, quibusue exaggeratus malis, qui ista atque eiusmodi de saluatore suo, de Domino et conditore uniuersorum, de altissimi Dei filio cogitans non mitescat; aut cui cuncta amara, quaecumque uel passus est, uel patitur, uel pati posset, non uideantur amoena, et quasi domino suo

delevit est III.5.1 cęci numinis ] falsi numinis V1 | Boeth. Cons. phil. 2P1,9-19, ubi post Quid est add. igitur; credo aliquid; post ista om. ipsius; circa te propriam potius pro erga... propriam; post in ipsa add. sui; illecebris felicitatis; perniciosa ludentem; post tranquillitatis om. Boeth. causa; fortuna pro forma; situm est, suffecerit; mutabilitas; oportet

Vulg. Psa. 118,71, ubi post Domine om. quod Vulg. | Vexatio... intellectum Vulg. Isa. 28,19,3 III.11.14 idonei ex idonea | post ista delevit duo loca III.11.15 quam ex quem III.11.16 isti... loci ]

III.11.15 quam ex quem III.11.16 isti... loci ] ista... loca V1 | qui ] uidelicet quę V1 | propiores ] propriores V1 | post accommodati delevit loci III.11.17 cuiuspiam luctum transposuit

Cignus
Dum queritur Cignus fatum miserabile fratris,
Creuerunt plumę, mansit et albus olor. Calisto, Lycaonis filia
Vrsus ista tibi, Iuno, non ursa Calisto
Fiat, ne rursum iuncta sit illa Ioui. Coruus
Quid nisi uerbosę dedit hoc petulantia linguę,
Corue, tibi? Niger es,

Inuidię uestro tectus amore minas. Ad Hieronymum Papalem
Hieronyme, in teneris sic carmina concinis annis
Vt liceat de te coniicere ista mihi:
Tempora Apollinea gestabis cincta corona
Et solues Lycio debita uota deo;
5  Tunc tua per terras ibit perque ęquora fama,
Quisque feret nomen sydera ad alta tuum.
Si,

ipse lyram.
5  Talia sępe tuo manant de pectore uerba
Qualia ab Hybleis roscida mella fauis.
Et tua nos tantum delectant carmina quantum
Fessos ęstiui temporis aura uiros.
Gaudeat ista quidem tua nobilis insula Pharos
10   Se demum uatem progenuisse nouum,
Quique suę patrię celebret per sęcula nomen
Quique simul laudes edat in orbe suas.
Perge alios aliosque refer modulamine

Perge alios aliosque refer modulamine cantus
Et tibi dii faueant Pyeridumque cohors! De Alberto citharedo
Albertus cithara sonabat ista
Quando illum roseis Diana labris,
Dum fratrem putat, ipsa basiauit. De Marino in cęna dulciter canente
Dulcior ambrosia est cęna hęc et nectare

caput
Atque uolens illi dare congrua nomina dixit:
»Tu decimus posthac, tu Leo dictus eris!
Iste etenim numerus numero est perfectior omni 5
Nobiliorque feris omnibus ista fera.«
Gaude igitur, Medices, tibi conuenit ampla potestas:
Conuenit et meritis nomen utrumque tuis. In Medicem Leonem X. Pontificem Maximum

Ille sui uoti quid nisi compos erit?
Si tam grande nefas cupiunt uitare, necesse est
Placatis animis foedera pacis ament,
Viribus et iunctis communi protinus hosti
10   Occurrant: nullam res petit ista moram.
Ille etenim reliquas properat disperdere gentes,
Vnus qui mundi plurima regna tenet. In discordiam principum Christianorum
Mus et rana

posses pręuertere cursu,
Sed te loripedem, Basse, podagra facit. Ad eundem
Mille facis passus et passum non facis unum.
Basse, podagrosos res notat ista pedes. Ad eundem
Tardigradum ne te pigeat, mi Basse! Memento
Festinos homines casibus expositos
Pernicesque solo collabi sępe caballos

Virtus sub uaria sorte probata fuit.
Nam cum forte prius nunquam maiora pericla
Contigerint, nunquam prospera fata magis,
5  Illum nec tristis fregit fortuna nec alte
Lęta tulit: fortes res decet ista uiros. Epitaphium eiusdem
Hic tumulata iacent Leonardi principis ossa,
Qui Lauredano sanguine natus erat.
Quam charus patribus, quam plebi gratus

tristitię cumulus superadditur isti
Dum pecus in prędam ferri hominesque uident.
Ferre utrumque malum mentique mederier ęgrę
Dicere conabor qua ratione decet.
Insula me retinet quę, scis, non amplius ista
Quam stadiis decies distat ab urbe decem. 10
Quod si forte uelint mecum simul esse sodales
Et nostra cupiunt rusticitate frui,
Acta ratis remo septenis ocius horis
Sistet in hoc

uita
Et morum rectas tradere cura uias.
25  Insomnes mihi cęde dies, sub nocte licebit
Me pręter ronchos nil agitare sinas.
Sin me horis etiam pergas sopire diurnis,
Nonne erit ista quies morte molesta magis?
Mors etenim solos dissoluit corporis artus,
30   Non animos perimit nec uigilare uetat.
Tu me, somne, meam superans torpedine mentem
Non ubi sum, non si sim quoque nosse

pedibus calcauit opes uersisque priorem
Continuo rebus restituit faciem.
Balneaque ingressus nota impietate Cherintum
Protinus ut uidit, retulit inde pedem
Et: »Fugiamus«, ait, »ne nos domus ista ruina
30  Opprimat in cuius parte Cherintus adest.«
Post hęc orando subuertit templa Dianę,
Quique aderant uero se dedidere Deo.
Mox Aristodemo propinante antistite uirus

Monstrauere suas uires pręstare deorum
Viribus: hi pugnant, Phoebus at ipse iacet.
25  En diuum uirtus uotis et thure colenda,
Quando suis famulis est minus illa potens!
Vis tamen ista uiri potuit discerpere corpus,
Non potuit stabilem tempus in omne fidem.
Hac animo magno defensa, Didyme, uictor
30  Pręmia de Domini nunc capis ampla manu.
Vrbs Edessa quidem corpus

Te duce, prostratis erroribus, alma triumphat
Ecclesia et laudes concinit usque tuas.
Tu nobis consulta, modos monitusque dedisti
Per quos alta poli scandere ad astra datur. 20
Nec tamen ista magis uerbis calamoque docebas
Quam uita et factis, uir memorande, tuis.
Nam Latium linquens Syrię deserta petisti,
Sacco membra tegens esurieque domans.
25  Illa angusta specus muscoque

Arma gerit iuuenis, currit ad arma senex.
»Pax intra muros tamen est laudanda« sed inquis,
»Hęc solet externum sępe leuare malum.«
O utinam pax ista foret, maiora sed intus
Bella tument, odiis, heu, maledicta nouis,
Qualia Romulei nunquam uidere nepotes,
Ętas non uidit qualia nulla prior.
Natus it in patrem, sęuissima filia matri

Tamquam priuigno sęua nouerca, soror.
Iurgia, si rixas, si quas conspexeris iras,
Sęuitiam, lites conuiciumque, dolum,
Protinus accurrit populi non parua corona,
Interoga quid sit: ista propinquus agit.
Nullus amor; quę sint miseris solatia rebus?
Prospicis arma foris, prospicis arma domi.
Interea foelix tu lęta mente reponis
Ocia candidulis candidiora rosis.

2.26.9   Et piper hunc condit, mandentia labra quod urit,
2.26.10   Ornabatque cibos ipsa medulla nucis.
2.26.11   Munere donasti me tali nocte sub ista,
2.26.12   Antoni uates; hec tibi nunc uoueo:
2.26.13   Non tua Gargareis cedant, precor, arua colonis,
2.26.14  

2.29.25   Hei mihi, nunc doleo patrios uastarier agros
2.29.26   Factaque Christicolis maxima probra uiris.
2.29.27   Ista mei luctus et magni causa doloris,
2.29.28   Et superat querulos nostra querella modos.
2.29.29   Est genus inuisum cunctis in partibus orbis,

3.12.2.10   Clauiger in sacra sede triumphus erat.
3.12.2.11   Ter octaua dies numero numerata sub isto
3.12.2.12   Sortibus electum lux dabit ista nouum
3.12.2.13   Ieiunique caput ueneratur temporis ipsum,
3.12.2.14   Quo sacer ad cinerem cuncta redire docet.

Bibliographia locorum inventorum

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report