Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: quando

Your search found 1846 occurrences

More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1725-1781:


1725. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

2. Ad Puerum Jesum
1.2.1  Stramineum, formose Puer, jam linque cubile,
1.2.2   Linque istaec saevo frigida tecta gelu.
1.2.3  Hospitium et quando Bethle tibi dura negavit,
1.2.4   Huc veniens nostro te citus abde sinu.
1.2.5  Quid loquor? Hic sinus est, heu, stramine vilior ipso,
1.2.6   Hic sinus est ipsa


1726. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Usque pedes veluti si quis cura obliget omni,
3.52.6   Stultus difracto nil faciat capiti.
3.52.7  Quid prosunt nummi, corruptis moribus, eheu,
3.52.8   Omnis quando omni crimine vita perit? 53. Ad Flaccum, quid de hominibus existimandum.
3.53.1  Fallitur hercle, bonos omnes si quis putat esse;


1727. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

239. [238.] Vide epigr. satyr. sub num.o 472. Radelja De falsa simplicitate.
3.239.1  Haec tibi simplicitas quando est, nil posse tacere,
3.239.2   Insano fieri quid pote simplicius. 240. [239.] Quid deceat.
3.240.1  Quid decet? Hoc, nemo


1728. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.261.1  Cur qui sapiens externis non sibi sapiens sit.
3.261.2  Ab se se abscedens posset si cernere se se,
3.261.3   Ut sapit externis, quippe sibi saperet.
3.261.4  Sed quando potis est se nemo abscedere ab ipso,
3.261.5   Qui sapit externis, non sapit ipse sibi. 262. [261.]
3.262.1  In Flaccum


1729. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

alio laudes et quidquid in illo
4.140.10   Peccavi scripto, simplice voce mone. 10
4.140.11  Tu censor mihi, tu judex, tuque esto magister,
4.140.12   Quando te talem Roma diserta probat.
4.140.13  Discipulorum unum e numero me finge tuorum,
4.140.14   aevo jam quamvis ingenioque senem.
4.140.15   Emerita


1730. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et in scena es mihi Balthasar; attamen ipsa
4.223.2   Mi multo in vita gratior esse soles.
4.223.3  Nullas non mire partes agis, ast ego mire
4.223.4   Tum capior, partes quando agis ipse tuas. 224. [222.] Ad Balthassarem Odescalchium, simulantem sacrum Dianae. Ad Balthassarem Odescalchium, in personato coetu sacrum


1731. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ingenium. 43. [  996] Ad Quintum elinguem, assidente poeta.
5.43.1  Fis mecum elinguis; nec miror, Quinte. Molesto
5.43.2   Si quando assedi, mi quoque lingua perit. 44. [  Lud. 99] Cur praesente Corvino taceat Polla.
5.44.1  Cur taceat, Pollam rogitas, Corvine. Recede


1732. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.226.2   Ipse suum temere fingit ad ingenium.
5.226.3  Pingit uterque: alter nativo quaeque lepore,
5.226.4   Alter quaeque suo corpora compta modo.
5.226.5  Hunc quando haud patitur me haec dicere lingua "modosum",
5.226.6   Monstrosum soleo dicere, quod patitur. 227. (post hoc


1733. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Crede mihi, utrumvis dixeris opprobrium. 236. In idem argumentum.
5.236.1  Ignoras totum, credo, mi Tucca, Platonem,
5.236.2   Quando illum frugis dicis habere nihil.
5.236.3  Ignoras totum, credo, te, Tucca, Platonem,
5.236.4   Quando judicio pendis inepte tuo.
5.236.5  Nec sentis tu stratus humi, super


1734. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.236.1  Ignoras totum, credo, mi Tucca, Platonem,
5.236.2   Quando illum frugis dicis habere nihil.
5.236.3  Ignoras totum, credo, te, Tucca, Platonem,
5.236.4   Quando judicio pendis inepte tuo.
5.236.5  Nec sentis tu stratus humi, super alta volantem
5.236.6   Astra illum nequeas prorsus ut adspicere?
5.236.7  Ut prorsus nequeas voces tam


1735. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

318. Ad Postumum Corvini laudatorem
5.318.1  Corvinum immodice tollis coelum super altum,
5.318.2   Et falsas veris laudibus accumulas.
5.318.3  Quarum nullam equidem credo, discernere quando quando] Krša: quarum Radelja
5.318.4   Haud possum quid tu scilicet addideris.


1736. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.318.1  Corvinum immodice tollis coelum super altum,
5.318.2   Et falsas veris laudibus accumulas.
5.318.3  Quarum nullam equidem credo, discernere quando quando] Krša: quarum Radelja
5.318.4   Haud possum quid tu scilicet addideris.
5.318.5  Istam aufer pompam verborum: dic, habet in


1737. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

329. De Acca virum fugiente juste, sed indecore.
5.329.1  Acca virum fugit; possim ignovisse, relicto,
5.329.2   Si Varum hic etiam linqueret illa, viro.
5.329.3  Ipsa suos secum sed quando avexit amores,
5.329.4   Irascor, quod sic fugerit Acca virum.
5.329.5  Nempe ferum fugiat, sed famae opprobria vitet.
5.329.6   Non fuga, sed socius displicet ille fugae.


1738. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.361.2   Is praeceps, froenum ne videare pati.
5.361.3  Indocilis, tumidusque viam per lubrica tende,
5.361.4   Ipsum dum venias fortis ad exitium;
5.361.5  Quando, consiliis quam vivere dulcis amici,
5.361.6   Stat magis arbitrio velle perire tuo. 362. Ad Varum. De ejus indolentia.


1739. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mercede redempta
5.400.6   Pace quit ambobus turpius esse nihil.
5.400.7   Turpius ante, dehinc postremo tristius aevo
5.400.8   Externus quando nempe residet amor,
5.400.9  Vinclaque conjugii restabunt sola, nec ullus,
5.400.10   Mentes qui possit jungere, nexus erit.


1740. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

422. Ad Gelliam de Cinna, se inverecunde scabente.
5.422.1  Laedit Cinna oculos atque aures, Gellia, ventrem,
5.422.2   Et faedum irato dum scabet unque femur.
5.422.3  Quando cuncta decent Cinnam, te judice, coram
5.422.4   Te, coram nobis, dic: Decet hoc etiam. 423. De Gellia nihil non probante in Varo.


1741. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quidquid at in buccam venerit, eloquitur.
5.428.5  Esse sibi hunc morem fert prae se ac jactat, amore et
5.428.6   Dignam hunc ob morem se putat eximio.
5.428.7  Qui mos quando illi mire placet, utar eodem,
5.428.8   Et sine fuco itidem dicam ego simpliciter:
5.428.9  Phylli, odio est nimium simplex, male displicet urbi
5.428.10   Ista rudis, pugnax,


1742. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quae vigiles risu scilicet excipimus,
5.452.7  Qui vero abludens quoties nugatur, amantem
5.452.8   Mendacem haud suemus dicere, sed fatuum.
5.452.9  Mollius aut placuit si quando imponere nomen,
5.452.10   Nec fatuum, ereptis sensibus at miserum. 453. Ad Phyllin Lycidae amore captam.
5.453.1  Defixti


1743. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Est imposve animi scilicet, aut fatuus.
5.473.5  Ut qui vel rerum nescit discrimina, nullis
5.473.6   Praecipitem aut froenis mentem inhibire potest.
5.473.7  Haec tibi, simplicitas quando est nil posse tacere,
5.473.8   Insano fieri quid pote simplicius? vide de hoc dist. in edit. Bodon. epigr. Moralium sub num.o 238. Radelja


1744. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

620. [619.] In Herophilum puellas nimis laudantem.
5.620.1  Non ornas, oneras multa sed laude puellas;
5.620.2   Ergo tuas laudes jam sibi permetuunt.
5.620.3  Inter se iratae si quando et dira precantur,
5.620.4   Di faciant, te, ajunt, laudet ut Herophilus. 621. [620.] In Cinnamum, multo plausu ab amicis exceptum.


1745. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pusillas,
5.631.6   Pol minimus rebus noscitur in minimis. 632. [631.] In Marianum, morbos suos continuo narrantem.
5.632.1  Si quando tibi condoluit venterve, caputve,
5.632.2   Aut aliud, matri dic, Mariane, tuae,
5.632.3  Vel medico, miserum parce at vexare sodalem,
5.632.4   Ingratam inculcans auribus


1746. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.806.4   Dementi fervens ebria laetitia.
5.806.5  Scilicet ut, moris si pars super ulla severi est,
5.806.6   Pessum pulsa novis moribus omnis eat.
5.806.7  Hic tibi opum quando est usus, quid comprecer, istas
5.806.8   Ni tibi ut in cinerem fors mala vertat opes? 807. [801.] Pauca loqui in juvene non parva laus.


1747. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed, immodice. 996. [990.] [  43] In molestum elinguem.
5.996.1  Fis mecum elinguis; nec miror, Quinte. Molesto
5.996.2   Si quando assedi, mi quoque lingua perit. 997. [991.] In Ponticum immani corde cognatos suos spernentem.
5.997.1  Quae te istaec vecors duxit sapientia, fratres


1748. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tamen. 1035. [1029.] "Non dicam ingenue quod tibi displiceat".
5.1035.1  Dic, ais, ingenue quae pecco: dicere possum,
5.1035.2   Quando, Cinna, rogas, id tibi ego ingenue.
5.1035.3  Sed ferus atque irae impatiens et laudis amator
5.1035.4   Tu me audire, scio, non potes ingenue.


1749. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quid facies mediis, Pontice, frigoribus?
5.1059.3  Per glaciem, credo et rigidas, vesane, pruinas
5.1059.4   Ibis carbasea frigidus in tunica.
5.1059.5  Hoc volupe est, quando vita hoc laetaris in omni
5.1059.6   Omnibus esse aliis, quam pote, dissimilis. 1060. [1054.] Ad Postumum, semper magis magisque inepta dicentem.


1750. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1062.1  Extincto fletus fundi vis, Petre, phonasco,
5.1062.2   Et luctum tota gliscere in Arcadia.
5.1062.3  Tu tibi fle solus: certatim flebimus omnes,
5.1062.4   Arcadiae quando triste quid acciderit,
5.1062.5  Cui satis est, valeant si vates: ire phonascos
5.1062.6   Pessum omnes placido pectore perpetitur.
5.1062.7  Pieriis adsueta modis nam


1751. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1066.1  Non ego me primum volui, non esse secundum:
5.1066.2   Esse aliquem volui me, Fabiane, tibi.
5.1066.3  Id quando haud licuit, mihi longum culte, valeto:
5.1066.4   Spe ludi falsa tempus in omne piget,
5.1066.5  Conari et frustra, nec posse placere, superbus
5.1066.6   Cui Labeo, fatuus


1752. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quem celeri superantem nubila penna
5.1115.12   Ipso stratus humi vix tu oculo sequeris. 1116. [1110.] [  1474] In Tuccam, factum criticum, quando non potuit esse poeta. In Tuccam, factum criticum, postquam non potuerit esse poeta. Krša
5.1116.1  Tu tibi, ais, sperni Musas majora sequenti;


1753. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1266.1  Saxea diffringi, fulvo conflata metallo
5.1266.2   Inflecti potius, Quinte, columna solet.
5.1266.3  Huic te (clara domus te quando insignia tangunt)
5.1266.4   Assimilem, haud illi, moribus esse velim. 1267. [1261.] In idem argumentum.
5.1267.1  Quintum


1754. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Gallam fastu tumidam.
5.1284.1  Fastu, Galla, tumes; flatus jam comprimet istos
5.1284.2   Adveniens tremulo curva senecta pede;
5.1284.3  Quae bona (vae miserae!) tibi detrahet omnia, quando
5.1284.4   Praeter formosam nil boni habes faciem. 1285. [1279.] De Galla pulchra, ejusque sorore docta.
5.1285.1  Pulchra


1755. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1390.] In Rullum cuidam oratori infensum.
5.1398.1  Qui placet orator cunctis, cur displicet uni,
5.1398.2   Rulle, tibi? Solus quod sapis in populo?
5.1398.3  An magis, est medium quando nihil, an magis, omni
5.1398.4   Quod solus mire desipis in populo?
5.1398.5  Lippus ut est oculis ambobus, quin prope coecus,
5.1398.6   Qui, quae sunt aliis candida, nigra


1756. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1440. [1433.] In senem apprime garrulum.
5.1440.1  Lenta senex magno evolvis qui verba labore,
5.1440.2   Ultro te miror, Glaucia, multa loqui,
5.1440.3  Auribus et quando nostris, heu, parcere non vis,
5.1440.4   Ipsi non saltem parcere velle tibi. 1441. [1434.] In superbum jactatorem.


1757. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

anno MDCCLXXVII. Radelja
6.32.1  Qui mihi sint modice chari, queis carus et ipse
6.32.2  Sim modice, multos forsitan inveniam.
6.32.3  Quando alium posthac miser at nanciscar amicum,
6.32.4  Qui sibi me anteferat, quem mihi ego anteferam!
6.32.5  Haec mihi, te rapto, spes occidit, optime Staye,
6.32.6  Insolabiliter


1758. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tumulum sub num.o 57. Radelja 51. [49.] In obitu supradictae Liviae Karaphaeae.
6.51.1  Felices quando norunt mortalia divi,
6.51.2   Resque hominum spectant sedibus e placidis.
6.51.3  Istis, Vincenti, laetatur Livia curis
6.51.4   (Credo equidem) atque tuis gaudet ab


1759. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

59. De Varo erga vetulam officioso.
7.59.1  Assidue vetulam Varus visitque colitque,
7.59.2   Illa viro lautas instruit usque dapes,
7.59.3  Et, si quando egeat, nummos praebere parata est;
7.59.4  Haud miror vetulam quod colit assidue.
7.59.5  Mirer, qui tantum se se ac sua commoda curet,
7.59.6   Haec quae non faciat, si


1760. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.64.2   Hic Venus, Alcides dicitur illa mihi.
7.64.3  Pulchri ambo, faciem si possint vertere, Varus
7.64.4   Si Pollae, Varo Polla foret similis.
7.64.5  Num quando id fieri nequit, ambo turpibus aeque
7.64.6   Censendi in monstris: haec vir et hic mulier. 65. Ad Antigenem. De ejus carmine.


1761. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

licet: vivet mea laude perenni
8.27.6   In his Lyda tamen, quae putat esse nihil. 28. Ad Lydam, Neptunum euntem.
8.28.1  Littoream quando Neptuni tendis ad urbem,
8.28.2   Et procul hinc paullum cedere, Lyda, juvat,
8.28.3  Digressu maesti, dicemus laeta sodales
8.28.4   Verba tamen, faustum quisque precatus


1762. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nec metus est ullus, ne tibi displiceam,
8.166.3  Cui saepe eximiam longo in sermone puellam
8.166.4   Extolli audivi laudibus astra super.
8.166.5  Laudo igitur, duce te, quando illam et cunque probavi
8.166.6   Scis, me judicium, Lyda, probare tuum. 167. Quid debeat Lydae.
8.167.1  Si quid, Lyda,


1763. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

176. Qua re nolit diutius laudare Lydam.
8.176.1  Multa equidem scripsi de te, Lyda optima; praestat,
8.176.2   Nulla operae quando est gratia, desinere.
8.176.3  Omnia quae scripsi, veris majora putas tu,
8.176.4   Ast alii veris, Lyda, minora putant.
8.176.5  Sic, videor laudum quod prodigus et quod


1764. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

at illa tibi.
8.304.3  Id placuit, nec pol miror. Si mitteret illa,
8.304.4   Vel Bavii carmen posse placere puto. 305. Quando sibi scribendi onus leviter, quando graviter feratur.
8.305.1  Num grave sit, jubeor cum scribere, Cinna, requiris.
8.305.2   Nil levius, me cum scribere Lyda jubet.
8.305.3  Cum tu,


1765. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.304.3  Id placuit, nec pol miror. Si mitteret illa,
8.304.4   Vel Bavii carmen posse placere puto. 305. Quando sibi scribendi onus leviter, quando graviter feratur.
8.305.1  Num grave sit, jubeor cum scribere, Cinna, requiris.
8.305.2   Nil levius, me cum scribere Lyda jubet.
8.305.3  Cum tu, cumque alius quivis (hoc vera


1766. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Arguto soleo nempe dolore queri,
8.318.3  Nec celare animi sensus; hoc nam reor esse
8.318.4   Magnum equidem verae pignus amicitiae.
8.318.5  Tu quoque idem facias ni quando, Lyda, molestum
8.318.6   Sed quod erit, tacito pectore dissimules,
8.318.7  Multa queror, questu nimium dum parcis amico,
8.318.8   Te mihi, quam decuit, non retulisse


1767. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nec par heu magnis ausibus ingenium.
8.390.7  Tu fer opem, tu junge meis tua carmina, vates
8.390.8   Olim cantata clarus ab Euridice,
8.390.9  Te mihi, Sebethi linquentem flumina, quando
8.390.10   Fors bona Romanum huc attulit ad Tiberim.
8.390.11  Crede, una haec omnes longe anteit heroinas;
8.390.12   Orphaea haec longe dignior una Lyra est.


1768. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.451.6   Tros aliquis juvenem contulit Andromacham. 452. [451.] Poeta conatur Lydae quam minime displicere.
8.452.1  In te, Lyda, mihi quando nil displicet, in me
8.452.2   Saltem pauca velim quae tibi displiceant.
8.452.3  Hoc certe conor quavis; longoque labore,
8.452.4   Ingenti et studio forsitan efficiam.


1769. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

volo. 465. [464.] In illud Terent. Andr. III. 1., "Quoniam id fieri quod vis non potest, velis id, quod possit".
8.465.1  Quae tibi vis, quando non fiunt, quod potes unum,
8.465.2   Tu fac quae fiunt ut tibi, Lyda, velis.
8.465.3  Seu tibi res, rebus seu te submiseris ipsa,
8.465.4   Usque tibi prona vita feretur


1770. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.515.5  Nec metus est, teneat, verum ne a limine pellat,
8.515.6   Quem pepulit toto forsitan ex animo. 516. [515.] Laudat judicium Lydae, quando etiam parvi pendat poetam, dummodo ferat, se dici suum cultorem. Docet, quid sibi velit a Lyda. Krša
8.516.1  Quod parvi pendas me, nil queror; o, mea


1771. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ipsi, quae debes solvere, Lyda, para.
8.590.3  Sume animos, moestas, quantum potes, abjice curas,
8.590.4   Laetitia et mentem, fessaque corda leva,
8.590.5  Luctus ad extinctos quando hic non transmeat, ullum
8.590.6   Ad vitam tristes nec revocant lacrymae,
8.590.7  Moerorem at vivis tantum, seniumque, supremam
8.590.8   Et maciem et morbos, fataque nigra


1772. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

607. Ad Lydam absentem.
8.607.1  Tecum, Lyda, loqui, lustras quae Tuscula tempe,
8.607.2   Urbis Romuleae cultor ego cupio.
8.607.3  Id quando cupido nondum licet cupido nondum licet] nondum liceat mihi Radelja ; quod quod] Krša: hoc Radelja


1773. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[618.] Laudat Mariam Pizzelliam sub nomine Lydae. seu, ut melius: Ad Lydam, quid de illa sentiat. Radelja
8.617.1  Quod, mihi displiceas ne quando, Lyda, laboras,
8.617.2   Id gratum est; multo gratius at fuerit,
8.617.3  Si tibi, quidquid ages, haec sit fiducia semper,
8.617.4   Posse nihil fieri, quo mihi


1774. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si nescis Tulla putabat,
8.628.4   Errorem at sensit Tulla relicta suum. 629. [630.] Ad Lydam.
8.629.1  Me tibi opus comite est si quando, Lyda, rogare
8.629.2   Parce "vacem, anne aliqua re male distinear?"
8.629.3  Nunquam distineor cura districtus ab ulla,
8.629.4   Totus perpetuo quin tibi, Lyda, vacem;


1775. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.18.4   Ignescit, flammas et ciet indomitas.
9.18.5  Sic tua mens omnes late nunc fusa per artes
9.18.6   Magnum et mirandum nil potis efficere est.
9.18.7  Uni se totam si quando addixerit arti
9.18.8   Unam urgens curis omnibus, efficiet. 19. [ = Sat. 150]
9.19.1  Ad Leonillam formosam et fatuam.


1776. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.87.6   Expendit rerum singula judicio,
9.87.7  Qui, non facturus quae sit, sed quae facit hostis
9.87.8   Sola videt, pugna vincitur indecori:
9.87.9  Turpius ingenio quando est, quam robore vinci,
9.87.10   Nec dici enervem, Postume, sed fatuum. 88. [87.] De honore puellae ab Arcadibus habito.


1777. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.109.6   Dum narrat morbos, somnia vana, suos. 110. [107.] Ad Postumum. Phyllidi melius esse soli, quam cum illo.
9.110.1  Vidisti solam si quando Phyllida, tute
9.110.2   Id miserans, illi, Postume, das comitem:
9.110.3  Atqui te comitem quoties habet, esse videtur,
9.110.4   Credo equidem, illa sibi, Postume, sola


1778. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nunc algens dictat carmina pauperies.
9.195.3  Testis erit, coeli, cuius Musa ista diserta,
9.195.4   Factus ut es dives, turpiter obticuit.
9.195.5  Di male divitias perdant, quando illa voluptas
9.195.6   Nobis, illa tibi gloria deperiit
9.195.7  Divitias propter. Redeat, precor et tibi dictet
9.195.8   Auro cara magis carmina pauperies.


1779. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.278.8   Quantus sis, terror me docet ipse meus. 279. [276.] Ad proceres: quid deceat fieri tempore siccitatis.
9.279.1  Aret ager quando, nec foeni copia tanta est
9.279.2   Quanta opus, expediam quid deceat fieri.
9.279.3  Neve indefesso desint, curemus, asello,
9.279.4   Neve bovi desint pabula


1780. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.336.6   Par ambos error forsan et absimilis. 337. [334.] Est modus in rebus.
9.337.1  Propter amicitiam si quando negligis aequum,
9.337.2   Ista opus est, Varro, nil tibi amicitia.
9.337.3  Propter amicitiam sed nemo transilit aequum,
9.337.4   Quemquam nec virtus illicit in vitium.


1781. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cito des, quaecumque dabis; nam deperit omnis
9.347.2   Longum dilati gratia promeriti. 348. [345.] Ad Gelliam.
9.348.1  Me quando in numero vis dici ac esse tuorum,
9.348.2   Atque tua dignum dicis amicitia,
9.348.3  aequum hoc, ni fallor, posco mihi, Gellia, primo
9.348.4   Tu mihi ut es, medio sim tibi


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.