Your search found 441 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 302-361:

79  Principio quicumque solent inquirere rerum
80   Naturam, duplici res ipsas nomine signant
81  Tantum, et sub geminum late genus omnia cogunt;
82  Namque aut corpora sunt, nostros impellere possunt
83  Quae sensus, ducunt aut unde exordia sensus,
84  Vitaque, quodcumque est, quod mens, et spiritus audit.
85   At quod nec corpus, nec mens sit, cum nequeamus

mentes
99  Principium tenuere sui, vitaeque fruuntur
100   Munere. Nos illud Numenque, Deumque vocamus,
101  Rem summam utroque hoc dicentes nomine, et unam.
102  At, quoniam nostros animos impellere primum
103  In vita incipiunt res, quae sunt cumque creatae,
104  Notitiamque sui facilem procudere certant
105   Ante alias; ratio paulatim scandere nostra

216  Esse homines, esse illud equos, pecudesque negabit.
217  Atque hominum in nostro sunt, et cum luce tenebrae,
218   Montesque, vallesque, et dulcia, duraque rerum,
219  Insinuant, quae per se nostros omnia sensus.
220  Caetera sit itidem simili ratione putandum
221  Sciri, atque a nobis pernosci posse sine ullis
222  Rerum notitiis, quae praecessisse ferantur,
223   Et

sunt, suppeditantur:
301  Scilicet aut ipsis venere a sensibus extra,
302  Aut post a variis animaï motibus intus.
303   Tertia nulla via est, qua possint insinuari
304  In nostros animos, nec ab ulla parte meare.
305  At quae sic duplici fiunt ope, semper eadem
306  Non perstant ratione, suis nec finibus haerent.
307  Mens formarum opifex nectit, disjungit, et auget,

382  Proin non esse putes? paucis e viribus illis,
383   Quas docui, speres deprendere funditus omnem
384  Naturam interius, quaenam sit, quidve sit illud,
385  Quod facit in nobis, quod nostros sustinet actus,
386  Eductisque ex se veluti substernitur orsis?
387  Quod tibi si clara possit ratione patere,
388   Cur omnes etiam vires, cur munera cuncta,

619  a nobis poterit, velut in se est, veraque, rebus
620  Scilicet a cunctis secreta, abductaque: partim
621  Ipsa eadem possit spectari, in rebus ut extat,
622  Afficit et nostros sensus, et credita vulgo est.
623   Et primò veram, velut in se est, si tueare
624  Naturam spatii, distare a corpore noscas;
625  Non etenim solidum est, et non penetrabile; namque

656   Et primò spatium vulgo, spatiique vocamus
657  Partem aliquam, ejusdem certam, quae mobilis extat,
658  Mensuram, certosque situs quae servat ad ipsa
659  Corpora, queis nostros per sensus jungitur apta:
660  Hac, quantùm geminae distant, inquirimus, urbes,
661   Quantùm et terraï patet intra viscera hiatus,
662  Nubilaque ipsa super tolluntur, et ardua caeli

extat,
966  Quanto materies respondet, mobilitasque.
967  Has tibi dum rerum primas mea Musa recenset
968  Notitias, quales non intus habere necesse est,
969  Ne quae per sensus nostros, per nomina rerum
970   Irrepant fraudes animo, verumque recondant;
971  Praesertim tibi, quid constent, quibus omnia fiunt,
972  Dum memoro, quaecumque cluent, loca, tempora, motus,

1105   Firmandis (ne mens ruiturum fabricet orbem),
1106  Multa diu servâsse, manuque oculisque per omnes
1107  Isse, licet tenues etiam res, atque minutas,
1108  Notitias et ab his in nostros undique multas
1109  Convectare animos, amplas ut in horrea messes.
1110   Inter se porro, quae sunt collecta, necesse est
1111  Conferre, atque, alii simile est quodcumque, videre,

1389  Cum sale se in viridem multa induit unda colorem,
1390   Cum vel amaracini late sparguntur odores
1391  Exigua de mole diu; quid membra, quid illas
1392  Commemorem fibras animantum, quae, quia nostros
1393  Infra sunt oculos, tantùm trans vitra tuemur?
1394  Denique quid lucem, quae saxa adamantina parte
1395   Permeat ex omni, neque sese occursibus usquam

2101  Mixta levant lacrymis animum suspiria tristem;
2102  Quippe dolor juvat, et quaedam venit inde voluptas.
2103  Plurima sic itidem petere ipse exempla valebis
2104   Pluribus a rebus, nostros ut constet inertes
2105  Esse, statuque animos in eodem velle teneri,
2106  Exterius nisi tum veniat vis, causaque turbans,
2107  Excitet in nostra quae taedia mente, molestamque

atque a
2162  Compositis silum incertum se proferat extra
2163  In nobis desiderium, huc quod raptet, et illuc,
2164   Et velut incurvo mores sine lege meatu
2165  Inflectat nostros, nec rem convertat in unam:
2166  Unde tamen premimur magis, atque valentior unde
2167  Impulsus venit, in rem plus contendimus illam.
2168  Proinde aliis major raptat nos saepe cupido,

urgere laborem,
51  Et proferre animi praeclaro ardore nepotes?
52  Proh quantam eductae molem superextruet, atque
53  Quanta nos spatii post se regione relinquet
54  Posteritas! nostros infantum gressibus aequans
55   Gressus, jactantes forsan ridebit, ut altis
56  Et magnis nos de rebus, quas esse videbit
57  Prae propriis tenues nimium, et deprendere multa

60   Moramur, quae nunc adeo manifesta tuemur.
61  Fors etiam versis satis, et numine laevo
62  Accidet, ut, post nos quae venerit, addere rebus
63  Non modo nil valeat detectis, sed neque nostros
64  Conatus animo pertingere, et utier illis
65   Semper languidiore animorum percita motu
66  Progenies, memori dimittat et omnia mente;
67  Omnis uti fama, et tantarum

100   Temporis et saevos labentis temnere morsus
101  Magnis praesertim pro rebus; nam leve queis est
102  Pondus, ferre queant aetatem haud denique multam.
103  Sed quae fata manent nostros ventura labores?
104  Quantum aevi mihi fas optare? Quid augerer ausis
105   His immortali de tempore? Concitat istis
106  Me quoque promissis, et mentem numine Phoebus

aeque
203  Terra illinc; terram sed dispertius in omnem
204  Motus hic haud ulla poterit ratione videri,
205   Nec tenui sensus impellere mobilitate;
206  Accidet ad nostros sensus tamen alter, agetur
207  Quo lapis exiguo prae vasta corpore terra.
208  Sed nil hanc melius, nil certius uberiusque,
209  Nil itidem utilius faciet clarescere legem,

figurae.
274  Nempe aliquis semper quovis in corpore nisus
275   Elicitur, genus hoc, exilis qui tamen extat
276  Usque adeo certis in rebus, languidulusque,
277  Vix queat ut nostros vigilantes tangere sensus:
278  Ut non compressae mollissima vellera lanae
279  Sunt, raraeque nivis volitantes aëre denso
280   Flocci, atque exiguo flammae tepefacta calore

per ambages varias, longumque morari.
1214  Attamen haec, prius hinc quam abscedam, me sine pauca
1215   Adjicere, hisce fidem quae totam demere possint
1216  Viribus, atque animos ab eis avertere nostros:
1217  Tot nobis patuisse putes ulla sine vivae
1218  Vis opera omnigeno de motu posse reperta
1219  Hactenus, atque ejus nihil esse, ut debuit, actum
1220   Auxilio in

873  Denique vel multi possunt transcurrere menses
874  Conspecto sine defectu: spectacula non haec,
875   Quando opus est, fiunt; sumptu non sunt ea nostro
876  Edita, nec nostros expectant sidera nutus.
877  Et veluti, lateat si morbi causa Medentes,
878  Ipse quoque ignotus morbus sit, non minus audent
879  A signis illi causam, morbumque latentem

931  Fiat, uti pondus, quod item descendere virga
932  Fixum alia debebat, eo sustollere sese
933  Possit, uti spatiis aequaliter haeret altis.
934  Quod superest, demum ad nostros remeare labores,
935   Et coeptae par est jam reddere nos gravitati,
936  Unde objectarum hinc, atque illinc plurima rerum
937  Abduxere: velut qui aggressi longa viarum,

1073  Aëra, quantùm ipsum liceat, secludere totum:
1074  Quod, Boyli inventum, longe notissima praestat
1075   Machina: posse datum est ex hac educere tantum
1076  Aëris, ut nequeat, nostros, quodcumque supersit,
1077  Accidere ad sensus ulla ratione ciendos.
1078  Clausa sub hac igitur deprendimus omnia labi
1079  Corpora non alio, quam cursu scilicet aequo,

1160   Et quibus haec subici jam sensibus omnia possint?
1161  Illius haec cum sint primordia notitiaï,
1162  Obruere immani numero, ambiguaque fatendum est
1163  Naturâ nostros animos, ne cernere possint,
1164  Quod cupiunt, vanumque profundant proinde laborem.
1165   Tunc equidem, obstructam nobis aperire viam fors
1166  Olim siqua volet, qua sint decernere fronte

939  Scilicet insuetis, quae praecessere, solemus
940   Ignari rebus, qui sunt tum deinde secuti,
941  Eventus tristes praesertim, luctisicosque,
942  Quique premente malo nostros percellere possint
943  Plus animos, veluti causis, signisce referre,
944  Cum nullo prorsus jungantur mutuà nexu.
945   Ante videbantur caeli statione teneri
946  Hi

1071  Ast, illi quia parva sui spectacula praebent,
1072  Cumque abiere, diu conduntur, nonne necesse est
1073  Parte iter ex una demittere Solis ad ignes,
1074  Atque oculos simul ad nostros, contraque reflexos
1075   Ex alia longe spatiis discedere magnis?
1076  Quare erit aut coni primo de segmine nata,
1077  Sed nimium obliquo ductu longissima forma,

53  Ulli deficiant sola, queis pascatur, aranda?
54  Pleraque sed quoniam, quae vitae accommoda nostrae,
55   Tempore non possunt longo servata manere;
56  Sed nisi forte brevi nostros vertamus in usus,
57  Putrescunt facile, et minuuntur, dispereuntque;
58  Qui sinat hoc fieri, Naturae dona profundit,
59  Atque injurius est aliis, quia sumit acervo
60  

praebentia caudae
1338  Nubila fumantis speciem, sursum aere eodem
1339  Tolli credible est ( ratio tibi vera probari
1340  Quae post efficiet ), quo pacta noster et aer
1341  Nostros scilicet hinc sustollit ad alta vapores.
1342   Sic itidem noster, qui circumfunditur, aer
1343  Altior est multo, quam queis reflectere lucem
1344  Quit spatiis: statuunt hos ipsa crepuscula

ratio, vultus convertere eosdem
317  Illum ad Saturnum si concipis, eoaque
318  Propterea cum Saturni de parte vagatur,
319  Semper idem latus ex illa convertere parte
320  Ad nostros oculos; tegere illud namque videbis,
321   Plusquam aliud quodcumque latus, caligine posse
322  Offusa maculas, neque nostros inde lacessi
323  Posse oculos; proin ex illa regione latere

319  Semper idem latus ex illa convertere parte
320  Ad nostros oculos; tegere illud namque videbis,
321   Plusquam aliud quodcumque latus, caligine posse
322  Offusa maculas, neque nostros inde lacessi
323  Posse oculos; proin ex illa regione latere
324  Ut sit opus nobis frustra inspectantibus astrum.
325  Tum regione loci mutata, corporis ipso
326   Et

1106   Nostrum multiplicant distantia sidera Solem.
1107  Unica cur igitur Tellus sit et unicus aer
1108  Noster hic? assimilis non circum errantia fusus
1109  Cuncta sit astra? licet non inde lacessere nostros
1110  Ipse queat sensus, nihilo tamen at minus idem
1111   Indicium dat saepe sui: sic candida visae
1112  Idaliae Veneris turpantes ora, genasque
1113  Sunt maculae

aestum
1239  Immodicum nimio, mediis extremaque jungit.
1240   At quanto magis est distensa illa aura Cometis
1241  Utilis! immenso cum tractu a Sole recedunt,
1242   Ut fugiant nostros oculos, penitusque latescant,
1243  Exciperent paucos, qui non disrumpere possent
1244  Noctem, tam longe radios, lumenque profusum
1245  Pertenue; idcirco ne commoda deficeret lux,

1401  Ceu Soli, in medioque sit astri a corpore opaco
1402   Obstructa, aut nebulae densa caligione tecta,
1403  Postremo cum nos inter Solemque Cometa est,
1404  Si tamen inde queat nostros impellere visus.
1405   Prorsus at opposiats Soli ne rere sub oras
1406  Directos longe caudam protendere tractus,
1407   Quin paulum declinet in illam plusve minusve

2218   Attamen est aliquis quoque mentibus impetus, et vis
2219  Indita, non qualis late per corpora fusua est,
2220  At quadam tamen inflectens ratione, agitansque
2221  Interius nostros animos, ut protinus inde
2222   Possint tam varii gigni sub pectore motus.
2223  Sed penetrare animis animorum impervia nondum
2224  Contigit, et seriem arcanam cognoscere morum,

2223  Sed penetrare animis animorum impervia nondum
2224  Contigit, et seriem arcanam cognoscere morum,
2225  Excutere et latebras omnes, motusque repostos.
2226  Tempora forte manent nostros ea fausta Nepotes.
2227   Se produnt aliqua, at longe modo tenuia nobis
2228  Indicia, ista sequi, quaesisse et proderit olim
2229  Plurima; nunc sat erunt faciendo in postera saecla

944  Posse replere loci spatium quodcumque patentis,
945  Ut pars nulla vacet, quam sensu prendere possis.
946  Nam numero quocumque immenso vasta locorum
947  Si spatia ipse seces animo, pars ultima nostros
948   Infra ut sit sensus; possis hoc findere parvam
949  Quamvis materiem numero quoque, particulasque
950  Has intus vacuas tumida distendere fronte,
951  Unam dum secti

Inflectunt ut lucis iter, vitrum, undaque; quippe,
1595  Dum pluit, unda parit, variisque coloribus Irim
1596  Imbuit; at vitrum distantia cernere rerum,
1597  Et quae sunt infra sensus dat tenuia nostros.
1598  Ergo cum in vitrum radius migrabit ab auris,
1599  Fit minus omne illud spatium, quo distat ab axe,
1600  Tantum parte sui, quae tertia; at ibit in undam

decrescendi,
732  Flexus; post iterum distractis amplificatur
733  Cruribus: ergo illo dum perstat limite, multa
734  Prodibunt extra fila efficientia sensum,
735  Atque sua nostros vi percellentia visus.
736  Sic cum fila etiam post quotviscumque repulsus
737  Exsolvunt sese gutta, erumpuntque tenaci,
738  Flexus erit minimus quidam, vel maximus illo

nempe repulsu
885  Vividior longe, a gemino pallentior illo.
886  At quas multiplices porro genuere repulsus,
887  Aut vix, aut nusquam comparent; debile namque
888  Lumen adit nostros visus, neque percutit ictu,
889  Quem sentire queamus, et internoscere multis.
890  Quare oculus quoties illa in regione locetur,
891  In quam mittuntur densati quique colores,

1046  Haec tuimur, quoniam reflexaque, fractaque saepe
1047  In guttis nimium tenuantur languida per se
1048  Lumina, nec splendior nisi pallidus imbuat Irim,
1049  Quae nequeat nostros plerumque lacessere visus.
1050  Si fluitent vacuo pendentes aëre guttae
1051  Diverso ex humore, magisque minusque vapore
1052  Sulphureo albentes, phoebeam ut frangere possint

Hoc vitium est oculis, nimium crystallina quorum
1127  Lens tumet, a fundo nimium vel distat, ut ante
1128  Jungantur radii, quam fundi in parjete sistant.
1129  Tunc opus est res ad visus adducere nostros,
1130  Aut aegros oculos vitris fulcire cavatis,
1131  Disjungantur uti radii plus inde fluentes:
1132  Namque ita plus spatii ad coëundum a lente requirunt.
1133  Est

1960  Ast non est in eo prorsus spes omnis adempta,
1961  Possit ut in luna res quaedam magna videri,
1962  Urbs velut ampla, velut constratum classibus aequor.
1963  Fors manet haec nostros olim fortuna nepotes,
1964  Ut videant et adhuc magis aucta hac arte tuborum
1965  In lunae facie quaedam mutarier annis:
1966  Nempe novas urbes

1977  Qui prior intactum, atque ignotum proscidit aequor.
1978  Inserere ast etiam docuit ratio ipsa, vel usus
1979  Haec specula exiguis tubulis, queis cernimus, infra
1980  Nostros quae sensus rerum tenuissima constant;
1981  Lentium in his, vitrique sed est communior usus.
1982  Hinc longe nobis jucundus et utilis extat
1983  Naturam parte hac alia prospectus in ipsam.

constet, summumque vel imu?)
2197  Quo jam cumque oculos sursum, deorsumque movemus,
2198  Vertimus atque animum, mirandaque, magnaque vulgo
2199  Omnia conspicimus, nostros fugientia longe
2200  Omnia conatus, aciem exsuperantia nostram;
2201  Scilicet attonitam ut series rerum utraque mentem
2202  Hinc illinc distenta pari ratione relinquat,

vicissim.
603  At ne tu numeros, quos nostro in carmine saepe
604  Audis, incipias hic fastidire moleste,
605  Ut procul abductas sensu res, seque gregatas,
606  Et sine vi nostros animos agitante, sine ullo
607  Impulsu, sine pictura, sine corpore, prorsus
608  Propterea exanimes, et musis prorsus ineptas;
609  Omnia enim numeris fiunt, quaecumque videmus;

773  At jungi inter se cum jam coepere per auras,
774  Et densos formare globos, dareque imbribus ortum,
775  Perque omnes medias paulatim excrescere moles,
776  Efficiunt nubes, visus quae sistere nostros
777  Possint, et varios ex se jactare colores,
778  Ut densatorum varia est natura globorum.
779  Humor enim qui pellucet, queat an ratione
780  Ullâ aliâ tot se nunc

1528  Error debet enim citiori in lumine quoque
1529  Esse minor; sed et hinc discrimina mobilitatum
1530  Tenuia sunt adeo, ut nulla ratione videri
1531  Possint, et vigiles nostros impellere sensus.
1532  Hoc statui tantum, et decerni possit in istis;
1533  Quae ratio est inter quocumque in corpore cursus
1534  Filorum, gemina componi scilicet unam

licet, aggrediamur,
1663  More quidem certi non unquam abscedere nostro;
1664  Nam non propterea tentemus in ultima rerum
1665  Delabi; haud etenim sub nostros ducere sensus,
1666  In numero rerum quae constant, cuncta valemus:
1667  Confingens quae mente velis si forte feraci
1668  Cudere, et ambiguas causis adnectere causas,

2100  Protinus expositis tot luminis, exque plicatis
2101  Muneribus, causisque, prope ipsis atque elementis,
2102  quaedam adeundum alia est naturae effecta micantis.
2103  Et primo nostros oculos percellit, et intra
2104  Procudit speciem, mentemque exinde lacessit,
2105  corpora quae subito tum percipit illita luce.
2106  At qua sese illuc vi, qua ratione, viaque

undique partes
2112  Fundantur nervi, rami velut, exorientes
2113  Multi de paucis crassi minus, atque abeuntes
2114  Post in fila, cutem per totam tenuia longe,
2115  Et nostros late varios texentia sensus.
2116  Haec via multiplex se regnum extendit in omne,
2117  Hac abeunt, remeantque leves, cita turba, ministri;
2118  Nam simul extera vis, nervorum texta coegit

aure trementes;
2132  Postremo veniunt aurae de rebus odoris
2133  Tenuiter emissae, naresque lacessere pergunt.
2134  Unâ de tribus his par est ratione profecto
2135  Et nostros oculos a re lucente moveri,
2136  Rem videamus uti, quae nempe in luce locata est.
2137  Qui visum fieri voluit, quia parvula longe
2138  Corpora, quae seriem lucente a corpore longam

Ut supera ostendi, verum a lucente profusa
2147  Corpore materies nimirum, et semper inundans
2148  Flumine abundanti circum loca cuncta, replensque.
2149  Tertius ille igitur modus est, quo lumina nostros
2150  Afficiunt visus, ut missi a rebus odores.
2151  Quare cum radiis tot rerum obstantia vincens
2152  Pervenit ad fibras, ubi pingi debet imago,
2153  Cumque fugam

84  Saxa, atque electri quae notae a nomine constant.
85  Non arcto nimium tractu distendere sese
86  Cernimus has vires: at sunt, quae non nisi parvo
87  Sic extenduntur spatio, ut percellere nostros
88  Id nequeat sensus, veluti lucentibus esse
89  Quas in particulis monstratum est, quaeque per artem
90  Mutantem saepe, et domitantem corpora flamma
91  Produntur

potentes
872  Contractis spatiis vires magis; ipsaque quanquam
873  Sensu usurpari gravitas non unius unam
874  In partem partis possit, quae parva sit, usus
875  Cedat et in nostros tractarier atque moveri
876  Perfacilis nobis, Terrae at totius in auctum
877  Ingentis, reddat nostris se clara videndam
878  Sensibus; increscit spatio tamen illa minuto.

dissimilique
918  Omnia, uti rerum diversa effingere possint.
919  Quaerendum porro est, spatiis quae debeat esse
920  In primis vis, et postremis, scilicet illis,
921  Effugiant nostros quae sensus, vel quia parva,
922  Vel contra quia magna nimis, nec adire queamus
923  Servantes infra longe, suprave locata.
924  Jam non esse parem naturam principiorum,

1097  Ullas, quis victam in numerorum vincla recepit?
1098  Exspatiatur adhuc vaga, jure solutaque ab omni.
1099  Obtutus fugitat sed adhuc plus tertia nostros;
1100  Evictum certa quin nec ratione probamus,
1101  Constet an in rebus; sed fors existere tantum
1102  Propterea dicta est, possint haerescere partes
1103  Ut minimae

jungat
1344  Durando, mediis fuerit quin omnibus annis?
1345  Quo vertas te cumque, genus permulta videbis
1346  Hoc exempla, ratamque vigere per omnia legem.
1347  Quin et si nostros recti pravique potentes
1348  Contemplere animos; subito virtute nitere
1349  Opposita vitiis longum stabulantibus intus,
1350  Non erit, ut possint, neque contra pessimus ullus

neque mutua tangi
1988  Propterea partes; sed vires esse negantes
1989  Accessum validas illic, nostramque valentes
1990  Vincere conatum: vincuntur frigore magno
1991  Sed nostros saepe ante oculos, quia lympha priusquam
1992  Durescat rigidam in glaciem, gelida ipsa liquensque
1993  Contrahitur paulo spatia in breviora coacta.
1994  Omnia cum possint igitur densarier in

inesse
2643  Munera, certa fides neque dictis abfuit ilis:
2644  Propterea merita super haec mortalia laude
2645  Nos illum in caelum mirati eveximus, illi
2646  Plaudimus, et nostros ultro submittimus ausus.
2647  Illam infinitam quam longe agnoscere porro
2648  Par erit, et prorsus divinam dicere Mentem,
2649  Ipsas quae rebus leges has provida fixit,

et versantis in omina sese,
2677  Quam tum magna fuat, videatur, ut illa creatrix
2678  Tantarum rerum, quam pollens alma Potestas,
2679  Et quantum nostros conatus exsuperare,
2680  Quantum a notitiis, quantumque recedere nostris.
2681  Atque utinam haec animi finita arctataque nostri
2682  Vis magis atque magis distendi posset, et auctu

spiritus postulant. Epici siquidem illustrium virorum gesta concinunt; patrias res etiam ab eorum versibus cognoscimus, regna ac gentes, quibuscum multa nobis communia sunt jura, discimus. Quae quidem omnia et ipsa rerum magnitudine nostros sublimium atque admirabilium appetentes animos valde capiunt, et nostra magnopere intersunt, nosque propius attingunt. Temperatior autem dicendi modus, veritatis nimirum docendae, didascalicis poetis erit adhibendus. Verum, si

spectatores assidemus. Nullos alios ego quidem poetarum conatus, non scenas, non theatra huic tantae pulchritudini comparo. Sed nimis longe nos susceptae disputationis ardor abducet, si caetera persequi volumus. Nam et Familiares nostros brevi huc adfuturos opinor, qui si nos in eadem disceptatione deprehendent, aut ad redintegrandam controversiam adigent, aut exclusos se aegre ferent. Quare quae reliqua sunt, si ita videtur, in aliud tempus differamus. Cui cum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report