Your search found 1022 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 535-601:

Sed me movet praesertim atque excitat praestantissimum Sapientiae specimen, quod in BENEDICTI XIV Pontificis Optimi Maximi laudibus percurrendis recensendaque vita elucet. Jam enim ipsam Veritatis arcem illo ad summae Dignitatis fastigium divinitus evecto quadam doctrinae ac scientiae luce circumfusam nobisque propositam videmus. Tua quoque eximia ac praestans excitat me Virtus, CARDINALIS AMPLISSIME, quem cum idem Pontifex optimo judicio elegerit Imperii ac Voluntatis Administrum suae, fecit, ut in hoc quasi rerum humanarum theatro uberrimos, quos a Philosophia habes, fructus

enim quidquam affirmare ausim, ne tua causa facere videar), eam quidem omnem eximie ac singulariter a te comparatam esse existimo. Tanquam enim ex adytis Philosophiae ad omnium utilitatem optimas disciplinas eduxisti. Nam cum in tanta luce res obscuriores collocaveris, severioribus tantam elegantiam conciliaveris; ea, quae tantummodo mentibus eorum, qui gravioribus studiis detineri solent, hactenus erant reservata, transtulisti etiam ad minus eruditorum cognitionem. Atque hic equidem non fateri non possum me nunquam arbitratum

impertiri, quantum de suo amittit. His praemissis a Vers. 418. ad Siderum cursus explicandos venit; eorum magnitudines primo considerat; deinde intervalla atque ornidem, quo inter se locata sunt. Siderum inerrantium distantias nos metiri non posse ostendit: haec aeque ac Solem propria luce, Lunam vero caeterosque Planetas aliena fulgere: Terram quoque receptos a Sole radios reflectere. A versu 574. quo discrimine fixae ab eriantibus stellis distinguantur, pronunciat: quaeque aptior ratio fit ad harum motus explicandos proponens inquirere ad Copernicanum

101  Claviger Alcides, aut Diva quibus jaculatrix
102  Usa in montiferos Phoebo cum fratre Gigantes;
103  Sed rationum illud suscepit pondere, et ipsa
104  Naturae specie, dum veri luce corusca
105  Fulgurat, et caecae praepandit lumina menti.

106   Hujus ego servata legens vestigia longe
107  Principio edico, Naturae in templa serena

143  Aequior in rebus, queis mens ditescere possit?
144  Cum minus intersit, flavo ne fallar in auro,
145  Quam ne quid falso mens judicet, incertumque
146  Fluctuet in tenebris ignara et luce maligna.

147   Quare age, et errorum fontes penetremus ad ipsos,
148  Illorum et causas penitus nos insinuantes
149  Evolvamus: erit multae id seges utilitatis,

170  Frigida fit; sentit flammis admota calorem;
171  Contrectata sibi solidissima marmora restant;
172  At cedunt mollis tangenti vellera lanae;
173  Lucem oculi a rebus variosque in luce colores
174   Accipinut, tremulus pulsis sonat auribus aer.
175  Inde sit, ut lucem temere, et cum luce colorem
176  Rebus inesse putemus, et auras esse sonantes,

cedunt mollis tangenti vellera lanae;
173  Lucem oculi a rebus variosque in luce colores
174   Accipinut, tremulus pulsis sonat auribus aer.
175  Inde sit, ut lucem temere, et cum luce colorem
176  Rebus inesse putemus, et auras esse sonantes,
177  Et gelidam glaciem, flammisque vigere calorem
178  Assimilem nostro, quem tum manus excita sentit:
179  Praedita

sibique undique praesens
362  Se reperit, quocumque parat se denique frustra
363  Evasisse loci: nam conscia vociferatur
364  Mens intus, claraque magis se luce videndam
365  Exibet, et sibi se dubitanti existere monstrat.
366  Quod si illam falli dicas, tamen usque necesse est
367  Sit, quae fallatur; nam si non esset, eadem,
368  Qua non

videat res semper ut omnes,
582  Quaecumque existunt, quaecumque existere possunt.

583   Da paulum ex humili mihi nunc consurgere mente,
584  Alma Fides: neque enim Naturae luce patescunt
585  Omnia, quae tute non ignorare sequentes
586  Concedis sancto perfundens lumine corda.
587  Non ego te e caeli regionibus ostentantem
588  Lumen inocciduum Veri

602  Tallia velle animo sed vestigare sagaci
603  Funditus insanae nimia est audacia mentis;
604  Interea tanto quam prae fulgore necesse est
605  Caligare mage, et preperire in luce tenebras.
606  Et jam, quod superest, pergam contexere dictis.

607   Praeterea summi debet Natura videri
608  Numinis Omnipotens, ut possit, quodquod in illa

labor exsuperato:
650  Sic postquam tibi, quod multum referre videbis,
651  Constitit esse Deum, Naturaque summa reperta est,
652  Caetera perspicua poteris, quaecumque supersunt,
653  Luce palam cognosse; velis convertere tantum
654  Huc aciem mentis, quo te mea dicta vocabunt.
655  Quare age, corporea quae praedita mole videntur,
656  Pervideamus, utrum constantia sint in rebus.

haud transmissa per ullum.

1600   Notitiane Sui quoque non signaverit, illam
1601  Qui formis rerum ditavit pluribus, Auctor?
1602  Quique, sua, fecit, videantur ut omnia luce,
1603  Ipsam non dederit Mens lucem ut cernere possit?
1604  Proinde potest etiam naturam agnoscere Summi.
1605  Non tamen hinc credas posse id comprendere Mentem.
1606  Non secus

ut neque possit
1621  Extra ipsum penitus Mens vivere nostra neque esse.
1622  Scilicet ille suo circum ambit lumine totam
1623  Collustrans, densasque infusa luce tenebras
1624  Ejicit, et Veri fontem dat origine prima
1625  Omnis se Veri fontem reperire volenti
1626  Quaerentique Animae. Nescit Lux illa latere,
1627  Ingrediturque volens, et

Alituum vim, quae loca per diffunditur ampla
224  Aëris, et tenuis consit nubecula circum.

225   Adjice et immensas nocturna a lampade partes
226  Quae saliunt cum luce, leves abeuntque per auras
227  Perpetuo fluctu, parvo ut vix tempore possit
228  Cera liquens flamma abrasa et tenuata videri,
229  Et tota lucis vim nocte per atria jactet.

vetet, falsique redarguat, illa
489  Pene infinitis spatiis disjuncta recêsse?

490   Proin quoque quis dubitet Solem, si desuper altis
491  Longe a Sideribus spectetur, luce videndum
492  Obtusa, neque majori fore lumine forsan,
493  Sidera quam a nobis ea quo rutilare videntur.
494  Et quia nunc Solem propria quis fulgere luce
495  Haud neget (unde

491  Longe a Sideribus spectetur, luce videndum
492  Obtusa, neque majori fore lumine forsan,
493  Sidera quam a nobis ea quo rutilare videntur.
494  Et quia nunc Solem propria quis fulgere luce
495  Haud neget (unde etenim tam largi luminis illum
496  Acciperet fontem, quo terras aëra pontum
497  Irrigat, ut nunquam fulgoris deficiat vis?)
498  Sic etiam immenso quae

pontum
497  Irrigat, ut nunquam fulgoris deficiat vis?)
498  Sic etiam immenso quae sidera plurima distant
499  A nobis spatio, tenui majora videri
500  Cum nequeant puncto, propria si luce carerent,
501  Languida reflexae transmittere lumina lucis
502  Non possent tam longa per intevalla viarum:
503  At quoniam vivis tremere ignibus aspiciuntur,
504  Scintillantque,

emittere flammae;
506  A nobis ut si, quantum Sol, omnia abessent,
507  Per caelum totidem Soles, quot nocte videmus
508  Sidera, perpetua rutilarent undique luce.

509   Propterea vero scintillant alta tremuntque
510  Sidera (praesertim venti si magna serenam
511  Vis agitet noctem), quod concita multa per auras

539   Assimili ratione licet pulcherrima toto
540  Se caelo ostendat Venus, et profundat amica
541  Lumina, non propria sed Solis luce superbit:
542  Quandoquidem ipsa etiam per caelum, ut Cynthia, flexis
543  Cornibus incedit persaepe, et candida tantum
544  Illa parte nitet, Solis qua conspicit Orbem.

Solis qua conspicit Orbem.
545  Hesperus est, sequitur cum Solem nocte ruente,
546  Vertit in occiduas et lucem fulgida metas:
547  Phosphorus at contra pariter Solemque diemque
548  Luce sua praecurrit, eamque obvertit Eoas,
549  Ex illa quia Sol parti convestit, ad oras.
550  Hac ratione etiam Mars Mercuriusque videntur
551  Fulgere phoebeo, quod cernunt, lumine tantum.

554  Sol medium; neque enim opposita de parte coruscant.
555  Corpora quandoquidem, quae circa vertier illos
556  Post referam, opposita Soli cum parte feruntur,
557  Amissa penitus conduntur luce; quod ulla
558  Non fieret ratione, nisi Astrum umbraret opaca
559  Mole sui, quare propria non luce coruscat.

560   Denique consimili cur non ratione putemus,

556  Post referam, opposita Soli cum parte feruntur,
557  Amissa penitus conduntur luce; quod ulla
558  Non fieret ratione, nisi Astrum umbraret opaca
559  Mole sui, quare propria non luce coruscat.

560   Denique consimili cur non ratione putemus,
561  Quandoquidem solida est radiisque impervia Tellus,
562  Ipsa quod et lucem revomat, semperque

quaeque supersit.
620  Forsan et haec ventura aliis mox deteget aetas.

621   Quare age, et intenta jam percipe mente, quod instat.
622  Principio Solem propria qui luce coruscat,
623  Ut supera ostensum est, nostrae fac ut esse rearis
624  Assimilem flammae, quae vi motuque agitatur
625  Usque adeo vehementer, ut omni fortior extet
626  Corpore

754  Utque rapit circum medius fervore suo Sol
755  Astra movens, et fors notis quoque plura; quid obstat,
756  Sidera quin pariter, quae fixa vocavimus alte
757  [Quandoquidem propria fulgentia luce videri
758  Tot possunt Soles] astrorum corpore multo
759  Ambiri in medio licet ipsa immota putemus?

760   Praeterea Terrae corpus, quod Luna peragrans

860   Haec bene cognita si teneas, per te ipse valebis
861  Defectus Lunae et Solis cognoscere causam.
862  Nam si tempore eo, Soli quo Luna propinquo
863  Juncta meat, nobisque illam, quae luce refulget,
864  Eripuit partem, vultuque aversa decoro est;
865  Si procul a nodis, inquam, illo tempore flectat
866  Cynthia iter, claro Terram secludere fratris
867  Lumine non

terret,
944  Insanaque animos conscindit relligione.
945  Inde tibi fortes inde omina diraque menti
946  Auguria; et Lemures apparent Capripedesque
947  Per noctem formaeque Animarum luce carentum.

948   Quod superest, cum Sole minor sit Terra, necesse est,
949  Umbram, qua lata est, decresere progrediendo

1017  Et quoniam sese Mundi totuis ad orbem
1018  Inclinat paulum, quo Tellus vertitur, axis
1019  Est opus hunc nostrum magis illo tempore tingi
1020  Solis luce Polum, quia ab parte magis se
1021  Ad Solis radios inclinat Terra, Boreas
1022  Obvertitque plagis: quare tum servida nostris
1023  Saevet a Sole illabens regionibus aestas.

1213  Tyndaridum: quaedam quin et rutilante Sororum
1214  Pleiadum e numero, medioque in Orionis ense
1215  Quae nitet, et triplicem quandoque emittere flammam
1216  Conspiciuntur, itemque quaterna effulgere luce.
1217  Nonne hoc Terraï cum motu convenit apte?
1218  Nam sit, uti stellam plures cogantur in unam,
1219  Cum mage distentum vicinior obstruit ignes;
1220  Deinde situ Terrae

1257  Ora Draco, spirisque introrquet lucida terga,
1258  Quem super incumbens vi comprimit Herculeus pes.
1259  Hic Bereniceo videas de vertice Crinem;
1260  Cnossidaque aspicias multa jam luce Coronam
1261  Fulgentem: radios non hinc procul Anguitenentis
1262  Cernere erit: propter Lyra lucida Vulturis adstat;
1263  Quique tulit quondam delphinus Ariona ponto.

1478  Serius occumbunt: tum demum, ubi utrique reversi
1479  Hac ratione viae Tellurem denique, quantum est
1480  Longa, peragrarint, illos vidisse dierum
1481  Plus unam, pariterque hos una luce minores
1482  Esse fatereris: fieri quod posse negares,
1483  Haec si plana foret Tellus, fierique necesse est
1484  Si convexa sit, et circumflectatur in orbem.

169  Denique Tellurem Lunam Stellasque vagantes
170  Tertia constituunt Elementa. His plura negamus
171  Esse opus ad rerum Naturam: namque tuamur
172  Convestire sua cum Solem et Sidera luce
173  Omnia, luminibus caelum praebere meatum,
174  Rejicere at lumen Terram Stellasque vagantes;
175  Nonne tibi totidem naturas Principiorum,
176  Unde tria haec constent, reperire

452  Sic fuit, ut toto langueret pallidus anno,
453  Et nitidum obscura ferrugine tingeret Orbem,
454  Curia Caesareo quondam cum sparsa maderet
455  Sanguine: proin moesta tenuem cum luce calorem
456  Fundebat caelo; gravis ut caligine densa
457  Desuper incumbens horreret frigidus aër,
458  Et non percoctis squallerent frugibus agri:
459  Visus item Sol est per

ingenti percita motu,
491  Immersasque tegent: lucem tum protinus Astrum
492  Exeret haud maculis obstantibus interceptam.
493  De genere hoc visum est in Sidere Cassiopeae
494  Astrum luce novum majori ardere, sereno
495  Quam micat Idalium, mage cum nitet, aethere Sidus.
496  Haec nova tum lucis species objecta repente
497  Mira videbatur; tantum ut propter novitatem

adeo, ut corpus videtur prorsus opacum.

570   Hinc tibi perfacili poterit ratione patere,
571  Constare unde queant palantia Sidera tellus
572  Lunaque et insueta fulgentes luce Cometae.
573  Sed primo, supera paulo quae dicta, revolve.
574  Nimirum quod, quae a media regione remotae
575  Vorticis, has partes propioribus esse

643  Proin, quoniam longos in Solem tarda revertunt
644  Post annos, neque tum, cum jam rediere, videri
645  Interdum a nobis possunt, sive obruta Solis
646  A radiis, nostro seu luce extantia caelo;
647  Non bene conveniunt, quae sunt servata, queamus
648  Per caelum ut certos horum deprendere motus.
649  Propterea possis quoque dicere, corpora circum
650  Multa

651  Non tamen immoto, sed Solem obeunte manentem;
652  Rapte quoque ut lunam Tellus vehit: illud at ingens
653  Non posse ob spatium, quo jam procul usque recessit
654  Disjunctum, tenui dispersa luce videri.
655  Haud alio apparent ergo illi tempore nobis,
656  Quam cum se a nostra propiores parte revolvunt,
657  Demittuntque; latent immenso caetera caelo.

672  Hi tractus longum, prope cum Sol, crescere semper
673  In spatium, et partem caeli comprendere magnam;
674  Cum procul est, contra curtato incedere tractu
675  Per caelum, et longa decrescere luce: sed usque
676  Est opus adversa ut Solis regione feratur
677  Fumida materies visque exhalata vaporum:
678  Nam motu acquirunt levitatem, ut scandere

fulgentes ultra vaga Sidera distent:

705   At vehementer in his vitium hoc fuge, quod tibi pacem
706  Delibare animi queat et turbare timore;
707  Nimirum dira ne credas luce Cometas
708  Vertere Regna, famem portendere, certaque Regum
709  Funera pestiferamque luem terraeque tremores
710  Insolitos, et quae, genus hoc, sunt caetera, vulgus

718  Corda, neque incassum caelo apparere putarent,
719  Dirum si quid in hoc terrarum protinus orbe
720  Acciderat, bellum caedes morbique famesque
721  Funeraque, ex illa repetabant luce coortum.
722  At cur non aliquid laetum, quod deinde sequatur,
723  Fulgori referant inopini luminis ejus?
724  Tempore cum nullo terrae regionibus ullis
725  Non interveniant

775  Astra, vago cursu quae caelo cumque feruntur,
776  Atque obeunt rapido volventem turbine Solem.
777  Nimirum Saturnus et altus Juppiter et Mars
778  Terraque fulgentique Venus nitidissima luce
779  Proximus et Solis medio Cyllenius igni
780  Ante fuere, velut Sol est modo fixaque caelo
781  Sidera, quae proprio rutilantia Vortice perstant.

834  Qua quondam, fluidum dum Tellus constitit Astrum.
835  Propterea ratione pari quoque Sidera volvi
836  Caetera se circa reputes errantia caelo:
837  Adde quoque et longa fulgentes luce Cometas,
838  Quorum cauda, vapor nempe exhalatus ab illis,
839  Nigranti interdum distingui haud simplice filo
840  Cernitur, oppositam quod ab una transit ad oram;
841  Indicat

1529  Et varios sinuat flexus, quocumque jubetur;
1530  Interea crepitus crebros ciet, et vomit ignes
1531  Undique navalis velut in praeludia belli.
1532  Adde quod in tenebris tenui candentia luce
1533  Corpora saepe videntur, inest queis mira potestas,
1534  Ut cum materie, quae tum de corpore migrat
1535  In corpus, pariter migret lux et calor una.
1536  Scilicet et vitrum

1585  Hic ego non memorem vestras, opera inclita, laudes;
1586  Quandoquidem quacumque patet non barbara tellus,
1587  Et quacumque dies Doctrinae splendidus ortus,
1588  Nomina vestra sua decorum cum luce feruntur,
1589  Aeternisque vigent monumentis insita Famae,
1590  Atque suo inscribens sacravit Gloria templo.
1591  Jam quoniam per vos licet esse, ut dicar Amicus
1592  Vester

689  Est quoque plantarum ut foliis haerescere guttas
690  Cernamus multo illarum ex sudore coortas,
691  Perpetuo liquidas qui fluctu expirat in auras
692  E venis, ubi hiant patulae: nec luce videntur;
693  Nam Sole et ventis tenuis dispergitur humor:
694  Verum in lacrymulas collectus nocte silente
695  Per frondes, illic, qua scilicet exit, inhaeret,
696  Non alibi, ut

ultro
1119  Accipiter, volucremque super sonat aere trementem,
1120  Jamque tenet: capitur suavis mihi praeda Coturnix.
1121  Quam juvat hoc fessum sub pondere jamque cadente
1122  Luce redire domum, et Sociis ostendere praedam!
1123  Sed jam quod superest, hos praeter, caetera quae sunt
1124  Nomina Ventorum, Nautis dicenda relinquo.
1125  Quidam sunt, certis qui terrae oriuntur in oris.

1309  Primi materies rapidissima tantum Elementi
1310  Ni comitetur: eo partes dissolvere debet
1311  Protinus ingressu, motuque agitare furenti,
1312  Ferventemque ciere, licet sine luce, calorem.
1313  Sic foenum in cumulum congestum colligit Ignem,
1314  Cum viride aut humens est, in cineremque solutum
1315  Labitur; et campis sic terra cadavera apertis

de nube repente,
1457  Qua via secta, per angustos exire meatus,
1458  Concitus hoc debet violento denique motu
1459  Accendi, et volucri caeli loca tingere luce.
1460  Hac ratione tibi densa inter nubila fulgit.
1461  Saepe etiam innubi per noctem fulgere caelo
1462  Vidimus aestivam sonitus terrore sine ullo:
1463  Quandoquidem quos

1460  Hac ratione tibi densa inter nubila fulgit.
1461  Saepe etiam innubi per noctem fulgere caelo
1462  Vidimus aestivam sonitus terrore sine ullo:
1463  Quandoquidem quos sustulerat Sol luce vapores,
1464  Frigore nocturno densati forte per auras
1465  Accenduntur, uti subitas tum serpere flammas
1466  Huc illuc caelo videamus saepe sereno.
1467  Si tamen ille cito

1532  Auras quae circum fremitu resonante repulsas
1533  Discutiunt, agitantque, impendentemque superne
1534  Attenuant nubem, perscinduntque: ilicet illa
1535  Cum tonitru horrisono Fulmen de luce corusca
1536  Mittit, ut id Divûm violento vulnere signa
1537  Delabens confringat, et aris demat honorem.
1538  Praeterea sunt et, Fatuos quos dicimus, ignes.
1539  Hos tacita

3  Scilicet ipse suo se lumine condit, ut ejus
4  Fulgoris nequeant acies vim ferre tuentum.
5  Haud tamen idcirco non rebus in omnibus ipsum
6  Cernimus, effusa quas irrigat undique luce
7  Aetheris ex oris, varioque nitore colorum
8  Imbuit efficiens, ut possint quaeque videri.
9  Apparet certis at multo clarior idem
10  In rebus; muro velut in laevore

expellit, et ejicit extra.
373  Aspice, fortuita resoluta sub arbore membra
374  Quam subito facilis Sopor irriget Agricolarum,
375  Qui durum imperium vertendae vomere terrae
376  Luce exercebant tota; cum saepe rubenti
377  Interea insomnes noctem jactentur in ostro,
378  Latrantesque canes et rarae murmura vocis
379  Nequidquam culpent Reges rerumque Potentes.

965  Aure magis cupida, quodcumque illabitur illinc:
966  Istud namque melos speciem illam munere Divûm
967  Impressam in nobis, quae saepe obducta lateret,
968  Suscitat, atque locat manifesta in luce videndam,
969  Unde rigat Mentes ubertim dia Voluptas.
970  Objicit hic sese quiddam mirabile nobis:
971  Namque fac, una cavae testudinis excita pulsu
972  Chorda tremat,

1096  Motus hic ad molles per nervum immittitur oras,
1097  Mens ut possit eo voces audire Sonosque.
1098  Quod superest, Visus naturam percipiamus:
1099  Et quia, quae Visum feriat, res luce videntur;
1100  Si bene naturam, quam multo ostendimus ante,
1101  Lucis mente tenes, quid ab illa profluat, audi.
1102  Primo cum radii densatum in corpus aguntur,
1103  Protinus

1300  Egreditur, geminis paulum se frangat ibidem
1301  Ipse locis: porro canam haud procul inde papyrum
1302  Constituit, radium quae vitro denique sistat
1303  Transmisso. Tum vidit eam nec luce rotunda
1304  Fulgentem, parvi claram nec imagine Solis;
1305  Vidit at oblongam super extensamque figuram
1306  Multorum vario tingi fulgore Colorum.
1307  Imus inardebat Rubro

1309  Caeruleus Color; at Violae lux pallida summa est.
1310  Aspexit etiam, quae tenuia particularum
1311  Transmisso in radio volitant corpuscula, tingi
1312  Diversa inter se variorum luce Colorum;
1313  Ima rubere quidem, Violae pallescere summa
1314  In morem, medios media ipsa referre Colores.
1315  Quare hoc? nimirum quia claro in lumine Solis
1316  Diversa inter

1329  Cujus particulas retro jacit extima rerum
1330  Ex sese facies, ut lux rubicunda pyropi est,
1331  Propterea, quoniam vix ullos ille Colores
1332  Reflectit, praeter viva quam luce rubentes.
1333  Quantum ultra Mens illa Viri foecunda repertis
1334  Processit? quid non praeclaris extudit ausis?
1335  Quid non divina meditando protulit arte?
1336  Atque equidem,

aquaї
1405  Ingresi radii: quod idem pila vitrea montrat,
1406  Si suspendatur paulo tamen altius, ante
1407  Quam suspensa fuit, quoniam transire videtur
1408  Paulatim saliens a rubra luce per omnes
1409  Exinde at fuscos mage pallidulosque Colores.
1410  Ire coronatum Solem Lunamque videmus
1411  Interdum, et varios ambire utrumque Colores;
1412  E tenui speciem

1466  Significant, Oculis transmissum est quidquid apertis.
1467  Utque ea, quae dico, constent manifesta, nec ulla,
1468  Ni temere, a quoquam possint ratione refelli;
1469  Obstructis foribus semota luce diei
1470  Coeca domus tenues tantum per tenue foramen
1471  Admittat radios; qui protinus excipiantur
1472  Convexo hinc illinc a vitro: proinde videbis
1473  Haud procul inter se

1567  Lens humoris inesse nimis convexa videtur.
1568  Et removere Senes Oculis quia cernimus ipsis
1569  Corpora, quae aspiciunt, vi luminis uberiori,
1570  Est opus, haec niteant, et multa luce diei
1571  Collustrata: minus sed lucis egere fatendum est
1572  Contra, qui possunt tantum propiora tueri:
1573  Illi proinde vident quoque coeca nocte vagantes,
1574  Queis

1622  In tenebris patefit tenuique in lumine lucis
1623  Latior: in claro contra fulgore diei,
1624  Namque ita servatum est, radios arctatur ob acres.
1625  Proin subito in nigras si clara a luce cavernas
1626  Commigremus, erit, primo nil cernere ut intus
1627  Possimus, quoniam subito latescere non quit
1628  Pupula: quapropter tenues paucique

1638  Acer vi magna splendor, gignitque dolorem;
1639  Propterea forsan, teneras quia Solis adurit
1640  Lux Oculi fibras, vitant Solemque diemque
1641  Noctis Aves coecis intectae luce latebris.
1642  Hinc dubia plus luce vident, neque lumina Solis
1643  Clara ferunt alti, nimium quibus ampla patescit,
1644  Et nequit arctari sat Pupula: latior esse
1645  At quibus

dolorem;
1639  Propterea forsan, teneras quia Solis adurit
1640  Lux Oculi fibras, vitant Solemque diemque
1641  Noctis Aves coecis intectae luce latebris.
1642  Hinc dubia plus luce vident, neque lumina Solis
1643  Clara ferunt alti, nimium quibus ampla patescit,
1644  Et nequit arctari sat Pupula: latior esse
1645  At quibus haud possit contra nimis arcta, necesse est,

1643  Clara ferunt alti, nimium quibus ampla patescit,
1644  Et nequit arctari sat Pupula: latior esse
1645  At quibus haud possit contra nimis arcta, necesse est,
1646  Hi mediae valeant Oculis in luce diei;
1647  Languidior porro tenebras lux inferat atras.
1648  Corpore Sol nobis majori Lunaque multo
1649  Esse videtur, ubi caeli jam finibus haerent
1650  Extremi, quo se tollunt

202  Impia, praeclaro quam indignam munere rentur.
203  Quin et proinde malis praeclari majus Honores
204  Dedecus adjiciunt; quoniam magis impia facta
205  Sublimem multa patefactae luce diei
206  Nequitiam illustrant, melius quae ignota lateret.
207  Propterea dignos num cultu, propter Honores,
208  Indignos quos remur Honoribus, esse putandum?
209  Quae magis ut

quietum
252  Sit fatius, velle imperio quam regna tenere.
253  His permulta potes vetera atque recentia rebus
254  Suppeditare tibi (scis namque) exempla probandis;
255  Donec luce palam constet non esse Potentes,
256  Quos penes imperium populorum est. Parte revolve,
257  Si vacat, ex alia quoque rem, et sic inspice mecum.
258  Dicere Felicem nequeas summeque Potentem,

459  Sic quoque laetitiis, age, nostra attollere magnis
460  Mens, omnia cui summa Boni jam cognita Finis.
461  Inspice, quo tendas, et recto siste viaï
462  Tramite te, certumque in caelum luce sub illa
463  Perge iter, ut simmae tandem felicia pacis
464  Littora contingas. Auras, age, posce faventes.
465  Nunc tibi cum summi jam meta novissima Finis
466  Constet, ad hanc

sit natura Bonique,
588  Quaeque Mali, et quanto inter se discrimine distent
589  Prava aliis. Ex hoc igitur cognoscimus omnes
590  Indocti doctique (docet Natura superna
591  Nunquam luce carens) fugienda petendaque quae sint.
592  Prima tibi aeternae Praescriptaque Scitaque Legis
593  Sunt ea, quae memori fac pressa in pectore semper
594  Fixaque sint, tota vi mentis et impete cordis

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report