Bibliographic criteria: none
(All documents)
Search criteria: luce
Your search found 1022 occurrences
More search results (batches of 100) 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Retrieve all occurrences (This may take some time to download) Click here for a KWIC Report
Occurrences 706-764:
706. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 17 |
Paragraph |
Section]
summus Olympo,
1.11 Phoebe, nites, naturae aditus tu pande repostos
1.12 Divinumque immitte jubar, tu suffice venam
1.13 Te dignam! Tua res agitur, seu lumina terris
1.14 Ipse neges, solita seu fraudes luce sororem.
1.15 Tuque adeo Aonias inter 3
mihi maxima divas,
1.16 Uranie, terras quae dedignata jacentes
1.17 Alta petis cursu et caput inter sidera
707. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 21 |
Paragraph |
Section]
1.70 In tenui immensas dispersa per aetheris oras
1.71 Tolluntur coelo atque humili a Tellure recedunt.
1.72 Quae 6
saliunt semper tremulaque in luce coruscant
1.73 Tenvibus et radiis ut acutae cuspidis ictu
1.74 Percellunt oculos rutilantia, semper eosdem
1.75 Inter se positus atque intervalla tuenti
1.76 Objiciunt certa et nullum mutata per
708. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 27 |
Paragraph |
Section]
1.182 Insinuat, jam se Phoebo sublimior effert.
1.183 Tum Mavors, tum deinde Jovis tardique parentis
1.184 Assurgit coelo sydus. Jamque alta recedunt
1.185 Post Phoebum multaque latent in luce diei,
1.186 Jam Phoebo adversum percurrunt aethera et umbram
1.187 Obscurae clarant noctis tristesque tenebras.
1.188 Phoebum 12
etiam ardenti ferales
709. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 29 |
Paragraph |
Section]
1.222 Affixi lateri gressumque sequuntur herilem
1.223 Spectanti et dominos mille inter sydera signant.
1.224 Ille etiam, regno quamquam dejectus adempto,
1.225 Gestat adhuc immanem et multa in luce coruscam
1.226 Ingentis damni, solatia parva, coronam.
1.227 Huic gemmis distincta chlamys variataque fusco
1.228 Plurima coeruleo praecingit fascia pectus.
1.229 Ergo suae natum vittae patremque
710. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 29 |
Paragraph |
Section]
aethere frontem
1.236 Sydera sanguineo paene omnia lumine vincit
1.237 Insultans. At mox vectus procul aethera in altum
1.238 Mitescit sensim positoque colore minisque
1.239 Vix aequat stellas tenui jam luce minores.
1.240 Alma 17
Venus nunquam media tibi nocte nec unquam
1.241 Adversa Phoebo coeli de parte nitebit.
1.242 Hesperus (ut sero occiduas cum
711. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 31 |
Paragraph |
Section]
imo in margine coeli
1.269 Erumpit primo seu vespere sive furentes
1.270 Cum jam Solis equos currumque Aurora paravit
1.271 Et roseos puro profudit ab aethere flores.
1.272 Vividus at multa vicinae in luce diei
1.273 Frustra fallaces quaerentem condere vultus
1.274 Ostendet fulgor, radiorum et cuspis acuta
1.275 Prodet perreptantem et inania furta parantem.
1.276 At Phoeben sudo quis non agnorit
712. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 |
Paragraph |
Section]
et procul avia calles
1.576 Ire per obliquos diversaque tendere cursu
1.577 Aspicis et flamma magis usque ardere minaci
1.578 Fumantesque procul caudas protendere, dum se
1.579 Vicinae demum condant in luce diei.
1.580 At contra incurvos gressum sinuare per arcus
1.581 Exortu primo densosque e faucibus ignes
1.582 Evomere et longos olim praemittere fumos;
1.583 Tum recto sensim discedere tramite et
713. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 63 |
Paragraph |
Section]
sydera: Majae
1.880 Progenies, pulchri pulcherrima mater Amoris,
1.881 Sanguineus Mavors et Jupiter et procul alto
1.882 Postremum claudens agmen Saturnus Olympo
1.883 Nocturnasque nitent aliena luce per umbras.
1.884 Illo etiam diri repetunt e fonte cometae
1.885 Sanguineum jubar ac Phoebeo lumine crines
1.886 Phoebeoque trucem perfundunt lumine caudam.
1.887 Ni faciant, fuscis horrescant atra
714. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 63 |
Paragraph |
Section]
frontem: nox horrida vultum
1.896 Turpat ibi atque intra nigrantia viscera regnat.
1.897 Sic alii, sic Phoebe etiam, qua parte nitenti
1.898 Objicitur fratri, fulget lucemque remittit,
1.899 Altera luce caret facies et corpus opacum est.
1.900 Nonne 49
vides, positos cum sensim mense novato
1.901 Instaurat progressa ignes summoque videndam
715. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 65 |
Paragraph |
Section]
falcis
1.915 Conspicimus geminosque apices dorsumque recurvum.
1.916 Ast ubi Memnonium rapidas deflexit ad orbem
1.917 Diva rotas, toto fratri contraria coelo,
1.918 Tum vero illa eadem facies, quam luce corusca
1.919 Irradiat Phoebus, terras quoque despicit. Inde
1.920 Plena nitet fratremque refert et discutit umbras,
1.921 Non quod clara magis mage denso effulgeat igne,
1.922 Sed quia, qua clara
716. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 77 |
Paragraph |
Section]
imitarier atque
2.62 Surgentis primo Phoebes nova cornua mense.
2.63 Quae disjuncta magis, majorem e fronte nitenti
2.64 Suspectant partem, pleno postrema fruuntur
2.65 Lumine et intactae fulgent in luce diei.
2.66 Eois 4
rutilum Titan caput altus ab undis
2.67 Extulerat dudum ac medium properabat ad orbem,
2.68 Cum subito prima obductum nigrescere
717. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 |
Paragraph |
Section]
tibi si latitat puroque nigrescit Olympo,
2.115 Est aliquid medium, quod sese opponat et umbram
2.116 Corpore nigrantem longe protendat opaco
2.117 Atque alios tenebris populos involvat et alma
2.118 Luce alios tenuesque auras errantiaque astra
2.119 Posse frui plenoque sinat perfundier igne.
2.120 Non secus ac multa procerum comitante caterva
2.121 Per medias si forte vias insignis in ostro
718. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 |
Paragraph |
Section]
vastas distant disjuncta per oras
2.133 Et rutilant splendore pari nosque inter et ignem
2.134 Phoebeum subeunt nunquam, ac si forte subirent,
2.135 Haud fusco ardentem celarent lampada velo.
2.136 Luce quidem 8
Phoebi fulgent errantia, dium
2.137 Suspectant qua fronte jubar gremioque sub imo
2.138 Aversoque horrent penitus nigrantia dorso.
2.139 Nec
719. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 101 |
Paragraph |
Section]
vultus,
2.499 Haud impune extenti oculos defixeris ori
2.500 Et vincas tanta vultum te *
* corr. ex se luce tuentem.
2.501 Sunt qui reflexum placida tueantur in unda.
2.502 Nam jubaris pars magna subit perque intima aquai
2.503 Viscera distractum et fundo restinguitur imo.
2.504 Pro puris alii lymphis et
720. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 129 |
Paragraph |
Section]
vultum
3.324 Inficiat, qua se, dum deficit, abdat in umbra.
3.325 325 Verum age, quo, posita penitus formidine, mentem
3.326 Firmare atque fidem possis adhibere canenti
3.327 Certius et causas in aperta luce videre,
3.328 Contemplare vigil mecum, quae tempora poscant,
3.329 Quos nexus inter Phoebi divaeque labores
3.330 330 Hae causae, quinam constet defectibus ordo.
3.331 Namque ubi cognoris, quidquid
721. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 155 |
Paragraph |
Section]
lumine tanto
4.15 15 Sydera, quae condis praesens, rutilare per umbram
4.16 Mersus aquis tectusve polo permittis et idem,
4.17 Dum procul et campos et crassas aeris auras
4.18 Irradias, reflua perfundis luce tenebras
4.19 Dimidiaque licet velatus fronte rigentes,
4.20 20 Quantum fas, oculo fibras distendis in imo,
4.21 Huc ades et trepidum praesenti numine vatem
4.22 Usque rege atque novas in carmina
722. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 157 |
Paragraph |
Section]
rutilare per auras
4.39 Sydera, sed tantum quae sydera nocte serena
4.40 Plenius aerios collustrant lumine tractus.
4.41 At nitidus Phoebi obductam circum undique frontem
4.42 Annulus aurata perfusus luce coronat.
4.43 Ille quidem, ardentis qua parte latentia spectat
4.44 Ora dei interior, clarus magis; altior idem
4.45 Qua sese attollit rutilaque a fronte recedit,
4.46 Languescit sensim atque levi
723. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 157 |
Paragraph |
Section]
procul ilicet omnis
4.55 Annulus atque omnis rhombi pallentis imago
4.56 Effugit ex oculis; mox astra sequuntur et ante
4.57 Quam medium puro Titan caput efferat axe,
4.58 Plena fere claraque dies in luce refulget.
4.59 Horum principia et causas si nosse latentes
4.60 Quasque cupis, primum expediam, quid fulgidus ille
4.61 Annulus ac tenui pallens sit lumine rhombus.
4.62 Sunt
724. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 159 |
Paragraph |
Section]
capillus
4.89 Lucis particulis utraque e parte repulsis,
4.90 Illius umbra tibi plus aequo excrescet, at ipsa
4.91 Adductis introrsum aliis, minus atra minusque
4.92 Tristis erit variaque asperget luce tenebras.
4.93 Lamellas 6
tenues etiam interponere mos est
4.94 vel geminas cultrorum acies spatiisque remotas
4.95 Inter se paribus paulatim adducere,
725. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 161 |
Paragraph |
Section]
Lucidus in geminas tractus discerpere partes:
4.111 Jam nullis recta radiis pergentibus umbra
4.112 Densior in medio exoritur; quae restat utrumque
4.113 Ad latus, inflexa generatur fascia luce.
4.114 Ergo etiam 7
Solis radios, queis cingitur orbis
4.115 Celantis fratrem Phoebes, dum viribus isdem
4.116 Deflexi internas subeunt circum undique
726. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 163 |
Paragraph |
Section]
4.161 Arctior usque foret digiti centesima quam pars.
4.162 Nullum etenim, incurvo aut Phoebes de margine, punctum
4.163 Sive quod assurgat magis atque a margine distet
4.164 Longius, inflexa percellet luce tuentem.
4.165 Nam quaecumque oculis pars dorsi obvertitur, illa
4.166 Lumine fraterno viduata nigrescat, oportet.
4.167 At spatium a dorso protentum longius alto
4.168 Vi radios flectente caret,
727. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 169 |
Paragraph |
Section]
vertice ab alto
4.294 Orbis, quo vehitur Phoebe, despectet in ima
4.295 Telluris facie campos, maria ampla lacusque
4.296 Affusos vallesque imas et culmina montium
4.297 Edita, inaequali tueatur perlita luce
4.298 Singula, dum puro late pellucida coelo
4.299 Aeris aura nitet, quae, nubibus obruta densis
4.300 Dum tegitur facies Terrae, indiscreta niterent
4.301 Omnia et aequali
728. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 171 |
Paragraph |
Section]
4.298 Singula, dum puro late pellucida coelo
4.299 Aeris aura nitet, quae, nubibus obruta densis
4.300 Dum tegitur facies Terrae, indiscreta niterent
4.301 Omnia et aequali confusa in luce laterent
4.302 Atque idem, gelido loca quae sub cardine duram
4.303 Persensere hyemem nivibusque albentia candent,
4.304 Clara magis quam vere novo aut aestate videret
4.305 Ardenti, cum se nivibus
729. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 |
Paragraph |
Section]
nitet annulus alte
4.550 Victor et obscuro se rhombus prodit Olympo.
4.551 His animadversis 30
, cur et radiantia coelo
4.552 Protinus erumpant multaque in luce coruscos
4.553 Attonitis vultus ostentent sydera terris,
4.554 Jam nullus labor est, paucis adverte, docebo.
4.555 Ne tibi sydereos sero jam vespere nasci,
4.556 Mane perire ignes quisquam
730. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 |
Paragraph |
Section]
ostentent sydera terris,
4.554 Jam nullus labor est, paucis adverte, docebo.
4.555 Ne tibi sydereos sero jam vespere nasci,
4.556 Mane perire ignes quisquam persuaserit auctor.
4.557 Nocturnas qua luce micant tremebunda per umbras
4.558 Astra, micant summo dum fervet in aethere Titan
4.559 Arduus atque diem curru circumvehit alto.
4.560 Ut crines tamen ipse suos rhombumque coronamque
4.561 Obruit
731. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 187 |
Paragraph |
Section]
4.603 Pervigil ac primae post sera crepuscula noctis
4.604 Aurigam fulgentem humeris nigrumque per axem
4.605 Ingenti dextra quatientem immane flagellum.
4.606 At rutilum frustra jam plena in luce diei
4.607 Effundente jubar Phoebo, se lucida Cycni
4.608 Sistebat cauda atque oculos urgebat acutos.
4.609 Nobile 33
nunc eadem qua surgit Ariminum
732. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 187 |
Paragraph |
Section]
4.619 Hinc subito immitis diffusa incendia flammae
4.620 Totque inde eversas urbes, tot sanguinis amnes
4.621 Effusi ac tantos confusae stragis acervos.
4.622 Hic ergo, hic eadem in plena nunc sydera luce
4.623 Suspecto et Phoebi nil curo ardentia tela.
4.624 Testis ades, 34
gentis decus immortale Garampae
4.625 Et patriae, Francisce, decus, quem flore
733. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 207 |
Paragraph |
Section]
regna frequentes
4.1018 Jam subeunt. Ollis oculos aeterna beatos
4.1019 Lumina divinumque jubar radiique perennes
4.1020 Molliter illapsi irrorant aspergine dulci
4.1021 Aeternaque animos demulcent luce beatos.
4.1022 O mihi diffractos circum qui protinus artus
4.1023 Dissolvat reparetque! Choris felicibus o qui
4.1024 Misceat elatumque recluso importet Olympo
4.1025 Et
734. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 211 |
Paragraph |
Section]
plenumque, latente
5.5 5 Dimidio quanquam ore, diem, te, diva triformis,
5.6 Te canimus niveos prima Telluris ab umbra
5.7 Pallentem vultus, tum sive sub axe latentem
5.8 Nigranti raptamque oculis seu luce maligna
5.9 Perfusam late et turpi caligine foedam.
5.10 io Tu digitos mihi, tu plectri resonantia eburni
5.11 Fila move cantumque rege et non impare versu
5.12 Ipsa tuos praesens da pandere, diva,
735. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 213 |
Paragraph |
Section]
se corpus opacum
5.51 Objicit, infractas dorso consistere, et ultra
5.52 Quod superat, vacua spatium rarescere ab aura.
5.53 Id spatii, virgas inter quod restat inane,
5.54 Nonne vides, omni viduatum luce carebit
5.55 Et penitus tenebris mersum nigrescet opacis.
5.56 Quod dextra laevaque ictus persensit, inani
5.57 Accedat spatio quantum libet, aureus olli
5.58 Objice summoto plena luce ingruet
736. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 213 |
Paragraph |
Section]
omni viduatum luce carebit
5.55 Et penitus tenebris mersum nigrescet opacis.
5.56 Quod dextra laevaque ictus persensit, inani
5.57 Accedat spatio quantum libet, aureus olli
5.58 Objice summoto plena luce ingruet imber.
5.59 Nam referunt radios virgae, quem abrumpit opaci
5.60 Dorsum obicis, non ille ultra progressus ad umbram
5.61 Pertinet. Ast alius, quamvis sit proximus olli,
5.62 Progreditur
737. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 |
Paragraph |
Section]
5.72 Lumine summoto penitus, densissima regnat.
5.73 Quae totum Titana vident speciemque rotundae
5.74 Libera prospectant frontis loca, lumine gaudent
5.75 Perfusa integro plenaque in luce nitescunt.
5.76 Sunt alia in medio, quae partem e fronte nitenti
5.77 Aspiciunt, partem interjecta obstacula condunt.
5.78 Hic tenebris rutilum lumen miscetur opacis,
5.79 Hic tibi confusae dubius
738. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 |
Paragraph |
Section]
proxima limbo,
5.84 Par umbrae similisque, jubar vix excipit ora
5.85 Solis ab extrema. Tum quo magis inde recedit,
5.86 Clarescit magis et media qua parte nitentis
5.87 Prospectat media ora dei, jam luce potenti
5.88 Emicat et pleno vix quidquam a lumine distat.
5.89 Ipsa 6
autem, objecti qua proxima corporis umbra
5.90 Exoritur dorso, tenui cur tramite
739. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 |
Paragraph |
Section]
tecti sive alti culmina montis
5.98 Perradunt perguntque agiles, tu mente sagaci
5.99 Contemplare duos: qui nempe a vertice summo
5.100 Promicat et fundo contra qui erumpit ab imo.
5.101 Ille, alma a luce incertus qui distinet umbram
5.102 Nigrantem limes, radiis concluditur istis,
5.103 Inter utrumque jacens: tristi prior imminet umbrae,
5.104 Contingit pleno loca lumine laeta secundus.
5.105 Illi
740. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 227 |
Paragraph |
Section]
usque oculis. Primusque tuentem
5.315 Postremusque fugit pallor; lucem inter et umbram
5.316 Nam media, igniferi tantum qua respicit orbis
5.317 Cynthia dimidium (reliquum rapit invida Tellus),
5.318 Luce tamen tanta imbuitur tamque aurea vultu
5.319 Emicat, ut pleno vix quidquam a lumine distet.
5.320 Ergo ubi pallentem longum suspexeris atque
5.321 Intentos in frontem oculos defixeris haerens,
741. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 |
Paragraph |
Section]
figuram.
5.479 Exceptos aurae radios jaculantur et imos
5.480 Respergunt Terrae tractus oculosque tuentum.
5.481 Partem 25
igitur densi suscepta e luce vapores
5.482 Dispergunt, sed partem etiam intra viscera condunt.
5.483 Namque calent Phoebo expositi. Lux multa latentes
5.484 Permeat anfractus crebrisque reflexibus errat
5.485 Discurrens; tenues
742. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 237 |
Paragraph |
Section]
perurit.
5.502 Nam quo se terris magis erigit aethera in altum
5.503 Arduus, hoc obliqua minus breviorque per auras
5.504 Detinet aerias radios via. Proinde minorem
5.505 505 Immissa objecti partem de luce vapores
5.506 Dispergunt conduntve sinu; via longior obstat
5.507 Obliquis contra radiis illaesaque coeptum
5.508 Pars tenuis cursum tenet atque obstacula vincit.
5.509 Hinc et,
743. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 241 |
Paragraph |
Section]
geminosque apices atque intima Terrae
5.582 Viscera pervadens idem secat axis utrumque.
5.583 Terrai circum conradit flexile dorsum
5.584 Interior, densa et penitus nigrescit ab umbra
5.585 Luce carens, sumini exterior legit aeris auras
5.586 Et non inflexos Phoebeae lampadis ignes
5.587 Distinet. At spatium, teretes quod clauditur inter
5.588 Conorum facies, jubar excipit aere flexum,
744. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 247 |
Paragraph |
Section]
ore,
5.686 Haud conum inversum attinget. Cum tota subibit
5.687 Nigrantes umbrae tractus, pertinget ad oram
5.688 Illius extremam irrumpens ac duplice primum
5.689 Incipiet frons anterior clarescere luce.
5.690 Ac pariter prima cum diva emergere fronte
5.691 Coeperit a primo, inversum postrema relinquet
5.692 Frons conum et duplici perfusos lumine campos.
5.693 His animadversis, jam
745. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 247 |
Paragraph |
Section]
immerserit orbe
5.703 Diva means, tum prima iterum clarescere fronte
5.704 Incipiet magis atque magis penitusque nigranti
5.705 Horrebit gremio squalens. At limbus uterque
5.706 Uberiore atras perfundet luce tenebras.
5.707 Nam duplici anterior radios ex aeris ora
5.708 Colliget; at summo excipiet vix aere flexos
5.709 Posterior, densis tenuata vaporibus aura
5.710 Qua caret, immissos et vix intercipit
746. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 249 |
Paragraph |
Section]
aere nubes
5.741 Hac, illac circumvolitant ac partibus isdem
5.742 Jam nebulae rapiunt jubar et jam fronte serena
5.743 Laeta dies sine faece nitet, saepe ordine nullo
5.744 Ipsa etiam Lunae facies, qua luce retorta
5.745 Tingitur et caeca penitus qua nocte nigrescit.
5.746 At numquam 41
aut prima cum vix immergitur umbra
5.747 Cynthia, vel summam cum jam
747. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 251 |
Paragraph |
Section]
poterit frustrare oculos supera alta tuentum.
5.760 Nempe illuc quacumque infractum ex aeris ora
5.761 Deberet properare jubar, si nubila ubique
5.762 Opponant sese et cursum interjecta morentur,
5.763 Luce carens tenebris se diva recondet opacis.
5.764 Quin axem 42
licet ad medium circum undique gyro
5.765 Deflexum immani tendat jubar, axe sub ipso
748. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 271 |
Paragraph |
Section]
et inde
6.175 Nomen habet: fusco sordescit turbidus ore
6.176 Ille quidem noctemque refert tenebrasque nigrantes
6.177 Ac demum in caecam paulatim desinit umbram.
6.178 Fors etenim lento tardus pede; luce maligna
6.179 Vix urget spectantum oculos viresque trahentes
6.180 Ante alios sentit rectoque a tramite flexus
6.181 Torquetur magis et magis omnibus unus aberrat.
6.182 Atque
749. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 277 |
Paragraph |
Section]
6.290 Disjunget triquetri frons vitri, at contrahet alto
6.291 Assimiles circum dorso curvata colores
6.292 Undique lens totidemque in puncta nitentia coget,
6.293 Quot diversa latent in plena stamina luce.
6.294 Hic age 35
jam tenuique acie pertunde papyrum,
6.295 Ut liceat, quoscumque libet, transmittere fucos,
6.296 Sive rubescentes malis viridesve
750. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 313 |
Paragraph |
Section]
in nocte jacentem
6.976 Sordentemque artus dictis compellat amaris
6.977 Insultans caecamque vocat fumoque nigrantem.
6.978 Ilia deae fastu justoque agitata dolore:
6.979 "Usque adeo furis atque aliena luce superbos
6.980 980 Ostentans," inquit, "vultus male cauta quietam
6.981 Sollicitas nec me majore effulgere nuper
6.982 Lumine, te densis meministi horrere tenebris,
6.983 Cum tacita invidia et caeco
751. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
monumentis.
5 Secundum rei ejusdem argumentum. Cum Sol deficit etiam totus, apparent planetae omnes, qui sunt supra horizontem et aliquando cometa etiam, qui Soli proximus et ejus luce obrutus delitescebat, tum primum detectus est. Jam vero omnes
planetae et cometae fulgent luce Solis, uti vidimus in adn. 48*, lib. I. Igitur Sol
pergit tum etiam illos illustrare; adeoque retinet lucem suam. Et idcirco debet
aliquid interjectum praeripere nobis ipsius aspectum.
752. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
5 Secundum rei ejusdem argumentum. Cum Sol deficit etiam totus, apparent planetae omnes, qui sunt supra horizontem et aliquando cometa etiam, qui Soli proximus et ejus luce obrutus delitescebat, tum primum detectus est. Jam vero omnes
planetae et cometae fulgent luce Solis, uti vidimus in adn. 48*, lib. I. Igitur Sol
pergit tum etiam illos illustrare; adeoque retinet lucem suam. Et idcirco debet
aliquid interjectum praeripere nobis ipsius aspectum.
753. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
2 In invocatione innuuntur eorum phaenomenorum causae. Illud lumen circa Solem,
ostendetur infra, provenire ab atmosphaera Solis, quae concipitur ut Phoebi coma.
Astra sub aspectum venirent semper, nisi nimia Solis luce obruerentur per diem;
lumen solare reflexum ab aere circumjacentibus regionibus immitente, quibus
eclipsis non est totalis, crepusculum parit in ipsa totali eclipsi. Nimia vis luminis a
dimidio etiam Sole emissi ita tendit oculorum fibras, ut majore lumine vix tendantur magis.
754. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
argumentum
hujus, in quo agitur potissimum de phaenomenis luminis, quae accidunt in Lunae
eclipsi: quid sit ille pallor, qui apparet in Luna ante umbram et cur Luna in sua
eclipsi aliquando penitus evanescat ex oculis, quod tamen rarissime accidit,
plerumque autem appareat illuminata, sed luce quadam maligna. Idcirco autem
invocatur hic ipsa Phoebe, ad quam pertinent, quae hic pertractantur.
2 Hic incipit explicatio illius, quam penumbram dicimus, quae in eclipsi Lunae
755. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
enim semper quaedam
loca post corpus opacum, ex quibus nullum videri potest punctum solaris disci,
et ibi est umbra plena. Sunt alia, ex quibus licet videre totum Solis discum, et ibi
est lumen plenum. Sunt alia, ex quibus apparet tantummodo pars solaris disci, et
ibi habetur mixtum quoddam ex luce et umbra. Quod eo est obscurius, quo minor
pars cernitur ipsius disci solaris.
5 Hic jam patet, cur dicatur penumbra, nimirum pene umbra, quo ipsam nomine
nominavi etiam in
756. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
ingenio Latinae linguae potissimum in quibusdam casibus, in quibus
mihi adhibenda fuit. Ipsa penumbra eo est obscurior, quo propior umbrae, quia eo
minor inde videri potest pars solaris disci. Ubi tamen eo jam deventum est, unde
dimidium cernitur disci ipsius, jam lux est fere ita clara ut in luce integra, juxta ea,
quae diximus lib. III. ab adn. 39(IV 17).
6 Ostenditur jam, cur penumbra corporis proximi sit arcta, et corporis remoti admodum ampla. Et
757. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
30 Ea, quae in superiore calculo assumpta sunt, jamdudum innotuerunt et astronomis et geographis, nimirum distantia Lunae a Terra, magnitudo semidiametri Terrae, longitudo coni umbrosi ipsius Terrae, quantitas refractionis horizontalis determinans decurtationem coni penitus carentis omni luce. Quod autem pertinet ad
altitudinem atmosphaerae, id perficitur ope crepusculorum. Et methodus est satis
nota, quam ego exposui in mea dissertatione de aurora boreali et in adnotationibus
ad carmen P. Noceti, de quibus mentionem feci etiam lib. III(IV) adn. 22.
758. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
quae plus luminis intercipiant ac nubes, quae illius
transitum penitus impediant, et eae sunt hac illac dispersae sine ullo ordine, satis
patet debere etiam in Luna haberi saepe mutationes luminis admodum irregulares,
ut sine ullo ordine partes aliquae illuminentur plurimum, aliae omni etiam luce
destitutae penitus nigrescant.
Fortasse et montium diversa positio turbabit theoriam. Altissima enim quaedam
montium juga, ut eorum, qui ad 4 milliaria assurgunt in America hinc et inde a Quitensi valle, ad eam altitudinem deveniunt, per quam lumen deberet transmitti
759. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
non late extendatur, apparebunt alibi fixae eodem tempore admodum vividae, quin omnino
Luna appareat. Et id quidem oportet acciderit in nonnullis casibus, in quibus eodem tempore nonnullis observatoribus Luna prorsus disparuit, dum alii longe alibi
positi eandem adhuc satis illustratam viderint luce illa per atmosphaeram transmissa. Verum aliquando fieri potest, ut Luna omne prorsus lumen amittat sita
etiam in axe umbrae, si nimirum omnis illa atmosphaerae pars, per quam radii
deberent deferri ad ipsam, densis obducta nubibus, omnes radios praeripiat.
760. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
coloratorum natura derivari posset. Haec autem philosophiae Newtonianae pars minus
sublimiore geometria indigens, vulgo etiam est notior. Quae cum ipsis quoque
puellis nota dicitur, alluditur ad Algarotti opus, quod ipse inscripsit Il Neutonianismo per le Dame, in quo is potissimum egit de luce et coloribus.
13 Newtonus invenit illud, ut innuimus supra adn. 1, radium luminis constare filis
quamplurimis diversae naturae. Quae fila ope prismatis a se invicem separata
761. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
Servat autem eundem colorem, quem primo habuit, quotcunque novas aut refractiones aut reflexiones habuerit, et, quod
infra uberius explicabitur, ubi hae proprietates, quae hic tantummodo proponuntur, confirmabuntur experimentis, si illud filum appellat ad superficiem quamcumque, quae in plena luce soleat esse coloris cujuscumque, sed appellat ipsum
solum, ad quod requiritur, ut illa superficies collocata sit in loco penitus obscuro,
ad quem nulli radii adveniant praeter illum, in illa superficie non apparebit ille
color solitus illius superficiei, sed color debitus illi filo luminis
762. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
3° illa dispositio, quam
habet quidam determinatus luminis radius ad efficiendam quandam determinatam
impressionem in organis nostri sensorii, quae quandam determinatam ideam excitet in anima, et in hac acceptione adhibetur ab opticis potissimum Newtonianis;
ac ita acceptus color est in ipsa luce. Pronum est autem videre, cur bini colores
eandem impressionem faciant, quam tantundem radiorum intermediorum; prorsus, ni fallor, ut eundem sensum excitant impositi humero bini lapides, alter unius
librae, alter trium, ac bini duarum singuli; 4° coloris nomine accipitur illa dispositio,
763. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
radii in primo ingressu in prisma separati deflectantur, dum permeant ipsam massam vitri, et iterum commisceantur. Pluribus
physicis id imposuit, ut Mariotto in Gallia, comiti Rizzetto in Italia, et ea fuit
potissima ratio, cur tandiu tam multi obstiterint egregiae huic theoriae Newtonianae de luce et coloribus, quae experimentis institutis per satis bona prismata
apud omnes academias demum jam omnino communiter recepta est.
30 Lens etiam adhibetur in ejusmodi
764. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 |
Paragraph |
Section]
quae tantummodo reprimit nonnihil
nimios Solis radios, non penitus omnes praeripit. At diameter sectionis umbrae
est fere tripla diametri Lunae, quae idcirco tota in umbram immergitur et diu in
eadem perstat. Haec physicae veritates praebent responsum Vestae, quae Dianae
reprobat superbiam ex luce aliena, nimirum recepta a Sole. Revocat in memoriam
nigrorem praecedentis novilunii collatum cum tanto suo lumine ac inutilem invidiam, qua tentaverat ipsam objectu sui corporis obscurare. Sed ob ejusdem corporis exiguam molem nihil aliud effecerat nisi moderare fulgorem nimium pallore
Bibliographia locorum inventorum
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].
More search results (batches of 100) 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Retrieve all occurrences (This may take some time to download) Click here for a KWIC Report
|