Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: luce

Your search found 1022 occurrences

More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 706-764:


706. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 17 | Paragraph | Section]

summus Olympo,
1.11  Phoebe, nites, naturae aditus tu pande repostos
1.12  Divinumque immitte jubar, tu suffice venam
1.13  Te dignam! Tua res agitur, seu lumina terris
1.14  Ipse neges, solita seu fraudes luce sororem.
1.15   Tuque adeo Aonias inter 3 mihi maxima divas,
1.16  Uranie, terras quae dedignata jacentes
1.17  Alta petis cursu et caput inter sidera


707. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 21 | Paragraph | Section]


1.70  In tenui immensas dispersa per aetheris oras
1.71  Tolluntur coelo atque humili a Tellure recedunt.
1.72  Quae 6 saliunt semper tremulaque in luce coruscant
1.73  Tenvibus et radiis ut acutae cuspidis ictu
1.74  Percellunt oculos rutilantia, semper eosdem
1.75  Inter se positus atque intervalla tuenti
1.76  Objiciunt certa et nullum mutata per


708. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 27 | Paragraph | Section]


1.182  Insinuat, jam se Phoebo sublimior effert.
1.183  Tum Mavors, tum deinde Jovis tardique parentis
1.184  Assurgit coelo sydus. Jamque alta recedunt
1.185  Post Phoebum multaque latent in luce diei,
1.186  Jam Phoebo adversum percurrunt aethera et umbram
1.187  Obscurae clarant noctis tristesque tenebras.
1.188  Phoebum 12 etiam ardenti ferales


709. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 29 | Paragraph | Section]


1.222  Affixi lateri gressumque sequuntur herilem
1.223  Spectanti et dominos mille inter sydera signant.
1.224  Ille etiam, regno quamquam dejectus adempto,
1.225  Gestat adhuc immanem et multa in luce coruscam
1.226  Ingentis damni, solatia parva, coronam.
1.227  Huic gemmis distincta chlamys variataque fusco
1.228  Plurima coeruleo praecingit fascia pectus.
1.229  Ergo suae natum vittae patremque


710. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 29 | Paragraph | Section]

aethere frontem
1.236  Sydera sanguineo paene omnia lumine vincit
1.237  Insultans. At mox vectus procul aethera in altum
1.238  Mitescit sensim positoque colore minisque
1.239  Vix aequat stellas tenui jam luce minores.
1.240  Alma 17 Venus nunquam media tibi nocte nec unquam
1.241  Adversa Phoebo coeli de parte nitebit.
1.242  Hesperus (ut sero occiduas cum


711. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 31 | Paragraph | Section]

imo in margine coeli
1.269  Erumpit primo seu vespere sive furentes
1.270   Cum jam Solis equos currumque Aurora paravit
1.271  Et roseos puro profudit ab aethere flores.
1.272  Vividus at multa vicinae in luce diei
1.273  Frustra fallaces quaerentem condere vultus
1.274  Ostendet fulgor, radiorum et cuspis acuta
1.275   Prodet perreptantem et inania furta parantem.
1.276  At Phoeben sudo quis non agnorit


712. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 47 | Paragraph | Section]

et procul avia calles
1.576  Ire per obliquos diversaque tendere cursu
1.577  Aspicis et flamma magis usque ardere minaci
1.578  Fumantesque procul caudas protendere, dum se
1.579  Vicinae demum condant in luce diei.
1.580  At contra incurvos gressum sinuare per arcus
1.581  Exortu primo densosque e faucibus ignes
1.582  Evomere et longos olim praemittere fumos;
1.583  Tum recto sensim discedere tramite et


713. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 63 | Paragraph | Section]

sydera: Majae
1.880  Progenies, pulchri pulcherrima mater Amoris,
1.881  Sanguineus Mavors et Jupiter et procul alto
1.882  Postremum claudens agmen Saturnus Olympo
1.883  Nocturnasque nitent aliena luce per umbras.
1.884  Illo etiam diri repetunt e fonte cometae
1.885  Sanguineum jubar ac Phoebeo lumine crines
1.886  Phoebeoque trucem perfundunt lumine caudam.
1.887  Ni faciant, fuscis horrescant atra


714. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 63 | Paragraph | Section]

frontem: nox horrida vultum
1.896  Turpat ibi atque intra nigrantia viscera regnat.
1.897  Sic alii, sic Phoebe etiam, qua parte nitenti
1.898  Objicitur fratri, fulget lucemque remittit,
1.899  Altera luce caret facies et corpus opacum est.
1.900  Nonne 49 vides, positos cum sensim mense novato
1.901  Instaurat progressa ignes summoque videndam


715. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 65 | Paragraph | Section]

falcis
1.915  Conspicimus geminosque apices dorsumque recurvum.
1.916  Ast ubi Memnonium rapidas deflexit ad orbem
1.917  Diva rotas, toto fratri contraria coelo,
1.918  Tum vero illa eadem facies, quam luce corusca
1.919  Irradiat Phoebus, terras quoque despicit. Inde
1.920  Plena nitet fratremque refert et discutit umbras,
1.921  Non quod clara magis mage denso effulgeat igne,
1.922  Sed quia, qua clara


716. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 77 | Paragraph | Section]

imitarier atque
2.62  Surgentis primo Phoebes nova cornua mense.
2.63  Quae disjuncta magis, majorem e fronte nitenti
2.64  Suspectant partem, pleno postrema fruuntur
2.65  Lumine et intactae fulgent in luce diei.
2.66  Eois 4 rutilum Titan caput altus ab undis
2.67  Extulerat dudum ac medium properabat ad orbem,
2.68  Cum subito prima obductum nigrescere


717. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 | Paragraph | Section]

tibi si latitat puroque nigrescit Olympo,
2.115  Est aliquid medium, quod sese opponat et umbram
2.116  Corpore nigrantem longe protendat opaco
2.117  Atque alios tenebris populos involvat et alma
2.118  Luce alios tenuesque auras errantiaque astra
2.119  Posse frui plenoque sinat perfundier igne.
2.120  Non secus ac multa procerum comitante caterva
2.121  Per medias si forte vias insignis in ostro


718. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 81 | Paragraph | Section]

vastas distant disjuncta per oras
2.133  Et rutilant splendore pari nosque inter et ignem
2.134  Phoebeum subeunt nunquam, ac si forte subirent,
2.135  Haud fusco ardentem celarent lampada velo.
2.136  Luce quidem 8 Phoebi fulgent errantia, dium
2.137  Suspectant qua fronte jubar gremioque sub imo
2.138  Aversoque horrent penitus nigrantia dorso.
2.139  Nec


719. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 101 | Paragraph | Section]

vultus,
2.499  Haud impune extenti oculos defixeris ori
2.500  Et vincas tanta vultum te * * corr. ex se luce tuentem.
2.501  Sunt qui reflexum placida tueantur in unda.
2.502  Nam jubaris pars magna subit perque intima aquai
2.503  Viscera distractum et fundo restinguitur imo.
2.504  Pro puris alii lymphis et


720. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 129 | Paragraph | Section]

vultum
3.324  Inficiat, qua se, dum deficit, abdat in umbra.
3.325  325 Verum age, quo, posita penitus formidine, mentem
3.326  Firmare atque fidem possis adhibere canenti
3.327  Certius et causas in aperta luce videre,
3.328  Contemplare vigil mecum, quae tempora poscant,
3.329  Quos nexus inter Phoebi divaeque labores
3.330  330 Hae causae, quinam constet defectibus ordo.
3.331  Namque ubi cognoris, quidquid


721. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 155 | Paragraph | Section]

lumine tanto
4.15  15 Sydera, quae condis praesens, rutilare per umbram
4.16  Mersus aquis tectusve polo permittis et idem,
4.17  Dum procul et campos et crassas aeris auras
4.18  Irradias, reflua perfundis luce tenebras
4.19  Dimidiaque licet velatus fronte rigentes,
4.20  20 Quantum fas, oculo fibras distendis in imo,
4.21  Huc ades et trepidum praesenti numine vatem
4.22  Usque rege atque novas in carmina


722. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 157 | Paragraph | Section]

rutilare per auras
4.39  Sydera, sed tantum quae sydera nocte serena
4.40  Plenius aerios collustrant lumine tractus.
4.41  At nitidus Phoebi obductam circum undique frontem
4.42  Annulus aurata perfusus luce coronat.
4.43  Ille quidem, ardentis qua parte latentia spectat
4.44  Ora dei interior, clarus magis; altior idem
4.45  Qua sese attollit rutilaque a fronte recedit,
4.46  Languescit sensim atque levi


723. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 157 | Paragraph | Section]

procul ilicet omnis
4.55  Annulus atque omnis rhombi pallentis imago
4.56  Effugit ex oculis; mox astra sequuntur et ante
4.57  Quam medium puro Titan caput efferat axe,
4.58  Plena fere claraque dies in luce refulget.
4.59  Horum principia et causas si nosse latentes
4.60  Quasque cupis, primum expediam, quid fulgidus ille
4.61  Annulus ac tenui pallens sit lumine rhombus.
4.62  Sunt


724. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 159 | Paragraph | Section]

capillus
4.89  Lucis particulis utraque e parte repulsis,
4.90  Illius umbra tibi plus aequo excrescet, at ipsa
4.91  Adductis introrsum aliis, minus atra minusque
4.92  Tristis erit variaque asperget luce tenebras.
4.93  Lamellas 6 tenues etiam interponere mos est
4.94  vel geminas cultrorum acies spatiisque remotas
4.95  Inter se paribus paulatim adducere,


725. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 161 | Paragraph | Section]

Lucidus in geminas tractus discerpere partes:
4.111  Jam nullis recta radiis pergentibus umbra
4.112  Densior in medio exoritur; quae restat utrumque
4.113  Ad latus, inflexa generatur fascia luce.
4.114  Ergo etiam 7 Solis radios, queis cingitur orbis
4.115  Celantis fratrem Phoebes, dum viribus isdem
4.116  Deflexi internas subeunt circum undique


726. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 163 | Paragraph | Section]


4.161  Arctior usque foret digiti centesima quam pars.
4.162  Nullum etenim, incurvo aut Phoebes de margine, punctum
4.163  Sive quod assurgat magis atque a margine distet
4.164  Longius, inflexa percellet luce tuentem.
4.165  Nam quaecumque oculis pars dorsi obvertitur, illa
4.166  Lumine fraterno viduata nigrescat, oportet.
4.167  At spatium a dorso protentum longius alto
4.168  Vi radios flectente caret,


727. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 169 | Paragraph | Section]

vertice ab alto
4.294  Orbis, quo vehitur Phoebe, despectet in ima
4.295  Telluris facie campos, maria ampla lacusque
4.296  Affusos vallesque imas et culmina montium
4.297  Edita, inaequali tueatur perlita luce
4.298  Singula, dum puro late pellucida coelo
4.299  Aeris aura nitet, quae, nubibus obruta densis
4.300  Dum tegitur facies Terrae, indiscreta niterent
4.301  Omnia et aequali


728. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 171 | Paragraph | Section]


4.298  Singula, dum puro late pellucida coelo
4.299  Aeris aura nitet, quae, nubibus obruta densis
4.300  Dum tegitur facies Terrae, indiscreta niterent
4.301  Omnia et aequali confusa in luce laterent
4.302  Atque idem, gelido loca quae sub cardine duram
4.303  Persensere hyemem nivibusque albentia candent,
4.304  Clara magis quam vere novo aut aestate videret
4.305  Ardenti, cum se nivibus


729. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 | Paragraph | Section]

nitet annulus alte
4.550  Victor et obscuro se rhombus prodit Olympo.
4.551  His animadversis 30 , cur et radiantia coelo
4.552  Protinus erumpant multaque in luce coruscos
4.553  Attonitis vultus ostentent sydera terris,
4.554  Jam nullus labor est, paucis adverte, docebo.
4.555  Ne tibi sydereos sero jam vespere nasci,
4.556  Mane perire ignes quisquam


730. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 183 | Paragraph | Section]

ostentent sydera terris,
4.554  Jam nullus labor est, paucis adverte, docebo.
4.555  Ne tibi sydereos sero jam vespere nasci,
4.556  Mane perire ignes quisquam persuaserit auctor.
4.557  Nocturnas qua luce micant tremebunda per umbras
4.558  Astra, micant summo dum fervet in aethere Titan
4.559  Arduus atque diem curru circumvehit alto.
4.560  Ut crines tamen ipse suos rhombumque coronamque
4.561  Obruit


731. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 187 | Paragraph | Section]


4.603  Pervigil ac primae post sera crepuscula noctis
4.604  Aurigam fulgentem humeris nigrumque per axem
4.605  Ingenti dextra quatientem immane flagellum.
4.606  At rutilum frustra jam plena in luce diei
4.607  Effundente jubar Phoebo, se lucida Cycni
4.608  Sistebat cauda atque oculos urgebat acutos.
4.609  Nobile 33 nunc eadem qua surgit Ariminum


732. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 187 | Paragraph | Section]


4.619  Hinc subito immitis diffusa incendia flammae
4.620  Totque inde eversas urbes, tot sanguinis amnes
4.621  Effusi ac tantos confusae stragis acervos.
4.622  Hic ergo, hic eadem in plena nunc sydera luce
4.623  Suspecto et Phoebi nil curo ardentia tela.
4.624  Testis ades, 34 gentis decus immortale Garampae
4.625  Et patriae, Francisce, decus, quem flore


733. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 207 | Paragraph | Section]

regna frequentes
4.1018  Jam subeunt. Ollis oculos aeterna beatos
4.1019  Lumina divinumque jubar radiique perennes
4.1020  Molliter illapsi irrorant aspergine dulci
4.1021  Aeternaque animos demulcent luce beatos.
4.1022  O mihi diffractos circum qui protinus artus
4.1023  Dissolvat reparetque! Choris felicibus o qui
4.1024  Misceat elatumque recluso importet Olympo
4.1025  Et


734. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 211 | Paragraph | Section]

plenumque, latente
5.5  5 Dimidio quanquam ore, diem, te, diva triformis,
5.6  Te canimus niveos prima Telluris ab umbra
5.7  Pallentem vultus, tum sive sub axe latentem
5.8  Nigranti raptamque oculis seu luce maligna
5.9  Perfusam late et turpi caligine foedam.
5.10  io Tu digitos mihi, tu plectri resonantia eburni
5.11  Fila move cantumque rege et non impare versu
5.12  Ipsa tuos praesens da pandere, diva,


735. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 213 | Paragraph | Section]

se corpus opacum
5.51  Objicit, infractas dorso consistere, et ultra
5.52  Quod superat, vacua spatium rarescere ab aura.
5.53  Id spatii, virgas inter quod restat inane,
5.54  Nonne vides, omni viduatum luce carebit
5.55  Et penitus tenebris mersum nigrescet opacis.
5.56  Quod dextra laevaque ictus persensit, inani
5.57  Accedat spatio quantum libet, aureus olli
5.58  Objice summoto plena luce ingruet


736. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 213 | Paragraph | Section]

omni viduatum luce carebit
5.55  Et penitus tenebris mersum nigrescet opacis.
5.56  Quod dextra laevaque ictus persensit, inani
5.57  Accedat spatio quantum libet, aureus olli
5.58  Objice summoto plena luce ingruet imber.
5.59  Nam referunt radios virgae, quem abrumpit opaci
5.60  Dorsum obicis, non ille ultra progressus ad umbram
5.61  Pertinet. Ast alius, quamvis sit proximus olli,
5.62  Progreditur


737. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 | Paragraph | Section]


5.72  Lumine summoto penitus, densissima regnat.
5.73  Quae totum Titana vident speciemque rotundae
5.74  Libera prospectant frontis loca, lumine gaudent
5.75  Perfusa integro plenaque in luce nitescunt.
5.76  Sunt alia in medio, quae partem e fronte nitenti
5.77  Aspiciunt, partem interjecta obstacula condunt.
5.78  Hic tenebris rutilum lumen miscetur opacis,
5.79  Hic tibi confusae dubius


738. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 | Paragraph | Section]

proxima limbo,
5.84  Par umbrae similisque, jubar vix excipit ora
5.85  Solis ab extrema. Tum quo magis inde recedit,
5.86  Clarescit magis et media qua parte nitentis
5.87  Prospectat media ora dei, jam luce potenti
5.88  Emicat et pleno vix quidquam a lumine distat.
5.89  Ipsa 6 autem, objecti qua proxima corporis umbra
5.90  Exoritur dorso, tenui cur tramite


739. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 | Paragraph | Section]

tecti sive alti culmina montis
5.98  Perradunt perguntque agiles, tu mente sagaci
5.99  Contemplare duos: qui nempe a vertice summo
5.100  Promicat et fundo contra qui erumpit ab imo.
5.101  Ille, alma a luce incertus qui distinet umbram
5.102  Nigrantem limes, radiis concluditur istis,
5.103  Inter utrumque jacens: tristi prior imminet umbrae,
5.104  Contingit pleno loca lumine laeta secundus.
5.105  Illi


740. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 227 | Paragraph | Section]

usque oculis. Primusque tuentem
5.315  Postremusque fugit pallor; lucem inter et umbram
5.316  Nam media, igniferi tantum qua respicit orbis
5.317  Cynthia dimidium (reliquum rapit invida Tellus),
5.318  Luce tamen tanta imbuitur tamque aurea vultu
5.319  Emicat, ut pleno vix quidquam a lumine distet.
5.320  Ergo ubi pallentem longum suspexeris atque
5.321  Intentos in frontem oculos defixeris haerens,


741. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 235 | Paragraph | Section]

figuram.
5.479  Exceptos aurae radios jaculantur et imos
5.480  Respergunt Terrae tractus oculosque tuentum.
5.481  Partem 25 igitur densi suscepta e luce vapores
5.482  Dispergunt, sed partem etiam intra viscera condunt.
5.483  Namque calent Phoebo expositi. Lux multa latentes
5.484  Permeat anfractus crebrisque reflexibus errat
5.485  Discurrens; tenues


742. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 237 | Paragraph | Section]

perurit.
5.502  Nam quo se terris magis erigit aethera in altum
5.503  Arduus, hoc obliqua minus breviorque per auras
5.504  Detinet aerias radios via. Proinde minorem
5.505  505 Immissa objecti partem de luce vapores
5.506  Dispergunt conduntve sinu; via longior obstat
5.507  Obliquis contra radiis illaesaque coeptum
5.508  Pars tenuis cursum tenet atque obstacula vincit.
5.509  Hinc et,


743. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 241 | Paragraph | Section]

geminosque apices atque intima Terrae
5.582  Viscera pervadens idem secat axis utrumque.
5.583  Terrai circum conradit flexile dorsum
5.584  Interior, densa et penitus nigrescit ab umbra
5.585  Luce carens, sumini exterior legit aeris auras
5.586  Et non inflexos Phoebeae lampadis ignes
5.587  Distinet. At spatium, teretes quod clauditur inter
5.588  Conorum facies, jubar excipit aere flexum,


744. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 247 | Paragraph | Section]

ore,
5.686  Haud conum inversum attinget. Cum tota subibit
5.687  Nigrantes umbrae tractus, pertinget ad oram
5.688  Illius extremam irrumpens ac duplice primum
5.689  Incipiet frons anterior clarescere luce.
5.690  Ac pariter prima cum diva emergere fronte
5.691  Coeperit a primo, inversum postrema relinquet
5.692  Frons conum et duplici perfusos lumine campos.
5.693  His animadversis, jam


745. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 247 | Paragraph | Section]

immerserit orbe
5.703  Diva means, tum prima iterum clarescere fronte
5.704  Incipiet magis atque magis penitusque nigranti
5.705  Horrebit gremio squalens. At limbus uterque
5.706  Uberiore atras perfundet luce tenebras.
5.707  Nam duplici anterior radios ex aeris ora
5.708  Colliget; at summo excipiet vix aere flexos
5.709  Posterior, densis tenuata vaporibus aura
5.710  Qua caret, immissos et vix intercipit


746. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 249 | Paragraph | Section]

aere nubes
5.741  Hac, illac circumvolitant ac partibus isdem
5.742  Jam nebulae rapiunt jubar et jam fronte serena
5.743  Laeta dies sine faece nitet, saepe ordine nullo
5.744  Ipsa etiam Lunae facies, qua luce retorta
5.745  Tingitur et caeca penitus qua nocte nigrescit.
5.746  At numquam 41 aut prima cum vix immergitur umbra
5.747  Cynthia, vel summam cum jam


747. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 251 | Paragraph | Section]

poterit frustrare oculos supera alta tuentum.
5.760  Nempe illuc quacumque infractum ex aeris ora
5.761  Deberet properare jubar, si nubila ubique
5.762  Opponant sese et cursum interjecta morentur,
5.763  Luce carens tenebris se diva recondet opacis.
5.764  Quin axem 42 licet ad medium circum undique gyro
5.765  Deflexum immani tendat jubar, axe sub ipso


748. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 271 | Paragraph | Section]

et inde
6.175  Nomen habet: fusco sordescit turbidus ore
6.176  Ille quidem noctemque refert tenebrasque nigrantes
6.177  Ac demum in caecam paulatim desinit umbram.
6.178  Fors etenim lento tardus pede; luce maligna
6.179  Vix urget spectantum oculos viresque trahentes
6.180  Ante alios sentit rectoque a tramite flexus
6.181  Torquetur magis et magis omnibus unus aberrat.
6.182  Atque


749. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 277 | Paragraph | Section]


6.290  Disjunget triquetri frons vitri, at contrahet alto
6.291  Assimiles circum dorso curvata colores
6.292  Undique lens totidemque in puncta nitentia coget,
6.293  Quot diversa latent in plena stamina luce.
6.294  Hic age 35 jam tenuique acie pertunde papyrum,
6.295  Ut liceat, quoscumque libet, transmittere fucos,
6.296  Sive rubescentes malis viridesve


750. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 313 | Paragraph | Section]

in nocte jacentem
6.976  Sordentemque artus dictis compellat amaris
6.977  Insultans caecamque vocat fumoque nigrantem.
6.978  Ilia deae fastu justoque agitata dolore:
6.979  "Usque adeo furis atque aliena luce superbos
6.980  980 Ostentans," inquit, "vultus male cauta quietam
6.981  Sollicitas nec me majore effulgere nuper
6.982  Lumine, te densis meministi horrere tenebris,
6.983  Cum tacita invidia et caeco


751. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

monumentis. 5 Secundum rei ejusdem argumentum. Cum Sol deficit etiam totus, apparent planetae omnes, qui sunt supra horizontem et aliquando cometa etiam, qui Soli proximus et ejus luce obrutus delitescebat, tum primum detectus est. Jam vero omnes planetae et cometae fulgent luce Solis, uti vidimus in adn. 48*, lib. I. Igitur Sol pergit tum etiam illos illustrare; adeoque retinet lucem suam. Et idcirco debet aliquid interjectum praeripere nobis ipsius aspectum.


752. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

5 Secundum rei ejusdem argumentum. Cum Sol deficit etiam totus, apparent planetae omnes, qui sunt supra horizontem et aliquando cometa etiam, qui Soli proximus et ejus luce obrutus delitescebat, tum primum detectus est. Jam vero omnes planetae et cometae fulgent luce Solis, uti vidimus in adn. 48*, lib. I. Igitur Sol pergit tum etiam illos illustrare; adeoque retinet lucem suam. Et idcirco debet aliquid interjectum praeripere nobis ipsius aspectum.


753. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

2 In invocatione innuuntur eorum phaenomenorum causae. Illud lumen circa Solem, ostendetur infra, provenire ab atmosphaera Solis, quae concipitur ut Phoebi coma. Astra sub aspectum venirent semper, nisi nimia Solis luce obruerentur per diem; lumen solare reflexum ab aere circumjacentibus regionibus immitente, quibus eclipsis non est totalis, crepusculum parit in ipsa totali eclipsi. Nimia vis luminis a dimidio etiam Sole emissi ita tendit oculorum fibras, ut majore lumine vix tendantur magis.


754. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

argumentum hujus, in quo agitur potissimum de phaenomenis luminis, quae accidunt in Lunae eclipsi: quid sit ille pallor, qui apparet in Luna ante umbram et cur Luna in sua eclipsi aliquando penitus evanescat ex oculis, quod tamen rarissime accidit, plerumque autem appareat illuminata, sed luce quadam maligna. Idcirco autem invocatur hic ipsa Phoebe, ad quam pertinent, quae hic pertractantur. 2 Hic incipit explicatio illius, quam penumbram dicimus, quae in eclipsi Lunae


755. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

enim semper quaedam loca post corpus opacum, ex quibus nullum videri potest punctum solaris disci, et ibi est umbra plena. Sunt alia, ex quibus licet videre totum Solis discum, et ibi est lumen plenum. Sunt alia, ex quibus apparet tantummodo pars solaris disci, et ibi habetur mixtum quoddam ex luce et umbra. Quod eo est obscurius, quo minor pars cernitur ipsius disci solaris. 5 Hic jam patet, cur dicatur penumbra, nimirum pene umbra, quo ipsam nomine nominavi etiam in


756. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ingenio Latinae linguae potissimum in quibusdam casibus, in quibus mihi adhibenda fuit. Ipsa penumbra eo est obscurior, quo propior umbrae, quia eo minor inde videri potest pars solaris disci. Ubi tamen eo jam deventum est, unde dimidium cernitur disci ipsius, jam lux est fere ita clara ut in luce integra, juxta ea, quae diximus lib. III. ab adn. 39(IV 17). 6 Ostenditur jam, cur penumbra corporis proximi sit arcta, et corporis remoti admodum ampla. Et


757. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

30 Ea, quae in superiore calculo assumpta sunt, jamdudum innotuerunt et astronomis et geographis, nimirum distantia Lunae a Terra, magnitudo semidiametri Terrae, longitudo coni umbrosi ipsius Terrae, quantitas refractionis horizontalis determinans decurtationem coni penitus carentis omni luce. Quod autem pertinet ad altitudinem atmosphaerae, id perficitur ope crepusculorum. Et methodus est satis nota, quam ego exposui in mea dissertatione de aurora boreali et in adnotationibus ad carmen P. Noceti, de quibus mentionem feci etiam lib. III(IV) adn. 22.


758. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quae plus luminis intercipiant ac nubes, quae illius transitum penitus impediant, et eae sunt hac illac dispersae sine ullo ordine, satis patet debere etiam in Luna haberi saepe mutationes luminis admodum irregulares, ut sine ullo ordine partes aliquae illuminentur plurimum, aliae omni etiam luce destitutae penitus nigrescant. Fortasse et montium diversa positio turbabit theoriam. Altissima enim quaedam montium juga, ut eorum, qui ad 4 milliaria assurgunt in America hinc et inde a Quitensi valle, ad eam altitudinem deveniunt, per quam lumen deberet transmitti


759. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

non late extendatur, apparebunt alibi fixae eodem tempore admodum vividae, quin omnino Luna appareat. Et id quidem oportet acciderit in nonnullis casibus, in quibus eodem tempore nonnullis observatoribus Luna prorsus disparuit, dum alii longe alibi positi eandem adhuc satis illustratam viderint luce illa per atmosphaeram transmissa. Verum aliquando fieri potest, ut Luna omne prorsus lumen amittat sita etiam in axe umbrae, si nimirum omnis illa atmosphaerae pars, per quam radii deberent deferri ad ipsam, densis obducta nubibus, omnes radios praeripiat.


760. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

coloratorum natura derivari posset. Haec autem philosophiae Newtonianae pars minus sublimiore geometria indigens, vulgo etiam est notior. Quae cum ipsis quoque puellis nota dicitur, alluditur ad Algarotti opus, quod ipse inscripsit Il Neutonianismo per le Dame, in quo is potissimum egit de luce et coloribus. 13 Newtonus invenit illud, ut innuimus supra adn. 1, radium luminis constare filis quamplurimis diversae naturae. Quae fila ope prismatis a se invicem separata


761. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

Servat autem eundem colorem, quem primo habuit, quotcunque novas aut refractiones aut reflexiones habuerit, et, quod infra uberius explicabitur, ubi hae proprietates, quae hic tantummodo proponuntur, confirmabuntur experimentis, si illud filum appellat ad superficiem quamcumque, quae in plena luce soleat esse coloris cujuscumque, sed appellat ipsum solum, ad quod requiritur, ut illa superficies collocata sit in loco penitus obscuro, ad quem nulli radii adveniant praeter illum, in illa superficie non apparebit ille color solitus illius superficiei, sed color debitus illi filo luminis


762. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

3° illa dispositio, quam habet quidam determinatus luminis radius ad efficiendam quandam determinatam impressionem in organis nostri sensorii, quae quandam determinatam ideam excitet in anima, et in hac acceptione adhibetur ab opticis potissimum Newtonianis; ac ita acceptus color est in ipsa luce. Pronum est autem videre, cur bini colores eandem impressionem faciant, quam tantundem radiorum intermediorum; prorsus, ni fallor, ut eundem sensum excitant impositi humero bini lapides, alter unius librae, alter trium, ac bini duarum singuli; 4° coloris nomine accipitur illa dispositio,


763. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

radii in primo ingressu in prisma separati deflectantur, dum permeant ipsam massam vitri, et iterum commisceantur. Pluribus physicis id imposuit, ut Mariotto in Gallia, comiti Rizzetto in Italia, et ea fuit potissima ratio, cur tandiu tam multi obstiterint egregiae huic theoriae Newtonianae de luce et coloribus, quae experimentis institutis per satis bona prismata apud omnes academias demum jam omnino communiter recepta est. 30 Lens etiam adhibetur in ejusmodi


764. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

quae tantummodo reprimit nonnihil nimios Solis radios, non penitus omnes praeripit. At diameter sectionis umbrae est fere tripla diametri Lunae, quae idcirco tota in umbram immergitur et diu in eadem perstat. Haec physicae veritates praebent responsum Vestae, quae Dianae reprobat superbiam ex luce aliena, nimirum recepta a Sole. Revocat in memoriam nigrorem praecedentis novilunii collatum cum tanto suo lumine ac inutilem invidiam, qua tentaverat ipsam objectu sui corporis obscurare. Sed ob ejusdem corporis exiguam molem nihil aliud effecerat nisi moderare fulgorem nimium pallore


Bibliographia locorum inventorum

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].


More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.