Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: me Your search found 9273 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 466-512:466. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Tyresias
467. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] De hyrco conquerente se conuersum in utrem
|
fama nepotum,
Te tandem sed auis pręferat et proauis.
Hieronyme, Aonię quanuis nouus incola siluę,
Iudice me potis es dicier esse uetus:
Nam tua iam redolent Phoebeam carmina laurum
Et serta ex hedera iam tibi texta petunt.
5 Eia igitur biiugi cape celsa cacumina montis,
Quo uerę laudis semita pandit
5 Eia igitur biiugi cape celsa cacumina montis,
Quo uerę laudis semita pandit iter,
Et tecum comitem fratrem trahe, nanque duorum
Vis una ingenii est unus et artis amor.
Parcite sed tandem me tollere ad ęthera pennis,
10 Ne forte Icarię fabula dicar aquę.
Magna decent magnos: mihi sat perrepere terram
Atque per exiguos uelificare lacus;
Sat mihi uester amor, tristes nam temnere possum
Qualis amor Thesei Pirithoique fuit,
Qualiter ipse suum Pilades dilexit Orestem,
Damonem Pithias qualiter ipse suum,
Talis amor, Triphon, nostro sub pectore feruet, 5
Concilians pariter me tibi teque mihi.
Quos alios nobis poterit pręferre uetustas,
Istis si noster cędere nescit amor?
Sum tuus atque tuus, dum pręsens suppetit ętas
Et dum nostra uigent corpora, semper ero. 10
copia nobis
Quantam iudicio dicor habere tuo,
Horrida sanguinei canerem nunc pręlia Martis
Atque coturnato bella cruenta pede.
5 Non ea, sed potius quantum te pectore fixi,
Me quoque tu quantum diligis ex animo,
Hoc arguta meę resonarent plectra Camenę
Tamque pium nobis extrueretur opus.
Pasiphes generi iuuenisque Ixione nati
Esset, crede mihi, non mage notus amor. 10
Camenę
Ipsaque Phoebea uerba sonanda lyra.
5 Cingent Aonię lauro tua tempora Musę
Teque colit pręsens posteriorque dies.
Hęc dico non ut laudem pro laude rependam,
Sed quia me semper dicere uera iuuat.
Hęc ego si taceam, taceant si deniqui cuncti,
10 Incipient siluę mutaque saxa loqui.
te quod nescis, Barthole, scire putas.
In patronum supra causę ęstimationem a clientulo petentem
Lis mihi cum Crasso est, debes mihi plurima, Crasse,
Sed plus patronus me petit inde meus.
Ne plus persoluam quam te modo postulo, Crasse,
Ęs mihi quod debes omne remitto tibi.
In bibulum Crassum
Vincis Fabricios, uincis
In Peschium ebrium
Peschius in nostram turba spectante puellam
Reiecit multo membra soluta mero
Securusque palam teneros tractare lacertos
Coepit et insana lactea colla manu.
5 Me miserum! Fecit quod me fecisse iuuaret.
Si licet hoc Baccho, parue Cupido, uale!
Ad Paulum de Franco moecho
Si potes uxorem Franco seruare furente
Peschius in nostram turba spectante puellam
Reiecit multo membra soluta mero
Securusque palam teneros tractare lacertos
Coepit et insana lactea colla manu.
5 Me miserum! Fecit quod me fecisse iuuaret.
Si licet hoc Baccho, parue Cupido, uale!
Ad Paulum de Franco moecho
Si potes uxorem Franco seruare furente
Non Argus sed tu,
uersibus rectis bonus, retrogradis malus
Pax bona, non mala lis, probitas non conscia fraudis,
Questio quas pręstat, da mihi diuitias.
Laus uolo, non uolo res crescat, nam diligo famę
Lumina nec tetris me tego flagitiis.
5 Simplicibus peto ius uerbis, non garrula fundo
Iurgia, nam uerum me puto causidicum.
Causidicum puto me uerum, nam iurgia fundo
Questio quas pręstat, da mihi diuitias.
Laus uolo, non uolo res crescat, nam diligo famę
Lumina nec tetris me tego flagitiis.
5 Simplicibus peto ius uerbis, non garrula fundo
Iurgia, nam uerum me puto causidicum.
Causidicum puto me uerum, nam iurgia fundo
Garrula, non uerbis ius peto simplicibus.
non uolo res crescat, nam diligo famę
Lumina nec tetris me tego flagitiis.
5 Simplicibus peto ius uerbis, non garrula fundo
Iurgia, nam uerum me puto causidicum.
Causidicum puto me uerum, nam iurgia fundo
Garrula, non uerbis ius peto simplicibus.
Flagitiis tego me tetris nec lumina famę
causidicum.
Causidicum puto me uerum, nam iurgia fundo
Garrula, non uerbis ius peto simplicibus.
Flagitiis tego me tetris nec lumina famę
Diligo, nam crescat res uolo, non uolo laus. =
Diuitias mihi da pręstat quas questio fraudis, =5
Una quę fecit cęde perire duos.
Nanque suę totos uitę Tibi uouerat annos,
Eloquio pręstans, religione pius.
gessit in armo?
Nanque suę totos uitę Tibi uouerat annos,
Eloquio pręstans, religione pius.
Nunc quoque cum fertur mortuus esse colit.
Occidit in teneris Symon Selymbrius annis,
amor?
Nulli mors parcit, rapit omnes, omnibus illa
Iniicit armatas impietate manus.
Flere tamen nostros prohibet sors altera casus
Quę dedit amissis commoda plura bonis. 10
Nam mea me uirtus superas euexit ad arces
Illic ut uita iam meliore fruar.
Dilige uirtutem quisquis cupis esse beatus:
Mors super hanc solam non habet arbitrium.
maior erat.
Epitaphium Sanctę Catherinę
Passa rotas gladioque caput truncata tyrannum
Vici; sicque Deo sum modo iuncta meo.
Virginitas etiam dignam me fecit amore
Eius, qui genitus Virgine Matre fuit.
Filia regis eram, nunc Regis filia regum 5
Sedibus in superis regna beata colo.
De Durato
5 Tum quod tristitię cumulus superadditur isti
Dum pecus in prędam ferri hominesque uident.
Ferre utrumque malum mentique mederier ęgrę
Dicere conabor qua ratione decet.
Insula me retinet quę, scis, non amplius ista
Quam stadiis decies distat ab urbe decem. 10
Quod si forte uelint mecum simul esse sodales
Et nostra cupiunt rusticitate frui,
Acta ratis remo septenis ocius horis
40 Vel pira uel ficos uel melimela dabo.
Ergo, si qua meos nunc cura fatigat amicos
Visendique mei si qua cupido tenet,
Dic ueniant – iter est modici, Francisce, laboris –
Cumque illis, si me diligis, ipse ueni.
45 Non sic aduentu quondam lętatus Ulyxis
Hortorum cultor dicitur Alcinous,
Nec tanto exceptum pastoris amore Molorchi =
Amphitrioniadem fama fuisse refert,
Ille licet Musis et sanguine pręstet auorum,
Non tamen inuitus carmina nostra legit.
Francisco Natali Marci Maruli responsio
Angebant, Francisce, mei me funera fratris,
Nulla quies lacrimis nec modus ullus erat.
Omnibus ex illis fuit hic charissimus unus
Quę quandoque animo grata fuere meo.
5 Non sic ipse suum dilexit Castora Pollux,
hic charissimus unus
Quę quandoque animo grata fuere meo.
5 Non sic ipse suum dilexit Castora Pollux,
Eurialus Niso non ita gratus erat.
Illius affatu iocundo sępe fruebar,
Nullo me facto lęserat ille suo.
Promptus et urbanis fuerat disponere rebus
10 Et regere inde suos sedulus usque lares.
Illius cultu largo magis ubere glebę
Frugibus implebant horrea nostra suis,
ego non sperem de te quoque tale futurum?
Tam fidus dominę non fuit ille suę!
In somnum diurnum querela
Vt quid ab ingenuo prohibes me, somne, labore?
Nox data cum tibi sit, cur quoque luce uenis?
Accire ecce paro pangenda ad carmina Musas,
Tu tamen accitas pręuenis ecce deas!
5 Tunc pro litterulis cogor fecisse lituras,
marinos
Vel quos flagitiis inuigilare iuuat.
Innocua est nobis, simplex sine crimine uita
Et morum rectas tradere cura uias.
25 Insomnes mihi cęde dies, sub nocte licebit
Me pręter ronchos nil agitare sinas.
Sin me horis etiam pergas sopire diurnis,
Nonne erit ista quies morte molesta magis?
Mors etenim solos dissoluit corporis artus,
30 Non animos perimit nec uigilare
iuuat.
Innocua est nobis, simplex sine crimine uita
Et morum rectas tradere cura uias.
25 Insomnes mihi cęde dies, sub nocte licebit
Me pręter ronchos nil agitare sinas.
Sin me horis etiam pergas sopire diurnis,
Nonne erit ista quies morte molesta magis?
Mors etenim solos dissoluit corporis artus,
30 Non animos perimit nec uigilare uetat.
Tu me, somne, meam superans torpedine
sinas.
Sin me horis etiam pergas sopire diurnis,
Nonne erit ista quies morte molesta magis?
Mors etenim solos dissoluit corporis artus,
30 Non animos perimit nec uigilare uetat.
Tu me, somne, meam superans torpedine mentem
Non ubi sum, non si sim quoque nosse sinis.
Ad Franciscum Martiniacum quod senectus non annis sed ualetudine
Ad Franciscum Martiniacum quod senectus non annis sed ualetudine conferenda est
Sum quoniam, Francisce, tibi charissimus unus
Optas me multas uiuere Olympiadas;
Hoc propter uotis diuos precibusque fatigas
Nec cessas sacris thura cremare focis.
5 Accipe sed quare longeuę tempora uitę
Despiciam: uitii est plena senecta sui.
20 Consumptus senium si foret ante suum;
Non uersa in cineres uidisset Pergama si non
Ętate Anchises pręteriisset auos.
Nolo mihi toties, Lachesis, tua stamina laxes
Vt pigeat soles me numerare meos.
Sit ualidum corpus, mens sana et criminis expers, 25
Cum nos de terris cędere fata uolent.
Tunc neque me ceruis, neque me cornice fatebor
Viuacem, nec te, corue, fuisse minus.
Nolo mihi toties, Lachesis, tua stamina laxes
Vt pigeat soles me numerare meos.
Sit ualidum corpus, mens sana et criminis expers, 25
Cum nos de terris cędere fata uolent.
Tunc neque me ceruis, neque me cornice fatebor
Viuacem, nec te, corue, fuisse minus.
Hinc tu, qui multos optas me uiuere in annos,
30 Sat multos annos esse ualere puta.
Nolo mihi toties, Lachesis, tua stamina laxes
Vt pigeat soles me numerare meos.
Sit ualidum corpus, mens sana et criminis expers, 25
Cum nos de terris cędere fata uolent.
Tunc neque me ceruis, neque me cornice fatebor
Viuacem, nec te, corue, fuisse minus.
Hinc tu, qui multos optas me uiuere in annos,
30 Sat multos annos esse ualere puta.
496. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Christianus:
De laudibus diui Hieronymi carmen
Thuscos poetas facundissimi, de
beata Maria matre semper uirgine cantilenam suo uernaculo sermone compositam
Latinam facerem, negare non potui, licet enim partim ingenii eruditionisque meę
paruitas, partim ipsa uertendi difficultas ab eo me non parum dehortarentur. Sunt
quippe linguarum proprietates quędam ita natura comparatę ut multa quę in alio
idiomate apte, apposite lepideque dicuntur in aliud conuersa degenerare uideantur
atque deficere.
Cum
apte, apposite lepideque dicuntur in aliud conuersa degenerare uideantur
atque deficere.
Cum tamen hanc tuam postulationem consyderassem non nisi ab animo ipsi sanctę
deiparę Virgini deditissimo proficisci, quod poscebas recępi me facturum. Alioquin
eandem ipsam sanctorum omnium Dominam offendere mihi uiderer et tibi in amore
minus respondere si talibus uotis tuis, tam iustis, tam piis, refragari uoluissem.
Accipe igitur a me munusculum quod promiseram, elego
proficisci, quod poscebas recępi me facturum. Alioquin
eandem ipsam sanctorum omnium Dominam offendere mihi uiderer et tibi in amore
minus respondere si talibus uotis tuis, tam iustis, tam piis, refragari uoluissem.
Accipe igitur a me munusculum quod promiseram, elego carmine utcunque concinatum
et, si cythara tua, qua cum Musis posses contendere, minus fortasse dignum, at
tamen ab amicicia nostra non alienum, quando quidem non tam opera amicorum
ęstimanda sunt quam
ęstimanda sunt quam animus. Exiguum etiam magni beneficii loco habendum est,
quicquid pro uiribus pręstatur.
Tu si quam mihi gratiam referre curabis, ea erit cumulatissima si eidem Virgini,
cui te penitus mancipatum uideo, me plurimum commendes, tum etiam si in
decantandis uersiculis istis tuum acroma, tuos phtongos, rithmos, tonos tuumque
melos exerceas, minime quidem ad meorum humilitatem ineptitudinemque uerborum
respiciens, sed ipsius, cui dicata sunt,
ille Tuus, Virgo, Regisque deorum
uelle decet, quia certa salutis
Pertulerit, numquid fleuit amica cohors?
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Sit ualidum corpus, mens sana et criminis expers, 25
Cum nos de terris cędere fata uolent.
Tunc neque me ceruis, neque me cornice fatebor
Viuacem, nec te, corue, fuisse minus.
Hinc tu, qui multos optas me uiuere in annos,
30 Sat multos annos esse ualere puta.
497. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Section]
Summe Deus, quare mortales induis artus
Et terras cęli lapsus ab arce colis?
Christus:
Vt terrenus homo per me, quem torserat error,
Ad cęlum recta disceret ire uia.
Christianus:
Quid Te, qui semper procul esses crimine ab omni, 5
Velle pati poenas
498. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Conspectu fruitura Tuo, quę sola beatum
Fertur uita uirum: tanta est reuerentia uisi
100 Numinis et sacro tantum decus emicat ore.
Sed nimis alta cano, nullis concessa cothurnis
Aggredior: quo me tantarum culmine rerum
Captum, Musa, rapis? Quę si Tibi forte darentur
Promere posse palam, num tanti carminis orbis
105 Esse capax poterit? Nunquid confinia cęli
Non angusta forent? Sed nec Tibi
499. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Vt dixi, cupidum non fidei, sed opum.
Tum demum lustris Romę iam quinque peractis
Immeritam subiit rege iubente crucem.
35 Cerne tamen quantum sese deiecerit ultro:
»Me uerso ad terram figite«, ait, »capite;
Haud ita sum dignus perferre patibula mortis
Vt quondam Dominum nosco tulisse meum.«
Vertice prono igitur pendens pedibusque supinis
40 Sustinuit
500. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Delmatię lętis olim generatus in oris
Hieronymus toto notus in orbe fuit.
Inter Catholicos unus facundior omnes,
Iudice me, magno nec Cicerone minor.
5 Cecropia doctus lingua doctusque Latina,
Hebraicos didicit Chaldaicosque sonos.
Felix tam uarię donis donate loquellę,
Ingenio multum, nec minus arte ualens!
501. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Section]
502. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Section]
503. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Section]
504. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Section]
505. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
O pręstans facie Virgo, quam clara coronant
Sydera, quę radiis Solis amicta nites,
Sol summus casto quam sic dilexit amore
Luminis ut plenam iusserit esse sui:
Et me cogit amor laudes Tibi dicere cantu,
Id tamen absque Tua Musa pauescit ope.
Ergo, precor, faueas; nescis Tu uota precantum
Spernere, commendat quos Tibi uera fides.
Si Te igitur nostri fortuna
506. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
Aetheria ad nostras uenit ab arce domos
Teque unam elegit per quam conuerteret Euę
In lusum planctus inque iocos lachrymas.
Ergo Tui nati tanto me munere dignum
Effice, nanque Tibi talia posse dedit.
Iam Tu gemmato regni diademate fulges,
Iam Tibi submittunt castra superna caput.
Mens humilis super alta tulit Te culmina cęli,
507. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
Qui soluit duro sęcula nostra iugo
Et libertatis donauit munere mundum
Vinclisque ereptos duxit ad astra patres.
Eius, quęso, meum transfigas uulnere pectus
Quo magis hunc qui me tam bene amauit amem.
Te gentes populique omnes mirantur et omnis
Te pariter diuum turba uerenda stupet,
Nanque Tibi similis sanctarum nulla dearum
Esse potest, primi sit licet illa
508. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
Tam cito Threicio cornu uolat acta sagitta,
Ventorum rapidus tam cito turbo uolat.
Pręteriere dies, mors nigris obstrepit alis
Et curuam falcem iam furibunda quatit.
Hinc rogo, me tanto subtractum, Virgo, periclo
Dirige per uitę iam melioris iter.
Illa ego quam quondam totis affectibus arsi
Occidit et gelido marmore tecta iacet,
Et mea decedens affecit corda
509. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
Illa ego quam quondam totis affectibus arsi
Occidit et gelido marmore tecta iacet,
Et mea decedens affecit corda dolore,
Corda sed hęc semper flere iubebat amor,
Milleque me uario iactabant turbine curę,
Illa sed unius nescia semper erat.
Quam quoque si nosset, nunquid non firma manerent,
Quę coluit semper iura pudicicię?
Quod nisi certa foret castę sententia
510. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
Spes erit inde mihi, gloria magna Tibi.
Nam Tibi posse datum quantum Tibi uelle supersit,
Erigere afflictos, pręmia ferre piis.
Nec tamen ut magni me pendas, posco, sed illum
Qui nos ipse suam fecit ad effigiem,
Nec quam uilis ego spectes, sed quantus ubique est
Non dedignatur qui meus esse pater.
Maiestas immensa Dei nostrique
511. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | Section]
Interea stimulis mea mens agitatur amaris
Conscia delicti iustitięque memor.
At Tu, Diua, omnes uincens pietate fideque
Quascunque ętherii continet aula poli,
Me commendatum, mater mitissima, nato
Redde Tuo (precibus annuet ille Tuis)
Vt, quem credentes hominemque Deumque fatemur,
Hic felix adsit propiciusque mihi,
Et cum finis erit,
512. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph |
Section]
Barbarus haud ęquo dictus cognomine quęstor
Te loquitur, de te somnia plura refert.
Si quis ait scriptum quod te misisse, »Salutat« q>
Interogat, »num me Marulus anne meus«?
Huic ubi pro certo missam uidet esse salutem
Labuntur lachrymę męsta per ora pię.
Moribus excultis Aloysius atque Marinus
Heu ueluti amissum te sibi uterque
Bibliographia locorum inventorum
Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.