Your search found 9273 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 8271-8293:

Desine bucolicum iam, Musa, o desine carmen.
Huc ades, huc, o Rex; ferto hanc, pulcre apta recenti
Quae cera, mellis iucundum spirat odorem,
Molliter et labrum se circumflectit, avenam;
Ferto tibi; me saevus amor iam trudit ad Orcum.
Desine bucolicum iam, Musa, o desine carmen.
Nunc violas iam ferte, rubi; ferto, aspera spina;
Fundite, iuniperi, narcissos pulcra comantes.
Cuncta secus fiant. exstincto

reducere conatur.
Ocyus huc lauros fer, Thestyli, fer mihi philtra;
Pocula purpureae circumda haec vellere lanae,
Perfidus ut magicae vim sentiat artis amator,
Qui me nondum etiam duodena luce revisit,
Nec de me quidquam, sim viva, an mortua, curat,
Nec perstans foribus malus obstrepit. illum Amor egit
Cum Venere, avexitque alio pernicibus alis.
Cras Timageti visam festina

Ocyus huc lauros fer, Thestyli, fer mihi philtra;
Pocula purpureae circumda haec vellere lanae,
Perfidus ut magicae vim sentiat artis amator,
Qui me nondum etiam duodena luce revisit,
Nec de me quidquam, sim viva, an mortua, curat,
Nec perstans foribus malus obstrepit. illum Amor egit
Cum Venere, avexitque alio pernicibus alis.
Cras Timageti visam festina palaestram,
Ludit ubi, faciamque vafro

Ne vel Medeae, ne vel flavae Perimedae.
Duc, lynx, duc ipsa mihi tu ad limina Delphin.
Vruntur salsae fruges. age, Thestyli, sparge,
Sparge molam; infelix, abiit quo mens tua longe?
An miseram me tuque tibi facis, improba, ludum?
Sparge simul, simul et dic: spargo Delphidis ossa.
Duc, Iynx, duc ipsa mihi tu ad limina Delphin.
Delphis me malus urit; ego hanc in Delphide laurum.
Laurus ut haec magnum

Sparge molam; infelix, abiit quo mens tua longe?
An miseram me tuque tibi facis, improba, ludum?
Sparge simul, simul et dic: spargo Delphidis ossa.
Duc, Iynx, duc ipsa mihi tu ad limina Delphin.
Delphis me malus urit; ego hanc in Delphide laurum.
Laurus ut haec magnum crepuit, flammataque in ignem
Continuo versa est, cinerem nec cernimus ipsum;
Sic totum indomitus Delphin male torreat ardor.
Duc, Iynx, duc

pulsa.
Duc, Iynx, duc ipsa mihi tu ad limina Delphin.
Nunc placidum late silet aequor, nunc silet aura;
Non silet haec sed cura meo sub pectore gliscens.
Namque virum deserta voco et male prodita, qui me
Sic viduam casta nuper pro virgine fecit.
Duc, lynx, duc ipsa mihi tu ad limina Delphin.
Ter libo, Dea magna, ter haec non irrita dico;
Iam, quocumque calet, iam deserat immemor

mihi tu ad limina Delphin.
Cras tibi pharmaca nigra feram, tritamque lacertam,
Thestyli. nunc succos hosce accipe, et illine limen
Illius inspergens: limen quod prodita servo,
Cui teneor constricta, licet me negligat ille;
Et spue, dicque spuens: en spargo Delphidis ossa.
Duc, Iynx, duc ipsa mihi tu ad limina Delphin.
Illa abiit; sum sola, meas nunc unde querelas
Ordiar? hanc miserae quis mi cladem intulit

Anaxo
Huc ad nos, Triviae in lucum; visenda ferarum
Magna ubi pompa ibat; quas inter fulva leaena.
Disce mei caussas, disce, o bona Luna, furoris.
Theucharileque adeo nutrix me Thressa vocavit,
Mortua iam, tum cara mihi vicina, paratae
Spectaclum ad pompae. quam dis invisa sequebar
Bysso culta fluente, gerens pallam Clearistae.
Disce mei caussas, disce, o bona Luna, furoris.

Oraque pallebam thapso magis, et mihi toto
Paullatim crinis de vertice lapsus abibat.
Dira artus macies adduxerat, ossaque tantum
Duraque restabat cutis aegrae. cuius ad aedes
Non misera adrepsi? quae me non multa precantem
Vidit anus, morbos docta excantare morantes?
Nil cunctaexpertae melius fuit. hora fluebat
Interea fugiens incassum praepete lapsu.
Disce mei caussas, disce, o bona Luna, furoris.

incassum praepete lapsu.
Disce mei caussas, disce, o bona Luna, furoris.
Tunc famulae verum retegens, age, Thestyli, dixi,
Morbo aliquam fer opem: totam nam Myndius urit
Me miseram malus ille puer, quin compita gressu
I subito, servaque meantem saepe palaestram
Ad Timageti: longa illic otia degit.
Disce mei caussas, disce, o bona Luna, furoris.
Atque ipsum

nec vocem, quantam, quum somnia turbant,
Ad matrem pueri clamantes tollere suerunt:
Sic gelidae penitus rigui assimilis crystallo.
Disce mei caussas, disce, o bona Luna, furoris.
Ille autem crudelis, ubi me vidit amantem,
Lumina defixit terra, solioque resedit;
Tum residens: Simaetha, inquit, praevertere tantum
Tu me adeo voluisti ultro, quantum ipse venustum
Antevolans liqui nuper post terga Philinum,

Disce mei caussas, disce, o bona Luna, furoris.
Ille autem crudelis, ubi me vidit amantem,
Lumina defixit terra, solioque resedit;
Tum residens: Simaetha, inquit, praevertere tantum
Tu me adeo voluisti ultro, quantum ipse venustum
Antevolans liqui nuper post terga Philinum,
Te coram ut veniamque, tuis et sedibus adstem.
Disce mei caussas, disce, o bona Luna, furoris.
Atqui ego venissem,

parvo, sin forte fuissem
A foribus longe pulsus, nec tela nec ignes
Cessarent, gemerentque effracto cardine postes.
Disce mei caussas, disce, о bona Luna, furoris.
Nunc fateor Veneri grates me reddere primum,
Dein tibi post Venerem debere, quod igne retractum
E medio invitas tua sponte ad limina, diro
Iam iam aestu exustum, mulier. quippe improbus ille
Saevit Amor

in corpore flamma,
Oraque flagrabant dulci mussantia voce.
Neve diu teneam te dictis, optima Luna,
Maxima res perfecta, optato et fine potimur.
Post illo nec me culpavit tempore Delphis,
Ipsa nec illum, hesternam ad lucem. at cara Philistae
Atque Melixonis veniens huc mater in altum
Quum veherent caelum roseae Titanidos axem
Oceano e rutilo, nondum orto sole,

iuvenem reprendere, quod si
Laeserit heu rursus, Parcas immitia testor
Numina, tabescetque, fores pulsabit et Orci;
Talia in hac nobis latitant mala pharmaca cista,
Assyrius quae me docuit miscere viator.
At tu, candida, salve, et equos, Dea, tinge sub alto
Oceano: ipsa feram, coepi quos ferre, dolores.
Salve, Luna nitens candenti corpore, vosque
Salvete, o placidae

Amarylli, quid ah non sponte sub antrum
Invitas, velut ante, tuum, crudelis, amantem?
An tibi nunc odii sum causa? et simus, et esse
Iam videor propius mento deformis adunco,
Nympha, tibi? laqueo coges me perdere vitam.
Ecce decem tibi mala fero: sunt arbore lecta,
Qua legere et voluisti. iterum cras altera carpens
Lecta feram; tantum tu nostras aspice curas.
Atque utinam nunc factus apis tua murmure

Gramina tecum hederae filicisque in tegmine ludam!
Nunc scio, quid sit Amor: numen grave. pressa leaenae
Ille hausit quondam puer ubera; mater et ipsum
Eduxit querceta inter, qui vulnere saevo
Me crucians imos flamma depascitur artus.
O blanda obtutu, penitus lapis, o mea nigro
Nympha supercilio, ne me complexibus arce,
Osculer ut caram: sunt dulcia et oscula vana.
Ni facias, mens est subito

Ille hausit quondam puer ubera; mater et ipsum
Eduxit querceta inter, qui vulnere saevo
Me crucians imos flamma depascitur artus.
O blanda obtutu, penitus lapis, o mea nigro
Nympha supercilio, ne me complexibus arce,
Osculer ut caram: sunt dulcia et oscula vana.
Ni facias, mens est subito discerpere serta,
Mollia pallidulis hederae quae plexa corymbis,
Atque apio bene olente, tibi servo. hei mihi

Nudus ab aërio scopuli iam vertice in aequor
Insiliam, observat thynnos ubi proximus Olpis;
Et si non moriar, casu laetabere nostro.
Novi equidem: nam tristis ego dum nuper ad artes
Me solitas verti, cupiens, num fida maneres,
Noscere, non pressum strepitu dedit omina laeta
Telephilon, sed lenta manu male tabuit herba.
Dixit et Agroeo, dum forte legabat aristas
Messorum elapsas

non pressum strepitu dedit omina laeta
Telephilon, sed lenta manu male tabuit herba.
Dixit et Agroeo, dum forte legabat aristas
Messorum elapsas manibus, non inscia vates
Vera monens cribro; toto me corde perire.
Heu miserum, nullam tibi nostri in pectore curam.
Ipse capram geminos enixam corpore foetus,
Albentemque tibi servo. Mermnonis habendam
Hanc sibi iamdudum nigra orat Erithacis:

Vpilio, ut perhibent, occurrit forte Menalcas,
Imberbes ambo, rufi ambo, dicere carmen
Docti ambo, et graciles labro percurrere avenas.
Vt Daphnin vidit, coepit prior ista Menalcas. Me.
Daphni boum custos, certa sis carmine mecum; Idyllium IX. Pastor quidam Daphnin et Menalcam hortatur ad cantum: qui duo bubulci postquam iussi cantum

medicum Milesium in hoc carmine alloquitur, nullumque esse ait contra Amorem praesentius remedium, quam Musas, earumque cantum; idque docet exemplo Cyclopis Polyphemi.

Non alio melius medicamine triste nec ungi,
Nicia, nec spargi me iudice vulnus Amoris,
Pieridum dulci valeat quam carmine. lenis
Ista quidem tactu medicina et suavis; at aeque
Inventu haud facilis. scis, credo, edoctus in arte
Paeonia, carusque novem tu rite Camoenis.

Idyllium XX. Bubulcus. Pastor quidam, quum in urbem venisset, voluissetque Eunicen urbanam puellam deosculari, ab eadem repulsus fuit atque irrisus tamquam indignus. Qua de re Pastor in hoc Idyllio conqueritur
Oscula me nuper defigere blanda volentem,
Eunice derisit, et haec super addidit ultro Idyllium XXI. Asphalion piscator vana spe inflatus narrat hospiti nocturnum visum de pisce aureo, quo capto, comnians iuraverat, se divitem iam

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report