Your search found 9273 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 8356-8409:

10  Cernens acutum nil omisit eloqui,
Quo posset error pravitasque corrigi.
Quod si experiri vim lubebat ingenii,
Alio tibi fuerat incedendum tramite,
Ut hujus aevi litterata natio
15  Animo ad legendum proniore accederet.
Austere censor, ne me inaudita, precor,
Statim vituperes causa, at advertas parum:
Nam si aequiorem te pararo judicem;
Severitatem frontis placabo tuae.
20  Siquid vigoris haec haberent, quae tibi
Antiquitatis forte vel nimius amor
Suadere potuit, vel librorum

Novas sit ausus (nunc ad propositum meum
Accedo propius) illiusne industriam
Nullo putabis munerandam praemio,
40  GRAYque pariter, GELLERTIque, et plenius
Plectro sonantis aureo PIGNOTTII,
In rem quod omnes misceant se AEsopiam?
Hi si peccarunt, me fatebor proximum
Culpae esse pariter, qui quod illi fecerim;
45  At facile id illis detraho calumniae.
Quis nam Phrygium cuncta sic censet senem
Apices fuisse persecutum ad ultimos,
Nil reliqui ut aliis fecerit? Rectissime
Suam ergo Phaedrus ipsemet

ſcita, i ſebe. Varh poglja prostrana ſebe siat ſcito Vidjesce Segljana kad djello svarsci to, I umoran na travi sjede ſelenoj tu, Na rjeci uho stavi tih ptizâ, i ova cju, Dase one gljuto karaju ſa sjeme 5 Od sebe prosuto. Parva poce, ſa me Sve sjeme ima bit, kê na ljevu pade: Al ti tû dopustit, tacjoj velit stade Druga hrabrenia, nechju stvar nikada, Da martva s' toga ja ſnam ostat nesklada. Tescko, kadbi od vas teghla kâ ù sjeme, Prjeti ovako ù glas, trechja druſieme, Ù

Illyr. Recce Deva: sctosi u menni pravo ughledo? Dixit Camelus: quid in me rectum animadvertisti? Camelus, et Vulpes.
Primo Cameli corpus ut Vulpecula
Immane vidit,

10  Deformitates adnotasse in corpore,
Silentioque praeterisse caetera,
Haecne ergo, dixit, vitia tu tantum, soror,
Majora cernis? Per tuum at te oro caput,
Dic, cum me in omnem rite partem inspexeris,
15  Quid non abnorme, distortumque videris?
Hunc saepe multis deprehendes obrutum

Labore niti, ditior ut evaderet,
Interrogavit, cur suum miserrimus
10  Angore tanto maceraret spiritum?
Cui dives: amor in filios sic anxiam
Me cogit operam ponere, ut sit maxima
Haereditatis singulorum portio.
Tunc ille, sobolis si tuae est animus, ait,
15  Virtute vera praeditus, haud opibus eget,
Quas tu

Matrona collo cum Monile lacteo
Gemmis et auro splendidum deponeret,
Illud severo conspicata lumine
Sprevit. Monile stupuit, insanam putans.
5  MON. Tun' me ergo, quo omnis, quae placere discupit,
Ornare collum foemina impense studet,
Abs te una fastu sic superbo rejicis?
MAT. Ne crede, fastum perpulisse, ut ponerem,
Tua at

Nil tale metuas, si relaxes taeniam.
MAT. Elidis et sic colla. MON. Tamen id explica.
MAT. Viro locata cum fuissem diviti,
Fortunae at ipsa tenuis, ille cyclade
Me aurata operuit, ille gemmis dexteram
15   Ornavit, ut qui me foris videt, hic satis
Putet beatam; at si domi quo vivimus
Pacto... Monile foeminam heic interloqui:
Ne

sic colla. MON. Tamen id explica.
MAT. Viro locata cum fuissem diviti,
Fortunae at ipsa tenuis, ille cyclade
Me aurata operuit, ille gemmis dexteram
15   Ornavit, ut qui me foris videt, hic satis
Putet beatam; at si domi quo vivimus
Pacto... Monile foeminam heic interloqui:
Ne plura narres, sed viro da crimini
Quod strangularis, non

Tune arduorum montium conscendere
Valebis, inquit, culmina, hanc in aedium
Qui prodis ipso tarditatem limine?
Huic ille: cura caeterorum montium
20  Haud me fatigat, dummodo hunc altissimum
Liceat in ipso transilire limine.
Ab iis, quae amamus, separamur aegrius.

convenibat plurima,
5  Quae multum obesos ut palpando comperit,
Unde illud adipis acquisissent quaerere.
Queis ille: in haedis ne putetis omnibus
Fortunam expertum me fuisse prosperam.
Lupus voravit plurimos; saturo at Lupo
10  Qui tunc fuere temporis superstites,
Ob paucitatem largiora pabula
Quod contigere, licuit his

Ut tute, quicum duriorem se exhibet
Herus, ora fraeno nunc coercens, verbere
Nunc terga caedens, et latus calcaribus
Crebris fatigans, tute ut, inquam, sis tamen
10  Me nil eorum perferente plenior?
Huic ille: quamquam me dominus hostilibus,
Cum tergo inhaeret, habeat in speciem modis,
Quoad caetera tamen liberalem sentio.
Large ministrat

nunc coercens, verbere
Nunc terga caedens, et latus calcaribus
Crebris fatigans, tute ut, inquam, sis tamen
10  Me nil eorum perferente plenior?
Huic ille: quamquam me dominus hostilibus,
Cum tergo inhaeret, habeat in speciem modis,
Quoad caetera tamen liberalem sentio.
Large ministrat nam saginans hordeum,
15  Strigilique corpus in

Gospar, kadme jasce, Duſcmanin sarcbeni nadvornose kaſce, Alga ja sasvim tim svemu ù ostalomu Blagodarna chjutim: tjelu on pretgljat momu S' mnoghim cini jecmom, na dan me dvakrati 15 Timari rukom svôm, i svitam bogati' Naghiſdan ja hodim, i ſlatno scgvachjem tô Ù ustih scgvalo, cim pruchje ti priprosto, I pljev ijesc, ljeti ghnusan

praesentem rebus in trepidis sum opem
Experta toties: te ergo fas ambos, Lupe,
Excipere; verum cum moleste haec sentiam
15  Te ferre nostri vincla contubernii,
Nec me ipsam ad epulas convivam expecta tuas.
Cum blandiuntur improbi, noxam parant. Priciza XXIV.

15  Collo, nec oneris ipsa patiens dorsum habes:
Canum ergo potius vim time, et hominum plagas.
Sursum illa spectans, porro, Corve, es garrulus
Nugator, inquit, qui me et annis et bona
Tibi praeeuntem mente Regum addiscere
20  Arbitria jubes: forte clitellas tibi
Si aptet, deindeque, sis Camelus, dixerit
Tibi Rex et idem testis, et

ergo (credes id licere Auritulo)
Depone, quaeso, jamque corpus indue,
In quo calamitosam exigas vitam minus.
Tum voce moesta sic Asellus: ne tuo,
20  Amice dulcis, metiare me pede:
Tibi aequiore namque sorte contigit,
Modo fila vermis divite ex utero ut trahas,
Modo ut renascens papilio percandidus
Numerosa prole nobile aeternes genus:

vermis divite ex utero ut trahas,
Modo ut renascens papilio percandidus
Numerosa prole nobile aeternes genus:
Pelle at manendum semper in eadem est mihi,
Et dura verti fata me in melius vetant.
Acerba quosdam sors tot aerumnis premit,
Futuri ut ipsam his adimat etiam spem boni.

judice te dignam gravi.
Haec causa princeps, quaeque suasit altera
25  Ad te mihi aditum, mirus ille ardor fuit,
Tua in virtutem quo feruntur pectora,
Quam tu, benefica cum fruaris indole,
Latius ubique propagari discupis.
Accedit etiam, quod me et illa perpulit,
30  Patriciorum nulli quam deponere
Licet virorum, cura caeteris prior,
Aliasque secum prono ut alveo trahens,
Quae te ad salutem, civiumque commoda
Paranda stimulis urget acrioribus.
35  Nam si inter homines elanguere

secum prono ut alveo trahens,
Quae te ad salutem, civiumque commoda
Paranda stimulis urget acrioribus.
35  Nam si inter homines elanguere coeperit
Usus virtutis mutuae, haud vitae queant
Civilis almo recreari nectare.
Vide ergo, causis quot decebat me tibi
Hoc exhibere qualecumque muneris.
Quod pretium at operis? Pertenue; si comparem
Tuae consilio mentis et praediviti
Gazae e vetustis erutae exemplaribus.
Magnum; si ex aliqua parte, quod cupio, tuae
Probationis adsequatur praemium.

Agnovit hircus, gloriari et altera
Sic dote coepit: naribus, age, percipe,
Odore quali fragret hoc coprus mihi.
Lanigera reddit: iste qui e membris odor
25  Tuis emanat, suavis adsueto tibi
Poterit videri; teter at adeo est mihi,
Ut jamjam ab illo me necari sentiam.
In hac expressam te videto fabula,
Lasciva mulier, quae superba ditibus
Donis amatorum ambulas, queis foemina 30
Casta exornari quaevis erubesceret.

voracem pellere: haec metuens suo Deprensa capiti currere in opacum nemus 15 Festina coepit: alter imprudentior In hic fugacem dum locis audet sequi, Sudemque jaciens enecare nititur, Lupus repente fit cruentus obviam. Exanimis ille tunc metu, o miserum me! ait, 20 Minus nocentem qui stultus dum abigo feram, Incurro in ora praeferocis belluae. Priciza XI. Pr. Tjerajuchi lisizu, nastupioje na Vuka. Cjovjek, ki tjera Lisizu. Mnoſi nastojechi gljudi ubjeghnut mala, Ù veglja

eundum ad tecta Formicae sibi 15 Existimavit; dumque poscit, ut suae Levamen aliquod adferat indigentiae, Formica reddit: si per aestivos dies, Cum cantitabas, meque bajuli genus Vile adpellabas, quidpiam et tu dapis 20 Domus intulisses, nec fuisses a me opem Petere coacta, nec repulsam perpeti. In antecessum qui sibi victum parat, Mendicitatis nescit ille incommoda. Priciza XIII. Pr. Tko nosi, ne prosi. Krjes, i Mrav. Krjesctati po vas dan, i ò stavnu

Ajebat alteri in vepreto absconditae: Quam dura sortis conditio, soror, est tuae, 5 Spinas ad omne quae rigidas habes latus, Coeloque nunquam liberum exeris caput! Educta in auras dum patentes aetheris Heic ipsa dego servitutis nescia. Huic illa: scito, me libenter hoc loci, 10 Quo primum in auras prosilivi, degere; Statusque vitae siqua fors habet hic mala, Leviora facta jam mihi adsuetudine. Verum haec vepreti servitus, quam mi objicis, Est et bonorum plurimorum occasio. 15 Non me ater imber, non

Huic illa: scito, me libenter hoc loci, 10 Quo primum in auras prosilivi, degere; Statusque vitae siqua fors habet hic mala, Leviora facta jam mihi adsuetudine. Verum haec vepreti servitus, quam mi objicis, Est et bonorum plurimorum occasio. 15 Non me ater imber, non procella grandinis Pulsat latentem; non quadrigae curruum, Non pes agrestum proterit; quin saepius Heic ipsa fallo quaeritantum lumina. Periculorum sed tot ipsa casibus 20 Exposita debes potius extimescere Tibi, quam de inani gloriari

uſcivat, I jarma od svakoga iſbavgljena ovdi stât. 10 Gnoj ona: ſnaj, meni dasu ova mjestia Ugodna, i ù zjeni, ù gnihse er rodih ja Akoje pak bitak ſdruſcen moj s' kiem ſlom, Menisce mnogo lak ucinil s' obikom. Podloſcnos al targnu, kom – me ti prikara, 15 Od mnoſih uſrok gnu ja naghjoh dobarâ. Skrovenu ne bie ovdime daſc, ni krup, Nitchjeme kocie segljanski al smecit stup. Nu [...] i oku cestkrati, kême uscte, ukradem ja. Podloſcna a ersi ti na sva ta poghibja, 20 Tebi istoj

tollere, Domumque fascem ni tuleris, ages male. Intactum at ille porro deseruit nemus. Mox venit alter cum securi rusticus, 10 Silvaeque dixit: omnis ab radicibus Caederis hodie: Cogita id maturius, Huc inquit illa, namque quod magnum semel, Si me recidas integram, lucrum feres, Tibi haud redibit amplius; at identidem 15 Si me securis caedat indulgentior Feres minora lucra, sed perennia. Recte monebat Silva; at hic non audiit. Quid inde? Uterque poenas imprudentiae Dedit: ille ligna succisurus

nemus. Mox venit alter cum securi rusticus, 10 Silvaeque dixit: omnis ab radicibus Caederis hodie: Cogita id maturius, Huc inquit illa, namque quod magnum semel, Si me recidas integram, lucrum feres, Tibi haud redibit amplius; at identidem 15 Si me securis caedat indulgentior Feres minora lucra, sed perennia. Recte monebat Silva; at hic non audiit. Quid inde? Uterque poenas imprudentiae Dedit: ille ligna succisurus post dies 20 Dum paucos remeat, reperit exsectum nemus. Hic comparata ingenti

Se porrigebat possidenti maximos Fructus quotannis afferebat, latius Dum quod patebat parciores funderet. 5 Foecunditatis major hujus invidus Fundum allocutus his minorem dicitur. Tam mira, sodes, ista dic feracitas Tua unde veniat, semper ut me copia Frugum antecellas, qui praeeo te finibus? 10 Huic ille: credo, provenire, gressibus Quod saepe solers me terit dominus suis. Tunc alter: immo sic premendo idoneum Minus te ad illam reddidisset copiam. Ne porro credas; namque me quoties adit 15

Foecunditatis major hujus invidus Fundum allocutus his minorem dicitur. Tam mira, sodes, ista dic feracitas Tua unde veniat, semper ut me copia Frugum antecellas, qui praeeo te finibus? 10 Huic ille: credo, provenire, gressibus Quod saepe solers me terit dominus suis. Tunc alter: immo sic premendo idoneum Minus te ad illam reddidisset copiam. Ne porro credas; namque me quoties adit 15 Haud otiosis gressibus perambulat. Nunc falce ramos amputantem inutiles, Nunc stercorantem video; cumque

unde veniat, semper ut me copia Frugum antecellas, qui praeeo te finibus? 10 Huic ille: credo, provenire, gressibus Quod saepe solers me terit dominus suis. Tunc alter: immo sic premendo idoneum Minus te ad illam reddidisset copiam. Ne porro credas; namque me quoties adit 15 Haud otiosis gressibus perambulat. Nunc falce ramos amputantem inutiles, Nunc stercorantem video; cumque deficit Humor, propinquo per canalem e flumine Deducit undam, nunc maritat vitibus 20 Ulmos, ligone nunc iners rumpit solum.

falce ramos amputantem inutiles, Nunc stercorantem video; cumque deficit Humor, propinquo per canalem e flumine Deducit undam, nunc maritat vitibus 20 Ulmos, ligone nunc iners rumpit solum. Haec ille discens, en, ait, quid fertilem Te reddit adeo, quidque me depauperat, Quem vix in anno dominus invisit semel. Priciza XIX. Pr. Plodnaje ſemglja, koju Gospodar plesce. Dvije basctine. Na bliſu kê jesu jedna od drughe dvim Podloſcne dvjesu basctine Gosparim, Od gnih kâ biasce

pace tô tebi plodnu magne Cinilobi cesto gospara plesagne. Nie tako, prostimi, et kadme pohodi, 15 Sadaga vidim ja s' kosorom hasctriti Od granâ ſaliscja, sad ſemglju ghnoiti, Susce ù saviscne, na sunza ſahodu Iſ rjeke on bliscno svarchje na me vodu, Sad loſu na briste pegne, kopacjam sad 20 Na braſdi gnime tê raſbia sprjed, i ſad. Tad vechja: eto s' scta ti raghjasc, a ne ja, Kû svega godiscta jednom Gospar vighja. Pripov. XIX. Plodnaje ſemglja, koju Gospodar

5 Pri svojom nesrechi sgiallosna besssîdi: Rezzimi, mâ Milla, ne mnogho velika, Kakossi ploddilla tâ vochja raslikâ? Snasc, sascto ploddnija, druggajoij govorri, Od tebbe jesam ja, sctò ploddi tvî gorri? 10 Moj Gospar er cesto pomgniv – me pohoddi, I plesce svè mjesto, gdje stuppaj dohoddi. Kad tako plescete, vechiajoij govorri, Od tvoje jes sctette, cîm stuppaj umorri. Tebbje to cjuddo, sctò ciujesc od menne, 15 Varraſc-ſe sad ludo s' tvê misli himbenne; Ikada nehoddi moj Gospar

Haud video circum, negligoque quaerere. Heic difficulter pasco; sed quod victui Sat est reperio. Ego vero, reddidit Caper, Facillimeque, largiterque nutrior. Haud longe agellus est virente consitus 15 Messe; est novello quae superbit palmite Vinea: me utroque perlevi saltu infero, Et delicatis expleo famem cibis: Et ipse posses experiri... Onager negat, Se velle facere, jus quod alienum vetat, 20 Tenuique malle victitare gramine Alterius absque damno, quam cum injuria Repleri opipare. Tum Caper,

Te forte ab annis, ampliusve haud dispudet Crevisse in auras sic pusillam, mensibus Dum nos ad aequam crescere altitudinem Binis potuimus! O misellam te arborem, 10 Solique pinguis dedecus! Queis illico Sic palma reddit forte paulo tardius Ramis me in altum tendere, id concessero; Magnis at illam commodis penso moram. Vos istam adeptae excelsitatem me prius, 15 Boni quid ambae possidetis, dicite: Manus tu aduris, tuqe pungis pessume. Non quae minori temporis fiunt mora, Sed

aequam crescere altitudinem Binis potuimus! O misellam te arborem, 10 Solique pinguis dedecus! Queis illico Sic palma reddit forte paulo tardius Ramis me in altum tendere, id concessero; Magnis at illam commodis penso moram. Vos istam adeptae excelsitatem me prius, 15 Boni quid ambae possidetis, dicite: Manus tu aduris, tuqe pungis pessume. Non quae minori temporis fiunt mora, Sed perpolivit multa quae dies, valent. . Priciza XXX. Pr. ſla trava barſo raste.

Id pestis, operam mellis hinc scutula suam, Illinc aceti promittebat dolium. 5 Ajebat illa: pauculas in assere Distende guttas: hae sua dulcedine Illico avidum allicient genus; ab illo at pedes Vinctos nequibunt expedire glutine Hoc inquiebat: me sub auras aetheris, 10 A parte supera dimovens operculum, Profer: siti actae, deceptaeque imagine Coloris aquei quotquot advolaverint, Hinc ut sorbillent muscae, ego acidi improvidas Haustu liquoris enecabo: utrumque agit 15 Simplex agricola: mellis ad

Vitabat icuts, mox redibat impudens. Tantillo ab hoste se puer vinci dolens Ira aestuabat; forte cum in nares tamen Incautiorem detulisset impetus, Geminis prehendit dextere unguiculis puer, 10 Captoque coepit dicere: quod aculeo Tristi immerentem me petisti saepius, Unum tibi adimo sanguinee pedem Culex, Quamquam et necandi sit potestas; pars ubi Tantilla nocui distrahetur corporis, 15 Abito liber. Haec ut audivit Culex, Res parva certe est pes, ait; vulso at pede Mihi ipsa pariter viscera

Cicutam rivulo
Leni irrigatam pullulare cerneret,
Immodica coepit aviditate carpere,
Domumque pasta cum rediret, acribus
Sibi sensit exta vellicari morsibus,
10  Jamque impos ultra progredi petiit solum,
Hac voce semet increpans. Quid stultius
Me potuit esse, quae saporis optimi
Cum plura in esum fida haberem gramina,
Ignotum adedi qua crucior herbae genus?
Quorum exploratus rite sit animus tibi, 15
Commite eorum te fidei, ignotos fuge. Priciza XXXIV.

in alto dormiebat vertice
Inustitatis excitata motibus,
Causam timori quid daret, quercum petit.
10  Huic illa: nescis, quantum ab Aquiloniis malum
In memet oris cuditur? Totam vide
Ardere flammis Arcton: heu! miseram petent
Trisulca rursum tela me irati Jovis,
Penitusque saevis ustulabor ignibus.
15  Ut novit Aquila, quo timeret nomine,
Sis, inquit, animo jam vacuo ab isto metu.
Ignem quod etenim tu putas, innoxiam
Id esse lucem scito, nec coelo time
Unquam sereno fulmina; at cum

Decerpe gramen quam libet; non te dolis
Aggrediar ullis; immo nec noxam queam
10  Inferre, quamvis id voluntas suadeat.
Ad haec Asellus dicta retinuit pedem,
Metuque posito, quod fugam arripui hinc, ait,
Id absque causa ne fuisse existimes.
Me namque ab illo quo momordit tempore
15  In hoc eodem dira prato Vipera,
Quodcumque serpit, horreo; suspectaque
Vel ipsa tellus, pono qua vestigia.
Qui semel in aliquod incidit gravius malum,
Vel minima species hunc pericli territat.

nemogu ucinit ja. 10 On govor na tise ustavi, i smetnuv strah, Scto rece, jatise ù bieghstavih odmah, Zjeniti ti nemoj beſ uſroka dae tô, Livadi erme ù toj Smia upeci kruto. Od tadese boim ja od svega scto laſi 15 Po tlima, i ſemglja, na koj me poraſi, Snaj, ista da cini sumgnu-mi, po kojoj Opaſnim nacini' ja stavgljam stupaj moj. Tko ù tescko upade ſlo kegod od pria, Samaga pripade sjeda od poghibia. 20 Pripov. XXXVI. Kogaje Smja upekla, boj-se i Guscterize.

tvê morri. Ustavvi stuppaje svê Tovar, i recce, Plasciva Chjud mâje, sctò bjesgim dalecce: 10 Upekla kad Smja jest menne gnekada, Semgliomſe scto svija, strascime josc sada; Ovvo isto josc mjesto, gdje stojim, govorri, Plascime jaoh cesto, strahom-me svegh morri: "Kî tusgian upoje k' Slu mnoghu jedan-krat 15 Najmagne Slo koje buddega pripaddat.“ XXXVII.

5  Id est, ut olido, quo nutritur, a fimo
Nunquam recedat. Haec volantem cominus,
Florumque capita delibantem Apiculam
Ut vidit atro concolorem pulveri,
Tune, inquit, habitu corporis sic lurido
10  Audes venustis insidere floribus?
Id me deceret aequius, cui divitis
Smaragdi ab omni parte se adjungit nitor.
Exasperata sic superbis vocibus
Apis, dabo, inquit, non venustam corporis
15  Mihi adeo formam, nec colores vividos;
Flores at illus nil curant, et surgere
Hinc mellis etiam me

me deceret aequius, cui divitis
Smaragdi ab omni parte se adjungit nitor.
Exasperata sic superbis vocibus
Apis, dabo, inquit, non venustam corporis
15  Mihi adeo formam, nec colores vividos;
Flores at illus nil curant, et surgere
Hinc mellis etiam me liquidi partem sinunt,
Quod in beata congero alvearia.
At tu, quae nitidis exornata vestibus
20  Contemnis alios, ne putato contegi
Tuam sub illis posse turpitudinem;
Nam qualem accedas ad dapem, ipse odor docet.
Quibus indecora dignitas

interim hic dentibus,
Petulans in humeros alter insilit, in os
Summa micturit ille contumelia.
Impune faciunt cuncta, namque abest vigor.
Tunc ille: oportet haec feram, cum me gravis
Senecta vestri fecerit ludibrium.
Haec impotentes fabula admonet senes,
Praesertim in alios qui fuere injurii,

Non beatum te satis
10  Opibus abundans, quam incolis, facit domus?
Ad dicta Feles nil moveri; at talibus,
Ut murem adedit, rusticum refellere.
Vocas quod animal indolis me pessimae,
In damna natum, muribusque injurium,
15  Calumniaris sic loquendo; ad talia
Vis namque quaedam me fatalis incitat:
Domus sed haecce, rere quam largum

murem adedit, rusticum refellere.
Vocas quod animal indolis me pessimae,
In damna natum, muribusque injurium,
15  Calumniaris sic loquendo; ad talia
Vis namque quaedam me fatalis incitat:
Domus sed haecce, rere quam largum mihi
Sufficere victum, praeter unam nominis
Celebritatem, nil habet; nam omnes fame
20  Urgemur intus sic rabida, ut

Tuo, haud negabo, barba mento est addita;
15  At porro sanae nil inest mentis tibi.
Quinto quid etenim de pede facerem haud scio,
Cum perceleriter, quos habeo, quatuor me agant.
Quidquid redundat despice, neque pluribus,
20   Natura quam tibi destinavit provida,

huic libello recte apponi posse judicavimus, ut lector hac ipsa varietate, tamquam conviva diversi saporis ferculo, recreetur. spaerdat. Ad inepte loquendum me tibi adjutorem praebeo. Insipiens irrisus.
Cum

prior
Vidi ipse ab humili prosilire cespite,
10  Cursimque in illum provolavi: in tempore
Prior ergo cum sim, in jure sum potior quoque.
Ajebat ille: quid officit, me postea
Vidisse, dente si feram arripui prius?
Ad me ergo praeda spectat omnis unice.
15  Asellus uni se futurum praevidens
Hostem, si causam adjudicasset alteri,

Cursimque in illum provolavi: in tempore
Prior ergo cum sim, in jure sum potior quoque.
Ajebat ille: quid officit, me postea
Vidisse, dente si feram arripui prius?
Ad me ergo praeda spectat omnis unice.
15  Asellus uni se futurum praevidens
Hostem, si causam adjudicasset alteri,
Nil prorsus ipse jura venatus, ait,
Leporesque novi natus

lux, o mea:
Morem puello gessit; exsurge at modo.
Flens hic adhuc unam ut referret poscere.
25  Narravit illa argutulam, et plenam salis;
Factoque fine, ni sat, inquit, me tibi
Hodie narrasse fabularum dixeris,
Nec hocce salsum tu, puer, dices mare.
Hoc illi dictum homines existiment sibi,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report