Your search found 9273 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 8996-9131:

ZAMAGNA COMITISSA DE RESTIIS Cum primum ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum memoriae tanti Viri daretur. Atque hoc meum consilium non modo videbatur

mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum memoriae tanti Viri daretur. Atque hoc meum consilium non modo videbatur immortalem marito famam esse pariturum, sed futurum etiam patriae ornamento, voluptatique amicis praestantissimis, a quibus carmina

patrios fines praetergressum longe lateque, te auspice, pervulgetur, ejusque carmina in multorum elegantium hominum oculis atque ore versentur. Habet igitur maritus meus, quod suo ipse ingenio sibi paraverat, monumentum ad celebritatem sui nominis aeternitati per me consecratum: habes tu, Antoni carissime, singulare amoris et observantiae erga te meae testimonium, quod non dubito, quin tibi gratissimum sit futurum: habet denique dolor meus, qui omnem medicinam antea effugiebat, unde quodammodo relaxetur. Probet e

quod non dubito, quin tibi gratissimum sit futurum: habet denique dolor meus, qui omnem medicinam antea effugiebat, unde quodammodo relaxetur. Probet e caelis hanc meam vir optimus voluntatem, habeatque veluti aeternum pignus amoris illius, quo ille me, ego illum dulciter complectebar. Vale. DE VITA ET SCRIPTIS JUNII ANT. F. COM. DE RESTIIS PATRICII RAGUSINI COMMENTARIOLUM FRANCISCI MARIAE

ex asse instituit uxorem. Vixit annos LIX, mensem unum, dies undecim. Nemo Ragusae fuit; praesertim inter ejus amicos, qui tanti viri interitum non acerbe tulerit, illiusque funus lacrymis etiam non sit prosequutus. Atque si pudor haud vetat, quominus et ego de me, deque Urbano fratre quidquam addam, dicam equidem, moerorem nostrum ex hac morte susceptum levari numquam posse. Amisimus enim virum, qui officiorum et consiliorum societate nobis conjunctissimus, studiorumque nostrorum, quaecumque ea sint, quasi auctor fuit et

ANNOTATIONES (1) JUNIUS RESTIUS FRANCISCO ET URBANO APPENDINIIS S. D. Cum diutissime vos apud me exspectassem, neque tamen fati mei iniquitate videre potuissem; statui incommodum istud aliqua exercitatione lenire, neque bonum otium per ignaviam conterere. Quamobrem summum ruris silentium nactus partim inter deambulandum, partim vero inter jacendum

istud aliqua exercitatione lenire, neque bonum otium per ignaviam conterere. Quamobrem summum ruris silentium nactus partim inter deambulandum, partim vero inter jacendum ex pedis aegritudine Satyram aggressus sum argumento fortasse novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac

Dabam Canosae VI. id. Novemb. MDCCCVII. (2) JUNIUS RESTIUS FRANCISCO APPENDINIO S. D. Mirifice delectatus sum literis tuis, quas ad me nuperrime misisti: intellexi enim; te praeteritis diebus magnam operam theologiae dedisse, deque ea publice disputavisse. Illud non subdis quem adversarium habueris, quam partem, cujusque sectae defensionem susceperis; quae omnia, si vacas, fac, ut non

me nuperrime misisti: intellexi enim; te praeteritis diebus magnam operam theologiae dedisse, deque ea publice disputavisse. Illud non subdis quem adversarium habueris, quam partem, cujusque sectae defensionem susceperis; quae omnia, si vacas, fac, ut non me diutius lateant. Non enim hujusmodi res adeo parvi pendendae sunt, quemadmodum nonnullis persuasum est, quos ego nihil sapere semper putavi. An parum erit, ingenium attente meditando in subtilissimis rebus defixum habere? Quod si subtilitas non placet

ad vitae commoda applicentur. Fateor: sed enim jamdudum applicata sunt, quantum ad vitae usum est satis; ut tamdem a corpore ad animos assurgere, et rationem in ipsa ratione exercere non sit poenitendus homini labor, qui ratione praeditus sit. Video, me in theologiae laudem paulo fusius delabi, quam homine imperito dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu aliter censes. Hanc etiam si

tibi mitto, quae notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu aliter censes. Hanc etiam si legeris, sed censoria illa non intermissa acerbitate, pergratum mihi feceris. Supersunt adhuc quatuor argumenta, quatuor Satyris singillatim a me pertractanda. Has in proximam aestatem rejeci, si vita suppetet, et cum Zephyris, et hirundine prima stylum resumemus: in ea exercitatione totus autumnus abibit. Tum nihil reliqui erit, nisi omnes Satyras ad trutinam revocare, lima

simul commixtis conflatum est, et aromatibus, oleribus, leguminibus, carne omnigena, piscibus, et multis aliis constat, quodque olla putrida ipsis est. Mea qualis futura sit, heredis judicio erit relinquenda. Quid tibi de hoc videtur, velim me certiorem facias, nisi Grammatica Illyrica distineris, quam suspicor te prelo velle tradere; id enim mihi suadebat illud ambiguum mercimonii in epistola tua verbum, quod etiam Urbano fratri satisfaciebat. Non inficior, homini praesertim in matheseos

praesertim in matheseos demonstrationibus adeo exercitato, pecunia certitudinem perbelle repraesentari, et ideo grammaticam tuam valde bonam futuram, si valde fuerit quaestuosa. Quod ego omnibus studiis tuis opto, et brevi coram videro; nulla enim res me a te, et urbe, praeter tempestatem, intercludit. Vale. Dabam Canosae A. D. MDCCCVII. Kal. Dec. IN OBITU JUN.

nube supercilium;
Consilioque sales adjungens, atque lepores
Fidus erat sanctae cultor amicitiae.
Tu quoque morte Viri tanti nunc ingeme, Lector,
Atque tuos fletus fletibus adde meis.
Me pius ille suo semper dignatus amore est:
Ille mihi semper causa doloris erit. JUNII DE RESTIIS SATYRARUM LIBER

Herculeo ritu septemplicis hydrae
1.1.49  Dejice, non longae fer vulnus inutile caudae.
1.1.50  Hoc Satyras tentare, tibique inscribere librum
1.1.51  Me jussit, cujus ratio exponenda, priusquam
1.1.52  Ingressus pleno dem vela tumentia Nereo.
1.1.53  Non mihi consilium est, scelerum foedissima quaeque
1.1.54  Elatrare palam, aut

1.2.131  Sponte sua, constatque sibi sententia sponte.
1.2.132  I, puer, et Balbo scriptas perferre tabellas,
1.2.133  I, propera. »Mittit Balbo Claudina salutem.
1.2.134  Me tibi donaram: pretii munuscula parvi
1.2.135  Nil ultra, infelix, habui. Tu vive, valeque. «
1.2.136  O Medici, Medici! Vobis en docta puella
1.2.137  Traditur, Anticyra caput

1.2.203  Ut lenocinio et formae melioris honore
1.2.204  Per fatuas impune domos, et per fora lata
1.2.205  Incedant urbanorum pars maxima morum.
1.2.206  Me si forte rogas de re quid censeo, dicam.
1.2.207  Et me stultitiae assentire fatebor alumnis,
1.2.208  Quorum nec mores, nec vitam carpo maligne
1.2.209  Candidus ac verax

1.2.204  Per fatuas impune domos, et per fora lata
1.2.205  Incedant urbanorum pars maxima morum.
1.2.206  Me si forte rogas de re quid censeo, dicam.
1.2.207  Et me stultitiae assentire fatebor alumnis,
1.2.208  Quorum nec mores, nec vitam carpo maligne
1.2.209  Candidus ac verax factorum scriptor. Ego nil
1.2.210   Interpres pravus fingo,

mixti pariter juvenesque senesque,
1.3.12  Auribus arrectis omnes, omnes taciti, omnes
1.3.13  Sorbebant calidam, aut pendebant aera ministris.
1.3.14  Ingressus vacua ut scamni me parte locavi
1.3.15  Extemplo cubito me leniter officiosus
1.3.16  Vicinus premit, et, quid vellet? ubi rogo, primus
1.3.17  Occupat. Ignoras tu Vindobona quod in urbem

arrectis omnes, omnes taciti, omnes
1.3.13  Sorbebant calidam, aut pendebant aera ministris.
1.3.14  Ingressus vacua ut scamni me parte locavi
1.3.15  Extemplo cubito me leniter officiosus
1.3.16  Vicinus premit, et, quid vellet? ubi rogo, primus
1.3.17  Occupat. Ignoras tu Vindobona quod in urbem
1.3.18  Cursor, et a Piceno advenit publica

nemo fuit hoc sine pulvere: doctis
1.3.40  Saepius haec etiam fuit unica Musa Poetis.
1.3.41  Ipse ego, qualiacumque rudis nunc carmina scribo,
1.3.42  Auspiciis parvae, fateor, me scribere thecae.
1.3.43  Haec fovet ingenium, reficitque in carmina nares.
1.3.44  Quanto rectius hoc, ungues quam rodere vivos,
1.3.45  Scalpere vel caput, aut muris impingere

diurna ideo acta lego, collectaque servo,
1.3.85  Inque vicem compono, ut mox depromere possim.
1.3.86  Hae mihi sunt nocte atque die artes: saepe legentem
1.3.87  Deprendit me sol ad vivam mane lucernam.
1.3.88  His studiis aevi res gestas addo vetusti.
1.3.89  Optima fax rerum sunt facta antiqua novarum.
1.3.90  Nil ego crediderim fieri non posse: sed

Tollet humo, et populo secretum parte locabit
1.4.37  Summa, primores inter, famaeque beabit
1.4.38  Nectare, erisque bonus, sapiens, et fortis, et acer.
1.4.39  Sed quid me vana lacto spe credulus? An non
1.4.40  Sensisti, quali ludamur imagine rerum?
1.4.41  Frontis prima fides simul et me decipit, et te.
1.4.42  Omnia quippe redux haec nostra

erisque bonus, sapiens, et fortis, et acer.
1.4.39  Sed quid me vana lacto spe credulus? An non
1.4.40  Sensisti, quali ludamur imagine rerum?
1.4.41  Frontis prima fides simul et me decipit, et te.
1.4.42  Omnia quippe redux haec nostra fefellit alumnus
1.4.43  Auspicia, et monitus praeceps elusit inanes,
1.4.44  Nonne vides, quae illi circumdet fascia

ineptae. SATYRA VI. COENA
1.6.1  Nostro, si sapies, natali, (cras venit ille)
1.6.2  Maecenas, coenabis apud me. Lauta paratur
1.6.3  Coena tibi, quiq ego deliria Stoica nondum
1.6.4  Admisi circa patinas, nitideque colendum
1.6.5  Corpus, Aristippi potius praecepta

1.7.4  Concessi Noviis, et procurare Mathoni)
1.7.5  Ad te confugi, nostrasque perosus Athenas
1.7.6  Omnibus Aspasiis, atque ipso Pericle fessus
1.7.7  Jucundi me ruris in otia tuta recepi,
1.7.8  Naufragus insanis ejectus ut aequoris undis
1.7.9  Littoris optati tutam pede tangit arenam.
1.7.10  Rure ego per somnum faciles explevero

imus quod olus, quas severis herbas,
1.7.30  Villice, mitibus et quaenam sit gratia pomis.
1.7.31  Horti de recta, atque agri ratione colendi
1.7.32  Pauca loquar. Plenis docuit me lectio libris.
1.7.33  Forsan et haec olim rerum tibi copia profit!
1.7.34  Hei mihi! quale malum nostris hoc accidit hortis.
1.7.35  Non glacie saeva levius, nec grandinis

horto aetatem, seniumque tibi instant,
1.7.54  Nondum prima tamen patuit ratio tibi rerum.
1.7.55  Turpe colono agri nescire elementa colendi.
1.7.56  Disce ideo nunc a me. Vill.Arrectis auribus asto.
1.7.57   Po.Non faba proveniet, non illi beta colono,
1.7.58  Qui sese prave solius egere ligonis,
1.7.59  Et rastri, falcisque putet, sed nesciat

barbara regnis
1.7.86  Forsan et haec mensis gratissima dona, secundis!
1.7.87   Po. Imbecilla rudisque olitorum, Villice, tecum
1.7.88  Agresti me forte joco plebs rideat: atqui haec
1.7.89  Nil, nisi quod vetus est, intelligit, aut probat, et se
1.7.90  Tollere humo nescit, misere sed reptat et haeret.
1.7.91  Jam dicas

capo, gallinae, et plurimus anser
1.7.174  Hic maneant, secreta omnes in parte locorum.
1.7.175  Gallina intorto castretur stamine virgo:
1.7.176  Ova feret melius. Docuit me maximus Atlas.
1.7.177  Sexdenis gallina, quaternis assibus ovum
1.7.178  Venit: quid censes pavo, quid veneat anser?
1.7.179  Sed mihi nil aeque majori suscipe cura,

1.7.225  Hordea, triciteasque mihi cane, Villice, messes.
1.7.226   Vill.O here, quam puero mater narraverat olim,
1.7.227  Fabula me terret. Domini communis eodem
1.7.228  In stabulo bos cum segni vivebat asello.
1.7.229  Incepit bos. Proh! vitam toleramus iniquam
1.7.230  Ambo! Ego ferre jugum, et curvo

1.7.247  Fata manent, secum ajebat, fascemque ferebat.
1.7.248   Sic ego more meum prisco sapientius agrum
1.7.249  Exercebo satur, quam nondum experta sequutus,
1.7.250  Me temere ignoti mittam in discrimina casus.
1.7.251  Tu tibi habe tua: pro me alium et tibi quaere colonum,
1.7.252  Namque hortis excedo tuis ego. Vive, valeque.

Sic ego more meum prisco sapientius agrum
1.7.249  Exercebo satur, quam nondum experta sequutus,
1.7.250  Me temere ignoti mittam in discrimina casus.
1.7.251  Tu tibi habe tua: pro me alium et tibi quaere colonum,
1.7.252  Namque hortis excedo tuis ego. Vive, valeque. SATYRA VIII. APOLOGIA

virtus. Pater olim vatis Horati
1.8.112  Sic natum instituit secum omnia circumcursans
1.8.113  Ostia, et exemplo praemonstrans digna caveri.
1.8.114   Fecerit haec si quis, potius, me judice, perdat,
1.8.115  Quam recti falsa sub imagine servet alumnum.
1.8.116  Rectius a teneris tu sane turpia celes.
1.8.117  Neve novam imbueris testam sapienter aceto.

genere hoc tamen etsi quid peccavimus, omne id
1.8.141  Excidit invito, et judex ignoverit aequus.
1.8.142  Nam nos accusator acerbus adegit iniquo
1.8.143  Stare loco, tibi me et mea dum defendere conor.
1.8.144  Hac tamen in re, Maecenas, hoc juverit unum,
1.8.145  Obtrectator enim discet, livorque malignus,
1.8.146  Qualia, cum voluit, faciat mea

tangere gestit,
1.8.160  Innuit urbanus: clam irrepit: parvaque saepe
1.8.161  Tractantis similis magnas plerumque secat res.
1.8.162  Carminis hic si fors color est naturaque, non me
1.8.163  Poeniteat sanum Satyrae, neque carminis hujus.
1.8.164  Distamus primum scurris, quia nomine ficto
1.8.165  Ludimus, ut ficto comoedia nomine ludit,

audisses solarem, et terrea poma.
1.8.227  Quod si Philosophis barbam vulsisse reponas,
1.8.228  Et male voltaeri lepidam allatrasse puellam,
1.8.229  Me facite hoc patiar damnari crimine ab illis,
1.8.230  Quos apud ingenii vecors Inscitia nomen
1.8.231  Abstulit, et famam obscenus, laudemque pudici.
1.8.232   Illepidis ergo

hic, spirat qui veste unguenta comisque:
1.9.180  Tu quoque sic facies fies ubi grandior aevo.
1.9.181  Obtundor misere. At cunei graviora minantur.
1.9.182  Nescio qui me ros rigat inde, peritque lacerna,
1.9.183  Et toga. Quam spurcus distillat desuper imber!
1.9.184  Quod si forte in Aristarchum quem, aut Quintilianum
1.9.185  Incidi, ab antiquis

SATYRA X. EPISTOLA
1.10.1   Carmina si vates nonum premeremus in annum,
1.10.2  Sanior ut ratio, inconsulti et fama poetae
1.10.3  Flagitat, alta tibi per me servare liceret
1.10.4  Otia, nec te nunc noster turbaret Apollo.
1.10.5  Sed nosti, vatum genus ut sumus omne, ubi cordi
1.10.6  Scribendi versus illud tam dulce placensque

imperia, atque minores
1.10.36  Legibus adstringam indociles vanis? Cui, quaeso,
1.10.37  Deterior stulto fasces, dominasque secures
1.10.38  Ambiam avaritiae instrumentum? Gloria me ne
1.10.39  Transversum rapiat? Num deberi omnia morti
1.10.40  Ignotum est? Cum moliri conamine tanto
1.10.41  Et properare homines video in vita, hunc ad honores,

illa voluptas?
1.10.63  Verum, quandoquidem scenam conscendimus, audi.
1.10.64  Fabula vita hominum est. Conducta resigno coactus
1.10.65  Vestimenta, et personam depono. Quid ad me,
1.10.66  Imponar feretro seu Davus, sive Agamemnon?
1.10.67  Quare cur vehementer contendam, atque laborem,
1.10.68  Si, quaecumque mihi fuerit fortuna, obeundum est?

1.11.13  Arabicos latices pateris frigescere linquis,
1.11.14  Mox lambis catuli in morem, parvaeque catellae.
1.11.15  Gaudet, et arridet puero matertera simplex.
1.11.16  Me contra monuisse decet, quae censeo, nilque
1.11.17  Quod prodesse queat tibi, praetermittere veri.
1.11.18  Absque cibo vixisse hominem natura negavit,
1.11.19  Indidit et gustu

magna culinae. SATYRA XIII. STOICI
1.12.1  Stultum omnem insanum Chrysippi porticus esse,
1.12.2  Judice me, veri interpres non falsa docebat.
1.12.3  Naviget Anticyram qui lamna expalluit auri,
1.12.4  Ambitione mala quisquis torquetur, et ira,
1.12.5  Qui metuit, vel sperat, qui

variis illudit partibus idem.
1.12.11  An levis haec fortasse mei est insania morbi,
1.12.12  Quod Satyras scribo? Mihine ipsi ignoscere cogar
1.12.13  Corruptus judex? Primum non me esse poetam
1.12.14  Propterea evincas, satyras sermone pedestri
1.12.15  Quod scribo, pravos et risu perfrico mores,
1.12.16  Thetaque stultitiae nigrum praefigo procaci.

evincas, satyras sermone pedestri
1.12.15  Quod scribo, pravos et risu perfrico mores,
1.12.16  Thetaque stultitiae nigrum praefigo procaci.
1.12.17  Dixeris, historiam potius me scribere; ad artem
1.12.18  Nullius tamen, ingeniumque accedere vatis,
1.12.19  Quandoquidem nobis mendacia more poetae
1.12.20  Fingere religio est, ungurem aut discedere

tamen, ingeniumque accedere vatis,
1.12.19  Quandoquidem nobis mendacia more poetae
1.12.20  Fingere religio est, ungurem aut discedere latum
1.12.21  A veris. Tamen, ut dem me insanire libenter,
1.12.22  Scribendi versus haec nostra insanis morbi
1.12.23  Communis quota pars fuerit? Potare Corano,
1.12.24  Deprendi liceat

nova: vel quonam tradente magistro,
1.12.28  Insanus fuero? At Crispo sum judice tutus.
1.12.29  Postremo ut sim insanus ego, non sanus eris tu.
1.12.30  Certe hoc dissimiles, quia me tua vina, venusque
1.12.31  Nil juvet: at contra, ceu clavo truditur alter
1.12.32  Clavus, fors Satyris tibi possim evellere morbum
1.12.33  Unum aliquem e multis. Saepe aeger

nunc formae expendimus usus,
1.12.38  Aut quot habet Glaphyre dentes, aut Aelia crines.
1.12.39  Cetera de genere hoc prudens permulta silebo
1.12.40  Ulcisci properans, insanum me atque poetam
1.12.41  Quod dicis. Quotnam, nullos quod praebeat usus,
1.12.42  Enixe curant! Nihil esse insanius. Ajo:
1.12.43  Nil merito magis insanus quod rideat omnis,

hoc uno infelix male perdita verbo.
1.13.70  Exin Gratidiam nobis Romana juventus
1.13.71  Praeferat, et placeat plus illa quam ego? Spolia ampla
1.13.72  Illa habeat victrix? Me rideat improba et altos
1.13.73  E nostris sumat fastus insana ruinis?
1.13.74  Haec promissa fides? Me occulta fraude petisti,
1.13.75  Obrepsit Clymenes cum emta ad suffragia

et placeat plus illa quam ego? Spolia ampla
1.13.72  Illa habeat victrix? Me rideat improba et altos
1.13.73  E nostris sumat fastus insana ruinis?
1.13.74  Haec promissa fides? Me occulta fraude petisti,
1.13.75  Obrepsit Clymenes cum emta ad suffragia furtim.
1.13.76  Composito rupit vocem, quodcumque loquuta est.
1.13.77  His iram a Clymene in veterem

meliora! Meis ratio stetit optima verbis,
1.15.14  Quaecumque audisti nuper: modo namque ego vere
1.15.15  Sedibus ex Erebi (credant utcumque minores)
1.15.16  Evasi ad Superos. Me magna cupido videndi
1.15.17  Heroas priscos incessit, et Heroinas;
1.15.18  Ergo iter arripui, et recta me contuli ad Orcum.
1.15.19   A. Mira

ex Erebi (credant utcumque minores)
1.15.16  Evasi ad Superos. Me magna cupido videndi
1.15.17  Heroas priscos incessit, et Heroinas;
1.15.18  Ergo iter arripui, et recta me contuli ad Orcum.
1.15.19   A. Mira licet narres, credo. Quin, si grave non est,
1.15.20  Et vacat, oro, viae rationem, et singula nobis,

pius Aeneas olim, quoque usus Ulysses.
1.15.25  Hoc et Virgilii, hoc et Homeri e carmine noto
1.15.26  Perdiscas facile: repetitae ego taedia crambes
1.15.27  Non addo. Infernis me Tartara vallibus ima
1.15.28  Excepere, situ loca squalida, opaca tenebris.
1.15.29  In medio rupes: solido riget ardua ferro
1.15.30  Arx rupe in celsa, tenditque ad sidera

Intulit alta quies, mortique simillima verae.
1.15.384  Defessus jacui, fateor, somnosque petivi.
1.15.385  Interea superas subito experrectus ad auras
1.15.386  Sentio me rediisse: nec unde, aut quomodo novi.
1.15.387  Visa tibi narro: memori tu pectore serva. SATYRA XVII. ACADEMIA

voce sequuntur.
1.16.171  A fure ingenuum praeco discriminet unus.
1.16.172   Hos tibi praecipuos delegi. At maxima turba est
1.16.173  Cetera, quam vellem si percensere, dies me
1.16.174  Et te deficeret. Quapropter praetereamus
1.16.175  Fallacem Nattam Vibii praesentis amicum,
1.16.176  Et coram omnigena palpantem laude: ubi vero

1.17.115  Ut lubuit, suerat, totasque insumere luces
1.17.116  Usque os contemplans, quod jussa retorquet imago.
1.17.117   Hic medici finem docto fecere labori,
1.17.118  Et me fas posuisse stylum. Tu Phyllide ab una
1.17.119  Uno disce modo metiri Phyllidas omnes,
1.17.120  Maecenas, memori mea dicta et pectore conde,
1.17.121  Et tibi habe: teneris

1.18.28  Fastidis misere, quamprimum erumpere certans,
1.18.29  Longaevum censes et delirare parentem.
1.18.30  Ergo disce monendus adhuc,et ferre libenter
1.18.31  Disce me adhuc paulum: extremum quod te alloquor, hoc est.
1.18.32   Cerno, Deus qui te exercet. Teterrima pestis
1.18.33  Ambitio impulit in praeceps miserum: populares
1.18.34  Auras tu

nunc sunt, quibus est coma secta, intonsaque barba,
1.18.67  et frons mole latet villosi obducta galeri,
1.18.68  Barbarico fremitu velit exaudire strepentem?
1.18.69  Tu me plus sapias, quia prisca et barbara quaedam
1.18.70  mittis ab ore, Numae, et vix intellecta Cethegis?
1.18.71  Quidquid id est, jejunum est, longo et tempore putre.
1.18.72  Haec

nulli, nullique aliquando receptus
1.18.156  O quantum ad latebras cupies remeare paternas!
1.18.157  Mature at moneo, mea cui servare licebat
1.18.158  Tecta, patet fugitivo ad me via nulla revert.
1.18.159  Quin tu, si quidquam est animi, aut in pectore laudis,
1.18.160  indorum sophiam, et viduas imitatus Eoas
1.18.161  extructos i, scande rogos, atque

1.18.185  Vade, liber, quo vis. Verbum non amplius addam. SATYRA XX. AD MAECENATEM
1.19.1  Absentem quod me sponte, et defendis amice,
1.19.2  Nonnulli quoties culpant, mordentque maligni,
1.19.3  Candide Maecenas, humaniter, atque benigne, et
1.19.4  Pro tua amicitia facis, atque fide,

tua amicitia facis, atque fide, ut tuus est mos;
1.19.5  Statque tui vivax, et stabit gratia facti
1.19.6  Semper apud memorem. Nunc, ipse ut non mihi desim,
1.19.7  Non quia me obtrectatori purgare laborem,
1.19.8  Sed tibi me cupiens magis, et mea facta probari
1.19.9  Contentus te uno, et pendens te totus ab uno,
1.19.10  Accedo dicturus apud te,

1.19.5  Statque tui vivax, et stabit gratia facti
1.19.6  Semper apud memorem. Nunc, ipse ut non mihi desim,
1.19.7  Non quia me obtrectatori purgare laborem,
1.19.8  Sed tibi me cupiens magis, et mea facta probari
1.19.9  Contentus te uno, et pendens te totus ab uno,
1.19.10  Accedo dicturus apud te, quomodo quidquid
1.19.11  Culpant, aut rectum est, aut

aut lentus meliora sequi, monuere
1.19.20  Cum quid forte mihi. Hygiane, aut Betondius umquam,
1.19.21  Aut tulerit Bettera inhonesta, et turpia ineptis
1.19.22  Ipsorum ante oculos me impune immittere chartis?
1.19.23  Cujus ego dente, atque stylo mordere maligno
1.19.24  Aggressus vitam, dicenda tacenda loquutus
1.19.25  Traduxi ad

1.19.24  Aggressus vitam, dicenda tacenda loquutus
1.19.25  Traduxi ad populum immeriti, aut meriti? Pater ecquis
1.19.26  Nati facta sui audiit ex me? Quis, rogo, furti
1.19.27  Damnetur me teste? Fabullam ego quando, ubi, dixi
1.19.28  Moecham? deprensum vulgavi ecquando ego Plancum?
1.19.29  Sermone effertis vos qualia

vitam, dicenda tacenda loquutus
1.19.25  Traduxi ad populum immeriti, aut meriti? Pater ecquis
1.19.26  Nati facta sui audiit ex me? Quis, rogo, furti
1.19.27  Damnetur me teste? Fabullam ego quando, ubi, dixi
1.19.28  Moecham? deprensum vulgavi ecquando ego Plancum?
1.19.29  Sermone effertis vos qualia quotidiano,
1.19.30  Nempe agitis cum inter

vos qualia quotidiano,
1.19.30  Nempe agitis cum inter vos jucunde atque jocose.
1.19.31  Nil nostris ergo nigrum reprehenderit aequus
1.19.32  In Satyris judex, nil cujus poeniteat me,
1.19.33  Qui vitium nulli objeci, tantum illa minora
1.19.34  Cautus delegi salse et ridenda facete,
1.19.35  Facta sibi quae nemo neget, quae imo sibi pulcre

sibi quae nemo neget, quae imo sibi pulcre
1.19.36  Facta putet: qua de re ego multum discrepo ab illo,
1.19.37  Festivaque puto Satyra, sed non cruce, dignum.
1.19.38  Tota nec a me hoc, quanta est, porticus extorquebit,
1.19.39  Illum ego tantumdem ut sanus peccasse putem, qui
1.19.40  Olim Ephesinae igni succendit templa Dianae,
1.19.41  Et qui Luculli

aut furca. Sic fiet, ut olim
1.19.92  Odisti quaecumque probes mutatus, amesque,
1.19.93  Nam tua non illic agitur res amplius ulla.
1.19.94   Haec satis ad pravos. Verum est, quod me male torquet
1.19.95  Maecenas intus: quod nolim in publicum ego ullo
1.19.96  Adductus pretio exspuere... Atqui nescio quis clam
1.19.97  Irrepsit!... Nemo est... Sed acutas

Qui audiat?... Ergo
1.19.99  Parva quidem, multi sed res est plena pericli,
1.19.100  Quam, dicam, quamque opto tuas demittere in aures.
1.19.101  Scribere enim Satyras adigit me magna voluptas
1.19.102  Scribendi, fateor, proprioque errore notandi
1.19.103  Singula, quae in vita culpa evenere magistra.
1.19.104  Hoc mihi deliciae. Hoc permitte, oro. Hoc

evenere magistra.
1.19.104  Hoc mihi deliciae. Hoc permitte, oro. Hoc placet unum,
1.19.105  Et melli est. Hoc ambrosiae, hoc mihi nectaris instar.
1.19.106  Quod si urgere voles me et cogere pluribus, illud
1.19.107  Ultro etiam puerile, atque esse fatebor ineptum,
1.19.108  Sed placitum defendam, et vi expugnabile nulla.
1.19.109  Quid mihi plus sapiat,

At vivo ruri. Forte hoc mihi non licet uni?
1.19.119  Nec video satis, hoc mihi cur est invidiosum,
1.19.120  Quod factum est saepe et multis et fortibus, atque
1.19.121  Me melioribus. At ruri me detinet illud
1.19.122  Primum quod revocant me nulla negotia in urbem,
1.19.123  Quod calor extrudit, laureta et quaerere cogit,
1.19.124  Et platanos, et

Forte hoc mihi non licet uni?
1.19.119  Nec video satis, hoc mihi cur est invidiosum,
1.19.120  Quod factum est saepe et multis et fortibus, atque
1.19.121  Me melioribus. At ruri me detinet illud
1.19.122  Primum quod revocant me nulla negotia in urbem,
1.19.123  Quod calor extrudit, laureta et quaerere cogit,
1.19.124  Et platanos, et lene strepentis murmur

satis, hoc mihi cur est invidiosum,
1.19.120  Quod factum est saepe et multis et fortibus, atque
1.19.121  Me melioribus. At ruri me detinet illud
1.19.122  Primum quod revocant me nulla negotia in urbem,
1.19.123  Quod calor extrudit, laureta et quaerere cogit,
1.19.124  Et platanos, et lene strepentis murmur aquai.
1.19.125  Naturae servimus in hoc. Tum me

me nulla negotia in urbem,
1.19.123  Quod calor extrudit, laureta et quaerere cogit,
1.19.124  Et platanos, et lene strepentis murmur aquai.
1.19.125  Naturae servimus in hoc. Tum me loca sola
1.19.126  Mire delectant, umbroso et silva recessu,
1.19.127  Importunus quo accedat nemo, mihi nemo
1.19.128  Illa urbanae elementa ubi narret suavia vitae,

ego, sive lepos, sive est sapientia, nullo
1.19.151  Ferre modo possum; meque his exsolvere vinclis
1.19.152  Mirum, quam propero, et quam illinc erumpere conor,
1.19.153  Atque mea me libertate involvere ruri!
1.19.154  Praecipue quia possum etiam nescire libenter
1.19.155  Quid rex Parthorum moveat, quid Seres et Indi,
1.19.156  Aethiopesque nigri, aut

quia possum etiam nescire libenter
1.19.155  Quid rex Parthorum moveat, quid Seres et Indi,
1.19.156  Aethiopesque nigri, aut Japonius incola volvat.
1.19.157  Ex his postquam ego me in rus conjeci, et mea in antra
1.19.158  Otia nactus ibi vacuo liberrima regno,
1.19.159  Libris me immergo, sitiens ut fontibus hydrops,
1.19.160  Grajorumque patres multo

nigri, aut Japonius incola volvat.
1.19.157  Ex his postquam ego me in rus conjeci, et mea in antra
1.19.158  Otia nactus ibi vacuo liberrima regno,
1.19.159  Libris me immergo, sitiens ut fontibus hydrops,
1.19.160  Grajorumque patres multo veneratus honore,
1.19.161  Multo Romanos, quorum est sapientia princeps,
1.19.162  Exemplo arreptus,

ipse tuas componere certus:
1.19.178  Ne, dum aliena sagax adeo mala cernis acutum,
1.19.179  Improbus ignoscas tibi, caecum aut te tua fallant.
1.19.180  His ego praecipue studiis me alo, et artibus hisce
1.19.181  Mirifice oblecto, seniumque, et fallere curas
1.19.182  Instituo, expertem ambitionis, avaritiaeque
1.19.183  Vitam agitans, me ipso contentus, nec

ego praecipue studiis me alo, et artibus hisce
1.19.181  Mirifice oblecto, seniumque, et fallere curas
1.19.182  Instituo, expertem ambitionis, avaritiaeque
1.19.183  Vitam agitans, me ipso contentus, nec tibi forte
1.19.184  Maecenas, nec paucis injucundus amicis.
1.19.185  Sic omnes placidi illuxere dies mihi, eunt sic
1.19.186  Soles post solem, et noctem

versus facio, et mecum loquor, omnibus ut mos
1.20.6  Vatibus est, atque interdum scalpens caput, ungues
1.20.7  Vivos interdum rodens huc cursito, et illuc,
1.20.8  Quo me cumque tulere pedes, molli modo in herba
1.20.9  Fusus humi jaceo tacitus, similisque quieto,
1.20.10  Taliaque alternis repetens; quo nescio casu
1.20.11  Villicus observans

1.20.15  Exspectas? Credunt omnes. Ea fama vagatur
1.20.16  Ocyus, et toti factus sum fabula pago.
1.20.17  Fortiter, ut decuit, primum risi, atque libenter.
1.20.18  Mox me ubi collegi, et discusso ubi seria risu
1.20.19  Pervidisse datum est, paene exanimis jacui, atque
1.20.20  Confectus moerore gravi, dum cogito, iniqua
1.20.21  Quem fructum

ingeniosi
1.20.143  Verbera sunt tergo merces data saepe poetae,
1.20.144  Certior Anticyrae medicina virentibus hortis.
1.20.145   Quin tu, si quid adhuc dubitas, agedum aspice me, me
1.20.146  Imprimis, qui dum doceo insanire poetas,
1.20.147  Scribo tamen versus, scribendi et captus amore
1.20.148  Nec possum veterem, Maecenas, ponere morbum,

ingeniosi
1.20.143  Verbera sunt tergo merces data saepe poetae,
1.20.144  Certior Anticyrae medicina virentibus hortis.
1.20.145   Quin tu, si quid adhuc dubitas, agedum aspice me, me
1.20.146  Imprimis, qui dum doceo insanire poetas,
1.20.147  Scribo tamen versus, scribendi et captus amore
1.20.148  Nec possum veterem, Maecenas, ponere morbum,

Nec possum veterem, Maecenas, ponere morbum,
1.20.149  Nec volo. Si possim. Tanta est insania versus.
1.20.150  A qua nec vigiles insomni nocte labores,
1.20.151  Nec me dimoveat vulgi rumor, nec amarae
1.20.152  Sit licet Anticyrae sorbendum olus omne patellae. SATYRA XXII. MUSICA

1.21.81  Si vinco, palmam Phoebo dabis, atque Camenis.
1.21.82  I, tabulam pinge, o pictor: duc marmore signum,
1.21.83  Quod jubeam, sculptor. Primo me fingito mane
1.21.84  Excitum somno Arabii sorbere liquoris
1.21.85  Pocula: circum Dorida, Cochettamque catellas
1.21.86  Ludere amabiliter, seque inter multa jocari,

series, junctura nec apta tenebras
1.21.113  Discutit, unde queam obtutu dignoscere claro,
1.21.114  Utrum agitur vere tali res digna dolore.
1.21.115  Ad fletum frustra speres me posse moveri,
1.21.116  Si non subjicias oculis miserabile factum,
1.21.117  Unde mali sensus lacrymis se prodat obortis.
1.21.118  Scilicet humanam mentem tetigisse necesse

SATYRA XXIII. AD LECTOREM
1.22.1  Incidet in nostrum Lector quicumque libellum,
1.22.2  Sentio, noscendi me quanto ardebit amore,
1.22.3  Scire volens haec qui conscripsi carmina vates,
1.22.4  Quis fuerim, et qualis, quo vultu, quove colore,
1.22.5  Quo naso, divesne, an pauper, quo

paucos). Huic te tua commoda prorsus
1.22.15  Dissimulare nefas est, atque incommoda amico.
1.22.16  O Lector, sit quale voles mecum tibi foedus,
1.22.17  Nec sapienter ego, nec me laudabo modest,
1.22.18  Nec me accusabo, fuero dum sanus, acerbe.
1.22.19  Qualis ego fuerim, vel qualis sim, oro, quid ad te?
1.22.20  Si tibi forte meum placuit legisse

1.22.15  Dissimulare nefas est, atque incommoda amico.
1.22.16  O Lector, sit quale voles mecum tibi foedus,
1.22.17  Nec sapienter ego, nec me laudabo modest,
1.22.18  Nec me accusabo, fuero dum sanus, acerbe.
1.22.19  Qualis ego fuerim, vel qualis sim, oro, quid ad te?
1.22.20  Si tibi forte meum placuit legisse libellum,
1.22.21  Bibliopola statim

haec pugnat, rationibus atque poetae:
1.22.45  Hic alios culpare volens se prodidit ipsum
1.22.46  Fortasse ingenue, sed non belle atque perite.
1.22.47  Non sum adeo rudis, ut de me tam libera cuiquam
1.22.48  Permittam arbitria, aut aliquem introducere ut optem
1.22.49  Davum, qui nota usus libertate decembris
1.22.50  Quavis me palam aqua, et quovis

sum adeo rudis, ut de me tam libera cuiquam
1.22.48  Permittam arbitria, aut aliquem introducere ut optem
1.22.49  Davum, qui nota usus libertate decembris
1.22.50  Quavis me palam aqua, et quovis perfundat aceto.
1.22.51  In Satyris sed forte meis si quid tibi, Lector,
1.22.52  Aut etiam mihi respondet, nil mirum est. Ego numquam

1.22.71  Nec naso tamen, ingeniove caretis acuto,
1.22.72  Sed sani ad legem sapitis, moremque pudoris,
1.22.73  Queis nec adulari, nec sunt mordere lepores,
1.22.74  Vos de me, rebusque meis cognoscite pauca.
1.22.75  Aetate a prima, primisque ineuntibus annis,
1.22.76  Semper cum primis vixi, et melioribus urbis,
1.22.77  Illos sectatus, quorum aut

1.22.94  Usque novis condire operosus prisca repertis.
1.22.95  Inde bona olim fortuna non pravus abuti,
1.22.96  Inde etiam adversam didici lenire ferendo,
1.22.97  Haec me sponte sua tamen, et nil tale parantem
1.22.98  Addicunt Satyris, cum audere aliud quoque possim.
1.22.99  Quippe sodalitio in praeclaro dum optima quaeque
1.22.100  Audio, et

nitidi proscriptam fronte libelli
1.23.210  Effigiem ad seros transmittere posse nepotes,
1.23.211  Cum plectro, et fidibus, laurique virentis honore.
1.23.212   Tempora quis retro me nunc deducat ad illa, aut
1.23.213  Quis Deus in placidis me collibus Exquilini
1.23.214  Nunc sistat, queis Flaccus, Virgiliusque poetae
1.23.215  Carmina scribebant, Maecenas

transmittere posse nepotes,
1.23.211  Cum plectro, et fidibus, laurique virentis honore.
1.23.212   Tempora quis retro me nunc deducat ad illa, aut
1.23.213  Quis Deus in placidis me collibus Exquilini
1.23.214  Nunc sistat, queis Flaccus, Virgiliusque poetae
1.23.215  Carmina scribebant, Maecenas scripta legebat,
1.23.216  Tota quiescebant magnae at pecuaria

1.24.7  Quo curas acuant causae desiderio, aut quo
1.24.8  Torqueat infelix mortalia corda cupido.
1.24.9  Ridendo, vel flendo disrumpare necesse est.
1.24.10  Si me audis, jubeo risu, non suadeo fletu.
1.24.11  Ergo locum sublimem alta in regione capesse,
1.24.12  Unde queas, summa veluti speculator ab arce,
1.24.13  Una omnes homines,

2.1.4   Alluit Etruscae flumine Tibris aquae;
2.1.5  Dorica mox Ancon, Picentis et ara Diones
2.1.6   Te patrio mittent Illyrico incolumem.
2.1.7  Me tenet interea medio parva Insula ponto,
2.1.8   Parva quidem, fateor, sed tamen apta mihi.
2.1.9  Nec tantum Ogygiis specubus laetata Calypso est,
2.1.10   Dum fuerant Ithaci

2.2.5  Errarem vitrei tacitas ad Arionis undas,
2.2.6   Non consolandis fletibus ora rigans!
2.2.7  Heu! quoties viridi consisto in margine ripae,
2.2.8   Vel cita me prono flumine cymba vehit,
2.2.9  Et nemus adspicio notum, notasque cupressus
2.2.10   Sorgoidae, atque tuos inde, Georgy, lares,desit
2.2.11  Sollicitos tristis nequeo compescere

Nam meus ut triplici est repetitus imagine moeror,
2.2.50   Asperiore ictus vulnere procubui;
2.2.51  Ut prorsus penito cum solus corde dolebam,
2.2.52   Non miserabilius me doluisse putem.
2.2.53  Et tamen hic longis aliquem me ponere curis
2.2.54   Speravi affatu, colloquioque modum.
2.2.55  Frustra heu! speravi. Sed cur ego congero plura

2.2.50   Asperiore ictus vulnere procubui;
2.2.51  Ut prorsus penito cum solus corde dolebam,
2.2.52   Non miserabilius me doluisse putem.
2.2.53  Et tamen hic longis aliquem me ponere curis
2.2.54   Speravi affatu, colloquioque modum.
2.2.55  Frustra heu! speravi. Sed cur ego congero plura
2.2.56   Ut miseri pandam cordis amaritiem?

2.2.57  Collectus longo sensim post tempore moeror
2.2.58   Imis erupit denique visceribus,
2.2.59  Intimaque exarsit subter praecordia febris,
2.2.60   Infando quae me straverat exitio *) Aeger Amicorum absentia Poeta Brenum ad luctum leniendum patierat, lectissimo illustrium feminarum convictu usurus. Sed contra evenit, nam ibi cum in amicissimas

*) . 60
2.2.61  Et jam primaevo demessus flore juventae
2.2.62   Mergebar Stygiis ante diem tenebris,
2.2.63  Ni meus, ac vester pereuntem me Hygia solers,
2.2.64   Hygia Poeonii grande magisterii
2.2.65  Nomen, sollicite manibus fovisset amicis,
2.2.66   Funeris et certum praepedisset iter.

2.2.64   Hygia Poeonii grande magisterii
2.2.65  Nomen, sollicite manibus fovisset amicis,
2.2.66   Funeris et certum praepedisset iter.
2.2.67  Hygia me vere vobis servavit, Amici,
2.2.68   Non exoratae surripuitque neci.
2.2.69  Ille etiam reduces me vos aliquando videre,
2.2.70   Ille hos posse dedit

Funeris et certum praepedisset iter.
2.2.67  Hygia me vere vobis servavit, Amici,
2.2.68   Non exoratae surripuitque neci.
2.2.69  Ille etiam reduces me vos aliquando videre,
2.2.70   Ille hos posse dedit scribere versiculos.
2.2.71  Atque o! si quiddam nobis sperare liceret!
2.2.72   Carmina nimirum haec vivere posse diu,

Ille hos posse dedit scribere versiculos.
2.2.71  Atque o! si quiddam nobis sperare liceret!
2.2.72   Carmina nimirum haec vivere posse diu,
2.2.73  Si mihi fas istud de me confidere, certe
2.2.74   Aeternis vivas, Hygia, carminibus.
2.2.75  Cernitis ut paene occubui crudelibus umbris
2.2.76   Candida constantis victima amicitiae?

2.3.64  Et mores penitus nosse datum aureolos,
2.3.65  Et cor magnanimum, mentemque ad grandia natam,
2.3.66  Excultumque bonis artibus ingenium,
2.3.67  Quid faciam? quae me miser ad solatia vertam?
2.3.68  Quî non sollicita solvar amaritie?
2.3.69  Namque peregrino quoties sermone loquentem
2.3.70  Sive tuo, Tamesis, Sequana, sive tuo,

2.5.32  At nos, qui Clario sacra tuo facimus,
2.5.33  Abripimur caeco fatorum turbine vates,
2.5.34  Ut plebs Iliacis Graja sub aggeribus.
2.5.35  Sed quo me caeci rapuit violentia luctus?
2.5.36  Aut nostro cur hoc excidit ore nefas?
2.5.37  Te phoebus, Raymunde, vetat periisse, vetantque
2.5.38  Pierides, quamvis funere

temporibus
2.6.25  Haerebunt Bacchi, aut Veneris de fronde corollae,
2.6.26  Nec veniet solitas Momus ad illecebras.
2.6.27  Et tamen haec eadem subigit me velle lubentis
2.6.28  Mens animi, quamvis corpore deficiunt
2.6.29  Invalido vires, et sors ventura senectae
2.6.30  Jam caput infando deprimit indicio.

2.6.31  O ego quid faciam? Nunc, nunc ingentibus ausis
2.6.32  Est opus, et magnum promere consilium.
2.6.33  Salve, o dulcis Amor, tenerae salvete puellae;
2.6.34  Me majora decent: magnum opus aggredior.
2.6.35  Jamque ego, Hyperboreis Arctoa Semiramis oris
2.6.36  Quid moveat, discam, quoque ferox animo
2.6.37  In nova consurgat Gustavus

2.6.49  Exigam, et Austriacae Belgarum colla securi
2.6.50  Supponam fausto praescius augurio;
2.6.51  Donec bellorum fessum scelerumque, quietis
2.6.52  Indago studiis me altior excipiat.
2.6.53  Et quaeram, quae vis Mauros ignota coloret;
2.6.54  Primus Atlantaeis advena littoribus
2.6.55  Unde stetit; quaenam et serum

quoties audiero auriculis,
2.6.75  Custodesque suos iterum lusisse Neaeram,
2.6.76  Haec iterum juvenis factus et ipse probem.
2.6.77  Et nisi, si possim, facturum me quoque jurem,
2.6.78  Aut fecisse negem dum potui facere,
2.6.79  Imprecor infernos Manes, regna horrida Ditis,
2.6.80  Tabescam ut gelida protinus invidia,

et pinguia caedibus arva,
3.1.3  Et quaecumque nihil didicisse juvabit, omitto
3.1.4  Quaerere, inutilium non segnis transfuga, contra
3.1.5  Impiger utilium sectator; moribus et me
3.1.6  Noscendis totum addico. Sic fiet, ut ante
3.1.7  Si quid peccatum in vita est, detergere discam,
3.1.8  Meque intra proprios cogam consistere fines,

jam salsis parcite rixis:
3.2.134  Gratia nunc coeat, nunc fidas jungite dextras.
3.2.135  Fallor, an evenit? laetor, plaudoque libenter.
3.2.136  At tu, ne, Francisce, putes, me poscere pacem
3.2.137  Forte tuis diffisum humeris, validisque lacertis;
3.2.138  Non est conditio vestris tam perdita regnis.
3.2.139  Nam tua nec

3.3.4  Ille ego, quem tu adeo tali es complexus amore,
3.3.5  Ille ego, qui te adeo tali complector amore.
3.3.6  A scribendo etenim, Pindi et per inane vagando
3.3.7  Me, teneas ut vera, pudor deterruit infans
3.3.8  Ne arguerer blandos inter malus anser olores.
3.3.9  Verum ubi nunc omnes, Maeandria turba, quierunt
3.3.10  Cycni, et mane

EPISTOLA V. AD AMICOS CARMEN POSCENTES
3.5.1  Nempe quod a vana paulo secessimus urbe,
3.5.2  Et quia supplendi nulla est mihi cura senatus,
3.5.3  Idcirco vacuum me vos cessare putatis,
3.5.4  Et mala discinctum pravis terere otia nugis?
3.5.5  Optatisque adeo me vobis mittere carmen,
3.5.6  Quo sum digressos nuper complexus amicos,

3.5.2  Et quia supplendi nulla est mihi cura senatus,
3.5.3  Idcirco vacuum me vos cessare putatis,
3.5.4  Et mala discinctum pravis terere otia nugis?
3.5.5  Optatisque adeo me vobis mittere carmen,
3.5.6  Quo sum digressos nuper complexus amicos,
3.5.7  Quos non ulla dies nostro, dum vita manebit,
3.5.8  Eximere ex animo, memorique e pectore

lateri surdusque cliens, locupletis
3.5.20  Collegae nimium quaerens abradere censum,
3.5.21  Et spoliis ditari alienis. Auster amicus
3.5.22  Huic me surripuit quandoque malo: abditus ille
3.5.23  Aedibus et ventos, et vitat sedulus imbres.
3.5.24  At mihi nunc volucri baccas trivisse licebit
3.5.25  Orbe molae, succumque

molae, succumque educere pinguis olivae:
3.5.26  Quae non tam flavis distendet dolia guttis,
3.5.27  Quam bene deliciis animum perfundet herilem.
3.5.28  Sentio ridentes quid me moneatis amici.
3.5.29  Turpis avarities non est haec. omnia vecors
3.5.30  Namque bona argenti modulo metitur avarus,
3.5.31  Et mala: non ipsi est alius delectus honesti

insignis fuerit vecordia, qualis
3.5.59  Sumptibus in caedem propriis aluisse leonem.
3.5.60  Omne etenim cum jus fasque improbus ille nocendo
3.5.61  Posthabeat, me illi rursum praeponere nummos,
3.5.62  Et rem nolle meam nocituris perdere, quaenam
3.5.63  Invidia est? en rursus homo mihi vilior alga.
3.5.64  Nunc, quo discessi, melius

hoc firmasse laborat;
3.5.80  Immo etiam lepidus lectori aliquando videri,
3.5.81  Naris et emunctae conatur, nam sale multo
3.5.82  Perfricat interdum me. Juppiter o! sileat quis
3.5.83  Illius indictas charites, atque joci sal,
3.5.84  Quo me grammatici ablegat in ludum, ferulaeque
3.5.85  Ecce manus iterum submittere suadet

3.5.81  Naris et emunctae conatur, nam sale multo
3.5.82  Perfricat interdum me. Juppiter o! sileat quis
3.5.83  Illius indictas charites, atque joci sal,
3.5.84  Quo me grammatici ablegat in ludum, ferulaeque
3.5.85  Ecce manus iterum submittere suadet acerbae?
3.5.86  O bone, quid tantum peccavi? Corrigo, ait, quod
3.5.87  Verbo

peccavi? Corrigo, ait, quod
3.5.87  Verbo Aliquis plures comprendis, non, ut ego, unum; et
3.5.88  Nescio quos mihi quod sensus effingis ineptos.
3.5.89  Nonne id me puerum docuissent aere parati
3.5.90  Doctores genera et numeros, casusque adamussim
3.5.91  Callentes? Quare bis ter modo concoque plagas,
3.5.92  Inque rudimentis melius de

cursorum plausus, interque protervos
3.5.98  Clamosae plebis risus? Quam velim, ut ille
3.5.99  Perlegat haec idem, movisse et jurgia primum
3.5.100  Poeniteat, qui numquam a me expugnatus acerbo
3.5.101  Dicto est, in quem irasci jam nolo acrius. Atqui
3.5.102  Quod petitis carmen me mox reduce ambo feretis:
3.5.103  Donec enim istis distringor, non

haec idem, movisse et jurgia primum
3.5.100  Poeniteat, qui numquam a me expugnatus acerbo
3.5.101  Dicto est, in quem irasci jam nolo acrius. Atqui
3.5.102  Quod petitis carmen me mox reduce ambo feretis:
3.5.103  Donec enim istis distringor, non mittere possum. CARMINA VARIA

et olim
4.1.16   Aethere, Diva
4.1.17  Nostro adesses tunc etiam ut labori:
4.1.18  Sed cita se illi rapuere penna;
4.1.19  Tu tamen ridens me, Erycina, molli
4.1.20   Ore, rogasti,
4.1.21  Quid male esset mî? prece quidve blanda
4.1.22  Te excitassem? Dic, miseranda, quali

inimicam et ille
4.1.31  Sentiet rursum, male qui modo te
4.1.32   Spernit amantem.
4.1.33  Ergo nunc adsis, Dea: nunc molestis
4.1.34  Solve me curis; animusque si quid
4.1.35  Optat, hoc tu, Diva, tuo secundes
4.1.36   Numine votum. II.

millibus
4.3.3  Antiquior, jucundiorque es
4.3.4  Nectaris, ambrosiaeque rore,
4.3.5  Nil montium altos Umbla volubilis
4.3.6  Inter recessus me juvat. Umbla aquis,
4.3.7  Aurisque dilectus per aestum
4.3.8  Amnis arundineaque ripa.
4.3.9  Nec Musa quidquam nobilis incitat:

4.3.8  Amnis arundineaque ripa.
4.3.9  Nec Musa quidquam nobilis incitat:
4.3.10  Suspensa trunco stat lyra, desides
4.3.11  Utcumque luces duco, nec me
4.3.12  Tangit amor dapis, atque somni
4.3.13  Amore perclusum graviter tui,
4.3.14  Vicina quem urbi dum propero in loca,
4.3.15  Nuper

4.4.14  Te traxit obliquum, patriaeque amor,
4.4.15  Pulcrumque nomen, et cupido
4.4.16  Multa viris superesse pravis,
4.4.17  Te magna cogunt volvere. Me neque
4.4.18  Curru refulgens gloria splendido
4.4.19  Dimovit umquam, nec retraxit
4.4.20  Proposito popularis aura.

per inutiles
4.4.26  Trivisse prodest? Dum juvat, et licet,
4.4.27  Contracta laxemus procaci
4.4.28  Laetitiae, genioque frena.
4.4.29  Jam me fluentes malobathro comas,
4.4.30  Unctumque nardo, mollibus et juvat
4.4.31  Rosis jacentem, aevum beatis,
4.4.32  Quod superest, agitare mensis

vallis in angulo
4.4.58  Mixtus rosarum qua violis odor,
4.4.59  Molli, puer, cum Phyllide, atque
4.4.60  Cum veteri propera Falerno.
4.4.61  Me Phyllis urit candida; non Phryga
4.4.62  Sic ussit hospes Tindaris hospitem,
4.4.63  Lyrnessia non sic superbus
4.4.64  Aeneides caluit puella,

non Phryga
4.4.62  Sic ussit hospes Tindaris hospitem,
4.4.63  Lyrnessia non sic superbus
4.4.64  Aeneides caluit puella,
4.4.65  Ut pulcra me imis commovet ossibus
4.4.66  Phyllis! Quid aegris amplius invidi
4.4.67  Mortalibus dedere Divi,
4.4.68  Quam Venerem, Venerisque natum?

4.5.1  Dori, deliciae meae, Catella,
4.5.2  Quam quotquot cupiunt mihi placere
4.5.3  Esse ajunt lepidam, et satis venustam;
4.5.4  At qui laedere me volunt maligne,
4.5.5  Certant, nec lepidam esse, nec venustam;
4.5.6  Salve, et unius assis aestimato
4.5.7  Sermones hominum inficetiorum.

quiesse
4.5.29  Pulvinaribus, atque sueta lectis,
4.5.30  Et moestos gemitus cies eo usque
4.5.31  Donec ipsa tuis videns ocellis
4.5.32  Me tandem reducem appetis, salutas.
4.5.33  Dori, deliciae meae, Catella,
4.5.34  Fide cara mihi, leporibusque,
4.5.35  Salve et unius assis aestimato

4.8.8   Nostri in vos studii vestra erit utilitas. IX. URBANO APPENDINIO SCHOLARUM PIARUM EPIGRAMMA
4.9.1  Qui me promisso lusisti, Urbane, libello,
4.9.2   An sentis quo te pollueris scelere?
4.9.3  Quod nec tota suis Amphitrite abluat undis,
4.9.4   Nec potis ulla satis relligio

PROCELLA REFUGIUM DEDIT EPIGRAMMA
4.11.1  O domus hospitio in media mihi cara procella,
4.11.2   Carior at, tuus est Hygia quod dominus!
4.11.3  Accipe herum fausto precor omine, qui lare me absens,
4.11.4   Et medica praesens qui pius arte fovet. XII. DE SECUNDO ELISAE PARTU EPIGRAMMA
4.12.1  O formose puer, pulcrae

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report