Your search found 9273 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 9179-9257:

colere coepi, veri et boni fontes attingens, mentem animi divo hoc lumine illustravi: hic senium ago quasi in portum quietis reductus: hic iacent ossa meorum procerum, parentum et amicorum: hic mea etiam quiescent, quum Deo Ο. M. libuerit e terris ad meliorem vitam me educere: hic servantur monumenta et reliquiae antiquae tuae virtutis et laudis, qua inter Illyricas gentes effulsisti. Grati animi erga te officium iamdudum aliqua publica devotionis significatione testandi cupidus, benevole excipias, precor, hoc exiguum ingenii mei munus, quod tibi nunc

servantur monumenta et reliquiae antiquae tuae virtutis et laudis, qua inter Illyricas gentes effulsisti. Grati animi erga te officium iamdudum aliqua publica devotionis significatione testandi cupidus, benevole excipias, precor, hoc exiguum ingenii mei munus, quod tibi nunc offero. Quod si me quoque templum gloriae tuae ingredi non dedignaberis, praemium summa laude atque honore coniunctum me retulisse mihimet ipsi laetabor. RATIO OPERIS AB INTERPRETE

Grati animi erga te officium iamdudum aliqua publica devotionis significatione testandi cupidus, benevole excipias, precor, hoc exiguum ingenii mei munus, quod tibi nunc offero. Quod si me quoque templum gloriae tuae ingredi non dedignaberis, praemium summa laude atque honore coniunctum me retulisse mihimet ipsi laetabor. RATIO OPERIS AB INTERPRETE REDDITA.

Illyricos inter poetas, qui aevo decimo septimo Ragusae floruere,

metro Areosti, auctore Marco Vidovich Sibenicensi, utraque Ragusae dicti Martecchini typis edita, prima anno 1827, secunda anno 1838. Non est meum, nec ad rem pertinet, de praefatis italicis versionibus iudicium ferre, quod iamdiu a dignis censoribus fuit prolatum. Cupiens tamen, quantum in me situm est, maiorem huius clari operis diffusionem, et cognitionem provehere, maxime inter doctos Europae coetus, a quibus latina lingua magnopere colitur, quaeque adhuc apud illos florens in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam

Confesso prima di tutto, che ove vogliasi stare al rigore delle leggi della buona epopea, può in qualche parte l’Osmanide apparire mancante. Conscio per altro, che la di lei lettura mi scuote, e piace, quanto piacer sogliono i buoni poemi, domando a me stesso, come ciò accader possa a danno delle vere regole inventate d’altronde per dilettare, ed istruire. Dopo un' accurata analisi del poema parmi poter forse non malamente concludere, che le sette stanze per esempio, che danno incominciamento al poema, non sono secondo i precetti dell’

delle Messiadi, il Gondola era innalzato dai dotti dell’ llliria al rango de’ primi poeti.

Ad meam nunc rediens latinam Osmanidis versionem, quam iuris publici facere constitui, supervacaneum adnotare reor, me fideliter primaevum Ragusinae editionis illyricum textum esse sequutum, ideoque nullam habuisse rationem editionis zagabriensis, et duorum omnino differentium librorum XIV et XV, qui in dicta editione continentur. Quod reliquum, est, mea submissa sententia, his videntur illi

61  Se laesum alterius. Tibi nunc, Rex inclyte, clamat,
62  Haud equidem invideo, palmam tibi fata dedere,
63  Nec mage me cruciat, tibi quod fortuna secunda,
64  Quodque adversa mihi, nulli vitare potestas,
65  Namque datur sortem, rerum quam destinat auctor. 65

52  Mentem Vezirus tunc sic evolvere coepit.
53  Caesar ubi regnas, non audet promere verba
54  Mancipium, ast animat, quo me tua gratia vexit,
55  Munus, meque tuae laudis sincera cupido. 55
56  Edocuit ratio, dirus quâ Sarmata vicit;

234  Te gladio, aut hastâ secum certare lacessens.
235  Parce tuos, Caesar, si extollo laudibus hostes, 235
236  Sarmaticum docuit bellum me vera fateri.
237  Illis nec stupeo quemquam haud obsistere posse,
238  E validis collecta viris sunt agmina densa,

253  Subditus ille mihi, fueram ceu subditus illi.
254  Augebo at vigiles fratrum, patruique fideles,
255  Me contra insidias tutum satis undique reddens. 255
256  Privigni natum haud mirum est odisse novercam,
257  Hoc crebro rerum contingere novimus usu.

257  Hoc crebro rerum contingere novimus usu.
258  Per iuga, per saltus equitet noctu impia saga,
259  Me fata incolumem servent, haud spectra pavesco.
260  Nunc mea qua latas se extendunt regna per oras, 260
261  Quaerendae egregiae stirpis, formaeque puellae.

92  O mea bellatrix, melius, satiusque quid optem,
93  Durum Martis opus quam tecum exercere sub armis,
94  At si me sequeris, patriis quis restet in arvis,
95  Odrysio ut nostros fines tueantur ab hoste? 95
96  Praesta hoc, et campis sine me decernere apertis,

94  At si me sequeris, patriis quis restet in arvis,
95  Odrysio ut nostros fines tueantur ab hoste? 95
96  Praesta hoc, et campis sine me decernere apertis,
97  His dictis, abiit Princeps: aegra illa remansit.
98  Quem premit alipedem ferratâ calce fatigans

185  Parte hac Osmanus sectatur lumine amantem, 185
186  Et ne victa cadat, trepidans formidine pallet.
187  Me sine quo properas, clamans, an nescia forsan,
188   Quum certamen inis, laceres mihi pectore corda?
189  Nam qui te vincet, me

Me sine quo properas, clamans, an nescia forsan,
188   Quum certamen inis, laceres mihi pectore corda?
189  Nam qui te vincet, me captum victor habebit,
190  O mea lux animae, cordis regina, voluptas? 190
191  Parte alia Princeps hac gaudet sorte Polonus,

16  Si mihi thesaurum rapuit ferus hostis iniquus?
17  Aurum quidve iuvat, quid opum congesta supellex,
18  Si quod me ditem reddit, terra impia condit?
19  Quid mihi, quod gentes teneo ditione potentes,
20  Si tabet captus, qui pectore regnat in isto?

43  Fidum sola fugis pastorem, sertaque tecum
44  Haud sinis ad fontem nectat, ducatque choreas?
45  Me solum recreat tua primo in flore iuventa, 45
46  Mique animi sensus rapit oris dia venustas.
47  An te forte latet, quo torreor, igneus ardor,

48  Quem norunt sylvae, volucres, et saecla ferarum?
49  Hae nostras quoties plantae didicere querelas,
50  Dulces ad me oculos flectens ah! respice cara, 50
51  Ut desiderio pectus mihi langueat acri.
52  Purpureâ aurorâ magis, o RUMENCA, rubescens

56  Quaeque meum atque arbos, si fas, narraret amorem.
57  Ut volucrem retinet tenuis virga illita visco,
58  Sic tua me infandâ dulcedine lumina coptant.
59  Hoc permitte sequi tua me vestigia luco,
60  Grex meus attonitus specie praevertit euntem, 60

57  Ut volucrem retinet tenuis virga illita visco,
58  Sic tua me infandâ dulcedine lumina coptant.
59  Hoc permitte sequi tua me vestigia luco,
60  Grex meus attonitus specie praevertit euntem, 60
61  Grandior atque agnus saliens mussare videtur,

72  At mea dicta volant vacuas dispersa per auras.
73  Olli subridet croceus Pallantidos ortus,
74  Me circum obtentâ densantur nocte tenebrae,
75  Spe sine iam morior, vivit spes plenus at ille, 75
76  Mox erit ipse omnes fortunatissimus inter,

75  Spe sine iam morior, vivit spes plenus at ille, 75
76  Mox erit ipse omnes fortunatissimus inter,
77  Me mala dura premunt, aevo mansura perenni.
78  Addere plura etiam cupit, ast hinc bellica virtus,
79  Illinc castus amor menti nova suggerit orsa.

184  Pulchra cohors sylvis felicia tempora ducens,
185  Fas gaudere tibi, laetos et pergere ludos. 185
186  Haud aliquis metuat vestras me velle choreas
187  Turbare, et cantus, ulli aut incommoda ferre,
188  Dumtaxat socius vobis adiungier opto,

recordari misero felicia vitae
204  Tempora, quidve iuvat genus alto a stipite ductum,
205   Quum me servitio paupertas damnat iniquo; 205
206  Vir quoniam at talis comi id sermone reposcit,
207  Inque meos oculos iurat, mandata facessam,

297  Eripere atque illam manibus se posse scelestis
298  Desperans penitus conclamat voce dolenti,
299  Huic me servasti fato, aerumnosa senectus!
300  Haud sors dura satis regiones perdere avitas, 300
301  Proque ducis sceptro pastoris sumere

300  Haud sors dura satis regiones perdere avitas, 300
301  Proque ducis sceptro pastoris sumere virgam,
302  Nec sat me caris proprio mage lumine natis,
303  Cunas ut quondam, dein muta parasse sepulchra,
304  Expers quin visu, senio confectus et aegro

322  Concidit ex animis, rursusque expalluit ore:
323  Reddita deinde sibi quaestus sic pectore rupit,
324  Versor ubi infelix, quae me vis abripit atrox?
325  Vitam cur hausi dilecta miserrima mater? 325
326  Quisve trahit captam nativâ a sede puellam?

341  Barbaricum excutient illorum corde rigorem.
342  Aut heu nullus adest, dextram qui tendat amicus,
343  Me quoque liquisti, genitor, spes una superstes.
344  Dum sic prosequitur lacrymando virgo querelas,
345  Torvus acerba tuens ductor sic corripit

308  Se gratam exhibeat, sic incipit ore profari.
309  Magnanime o Princeps, fateor sum victa, sed arma
310  Me tua nequaquam, benefacta ingentia vincunt, 310
311  His dictis collo textum mirâ arte monile
312  Detrahit auratum, baccis, gemmisque nitescens,

161  Pulchra spopondisti mihi quae, dilecte, petenti,
162  At mage quod cupio mihi dona cordis amorem,
163  Qui me felicem, qui ditem reddet et unâ.
164  Haec vix effatur, subito ceu turbine raptam
165   Calinkam abduxit genitor,

185  Credendum haud fidei, nigrans sol, nigraque luna. 185
186  0 mea grata quies olim, nunc prodita cura,
187  Si me posthabitâ mulier te Turcica coepit!
188  Ni modo tristitiâ peream, mirabile dictu,
189  Dum quid ego mereo, quod debes, mente revolvo.

189  Dum quid ego mereo, quod debes, mente revolvo.
190  Pulchrum os haud turpes, nec perdas nomen honestum. 190
191  Ad me verte oculos, quaenam me foemina vincet?
192  Cui mea non species, tua cui non cognita virtus?
193  Est promissa fides tua non mihi foedere certo?

189  Dum quid ego mereo, quod debes, mente revolvo.
190  Pulchrum os haud turpes, nec perdas nomen honestum. 190
191  Ad me verte oculos, quaenam me foemina vincet?
192  Cui mea non species, tua cui non cognita virtus?
193  Est promissa fides tua non mihi foedere certo?

212  Quid loquor infelix, vanâ quâ et imagine fallor?
213  Aestu conflagrans alios exurere quaero.
214  Tu me, dulce caput, liquisti, tempore nullo,
215  Si vellem, haudquaquam carum te linquere possem, 215
216  Sed quae semper amans posthac te semper amabit.

diffundet volitans quod fama per orbem. 75
76  Si te non miseret, traho quae suspiria corde,
77  Et me Caesareâ versari cogis in aulâ,
78  Ipse meâ dextrâ, numquam at petieris amore,
79  Qui solum in caro gaudetque, vigetque

80  Virgineo e coetu mage pulchras selige amantes, 80
81  Quae tibi devinctae tibi fidae sponte manebunt.
82  Me rursus patriae, dilecto redde parenti,
83  Ante illum atra dies quam funere mergat acerbo.
84  Hîc virgo tacuit, tenuere silentia

93  Rettulit haec blandis verbis, et fronte serenâ.
94  Pone metum, virgo, vincor pietate rogantis.
95  Indole me haud saeva finxit natura tyrannum, 95
96  Non vi opto Caesar dominari, at pectora amore.
97  Me, Deus avertat genitoris fata

95  Indole me haud saeva finxit natura tyrannum, 95
96  Non vi opto Caesar dominari, at pectora amore.
97  Me, Deus avertat genitoris fata suprema
98  Velle tui properare, fleas hinc orphana tristis.
99  Te mox dimitto, virtutis pignus

Sponte at te propter maiora incommoda ferrem, 210
211  Nec nemora aufugerem, rursus nec flumina obire,
212  Detectura fidem tibi me servasse iugalem.
213  Ne mihi conde novam, si nutris, pectore flammam.
214  Extremo ah potius clausissem lumina fato,

ingens!
217   Risvani natae Lubizzae nubere velle.
218  Tali posthabuit me fallax sponsus amatae!
219  Fulmineum ut telum me rumor perculit iste.
220  Quî potis excelsum sic turpes crimine nomen? 220

natae Lubizzae nubere velle.
218  Tali posthabuit me fallax sponsus amatae!
219  Fulmineum ut telum me rumor perculit iste.
220  Quî potis excelsum sic turpes crimine nomen? 220
221  Cui praestanda fides, si tu periurus, et heros?

Vel stratus iaceas inopino fulminis ictu;
229  Sanctam namque fidem, veneratum et temnis honorem.
230  Sed quid aio infelix? quo me furor abripit amens? 230
231  Linquas desertam, tibi semper pectore iungar.
232  Te mala longa manent, nostrum et lugebis amorem.

ceu lumine Titan,
234   Concius haud sceleris verba haec e pectore fudit.
235  O mea lux, quaeso sontem me credere parce, 235
236  Arguere atque fidem, tibi quae manet aequa, perennis.
237  Mendax

Tu mea cura vetus, posthac et sola manebis,
240  Quod tibi saevities Risvani monstrat aperte, 240
241  Qui me tot poenis numquam pressisset acerbis,
242  Mecum connubio natam si iungere vellet.
243  Quod tamen illa meos doluit miserata

243  Quod tamen illa meos doluit miserata labores,
244  Id mea fors pietas, animus patiensque merebant.
245  Me licet eriperet tenebroso hoc carcere, possem 245
246  A te divelli, flammâ aut ardere recenti?
247  In caput alta suum labentur

249  Corde meo excedas, dulcis mea cura, priusquam.
250  Firma immota manet nullo mutabilis aevo 250
251  Casta fides, sancto tibi me quae foedere iunxit.
252  Hoc tibi dumtaxat cor vivit, vivet et usque.
253  In somnis, vigilans te specto, nocte, dieque

258  Illaque lenimen fuerat mihi compede vincto,
259  Nam tua sola mihi species dilecta, catena
260  Solaque ad extremam me stringet funeris horam. 260
261  Compesce hinc animi motus, dulcissima rerum,
262  Pone et sollicitas, quae turbant pectora,

100  Reddit RISVANUS, tua iussa capessere laetus 100
101  Festino, siquidem mihi lex tua quaeque voluntas.
102  Egi quae arbitrio, sine me tibi cuncta referre.
103  Me paullo ante adiit viridi spectandus in aevo
104  Hungaricus iuvenis, secum auri grandia dona

iussa capessere laetus 100
101  Festino, siquidem mihi lex tua quaeque voluntas.
102  Egi quae arbitrio, sine me tibi cuncta referre.
103  Me paullo ante adiit viridi spectandus in aevo
104  Hungaricus iuvenis, secum auri grandia dona
105  Portans, KOREVSKI pro libertate daturus, 105

atque auctis velox, quo duxeris, ibo,
132  Eoos lubeat seu debellare rebelles,
133  Armis in reliquas mundi aut discurrere partes.
134  Me densae haud acies terrent, nec monstra ferarum.
135  Et patiar quacumque iubes animosa labores, 135
136  Vitae, sit quodvis, discrimen adire parata,

162   Ocyus hic cupiens eoas tendere ad oras
163  Te mihi uti comitem, praesens columemque reposco,
164  Nullaque me iunctis armis certamina terreni
165  Namque tuae opperior dextrae vel maxima gesta; 165
166   Quum nostra exsuperas virtute, et robore vota.

172  Quam dudum specie meruisti, et robore claro,
173  Nec tua straverunt hostes magis arma Polonos,
174  Quam tua percussit species me lumine divo.
175  Fulsit laeta dies, toti quae panderet orbi, 475
176  Longûm celatum flagrantis pectoris ignem.
177  Hinc simul

274  Pro capite aut caro quaesitae occumbere morti.
275  Atque ut nacta forem, toto quod pectore avebam, 275
276  Hungaricâ studui me condere veste virili,
277  Utque viam carpens nostras pervenit ad aures,
278  Vivus adhuc iaceat tenebroso carcere mersus,
279  Quot mea

carceris atri, 280
281  Mercedem capti pro libertate pacisci,
282  Oratum, attuleram nam argenti pondus, et auri.
283  Sors adversa tamen me urgere haud destitit umquam.
284  Caetera praetereo, nosti, quî capta fuissem.
285  Nec misera hinc dicar, quin fortunata putabor, 285

304  Haud mora dimissum fidae te reddere sponsae,
305  Et conclusa licet sit pax hac lege, revisas 305
306  Mox patrias sedes, fateor me protinus istis
307  Adnuere ex animo votis communibus ultro.
308  Claro namque rapit miranda ut lumine virtus,
309  Dulci vi superat sic

longo memorabilis aevo,
313  Virtus sit quamvis sibi merces aequa, decusque,
314  Sole et splendidior sine laude refulgeat ullâ.
315  Vos me laeta procul ducetis tempora ituri, 315
316  Nomina vestra memor dum vivum at pectore servem,
317  Et quisquis teneat mundi vos angulus, usque

49  Alter Spahiadum questus mox subdidit istos.
50  Ad latus Osmani fueram qui eductus in aulâ, 50
51  Et me praeclaro iactabam munere functum,
52  Nunc me dedecorant ceu servum verbera dira,
53  Quae mihi fracta rigant effuso sanguine membra,

50  Ad latus Osmani fueram qui eductus in aulâ, 50
51  Et me praeclaro iactabam munere functum,
52  Nunc me dedecorant ceu servum verbera dira,
53  Quae mihi fracta rigant effuso sanguine membra,
54  Ulcisci curat nec Caesar dedecus ingens.

55  Hostis at, alter ait, caput a cervice revulsum 55
56   Osmano exhibui, retuli nec praemia facti,
57  Me contra irrisit sed Caesar talia subdens,
58  Hortis ni caderet, cecidisses victus ab illo.
59  Suscipit hinc alter, Caesar clam nostra penetrat

117  Porro ingens damnum, magno in discrimine rerum
118  Devinctis careas fidis si corde ministris,
119  At me sollicitat maiorum cura malorum,
120  Crebro magna parit nam incendia parva favilla, 120
121  Perdere pauca iuvat, si perdere cuncta timendum.

212  Ille ego, servavi qui temet ab hoste Polono,
213  Aucupor haud laudes, egi prout ipse tenebar,
214  At posthac alios, et me in certamine nosces.
215  Sunt mihi sed longe fulgentes aere cohortes, 215
216   Queis possem

82  Concidat iste puer, Mustaphas Caesar et esto,
83  Quem Deus elegit, concordi atque agmina voce.
84  Audens, quisquis amat vitam, me pone sequatur.
85  Districtus cervice super nostra imminet ensis, 85
86  Irruat atque alacer, cedat dum sede tyrannus,

292  Expecta paulisper, ait, dum fata recludant,
293  Cuiusnam imperium mage culmine decidat alto.
294  Eia agite, o socii, quisquis me pone sequatur
295  Pergat Caesaream nulla mora, pergat in aulam, 295
296  Et potiamur avi, quam condunt aurea claustra,

formamque venustam,
85  Adspectu attonitus clamavit pectore ab imo, 85
86  Diva o lapsa polo, spirans quum dulcis imago
87  Sic tua me incendit, quonam non aestuar igne,
88  Quum mihi te dabitur praesentem visere coram?
89  Aurum crine refers, auroram fronte serenâ,

ferentem.
103  Cur misera o genitrix, clamavit, lucis in auras
104  Pulchra ego prodivi, nullo si tempore vitae
105  Possem pace frui? cur me sors vexat iniqua, 105
106  Pro serto tribuens mihi ferrea vincla parato?
107  Audivit Princeps moestae suspiria vocis,
108  Veziro

180  Spahiadum hinc ductor comitum stipante catervâ 180
181  Euxini properat velox ad litora ponti:
182  Illum et vestigans, clamat, me quisque sequatur,
183  Hostis tempus adest ultrices sumere poenas.
184  Qualis ubi abruptis fugiens praesepia vinclis
185  Tandem liber

indue pennas,
197  Persequar usque mei moriturum cuspide ferri,
198  Reddit Dilaver minitanti, terga dedisti
199  Me coram ante fugae, tua me haud audacia terret.
200  An fors te iactas, et laude superbis inani 200
201  Nudum hominem aggrediens, quum sis forti agmine septus?

197  Persequar usque mei moriturum cuspide ferri,
198  Reddit Dilaver minitanti, terga dedisti
199  Me coram ante fugae, tua me haud audacia terret.
200  An fors te iactas, et laude superbis inani 200
201  Nudum hominem aggrediens, quum sis forti agmine septus?

320  Nam te non piguit vitae discrimen adire. 320
321  O decus infelix formae, mihi caussa doloris!
322  Iam fulgore cares, nigrâ caligine tectum.
323  Me tibi perpetuam sociam si volvere fata,
324  Et domino parere tibi, dum vita maneret,
325  Cur me non pariter stravere haec vulnera dira?
326  Sic nos sors unâ letho iunxisset

322  Iam fulgore cares, nigrâ caligine tectum.
323  Me tibi perpetuam sociam si volvere fata,
324  Et domino parere tibi, dum vita maneret,
325  Cur me non pariter stravere haec vulnera dira?
326  Sic nos sors unâ letho iunxisset eodem,
327  Tu mea non solum fueras iucunda voluptas,
328  Dimidium ast animae, patris vice functus

Vicisti, esque ultus, tuus hîc prosternitur hostis.
335  Adnue dumtaxat generoso munere corpus
336  Exanimem gelido liceat mihi condere saxo.
337  Sponso si renuis tumulum, me caede precantem.
338  Haec genua amplector, numquam et divellar ab ipsis,
339  Ni dolor ante meus tibi pectora tangat acerbus.
340  Te decet armatas acies obsistere contra

tentans immanis flectere cordis,
349  Indole quam is terret inexorabilis, acer.
350   Dervis pauca refert: hoc ultum sanguine fuso
351  Me satis haud credas, oculis te proripe nostris;
352  Non ratio aut pietas, mihi vir, nec foemina pectus
353  Casu ullo flectent: spoliatum lumine corpus
354  Quod tibi

448  Haec mandata ferent vitae tibi forte periclum,
449  Despicit at mortem subiectus pectore fido.
450  Ad quaenam melius servabis tempore vitam, 450
451  Quam me si eripias, diro et tuearis ab hoste?
452  Vellem, iuro tibi, clemens ignoscere noxis,
453  Cedere et imperium Mustaphae, et laudis honores,
454  Caesareo

motu miscentur cuncta, tumultu,
507  Ianicerûm irrumpunt acies stridoribus altis,
508  Caesare te coram Mustaphâ iudice siste.
509  Vester Caesar ego, quisnam me iudicet umquam,
510  Suscipit Osmanus, Byzanti et in urbe vetustâ?
511  Quid sis, nunc nosces, reddit densata caterva,
512  Et circum stringens violenter

libertatemque minando
64  Tristia fata mihi violentia sola triumphans.
65  Quod scelus admisi, trahar ut sic turpe per urbem? 65
66  Me sane haud propter, Kosaccos vindice poena
67  Plecterem ut, Othmanidis qui ingentia damna tulere,
68  Ante annum gessi bellum cum gente Polonâ,

damna tulere,
68  Ante annum gessi bellum cum gente Polonâ,
69  Quod primo arrisit faustum, nobisque secundum,
70  Nam vitae haud parcens me in aperta pericula misi, 70
71  Et si omnes, ut ego, pugnassent fortiter armis,
72  Vicisse haud sese iactaret Sarmata Turcas.
73  Me,

me in aperta pericula misi, 70
71  Et si omnes, ut ego, pugnassent fortiter armis,
72  Vicisse haud sese iactaret Sarmata Turcas.
73  Me, cui devovi, populus mihi talia reddit
74  Praemia? non hostes, vigilum sed me agmina vexant.
75  Anne hosti ereptus fuerim in certamine diro, 75

armis,
72  Vicisse haud sese iactaret Sarmata Turcas.
73  Me, cui devovi, populus mihi talia reddit
74  Praemia? non hostes, vigilum sed me agmina vexant.
75  Anne hosti ereptus fuerim in certamine diro, 75
76  Perderem ut imperium populi motu, atque cohortum?

et subdita vita?
127  Corripit aut quisnam, captivum ducit et audax?
128  Qui nostrae adsertor fuerat, custosque salutis.
129  Sic me iam cuncti liquistis, pectora cara,
130  Fas erit et tacitis haec coepta nefanda tueri? 130
131  Haud sinite antiquam fidei vos perdere laudem,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report