Your search found 4596 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1683-1718:

interpretatione et hoc accidisse, ut cum semper bini interpretes seorsim conclusi, et singulis paribus legis translatio tradita esset, in interpretatione ita consenserint, ut collatione conversionis facta, ubi dictio ab uno parium apposita esset, ea a caeteris quoque omnibus addita: vicissim, ubi quid detractum, id aequaliter ab omnibus demptum deprehenderetur. Tanta Dei, Interpretum corda dirigentis, et ad consensionem mentes inflectentis, hic gratia apparuit. Caeterum haec obiter admonuisse sufficit: demonstrationes

seorsim conclusi, et singulis paribus legis translatio tradita esset, in interpretatione ita consenserint, ut collatione conversionis facta, ubi dictio ab uno parium apposita esset, ea a caeteris quoque omnibus addita: vicissim, ubi quid detractum, id aequaliter ab omnibus demptum deprehenderetur. Tanta Dei, Interpretum corda dirigentis, et ad consensionem mentes inflectentis, hic gratia apparuit. Caeterum haec obiter admonuisse sufficit: demonstrationes eorum qui quaerit, eas apud Epiphanium loco prius allegato

scitu, commentarios, quos consecuti sumus in eloquentissima Aegypto, ab eloquentissimis et praestantissimis de genere Iudaeorum sacerdotibus. Cum enim tu magno tenearis studio eorum quae menti prodesse possint, et rectum sit talia quidem maxime communicare cum omnibus similiter affectis: multo tamen magis tecum sunt communicanda, quae praeditus es genuina, et eadem mecum animi sententia et voluntate, non solum ex eo quia vere meus moribus es frater, ex sanguine et communi institutione, sed etiam quia similiter mecum

et regionem vastatam, et Iudaeorum in Aegyptum traductionem factam. Nam quod commodi contigit ex auxilio militum regionis, hoc satis magnum fuit: quia vero homines etiam ipsi sunt captivi abducti, hoc est omnino iniquum. cum ergo constitutum habeamus reddere omnibus hominibus ius suum, et multo magis illis qui sine ratione sunt sub imperio alieno: cumque ubique et in omni negocio eligamus quod rectum sit ratione et iusticiae et pietatis: ideo mandavimus, ut quotquot cuique Iudaeorum corpora sint obnoxia servituti,

in exercitum et ad militiae usum stipendiis amplioribus recepit: et quia illos priores iudicabat plurimos esse, his loca ad praesidia munita commisit, ne Aegypti populus sibi ab illis timeret. Nos vero consecuti regni administrationem, cum aliis omnibus exhibemus nos humaniores, tum vero praecipue civibus tuis, quorum captivos ultra decem myriades liberavimus, persoluto singulis dominis pecuniae precio digno: et simul etiam corrigimus, si quae ex impetu multitudinis perperam sunt acta. In quo persuasum

praestet in toto terrarum orbe. Praeterea aetate et viribus valentiores in exercitum recipimus: qui vero idonei essent ut circa nos versarentur, illos dignos iudicavimus, quibus negocia aulae committeremus. Sed cum non solum his cupiamus gratificari, sed et omnibus aliis Iudęis in orbe terrarum, illis etiam qui sunt in posterum futuri: constituimus, legem vestram ex Hebraica lingua interpretatione traducere in Graecam, ut hae leges vestrae in nostra Bibliotheca extent, cum aliis regiis libris. Praeclare ergo et pro

charissimus, et Aristeas, viri honesti et boni, ac doctrina praestantes, tuaque conversatione ac iustitia per omnia digni. Qui etiam exposuerunt nobis omnia sibi abs te commissa: et a nobis vicissim cognoverunt, quae ad literas tuas respondenda fuerunt. Nam in omnibus quae tibi proderunt, etiamsi illa naturam nostram superent, obtemperabimus tibi: id quod est argumentum amicitiae et dilectionis. Quoniam et tu magnis et indelebilibus beneficiis cives nostros, et eos permultos, affecisti. Atque ideo statim pro te,

artificii mitram, ornamentum a regibus consecratum. Hinc supra laminam auream nomen Dei sacris literis scriptum, cum ornatu et decore summae reverentiae per frontem ad supercilia usque protenditur. Ipse vero Eleazarus in tractatione sacrorum videbatur his omnibus dignus esse. Qui autem splendor inde existebat, ille metu et turbatione quadam afficiebat spectantes, cum videretur ipsis quasi extra ornatum in alium egressus esse Eleazarus: affirmoque omnem qui accessisset, ex illa contemplatione transformatum animo,

habeant. ex quo sane sit, ut omnia excolantur: et ubique in regione sit magna fructuum affluentia. At vero quae civitates sunt amplae, et pacem foelicitatemque et affluentiam rerum habent, in illis evenit ut iuventus quidem floreat, regiones vero negligantur, omnibus ad hilaritatem animi intentis: cum ab ortu ipso naturę suae omnes homines ad voluptates sint praecipites et proni. Alexandria Aegypti urbs, deque eadem edictum id quod usu venit Alexandriae, quae cum omnes civitates et

ortu ipso naturę suae omnes homines ad voluptates sint praecipites et proni. Alexandria Aegypti urbs, deque eadem edictum id quod usu venit Alexandriae, quae cum omnes civitates et magnitudine et affluentia rerum superet, in eam ex omnibus regionis partibus commeantes incolae ad hospitales invitationes, dum morantur diutius ibi, cultum terrae in diminutionem perducunt. unde rex, ne ibi ita morarentur, hoc mandatum promulgavit, ut ne ultra viginti dies liceret in civitate exteros versari.

illorum quibus ipse bene velit. Talesque dicebat se animadvertere, esse illos ab ipso missos. Praeterea iureiurando affirmabat, se istos viros non dimissurum, si quod aliud suum negocium instaret. Nunc vero dimittere illos, ad emendationem rei communiter omnibus civibus utilis. Nam ut quis bene vivat, hoc situm esse in observantia et diligenti custodia legum: hoc vero acquiri et absolvi multo magis ex auditione, quam lectione. Ex horum ergo, et similium commemoratione, satis declarabat animi sui erga illos viros

opprimere. Nam cum non permisit attingere iam enumerata animalia propter impetus et inclinationes illas, quas singula habent: quomodo non prorsus iudicavit cavendum esse, ne moribus et vita ad ipsorum naturam perverse afformaremur? Ita quę nobis concedit in omnibus, ut volatilibus, ita pecoribus, figurate et ad morum informationem statuit. Nam quod praecepit, pecora geminis et fissis debere esse ungulis: hoc symbolum eo tendit, ut diligenter, prout decet, discernamus actiones nostras. cum enim conatuum et totius

ad memoriam eius habendam. Atque etiam in manibus iubet circumplicitum Dei signum expresse et manifeste gestare: quo hoc plane monstrat, omnia esse instituenda et peragenda iuste cum memoria creationis nostrae, et in primis cum timore Dei, qui semper et in omnibus negociis adesse debeat. Iubet praeterea et cubitum euntes, et de lecto surgentes, ex ista menti humanae incomprehensibili vicissitudine, et alteratione somni et quietis, considerare, et quidem diligenti animi contemplatione, motiones et vices

Atque ita quantum brevitas permisit, de his disseruimus, ad ostendendum hoc tibi, omnia in legibus nostris esse statura ad iusticiam: neque quicquam temere aut severius et durius esse ordinatum et propositum, sed ut per totam vitam et in actionibus omnibus exerceremus et usurparemus iusticiam erga omnes homines, et Dei gubernantis omnia nunquam oblivisceremur. Ita ergo, et quae de cibis, et quae de bestiis sunt tradita, omnia spectant eo, ut iusticia excolatur, et hominum societas et conversatio sit

et ego statim vocabamur in aulam: et Rege comiter salutato, obtulimus ei literas Eleazari. Qui cum valde cuperet secum habere viros illos missos, mandavit reliquos omnes qui negociorum causa adessent secedere, et illos vocare: quae res ut inusitata, movit omnibus admirationem. quia hoc in more erat, ut qui ob privatum aliquod negotium venissent, quinto demum die in conspectum regis pervenirent: qui vero a regibus et civitatibus praestantibus missi essent, illi aegre post triginta dies in aulam admitterentur. Hos

ergo sacros praecones, sacrificatores, et alios qui solerent peragere precationes, accersivit. sed illi Eleazarum seniorem sacerdotem ex illis qui advenerant rogarunt, ut faceret vota. qui cum convenienti reverentia stans dixit: Rex, impleat te Deus omnipotens omnibus illis bonis quae creavit: detque et efficiat ut ea tu, uxor, liberi et amici habeatis per omne vitae tempus affluentia et firma. Ad haec ab illo dicta excitatus est magnus applausus, cum clamore et exultatione, qui satis diu duravit. hinc

suis. Suffragatus et huic, sequentem interrogabat: 4 QUOMODO in iure dicendo, et iudiciorum sententiis ferendis, possit laudem et approbationem assequi apud illos etiam qui non sint sui compotes facti voti? Ille dixit: Si omnibus te prębueris sermone aequabilem, et nihil neque superbe neque pro tua potentia egeris contra delinquentes. Hoc autem ita facies, si Dei observabis administrationem et constitutionem, qui dignis perficit vota ipsorum: quos autem non vult participes fieri

fortitudinis? Ille respondit: Si quod in rebus arduis et periculosis fuerit recte deliberatum et constitutum, id etiam ita pro animi sententia expediatur. Sed tibi, o Rex, a Deo praeclare omnia perficiuntur, qui recta et salutaria habes proposita. Acclamantibus omnibus ad haec, et applausu suam approbationem declarantibus, Rex ad philosophos, qui non pauci aderant, dixit: Ego arbitror istos homines excellere virtute, et prae aliis esse intelligentes, qui ex tempore ad huiusmodi quaestiones ita apte respondent, omnes a

beneficus, et omnium bonorum causa: quem imitari oportet. Collaudato hoc, Rex alterum interrogabat: 12 QUOMODO veritatem diligere et colere posset? Ille respondit: Si primum statueris, magnum dedecus esse omnibus hominibus, mentiri: multo vero magis, regibus: qui cum habeant potestatem agendi quae velint, cur mentiantur? Deinde si hoc etiam consideraveris: Deum esse veritatis amatorem. Hoc etiam valde approbato, conversis oculis in sequentem, dixit ad eum:

veritatis amatorem. Hoc etiam valde approbato, conversis oculis in sequentem, dixit ad eum: 13 QUAE esset doctrina, et qui fructus sapientiae? Ille respondit: Quemadmodum tu mala quidem recusas habere, bonis vero omnibus abundare cupis, sapienter egeris, si similiter affectum te erga subditos et delinquentes exhibueris, honestos vero et probos viros humanius et animo aequiori monueris. Nam Deus etiam in sua administratione omnes homines aequitate prosequitur.

Approbato et hoc, proximum interrogavit: 15 QUI mores in regia administratione essent in primis necessarii? Ille dixit: Ut quis se servet immunem ab omnium munerum corruptione: ut sit sobrius maiori vitae tempore: ut iusticiam omnibus rebus praeferat, et eius amatores amplectatur singulari benevolentia: quia et Deus amat iustos. Hoc etiam suis laudibus ornato, ad alterum dixit: 16 IN QUO consisteret pietas? Ille: In eo, inquit, ut persuasum

praeferat, et eius amatores amplectatur singulari benevolentia: quia et Deus amat iustos. Hoc etiam suis laudibus ornato, ad alterum dixit: 16 IN QUO consisteret pietas? Ille: In eo, inquit, ut persuasum habeas, Deum omnia in omnibus agere et scire, neque ipsum latere quicquam quod homo vel bene vel male agat. proinde si, quemadmodum Deus totum mundum sua benignitate fovet, et tu similiter feceris, nunquam impinges et delinques. Hoc etiam cum

prosequendum. et hinc vulgus fere putat se debere inclinari ad commessationes, potationes, et alias huius generis voluptates: Reges vere existimant, sibi pro suae potentiae et dignitatis amplitudine convenire regionum subiugationem: sed modus in omnibus rebus rectus est, et probatur. Tu ergo Rex, conserves et tuearis illa quę Deus tibi contribuit: quę vero ad te non pertinent, et ad quae non datur tibi accessus iustus, illa ne concupiscas. His delectatus, ad sequentem dixit:

Hoc similiter approbato. Sequentem interrogabat: 37 QUOMODO quis posset sinu metu esse? Ille dixit: Si habuerit mentem nullius malae actionis sibi consciam, ex beneficio Dei, dirigentis animum ad consultationes de omnibus rebus bonas. Huic suffragatus, ad alium dixit: 38 QUOMODO quis posset in promptu habere rationem rectam? Ille dixit: Si semper respexerit ad hominum infortunia, et inde hoc didicerit, Deum adimere aliis secundam fortunam,

certaque morum aequabilitas in salutationibus, consultationibus, et reliqua conversatione, in benevolentia et reliquis vitae officiis nihil ultra modum agant. Deus autem tibi, Rex, mentem ad optima diriget. Rex cum applausu hoc accepto, et simul omnibus aliis nominatim collaudatis, idque etiam facientibus aliis qui aderant, deinde convertuntur ad hilaritatem canentium. Quinti diei convivium Sequenti die Rex similiter captata opportunitate, interrogabat sequentem:

divino: unde tu mentem habes sanctam, et ab omni malorum labe immaculatam. Finita huius oratione, exortus est applausus cum acclamatione et gaudio: qui satis diu duravit. Postquam autem Rex finivit huiusmodi cum ipsis collocutionem, tum et aliis omnibus praesentibus, et iis qui sententias dixerant, craterem plenum vino libavit, et tandem ita dixit ad viros illos: Vestro adventu contigerunt mihi maxima bona. nam multum utilitatis percepi ex doctrina vestra, mihi de regnandi ratione tradita. Hinc

et tandem ita dixit ad viros illos: Vestro adventu contigerunt mihi maxima bona. nam multum utilitatis percepi ex doctrina vestra, mihi de regnandi ratione tradita. Hinc mandavit, singulis talenta tria donari, et puerum qui ea obtulerit. Haec omnibus approbantibus, cum acclamatione convivium replebatur laeticia, Rege sine intermissione omnia ad hilaritatem referente. Ego autem o Philocrates fui longior in commemorandis istis: sed tu dabis veniam mihi. nam ego supra modum admiratus sum

ex tempore respondentes de rebus meditationis longi temporis. Nec vero ego solum admirabar tum interrogantis solertiam in meditandis singulis quaestionibus, tum facultatem tam promptam respondentium ita apte et sapienter ad singulas interrogationes: sed et aliis omnibus qui aderant, videbantur haec admiratione digna, et praecipue Philosophis. existimo autem fore, ut et aliis omnibus qui haec sunt lecturi, videantur ea supra fidem esse. Sed profecto non licet aliquid falsi narrare de illis quae excepta et annotata sunt,

in meditandis singulis quaestionibus, tum facultatem tam promptam respondentium ita apte et sapienter ad singulas interrogationes: sed et aliis omnibus qui aderant, videbantur haec admiratione digna, et praecipue Philosophis. existimo autem fore, ut et aliis omnibus qui haec sunt lecturi, videantur ea supra fidem esse. Sed profecto non licet aliquid falsi narrare de illis quae excepta et annotata sunt, et nefas iudicem etiam praeterire aliquid in huiusmodi rebus: sed ut haec sunt acta, ita ea exposui, ut

cecidit, ut illa interpretatio eorum absolveretur diebus septuagintaduobus, perinde ac si data opera hoc ab illis factum fuisset. Legis interpretatio absoluta Absoluta autem interpretatione, Demetrius illam Iudęis omnibus congregatis in locum illum, ubi ea perfecta erat, pręlegit, pręsentibus etiam ipsis interpretibus: qui etiam ut authores magnorum bonorum, magna laude et approbatione sunt accepti ab ipsa Iudaeorum multitudine. Interpretationis

seniores, gubernatoresque civitatis, et ipsi principes multitudinis, ita dixerunt: Quoniam recte, sancte, et per omnia accurate perfecta est ista interpretatio, par est, ut omnia permaneant in suo habitu, nec ulla fiat immutatio. Omnibus ad haec cum approbatione acclamantibus: iussit Demetrius illos, ut haberent in more, imprecari dira illi, si quis immutaturus esset quid vel addendo, vel transferendo, vel auferendo. Quod recte fecerunt, ad hoc ut perpetuo conservarentur illa salva, et cum

lege illustrata 43 Dei operum vices et successiones 50 Dei voluntate hominum animos flecti 7 Deum animi puritate colere, homine in primis dignum 72 Deum nihil latere 43 Deum omnia in omnibus agere et scire 64. omnium animos gubernare et moderari 70. universorum dominari 60. 61 deorum multitudo, eorumque cultus stulte introductus 43. 44 dives qua ratione permanere quis possit 62 doctorum hominum conversatione

Iudaicae terrae fertilitas 37. portus 38. arva ibid. Iudas 18. 19 in Iure dicendo quomodo approbatio etiam eorum qui succubuerunt paranda 58 iusti Deo dilecti 64. 65 iusticia omnibus rebus praeferenda 64. quibus symbolis in lege praecepta 47. 51. 52 iusticiae fructus 71
L Lachrymae prae magno gaudio 54 legis D. interpretatio quot

philosophus 61 mens sibi nullius mali conscia, metus expers 74 mentem ad quaevis diiudicanda celerem habere, singulare Dei donum 85 mensa aurea 20. qualis fuerit, et quo ornatu instructa 21 mentiri omnibus hominibus magnum dedecus 63 metallorum fodinis regiones perdi 39 sine Metu esse quomodo quis possit 74 mitra summi sacerdotis 33 modus in omnibus rebus optimus 68 mores qui in

et quo ornatu instructa 21 mentiri omnibus hominibus magnum dedecus 63 metallorum fodinis regiones perdi 39 sine Metu esse quomodo quis possit 74 mitra summi sacerdotis 33 modus in omnibus rebus optimus 68 mores qui in regia administratione maxime necessarii 64 muliebre genus confidens et animosum 77. mutabile ibid. munda Iudaeis quae 46 mundum a Deo cum summa mansuetudine

96 Theodosius 18.19 Theodotus 19 Theophilus ibid. Theopompus quaedam ex lege divina in suam historiam inserere conatus, divinitus mente perturbatus 95 timor Dei in omnibus negociis necessarius 49. 58 torrentes Iudaeae 38 tristandum ob quae 82 a Tristicia quomodo quis vacuus esse possit 71
V ad

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report