Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: omnibus Your search found 4596 occurrences
First 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 3010-3076:3010. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] velut alveo quodam, continerentur. Ad quid enim scribuntur leges, si eas ad rem nostram accommodandi, applicandique normam non habeamus? Quae si literis consignetur, quis non videt quantum lucri adferat, et operae, et temporis, illis dico omnibus, qui publicae utilitatis ac iustitiae amore, addiscendique iuris patrii desiderio tenentur, et flagrant? Si vero perpetuo in mentibus tantum eorum quasi delitescat, qui longo illam et
3011. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] librum, in duodecim capita, ea vicissim in certas quaestiones distribui, neque illum qui in foro spirituali, neque illum qui in comitatibus iudiciorum processus haberi solet, negligendo, quo in omnibus Tyrones, quorum gratia haec scribuntur, si non perfectam, quam mihi promittere non ausim, saltem aliqualem, quam facere conatus sum, viam habeant, in iudiciis procedendi. Cui adiunxi centuriam certarum contrarietatum,
3012. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] effusus est, ad irrradiandum perennante fulgore. Tibi quidem, Archi-praesul amplissime, cuius si genus, et proavos, antiquissimamque prosapiam retexerim, facile omnibus testatam redderem illustris ac generosi sanguinis tui claritatem. Vidi egomet originales literas Caroli Regis Hungariae, anno 1319. datas, quibus Magistro Stephano, filio Comitis Gregorii de genere
3013. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ac tenore praestitit, ut in illo tantarum dignitatum splendor, cum summa humilitate decertaverit, nec facile censeri potuerit, an authoritati illius, vel sanctitati magis, honor ac veneratio ab omnibus deferretur? Certe vitae illius admirandam sanctimoniam, ob quam illum certissimo in caelos transcriptum speramus, sanctissima mors est consecuta. Tu vero Stephano Bathoreo Polonorum Regi potentissimo et sapientissimo,
3014. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] istius contentiosi limine, in eadem, quae me remorabar impedimenta, sunt incursuri. Nihilominus tamen, cum saepe multa aliter, accipiant multi, ac dicantur, vel scribantur ab authoribus, et vires humanas, longo intervallo superet facultas omnibus satisfaciendi, si quid ex rei vel occasione, vel necessitate adferatur, omittendum, si quid iustis ex rationibus omissum est, adferendum et nullo modo subticendum, alia multum nocere, alia parum prodesse, quaedam clarius, vel alio
3015. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] neque despero vobis gratum fore, si sapientissimis cogitationibus
vestris, laboris istius originem, ad animum meum, qui et in alios rectus est, et
in vos omni veneratione obsequentissimus, retuleritis, et patrocinium, quod
bonis omnibus, non tantum paratum habetis, sed et obvium, neque mihi; neque huic
meo partui denegabitis:
in vos omni veneratione obsequentissimus, retuleritis, et patrocinium, quod
bonis omnibus, non tantum paratum habetis, sed et obvium, neque mihi; neque huic
meo partui denegabitis:
si in singulas diducere velis
species; causa materialis, erit omnis ille actus, quo quis alterum in
persona, rebus, aut bonis offendit. Et hic dupliciter sumitur: proprie
videlicet, dum vere et reipsa talis offensio fit; ut in omnibus violentiis
generaliter sumptis. Et improprie, dum quis talem actum quidem non exercet,
sed solummodo id, quod alterius est, ipsi denegat, et detinet. Unde
huiusmodi iniuriam faciendo, in ipsum quasi agere videtur: ut
magistratus, vel quod idem
est, iudex, dicitur esse lex ipsa loquens. Finalis, erit ipse finis, propter
quem omnis huiusmodi suscipitur actio; nimirum ut unicuique quod suum est
reddatur, neminem laedamus, sed cum omnibus iuste et quiete vivamus. Atque
sic modo praemisso sumpta causa, est omne id, sive omnis illa res, propter
quam, vel quod, alter alterum, in litem attrahit: sive sit ius
possessionarium, vel bona immobilia, sive
et perpetuo officio privantur, infamiaque notantur, Art. 78. anni
1563. Nec non poena Facti Honoris, ubi solum honore privatur
convictus, fol. 738. et sequentibus, maioris Decreti.
De quibus omnibus latius infra cap. 9. vide.
QUAESTIO TERTIA. / Secundo, quotuplex potest esse Causa ex parte
Terminorum, quibus levari solet?
mandatorum, personalis ammonitionis,
divisionis bonorum inter fratres carnales, aut patrueles, in quibus Repulsio
subsecuta fuerit: item Dotum, ac paraphernorum, nec non Appellationum, ex
recepta iam consuetudine, in omnibus terminis, ad instar Causarum
Appellatarum, extra seriem levantur, et adiudicantur: 4. Vlad. art.
16. In Sclavonia autem, bis Octava celebratur, pro octavis diebus
festorum Sancti Iacobi Apostoli, et
memoriam tantum tam funestae cladis; ut etiam inter dicunda Iura,
ulciscendae illatae sibi iniuriae memores fierent.
Diaetalis, quae solum in terminis Generalis Regni Diaetae discutitur: et
haec ab omnibus partibus Regni, et etiam eidem subiectis Regnis, ad eum
locum, in quo Diaeta celebratur, adferri solet.
Extraordinaria est, quae per admonitionem mota coram Illustrissimo Domino
Comite Palatino, veluti speciali
ad causam extraordinariam referri.
Quales multae erant sub Pacificatione Viennensi constitutae, ut videre
est ibidem ad Articulum duodecimum.
Item, causa Facti Honoris, quae sola ex omnibus Iuris nostri causis,
specialem Processum, eumque singulari
diligentia (mirum dictu) a maioribus nostris declaratum, et conscriptum
habet, fol. 738. Maioris
potestate decernitur, ut Papa; Concilio, Episcopo, vel alio Praelato; et
dicitur Canonica, id est Regulativa, demum Divina etiam est duplex, Vetus,
et Nova: illa, a Deo per Moysen Israëlitico populo; haec vero per Christum,
omnibus hominibus ad salutem est revelata, et promulgata: ut per eam ad
finem supernaturalem homines dirigerentur. Atque haec quidem, omnes ex aequo
ad observationem sui obligat: illa non item. Quia Christus Dominus Servator
legis usus
apud nos iam inolevit; lex est publica regni constitutio; ex unanimi tam
populi constituentis, quam legitimi principis confirmantis consensu facta,
et aeque ab omnibus, ad bene et iuste vivendum observanda, 2. tit. 5.
scripto comprehensa. Dicta a legendo, quod modo praemisso, ex
multorum consensu lecta sit. Plures eius descriptiones, vide Cap. 6.
ab hominum politia
fingi, dicique consuevit, et non proprie, ac re ipsa. Et quidem in apibus,
mira est huiusmodi Naturae vis, et harmonia: inter quas, certus omnino ordo,
et modus, principatusque praerogativa, in omnibus earundem actionibus
observari perspicitur: ut patet ex Georgicis Virgilianis, lib.
4. sic et in formicis, industria victus comparandi mirifica cernitur.
Ius vero Naturae, erit universalissimum et
QUAESTIO DECIMA TERTIA. / Quod est Ius Divinum: undeque constat, ac
dicitur?
Ius Divinum est, quod a Deo in Veteri Testamento, per Moysen Israëlitico
populo; et in Novo, per Christum, omnibus hominibus ad salutem, revelatum et
promulgatum est. Quod vero tam ex hoc, necessaria sequela; quam ex Iure
Civili, bona ratione, ad decidendas causas deducitur, a potestate
Ecclesiastica, ut Papa, Concilio, aliisve
evolaverit; vel ubinam locorum exularet, ignorare. Adeo enim prudentissimus,
et aequi observantissimus Heros ille, vel amissam omnino, vel pravitate
hominum in tantum iam remissam illam esse, querebatur. De quibus
omnibus, uberius vide Prologum Tripartiti, Gratianum, et Iustinianum, in
principio Operum suorum.
QUAESTIO DECIMA QUINTA. / Quae autem ex Antiquis
1618. art. 69. in eodem dominio bonorum simul
existentium Inhibitio non admittitur.
Nec obstat Titulus 77. part. 2. (qui est Articulus 51. ex 1. Decreto
Vlad. desumptus) in quo universaliter in omnibus causis videtur
admitti Inhibitio: quia ille intelligitur solum de longis causis, in quibus
processus subsequi solent, ex eoque Inhibitio et Repulsio admittuntur in
eis,
ad easdem Citatorias, et Relatorias earundem, vel alias etiam
quaslibet literas, quibus causae processus ultimus, seu status continetur,
Iudiciales conscribi, ac ex ipsis, ita Reum proclamari facere, ut ipsae
Iudiciales omnibus ostendantur:
bene denotata
non extiterit.
QUAESTIO SEXTA.
Quid proprium est harum Literarum Iudicialium?
Hoc nimirum, quod in omnibus Causis, et earundem processibus; in quibuscunque
insertae fuerint, tempore disputationis, ante omnia alia obiecta, et etiam
quorumlibet onerum depositionem, contra easdem excipere, allegare, et
disputare licet. Quia
cogatur, aut etiam ab Actione repellatur.
Reus vero, ut saltem effugere possit, non petit Paria talium omnium
Literarum, nisi omnes producantur per Actorem, et admoneatur per eundem, ad
recipienda illa. In quibus omnibus, unum hoc, primo statim intuitu
considerandum est, an tales Literae, legitime emanatae fuisse dignoscentur,
discurrendo per omnes necessarias qualitates ipsarum; uti proxime
dictum est 2. tit. 14. et 17.
Certificatio ad comparendum, ibi:
Certificando nihilominus, etc. Quintum: Citationis Relatio,
ibi: Quomodo ipse, etc.
In quibus (!) omnibus, in primis ordine retrogrado
procedendum erit; incipiendo ab ultimo, ad proximius semper progrediendo quia
respondendo statim ad Actionem, videbitur in reliqua omnia consensisse, nec
videbitur in reliqua omnia consensisse, nec
dabitur ei ad illa regressus. Deinde saepius iam dicta Requisita, hoc est,
Temporis, Loci, et Personarum circumstantiae, sive solennitates, per quas
Citatio facta est, in praedictis omnibus punctis, diligenter considerandae
sunt, an scilicet tales fuerint, quales fieri debeant. Tandem, haec ipsa
puncta quoque videnda, an expresse in iis habeantur, vel vero omissum sit
aliquod. Postremo, licebit etiam illa
urgenda. Quia si in aliis ab eo
iudicium et deliberationem acceperis videberis in eum consensisse, nec
poteris ipsum postea facile ab officio amovere: ut et Maranth. ait
par. 6. de Appell. num. 26. In quibus omnibus, semper ante omnia,
solemnem Protestationem praemittere debes, ne non protestando, in omnes de
plano et de simplici consensisse videaris; sed ut liceat tibi de omnibus,
suo loco, et tempore, singillatim disputare et
ait
par. 6. de Appell. num. 26. In quibus omnibus, semper ante omnia,
solemnem Protestationem praemittere debes, ne non protestando, in omnes de
plano et de simplici consensisse videaris; sed ut liceat tibi de omnibus,
suo loco, et tempore, singillatim disputare et excipere, si necesse foret.
QUAESTIO DECIMA SEXTA. / Potestne aliquando aliqua Depositio; vel
Actoris confitetur, sed per illam dat rationem, cur Actio stare non
possit.
QUAESTIO DECIMA NONA. / In quibus rebus currit Praescriptio?
In omnibus quidem Bonis, seu iuribus possessionariis venditis, occupatis, et
quomodolibet alienatis; Regalibus, Centum; Ecclesiarum, Quadraginta;
Nobilium, Triginta duorum; Civium, olim Duodecim annorum, nunc vero, modo
quodam
quarumcunque Literarum Metalium, annihilari et occupari non
possunt, quia tempore Condescensionis, non fuit reclamatum per eum, ad quem
talis Terra, vel Meta pertinebat. Et ideo, pro iis quoque certa particularis
meta, ex omnibus limitari debebit, virtute incursae iam Praescriptionis:
hoc in casu captivos solaturi, his affari solent
dictis: Hodie tibi, cras mihi. Adeo multum vicissitudini humanae tribuentes,
ut aequam omnino ex ea sibi sortem, etiam antequam evenerit, ultro assumant.
Apud Legistas vero, in omnibus partibus Iuris, is solum, qui non est
reversus ab hostibus, quasi tunc decessisse videtur, cum captus est: teste
Tolossanno, lib. 11. de Repub. cap. 15.
Et ratio est, quia quae
conveniunt toti, debent convenire et partibus, vel, ut Civiles quoque
loquuntur,
Omnes Causae indifferenter, in quibuscunque vel unica intercesserit
Prohibita, terminantur cum tanta severitate, ut vulgus Iuristarum, eosdem
Extremum Iudicium appellare consueverit, quod scilicet
amputatis omnibus cautelis, solum stricto Iure res in illis iam agitur. In
quibus autem nulla prohibita facta est; reiiciuntur: quia non esset bonum,
si quis iusto suo Iure, ante tempus destitueretur. Et ita praecavendum, a
Prohibitis;
universi nocivi defectus
et errores, in Causarum processibus emergentes, virtute Novi iudicii, semel
in melius reformari soliti sunt. Quae vocula Adverbialis
(Semel) si indifferenter, uti Stylus continet, in omnibus
Literis Novi Iudicii exprimitur: quomodo ergo tot Nova iudicia, in una
eademque causa, etiam per modum Inhibitionis, et sub diversis terminis,
intercedere possint, vel admitti debeant, unusquisque pro sua prudentia
Repellentem;
ideo necesse habet repellere, ut praetactas suas rationes, suo loco et
tempore, velut per viam appellationis, maturius revideri faciat.
Prima autem non sic; sed, ut novam omnino, relictis aliis omnibus prioribus
rationibus, sive allegationibus, cur repulerit, reddat rationem; alioquin
Repulsio nulla erit, sed prior sententia manebit; ac debitae Executioni
demandari debebit. Sin autem ratio stabit, nullum onus
Nobiles, et Ignobiles, Spiritualesque ac
saeculares, utriusque sexus, Bonae tamen et honestae conditionis homines,
Non fuerit abs re, hoc loco dicere de Statibus; ex quibus causarum
probationes deduci solent, Hi itaque quinque universe numerantur.
Definitivus, Legalis, Coniecturalis, Testimonii, et Quaestionum, sive
Equulei. Quibus omnibus aliae gentes et nationes in iuribus suis, ac
potissimum Caesareo, uti solent. Sed Nostrates Tribus hisce tantum,
Definitivo, Legali, et
Testimoniorum, qui proprie
Ubi autem (I) se, vel quod idem est, totalem actionem
iuramento solius (A) submiserit, et neque hoc acceptaverit; tunc Reus
simpliciter absolvitur, nec potest (A) actionem suam, in ipsum (I) reiicere.
In quibus omnibus submissionibus consideranda Inprimis est, Proclivitas
Actoris, ad assumendum Iuramentum; et ideo (I) sibi semper ab eo praecavere
debebit. Secundo, Innocentia ipsius (I)
partis continet, quod dum post
negativam testimonio vicinorum, vel alio probabili documento se immunem et
innocentem declarare vellet, et hoc Actor non acceptaret; tunc demum modo
praemisso, abiurare deberet. In quibus omnibus, usus iam magis observari
solet, quam scripta forma.
In articularibus causis passim, ubi
Regnum de aliquo talem constituit articulum, art. 22. Anni 1600.
IV. In deliberato homicidio,
forte valde rationabilis) imo vero certa poena sedecim marcarum,
per Iudicem ab ipsis irremisibiliter exigendarum, imponitur; quandoquidem
veritatis confessio, nemini plane, per neminem omnino abnegari debeat, quia
Iustitia omnibus communis est; et si tales nulla bona habuerint, ex quibus
satisfactio poenae fieri posset, capi, et in corpore luere debent.
QUAESTIO VIGESIMA PRIMA.
Quae sunt facienda Ingerenti antequam se ingerat?
Tria. Primum, debebit Genealogiam suam deducere et comprobare ad Actorem,
literali documento
Curia Regia?
Tribus. Primo, Novo Iudicio, quando succumbens dicit se Novum
nondum habuisse in processu causae, ideo peteret illud sibi dari; quod et
datur illi statim, de Iure et consuetudine Regni; quia in omnibus causis
ordinariis semel admittitur Novum. Secundo, Reiecta,
quandoquidem Novum iam habuit, sed vel revideri causa nequivit, vel etiam
revidendam non curavit, sed ultimo die Iudiciorum vel etiam Diaetae,
literas producere, et generaliter
omnia, quae Iuris et Iustitiae, et defensioni, ac sublevamini causae suae
proficua esse cognoverit, peragere valeat, atque possit.
approbationem per Iudicem
superiorem factam, tale onus duplicatur et in sex florenis deponitur. 3.
tit. 6.
QUAESTIO VIGESIMA OCTAVA. / Sed finitis iam omnibus Iuridicis Remediis,
Videndum est, quomodo ex illis, illud colligi possit, quod omnes causae
Iurium possessionariorum, quae sunt longissimi processus, in quatuor
terminis Octavalibus finiri possint? Iuxta Decreta 6.
ordinarius Iuris cursus, praetactis quatuor terminis Octavalibus
finiri possit, videtur istis sequentibus duabus tantum formulis prioribus
respondendum et procedendum; quia non erit possibile, ut servatis
praescriptis omnibus iam Iuridicis remediis, in una quaque causa quispiam
praenotatis quatuor tantum terminis, ipsam finire possit; sed pluribus adhuc
terminis utendum erit illi; prouti ex sequentibus aliis duabus posterioribus
formulis,
PRIMA. / Quid est Reiecta?
Reiecta est, quid nominis potius, quam quid rei; solum Impedimentum quoddam
remoratorium causarum, et non Iuridicum remedium, cum nedum processum
aliquem, sed nec nomen quidem ipsius in omnibus Regni decretis liceat
invenire. Prouti tamen ex longo iam usu, et consuetudine inolevit: Est
scriptum quoddam, in dorso literarum transmissionalium, per eundem Iudicem
in cuius praesentiam causa delata fuerat, ultimo
reportata non sit, tunc illa causa
bene et iuste in rem adiudicatam transivisse dicetur, debitaeque executioni
demandari debebit, extractis vice iterata literis Adiudicatoriis
sententionalibus, et procul dubio abscissis omnibus Iuridicis remediis,
virtute iam praetactae transitionis causae in rem adiudicatam, etiamsi in
priori appellata sententia talia remedia praeclusa non extiterint. Haec
illi.
Verum praemissa
sedis Iudiciariae, Facti honoris, Infamiae, Minor sententia, quae
communiter omnium simplicium violentiarum, damnorum, et iniuriarum dicitur.
Nec non omnium maleficiorum, sive causarum criminalium: super quibus omnibus
singillatim et breviter iam dicendum est.
QUAESTIO QUINTA. / Quid est sententia Capitalis?
Est quae inter; et contra Nobiles lato modo
latissime
pateat, ut etiam ad praecedentes sententias extendi videatur; tamen illis
tanquam specialibus casibus, suo loco relictis, ad alias omnes iniurias
praemissis modis factas, vel fiendas recte amplianda est. In quibus omnibus
Iniuriis, pro causa formali, dolus malus intelligendus est. Hoc
est, quod tales omnes iniuriae, dolo malo factae esse cognoscantur. Nam sine
dolo malo alterum laedens, hoc modo non dicetur iniuriam facere,
1601.
Ferd. anni 1527. et aliis passim. Postea autem per
Comites, vel Vice-Comites quorumcunque Comitatuum, una cum Iudicibus
Nobilium, ac electis Nobilibus, singulis Anni quartalibus, diligens
Inquisitio super omnibus Dominis, Nobilibus, et ignobilibus, fieri solita
erat, ut si qui videlicet latrones fovere, vel si latrocinari comperientur,
illico Comites, vel Vice-Comites, si per se sufficientes fuissent, tales
omnes ex merito
videlicet latrones fovere, vel si latrocinari comperientur,
illico Comites, vel Vice-Comites, si per se sufficientes fuissent, tales
omnes ex merito punivissent; sin minus, ea de re omni Capitaneos Regni
edocuissent, ut modis omnibus malefactores sublati fuissent. art. 50.
anni 1548. Novissime vero ex recepta iam diuturna consuetudine et
novella constitutione
potuerit: Ex tunc
onus singularum trium marcarum gravis ponderis, singulos duodecim florenos
facientes ab eisdem T. et T. per omnia oportuna et Iuridica remedia, ac
gravamina, (servatis tamen Iuridicis processibus) modis omnibus exigere
debeatis et teneamini, secus non facturi.
in favorem alicuius, consuetudines, et communem observantiam, ac Iuris
ordinem, immutare, seu perturbare debeant. 1. Vlad. art. 10.
eas Iudicare debeat, quia soepe videntur se aliter habere?
Sunt maxime verae, quia ex communi omnium Dominorum Regnicolarum, libero
voto statuuntur, et per legitimum Principem confirmantur; ideoque quia sic
placuit omnibus, pro veris haberi debent. Et si vero aliquando in
particulari aliquo casu, secus fortassis apparet; in collectivo tamen sensu,
et communi intelligentia, fineque ad quem ordinatae sunt, semper pro veris
reputantur, nec
non
statim verum Iudicium ferri potest. Quarta, sed an Iudex Pedaneus
potissimum, iudicabit ex bono et aequo, quod dici solet?
Non sane, nisi partibus sic omnino volentibus, seque submittentibus, ac
omnibus ordinariis Iuribus et legibus se sponte abdicantibus. Quia hoc modo
iudicare, est non nisi supremae potestatis, etiam leges ipsas emendantis et
corrigentis, quae praescripto Iuris non usquequaque astricta est; ut summi
Primo, ut sit Sapiens, id est, vel naturali quadam
prudentia, vel literali scientia praeditus, qua leges intelligat, et sciat
verum a falso, et falsum a vero discernere. Secundo, ut sit timens Deum,
semperque in omnibus Actionibus suis, ante et supra omnes leges, Deum prae
oculis habeat, ne quid huiusmodi committat, quod contra Deum foret. Tertio,
ut sit verax et iustus, ne legem in reprobum trahat sensum, et ne sibi inde
commodum
Quinto et ultimo, nihil faciat prece, precio, timore amore, vel odio, non
personam aspiciat divitis, vel potentis, neque pauperis in iudicio
miserebitur. Exod. 23. sed recto tramite in omnibus, et contra
omnes procedat, necesse est. Prolog. cap. 6. Sicque Dei, et
hominum legem adimplebit. Super quibus refert Sylvius, Magnanimum illum
Alphonsum Aragonum et Siciliae Regem, ante annos
Prohibitionales, absque Novo formarentur. Quarto, putant
aliqui Prohibitas quoque in pauciorem numerum contrahere debere; ita ut
tantum duae, vel ad summum tres admitterentur; sed id parum refert, quia non
expectantur, in omnibus terminis semper omnes quatuor, sed si
vel unica tantum praecesserit, nihilominus tamen causa, in sex
ultimis diebus levari possit, et consuevit. Quanquam iam et alioquin
novella constitutione
simul cum Actione Actoris, dirigitur ad
aliquem Iudicem Nobilium, vel etiam Vice-Iudicem Nobilium, ut talis
citandus, citetur; ipsaque Citatio per Iudicem Nobilium, annotatur
praetactis literis commissionis; et sic denique, ex omnibus simul fiunt
integrales literae Evocatoriae. Ac huius posterioris Citationis exemplum
tale esse potest, in Coniuratu Mosonien: in aliis autem ita
scribitur; sicut ibi proceditur.
Citationem, ad communem exmittebatur, quod sane ante contestatam
litem, pro inconveniente omnino habetur, et contra continentiam citati
articuli fit) qua tandem reportata et calculata Iudicium fiebat; ac postea
abscissis omnibus Iuridicis remediis intra Dominium bonorum, necessaria
sequebatur Executio, quoad bona; sed convictio, si pars succumbens instabat,
in Curiam Regiam transmittebatur. Ubi autem dicta Citatio, intra anni
revolutionem, a
DUODECIMUM. / De Processu Causarum Spiritualium, in Foro Ecclesiastico.
QUAESTIO PRIMA. / In quarum Ecclesiarum Sedibus, solent Iudicia
Ecclesiastica celebrari?
In omnibus Sedibus Ecclesiarum Diocoesanarum et Metropolitanarum, idque
semper in prima instantia, seu per querimoniam. Neque licet relicto
Diocoesano, vel ad Metropolitanum, hoc est, Archi-Episcopum, vel ad eius
Vicarium, vel ad
suum legatis,
perceptis refusionem, usque ad praetactam summam viginti quinque millium
florenorum, puri auri, sententialiter convinci et aggravari; ac advocato
etiam brachio saeculari, in quantum necesse erit, omnibus viis, et
remediis Iuris, per censuras Ecclesiasticas, art. 25. anni 1552.
compelli. Et sic petit ac postulat, salvo Iure
addendi, minuendi, mutandi, et de novo producendi, ac
Sextus, et si necdum comparet, excommunicatur, et decernuntur contra ipsum,
Denunciatoriae literae Excommunicationis sententiae; sed neque hic loquitur,
si etiam comparuerit, nisi depositis omnibus deponendis praemissis. Atque
ita data prius ratione sufficienti, cur non debuerit excommunicari,
promissaque obedientia, petit paria omnium productorum.
Septimus, si ulterius etiam contumacia ductus non
alii huius
classis authores, Speculator, Navarrus, Covarruvias, summa Angelica. Ac
denique ex Decretalibus quoque Pontificum ac Decreto Gratiani desumi solent,
huiusmodi sanctiones.
Duodecimus, his omnibus sic praemissis, a Vicario Diocoesano, fit
Appellatio, ad Vicarium Metropolitanum, ac ab inde denique ad Nuncium
Apostolicum, qui tunc temporis circa Curiam Regiam, ex delegatione Summi
Pontificis constitutus fuerit, aut
vel statui; siquidem id non unius et privati hominis est;
sed cum iam antea statuta sint, ea tantum, quae circa ipsa melius intelligenda
observabantur, vel e memoriae loculis deprompsi, vel ex Venerandae antiquitatis
lecythis, erui; atque omnibus deinceps notitiae causa, hisce scriptis
comprehendi. Inspersi etiam nonnulla, occasione sic postulante, ex sacris
Canonibus, et Iure Civili, vel ideo solum, ut si non in omnibus universe (neque
enim id huc attinebat) saltem in
vel ex Venerandae antiquitatis
lecythis, erui; atque omnibus deinceps notitiae causa, hisce scriptis
comprehendi. Inspersi etiam nonnulla, occasione sic postulante, ex sacris
Canonibus, et Iure Civili, vel ideo solum, ut si non in omnibus universe (neque
enim id huc attinebat) saltem in aliquibus coincidentibus punctis, aut aliis
quoque quae in Iure nostro desiderantur, huius etiam utriusque Iuris, vel levem
cognitionem
et elegantiora posteritati consecrent. Quousque tamen id
fiet; et haec res sub incude versabitur; Vos, si legum patriarum amore tenemini,
hisce naeniis, animum vestrum oblectetis, et ad maiora percipienda interim
praeparetis. Quas vobis omnibus et singulis
opto felices, faustas, fortunatasque et utiles fore. Valete, et mei memores,
salvi, sospitesque vivite semper.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.