Your search found 4596 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3243-3255:

non postremae conditionis, olim canonicus ejusdem civitatis, mox Traguriensis episcopus per cessionem Thomae Nigri, patrui sui. Praeter humanissimarum politissimarumque artium studia philosophicis et theologicis disciplinis erat optime eruditus, nec juris civilis pontificiique scientia aberat. His omnibus admirabilis morum probitas, comitas affabilitasque accessit. Annos 34 episcopatum gessit et 1559. anno obiit. Donati Paschalitii:
Ut stellas fulgore suo Sol vincit et ipsa
Umbriferam noctem vincere

Leo de Albertis fuit vir omni genere virtutum cumulatissimus, reipublicae autem recte gerendae artibus prae caeteris excellens atque ob eam rem magnae semper auctoritatis apud suos, magnae existimationis apud exteros. Hic nobilissimo genere Spalati natus omnibus in patria functus est praecipuis officiis et muneribus, quibus multum et verae gloriae consecutus est. Mortuus tandem est in patria et sepultus in claustro divi Francisci cum inscriptione quae in lapide ejusdem claustri in muro his verbis legitur:
Quam miser est et

Quam miser est et erit qui gaudia mundi quaerit,
Nam sua dulcedo delabitur ordine faedo,
Praebet sub mellis dulcedine pocula fellis.
Cuncta relinquentur nec plus hic invenientur.
Nonne vides mundum miserum et in omnibus nudum? Ex undum. 5
Omnibus hoc Leo dico ne se dent inimico,
Nam sic viventes facit miseros et egentes.
Cordis in aure repone me moriente

sub mellis dulcedine pocula fellis.
Cuncta relinquentur nec plus hic invenientur.
Nonne vides mundum miserum et in omnibus nudum? Ex undum. 5
Omnibus hoc Leo dico ne se dent inimico,
Nam sic viventes facit miseros et egentes.
Cordis in aure repone me moriente Leone. Dominus Leo de Albertis istum elegit locum suae quietis pro se et suo filio Stephano ac suis omnibus haeredibus, quo

Omnibus hoc Leo dico ne se dent inimico,
Nam sic viventes facit miseros et egentes.
Cordis in aure repone me moriente Leone. Dominus Leo de Albertis istum elegit locum suae quietis pro se et suo filio Stephano ac suis omnibus haeredibus, quo loco et quiescit sepultus. Anno Domini MCCXCVI, mense Decembri, die XX. Marcus Capogrossus, Francisci, civis Spalatensis integerrimi, filius eique morum integritate non absimilis.

Illyricis exornata et libris sex distincta. Ejusmodi operibus, quorum major pars typis impressa et per totum orbem diffusa est, meruit ut summis laudibus a literatis Ex litteratis. omnibus elatus fuerit. Inter quos duo sunt, alter Raphael Levacovich, qui in suis lucubrationibus Marcum Marulum vocat post divum Hieronymum Dalmatiae secundam gloriam, alter vero Gulielmus Eysengrein in catalogo doctorum orthodoxae matris ecclesiae Marulum appellat virum doctum, sacrarum literarum

anno 69. Nicolaus Biancovich Spalatensis, canonicus, vicarius archiepiscopalis et Apostolicus dioecesis Macarschensis et etiam Scardonensis, vere juxta Sapientis verbum animam sortitus est bonam, nemini molestus, nemini gravis, sed contra omnibus jucundus, omnibus suavis, numquam animos extulit, sed demisse humiliterque se gessit. In ecclesia, quam sub invocatione sancti Philippi Nerii propriis impensis aedificavit Spalati prope domum suae habitationis, nihil eorum praetermisit, aut praetermittit, quae ad majorem Dei cultum et

Nicolaus Biancovich Spalatensis, canonicus, vicarius archiepiscopalis et Apostolicus dioecesis Macarschensis et etiam Scardonensis, vere juxta Sapientis verbum animam sortitus est bonam, nemini molestus, nemini gravis, sed contra omnibus jucundus, omnibus suavis, numquam animos extulit, sed demisse humiliterque se gessit. In ecclesia, quam sub invocatione sancti Philippi Nerii propriis impensis aedificavit Spalati prope domum suae habitationis, nihil eorum praetermisit, aut praetermittit, quae ad majorem Dei cultum et gloriam animarumque

culicem cecinit Maro, mox tamen idem
Arma virum miris rettulit Ex retulit ille modis.
Post ranas muresque suos divinus Homerus
Victurum saeclis omnibus egit opus.
Nemo repente fuit sat magno dignus honore, 15
Grandescitque suo planta novella die,
Quaeque humili raras gestabat stipite frondes,
Jam pandit ramos fertque sub astra caput.

Romam profectus est; quo ac Pro simul ac ? pervenit, mortem illius in Domino pretiosam sanctus patriarcha Dominicus palam fratribus praenuntians, tertia die post omnibus Ecclesiae sacramentis munitus omnium etiam primus in ordine obdormivit in pace, tumulatus in monasterio sancti Sixti anno 1218, quem passim nostrates beatum communi voce appellant. Leander lib. I, pag. 15; Malv. an. 1218, pag. 193; Ferr. 2. 1, l. I, fol. 67; Plod. P. I, l. I, fol.

esse atque ferebat impunitos. Archiepiscopum quoque admonuit sui officii illumque in puniendis clericorum delictis valde remissum atque conniventem verbis gravissimis excitavit. Quod cum iterum ac saepius fecisset, ejus animum adeo a se alienavit ut una cum Petro archipresbytero coeperit viribus omnibus Thomae dejectionem et excidium moliri. Boni omnes Archidiacono favebant et canonici pene omnes adhaerebant archiepiscopo, ita ut civitas factionibus esset repleta. Timens ergo Thomas ne discordia magis succresceret neve detrimenti aliquid ipse et cives caperent, Romam anno 1234. ad pedes

auctoris hujus operis, ex fratre nepos, et ab eodem missus Graecium studiorum caussa, atque ab archiepiscopo Spalatensi Stephano Cosmi in ipso die sui discessus prima tonsura initiatus fuit. Qualis ejus profectus in studiis, qualis morum probitas, modestia, humanitas, industria, conversatio cum omnibus in illa celebri universitate, testimonialis quae asservatur in sua domo satis demonstrat. Absolutis studiis, cum esset in itinere reversurus in patriam, a venerabili capitulo hujus ecclesiae Spalatensis electus est canonicus loco alterius defuncti (a) .

in foro ecclesiastico, postea archiepiscopus Cosmi fecit eum auditorem suum generalem ut et illustrissimus Cupilli, ejus successor in archiepiscopatu Spalatino. Sed talis homo, qui ob doctrinam et optimos mores, ad quos accedebat candida oris venustas et forma corporis procera et elegans, ab omnibus bonis amabatur et habitus in pretio anno 1710, die 27. Maji, trigesimo nono aetatis suae anno, pleuritide fuit peremptus. Tumulatus est in uno ex sepulcris canonicorum ecclesiae Spalatensis in choro a parte dextra throni archiepiscopali, ubi etiam quiescit sequens ejus patruus Marcus,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report