Your search found 6633 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 6601-6633:

eam nobilitate palatiorum et monumentorum Romae studuerit comparare. Instituerat eam totius Orientis Urbem Principem. 10. Lactantius de Mortib. Pers. Cap. 10. " Tum quidam ministrorum scientes dominum, cum adsisterent immolanti, imposuerunt frontibus suis in mortale signum: quo facto, turbatis daemonibus, sacra turbata sunt. Trepidabant aruspices, nec solitas in extis notas videbant, et quasi non litassent, saepius

devibrat et almam
178  Quassans caesariem coelos ac aethera versat,
179  Maiugenamque petit celerem. Nec longa morantur
180  Tempora, iam steterat iussis Cyllenius ales.
181  Tum pater aeternus nato sua dulcia libat
182  Oscula, quid peteretque dein sic vocibus orsus:

183  "Nate (mei grato nam sunt tibi pectore amores)
184  Excipe, nate, patrem et velox commissa

veniunt tectis, longoque locantur
250  Ordine, quo meritum, longaeva aetasve ferebat,
251  Dum oribus ac oculis Divum coelestia splendent
252  Gaudia, et aeternos spirant sine fine nitores.
253  Tum Ljudevit: „Fratres: nam firmius ista sonabunt
254  Gutturibus Divum dehinc icta vocabula nostris.
255  Plaudite iam, fratres. Patria tellure resurgunt
256  Tecta ferae quondam noctis destructa procellis.

ora parabat
304  Solvere, et Arcadio grates persolvere nato.
305  At vacuos videt esse Lares, vacuumque nitentem
306  Aethera. Tum supplex celso gratatus Olympo
307  Orat, et ad puppim transit, clavumque prehendit. Adnotationes.

NB idest 22a 8bris Charissime filiole! Mihi quidem debeo gratulari quod latinas literas ad me mittas, sed dolendum, quod eas tam eronee scribas. Itaque tibi plus attentionis commendo tum in ordinatione tuarum literarum, tum in syntaxi etc. prosertim in significationibus verborum, eapropter grammaticam et lexicon pro manibus habes. Inter caetera dicis, in prima mihi sine loco et dato missa epistola,

Charissime filiole! Mihi quidem debeo gratulari quod latinas literas ad me mittas, sed dolendum, quod eas tam eronee scribas. Itaque tibi plus attentionis commendo tum in ordinatione tuarum literarum, tum in syntaxi etc. prosertim in significationibus verborum, eapropter grammaticam et lexicon pro manibus habes. Inter caetera dicis, in prima mihi sine loco et dato missa epistola, quemlibet vestrum in scholam scriptoriam ire

Rhacusio eatenus percepta quaestio mihi eandem in memoriam revocaret, unaque me moneret, ut eam exquirerem. Quod Tibi ergo, ut expedivisset, hactenus nihil responsi datum est, id pure mea, si quae culpa est, culpa accidisse fateor. Quapropter praesentes ad Te dupplici titulo ego dare obligor: tum ut praefatum amicum meum Gaj, cui ea res valde dolet, coram Te justificarem, tum vero ut et ipse delicti veniam a tua comitate impetrem. Tu mihi igitur benignus velim ignoscas, et considera, me vix alicujus incuriae argui promeritum esse. Me enim multis ordinariis negotiis distentum, absente

me moneret, ut eam exquirerem. Quod Tibi ergo, ut expedivisset, hactenus nihil responsi datum est, id pure mea, si quae culpa est, culpa accidisse fateor. Quapropter praesentes ad Te dupplici titulo ego dare obligor: tum ut praefatum amicum meum Gaj, cui ea res valde dolet, coram Te justificarem, tum vero ut et ipse delicti veniam a tua comitate impetrem. Tu mihi igitur benignus velim ignoscas, et considera, me vix alicujus incuriae argui promeritum esse. Me enim multis ordinariis negotiis distentum, absente Gajo perceptarum, ac dein ob longiorem ejus emansionem varus scriptis obrutarum

quidem est, hoc anno multa obstacula esse, sed an quaeso post unum, duos aut si vis etiam post viginti annos, censes pauciora futura? Omne initium, esto secus optimum aut plane sanctissimum fuerit, suos habuit adversarios: etiam res nostra ergo, non modo in praesentiarum, sed et post secula, si tum initium factum fuerit, omnino habebit: ast quo prius fit initium, eo prius finem sperare licet; dulce autem esset si et nos ipsi necessarios ex literaria Concordia promanantes utiles fructus supervivere possemus! Haec dum Tibi ardentius commendo, persevero Tuarum

ora resolvunt:
Praecipue iliricis juraverat odia Musis,
Ut sylvis ululata vagis vox barbara vincat:
70   Delere iliricam statuit cum nomine gentem.
Ergo ut propositum succedat, nilque maneret
Intactum, subito furiosus Damius atram
Tendit ad ustrinam, tum ferri mole sonoram
Percutit incudem, sonitu omnis sylva remugit:
75   Evigilant Satyri, manibus pedibusque volucres
Ad regem currunt; horae spatio ruit ingens
Turba Ministrorum et fabrilia pensa capessit;
Quos ubi praesentes conspexit Damius, inquit:

Solvere difficiles, ad bachanalia prompti.
Hospitium subeunt humiles, dominoque salutem
Depromunt, posthaec mirantur, laudeque multa
Corbovii divina colunt haec otia, eundem
Diis sibi propitiis missum super aethera tollunt;
Hic modus, hac veniunt forma. Tum singuli opimis
Accumbunt mensis, sonat acri musica cornu,
Pars legit in foliis sortem, pars altera ventrem
Exsatiat dapibus; scythicas hic fumigat herbas
Longo sub labiis furno, alter masticat illas;
Ille viros summos critisat, tertius ille
Immutat

quorum uncis urget latus unguibus iste.
Excitus ante diem quae nondum fulserat ortu,
Audivi in somnis fletus effundere natos, 27
Qui mecum fuerant, querulosque exposcere panem.
Crudelem adpellem, doleat ni pectore tactus
Mente animi volvens, mihi quae tum corde subibant. 30
At ni nunc luges, caussà quanam ipse dolebis?
Hora propinquabat, qua adduci sueverat esca
Iam somno excussis, cuique et sua somnia mentem 33
Reddebant dubiam; turris tunc claudere subter
Aure hausi horrificos postes;

sua somnia mentem 33
Reddebant dubiam; turris tunc claudere subter
Aure hausi horrificos postes; mea pignora, natos
Specto hinc defixus, nullis et vocibus hisco. 36
Haud flebam; at rigui, saxi instar, pectore; nati
Flebant: Anselmus mihi tum sic parvulus infit:
Ecquid habes, genitor, fixo quid lumino spectas? 39
At non effudi lacrymas, responsaque nato
Ulla dedi tum luce illà, quam nocte sequenti,
Usque novus roseo sol dum fulsisset Eoo. 42
At brevis illuxit

nullis et vocibus hisco. 36
Haud flebam; at rigui, saxi instar, pectore; nati
Flebant: Anselmus mihi tum sic parvulus infit:
Ecquid habes, genitor, fixo quid lumino spectas? 39
At non effudi lacrymas, responsaque nato
Ulla dedi tum luce illà, quam nocte sequenti,
Usque novus roseo sol dum fulsisset Eoo. 42
At brevis illuxit radius vix carceris antro,
Natorum et quatuor me sum speculatus in ore,
Ambas ipse manus nimio moerore momordi. 45
Me velle hi èsse

locum Ioannes Franciscus Gondula Ragusae e nobili patriciorum genere die 8. Januarii 1588 natus. Solerti parentum curâ in patrio Societatis Iesu collegio educatus, studiis ibi diligentissimam operam navavit; quapropter acri ut fuerat ingenio, et egregia indole praeditus brevi magnopere profecit tum in humanioribus literis, quam in philosophiae, iurisprudentiae et politices scientiis et disciplinis. A genitore spectatae probitatis, sapientiae, et magni consilii viro hausit a primaeva aetate verae religionis amorem, huiusque protulit tam suis editis opusculis, quam privata et publica

15  Ignotasque suo gentes succendit amore. 45
16  Caesarea o soboles, ortu praecincta coronâ,
17  Sanguine tum praestans, raro quam frontis honore,
18  Anne tuam speciem potis est effingere verbis,
19   Quum

in aede,
77  Qui patrem adpellans patris inter brachia obivit.
78  In lacrymas senior tum solvi caepit amaras,
79  Nec fletu parcens omisit lumina cara,
80  Et lacrymis miserae finiret tempora vitae, 80

corde dolor, vultus speciesque refulget, 115
116  At fletum haud cohibet fusis per colla capillis,
117  Laetitiâ exultans subitâ tum clamat ab ore.
118  Maxime Rex regum, dextrae cui summa potestas,
119  Parque animi virtus, quînam tibi solvere grates,

membra quieti; 90
Hic heros olim, sed nunc non amplius heros,
Sed calamus tenuis, qui flamine quoque movetur.
Si iuxta callem serpentem serpere, sive
Cespite sub viridi leporem audit scalpere terram,
Tum miser ille, fero serpente ferocior ante, 95
Hic trepidare fere plus quam lepus ipse videtur.
Et motum putat esse lupum, vel deteriorem
Isthoc ultorem Montanum, ideoque pavescit,
Ne caecae morti succumbat, cuncta

ruc venit, cum in Cetinje rure secundo 130
Cantavit gallus, tertio cantavit in urbe
Cetinje gallus, ad hanc urbem cum Novica venit.
Illic fert vigili portantia verba salutem:
“Te Deus adiuvet, o vigil urbis!” Tum vigil illi
Suavius: “Et felix te sors, incognite fortis! 135
Unde domo tu es? Quae bona fors te duxerat istuc?
Cur huc venisti fortis fugientibus astris?”
Turca sagax, sibi sic putat hic nunc esse necesse,

senex oculis dederat signum, ilicet illi
Porrexere galerum undae de Morača, deinde 355
“Nate, fide viva Patrem sectare Supernum,
Eius ab aeterno Natum quoque, tertium Eum, qui
Spiritus est Sanctus: viva sectare fide, tum
Haecce fides et te salvum servabit in aevum.”
Dixit et hinc unda Turcam perfudit acerbum 360
Testibus excelsis, praeruptis Montibus atque
Illorum natis, hoc agmine in alpe morante.
Tumque senex

Defecti sunt et madidi sudore steterunt.
Tunc ait Aga suis: “Iuvenes, obeuntibus istis
Omne tributum obiit; vitam vos reddite vulgo,
Ut mihi pro vestra servetis parte tributum.”
Tum peioris heri servi nequam arripuerunt 475
Saeva flagella; dehinc ab equis cito desilierunt
Vulgus adorturi tristi fere morte peremptum,
Ut miserum in lucem revocarent vulgus ab Orco.
Lora flagellorum a dextra vibrata

perita
Per sensus auras expertes sibila tollunt, 480
Et triplex mordax illorum dens cruciatam
Et surdam carnem corrodit: sanguineosque
Progenerat fontes; si offendit dextera sueta,
Serpentes atros tum dirus in artubus istis
Caeruleis pingit, sub eo dum victima languet. 485
“Eia age, surge cito, vulgus, propago canina!”
Turcarum resonat magnis clamoribus aether.
Fortior effetas compulsus verbere vires

devulsus depositusque 590
In mensa magno quoque cultro dilaniatus.
Non secus atque lupi silvestres esurientes
Ad mensam subito Turcae sedere paratam,
Unguibus et praedam coeperunt arripere illam.
Tum frustum Smail-aga velut prior arripit unum, 595
Post illum Bauk, et reliqui dein more luporum.
Iamque placentam albam, plenum quoque cuique triental
Ardescentis aquae curarunt; atque placenta
Carneque se recreant

Ast ubi pendentes de trunco viderat heros
Inter ferra fides blandas, violentia flagrans
Sanguine repressa est aliquantum et sanguis amarus 735
Dulcuit instanter fidium modulamine divo;
Quae sitis ante cruoris erat, tum est facta poësis:
En qualis dulcedo ex divo carmine prodit!
Deinde duci Bauk haec Smail-aga est verba locutus:
„Dux Bauk, a nobis heros tu clarus haberis, 740
Sed si Montani mures nos aggrediantur,

tabacum, 750
Quod nos deterret nox, ne nos exhilaremus
Thus vulgo dantes. Tu cantor es, hercule, notus,
Ast ego sum valde cupidus cantusque fidisque:
Eia cane, ut fervens de corde cupido recedat.“
Tum stetit evellitque Bauk de cardine chordas, 755
Deinde decussatis pedibus mitisque resedit
Sede priore fideque canora ad molle cubile
Admota plectrum per caudam duxit equinam
Huc illuc; posthac cum clavus terque

Saferi lumen sparsit, qui promptus ad Agam
Venerat; ac hodie, iaculum quae coepit acerbum,
Mortiferum plumbum tristem dedit his modo finem.
„Christiadae, vulgus!“ colles clamore resultant.
Prima ex ballistis statio tum papiliones 840
Glandibus aggressa est. „Vulgus!“ clamoribus aurae
Turcarum replentur: „equum!“ conclamat et Aga.
Deinde faces statio saevas iaculata secunda est.
„Undique Christiadae! Mucrones

urbibus Slavorum meridianorum, imprimis apud eos, qui ad occidentem vergunt, studia classica floruerint, quae praeclara scriptorum studiosorum sapientium ingenia contenderint, ut Latini sermonis usum conservarent atque propagarent, quotque opera hac lingua edita cum Latinas tum etiam Slavicas litteras locupletaverint. Nam eo tempore lingua Latina apud nos non solum in Ecclesia aut in schola, sed etiam in tota fere vita publica complures utebantur. Quae condicio usque ad prima saeculi undevicesimi decennia permansit. Tum autem rerum mutatione facta,

opera hac lingua edita cum Latinas tum etiam Slavicas litteras locupletaverint. Nam eo tempore lingua Latina apud nos non solum in Ecclesia aut in schola, sed etiam in tota fere vita publica complures utebantur. Quae condicio usque ad prima saeculi undevicesimi decennia permansit. Tum autem rerum mutatione facta, quae in multis Europae gentibus nationis conscientiam excitaverat, etiam Slavorum populi, qui antiqui Illyrici regiones incolebant, tamquam diuturno quodam somno exciti, ad patrii sermonis studia se contulerunt atque eum, quamvis etiamtum maxima ex

quas olim Romani insederant, ubi tunc quoque sermo Latinus magna in parte terebatur, maioribus nostris statim usus cum idiomate Latino intercessit. Latine enim communicabant inter se incolae maritimarum urbium, Latina scribebantur mandata et resolutiones auctoritatum Francorum, ea erat lingua tum potentissimae ecclesiae Romanae. Mirandumne est, quod in Croatia quoque- non aliter ac in aliis Europae occidentalis regionibus- his remotissimis temporibus sermo Latinus ad solemniora rei publicae negotia tractanda adhibebatur quodque antiquissimae inscriptiones lapidariae

mihi fuit Bibliotheca nationalis et universitaria Zagrabiensis, quae inter veterum librorum Croaticorum possessores omnibus longe praeeminet. Librorum collectioni addendi sunt ingentes illi catalogi Bibliothecae Musaei Britannici et Bibliothecae nationalis Galliae, typis editi, tum notissima opera bibliographica in calce huius Indicis memorata C. Estreicheri, G. Petrik. C. Szabó, J. Szinnyei, M. D. Grmek, ceterorum, quae in ea bibliotheca asservantur quaeque mihi ad supplendas lacunas maximum subsidium praestiterunt. Aliae bibliothecae et archiva, quae pro!

Marcus Marulus Spalatensis (1450-1524), eximius ille litterarum renascentium poeta et magnus recte vivendi praeceptor, non tantum ingenii dotibus sed copia quoque operum inter aetatis suae suppares eminuit. Scripsit revera multa et varia, tum Latino tum Croatico sermone. Harum autem elucubrationum pars ab ipso auctore, dum vita suppetebat, publici iuris facta est, pars decursu temporis curantibus diversis doctis viris typis mandata, tertia pars ( chartae doctae, Iuppiter, et laboriosae )

Marcus Marulus Spalatensis (1450-1524), eximius ille litterarum renascentium poeta et magnus recte vivendi praeceptor, non tantum ingenii dotibus sed copia quoque operum inter aetatis suae suppares eminuit. Scripsit revera multa et varia, tum Latino tum Croatico sermone. Harum autem elucubrationum pars ab ipso auctore, dum vita suppetebat, publici iuris facta est, pars decursu temporis curantibus diversis doctis viris typis mandata, tertia pars ( chartae doctae, Iuppiter, et laboriosae ) adhuc usque

Bibliographia locorum inventorum

Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].

Brlić, Ignjat Alojzije (1795-1855) [1837], Epistula ad Andriam Torquatum filium, versio electronica. (, Brod), Verborum 442, Ed. Ivan Brlić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brliciaepist].

Mažuranić, Antun (1805-1888) [1838], Epistula ad A. Kaznačić, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 1113, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [mazuranicaepist].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1843], Martini Sarcastii Pseudo-Nasonis Ilirici Metamorphosis unica artis poeticae amatoribus et osoribus ad novum annum dicata 1843, versio electronica (, Zagreb), 360 versus, verborum 2540, Ed. Senia Belamarić [genre: poesis - satura] [word count] [milasinfmet].

Dante Alighieri; Getaldić, Vlaho (1265-1321; 1788 - 1872) [1864], Mortis Hugolini versio Latina, versio electronica (), Verborum 617, 62 versus, Ed. Alessandro Piegadi Neven Jovanović [genre: poesis fragmentum; poesis epica; poesis versio; carmen heroicum] [word count] [getaldicvugolino].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Kravar, Miroslav (1914-1999) [1966], Oratio in conventu Latinis litteris linguaeque fovendis, versio electronica (, Roma), 712 verborum [genre: prosa - oratio] [word count] [kravarmoratio].

Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio].

Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report