Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: haec Your search found 9801 occurrences
First 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 3714-3839:3714. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] neutrum, quo mihi magis prodessem, quam aliis, illis singulariter, qui quasi prae foribus tribunalium avida expectatione praestolantur introitum, et ab ingressu ad interiora penetraturi, gratam habent directionem; his enim mea haec desudat industria, non illis, qui iure dicendo ad multam iam et aetatem, et doctrinam, et experientiam pervenerunt. Hac ego mente, hoc fine cogitationum mearum, cum non tantum iurisperitorum, qui aliis docendis apti
3715. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et pro
quibuscunque personis, vel pro aliquibus tantum, quo ordine inchoanda, et
quibus diebus prosequenda; pro diversitate item iudicum, ut vocantur,
Ordinariorum, qui plures sunt, cui quae causa competat discutienda, haec et
alia de iure, de lege, de moribus, de consuetudine, de iustitia, de fisco,
et de pauperibus, quorum magna in
3716. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ea vicissim in certas quaestiones distribui, neque illum qui in foro spirituali, neque illum qui in comitatibus iudiciorum processus haberi solet, negligendo, quo in omnibus Tyrones, quorum gratia haec scribuntur, si non perfectam, quam mihi promittere non ausim, saltem aliqualem, quam facere conatus sum, viam habeant, in iudiciis procedendi. Cui adiunxi centuriam certarum contrarietatum, et dubietatum, ex Decreto
3717. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Unde nemini arrogans, nemini temerarius videri debeo, quod ego, qui et ingenio, et literaria huius generis exercitatione, multis me et inferiorem esse, et multa illis debere profiteor, et defero, quam libentissime; haec iurium nostrorum rudimenta, tenui delineata et adumbrata tantum penicillo, communia illis facere voluerim, qui in foro nondum versati, a limine tantum ingressuri et progredi cupiunt, et ex istis progrediendi capient
3718. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] inscripsi, et nomina illi vestra praescripsi, viri illustrissimi, ut ab illis et defensionem habeat, et ornamentum; illam, quo minus ab adversariis impugnari; hoc quo magis placere possit, ab ipsa fronte legentibus. Neque haec irrito meo voto, est enim vobis et authoritas prona et prompta ad defendendum, et splendor, tam nativus, quam qui in vos ab Austriaco Augustoque Sole, merito vestro effusus est, ad irrradiandum perennante
3719. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Blasii illius ac Pauli Artandi soror, quos per summam crudelitatem, Aloysius Grittus, Budae occidi iussit, ea solum de causa, quod domui Austriacae, ac Regi Ferdinandi potius, quam Ioanni Zapoliano, adhaesissent. Haec, atque alia gentis tuae decora, non vano a me rumore hausta, sed ex vetustis, ac originalibus tabulariis eruta recensere, ac oratione exaggerare, quin et ad eum usque, fortasse Pázmánnum, qui Sancto Stephano
3720. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] tuorum memoria victurum, non falsa sperat, et iacturam vitae tuae mortalis, cuius debitum ut admodum sero solvatur, primo voto desiderat, aliquando tamen solvendum abs te timet, hac immortalitatis tuae continuatione reponit. Haec Imperatori Matthiae sicut Maiestate, ita aeterna memoria Augusto, dignam plane tanti principis sapientia causam dederunt, ut te nihil eiusmodi cogitantem, et cum significatum tibi fuisset, eousque reluctantem,
3721. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] puero non reformidare homines, neque illa solitaria et veluti umbratili vita
pallescere,
3722. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] iustitia, quae est lex ipsa. Communiter autem statuitur duplex: propinqua, quae est ratio immediata rei; ut dum quis dat operam rei illicitae, per quam talis effectus necessario sequitur, et haec semper imputatur ei. Remota, quae et occasio dicitur; ut dum quis dat operam rei licitae, adhibita diligentia: et nihilominus tamen aliud aliquid evenit, ad quod non semper obligatur. Quam distinctionem alii sic ponunt:
3723. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] parte melius intelligatur.
QUAESTIO SECUNDA. / Primo itaque, quotuplex potest esse Causa ex parte
Materiae, seu rei?
Multiplex. Primo, Regalis; et haec tam rerum mobilium quarumlibet, quam
immobilium, sive bonorum ac iurium possessionariorum. Secundo, Personalis.
Et haec, vel Notoria, ut in certis casibus,
3724. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] potest esse Causa ex parte
Materiae, seu rei?
Multiplex. Primo, Regalis; et haec tam rerum mobilium quarumlibet, quam
immobilium, sive bonorum ac iurium possessionariorum. Secundo, Personalis.
Et haec, vel Notoria, ut in certis casibus,
3725. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ob memoriam tantum tam funestae cladis; ut etiam inter dicunda Iura, ulciscendae illatae sibi iniuriae memores fierent. Diaetalis, quae solum in terminis Generalis Regni Diaetae discutitur: et haec ab omnibus partibus Regni, et etiam eidem subiectis Regnis, ad eum locum, in quo Diaeta celebratur, adferri solet. Extraordinaria est, quae per admonitionem mota coram Illustrissimo Domino Comite Palatino, veluti
3726. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] suum Regium, ac
dominos regnicolas vertitur:
3727. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quorumcunque non
obstante:
3728. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Atque ideo, quando talia bona, pro ipso occupantur, vel etiam iure mediante ipsi adiudicantur, et applicantur, Confiscari dicuntur: Causaeque, quibus interdum acquiruntur, Fiscales appellari consueverunt, quarum propria haec sex sunt: Primo, quod absque ulla serie possunt in quibuslibet terminis, tam Diaetalibus, quam Generalium et Brevium Iudiciorum, et extra illos etiam levari et discuti, singulo tertio quoque die. Secundo, admittuntur in
3729. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] miserandum eis.
QUAESTIO OCTAVA. / Quarto, quotuplex potest esse Causa, ex parte Fori, seu
Iudicum?
Duplex: alia specialis. Et haec iterum quadruplex: Palatinalis, ut omnes
causae fiscales, et extraordinariae:
3730. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quae ab Ecclesiastica potestate decernitur, ut Papa; Concilio, Episcopo, vel alio Praelato; et dicitur Canonica, id est Regulativa, demum Divina etiam est duplex, Vetus, et Nova: illa, a Deo per Moysen Israëlitico populo; haec vero per Christum, omnibus hominibus ad salutem est revelata, et promulgata: ut per eam ad finem supernaturalem homines dirigerentur. Atque haec quidem, omnes ex aequo ad observationem sui obligat: illa non item. Quia
3731. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] etiam est duplex, Vetus, et Nova: illa, a Deo per Moysen Israëlitico populo; haec vero per Christum, omnibus hominibus ad salutem est revelata, et promulgata: ut per eam ad finem supernaturalem homines dirigerentur. Atque haec quidem, omnes ex aequo ad observationem sui obligat: illa non item. Quia Christus Dominus Servator noster, liberavit nos a iugo illius, quoad scilicet praecepta mystica, quae sunt Sacramentalia, vel Caeremonialia: et non
3732. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] nos a iugo illius, quoad scilicet praecepta mystica, quae sunt Sacramentalia, vel Caeremonialia: et non Moralia: Marantha, par. 3. de orig. Iudicii, num. 47. ut patet Actorum 5. et Gal. 4. 5. Et quia Nova haec Lex, super ratione naturali, sicuti et Leges Civiles ab Ethnicis, ante natum Christum 300. annis, ut idem Marantha ibidem, num. 28. conditae, fundata est: ideo magis his, tanquam propius naturae
3733. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Naturali. Ius Civile est, quod quisque populus, vel quaequae civitas, sibi proprium, divina humanaque causa constituit; hoc est, propter honestatem et iustitiam, quarum illa homines in hac vita decoros reddit, haec vero in futura etiam beatos efficit. Dictum quidem Civile a principio, quod Romani rerum domini, Civitatem Romanam potius incolentes, quam colonias, sive provincias sibi subiectas, ibi illud constituebant; ac exinde etiam
3734. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] est: sed de plano et de simplici, executio fieri debet; ut apud nos in violatione Sedis Iudiciariae fieri solet. QUAESTIO UNDECIMA. / Quomodo differunt haec tria Iura? Si haec tria Iuris Genera bene considerentur, videntur inter se differre iuxta tres gradus comparationis, verbi gratia, ordine retrogrado procedendo. Ius Civile, erit generale, sive commune, illis
3735. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] simplici, executio fieri debet; ut apud nos in violatione Sedis Iudiciariae fieri solet. QUAESTIO UNDECIMA. / Quomodo differunt haec tria Iura? Si haec tria Iuris Genera bene considerentur, videntur inter se differre iuxta tres gradus comparationis, verbi gratia, ordine retrogrado procedendo. Ius Civile, erit generale, sive commune, illis tantum hominum
3736. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quia ex eo magna ex parte ortum habent,
3737. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] communiter sumptum, magis natura, quam moribus, maxime autem fide supernaturali constat. Dictum Divinum, quod vel immediate spectet ad Deum, vel etiam observatores sui, divinos, hoc est, beatos efficiat. De quo haec dixisse, hoc loco sufficiat, plura a theologis, et cannonistis petantur. QUAESTIO DECIMA QUARTA. / Quid sit Iustitia: et quotuplex? Cum omnia
3738. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] haec dixisse, hoc loco sufficiat, plura a theologis, et cannonistis petantur. QUAESTIO DECIMA QUARTA. / Quid sit Iustitia: et quotuplex? Cum omnia haec propter Iustitiam, tanquam ultimum Iudiciorum finem suscepta sint; atque etiam praemissum Ius, ab ea deductum esse, docuerimus: videndum est, quid ipsa quoque Iustitia sit? Et primo quidem: veteres illi gentiles, vana
3739. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section]
QUAESTIO DECIMA QUINTA. / Quae autem ex Antiquis Iudiciis, vel omnino
sublata, vel vero inusitata tantum facta sunt?
Primo: haec quatuor omnino sublata sunt: Iudicium generale, sive Palatinale:
3740. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] art. 2. Et
??
3741. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] id reformidantes, inter se convenirent. Et mirum sane, quod plurimi incombusti, id est, illaesi a tali ferro, iustificati et absoluti sunt; ut patet ex quodam Libro, de quo vide supra, Quaest. 9. ad finem. Sed haec de praemissis, veluti de Praeludiis quibusdam, satis: iam ad institutum Processum propius accedamus. CAPUT
3742. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] dirigendo ipsum ad certam aliquam publicam Regni Constitutionem, ut videre est in Stylo, super Insinuatione de Actibus potentiariis; quod et modo quoque observatur. Ubi Nota, I. Quod haec Evocatio cum Insinuatione, loco Trinae Forensis Proclamationis decreta sit, (praeter modum de Obligationibus, citato 6. Matth. art. 17. declaratum) 1. Vlad. art. 38. Et 2. eiusdem art. 2.
3743. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section]
praeter dictam iam simplicem Evocationem, aut Statutionem, et Recaptivationem
bonorum, vel etiam Metalem reambulationem inchoantur: 2. tit.18. Et 6.
Matth. art. 4. et 19. Item, 1. Vlad. art. 54. Et haec appellantur
Longus litis processus:
3744. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] possessionariorum, sic fieri posse; ubi tam prohibens, quam prohibitus
personaliter, et non per Procuratores, coram Iudicibus ordinariis, simul
constituti fuerint:
3745. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] observandum: licet textus Decreti; illum includere non videatur. Quia fortassis tunc, in tanto usu et consuetudine non fuit, prouti iam coeptus est haberi, propter frequentiam talium Causarum. Nam inconveniens omnino esset, si haec praerogativa ipsi adimeretur; cum in omni Iudicio conveniat, pacem et tranquillitatem, honestatemque; quibus homines inter se, quasi mutua quadam liga colligantur, illibate servare.
3746. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] illibate servare. QUAESTIO QUINTA. / Sed cum Violatio Salvi conductus, referatur ad istam Personalem Citationem; quae sunt propria illius? Haec nimirum tria: Primo; ipsum intelligi debere, de solis Personis eorum, et rebus pertinentibus ad illos, qui vel per literas Regales ad Diaetam Regni, vel per publicatam ad Iudicia
3747. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] potest? Si debito modo non fuerit facta, non denotando scilicet Locum citati, quemadmodum iam dictum est proxime, aut tempus, vel Personam, quando videlicet, ubi, et per quem citatus extiterit. Ubi Nota: quod haec Citatio, sive Evocatio, solum per illos fieri solita est, qui sunt Nostri, et pertinent ad nos, aut qui sunt sub iurisdictione nostra, uti est familia nostra, servitores, servitrices, coloni, et inquillini, aliique nobis
3748. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Forensis; ut proxime dictum est, nemine omnino, vel comparente, vel respondente. Secunda: quae tempore Proclamationis, ad recipienda Paria, ob non comparitionem Rei, de, et prae foribus Sedis Iudiciariae pronunciatur; et haec dicitur Proclamatio primae extradatae. Tertia: quae fit post Parium quidem in Iudicio receptionem, comparente Reo, vel personaliter. Vel per Procuratorem saltem: sed postea ad respondendum sese absentante, similiter de, et
3749. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Tertia: quae fit post Parium quidem in Iudicio receptionem, comparente Reo, vel personaliter. Vel per Procuratorem saltem: sed postea ad respondendum sese absentante, similiter de, et prae foribus Sedis Iudiciariae; et haec dicitur Proclamatio secundae extradatae. Vel, ut alii dicunt. Prima, simplex proclamata. Secunda, Ad non par, extradata. Tertia, Post par, ad nullam responsionem, Adiudicata. Ubi Nota: I. Quod
3750. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] QUAESTIO NONA. / Quae ergo potissimum in Literis Evocatoriis, et earundem Relatoriis consideranda erunt: quomodove contra illas Excipiendum. Haec Quinque: Primum; Actionis expositio, ibi: Qualiter circa, etc. Secundum: Actionis conclusio, in qua declaratur, quo Iure, et quo modo, Actor contra Reum, procedere velit; quod sub diversis Formulis fieri
3751. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] hoc est, Temporis, Loci, et Personarum circumstantiae, sive solennitates, per quas Citatio facta est, in praedictis omnibus punctis, diligenter considerandae sunt, an scilicet tales fuerint, quales fieri debeant. Tandem, haec ipsa puncta quoque videnda, an expresse in iis habeantur, vel vero omissum sit aliquod. Postremo, licebit etiam illa inter se invicem conferre, an scilicet sibi congruant, et sint conformia, vel a se dissentiant, ita ut in
3752. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] seu quantitates, vigore Literarum Metalium, rite tamen emanatarum; per Actorem, iuramento mediante, allegatione cuiusvis Praescriptionis non obstante, recuperari possunt. Et nec tale iuramentum (A) potest reiicere in (I) quod haec sit hoc in casu specialis lex, neque illud prius fuerit ipsi, per (I) submissum, ex quo reiectio necessario sequi posset. Prouti et in Causa Illustr: Domini Comitis Erdödi, contra Venerabile Capitulum Zagrabiense
3753. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] QUAESTIO VIGESIMA TERTIA. / Ex praemissis igitur, virtute dictae legitimae Praescriptionis, quid elici videtur, ad possidenda aliqua Bona, iuste? Duo haec: Iustus Titulus, et Bona Fides. De quibus, quia nihil certi in Iure nostro reperire est; ideo aliunde Definitionem ipsorum mutuantes, declarare debemus, quid sint. Est igitur Iustus Titulus index, per quem indicatur,
3754. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Saeculares duntaxat, in quibuslibet Bonis et Iuribus possessionariis, venditis, occupatis, ac aliter qualiatercunque alienatis, praescribunt, hoc est, Ius plenum sibi in iis acquirunt; uti hoc loco de Praescriptione agimus. Et haec Praescriptio non solum ad substantiam praenotatorum Bonorum, seu Iurium possessionariorum sese extendit, sed etiam ad Processus Causarum super iisdem, vel iam motarum, vel etiam eo usque movendarum; quandocunque scilicet
3755. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Centum annorum, quilibet talis Malae fidei possessor, in praenotatis huiusmodi Bonis, seu Iuribus possessionariis, mala fide, ut praemissum est, tamdiu possessis, praescribit, et Ius plenum sibi ac proprium acquirit. Atque haec de his dicta modo sufficiant: plura quotidiana observatione, quilibet per se observare poterit. QUAESTIO VIGESIMA QUINTA. / Quomodo Causa destruitur
3756. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] veniunt a verbo Caveo, vel cavo; quod idem significat, ac provideo, prospicio, consulo, et diligentiam adhibeo. Inde Cautela, seu Cautio, significat quandam providentiam, qua avertimus et vitamus aliquid, ne nobis accidat. Et haec fit, Partim in Literis; dum eas, vel ita arcte et provide describimus, ut nihil damni nobis ex iis elici queat; vel etiam Replicativis, sive Expositoriis clausulis, quas Superabundantes Cautelas dicimus, ampliamus et
3757. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Procuratorem dare consueverunt: ne scilicet absque legitimo patrono et defensore, ab iis Iudicatus et condemnatus esse queratur. Siquidem et de antiqui Iuris Regula, favorabiliores Rei potius, quam Actores habentur. Atque haec de Exceptionibus satis dicta sufficiant, nunc iam ad Iuridica Remedia accedendum est, quibus sese In-causam attractus sanare volet.
3758. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] est, Spectabilis ac Magnifici Domini Ladislai Pethe, ratione cuiusdam Domus, in oppido Neuzidel ad stagnum Fertő in Capitulo Posoniensi factae Inhibitionis. II. Quod haec Inhibitio: primo et principaliter dirigitur ad Capitulum, vel Conventum, ut Testimonia sua ad talem executionem peragendam, non transmittant: vel, si iam transmisissent, eadem ab inde revocent, et secundario ac
3759. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Et non debet per huiusmodi terminum, terminus primitus posthac celebrandorum Iudiciorum intelligi, uti Decius in suo Syntagmate sentit. Plura de Novo Iudicio vide inferius Cap. 8. Et haec Poena, non debet simpliciter intelligi; de quolibet Novo iudicio; sed solum de eo, quod cum Inhibitione dari solet. QUAESTIO QUARTA. / Quid tandem futurum post factam
3760. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] cap. 10. Caetera vide infra, quaest. 19. cap. 8. QUAESTIO DECIMA QUINTA. / Sed quomodo praedicta iam Tria haec: Inhibitio, Prohibita, et Prohibitio, conveniunt inter se, vel potius differunt? Quanquam videantur pro eodem sumi; unde etiam plures confuse ac indifferenter iisdem utuntur; veluti et Quadripartitum continet,
3761. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vulgo dicitur, Tyltás. Et inter has quoque Prohibitio generalior est, quam Inhibitio, quia illa et rem coeptam iam, et nondum coeptam significat; haec autem solum coeptam. Vallae lib. 5 Elegan. cap. 4. Prohibita, vero, si Adiective pro Participio praeteriti temporis sumatur, effectum potius rei, seu
3762. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] iam dudum citatus est, et proinde id iterato facere, neque de lege, neque de necesse est; imo petitione parium huiusmodi Citationis, in Novum processum abiret, quod Actori damnosum esset. Quanquam et haec ipsa Citatio, potius de recepta iam consuetudine fieri soleat, quam de forma Divisionalium, in quibus Divisori, omnino non praecipitur facienda, ut videre est, in serie Divisionalium. Styl. Ubi Nota, quod
3763. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] haec ipsa Citatio, potius de recepta iam consuetudine fieri soleat, quam de forma Divisionalium, in quibus Divisori, omnino non praecipitur facienda, ut videre est, in serie Divisionalium. Styl. Ubi Nota, quod haec secunda Repulsio in divisione, fit ex eo, quod Divisor nolit stare rationibus allegatis per Repellentem; ideo necesse habet repellere, ut praetactas suas rationes, suo loco et tempore, velut per viam
3764. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] QUAESTIO TERTIA. Quae requisita ad Communem Inquisitionem ex praemissa eiusdem Definitione; vel etiam Aliunde colligi possunt? Haec Nimirum: quod quotiescunque huiusmodi Inquisitio fieri debebit, per utramque partem, uno die celebretur, et non diversis pro alia atque alia parte. Item testimonium Capituli vel Conventus, et Regii, vel Palatinales
3765. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section]
QUAESTIO QUINTA.
Quae qualitates in testibus adhibendis requiruntur, et quando Nomina ipsorum
Literis Relatoriis inscribenda erunt?
Haec, quinque: Libertas, Modalitas, Conditio, AEtas, et Iuramentum: quas
omnes cum suis declarationibus, Vide uberius.
3766. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ad finem extra torturam permanserit, Quaestione proxime sequenti. Secundum Canones autem Praesumptio est Triplex. Violenta; ut si reperitur suspectus cum suspecta, nudus cum nuda, in eodem lecto: et haec inducit condemnationem, tanquam sufficienter probatum sit. 23. quaest. 1. Quam tamen condemnationem, quoad poenam Pecuniariam tantum, et non Capitalem limitat Vivius, ut proxime
3767. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Quam tamen condemnationem, quoad poenam Pecuniariam tantum, et non Capitalem limitat Vivius, ut proxime dictum est. Probabilis, ut cum oritur infamia de aliquo, apud graves personas: Et haec licet non faciat probationem, inducit tamen purgationem, 2. quaest. 4. Levis et temeraria, ut cum oritur ex levibus indiciis; puta ex locutione levium personarum; et haec aliquando est peccatum veniale
3768. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] de aliquo, apud graves
personas: Et haec licet non faciat probationem, inducit tamen purgationem,
2. quaest. 4. Levis et temeraria, ut cum oritur ex levibus
indiciis; puta ex locutione levium personarum; et haec aliquando est
peccatum veniale aliquando etiam mortale, prout scilicet de re minus vel
magis praesumitur.
3769. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] torturam, per Iudicem ordinarium inferendam. Quinto, confessionem factam, absente parte, in favorem absentis, inducere semiplenam probationem. Atque sic cognitis his, securior institui poterit processus, in huiusmodi casibus. Haec Vivius ex communi Doctorum Utriusque Iuris Opinione, in Vocabulis, Confessio, et Tortura.
3770. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] refertur ad responsiones partium, ex quibus videlicet sententia ad probandum adhuc subsequi debet, ut patebit quaest. sequenti decima sexta. Ex quo apparet, Verböczium confuse haec simul coniunxisse, et praepostere tractasse, cum quinque priores modos iurandi, aliis quatuor posterioribus postposuisse debebat. Et sic nihil mirum, si praesens quoque ordo, ipsius dispositionem, et vel maxime quidem
3771. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] Ubi Nota, I. Ipsam fieri solere aliquando solis etiam partium in personis. II. Quod licet in aliis quoque idem fieri videamus, tamen praecipue in titulo seu superscriptione dictarum literarum Iuramentalium, soleat apponi haec vocula (Memorialis) ex antiqua consuetudine; vel quod in tam solita forma huiusmodi literae tunc adhuc extradari non solebant; vel quod perfecta et ultima decisio litis, talibus literis, nondum exprimi
3772. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vis et energia illarum,
etiamnum in moderno processu nostro (super Iuramentali depositione)
retineatur, ubi dicitur, vires trium literarum Inquisitoriarum
repraesentantibus, ut videre est.
3773. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] floreni, non illa eadem pecunia, sed in alia. Commodatum est, quod gratis datur ad certum tempus, et usum tantum, et debet idem numero, vel etiam specie restitui; ut equus ad usum unius diei concessus. Debitum vero, et ad haec, et ad alias commutationes rerum generaliter refertur, quod scilicet cuivis quomodolibet, ex propria concessione sua debetur. Ubi Notandum, quod veteres Romani, in tali casu debiti, vel mutui, ubi scilicet nulla probatio
3774. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] in privato, ut homicidio, furto, et iniuria; vel ipso facto in casibus, in quibus Iure cavetur; quod incurratur ipso facto. Ut qui exercent improbum foenus, exigentes usuram usurarum, et qui deprehenduntur in adulterio. Et haec non propellitur, quia super legibus iam dudum constitutis, et sententia per Iudicem lata, est fundata; sed ex singulari Principis vel Regis gratia, Imperatori non
3775. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ipsius Imperatoris, aliquando relaxatur. Quod tamen Iure nostro, non videtur esse usitatum. Iuris autem Canonici est eadem, cum proxime praecedenti; quia omnes infames, secundum leges, etiam secundum Canones sunt infames. Et haec tollitur vel per Papam, vel per purgationem Canonicam, non quidem simpliciter, sed quando quis vel non accusatur, vel convinci non potest, vel probatio contra ipsum est semiplena, vel etiam aliis modis, quibus adhuc
3776. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ea nefas esse rescindere existimaverint; ideoque potius infamiam facti, propellendam statuerint. Nihilominus tamen nonnulli, ex Modernis, infamiam Iuris magis, quam facti propelli debere arguunt; asserentes, si et haec propelli deberet, quis omnium mortalium, a maledica et procaci lingua malevolorum, immunis et tutus esse posset. Verumenimvero etsi haec ratio aliquid evincere videtur, non tamen ita simpliciter intelligi deberet; quia
3777. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] infamiam Iuris magis, quam facti propelli debere arguunt; asserentes, si et haec propelli deberet, quis omnium mortalium, a maledica et procaci lingua malevolorum, immunis et tutus esse posset. Verumenimvero etsi haec ratio aliquid evincere videtur, non tamen ita simpliciter intelligi deberet; quia verum est, sic neminem uspiam mortalium, ab hominum levium insectatione tutum esse posse, supra quaest. 7. cap. 6.
3778. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ipsi propterea coërcendi sunt et puniendi. Atque eam ob rem, non Infamia Iuris, sed facti vero similius magis propellenda esse videtur, cum illa Iure determinata, aliter iam se habere non possit; haec vero nondum definita, variari et amoveri queat; ut supra quaest. 7. cap. 6. secunda specie praesumptionis, dictum est, in qua nulla condemnatio, sed saltem expurgatio necessaria ponitur. Ac
3779. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quaest. 24. ad finem cap. 9. Septimo,
ex spontanea obligatione, sub nota infamiae maternae, vel uxoriae, cum
Iudex iuxta eam inter partes iudicium pronunciaverit, quia haec ex vi
obligaminis robur suum trahit.
3780. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] fieri debet. QUAESTIO TERTIA. Quae specialis Qualitas esse debet, in istis vicinis, Commetaneis, et Comprovincialibus? Haec videtur, ex isto textu decreti colligi, quod vicini et commetanei possunt esse homines Nobiles, et ignobiles, utriusque sexus, illius Comitatus, in quo bona occupata adiacent propinquiores et quibus de re constat.
3781. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] QUAESTIO QUINTA. In quibus differt a Communi Inquisitione? In Tribus potissimum, Primo, quod haec certior et efficacior sit, quam illa, cum ad oculum demonstret rem; illa non item. Secundo, quia si per hanc, Oculatam Revisionem, Actor sufficienter probaverit suam intentionem, non est necesse amplius, sicut in illa,
3782. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] absolvi solet. Ut videre est supra
quaest. 12. Modo Quarto. Nisi forte referatur ad modum
Tertium, ubi dicitur: Si (I) meliori modo, quam (A) probaverit, tunc ipsi
iurandum erit, et non (A.) Tertio, quod haec fere solis occupationibus, in
eodem Comitatu factis, deservit: illa autem etiam ad res mobiles, ut damna,
et alias omnes iniurias inquirendas extenditur, et per plures Comitatus
vagatur, ut patet suis locis.
mortuos esse,
comprobet: Enchir. Fol. 16.
QUAESTIO UNDECIMA.
Quid de Vivis adhuc Testibus sentiendum, vel an sola haec attestatio, in
iudicio Contradictorio valeat?
Non utique, sed necessarium erit per Exponentem, omnes huiusmodi vivos
testes, in praesentiam Iudicis, adducere; et personaliter iterum priores
generalem, et aliam
specialem; atque ideo in quocunque casu, veluti etiam in hoc
praesenti, lex specialis per expressum communiter et indifferenter ponitur,
eidem standum est, quia Legislatoris expressa haec mens ex ea elicitur; et
maxime si talis lex usu ex stylo firmata extiterit. Ast ubi nulla huiusmodi
specialis lex expressa habetur, ad generalem legem recurrendum est. Itaque
huiusmodi rustici, hoc in casu attestari
curricula, sed non amplius,
CAPUT OCTAVUM. / De Appellatione, Novo Iudicio, Procuratorum Revocatione, et
Reiecta.
QUAESTIO PRIMA. / Quare iam sequuntur haec Iuridica remedia praecedentes
causarum probationes?
Quandoquidem ex iis diversae sententiae et convictiones necessario alterutri
partium emergere soleant; ex eoque talis pars quasi infirma succumbere
causarum probationes?
Quandoquidem ex iis diversae sententiae et convictiones necessario alterutri
partium emergere soleant; ex eoque talis pars quasi infirma succumbere
cogatur; optimo ordine haec remedia Iuris, quae ipsis adhiberi debent, illas
consequuntur, quibus etiam Reiecta, propter brevitatem adiungitur.
QUAESTIO SECUNDA. / Quid est Appellatio?
ei. In duobus tamen
casibus, tale tempus fatale, currere non solet; Primo,
si lis speratur inferri in consistorio Principis.
Secundo, si partes iverunt ad arbitros. Haec Aurelianen:
in practica libellorum, Rubr. 16. Atque sic praescriptis
hisce modis, ad certum tempus, omnis lis de Iure Civili finiri, et debitae
Executioni demandari debebit, ut et Iure Canonico 2.
QUAESTIO NONA. / Estne illa Transmissio causarum, quae in Curia Regia, ex
praesentia unius Magistri Protonotarii fit in praesentiam alterius 3. tit.
7. eadem cum Praescripta iam Transmissione?
Non est eadem; quia haec fit de sedibus Iudiciariis Comitatuum post factam
convictionem, cum poena Appellantis centum florenorum; illa autem fit in
Curia, saltem per modum translationis, ab uno Iudice ad Alterum, sola partis
voluntate ita
quando omnino
revidetur, et ad executionem remittitur, non tam per succumbentem, siquidem
ille inexecutam perpetuo esse vellet, quam per Triumphantem in paribus, quia
ipsius interest, ea iam tandem aliquando potiri; et haec proprie Remissio
dicitur. Aliquando etiam pro maiori declaratione continuanda, remittitur ad
eandem sedem Iudiciariam Comitatus, absque ullo praemissorum modorum, ubi
non satis liquet. Veluti olim apud Romanos Iudex
et Iustitiae, et defensioni, ac sublevamini causae suae
proficua esse cognoverit, peragere valeat, atque possit.
concedere solet, post factam Repulsionem, vel
Procuratorum malam responsionem, non obstante errore, vel lata exinde
sententia,
huius, formula quarta ad finem, et 6. Vlad. art. 14.
et non ut nove Decius in suo syntagmate sentit: solum
contra Fiscum militare solere Inhibitionem. Nec mirum videri debet cuiquam,
quod haec duo sic concurrant; quia Inhibitio solum vim inhibendi latam ab
executione sententiam continet: Novum vero etiam superaddit, ut Actor contra
Reum se inhibentem, et per hoc causam ipsam resuscitantem ac renovantem,
Iudicium
Novum vero etiam superaddit, ut Actor contra
Reum se inhibentem, et per hoc causam ipsam resuscitantem ac renovantem,
Iudicium quoque in eadem recipiat.
posterioribus
formulis, clarius patebit. Et sic non quatuor, sed etiam quinque termini
dabuntur, quod erit contra praedictas constitutiones Regni.
Prima igitur Formula haec erit; In primo termino Octavali, vel comparebit
Reus, vel non? Si non comparebit, tunc vel ad primam, vel ad secundam tandem
Proclamationem extradabitur sententia per non-venientiam, contra ipsum,
contradictione non
sed quinque terminis finiri debebit aliqua causa, contra finitos
iam illos quatuor terminos. Ubi Notandum. I. quod in hac quoque quarta
formula, vel simplex Novum non debet admitti, uti et in tertia, vel autem
Inhibitio, cum haec duo inter se coincidere videantur, et ita bis id ipsum
in una eademque causa concedi neque debet, neque potest. II. Nullam maiorem
rationem affirmandi Novum iudicium cum Inhibitione dari posse, quam hanc,
quod scilicet
huiusmodi Reiectam, in rem
iudicatam transibit; et debitae quoque Executioni demandari debebit.
passim.
QUAESTIO TRICESIMA SECUNDA. / Sed quomodo haec clausula (in rem
adiudicatam transibit) intelligenda esse videtur?
Putant Nonnuli hanc transitionem in rem adiudicatam nihil aliud esse, quam
solum in priorem
sententionalibus, et procul dubio abscissis omnibus Iuridicis remediis,
virtute iam praetactae transitionis causae in rem adiudicatam, etiamsi in
priori appellata sententia talia remedia praeclusa non extiterint. Haec
illi.
Verum praemissa omnia, de definitiva sententia potius, quae ultima solet
esse causae decisio per Iuridica remedia transiens; quam de intermediante,
sive interlocutoria, dicta esse
partem alias triumphantem, damnificet. Quod certe
nec bonae conscientiae est, nec Deo gratum ideoque neque admitti deberet.
QUAESTIO TRICESIMA QUARTA. / Sed haec omnia hucusque dicta ad quas, et
quot classes uno compendio reduci possunt?
Ad quinque nimirum: Praeparatoriam, Exceptoriam, Remediatoriam, Processualem,
et Remoratoriam. Praeparatoria sunt causarum distinctio et
ordinaria consuetudine, et absoluta partium voluntate, sic usurpari coepta
sunt.
Ubi Nota. I. Iuridica remedia sumi dupliciter, generaliter scilicet, quae in
processibus Causarum observari solent, ut haec iam proxime dicta. Et
generalissime, quae nimirum utcunque ad conservandum et vivificandum, de
futuro Ius, etiam extra processum causarum observari solent: ut sunt
Protestatio, Contradictio, alia Inhibitio, et Prohibitio,
Revisio, et Collateralis
attestatio. Sic dicta, quia processum causae, hoc est, iam factas partium
allegationes et responsiones, probando vel improbando
promovent. Et haec causas ipsas naturali consequentia imitantur: Nam cum res
de lege statuta probari nequit, necessario huiusmodi probationibus liquidari
debet; quia secundum Philosophos, omne scibile per suas causas sciri et
cognosci solet.
Novo Iudicio, absque ulla Inhibitione, vel Appellatione. Ut
videre licebit infra, quaest. 31. capitis huius. Quarta
Lata et Definitiva, quae proprie est ultima
causae decisio, et haec vadit ad Executionem, nullis Iuridicis remediis
obstantibus, de qua hoc loco potissimum agitur. De quibus vide 2. tit.
77. et 83. et supra quaest. 15. cap. 8.
de
vocantur intermediae, sive
interlocutoriae; sola autem ultima dicitur definitiva sententia, quia sola
illa omnem litem finit.
QUAESTIO QUARTA. / Sed haec lata et definitiva sententia, quotuplex esse
potest?
Uti et primo capite insinuavimus, varia et multiplex Capitalis, Emendae
capitis, Notae
rerum
mobilium, suarum, ipsum solum sententiandum, proprie et praecise
concernentium, decerni et pronunciari solet.
cum amissione similiter universorum bonorum et Iurium possessionariorum,
modo redemptibili, atque etiam rerum mobilium ipsam solam proprie
et praecise concernentium.
Ubi Notandum I. Quod haec sententia emendae capitis, fertur solum contra
exceptas a capitali personas; Ecclesiasticas quidem contra saeculares, (et e
contra Styl.) consanguineas, et Mulieres sive foeminas contra
masculos, (et e contra
etiam debet. Quae
omnia ideo hic annotavi, ut etiam ex externis Iuribus, huius
criminis, (quod proprie in personam Principis committi dicitur) atrocitas
magis appareat.
Ubi tamen post haec Nota. Primo; quod si aliquando eam quis abiurare
voluerit, non tertio se, sed vigesimo quinto se,
ex recepta iam consuetudine id facere debebit. Enchir. fol. 43.
Quod tamen a minori
respectu sive correlative ad Maiores, puta iam
declaratas, Capitalem, vel Emendae capitis, ac aliarum; quae non solum
pecuniariam aliquam mulctam continent, sed etiam bonorum et capitum
amissionem, aut emendam: haec autem solum in pecuniaria mulcta centum
florenorum et damnorum refusione consistit. Et est convictio,
quae potissimum in casibus simplicium violentiarum, iniuriarum, et
de Iuribus possessionariis, in una directa, et
aequali medietate Iudici, in alia autem ipsi Actori, cum totali refusione
damnorum et expensarum; cedentibus,
et non post moram, quia sic non defensa, sed
offensa potius dicetur.
modum, metamque defensionis in rixa, et
percuteret, occideretque aggressorem, ex proposito et deliberate; tunc
nihilominus non posset puniri poena
mortis, sed mitiori. Haec Legistae citato loco. Verum secundum Deum, et
conscientiam aggressus secedere potius, quam facto sese defendere: vel vero
Iure vindicare, quam propria authoritate ulcisci deberet: Sicque Ius nostrum
salubrius esse videtur,
potuerit. Et ideo homicidam esse, et hac
allegatione inculpatae tutelae uti, ac se defendere non posse; quia
perpetrato malo, occasionem scelere suo dedit, ob idque neque Iudices ipsum
audire, sed potius condemnare debere. Haec dicta Nemesis cap. 142.
Quae pro maiori huius rei notitia, hic annotare placuit.
QUAESTIO TRICESIMA SECUNDA. / Licetne aliquando super
Excusatio contra huiusmodi sententiarum Executionem?
Datur clausula iustificatoria in literis Iudicialibus, et sententionalibus,
ex iis confectis huiusmodi, (si se rationabiliter excusare non
poterit.) Haec autem rationabilis excusatio fit ex eo, quod talis
Reus in praesentiam Iudicis sui, venire, non potuerit, vel propter
vehementem aquarum inundationem, vel gravem infirmitatem, vel invincibilem
inopiam, vel latrones in via
debet, etiam quo ad capitis poenam,
non obstante Nobilitatis praerogativa.
florenis, et privatione officii
mulctantur, Infamiaque notantur,
QUAESTIO NONA.
Quae poena statuta, turbatoribus hominum Regiorum, vel Palatinalium, et
testimoniorum Capituli, seu Conventus?
Haec nimirum, quod si quispiam homines Regios, vel Palatinales, aut
testimonia Capitulorum, seu Conventuum,
in huiusmodi Executionibus, vel etiam aliis, quapiam iniuria, vel verbali
ita, ut etiam Gratia Regia ipsis suffragari nequeat. art. 32.
Novizol. anni 1543. Et qui Iudiciis ac Iudicibus Regni non
parent, in personis et bonis puniuntur. Poson. art. 31. anni 1546.
Si autem haec Coloni fecerint, Domini se superinde iuramento
expurgent, et ipsi Coloni proscribantur; ac si profugerint, perquirantur ab
illis, in quorum bonis fuerint, et si eos statuere non possent, in homagiis
ipsorum convincantur,
iudicio, quam alieno, iudicare debet.
in omni Iudicio esse deberent, cap. 13. Prologi, sed una tantum
secum ipsa, pro et contra se, allegans, respondens, ac iudicans erit, quod
est (inquiunt) absurdum, ac cum Iuribus Regni pugnans. Atque haec quidem
ista melius, illi vero frustra in scyrpo nodum quaeritant; resoluta enim iam
pridem est haec curiositas publicis Regni statutis. 6. Sigis. art. 1.
et
pro et contra se, allegans, respondens, ac iudicans erit, quod
est (inquiunt) absurdum, ac cum Iuribus Regni pugnans. Atque haec quidem
ista melius, illi vero frustra in scyrpo nodum quaeritant; resoluta enim iam
pridem est haec curiositas publicis Regni statutis. 6. Sigis. art. 1.
et
quaeritant; resoluta enim iam
pridem est haec curiositas publicis Regni statutis. 6. Sigis. art. 1.
et
Palatino, cui similiter idem Dominus Palatinus subscripserit; quia
illi sunt supremi Iudices.
QUAESTIO DECIMA SEPTIMA.
Quae poena, si quis ad haec, Officia Praelaturae, Baronatus, et Assessoratus
electus, in se levare suscipereque nollet?
Si fuerit Praelatus, in Praelaturae suae, si vero Baro, vel Nobilis, in
bonorum suorum amissione, condemnatur.
QUAESTIO VIGESIMA QUINTA.
Quid igitur huiusmodi Procurator, in Actione, quam agendam suscipit,
potissimum intendere, et sequi debet?
Haec quinque nimirum. Primo, nunquam sine mandato, hoc est, vel
Procuratoriis vel Revisionalibus, vel autem Plenipotentialibus literis,
prouti scilicet causae meritum postulabit, ad agendum accedet, art.
vel in locis credibilibus, uti Capitulis et
Conventibus; et talis a data praesentium, durat per anni circulum.
Verbalis autem potest fieri etiam coram Vice-gerentibus,
Palatinali, et Iudicis Curiae, et haec durat pro eo tantum termino, nisi ad
relationem eorundem, per Magistrum Protonotarium, in formam literarum
redigatur, quae similiter, uti et literatoria per annum robur suum obtinet.
Ubi Nota. I. Quod ex speciali
constituunt Procuratores, pro se communiter, et tales admittuntur
ubique. Sed pro singularibus personis, coram ipsis facta huiusmodi
Procuratoris constitutio, extra territorium ipsarum nihil valet, neque
acceptatur, quia haec authoritas extra territoria ipsarum, non est concessa
illis. Sic iudicatum est Posonii. Anno 1612.
QUAESTIO VIGESIMA SEPTIMA.
raro, et perpauci omnino addiscamus: sicque per totam vitam
discentes prius emoriamur, quam ad cognitionem eius perveniamus, quod
profecto quotidiano iam usu, non cum parvo damno nostro, et rerum nostrarum
iactura experimur. Haec autem correctio, ut ex praemissis colligi potest, ad
summum tribus punctis, seu articulis facile fieri posset.
Primo, ut Citationes seu Evocationes, per Insinuationem, et simplicem
Evocationem factae, in suo
appellans succubuerit, et
nihilominus Actor, post recuperationem talium bonorum, et fructuum
Perceptorum, ad Capitalem quoque sententiam, contra Reum agere valet, si
volet in Curia,
Inquisitione. Et sic causa
iterum ad sedem Comitatus Iudiciariam regreditur. Astant partes; Actor cupit
rationem adferri Prohibitionis, si nullam rationem attulerit, causa
simpliciter adiudicatur. Datur tamen nonnunquam haec, quod oblitus fuisset
Reus tempore adiudicationis praemissae, poenam indebitae actionis annectere,
sine qua inanes facere expensas, coactus fuisset. Alias vero aliae quandoque
rationes adquiruntur, sed curiosus Procurator
vero partibus, Actori.
Si Repulsio dilationis tantum causa, perperam facta esse comperitur, tandem
dantur literae Adiudicatoriae sententionales Actori, contra Reum, Inhib.
Contrad. et Repuls. non obstan. Et haec est finalis sententia, quam sequi
debet Executio necessaria, facta tandem Relatione Executionis, dantur
literae parti super Executione eadem, Relatoriae, sive Recaptivatoriae.
et
Repulsione, non obstante. Et Posonien. art. 4. eiusdem anni 1542.
Contradictione et Inhibitione non obstante. Item Sopronien. anni 1553. art.
21. Inhibitione et Repulsione non obstante. Quanquam in Comitatibus, haec
omnia Iuridica remedia admitti soleant, iuxta quorundam opinionem.
Posteriores autem omnes huius farinae articuli et constitutiones, super
talibus occupationibus sequentes, post praefatum Novizoliensem, ad ipsum
proxime loco. Imo vero neque in
Civitatibus ipsis, in quibus sedes Ecclesiasticae celebrari solent,
permittuntur manere, ne saltem consilium dare possent; art. 41. anni
1569. Verum iam omnia haec, in desuetudinem abeunt. Ubi Nota quod
si
cognoscere lubet, quid sint Calumniator, Praevaricator, et Tergiversator, ac
quomodo quilibet puniendus, vide quaest.
de Iure Canonum; tum etiam secundum Decreta Regni, illud
praestare omnino tenebantur,
olim iuramentum
praestabatur: Nihilominus tamen, ut hac in parte maiorum nostrorum,
religiosa observatio cognoscatur, non puto inconveniens fore, si modicum
quid hoc loco, de ea attigero.
Est ergo haec Calumnia Procuratorum, uti proxime citatus articulus 27.
anni 1567. continet; quod scienter et calumniose, id est,
fallaciter et fraudulenter, doloseve, nullas causas, quae essent iniustae
suscipient,
Summi
Pontificis constitutus fuerit, aut omnino in Curiam Romanam, uti iam dictum
est, quaest. 1. (quanquam de facto iam ad Rotam non soleat
transmitti Appellatio, ut multi dicent.)
Ad haec vero omnia clarius intelligenda, non abs re fuerit omnes literas
Causales huius fori, cum tenoribus subiicere, quarum in processu mentio
fieri solet, quales sunt hae infra annotatae.
non licuerit, neque liceat, dolendum potius est, quam invidendum, Et
optandum adhuc, atque expectandum, ut Aliqui maiore pollentes ingenio, his
crepundiis maiora olim et elegantiora posteritati consecrent. Quousque tamen id
fiet; et haec res sub incude versabitur; Vos, si legum patriarum amore tenemini,
hisce naeniis, animum vestrum oblectetis, et ad maiora percipienda interim
praeparetis. Quas vobis omnibus et singulis
opto felices,
thura, focos.
ista brevis.
et studii causa subscripsit.
Ord. Venerationis ergo P.
ALIUD.
satis,
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.