Your search found 9801 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3986-4148:

Lib. 9. Hist. Nat. cap. 40. Adulterantes adulteria Naturae? Atqui, si voluptarij isti humanitatem sua iucunditate respergens, duo haec tam eximia felicitatis humanae elementa in antiquam reuocaret concordiam: et illud animorum Bono conficeret temperationis pulcherrimae genus, quod ad corporum opportunitates natura, teste Plinio, [1] Lib.

in nostra sibi voluntate conciliandam, perfectamque ad virtutem prouehenda, artificium. Libeat Horatium [3] In Art. Poet. audire.
Fuit haec sapientia quondam,
Publica priuatis secernere, sacra profanis,
Concubitu prohibere vago, dare iura maritis,
Oppida moliri, leges incidere ligno.
Sic honor, et nomen diuinis vatibus, atque

rationem aggressus describere, duobus animaduerti totam cardinibus niti: altero, vt Mala, queis animus discruciatur, prohibeat; altero, vt Bonis, quibus idem acquiescit, circumfluat: meamque, proinde in eo curam, omnem versari oportere, vt quo facillimè pacto tum illa propulsari; tum haec obtineri possint, ostenderem. Iam verò vlteriùs progredienti omnium, quaecunque seu Bona dicerentur, seu Mala, duo se se obtulerunt suprema, eademque opposita sibi inuicem, genera. Primum fortuita, et variabilia complexum, cuiusmodi paupertas, diuitiae, morbi, valetudo, et

verecundè pro meo ingenio candidèque profitendum existimo: nihil me studio, nihil diligentiae pepercisse, atque tempori, vt, praeter rerum, quae tractarentur, delectum; tractandi quoque modus et ratio, quoad per meas vires, docendique occupationes licebat, erudito Lectori non insuauis accideret: haec in primis curantem, vt vel minimae quaelibet operis partes aptissimo, maximèque naturali, et dilucido aliae alias ordine exciperent, interque se necterentur: vt tam sensus, quàm eorum expositio cum Decori legibus, et naturae simplicis ad amussim congruerent, perspicuumque, nec difficilem

exorare possent veniam Scriptori, qui, facilibus alijs, et benignioris ad ingenium excitandum materiae argumentis posthabitis, in minùs aperto, nec perinde tractabili suam operam atque industriam vexauerit, Lectorum vt animis non otiosae voluptatis fructum produceret. Et haec sanè de ijs dicta sint erratis ac mendis, quae vel suam inficiari prauitatem non audent; vel difficilem certè, et parùm idoneam defensionem recipiunt. Nam caeteroqui, cum virtus quaecunque, ceu viuendi, sic etiam scribendi, vitiorum in medio versetur: cumque id Medium,

Lib. 2. Epist. 3
Quid dem? Quid non dem? Renuis tu, quod iubet alter:
Quod petis, id sanè est inuisum acidumque duobus. Haec igitur cum ita se habeant; id mihi tum in communem omnium rem apprimè opportunum; tum aequitati maximè consentaneum videtur; vt nihil, nostro quamvis à gustu alienum, huius, vel illius vitij palàm damnemus; nisi iusta certique ponderis ad manum sit ratio, qui tristem affirmare sententiam

intenti, diutinâ incude, ac pluries repetito limae morsu sua scripta consueuerunt torquere: adeo ut non temere, quidquid primum se obijceret, arripuisse, sed maturo, certoque consilij circumspectu hanc, vel illam dicendi formam delegisse iure possint videri. Haec habui, Lector beneuole, quae in primo mei operis quasi vestibulo de illius tum materiâ, tum formâ tecum communicanda arbjtrarer: operis, inquam mei: licet dissimulare ingenuus me pudor non sinat, aliquid ex illius supellectile Authoribus alijs, vt Senecae, Virginio Caesarino, Eusebio

ignaris, rapitur nolentibus: ipse
1.95  Quod sibi non dederit: de quo non possit iniquae
1.96  Liber, et intrepidus Fortunae dicere, Nostrum est.
1.97  6. Et verò haec nisi certa animum sententia firmet:
1.98  Si quis, opinatu vulgi, rerumque decorâ
1.99  Illusus specie, titulos, diademata, fasces,
1.100  Et Capitolino fixas in vertice palmas
1.101  Grande aliquid

,
1.141  Tristia sollicito laxantem pectora questu
1.142  Audio? Mortales at si Dea caeca beatos
1.143  Fingeret, externi si gaudia muneris essent;
1.144  Quem minùs hi gemitus, minùs haec lamenta decebant,
1.145  Quid tibi cum lacrymis? Rerumne angusta videtur
1.146  Summa, tot immani terras ditione tenere,
1.147  Tot populis dare iura? Oculos dimitte per omnem
1.148  Auroram: totum hoc

Mundos. Fac, detur et illos.
1.186  Aemathijs domitos fraenis adiungere; plenus
1.187  Anne ideo, mentisque satur sum denique, dices?
1.188  Nil minus. Haud omnis tantarum opulentia rerum,
1.189  Haud tota haec, spatijs immanè vagantibus, vltra
1.190  Noti Orbis cumulum toties geminata, recentum
1.191  Mundorum series sat erit. Post omnia victa
1.192  Terrarum, pelagique, nouus pandetur auaris
1.193  Limes

1.240  Spes nimias. Vacuum, teneat licet omnia, prodit
1.241  Se cupiens. Pleno felix vt corde quiescas;
1.242  Nil opus est regna augere, at compescere vota.
1.243  9. Haec, quibus insani Iuuenis temerarius ardor
1.244  Corripitur, sibi dicta putent, quoscunque dolosis
1.245  Ambitio rapit illecebris: qui splendida sortis
1.246  Munera, regales census, trabeasque, securesque

Mox, vbi respondit primo sors aequa labori,
1.271  Et vires placuere; vagos per Nubila cursus
1.272  Explicat, immensoque volans indulget olympo.
1.273  Vnde furor tantus votis felicibus, vnde
1.274  Haec nona, successu tristis, quaesitaque velox
1.275  Spernere, se maior semper dementia, causas
1.276  Altiùs aggrediens (animos adhibete) docebo.
1.277  12. Et primò id memori condedum pectore,

ad iussa cohortes,
1.294  Miluorum rapidos delassatura volatus
1.295  Praedia, marmoreos postes, fulgentiaque auro
1.296  Tecta, tot artificum curas, operumque labores?
1.297  Omnia (ne dubites) speciosae haec fercula pompae,
1.298  Vana quibus pretium circumdat opinio, fictis
1.299  Irritare queunt animos, haud pascere laruis.
1.300  Nec Sapientùm aliquis, seu quos Zenonia iactant
1.301  Limina, seu dulces

scit puncto haud crescere quemquam:
1.469  Scit populum, minimè qui felix ipse, nec illos
1.470  Aurâ, posse leui felicibus addere, si quos
1.471  Humanae super extulerit fastigia sortis.
1.472  Mene, ait, haec teneant, quae gratia mobilis vrnae
1.473  Saepiùs indignis donat, melioribus aufert?
1.474  Quae neque, magnanimis delata Catonibus, augent
1.475  Virtutis pretium; neque, turpibus addita Clodî

Meliboeaeque longè
1.496  Purpura: nullus honor solij: stipantia nusquam
1.497  Pila: nec augusti frontem diadematis aurum
1.498  Erigit. O vanae mentes! Si scenica vobis
1.499  Haec modò regnantem faciunt insignia: vestros
1.500  Hinc aliò cultus, et munera vertite. Nolo
1.501  Esse, quod Aesopus, quod Roscius. Ergo relinquit.
1.502  Talia, queis satis externo splendescere cultu,

1.606  Scilicet externi quidquid pictique refulget
1.607  Circúm hominem, (mendax oculos ne fallat imago)
1.608  Non id laetitia, at cortex vanumque putamen
1.609  Laetitiae est. Voti haec omnis fructúsque medulla,
1.610  Nucleus hic sortis si iam mihi contigit; vltra
1.611  Cur fragiles filiquas, cur, quae vescentibus obstant,
1.612  Proijciendaque sint, externa putamina quaeram?

egregiam, meritò per Solis vtrumque
1.629  Quam latus ingeminet viuaci murmure fama:
1.630  In quam omnes populi, venturorumque nepotum
1.631  Conscia posteritas, voluendaque saecula iurent!
1.632  Votorum haec certè requies, contentaque paucis
1.633  Dulciùs affectum sapientia me rapit, omnis
1.634  Lautarum quàm fulgor opum, quàm fulgor honorum,
1.635  Fascesque, et tituli, et regum suprema potestas.

haec certè requies, contentaque paucis
1.633  Dulciùs affectum sapientia me rapit, omnis
1.634  Lautarum quàm fulgor opum, quàm fulgor honorum,
1.635  Fascesque, et tituli, et regum suprema potestas.
1.636  Haec mihi mens adsit; vanae sua munera sorti
1.637  Ocyùs, in quoscunque velit spargenda, remittam.
1.638  23. Hunc igitur notâ platani viridantis in vmbrâ,
1.639  Propter aquam, Boreae furtorum

(c) Apud Iliss. fertur Boreas rapuisse Orithyam Plat. in Phaedro.
1.640  Quà latices Ilissus agit, memoranda putemus
1.641  Haec vulgo (attonitas ceu quondam suêtus ad aures
1.642  Cecropidûm) placidis oracula promere dictis.
1.643  24. Quae mala vos, miseri, vitae de tramite recto
1.644  Mens

arundine fretus, et hamo
1.652  Squamigeras piscator agit per Nubila praedas.
1.653  Ecquis ab vrticae damnato semine partus,
1.654  Flora, tuos, aut è rigidis flaventia Bacchi
1.655  Speret dona rubis? Vos haec male credula fallit
1.656  Simplicitas – vester furor hic: tranquilla beatae,
1.657  Fortuitos inter census, dum gaudia vitae
1.658  Quaeritis. At citiùs multò reperire licebit
1.659  In syluis rhombos,

sunt. Memoret, si quid sua diuite, si quid
1.698  Maius adhuc gremio donandum aeraria seruent.
1.699  Anne igitur pretii rara, et sublimia quisquam,
1.700  Obtigerit sanae cui vel semuncia mentis,
1.701  Haec putet? O animae tenues, angustaque corda,
1.702  Quidquid id est Mundo componite. Quantula vasti
1.703  Portio regnorum fines dicentur olympi?
1.704  Quis fulgor gemmis ad sydera? Quaeve metallis
1.705  Lux

veniat? Num, fons quia pluribus idem
1.731  Expositus, multosque eadem quia balnea mecum
1.732  Accipiunt; minùs idcirco placabit anhela
1.733  Vitreus ora latex, aut seciùs inde lauabor?
1.734  Vnde noua haec pretia, immensum quae sana per aeuum
1.735  Nesciuit ratio? Cur tam mentimur auaram,
1.736  Limite quae nullo in medium se effundere gaudet,
1.737  Naturam sortemque Boni; nil prorsus vt amplum,
1.738  Aut

1.803  Innumeris vitam quoque fructibus auget, amicum
1.804  Et quidquid genio, seu qualibet arte fouendis
1.805  Corporibus factum largè plenèque ministrat.
1.806  30. Vltima vt haec, veris aliena, refellere primùm
1.807  Aggrediar; nego vos, Croesi, iucundiùs, et vos
1.808  Darij, tempestiuos seu ducere somnos
1.809  Veste super Coam, tumidam seu mergere in aluum
1.810  Fercula

vel externo procul Orbe petiti
1.815  Conciliant gustus: sed, quae vulgare videri
1.816  Nil patitur, syncera fames, stomachique valentis
1.817  Ignea vis, silici haud impar, chalybiue domando.
1.818  Haec adsint; tum me laganum, robustaque farra,
1.819  Et lardo saturae, fossorum prandia, betae
1.820  Plùs capiant, quàm sumen apri, quàm Phasidis ales
1.821  Vnicus aut.lato phoenix porrectus in auro.

ades, merito cineri da serta) quiescit.
1.903  Sic illi in tumulis, vel post sua funera, viuunt.
1.904  35. Audio. Fortunae hoc igitur iam limite regnum
1.905  Desinit: haec lauti pulcherrima praemia censùs,
1.906  Egregium nomen, titulorum grandè sonantùm
1.907  Splendida congeries, turbae plaudentis honores,
1.908  Certaque post cineres mansurae pignora famae.
1.909  His,

1.1045  Sublimi haud vetitum iactu prosternere foetus.
1.1046  Inuida quos manibus longè Natura remouit,
1.1047  Ad nostros iam iam aequa pedes solertia ponet.
1.1048  Haec vbi dicta, humeri proiecto tegmine, saxum
1.1049  Arripit, et valido rotat in sublime lacerto,
1.1050  Mox aliud, rursusque aliud. Nec caetera segnis
1.1051  Exemplum spectare cohors. Par omnibus ardor:

potestis,
1.1072  Materiem Nux exhibeo instrumentaque ludis.
1.1073  Pergitis? O soboloes Furiarum! Pergite. Dignas
1.1074  Terga luent poenas. En rapto fuste Colonus
1.1075  (Heu miseram! Cur non licet haec mihi vera minari?)
1.1076  Aduolat: en immanè furit. Vos ille. Magistri
1.1077  Aut saltem, indignos qui iam resciuerit ausus,
1.1078  Plagosam sperate manum, horrendumque tribunal.
1.1079  Nil agimus.

1.1106  Infelix damnabat opes, sua funera: parque
1.1107  Par adeo exitium, et similes hinc quisque vereri
1.1108  Condiscat, similis cui praesto est copia, casus.
1.1109  41. Non tamen haec pacis turbatae crimina, caecis,
1.1110  Non latus insidijs trepidum, violentaque mille
1.1111  Praecipitis lethi compendia, mille relictae
1.1112  Ad lentos obitus tormenta tenacia vitae,
1.1113  Omne putes

segnities. Quid enim te, Gloria, durae
1.1124  Sectari per iter virtutis, vel tua, Pallas,
1.1125  Munera perpetuo malint sudore pacisci,
1.1126  Vna quibus fului blanditur gaza metalli:
1.1127  Haec Sophia, et Virtus, haec quidquid vota requirunt,
1.1128  Quidquid Numina sunt? Par inde licentia: fastus
1.1129  Impatiens legum: totum vanescere sortis
1.1130  Creditur eximiae pretium, communia iura

Quid enim te, Gloria, durae
1.1124  Sectari per iter virtutis, vel tua, Pallas,
1.1125  Munera perpetuo malint sudore pacisci,
1.1126  Vna quibus fului blanditur gaza metalli:
1.1127  Haec Sophia, et Virtus, haec quidquid vota requirunt,
1.1128  Quidquid Numina sunt? Par inde licentia: fastus
1.1129  Impatiens legum: totum vanescere sortis
1.1130  Creditur eximiae pretium, communia iura
1.1131  Si subeat. Facinus

Exemplo liceat cum protinus vno
1.1158  Discere, quàm nihil illius vel maxima quaeque
1.1159  Gaudia, prae misto alterius sint pondere partis.
1.1160  Si quae Fortunae eximio ditissima censu
1.1161  Floruit; haec certè est, quae ferrea dicitur, aetas.
1.1162  Nunc aurum prope vile: suus flauescit vbique
1.1163  Pactolus, Gangesque suus. Licet omnia tellus
1.1164  Non omnis ferat; omnis habet: commercia Mundum

nihil ad vitam moresque regendos
1.1237  Proficiunt; rectos animis quàm ducere sensus
1.1238  De Pulchri, atque Boni, et vitae ratione beatae.
1.1239  Pectora qui tantus stupor alligat? Vnde profunda
1.1240  Haec adeo humanis vecordia mentibus? Atrae
1.1241  Bilis agit furor? An magici violentia cantùs?
1.1242  An graue stellarum inbar? An funestior ira
1.1243  Numinis, eumenidiumque faces, poenaeque Nocentûm?

veluti neque Croesi aeraria ditem,
1.1250  In patrijs aggesta licet penetralibus, Irum
1.1251  Constituant, ni signatis priùs ille tabellis
1.1252  Legitimum tanti capiat ius muneris. Atqui
1.1253  Fortunae haec ratio: nulli se foedere certo
1.1254  Mancipat: exigui tantùm dat temporis vsum,
1.1255  Cum volet, ablatura. Laris, censùsque paterni
1.1256  Quìd dominum falso te iactas nomine, custos.
1.1257  Veriùs

munera famam
1.1270  Rettuleris? Referas: si quo tibi bacchare cautum,
1.1271  Suspicio ne vana, dolusve, et rumor iniquus
1.1272  Seu decus id minuat; turpi seu stigmate foedet.
1.1273  Nonne vides, cuncta haec, aliena, precaria, iamque
1.1274  Mutatura larem, nihilò tua posse vocari
1.1275  Iustiùs, ac Tyriae chlamydis, quo pulpita verrit,
1.1276  Peniculamentum, sceptrique insigne coruscum,
1.1277  Temporis

positis, mora parua, Insignibus exit,
1.1285  Furtiuis nudata velut cornicula plumis,
1.1286  Germanus ficto de regnatore lanista,
1.1287  Quique Creon, iam Sosigenes. Hic minus in horas
1.1288  Luditur: haec procerum, quos vulgus adorat, imago.
1.1289  45. Ergo, sibi quamvis placeant, Superûmque velut iam
1.1290  Collegae, tumidis affectent sydera cristis;
1.1291  In medio tamen aegra gerunt

abnueres aeraria regum
2.26  Muneris in tanti pretium spondere, futurus
2.27  Ilicet hoc vno diues, nullius egenus,
2.28  Terrenaeque ferunt sortis quôad iura, beatus?
2.29  Et tamen haec nostro vernat sub pectore messis
2.30  Aurea: tam laetam quovis Natura sub axe
2.31  Proposuit mercem Mortalibus. Vnica nigro
2.32  India sit felix hebeno: fragrantia soli
2.33  Thura legant syluis Arabes;

suae nil corpora laedant,
2.66  Nil animos: neque saevitiae verique doloris
2.67  Plus habeant, nostri vanus quàm pectoris error,
2.68  Inque suas poenas mens ingeniosa, maligno
2.69  Addit opinatu immeritis. Haec splendida dictu
2.70  Communis siquidem sensus ratioque refutat,
2.71  Cecropijs grauior Veri cortina magistris.
2.72  4. Id potiùs, nulli quod sit dubitabile, ponam:

vultuque facetum:
2.162  Rectâ dêinde sacer qui fronte videbitur heros,
2.163  Proteus haud mendax artis, seque illa, vel illa
2.164  In personarum subitò discrimina vertet.
2.165  Haud alijs excusa typis haec omnia credas,
2.166  Quêis homines Natura, homines aut veriùs ipsi
2.167  Se quibus exterrere solent, simulacra Malorum.
2.168  Hinc videas; metues: contempseris ocyùs illinc.
2.169  Spectabant eadem

praesentem: crastina fortè
2.211  Quos vehet, aut fòrs nulla vehet quos hora, labores
2.212  Praecipere: auersis et cladibus obuia ferre
2.213  Pectora? Vos, almae Pacis iustissimus ardor
2.214  Quos rapit, haec sortis libamina vana futurae,
2.215  Has, moneo, curas seponite: dumque benigno
2.216  Pollice nent hilares Saturnia saecula Parcae;
2.217  Ne pigeat promptâ fugitiuae munera lucis
2.218  (Vlteriùs

tolletque iterum rediuiuus Eois
2.270  Fluctibus. En patrio, en ipsum me nuper agello,
2.271  Qui tenuis censùs caput, et spes vna tuendae
2.272  Paupertatis erat, nequicquam iura vocantem,
2.273  Depulit. Haec ego si tam barbara criminis expers
2.274  Supplicia expendo: vestro si liba sacellis
2.275  Annua, et exigui primaeuos ruris honores
2.276  Vsque tuli; seuate Pios, cohibete Nocentes

piamen.
2.320  14. Dixerat: et vario Comites rumore fremebant:
2.321  Sunt, trifido quibus igne placet, caelique ruinâ
2.322  Inuisum properata caput sub tartara trudi.
2.323  Haec velit, abruptâ mersum tellure, necemque
2.324  Sortiri, tumulumque simul; velit Altera, captum
2.325  Sensibus, ac membris, longâ sub morte relinqui,
2.326  Seminecis miserum vitae, spiransque sepulcrum:

se
2.369  Diuisi toties numerosum Aegaeonis agmen:
2.370  Quidquid et implacidum, violens, ferale, tremendum
2.371  Vel subeunt; vel caecâ homines formidine fingunt.
2.372  17. Haec circùm funesta cohors. Nigrantis Auerni
2.373  Ostia saeua putes: nisi quòd cupientibus illò
2.374  Vsque patens descensus; opaca hìc limina triplex
2.375  Conserit, ingressumque vetat solido aere rigentûm

liquere? Quid? Illam
2.532  Si tulerint, auri pretioso pondere farctam
2.533  In stabulo quam defodi, male prouidus, ollam?
2.534  Heu timeo. Non hìc seruis confidere tutum,
2.535  Non soboli, non vxori. Me haec munera poscunt.
2.536  Haud mora: consurgit tacitus, raptoque ligone
2.537  Suspectam resupinat humum: mox, credita nactus
2.538  Pignora, ter, quater enumerat, notisque recondit

vmbracula serui
2.565  Extulerant. Acri spectans hos turgidus irâ,
2.566  Quò mihi tam vani, stolidissima pectora, clamat,
2.567  Tegminis auxilium? nempe hoc imbellis Arachnes
2.568  Aerium vellus, Tyria haec nubecula frontem
2.569  Munierit, patulis vbi fors rimosa fenestris
2.570  Vasa cadant, nimio vel tegula cesserit Austro.
2.571  Vsque adeo solis antêhac didicisse negatum;
2.572  Vel nihil et gnaris curae

re verâ te immitiùs anget,
2.750  Vsque nouus fodiens, iterumque, iterumque renascens;
2.751  In primo quàm si penitùs vanesceret ortu.
2.752  Singula nam vitam ceu per momenta minutim
2.753  Carpimus; haec eadem sic per momenta dolemus.
2.754  Et veluti lex aeterna, atque immobilis ordo
2.755  Naturae haud patitur momenta subinde futuris
2.756  Vlla simul iungi praesentia; sic neque luctus

Parentis
2.833  Praecipiat, damnetque rogis feralibus annos?
2.834  Quot subitis heu vita Malis obnoxia, nullae
2.835  Quae valeant hominum curae, aut defendere vires?
2.836  Esto: sed an certis Parcarum haec condita Fusis?
2.837  An plenum, quaecunque licet contingere, fati
2.838  Pondus habent? Nemo vatum mihi rite negauit
2.839  Euentura: sed et nemo euentura recepit.
2.840  Cur igitur, quae nulla dies fòrs

2.869  Exiguis circumscribi plerumnque videmus
2.870  Finibus, et vitae haud nimiam sibi poscere partem:
2.871  Praeterea socias vix vnquam in praelia vires
2.872  Iungere: quin potiùs diuisim singula, nunc haec,
2.873  Alterno nunc illa gradu succedere. Quae si
2.874  Turbidus vsque sibi in densam glomerata phalangem
2.875  Obijciat Timor; assiduis iam nulla vacabit
2.876  Fletibus hora: quies aderit iam nulla

Se minuit curis! Et adhuc intendere litem
2.882  Naturae, Sortique vacat: ceu mellis auari
2.883  Ieiunâ vix irrorent dulcedine, mergunt
2.884  Deucalioneo absinthi quam gurgite, vitam?
2.885  In vos haec, meriti, conuertite iurgia, vosmet
2.886  Hoc potiùs, si quis pudor est, incessite questu.
2.887  Inuidiâ Natura vacat; Sors criminis expers.
2.888  Quàm laetos agitare dies vtriusque liceret

2.898  Quaeque vel instantes casus, certosque dolores
2.899  Frangere debuerat, dubijs longèque remotis
2.900  Iam vires geminet, Ratio, spatiumque nocendi.
2.901  38. Non tamen haec illò vergunt documenta, futuris
2.902  Praeparet vt nunquam sese mens prouida fatis
2.903  Quod, genio indulgens, nimiùmque operatus inerti
2.904  Desidiae, cecinit blandis Epicurus in hortis.

crimenque auertere damni,
2.933  Fraude repentinâ et caeco se turbine Martis
2.934  Oppressum memorans. Hoc tu, vanissime, culpam
2.935  Praesidio tueare? Haud nomine certiùs vllo
2.936  Argueres. Totam haec, si nescis, causa Malorum
2.937  Detrahit inuidiam Fortunae, vnumque nocentem
2.938  Te peragit. Poteras censeri, haec abforet, insons.
2.939  Se totam tibi, cum signis, legionibus, armis,

2.935  Praesidio tueare? Haud nomine certiùs vllo
2.936  Argueres. Totam haec, si nescis, causa Malorum
2.937  Detrahit inuidiam Fortunae, vnumque nocentem
2.938  Te peragit. Poteras censeri, haec abforet, insons.
2.939  Se totam tibi, cum signis, legionibus, armis,
2.940  Patria commisit: fers tecum publica gentis
2.941  Votaque, fortunasque: et tanto in cardine rerum
2.942  Est aliquid, quod

haud animo veritus? Quid luce volutas
2.946  Consilij? Quaenam vel noctu somnia cernis?
2.947  Ambiguum si Martem agitans non omnibus horis
2.948  Furta inimica, dolos, caecamque vnde vnde times vim?
2.949  Haec Ducibus Fabius: sed non minùs haec sua cuîque
2.950  Ingeminat Ratio. Bellum, irreparabile bellum
2.951  Prae manibus: saeui circumstant vndique casus
2.952  Nulla fides rerum. Quid tu? Cum cominus hostis

2.946  Consilij? Quaenam vel noctu somnia cernis?
2.947  Ambiguum si Martem agitans non omnibus horis
2.948  Furta inimica, dolos, caecamque vnde vnde times vim?
2.949  Haec Ducibus Fabius: sed non minùs haec sua cuîque
2.950  Ingeminat Ratio. Bellum, irreparabile bellum
2.951  Prae manibus: saeui circumstant vndique casus
2.952  Nulla fides rerum. Quid tu? Cum cominus hostis
2.953  Irruerit, laterique auidum

quòd galeam sibi deposcentia nescis.
2.973  40. Sed iuuat hìc ipsam rationem euertere, casus
2.974  Qua dubios reputare vetat Gargettius author.
2.975  Nempe quòd inuisos haec tantùm cura dolores (a) (a) Vide Cic. 3. Tuscul.
2.976  Anticipet, vanâque animos formidine verset.
2.977  Pallitur. Inuisos quin

Nil dira tonantûm
2.1145  Fulgura tormentorum, et ferri plurimus iber,
2.1146  Nil variae caedes, altoque in sanguine misti
2.1147  Quadrupedesque, virique nouum, lugubre, timendum
2.1148  Obijciunt. Satis haec olim metuisse: suismet
2.1149  Viribus edomuit sese timor, ipsaque demum,
2.1150  Quae pridem fregere animos, discrimina firmant.
2.1151  48. Postremò, cui bella diu praecognita, nunquam

si saucesque recuruae
2.1188  Obsideat vallis? Fac, deijciendus ab illo
2.1189  Aggere sit: campo, fac, disponenda repente
2.1190  Hoc acies. Quinam castris aequissimus inter
2.1191  Haec Abrupta locus? Quo tutior ordine praeter
2.1192  Insidijs natum nemus hoc fallacibus irem?
2.1193  Has igitur crebro secum meditamine curas
2.1194  Ille mouens, tantum ductandi ceperat vsum
2.1195  Agminis,

2.1219  Plùs nimiò abripiat, fatorum inopina cauentes;
2.1220  Asperior nec mergat, ad omnia rite paratos.
2.1221  51. Multa quidem Veterum possem documenta referre,
2.1222  Vnde haec in dubios animi constantia casus
2.1223  Proueniat. Longum sed iter: Phoeboque recenti
2.1224  Cursus eget. Fessis nunc respirare Camoenis,
2.1225  Perque tot exhaustos dudum salebrosa viarum

in aequore circi.
3.27  Vnicus amborum quando labor, otia vano
3.28  Fallere desidiae cultu, nugisque canoris
3.29  Vecordes animos stolidi oblectare popelli.
3.30  Per me equidem non haec vobis infamia, Diuae,
3.31  Haeserit, Aonides, neque magno inuenta Platoni
3.32  Abnuerit te, Phoebe, suum Respublica ciuem.
3.33  Ingenij steriles lusus, et ficta laborent,
3.34  Mille per ambages rerum,

per ambages rerum, nexusque decoros,
3.35  Composuisse Alij miracula: plurimus, Euge,
3.36  Admirans, bellèque, puer quibus accinat, et quae
3.37  Attonito relegat vultu, moduletur, anhelet.
3.38  Scilicet haec tantis merces sudoribus aequa?
3.39  Hoc pretium, vigiles mediâ cur nocte lucernas
3.40  Quis bibat, et viuos iratis morsibus vngues
3.41  Vellicet? Ignaui, aurarum ludibria, cantus,
3.42  Deliciaeque

tueri
3.119  Vsque iuuat? Si grata; piget cur ferre? Fatendum
3.120  Ocyùs alterutrum: vel mitia carpis iniquè;
3.121  Vel grauibus stulto indulgens blandiris amore.
3.122  4. Haec igitur miserae sortis seu caeca voluptas,
3.123  Seu leuis ambitio procul ableganda, magisque
3.124  Consilij toto pugnandum est robore, luctum
3.125  Vt sibi mens minuat, se seque reducat ab illo,

crudeles secum rapuere sub vmbras:
3.179  Nec mihi seu vitae columen, seu funeris haeres.
3.180  Canitiem auxilijs orbam, nomenque parentis
3.181  Funditus elatum miseror. Sed, num noua ludi
3.182  Haec miseri facies? An non, vel prolis acerbos
3.183  Ante obitus, vitâ poteras didicisse magistrâ,
3.184  Natorum quae conditio: qua lege parenti
3.185  Obueniant: quàm prona rapi, quàm labilis aetas

Natorum quae conditio: qua lege parenti
3.185  Obueniant: quàm prona rapi, quàm labilis aetas
3.186  In tumulum, vanâ somni fallacior vmbrâ,
3.187  Mobilior folio, rapidoque fugacior Euro?
3.188  Haec adeo si nota vnus nescisse fateris;
3.189  Viuendi nae tu nimiùm peregrinus et hospes.
3.190  At, si certa sedent olim; perstringis iniquo
3.191  Communes Parcas, immotaque foedera questu.
3.192  En age,

aut vellere crines
3.220  Temperet; Anticyram non ocyùs ire iubebis,
3.221  Quaesitum stolidae purgamina mentis? Ineptas
3.222  Non risu excipies lacrymas, annique niualis
3.223  Perpetuum hunc morem, certa haec constare docebis
3.224  Tot saeclis iam iura? Tuus dolor ille, receptas
3.225  Dum grauiùs vitae leges, humanaque fata
3.226  Excipis: oftensâ ficti sub imagine luctùs
3.227  Ipse lates, moresque tuos

pingue lutum, ventos, vim pulueris, imbres,
3.236  Fumosaeque olidum ferâ de nocte tabernae
3.237  Hospitium vacuo irarum fers pectore: tales
3.238  Quòd tibi nimirum casus praedixeris, et quòd
3.239  Haec peregrinarum appendix consûeta viarum;
3.240  Haud secus in vitae cursu, quae tristia cunque
3.241  Obtigerint subeunda, pari fer robore mentis:
3.242  Tale viae genus hoc reputans, nec posse, per illam

3.292  9. Quae quibus exempla anteferam? Discede Vetustas,
3.293  Cum Priamis, Croesisque tuis. Quid syrmate nigro
3.294  Funestam Oedipodis, funestam Agamemnonis aulam
3.295  Obijcis? Haud nostro infelix haec gloria saeclo,
3.296  Haud dirae genus hoc famae non suppetit, Orbem
3.297  Posse ruinarum ingentûm terrore superbo
3.298  Concutere, et plures scenis donare cothurnos.
3.299  Spargentem subitos augusta

phoenix fortunae à funere, solis,
3.421  Aeterni absumpsit solis quam feruidus ardor,
3.422  Altera iam ducat rediuiuae exordia lucis,
3.423  Inque Caledoniâ regnet feliciùs aulâ.
3.424  Euenient. Verùm haec Alijs, quêis liber Apollo,
3.425  Altiùs et plectri sonitu maiore canenda.
3.426  Sat mihi, communis fati ad solatia, duros
3.427  Sceptrorum casus, inflictaque vulnera summis
3.428  Frontibus Aeschyleo

leuiùsque Alij torquentur, in vnum
3.590  Communem pariter cumulum deponere, et inde
3.591  Seu positam rursus sibi quemque assumere; iustam
3.592  Seu potiùs cunctos, nullo discrimine, partem.
3.593  Haec si conditio detur; quae mens tua? Fascem
3.594  Num proprium retinere velis? An, foedera legis
3.595  Alterius subiens, ex illo vnde vnde coacto,
3.596  Digestoque iterum totiùs sortis aceruo
3.597  Ducere

lacrymisque datum. Mors vna Malorum
3.627  Effugium. Moriamur, et vltro in fata ruamus.
3.628  Instar habet si vita necis; vitae vltima finis
3.629  Ortus erit. Finire necem, haud perijsse; renasci est.
3.630  Haec alij passim, ante alios haec plurimus omnes
3.631  Taphrocharis (priscum genus olli, et clara parentum
3.632  Nobilitas: sed facundae praestantia lingua
3.633  Plus proprij addiderat decoris) clamore diserto

Malorum
3.627  Effugium. Moriamur, et vltro in fata ruamus.
3.628  Instar habet si vita necis; vitae vltima finis
3.629  Ortus erit. Finire necem, haud perijsse; renasci est.
3.630  Haec alij passim, ante alios haec plurimus omnes
3.631  Taphrocharis (priscum genus olli, et clara parentum
3.632  Nobilitas: sed facundae praestantia lingua
3.633  Plus proprij addiderat decoris) clamore diserto
3.634  Ingeminans, vulgi ad

3.645  Spes animos: aduersa ruunt in fata, sequentûm
3.646  Quo neque vim fugerent, cursu. Hìc demergere vitam,
3.647  Et vitae miseros vnà demergere casus
3.648  Fas erit: hic portus curis, haec meta laborum.
3.649  Salue optata palus. Sic illi, et triste subibant
3.650  Iam littus, peritura cohors. Sed, parcere mitis,
3.651  Aequius ignaris, quàm, quod per fata vouerent,
3.652  Auxilij genus vnda

venientûm, corpora notas
3.657  Praecipiti hinc, illinc saltu vibratis in vndas;
3.658  Vos rabiem miseris infixam, aegrosque dolores,
3.659  Ac lethi stimulos fluctu mersiftis eodem.
3.660  Hoc satis, haec Leporum gentem seruauit imago.
3.661  Mirantur, subitò refugas, seque esse timori,
3.662  Attolluntque animos. Iam non postrema videri
3.663  Sors sua: quaesitae iam deferuescere saeuus
3.664  Mortis amor:

Aemilij non pontis ab aggere mittes
3.741  Danmatum caput: immodici quòd copia luxùs
3.742  Haud superet, vanis sed parcens sumptibus, intra
3.743  Naturae positos cogaris viuere fines?
3.744   19. Vnde haec, foemineis vel sensibus inficianda,
3.745  Mollities? An dissimili tibi pectora finxit,
3.746  Et reliquis natura luto Mortalibus? An te
3.747  Ex florum succis, aut illo condidit, aether
3.748  Quo

alteriusque Boni, quàm caetera laetum
3.812  Efficiat praesens implendis copia votis?
3.813  Omnia naturae cur praemia, donaque Diuùm
3.814  Additus exiguae cladis corrumpat amaror:
3.815  Nec magis haec sociâ sese dulcedine tingat?
3.816  Vnicus an lolij suffocat Gargara culmus?
3.817  Tota perit laeso Gauri vindemia botro?
3.818  Hesperidum syluis aut si felicibus vnum
3.819  Aura nocens pomum

mutare sago, castrisque penates
3.1065  Imperat: vt, saeui per honesta pericula Martis,
3.1066  Noscendum famae se praebeat, eximijsque
3.1067  Testetur genus, ac tollat sublimiùs ausis?
3.1068  Haec tua conditio: sic et tibi maximus author,
3.1069  Vincenda obijciens discrimina, consulit. An tu
3.1070  Vbera setosis etiamnum ducere labris,
3.1071  Inque sinu gerulo semper, ceu bimulus infans,

ipsa et nomina mutet
3.1136  In melius: geminaeque adeo discrimine sortis
3.1137  Funditus humanis sublato e rebus, iniqui
3.1138  Nil superet, nil non felix et rite secundum.
3.1139  Si tamen infirmam minùs haec sapientia mentem
3.1140  Alleuat, aethereoque licet decreta Parenti,
3.1141  Tristia pergis adhuc lugendaque fata vocare;
3.1142  Ast aliâ, vitae in medio quae sensibus ipsis,
3.1143  Contrectanda patet,

hospes,
3.1169  Mutua det Poenis solatia cladibus. Immo
3.1170  Acrior vt redeat, quos et iam fugerat, vltus
3.1171  Hostes, Romuleo Consul moriatur in ostro.
3.1172  Hanc Marij sorten quisquam putat? Haec Hominis sors
3.1173  Perpetua est. Luctus, alternaque gaudia vitam
3.1174  Diuisere sibi: iamque haec, iam protinus illi
3.1175  Temporis orchestram repetunt, nec, qui modò lapsis
3.1176  Vultus erat,

fugerat, vltus
3.1171  Hostes, Romuleo Consul moriatur in ostro.
3.1172  Hanc Marij sorten quisquam putat? Haec Hominis sors
3.1173  Perpetua est. Luctus, alternaque gaudia vitam
3.1174  Diuisere sibi: iamque haec, iam protinus illi
3.1175  Temporis orchestram repetunt, nec, qui modò lapsis
3.1176  Vultus erat, vultum esse sinunt labentibus horis:
3.1177  Continuatque suâ semper diuersus in orbem
3.1178  Circumagi

mens aegra dolet; cur, fine malarum
3.1223  Proposito, non aequa ferat solatia? Tristi
3.1224  Gaudia quae luctu breuitas confundit, amaros
3.1225  Cur nequeat miscere pari dulcedine luctus?
3.1226  Pauca sub haec, mortale quibus componitur aeuum,
3.1227  Horarum segmenta, manet nos altera, longè
3.1228  Occiduas egressa vices, arctataque nullis
3.1229  Limitibus, nullis obnoxia casibus aetas.
3.1230  Quìd Superis

[b] Quintil. lib. I. Cap. 10.
3.1370  Pythagoras medico potuit compescere cantu.
3.1371   43. Sed tamen haec, laesis extrinsecus addita fibris,
3.1372  Haud par fragendo penitùs medicina dolori est.
3.1373  Sopierit crudum potiùs, quàm deleat hostem:
3.1374  Et breue suspensi certaminis interuallum.
3.1375  Non

integra feret mansurae gaudia pacis.
3.1376  Sola igitur praesens animi fidumque leuamen
3.1377  Rebus in aduersis Ratio: conuellere sola
3.1378  Indomitos imo poterit de pectore luctus.
3.1379  Numinis haec sacrum munus, panaceaque, nullam,
3.1380  Non facilis pepulisse luem: hac immania quaeque,
3.1381  Veriùs, Herculeae ficto quàm robore clauae,
3.1382  Monstra cadunt: Phrygij haec mirabilis illa tyranni

luctus.
3.1379  Numinis haec sacrum munus, panaceaque, nullam,
3.1380  Non facilis pepulisse luem: hac immania quaeque,
3.1381  Veriùs, Herculeae ficto quàm robore clauae,
3.1382  Monstra cadunt: Phrygij haec mirabilis illa tyranni
3.1383  Dextera, felici in pretium quae vertere tactu
3.1384  Vel silices, dumosque, ac rerum asperrima nouit.

vocandus inops, cui par opulentia votis
4.50  Contigerit. Non sive Midas, seu latiùs ipse
4.51  Possideat Plutus. Contentus viuere paruo,
4.52  Rebus et exiguis aequalia fingere vota
4.53  Si potes; haec tibi prae manibus iam copia: sortis
4.54  Iam nihil ad cumulum superest: sub paupere tecto
4.55  Terrarum late dominos, rerumque potentes
4.56  Diuitijs superas. Inopes causatiùs illi
4.57  Se doleant,

inopem; ditem subitò mens aequa refinget.
4.70   4. Pauperiem quereris. Fundorum aurique paratu.
4.71  Nempe cares. At mentis opes, sapientia, virtus,
4.72  Ingenium, moresque adsunt. Quàm rara supllex
4.73  Haec homini, quàm non pretij vulgaris aceruus?
4.74  Ergo queat fului locupletem Summa metalli
4.75  Fingere; non animi valeant tot munerà, nullis
4.76  Munera Achaemenidûm gazis venalia regum?
4.77   5.

in parte reponit
4.126  Laetitiae. Volucri delabitur ocyor amne,
4.127  Singula perque perit cursim momenta voluptas:
4.128  Quae fuit, haud superest; quae praesens, ordine eodem
4.129  Iam fuerit. Digna haec lacrymis si fata videntur;
4.130  Nunquam hominum generi; nunquam heu non flere vacabit;
4.131  Ceu nouat illa suas nullo non tempore mortes.
4.132   9. Sed neque Fortunam contra sit iustior irae

illa suos, rerum vilissima, census:
4.151  Cur reliquos fructus, melioraque, prodigus vltro,
4.152  Ad cumulum damni abîjcias tu munera, dulcem
4.153  Laetitiam, sophiaeque iubar, cordisque vigorem?
4.154  Haec hominum felix possessio, quam sibi recta
4.155  Mens parit: hanc, duri quaevis iniuria fati
4.156  Externas populetur opes, sit cura tueri.
4.157  Magnanimi exemplo est virtus Stilponis ab hoste [a]

rerum eripuit praedo, eripietve mearum.
4.164  Quae priùs obtinui, vel nunc intacta supersunt.
4.165  Scilicet incoctam generoso robore mentem,
4.166  Sublimesque animos, et docti pectoris artes,
4.167  Haec sua vir sapiens rabatur: caetera, sortis,
4.168  Quae, breue depositum, nunquam Stilponis in aere
4.169  Duxerat, haud ablata sibi, sed reddita sorti
4.170  Credebat Dominae. Parili ratione cauendum

te proscripsit ab omni?
4.188  Res habeat sibi rite suas: discatque, vicissim
4.189  Se sine, posse tuis hilarem te viuere rebus.
4.190   11. Haud mihi pro magnis Fortunae praemia, sensu
4.191  Nec nimio leuis haec animum iactura moueret,
4.192  Alter ait. Thalami at sociam, dulcesque requiro,
4.193  Altiùs impacto confossus vulnere, Natos:
4.194  Heu Natos, sociamque tori, quos dura supremùm
4.195  Coniugis, et

iubens, cippo sine munere, dulcem
4.255  Vulturibus praedam statui, rabidisque Moossis.
4.256  Si Cynicum tamen, agnati, veteresque sodales,
4.257  Auderent rabido contingere dente Molossi.
4.258   16. Illud ad haec possis, sapiens, tibi dicere: Quid, si
4.259  Contigerat Natos fesso succedere patri
4.260  Incolumes; ideone domus, se stripe recenti
4.261  Vsque nouans, longae nesciret damna senectae?
4.262  Seriùs,

Socratico fòrs quisquam de grege, vultùs,
4.455  Incesùsve tui ad speciem, subriserit. An tu
4.456  Eripias splenem sapienti? Turpe, doloris
4.457  Vnde procul morsus, leni praecordia tactu
4.458  Vellicat: haec illis dedit irritamina blandi
4.459  Pruritùs natura. Aliquid si tale notauit
4.460  Vel sapiens; quid mirum, humani conscia sensùs
4.461  Ingenito sua prodiderit quòd pectora motu?
4.462  Num pro Sileno

tantulus hostis
4.513  Quam dederit, palmam. Quis enim Mauortius heros,
4.514  Hostili male compositam quòd in aequore fudit
4.515  Agricolûm turbam, titulos deposcat, et arcus,
4.516  Digneturve suis haec annumerare triumphis?
4.517  Annibalem si quem, si Pyrrhum Marte cruento
4.518  Perculerit: bimaris si moenia celsa Corinthi,
4.519  Cadmeasve solo victor deiecerit arces;
4.520  Tunc sibi mansurum

magno spernenda ad talia nisu
4.551  Indigeat? Vanum es, vanum, Sapientia, nomen,
4.552  Si minùs ad curas animo fers roboris, auri
4.553  Quàm scelerata sitis, vetitaeque libidinis ardor.
4.554   30. Ridenda haec igitur verborum spicula. Curae
4.555  Plus alij medicaeque manùs fortasse requirant,
4.556  Quos scelus, et grauior peperit violentia, luctus.
4.557  Nempe, ais, haud, intra fatuas iniuria voces

plagas inflixit, easdem
4.604  Ipse tibi, prono seu scalas vertice mensus
4.605  (Auertant Superi); incertas seu fortè per vmbras
4.606  Postibus offendens caput, aduersoque tigillo,
4.607  Indideras; misera haec durae ludibria sortis.
4.608  Irarum vacuus, sedato et pectore ferres.
4.609  Cur igitur, petulans hominum violentia si quid
4.610  Tale pati cogit; minùs arbitere ferendum?

in miserum confestim nascitur Infans
4.735  Exilium, longè cognatis deuius astris.
4.736  Vnica, si nescis, Mortali Patria caelum est:
4.737  Illic certa domus, generisque exordia nostri.
4.738  Quid refert, haec, illa colas an littora? Quovis
4.739  Tantundem Superi terrarum cardine distant.
4.740  Exilium mutare tibi, haud indicere possunt
4.741  Hostes, haud patrio te pellere longius axe.
4.742   40. Exul es.

ac Gyarae scopulis, includere? Trunci
4.770  An sumus arborei, quorum qua quilibet egit
4.771  Radices primùm tellure, senescit eâdem?
4.772  Sint alijs aliae gignundis stirpibus orae
4.773  Felices: oleas haec educet; altera linum
4.774  Plùs amet: haec Cereri respondeat; illa Lyaeo:
4.775  Nulla hominum generi tellus non hospita, nullos
4.776  Non illi tractus voluit Natura patere.
4.777  Si plures numerare

sumus arborei, quorum qua quilibet egit
4.771  Radices primùm tellure, senescit eâdem?
4.772  Sint alijs aliae gignundis stirpibus orae
4.773  Felices: oleas haec educet; altera linum
4.774  Plùs amet: haec Cereri respondeat; illa Lyaeo:
4.775  Nulla hominum generi tellus non hospita, nullos
4.776  Non illi tractus voluit Natura patere.
4.777  Si plures numerare domos, et praedia pulchrum
4.778  Ducimus; vna

4.842  Iudicijs nullo causam non tempore dicant:
4.843  Omnibus exemplum venturi gentibus aeui
4.844  Magnanimae ferar vt mortis, labemque sepulto
4.845  Haesuram cineri, et fatis opprobria demam.
4.846  Haec adeo recolens, indigni tu quoque duras
4.847  Supplicij solare vices: sique aspera ferre
4.848  Angit; at innocuum, releuet saltem, aspera ferre.
4.849   45. Sed neque concretis aeternùm sordibus horrens,

volitare gradu; iam legibus orsa
4.1013  Pierijs, nexuque pedes vincire decoro?
4.1014  Aerios famae strepitus, ventosaque vulgi
4.1015  Murmura quem Ratio docuit contemnere, norit,
4.1016  Nesciat haec, minimo sanè in discrimine ponet.
4.1017   52. Heu quibus incassum studijs mortale fastigat
4.1018  Se genus! In reliquas si quantum temporis artes
4.1019  Consumpsise iuuat, medicandos pectoris aegri

in verba pudorem.
4.1041  Quod petimus, certis facies tua vocibus vltro
4.1042  Eloquitur, peragitque vices sermonis imago.
4.1043  Rem teneo, licet ipse neges. Hic nempe nigranti
4.1044  Concretus Meroe color, haec tubercula frontis,
4.1045  Necnon phyctaenis atque exanthemate rubro
4.1046  Corrosae nares, breuior mensura sinistri
4.1047  Tum pedis, et scapulae gibbi appendice tumentes,

gibbi appendice tumentes,
4.1048  Cur tibi displiceas, faciunt, cur ora December
4.1049  Vestiat, imbriferâque oculi se Pleiade soluant.
4.1050   54. At videsis, toto quàm tramite deuius erres.
4.1051  Haec eadem tibi laetitiam suadere, bonosque
4.1052  Debuerant vultus. Si tetrica namque dolori
4.1053  Est facies; torui cur hanc impensiùs atrâ
4.1054  Nube supercilij horrifices? Neque sedulus omni,

Sen. de Ira lib. 3. c. 22.
4.1077  Degeneres famae vultus. Quis posthuma tanti
4.1078  Censeri doleat pars agminis? Euge: Vetustas
4.1079  Haec tibi nunc memoranda offert exempla: futuris
4.1080  Exemplum fòrs ipse olim memorabere saeclis.
4.1081   56. Turpis es. Haud tibi, sed populo. Res ista videntûm.
4.1082  Nec sua formoso blanditur

nisi sanae mentis, Amicos
4.1095  Inuenies: socio quisquis tibi foedere iunctus
4.1096  Haeserit, haud fluxum formae vernantis honorem;
4.1097  Virtutem, mores, animum, te diliget ipsum.
4.1098   58. Turpibus haec sunto solatia. Restat amicâ
4.1099  Nunc fouisse manu, lentis quos cedere morbis
4.1100  Crebra valetudo, gelidus praecordia circùm
4.1101  Sanguis, et exhausto tenues in corpore vires
4.1102  Sorte sua

tepefactam caede Medusae,
4.1381  Horridior pestis, Cyllenida sentiet Harpen?
4.1382  Nil opus. Ex ipsis praesens medicina venenis
4.1383  Ad virus fatale fluit. Quos hactenus hostes
4.1384  Pertulimus, cuncti haec sociant in praelia vires,
4.1385  Cuncti armis opibusque iuuant. Si namque Malorum,
4.1386  Quêis adeo humani series circumfluit aeui,
4.1387  Spremus mitisque venit, Mors, terminus; illa
4.1388  Qui

omnia monstris,
4.1400  Vorticibus, scopulis: nusquam non multa Charybdis,
4.1401  Scyllaeaeque canes, et concurrentia saxa.
4.1402  O penitùs sortisque suae, vrgentumque Malorum
4.1403  Immemores, quibus, haec inter discriina, Parcae
4.1404  Plùs nimiò celeres, et portum tangere poena
4.1405  Ducitur, haud poenae requies, optandaque finis.
4.1406   74. Bistonidae meliùs, dilectae funera prolis [a]

optato iam proluet haustu:
4.1469  Inque suo syncera bibens, immensaque fonte
4.1470  Gaudia, perpetuum pascet laetissima, nunquam
4.1471  Non auidi, nunquam non pleni, cordis a amorem?
4.1472   77. Me certè haec animo reputantem abrumpere nexus
4.1473  Ocyùs inuisos, pigrique morantia claustra
4.1474  Corporis, et tantae iamdudum accedere sorti,
4.1475  Flammeus, haud capiens sese, vinclisque teneri

4.1513  Mactetur votis, qui te flagrantibus vsque
4.1514  Sollicitus studijs vrget, venatur, anhelat:
4.1515  Cui tu primus amor, spes vnica, summa voluptas?
4.1516   79. Culpa sed vltrices, reor, haec stimulauerit iras:
4.1517  Quòd, vitae curare lues dum molior, vnâ
4.1518  Non tulerim cunctis, ceu fas, ex morte medelam.
4.1519  Erraui, fateor: iamque, vt sis mitior, omnis
4.1520  Te luctùs morbique

iam tristia vota redegit)
5.148  Sic homini. Sed praecipitis compendia lethi
5.149  Muneris ille loco statuit, damnatque Ferarum,
5.150  Ceu mactare rudes, iras. Lasciuia tardi
5.151  Fúneris arridet virtus haec maxima, primus
5.152  Hic labor, et studium, Libitinae obtundere falcem,
5.153  Et, vitam quibus eripiat, suspenere mortem.
5.154  Mens adeo, brutum antêimus quo munere vulgus,
5.155  Nil super irato

5.306  In ferrum populos, florentia vertere regna,
5.307  Luctuque, et rapidis miscere tumltibus Orbem.
11  11. Nonne vides, vt stare negans exundet equorum
5.309  Impetus, haec simul in caecas vis lapsa medullas?
5.310  Ac neque iam scopuli, neque saeua ruentibus obstent
5.311  Flumina, quae veteres syluas, quae rustica tecta,
5.312  Dimidiasque rotant spumanti vortice rupes?

5.336  Tartareus Phlegeton superas in luminis oras
5.337  Euomuit: nostroque luto admouere sorores
5.338  Anguicomae, ne quid tellus differret auerno.
13  13. At quaenam aerijs haec turgida plausibus, inter
5.340  Illustres decorum phaleras, titulosque sequaces,
5.341  Admiranda Sui vulgo dispensat hianti
5.342  Lentiùs ingrediens spectacula? Fallimur? Ipsa
5.343  An laudum famaeque

quid opis Ratio, quaeque arma ministret,
5.537  Vltima nunc subit, et longè saeuissima, toto
5.538  Pectore diuulsam penitùs proscribere pacem,
5.539  Criminis admissi ante oculos feralis imago.
5.540  Haec illa est, hominum quae noxia corda, flagello
5.541  Vipereo insultans, Acherusia torquet Erinnys:
5.542  Haec rota, tergeminusque canis, iecorique renato
5.543  Penniger assiduus tortor. Quid plura?

diuulsam penitùs proscribere pacem,
5.539  Criminis admissi ante oculos feralis imago.
5.540  Haec illa est, hominum quae noxia corda, flagello
5.541  Vipereo insultans, Acherusia torquet Erinnys:
5.542  Haec rota, tergeminusque canis, iecorique renato
5.543  Penniger assiduus tortor. Quid plura? Manentis
5.544  Tartarus haec vitae. Proh dirum, triste, nec vllo
5.545  Non lethale magis fatorum vulnere,

5.541  Vipereo insultans, Acherusia torquet Erinnys:
5.542  Haec rota, tergeminusque canis, iecorique renato
5.543  Penniger assiduus tortor. Quid plura? Manentis
5.544  Tartarus haec vitae. Proh dirum, triste, nec vllo
5.545  Non lethale magis fatorum vulnere, vulnus!
5.546  Fidum alijs ratio solamen casibus: ipsâ
5.547  Ex ratione, qibus mentem crudeliùs angat,
5.548  Culpa trahit

magis fatorum vulnere, vulnus!
5.546  Fidum alijs ratio solamen casibus: ipsâ
5.547  Ex ratione, qibus mentem crudeliùs angat,
5.548  Culpa trahit vires. Alij nouere dolores
5.549  Interualla vicesque: haec iugi pectora letho
5.550  Conficiens, nullam roseae seu tempore lucis,
5.551  Siue per vmbriferae pacata silentia noctis
5.552  Sontibus indulget requiem. Vix languida serus
5.553  Lumina permulsit sopor;

5.691  Audiri celeres minimo irritamine questus?
5.692  Moribus his longùm concordi foedere iungi,
5.693  Rixarum expertem, nimiò plùs ardua virtus.
30  30. Sed neque si procul externa haec fomenta removit;
5.695  Tunc etiam caecos flammati pectoris aestus
5.696  Nesciest, ignauo cultu blandisque foueri
5.697  Artibus à primo quisquis consueuerit aeuo.
5.698  Nam, veluti nunquam tot desaeuire

sic corda virorum
5.706  Proxima foemineis, parilique eneruia luxu
5.707  Saepiùs, et causâ videas leuiore moueri.
5.708  Nil miseris non infestum, subitoque dolore
5.709  Turbandis validum. Quae corporis, haec eadem sors
5.710  Est animi. Solitos hyemem defendere tectis,
5.711  Nec caelum, nisi lene, pati, victumque diurnum
5.712  Delectu nimio, medicâque expendere lance,
5.713  Et seruare modum vitae, rerumque

Cic. 4. Tuscul. et Plut. de Liberis educandis.
5.771  Improbe, ait, si non animi flagrantior essem.
5.772  Quae saeuire Alios iubet indignatio, poenas
5.773  Haec eadem, prohibet me sumere. Pectoris impos
5.774  Ipse sui, officium male sumit herile. Furori
5.775  Nil liceat, iusto quia vult sibi plura licere.
35  35. Dissimulare etiam surgentem in pectore

42  42. Nunc, age, quid contra diuersum tegminis hostem.
5.869  Quaque veniferos ratione Cupidinis arcus
5.870  Effugias (Nulli fas tutum hìc fingere, nulli
5.871  Plùs, quàm securo, pugna haec metuenda) docebo.
5.872  Prima adeo laruam speciosi nominis, atrox
5.873  Qua tegit ingenium, ferali demere monstro
5.874  Cura sit. Heu quantâ respersit labe, quibusque
5.875  Opprobrijs castum synceri

pariunt quam fulgura, flammam
5.888  Syncero geminum quidquam arbitreris Amori.
5.889  Nil dispar adeo. Tenebris Phoebeia lampas
5.890  Congruerit citiùs, sapiantque aconita Deorum
5.891  Ambrosiam. Rabies haec perdita, caeca phrenesis,
5.892  Nesseum virus, coeni Camarina nefandi,
5.893  Exitium mentis, vitae pudor, halitus Orci.
5.894  Quid nobis heu verba damus? Compsisse decoram
5.895  Quid scelus in speciem

5.989  Nec gladiatorum crudli in gymnade tantùm, [a] Tac. de German. Primi in omnibus praelijs oculi vincuntur.
5.990  Sed magis haec animi blanda inter proelia, primos
5.991  Scito oculos vinci. Per lumina tritus in arcem
5.992  Pectoris est caeso iampridem ingressus amori.
47  47. Nil tamen obstruxisse fores has proderit

miscent:
5.999  Praecipuè in resouis Thymcleo actore theatris,
5.1000  Inter vbi choreas, blandùmque sonantia fila,
5.1001  Molles nequitiae, et casus referuntur Amantûm.
5.1002  Heu quot naufragijs famosa haec littora? Casti
5.1003  Quot iuuenes, primo quotque aeui in flore puellae
5.1004  Syrtibus his teneri puppiam allisere pudoris?
48  48. Adde parùm castos, Heliconia crimina, vates,

tineae poscuntur edaces
5.1056  Materiam; molli sic desidiosa veterno,
5.1057  Nec varijs operum studijs exercita, foedum,
5.1058  Quo miserè pereat, sibi mens producit amorem:
5.1059  Sic illam surdo caries haec improba morsu,
5.1060  Paulatim minuens, depascitur. Otia tollas;
5.1061  Continuò infracti periere Cupidinis arcus,
5.1062  Nec facibus vis vlla. Imbellem languidus vmbram
5.1063  Persequitur, mollesque

hìc poscent viridaria falcem.
5.1083  Quidquid agas, sat erit, dum ne nihil, otia pellat
5.1084  Dum labor, Idaliasque, fauent quibus otia, curas.
5.1085  Praecipuè Saeris musarum operare. Voluptas
5.1086  Haec simul illimi captam dulcedine mentem
5.1087  Imbuerit; nedum Veneris mala gaudia; sensum
5.1088  Vel dapis, et somni coget sibi cedere. Clauus
5.1089  Truditur vt clauo; docti sic entheus ardor

suffragia: quantis
5.1148  Artibus in vulgus se commendare laboret:
5.1149  Gaudia, spes, curas omnes ex illius ore,
5.1150  Iudicioque trahens. Phrygiâ quis Dauus ab hastâ;
5.1151  Patriciae titulum si turba haec indolis aufert?
5.1152  55. Sed neque votorum praestans, sua fortia facta
5.1153  Egregiosque ausus minimâ mercede rependi
5.1154  Qui ferat. Anne igitur non talis, maxima vitae

me vilis. Praestantior ambitus vrit,
5.1163  Metaque contento signatur celsior arcu.
5.1164  Sat praesens Deus, et Recti mens conscia. Vestram
5.1165  Nec sic reijcio, tanquam haud sit debita gestis
5.1166  Haec quoque nobilibus, famam: prensare caduca
5.1167  Sed pudet, agnatum Superis, caelique capacem.
5.1168  Sydera cur paleis mutem? Non astruit, aufert
5.1169  Eximio pretium merces indigna labori.

5.1192  Nec modus, vltro ipsas plaudentum, atque, Euge, Beatè,
5.1193  Clamantum voces quin exaudire putemus.
5.1194  58. At tu Socratico vigilantum haec somnia risu,
5.1195  Non secus ac, lepido vestit quos fabula socco,
5.1196  Pyrgopolynicas, ampullososque Thrasones,
5.1197  Excipias, hominum, gnarus, sua quemque morari,
5.1198  Caetera curarum segnem, ac

victricia signa tyranno,
5.1513  Fatalesque inferre aquilas: perge, auspicibus Dîjs,
5.1514  Extremas Asiae in latebras, Scythicosque recessus,
5.1515  Funditus Europâ auulsum, exturbare Memetem.
5.1516  Haec tibi sors decreta: tuis hanc gloria dudum
5.1517  Temporibus nutrit laurum. Iamque illa comantem
5.1518  Altior in syluam excreuit, maturaque tantis
5.1519  Laudibus augustam properat conscendere frontem.

6.5  In medium reuocor. Sacris attollere visa
6.6  Ex adytis caput, ipsa nouos Sapientia vati,
6.7  Plenius vnde trahant, docui quae caetera, pondus,
6.8  Augusto monitus Dea suggerit ore: tuisque
6.9  Haec, ait, appendix veniat suprema libellis.
6.10  Parendum Superis. Reflectite lintea, iussos
6.11  Neu pigeat mecum (breuis est via) tenere cursus,
6.12  Aoniae Comites. Illimi gurgite purus

decedere proris:
6.21  Nec magis aut Siculo latrantia monstra Profundo,
6.22  Aut concursurâ horrendos Symplegade fluctus,
6.23  Quàm comitum tot vela, ducemque horrescere turbam.
6.24  Ambiguis igitur (prima haec oracla) regendum,
6.25  Tranquillae cui pacis amor, se credere vulgi
6.26  Sedulus auspicijs caueat: neque rectius illud,
6.27  Errantûm quod plura notant vestigia, dulcem
6.28  Ad metam sibi fingat iter.

fas versum atque nefas, dira vndique bella,
6.48  Furta, dolos, caedes, periuria, nilque relictum
6.49  Exitij: infandis erroribus omnia latè,
6.50  Omnia vesano scelerum confusa tumultu.
6.51  Haec Hominum cerni studia: his temeraria passim,
6.52  Consilijque expers iactatur vita procellis.
6.53  Nec timor in tales socium descendere fluctus,
6.54  Cum liceat tuto secretum e littore foeda

6.185  Vilibus in pannis infantia vagijt? Illi
6.186  Ingenium velox, perque omnia fusile; crassam
6.187  Cum praeter, nil contigerit mihi pingue, Mineruam?
6.188  9. Ilicet haec hominum totam dementia vitam
6.189  Turbat agens. Propriae detrectant gaudia sortis,
6.190  Quidquid abest celeres mirari, et fingere maius.
6.191  Dumque Alios prae se censu potiore beatos
6.192  Quisque

miseri! Quos, si sani pars vlla maneret
6.198  Pectoris, inuersa penitùs ratione decebat
6.199  Sola suae laetos compendia, sola vicissim
6.200  Externae sortis meditari incommoda: quòdque
6.201  Haec procul; illa adsint, meritas persoluere grates.
6.202  10. Nam quae viuendi ratio tam prospera, nullo
6.203  Temperet vt luctu sua gaudia? Dulce triumphi
6.204  Optandumque decus: quanto venale

Fige trabali
6.283  Propositum clauo: quaevis oblata repente
6.284  Ne species discordem animum nouitatis inani
6.285  Abripiat lenocinio, et per plurima verset.
6.286  Stultorum haec exempla, nihil constanter amare,
6.287  Nulli haerere diu studio, quae nuper anheli
6.288  Quaesierant, rapido mutati pectoris aestu
6.289  Iam fugere, et, subitae quòcunque cupidinis aura

extremo nascentis ab ordine Mundi
6.343  Ad sua perpetuis deducere tempora fastis
6.344  Historiam meditans. Operis libamina prima
6.345  Sumpserit; extemplo Ciceronem, et rostra, forumque
6.346  Plùs probat: haec pariter mox damnaturus eâdem
6.347  Ingenij leuitate, sibi constare negantis,
6.348  Eque alio sine more aliud, sine fine sequentis.
6.349  17. Sic noua, continuis vicibus subeuntia, totam

placidus vitae qua nititur ordo:
6.397  Nil adeo vt subitâ nimiâque cupidine praeceps
6.398  Instituas, neu te violens in rebus agendis
6.399  Impetus abripiat, ratio sed prouida ducat.
6.400  Phoebeas haec nempe rotas imitata quietos
6.401  Continuat nunquam diuerso tramite cursus;
6.402  Ille sibi discors, Libycâque incertior vndâ,
6.403  Quò fluit, inde celer refluit, variosque per aestus

libuitque auidum expleuisse furorem?
6.482  En, quales breuis illa tulit vesania fructus.
6.483  Exul, inops, vagus, assiduis terroribus aegram,
6.484  Ac longo similem letho traducere vitam
6.485  Cogeris. Haec olim cautus, prudensque Futuri
6.486  Spectasses; vacuus curae, et discriminis expers,
6.487  Inter amica Soli natalis gaudia, laetos
6.488  Cum gnatis ageres, charisque sodalibus annos.

6.600  Falce premens vmbram; nunc tecum, Bacche, maritans
6.601  Vlmosque, platanosque: et iam plantaria sulcis,
6.602  Iam noua inutilibus committens germina ramis.
6.603  Rusticus ast opera haec, sudans seruiliter, vsque
6.604  Sub noctem roseae profert a limine lucis:
6.605  Nec tempestiuâ requie dispungere curas
6.606  Improbus, aut festis nouit cessare diebus:
6.607  Non nisi regales cum

6.685  Respicerem, populi si praetor, iudicis aut si
6.686  Fungerer officio. Quìd nunc aliena capessam
6.687  Munera? Fac ringar; bilis tamen irrita. Summus
6.688  Caelicolûm iustis haec aspicit omnia Rector
6.689  Luminibus. Tanti Priuatum iudicis iras
6.690  Praeripuisse nefas. Sua cûique negotia sunto:
6.691  Conandum mihi rite meas absoluere partes.

iras
6.690  Praeripuisse nefas. Sua cûique negotia sunto:
6.691  Conandum mihi rite meas absoluere partes.
6.692  34. Credere vix possis, quantam irarumque dolorumque
6.693  Haec animo excindet sapiens incuria syluam.
6.694  Eheu, cur Nostri immemores per proxima vano
6.695  Huc, illuc rapimur visu? Ceu pyxide clausos
6.696  Tunc solùm rediuiuae oculos inducere fronti

Ergo nocet, quid agant Alij, scrutarier: at non,
6.707  Felices vt agant, pariter curare nocebit:
6.708  Maiori quin nulla animum dulcedine complet,
6.709   Ac pulsis Inopum quae cladibus orta, voluptas.
6.710  Haec igitur primas inter sit cura, virili
6.711  Humani causam generis pro parte tueri,
6.712  Quae mala quisque subit, communia ducere, flentûm
6.713  Aerumnas lenire, aegro huic solatia ferre,
6.714  Illius

Xenophon de instit. Cyri lib. 3. 4. et 8.
6.727  Cum domito spolijs diues remearet opimis;
6.728  Quàm, socios inter fausti cum praemia Martis,
6.729  Largus opum victor, diuiserat, haec sua fassus,
6.730  Quae daret, his auctum sese ornatumque videri,
6.731  Auctior vnde aliquis comitum atque ornatior iret.
6.732  Nec, qui Cecropijs Auroram terruit armis, (c)

et longè ante alios iucundior vnus
6.802  Fortunae praestantis honos, benefacta per Orbem
6.803  Spargere, felices facere, instaurataque vitae
6.804  Auspicia, et melius miseris procudere fatum.
6.805  Haec caelo meritos heroas gloria tollit:
6.806  Haec regum est propria, hae vel Numine digna voluptas.
6.807  38. Omnibus atque vtinam hic sub pectore nobilis ardor
6.808  Viueret. Vt subitò venae

praestantis honos, benefacta per Orbem
6.803  Spargere, felices facere, instaurataque vitae
6.804  Auspicia, et melius miseris procudere fatum.
6.805  Haec caelo meritos heroas gloria tollit:
6.806  Haec regum est propria, hae vel Numine digna voluptas.
6.807  38. Omnibus atque vtinam hic sub pectore nobilis ardor
6.808  Viueret. Vt subitò venae melioris in aeuum
6.809  Aspera deterso remearent

hìc spumare latex. Circùm vndique festas
6.844  Implexae manibus Charites, blandique Lepores
6.845  Exercent choreas: plaudentibus vndique circùm
6.846  Nectarei volitant Risus, et Gaudia pennis.
6.847  Haec nobis iam meta: huc remi, et carbasa toto
6.848  Accelerent nisu: nil iam debere procellis,
6.849  Nil pelago superest: tam dulci in littore proras
6.850  Perpetuò religandum. O cordis plena voluptas!

aemula census;
6.866  Nil satis, immenso vacuum dum Numine pectus.
6.867  Nam neque plena quies votis, integra Bonorum
6.868  Obtigerit ni Summa; nec, extra Numinis alueûm,
6.869  Haec alibi iunctis fas confluere omnia riuis:
6.870  Hostili cum se excludant infensa vicissim
6.871  Dissidio: vix vt quodquam sit prendere, multis
6.872  Interea ni posthabitis longèque relictis.
6.873  Omnia

enarrabile munus
6.935  Apposuit: totumque homini, post omnia, sese
6.936  (Nulla quod ausa forent, vtcunque capacia, vota
6.937  Poscere) inexhausto profudit amore. Nec illum,
6.938  Nominibus tantis, perque haec tibi pignora nexum,
6.939  Pleniùs esse tuum, quàm sis tuus ipse, fateris?
6.940  44. Hinc adeo, nemo cum nos impensiùs illo
6.941  Alter amet; noua se ratio,

aethereum quo pectus anhelat,
6.945  Mutuus ex toto calor est. Da Thesea, da, quem
6.946  Eurialus Niso, Pyladi praeponat Orestes:
6.947  Quisquis erit, cum plura simul cogatur amare,
6.948  Iamque sibi haec animi partem, iamque illa requirant;
6.949  Haud vni, quantus demum est, se impendet Amico:
6.950  Sic hominis mens, sic illam sua limite curto
6.951  Includit natura. At non et maximus Author

communia. Noscere promptum
6.973  Vnde etiam, quanto reliquis discrimine praestet,
6.974  Aeternum primumque Bonum qui respicit, ardor.
6.975  Nempe alibi, laetis coeant cum tristia, parsque
6.976  Saepiùs haec illam praeponderet; amplius aegro,
6.977  Quàm gaudî, maeroris adest vectigal Amanti.
6.978  Ilicet infelix, cumulo crescente Malorum,
6.979  Cum sua vix portet, damnatur et illa subire,

sat caelo spectari Hyperiona: tantas
6.1045  Aetherei fulgoris opes, tot splendida lucis
6.1046  Argumenta suae ipse oriens obnubilat vnus.
6.1047  Haud secus, aeterni veniens ab imagine Solis,
6.1048  Discolor haec mundi species mirantia grato
6.1049  Lumina suspendit visu, dum maximus author,
6.1050  Et Pulchri fons omnis abest. Sese ille videndum
6.1051  Praebeat, innatis quantus fulgoribus ardet;

nec tu
6.1057  Fascibus ambiris iam, Iuppiter: vna renidet,
6.1058  Vna animum summi praesentia Numinis implet.
6.1059  48. Felix, cui medias terreni carceris inter
6.1060  Haec tenebras exorta dies: qui lucis auarae
6.1061  Occiduum iubar, et sublustri in nocte micantes
6.1062  Astrorum radios diuino sole rependit:
6.1063  Furatusque oculos scenis pereuntibus, vnum,
6.1064  Limite

qua olim gloriabatur, serò tandem, vt noxiam, deuouit. Succedunt postremò eâdem ab radice, pullulantes animorum teterrimae pestes, arrogantia, vecordia, crudelitas, communisque iuris impatiens, et nihil sibi vetitum ferens libido. Haec autem omnis Fortunae indulgentis malignitas à contrario luculentiùs ostenditur: compositâ cum infelicibus praesentis aeui diuitijs, innocentiâ et securitate, quae veteris aureae aetatis pauperiem beauit. Quâ occasione indignatus Socrates, rem adeo noxiam

amittimus. Hinc adeo, ceu ritè probatum, colligitur, fortunatos homines, quantâcunque in externarum opum affluentiâ, maximâ laborare domesticae pacis inopiâ, vtpote quae nonnisi praestantissimis, maximèque certis innititur Bonis. Haec igitur Bona, contemptis fortuitis, Euthymiae studioso quaerenda, immo, vt veriùs loquamur, fruenda, cum vltrò se ingerant, intraque animum ipsum nascantur, nec alio, quàm nostrae voluntatis, emenda sint pretio.

vel idoneam euicimus; sic nullam deinceps fortuitorum violentiam Malorum eidem labefactandae parem esse euincamus. Neque tamen propterea opus ducimus, ad splendida de huiusmodi Malorum ingenio figmenta confugere: quasi nullam nocendi per se se vim habeant, sed tota haec ipsis, caeteroqui insontibus, ab inani hominum opinione affingatur. Illud potiùs, tanquam propositionis allatae fundamentum statuimus, magnam humanae menti vim esse ad externos sibi casus tristiores asperioresque reddendos: quòd in ipsis nimirum malignitatem

casus tristiores asperioresque reddendos: quòd in ipsis nimirum malignitatem seu falsam effingat; seu veram amplificet: seu, quae admistis (vt semper contingit) Bonis mitigatur, pura, et à meliori parte seiunctam concipiat: adeoque, qui haec mentis vitia sapienter correxerit, posse illum ita externorum Malorum acerbitatem lenire, vt nihil tranquillitati suae obsint. Id porrò perspicuè comprobari videtur dissimillimo animi habitu, quo diuersi eosdem saepe casus excipiunt, alij ad extremum maerorem

Propositae modò rationi noua lux additur tum illius exemplo picturae, quae diuersas diuerso è latere spectantibus imagines reddit; tum praegnantium foeminarum, quae, quas animo species concipiunt, eas teneris saepe foetibus solent imprimere. Iamuero haec mentis peruersitas, fortuitos aduersùm se casus opinione suâ roborantis, nusquam manifestiùs elucet, quàm in solicito eorumdem absentium timore. Quid enim tunc externi vim infert? Quidue animum, nisi ipsemet animus, fodit? Reprehensio eorum stultitiae, qui

torquendi artem et vnus inuenerit, et in eos, quos sibi obnoxios habet, continenter exerceat. Perpensâ iam illius immanitate, facilis, et nulli non obuia ad eam retundendam praxis proponitur: si nimirum, cum anxia futurorum cura pulsare animum coeperit; haec nobiscum ritè agitemus: primò, nihil Mali adesse in praesentiâ, quod vel corpus, vel animum premat. Cur igitur angamur potiùs Malis, quae absunt; quàm fruamur Bonis, quae suppetunt? Secundò, licet multa possint aduersa euenire; incertum tamen esse, an sint

ex nostris alia facultatibus suppetunt: neque enim quisquam adeo calamitosus; vt nihil siue externi, siue interioris Boni possideat, quo suum oblectare animum in doloribus possit. Cur igitur Mali amarities huiusce possessionis suauitatem corrumpat: nec potiùs illius haec aegritudinem iucunditate suâ temperet, ac mitiorem efficiat? Adde, quòd non in Bonis duntaxat, quae possidemus; sed in ipsis Malis, quae patimur, fomenti, et solaminis plurimum ad ea aequiùs toleranda reperire fas est: cum praesentis aeui Bona, atque Mala ita

Neque obstat, quòd seueriùs aliquando de hominibus consulat: cum patris erga filios amor non in blanditijs solummodo; sed saepe, ac plùs etiam in durioribus imperijs eluceat. Neque item, quòd vtilitas saepe nulla cernatur, cuius gratiâ haec, aut illa de nobis decernat. Satis quippe ad omnia pacatissimè excipienda esse potest, illius benignitatem, ac sapientiam exploratam habere, quae, Medici peritissimi instar, opem ferre vel remedij rationem ignorantibus nouit. Quamquam neque nos ipsos omnis

tam gloriosos labores perferendi merces: et iustissima Deo eosdem imponendi sint ratio? Sacer amoris iustissimi ardor, quo voluntas impulsa supremo Regnatori, et Parenti se omnino moderandam, quàque libeat ducendam permittit. Et quidem haec diuinae voluntatis nota, quibuslibet in euentis ritè obseruata, nedum Mala vt moderatè feramus; sed vt nihil etiam, quod subire compellimur, malum, atque noxium ducamus, persuadet. Si quis tamen adhuc mentis infirmior vel ea, quae summi Parentis arbitratu acciderint, tristia pergit, et

ratio ex iracundiae inutilitate desumitur, vt quae nullum prorsus vulneribus ferat leuamen. Quin è contrario natiuam illorum acerbitatem, quam animi fortitudo, et patientia solet minuere, agitando, premendoque vehementiùs irritet. Haec itaque in promptu habenda solatia: his quasi armis cum Fortunâ pugnandum: quae ita illius ictus retundent; vt tranquillè iam pacatèque, et citra animi perturbationem excipi possint. Innuuntur et alia doloris fomenta, vt literariae occupationes, amoeni

vis, atque furor describitur: initio ab Irâ desumpto, eiusque violento, ac praecipiti ingenio palàm ostenso. Vnde pronum colligere, quàm tristis, et miserandus sit animi habitus, qui tam impotenti se Furiae permiserit. Confirmatur haec animi perturbatio horrendis, et insanissimis motibus, quibus ipsummet Iratorum corpus agitari consueuit. Adduntur barbarae caedes, prouinciarum excidia, suppliciorum ingeniosa, et plusquàm ferina crudelitas, idque genus teterrimi effectus, in priuatam,

aeger, ac quietis ignarus huiusmodi hominum animus sit: dum famam per tot expetitam labores, et in qua omnem vitae fructùm constituunt, adeo sibi curtam contingere; contra verò iniquis hominum iudicijs, quae, tanquam extrema suppliciorum, formidant, assiduè notari se sentiunt: nec vllam aut haec prorsus vitandi; aut illam plenè assequendi, vel si rumpantur, rationem aspiciunt? Praesertim verò cum eum scopum à suâ sibi Ambitione propositum habeant, vt non quamcunque solùm referant gloriam; sed neminem vel summorum hominum in eâ parem, atque aemulum

sit, vt genio interdum contradicere, durique aliquid, et cum natiuâ illius propensione pugnantis vltro ferre assuescamus. Non tamen existimandum ita haec à nobis praecipi, quasi vel nostrâ, vel humanâ quauis arte omnes omnino iracundiae occasiones amoueri posse arbitremur. Artis quidem, prudentiaeque opus est, quoad fieri possit, illas minuere; fortitudinis verò, et constantiae, quae praecidi nequeunt, viriliter sustinere. Quod vt fiat,

vincatur. Proderit primò meminisse, quàm foeda, et indecora sit irati hominis facies, quàm stultae voces, quàm turbulenti, et ridiculi motus: vt illius saltem foeditatis nos pudor contineat, ne, praeter Decorum furiosè bacchantes, irrisui spectantibus simus. Tum haec pugnae ratio tenenda, vllo ne dicto, factoque irae indulgeamus. Nam illam sustinere, vicisse est, cum nihil aliud quàm impetus sit, adeoque, nisi statim deiecerit hominem; breui morâ languescat, per se seque deficiat. Neque solùm conandum, ne aliquid ex Irâ,

ritè consilijs in diuersum traduci. Quae leuitas pluribus in exemplis describitur, primò Hominis loca mutantis. Tum mercatoris ad lucra, quae in periculo damnarat, statim redeuntis. Philologi demum iam haec, iam illa studia amplectentis. Huius porrò mutabilitatis origo ea posse videtur afferri, quòd homines in rebus, quas tractant, non verò in ratione eas tractandi suam quietem constituunt. Quocirca corrigendum eiusmodi errorem,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report