Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: m Your search found 818 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 736-751:736. Hesiodus; Zamanja,... . Hesiodi Ascraei opera, versio... [page pp9 | Paragraph | Section]
patriae semper fugientis ad oras
an prior? Plutarchus eum Homero dicit et gloria et tempore
proximum, nec Velleius multo aliter sentit, nec Philochorus et Xenophanes apud
Gellium. Suidas autem Homero posteriorem centum annis dicit, Solinus centum triginta,
Tzetzes quadringentis, et M. Tullius multis ante illum saeculis Homerum vixisse
arbitratur. Quare et Giraldius et Salmasius et Clericus et Dodvellus, et ipse
Fabricius,
aliique Homerum Hesiodo
Christum annis Cclxiii , et Homerus
iDccccvI pariter ante Christum vixit, quamvis Petavius, qui haec marmora videre non
potuit, eum dicat floruisse annis ante Ch. circiter M, et Harduinus (1) vero propius Dccccxx .
Quod discrimen profecto tenue est in tanta temporum antiquitate, praesertim si
animadvertamus, et illam particulam
est, et ab antiquo Pindari Scholiaste,
et ab Heraclide Pontico, et a Cyrillo, et a Iulio Caes. Scaligero, et ab aliis
multis, quos et Sextus Empiricus, et Tzetzes referunt, quibusque in primis L. Accius
poeta est accensendus, et Ephorus Historicus, et M. Varro ab A. Gellio commemorati.
Mitto iam ea, quae ipse Hesiodus de Arcturi apparitione in Operibus scripsit, quaeque
accidisse anno ante Ch. dccccliii
circiter debuere, inita a Ricciolio astronomica
Homeri Vita ; iuxta
quem, ait, eum mater Critheis pepererat. Notandum, Cumaeos dicere ojj.r\qisq caecos fuisse solitos. Hinc
fortasse tota de Homeri caecitate exorta fabula, de qua et M. Tullius vehementer
dubitat, et multo certe verisimilius est, eum ab artis excellentia, quam ab
infortunio cognomen invenisse. Quin et Hesiodi nomen Ttol^.
xai kgykirm Zetyvqoto etc. et Homerus Iliad. lib. xl habet similiter:
KqyeaTOLo Noro/o jSa^f/}] XoLtXotm TV7p\m etc. idest: Celeris Noti vehemente procella
verberans , queinadmodum scholia explicant et Strabo ipse; quamquam
Hesychius kpyko-rm Noroy contendat
lethalis erat haec aqua et hominibus et omnibus aliis animalibus.
Fortasse et opinio invaluerat, si quis cuiuspiam sceleris accusaretur coactusque
esset innocens illam aquam degustare, id
m
hoc carmine a poeta, et quid Pandora, quid
Prometheus, eiusque frater Epimetheus significent, Heinsio diligentius docendam
reliqui. Item an haec sint illa Hesiodi carmina de agrorum cultu tot laudibus ab
antiquitate celebrata, et de quibus apud M. Tullium Cato querebatur, serio opinor,
nihil in iis dictum de stercoratione; perinde quasi cetera omnia ad rem rusticam
pertinentia et ab eodem singulari studio, ut ea tempora ferebant, pertractata,
continerent. An Virgilius, quum gloriaretur
sunt, contentus fruare. Heic autem, postquam duas exhibuero
Elegias, quae in priori editione leguntur datae ad Iosephum Spergesium virum
nobilem multisque literis perpolitum, quarum una eidem opus dedicavi, altera
luctuosissimam acerbissimamque M. Theresiae Imper. semper Augustae mortem, quae
tum acciderat, deflevi, iampridem a Daniele Heinsio exaratum atque huic poemati
praepositum, quo difficile erat quidquam distinctius pressiusque conscribere,
argumentum tibi subiiciam, ut uno
69 scilicet omnes etc. Magnuni quidem
suppliciurn, ut
quis putet se tum gaudere maxime, quum prudens et sciens, queinadmodum Ioquitur
M. Tullius, in exitium ruit voluntarium.
70 sua damna sequentes etc. Pandoram
videlicet, quae
quid sit, imo potius quid cuique esse videatur, lege inter se dissi-»
quum etiam Gratiae eademque Suada suas contulerunt illecebras,
dolendum potius quam mirandum, ab hujusmodi monstro deceptum fuisse Epimetheum,
a quo vel prudentissimi homines decipi potuerunt, quotidieque capiuntur. Vide
sis etiam M. Garbitii explicationem allegoricam huius fabulae in adnot. ad
verbum Hjpa/crrov pag. 102 editionis Hesiodi Patavinae: quae tota fere in eo
est, ut ostendat hominis fuisse primum puriorem naturam; deinde lascivia mentis
abusam ingenio
343 Vsque sibi ad finem etc.
Supposititius a plerisque interpretibus habetur hic versus, indignusque Hesiodo
a Graevio ducitur. M. Tull. in Orat. pro
Cluent. sic habet: » Sapientissimum esse dicunt » eum, cui
quod opus sit veniat in mentem; proxime accedere il» lum, qui alterius
bene inventis obtemperet ». Livius
debuisset efferri, ego in
horas inque dies verterim poetice usus hac circumloquutione, is certe mecum
iniuste aget. Etsi enim non vocem, in qua haerent et Harpocration et Hesychius
et Proclus aliique Grammatici; vim tamen vocis, ut M. Tul
873 Quod si quis fuerit etc. Id non
placet: meliora illa, quae de amicitia et auctor Pythagoraeorum versuum et
M. Tullius docuerunt, quorum alter inquit, non esse odio habendum amicum
propter exiguum peccatum 5 alter vero, quae tolerahilia erunt, ferenda esse;
et hunc honorem veteri amicitiae tribui vult, ut is in culpa sit, qui
faciat,
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.