Your search found 19388 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 15025-15336:

LECTORI AB INTERPRETE REDDITA

Vetus est, amice lector idemque erudite, opinio jam usque ab Ennii Terentiique ducta temporibus, eaque et Italorum deinceps, et omnium cultarum gentium firmata consensu, eos litteris praesertim humanioribus prodesse plurimum, qui, quae praeclare aliena lingua fuere scripta, in aliam aeque recte transferunt, id est, res pulcherrimas paucis cognitas et exploratas intellectui plurimorum atque usui accommodant. Nam quum omne humanitatis studium duabus rebus maxime constet, exercitatione nimirum et imitatione, fieri nequit,

fieri nequit, quominus sit perutilis ille labor, quo et necessario stili elegantiam diligenter exercemus, et optimum exemplar, cujus tamquam formam scribendo exprimere conamur, aliis ad imitandum lingua conversum usitatiore proponimus. Sed quoniam plerosque viros summos vel ipsius rei difficultas, quae certe magna est; vel ipsa molestia, gravis profecto, in alienis semper insistendi vestigiis, decursu temporis ab hoc scriptionis genere avocavit, factum est, ut homines nec ingenio florentes nec satis litteris perpoliti hanc sibi arrogarint provinciam, eamque laudem, quae hinc olim a doctis

ipsius rei difficultas, quae certe magna est; vel ipsa molestia, gravis profecto, in alienis semper insistendi vestigiis, decursu temporis ab hoc scriptionis genere avocavit, factum est, ut homines nec ingenio florentes nec satis litteris perpoliti hanc sibi arrogarint provinciam, eamque laudem, quae hinc olim a doctis tantum viris ingenioque abundantibus petebatur, male vertendo corruperint omnem atque foedaverint. Quicumque enim poterat quidpiam a se ipso excogitatum proferre, malebat auctor, quam interpres haberi; qui vero per se ipse nihil valebat, aliena potius corrumpere amabat, quam

suavitatis? Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus, efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti videamur; et eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt, latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum) res interpretatas exhibeamus? Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam verborum venustatem persequamur, solumque animi, non aurium quoque

varietatem in Odyssea mireris necesse est. Equidem illam, quum sit fere tota in describendis Graecos inter Trojanosque atrocissimis praeliis, si immenso cuidam flumini saxa inter rupesque maximo cum fragore decurrenti comparavero, nihil alienum ab ejus natura me dixisse arbitrabor. Hanc vero, quae in varia Ulyssis itinerum errorumque per tot annos narratione versatur tota, fluvio aeque magno, sed tranquillo pacatoque cursu labenti similem dicere non dubitabo: ut mihi in utrumque poëma intuenti summus ille Graecorum poëtarum princeps Homerus videatur voluisse nobis duo genera epici

quodammodo tragica est, Odyssea pacatior. Sit ita sane, et Achilles furiosior, quam Ulysses. Illic caelum ac tellus, mare et sidera, dii atque homines, omnis tandem rerum natura ardere interdum et conflagrare videtur: heic vero sedata omnia, crebrae narrationes, fictionesque rerum personarumque quae nec fuerunt usquam terrarum nec fortasse esse potuerunt. Atqui ita esse conveniebat; iique omnes, quos laudes bellicae magis delectant, quam quae in pace prudenter sapienterque gesta aut audimus aut legimus, Ulyssi Achillem praeponere non dubitabunt. Quibus vero mira quaedam providentia in

omnis tandem rerum natura ardere interdum et conflagrare videtur: heic vero sedata omnia, crebrae narrationes, fictionesque rerum personarumque quae nec fuerunt usquam terrarum nec fortasse esse potuerunt. Atqui ita esse conveniebat; iique omnes, quos laudes bellicae magis delectant, quam quae in pace prudenter sapienterque gesta aut audimus aut legimus, Ulyssi Achillem praeponere non dubitabunt. Quibus vero mira quaedam providentia in periculis praevidendis, summa in vitandis fugiendisque dexteritas, ac maxima in rebus omnibus aggrediendis conficiendisque alacritas placet, nae illi

in periculis praevidendis, summa in vitandis fugiendisque dexteritas, ac maxima in rebus omnibus aggrediendis conficiendisque alacritas placet, nae illi Odysseam adamabunt magnoque habebunt in pretio, eamque ut delicium exosculabuntur suum. Sit igitur nobis fixum hoc atque certum, nec ea quae in Iliade continentur, neque ea, quae Odyssea complectitur, aliter debuisse tractari, quam sunt ab Homero descripta atque exornata. Si enim alterius laudes alteri fuissent eaedem datae, non duo quidem generis diversi, sed ex duobus unum atque idem ferme poëma diversi nominis coaluisset. Et

in vitandis fugiendisque dexteritas, ac maxima in rebus omnibus aggrediendis conficiendisque alacritas placet, nae illi Odysseam adamabunt magnoque habebunt in pretio, eamque ut delicium exosculabuntur suum. Sit igitur nobis fixum hoc atque certum, nec ea quae in Iliade continentur, neque ea, quae Odyssea complectitur, aliter debuisse tractari, quam sunt ab Homero descripta atque exornata. Si enim alterius laudes alteri fuissent eaedem datae, non duo quidem generis diversi, sed ex duobus unum atque idem ferme poëma diversi nominis coaluisset. Et sane Horatius, postquam Lollio familiari

aequor,
Dum sibi dum sociis reditum parat, aspera multa
Pertulit, adversis rerum immersabilis undis.
Sirenum voces, et Circes pocula nosti,
Quae si cum sociis stultus cupidusque bibisset,
Sub domina meretrice fuisset turpis et excors.
Vixisset canis immundus, et amica luto sus; et cetera, quae nosti opinor. Videsne

Quae si cum sociis stultus cupidusque bibisset,
Sub domina meretrice fuisset turpis et excors.
Vixisset canis immundus, et amica luto sus; et cetera, quae nosti opinor. Videsne igitur rem heic aliter omnem procedere: nullas esse potentissimorum regum inimicitias, populorumque dissensiones, nullos armorum strepitus praeliorumque aestus, nullas heic denique caussas, quibus aut concitati sedantur, aut incenduntur pacati legentium animi? In eo totus

admirandaeque virtutis ac sapientiae specimen exhibeat; atque idcirco Ulyssem ille suum per omnes fere acerbissimae fortunae calamitates gravissimas salvum tandem atque incolumem deducit in patriam multis atque magnis obsessam periculis, ut nullam esse ostendat rerum adversarum vim tantam, quae ab homine sapiente atque industrio vinci superarique non possit. Itaque et Ilias grandiori stilo, quum magis sit, ut graece dicam, παθητική; et temperatiore, quum sit magis ἠθική, describenda erat Odyssea.

et temperatiore, quum sit magis ἠθική, describenda erat Odyssea. Vitia enim ut fugiamus, praecipitesque animi motus, omni verborum copia ac sententiarum gravitate eorumdem deformitas est demonstranda: contra ut virtutem sequamur, quae ipsa per sese valet plurimum, sufficit ejus pulcritudinem nativis quibusdam coloribus delineatam ponere ob oculos, eumque qui sit usus eadem, felicem consequi debuisse finem, multarum rerum ad id facientium apta dilucidaque narratione ostendere. Atque ego quidem, an hoc non multo sit

ingenium dicere possumus, fuisse relicturum quasi supervacaneam atque ad explendum versum ab Homero appositam? Itane illum parum intelligentem arbitraris, ut non videret homo sagacissimus eamdem non posse sine flagitio contemni ac preteriri? Est enim ea vox tamquam character quidam aut nota, quae illius viri, cujus poëta res gestas narrandas pollicetur, naturam atque ingenium dessignat. Quid quod et illa, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη , quae plurimum ad commiserationem valent, omnino praetermissa sunt? Mitto ea, Captae

non posse sine flagitio contemni ac preteriri? Est enim ea vox tamquam character quidam aut nota, quae illius viri, cujus poëta res gestas narrandas pollicetur, naturam atque ingenium dessignat. Quid quod et illa, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη , quae plurimum ad commiserationem valent, omnino praetermissa sunt? Mitto ea, Captae post tempora Trojae ; ubi quamquam Homerus rei bene gestae potissimam Ulyssi laudem videatur tribuere; non tamen nescio posse subaudiri a se captae aut aliquid aliud

Ulyssi laudem videatur tribuere; non tamen nescio posse subaudiri a se captae aut aliquid aliud hujusmodi, quemadmodum et ego ipse in mea versione subaudiri volo sibi; dixi enim: post eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non peccata ac vitia, certe non laudanda maxime et probanda in duobus hisce versiculis summus poëta sibi quodammodo passus est excidere atque effugere? Non aliam profecto ob caussam, nisi quemadmodum initio dixi, quod non latine vertendam sibi proposuerat Odysseam ut

haec minutius ac fortasse plus aequo religiosius persequentem quum videris, nolim ex eorum secta atque haeresi me esse arbitrere, qui nefas atque scelus continuo clamant commissum esse ab interprete, si unam tantum litterulam mutet, si relinquat voculam, si apicem detorqueat. Apage istas nugas, quae a semidocto aliquo Graeculo et vocularum quasi venatore fortasse possunt laudari; ab hominibus cordatis vereque sapientibus magnopere vituperantur, quaeque optimarum suavissimarumque rerum non ornamenta, sed pestis quaedam acerbissima ac venenum esse dicendae sunt. An, ut alios omittam, illum

Quemque poëtarum limae labor et mora etc. mihi esse dictos judicavi. Itaque omnem in eo posui curam diligentiamque, ne quisquam posset jure me negligentiae ignaviaeque condemnare. Nihil ergo in te reprehendendum? Imo multa atque magna, quae non satis mea potuit cavere prudentia: aperte autem profiteor atque affirmo, me nullam umquam fugisse limae molestiam, versus omnes et multa die et multa coërcuisse litura, atque adeo eruditorum amicorum arbitrio non tantum decies, sed centies etiam, si opus erat, castigavisse. Interpretes

melius ille fortasse mihi, quam ego et otio et meae consului famae, consuluisset. Restat igitur unus Simon Lemnius, qui cum ego committendus sum. Hic qualis sit, quidque valeat, non ex me audias, sed ex ejus versibus videas licet. Verum prius Homeri ipsius aliquot carmina recitemus, et ea quidem, quae prima sunt, et in quibus nondum labore defatigatus solet diligentior esse interpres atque accuratior.
῎Ανδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ

Aut nihil addendum erat, aut aliquid, quod esset tolerabilius. Qui etiam sol transeat globum caeli, non satis video. Vix e conspectu Siculae telluris in altum etc. Macte Simon hoc pulcherrimo Virgilii versiculo! sed quae sequuntur, Vela mari dantes, spumasque sub aere ruentes; multum distant ab iis ejusdem Maronis, duabus tantum a te voculis mutatis:

Vela dabant laeti, et spumas salis aere ruebant

sibi ipsi musa det posse dicere. Jam haec:
........ exordia cursus,
Erroresque sacro revocabo carmine Grajum; et quae sequuntur, quantum apta sunt ad augendam libri molem versuumque numerum, tantum valent ad omnem Homeri dignitatem eloquentiamque corrumpendam. Sed infinitus sim, si persequar cetera, quae tibi, et cuivis vel mediocriter graecis litteris latinisque erudito vehementer in his Lemnianis versibus,

Erroresque sacro revocabo carmine Grajum; et quae sequuntur, quantum apta sunt ad augendam libri molem versuumque numerum, tantum valent ad omnem Homeri dignitatem eloquentiamque corrumpendam. Sed infinitus sim, si persequar cetera, quae tibi, et cuivis vel mediocriter graecis litteris latinisque erudito vehementer in his Lemnianis versibus, qui plurimis aliis ejusdem interpretis multo sunt meliores, displicebunt. Nihil enim queror, quod nullam Lemnius adhibeat limam in poliendis male tornatis versibus, quod nullum verborum

vestris, qui scribitis aequam
Viribus etc. Cujus vero est, et quantae audaciae illa effrenata ac ullo sine modo licentia aut potius libido sententias Homeri ita saepe amplificandi, ut illis, quae interpres adjungit nova, ea, quae dicta sunt ab auctore, omnino obruantur? Quidni? Poëta senem illum Proteum, in quarto libro haec inducit Menelao vaticinantem, quae heic latine ad verbum expressa exscribo.
Tibi vero non est fatale

Viribus etc. Cujus vero est, et quantae audaciae illa effrenata ac ullo sine modo licentia aut potius libido sententias Homeri ita saepe amplificandi, ut illis, quae interpres adjungit nova, ea, quae dicta sunt ab auctore, omnino obruantur? Quidni? Poëta senem illum Proteum, in quarto libro haec inducit Menelao vaticinantem, quae heic latine ad verbum expressa exscribo.
Tibi vero non est fatale divine o Menelaë

et quantae audaciae illa effrenata ac ullo sine modo licentia aut potius libido sententias Homeri ita saepe amplificandi, ut illis, quae interpres adjungit nova, ea, quae dicta sunt ab auctore, omnino obruantur? Quidni? Poëta senem illum Proteum, in quarto libro haec inducit Menelao vaticinantem, quae heic latine ad verbum expressa exscribo.
Tibi vero non est fatale divine o Menelaë
In Argo equos pascente mori et fatum obire.
Sed te in Elisium campum

zephyris illic melioribus halant
Perpetui flores, quos nec tua protulit aetas;
Nempe quod es conjux Helenae, Jovis et gener alti, etc. Ohe jam satis est? pol me occidisti, inquis. Quae solis octo versiculis Homerus, ut cetera, belle comprehendit; quae novem tu, uno scilicet plus, satis commode expressisti; ille, ut triginta versibus vix explicet, atque interpretetur? Quid hocce aliud, nisi illud apud veterem poëtam
....quod

flores, quos nec tua protulit aetas;
Nempe quod es conjux Helenae, Jovis et gener alti, etc. Ohe jam satis est? pol me occidisti, inquis. Quae solis octo versiculis Homerus, ut cetera, belle comprehendit; quae novem tu, uno scilicet plus, satis commode expressisti; ille, ut triginta versibus vix explicet, atque interpretetur? Quid hocce aliud, nisi illud apud veterem poëtam
....quod Sysiphus versat

suspicione liberatum jam videam; hanc totam orationem relinquamus, ac redeamus, unde discessimus. Peto igitur abs te, ut si Lemnii Odyssea latina, (quod de perveteri quadam Odysseae versione in Bruto dicit Tullius) est sic, tamquam opus aliquod Daedali, et Livianae fabulae non satis dignae, quae iterum legantur; laborem hunc meum aequo bonoque animo excipias, videndumque judices prius, quam omnino contemnas, quid ipse feram. Nec sane dubito, quin multa futura sint hoc in opere praesertim tam longo tamque impedito, quae multo melius elegantiusque dici potuisse pronunciabis: ita tamen

tamquam opus aliquod Daedali, et Livianae fabulae non satis dignae, quae iterum legantur; laborem hunc meum aequo bonoque animo excipias, videndumque judices prius, quam omnino contemnas, quid ipse feram. Nec sane dubito, quin multa futura sint hoc in opere praesertim tam longo tamque impedito, quae multo melius elegantiusque dici potuisse pronunciabis: ita tamen statuamus oportet, ut, si minus ceteris peccasse videbor, aliquam mihi gratiam habeas, quod in omnium maximo latine interpretando poëta si minus eam, quae perfectissima est, referre laudem potuerim; majorem tamen, quam ceteri,

quin multa futura sint hoc in opere praesertim tam longo tamque impedito, quae multo melius elegantiusque dici potuisse pronunciabis: ita tamen statuamus oportet, ut, si minus ceteris peccasse videbor, aliquam mihi gratiam habeas, quod in omnium maximo latine interpretando poëta si minus eam, quae perfectissima est, referre laudem potuerim; majorem tamen, quam ceteri, tuo etiam judicio gravissimo atque optimo sim consequutus. Quod si tribueris mihi, amplissimum laborum omnium ac vigiliarum fructum me cepisse existimabo.

parcarum funere mersus,
53  Flagitia atque utinam molitur talia quisquis,
54  Sic pereat. sed tale meus quid fecit Ulysses
55  Infelix, qui nunc patriis procul angitur oris
56  Insula in undisona, medio quae consita ponto
57  Horret opaca jugis frondentibus? intus Atlantis
58  Filia, qui pelagi tractus atque omnia novit
59  Antra vafer, longas immania saxa columnas
60  Ipse gerens humeris connixus, queis

dant ordine longo
159  Gaudentum manibus fontes, et jussa facessunt
160  Praecones, famulaeque ferunt cerealia dona. 160
161  Ipsi autem laeti dapibus pascuntur opimis,
162  Poculaque exsiccant, pueri quae plena coronant.
163  Postquam pulsa fames, potusque exstincta cupido,
164  Sese in laetitiam solvunt (nam nulla fatigat
165  Cura alia ignavos), et cantu tempora fallunt,
166  Et choreis, hilarantque

decessit Ulysses,
216  Sed circum clausus maris alti a gurgite vivit
217  Rupe aliqua in sola; fors et gens effera captum
218  Detinet, invitumque domo procul arcet avita.
219  Nunc te, si qua fides dictis, quae numina caeli
220  Inspirant sub corde mihi, eventura docebo 220
221  Vaticinans, sim nec vates licet ipse, nec augur.
222  Adveniet cupido genitor, nec tempore longo
223  Exsul erit, non si teneant vel

fatorum in lege repostum
290  Scilicet est, ultorne idem sua tecta revisat, 290
291  An secus? interea tibi prima ea cura recurset
292  Usque animo, hanc diram quamprimum avertere turbam.
293  Jamque age quae dicam, memori tu pectore conde:
294  Cras in concilium Grajis de more vocatis
295  Omnibus haec edic, sint dicto et numina testes.
296  Tecta proci sua quisque petant: si jungier optat
297  Connubio

bisdeno volitantem remige pinum,
303  Optatique diu genitoris nuncia captans:
304  I procul hinc alias in gentes, sicubi vocem
305  Audieris vulgi, demissamve ab Jove magno
306  Famam, quae summo mortales nomine clarat.
307  Primum neleis dium pete Nestora terris,
308  Tum Spartam et flavi Menelai ad limina tende,
309  Ultimus Argivum patrias qui venit ad oras.
310  Vivere si audieris

stant omnia mente.
331  Verum age, paullisper, quamvis iter urgeat, oro,
332  Heic maneas. jam jam lotusque animumque refectus
333  Velivolam repetes pinum, sociosque revises
334  Dona ferens te digna, mei quae pignus amoris
335  Sint tibi, et hospitii foedus testentur amicum.
336  Cui dea tum breviter: ne me discedere aventem
337  Jam teneas. quaecumque paras nunc tradere dona,
338  Haec reduci post ferre

357  Stant pariter famulae circum, custodia fida.
358  Nec mora; sic vatem lacrimis affatur obortis:
359  Phemie, namque alios cantus et plurima nosti 360
360  Gesta hominum divumque, solent quae dicere vates,
361  Dulce aliquid modulare precor, dum pocula pubes
362  Haurit plena sedens: jamque isto desine cantu,
363  Qui miserae laniat jamdudum рectorа curis.
364  Meme hic luctificus nimium

carum caput, inclita cujus
367  Hellada per totam, mediumque it fama per Argos.
368  Sic ea; Telemachus referens sed talia reddit:
369  O genitrix quid cara vetas, ne carmina vates, 370
370  Quae libitum sit cumque, canat? non sponte feruntur,
371  Juppiter at vates agitat, fingitque canentum
372  Ingenia ipse regens nutu pater ora potenti.
373  Hunc etiam voluit Danaum memorare labores,

at vates agitat, fingitque canentum
372  Ingenia ipse regens nutu pater ora potenti.
373  Hunc etiam voluit Danaum memorare labores,
374  Difficilemque fugam: tangunt super omnia mentes,
375  Quae nova sunt, famaque vigent celebrata recenti.
376  Quin tu animum obfirmans ferto haec haud mollia quamquam
377  Auditu; neque enim est reditu fraudatus Ulysses
378  Unus: apud Trojam multi periere Pelasgum.

alta boves persolverat olim
463  Laërtes, magnoque ipsam complexus amore
464  Haud tetigit, fugiens offensae conjugis iras.
465  Ergo eadem ardentes juveni tum sedula taedas
466  Portabat, teneris fuerat quae semper ab annis
467  Carior ante alias, jamque ut penetrale reclusit,
468  Ille toro sedit, mollemque exutus amictum
469  Longaevae thalami dat sueta in parte locandum. 470
470  Ipsa plicans aptansque

artes coluere paternas.
27  Sed neque sic poterat tristes avertere curas
28  Nequidquam exstincti semper memor. heic quoque fletu
29  Ora madens coepit senior sic voce profari.
30  Audite, o cives, quae dicam, et figite vestris 30
31  Haec animis. numquam in coetum convenimus una;
32  Ex quo abiit pelago proles Laërtia Ulysses:
33  Quis nunc excivit subito juvenisve, senexve?
34  Quae vis tanta urget

o cives, quae dicam, et figite vestris 30
31  Haec animis. numquam in coetum convenimus una;
32  Ex quo abiit pelago proles Laërtia Ulysses:
33  Quis nunc excivit subito juvenisve, senexve?
34  Quae vis tanta urget trepidum? veniencia contra
35  Navigia, armorumque metus instare propinquos
36  Audiit? anne salus aliud quod publica poscit,
37  Nunciat huc primus? numquam fraudatus inani,

armorumque metus instare propinquos
36  Audiit? anne salus aliud quod publica poscit,
37  Nunciat huc primus? numquam fraudatus inani,
38  Quisquis hic est, doleat voto; sed Juppiter olli
39  Sic merito, quae mente agitat, bonus omnia praestet.
40  Dixerat. ac juvenis magni Jovis omine laetus, 40
41  Impatiensque morae (densos quippe ardet Achivos
42  Affari coram ) solio consurgit ab alto,
43  Et venit in

alios compellans incipit ore.
46  O senior, non ille procul, qui cogere jussit
47  Concilium, vir abest. ego sum quem lumine cernis
48  Praesentem, me namque unum dolor acrior urget.
49  Nec vero audivi, quae vobis arma reportem
50  Ipse prior, nec dicam aliud commune periclum, 50
51  Sed mihi quas misero peperit vis aspera curas.
52  Scilicet et saevo genitor mihi funere raptos,
53  Qui vos heu quondam

et arma,
72  Spero equidem, haec etiam non frustra dextera sumet.
73  Nunc et si qua foret vis addita, protinus aequas
74  Exigerem poenas; neque enim sit tolerabile damnum,
75  Aut facilis jactura domus. quae barbara tellus,
76  Quae regio hunc morem permittit? surgite in iras
77  O tandem veriti gentes, quae litora circum
78  Haec habitant, legesque sacras et maxima caeli
79  Numina, ne capiti vestro mala

haec etiam non frustra dextera sumet.
73  Nunc et si qua foret vis addita, protinus aequas
74  Exigerem poenas; neque enim sit tolerabile damnum,
75  Aut facilis jactura domus. quae barbara tellus,
76  Quae regio hunc morem permittit? surgite in iras
77  O tandem veriti gentes, quae litora circum
78  Haec habitant, legesque sacras et maxima caeli
79  Numina, ne capiti vestro mala dura rependant.
80  Vos per

protinus aequas
74  Exigerem poenas; neque enim sit tolerabile damnum,
75  Aut facilis jactura domus. quae barbara tellus,
76  Quae regio hunc morem permittit? surgite in iras
77  O tandem veriti gentes, quae litora circum
78  Haec habitant, legesque sacras et maxima caeli
79  Numina, ne capiti vestro mala dura rependant.
80  Vos per ego magnumque Jovem Themidemque verendam 80
81  Conciliis hominum semper quae

quae litora circum
78  Haec habitant, legesque sacras et maxima caeli
79  Numina, ne capiti vestro mala dura rependant.
80  Vos per ego magnumque Jovem Themidemque verendam 80
81  Conciliis hominum semper quae praesidet
82  Ferte viri auxilium misero. tabescere curis
83  Vel sinite infandis unum, si mitis Ulysses
84  Ille meus genitor quondam re laesit Achivos.;
85  Aut verbo; poenas cari ob commissa

quoquam fessos poterit revocare, priusquam
146  Vista legat numero ex omni, cui denique nubat.
147  Dixerat Antinous; cui rursum natus Ulysse
148  Subjicit. invitam non fas expellere tectis,
149  Quae genuit, quae me nutrivit lacte, parentem,
150  Sive usquam genitor vivit nunc sospes, et aura 150
151  Vescitur aetheria, seu funere mersus acerbo est.
152  Durum etiam est certe dotalem reddere gazam

fessos poterit revocare, priusquam
146  Vista legat numero ex omni, cui denique nubat.
147  Dixerat Antinous; cui rursum natus Ulysse
148  Subjicit. invitam non fas expellere tectis,
149  Quae genuit, quae me nutrivit lacte, parentem,
150  Sive usquam genitor vivit nunc sospes, et aura 150
151  Vescitur aetheria, seu funere mersus acerbo est.
152  Durum etiam est certe dotalem reddere gazam
153  Icario:

ac veniam precibus det victus, ut omnes 170
171  Haec eadem vos tecta intra pereatis inulti.
172  Talia dicebat; geminasque e vertice montis
173  Juppiter ecce aquilas subito descendere jussit;
174  Quae pariter motis carpentes aëra pennis
175  Cum zephyro per inane pares junctaeque volabant.
176  Ast ubi consessu medio venere citatae,
177  Insonuere super trepidae plaudentibus alis,
178  Signantesque

tu doctus ab usu
228  Incautum juvenem dictis incendere perges;
229  Hoc erit exitio primum, cui consulis auctor
230  Irrita moliri frustra, his obstantibus: ipse 230
231  Deinde tibi arcesses mulctam, quae inflicta dolore
232  Excruciet longo moestumque et multa gementem.
233  Quod superest, satiusque reor, genitoris ad alta
234  Tecta suam jubeat subito discedere matrem
235  Telemachus: gnatae connubia

cessabit achiva,
238  Credo equidem, hoc aliter fessa a certamine longo.
239  An vis ulla vetet? non ullius arma timemus,
240  Curamusque iras; non ipsum magna sonantem 240
241  Respicimus juvenem, nec quae canis omina frustra
242  Tu senior, coetu invisus magis unus in omni.
243  Interea assiduo laeta inter gaudia luxu
244  Absumentur opes, donec sic ludet amantes
245  Cunctando regina, eadem est cura

optare puellas.
249  Dixerat Eurymachus. sed non deterritus, illi
250  Telemachus sic voce refert. jam certa voluntas 250
251  Nostra tibi sociisque tuis: quid nunc precer ultra,
252  Quidve iterem toties, quae di supera alta tenentes,
253  Quaeque omnes norunt Danai? sit munere vestro
254  Fas mihi nunc saltem bisdeno remige pinum
255  Instruere, atque alti tentare pericula ponti.
256  Ire Pylon, Spartamque

vanos audent compescere fastus. 290
291  Haec ubi dicta; Euenorides Liocritus olli
292  Contra voce refert. nimium ad convicia Mentor
293  O facilis praecepsque ruis. quo sic malus ardor
294  Mentis agit, quae tanta animo fiducia surgit,
295  Quidve procum tentas saevis ardentia dicto
296  Pectora nequidquam cohibere? insurgere durum est;
297  Quamquam multa virum densentur millia contra,
298  Adversam in

cessit,
317  Ablutusque manus pelagi spumantibus undis
318  Constitit, ac tali supplex est voce Minervam
319  Protinus affatus. facilis tu numine sancto,
320  Hesterna es quae luce meos dignata penates. 320
321  Visere, et impulsis agitantem caerula remis
322  Tendere jussisti scitatum fata parentis,
323  Tu me diva audi, prohibent tua maxima Achivi
324  Jussa sequi,

tristes
328  His coepit dictis turbato e pectore curas.
329  Nec tibi vis animi deerit, nec vivida bello
330  Dextera, si patrio quondam cum sanguine virtus 330
331  Illa tibi patria est divum data munere, quae nil
332  Non poterat, seu facta virum, seu dicta vocarent.
333  Haud vanum tibi cedet iter, nec vota fovebis
334  Irrita. ni vero genitor te clarus Ulysses
335  Penelopi junctus, vitae fudisset in

343  Omnia perficies, neque te spes fallet inanem.
344  Quare age, dementesque orsus et vota procorum
345  Mitte insana; nihil recti novere, nec atrum
346  Vesani lectum, nec fata instantia cernunt,
347  Quae fert Parca die morituris omnibus uno.
348  Haec vero tibi certa via est: absiste vereri;
349  Quamprimum voto laetus potiere. Paternus
350  Hospes ego actutum, quae vis, tibi pinea texta 350

lectum, nec fata instantia cernunt,
347  Quae fert Parca die morituris omnibus uno.
348  Haec vero tibi certa via est: absiste vereri;
349  Quamprimum voto laetus potiere. Paternus
350  Hospes ego actutum, quae vis, tibi pinea texta 350
351  Sufficiam, pelagoque simul comitabor euntem.
352  Ergo petens tecta alta procos tu affare superbos,
353  Et quae poscit iter, simul instrue dulcia condens
354  Vina cadis,

voto laetus potiere. Paternus
350  Hospes ego actutum, quae vis, tibi pinea texta 350
351  Sufficiam, pelagoque simul comitabor euntem.
352  Ergo petens tecta alta procos tu affare superbos,
353  Et quae poscit iter, simul instrue dulcia condens
354  Vina cadis, florem et cereris mortalibus aptum
355  Utribus in validis. Ego contra sponte sequentes
356  E populo adcibo socios et navibus unam
357  E variis,

quae poscit iter, simul instrue dulcia condens
354  Vina cadis, florem et cereris mortalibus aptum
355  Utribus in validis. Ego contra sponte sequentes
356  E populo adcibo socios et navibus unam
357  E variis, quae nostra jacent per litora multae
358  Antiquae pariterque novae, visa optima ponto
359  Quae fuerit, canum deducam laetus in aequor.
360  Sic juvenem Jove nata monet; nec jam ipse moratur 360
361  Jussa

355  Utribus in validis. Ego contra sponte sequentes
356  E populo adcibo socios et navibus unam
357  E variis, quae nostra jacent per litora multae
358  Antiquae pariterque novae, visa optima ponto
359  Quae fuerit, canum deducam laetus in aequor.
360  Sic juvenem Jove nata monet; nec jam ipse moratur 360
361  Jussa deae, sed tecta petit, cernitque sub ipsis
362  Porticibus de more procos in limine capras

cari fortem casusque parentis.
372  Vix ea subridens dederat, quum natus Ulysse:
373  Haud mihi vos inter fas est versarier, inquit,
374  Antinoe, invitus mensa nec laetor opima.
375  An non illa satis, quae jam rapuistis acerbi
376  Multa mihi, parvus fueram dum scilicet infans?
377  Quid morer? An viridi factus nunc grandior aevo,
378  Dum mens certa viget, dumque ira in pectore gliscit,
379  Nequaquam

sedens servabat grandior annis 410
411  Euryclea Opis Pisenoridae inclita proles.
412  Cui tunc adcitae in thalamum sic fatur Ulyssei
413  Progenies. agedum nutrix dulcissima promens
414  Hauri vina, cadis quae servas condita plenis
415  Opperiens miserum genitorem, has victor ad oras
416  Si redeat, mortem fatumque elapsus acerbum.
417  Bissenas implere sit urnas cura, supraque
418  Claude vigil; dein et

deferte lyaeum
478  Sedibus e nostris cereremque. Haud conscia mater,
479  Haud famulae; nutrix in partem sola vocata est.
480  Sic fatus dux ipse praeit, sociique sequuntur. 480
481  Nec mora fit referunt quae sunt data cumque, locantque
482  Deposita, ut jussi, tabulata sub ardua navis.
483  Jamque adeo scandit juvenis, divamque sequutus,
484  Ipsa ubi se posuit, puppi sublimis in alta
485  Ad latus assedit.

egreditur pariter Tritonia Pallas,
17  Hortaturque sequi juvenem, sic deinde loquuta.
18  Telemache o mea cura, pudor procul omnis abesto
19  Jam pelagi emenso stagna alta, ut fata parentis
20  Quae sunt cumque tui, noscas; queis degit in oris, 20
21  Quae sequitur fortuna, ergo jam Nestora magnum
22  Certus adi; tentaque, ullos num promere casus,
23  Consiliumque velit prudens. edisserat ultro

sic deinde loquuta.
18  Telemache o mea cura, pudor procul omnis abesto
19  Jam pelagi emenso stagna alta, ut fata parentis
20  Quae sunt cumque tui, noscas; queis degit in oris, 20
21  Quae sequitur fortuna, ergo jam Nestora magnum
22  Certus adi; tentaque, ullos num promere casus,
23  Consiliumque velit prudens. edisserat ultro
24  Vera, mone; nec falsa tamen (prudentia regis
25  Tanta

ubi passi plurima, campis:
108  Illa ego te per dura precor, vera omnia redde.
109  Talibus oranti Nestor Gerenius infit. 110
110  Dicam equidem tibi vera, hospes, me per mala quando
111  Adjuras, Phrygio quae quondam in litore Graji
112  Pertulimus, latas errando aut classe per undas
113  Ad praedam, saevus quo nos ducebat Achilles;
114  Aut etiam Priami bellando ad moenia; ubi atro
115  Funere tot pubis

patrias reditum sedes, diversa profectos
144  Per freta sparsit agens; neque enim legesque colebant
145  Justitiamque omnes. quin et pars acta nefandis
146  Suppliciis memorem sensit Tritonidos iram,
147  Quae geminos inter misit certamen Atridas.
148  Concilium in magnum hi frustra late undique Grajis
149  Sub noctem haud rite adcitis (venere gravati
150  Namque epulis omnes atque icti corda lyaeo) 150

certamen Atridas.
148  Concilium in magnum hi frustra late undique Grajis
149  Sub noctem haud rite adcitis (venere gravati
150  Namque epulis omnes atque icti corda lyaeo) 150
151  Farier aggressi, populos quae caussa vocandi.
152  Atque ibi tunc properare fugam Menelaus Achivos,
153  Et ventis dare vela jubet, pelagoque redire:
154  Major at Atrides prohibet, populumque morari
155  Imperat, ac magnos aris

caelo reditum discordibus urgens
176  Pectora consiliis. nam quos ducebat Ulysses,
177  Navibus avecti relegunt iter omne, futurum
178  Scilicet id magno sperantes munus Atridae.
179  Ast ego cum ratibus, quae sunt mea signa sequutae,
180  Fugi fata deum metuens, et martius una 180
181  Tydides mecum fugit socia agmina ducens.
182  Tardior ipse etiam properans Menelaus eodem
183  Venit, et in Lesbo dubios

fugit socia agmina ducens.
182  Tardior ipse etiam properans Menelaus eodem
183  Venit, et in Lesbo dubios deprendit, an altum
184  Praestet classe Chium supra contendere cursum
185  Undisonam ad Psyriam, quae laeva in parte jacebat;
186  Anne Chium subter, ventosa ad saxa Mimantis?
187  Signa quoque a divis placuit deposcere: at illi
188  Auspicio certos medium jussere per aequor
189  Tendere in Euboeam,

reditus mea sors; potui nec scire Pelasgum 200
201  Qui rapido servati aestu, quive aequore mersi.
202  Illa tamen, quaecumque audivi sede receptus,
203  In patria referam, nec tu celabere, ut aequum,
204  Quae fas scire. ergo salvos rediisse secundo
205  Myrmidonas cursu perhibent, quos fortibus hastis
206  Insignes magni natus ducebat Achillei.
207  Progeniem Paeantis item feliciter isse
208  Fama

illa adeo si carum te quoque haberet,
246  Credo equidem invisos nequidquam oblita hymenaeos
247  Ista omnis juvenum turba insidiosa doleret.
248  Dixerat. ille imo ducens suspiria corde:
249  Numquam ego, quae jactas tam laeta haec, adfore sperem,
250  O senior: spondes nam magna, auditaque tantum 250
251  Attoniti mira replent dulcedine pectus.
252  Sed non, et faveant si di, contingere credam
253  Posse mihi

hic juvenis curvae tabulata carinae
399  Pernox dura premet, dum spiritus hos reget artus, 400
400  Tectaque dum nostri servabunt regia nati
401  Hospitibus faciles, quicumque haec limina adibunt.
402  Quae postquam sic fatus erat Neleïus heros,
403  Diva statim: o senior, ceu par, bene consulis, inquit,
404  Atque age Telemachum dictis parere jubeto,
405  Quandoquidem meliora putas, ille alta sequutus

ego te pulcrae spero fore laudis egenum,
426  Sic adeo juvenem quum di comitantur euntem.
427  Haud hic haud alius caeli supera alta colentum,
428  Ni Jovis armipotens soboles fortissima virgo,
429  Quae validum pariter miro tibi honore parentem 430
430  Clarabat Danaos inter. salve dea, salve,
431  Atque adsis venerata, meae non invida laudi,
432  Et thalami sociae, natis et semper amica.
433  Ipse

miro tibi honore parentem 430
430  Clarabat Danaos inter. salve dea, salve,
431  Atque adsis venerata, meae non invida laudi,
432  Et thalami sociae, natis et semper amica.
433  Ipse tibi: vitulam, lata quae fronte superbit
434  Indomita, et collo nondum juga sensit aratri,
435  Mox feriam, fulvumque inducam cornibus aurum.
436  Sic vovit senior: non aspernata voventem
437  Audiit e caelo

et divis par Thrasymedes.
467  Additur his etiam sextus Pisistratus: una
468  Telemachum ducunt, juxtaque in sede reclinant.
469  Ad quos tum senior Nelides talibus infit: 470
470  Protinus o gnati, quae fert mea corde voluntas,
471  Perficite, armisonae quamprimum ut sacra Minervae
472  Rite feram, quae clara dei ad sollemnia venit.
473  Ergo alius campos properans petat, et mihi pastor
474  Ocуus

juxtaque in sede reclinant.
469  Ad quos tum senior Nelides talibus infit: 470
470  Protinus o gnati, quae fert mea corde voluntas,
471  Perficite, armisonae quamprimum ut sacra Minervae
472  Rite feram, quae clara dei ad sollemnia venit.
473  Ergo alius campos properans petat, et mihi pastor
474  Ocуus intacta ducat cervice juvencam:
475  Telemachi ast alius socios in litore stantes
476  Evocet huc omnes,

Secta minutatim longis quoque cetera figunt
517  In verubus, ponuntque super crepitantia flammis.
518  Telemachum interea Polycaste candida lavit
519  Ultima Nelidae natarum aetate puella. 520
520  Quae postquam nitido totum perduxit olivo,
521  Imposuitque humeris chlamydem tunicamque recentem,
522  Divis ambrosio par immortalibus ore
523  Exiit e solio, ac magnum prope Nestora sedit.
524  Sic ibi

alto a sanguine reges
70  Sceptriferi vobisque genus vitamque dedere, 70
71  Credo equidem: ignavi nequeunt educere tales.
72  Dixerat, apposuitque bovis lustralia coram;
73  Pinguia terga; sibi fuerant quae dona parata,
74  Illi autem accincti dapibus laetantur opimis,
75  Protenduntque manus. postquam saturata quierant
76  Pectora, Telemachus dulcem compellat amicum
77  Cervice admota, et fidam sic fatur

172  Telemacho, puerum quem quondam in sede reliquit
173  Dulichia genitor, me propter tota furentem
174  Graecia quum phrygios obsedit milite campos.
175  Talia dicenti flavus respondet Atrides.
176  Quae conjux te cura, eadem me pectore in imo
177  Sollicitat: sic ille pedes, sic ora gerebat,
178  Brachiaque, obtutumque, et flavo in vertice crines.
179  Nunc quoque dum memoro, quantas Laërtius heros 180

implebant moestis ululatibus auras:
304  Contra laeta mihi? tentabant gaudia mentem
305  Talia cernenti. veteres nam corde penates
306  Versa meo optabam, miserandaque damna querebar
307  Illacrimans, quae multa tulit Venus aspera, quum me
308  Abstulit a patria gnataque, et conjuge nulli
309  Sive animis digno seu pulcra cedere forma. 310
310  Desierat memorans; illamque his vocibus heros
311  Excipit

laterique accommodat ensem,
362  Candida et evincit formosis crura cothurnis.
363  Jamque deo similis thalami quum sede recessit,
364  Telemacho adsedit, dictisque ita fatus amicis.
365  Dic age fortunae quae vis te dira coegit
366  Per freta lata sali vastam Lacedaemona adire?
367  An privata viae caussa est, an publica rerum
368  Conditio jubet ire, edissere vera roganti?
369  Talia quaerenti suspirans

plausu, totamque implevit arenam.
406  Talem o! se referat, turbamque aggressus inertem
407  Ingratamque simul vitam sperataque rumpat
408  Connubia insanae falsa inter gaudia mentis. 410
409  Illa autem, quae poscis, ego haud mendacia fingens,
410  Expediam, fuerint quaecumque; auditaque pandam,
411  Quae docuit quondam verax me in gurgite vasto
412  Caeruleus senior, repetamque ex ordine dicta.

simul vitam sperataque rumpat
408  Connubia insanae falsa inter gaudia mentis. 410
409  Illa autem, quae poscis, ego haud mendacia fingens,
410  Expediam, fuerint quaecumque; auditaque pandam,
411  Quae docuit quondam verax me in gurgite vasto
412  Caeruleus senior, repetamque ex ordine dicta.
413  Nequidquam optantem patrios invisere fines
414  In viridi Aegypto me saevo numine divi
415  Continuere

patet, nautaeque carinas
423  Hinc soliti, hauserunt postquam de flumine fontes,
424  In freta vesani longe propellere nerei.
425  Illic bisdenis me di tenuere diebus,
426  Aura nec ulla polo venit, quae carbasa flatu
427  Impleret per dorsa maris tumefacta secundo.
428  Jamque adeo consumpta et pabula, et ipsa fuisset
429  Fracta hominum virtus, ni me fors una dearum 430
430  Caerula magnanimi

sollerti aggressus et arte,
455  Ille tibi expediet cursus, atque omne resolvet
456  Certus iter, piscosa ruas quo stagna profectus.
457  Praeterea si tantus amor, te cuncta docebit,
458  Evenere tuo quae laeta, aut tristia regno,
459  Dum procul ignotis erras male tutus in oris. 460
460  Desierat: sed rursus ego. quid maxima possim,
461  Quid sine te sperem? tu fraudem vatis, et omnes
462  Insidias tu

spirantes roris odorem.
474  Ipsa ego te facilis, quum primum aurora rubebit,
475  In secreta senis ducam: tu delige fidos
476  Tres numero ex omni socios, qui robore praestant.
477  Accipe et insidiae quae sunt, ex ordine pandam.
478  Ille quidem circum lustrans, numerumque recensens
479  Per litus phocas ut late inspexerit omnes, 480
480  Defessus nemorum ceu quondam pastor in umbra,
481  Gramineo medius

duri superata pericula martis?
568  Haec ubi quaesivi, senior mihi talia rursum
569  Dicta dedit. quid me ista petis, sate sanguine claro 570
570  Atrida? mitte has curas; neu quaere doceri,
571  Nec fas, quae servo tacitus: namque omnia рostquam
572  Audieris, largo sparges tua lumina fletu.
573  Multi sunt domiti, multi mansere relicti
574  Incolumes: gemini tantum, fortissima corda,

caelo
598  Saxa, per undosi stridens maris arva procella
599  Abripuit longe flentem graviterque gementem 600
600  Litus ad extremum, fuerant ubi tecta Thyestae,
601  Alta Thyestiades quae tunc Aegisthus habebat.
602  Hinc etiam reditus spes visa affulgere certi,
603  Flamina dis mutata fremunt, et moenia ad alta
604  Incolumis proram vertit, ripaeque propinquat.
605  Emicat ille ardens in

dulci sermone moraris!
699  Ast alio vis dura vocat: fors taedia et ipsi 700
700  Jam Pylio nequeunt perferre in litore nautae,
701  Increpitantque moras, nimium dum tempore longo
702  Cogor adesse tibi, quae vero munera spondes,
703  In magno, quaecumque dabis mihi, semper honore
704  Servabo: nec coge tamen me ducere fines
705  Ad patriae alipedes. maneant, tibi nempe futuri
706  In pretio, qui regna tenes

florida prata 710
710  Sunt Ithacae; capras tantum fovet aspera dumis,
711  Et mihi cara magis, quam si vim pascat equorum.
712  Nulla adeo aut campis felix, aut curribus apta
713  Insula, finitimo residet quae gurgite; et omnes
714  Ante alias Ithaca abruptis male cautibus horret:
715  Dixerat: illi acer bello subrisit Atrides,
716  Amplexusque manum placida est ita voce loquutus.
717  Sanguine te claro sermo

misere luat ille parentem.
783  Sic ait, atque omnes adsensu dicta probarunt,
784  Surgentesque cito subiere in limina gressu.
785  Nec vero longo latuerunt tempore et ipsam
786  Penelopen, quae dira. proci sub pectore versant.
787  Omnia namque Medon retulit, qui forte prope aulam
788  Adstabat, quum saeva intus consulta serebant.
789  Jamque ibat fidus reginae huncia portans; 790

nec verba nec ullas
815  Dat voces: lacrimae tantum volvuntur inanes
816  Ex oculis, clausoque haeret vox gutture pressa.
817  Post ubi vis tandem rediit, seseque recepit:
818  Cur abiit mihi natus, ait? quae dira coegit
819  Mens miserum puppes conscendere, queis freta tranant 820
820  Mortales, pelagoque volant pernicibus alis;
821  Nullane ut in terris rapti vel fama supersit?
822  Tales rumpebat questus,

tunc Antinous: vos o generosa juventus
889  Ponite, ait, magnosque animos, atque ora tenete, 890
890  Audiat haec aliquis ne dicta, ac perferat intro.
891  Quin agite ac taciti surgentes, omnibus una
892  Quae potior placuit, fraudem properemus, amici.
893   Haec fatus, subito bisdenos deligit acres
894  Ipse viros. properant ad navim in litore stantem,
895  Continuoque instant altum deducere in aequor,

implent:
927  Cur, ait, o soror alma venis? non ante penates
928  Hos petere adsueras tam longo tramite distans.
929  Curve eadem cessare jubes a fletibus, actam 930
930  Tristibus heu curis, miserae quae pectora torquent?
931  Amisi prius ipsa virum fortemque bonumque,
932  Insignique auctum virtute, atque inter Achivos
933  Eximium, notumque omnem per et Hellada et Argos.
934  Nunc etiam abscessit

sic illum certa redire
43  Fata volunt, patriae sic notas visere sedes.
44  Juppiter haec. paret jussis Cyllenius ales,
45  Pulcraque subnectit niveis talaria plantis
46  Aureaque ac semper florentia, quae freta supra
47  Immensasque levem terras per inania portant
48  Aerio volucris pariter cum flamine venti.
49  Accipit et virgam dextra, qua lumina mulcet,
50  Sopitosque hominum, quum vult, exsuscitat

exsuscitat artus: 50
51  Hanc manibus retinet, liquidumque per aethera fertur.
52  Post ubi Pieriam tetigit, delapsus ab aura
53  In mare se toto demisit corpore praeceps
54  Adsimilis volucri, trepidis quae litora circum
55  Piscibus insidias volitans molitur, et alas
56  Saepe citas cana pelagi salsugine tingit:
57  Haud aliter fluctus inter Cyllenius ibat.
58  Jamque ut pervenit, qua tollitur avia longe

his tum nymphas inter pulcherrima dictis
93  Mercurium alloquitur radianti in sede locatum.
94  O Maja generate, interpres fide Tonantis,
95  Aurataque potens virga, venerandas et aeque
96  Carus ades; quae caussa viae? non ante recessus
97  Visere te memini nostros. age fare, quid optas?
98  Si fas, si potero, mihi jussa capessere mens est:
99  Quin sequere ulterius: ponam digna hospite dona.
100  Haec

Jactatum ante alios, Priami quot Pergama circum
115  Annis pugnavere novem, decimoque penates,
116  Iliacas populati arces, petiere carinis.
117  Sed reduces fortem laeserunt Pallada, in ipsos
118  Quae rapida excivit ventorum praelia, et undas
119  Ingentes. socii monstris data praeda marinis
120  Tunc omnes periere; ast illum asperrima ponti 120
121  Tempestas, nimbisque furens huc ventus adegit.

sulces.
178  Ipsa autem cereremque tibi laticesque lyaeos
179  Expediam, fontemque feram, queis pulsa facessat
180  Dira fames. Vestem super addam, ac flamina mittam 180
181  Ventorum a tergo spirantia, quae cita fines
182  Ad patriae incolumem lapsu te praepete reddant;
183  Si modo caelieolae stellantia templa colentes
184  Adnuerint, quorum vis major, et omnia noscit,
185  Et melius sanctae regit omnia

ait. obstupuit fantem Laërtius heros,
187  Continuoque: aliud simulato pectore volvis,
188  Non reditus mihi, nympha, paras. mene horrida, dixit,
189  Exigua tentare jubes rate caerula ponti,
190  Quae neque surgentes ingenti mole carinae 190
191  Trajiciant actae facili Jovis alite vento?
192  Non ego te invita conscendam, diva, nec usquam
193  Hinc fugiam, ni sancta mihi juraveris ante
194  Numina,

aliud per te mihi triste timendum.
195  Vix ea: subrisit pulcro dea caerula vultu,
196  Permulsitque virum dextra, et sic ore loquuta est.
197  Macte animis vafroque diu mihi cognite mentis
198  Ingenio, quae dicta tuo de pectore promis?
199  Audiat hoc tellus, et desuper arduus aether,
200  Et subter stygis unda fluens, dis maxima cujus 200
201  Relligio est sanctum jurare ac fallere numen:
202  Clades

parant, patriae venias quam vectus ad oras;
223  Credo equidem, haec mecum servares limina major
224  Et senio et leto, quamquam non immemor umquam
225  Conjugis usque adeo cupias invisere vultus,
226  Quae miserum cogit semper tabescere curis.
227  Nec vero faciemque minus formosa nec artus
228  Ingentes reor esse; nefas mortalia quando
229  Corpora cum magnis forma certare deabus.
230  Haec illa: at

regat obscuro dubios in marmore cursus.
278  Nec minus et salicum lentis latera ardua virgis
279  Protegit in gyrum, rabidas munimen in undas
280  Materiam stipans multam. dein linea texta, 280
281  Quae dea portarat, sinuosa in carbasa vertit,
282  Illigat et funes circum, tortosque rudentes,
283  Atque pedes, ut cuncta suo videt ordine stare,
284  Vectibus innitens navim demittit in aequor.
285  Quarta

haeret gelida formidine sanguis:
323  Ingemit, ac tales effundit pectore voces.
324  Heu quinam excipiet miserum me denique casus,
325  Vel quid agam? fueritne verax alma Calypso,
326  Nunc vereor, quae fata monens horrenda deorum
327  Dicebat, patrios quam fines tangere detur,
328  Hausturum mediis in fluctibus ante dolores
329  Immensos: rata dicta manent atque omina divae.
330  Heu quibus occuluit

misero ne quis deus aspera rursum
392  Damna mihi insidiasque, struat, sic linquere navim
393  Sponte monens? nondum parebo: dissita longe
394  Visa jacet tellus, ubi spondent fata salutem.
395  Quin ego quae potior surgit sententia menti,
396  Hanc sequar, et junctis donec compagibus haerent
397  Robora, non illis usquam dimotus abibo
398  Dura ferens. postquam navim disperserit aestus,
399  Nil melius

sulcem vada, sicubi portus
459  Inveniam, tutosque humili tellure recessus;
460  Heu timeo, ne saeva iterum maris unda gementem 460
461  Abripiat longe in pelagus; neu grandia contra
462  Monstra sali, quae multa sinu fovet Amphitrite,
463  Faucibus immittat patulis male numen amicum:
464  Novi odia insensi Neptuni expertus, et iras.
465  Interea haec secum tristi dum pectore versat,
466  Ad cautes et saxa

Jura patrum. stetit illa pedes genitoris ad ipsos,
67  Et prior has voces pudibundo effudit ab ore.
68  O genitor currumne vetas mihi ducier altum
69  Ut lotura feram pulcras ad flumina vestes,
70  Quae longo sordent jam tempore? scilicet ipsum 70
71  Te proceres inter primum consulta serentem
72  Usque decet puro corpus circumdare amictu.
73  Sunt tibi praeterea quini felicia gnati
74  Germina, quorum

bijugos. resonant longa atria circum
96  Quadrupedante pedum strepitu, currusque citatus
97  Fert positasque supra vestes, ipsamque puellam
98  Haud solam; famulantum una nam turba sequuta est.
99  Quae vitrei postquam venere ad fluminis undas
100  Structa aderant ubi labra, ac puro affusus ab amne 100
101  Semper abundabat purgandis sordibus humor;
102  Cornipedes solvere jugo, atque in pascua laetos:

domum quum jungere curru,
128  Et legere apricum per litus texta parabat,
129  Diva novas animum Tritonia vertit ad artes,
130  Excitus ut somno nympham Laërtius heros 130
131  Aspiciat, quae celsa illum sub moenia ducat.
132  Jamque levem regina pilam dum jactat ad unam
133  E sociis, pila missa voalns haud pertulit ictum,
134  Irrita sed cecidit spumanti in vortice. at illae
135  Clamavere

haud pertulit ictum,
134  Irrita sed cecidit spumanti in vortice. at illae
135  Clamavere altum; clamore excitus Ulysses
136  Exsiluit, trepidoque sedens haec pectore secum.
137  Hei mihi quas gentes quae veni ad litora vectus;
138  Barbara num regio haec fera corda ignaraque recti
139  Servat; an hospitibus parcit, superosque veretur?
140  Ut mihi nympharum subito vox impulit aures, 140
141  Nympharum,

vectus;
138  Barbara num regio haec fera corda ignaraque recti
139  Servat; an hospitibus parcit, superosque veretur?
140  Ut mihi nympharum subito vox impulit aures, 140
141  Nympharum, montana colunt quae culmina, quaeque
142  Flumina amant fontesque et stagna virentia musco.
143  Fors homines etiam, fors juxta heic moenia gentis:
144  Quidquid erit, tentabo oculis ultro omnia lustrans.
145  Haec ait,

capitique novos afflarat honores.
272  Jamque nitens Charitum forma digressus ab amne
273  Litore consedit sicco. mirata puella
274  Obstupuit, sociisque haec protinus addidit ore.
275  Accipite o fidae, quae dicam cumque, ministrae:
276  Haud equidem hunc venisse reor stellantis olympi
277  Omnibus invisum divis ad litora nostra.
278  Ante quidem visusque horrens, nec amabilis ulli,
279  Caelestum nunc ille

sociumque aliis excivit ab oris
325  Tot patriae claros jam dedignata hymenaeos.
326  Sic dicet juvenum mala turba, ingrataque famae.
327  Damna feram. neque enim non ipsa irata puellam
328  Arguerim, quae forte viros versarier inter
329  Sponte sua haud dubitet necdum genitoribus orba, 330
330  Nec thalami vinclis, taedisque jugalibus aucta.
331  Quare age, sub memori condens mea pectore dicta.

passus ego discrimina multa
25  Advena longinquis terrarum e finibus errans
26  Ignarusque hominum veni ignarusque locorum.
27  Dixerat: atque olli sic caesia diva reponit.
28  Tecta tibi nunc, hospes, ego, quae regia quaeris,
29  Monstrabo; stant ipsa patris prope limina nostri:
30  Sic tacitus modo perge, viae dux ipsa praeibo. 30
31  Non tibi compellare viros, nec reddere voces
32  Cura sit: haud etenim

est, subito vestigia torsit,
39  Et gressum antetulit celerans; nec segnior heros
40  Vadentem sequitur, mediaque incedit in urbe 40
41  Haud ulli visus. neque enim Jove nata sinebat
42  Cernier, obscuro quae texerat aëre circum,
43  Ac densis nebulae gradientem offuderat umbris.
44  Miratur Laërtiades portusque, carinasque,
45  Ipsorumque fora heroum, surgentiaque urbis
46  Moenia praetentis, visu

latices in pocula fundens
207  Lenaeos, cunctisque ferens ex ordine tradit,
208  Inde ubi libavere, sitisque expleta bibendo est,
209  Alcinous placido rursum sic infit ab ore.
210  Phaeacum o proceres, quae fert mea certa voluntas, 210
211  Audite, et dictis animos intendite vestros.
212  Nunc epulis somnoque graves ad tecta redite;
213  Cras autem multis luce exoriente vocatis
214  Hospitis adventum laeti

patrias gaudens, nulloque labore
219  Per vada salsa volans, quam vis petat avia regna;
220  Ulla neque interea patiatur damna, priusquam 220
221  Contingat sua tecta. ibi demum sentiat, atro
222  Stamine quae Parcae nerunt, quaeque aerea fata
223  Nascenti tulerunt, hausit quum luminis auras
224  Editus enixae foecunda matris ab alvo.
225  Quod si quis divum caelo delapsus ab alto
226  Adstitit, exitium

hanc e pectore curam)
238  Laudis amor, similem mortalibus omnia dicas,
239  Quos subiisse graves nosti mage cumque labores,
240  Omnibus exhaustos et casibus. addere fando 240
241  Multa queam, divum si quae mens laeva ferenda
242  Obtulit heu misero, liceat proferre sub auras.
243  Sed tempus non ista petit: nunc munere caenae
244  Moerentem quam vis graviter, dapibusque potiri
245  O sinite. haud etenim

sub auras.
243  Sed tempus non ista petit: nunc munere caenae
244  Moerentem quam vis graviter, dapibusque potiri
245  O sinite. haud etenim vis ulla procacior instat,
246  Quam ventris vesana fames, quae turbine in atro
247  Curarumque homines saevis in fluctibus actos
248  Esse sui memores rabidis latratibus urget
249  Illa etiam me dira tenet, luctuque gementem
250  Assiduo dapibusque jubet vinoque

venisse per aequora dicis?
273  Talia poscebat quaerens: tum reddit Ulysses.
274  Difficile o regina (deum namque actus iniquo
275  Numine multa tuli bello jactatus, et alto)
276  Nunc casus narrare omnes. quae prima requiris,
277  Expediam, sortemque meam clademque docebo.
278  Ogygia undisono jacet avia in aequore longe
279  Insula, ubi Atlantis proles male fida Calypso
280  Tecta colit sedesque gravis dea;

periere: ego curva carinae
286  Amplexus tabulata, novem atro in gurgite luces
287  Erravi infelix; decimo post lumine fessus.
288  Ogygias tetigi divis ducentibus oras,
289  Et vastum penetrale deae. quae blanda receptum
290  Hospitio fovit placido, viridemque juventam 290
291  Dicebat senii expertem letique daturam.
292  Sed non illa meos inflexit рectore sensus,
293  Mutavitque animum. sic annos

inflectere votis
337  Posse meis: juvenum namque ardens desipit aetas.
338  Ipsa dapes vinumque dedit, puroque lavare
339  In fluvio jussit, lotumque hoc texit amictu.
340  Haec habeas nunc vera, sinit quae pectore luctus 340
341  Sola loqui. postquam sic dixerat, excipit heros
342  Alcinous. non illa tibi, quaecumque decebant,
343  Praestitit, hospes, ait: sedes deducere in altas
344  Debuerat te gnata

animis error, suspectaque crimina fingit. 350
351  Cui tunc Alcinous: non hanc mihi numina mentem,
352  Nec tales dederunt animos, ait, ut malus urat
353  Sic temere mea corda furor, potioraque duco
354  Quae fas cumque sinit, contra nec pugnat honestas.
355  Atque utinam pater ille deum, et Tritonia faxint
356  Cum Phoebo, talis quum sis, ut pectore eosdem
357  In tacito sensus volvens, quos ipse voluto,

quam concita labitur undis
376  Nostra abies, qualis pelago est Phaeacia pubes.
377  Dixerat. extemplo dictis laetatus Ulysses
378  Sustulit ad caelum palmas, et voce precatus:
379  Juppiter o maneant, quae dicta est cumque loquutus
380  Alcinous: qua terra patet, fama illius ibit 380
381  Inclita per gentes; ego nostra in regna redibo.
382  Talia sese inter vario sermone serentes
383  Dum referunt, regina

eximia virtute, et victor abiret
23  Exercens durae certamina multa palestrae
24  Florentes inter juvenes. queis rite locatis
25  Alcinous placido coepit sic farier ore.
26  Egregii o proceres, quae sit sententia nobis,
27  Expediam, et paucis, animos adhibete, docebo.
28  Hic novus, adcessit nostris qui sedibus hospes,
29  Incertum eoisne plagis, an finibus actus
30  Hesperiis? reditum poscit,

fas; quippe homini quid clarius alma dedere 160
161  Numina, quam pedibus, quam forti vincere dextra?
162  Jamque agesis, tentare juvet: nunc abjice tristi
163  Ex animo curas; lux illa optata propinquat,
164  Quae reditum fert certa tibi, nautaeque parati,
165  Et deducta natat mediis nova pinus in undis.
166  Tantum effatus erat. tum sic Laërtia proles:
167  Laodama, irrisum quid me nunc talia, dixit,
168  Cogitis

princeps inter considere nautas,
177  Per mare qui longis repetunt compendia terris,
178  Servatorque penus praedaeque; haud corpore magno,
179  Haud animis pugiles validos praestantibus aequas.
180  Quae postquam juvenis vacuas effudit in auras, 180
181  Illum torva tuens, graviterque iratus Ulysses:
182  Heu quam turpis, ait, tibi vox nunc excidit ore,
183  Quisquis es, immeritum demens qui capere dictis

temerare nefando
304  Crimine Vulcani thalamos castumque cubile
305  Dona dedit, vicitque deam. sed Phoebus ab axe
306  Aetherio dum cuncta videt, detexit amantes,
307  Admonuitque senem. quae tristia nuncia postquam
308  Audiit Ignipotens, cura perculsus acerba
309  Infremit, atque iram flammato in pectore versans
310  Tecta petit. positis heic rite incudibus altis, 310
311  Nescia

frustra excubias, furtisque accommoda Mavors
326  Tempora servabat. deformem ut linquere vidit
327  Tecta senem, subitis ictus praecordia flammis
328  Pulcra coronatae subiit penetralia divae,
329  Quae tum forte redux magni genitoris ab aula
330  In thalamo defessa assederat. ille ubi venit, 330
331  Amplexusque manum divae, sicque orsus ab ore est.
332  Huc ades o lux cara mihi: quid gaudia nota

360
361  Optatamque quietem, optataque gaudia culpant.
362  Invitos tamen usque doli, atque innexa tenebunt
363  Vincula, dum genitor dotalia munera reddat,
364  Olli ego pro infida solvi quae virgine cumque:
365  Pulcra quidem est, sed habet nimium mutabile pectus
366  Talia vociferans jactabat. nec mora, divi
367  Aurea conveniunt exciti ad limina: venit
368  Neptunus domitor terrarum;

foedera jure,
395  Nec sat firma reor. qua te vi namque tenebo,
396  Si Mars effugiet vinclis, mulctamque negabit?
397  Cui rector pelagi: fugiens persolvere poenam
398  Si renuet Mavors, ego solvam, quae simul ille
399  Dixerat: aequa petis, nec fas me tendere contra;
400  Continuo Vulcanus ait, nodosque resolvit. 400
401  Illi autem validis elapsi e nexibus una
402  Prosiliere toro, petiit Mars horrida

quem nunc mea pectora dictis
455  Supplicibus placans donasti, torqueat ensis.
456  Dixerat, atque humeris арtum demisit ab altis.
457  Sol ruit interea, totaque ex urbe feruntur
458  Munera ad Alcinoi sedes. quae cuncta recensent
459  Magnanimi regis gnati, ponuntque parentem
460  Ante suam late clara splendentia luce. 460
461  Jamque etiam Alcinous gradiens prior alta subibat
462  Atria, ductoresque alii post

clara splendentia luce. 460
461  Jamque etiam Alcinous gradiens prior alta subibat
462  Atria, ductoresque alii post terga sequuti.
463  Ut venere, altis considunt sedibus omnes;
464  Et senior: fer, ait, quae pulcrior omnibus, arcam
465  O conjux dilecta mihi, tunicamque recentem,
466  Et chlamydem super ipsa para. jamque adsit ahenum
467  Flammea vis circum, calidis ut fontibus artus
468  Abluat, utque

tunicamque recentem,
466  Et chlamydem super ipsa para. jamque adsit ahenum
467  Flammea vis circum, calidis ut fontibus artus
468  Abluat, utque videns heic longo ex ordine cuncta,
469  Eximii dederunt quae large munera cives,
470  Et dapibus festis et cantu gaudeat hospes. 470
471  Illi praeterea signis auroque nitentem
472  Hanc pateram nunc ferre dabo, non immemor umquam
473  Ut nostri libetque diis

nunc ferre dabo, non immemor umquam
473  Ut nostri libetque diis magnoque Tonanti.
474  Audiit Arete, facilesque hortata puellas
475  Ocyus imponi flammis de more lebetem
476  Imperat ingentem. tripodem quae protinus aptant
477  Rore superfuso plenum, congestaque flammae
478  Pabula subjiciunt: latam circumdedit alvum
479  Flamma sonans, humorque cavo tepefactus aheno est.
480  Regina interea pulcram

flammae
478  Pabula subjiciunt: latam circumdedit alvum
479  Flamma sonans, humorque cavo tepefactus aheno est.
480  Regina interea pulcram penetralibus arcam 480
481  Extulit, imposuitque viro, quae clara dedere
482  Munera Phaeaces, vestemque, aurique talenta,
483  Adjunxitque super tunicam, laenamque rubenti
484  Murice fulgentem placido sic ore loquuta.
485  Haec manibus tu claude tuis, et

placido sic ore loquuta.
485  Haec manibus tu claude tuis, et vincula circum
486  Injice, ne quis iter carpentem et molliter artus
487  Compositum somno noctis te fallat in umbra.
488  Sic illa: audivit quae postquam dius Ulysses,
489  Ipse suas occludit opes, circumque tenacem
490  Implicuit nodum, docuit quem subdola Circe. 490
491  Queis actis subito famulae duxere lavatum
492  Apposito in labro. subit

rates? nostris non puppibus ullus
617  Rector adest, clavoque docet per caerula cursum.
618  Ipsae hominum mentemque vident penitusque reposti
619  Sensa animi; norunt urbes, et pinguia rura,
620  Quae diversa locis habitant late undique gentes 620
621  Omnigenae, volucrique fuga maris aequora tranant
622  Aëre et obscura circum, caligine septae,
623  Quin metuant vel damna pati, vel mergier undis.

iras ob talia munera. namque
627  Adfore dicebat tempus, quum pinea navis
628  Laeta mari rediens, subito spumantibus undis
629  Haerebit, nostraeque ingens mons ingruet urbi.
630  Haec genitor: quae dicta velit sive irrita numen 630
631  Sive rata, ut placitum menti est, sic denique cedant.
632  Tu vero mihi fare, atque haec super adde roganti
633  Queisnam jactatus terris, quas vectus et oras

haec super adde roganti
633  Queisnam jactatus terris, quas vectus et oras
634  Adpuleris? populosque doce, cultusque locorum,
635  Quaeque gerunt gentes injusta atque effera corda,
636  Quae contra hospitibus faciles pia-numina servant?
637  Cur Danaum Argivumque vicem sic pectore tristi,
638  Iliacaeque urbis casus, auditaque luges
639  Funera, quae statuere dii, et perfecta tulere

atque effera corda,
636  Quae contra hospitibus faciles pia-numina servant?
637  Cur Danaum Argivumque vicem sic pectore tristi,
638  Iliacaeque urbis casus, auditaque luges
639  Funera, quae statuere dii, et perfecta tulere
640  In cantum seris ventura nepotibus olim. 640
641  An tibi sub Troja generum mors invida fortem
642  Vel socerum rapuit, quos nobis numina caros
643  Ante alios

110
111  Purpureum feriunt remis mare, et aequora verrunt.
112  Sic etiam hinc fugimus tristes, proramque Cyclopum
113  Vertimus ad terras, haud est affabilis ulli
114  Effera gens, fastuque tumens; quae freta deorum
115  Munere nec frangit glebas neque conserit arva.
116  Illis proveniunt ullo sine semine cuncta
117  Sponte sua, variae segetes, expressaque vina
118  Ingenti de vite, auctis Jovis imbre

steterunt quam tuta in sede carinae. 150
161  Carbasa tum demum legimus tellure potiti;
162  Egressique altis a pontibus, aegra sopore
163  Corpora curamus, dum lux optantibus alma
164  Se referat. primo quae postquam fulsit Eoo
165  Purpureo rutilans caelo, nos undique campis
166  Fundimur, et cupido lustramus lumine terras.
167  Ecce autem a nymphis excitae ad litora caprae
168  Decurrere jugis, sociis

consurgit sola sub auras. 200
211  Ergo ibi tunc aliis secreta in parte relictis
212  Ad navim, bissex sociis comitantibus omni
213  E numero lectis processi, munera bacchi
214  Mecum nigra ferens, dederat quae dulcia proles
215  Evanthei generosa Maron longe Ismara propter
216  Templa colens arae custos Phoebique sacerdos.
217  Hunc etenim quondam veriti servavimus una
218  Conjuge cum cara gnatisque ad

lac mulget, et ubera foetum
268  Ad sua quemque vocat; plexisque e vimine qualis
269  Lactis partem aliam cogit, partemque reservat
270  Spumantem in cyathis, sibi grata in pocula pasto. 260
271  Omnia quae properans demum sic rite peregit,
272  Accenditque ignem, nos curvo ut vidit in antro,
273  Turbidus affatur. qui vos, atque unde profecti
274  Stagna per alta maris? pontone inquirere merces,

quid forte ratus, seu numine jussus.
367  Nec minus immanes emuniit objice postes,
368  Uberaque acclinis pressare tumentia coepit
369  Caprarumque oviumque, suos atque ordine foetus
370  Submisit. celeri quae postquam exegerat arte, 360
371  Ecce duos iterum scelerata in pabula caenae
372  Arripit, et vivos vorat horridus ore cruento.
373  Atque ego tunc adstans et nigro pocula baccho
374  Plena tenens. en

exegerat arte, 360
371  Ecce duos iterum scelerata in pabula caenae
372  Arripit, et vivos vorat horridus ore cruento.
373  Atque ego tunc adstans et nigro pocula baccho
374  Plena tenens. en vina tibi, quae dulcia potes
375  Artubus humanis pastus; cape pocula Cyclops:
376  Experiere, olim quo potu navis onusta
377  Nostra fuit, rursum libanti talia ferrem
378  Dona quidem, sineres hinc si miseratus

Arripui tergum, villoso et ventre volutus
470  Delitui subter, manibusque in vellere denso 460
471  Implicitis fidens animo, nec territus haesi,
472  Usque sub aurorae croceum Titanidis ortum.
473  Quae simul ac rutilo suffudit lumine montes,
474  Cornigeros e rupe mares in pascua Cyclops
475  Exigit; haud mulctae stabulis atque ubera multo
476  Lacte graves agnae pariter mollesque capellae

481  Jamque adeo super unus erat, portisque propinquans
482  Ille aries, villis et me gravis, ultimus ibat.
483  Hunc placide mulcens sic tum Polyphemus euntem
484  Alloquitur. miserande aries, quae tanta morantem
485  Caussa tenet, graderis cur nunc postremus in antro?
486  At non sic ovibus quondam disjunctus amatis
487  Ibas, ante quidem solitus florentibus agris
488  Primus inire viam,

vocalis factus tu dicere posses,
495  Eludit qua parte meam nunc improbus iram.
496  Ipsius haec certe fluerent aspersa cerebro
497  Limina diffracto ad cautes, levioraque menti
498  Damna forent, nihili quae vir malus intulit hostis.
499  Haec ubi dicta dedit, lentum dimisit in arva
500  E foribus. longe sat vix excessimus antro, 490
501  Primus ego exsilio pedibus, nexuque sodales
502  Implicitos solvo;

hominum. dixit: subito cui talia reddo:
563  Sic utinam possimque anima vitaque carentem
564  Te jacere exstinctum nigras Plutonis ad umbras,
565  Ut reddet non ipse oculum vel rector aquarum.
566  Quae quum fatus eram, supplex ad sidera palmas
567  Sustulit affatus Neptunum hac voce parentem.
568  O genitor saevoque potens Neptune tridenti,
569  Si tua sum proles, si tu mihi sanguinis auctor,
570  Da,

eadem nos vero caerula mensi
42  Nequidquam patrias vacui remeamus ad aedes.
43  Ecce etiam pretiosa dedit nunc munera ferre
44  Aeolus. eja omnes juvet inspexisse, recluso
45  Aurique argentique latet quae copia in utre?
46  Sic fatur, cunctosque eadem dementia vincit,
47  Et laxant jam vincla utri. simul agmine venti
48  Ocyus erumpunt omnes, saevaque procella
49  Abripiunt pubem turbata per aequora

Hippotadae petii sedes, quem larga bibentem
62  Pocula cum gnatis deprendi et conjuge cara.
63  Ut veni, primo consedi in limine tecti
64  Ante fores: illi reducem stupuere videntes,
65  Et subito: quae caussa movet? quod numen, Ulysseu,
66  Ingruit adversum misero? te nuper amico
67  Auxilio tutum patrias dimisimus oras,
68  Et quocumque animo cuperes intendere cursum?
69  Talia quaerebant. queis

urbis aquatur,
112  Venit, ubi Artaciae vitreis argenteus undis
113  Fons sonat, et patriae semper fluit utilis urbi.
114  Hanc adeunt propius, dictisque affantur; et una,
115  Quinam habeant homines, quae sint ea moenia, quaerunt.
116  Talia quaerentes duxit genitoris ad aedes
117  Illa sui; at postquam subiere in limina gressu,
118  Terruit ingressos alta stans mole velut mons

sint ea moenia, quaerunt.
116  Talia quaerentes duxit genitoris ad aedes
117  Illa sui; at postquam subiere in limina gressu,
118  Terruit ingressos alta stans mole velut mons
119  Femina, quae subito jactans ad sidera voces
120  Exciit absentem thalami sibi foedere junctum 120
121  Antiphatem. ruit ille foro molitus acerba
122  Fata meis, sociisque fuga properante duobus

subiit, genibusque prehensis
335  Haesit inexpletum lacrimans sic ore loquuta:
336  O quis, et unde venis, quaenam tibi patria tellus,
337  Qui talem genuere? haec te sine labe bibisse
338  Pocula, quae nostro quotquot medicata veneno
339  Contigerunt, sensere malum? tibi pectore robur
340  Indomitum, nullique subest mens pervia fraudi 340
341  Tu certe, nec vana fides, ille acer Ulysses,

certa tuas contingere sedes,
493  Infelix o rumpe moras. sic voce monebant
494  Sollicitum votisque ultro parere volentem;
495  Et rursum instaurant epulas, et pocula libant
496  Usque sub extremam lucem. quae sole cadente
497  Cessit ubi, nigris et inhorruit aura tenebris,
498  Hаc illac strati placido dant membra sopori.
499  Ast ego conscendens assueta cubilia nymphae
500  Illius accessi genibus,

aurea cinxit
568  Zona sinus, tenuisque comas velavit amictus.
569  Hinc ego tunc celerans tectis penetralibus ibam,
570  Hortabarque viros: osomno surgite, eamus; 570
571  Nam divae sic jussa ferunt. quae talia postquam
572  Dicta dedi, laeto socii clamore sequuti
573  Expediunt sese, quos nec tamen inde malorum
574  Expertes potui salvosque abducere cunctos.
575  Elpenor nam forte fuit pubentior aevo

tumulo composti: namque verendae
57  Sedibus in Circes inhumatum liquimus ante
58  Infletumque, aliis distracti pectora curis.
59  Illum ego quum vidi, sortem miseratus acerbam,
60  Sic prior aggredior: quae te via duxit in orcum 60
61  Elpenor miserande? prior pedes ipse subisti,
62  Quam navi devectus ego. sic fatus: at ille
63  Excipit illacrimans: me laevi numinis ira
64  Corripuir

tamen sum passus eamdem,
93  Sanguinis ad sacri dulcem succedere potum,
94  Quam se Tiresias ageret consulta daturus.
95  Jamque aderat vates, et dextra sceptra tenebat
96  Aurea, meque ultro agnoscens: quae caussa subegit
97  Linquere, ait, solis jucundum lumen et auras,
98  Ut stygias erebi sedes, loca turbida, adires?
99  Quin isthinc absiste, et vagina indue ferrum
100  Fulmineum, ut sacro saturatus

levis umbra, haec postquam oracula fudit.
162  Ast ego, dum veniat mater, fusumque cruorem
163  Ebibat, opperior cupidus. quo protinus hausto
164  Agnovit sobolem lacrimans, ac talibus infit:
165  Quae vivum te, gnate, vices, quae fata tulerunt
166  In leti sine luce domos, atque invia vivis
167  Litora? circum obeunt lymphis torrentibus amnes,
168  Oceanusque sinu vasto, quem vincere cursu
169  Non

oracula fudit.
162  Ast ego, dum veniat mater, fusumque cruorem
163  Ebibat, opperior cupidus. quo protinus hausto
164  Agnovit sobolem lacrimans, ac talibus infit:
165  Quae vivum te, gnate, vices, quae fata tulerunt
166  In leti sine luce domos, atque invia vivis
167  Litora? circum obeunt lymphis torrentibus amnes,
168  Oceanusque sinu vasto, quem vincere cursu
169  Non vis ulla pedum valeat; vix

dant illi ex arbore lapsa
207  Et folia et frondes. ibi cura oppressus acerba
208  Moeret, et assiduo luctu te, gnate, tuumque
209  Exitium queritur lacrimans, duraque senecta
210  Insuper heu premitur, quae me quoque funere mersit. 210
211  Nam neque me telo numquam fallente Diana
212  Perculit in domibus jaculata, nec aspera morbi
213  Corripuit vis ulla, artus quae virus in aegros
214  Insinuans tenuem

duraque senecta
210  Insuper heu premitur, quae me quoque funere mersit. 210
211  Nam neque me telo numquam fallente Diana
212  Perculit in domibus jaculata, nec aspera morbi
213  Corripuit vis ulla, artus quae virus in aegros
214  Insinuans tenuem potuisset solvere vitam;
215  Sed me cura tui, tua virtus maxima, Ulysseu,
216  Et pietas erepta has me duxere sub umbras
217  Exstinctam. sic illa gemens dicebat:

Pylias hic sedit ad oras.
268  Ipsa etiam Cretheo peperss fortemque Phereta,
269  Aesonaque, et volucrum domitorem Amythaona equorum.
270  Post hanc Asopi genus alto a sanguine vidi 270
271  Antiopen, quae mixta Jovi duo germina fratres
272  Protulit insignes animis, Amphiona dium,
273  Et Zethum; primi quondam qui celsa locarunt
274  Moenia Thebarum, cinxere atque arcibus urbem
275  Impositis; neque enim

furtim genuit complexa Tonantem.
280  Dein Megaram forti natam genitore Creonte 280
281  Herculis invicti nuptam. vidi quoque matrem
282  Oedipodis miseri, flavam crines Epicastam,
283  Ausa nefas quae triste, animi correpta furore,
284  Ipsa suo nupsit gnato. dedit ille parentem
285  Heu miserum leto ignarus, thalamoque potitus
286  Materno implevit subitis terroribus urbem.
287  Tum scelerum

alterno ut tempore vita
316  Gaudeat hic, fatique ultro vim sentiat alter,
317  Inque vicem superum caelesti luce fruatur.
318  Post et belligero nuptam Iphimedian Aloëo
319  Cernere erat, pelagi domino quae mixta supremo
320  Edidit, angusti cepit quos terminus aevi, 320
321  Caelicolis Otumque parem, clarumque Ephialtem,
322  Omnibus, alma tulit quos terra, et mole priores
323  Et pulcro aspectu post

diva Triformis 340
341  Irrigua in Dia tenuit, tibi munus, Iacche,
342  Nempe parans, precibus non frustra in vota vocata.
343  Maeramque, Clymenamque super, moestamque Eriphylen,
344  Aurea pro caro cepit quae conjuge dona,
345  Vidi ego tunc residens. at non quascumque videre
346  Contigit, has possim referens comprendere cunctas,
347  Magnanimum heroum gnatas thalamumque sequutas;
348  Praecipitans namque

annis.
506  Scilicet et vivus divum es dignatus honore,
507  Et nunc magna tui sub terris regnat imago
508  Imperium umbrarum retinens; ne dura querare
509  Propterea tu fata dolens, quae talia postquam
510  Edideram, graviter suspirans ille reponit: 510
511  Ne vero exstinctum solare, o fortis Ulysseu;
512  Malim ego vel tenui ductus mercede colonus
513  Pauperis ad nutum domini nunc

Pelidae corpore Achillis.
578  Quem tum ego compellans dictis affabar amicis:
579  Siccine et exstinctus veteres in pectore volvis
580  Irarum flammas, arma es fatalia necdum 580
581  Oblitus, statuere dii quae tristia Grajis?
582  Tale etenim periit columen. te propter Achivi
583  Non minus ac propter Pelidae funus adempti
584  Lugemus moesti; nec luctus altera tanti
585  Caussa, nisi iratus graviter

cognovit in umbra,
647  Ingemuit miserans, dulcique affatus amore est.
648  O sate Laërta, rerum admirande repertor,
649  Certe aliqua heu miserum fati sors improba versat
650  Te quoque, me tenuit vivum quae dura sub auris.650
651  Altisono Jove natus eram; sed tristia saepe
652  Multa tuli, ingrati semper parere coactus
653  Imperiis domini, et caput objectare periclis.
654  Huc quoque me quondam tracturum

manu ducens, atque ordine singula quaerens
36  Me cubuit juxta. cui postquam rite recensens
37  Omnia narravi, tunc illa ita farier infit:
38  Haec fuerint jam cuncta quidem; nunc auribus ista
39  Accipe, quae memori in mentem deus ipse reducet.
40  Principio scopulos Sirenum et litora vises 40
41  Tristia, quae falsa capiunt dulcedine nautas.
42  Illas incautus quicumque accesserit oras,

narravi, tunc illa ita farier infit:
38  Haec fuerint jam cuncta quidem; nunc auribus ista
39  Accipe, quae memori in mentem deus ipse reducet.
40  Principio scopulos Sirenum et litora vises 40
41  Tristia, quae falsa capiunt dulcedine nautas.
42  Illas incautus quicumque accesserit oras,
43  Audieritque sonum, nec amatae conjugis ora
44  Aspiciet, nec laeta redux dabit oscula gnatis
45  Carmine

spelunca: at corporis exstat
98  Pars alia, et barathro capitum saeva exerit ora,
99  Piscaturque, oculis lustrans saxa omnia circum,
100  Delphinasque, canesque; et sicubi grandia possit, 100
101  Plurima quae pelago vivunt, deprendere cete.
102  Incolumes nulli haec nautae jactantur abisse
103  Per loca cum navi: tot corpora capta virorum
104  Surripit, ora ratem tendit quot hiantia supra.
105  At scopulus

sumptis cunctabere telis,
128  Heu vereor, ne dira tibi tot hiatibus ora
129  Exerat, et socios totidem rursum improba tollat.
130  Sed fuge praecipiti cursu, magnaque Crataein 130
131  Voce voca, monstrum quae partu enixa nefando
132  Edidit; illa cavo rabidum compescet in antro.
133  Post hinc Trinacriam venies, ubi pinguia Solis,
134  Et pecora et nivei ludunt per prata juvenci:
135  Septem armenta boum,

varios casus Ithacam cum pube redibis:
146  Laedere sin ausus fueris, tum triste carinae
147  Exitium sociisque cano; tuque ipse periclum
148  Si fugies, sero infelix tua litora vises
149  Omnibus amissis. quae postquam diva loquuta est,
150  Aurea Tithoni conjux jubar extulit ortu 150
151  Purpureo: Circe simul ipsa e gramine surgit,
152  Et cedit diversa petens. ego scandere puppim
153  Admoneo socios,

armis per navim rite locatis
160  Sternimur: ipsa ferunt celerem sua flamina puppim. 160
161  Atque ego tum tristi conpellans voce sodales:
162  O socii, dixi; neque enim sciat unus et alter,
163  Haec modo, quae docuit verax oracula nympha;
164  Omnibus at pateant, seu nobis fata minantur
165  Exitium, seu laeta jubent sperare salutem.
166  Scilicet illa prius vocemque et prata cavere
167  Florida Sirenum; meque

lustrassem late loca rupis opacae.
246  Tendimus angusto conclusi gurgite flentes
247  Inter utrumque latus: furit atra heic Scylla sub antro,
248  Illic sorbet aquas resonans immane Charybdis.
249  Quae quoties vasto fluctus eructat hiatu
250  Spumea, ceu rapidis quum flammis fervet ahenum, 250
251  Aestuat ingenti strepitu. sublatus in auras
252  It liquor, et summi fumant aspergine montes.
253  At

nec non mihi dicta recursant 280
281  Tiresiae Circesque iterumque iterumque monentum,
282  Solis uti sacra caveam tellure potitus.
283  Hаec metuens tristi sic voce silentia rupi:
284  Accipite o socii quae me Thebanus in Orco
285  Edocuit vates, fatorum et conscia Circe.
286  Scilicet unum illud repetens edixit uterque,
287  Ut Solis fugerem cari mortalibus arva;
288  Exitium nam triste manet: quin o

tu semper, ait, radiantia ferto
408  Lumina dis, pariterque nigrae telluris alumnis:
409  Horum ego jam celerem candenti fulmine puppim
410  Fluctibus in mediis feriam jaculatus ab arce 410
411  Aetheria. quae dicta Jovis mihi deinde Calypso
412  Candida narravit: retulit Cyllenius olli
413  Nuncius adveniens superis e sedibus ales.
414  At navem ut tetigi, socios in litore adortus
415  Increpui nulli

erat, plausu cuncti assensere secundo
18  Ad sua cedentes laeti penetralia reges.
19  Mox īdem, ut roseis Aurora evecta refulsit
20  Aequoribus, navimque parant atque aerea portant 20
21  Dona viro; quae rite locans curvata carinae
22  Alcinous stipat sub transtra, offensa juventus
23  Ne doleat validis freta findens versa lacertis.
24  His propere exactis adeunt regalia rursum
25  Tecta simul,

capita inclita, patres,
42  Perfectis me rite sacris dimittite quaeso
43  Protinus incolumem; vos et valeatis amici.
44  Namque mihi jam parta, animus quaecumque volebat,
45  Muneraque auxiliumque viae, quae numine servent
46  Cuncta suo divi faciles, veteresque sodales
47  In patria visam cum salva conjuge, faxint.
48  Heic quoque vos maneant semper rata gaudia vestris
49  Cum nuptis gnatisque; dii vos

juga, ubi resono percurrunt pectine nymphae;
113  Puniceo tenues variatas murice telas.
114  Manant et liquidi fontes, semperque recenti
115  Rore strepunt; geminaeque fores, quarum altera, spectat
116  Quae borean, hominum patitur vestigia, et almos
117  Altera sacra deos, nigrum quae vergit ad austrum,
118  Excipit, haud tangenda viris, at pervia tantum
119  Caelicolis. huc se tunc noto in litore navis

murice telas.
114  Manant et liquidi fontes, semperque recenti
115  Rore strepunt; geminaeque fores, quarum altera, spectat
116  Quae borean, hominum patitur vestigia, et almos
117  Altera sacra deos, nigrum quae vergit ad austrum,
118  Excipit, haud tangenda viris, at pervia tantum
119  Caelicolis. huc se tunc noto in litore navis
120  Condidit ac media plus parte resedit arena 120
121  In sicca; valido sic incita

sic incita remige venit!
122  Emicat in terram pubes, etiamque cubantem
123  Mollibus in stratis, etiam alto lumina somno
124  Devinctum exponit gremio telluris Ulyssem.
125  Munera dein alii expediunt, quae virginis acti
126  Armisonae monitis dederant Phaeaces habenda,
127  Quum reditum supplex orabat. cuncta sub ipsos
128  Conjiciunt oleae ramos, et devia ponunt
129  Parte in secreta, ne quis fors ante

tam multa dedere
147  Dona super, vestemque, aerisque, aurique talenta,
148  Quam multa incolumis praedaque potitus opima
149  Haud secum incensa a Troja devecta tulisset.
150  Juppiter huic contra: proh quae te cura remordet, 150
151  O germane potens? divūm te spernere nemo
152  Audeat, expertus ni fors cognoscere malit,
153  Sit durum soli quam te contendere contra
154  Viribus atque aevo praestantem.

montem. dixit; nec Juppiter abnuit olli
166  Haec referens: age jam, venientem ex aequore puppim,
167  Quum propius terris laetanti lumine cives
168  Aspicient, subito mutato corpore rupem
169  Effice, quae falsa referat sub imagine navim
170  Omnibus attonitis monstro, magnumque repente 170
171  Montem stare altas contra mirantibus arces
172  Ante urbem. quae dicta Jovis postquam audiit, astra

subito mutato corpore rupem
169  Effice, quae falsa referat sub imagine navim
170  Omnibus attonitis monstro, magnumque repente 170
171  Montem stare altas contra mirantibus arces
172  Ante urbem. quae dicta Jovis postquam audiit, astra
173  Deseruit, Scherianque petens maris arbiter alti
174  Constitit invisus scopulo. jamque impete magno
175  Ibat aquis, celeransque viam propiora tenebat
176  Laeta

vehimus per caerula Nerei.
189  Praeterea quondam praedixerat adfore tempus,
190  Quo validam nobis redeuntem ad litora puppim 190
191  Perderet in pelago, scopulumque opponeret urbi.
192  Haec senior, quae jam perfecta en cernitis ipsi.
193  Verum agite, ac jussis omnes parete volentes,
194  Nunc jubeam quaecumque viri: deducere ponto
195  Mittite, qui veniat nostras post hospes ad oras
196  Indigus auxilii:

opes, totamque invisere gazam,
235  Ne mihi quid secum abstulerint fugiente carina
236  Longe iter ingressi. dixit; rutilosque lebetas,
237  Ac tripodas, fulvumque aurum, vestesque recenset
238  Enumerans. quae salva videt quamquam omnia, tristes
239  Non tamen absistunt curae: perculsus amore
240  Ingemit heu patriae, et resonas procedit ad undas 240
241  Multa dolens, lacrimisque rigans humentibus ora.

in litore solo 250
251  Aspicio, salve o facilis, meaque omnia, meque
252  Respice jam servaque. ego te ceu numen adoro
253  Aetherium, votisque vocans, genibusque volutans;
254  Fare etiam ignarumque doce, quae nomine tellus,
255  Quive habeant homines? medio circumflua ponto
256  Insulane, extremaene sinus telluris in undas
257  Continuo heic tractu vergit, pelagoque residit?
258  At dea quaerenti: vel te

caeli delapsus ab axe.
318  Improbe! sicne adeo nequidquam fraudibus usque
319  Indulgens ficta perges mendacia lingua
320  Redditus et patriis jam tandem sospes in oris 320
321  Texere, cara tibi primis quae semper ab annis?
322  Quin age mitte dolos: nostrum scit fallere uterque
323  Vana ferens; homines inter tu maximus omnes
324  Consilio polles, contra dis omnibus ipsa
325  Ingenio praefto. nec tu me

ferens; homines inter tu maximus omnes
324  Consilio polles, contra dis omnibus ipsa
325  Ingenio praefto. nec tu me Pallada nosti
326  Horrisono Jove rege satam umjesto „fatam“ , quae casibus adsto
327  In duris tibi fida comes, praesensque periclis
328  Incolumem servo? non et Phaeacibus esse
329  Te volui nuper carum? delapsa sereno
330  Nunc iterum caelo veni, ne munera quisquam

duris tibi fida comes, praesensque periclis
328  Incolumem servo? non et Phaeacibus esse
329  Te volui nuper carum? delapsa sereno
330  Nunc iterum caelo veni, ne munera quisquam 330
331  Surripiat, quae multa tibi mea jussa sequuti
332  Phaeaces dederunt. quin et quot fata dolores
333  Sedibus excepto patriis statuere ferendos,
334  Expediam dictis. omnes tu pectore ferto
335  Indomito; nullus vel mas

o lateri nostro comes, et mihi robur
419  Invictum da diva: tuo jam numine fretus
420  Non ego tercentos dubitem vel poscere in arma 420
421  Saeva viros, nil non ausim. tanta auspice mecum.
422  Quae contra Pallas: tecum comes addita semper
423  Ipsa adero, trepidos nec me sine fortis in hostes
424  Insilies, quum tempus erit. jam jamque cerebro
425  Spero equidem, et sparso tincturum sanguine terram

ille, atque indigus errat
48  Auxilii, si vivit adhuc et vescitur aura.
49  Quin sequere o, limenque subi progressus amicum,
50  Ut cereris post dona satur laticisque lyaei 50
51  Expedias, qua parte venis, quae saeva fatigat
52  Dein miserum fortuna? haec dicens intulit ultro
53  Accitum angusti subter fastigia tecti,
54  Effultumque toro molli, stratisque locavit
55  Frondibus, atque ferae villoso in tergore

toro molli, stratisque locavit
55  Frondibus, atque ferae villoso in tergore caprae,
56  Fessus ubi recubet placide. laetatus Ulysses
57  Hospitio tali: magnus tibi Juppiter, inquit,
58  Dique alii, quae vota foves in corde, secundent
59  Omnia; sic alacer qui me nunc excipis hospes.
60  Dixerat; Eumaeus contra: non spernere quemquam 60
61  Fasque piumque sinit, non si quis limina ad ista
62  Deterior

prohibet dare magna petenti.
66  Illum autem a patria longe vis saeva deorum
67  Distinet, ingenti qui me complexus amore
68  Largus opesque mihi proprias, sedesque parasset,
69  Ac ditem thalami sociam; quae munera suerunt
70  Multa laboranti famulo concedere reges, 70
71  Cui facilis deus auctat opus, velut omnia nobis
72  Aucta fovet servatque. idcirco multa tulissem
73  Praemia, si patriis idem senuisset

semperque procis ex agmine lectam
117  Quisque suo pecudem jussus fert pastor in urbem.
118  Ipse autem has pascoque sues et grandia servo
119  Haec stabula, invitusque isdem submittere cogor,
120  Optima quae pingui turgescit corpore, praedam.120
121  Dixerat: ille autem tacitus fruiturque paratis
122  Raptim epulis, hauritque merum sub corde volutans
123  Fata procis. at postquam animi satiata cupido

mensisque paratae
215  His maneant epulae lentos, et cetera tectis
216  Digrediens, ceu sueta, petat sua munera pubes.
217  Namque ego (vera loquor) totum nec fessus in annum
218  Expediam fando, misero quae tristia divi
219  Attulerunt, quantos statuere et volvere casus.
220  Sum patria e Creta, diti genitore creatus, 220
221  Atque alii pueri tectorum in sedibus īsdem
222  Legitima prognati aderant e

quibus laetata renidet
248  Aucta domus, clari et crescentia germina gnati;
249  Sed celeresque mihi naves, et cara fuere
250  Praelia, ferrataeque hastae, laevesque sagittae 250
251  In manibus semper; quae dura atque aspera vulgo
252  Visa aliis, horum nobis insevit amorem
253  Numen et ipsa trahens animo sua quemque voluptas.
254  Ante etiam Graji peterent quam moenia Trojae,
255  Lecta virum ratibus

ab aëria, patriae quo litora pacto
368  Clamne palamne adiens, longo post tempore visat?
369  Addidit et superos testes libamina fundens,
370  Deduxisse ratem sese, pubemque parasse, 370
371  Quae reducem caras Ithacae comitetur ad arces.
372  Ipse prior solvi: Thesprotum namque carina
373  Dulichium Cereri sacrum tum forte petebat;
374  Magnanimo et missum regi me jussit Acasto
375  Reddier

et in tacito melius quod corde latebat.
522  Sed quoniam coepi fanda atque infanda profari,
523  Quo mens ipsa rapit, sequar ultro. o prima redirent
524  Tempora, et integro solidae mihi robore vires,
525  Quae fuerant quondam, Teucris quum Pergama circum
526  Struximus insidias Ithacusque et flavus Atrides,
527  Tertius atque una socios dux ipse sequutus!
528  Moenia ubi celsae pervenimus ardua Trojae,

et fortibus armis,
550  Submissa sic voce refert. o comprime questus, 550
551  Ne quis te Danaum nunc audiat. atque ita fatus
552  In cubitum nixa cervice assurgit; et o vos
553  Audite, inclamat, juvenes, quae certa deorum
554  Visa monent: nimium longe processimus undis
555  A pelagi, medios inter versamur et hostes.
556  Nuncius ergo aliquis properans Agamemnona regem
557  Conveniat, plures velit huc si

frustra invito. scis,femina quale
22  Ingenium sub corde fovet: ditescere curat
23  Illa domum, quam nupta subit, natosque priores
24  Conjugis et rapti flammas oblita jugales.
25  Tu vero, fuerit quae visa ex omnibus una
26  Apta magis, properans famulae servanda repones
27  Omnia, dum claro superum comitata hymenaeo
28  Nympha tibi veniat. nunc o tamen accipe et ista
29  Dicta prius, vigilique memor

jubet solido Megapenthea ferre
112  Perfectum cratera, alia dum candida parte
113  Nympha legit vestes, variis quas ipsa figuris
114  Neverat, ac tenui pingens discreverat auro.
115  Quarum unam, ante alias quae se pulcherrima visu
116  Obtulerat, pallam signis rutilantibus aptam
117  Accipit: ardenti collucens lumine fulsit
118  Sideris in morem, postremaque venit ad auras
119  Ima in sede latens multoque

tua cara reponat
140  In thalamo servanda. vale o mihi laetus, et oras 140
141  I patrias, rursumque tuos invise penates.
142  Tantum effata dedit juveni: gavisus at ille
143  Dona capit, quae cuncta cavo Pisistratus axe
144  Condit, et insigni stupefactus imagine lustrat.
145  Hinc alacres in tecta vocat Menelaus, et ultro
146  Ducit, ubi soliis circum assedere paratis
147  Instratisque

varios laeti; quos impiger inter 180
181  Nestorides regi: dic o, nosne omina divum,
182  An potius te certa petunt haec, maxime ductor?
183  Tantum effatus; et ille anceps dum corde volutat
184  Multa suo, quae rite ferat responsa petenti,
185  Occupat extemplo dubium pulcherrima Ledae
186  Progenies: adhibete aures; ego monstra docebo,
187  Ceu superi mea corda monent, et fata recludam.
188  Ut subito e tectis

prope. namque parentis
220  Tecta tui vereor contingere, ne mihi blandus 220
221  Tardet iter: celerare fugam res ardua cogit.
222  Vix ea: Nestorides huc atque huc fertur, et haeret
223  Mentis inops, quae digna ferat responsa volutans;
224  Tandem certus equos ad navim et litora flectit
225  Proxima. ibi puppis curvata ni mole reponit
226  Dona Mycenaeus dederat quae maxima ductor
227  Aurumque

huc fertur, et haeret
223  Mentis inops, quae digna ferat responsa volutans;
224  Tandem certus equos ad navim et litora flectit
225  Proxima. ibi puppis curvata ni mole reponit
226  Dona Mycenaeus dederat quae maxima ductor
227  Aurumque argentumque et pictas murice vestes.
228  Tum sic aggreditur cunctantem, ac talibus infit:
229  Vade age continuo properans, nautasque jubeto
230  Praecipitare moras, prius

excita pubes,
303  Credo equidem, poenam repetens. miseratus at illum
304  Solatur juvenis: nec te conscendere quisquam;
305  Nec vetat optantem tutas inquirere terras.
306  Quin sequere o; potiere, mihi quae copia cumque
307  Scilicet est, eademque ambos fortuna manebit.
308  Sic dicens ferro praefixum robur acuto
309  Suscipit e manibus, curvaque in parte carinae
310  Collocat insiliens alte, celsaque

ingentem sive ignem attollere tempus,
353  Robora seu forti diffindere dura bipenni,
354  Aut etiam torrere dapes, aut fundere vina
355  Expediat, quaecumque obeunt et munera servi
356  Divite sub domino. quae postquam dixerat heros,
357  Illum torva tuens senior, miseransque ruentem
358  In sua damna, infit: quisnam praecordia tantus
359  Error agit? saevone petas occumbere leto 360
360  Sic temere ad juvenes

in vota precatur
389  Usque Jovem invisam cupiens abrumpere vitam
390  Artubus edomitis quamprimum. scilicet illum 390
391  Heu nimis amissae prolis jam torquet amaror,
392  Conjugis et carae luctus, quae funere rapta
393  Perdidit una magis miserum, tristemque senectam
394  Esse dedit, saevis pro gnato exercita curis
395  Horrendum subiens leti genus: o mihi tale
396  Dī prohibete malum, casumque

ut jussus, abito
163  Nuncius, atque iterum recto te tramite siste
164  Protinus huc rediens, nec sit cursare per agros
165  Cura tibi. matri potius dic, ipsa ministram
166  Clam fidam expediat mittens, quae laeta dolenti
167  Haec eadem celerans longaevo nuncia portet.
168  Sic fatus jubet ire senem: qui jussa capessens
169  Accepitque ocreas, pedibusque aptavit, ad urbis
170  Moenia corripiens gressum.

thalami obscuris alte penetralibus abde. 310
311  Tum juvenes, si forte petant ac tela reposcant,
312  Alloquere incautos, dic ficto et pectore fatus:
313  Surripui e fumo; neque enim nunc illa videntur
314  Quae pater ad Trojam properans fulgentia liquit,
315  Ignis at horrescunt sordenti afflata vapore.
316  Quin aliquid majus Saturnius ipse cavere
317  Admonuit, ne forte in mutua vulnera vino
318  Edomitae

loca, noscere possis
342  Quam spem quisque secet; placidi dum sedibus hostes
343  Interea in nostris vastant sine more feruntque
344  Omnia. nunc tantum tibi sit muliebria corda
345  Vestigare labor: quae te spernuntque, nec aequis
346  Respiciunt animis, diro vel crimine flagrant.
347  Ast hominum nolim tentare obscura morando
348  Nunc studia: haec tutos olim nos cura manebit,
349  Signa tibi si certa

nolim tentare obscura morando
348  Nunc studia: haec tutos olim nos cura manebit,
349  Signa tibi si certa deum, si nota voluntas.
350  Talia dum vario alterni sermone loquuntur,
351  Jam ratis, ad Pylias quae longe advexerat oras
352  Telemachum sociosque, altam devenerat urbem.
353  Et nautae, postquam portu subiere profundo
354  Continuo in siccum nigram traxere carinam,
355  Extuleruntque ipsis properi

sic proles martia, fatur
375  Eurymachus. perfecta, viri, res maxima nostram
376  Telemacho spem praeter; iter nunc ille peregit
377  Incolumis. quare o celeres deducite pinum,
378  Optima quae portu residet, nautasque jubete
379  Scandem qui socios moneant dare carbasa retro
380  Huc reduces. nondum fari cessarat, in altum 380
381  Quum subito Amphinomus conversus lumine portum
382  Aspicit

vinique rubentia dona
478  Largitus puero est. pro quo mihi munere
479  Carior ante alios soboles tua: non gravis ergo
480  Sors manet a nobis, non illi hinc saeva timenda 480
481  Funera; quis caveat vero, quae numina nerunt?
482  His animum dictis firmans lenibat, et atram
483  Interea mortem juveni ferus ipse parabat.
484  Illa autem celsae conscendit in aurea sedis
485  Limina, ubi gemitu et luctisono

adversa cernentem e sede petebat.
83  Tum sic adstanti loquitur: sate sanguine Ulissei
84  Magnanimo, jam dona meis tibi ferre jubeto
85  E laribus famulas, abeunti flavus Atrides
86  Ipse dedit quae multa heros. nec plura loquuto
87  Telemachus reddit: dubio fortuna periclo
88  Pendet adhuc incerta; procūm namque effera pubes
89  Si patrias populata domos me funere perdat,
90  Te potius, Piraee,

bijugo vectum longe contendere curru. 130
131  Illic Tyndarida aspexi, quam propter Achivi
132  Pergameique duces multos hausere labores
133  Caelicolum fato. postquam me vidit Atrides,
134  Continuo, quae vis, quae me fortuna tulisset
135  In Spartam, poscit. mox illi ut certa roganti
136  Exposui, contra mihi talia reddidit heros.
137  Proh superi! qua mente viro, quo robore claro
138  Eripere imbelles

vectum longe contendere curru. 130
131  Illic Tyndarida aspexi, quam propter Achivi
132  Pergameique duces multos hausere labores
133  Caelicolum fato. postquam me vidit Atrides,
134  Continuo, quae vis, quae me fortuna tulisset
135  In Spartam, poscit. mox illi ut certa roganti
136  Exposui, contra mihi talia reddidit heros.
137  Proh superi! qua mente viro, quo robore claro
138  Eripere imbelles adeo

est omnis Danaum mirata corona.
152  Talem o! se referat, turbamque aggressus inertem
153  Eripiat vitamque brevem, et connubia rumpat
154  Nequidquam sperata horrendo funere mersis.
155  Illa autem, quae poscis, ego haud mendacia fingens
156  Omnia nunc referam, nec te quoque certa latebunt,
157  Quae docuit quondam senior me gurgite vasto
158  Caeruleus Proteus fatorum haud inscius augur.
159  Namque

vitamque brevem, et connubia rumpat
154  Nequidquam sperata horrendo funere mersis.
155  Illa autem, quae poscis, ego haud mendacia fingens
156  Omnia nunc referam, nec te quoque certa latebunt,
157  Quae docuit quondam senior me gurgite vasto
158  Caeruleus Proteus fatorum haud inscius augur.
159  Namque tuum vates vidisse in litore patrem
160  Ogygio flentem dicebat, ubi alma Calypso 160
161  Sedibus in

veniat: non hoc in pectore frustra
323  Stat patiens animus multis jam casibus actus
324  Et pelagi et belli, longumque expertus utrumque.
325  At vis nulla valet rabiem compescere ventris
326  Luctificam, quae corda hominum perferre labores
327  Edocuit multos agitans; quam propter et armis
328  Horrentes volitant instructo et remige classes
329  Indomiti per stagna maris, clademque minantur
330  Hostibus,

innixus, quos multa ornaverat olim
392  Arte faber cedroque et odorifera cyparisso.
393  Heic subito Eumaeum jubet una assurgere, et almae
394  Vim cereris multam capiens fumantiaque exta,
395  Quae fors cumque tulit manibus: ferto omnia, dixit
396  Telemachus, donisque novus fac gaudeat hospes:
397  Dic etiam, propius veniens ac munera poscens
398  Quemque adeat juvenum: non est pudor aptus egenti.

mentis! 510
511  Convivis adstat malus ecce ex ordine cunctis;
512  Hi temere effundunt, alienaque perdere nulla
513  Aut pietas aut cura vetat: nempeomnibus adsunt
514  Omnia sat. vano quae postquameffudit ab ore
515  Antinous; retro referens vestigia ductor:
516  Haud, ait, est etiam tibi pulcro in corpore virtus,
517  Nec facie mens digna. tuis e sedibus hospes,
518  Credo equidem, nec

repetit postes versus, plenamque reponens
532  Peram, stratus humi, juvenes, sic orsus ab ore,
533  Alloquitur. vos o pulcrae connubia nymphae
534  Qui petitis, clari juvenes audite loquentem,
535  Quae fert cumque animus. nullus praecordia maeror
536  Sollicitat, nullusque dolor, cui vulnus adactum,
537  Dum proprias tutatur oves, armentaque pugnans
538  Protegit. id vero indignum, quod vulnere laesit

ne longa per atria turbet
547  Talia jactantem jamdudum exosa juventus,
548  Correptique omnes discerpat protinus artus.
549  Sic ait; inque imo contra furor omnibus arsit
550  Pectore, jamque aliquis: quae te dementia versat 550
551  Perdite, qui miserum telo petis, inquit, acerbo?
552  Quid si quis magno missus deus adsit olympo?
553  Nescisne, hospitibus similes errantibus ora
554  In varia atque habitum

Viderit errando, multas jactatus ad oras
582  Ille etiam, credo, ni vanam ludit imago.
583  Cui reddit senior: nunc o paullisper Achivi
584  Si placidi sinerent, per tecta atque alta silerent,
585  Quae non ille tibi referens narraret, et o qua
586  Pectora mulceret longum dulcedine fando!
587  Tres illum noctes, totidemque in paupere luces
588  Detinui stabulo, (nam primum advenerat illuc
589  Elapsus

Telemachus subito cum murmure magno
615  Sternuit: insonuit fremitu domus ardua circum,
616  Laetaque Penelope rursum sic voce loquuta est.
617  I propera, coramque hospes succedat amicus;
618  Nonne vides quae fausta mihi dedit omina gnatus?
619  Haud incerta loquor: non irrita fata minatur
620  Parca procis; nullus de caede elapsus abibit. 620
621  Praeterea sciat ille, mihi si vera reportet
622  Nuncia, pro

nimium metuit, refugitque pudore
652  Scilicet indigno captus? male dedecet iste
653  Errantemque vagumque pudor. nec plura loquutam
654  Excipit Eumaeus: non ille haud aequa profatur,
655  Sed prudens quae quisque, cavet qui triste periclum,
656  Ac timet audaces scelerata in crimina dextras.
657  Expectare jubet, se dum sol mergat in amne
658  Hesperio: melius tibi longa per otia soli
659  Tunc dabitur

rursum,
27  Credo equidem, poteris minitando in tecta reverti.
28  Haec Ithacus, contraque haec ardens reddidit Irus:
29  Proh superi! ut gurges hic verba sonantia volvit
30  Adsimilis vetulae, fractas quae torret aristas 30
31  Garrula. jam faxo, mea brachia sentiat ictu
32  Saucius, atque omnes vomat atro in sanguine dentes
33  Sus veluti, flavo segetem quum raptat in agro.
34  Aggredere: hi pugnam

altis, circumque frequentes
45  Agglomerant sese pugnantibus; atque ibi fatus
46  Eupithei Antinous proles haec infit ab ore.
47  O pubes generosa proci, torrentur in igne
48  Viscera caprigeni pecoris, quae sanguine plena
49  Et pingui nobis in serae tempora caenae
50  Servantur. partem victor sibi praemia pugnae, 50
51  Quam velit, exsortem capiat, semperque sub īsdem
52  Aedibus assideat nobis conviva,

minitans ita turbidus ore
85  Increpuit: tibi nulla subest, vanissime rerum,
86  Vis animo, hunc adeo si firma aetate vigescens
87  Tu metuas fractumque annis domitumque labore.
88  Haec tamen edico, quae mox rata cuncta manebunt:
89  Si potior te forte senex hic vicerit, ire
90  Protinus Epirum freta per spumantia cogam 90
91  Ad regis muros Echeti, qui saevus et aures

et caris, et magni nomine patris,
156  Saepe nefas immane ausus, jura omnia sprevi.
157  Nunc aliter visum superis: a crimine quisque
158  Abstineat, tacitusque deūm data munera servet,
159  Quae data cumque; procos non ut male fervere cerno,
160  Aggressos infanda animis, nec parcere rebus, 160
161  Nec thalamo regis, quem non reor abfore terra
162  A patria longum; quin et venit ecce. penates,

ut sedeant flammae, gnatique virique
178  Non minus eximio laudum celebretur honore.
179  Illa invita quidem risit, conversaque tali
180  Affata Eurynomen voce est. insueta cupido 180
181  Nescio quae surgens trepido mihi pectore gliscit:
182  Suadet adire procos dirum genus, insuper ipsi
183  Consulere et nato, sese ne credat Achivis
184  Insidias veritus, vafri qui mollia semper
185  Dicta ferunt,

pulcro e corpore formam
197  Abstulerunt, ex quo cessit meus ille per altum
198  Infelix conjux invisa ad Pergama miles.
199  Verum age, et Autonoë veniat fac candida, et una
200  Hippodamia comes, gressus quae pone sequantur; 200
201  Nam prohibet pudor ire et solam accedere coram.
202  Dixerat; et studio nutrix celerabat anili
203  Jussa ferens, geminasque vocans per tecta puellas.
204  Heic aliud subito

perfectis abiit dea magna per auras;
218  Atque aderant contrа famulae per tecta ferentes
219  Cum strepitu arguto gressus: excussa sopore
220  Nympha manu tersitque genas, subitoque profata est. 220
221  O quae sollicitae curis mihi pectora pressit
222  Blanda quies! utinam ferat et Latonia mortem
223  Tam facilem nunc diva, inter ne carpere fletus
224  Assiduos aevum cogar, dum conjugis ardens
225  Egregii

sine me; nunc his te impensius aequum est
294  Consulere. at puerum simul ac flavescere malas
295  Aspicies, tu nube quidem tua limina linquens,
296  Cui fuerit placitum. properans haec ille monebat,
297  Quae nunc certa ferunt perfecto tempore Parcae.
298  Adveniet nox illa ingrati vincula portans
299  Conjugii taedasque mihi, cui Juppiter omnem
300  Laetitiam rapuit; sed me haec tamen una remordet 300

tempore Parcae.
298  Adveniet nox illa ingrati vincula portans
299  Conjugii taedasque mihi, cui Juppiter omnem
300  Laetitiam rapuit; sed me haec tamen una remordet 300
301  Cura magis vellitque animum. quae barbara tellus,
302  Quae patria haec usquam vidit? non jura procorum
303  Haec fuerant quondam, non mos, quum ducere nympham
304  Ingenuaque domo ac diti genitore creatam
305  Ambirent studiis sese

nox illa ingrati vincula portans
299  Conjugii taedasque mihi, cui Juppiter omnem
300  Laetitiam rapuit; sed me haec tamen una remordet 300
301  Cura magis vellitque animum. quae barbara tellus,
302  Quae patria haec usquam vidit? non jura procorum
303  Haec fuerant quondam, non mos, quum ducere nympham
304  Ingenuaque domo ac diti genitore creatam
305  Ambirent studiis sese certantibus inter.
306  Ipsi

ut natam jucundo matris amore;
358  Nec tamen ingratam dominae fata ulla movebant
359  Tristia, at Eurymachum furtim complexa fovebat.
360  Haec Laërtiadem tunc misso affata pudore est: 360
361  Quae tam dira, senex, te mens, miserande, fatigat,
362  Ut neque in aerato placeat requiescere tecto,
363  Nec coetus celebrare alios? infanda loquentem
364  Hos juvenes inter tantum juvat usque morari,

omnes, captisque timore
378  Genva labant: neque enim minitari falsa putabant.
379  Ille autem ad pingues ardenti lumine taedas
380  Restitit aspectans circum, volvitque sub imo 380
381  Multa agitans animo, quae mox haud vana fuere.
382  Nec minus et juvenes furiosa in jurgia Pallas
383  Sollicitat stimulis acuens, ut durus Ulyssei
384  Pervadat magis ima dolor penetralia cordis.
385  Quos inter prior

nunc tempus adest clausis arma omnia tectis
5  Occulere; ac juvenes, eadem si forte reposcant,
6  Alloquere incautos, his mulcens pectora dictis.
7  Surripui e fumo, neque enim nunc illa videntur,
8  Quae pater ad Trojam properans fulgentia liquit;
9  Igne adeo sordent nigroque afflata vapore.
10  Quin aliquid majus prudens deus ipse cavere 10
11  Scilicet admonuit, ne dira in vulnera vino

32  Aeratasque hastas, clipeosque umbone coruscos
33  Subvectare citi: juxta Tritonia virgo
34  Fundit ab aurato rutilantia lumina lychno.
35  Atque hac affatus juvenis tum voce parentem:
36  Quae nova lux oculis, inquit, diffusa reрente,
37  O genitor? jam summa mihi laquearia tecti,
38  Fraxineaeque trabes, murique, altaeque columnae
39  Undique inardescunt flammis, et fulgura volvunt;

tuo sub pectore conde
43  Visa deum; morem hunc caelestia numina servant.
44  Tuque adeo nunc strata petens in nocte recumbe,
45  Solus ego ut maneam, famulasque, ipsamque parentem
46  Experiar coram, quae me flens anxia frustra
47  Multa diu quaeret. nec plura effatus Ulysses,
48  Quum juvenis cessit, taedis lucentibus, aula
49  E media, notoque locans sua membra cubili
50  Accubuit gaudens quam

lacrimis iterum sic voce profatur.
282  Nunc ego te, licet ante tuas miserata dolerem
283  Saepe vices, toto meritum complectar amore,
284  Officioque colam. thalami in penetralibus olim
285  Illa ego, quae memoras, velamina nota plicavi,
286  Et manibus fuit ille meis superadditus auro
287  Circulus e fulvo rutilans, decus inter Achivos
288  Esset ut ornato. sed non miseranda revisam,
289  Amplectarque

in pectore sensus
390  Gesserit, ac sapiens pariter servaverit aequum. 390
391  Omnia recta mones: est heic tamen, est mihi nutrix
392  Ante alias et fida, et multo grandior aevo,
393  Illum etiam regem quae quondam excepit in ulnas
394  Ipsa suas, tenerumque aluit, quum lucis in oras
395  Edidit heu laevo nascentem numine mater:
396  Haec aderit quamquam aegra manus tardante senecta.
397  Surge agesis,

nutrix; fors talis Ulysses
399  Illotosque pedes illotaque brachia gestat
400  Squallidus heu longoque situ duroque labore; 400
401  Ocior angustis homines nam foeda senectus
402  Occupat in rebus. quae postquam edixerat, illa
403  Sustulit in vultum palmas, lacrimisque volutis:
404  Heu miseranda, inquit, sine te sum, gnate, relicta;
405  Te superum pater ille odiis crudelibus urget
406  Immeritum,

re nomen erit. post ipsum in regia tecta,
460  Maternas quum viset opes ad nostra profectus 460
461  Moenia Parnassi jam vernans flore juventae,
462  Excipiam donis pariter, laetumque remittam.
463  Munera quae sperans, patria tellure relicta,
464  Contulerat sese juvenis Laërtius illuc
465  Invisurus avum. venientem amplexibus omnes
466  Excepere, hilari testantes gaudia vultu,
467  Autolycus gnatique simul;

in flore juventae
604  Ultro etiam invitam suadet properare hymenaeos
605  Externasque sequi taedas, mihi propter Achivūm
606  Flagitia infensus vastataque tecta rapinis.
607  Jamque age, et ista, meam quae mentem insomnia turbant
608  Accipe. ludebat vacuis mihi plurimus anser
609  Porticibus, totoque aderant bis agmine deni
610  Assueti rostris puro cerealia fonte 610
611  Munera rimari, mea sola et

geminae somni portae; altera fertur
640  Cornea, perfecto collucens altera contra 640
641  Ex ebore: hac veniunt quaecumque effusa, feruntur
642  Irrita, et incertis ludunt fallacia formis.
643  At volitant quae missa foras per cornea septa,
644  Vera monent homines, si quando in nocte videntur.
645  Sed non hinc miserae dederunt mihi somnia manes,
646  Credo equidem: nimium foret haec sors laeta parenti

in nocte videntur.
645  Sed non hinc miserae dederunt mihi somnia manes,
646  Credo equidem: nimium foret haec sors laeta parenti
647  Scilicet et gnato. cedent secus omnia, tuque
648  Sensibus haec imis, quae dicam verba, reconde.
649  Adveniet lux illa cito, quae saeva revellet
650  Invitam ex Ithaci tectis; certamen Achivis 650
651  Quippe paro: statuam fulgenti ex aere secures,
652  In

mihi somnia manes,
646  Credo equidem: nimium foret haec sors laeta parenti
647  Scilicet et gnato. cedent secus omnia, tuque
648  Sensibus haec imis, quae dicam verba, reconde.
649  Adveniet lux illa cito, quae saeva revellet
650  Invitam ex Ithaci tectis; certamen Achivis 650
651  Quippe paro: statuam fulgenti ex aere secures,
652  In domibus quas ille meus vir ponere quondam
653  Bissenas

virgo sic caesia reddit:
56  Improbe, nonne alii fidunt mortalibus armis,
57  Ac sociis, quibus est haud par sollertia menti?
58  Me diva duce tu, per tanta pericula vectum
59  Per varias pelagi insidias quae numine nostro
60  Incolumem duxi, metues? haec accipe porro 60
61  Dicta prius, penitusque alta sub mente reconde.
62  Quinquaginta etiam si densis obvia telis
63  Agmina consistant contra, mortemque

murmure caelum
138  Stelliferum sine nube? aliquem felicia certe
139  Signa petunt: jam jam, quod posco munus et ipsa,
140  Da pater. extremum heic epulis operata juventus 140
141  Assideat, longo exercens quae membra labore
142  Perdidit, ac vires mihi fracto in corpore solvit
143  Dona laboranti Cereris: lux ultima visat
144  Ista procos laetis celebrantes munera mensis.
145  Tantum effata: heros tali simul

caelataque pocula lustret:
183  Pars adeat fontem celerans, atque ocius adsit.
184  Haud aberunt longum; quin primo ad limina stabunt
185  Mane proci, festae celebrent ut gaudia lucis,
186  Sacra redit laetis quae civibus orbe рerаcto.
187  Dixerat, et jussae properant mandata puellae:
188  Bis denae fontem petiere, aliaeque frequentes
189  Rite suos obeunt passim per tecta labores.
190  Haec inter venere proci,

armis pubem, crimenque piantem.
262  Cui referens heros: non te rationis egentem,
263  Quisquis es, aut animi arguerim; sat pectoris acre
264  Consilium admirans video: quare accipe contra,
265  Quae tibi nunc caeli testatus numina dicam.
266  Audiat haec superum genitor, sociique penates,
267  Atque arae, mensaeque Ithaci, quas nuper adivi;
268  Te coram huc veniet proles Laërtia Ulysses,

qui gaza opibusque paternis
328  Penelopen alios inter poscebat amantes;
329  Atque is tunc fari socium sic coepit ad agmen.
330  Accipite haec animis comites, generosa juventus, 330
331  Quae dicam: ut meruit, jam pridem sorte potitus
332  Aequali est senior; neque enim fas spernere quemquam,
333  Telemachi ad sedes quicumque adcesserit hospes.
334  Hoc super ipse dabo, nostrum testatus amorem

una
393  Lumina stant lacrimis, gliscitque in pectore luctus.
394  Quos inter magno circum resonante tumultu
395  Dia Theoclymenus sic fatis ora resolvit;
396  Ac subito: heu miseri, quae tanta insania turbat?
397  En vestrum nox atra caput circumvolat umbris,
398  Per vultusque affusa horret trepidantiaque infra
399  Genva metu. quaerulis aër ululatibus ardet,
400  Volvunturque imbres

petens, ubi regia stabat 10
11  Gaza, aurique labor, ferrique, atque acre micans aes.
12  Letifer heic laxis pendebat cornibus arcus,
13  Et pharetra, inque ipsa clades horrenda sagittae,
14  Congressus quae dona viro Lacedaemone quondam
15  Iphitus Eurytides dederat, caelestibus heros
16  Assimilis. varia Messenam e parte profecti
17  Devenere duces una, tectisque sub isdem
18  Hospitio Hortilochus gaudens

in limine valvae. 60
61  Illa subit, superatque alte tabulata, ubi clausae
62  Intus odoratae stabant sua munera vestes;
63  Pendentem e celso capit arcum et parjete dextra
64  Indutum vagina, ipsum quae lucida obibat.
65  Nec mora: curvatis genibus reclinat, et acri
66  Icta gemens luctu fulgentem e tegmine ducit.
67  Ut vero tristi fletu satiata quievit,
68  Egrediens thalamo, celerat vestigia

per inania telo,
86  Sortitus fortunam oculis, trajecerit orbes;
87  Hunc sequar antiqui tandem penetralia linquens
88  Conjugis heu frustra mihi cara, opibusque superba,
89  Saepius ingratae referet quae noctis imago.
90  Dixerat, Eumaeumque vocans jubet ocius arcum 90
91  Ferre procis, orbesque simul, quo spicula tendant.
92  Ille capit; largoque humectans lumina rore
93  Flet simul ipse, simul diversa

184  Ante pedes ponitque arcum curvatus et una
185  Infelix telum, solioque residit eodem,
186  Unde abiit surgens. quem tunc his excipit acer
187  Maerentem Antinous dictis, atque increpat ultro.
188  Quae tibi, Liode, vano haec vox excidit ore
189  Stulta, inimica: subit jamque altius ira medullas.
190  Quid? dabit exitio multos, fortissima corda, 190
191  Arcus an iste, tibi quod nunc male restitit uni?

veni, bis denis exsul ab annis.
235  Jam video vobis famulantum ex agmine toto
236  Solis optatus rediisse: haud vota precantis
237  Ullius audivi meque in mea regna vocantis.
238  Accipite ergo animis, quae nunc ego vera profabor
239  Pollicitus. domuisse mihi genus acre procorum,
240  Si deus adnuerit, vobis ego dulce parabo 240
241  Conjugium, multamque dabo pro munere gazam
242  Tecta meis ponens

cum prole, ruens obliquus in ictum
248  Liquit saevus aper, signata in pelle cicatrix.
249  Haec dicens lacerosque genu divisit amictus,
250  Ostenditque manu vestigia vulneris alti
251  Nota nimis. coram quae postquam agnovit uterque,
252  Miratusque oculis hausit, suffusus oborto
253  Imbre genas collo regis dat brachia circum,
254  Alternosque inter complexus oscula libat
255  Affusus capiti atque humeris;

mensis, haustoque lyaeo
309  Explevere sitim, sic fraudem in pectore versans
310  Incipit incautis heros. vos o manus, inquit, 310
311  Inclita, magnanimi juvenes advertite dictis
312  Nunc animos, fabor, quae fert in corde voluptas.
313  Eurymachum in primis, teque, o precor, optime ductor
314  Antinoë, ingratos arcus cui ponere primo,
315  Et placuit votis nunc divum exposcere pacem,

autem tentare, deus cui laudis honorem
317  Fortunamque ferat; sit fas mihi munere vestro
318  Discere certanti coram, quid robore possim,
319  Quid manibus? solido num perstat corpore virtus,
320  Quae fuerat quondam membris, an pulsa recessit 320
321  Jactatoque vagoque et duris casibus acto?
322  Talibus orabat supplex: illi ocius ira
323  Infremuere gravi, veriti ne tenderet arcum

conjugis ille
364  Spondeat, ac taedas; absit: sed fama remordet,
365  Foedaque sollicitant vulgi convicia mentem.
366  Namque erit, insultans aliquis quum dicet Achivum:
367  En quibus est ambita procis, quae nupta marito
368  Egregio fuerat: miseri! non vincere nervos
369  Imbelli valuere manu, quos forte tetendit
370  Nescio qui veniens ignotis advena terris. 370
371  Haec aliquis dicet, nostrumque infamia

ora color. tum caeli e parte corusca
466  Intonuit pater ipse deum; quo laetus Ulysses
467  Omine se firmat, Jovis alto et numine gaudet.
468  Jamque capit volucrem vicina e sede sagittam,
469  Coram aderat quae nuda; alias curvata tegebat
470  Nam pharetra haesuras mox diro in corpore Achivum. 470
471  Hanc parte extrema cepit, nervumque sonantem
472  Arte trahens pronus, recto per inania cursu
473  Intorsit;

te in sedibus hospes
478  Dedecorat frustra cessans; nec meta fefellit,
479  Brachia nec longo ceciderunt fracta labore.
480  Integrum stat robur adhuc, nec pubis Achivae 480
481  Vera reor, contra miserum quae jurgia jactat.
482  Nunc epulas properare juvat, dum fulgida caelo
483  Lux sinit; arguto dein praestat gaudia cantu
484  Certa sequi, citharaque: haec sunt solatia mensae,
485  Haec eadem dignis

et auri,
64  Dum fuerit mens laeta: nefas irascier ante.
65  Talibus ardentem dictis lenibat. at heros
66  Reddit acerba tuens: non si vel deferat omnem
67  Rem patriam vestrum mihi quisque, et quae bona cumque
68  Nunc habet, et quondam sperat sibi forte futura,
69  Abstineam manibus furibunda a caede, priusquam
70  Flagitia ultrici dextra et scelus omne piaro. 70
71  Sors reliqua haec vobis: vel

e sanguine divum,
178  Ille malus rursum, quem nos jam duximus ipsi,
179  In thalamum scandit. tua sit mihi nota voluntas:
180  Exstinguine jubes, melior si robore vincam, 180
181  An vivum adduci coram, quae plurima fecit,
182  Supplicio ut longo tandem scelera omnia solvat?
183  Tantum ille; atque heros quaerenti talia reddit:
184  Heic ego Telemachusque feros cohibebimus hostes
185  Nequidquam urgentes:

miseris lux aurea Phoebi.
432  Haud aliter per tecta proci spatiosa jacebant
433  Alter in alterius mactati sanguine. et heros:
434  Vade age, nate, voca nutricem, dixit, ut adstans
435  Audiat extemplo, quae fert mihi corde voluntas.
436  Nec plura: ille quidem celerans mandata parentis
437  Emovitque fores, talique est voce loquutus.
438  Huc ades Euryclaea, uni cui tradita cura
439  In domibus

in morte virorum
457  Bacchari, quos fata deum quosque impia facta
458  Abstulerunt; nullum veriti nec honore colente
459  Terrigenum, indignus, dignusve accederet hospes,
460  Spernebant omnes pariter; quae propter acerbo 460
461  Exitio domiti cladem subiere nefandam.
462  Sed tu, femineo famulantum ex agmine quotquot,
463  Dic age, me temnunt, scelerosaque furta sequuntur?
464  Cui nutrix: equidem dicam

mediisque trementem
503  Porticibus subterque tholi testudine cogunt
504  Angustum in spatium, nulla unde exire potestas.
505  Atque ibi Telemachus: turpi jam funere, dixit,
506  Eripiam his animam, capiti quae probra tulere,
507  Dira meo, matrisque, procis accumbere quondam
508  Assuetae furtim per opaca silentia noctis.
509  Dixit, et ex alta pendentia vincla columna,
510  Summa tholi jaciens supra

Penelope: ne vero elata superbi
64  Laetitia heu nimia, dixit, risuque soluto;
65  Scis nutrix scis ipsa, domi quod carus adesset
66  Omnibus; at nulli quam nato carior, et mi
67  Praecipue, si vera forent quae nuncia portas.
68  Sed non certa fides: aliquis delapsus olympo
69  Caelicolum stravit juvenes indigna perosus
70  Flagitia, ac tristes, immania facta, rapinas. 70
71  Namque hominum nulli

mortalibus īdem
73  Infesti; idcirco sontes periere nefando
74  Supplicio. ille autem reditu fraudatus amico
75  Hinc procul occubuit, patriam nec Achaeida vidit.
76  Talia cui fanti nutrix: heu quae, mea, dixit,
77  Gnata, tibi incauto fugiens vox excidit ore;
78  Numquamne ad patrios venturum dura penates
79  Usque virum dices, qui jam tibi redditus adstat
80  Ante focum; semper mens haec infida

fatus: me me sine mater
125  Experiatur, ait; jam victa fatebitur ultro:
126  Noscere nunc lacerum et sordentem turpiter artus
127  Abnegat, ac spretum nullo dignatur honore;
128  Danda illi venia est. sed quae peragenda supersunt,
129  Una consulere, atque animo juvat ante videre
130  Omnia, uti recte cedant. namque unius acta 130
131  Saepe etiam quis caede viri, cui sanguinis ultor
132  Rarus, et auxilio

non ullus tecum contendere certet
140  O genitor. jam sponte sequar, quocumque vocabis, 140
141  Haud virtutis egens, quanta vi tendere possim.
142  Tum pater: ergo, inquit, dicam sententia surgit
143  Quae melior. puro vos primum in fonte lavate,
144  Induite et niveas vestes, pariterque jubete
145  In domibus pulcro famulas incedere cultu.
146  Dein etiam citharae digitis resonantia vates
147  Fila

ne fama prius vulgata per urbem 150
151  Incipiat foedae juvenum crebrescere caedis,
152  Consita quam densis nos una hinc nostra petamus
153  Arboribus procul arva. illic ea deinde sequemur,
154  Profore quae divum rector monstrabit olympo.
155  Dixerat haec: parent omnes, ac jussa facessunt,
156  Ablutique artus se quisque recentibus ornant
157  Vestibus: effulgent famulae; cava pectine pulsat

221  Surgeret ut penitus terebrato robore fulcrum.
222  Hinc mihi prima tori fuerunt fundamina; dein et
223  Auroque argentoque renidentique elephanto
224  Omnia distinxi, taurinaque vellera stravi,
225  Quae circum tyrio fulgebat purpura fuco.
226  Talia signa inerant quondam; nec dicere possum
227  Certus, an haec eadem maneant, anne arbore quisquam
228  Funditus excisa, mutata in sede locavit?

triste nec ante
249  Flagitium admisit, quo nobis prima malorum
250  Incubuit clades, et saeviit aspera luctu. 250
251  Nunc quoniam manifesta fides, thalamique retexta
252  Nostri arcana patent, hominum quae nullus adivit,
253  Lustravitque oculis solos nos praeter et unam
254  Actorida (huc famulam genitor quam misit habendam,
255  Assuetam clauso servare in limine postes);
256  Frustra animo obnixam cogis

inquit, modo certa voluntas
289  Sic ferat, ad patrii postquam te limina tecti
290  Incolumem faciles voluere advertere divi. 290
291  Sed quoniam memori deus hanc tibi pectore curam
292  Subdidit, edicas, oro, quae te aspera rerum
293  Sors agitat, quae fata manent? non illa latebunt
294  Quondam audita reor, nec vero tristius urent
295  Cognita nunc eadem. tum sic exorsus Ulysses:
296  Quid misera heu duros cogis

ad patrii postquam te limina tecti
290  Incolumem faciles voluere advertere divi. 290
291  Sed quoniam memori deus hanc tibi pectore curam
292  Subdidit, edicas, oro, quae te aspera rerum
293  Sors agitat, quae fata manent? non illa latebunt
294  Quondam audita reor, nec vero tristius urent
295  Cognita nunc eadem. tum sic exorsus Ulysses:
296  Quid misera heu duros cogis vulgare dolores?
297  Dicam equidem; laeta

equidem; laeta sed nec tu gaudia mente
298  Ulla feres, nec laetor ego. namque ire per urbes
299  Ille hominum multas, habilemque attollere dextra
300  Admonuit remum, gentes dum vectus adibo, 300
301  Quae mare, quae dulcem fugiunt salis ore saporem,
302  Nec videre rates, minio nec perlita rostra,
303  Nec remos patulas cymbis volitantibus alas.
304  Haec et signa dedit, quae te quoque certa docebo:

laeta sed nec tu gaudia mente
298  Ulla feres, nec laetor ego. namque ire per urbes
299  Ille hominum multas, habilemque attollere dextra
300  Admonuit remum, gentes dum vectus adibo, 300
301  Quae mare, quae dulcem fugiunt salis ore saporem,
302  Nec videre rates, minio nec perlita rostra,
303  Nec remos patulas cymbis volitantibus alas.
304  Haec et signa dedit, quae te quoque certa docebo:
305  Obvius adverso

gentes dum vectus adibo, 300
301  Quae mare, quae dulcem fugiunt salis ore saporem,
302  Nec videre rates, minio nec perlita rostra,
303  Nec remos patulas cymbis volitantibus alas.
304  Haec et signa dedit, quae te quoque certa docebo:
305  Obvius adverso veniens quum forte viator
306  Dixerit alta humeris me ferre valentibus arma,
307  Ventilat ad zephyrum jactas queis messor aristas,
308  Heic subito jussit

ubi Penelope, magnorum et ductor Achivum
334  Optata explerunt avidum dulcedine pectus,
335  Inter se vario laeti sermone fruuntur.
336  Illa quidem memorat, quantos experta dolores
337  Quondam pertulerit, quae viderit impia tectis
338  Facta procum magno turbantum cuncta tumultu,
339  Et sese propter tot stratos caede juvencos,
340  Caprigenumque pecus vastarum, effusaque vina. 340
341  Ille autem quotquot

domos Erebi, quas tristis adivit, 560
361  Classe cita, manes certa et responsa petitum
362  Tiresiae Thebani; utque omnes viderit Orci
363  Sedibus in tacitis socios, caramque parentem,
364  Quae tenero niveis immulserat ubera labris.
365  Addit et auditas Sirenum ex aequore voces,
366  Errantesque docet scopulos, diramque Charybdim,
367  Scyllamque innocuis numquam mortalibus aequam.
368  Solis

reditus, contra violento numine divum
395  A patria longe duris ego casibus actus.
396  Nunc vero ambobus quoniam data copia rursum
397  Connubii optati, vigil o penetralia serva,
398  Divitiasque omnes, quae sunt mihi cumque relictae.
399  Mox pecora immani juvenum consumpta rapina
400  Multa ego praedabor, multa et pro munere Achivi 400
401  Sponte dabunt; plenis ludent in ovilibus agni.
402  En ego

postquam in cinerem vis te Vulcania vertit,
83  Mane novo puro candentia legimus ossa
84  Sparsa mero et pingui succo. portaverat urnam
85  Ipsa tibi ex auro genitrix, praestantia Bacchi
86  Munera, quae multa caelarat Mulciber arte.
87  Hac tua, Pelide, recubant, immixtaque cari
88  Ossa Menetiadae Patrocli; distincta peremptum
89  Antilochum tegit urna, aliis magis omnibus unum
90  Quem Patrocli post

vidi equidem multorum funera praesens
99  Heroum, exstincto quondam quum rege juventus
100  Cingitur, ac variis exercet corpora ludis; 100
101  Sed non ulla magis miratus dona palaestrae
102  Obstupui, quam quae niveis argentea plantis
103  Alma Thetis posuit; magno dilectus amore
104  Quippe deis fueras. exstincti gloria, et ingens
105  Haud periit nomen, quin fama aeterna manebit.
106  At mihi quid prodest

conferre gradum, primusque Melanhteo
114  Amphimedonta satum cernens agnovit Atrides,
115  Hospes erat namque olli Ithacae dilectus in oris.
116  Quem sic Atrides prior est affatus ab ore:
117  Quae vos, Amphimedon, sors dira subire coëgit
118  Haec nigro loca senta situ? par omnibus aetas,
119  Lectaque vis: claram fortissima pectora pubem
120  Non aliam plena quisquam legisset in urbe. 120

ultima postquam
163  Imposita est, puroque abluta in gurgite palla,
164  Splenduit assimilis Triviae Solisque nitori,
165  Tunc Ithacum in patriam duxit male numen amicum
166  Dissita ad arva procul, senior quae fidus habebat
167  Setigeri pecoris custos. devectus eodem
168  Contulerat sese Nelea natus ab urbe.
169  Heic ubi perniciem nobis, clademque pararunt,
170  Composito subeunt urbem: tardatus Ulysses

imo de pectore ducens:
219  Fortunate, inquit, proles Laërtia, Ulysseu,
220  Macte tuae magna virtute o conjugis! uni 220
221  Di dederunt talem diro sine crimine mentem
222  Penelopi, in solo flagrans quae semper Ulysse
223  Certa fidem tenuit. dignae virtutis imago
224  Numquam tanta cadet, nec fama oblita peribit
225  Dis etiam celebranda ipsis, qui carmina condent
226  Illius in laudem tardos mansura

studiis praestantibus apta.
233  Talia jactabant nigris in sedibus Orci
234  Suppositi tellure alta; per moenia gressu
235  Dum celeres illi properant. jamque arva tenebant
236  Laërtae, multo senior quae culta labore
237  Ipse sibi, pressus curarum a mole, pararat.
238  In medio domus alta fuit, circumque patebant
239  Atria, queis epulas celebrare et carpere somnos
240  Per noctem assuerat famulantum

curarum a mole, pararat.
238  In medio domus alta fuit, circumque patebant
239  Atria, queis epulas celebrare et carpere somnos
240  Per noctem assuerat famulantum operosa juventus. 240
241  Heic etiam, quae fida senem curabat in agris
242  Urbe procul, stabat Siculis anus edita terris.
243  Atque ibi tum sociis natoque ita fatus Ulysses:
244  Ite, ait, o properi in sedes, epulasque parate
245  Mactantes de

operum ignaras, sibi quas delegerat omni
313  E numero exsortes. vix haec tum fatus Ulysses
314  Quum genitor lacrimans: Ithacam quam poscis, adisti,
315  Hospes, ait, gentes habitant, immania corda.
316  Quae vero memoras data quondam, heu perdita frustra
317  Dona abiere tibi. namque ille heic vivus adesset
318  Si patrio in regno, meritis dimitteret auctum
319  Muneribus, ceu jura petunt, nec parva maneret

inquit, Ulysses
363  Redditus huc, da signa, quibus confidere tuto,
364  Ac valeam certam dictis adjungere mentem.
365  Tantum effatus, et ille: haec vulneris aspice primum
366  Nota tibi, dixit, vestigia, quae ferus olim
367  Saevo dente ruens in verticibus Parnassi
368  Liquit aper. tua jussa sequens caraeque parentis
369  Autolycum visurus avum, promissaque dona
370  Capturus juvenis quondam hoc de litore

Stygias detrusit ad umbras.
482  Ergo agite, atque prius Pylias quam tendat in oras,
483  Elidis aut urbes, regnataque litora Epaeis,
484  Festinemus. an et tristes et semper inertes
485  Sic erimus? quae fama, viri, nos deinde sequetur,
486  Natorum fratrumque, ulti ni dira piemus
487  Funera? jam caeli superis haud vescier auris
488  Dulce mihi; praestat manes descendere ad imos.
489  Sed celerare

dederat vix dicta Medon; exterrita pallor
506  Omnibus extemplo trepidantibus ora notavit.
507  Atque his tum senior pavidis heros Halitherses
508  Mastorides, unus sollerti pectore gnarus
509  Cernere, quae fuerunt, quae mox ventura subibant,
510  Incipit, ac verbis animos permulcet amicis, 510
511  Haec fatus. dictis adhibete o pectora, cives;
512  Omnia contigerunt vitio haec et crimine vestro,
513  Vos

dicta Medon; exterrita pallor
506  Omnibus extemplo trepidantibus ora notavit.
507  Atque his tum senior pavidis heros Halitherses
508  Mastorides, unus sollerti pectore gnarus
509  Cernere, quae fuerunt, quae mox ventura subibant,
510  Incipit, ac verbis animos permulcet amicis, 510
511  Haec fatus. dictis adhibete o pectora, cives;
512  Omnia contigerunt vitio haec et crimine vestro,
513  Vos caussa exitii;

demens, reditu cariturus abibat
534  Jam Stygiae aeternum nocti damnatus et Orco.
535  Haec cernens tali affatur Tritonia virgo
536  Voce Jovem: summis o qui regis omnia solus
537  Imperiis, genitor, quae nunc sententia surgit?
538  Num patiere prius duro concurrere Marte
539  Hos atque hos placido quam jungas foedere dextras?
540  Cui tum nimborum rector sic ore vicissim 540
541  Orsa refert: quid, nata,

talia poscis?
542  Non tibi jamdudum nota haec mea certa voluntas
543  Scilicet est, Ithacus rediens ut triste rependat
544  Caede nefas? quidquid placitum super, ipsa sequare
545  Sola licet: dicam tantum quae fata manebunt.
546  Quandoquidem diros juvenes est ultus Ulysses,
547  Ille diu patria laetus dominetur in urbe
548  Pace regens stabili populos; nos numine nostro,
549  Ne qua fuat rursum trepido

tu maximus ipse
582  Testis eris, generi si tanto hoc dedecus addam,
583  Quod metuis, patiarque tuum vilescere nomen.
584  Vix ea; quum senior tollens ad sidera palmas:
585  Di magni, exclamat laetus, quae candida fulget
586  Lux haec orta mihi, quae mentem gaudia tanta
587  Sollicitant? una certant natusque neposque
588  Succensi alterno pulcrae virtutis honore.
589  Talia Laërtes, Tritonia cominus

si tanto hoc dedecus addam,
583  Quod metuis, patiarque tuum vilescere nomen.
584  Vix ea; quum senior tollens ad sidera palmas:
585  Di magni, exclamat laetus, quae candida fulget
586  Lux haec orta mihi, quae mentem gaudia tanta
587  Sollicitant? una certant natusque neposque
588  Succensi alterno pulcrae virtutis honore.
589  Talia Laërtes, Tritonia cominus adstans:
590  O Arcisiade, sociis magis omnibus,

leves saltus, ceu praepete penna
615  Insequitur caelo praedam Jovis ales aperto.
616  At pater omnipotens contorsit fulmen ab arce
617  Flammata, ceciditque deae Tritonidis ipsos
618  Ante pedes, regem quae tunc affata furentem est.
619  O Laërtiade sate clara e stirpe deorum,
620  Desine; neu saevas procedere longius iras 620
621  Indomito sic Marte sinas, ne rector Olympi
622  Saeviat horrifica molitus

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report