Your search found 19388 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 15337-15362:

dignosceretur. Quod si anteactis temporibus ingenti laetitiae ac voluptatis incremento dies hujusmodi aliquando fuerit peracta, hodiernam profecto eo jucundius, eo laetius celebrari inspicio, ut nedum civium ora vultusque exhilarari, verum etiam templa ipsa et parietes exultare videantur. Quae enim aequior, quae uberior communis gaudii causa potest suppetere, quam quae spem certam communis boni communisque felicitatis firmam expectationem et excitat et auspicatur? Qua propter licet pauci sint, praesul optime, aut sanguinis propinquitate aut necessitudinis vinculo tibi conjuncti, qui

Quod si anteactis temporibus ingenti laetitiae ac voluptatis incremento dies hujusmodi aliquando fuerit peracta, hodiernam profecto eo jucundius, eo laetius celebrari inspicio, ut nedum civium ora vultusque exhilarari, verum etiam templa ipsa et parietes exultare videantur. Quae enim aequior, quae uberior communis gaudii causa potest suppetere, quam quae spem certam communis boni communisque felicitatis firmam expectationem et excitat et auspicatur? Qua propter licet pauci sint, praesul optime, aut sanguinis propinquitate aut necessitudinis vinculo tibi conjuncti, qui tam eximia tua

incremento dies hujusmodi aliquando fuerit peracta, hodiernam profecto eo jucundius, eo laetius celebrari inspicio, ut nedum civium ora vultusque exhilarari, verum etiam templa ipsa et parietes exultare videantur. Quae enim aequior, quae uberior communis gaudii causa potest suppetere, quam quae spem certam communis boni communisque felicitatis firmam expectationem et excitat et auspicatur? Qua propter licet pauci sint, praesul optime, aut sanguinis propinquitate aut necessitudinis vinculo tibi conjuncti, qui tam eximia tua amplitudine privatis de causis gaudeant tibique fausta

concinne, multa minus eleganter dixero, id exili meo ingenio tribuatis. Non enim orationem mihi, at me orationi potius defuisse non diffitebor. Quod si mihi munus ornandi tui justisque et absolutis laudibus efferendi hodierna die constitutum esset, haud ignoro non hinc dicendi initia fore petenda, quae enim informando homini ad rectam vivendi rationem ac compescendis moderandisque humanis affectibus a natura comparata sunt, virtutes tuas oratione primum prosequi par esset. Quantus certe et quam latus mihi pateret aditus, si series tota vitae tuae foret expendenda, si domestici recessus

celebritati, silentium conventibus hominum viriliter praetuleris? Quanta laudum tuarum seges assurgeret, quanta dicendi suppeteret copia, si tuam in Deum pietatem, si monasticae paupertatis et frugalitatis studium, vitae severitatem, morum innocentiam pro dignitate ac merito fas esset explanare? Quae enim a primo tyrocinii tempore severioris vitae hauseras documenta, ea pariter ad seniles usque annos insculpita animo exercere non destitisti, nedum cum privatus viveres, quin etiam praefectus coenobii cum auctoritate polleres, cum emineres dignitate, ut ne latum quidem unquam a suscepta via

fundamentum et commendavit plurimum et imperavit. Quod si ita sit, nonne jure ac merito praestantissimo huic muneri abeundo aptissimum te fuisse dixerim? Quid enim benevolentia tua praeclarius, quid illustrius inveniri aut excogitari potest? Proh Deus immortalis! Quanta humanitas tua et urbanitas, quae verborum et sermonis suavitas, qui amoris et lenitatis sensus! Cujus audita conquaestio a te aut durius exceptum, aut superbe repulsum, aut verborum acerbitate fuisse affectum? Nemo sane est quem non summa facilitate et comitate complexus sis neque enim eos tantum viros nomino qui nobilitate,

igitur mirum si tibi in more positum ac solemne fuerit dissimulare injurias, illatas facile remittere, ingratos fovere, invidos humanitate demereri, immeritos etiam beneficiis cumulare iisque operam, studium ac laborem impendere ut et bene et male de te meritos insigni amore devincires. Quamquam quae dixi praeclara et gravia sint, attamen majora et graviora dicenda supersunt. Quae enim benevolentiae tuae in socios instituti potest par oratio inveniri? Is sane tuus fuit in eos animus et voluntas, ut quolibet commodo ac voluptate, immo vero etiam vita ipsa 4 modo A, B:

facile remittere, ingratos fovere, invidos humanitate demereri, immeritos etiam beneficiis cumulare iisque operam, studium ac laborem impendere ut et bene et male de te meritos insigni amore devincires. Quamquam quae dixi praeclara et gravia sint, attamen majora et graviora dicenda supersunt. Quae enim benevolentiae tuae in socios instituti potest par oratio inveniri? Is sane tuus fuit in eos animus et voluntas, ut quolibet commodo ac voluptate, immo vero etiam vita ipsa 4 modo A, B: omittit D 4 Iesu A, B: omittit D 6 imperator A, B: moderator D 7 praeclaram

dignitate et potentia D 16 caeteros D: caeteris A, B 17 amicos A, B: amicos quibus reddere grati animi est, quod D 20 Quare A, B: Qua de re D tibi fuerint chariores. Quis unquam labor deterruit studium tuum, quae voluptas amorem continuit quin ipsis, cum opus foret, operam quantam posses praestares? Video sane his quae commemoro renovare praeteritam doloris tuae acerbitatem et nondum obductas animo vulnerum cicatrices recrudescere et exasperari; verum etsi nihil hac laetissima die quod maerorem afferat

quod D 20 Quare A, B: Qua de re D tibi fuerint chariores. Quis unquam labor deterruit studium tuum, quae voluptas amorem continuit quin ipsis, cum opus foret, operam quantam posses praestares? Video sane his quae commemoro renovare praeteritam doloris tuae acerbitatem et nondum obductas animo vulnerum cicatrices recrudescere et exasperari; verum etsi nihil hac laetissima die quod maerorem afferat recensere mihi fas sit, sine, quaeso, illa obiter commemorare, quae cum et instituti mei ratio et tanta

quantam posses praestares? Video sane his quae commemoro renovare praeteritam doloris tuae acerbitatem et nondum obductas animo vulnerum cicatrices recrudescere et exasperari; verum etsi nihil hac laetissima die quod maerorem afferat recensere mihi fas sit, sine, quaeso, illa obiter commemorare, quae cum et instituti mei ratio et tanta beatissimorum hominum expectatio postulat, praeterire nefas existimarem. Nescio quo Dei optimi consilio fit, nisi forte ut hoc etiam tibi laudis et gloriae accedat, quam laudabili vitae genere regendique sapientia et felicitate jam pridem illustraveris, te

divina, haec immortalia, haec fama celebrantur, monumentis annalium mandantur posteritatique propagantur. An illos in laude positos videmus qui in id toto studio incubuerint ut frequenti famulatu, splendido apparatu, ampla domo et sumptuoso cultu victuque atque opibus plurimum abundarent? Sed haec quae ecclesiasticos viros dedecent, missa facio. Commemorabo quae nonnullam laudem mereantur. An tanti habiti sunt ut eorum memoria, sermonibus litterisque mandata ad haec usque tempora viguerit, qui templa extruxerint, refecerint, ornaverint, praedia amplificaverint, redditus auxerint, bona

mandantur posteritatique propagantur. An illos in laude positos videmus qui in id toto studio incubuerint ut frequenti famulatu, splendido apparatu, ampla domo et sumptuoso cultu victuque atque opibus plurimum abundarent? Sed haec quae ecclesiasticos viros dedecent, missa facio. Commemorabo quae nonnullam laudem mereantur. An tanti habiti sunt ut eorum memoria, sermonibus litterisque mandata ad haec usque tempora viguerit, qui templa extruxerint, refecerint, ornaverint, praedia amplificaverint, redditus auxerint, bona plurima ecclesiae comparaverint? Levia haec sunt, nec magnopere

tenuisti, ut non tam alienis praeceptis imbutus, sed ipso rerum usu edoctus didiceris, quales qui praesunt esse deceat. Expletis itaque minoribus dignitatibus ad supremum abbatis gradum quam celerrime evectus es, in quo viginti annis et amplius constitisti, atque hoc tam diuturno temporis cursu, quae hujus artis pars est, quae tam subtilis ratio quam non perceperis atque ebiberis? Quae tua in praecipiendo modestia, quae in regendo prudentia, quantum in providendo studium atque solertia! Quae vigilantia ne vetustis legibus et monasticis institutis observantia, ne Deo, ne templis sacrisque

praeceptis imbutus, sed ipso rerum usu edoctus didiceris, quales qui praesunt esse deceat. Expletis itaque minoribus dignitatibus ad supremum abbatis gradum quam celerrime evectus es, in quo viginti annis et amplius constitisti, atque hoc tam diuturno temporis cursu, quae hujus artis pars est, quae tam subtilis ratio quam non perceperis atque ebiberis? Quae tua in praecipiendo modestia, quae in regendo prudentia, quantum in providendo studium atque solertia! Quae vigilantia ne vetustis legibus et monasticis institutis observantia, ne Deo, ne templis sacrisque rebus cultus ac religio

quales qui praesunt esse deceat. Expletis itaque minoribus dignitatibus ad supremum abbatis gradum quam celerrime evectus es, in quo viginti annis et amplius constitisti, atque hoc tam diuturno temporis cursu, quae hujus artis pars est, quae tam subtilis ratio quam non perceperis atque ebiberis? Quae tua in praecipiendo modestia, quae in regendo prudentia, quantum in providendo studium atque solertia! Quae vigilantia ne vetustis legibus et monasticis institutis observantia, ne Deo, ne templis sacrisque rebus cultus ac religio deesset! Quae sollicitudo ne imminutum solitudinis studium, ne

Expletis itaque minoribus dignitatibus ad supremum abbatis gradum quam celerrime evectus es, in quo viginti annis et amplius constitisti, atque hoc tam diuturno temporis cursu, quae hujus artis pars est, quae tam subtilis ratio quam non perceperis atque ebiberis? Quae tua in praecipiendo modestia, quae in regendo prudentia, quantum in providendo studium atque solertia! Quae vigilantia ne vetustis legibus et monasticis institutis observantia, ne Deo, ne templis sacrisque rebus cultus ac religio deesset! Quae sollicitudo ne imminutum solitudinis studium, ne mutua pax et concordia dissoluta

evectus es, in quo viginti annis et amplius constitisti, atque hoc tam diuturno temporis cursu, quae hujus artis pars est, quae tam subtilis ratio quam non perceperis atque ebiberis? Quae tua in praecipiendo modestia, quae in regendo prudentia, quantum in providendo studium atque solertia! Quae vigilantia ne vetustis legibus et monasticis institutis observantia, ne Deo, ne templis sacrisque rebus cultus ac religio deesset! Quae sollicitudo ne imminutum solitudinis studium, ne mutua pax et concordia dissoluta concideret! An defuit animus quin non recta improbares, vitia argueres,

tam subtilis ratio quam non perceperis atque ebiberis? Quae tua in praecipiendo modestia, quae in regendo prudentia, quantum in providendo studium atque solertia! Quae vigilantia ne vetustis legibus et monasticis institutis observantia, ne Deo, ne templis sacrisque rebus cultus ac religio deesset! Quae sollicitudo ne imminutum solitudinis studium, ne mutua pax et concordia dissoluta concideret! An defuit animus quin non recta improbares, vitia argueres, noxios etiam justis poenis mulctares? Neque comitati obfuit severitas neque severitatem lenitas dissoluit. Sic rem omnem absolvisti ut sine

testes ego appellem? An coenobium quod in Tauride constitutum est? Verum decebatne, quaeso, virum hujusmodi coenobio, quod nullis constaret hominibus, nisi tecto et parietibus praeficere? Qua de re eorum laudo consilium qui te regendis humanis societatibus idoneum illis tantum praefecerint, quae frequenti monachorum coetu constarent. Itaque cum tantum fuerit omnium desiderium tui, eorum votis tum factum est satis, cum totius Benedictinae familiae abbas generalis renunciatus es: qua propter non singulari tantum, sed universis coenobiis, non minoribus solum, sed gravioribus etiam viris

qui summis et gravissimis rebus curisque distentus in luce christiani orbis versatur, praeter legem moremque vetustissimum suprema qua pollet in ecclesia auctoritate Apostolico diplomate Melitensibus monachis tertio praefecit Romanus pontifex. Quanta igitur virtus tua et regendi scientia est, quae nedum familiarium sermonibus et Ragusinorum civium ore celebrata, inter domesticos parietes atque hujus urbis moenia viguerit, verum etiam extra ditionem Ragusinam eruperit, Romam pervaserit, ad pontificis solium et aures pervenerit, ut ipse abs te non judicaverit leges praeterire,

Romam pervaserit, ad pontificis solium et aures pervenerit, ut ipse abs te non judicaverit leges praeterire, consuetudinem negligere, ut tibi eandem dignitatem servaret. Quid igitur tibi defuit, quin gradum facere atque hac tanta Ragusini pontificis dignitate et amplitudine augeri dignus putarere? Quae ars, quae ratio, quae disciplina? An cura, sollicitudo, vigilantia, fortitudo, prudentia? Quid igitur te praesule religionis integritati pertimescendum? Etsi enim teterrima illa pestis atque effraenis sentiendi libido longe lateque diffusa ita infecerit animos, eorum praecipue qui genere

ad pontificis solium et aures pervenerit, ut ipse abs te non judicaverit leges praeterire, consuetudinem negligere, ut tibi eandem dignitatem servaret. Quid igitur tibi defuit, quin gradum facere atque hac tanta Ragusini pontificis dignitate et amplitudine augeri dignus putarere? Quae ars, quae ratio, quae disciplina? An cura, sollicitudo, vigilantia, fortitudo, prudentia? Quid igitur te praesule religionis integritati pertimescendum? Etsi enim teterrima illa pestis atque effraenis sentiendi libido longe lateque diffusa ita infecerit animos, eorum praecipue qui genere praestant aut

solium et aures pervenerit, ut ipse abs te non judicaverit leges praeterire, consuetudinem negligere, ut tibi eandem dignitatem servaret. Quid igitur tibi defuit, quin gradum facere atque hac tanta Ragusini pontificis dignitate et amplitudine augeri dignus putarere? Quae ars, quae ratio, quae disciplina? An cura, sollicitudo, vigilantia, fortitudo, prudentia? Quid igitur te praesule religionis integritati pertimescendum? Etsi enim teterrima illa pestis atque effraenis sentiendi libido longe lateque diffusa ita infecerit animos, eorum praecipue qui genere praestant aut qui sapientes

orbe diffusa D 27 arbitrarentur A, B: arbitrentur D 28 assecuturos A, B: consequturos D 30 e proximis regionibus omittit D transvecta hoc loco consideat neve catholicae religioni labem afferat, quae publicae felicitatis libertatisque robur et praesidium jamdiu nobis est constituta. Quid sacris legibus et christianae morum disciplinae? Equidem doleo hanc optimo cuique civium quam bene morati ac sapientes viri saepe alibi deflere solent, hujus urbis calamitatem esse deplorandam, cum abjecta

vis ulla, labes, injuria ecclesiastico ordini ab invidis improbisque inferatur hominibus? An indulgabis ut prava vivendi consuetudine cujuspiam, qui in eo sit constitutus ordine, decor nota inficiatur et macula? An male moratis, ignavis, quaeque muneris sint, scientia carentibus, ecclesiae munia quae virtuti sunt proposita, praemia conferes atque elargieris? An in judiciis partium studio, simultati, amicitiae favori quidpiam, non aequitati concedi patiere? Sed quorsum ego tam diu singula persequar? Jam hoc est in luce omnium nostrum et scientia positum, te eum attulisse animum ut nullis

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report