Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: quae Your search found 19388 occurrences
First 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 15972-16002:15972. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] ad hanc diem flevimus, nunc publice universi vehementer dolemus ac lamentamur. Illius enim virtus, illius doctrina singularis, illius celebritas longe lateque pervagata, jam hoc effecerat, ut nulla esset toto terrarum orbe tam deserta ora, nulla tanta barbaries, quae Rhacusinum nomen non audierit admirabunda, dignumque laude ac prope invidia non duxerit. Caritate autem in patriam tali est inventus omni vitae tempore, quali esse potuit civis patriae amantissimus: tum quidquid valuit dignitate, quidquid gratia, qui[d]quid
15973. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] summa cum prudentia constituta, illud unum vereor, ne non satis prudenter cautum fuerit, quod me nimirum ascendere jussistis in hunc locum ad dicendum ornatissimum, meque inter multos, qui hac in urbe florent maxima eloquentiae fama, potissimum audire voluistis. Quae enim res vos impellere maxime ad hanc electionem potuerunt, eaedem vehementer adversantur mihi. Nam quod putastis, quum mihi fuerit jam a prima adolescentia cum eo summa necessitudo, nulla temporum locorumque varietate interrupta, et eamdem vitae rationem sim tot
15974. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] enim vir ille semper est a me habitus, ut quid de illo tacitus sentiebam, facilius ego intelligerem, quam sperarem aliis posse dicendo explicare. Quod quum dico, nolim existimetis, patres conscripti, propterea dicere, quod aut vestram auctoritatem parvi faciam, quae mihi semper gravissima fuit, eritque, dum vivam, aut laborem hunc dicendi inertiae desidiaeque gratia, quae est aliena a meis moribus vitaque anteacta, defugere volui ac declinare; quin immo aperte profiteor, nihil honorificentius hac vestra mihi voluntate, nihil
15975. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] quam sperarem aliis posse dicendo explicare. Quod quum dico, nolim existimetis, patres conscripti, propterea dicere, quod aut vestram auctoritatem parvi faciam, quae mihi semper gravissima fuit, eritque, dum vivam, aut laborem hunc dicendi inertiae desidiaeque gratia, quae est aliena a meis moribus vitaque anteacta, defugere volui ac declinare; quin immo aperte profiteor, nihil honorificentius hac vestra mihi voluntate, nihil suavius accidere potuisse. Nam et parere ei ordini, qui in republica summus est, perhonorificum duco, et
15976. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] intelligatis. Et quoniam mihi primum de ingenii magnitudine dicendum proposui, ea quanta fuerit, videamus. Haud opinor negabitis, eum ingenio abundantem esse magis habendum, qui celeriores habeat animi motus, acrioremque mentis aciem ad pervidenda plura, quae in quaque re ad cogitationem contemplationemque proposita subesse possunt; qui expeditius queat ex notionibus, quas animo jam percepit, affines alias investigare, easque inter se comparare; quique tandem et argutius sententiam valeat concludere suam, et alienam
15977. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] re ad cogitationem contemplationemque proposita subesse possunt; qui expeditius queat ex notionibus, quas animo jam percepit, affines alias investigare, easque inter se comparare; quique tandem et argutius sententiam valeat concludere suam, et alienam refellere. Quae quum certa sint, quis vestrum est, qui nesciat, hujusmodi facultatem fuisse in Rogerio prorsus singularem; tantaque etiam praeditam atque ornatam memoriae vi, ut jam a puero et parentibus prudentissimis, et praeceptoribus doctissimis magnam sui expectationem
15978. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] commentando, scribendoque studuit quotidie magis acuere. Tantum autem conatu hoc perfecit, ut et ejus ingenium simile quiddam portenti videretur, et memoria tanta, quantam paucis in aliis fuisse, ac in Themistocle inprimis legimus, cui difficilius erat oblivisci ea, quae vellet, quam recordari. Nihil erat in historia, quod ille non meminisset, nihil notatu dignum in eloquentia, quod ipsum latuisset, nihil in poesi belle excogitatum, quo non caperetur. Hinc in familiari etiam sermone illa varia fluebat eruditio, et ornatissimorum
15979. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] Graeco nomine opticen dicimus, facultate deprehensi errores et emendati; hinc luminis leges non paucae, ab ipso ejus veluti parente Neutonio latae nec satis perspectae, per hunc abrogatae novaeque certiores fixae; hinc demum nova illa omnium corporum ex elementis, quae nec dividi possunt, nec tangi, nec metiri, in scholas invecta compositio. Sed haec etiam fortasse melius ex Rogerii scriptis intelligere potestis, ideoque demonstrata satis, ut opinor, magnitudine, ad ejus ego ingenii foecunditatem, patres conscripti, me
15980. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] conjunctum habemus, et proelia et victorias et triumphos audire atque legere, propterea quia quidquid ab eo prospere gestum est, ad gloriam etiam nostram pertinere quodammodo videatur, eodem certe animo, eadem laetitia, eadem voluptate res praeclarissime scriptas, quae ex hujus viri admiranda ingenii foecunditate fluxerunt, debemus et recordari et amplecti: praesertim quum ducum imperatorumque res gestae non sine bellorum armorumque strepitu, ac multorum clade geri potuerint; haec autem philosophiae atque humanitatis studia
15981. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] partes aciem mentis intendisse, et quocumque intendisset, novam operis alicujus conscribendi caussam fuisse solitum invenire, novamque, dicam, quasi triumphandi occasionem nancisci. Atque ut elementa matheseos universae ad usum scholarum vulgata mittam, et quae de tempore, de spatio, de animis hominum, de Deo Optimo Maximo scripsit, quis ejus (liceat mihi per vos iisdem pene nominibus res appellare, quibus eas insignivit Rogerius; quae si cui purioris latinitatis fastidioso nimis amatori minus placebunt, amicis certe
15982. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] nancisci. Atque ut elementa matheseos universae ad usum scholarum vulgata mittam, et quae de tempore, de spatio, de animis hominum, de Deo Optimo Maximo scripsit, quis ejus (liceat mihi per vos iisdem pene nominibus res appellare, quibus eas insignivit Rogerius; quae si cui purioris latinitatis fastidioso nimis amatori minus placebunt, amicis certe brevitatis claritatisque, quum sint jam usu philosophorum trita, non displicebunt), quis ejus, inquam, de maculis solaribus lucubrationem nescit eximiam? Quis non aliam miratus est
15983. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] brevitatis claritatisque, quum sint jam usu philosophorum trita, non displicebunt), quis ejus, inquam, de maculis solaribus lucubrationem nescit eximiam? Quis non aliam miratus est de novissimo Mercurii Solem infra transitu? Quis non ea delectatus est, quam de aurora, quae e coeli regione, in qua apparere solet, borealis dicitur, quamque de iridis arcu versicolore concinnavit? Quis non suspexit vel differentem de geometrica illa sphaericae trigonometriae constructione; vel investigantem continuorum legem, naturamque atque usum
15984. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] qualis est, figuram; vel explicantem fixorum siderum aberrationes; vel inducentem novam quamdam rationem adhibendi diversarum apparentium facierum observationes in Lunae obscurationibus; vel loquentem de astronomorum in caelo servando sollertia; vel statuentem eorum, quae observarunt, certitudinis gradum; vel proponentem atque instituentem universae astronomiae disquisitionem? An ejus acumen quisquam desideravit in eo opere, quod scripsit de vivis, ut ajunt, viribus? An in altero, quod est de maris aestu? An in eo, quod de cometis
15985. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] gradum; vel proponentem atque instituentem universae astronomiae disquisitionem? An ejus acumen quisquam desideravit in eo opere, quod scripsit de vivis, ut ajunt, viribus? An in altero, quod est de maris aestu? An in eo, quod de cometis habetur? An in iis, quae de caussis naturaque turbinum, quae de vapore illo Lunae subtilissimo, quo tota cingitur, simili potius cuidam veluti mari, quam aeri huic nostro, quo circumfundimur; quae item de lumine, deque ipsius admiranda tenuitate ac celeritate vulgavit? An denique non
15986. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] atque instituentem universae astronomiae disquisitionem? An ejus acumen quisquam desideravit in eo opere, quod scripsit de vivis, ut ajunt, viribus? An in altero, quod est de maris aestu? An in eo, quod de cometis habetur? An in iis, quae de caussis naturaque turbinum, quae de vapore illo Lunae subtilissimo, quo tota cingitur, simili potius cuidam veluti mari, quam aeri huic nostro, quo circumfundimur; quae item de lumine, deque ipsius admiranda tenuitate ac celeritate vulgavit? An denique non optime meritus est de Solis ad meridiem
15987. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] viribus? An in altero, quod est de maris aestu? An in eo, quod de cometis habetur? An in iis, quae de caussis naturaque turbinum, quae de vapore illo Lunae subtilissimo, quo tota cingitur, simili potius cuidam veluti mari, quam aeri huic nostro, quo circumfundimur; quae item de lumine, deque ipsius admiranda tenuitate ac celeritate vulgavit? An denique non optime meritus est de Solis ad meridiem appulsu vero dessignando; de erigendis ducendisque horarum lineis; de locorum metiendorum arte geographiaque corrigenda iis, quae in
15988. Zamanja, Bernard. Oratio in funere Rogerii Josephi... [Paragraph | Section] quae item de lumine, deque ipsius admiranda
tenuitate ac celeritate vulgavit? An denique non optime meritus est de Solis ad meridiem
appulsu vero dessignando; de erigendis ducendisque horarum lineis; de locorum metiendorum
arte geographiaque corrigenda iis, quae in opus de expeditione per Pontificis Maximi
provincias diligenter atque erudite congessit? Plena sunt ejus scriptis Vide
atque erudite congessit? Plena sunt ejus scriptis Vide
acta;
pleni doctissimorum virorum, qui vel in Italia vel in Gallia vel in Britannia vel in
Germania hac aetate floruerunt libri innumerabiles. O ingenii foecunditatem non praedicandam
solum, sed pene etiam incredibilem! Quid vero dicam de quinque illis voluminibus, quae
admodum ampla Bassani edidit, Ludovicoque XVI. Galliarum regi dicavit? Quos doctrinae
sapientiaeque thesauros in ipsis non inclusit? Ecquid subtilius excogitari docerique
potuit, quod et opticen universam, et astronomiam, et vero etiam nauticam artem
suscepit Rogerius, omnes fere semper vicerit, in hoc se ipsum vicisse videatur. Non enim
expolivit rem ornavitque, sed plane condidit ac prope creavit. Ferebantur quidem de
corporum principiis sententiae philosophorum plurimae tum veterum tum recentiorum, quae eo
minus doctis hominibus in dies probabantur, quo magis recta philosophandi ratio ubique
terrarum coepit invalescere. Vetera obsoleverant, nova non inveniebantur, res ad
desperationem prope redacta videbatur; quum hic vir magis iis laudibus Lucretii dignus,
ratio ubique
terrarum coepit invalescere. Vetera obsoleverant, nova non inveniebantur, res ad
desperationem prope redacta videbatur; quum hic vir magis iis laudibus Lucretii dignus,
quam ille Atheniensis Epicurus, mutuatis hinc a Leibnitio perspectisque melius, quae et
Zenonis fuerunt, monadibus seu materiae elementis primis simplicibus atque inextensis, hinc
assumptis a Neutonio viribus mutuis, quae pro diversis monadum seu punctorum illorum
materiei in spatio inani disseminatorum distantiis sunt diversae, novum protinus
quum hic vir magis iis laudibus Lucretii dignus,
quam ille Atheniensis Epicurus, mutuatis hinc a Leibnitio perspectisque melius, quae et
Zenonis fuerunt, monadibus seu materiae elementis primis simplicibus atque inextensis, hinc
assumptis a Neutonio viribus mutuis, quae pro diversis monadum seu punctorum illorum
materiei in spatio inani disseminatorum distantiis sunt diversae, novum protinus aedificium
extruxit, confirmavit, vindicavit. Tum illam, de qua nulla umquam conticescet aetas, curvam
lineam circa aliam rectam se
ductuque suo velut quibusdam cruribus
ad contactum accedentem, quin usquam possit omnino concurrere, proposuit ante oculos;
cujus ope non intelligeretur solum, sed videretur totum earum virium certa lege modo
trahentium, modo repellentium, modo copulantium artificium. Quae res statim atque fama ac
rumore percrebuit, tantos clamores tantosque plausus excitavit, quantos et rei novitas
eflagitabat, et ipsa magnitudo; Hujus operis praeclarissimi tres
jam habentur editiones: Viennensis prima, altera Veneta,
quantum ab illa republica et honores decreti de ipso nobilitate donando, et
effusae largitiones, et singulares gratiarum actiones declararunt. Vos autem, patres
conscripti, scitis ipsi, quanto fuerit vobis adjumento, quantumque valuerit ad avertendam
a vobis, quae impendere videbatur, procellam concitatam ex suspicione quadam Britannorum
mari potentissimorum, perinde quasi in vestris portubus contra ipsos et exstruerentur et
armarentur naves. Iram gentis injuriae omnis impatientissimae placavit; animos Gallorum non
illud vos inter Galliarumque regem, quo nihil vestro nomini
honorificentius, nihil reipublicae commodis utilius, nihil denique vestrarum navium longe
lateque commeantium securitati accommodatius. Mitto reliqua commemorare, in quibus illo
estis feliciter usi. Et sane quae res umquam esse potuit tanta, quam hac ingenii
celebritate non ille optatum ad exitum perduxisset, qui quum illos veteres philosophos
aemulatus Pithagoras, Xenophanes, Platonesque sese ad Europae peragrationem dedisset, orbem
prope terrarum fama sui atque
peragrationem dedisset, orbem
prope terrarum fama sui atque admiratione complevit? Sic enim ejus in urbes adventus
celebrabatur, ut gloriam ingenii expectatio hominis, expectationem ipsius adventus
existimatioque superaret. Qui ad eum omnium ordinum fiebant concursus? Quae invitationes?
Quae acclamationes etiam, quum sese in coetus litteratorum hominum ferret atque in
conspectum daret? Illum omnis Italia, quod in ea erat altus atque eruditus, quasi decus
proprium, summis ubique laudibus est prosequuta; illum Gallia hominum
prope terrarum fama sui atque admiratione complevit? Sic enim ejus in urbes adventus
celebrabatur, ut gloriam ingenii expectatio hominis, expectationem ipsius adventus
existimatioque superaret. Qui ad eum omnium ordinum fiebant concursus? Quae invitationes?
Quae acclamationes etiam, quum sese in coetus litteratorum hominum ferret atque in
conspectum daret? Illum omnis Italia, quod in ea erat altus atque eruditus, quasi decus
proprium, summis ubique laudibus est prosequuta; illum Gallia hominum doctissimorum copia
referta
relinquenda
Insubria, honestissimis conditionibus fortunarumque amplificatione suum in regnum
advocavit, Lutetiamque Parisiorum sedem ei studiorum obtulit tamquam portum tutissimum,
nullo labore alio nullaque molestia demandata, nisi ut optices eam potissimum partem, quae
ad res maritimas pertinet, excoleret diligentius regeretque praeses. Qua quidem re, ut
dicebam, manifeste patuit, nullam esse potuisse tantam vel hominum vel temporum injuriam,
quae hujus viri gloriam labefactaret, quum in ea ipsa Gallia, in qua tot foedi
nullo labore alio nullaque molestia demandata, nisi ut optices eam potissimum partem, quae
ad res maritimas pertinet, excoleret diligentius regeretque praeses. Qua quidem re, ut
dicebam, manifeste patuit, nullam esse potuisse tantam vel hominum vel temporum injuriam,
quae hujus viri gloriam labefactaret, quum in ea ipsa Gallia, in qua tot foedi tantique
tumultus rumoresque in Jesuitas exstiterunt, et Ludovici XV. perhonorifico decreto aucta
fuerit, et ejusdem nepotis Ludovici XVI. amore confirmata, et utriusque regis ministrorum
ac principem senatus
amplissimum intueor, testem apello; te ego in gravissimo viri summi infortunio, quum ex
Austria in Insubriam descendisses, illius miserandi luctus in partem voco. Tu hominem
facile omnium celeberrimum quum in eo statu vidisti, in quo ipsi mors, quae et brevi tuum
discessum consequuta est, erat minus timenda, quam vita diuturnior exoptanda, in eo mentis
errore ac falsa fortunarum desperatione, non solum lacrymis ac dolore tuo putasti dignum,
verum et opes ei obtulisti tuas, et preces consolationemque
verum et opes ei obtulisti tuas, et preces consolationemque adhibuisti, et communionem
bonorum auxiliumque spopondisti, quo tecum in patriam atque in sororis Sororis Annae faeminae eximia morum innocentia vitaeque integritate praeditae, quae sola
nunc ex hac familia est superstes; reliquis ejus fratribus, Bartholomaeo, qui Rogerium,
utpote natu major, in Societatem Jesu anteiverat, Joanne, qui Praedicatorum regulam
professus erat, Natali ac Petro jamdudum vita functis. Omnes praestantissimo
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.