Your search found 19388 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 16380-16411:

citharae, venustae
2.23  suave mulcemus numeris adapta
2.24  voce Thaliae.
2.25  25 Liberi munus, viridi е Dianae
2.26  valle Parnassi ad iuga, quae Sacerdos;
2.27  incolit palla rubea decorus,
2.28  ite, racemi!
2.29  Ite! Dilеcto simul et recentis
2.30  30 purpurae et sacrae

5. Epicedion Phyllidis, quam Diana cum Nymphis deplorat, prid. Kal. Febr. 1
1.1.5.1  Phyllis cara iacet, pallida corpus et
1.1.5.2  malas, quae roseis ante coloribus
1.1.5.3  fragrabant, tenero languida et ultimum
1.1.5.4  ducit pectore spiritum.
1.1.5.5  5 Quis te,

1.1.5.11  reddit, non querulae verbula Deliae:
1.1.5.12  mox, heu, vivere desinit.
1.1.5.13  Ah, saevam Stygiae ac terribilem manum
1.1.5.14  Parcae, quae iuvenem Phyllida sustulit!
1.1.5.15  15 Ah, flete hanc, Satyri; flete, tenellulae
1.1.5.16  Nymphae; flete, cavernulae!
1.1.5.17  Vestrum Phyllis erat, cum steterat,

1.1.5.39  flaccescunt, gelidis quando liquoribus
1.1.5.40  40 hument tempora Phyllidis,
1.1.5.41  Suavis Phylli, vale! Phylli tenellula!
1.1.5.42  quae victura diu vivere desinis;
1.1.5.43  vixisti modicum, sed satis illud est:
1.1.5.44  plus pulcra esse nequiveras. 1 U В je pjesmi natpis: Ode IV. Epicedion

1.1.10.15  15 Alta, ut progrediens fluminis emigras
1.1.10.16  per dextrum Scythici latus.
1.1.10.17  Aliscam subeas postmodo referet,
1.1.10.18  quae carum recipit cara Patrem sinu a) ; a) Tolnae residebat, cui Altam Ripam in geographicis dedimus. Vid. Column. Eszek. Cap. IV,

1.1.13.5  5 tu me, Pater, crebris, quod amas, metris
1.1.13.6  invisis; amplis et mea laudibus
1.1.13.7  extollis, ausus primum ego quae
1.1.13.8  Illyrico cecini cothurno.
1.1.13.9  Audere tantum flexibilis dedit
1.1.13.10  10 natura linguae seu facilis modus

modo utramque ferire noris,
1.1.13.13  id fecit usus, foedus et intimum, [19]
1.1.13.14  et prisca vitae utrisque propinquitas
1.1.13.15  15 communis, horum quae tenebat
1.1.13.16  fine diu patrio nepotes.
1.1.13.17  Si voce blandi tangere barbiti,
1.1.13.18  pectentis et suavem Illyrici sonum

1.1.15.39  prolatis, Scythico qui miserum gemunt
1.1.15.40  40 oppressique iugo diem
1.1.15.41  perlongum et queruli subsidium petunt
1.1.15.42  agnati generis. Quae miseratio?
1.1.15.43  Durate, o animae! Est, qui medeatur his,
1.1.15.44   Erdeodi, columen soli,
1.1.15.45  45 Ioannes,

Palladis esse cupit. 2
1.2.2.11  At, seu Mavortis veniat seu stirpe Minervae,
1.2.2.12  heroi dicas os humerosque parem.
1.2.2.13  Et nisi, quae a puero novi, me signa refellant,
1.2.2.14  Caesaris effigiem scilicet esse reor.
1.2.2.15  15 Ipse est, non alius. 3 — Vestros curate, ministri,

tingant.
1.2.3.28  Tum subeunt animum validi, quos Prussus iniquo
1.2.3.29  Marte parat nostris, conatus; bella recurrunt, [28]
1.2.3.30  30 regulus Austriacae domui quae obtendit et urget,
1.2.3.31  imperiumque suo pertentat subdere iuri.
1.2.3.32  Ipse fui vates, stellamque cruore madentem
1.2.3.33  bella cruenta suis portendere

§ III. EPIGRAMMATA. 1. In nivem, quae Kalendis Maii, cum Pius VI P. M. lustrata Vindobonensi urbe repeteret lares, cecidit.
1.3.1.1  Roscida quae vario luce hac ornata ferebam
1.3.1.2  flore caput, gelida nunc fero Maia

1. In nivem, quae Kalendis Maii, cum Pius VI P. M. lustrata Vindobonensi urbe repeteret lares, cecidit.
1.3.1.1  Roscida quae vario luce hac ornata ferebam
1.3.1.2  flore caput, gelida nunc fero Maia nive.
1.3.1.3  Protulerat grossos, violas et lilia divus
1.3.1.4  ille Senex,

deserta Pannonis ora [29]
1.3.2.4  infelice tibi, Colchica Pola dabit. 3. De capris, quae universa dynastia Oplavnensi a exulare sunt iussae. 1 a) Hanc in Eleutherio reperies, voce Koros.

4. De Tomoraeo, cum pro altera Human. cathedra ageremus, Zagrab. XII Kal. Sext. 1788.
1.3.4.1  Quae fugis arma inter Monachos, Tomoraee, quietam
1.3.4.2  ducturus vitam, cogeris illa tuae
1.3.4.3  adlaturus opem patriae (si ferre valeres)
1.3.4.4  sumere, Colociae

Lilia cum tulipis, violisque rosisque colore
1.3.5.6  certabant; arsit Flora videre locum.
1.3.5.7  Stabat proceris australi margine lucus
1.3.5.8  ornis, in summo quae coiere simul.
1.3.5.9  Heic recubare viri soliti, recubare puellae,
1.3.5.10  10 ponereque heic artus fessa Diana suos.
1.3.5.11  Nunc tribulos (scelus!) observes, ubi

ponereque heic artus fessa Diana suos.
1.3.5.11  Nunc tribulos (scelus!) observes, ubi Flora sedebat,
1.3.5.12  urendam silicem semita quaeque parit,
1.3.5.13  Sic, quae cura diu fecit florere parentum,
1.3.5.14  ignavae prolis perdidit illa manus. a) a Recepit hortus et

cultor Threiciaeque lyrae.
1.3.6.5  5 Tu vates patriae, Sirmii dulcedo, sacerdos
1.3.6.6  Phoebi, qui poterat Parca nefanda tibi
1.3.6.7  scindere fila vigenti? Ah, quam, quae parcere nescis, [31]
1.3.6.8  immerito nomen, Parca severa, geris!
1.3.6.9  Stephane, fata tibi haec dederant, sed tempora lauro
1.3.6.10  10 cincta dabunt vitam

1.3.10.15  15 literis nosti tenebrasque clara
1.3.10.16  luce fugare.
1.3.10.17  Sit levis carae tibi terra, Vates,
1.3.10.18  Pannonis, quae te renovata lucet
1.3.10.19  auspice; haec carum recolet Ioannem
1.3.10.20  20 laude perenni.

toties pergis lacerare cucullos,
1.3.11.2  Galle; tibi cirri praeplacet anne color?
1.3.11.3  Contemplare rosas: hae cum candore ruborem
1.3.11.4  miscent, sed paullo, quae viguere, cadunt.
1.3.11.5  5 Vates pulla decet, genuinos pulla Sophiae
1.3.11.6  natos; purpuream femina vana petit.
1.3.11.7  Alma viros doctrina parit, non, Galle,

15. [35] In Macrum.
1.3.15.1  Odas cum legeres nostras, Macer, ipse putabas
1.3.15.2  nil Elegis nostros tunc potuisse modos.
1.3.15.3  Sed cum proferrem, quae dudum iam ante canebam,
1.3.15.4  credideras. Istud quid, Macer, esse volet?
1.3.15.5  5 Barbita Terpsichores, nervos qui prendere Phoebi
1.3.15.6  norit, non Elegos

vel iaculo ne feriare, cave! 17. In dynastiae Oplavnensis ruinam. 1
1.3.17.1  Patria, quae Turca pulso florebat avita
1.3.17.2  culta manu, cupida nunc miseranda ruit.
1.3.17.3  Adpulsi peregre hanc seni pressere dynastae,

nos absque omni exemplo struere ausi sumus, naturam linguae potissimum spectabamus, Graecorum scilicet, et qui universa ab his mutuati sunt, Latinorum consuetudine usi. Itaque, quod medias primasque vocum syllabas concernit, quae gravi aut acuto exprimuntur sono, natura longae sunt. E. G. gusta, liska primam acuunt; suša, biva penultimam gravant. Positione

gusta, liska primam acuunt; suša, biva penultimam gravant. Positione longae sunt, ubi vocalis duas praecedit consonas (nam de iteratis, quae sunt apud nos paucae, nullum dubium), quales sunt in vocibus prsten, mislim penultimae. Potest hic liquidarum, ut apud Latinos, haberi ratio, quales sunt in primis l et r post b, c, d, g, k, p, t, ut

ut apud Latinos, haberi ratio, quales sunt in primis l et r post b, c, d, g, k, p, t, ut toplo, srebro, satrem 1 , nedra, pogled, oklop, poprug, netresk, in quibus priorem, quae nec gravi neque acuto efferuntur sono, pro communi habere potes. Quodsi vero alterutrum ex his occurreret, syllaba vi regulae prioris producenda foret, ut nagla, mudra, deblo, quarum

Quodsi vero alterutrum ex his occurreret, syllaba vi regulae prioris producenda foret, ut nagla, mudra, deblo, quarum primas numquam corripueris. In derivatis id genus vocabulis, [38] quae longam primitiva habent, mutari sonum crebro videas; ut ljuba, diva, lipa penultimam acuunt, quae in ljubica, divica, lipota in brevem abit. Nos ea pro communi utimur.

deblo, quarum primas numquam corripueris. In derivatis id genus vocabulis, [38] quae longam primitiva habent, mutari sonum crebro videas; ut ljuba, diva, lipa penultimam acuunt, quae in ljubica, divica, lipota in brevem abit. Nos ea pro communi utimur. II. Monosyllaba, quae una constant vocali, quales interiectiones plerumque sunt et praepositiones, longam

videas; ut ljuba, diva, lipa penultimam acuunt, quae in ljubica, divica, lipota in brevem abit. Nos ea pro communi utimur. II. Monosyllaba, quae una constant vocali, quales interiectiones plerumque sunt et praepositiones, longam habent quantitatem etiam altera sequente vocali. E. G. U onomu dvoru ja i on bismo zajedno.

E. G. To da ne bi škodilo, po zlomu putu ne pojdi. Sequente vocali corripiuntur; quemadmodum et consona terminatae sad, nad, nut, od, pod, quae se legi sequenti adcommodant. Inter diphthongos referuntur ao, au, ei, ie, ut jao, znao, pauk, neima, liepo, nie, quae longae sunt, ni

sad, nad, nut, od, pod, quae se legi sequenti adcommodant. Inter diphthongos referuntur ao, au, ei, ie, ut jao, znao, pauk, neima, liepo, nie, quae longae sunt, ni dividantur. III. Fine in polisyllabis vocales a, е corripiuntur semper, ni sonus in eas longus cadat, ut

Nos Graecorum exemplo eam vitavimus, demta Ode Samoborensi. Eclogas elegiaco dedimus versu, ut carmen adpareat facilius, non ignari eas heroico, quali tertiam construximus, fieri solitas. Illyrica poesis versu trochaico consistit universa, quae lyrae quidem sono adhiberi consuevit. Exempla damus § III. huius partis, et primum quidem Alcmanio versu puro consistit, in reliquis primae et ultimae syllabae, quae produci consuevere, servatae sunt.

versu trochaico consistit universa, quae lyrae quidem sono adhiberi consuevit. Exempla damus § III. huius partis, et primum quidem Alcmanio versu puro consistit, in reliquis primae et ultimae syllabae, quae produci consuevere, servatae sunt. Atque de hoc quidem alias, ubi de poesi Illyrica agemus. Addere libuit Hungarica; sed quod Hungari suam non minimum excoluere poesim et nos typis parcere cogimur, alteri ea servamus

Monitum.
1.1  Mens erat auctumni laetis haec ferre diebus
1.2  metra, rigens, lector, quae tibi bruma tulit.
1.3  Sed nec bruma riget, canis nec sparsa capillis
1.4  saevit hiems; celsi munera rara Poli!
1.5  5 Auctumnum ver excepit, cum sceptra tenere

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report