Your search found 19388 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 17261-17279:

Parmae In aedibus Palatinis, typis Bodonianis MDCCXCII Ad lectorem. Non omnia, quae hoc volumine continentur, Idyllia publici iuris nunc primum fiunt. Prodiere aliqua diversis temporibus. Maxima vero pars in nuptiis Carola Albani Praefecti Sacrae Domus Ferdinandi Austriaci cum Italica eleganti versione cl. Aloysii Bucchettii, qui et eruditum adiecit prooemium, et

Prodiere aliqua diversis temporibus. Maxima vero pars in nuptiis Carola Albani Praefecti Sacrae Domus Ferdinandi Austriaci cum Italica eleganti versione cl. Aloysii Bucchettii, qui et eruditum adiecit prooemium, et luculentissimas enarrationes. Nunc tandem vir eximius Zamagna, absolutis iam, quae ad Bionem, Moschumque pertinebant, omnium quoque Theocriti Idylliorum versionem perfecit, simulque universa dare in lucem constituit, ut trium optimorum Graecorum, qui Bucolica scripserunt, nova interpretatione, eaque integra, Latium ditaretur. Quum vero Idyllia maximi

Moschumque pertinebant, omnium quoque Theocriti Idylliorum versionem perfecit, simulque universa dare in lucem constituit, ut trium optimorum Graecorum, qui Bucolica scripserunt, nova interpretatione, eaque integra, Latium ditaretur. Quum vero Idyllia maximi haberet, quae celeberrimus Cunichius Latina fecerat, nimirum I. II. IV. VIII. XVIII. XXI. et XXVIIII. ea retinenda censuit, inque suam editionem adoptanda, tamquam ornamento futura. Illud tantum sibi licere duxit, ut quae ex iisdem fuerant data opera a Cunichio omissa, restitueret, ac supppleret; quod

nova interpretatione, eaque integra, Latium ditaretur. Quum vero Idyllia maximi haberet, quae celeberrimus Cunichius Latina fecerat, nimirum I. II. IV. VIII. XVIII. XXI. et XXVIIII. ea retinenda censuit, inque suam editionem adoptanda, tamquam ornamento futura. Illud tantum sibi licere duxit, ut quae ex iisdem fuerant data opera a Cunichio omissa, restitueret, ac supppleret; quod quilibet videre poterit, qui Senensem editionem cum Mediolanensi instituerit conferendam. Vale.

Th.
Dulce sonant aurae, dulce haec fonti adsita pinus,
Aepole, dulce sonat tua fistula, digna secundae
Maenalium post Pana ferat quae praemia palmae.
Hircum si feret ille, capra donabere; capram
Si feret ille, horna donaberis ipse capella,
Horna, quae nondum peperit, quae dulcior esu est.

Aepole, dulce sonat tua fistula, digna secundae
Maenalium post Pana ferat quae praemia palmae.
Hircum si feret ille, capra donabere; capram
Si feret ille, horna donaberis ipse capella,
Horna, quae nondum peperit, quae dulcior esu est. Ae.
Dulce tuum, pastor, carmen mage, garrula quam quae
Aeria de rupe superne huc liquitur unda.
Munus ovem

dulce sonat tua fistula, digna secundae
Maenalium post Pana ferat quae praemia palmae.
Hircum si feret ille, capra donabere; capram
Si feret ille, horna donaberis ipse capella,
Horna, quae nondum peperit, quae dulcior esu est. Ae.
Dulce tuum, pastor, carmen mage, garrula quam quae
Aeria de rupe superne huc liquitur unda.
Munus ovem referent si Musae,

Si feret ille, horna donaberis ipse capella,
Horna, quae nondum peperit, quae dulcior esu est. Ae.
Dulce tuum, pastor, carmen mage, garrula quam quae
Aeria de rupe superne huc liquitur unda.
Munus ovem referent si Musae, munus habebis
Agnum; si malint agnum sibi ducere Musae,
Munus ovem niveam referes tu, dona secunda.

et orco. Th.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Thyrsis ego ex Aetna, aetnaei Thyrsidis haec vox.
Quae loca, dum misere Daphnis tabescit, habebant
Quae loca vos, Nymphae? Pindusne, an Thessala Tempe?
Nam neque tum visae vitrei sub gurgite Anapi,
Non Aetna in viridi, sacra nec in Acidis unda.
Incipe

Th.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Thyrsis ego ex Aetna, aetnaei Thyrsidis haec vox.
Quae loca, dum misere Daphnis tabescit, habebant
Quae loca vos, Nymphae? Pindusne, an Thessala Tempe?
Nam neque tum visae vitrei sub gurgite Anapi,
Non Aetna in viridi, sacra nec in Acidis unda.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Illum etiam Thoes,

Primus Atlantiades veniens de monte: quis, inquit,
Daphni, quis indigno miserum male perdit amore?
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Pastores venere, boum venere magistri,
Venit et upilio; quae te sic, Daphni, rogantes,
Quae miserum torquent curae? venitque Priapus,
Cur et, ait, misere tabescis, Daphni? per umbras
Te nemorum, te per fontes, tua Nympha requirit.
Incipe bucolicum, dulcis Musa,

inquit,
Daphni, quis indigno miserum male perdit amore?
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Pastores venere, boum venere magistri,
Venit et upilio; quae te sic, Daphni, rogantes,
Quae miserum torquent curae? venitque Priapus,
Cur et, ait, misere tabescis, Daphni? per umbras
Te nemorum, te per fontes, tua Nympha requirit.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Te petit illa: nimis

horrentia dumis
Occultant quos tesqua, valete: haud amplius usquam
Cernetis Daphnin per sylvas et nemora alta.
Tuque, Arethusa, vale; fontesque et flumina, pulcrum
Quae pulcra fluitis lympha prope Tymbridis amnem.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Daphnis ego, huc pastum duxi qui ad gramina vaccas;
Daphnis ego, huc potum duxi qui ad flumina tauros.
Incipe

Trinacrium ad litus. Helices rex, ardua linque
Saxa, Lycaonidae mirum et dis linque sepulcrum.
Desine bucolicum iam, Musa, o desine carmen.
Huc ades, huc, o Rex; ferto hanc, pulcre apta recenti
Quae cera, mellis iucundum spirat odorem,
Molliter et labrum se circumflectit, avenam;
Ferto tibi; me saevus amor iam trudit ad Orcum.
Desine bucolicum iam, Musa, o desine carmen.
Nunc violas iam ferte, rubi;

Non minus ignoto quam Diae in litore Thesea
Oblitum perhibent flavam crines Ariadnen.
Duc, Iynx, duc ipsa mihi tu ad limiua Delphin.
Arcasin hippomanes planta est, gustata furore
Quae subito stimulat montes armenta per altos.
Sic Delphin videam insanum similemque furenti
Ex nitida huc rapido cursu adventare palaestra.
Duc, Iynx, duc ipsa mihi tu ad limina Delphin.

Oraque pallebam thapso magis, et mihi toto
Paullatim crinis de vertice lapsus abibat.
Dira artus macies adduxerat, ossaque tantum
Duraque restabat cutis aegrae. cuius ad aedes
Non misera adrepsi? quae me non multa precantem
Vidit anus, morbos docta excantare morantes?
Nil cunctaexpertae melius fuit. hora fluebat
Interea fugiens incassum praepete lapsu.
Disce mei caussas, disce, o bona Luna,

iuvenem reprendere, quod si
Laeserit heu rursus, Parcas immitia testor
Numina, tabescetque, fores pulsabit et Orci;
Talia in hac nobis latitant mala pharmaca cista,
Assyrius quae me docuit miscere viator.
At tu, candida, salve, et equos, Dea, tinge sub alto
Oceano: ipsa feram, coepi quos ferre, dolores.
Salve, Luna nitens candenti corpore, vosque
Salvete, o

blanda obtutu, penitus lapis, o mea nigro
Nympha supercilio, ne me complexibus arce,
Osculer ut caram: sunt dulcia et oscula vana.
Ni facias, mens est subito discerpere serta,
Mollia pallidulis hederae quae plexa corymbis,
Atque apio bene olente, tibi servo. hei mihi luctus
Quam gravis incubuit! tu nil miserere querentis?
Nudus ab aërio scopuli iam vertice in aequor
Insiliam, observat thynnos ubi

Idyllium VI. Ad Aratum. Damoetas et Daphnis bubulci armenta pascentes cantilenam incipiunt: alter ad Polyphemum canit de Galatea; alter nomine Polyphemi respondet ad ea, quae prior dixerat.
Damoetas una Daphnisque bubulcus, Arate,
Compulerant armenta. Erat alter rufus, et alter
Vix tenera spargens roseas lanugine malas.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report