Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: quae

Your search found 19388 occurrences

More search results (batches of 100)
First 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 17402-18456:


17402. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad lectorem epigrammatum numerum improbantem
1.1  Nostra nimis qui multa doles epigrammata, transi,
1.2   Dum librum evolvis, plurima, pauca lege.
1.3  Quae transis, aliusque leget fortasse, queretur
1.4   Omnibus et lectis pauca fuisse nimis. SACRA


17403. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

SACRA 1. Poeta Jesu Puero se ipsum
1.1.1  Dona ferunt reges tibi ditia. Dic, Puer, a me,
1.1.2   Cui nihil est, ferri quae tibi dona velis.
1.1.3  Me tibi vis ipsum. Do, quod vis; nec meus esse,
1.1.4   Care Puer, jam nunc sed tuus incipio.


17404. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.5.3  Bella tamen fortis gerit, horrida bella; draconis
1.5.4   Et Stygii parvo sub pede colla premit.
1.5.5  Ipso quin pugnat fletu; nullisque virorum
1.5.6   Vinci quae poterant ferrea corda minis,
1.5.7  Nunc miti vultu et pulchris bellator ocellis
1.5.8   Incipit et blandis vincere lacrimulis.


17405. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

toro.
1.7.7  Sic docet exemplo, praestet praestet] praestat Radelja quo vivere pacto;
1.7.8   Sic coeli ad culmen quae via certa ferat,
1.7.9  Sic docet: in ventos abeunt praecepta: magistrum
1.7.10   Indociles prava spernere mente juvat.
1.7.11  Heu miseri, clamo, miseri quo tendimus? Una


17406. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.10.1  Dure, potes dulcem pretio mutare Magistrum,
1.10.2   Et potes heu Dominum tradere, saeve, tuum?
1.10.3  Et potes hostilem primus ductare phalangem,
1.10.4   Quae furit insontem perdere morte virum? 11. In eumdem
1.11.1  Cur tua divinum contra furit ira Magistrum?
1.11.2   Tam bene cur


17407. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.16.1  Nate Deo, pendes probroso in stipite; sanguis
1.16.2   Membra rigat; totum vulnera corpus habet.
1.16.3  Hoc opus omne meum est. Insons crudelia tu fers,
1.16.4   Quae mihi erant sonti debita, supplicia. 17. Crux Domini
1.17.1  Quae fueram quondam poenis addicta nocentum,
1.17.2   Probrum


17408. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

opus omne meum est. Insons crudelia tu fers,
1.16.4   Quae mihi erant sonti debita, supplicia. 17. Crux Domini
1.17.1  Quae fueram quondam poenis addicta nocentum,
1.17.2   Probrum ingens, foedi nomen et opprobrii,
1.17.3  Quam melior nunc facta color; qua maximus orbis
1.17.4   Et patet, haud ullus


17409. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.17.4   Et patet, haud ullus jam mihi defit honos!
1.17.5  Et mea belligerae sequuntur signa phalanges,
1.17.6   Et me regalis dextra, caputque gerit.
1.17.7  Quid ni, divino quae sum perfusa cruore,
1.17.8   Nullis non longe praeferar arboribus?
1.17.9  Et coeli merear suprema in sede locata
1.17.10   Stare ipsos inter fulgida coelicolas?


17410. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Haec totum complet mira dulcedine pectus,
1.20.6   Et bona fert verae gaudia laetitiae.
1.20.7  Hinc vigor est menti, mores hinc coelite digni,
1.20.8   Vitaque, divinum quae decet, illa, genus.
1.20.9  Quidvis opta; aberit rerum pars nulla bonarum,
1.20.10   Nacto fontem, ipsum profluet unde bonum.


17411. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

conceptam
1.26.1   Alibi incipit: Haec te, Virgo, dies conceptam gaudet, Olympum / Haec diae complet lumine laetitiae, / Et terram complet Radelja Quae te, Virgo, dies conceptam vidit, Olympum
1.26.2   Complevit diae lumine laetitiae,
1.26.3  Complevit terram, terraeque abstrusa piorum
1.26.4   Illa tot in tenebris agmina


17412. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

27. De die natali Beatae Mariae Virginis
1.27.1  Nascitur Isacidum clara de gente puella,
1.27.2   Illa ingens magni numinis illa parens;
1.27.3  Illa oriens Aurora, diem quae proferet almum,
1.27.4   Et late offusas discutiet tenebras;
1.27.5  Illa hominum generi pacem et latura salutem.
1.27.6   Haeva parens, culpae desine damna queri;


17413. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tartarei dirum conteret illa caput. 28. In idem argumentum
1.28.1  Vitales prodit Virgo Jessaea sub auras,
1.28.2   Illa, Deum puro quae feret alma sinu.
1.28.3  Gaude hominum foede nigris gens mersa tenebris;
1.28.4   Surgit, io, multa luce serena dies.
1.28.5  Aurora exoritur: jam pleno lumine coeli


17414. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.29.4   Quod se se posset fundere progeniem?
1.29.5  Vana tumes: oritur Jessaea e gente puella,
1.29.6   Uni cui fraudes nil nocuere tuae;
1.29.7  Una tuos ausus quae ridet; dira frementis
1.29.8   Et pede virgineo conteret una caput. 30. De purificatione Beatae Mariae Virginis
1.30.1  Siste


17415. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.32.7  Ergo aliis virtus addatur floribus: una
1.32.8   Virtus fit longa pulchrior usque die.
1.32.9  Hanc amat, hanc sertis, hanc ipsis praeferet illa
1.32.10   Quae gerit ambrosio vertice, sideribus. 33. "Stabat juxta crucem Mater ejus" Stantem lego, flentem non lego. Sanctus


17416. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ubi, aut Alcon verno mihi flore solebant,
1.40.4   Aut viridi sanctum cingere fronde caput.
1.40.5  Nunc templo Regina color, fulvamque coronam,
1.40.6   Venit Romulea quae mihi ab urbe, gero.
1.40.7  Scilicet id merui benefactis (plurima testor
1.40.8   Haec aram circum pendula vota meam);
1.40.9  At nunc largibor majoraque, pluraque: crescit


17417. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

42. Vide inter Votiva n.o 17. et ibi ponendum. Radelja [  Vot. 17] Ad Dei Matrem, quae in aditu Floridianae domus colitur
1.42.1  Arcto hic in spatio deprensus torva minantis
1.42.2   Saeva bovis timui cornua Cunichius;
1.42.3  Atque tuo, Virgo, coleris quae proxima,


17418. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

17] Ad Dei Matrem, quae in aditu Floridianae domus colitur
1.42.1  Arcto hic in spatio deprensus torva minantis
1.42.2   Saeva bovis timui cornua Cunichius;
1.42.3  Atque tuo, Virgo, coleris quae proxima, casum
1.42.4   Effugi duri funeris auxilio.
1.42.5  Gratus ob hoc memori fateor; testorque tabella,
1.42.6   Quod spiro et vivo, munus id esse tuum.


17419. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.43.1  Diva, meo cujus tollunt se adversa cubili
1.43.2   Et turre et gemino templa superba tholo;
1.43.3  Templa nivis missu Sextili mense cadentis
1.43.4   Quae tibi sunt celsis condita in Esquiliis;
1.43.5  Da, quoties istuc prospexi, frigidulum cor
1.43.6   Mi toties dulci flagret amore tui:
1.43.7  Ut Kostka, hinc istam quoties


17420. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[  Vot. 20] Vates suum calamum Virgini
1.44.1  Virgo, tibi calamum dicat hanc Perelaus ad aram;
1.44.2   Quo suerat laudes scribere saepe tuas;
1.44.3  Tu face, quae scripsi de te, nec livida turba,
1.44.4   Longa nec infesto tempora dente terant. 45. De Sancto Josepho
1.45.1  Coelicolas


17421. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

45. De Sancto Josepho
1.45.1  Coelicolas inter multa qui clarus Joseph
1.45.2   Luce nitet sponsae proximus ille suae,
1.45.3  Quae gnato subnixa suo, regina potenti
1.45.4   Sublimis gestat regia sceptra manu,
1.45.5  Ille venit, venit ille suos visurus honores;
1.45.6   Jam facili praesens audiet aure


17422. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.48.4   Durum morte magis comparat ira, timet.
1.48.5  Ergo viro, sacri merces praeclara silenti
1.48.6   Cingunt fulgidulum sidera clara caput.
1.48.7  Quae bene posse loqui pubes tibi scilicet optas,
1.48.8   Opta isto potius posse tacere modo. 49. De simulacro Sanctae Agnetis flammae imposita


17423. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.58.6   Ne mihi tam dispar moribus esse velis. 59. De Sancto Stanislao Kostka depicto in hortis tyrocinii Romani Societatis Jesu
1.59.1  Hospes, quae lustras florentia septa, colebat
1.59.2   Kostka olim aetherio plenus amore puer.
1.59.3  Hic sedit fontem ad gelidum flammata beato
1.59.4   Igne, fovens udo pectora


17424. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.59.4   Igne, fovens udo pectora linteolo,
1.59.5  Indomitus si forte aliqua mitesceret ardor,
1.59.6   Nec totum in flammas verteret ac cinerem;
1.59.7  Quae facti famam ne longa obliteret aetas,
1.59.8   Adverso pulchre in pariete picta vides.
1.59.9  Sed vidisse modo quid prosit? Quo puer arsit,
1.59.10   Posce, tuos etiam compleat


17425. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cum pueris reddere pensa virum;
1.61.5  Paullatim ingenuas excultus rite per artes,
1.61.6   Humanum ut posses rite juvare genus:
1.61.7  Tu face, ut haec, eadem celebrat quae septa Lycaei
1.61.8   Trita tuo quondam tecta beata pede,
1.61.9  Qualis eras, talis non abnuat esse juventus,
1.61.10   Praebeat et se se morigeram et docilem,


17426. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

74. De omnipotentia Dei.
1.74.1  In quemdam, qui dixerat, esse quaedam in humano corpore, queis meliora fieri potuissent. In quemdam, qui dixerat, esse quaedam in humano corpore, quae melius fieri potuissent Krša
1.74.2  Quae tibi non placeant humano in corpore, quaedam
1.74.3   Esse ais et fieri queis meliora velis,


17427. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

queis meliora fieri potuissent. In quemdam, qui dixerat, esse quaedam in humano corpore, quae melius fieri potuissent Krša
1.74.2  Quae tibi non placeant humano in corpore, quaedam
1.74.3   Esse ais et fieri queis meliora velis,
1.74.4  Magnum spernis opus, nec scis, quam providus aptet
1.74.5   Cuncta suis mire


17428. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

spernis opus, nec scis, quam providus aptet
1.74.5   Cuncta suis mire finibus ille Pater;
1.74.6  Ille opifex rerum, sapiens, qui cuncta videre,
1.74.7   Quae vult, cuncta unus qui potis est facere.
1.74.8  Cujus humi stratus numen venerare, tremensque
1.74.9   Dic: rectum est, quidquid condidit ista manus.


17429. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

1. Perelai votum pro Pio Sexto Pontifice Maximo
2.1.1  Aureolum hunc Petri collem super, hanc locat aram,
2.1.2   Heic niveas pascit qui, Perelaus, oves;
2.1.3  Inscribitque arae laetus, quae nulla vetustas
2.1.4   Deleat, haec pulchris carmina pauca notis:
2.1.5  Salvo, Petre, Pio dicat hanc Perelaus et orat,
2.1.6   Cultorem serves ut, bone Dive, tuum;


17430. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


2.3.1  Nereides, Neptune, Ino, Melicerta, deorum
2.3.2   Quidquid habent vasti caerula regna maris;
2.3.3  Naufragus hanc vobis tabulam do, vela daturos
2.3.4   Quae moneat, vobis credere se ut metuant. 4. Daphnydis et Antigenis votum. Pro perpetua amicitia
2.4.1  Hanc vobis aram Permessi ad flumina, Musae,


17431. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

6. Ad Auroram Ad auroram. Votum pro Damone somniculoso. Krša
2.6.1  Quae terris almam portas, dea candida, lucem,
2.6.2   Et noctem ad Stygias cogis abire domos,
2.6.3  Damonis, bona diva, tuo si munere somnus
2.6.4   Vel semel ignavis fugerit ex


17432. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Petri Pizzellii filii Mariae Pizzelliae dictae Lydae
2.8.1  Phoebe pater, vocum et citharae moderator eburnae,
2.8.2   Cui cordi est dulces quisquis amat numeros,
2.8.3  Cultori tu, dive, tuo, quae parvula morbi
2.8.4   Restat adhuc praesens, exime particulam;
2.8.5  Tunc tibi ego laetum scribam poeana: canoros,
2.8.6   Ut solet, egregie condet at ille modos.


17433. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tanto et pro munere vota
2.13.8   Certatim flavum solvimus ad Tyberim. 14. Menalcae votum
2.14.1  Mens bona, si qua dea es, foedam quae pectore noctem,
2.14.2   Errorum caecas discutis et tenebras,
2.14.3  Thura, merumque tibi portat, supplexque Menalcas
2.14.4   Haec te pro socio Thyrside pauca rogat:


17434. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


2.15.3  Cui non quinque annos, at saecula quinque peracta
2.15.4   Esse putat, quisquis tot benefacta videt;
2.15.5  Tam vastas operum moles, mirandaque rerum,
2.15.6   Quae vincunt quodvis carmen et ingenium;
2.15.7  Atque suis per se, vatum nihil indiga, ab ortu
2.15.8   Solis ad occasum clara micant radiis.
2.15.9  Vatibus hoc superest unum, tam


17435. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


2.16.5  Hic te marmoream posuit, bona virgo, tuumque
2.16.6   Testatur grato pectore promeritum. 17. [ = Sac. 42] Ad Dei Matrem, quae in aditu Floridianae domus colitur
2.17.1  Arcto hic in spatio deprensus torva minantis
2.17.2   Saeva bovis timui cornua Cunichius;
2.17.3  Atque tuo, Virgo, coleris quae proxima,


17436. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

42] Ad Dei Matrem, quae in aditu Floridianae domus colitur
2.17.1  Arcto hic in spatio deprensus torva minantis
2.17.2   Saeva bovis timui cornua Cunichius;
2.17.3  Atque tuo, Virgo, coleris quae proxima, casum
2.17.4   Effugi duri funeris, auxilio.
2.17.5  Gratus ob hoc memori fateor, testorque tabella;
2.17.6   Quod spiro et vivo, munus id esse tuum.


17437. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

20. [ = Sac. 44] Deiparae Virgini poetae votum
2.20.1  Virgo, tibi calamum dicat hanc Perelaus ad aram,
2.20.2   Quo suerat laudes scribere saepe tuas.
2.20.3  Tu face, quae scripsit de te, nec livida turba,
2.20.4   Longa nec infesto tempora dente terant. 21. Pro Violantae Pizzelliae


17438. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

1. Ad Quintum de Lycoride, famula formosa.
3.1.1  Pauper, inops, patrio deducta huc rure Lycoris,
3.1.2  Quinte, tuam subiit pulchra ministra domum.
3.1.3  Fallor? An huc vilis quae venit, Quinte, ministra;
3.1.4   Pulchra quod est, fiet jam domini domina;
3.1.5  Teque reget ductans et capta mente sequentem
3.1.6  Usque suum quovis flectet ad


17439. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

Pulchra quod est, fiet jam domini domina;
3.1.5  Teque reget ductans et capta mente sequentem
3.1.6  Usque suum quovis flectet ad arbitrium?
3.1.7  Quaere aliam, jussusque pati quae possit heriles,
3.1.8   Jurgiaque et saevas pertimuisse minas.
3.1.9  Formosae nulli suerunt servire puellae;
3.1.10  Quo veniunt, semper sceptra superba gerunt.


17440. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

2. Ad Antonium, nimis multa discentem.
3.2.1  Quod tibi opus, tibi disce; aliis discenda relinque,
3.2.2   Esse opus, Antoni, quae sibi quisque putat.
3.2.3  Discere qui cupide vult omnia, denique nescit
3.2.4   Id, sibi quod fuerat scire opus eximie;
3.2.5  Et dici prudens alienae dum studet artis,


17441. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sit, nolo; nolo, sit blanda puella;
3.7.2   Nec sylvis, nec mi fornice digna placet.
3.7.3  Verum hirtas malo, quam turpes: foemina turpis,
3.7.4  Phylli, mihi est, ultro quae petit ipsa viros.
3.7.5  Quod tibi dissimiles faciunt, quod, Phylli, caveto,
3.7.6   Ne facias, dici rustica dum metuis.


17442. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ardere gonas flammato sanguine, verti
3.18.4   Ipsum et mutatis moribus ingenium,
3.18.5  Totum errare animum, praecludi pectus amico
3.18.6   Monstrantum, recti quae via, consilio.
3.18.7  Pugna, ne capiat; pugna, dum sobria sana
3.18.8   Mente vales, una est haec tibi, Phylli, salus.


17443. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

23. De simulacro mortis regi oblato.
3.23.1  Aspice: Mors geminas aequato examine lances
3.23.2   Sustinet; hinc rastros, hinc tua sceptra locat.
3.23.3  Rerum, inter se se quae tam differre videntur,
3.23.4  Hac nihil est majus, nil minus in trutina,
3.23.5  Quam tu, rex, adhibe; nec te mirabere, spernes
3.23.6   Nec prae te


17444. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

24. De vera et falsa nobilitate.
3.24.1  Nobilitas quiddam est pulchrum et memorabile, seram
3.24.2   Clarat ubi patrum gloria progeniem.
3.24.3  Nobilitas at, quae nil possit praeter iniquas,
3.24.4   Duxerit unde ortum, dicere divitias,
3.24.5  Proh, superi, quid habet magni? Quid continet usquam,
3.24.6   Praecipuo ut se se poscat honore


17445. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.26.1  Esse cupis dives, sanus magis esse labora;
3.26.2   Obsunt vesano, Postume, divitiae.
3.26.3  Nitens divitiis miserum se denique perdit,
3.26.4   Conficit atque suo quae struit exitio.
3.26.5  Quaeque sibi dixit falso bona, re docet ipsa,
3.26.6  Tandem prave uso uso] usu Radelja magna fuisse


17446. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.27.3  Tucca placet, quod erit fidus, ni fallor, amicus,
3.27.4   Tuque places, longo tempore quod fueris.
3.27.5  Hoc certum est; dubia tantum spe nititur illud,
3.27.6   Quae nempe in ventos irrita saepe volat,
3.27.7  Quam frustra miseri nisu sectamur inani,
3.27.8   Praensamusque diu, nec tamen arripimus.


17447. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

29. Ad Varum, de malis vitae humanae.
3.29.1  Vare, hominum vitam culpas, quod plena malorum est,
3.29.2   Et praebet rerum plurima, quae doleas.
3.29.3  Cur non te potius culpas, qui tot bona vitae
3.29.4   Sponte tua inspersa perdis amaritie?
3.29.5  Qui curam struis ipse tibi, pectusque fatigas


17448. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

viribus uti,
3.34.8   Cujus opus proprium est, mens bona destituit. 35. Ad Gelliam, de fugienda aeque libidine ac avaritia.
3.35.1  Quae juvenum turba stipata est semper amantum,
3.35.2   Vendit, vel donat, Gellia, se mulier.
3.35.3  Spes juvenum incestas fovet utraque, praebet amori
3.35.4   Utraque se pravo


17449. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.35.2   Vendit, vel donat, Gellia, se mulier.
3.35.3  Spes juvenum incestas fovet utraque, praebet amori
3.35.4   Utraque se pravo morigeram et facilem.
3.35.5  Quae magis, ignoro: foeda utraque, sive libido,
3.35.6   Sive illam potius perdat avarities.
3.35.7  Quare ne placeas, moneo, tibi, munera spernens,
3.35.8   aeque alium vites,


17450. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.41.5  Nec quidquam superest, imo ni fletus in Orco,
3.41.6   Frustra quod fueris conditus e nihilo. 42. Ad Postumum, curari quae negligenda, negligi quae curanda sunt.
3.42.1  Quae raptim fugiunt, curamus, Postume; in omni
3.42.2  Quae mansura aevo sunt bona, negligimus.
3.42.3  Felices juvat esse, viam dum


17451. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.41.5  Nec quidquam superest, imo ni fletus in Orco,
3.41.6   Frustra quod fueris conditus e nihilo. 42. Ad Postumum, curari quae negligenda, negligi quae curanda sunt.
3.42.1  Quae raptim fugiunt, curamus, Postume; in omni
3.42.2  Quae mansura aevo sunt bona, negligimus.
3.42.3  Felices juvat esse, viam dum carpimus, at sors,


17452. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Orco,
3.41.6   Frustra quod fueris conditus e nihilo. 42. Ad Postumum, curari quae negligenda, negligi quae curanda sunt.
3.42.1  Quae raptim fugiunt, curamus, Postume; in omni
3.42.2  Quae mansura aevo sunt bona, negligimus.
3.42.3  Felices juvat esse, viam dum carpimus, at sors,
3.42.4   Excipiet quae nos


17453. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

42. Ad Postumum, curari quae negligenda, negligi quae curanda sunt.
3.42.1  Quae raptim fugiunt, curamus, Postume; in omni
3.42.2  Quae mansura aevo sunt bona, negligimus.
3.42.3  Felices juvat esse, viam dum carpimus, at sors,
3.42.4   Excipiet quae nos postmodo, pro nihilo est:
3.42.5  Nimirum stulti solo


17454. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quae raptim fugiunt, curamus, Postume; in omni
3.42.2  Quae mansura aevo sunt bona, negligimus.
3.42.3  Felices juvat esse, viam dum carpimus, at sors,
3.42.4   Excipiet quae nos postmodo, pro nihilo est:
3.42.5  Nimirum stulti solo rerum omnia sensu
3.42.6  Metimur, brutae non secus ac pecudes.
3.42.7  Quod praesens non est, prorsum nihil esse


17455. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Laxaque dat foedis froena cupidinibus,
3.43.3  Naturam culpat frustra; se culpet ineptus,
3.43.4   Naturae quod iners turpiter obsequitur.
3.43.5  Hoc, aris passim colitur quae casta juventus,
3.43.6   Clamant Virginei millia multa chori.
3.43.7  Clamant; quaeque sibi blanditur, voce refutant,
3.43.8   Concordi atque vetant hiscere nequitiam.


17456. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

63. Ad Postumum. De laetitia.
3.63.1  Quam tu laetitiam dicis, me nomine vero
3.63.2  Vera jubet ratio dicere stultitiam,
3.63.3  Spinosas quae corde studet dum vellere curas,
3.63.4   Haud vellit, penitus figit at usque magis.
3.63.5  Quippe sibi indulgens animus dum gaudia captat,
3.63.6   Froenaque dat fatuis laxa


17457. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quod non es, vulgo si videare tamen.
3.66.3  Non res una etenim, mens et tibi conscia probri,
3.66.4   Foemineum perdit fama sed ipsa decus.
3.66.5  Turpis et est, patitur quae turpis, Polla, videri
3.66.6   Sit licet eximia Penelopaea fide. 67. De libertate.
3.67.1  Libera mens partem, quo vult, se


17458. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.75.1  Quo ruis in praeceps furiata mente? Libido
3.75.2   Quo rapit atque Dei, atque tui haud memorem?
3.75.3  Quin vires contra contendis? Quin tibi coeli,
3.75.4   Quae nihil haud potis est vincere, poscis opem?
3.75.5  Posce, adhibe vires; jamjam prope naufraga puppis
3.75.6   Sirenum horrendos effugiet scopulos.


17459. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

re tantum, tuta petisti
3.77.4   Incolumis facto littora naufragio. 78. De hominis conditione.
3.78.1  Unde venis? Quonam tendis? Quae vita futura est,
3.78.2   Cum venies illuc, tempus in omne tibi?
3.78.3  E nihilo egressus, pergis per tempora, in aevum
3.78.4   Venturus cursu praepete perpetuum.


17460. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

80. Ad Aulum, de animi constantia.
3.80.1  Nempe jaces, cum sors adversa est, fractus et idem
3.80.2   Exultas sortem nactus, amice, aliam;
3.80.3  Mancipium infelix fortunae, quae trahit usque,
3.80.4   Vertit et arbitrio te levis usque suo.
3.80.5  Stare loco decet, Aule, virum; quascumque subit res,
3.80.6   Mente sua nullas velle subire vices.


17461. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.82.1  Indomitas cępit vires vesana libido;
3.82.2   Ne victas, clamo, da tamen, Aule, manus.
3.82.3  Fac, ratio evigilet, fac, arma capessat, amicus
3.82.4   Alta quae coeli praebet ab arce deus.
3.82.5  Illa licet saevis quantumvis effera flammis
3.82.6   Exultet, vires non habet indomitas.


17462. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudantem praeposteram patriae suae lenitatem.
3.84.1  Hoc patriam laudare audes, Levine, quod illa
3.84.2   Haud plectit, si quis dogmata prava serat?
3.84.3  Quid, si quis, vitae noceant quae, dira venena
3.84.4   Misceat? Idne etiam negligitis facinus?
3.84.5  Corporis an vobis res magnaque dignaque cura,
3.84.6   Res nihili mentis creditur esse salus?


17463. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nullis laeta satis plausibus ambitio.
3.86.5  Quo vigiles abeunt curae? Quo tanta supellex
3.86.6   Doctrinae, frustra quam tibi, stulte, paras?
3.86.7  Ni purgent animum, quae discimus, otia praestat
3.86.8   Laeta sequi et nullo scire labore nihil. 87. De reprehensore blando.
3.87.1  Distat adulanti


17464. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod pulsatae perierunt grandine vites,
3.94.2   Enecti morbo quod periere greges.
3.94.3  Fles, nequeas, Varro, sed dicere prosit, an obsit
3.94.4  Ista, ciet lacrymas quae tibi, pauperies.
3.94.5  aequa malam injecit; quid si, verso ordine, iniqua,
3.94.6   Stulte, malam aspellat fors tibi nequitiam?


17465. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.100.8  Incipiet fieri jam minus improbulus. 101. Ad Gelliam, ne tantum placere, sed etiam prodesse velit
3.101.1  Ut nil non placeat, quae dicis, Gellia, cunque,
3.101.2   Expendisque acri singula judicio,
3.101.3  Quamque potes, multo contingis verba lepore,
3.101.4   Atque studes omni spargere dicta sale.


17466. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Pace tua laudis nil habet eximiae.
3.101.7  Vis praestans animi dici matrona? Severe
3.101.8   Dictum, quod prosit, Gellia, dic aliquid.
3.101.9  Dic aliquid, quo, te quae stipat, plurima turba
3.101.10  Possit non fieri laetior, at melior. 102. Ad Eunum, aliena consilia aspernantem.


17467. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.103.8   Qui caret hac, is mi dicitur esse nihil. 104. De muliere impudica et viro timido.
3.104.1  Nec mulier, thalamum laesit quae infida jugalem,
3.104.2  Nec semel abjecto vir profugus clypeo,
3.104.3  Amissam reparat laudem; sed tempus in omne
3.104.4   Flet miser aeterno mersus in opprobrio.


17468. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi tu potes, une, saluti
3.106.14   Esse, volens animo ponere jura tuo. 107. Ad Varum. De ejus parsimonia.
3.107.1  Tot bona, quae superi tibi dant, mi Vare, fruenda,
3.107.2   His renuis, nimium parcus, amice, frui.
3.107.3  Ne quid forte olim desit, nunc plurima desunt,
3.107.4   Arcessis, metuis quod


17469. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.107.2   His renuis, nimium parcus, amice, frui.
3.107.3  Ne quid forte olim desit, nunc plurima desunt,
3.107.4   Arcessis, metuis quod tibi, sponte malum.
3.107.5  Quae praesens fortuna feret, fac commoda carpas,
3.107.6   Nec, quod opus, desit seu tibi, sive tuis.
3.107.7  Res male ut eveniat, postremo te premet ista,
3.107.8   Nunc miser ipse


17470. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

adde: proba est. 111. De Acca, non temere amicitias jungente.
3.111.1  Deligit Acca sibi, quos diligat; ergo perennes,
3.111.2   Quae varient nunquam, jungit amicitias,
3.111.3  Nec queritur linqui se se, nec linquit amicos,
3.111.4   Commutat cives nec levis hospitibus.
3.111.5  Judicio expensos ratio


17471. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

120. Ad Aeglen, Helenae vetulae imaginem tuentem.
3.120.1  Cana comam, rugisque genas jam foeda, nitenti
3.120.2   Vidit ubi se se Tyndaris in speculo,
3.120.3  Quae fuerat, nec erat, flevit dispendia formae,
3.120.4   Cur et ait secum, bis ego rapta fui?
3.120.5  Aegle, hanc in tabula, quae cernis, parce tumere,
3.120.6   Dic et


17472. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vidit ubi se se Tyndaris in speculo,
3.120.3  Quae fuerat, nec erat, flevit dispendia formae,
3.120.4   Cur et ait secum, bis ego rapta fui?
3.120.5  Aegle, hanc in tabula, quae cernis, parce tumere,
3.120.6   Dic et Dic et] Krša : Dicet Radelja : qua niteo nunc ego, forma fugit.


17473. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Alphium, ex cujusdam, ut ajebat, oraculi responso invidiam spernentem.
3.122.1  Invidiam sperni patior, si quam tibi virtus
3.122.2   Attulit, eximiis clara micans radiis;
3.122.3  Quae fulgore oculos nimio perstringit inertes,
3.122.4   Hanc patior sperni, quam lubet, invidiam.
3.122.5  Ipsa tua si quam tibi culpa fers, male fastu
3.122.6  Inflatus vanum


17474. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nimis fieri metuis, fis mollior aequo,
3.125.4  Nec servas morem, quam decet, ingenuum.
3.125.5  Est quiddam medium; Phylli, est. Laudatur utrumque
3.125.6   Navis devitat callida quae scopulum.
3.125.7  Hirta odio est, blanda est contemptu: carior auro est
3.125.8   "Quae quorsum vergat", Foemina, quam, quae sit, Radelja


17475. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quiddam medium; Phylli, est. Laudatur utrumque
3.125.6   Navis devitat callida quae scopulum.
3.125.7  Hirta odio est, blanda est contemptu: carior auro est
3.125.8   "Quae quorsum vergat", Foemina, quam, quae sit, Radelja dicere non valeas. 126. De Quinto in Pollae vultu


17476. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.125.6   Navis devitat callida quae scopulum.
3.125.7  Hirta odio est, blanda est contemptu: carior auro est
3.125.8   "Quae quorsum vergat", Foemina, quam, quae sit, Radelja dicere non valeas. 126. De Quinto in Pollae vultu optimum ingenium ac mores vidente.
3.126.1  In


17477. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ultra speciem, res docet, esse nihil.
3.126.5  Ille malus certe primum ut deferbuit ardor,
3.126.6   Et verum coepit mens bona dispicere,
3.126.7  Ipse sibi dicit moestus: quae mira videbam
3.126.8   Nunc ubi sunt? Vidi somnia falsa vigil. 127. Ad Levinum de malo sodali.
3.127.1  Junge malis bona vina,


17478. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

130. Narcissus.
3.130.1  Flos roseo hic faciem pictus niveoque colore
3.130.2   Erravit pulcher per nemora alta puer.
3.130.3  Scit, fastus quae passa Echo longumque rigorem,
3.130.4   Ah misera, in durum diriguit lapidem.
3.130.5  Non impune premunt ingratos facta, figurae
3.130.6  Ad fontem infelix artis amore


17479. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.130.8  Formosa in florem membra abiere novum.
3.130.9  Nunc illum fulgente locas dum, Nympha, capillo,
3.130.10   Cui sponsi, haud proprius, corda perusit amor,
3.130.11  Quae fastum ac tumidae nescis fastidia mentis,
3.130.12   Si quis inert sensus, dicet: ego mi utinam
3.130.13  Mores, Nympha, istos in prima aetate parassem!
3.130.14  


17480. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.130.14   Illa hominis misero forma maneret adhuc. 131. Ad fratres, foede inter se jurgantes.
3.131.1  Heu miseri fratres, quae vos mala vexat Erynnis?
3.131.2   Quis furor, heu, subitas condit in ossa faces?
3.131.3  Cur flammis arsere oculi, torvumque minantur?
3.131.4  Cur saevo gliscunt jurgia cum


17481. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

132. Ad Ponticum absenti detrahentem.
3.132.1  Absentem culpas; num jure? Id, Pontice, dicam,
3.132.2   Quem culpas, Varum si prius audiero.
3.132.3  Unam nempe dedi judex tibi, quae superest mi,
3.132.4   Servo aliam Varo, cum volet, auriculam.
3.132.5  Sustinet aequa duas lances Astręa: quod, unam
3.132.6   Si demas, nullum sit, puto, judicium.


17482. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.135.1  Foemineum nil posse genus pervincere duri
3.135.2   Dicis; dic potuis, Gellia, velle nihil.
3.135.3  Naturam falso culpas; te, Gellia, culpa,
3.135.4  Quae tam naturae segniter obsequeris.
3.135.5  Prona fertur aqua lembus tibi, sponte remittis
3.135.6   Languida quod lento brachia remigio.
3.135.7  Fac nervos ratio contendat et


17483. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Phyllin nequitiam suam amore excusantem.
3.137.1  Quidquid, Phylli, patras, tenerum causaris amorem,
3.137.2   Probri omnis culpam sustinet, unus amor.
3.137.3  Quid ratio? Tenero quae nunquam pugnat amori,
3.137.4   Laxaque dat foedis froena cupidinibus,
3.137.5  Nullum crimen habet, nervos quod lenta remittit,
3.137.6   Strenua nec vires exerit ipsa


17484. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.139.4   Cassa volant rapidis ludibrium Zephyris.
3.139.5  Nil est correptum vinci, culpamque fateri,
3.139.6   Culpae ni facias denique, Tulle, modum.
3.139.7  Odi, quae mitis patitur se cuncta doceri,
3.139.8   Quas didicit rerum nil facit, improbitas. 140. De Cinna et Tucca altero bonitate, altero opibus


17485. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.140.1  Cinna potest paucos, multos vult usque juvare;
3.140.2   Vult paucos, multos Tucca juvare potest.
3.140.3  Velle bonum praestat multo quam posse; volentem
3.140.4   Quae bona sunt, tantum dicimus esse bonum.
3.140.5  Quae bona sunt contra tantum praestare potentem,
3.140.6   Jure omnes passim dicimus esse malum.


17486. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.140.2   Vult paucos, multos Tucca juvare potest.
3.140.3  Velle bonum praestat multo quam posse; volentem
3.140.4   Quae bona sunt, tantum dicimus esse bonum.
3.140.5  Quae bona sunt contra tantum praestare potentem,
3.140.6   Jure omnes passim dicimus esse malum. 141. Ad Pollam. De forma.


17487. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

142. Ad quemdam, de Phyllide anu amicos colente.
3.142.1  Irrides quod Phyllis anus se gaudet amari,
3.142.2   Et sibi conciliat, qua potis, arte animos.
3.142.3  Quid? Quae consenuit, tumulo se condat, oportet,
3.142.4   Sponte sua et vitam ponat et ante diem?
3.142.5  Quid? Vesanus amor postquam deferbuit, ullus
3.142.6  Non restat dulci sensus


17488. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sponte sua et vitam ponat et ante diem?
3.142.5  Quid? Vesanus amor postquam deferbuit, ullus
3.142.6  Non restat dulci sensus amicitiae?
3.142.7  Crede, istam praeter, quae te capit, una juventam,
3.142.8   Est aliquid, mulier quo placuisse potest.
3.142.9  Da mores, da consilium, da verba diserta,
3.142.10   Possum Hecubae fieri certus amator


17489. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

opus est, narres tua mi benefacta: rependam
3.143.4   Quid tibi ego, laudis ni leve praemiolum?
3.143.5  Hoccine mutari tam parvo, tamque pusillo
3.143.6   Praemia vis, superum quae parat ille pater?
3.143.7  Quae tibi (ne propera fluxa haec praecerpere) large
3.143.8   Solventur laetis maxima in Elysiis.


17490. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.143.4   Quid tibi ego, laudis ni leve praemiolum?
3.143.5  Hoccine mutari tam parvo, tamque pusillo
3.143.6   Praemia vis, superum quae parat ille pater?
3.143.7  Quae tibi (ne propera fluxa haec praecerpere) large
3.143.8   Solventur laetis maxima in Elysiis. 144. Ad Gallam nulla sua culpa male audientem.


17491. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

medium: nolo, tu scilicet illi,
3.145.8   Cinname, nolo itidem, serviat illa tibi. 146. Ad Pollam stultam Euni amatricem.
3.146.1  Quae tua sunt, caro quae tu tibi fingis in Euno,
3.146.2   Deme, tuus prorsum, Polla, residet amor.
3.146.3  Nec sentis, vigilem te somnia vana videre?
3.146.4  Nec sentis, quod


17492. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

illi,
3.145.8   Cinname, nolo itidem, serviat illa tibi. 146. Ad Pollam stultam Euni amatricem.
3.146.1  Quae tua sunt, caro quae tu tibi fingis in Euno,
3.146.2   Deme, tuus prorsum, Polla, residet amor.
3.146.3  Nec sentis, vigilem te somnia vana videre?
3.146.4  Nec sentis, quod amas, quo furis, esse


17493. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

157. Ad Pollam. De Quinto, ejus manum osculari cupiente.
3.157.1  Polla, manum serva; Quinti vita oscula, dextrae
3.157.2   Isti quae cupidus figere multa furit;
3.157.3  Et queritur, stulta urbanis quod moribus obstas,
3.157.4   Nec, quo more aliae, te patiare coli.
3.157.5  Nempe istas promit flammato e


17494. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.157.4   Nec, quo more aliae, te patiare coli.
3.157.5  Nempe istas promit flammato e corde querelas
3.157.6   Improbus, officii nomine tectus, Amor.
3.157.7  Cui quae victa gerit morem, dum praebet amanti
3.157.8  Illa manum, hoc dicit: "Duc age, laeta sequor". 158. Ad Postumum stolide audacem.


17495. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.158.6   Quod tibi non faciunt ulla pericla metum. 159. Ad Postumum. De Gellia, dexteram ab osculo retrahente.
3.159.1  Oscula, quae dextrae perfert impacta, protervi
3.159.2   Et juvenis patitur foemina pulchra manum,
3.159.3  Praetexit morem, plerumque at servit amori
3.159.4   Ipsa suo tacitae conscia


17496. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

verbis negat usque suis, at mente fatetur
3.159.6   Plurima more isto facta puella nocens.
3.159.7  Ergo manum retrahit quod Gellia, Postume, laudo;
3.159.8   Non laudo, si quae, Postume, non retrahunt. 160. Ad Rufam interdum in dictis parum verecundam.
3.160.1  Ne quid non dicas lepide, tibi plurima cura est,


17497. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.164.1  Orator, medicus, pictor simul omnia mire
3.164.2  Vis fieri; fies at nihil, Antigene,
3.164.3  Et foedam referes, insomnia Graja, Chimaeram,
3.164.4   Fingi quae potuit, vivere non potuit.
3.164.5  Esto unus: pugnat naturae, quisquis ineptus
3.164.6   In se vult formas jungere dissimiles.


17498. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.165.3  Festa malas habeant leges Bacchaea; pudicis
3.165.4   Inconcussa manet lex bona virginibus,
3.165.5  In facto, dictoque omni servare pudorem,
3.165.6  Quae sint, in mediis et meminisse jocis. 166. In hominem ab alterius vitae mentione abhorrentem.
3.166.1  Quid prodest misero nunquam meminisse,


17499. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

166. In hominem ab alterius vitae mentione abhorrentem.
3.166.1  Quid prodest misero nunquam meminisse, parantur
3.166.2   Sontibus inferno quae mala sub barathro?
3.166.3  Nempe animum exterret species horrenda, micare,
3.166.4   Cogit et incusso frigida corda metu.
3.166.5  At si non metuas, stulte hoc ruiturus in


17500. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

171. De misera hominum conditione.
3.171.1  Heu natum in curas hominum genus! Atra malorum
3.171.2   Cui seges assiduas praebet amarities,
3.171.3  Quae postquam venere, angit praecordia moeror,
3.171.4  Ne veniant, gelido mens tremit usque metu;
3.171.5  Sic, quae sunt et erunt, miseri mala jungimus, acri
3.171.6   Nostros ut


17501. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.171.2   Cui seges assiduas praebet amarities,
3.171.3  Quae postquam venere, angit praecordia moeror,
3.171.4  Ne veniant, gelido mens tremit usque metu;
3.171.5  Sic, quae sunt et erunt, miseri mala jungimus, acri
3.171.6   Nostros ut morsu dilanient animos. 172. De curis De statu


17502. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

funeris horam,
3.175.8  Et brevis immiti nos tegit urna situ. 176. Ad Fabullum, quidquid velit, se assequi praedicantem.
3.176.1  Quae volo cuncta, inquis, prorsum assequor. Ergo, Fabulle,
3.176.2   Si bona sunt, quae vis, gratulor ex animo;
3.176.3  Sin mala sunt, doleo tum quod vis ista, Fabulle,
3.176.4  


17503. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

176. Ad Fabullum, quidquid velit, se assequi praedicantem.
3.176.1  Quae volo cuncta, inquis, prorsum assequor. Ergo, Fabulle,
3.176.2   Si bona sunt, quae vis, gratulor ex animo;
3.176.3  Sin mala sunt, doleo tum quod vis ista, Fabulle,
3.176.4   Numine tam laevo quod miser assequeris.


17504. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.195.7  Amissae frondes terram stravere: Lycoris
3.195.8   Florem, dum servat, perdidit ipsa suum.
3.195.9  Hanc tibi narrari fabellam credito, mater,
3.195.10   Prolem quae nimia sedulitate necas. 196. [195.] Qua trutina pensanda laus hominum sit.
3.196.1  Ne tibi nobilitas imponat, ne tibi census,


17505. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.214.8   Latum iter in praeceps pandere nequitiae? 215. [214.] Ad Meniscum immeritis omnia donantem
3.215.1  Perdere te credis, quae donas, cuncta, Menisce,
3.215.2   Et perdis; donas cuncta etenim immeritis.
3.215.3  Quod si promeritis donares, nulla profecto
3.215.4   Tempus in omne foret res tibi salva


17506. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

connubio vili domum dedecorantem.
3.216.1  Quo ruis? Ignota vilem de gente puellam,
3.216.2  Nec ditem, properas ducere, Crasse, tibi?
3.216.3  Nec celerem ingenio, nec pulchram corpore, nec quae
3.216.4  Esse aliquo possit grata lepore viro?
3.216.5  Hanc tibi connubio festinas jungere? Teque,
3.216.6  Atque tuam stultus dedecorare domum?


17507. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuam stultus dedecorare domum?
3.216.7  Quo ruis, infelix? Parce, o, demittere te te
3.216.8  In praeceps, nequeas unde referre pedem.
3.216.9  Heu loquor incassum! Ratio, quae praecipit, heu heu,
3.216.10   Despuit ac vecors omnia difflat amor. 217. [216.] Laudat invidiam ex virtute coortam.


17508. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.222.4   Quam cepi feci cum bene, Marce, sat est. 223. [222.] Ad Aulum, ut a foemina pellaci caveat.
3.223.1  Aule, istam alloqueris, multos quae vafra fefellit?
3.223.2   Nil metuis, multis queis periere, dolos?
3.223.3  An nescis blandi quidnam pellacia vultus,
3.223.4   Verba quid Hyblaeo dulcia melle magis,


17509. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[231.] Ad Phyllida nimium formae suae fidentem.
3.232.1  Inflat, Phylli, tuae nunc te fiducia formae,
3.232.2   Multus et in roseo qui viget ore lepos.
3.232.3  Nec cernis Pholoen, morbo quae lurida pallet,
3.232.4  Nec Meram, incana quae tremit alba coma?
3.232.5  Quarum olim formae primam tulit utraque laudem,
3.232.6   Nunc monet exemplo, quam breve forma


17510. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Phylli, tuae nunc te fiducia formae,
3.232.2   Multus et in roseo qui viget ore lepos.
3.232.3  Nec cernis Pholoen, morbo quae lurida pallet,
3.232.4  Nec Meram, incana quae tremit alba coma?
3.232.5  Quarum olim formae primam tulit utraque laudem,
3.232.6   Nunc monet exemplo, quam breve forma bonum.


17511. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amicos,
3.233.6   Flevit et in vacua sola relicta domo. 234. [233.] [ = Sat. 949] Quaenam bona sint vere judicanda.
3.234.1  Quae tu summa vocas, Varro, bona, nec bona dico,
3.234.2  Sed leve fortunae ludibrium instabilis.
3.234.3  Nil census et opes, nil tecta ingentia miror.
3.234.4  Quaero aliquid fiat


17512. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed extolli quum ludo viceris, angi
3.238.4  Atque animo quoties, Postume, victus abis.
3.238.5  Veram nec ludus fert laudem, semper at aequa
3.238.6   Mens, eadem ludo quae manet in vario. 239. [238.] Vide epigr. satyr. sub num.o 472. Radelja De falsa


17513. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.246.2   Visa tibi penitos ussit amore sinus.
3.246.3  Nunc flagrante ira, dirarum est una sororum,
3.246.4   Pestis missa oras foeda sub aetherias.
3.246.5  Quae te ni gemino mens falleret icta furore,
3.246.6   Foemina multarum scilicet una foret. 247. [246.] Rosa de se.
3.247.1  Flos


17514. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.249.1  Nil fortuna virum laedit: quocumque cadat res,
3.249.2   Immotus firmo stat tamen ille gradu.
3.249.3  Fors varie circum ludit: dat, detrahit, extra
3.249.4   Quae sunt; prorsum intus, quod fuit, ipse manet;
3.249.5  Seque sua involvens penitus virtute, ruat si
3.249.6   Orbis, in extremo non pavet exitio.


17515. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.251.6   Multum ubi quis placuit, sed placuit subito. 252. [251.] Mens culta in corpore culto.
3.252.1  Ut gemma in pulchro quae pulchre inclusa metallo est,
3.252.2   Sic mens in culto corpore culta placet. 253. [252.] Ad Postumum muneribus populum corrumpentem.


17516. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.256.2   Polla, tuum si non duxeris esse virum,
3.256.3  Nec fidas nimium vinclo secura jugali,
3.256.4   Nec solam credas omnia posse fidem.
3.256.5  Sed velut externum quae vafra illexit amantem,
3.256.6   Illigat usque novis, quam potis, illecebris;
3.256.7  Sic tu aliquid semper facias, dicasve, tuus vir
3.256.8   Ut magis atque magis gestiat


17517. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nestore vel coram quis ferat Antilochum. 258. [257.] Facies mendax.
3.258.1  Istam odi faciem, qua vulgus fallitur, Aule,
3.258.2   Quae spondet quiddam scilicet exiguum.
3.258.3  Sed tantum spondet, nec praestat; nata docere,
3.258.4  Externa quam res discrepet a specie.


17518. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

259. [258.] De Tulla ac Phyllide altera irae, altera amori parentibus.
3.259.1  Tulla irae, Phyllis vesano paret amori:
3.259.2   Harum quae peccet plus tamen, Aule, rogas.
3.259.3  Ambae, credo, aeque. Furit utraque concita ut oestro,
3.259.4   Et nescit captae mentis habere modum.
3.259.5  Spreta jacet ratio et


17519. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

271. [270.] Ad Postumum nimis diligentem in uxore custodienda.
3.271.1  Uxorem assidue custodis, Postume. Fida est
3.271.2   Quae nunc, infidam vis, reor, efficere. 272. [271.]
3.272.1  Recta filiorum educatio.
3.272.2  Non laxe nimium, genitor, non


17520. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

oculis, quam mente sapis. Spectatur imago
3.277.4   Futilis, ipsa quidem res male negligitur,
3.277.5  Res omni mansura aevo, dum praeterit curis
3.277.6   Ocyor ista levis quae tibi forma placet. 278. [277.] Ad Tullam. Comites pudici decent pudicam. Ad Tullam. Non decere pudicam cum parum pudicis versari.


17521. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

278. [277.] Ad Tullam. Comites pudici decent pudicam. Ad Tullam. Non decere pudicam cum parum pudicis versari. Krša
3.278.1  Tu nupta es; virgo est, quae tecum, vivit, Elysa.
3.278.2  Verba sed ambarum quum tamen accipio,
3.278.3  Virgo intacta soles tu, pol, mihi, Tulla, videri,
3.278.4   Illa tribus deinceps foemina nupta


17522. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.279.3  Pars vulgo haud melior. Non quaero quis pater illi,
3.279.4   Qui fugit in primo pulvere victor equus. 280. [279.] Puella, quae victa culpae palam succubuit, semper turpis. Puella, quae culpae palam succubuit, semper turpem futuram. Krša
3.280.1  Turpi succubuit quae culpae victa


17523. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.279.4   Qui fugit in primo pulvere victor equus. 280. [279.] Puella, quae victa culpae palam succubuit, semper turpis. Puella, quae culpae palam succubuit, semper turpem futuram. Krša
3.280.1  Turpi succubuit quae culpae victa puella,
3.280.2   Cujus Roma mali est conscia


17524. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[279.] Puella, quae victa culpae palam succubuit, semper turpis. Puella, quae culpae palam succubuit, semper turpem futuram. Krša
3.280.1  Turpi succubuit quae culpae victa puella,
3.280.2   Cujus Roma mali est conscia flagitii,
3.280.3  Turpis erit, Pylii vivat si Nestoris annos,
3.280.4   Et longa incanae saecula Deiphobes,


17525. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

esse
3.281.6   Triste quid, aut laetum tempore, praeteriit. 282. [281.] Mulier publice impudica venia caret. Mulierem quae pudoris expers sit, venia carere Krša
3.282.1  Casta, velim, fias: id non potes? aelia, saltem
3.282.2   Effroenis, procax ne videare,


17526. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.282.7  Huic ridere uni, longo hunc sermone morari,
3.282.8   Huic facere, huic omnes dicere delicias.
3.282.9  Quam pudet, ignosci possunt huic multa; pudorem
3.282.10   Quae posuit, venia jam caret improbitas. 283. [282.] Monet Ponticum, ne foeminarum blanditiis credat.
3.283.1  Dicebam: vafris ne crede, o Pontice, verbis,


17527. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

haeres, nec ferre, nec istud
3.283.10   Jam potis est collo deposuisse jugum. 284. [283.] Hominis origo et finis. Quae sit hominis origo et finis, docet poeta. Krša
3.284.1  Limo nati homines nuper, limusque futuri,
3.284.2   aevo quid frustra multa brevi struimus?


17528. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

regibus aequo,
3.289.6   Haec ubi abest, servis posthabeo dominos. 290. [289.] Ad Postumum, ne sibi soli consulat.
3.290.1  Quae sunt facta aliis, tibi, Postume, facta putato.
3.290.2   Facta tibi quae sunt, facta putato aliis.
3.290.3  Nec laedi nimium argutus tua jura querere,
3.290.4   Nec tacitus


17529. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

290. [289.] Ad Postumum, ne sibi soli consulat.
3.290.1  Quae sunt facta aliis, tibi, Postume, facta putato.
3.290.2   Facta tibi quae sunt, facta putato aliis.
3.290.3  Nec laedi nimium argutus tua jura querere,
3.290.4   Nec tacitus laedi jura aliena feres.


17530. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Solam virtutem hominem facere beatum. Krša
3.304.1  Virtus una, reor, potis est praestare beatum,
3.304.2   Aspera quae forti pectore perpetitur,
3.304.3  Obduratque omnes ad casus aequa, nec unquam
3.304.4   Se sorti, sortem subdit at ipsa sibi.
3.304.5  Hanc mihi ego solam; tibi tu sapientior


17531. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nec laude relata
3.306.4   Gaudeat, ipse sibi conscius at merita. 307. Omnes morituri. Minime homines in vita meditari quae post mortem Deus paret. Krša
3.307.1  Tellure egressos parvo post tempore tellus
3.307.2  Materno reduces excipiet gremio.


17532. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Neminem nimium sibi ipsi credere debere. Krša
3.314.1  De te, Galle, tibi nimium ne crede, videre
3.314.2   Nec te, quae peccas, omnia posse puta.
3.314.3  Fidis da monitis aures, vitaeque magister
3.314.4   Esto alii, cui vis, non tamen ipse tibi.
3.314.5  Caecus amore sui fertur, praeque omnibus


17533. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.315.5  Hinc sapiens audis interdum, Polla; repente
3.315.6   Hinc mira interdum praedita stultitia. 316. Ille dives, qui non cupit plura iis, quae habet. Vere divitem esse qui sua sorte contentus est. Krša
3.316.1  Quis dives? Facilis rerum cui supperit usus,


17534. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

, ut Deum sibi praesentem semper habeat.
3.318.1  Ille tuus custos, tuus et, Francisce, magister
3.318.2   Agros Romulea dum procul urbe colo,
3.318.3  Ne tibi, me coram quae nolles facta, licere
3.318.4   Forte putes, dictum hoc pectore conde memor.
3.318.5  Est qui cuncta videt praesens Deus, haud latet illum
3.318.6   Quidquam, illo fieri nil sine


17535. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

327. Beatum esse, qui sua sorte contentus vivat.
3.327.1  Quinte, doles, tibi quod contingit parva supellex,
3.327.2   Macraque jejuni jugera pauca soli,
3.327.3  Et, quae vix possint ventos arcere nivales,
3.327.4   Jam prope lapsurae vilia tecta domus.
3.327.5  Haec tu, Quinte, doles: doleo magis ipse, quod aequa
3.327.6   Mente cares, tibi quod


17536. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ubi Tuscis, tantum, sermone Quiritum
4.6.12   Quum prisco ludit, Musa Latina favet. 7. Ad Bernardum Zamagnam.
4.7.1  Quae mihi dictarit versus, Bernarde, rogasti,
4.7.2  Musa, Thaliane, an candida Calliope?
4.7.3  Neutra mihi visa est, auditave: quod mihi de me
4.7.4   Testanti si non credis,


17537. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ferrea corda prece!
4.10.3  Carmen Lyda tuum poscit sibi; Lyda, jubere
4.10.4   Digna magis, toties carmen inane rogat!
4.10.5  Et rogat, heu, frustra; perstas adamantinus, ut quae
4.10.6  Stat rupes mediis horrida in aequoribus,
4.10.7  Nec quoquam cedit, quoquam nec pulsa movetur,
4.10.8   Spumea ne quicquam verberat unda latus.


17538. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ferte et opem, qui vos auxit honore, viro.
4.19.3  Quem juvet, hunc verter ni vatem servet Apollo,
4.19.4  Vatum omni mire qui sapit in numero,
4.19.5  Cujus ob ingenium, passim quae spreta jacebant,
4.19.6   Carmina opus dici futile desierunt? 20. [19.] Ad Benedictum Stayum. A Lyda et Puccino frustra rogatum, ut aliquid


17539. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda et Puccino frustra rogatum, ut aliquid carminis scriberet.
4.20.1  Crudelis, Lydaeque preces et carmina dia
4.20.2   Puccini ventos irrita ferre sinis?
4.20.3  Crudelis, duras quae possent flectere quercus,
4.20.4   Flectere te blandis non potuere modis?
4.20.5  Nil scribis, frustra, Stay, tam saepe rogatus,
4.20.6  Mutus et es Phario non minus


17540. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.21.5  Consedit. Dextra mitis clementia; laeva
4.21.6   Adstitit elato torva Themis gladio,
4.21.7  Concordes divae, sacri comes utraque regni.
4.21.8   Quae simul ut longo res hominum imperio
4.21.9  Utraque diva regat, referas, bone lucifer, almam
4.21.10   Hanc lucem ad multas clarus Olympiadas.


17541. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

25. [24.] In idem argumentum.
4.25.1  Qui vita fueras nunquam non clarus in omni,
4.25.2  Nunc ipso es visus major in interitu:
4.25.3  Sic, quae clara micat media vel luce, coruscat
4.25.4   Fax tamen obscuris clarior in tenebris. 26. [25.] vide aliud epigram.


17542. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.27.5  Solaris, blandusque foves, ut sedula mater
4.27.6   Sollicito prolem pectore languidulam.
4.27.7  Divitias alius habeat sibi; me juvat una
4.27.8   Pauperies, istos quae potis una tuos
4.27.9  Accipere amplexus, gemmis quos omnibus, omni
4.27.10   Quos auro et regnis omnibus antefero.


17543. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pulchra, atque nitens et coetus digna Quiritum,
4.31.4   Moenalios vatum digna videre choros,
4.31.5  Salve; Aurons non immerito quam curat, amatque,
4.31.6   Salve, omni Aurontem quae redamas studio,
4.31.7  Illius et niveo servas in marmore nomen
4.31.8   Illius et multa laude sonas; iterum
4.31.9  Atque iterum mi salve, Aurons quam diligit, omni


17544. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.31.7  Illius et niveo servas in marmore nomen
4.31.8   Illius et multa laude sonas; iterum
4.31.9  Atque iterum mi salve, Aurons quam diligit, omni
4.31.10   Aurontem contra quae pietate colis.
4.31.11  Haec tibi me miro res utraque jungit amore,
4.31.12   Haec facit agrestes nescio quos calamos,
4.31.13  Atque lyrae, atque tubae, silvestrem et Pana


17545. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Antonium Canovam, de mole sepulcrali Clementis XIII., Pontificis Maximi, in templo Vaticano ab eodem constructa.
4.35.1  Vidi opus, o Canova, tuum, molemque sepulchri,
4.35.2   Et mole in celsa quae tria signa micant;
4.35.3  Vidi, atque admirans perculso pectore dixi:
4.35.4   Magne opifex, magnorum aemule Grajugenum,
4.35.5  Qualis eris quondam, primis qui tantus in


17546. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.39.6   Munere te, Clemens Maxime, quod genui. 40. [39.] De Clementis XIV. monumento a Canova exarato.
4.40.1  Clementis tumulum decorant quae signa, Quirites,
4.40.2   Turba frequens plausu dum super astra ferunt,
4.40.3  Nescio quis torvusque oculos, vultumque severus,
4.40.4   Atque genas tristi lividus


17547. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

diu, ceu visa et denique menda,
4.40.6   Sella, ait, est, Clemens qua sedet, ampla nimis.
4.40.7  Ipsam sic Venerem haud ausus reprendere Momus,
4.40.8   Reprendit, pedibus quae suberant, soleas. 41. [40.] Ad Pium VI., Pontificem Maximum.
4.41.1  Jure pius dici vis nomine, quem negat omni
4.41.2   Eximie


17548. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Borbonidas, volucrum regina faventes
4.42.2   Indicat Austriadas, propitium astra deum.
4.42.3  Quid nivei flores, Zephyro qui flante vigescunt?
4.42.4   Vitam, rege Pio quae viget, innocuam. 43. Versio Italica
4.43.1  De' Borboni il favor mostrano i Gigli,
4.43.2  L' Aquila il Genio dell' Austriaco


17549. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

abest; sola interea quid Roma? Veretur
4.56.2   Absentem et memori pectore fida colit;
4.56.3  Quam valeat, quid agat, quo venerit, usque requirit,
4.56.4   Nata velut caro quae timet usque patri.
4.56.5  Sic desiderium verbis testatur amicis:
4.56.6   Sextus abest, Sexti nomine Roma sonat.


17550. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.63.1  I pater, i, quos ante palus limosa tegebat,
4.63.2   Vise, agros, curis jam loca culta tuis.
4.63.3  Appia jam teritur mannis, late obsita junco
4.63.4  Quae fuerant, laetis frugibus arva nitent.
4.63.5  Jussum pergit iter gravis unda et devius ante
4.63.6   Amnis froenatis in mare fertur aquis.
4.63.7  I, cupidos jam pasce oculos,


17551. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

machina Italice "Filatojo" Pio VI. dicata. De machina Italice "Filatojo" Pio VI. dicata, cujus inventorem hic inducit poeta. Krša
4.67.1  Machina, deproperet quae serum fila, reperta est
4.67.2   Haec mihi magna tuis, Sexte, sub auspiciis;
4.67.3  Quam sacroque tibi, precor et quot stamina ducet,
4.67.4   Tot vitae accedant stamina longa


17552. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.70.3  Pone modum culpae: vesana licentia sanctas
4.70.4   Fac metuat leges et grave supplicium;
4.70.5  Nec mores perdat, lucri nec turpis amore
4.70.6  Aurea, quae condis, saecula dedecoret. 71. [69.] [  377] Ad Pium VI. Pontificem Maximum de duobus signis equorum in colle Quirinali positis.
4.71.1  Vincere


17553. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

72. [70.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, de Febronii Palinodia.
4.72.1  Sexte, Petri augusta narras dum laetus in aede,
4.72.2   Quae tibi Febronii est littera scripta manu,
4.72.3  Excepit sacer admirans tua verba Senatus,
4.72.4   Atque aliquis secum talia dicta dedit:
4.72.5  Clamasti errantem revocans,


17554. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Atque aliquis secum talia dicta dedit:
4.72.5  Clamasti errantem revocans, victorque reversam
4.72.6   Laetaris merito nunc, bone pastor, ovem.
4.72.7  Illius o utinam quae per vestigia pessum
4.72.8   Ibant, atque alias vox tua servet oves.
4.72.9  Nullaque sit, quae non docilis tibi pareat ultro,
4.72.10   Te duce, monstratas et velit ire vias!


17555. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.72.6   Laetaris merito nunc, bone pastor, ovem.
4.72.7  Illius o utinam quae per vestigia pessum
4.72.8   Ibant, atque alias vox tua servet oves.
4.72.9  Nullaque sit, quae non docilis tibi pareat ultro,
4.72.10   Te duce, monstratas et velit ire vias! Nell' Efem. Lett. di Roma del 1779 pag. 1. e detto "che Pio VI lesse e pubblico nel di 25 Ottobre 1778 la ritrattazione


17556. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

meus adveniens huc Tibris ab oris
4.83.4   Multa mihi de te magnaque rettulerat:
4.83.5  Mitem, magnanimum, nullis non dotibus auctum
4.83.6  Narrans, heroum corpora quae decorant,
4.83.7  Quaeque animos. Majora fide narrasse putabam;
4.83.8   Sed tua praesentis factaque cum licuit
4.83.9  Dictaque mirari, clamavi Roma: minora


17557. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Dum Venetam se se jactat Neptunus ob urbem,
4.87.2   Reddidit haec fratri Jupiter: Ista tuam
4.87.3  Quam dicis, Neptune, urbem, tua dicier ipsa
4.87.4   Nolit, te victo, quae tua regna tenet,
4.87.5  Nec servit pelago, verum imperat, Adria late
4.87.6  Qua patet, edomiti magna maris domina.
4.87.7  Nec magna est, aedes media quod condit in unda,


17558. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.88.2  Candidus aeterno foedere junxit Hymen,
4.88.3  Urbs maris Adriaci regnatrix laeta favoris
4.88.4   Vultuque et plausis signa dedit manibus.
4.88.5  Nam quae vos novit, vestros novitque parentes,
4.88.6   Novit avos, proavos et proavum proavos,
4.88.7  Omnes omnigena praestantes laude, suaeque
4.88.8   Ingens et decus et praesidium


17559. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ingens et decus et praesidium patriae,
4.88.9  Conjugio ex isto nil parvum sperat, ituram
4.88.10   Sed, qua clara patrum gloria praegreditur,
4.88.11  Progeniem, Venetam quae rem servetque, superque
4.88.12   Astra manu fortis consilioque ferat. 89. [87.] Octaviae Odescalchiae. In nuptiis


17560. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.89.8   Omnigena cedat nil tua laude domus,
4.89.9  Virque tuum tuus exaequet virtute parentem,
4.89.10   Tuque tuae matris tot decora aequipares,
4.89.11  Et, quae nascetur proles tibi multa tuorum,
4.89.12   Sit fratrum eximiis dotibus assimilis.
4.89.13  Evenient: probat ipse preces, ac, ter face mota,
4.89.14   Haec mea festivus vota


17561. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Sigismundum Chisium, de Flaminia et de principibus Odescalchiis. Krša
4.93.1  Livius hanc genuit, peperit Victoria nympham,
4.93.2   Quae tibi, magne, parat nubere, Chisiada:
4.93.3  Nata nec eximios non aequat laude parentes
4.93.4   Corporis atque animi dotibus eximiis.
4.93.5  Dĵ faciant, qualis, qualique est


17562. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nullis non illum vatibus anteferens;
4.95.3  Nunc magis at miror, diae quum fulgura lucis
4.95.4   Clara illi affundis, Balthasar eximie,
4.95.5  Atque, suis olim scripsit quae Popius Anglis,
4.95.6   Vis nota esse tuis non minus Ausonidis.
4.95.7  Urge opus incaeptum, lingua et mirandus utraque,
4.95.8   His patrios fines affice muneribus,


17563. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.95.6   Vis nota esse tuis non minus Ausonidis.
4.95.7  Urge opus incaeptum, lingua et mirandus utraque,
4.95.8   His patrios fines affice muneribus,
4.95.9  Atque doce, veri quae sit forma illa poetis,
4.95.10   Ignotam nostris quam doleo Arcadibus. 96. [94.] Subscriptum imagini Balthassaris Odescalchi.


17564. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.103.5  Ergo connubii maturo tempore vobis
4.103.6   Aurea dum sanctus vincula nectit amor,
4.103.7  Quid precer? O superi, prolem his concedite, matrem
4.103.8  Quae facie, patremque ingenio aequiparet. 104. [102.] De Victoria Odescalchia, ejusque gnata Flaminia. De Victoria Odescalchia, ejusque gnata Flaminia in


17565. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ipsam te plora; nam tibi, Roma,
4.105.10   Eximium hinc abiens abstulit illa decus. 106. [104.] In idem argumentum.
4.106.1  Omni quae in vita nunquam non clara fuisti,
4.106.2  Clarior es tua post funera, Flaminia.
4.106.3  Sic quae clara micant media vel luce, coruscat
4.106.4  Fax tamen obscuris clarior in


17566. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

106. [104.] In idem argumentum.
4.106.1  Omni quae in vita nunquam non clara fuisti,
4.106.2  Clarior es tua post funera, Flaminia.
4.106.3  Sic quae clara micant media vel luce, coruscat
4.106.4  Fax tamen obscuris clarior in tenebris. 107. [105.] Inscribendum hortis Alexandri Cardinalis Albani.


17567. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

114. [112.] De eximia Spinelli praefecti urbis auctoritate in ea regenda.
4.114.1  Quam tibi morigeri se dent, Spinelle, Quirites,
4.114.2   Quae nutu froenas, plena theatra docent.
4.114.3  Nemo malos audet cantores laedere, nemo
4.114.4   Plaudere, te plausum non praeeunte, bonis.
4.114.5  Nil turbae est usquam, nec


17568. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

subito fari desiit (hora nimis
4.120.11  Praepete desierat lapsu brevis); ilicet omnes
4.120.12   Mi penitus toto e pectore laetitiae
4.120.13  Exciderunt, animoque elapsa ingentia, quae me
4.120.14   aequarant magnis, gaudia, coelitibus. 121. [119.] De eodem mirifice de officio conjugum disserente.


17569. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vide aliud epigr. de Minzono n.o 366. Radelja Ad Minzonum oratorem sacrum.
4.124.1  Pars laudat, pars te culpat, Minzone, Quiritum,
4.124.2   Sed, quae te culpat, pars adeo exigua est,
4.124.3  Parva, minuta, levis, dicam hoc ut jure: Quiritum
4.124.4   Omni laudaris mirifice a populo.


17570. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

conjugem de ejus foecunditate Urbi jucundissima.
4.127.1  Auges prole domum quod dulci, Octavia, totam
4.127.2  Late Urbem video fervere laetitia.
4.127.3  Nimirum passim gliscunt quae gaudia, laudant
4.127.4   Et coelo attollunt teque, tuumque virum.
4.127.5  Quippe etenim haec causa est laetandi, vestra futura
4.127.6   Quod proles vobis creditur


17571. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

128. [126.] Viro amplissimo Hyeronimo Juliano, oratori Veneto, ab Urbe discedente.
4.128.1  Urbis deliciae, moesta discedis ab Urbe,
4.128.2   Quae memor haud unquam desinet esse tui,
4.128.3  Tu quoque sis, facito, memor illius ac tibi semper
4.128.4  In medio haec sedes hereat alma sinu.
4.128.5  Utque tuas cupide laudes


17572. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

illa tibi. 129. [127.] De Nicolao Azara, Hispaniarum regis oratore, facinorosis hominibus infestissimo et pubblicae quietis studiosissimo.
4.129.1  Hispanum quae turba ferum scelerosa frequentas,
4.129.2  Hic male tuta, alium jam tibi quaere locum.
4.129.3  Hunc sapiens Azara locum regit, ille severus
4.129.4   aequa fovet vigili jura


17573. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

multi caecum perhibent, sed carmen, Homere,
4.134.2   Illi quod perhibent, id negat hercle tuum.
4.134.3  Te te ipsum et clamat nil non vidisse prius quam
4.134.4  Nostris, quae cantas, subjiceres oculis.
4.134.5  Tot variam rerum speciem, formasque, colores
4.134.6   Et pingi a caeco qui putat omnigenos,
4.134.7  Dum te oculis caecum frustra


17574. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

139. [137.] Ad Petrum Rossium, de Psalmis Davidis Latino carmine redditis.
4.139.1  Adsuetis cantu vitam incestare profano
4.139.2   Parca rapit furva, quae cecinere, manu.
4.139.3  Tu contra tua, Petre, feres haec carmina tecum,
4.139.4   Divi ubi perpetuas laeti agitant choreas,
4.139.5  Jessidaeque ibis magno comes ac tibi


17575. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nil sentit prorsus et acri
4.141.6   Mente caret, doctis et caret auriculis. 142. [140.] De eodem Francisco Cancellierio.
4.142.1  Quae scribis, Francisce, probem licet omnia, laudo
4.142.2   Vix quidquam modice parciter et timide.
4.142.3  Namque meo tuus iste color sic convenit, ut, quae
4.142.4  Scribis tu,


17576. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Francisco Cancellierio.
4.142.1  Quae scribis, Francisce, probem licet omnia, laudo
4.142.2   Vix quidquam modice parciter et timide.
4.142.3  Namque meo tuus iste color sic convenit, ut, quae
4.142.4  Scribis tu, alter ego scribere mi videar;
4.142.5  Nec large laudare ausim, ne dicar ineptus
4.142.6   Ipse meis auctor plaudere carminibus.


17577. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

143. [141.] De eodem. Ad eumdem de suis carminibus ejus manu descriptis. Krša
4.143.1  Carmina, quae scripsi, nunquam, Francisce, putavi
4.143.2   Pulchra et lectorum digna tenere oculos;
4.143.3  Sed cum tu miro descripsti cuncta lepore,
4.143.4   Pulchraque sunt, dixi et


17578. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quondam dea sylvas;
4.156.2   Fallor, an hoc iterum nunc subit illa nemus?
4.156.3  Se certe prodit vultuque et corpore toto
4.156.4  Quae possit magnas forma decere deas,
4.156.5  Et circum ludit manibus per mutua nexis
4.156.6   Triplex composito gratia juncta choro.
4.156.7  Non fallor: salve o Charitum formosa


17579. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Jure illum toto pectore suspicimus,
4.162.3  Sed mage te: pomis ceu ditem grandibus hortum
4.162.4  Qui videt, is doctum suspicit agricolam.
4.162.5  Abs te nam didicit, quae nunc docet, omnia. Patrem
4.162.6   Te sibi naturae, te sibi habet sophiae. 163. [161.] De Newtoni philosophia, ejusque obtrectatoribus.


17580. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tenebris. 164. [162.] Ad comitem Carolum Roncallium, de Italica versione plurium epigrammatum e Gallico idiomate ab eodem exarata.
4.164.1  Roncalli, vincis quae vertis carmina, Musae
4.164.2  Gallica succumbit semper et Ausoniae;
4.164.3  Quidquid et illa canit salsum, lepidumque, lepore
4.164.4   Miratur fieri salsius usque tuo.


17581. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Miratur fieri salsius usque tuo.
4.164.5  Perge opus ob magnum late clarescere, perge
4.164.6  Externas patriis vincere divitias.
4.164.7  Auctori interpres antistas cuilibet, et, quae
4.164.8   Docte auctor cecinit, doctius ipse canis. 165. [163.] Ad Ignatium Boncompagnium quo die inter Romanos praesules adscriptus


17582. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.171.1  Tam juvenem ad tantos quod patria tollit honores,
4.171.2  Pisane, id pulchrum quis neget esse tibi?
4.171.3  Pulchrius at multo est quae defert, omnia credit
4.171.4  Nondum etiam meritis quod satis aequa tuis. 172. [170.] De Afrae constantia in paupertate perferenda.


17583. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.174.2  Qualis cultu Indo, Ceria, conspiceris;
4.174.3  Extremas iret mundi mercator in oras,
4.174.4  Non aurum et caros quaereret ut lapides;
4.174.5  Sed quae aurum, lapides quae caros quae caros] caros2 quae1 Radelja vincere posset, 5
4.174.6  Duceret ut sedes


17584. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Qualis cultu Indo, Ceria, conspiceris;
4.174.3  Extremas iret mundi mercator in oras,
4.174.4  Non aurum et caros quaereret ut lapides;
4.174.5  Sed quae aurum, lapides quae caros quae caros] caros2 quae1 Radelja vincere posset, 5
4.174.6  Duceret ut sedes inde aliquam ad


17585. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.174.3  Extremas iret mundi mercator in oras,
4.174.4  Non aurum et caros quaereret ut lapides;
4.174.5  Sed quae aurum, lapides quae caros quae caros] caros2 quae1 Radelja vincere posset, 5
4.174.6  Duceret ut sedes inde aliquam ad patrias,


17586. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

iret mundi mercator in oras,
4.174.4  Non aurum et caros quaereret ut lapides;
4.174.5  Sed quae aurum, lapides quae caros quae caros] caros2 quae1 Radelja vincere posset, 5
4.174.6  Duceret ut sedes inde aliquam ad patrias,
4.174.7  Europam specie quae mira incenderet


17587. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

2 quae1 Radelja vincere posset, 5
4.174.6  Duceret ut sedes inde aliquam ad patrias,
4.174.7  Europam specie quae mira incenderet omnem,
4.174.8  Nec sineret priscam nomen habere Helenam. 175. [173.] [  403] De laude Henricae canentis.


17588. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

audivi pangentem ut carmina mirans,
4.175.2   Atque manus tollens, talia dicta dedi:
4.175.3  Ars nihil est; natura potens facit omnia. Testor
4.175.4   Sponte sua tibi quae carmina prima fluunt. 176. [174.] [  Sep. et Lug. 19] De Rufina Batonia.
4.176.1  Scribere longa piget. Batoni nata, sodales,


17589. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sic vertis, Tusca videri
4.182.2   Possit ut ipse istaec scribere Moeonides. 183. [181.] De Phyllidis dotibus.
4.183.1  Olim quae miro juvenes incendit amore,
4.183.2   Nunc miro incendit Phyllis amore senes.
4.183.3  Corporis egregii florebat dotibus olim,
4.183.4   Nunc animi floret dotibus illa


17590. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.183.4   Nunc animi floret dotibus illa magis. 184. [182.] Ad Salicetum archiatrum de recuperata valetudine.
4.184.1  Ereptum quae te servat, Salicete, periclo,
4.184.2   Tecum hominum servat millia multa salus.
4.184.3  Ergo jure omnes, cordi queis publica res est,
4.184.4   Munificae haud cessant solvere


17591. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.187.2   Fessam aevo, at caram, cara ut eras juvenis.
4.187.3  Nil etenim rarae, solam quam semper amavi,
4.187.4   Virtuti potuit demere longa dies;
4.187.5  Quae magis atque magis duratque et crescit ab annis,
4.187.6   Tristia damna senis nec timet omnivori. 188. [186.] De Quinti constantia in fortuna


17592. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

194. [192.] Ad Lycoridem, de ejus pulchritudine.
4.194.1  Qui formae partem tibi morbus, pulchra Lycori,
4.194.2   Abstulit, humano consuluit generi.
4.194.3  Vel corrupta, urit quae multos, integra quem non
4.194.4  In flammam, heu, facies verteret ac cinerem? 195. [193.] De Phyllidis pulchritudine.


17593. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

195. [193.] De Phyllidis pulchritudine.
4.195.1  Floret adhuc, postquam, tacite labentibus annis,
4.195.2   Explevit denas Phyllis Olympiadas,
4.195.3  Floret adhuc, patresque olim quae torsit, amore
4.195.4   Nunc torquet natos mira puella suo.
4.195.5  Forsitan et seros torquebit pulchra nepotes,
4.195.6  Falciferi haud metuens tristia damna senis.


17594. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

199. [197.] Ad comitem Victorium Alferium, de ejus tragoediis.
4.199.1  Apta parum soeclo molli sunt fortia, dictat
4.199.2   Quae tibi, Victori, carmina Melpomene.
4.199.3  Incipe, quod pronum est, enervi natus in aevo
4.199.4   Enerves tandem scribere versiculos,
4.199.5  Degener ac tragicos jam dudum


17595. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

201. [199.] Ad eumdem. In idem argumentum.
4.201.1  Hirsutum legi carmen, placuitque; severa
4.201.2  Ut mulier, comptu quae placet horridulo.
4.201.3  Hoc decet, hoc tragicum, Victori; molliat autem
4.201.4   Glabra modis aptans verba Metastasius.


17596. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

202. [200.] Vide inferius aliud epigr. sub n.o 331. Radelja Ad Victorium Alferium, de ejus tragoediis.
4.202.1  Quae scribis, nequeo, Victori, scribere, at hercle,
4.202.2  Quae scribis, quam sint mira, videre queo,
4.202.3  Ac te Pegaseo vectum trans nubila dorso
4.202.4  Stratus humi


17597. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inferius aliud epigr. sub n.o 331. Radelja Ad Victorium Alferium, de ejus tragoediis.
4.202.1  Quae scribis, nequeo, Victori, scribere, at hercle,
4.202.2  Quae scribis, quam sint mira, videre queo,
4.202.3  Ac te Pegaseo vectum trans nubila dorso
4.202.4  Stratus humi attonito pectore suspicio.
4.202.5  Et magnos laudo nisus, clamoque,


17598. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi jungit amor. 209. [207.] Ad comitem Alferium, de ejus Antigona.
4.209.1  Ista quid in pleno faciet rite acta theatro,
4.209.2  Quae mihi me surpit lecta modo, Antigone?
4.209.3  Quam cur docte negas, Alferi, lucis in auras
4.209.4   Proffere? Ut gentes attonet Ausonias?
4.209.5  Ausonium et toties quo


17599. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

230. [228.] [  Sep. et Lug. 68] In imaginem Hectoris.
4.230.1  Cessantem in thalamo quo turbidus increpat Hector
4.230.2  Ore Parin! Quae vis fulgurat ex oculis!
4.230.3  Hectoris haud forma haec, sed vitae redditus Hector,
4.230.4  Jam vox jam mi aures exsiliens feriet.


17600. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.237.2  Illa velut pingi possit ab arte tua.
4.237.3  Tu potis es formam, potis es fortasse colorem,
4.237.4   Non potis es multas pingere sed Veneres,
4.237.5  Quae mire captos mulcent dulcedine sensus,
4.237.6   Quae mire captos illiciunt animos,
4.237.7  Quae simul ac micuere, calent circum omnia, nullum
4.237.8   Non pectus flammis


17601. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.237.3  Tu potis es formam, potis es fortasse colorem,
4.237.4   Non potis es multas pingere sed Veneres,
4.237.5  Quae mire captos mulcent dulcedine sensus,
4.237.6   Quae mire captos illiciunt animos,
4.237.7  Quae simul ac micuere, calent circum omnia, nullum
4.237.8   Non pectus flammis uritur indomitis.
4.237.9  Has nec ego possum, quidnam


17602. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.237.4   Non potis es multas pingere sed Veneres,
4.237.5  Quae mire captos mulcent dulcedine sensus,
4.237.6   Quae mire captos illiciunt animos,
4.237.7  Quae simul ac micuere, calent circum omnia, nullum
4.237.8   Non pectus flammis uritur indomitis.
4.237.9  Has nec ego possum, quidnam sint, dicere, nec tu
4.237.10   Picta, quidquid


17603. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.238.1  Hanc Venus occurrens videat si Pallada, dicat:
4.238.2   Praeferri digna est pulchrior ista mihi. 239. [237.] De Roscia, quae moechum vim afferentem confodit.
4.239.1  Vi foeda instantem confodit Roscia moechum,
4.239.2   Invicta et probrum reppulit omne manu.
4.239.3  Casta eadem et fortis, digna et quam Roma


17604. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.241.2   Te facies! Corpus viribus et validis
4.241.3  Subnixum, partes et pulchre mobile in omnes,
4.241.4   Flectat ut admissos, sistat et alipedes!
4.241.5  Quae vultu prodit fiducia certa; periclis
4.241.6  Ars, animus semper crescit ut in mediis!
4.241.7  Talis Achillaeos Phrygii prope flumina Xanti
4.241.8   Versabat currus armiger


17605. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.241.10   Turpiter ignavo tam bonus, heu, domino. 242. [240.] Ad Orphytum, de Galla nequaquam indotata.
4.242.1  Dotem Galla tulit, non quae dos dicitur esse
4.242.2  A vulgo, mores at bene compositos,
4.242.3  Conjugis at cari, soli cui vivit, amorem
4.242.4  Mansurum extremas semper ad exequias,


17606. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

A vulgo, mores at bene compositos,
4.242.3  Conjugis at cari, soli cui vivit, amorem
4.242.4  Mansurum extremas semper ad exequias,
4.242.5  Naturam at, flecti docilis quae possit, acerba
4.242.6   Vivere cum socrio quae sciat unanimis;
4.242.7  Ingenium at mire solers, operumque laborem,
4.242.8   Quaeque bonas auctat sedula cura domos,


17607. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

at cari, soli cui vivit, amorem
4.242.4  Mansurum extremas semper ad exequias,
4.242.5  Naturam at, flecti docilis quae possit, acerba
4.242.6   Vivere cum socrio quae sciat unanimis;
4.242.7  Ingenium at mire solers, operumque laborem,
4.242.8   Quaeque bonas auctat sedula cura domos,
4.242.9  At genus et formam pauper tulit. Orphyte,


17608. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.245.12   Fors erit, ut fundat verba diserta dolor. 246. [244.] De Herophila adolescentula mire psallente.
4.246.1  Juppiter! aetatis quae vix tria lustra peregit,
4.246.2   Nullo non psallit doctius Herophile,
4.246.3  Et dulci, ut nemo, cantu praecordia mulcet,
4.246.4  Nimirum aetatem praevolat ingenium.


17609. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

255. [253.] Ad Caesarem Romam ingredientem.
4.255.1  Magne subi fausto, Caesar, pede celsa Quiritum
4.255.2  Moenia, queis toto sanctius orbe nihil.
4.255.3  Haec Roma est, olim terras quae magna profano,
4.255.4  Major nunc sacro quae regit imperio,
4.255.5  Cujus froena pati si quis negat, ille Gigantum
4.255.6   More gerit soli bella cruenta sibi,


17610. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

subi fausto, Caesar, pede celsa Quiritum
4.255.2  Moenia, queis toto sanctius orbe nihil.
4.255.3  Haec Roma est, olim terras quae magna profano,
4.255.4  Major nunc sacro quae regit imperio,
4.255.5  Cujus froena pati si quis negat, ille Gigantum
4.255.6   More gerit soli bella cruenta sibi,
4.255.7  Ille deo pugnat, coelesti fulmen ab arce


17611. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.257.6   Tanta nec fulmen vi rapidum jacitur. 258. [256.] Ad Varum, de ejus mirifica in scribendo facilitate, atque elegantia.
4.258.1  Quae prima occurrunt, scribis, Varo, omnia; quidquam
4.258.2   Nec scribis mire non sapidum, aut lepidum.
4.258.3  Hoc alios vincis vates; rerum optima quaeque
4.258.4   Prima tibi


17612. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

melior. 260. [258.] Ad Aulum, cur Titam visere nolit.
4.260.1  Vel semel, Aule, rogas, Titam cur visere nolim?
4.260.2   Non est, quae visi possit, amice, semel.
4.260.3  Illam quisquis adit (tam suavis, tamque venusta est)
4.260.4   Nemo non avide rursus adire cupit.
4.260.5  Hoc mihi ego vito cautus;


17613. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De navi aeria epigr. III. Radelja Ad Thyphin, de rate aeria.
4.262.1  Thyphi Argive, tuam sileat jam fama carinam,
4.262.2  Hanc memoret, coeli quae secat alta vias.
4.262.3  Grajugenam vicit Gallus: tu per vada ponti
4.262.4   Curris, in aeriis nubibus ille volat.


17614. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Graeciam, de Gallico ratis aeriae invento.
4.264.1  Daedaleos jactas quid nisus, Graecia? Fluctus
4.264.2   Gallia sola potest nare per aerios;
4.264.3  Laude sua quae te tam vincit Gallia, mendax
4.264.4   Fabula quam vera vincitur historia. 265. [263.] Ad Quintum docilem monenti.


17615. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tot post laudum decora ampla tuarum,
4.268.8   Hoc tibi partum uni, Gallia pulchra, decus.
4.268.9  Eximium decus et cunctis memorabile saeclis,
4.268.10   Desit ut, haud deerit quae tamen, utilitas. 269. [267.] Vide Satyr. n.o 413. Radelja; (hic retinendum) Krša


17616. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vitam qui reddere gestit,
4.281.4   Ne rudis et cineres dissipet ille tuos. 282. [280.] Eadem Societas Jesu loquitur.
4.282.1  Quae Romae ingenti jacui dejecta ruina,
4.282.2   Rursus in extrema surgo ego Sarmatia;
4.282.3  Parva quidem fateor, magni at rex altus Olympi
4.282.4  Saepe solet parvis addere


17617. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.284.3  Solus ad extremum nulla tibi defuit in re
4.284.4  Varus constanti junctus amicitia.
4.284.5  Et docuit, vincire homines vinclo arctius omni,
4.284.6   Mutua quae fidus vincula nectit amor. 285. [283.] Iturus ad Balthassarem Odescalchium. Poeta de se.
4.285.1  Quid currum praebes? Ad te quae ducit, amice,


17618. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.284.6   Mutua quae fidus vincula nectit amor. 285. [283.] Iturus ad Balthassarem Odescalchium. Poeta de se.
4.285.1  Quid currum praebes? Ad te quae ducit, amice,
4.285.2   Aspera nulla mihi, nullaque longa via est.
4.285.3  Sed tamen et currum quod praebes, laetor; amorem
4.285.4  Atque tuum, mea qui commoda quaerit,


17619. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
4.286.1  Ingentes laudo sumptus, laudo acre videndis,
4.286.2   Quo mire polles, artibus ingenium;
4.286.3  Hortos, atque domos et quae struis omnia magna,
4.286.4   Dignaque Romanis omnia Caesaribus.
4.286.5  Non tamen idcirco magnum te, Celse, putarim,
4.286.6   Officii fuerit ni tua vita memor,


17620. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Siciliae rege. (Hoc epigramma impressum fuit Neapoli 1789. inter alia carmina Leuciae dicata, pag.a 52.) Radelja
4.291.2  Leucia parva, pio quae nacta in rege parentem,
4.291.3   Semoto felix aevum agis in nemore,
4.291.4  Nulla ubi vesanis fervent mala jurgia rixis,
4.291.5   Turgida non inflat pectus et ambitio,


17621. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.294.1  Unde isthaec pulchrae deprompta est forma Dianae,
4.294.2  Optavit pingi quam Violanta sibi?
4.294.3  Fallor, an eximiae formoso ex ore puellae
4.294.4   Quae deceant ipsas perspicis ora deas? 295. [293.] In tabulam Achillem exhibentem.
4.295.1  Hoc olim vultu Phrygiae vastator Achilles


17622. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mea proles.
4.300.4   Pulchrior est multo nata, ego quam genui. 301. [299.] De imagine Periclis.
4.301.1  Nosce, sit Actaei facies quae vera Periclis:
4.301.2   Scripta ubi sunt, nosci possit ut ingenium? 302. [300.] De imagine Hannibalis.
4.302.1  Hannibal hic,


17623. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.321.2   Spectantum attonitos urit amore sinus.
4.321.3  Ah miseri queiscumque olim florente juventa
4.321.4   Mirandam occurrens objiciet speciem!
4.321.5  Exoriens quae forma urit, cum ceperit auctus,
4.321.6   Quem non in flammas verterit et cinerem? 322. [320.] Pholoës pulchra, docta et gravis.


17624. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.326.7  Non mirum est, dixi: Digna est, cui quilibet uni
4.326.8   Vir quamvis doctus serviat ac sapiens. 327. [325.] Laudat Lagoidem, quae, ubi Pallas, nil choreis intenta, eximias artes exercet. Laudat Lagoidem, se a choreis abstinentem. Kr š a


17625. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.327.1  Quod molles ductare choros te, dia Lagoi,
4.327.2   Non decet, id laudis nil tibi demeruit.
4.327.3  Illa etiam, in coetu fulget quae prima dearum,
4.327.4   Pallas lascivis nil valet in choreis,
4.327.5  Atque leves aliis lusus concedere gaudet:
4.327.6   Artes ipsa sibi vindicat eximias.


17626. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.337.3  Nec patriis tantum regnat mirandus in oris,
4.337.4   Quo se cumque ferat sed sibi regna parat.
4.337.5  Regna virum fundata alto sub pectore, solus
4.337.6  Quae condit, solus condita servat amor.
4.337.7  Arcades haec etiam largimur regna merenti:
4.337.8   Rex erit heic, ut rex dicitur, ille virum.


17627. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.340.3  Felices ambo, sacro quos foedere junget,
4.340.4  Quos nectet stabili tempus in omne fide.
4.340.5  Felicem, veri si quid canit augur Apollo,
4.340.6  Vestro quae surget sanguine progenies,
4.340.7  Atque aliam atque aliam laudes et facta parentum
4.340.8  Diffundet nunquam degener in sobolem.


17628. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
4.347.1  Gratulor eximium tibi, Pontice, laetus honorem,
4.347.2  Quem fers, virtutis proemia digna tuae;
4.347.3  Virtutis, quae te primis nutrivit ab annis,
4.347.4   Ipsa suo quae te fovit amica sinu,
4.347.5  Ipsa manu quae te rupes evexit in altas,
4.347.6   Fixit ubi aeternam gloria clara domum.


17629. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Gratulor eximium tibi, Pontice, laetus honorem,
4.347.2  Quem fers, virtutis proemia digna tuae;
4.347.3  Virtutis, quae te primis nutrivit ab annis,
4.347.4   Ipsa suo quae te fovit amica sinu,
4.347.5  Ipsa manu quae te rupes evexit in altas,
4.347.6   Fixit ubi aeternam gloria clara domum.


17630. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.347.2  Quem fers, virtutis proemia digna tuae;
4.347.3  Virtutis, quae te primis nutrivit ab annis,
4.347.4   Ipsa suo quae te fovit amica sinu,
4.347.5  Ipsa manu quae te rupes evexit in altas,
4.347.6   Fixit ubi aeternam gloria clara domum. 348. [345.] Ad cardinalem Ignatium Buscam.


17631. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nata. Krša
4.349.1  Moribus, ingenio et praestans quod contigit, Aegle,
4.349.2   Nata tibi, toto gratulor ex animo:
4.349.3  Quod, tibi quae fuerat, qualiscumque esset, amanda,
4.349.4  Est talis, merito quod sit amanda suo. 350. [347.] Ad Aeneam.
4.350.1  Quid furis


17632. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

postremo languens in fine senectae
4.351.10   Nec felix possum, nec miser esse diu? 352. [349.] De se qui ingeniose quae in quadam pictura continebantur versibus descripserat. Krša
4.352.1  Non dixi pulchram, retuli tibi carmine at ipsam
4.352.2   Sic tabulam, ut jures


17633. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Mulierem virtute praestantem abunde dotatam esse. Krša
4.354.1  Indotata Macro fertur nupsisse Lycoris;
4.354.2   Falsum id: quae mores namque habet egregios,
4.354.3  Ingeniumque, manus et doctas et bona quotquot
4.354.4   Vel natura indit, cura vel assiduo
4.354.5  Adjungit cultu, nummum licet haud ferat


17634. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cultu, nummum licet haud ferat unum,
4.354.6   Dote virum ditatque et beat eximia. 355. [352.] Vide quae dicta sunt sub epigram. n.o Encomiast. Krša; & 408. Radelja Ad Amaryllidem eximiam poetriam.
4.355.1  Te sibi praesentem gavisa est Moenalis ora,


17635. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.358.2   Gratum est: ista tibi somnia fingit amor.
4.358.3  In te ego sed verti malim, vernare juventa
4.358.4  Et viridi et laetis fervere pectoribus,
4.358.5  Quae nequeo senio fractus; tum denique possem
4.358.6   Carmina carminibus digna referre tuis. 359. [356.] Ad amicum ex paupere divitem.


17636. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cadet; nec te, vates cordate, sed ipsum,
4.367.4   Crede mihi, arguerit stultitiae populum. 368. [365.] Ad Hyppolitum Pindemontium, de ejus tragoedia, quae inscribitur "Ulysses".
4.368.1  Culparis, quod te culpasti censor iniquus.
4.368.2   Innocuum nec se laedere, amice, licet.
4.368.3  Nec tibi quam scriptus famam quaesivit


17637. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
4.373.1  Newtonum Grajo si quis praeponit Homero,
4.373.2   Divinum humano posthabet ingenium.
4.373.3  Hic facit, hic rerum prodit quae facta, sonoro
4.373.4   Hic tonat, hic surdo mussitat eloquio,
4.373.5  Hic luce in media est ac rebus magnus apertis,
4.373.6  Hic magnus coecis creditur in tenebris.


17638. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

381. [378.] De Gelliae laudibus.
4.381.1  Non movet os pulchrum, movet at me vultus, in ore
4.381.2  Qui pulchro mores indicat ingenuos.
4.381.3  Sic fit, quae vulgo formae laudantur ab omni,
4.381.4   Uni ut saepe mihi, Gellia, displiceant.
4.381.5  Ore places toto sic tu, cui candida virtus
4.381.6   Ipsa sua, vultum fingere visa


17639. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

382. [379.] Ad Gelliam de Quinto.
4.382.1  Quintus amat senior vetulam te, Gellia; quid ni?
4.382.2   In qua multa videt digna placere seni.
4.382.3  Multa, gravi quae nec senio tentata fatiscunt,
4.382.4   Atque ipsa florent aucta vigentque die. 383. [380.] Ad eamdem de se.
4.383.1  Vera ne


17640. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tentata fatiscunt,
4.382.4   Atque ipsa florent aucta vigentque die. 383. [380.] Ad eamdem de se.
4.383.1  Vera ne sint, de te quae scribo, Gellia, amore
4.383.2   Anne tui ludar, dicere pol nequeo.
4.383.3  Hoc possum: de te quae scribo, cuncta videri,
4.383.4   Visa velut claro in lumine, vera mihi.


17641. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

383. [380.] Ad eamdem de se.
4.383.1  Vera ne sint, de te quae scribo, Gellia, amore
4.383.2   Anne tui ludar, dicere pol nequeo.
4.383.3  Hoc possum: de te quae scribo, cuncta videri,
4.383.4   Visa velut claro in lumine, vera mihi. 384. [381.] [  167] Ad Torquatum rusticantem.


17642. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Doctaque Palladiis condere verba notis,
4.386.5  Accipe, Cinna, tui munus nec sperne magistri,
4.386.6   Uti quo bene si munere non pigeat;
4.386.7  Fundet opes, auri quae vincant pondera, vincant
4.386.8   Omnes carorum divitias lapidum.
4.386.9  Nam caros lapides, atque aurum conficit aetas:
4.386.10   Quod fluit hinc, aetas perdere nulla


17643. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.387.7  Incertamque pavet sortem, celsoque triumphans
4.387.8   In curru servo est vilior indecori. 388. [385.] Vates, quae de suis carminibus eventura, praedicit. Non defuturos suis carminibus lectores, praedicit. Krša
4.388.1  Saeclum triste iret quum vatibus, haec ego


17644. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
4.388.1  Saeclum triste iret quum vatibus, haec ego scripsi,
4.388.2   Atque, ut sunt, luci credere non timui.
4.388.3  Quae niger averso livor male spernet ocello,
4.388.4   Vivere sed pergent non minus illa tamen;
4.388.5  Atque aliquem invenient, qui se legat ac probet aequus,
4.388.6  Audax et


17645. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rupem gaudet; nec jam tibi rupem
4.394.4   Tarpejam, dicit, Jupiter, invideo. 395. [392.] Ad Fernandum, qui munus miserat.
4.395.1  Quae, Fernande, mihi misisti munera nuper,
4.395.2   Sunt vel Mopsopio dulcia melle magis;
4.395.3  Muneribus sed quem missis testaris amorem,
4.395.4   Is vero est ipsa dulcior


17646. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

audivi pangentem ut carmina, mirans,
4.403.2   Atque manus tollens, talia dicta dedi:
4.403.3  "Ars nihil est: natura potens facit omnia: testor
4.403.4   Sponte sua tibi quae carmina prima fluunt." 404. [401.] Clarissimo viro Philippo Honorato. Maria Pizzellia de Burrone.
4.404.1  Macte, Honorate, tua virtute et fortibus ausis.


17647. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

: nunc Amaryllis
4.405.2   Una sibi totam vindicat Arcadiam.
4.405.3  Ceperit illa suae postquam sibi praemia laudis,
4.405.4   Et tu, quae capias, praemia laudis erunt;
4.405.5  Et tu magnus eris, fies et proximus illi,
4.405.6   Cui se nec Pindi numina praetulerint.


17648. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pulchrique bonique carentis
4.408.6   Laudibus et plausu sibila praetulerim. 409. [406.] Ad Quintum. De Pompejo Batonio.
4.409.1  Quae pinxit Raphael, mire scis omnia, Quinte,
4.409.2   Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.
4.409.3  Quae pinxit Raphael, potis es quam dicere sed tu,
4.409.4   Tam potis


17649. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

409. [406.] Ad Quintum. De Pompejo Batonio.
4.409.1  Quae pinxit Raphael, mire scis omnia, Quinte,
4.409.2   Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.
4.409.3  Quae pinxit Raphael, potis es quam dicere sed tu,
4.409.4   Tam potis efficere est maximus ille Bato. 410. [407.] Ad Clementinam Rossiam.


17650. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

415. [412.] In idem argumentum.
4.415.1  Se, qualis nunc est, Lebrunia pingere non vult:
4.415.2   Usque solet se se pingere qualis erat.
4.415.3  Laudo artem, cohibet quae pingens, cedere et annos
4.415.4   Cogit et in formae posse decore nihil. SATYRICA 1.


17651. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]


5.1.1  Humanas narro, vidi quascumque, libellis
5.1.2  Ipse meis, verso nomine, stultitias.
5.1.3  Sic famae parcens alienae, promere suevi
5.1.4  Quae nequeo tacito clausa tenere sinu.
5.1.5  Sic mihi ego prosum, saeclis prodesse futuris
5.1.6  Sic forsan possum, certe equidem studeo.


17652. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tam dissimiles vellet, possetque severus
5.6.6   Illis, qui fuerant, cernere Romulidas. 7. Ad quamdam. De Varo custode.
5.7.1  Quae Varum ducis custodem, quis tibi custos,
5.7.2   A Varo qui te protegat, est alius? 8. Ad Quintillam. De Varo eam comitante.


17653. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est at turpius istud,
5.11.8   Perdi opera assidue teque tuosque tua. 12. [  896] Ad Attalum poetam extemporalem.
5.12.1  Ultro quae in buccam veniunt, canis, Attale, raptim;
5.12.2   Inde tumes, vates mirus et esse putas.
5.12.3  Falleris: hoc nomen potis est vix ille mereri,
5.12.4   Acri qui expendit


17654. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pulchrum
5.19.8   Thersiten, foedam viderit esse Helenam. 20. Ad philosophum communis vitae ignarum.
5.20.1  Plurima scis, vulgus quae nescit; vulgus et omne
5.20.2   Te passim stultum praedicat ac fatuum.
5.20.3  Miraturque rudem sensus communis, ineptum
5.20.4   Omnibus et vitae ridet in officiis.


17655. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.20.3  Miraturque rudem sensus communis, ineptum
5.20.4   Omnibus et vitae ridet in officiis.
5.20.5  Ignosco vulgo; cernis qui Linceus astra,
5.20.6   Ante pedes quae sunt, aspice, philosophe. 21. Ad philosophos inani fastu elatos.
5.21.1  Ignorat qui se, frustra scit caetera; malim
5.21.2  


17656. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

perdis misere miser; id facis ipse
5.27.6   Dum tibi, quod non vis, "Quod volo", ais, "facio". 28. In Quintum astronomum.
5.28.1  Quae Caper atque Aries, quae Taurus cornua caelo
5.28.2   Clara gerunt fulvis aurea syderibus,
5.28.3  Omnia, Quinte, vigil numeras, thalamumque, domumque.
5.28.4   Oblitus cura


17657. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

facis ipse
5.27.6   Dum tibi, quod non vis, "Quod volo", ais, "facio". 28. In Quintum astronomum.
5.28.1  Quae Caper atque Aries, quae Taurus cornua caelo
5.28.2   Clara gerunt fulvis aurea syderibus,
5.28.3  Omnia, Quinte, vigil numeras, thalamumque, domumque.
5.28.4   Oblitus cura dispicis assidua.


17658. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.28.2   Clara gerunt fulvis aurea syderibus,
5.28.3  Omnia, Quinte, vigil numeras, thalamumque, domumque.
5.28.4   Oblitus cura dispicis assidua.
5.28.5  Quae geris interea neglecta uxoris ob iras,
5.28.6   Infelix nondum cornua foeda vides.
5.28.7  Capro et stellanti mentem defixus, in urbe
5.28.8   Maximus, heu, tota diceris esse


17659. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non cano es vertice, prudens
5.34.2   Dissideat fatuo ne coma consilio. 35. Carpit Tuccam nimis in narrando prolixum.
5.35.1  Quae dicis, dic, Tucca, brevi. Cognoscere finem
5.35.2   Haud possum, quoties principium haud memini. 36. In concinnum malorum carminum recitatorem.


17660. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et corpora foedos.
5.45.2   Felix! Nemo illi, quos amat, eripiet. 46. De Varo omnia fortunae tribuente.
5.46.1  Fortunae tribuis, quae jactas, omnia, Vare.
5.46.2   Infelix! Tandem da, tibi quod tribuam. 47. [  Lud. 121] De pulchritudine.
5.47.1  Forma quid


17661. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

omnia, Vare.
5.46.2   Infelix! Tandem da, tibi quod tribuam. 47. [  Lud. 121] De pulchritudine.
5.47.1  Forma quid est? Fulsit quae mira tempore parvo
5.47.2   Quum specie, in rugas desinit ac senium. 48. Ad Pollam, quaerentem, cur suo viro placeat extera tellus.


17662. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

potest ratio Crassi pervincere mentem:
5.78.2   Crassi etenim mentem nulla subit ratio. 79. In Fortunam.
5.79.1  Fortunae irascor, quae te, Cinna improbe, jussit
5.79.2   Postremum primo caeca sedere loco. 80. De Aulo cogitabundo et nihil cogitante.
5.80.1  Quid


17663. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vultu vincit, magnumque Platona;
5.80.4   Mente animi est bruta non melior pecude. 81. In contemptorem suorum carminum.
5.81.1  Quae facio raptim, spernis mea carmina; verum
5.81.2   Tu tua, Cinna, facis lentius, haud melius.
5.81.3  Frustra operam ingentem jactas mihi. Fac opera ingens
5.81.4   Majus majori


17664. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

84. In Postumum senem multorum flagitia sine indignatione narrantem.
5.84.1  Annosusque, gravis cano et jam vertice, multa
5.84.2   Multorum narras, Postume, flagitia.
5.84.3  Quae cum depingis, nec damnas, tu (mihi crede)
5.84.4   Ipse facis magnum, Postume, flagitium. 85. [  742] In malum scriptorem, qui mirabatur a poeta decies


17665. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

86. Calamum aeneum carminibus scribendis accommodatum Menippo mittit.
5.86.1  In versu nil molle tuo est audire, Menippe,
5.86.2   Murmur ego serrae, non tua dicta velim.
5.86.3  Quae calamo ut scribas quali decet, hunc tibi mitto
5.86.4   aeratum, quo nil durius, est calamum. 87. De durissimis Quinti carminibus.


17666. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.89.4   Errem, nilque altis dispiciam in tenebris;
5.89.5  Gratus ego non thura feram, non dulcia liba,
5.89.6   Multave purpureo cymbia plena mero,
5.89.7  Sed, quae scripsit adhuc, ipsa magis omnia nocte
5.89.8   Coeca, tuis uram carmina, Phoebe, focis. 90. Ineptus in senibus amor.


17667. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

satis est praesens quod me vexare, Nearche,
5.96.2   Usque soles, omnique excruciare modo,
5.96.3  Usque mihi mandans aliquid, mittensque, vocansque,
5.96.4   Atque jubens fieri quae tibi semper opus?
5.96.5  Non satis haec; absens absentem ni male plectas
5.96.6   Compellans multo creber epistolio,
5.96.7  Atque alia atque alia obtrudens mandata


17668. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.96.5  Non satis haec; absens absentem ni male plectas
5.96.6   Compellans multo creber epistolio,
5.96.7  Atque alia atque alia obtrudens mandata molestus?
5.96.8   Quae posthac mens est omnia negligere,
5.96.9  Atque odium vitare istud; nec velle tuis jam
5.96.10   Rebus, sed capiti consuluisse meo,
5.96.11  Quem miserum misere quondam tua


17669. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

caecus fieri, nec cernere quidquam,
5.97.6   Isto quam tecum falsa videre modo. 98. De Leonilla, anu se pulchram putante.
5.98.1  Quae senuit Leonilla, tamen sibi pulchra videtur:
5.98.2   Credo, aetas oculos perdidit, ut faciem. 99. Ad eamdem.
5.99.1  Jam


17670. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.100.10   Est magis, Aule, tuo naenia grata joco. 101. Ad Ponticum, valetudines suas narrantem.
5.101.1  Narra istaec medicis, tibi quae male sederit esca,
5.101.2   Aura ubi te flatu laeserit immodico,
5.101.3  Quam tibi distenti crucient praecordia nervi,
5.101.4   Quam male sit ventri, quam lateri, aut


17671. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cur non audax potius, cassusque pudore,
5.103.4   Atque gravis castis auribus atque animis?
5.103.5  Improbus et patrat quod turpia nequiter et quod
5.103.6   Narrat, quae patrat nequiter, improbior.
5.103.7  Nequitiae finem quum vir pervenit ad ipsum,
5.103.8   Tum amat ipse suam prodere nequitiam.


17672. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ad ipsum,
5.103.8   Tum amat ipse suam prodere nequitiam. 104. In Marcum hominem loquacissimum.
5.104.1  Multa quidem dixit Marcus: quae dixerit, horum
5.104.2   Dicere partem ullam, si queo, dispeream.
5.104.3  Hoc tantum possum testari, multa per aures
5.104.4   Isse Isse]


17673. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

109. In Tullum maledicum.
5.109.1  Dente malo absentes gaudes quod rodere, Tulle,
5.109.2   Nempe audis magno praeditus ingenio,
5.109.3  Salsusque et lepidus; quae dicis non sine risu
5.109.4   Laudantur multis omnia laetifico.
5.109.5  Sed tibi ne nimium placeas tamen. Hos dare plausus
5.109.6   Praesenti suerunt scilicet; abfueris


17674. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

videndum
5.110.6   Tam longo menti nil daret eloquio. 111. Ad amatorem sibi de se plus aequo credentem.
5.111.1  Dicis amicitiam, quae foeda est nempe libido,
5.111.2   Ipsum et te fallis scilicet, Antigene,
5.111.3  Incestusque Paris, caeca tibi mente videris
5.111.4   Esse tamen casto castior Hyppolito.


17675. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

113. De Polla et medico.
5.113.1  Vulgo audit gracilisque infirmo et corpore Polla,
5.113.2   Judice me, duro durior est silice.
5.113.3  Quid mi? quae a medico multos vexata per annos.
5.113.4   Tot mala postquam hausit pharmaca, vivit adhuc. 114. In Lupum, loquentem fatue atque invenuste.


17676. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.116.2   Verborum multis excipis illecebris,
5.116.3  Dic mihi, fallacem dici te, Gellia, mavis
5.116.4   Ardentem an foedis corda libidinibus?
5.116.5  Fallis enim, si, quae non sentis, voce profaris;
5.116.6   Ardes, quae sentis, candida si loqueris.
5.116.7  Officium noli culpae praetendere: certos
5.116.8   Se se intra fines continet


17677. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.116.3  Dic mihi, fallacem dici te, Gellia, mavis
5.116.4   Ardentem an foedis corda libidinibus?
5.116.5  Fallis enim, si, quae non sentis, voce profaris;
5.116.6   Ardes, quae sentis, candida si loqueris.
5.116.7  Officium noli culpae praetendere: certos
5.116.8   Se se intra fines continet officium.
5.116.9  Hos ultra quidquid processit, sive


17678. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

servis fac; inter amicos
5.124.6   Hic aliquis dignus, quem vereare, sedet. 125. Ad Quintum nihil cuiquam donantem.
5.125.1  Scis, quae donantur, non perdi, Quinte; pusillis
5.125.2   Magna trahi haud raro munera muneribus.
5.125.3  Id tibi ubi fiat, si quid des, pol reor esse
5.125.4   Turpe, animo dignum nec


17679. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sermonis quod pars non satis una tibi;
5.128.5  Nec duo, nec plures, totum at tibi sumis, amice,
5.128.6   Sermonem immodico garrulus eloquio.
5.128.7  Partem sume tuam; nobis, quae nostra, relinque.
5.128.8   Quid? Conviva unus fercula cuncta vores? 129. Ad Postumum futilia narrantem.
5.129.1  Multa mihi


17680. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Conviva unus fercula cuncta vores? 129. Ad Postumum futilia narrantem.
5.129.1  Multa mihi narras multo quaesita labore,
5.129.2   Quae mihi cum narras, Postume, scire piget:
5.129.3  Gellia cui nubat, pereat quo Varus amore,
5.129.4   Quid Cinna, agrorum quid sibi Flaccus emat;
5.129.5  Et genus hoc sciri quae


17681. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quae mihi cum narras, Postume, scire piget:
5.129.3  Gellia cui nubat, pereat quo Varus amore,
5.129.4   Quid Cinna, agrorum quid sibi Flaccus emat;
5.129.5  Et genus hoc sciri quae nil mea, nil tua refert,
5.129.6   Nil audita bonae, dictave frugis habent.
5.129.7  Postume, dic aliquid tandem, quod profit utrivis,
5.129.8   Dic, mea quod poscat, vel tua


17682. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quaeque dedit nemo, tradita spectra putas,
5.131.5  Imperium exerces in cunctos, cunctaque dici,
5.131.6   Cuncta tuum fieri poscis ad arbitrium.
5.131.7  I, servis da jura tuis: quae libera turba est,
5.131.8   In caetum socios excipit, haud dominos. 132. In inficetum narratorem.
5.132.1  Esto, Quinte,


17683. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

142. Ad Nearcum de se inepte loquentem.
5.142.1  Facta tibi narras, narras tibi dicta, Nearce,
5.142.2   Longam de nihilo condis et historiam.
5.142.3  Quae facis et dicis, nihili sunt omnia et ipse
5.142.4   (Pace tua hoc liceat dicere) tu nihili es.
5.142.5  Quare aliam posthac, ne sis narrator ineptus,
5.142.6   Praestat sermonum


17684. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.153.3  Cujus ego soleo, nusquam non futile, nusquam
5.153.4   Non vero abludens temnere judicium.
5.153.5  Atque, inter doctos promo cum scripta sodales,
5.153.6   Quae dictat vati Calliopea suo,
5.153.7  Saepe, bonum ut carmen me dicam promere, dico:
5.153.8   Hoc Varro carmen judicat esse malum.


17685. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

modo dicere de te:
5.155.6   Qualis hic est hodie, cras mihi talis erit. 156. In Hermogenem inficetum narratorem.
5.156.1  Narras, quae spernam, narret si Tullius ipse,
5.156.2   Romani princeps et pater eloquii:
5.156.3  Quos equidem haud norim norim] Krša : norit Radelja


17686. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.156.9  Quid cum haeres? Cum te revocas? Cum fine sine ullo
5.156.10   Auribus inculcas, quod satis audierim?
5.156.11  Turbas, confundis, permisces? Clara fuere
5.156.12   Quae prius, obscuras dejicis in tenebras?
5.156.13  Nempe fit, historia valde ut qui laedor amara,
5.156.14   Valdius indocto laedar ab historico.


17687. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

animi pendere miser, sententia dum tot
5.158.8   E verbis tandem futilis extiterit. 159. De inani Vari loquacitate.
5.159.1  Quae Varus loquitur, sperno simul omnia; nil est
5.159.2   Non cassum, nil non futile et exiguum.
5.159.3  Sensus abest prorsum; large funduntur inani,
5.159.4   Unde nihil possim


17688. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

me dum fatuo male pulsat murmure, in illum
5.159.8   Interea soleo pangere carmen ego. 160. In Varum incontinentem.
5.160.1  Quae deceant, quae non deceant, videt omnia Varus,
5.160.2   Sed frustra, fervent dum male corda, videt.
5.160.3  Mens probat officium, quae gliscit foeda libido
5.160.4   Nullum non


17689. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fatuo male pulsat murmure, in illum
5.159.8   Interea soleo pangere carmen ego. 160. In Varum incontinentem.
5.160.1  Quae deceant, quae non deceant, videt omnia Varus,
5.160.2   Sed frustra, fervent dum male corda, videt.
5.160.3  Mens probat officium, quae gliscit foeda libido
5.160.4   Nullum non ultro deserit


17690. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

160. In Varum incontinentem.
5.160.1  Quae deceant, quae non deceant, videt omnia Varus,
5.160.2   Sed frustra, fervent dum male corda, videt.
5.160.3  Mens probat officium, quae gliscit foeda libido
5.160.4   Nullum non ultro deserit officium.
5.160.5  Infelix, ratio cui tantum hoc praestat, ut, omni
5.160.6   Dum malus est culpa, se sciat esse


17691. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.161.5  Nam ferus est, laesisse virum nil tale merentem
5.161.6   Qui dicto potuit; nec doluisse tamen. 162. Ad nebulonem, effutientem, quae in buccam venerint.
5.162.1  Dic quaecumque placet, lauda, culpave; movemur
5.162.2   Nil, damus aeriis et tua dicta Notis.
5.162.3  Fulsa etenim veris misces, utcumque tulit fors,


17692. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nil, damus aeriis et tua dicta Notis.
5.162.3  Fulsa etenim veris misces, utcumque tulit fors,
5.162.4   Atque vigil narras somnia, Quinte, mera.
5.162.5  Perge; carent quae verba fide, non verba putamus,
5.162.6   At strepitum, vanos et sine mente sonos,
5.162.7  Nec longo et vario quidquam sermone docemur,
5.162.8   Hoc praeter solum: quam levis


17693. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nobis rumpat ut auriculas?
5.167.3  Non heic oramus causas; de more vicissim,
5.167.4   Sed, quod res tulerit, mutua colloquimur.
5.167.5  Omnibus audiri, non est opus, omnia; quae quae] Krša: quod Radelja tu 5
5.167.6   Praesertim effutis tam male, tam leviter.
5.167.7  Voci parce, oro;


17694. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.167.3  Non heic oramus causas; de more vicissim,
5.167.4   Sed, quod res tulerit, mutua colloquimur.
5.167.5  Omnibus audiri, non est opus, omnia; quae quae] Krša: quod Radelja tu 5
5.167.6   Praesertim effutis tam male, tam leviter.
5.167.7  Voci parce, oro; nulla est jactura, loquentem


17695. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Semper adulantum credula blanditiis.
5.171.7  Eximias sic dum sibi laudes arrogat, ipsum
5.171.8   Si quid erat laudis perdidit exiguae.
5.171.9  Et cunctis potuit modice quae visa placere,
5.171.10   Qua se cumque tulit, displicet immodice. 172. Ad Cinnamum inverecunde loquentem.
5.172.1  Spurciloquus


17696. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

172. Ad Cinnamum inverecunde loquentem.
5.172.1  Spurciloquus laedis Pollam, Pollaeque sodales,
5.172.2   Sive ingrata audes dicere, sive (pudor
5.172.3  Quae vetat ingenuus fari, vel dicta probare)
5.172.4   Auditu haec nobis, Cinname, grata putas.
5.172.5  Linguam inhibe posthac infraenem; desine tandem
5.172.6   Laedere, quos non


17697. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Asper et indomiti lascivi more juvenci,
5.188.4   Et procul a domini voce manuque fugis,
5.188.5  Pubentesque oleas et vites proteris almas,
5.188.6   Et premis audaci quae vetat arva pede.
5.188.7  Illa ictum indocili differt, sed lenta protervum
5.188.8   Exitio sternet, cum volet, ira caput.
5.188.9  Servus Herum quam vis fugito, sperne omnia


17698. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In pulchro pulchrum corpore amans animum.
5.193.3  Credam equidem id fieri, ni foedo in corpore nactus
5.193.4   Quantumvis pulchrum dispuat usque animum.
5.193.5  Pol magni quae fit, medio cum fulget in auro,
5.193.6   Gemma, nec in medio spernitur illa luto. 194. Ad Petillum. De verecundia.


17699. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.199.1  Corpus uti serves, animam te perdere jussit
5.199.2   Arte sua fretus scilicet Hermogenes.
5.199.3  Istam dî perdant artem, depellere damno
5.199.4   Majori damnum quae minus edocuit.
5.199.5  Istam di perdant medicum, servare laborat
5.199.6   Qui servum Domini perfidus exitio. 200.


17700. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.200.6   Vel Phryne in foedo fornice ferre queat. 201. Ad formosam. De inepto laudatore.
5.201.1  Quam sis pulchra, vides, speculo quae affixa nitenti
5.201.2   Nugatrix totos perdis inepta dies.
5.201.3  Nil opus id dici semper tibi; dicit amator
5.201.4   Ut Ut] Id


17701. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ut] Id Krša tuus, et, dempto fine, iterat Chariton;
5.201.5  Dempto fine, queat nemo ut jam ferre nec illum,
5.201.6   Nec te, nec formam, quae tibi cunque, tuam.
5.201.7  Pulchra Helene, mage pulchra Venus; laudarit utramque
5.201.8   At si quis toties, utraque displiceat.


17702. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ipsa omnes multis putida blanditiis.
5.202.3  Hae miseram perdunt, has propter futilis audit,
5.202.4   Penditur et parvi, penditur et nihili.
5.202.5  Jure quidem id: nulli quae se non venditat ultro,
5.202.6   Nulli non merito foemina despicitur. 203. De Tullae amoribus.
5.203.1  Tulla amat ingenium,


17703. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

205. Ad Tullam senex opinione deceptus.
5.205.1  Addixi tibi me, mentem cui, Tulla, putabam
5.205.2   Vel sine floridula posse placere gena;
5.205.3  Visa etenim es sapiens, quae, spreto cortice, posses
5.205.4   Intus quod lateat sub cute perspicere.
5.205.5  Poenitet; optavi frustra vesanus et amens,
5.205.6   Foemina foemineo ne foret ingenio.


17704. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.206.4   Atque hilares blanda luce oculos inhiant.
5.206.5  Qui velit interea nuptam sibi ducere, nemo est:
5.206.6   Inter amatores tot caret illa proco.
5.206.7  Nec miror: quae tam multis amat una placere,
5.206.8   Nemo unum huic se se posse placere putat. 207. Ad Cinnam Cinnam]


17705. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Corvinum multiloquum et clamosum.
5.207.1  Jussus pauca loqui submisse, Cinna, recedis,
5.207.2   Nempe times rumpi, plurima ni blateres.
5.207.3  Istam ni effundas vocem, quae grandinis atrae
5.207.4   More furens magno densa ruit strepitu,
5.207.5  Diffinditque aures, sonituque abnormis acuto
5.207.6   Post horam in medio tinnit adhuc cerebro.


17706. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

More furens magno densa ruit strepitu,
5.207.5  Diffinditque aures, sonituque abnormis acuto
5.207.6   Post horam in medio tinnit adhuc cerebro.
5.207.7  Quare, Cinna, fugam laudo; quae scilicet una
5.207.8   Et nobis potis est et tibi consulere. 208. De Varo plusquam blando.
5.208.1  Omnibus occursat blande,


17707. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.209.5  Istas in cinerem di vertant, inque favillam
5.209.6   aedes, pestem omnem tabificam officii;
5.209.7  Istius et fontem, nimiis a sumptibus orta
5.209.8   Quae te, quaeque tuos perdit, avaritiae. 210. In Ponticum vulgari notitia contentum.
5.210.1  Pontice, Romulea jamdudum es notus in urbe,


17708. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pol Rullus amari:
5.213.8   Haec propter tantum Phyllis amare potest! 214. Ad Varum de puero doctori astronomo tradito.
5.214.1  Quae magis attingunt vitam, odit Cinnamus artes,
5.214.2   Orbem scrutatur scrutatur] Krša: scrutator Radelja multus et astriferum


17709. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.214.4   Turpiter ipse sua degat ut in patria?
5.214.5  Atque domum atque suos oblitus, seque, peritus
5.214.6   Orbis amet dici mensor ut astriferi?
5.214.7  Et sciat immani quae sunt distantia tractu,
5.214.8   Ante pedes quae sunt proxima non videat? 215. De Varo filium erudiente.
5.215.1  Quem genuit


17710. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Atque domum atque suos oblitus, seque, peritus
5.214.6   Orbis amet dici mensor ut astriferi?
5.214.7  Et sciat immani quae sunt distantia tractu,
5.214.8   Ante pedes quae sunt proxima non videat? 215. De Varo filium erudiente.
5.215.1  Quem genuit puerum Varus, pater en docet ipse,
5.215.2   Nempe


17711. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

218. [  Lud. 5] In odiosos tragoediarum recitatores.
5.218.1  O tragici vates, dirum genus atque cruentum,
5.218.2   Pergite me vestris perdere carminibus,
5.218.3  Quae toties jam lecta, iterumque, iterumque necesse est
5.218.4   Mi tamen invitis auribus excipere.
5.218.5  Scribetur, credo, de me quoque fabula: dicar
5.218.6   Vatibus et vates


17712. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.221.4   At video picta quid velit in tabula.
5.221.5  Nec tu, Quinte, vides; sed verba ignota profaris,
5.221.6   Ignaris fucum scilicet ut facias,
5.221.7  Et quae nobiscum nescis, videaris ut unus
5.221.8   Scire tamen, rerum nomina monstrifice
5.221.9  Vertis et hinc illinc aliena vocabula transfers,
5.221.10   Remque fugis verbo quamque


17713. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ego te pluris facio; verum hercle minoris,
5.222.4   Magnos, qui te adeo suspiciunt, proceres,
5.222.5  Quos Musae expertes majoris parva voluptas
5.222.6   Ista capit, brutas quae ciet auriculas. 223. Ad Levinum poeseos contemptorem.
5.223.1  Spernere te sacram dicis, Levine, poesim;
5.223.2   Te ut


17714. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Inter quos fieri sit facile eximium.
5.224.5  Id quidem ego credo; credo at mihi, non tibi, Tucca,
5.224.6   Cujus nempe reor futile judicium,
5.224.7  Qui mea, dispeream, tanto quae carmine fastu
5.224.8   Spernis, metiri si potis es digitis,
5.224.9  Qui quae lecta parum, nec pulchra et grandia dicis,
5.224.10   Dispeream, si scis, quid sibi verba


17715. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.224.6   Cujus nempe reor futile judicium,
5.224.7  Qui mea, dispeream, tanto quae carmine fastu
5.224.8   Spernis, metiri si potis es digitis,
5.224.9  Qui quae lecta parum, nec pulchra et grandia dicis,
5.224.10   Dispeream, si scis, quid sibi verba velint. 225. Ad Battum. De malo carmine.


17716. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quid scribas; nescis (an fallor?) et ipse,
5.229.2   Atque ruis caecis andabata in tenebris.
5.229.3  Nosce viam primum; certum quemvis pete finem,
5.229.4   Fac videas, quae te semita, quoque ferat.
5.229.5  Quid faciant comites obscura in nocte miselli,
5.229.6   Queis malus extincta dux praeit, Aule, face?


17717. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.230.2   Quaerat ut incertus quid tua verba velint.
5.230.3  At, quod opus fieri, faciant si, Vare, Quirites,
5.230.4   Jam nemo quaerat, quid tua verba velint,
5.230.5  Et quae sponte tua tu coeca in nocte locasti,
5.230.6   Curet nemo suis eruere e tenebris.
5.230.7  Obscuro haec poena est scriptori; expertia lucis
5.230.8   Lector, uti sapiens, omnia


17718. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

234. Videndum, ut scribamus potius apte, quam nove.
5.234.1  Esse putas magnum, quod nemo dixerit unquam,
5.234.2   Id tibi si soli dicere contigerit;
5.234.3  Continget, credo, si, quae res postulat ipsa,
5.234.4   Haec tibi tu statuas dicere cuncta nefas,
5.234.5  Sic ulli non picta, volet qui pingere pictor,
5.234.6   Hunc jubeo formas pingere


17719. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

238. Ad Levinum, omnia recentiorum inventa veteribus tribuentem.
5.238.1  Detrahis inventis hominum, Levine, recentum,
5.238.2   Cuncta et ais priscis nota fuisse viris.
5.238.3  Quae nunc est aetas tua, cur tibi displicet; illa,
5.238.4   Quae fuerint olim, saecla aliena placent?
5.238.5  Invidia an rebus quod parcit saeva remotis,
5.238.6   Quae prope sunt


17720. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.238.1  Detrahis inventis hominum, Levine, recentum,
5.238.2   Cuncta et ais priscis nota fuisse viris.
5.238.3  Quae nunc est aetas tua, cur tibi displicet; illa,
5.238.4   Quae fuerint olim, saecla aliena placent?
5.238.5  Invidia an rebus quod parcit saeva remotis,
5.238.6   Quae prope sunt nigro rodere dente solet?


17721. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.238.3  Quae nunc est aetas tua, cur tibi displicet; illa,
5.238.4   Quae fuerint olim, saecla aliena placent?
5.238.5  Invidia an rebus quod parcit saeva remotis,
5.238.6   Quae prope sunt nigro rodere dente solet? 239. De carmine nequaquam simplici et uno.
5.239.1  Carminis haud geminas partes, at carmen in uno


17722. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Est labor iste tibi, verum irritus; hercule praestat
5.241.4   Nil facere, in studiis quam nihil efficere. 242. Ad Quintum, exprobrantem obvia esse quae scribat.
5.242.1  Quae scribo, dicis, Quinte, obvia; forsitan et sunt
5.242.2   Obvia, sed visus, Quinte, tuos fugiunt,
5.242.3  Illaque tum demum nulli non obvia sentis,


17723. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

praestat
5.241.4   Nil facere, in studiis quam nihil efficere. 242. Ad Quintum, exprobrantem obvia esse quae scribat.
5.242.1  Quae scribo, dicis, Quinte, obvia; forsitan et sunt
5.242.2   Obvia, sed visus, Quinte, tuos fugiunt,
5.242.3  Illaque tum demum nulli non obvia sentis,
5.242.4   Uni cum cernis,


17724. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non obvia sentis,
5.242.4   Uni cum cernis, Quinte, reperta mihi. 243. Ad Varum, scribentem de pulchro.
5.243.1  Plurima de pulchro quae scribis carmina, Vare,
5.243.2   Magna reor, magno nempe ruunt sonitu.
5.243.3  Verane sint etiam, rebusque accommoda, dicam,
5.243.4   Quidnam sit pulchrum scire ubi


17725. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De aedibus magno sumptu, nulla arte constructis.
5.245.1  Sumptibus immensis, immenso extructa labore
5.245.2   Est domus haec: molem, saxaque suspicite;
5.245.3  Artem opere in tanto, quae nulla est, quaerere frustra
5.245.4   Spe vana elusi, parcite, Romulidae.
5.245.5  Nimirum haec, artes dum parvas excolit, aetas,
5.245.6   Magnas, quod pudeat dicere,


17726. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.248.3  Difficile id prorsum est, multo mage sed tamen illud
5.248.4   Est, ni me fallunt omnia, difficile;
5.248.5  Lectorum in stulta nancisci denique turba,
5.248.6   Quae nova scribuntur, qui sciat esse nova,
5.248.7  Nec veterum ignoras, quod promas cunque diserti,
5.248.8   Thesauro id promi censeat e veterum.


17727. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

si lege, facesse,
5.250.10   Clamarem: Nulli non gravis es, Cicero. 251. De inscriptionibus.
5.251.1  Cascam odi linguam: nostro quae cognita saeclo
5.251.2   Esse volo, nostro scribere more juvat.
5.251.3  Non placet inscribi saxo, quae verba, Latine
5.251.4   Qui sciat, haud primo noverit intuitu.


17728. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

251. De inscriptionibus.
5.251.1  Cascam odi linguam: nostro quae cognita saeclo
5.251.2   Esse volo, nostro scribere more juvat.
5.251.3  Non placet inscribi saxo, quae verba, Latine
5.251.4   Qui sciat, haud primo noverit intuitu.
5.251.5  Quaero ego, quae populus; tu, sis, tibi quaere, pusilli
5.251.6   Dicant nota uni


17729. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.251.2   Esse volo, nostro scribere more juvat.
5.251.3  Non placet inscribi saxo, quae verba, Latine
5.251.4   Qui sciat, haud primo noverit intuitu.
5.251.5  Quaero ego, quae populus; tu, sis, tibi quaere, pusilli
5.251.6   Dicant nota uni uni] corr. ex unis quae tibi grammatici.


17730. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sciat, haud primo noverit intuitu.
5.251.5  Quaero ego, quae populus; tu, sis, tibi quaere, pusilli
5.251.6   Dicant nota uni uni] corr. ex unis quae tibi grammatici. 252. Ad Marcum bonum recitatorem, malum scriptorem.
5.252.1  Carmina, quae recitas, commendas voce liquenti,


17731. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

uni] corr. ex unis quae tibi grammatici. 252. Ad Marcum bonum recitatorem, malum scriptorem.
5.252.1  Carmina, quae recitas, commendas voce liquenti,
5.252.2   Ore, oculis, gestu corporis eximio,
5.252.3  Ergo audita placent; oculo sed lecta fideli,
5.252.4   Non erit, ut cuiquam, Marce,


17732. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.252.9  Marce, bonus qui nunc tantum mi diceris actor,
5.252.10   Mi dici scriptor tunc bonus incipies. 253. Ad Quintum, exprobrantem, obvia esse, quae scribat.
5.253.1  Obvia sunt, fateor, quae scribo; devia contra
5.253.2   Esse reor, quae tu scribere, Quinte, soles.
5.253.3  Hinc fit, uti dicam interdum, quod dixit Homerus,


17733. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.252.10   Mi dici scriptor tunc bonus incipies. 253. Ad Quintum, exprobrantem, obvia esse, quae scribat.
5.253.1  Obvia sunt, fateor, quae scribo; devia contra
5.253.2   Esse reor, quae tu scribere, Quinte, soles.
5.253.3  Hinc fit, uti dicam interdum, quod dixit Homerus,
5.253.4   Aut alius vatum tot veterum e


17734. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

253. Ad Quintum, exprobrantem, obvia esse, quae scribat.
5.253.1  Obvia sunt, fateor, quae scribo; devia contra
5.253.2   Esse reor, quae tu scribere, Quinte, soles.
5.253.3  Hinc fit, uti dicam interdum, quod dixit Homerus,
5.253.4   Aut alius vatum tot veterum e numero.
5.253.5  Tu melior, quidquid scribis, ne


17735. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

antefero:
5.254.7  "Et tragicus plerumque dolet sermone pedestri":
5.254.8   Scis qui vir quondam id scripserit; esse viri
5.254.9  Scis et dicta magis vera illius omnia, quam quae
5.254.10   Respondit sacro Pythia de tripode. 255. Ad Varum. De Joanne Casa.
5.255.1  Vare, Casam dicis verbosum; quod reor


17736. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Casam dicis verbosum; quod reor esse
5.255.2   Hercle tibi, cui res praetereunt animum,
5.255.3  Aures verba unas cassa dulcedine mulcent.
5.255.4   Mentem adhibe, scriptor singula quae sapiens
5.255.5  Expromit, pensa lentus; dicetur, amice,
5.255.6   Qui nunc verbosus, dic dic...] Krša: dicitur Radelja


17737. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Dicta bonae video frugis habere nihil,
5.262.3  Nec mulcere animos apte, pertingere in imum
5.262.4   Musaea pectus posse nec illecebra.
5.262.5  Tantum magna sonant, ceu quae vesica repente
5.262.6   Rumpitur et vanos vana ciet strepitus,
5.262.7  Quos puerorum aetas cupide sectatur, amatque,
5.262.8   aetas aversa respuit aure virum.


17738. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Levinum Raphaelis Sanctii tabulam declarantem.
5.264.1  Artem pingendi nescis, Levine; docere
5.264.2   Nos tamen has crebro garrulus aggrederis.
5.264.3  Cernere te solum credis, quae cernimus omnes,
5.264.4   Uni acres ceu si contigerint oculi;
5.264.5  Unus ceu noris, populo quae Sanctius omni 5
5.264.6   Noscenda in claris proposuit tabulis.


17739. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nos tamen has crebro garrulus aggrederis.
5.264.3  Cernere te solum credis, quae cernimus omnes,
5.264.4   Uni acres ceu si contigerint oculi;
5.264.5  Unus ceu noris, populo quae Sanctius omni 5
5.264.6   Noscenda in claris proposuit tabulis.
5.264.7  Non placet interpres. Raphael divinus abunde
5.264.8   Usque sua, quod vult, indicat usque manu.


17740. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

269. De Varo, malo scriptore, famae cupido.
5.269.1  Quidquid id est, Varus caepit quod scribere, dixit
5.269.2   Victurum saeclis innumerabilibus.
5.269.3  Quid? toties quae jam scripsit, non omnia vidit
5.269.4   Uno, quo fuerunt nata, perire die?
5.269.5  Spe falsus toties, voto delusus inani,
5.269.6   Famae impar, famae praemia spectat


17741. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Uno, quo fuerunt nata, perire die?
5.269.5  Spe falsus toties, voto delusus inani,
5.269.6   Famae impar, famae praemia spectat adhuc?
5.269.7  Scribit adhuc, multo annorum quae nata labore,
5.269.8   Uno itidem foede sunt peritura die?
5.269.9  Supplicium hoc pendit laudum ventosa cupido:
5.269.10   Caeptet ut et caeptis excidat usque suis.


17742. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

272. Ad tragoedum nimis vocalem.
5.272.1  Nec quisquam hic surdus, longo nec, Postume, tractu
5.272.2   Distamus, vocem comprime Stentoream,
5.272.3  Quae nobis miserasque aures obtundit et ipsum
5.272.4   Diffindet medio jam cerebrum in capite.
5.272.5  Isti parce etiam vetulae, collata videtur
5.272.6   Quae tecum vocis prorsus


17743. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.272.3  Quae nobis miserasque aures obtundit et ipsum
5.272.4   Diffindet medio jam cerebrum in capite.
5.272.5  Isti parce etiam vetulae, collata videtur
5.272.6   Quae tecum vocis prorsus habere nihil.
5.272.7  Optimus in re omni modus est, scis et caput isti
5.272.8   Esse arti, ne quid, Postume, dedeceat.


17744. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

verba] seu meliora loquere Radelja ; vereris,
5.274.2   Non tibi ne id memori fugerit ex animo?
5.274.3  Multa cadunt oblita, olim quae legeris: aevum
5.274.4   Delet praeduro sculpta vel in lapide.
5.274.5  Quid, cerebro in molli quae sunt vix pressa fugaci,
5.274.6   Umbra velut, vana et somnia, nempe


17745. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Non tibi ne id memori fugerit ex animo?
5.274.3  Multa cadunt oblita, olim quae legeris: aevum
5.274.4   Delet praeduro sculpta vel in lapide.
5.274.5  Quid, cerebro in molli quae sunt vix pressa fugaci,
5.274.6   Umbra velut, vana et somnia, nempe nota?
5.274.7  Haec tu firma putas? Audes et dicere "nusquam est"
5.274.8   Quod sibi mens lectum fors tamen


17746. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Siculi quondam invenere tyranni,
5.275.8   Dum vivos lentis ignibus excruciant. 276. In grammaticum suae artis ignarum.
5.276.1  Quae vis cumque roga, dicet mire omnia Quintus,
5.276.2   Dummodo, quam tractat, ne quid in arte roges.
5.276.3  Philosophus, rhetor, vates et quidlibet; unus
5.276.4   Nescit, ait


17747. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.276.3  Philosophus, rhetor, vates et quidlibet; unus
5.276.4   Nescit, ait quas se tradere, litterulas. 277. Ad Postumum iis, quae scripserit, auditores colligentem.
5.277.1  Quae scripsti, audiri vis atque audita placere;
5.277.2   Quid, si audita magis, Postume, displiceant?
5.277.3  Et coetu dicare virum ad tua


17748. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

unus
5.276.4   Nescit, ait quas se tradere, litterulas. 277. Ad Postumum iis, quae scripserit, auditores colligentem.
5.277.1  Quae scripsti, audiri vis atque audita placere;
5.277.2   Quid, si audita magis, Postume, displiceant?
5.277.3  Et coetu dicare virum ad tua verba vocato,
5.277.4   Stultitiae testes


17749. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

at sine mente sonos. 279. Ad Levinum de illius carmine.
5.279.1  Egregium promis carmen, Levine, tuisque,
5.279.2   Legi quae toties, omnibus absimile.
5.279.3  Gracculus et Phoenix nido non prodit eodem,
5.279.4   Tam dispar foetus dispari ab ingenio est.
5.279.5  Quid vis? Mendacem dicam te nunc


17750. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

280. Ad Rufum. De ejus carmine.
5.280.1  Non res, verba mihi placuere in carmine tantum,
5.280.2   Rufe, tuo, cultus ceu mihi saepe placet.
5.280.3  Quae culta est mulier, morbosa et foeda putatur,
5.280.4   Inque auro et gemmis displicet omnigenis. 281. Ad geometram versus ineleganter scribentem.


17751. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.293.2   Nil ubi sit, possis dicere quod solidum.
5.293.3  Esse meras, fateor, nugas tibi, quem latet, intus
5.293.4   Quidnam sub primo cortice deliteat.
5.293.5  Fabula, quae veri veri] Krša: viri Radelja est similis, morataque recte, 5
5.293.6   Omnem fruge bona vincit at historiam.


17752. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

veri] Krša: viri Radelja est similis, morataque recte, 5
5.293.6   Omnem fruge bona vincit at historiam.
5.293.7  Nec, quae facta semel sunt rerum, singula narrat,
5.293.8   Morem aperit vitae sed mage perpetuum.
5.293.9  Hoc solidum est, dignum hoc, sapiens quod scire laboret,


17753. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Phyllin, Vari lasciviam aequo animo ferentem.
5.304.1  Quam te dedecorant, quos tecum exercet, amores,
5.304.2   Conventu Varus turpiter in medio!
5.304.3  Quam te dedecorant, spreto quae multa pudore
5.304.4   Conventu in medio turpia verba jacit!
5.304.5  Ah! Pudeat probri, pudeat; longeque protervum
5.304.6   Longe hinc, Phylli, caput, quam potes,


17754. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

medio turpia verba jacit!
5.304.5  Ah! Pudeat probri, pudeat; longeque protervum
5.304.6   Longe hinc, Phylli, caput, quam potes, ejicito.
5.304.7  Grande tibi est probrum, laedunt quae dicta pudicas,
5.304.8   Quod sibi te tuto dicere posse putat. 305. Ad Corvinum bibliothecarium de ejus cultu.


17755. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.305.1  Munditiem in cultu laudo, Corvine; decori
5.305.2   Finem ultra, nolo, prodeat illa tamen.
5.305.3  Istaec mundities teneram, Corvine, puellam
5.305.4   Quae deceat mire, dedecet hercle virum,
5.305.5  Praesertim cui sit deformis, foeda, vel ipsa
5.305.6   Thersitae Graji deterior facies;
5.305.7  Praesertim docto, librorum in


17756. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

viris ait infensam se se omnibus aeque;
5.307.2   Quid ni prorsum omnes oderit illa viros,
5.307.3  Tam laevos propter mores prorsum omnibus aeque
5.307.4   Invisam se se quae videt esse viris? 308. Ad Aulum deformem, delicias dicentem.
5.308.1  Tam foedus, tam deformis blandire puellis,
5.308.2   Nec


17757. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.319.1  Culta aliis, uni tibi rustica dicitur Aegle,
5.319.2   Aspera congressus quod fugit, Aule, tuos.
5.319.3  Nempe istos metuit mores et dicta proterva,
5.319.4   Quae bonus aversa respuit aure pudor.
5.319.5  Hanc tu carpe, licet, quam vis: ea sidera in alta
5.319.6   Digna meo est ferri carmine rusticitas.


17758. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

321. Ad Gallum de Eugenide, mortua in ipso flore aetatis.
5.321.1  Parce insperato praereptam dicere letho,
5.321.2   Parce malum fatis crimen et objicere.
5.321.3  Quae tecum vixit lustro pulchra Eugenis uno,
5.321.4   Mire vivacem, Galle, fuisse reor.
5.321.5  Credideram tot laeva etenim tua dicta ferentem,
5.321.6   Factaque, vix unum vivere


17759. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.337.2   Et mutas vultum quo placet usque modo.
5.337.3  Non aeque Proteus se se vafer ille solebat.
5.337.4   Formarum omnigena condere sub specie.
5.337.5  Quae sis, Galla, tibi tu scis: ego dicere tantum,
5.337.6   Galla, queo, cui tu te facias similem. 338. Ad Quintum de saltatione impudica in theatro


17760. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.339.6   Praeceps quod prono volvitur inde jugo.
5.339.7  Menti pone modum cupidae, compesce furentem
5.339.8   Sanus ventoso in pectore gloriolam.
5.339.9  Quandoquidem, quae vis, non es potis, incipe tandem
5.339.10   Velle tibi haec tantum, quae potes efficere. 340. Ad Gelliam eximiae tantum pulchritudinis amatricem.


17761. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pone modum cupidae, compesce furentem
5.339.8   Sanus ventoso in pectore gloriolam.
5.339.9  Quandoquidem, quae vis, non es potis, incipe tandem
5.339.10   Velle tibi haec tantum, quae potes efficere. 340. Ad Gelliam eximiae tantum pulchritudinis amatricem.
5.340.1  Est aliquid, praeter faciem praeter faciem]


17762. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.347.5  Hoc mihi si docilis credas, qui dicor, amice,
5.347.6   Indocilis, dicar jam catus ac sapiens. 348. Ad Postumum acrem eorum, quae a quoque aguntur, investigatorem.
5.348.1  Quid quis agat passim vestigas nare sagaci,
5.348.2   Inventum et lucem protrahis in mediam.
5.348.3  Res parit ista odium, speculator displicet,


17763. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

parit ista odium, speculator displicet, acres
5.348.4   Atque oculos nemo non sibi permetuit,
5.348.5  Utque malum furem, curacem vitat amicum,
5.348.6   Qui studeat, quae sunt condita, surripere.
5.348.7  Hoc nisi si fieri sentis, pol naris obesae es,
5.348.8   Nec, quod opus, sentis, Postume, tu quid agas.


17764. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

foede prodit at illos,
5.352.4   Non secus ac fracto qui cecidit baculo. 353. Ad Hermogenem de medicae artis inconstantia.
5.353.1  Quae scimus vere, stant omnia; quod male nutat
5.353.2   Id sciri haud quaquam dixeris, Hermogene;
5.353.3  Hinc medica sciri nil prorsum apparet in arte,
5.353.4   Quae mire formas


17765. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.353.1  Quae scimus vere, stant omnia; quod male nutat
5.353.2   Id sciri haud quaquam dixeris, Hermogene;
5.353.3  Hinc medica sciri nil prorsum apparet in arte,
5.353.4   Quae mire formas vertitur in varias,
5.353.5  Et laudata olim damnat, damnataque laudat,
5.353.6   Quod vitam tulerat, ferre ait exitium,
5.353.7  Exitium contra tulerant quae dira


17766. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quae mire formas vertitur in varias,
5.353.5  Et laudata olim damnat, damnataque laudat,
5.353.6   Quod vitam tulerat, ferre ait exitium,
5.353.7  Exitium contra tulerant quae dira venena,
5.353.8   Mira haec morborum nunc vocat antidota.
5.353.9  Artem odi, sibi quae non constat: discere nolo
5.353.10   Quidquam hodie, quod cras dedidicisse


17767. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.353.6   Quod vitam tulerat, ferre ait exitium,
5.353.7  Exitium contra tulerant quae dira venena,
5.353.8   Mira haec morborum nunc vocat antidota.
5.353.9  Artem odi, sibi quae non constat: discere nolo
5.353.10   Quidquam hodie, quod cras dedidicisse velim. 354. Ad Cinnam hominem severum amore captum.


17768. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

levi levior fis pluma, nulla decori
5.354.4   Est ratio, quidquam nec pudet improbulum.
5.354.5  Blandiris, garris, rides, expromis amores
5.354.6   Ore, oculis, illam quae petit usque, manu.
5.354.7  Macte: laudis eras populo jam, Cinna, Quiritum,
5.354.8   Materies multi magna futura joci es.


17769. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

damnare licet, te judice, quod male factum
5.356.4   Est tibi, damnabo judice jam populo. 357. Ad Quintum minus vocalem.
5.357.1  Quae dicis clamas, Quinte, omnia; supprime vocem.
5.357.2   Nil damni est, si nec proximus audierit. 358. Ad Quintum nimis clamantem.


17770. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Udis nec lacrymae prosiliunt oculis?
5.362.9  Non saevos culpo mores: male displicet istud
5.362.10   Ingenium Alpino frigore frigidius.
5.362.11  Culpo istaec ullo tangi quae corda dolore
5.362.12   Haud possunt, brutis aemula stipitibus. 363. Ad Ponticum flagitiosos acriter defendentem.


17771. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

alium, qui te captus visatque colatque,
5.366.4   Sola ego tam demens non capior facie;
5.366.5  aequa mente dici nec possum ferre puellam,
5.366.6   Apta oculis, animo quae sit inepta meo. 367. Ad Gelliam. De Thyrside, una illa judice, nequaquam verboso.
5.367.1  Verbosus qui aliis, brevis est tibi, Gellia, Thyrsis;


17772. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Indoctus rexit quod male sessor equum. 377. In idem argumentum
5.377.1  Lapsus equo es tantum conspecta, Cinna, puella,
5.377.2   Quae tibi te apparens obvia surripuit?
5.377.3  Nimirum id stulte causaris: non tibi lapsu est
5.377.4   Quam profers, lapsus causa pudenda magis.
5.377.5  Foedum, equus excussit


17773. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

383. Ad Pollam, divitias ostentantem.
5.383.1  Divitiis ne, Polla, tume: despectior urbi es,
5.383.2   Quanto es divitiis praedita, Polla, magis.
5.383.3  Divitiae, quae sis, clamant et probra loquuntur,
5.383.4   Queis male dedecoras teque, tuamque domum.
5.383.5  Tales divitias, si quis pudor, occule: praestat,
5.383.6   Si jam ferre nequis,


17774. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Te vocat ac ludo tempus inane teris.
5.384.3  Sic menses abeunt, sic anni, Postume; ineptus
5.384.4   Sic tibi, sic patriae fis magis atque magis,
5.384.5  Sic, de te fuerat quae spes, fugit omnis in auras
5.384.6   Irrita, magnum illud sic perit ingenium;
5.384.7  Teque aliquis digito monstrans ait: Improbus ille
5.384.8   Esse aliquid poterat, maluit


17775. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.385.8   Si qua vel e vulgi foece puella ferat. 386. Ad Aconem de Phyllide expergefacta.
5.386.1  Phyllis, Acon, de te dulci quae capta sopore
5.386.2   Somnia tot vidit, fallor, an evigilat?
5.386.3  Nec videt omnigenas virtutes, nec videt acre
5.386.4   Ingenium, mores nec videt aureolos,


17776. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

places populo; mallem uni, Cinna, placeres,
5.390.2   Mens bona quem fatuo segregat a populo.
5.390.3  Scurra etiam populo placet improbus et placet omni
5.390.4   Improba quae populo morigera est mulier.
5.390.5  Haec etiam placeant hominum cui probra, tumere
5.390.6   Noli, Cinna, oro, quod placeas populo.


17777. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

394. Ad Pallam, cur eam nequaquam invisat.
5.394.1  Tu mihi, Palla, places mire, sed displicet istaec
5.394.2   Scurrarum stipat quae tibi turba latus.
5.394.3  Quorum sermones, lususque aversor ineptos,
5.394.4   Odi et quae dicunt omnia, vel faciunt.
5.394.5  Quin tu dissimilem tibi coetum limine toto


17778. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tu mihi, Palla, places mire, sed displicet istaec
5.394.2   Scurrarum stipat quae tibi turba latus.
5.394.3  Quorum sermones, lususque aversor ineptos,
5.394.4   Odi et quae dicunt omnia, vel faciunt.
5.394.5  Quin tu dissimilem tibi coetum limine toto
5.394.6   Furcillis properas praecipitem ejicere?
5.394.7  Se circum tales habeat si Pallas


17779. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.401.4   Quarum virtutes fama vetus celebrat:
5.401.5  Sed veniat si quis florenti aetate, repente
5.401.6   Cor sapiens, mores mutat et eximios.
5.401.7  Non est, quae fuerat, saecli decus, heroina,
5.401.8   Fit de foece levis foemina Romulea. 402. De reprehensio supervacanea.
5.402.1  Quam se


17780. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tamen exercet: famae dispendia ferre
5.402.4   Mavult, quam menti ponere fraena suae.
5.402.5  Quid moneam? Coner frustra cur dicere, frustra
5.402.6   Dicit jamdudum quae, reor, ipsa sibi. 403. Ad Cinnam de Tucca temere laudato, ob aliquam cum bonis consuetudinem. Ad Cinnam de Tucca temere laudato


17781. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.404.2   Tuta vides, nemo despuit illa palam,
5.404.3  Sed cum eadem spernunt taciti, ridentque legentes,
5.404.4   Jam nil patroni te juvat auxilium.
5.404.5  Dicere quae vulgo metuit, dicit sibi quisque;
5.404.6   Nulli non scriptor diceris esse malus. 405. Ad Levinum astronomum Gallam Veneri comparantem.


17782. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.405.3  Non illam decorat, quam vis attollere coelo,
5.405.4   Sed rude et illepidum te male dedecorat.
5.405.5  Haec tibi me cultrix Parnassi dicere jussit,
5.405.6   Quae numquam astronomis cernitur, illa Venus. 406. Ad Postumum, cur ejus judicio nihil tribuat.
5.406.1  Nempe tuum (causam tu noris) dissidet usque


17783. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.410.3  Sic, Levine, tumes, sic turges, hercule possis
5.410.4   Puppe sine ut nubes ire per aerias.
5.410.5  Nil tibi opus fumo; fumo levis est magis omni,
5.410.6   Quae gliscit vacuo in pectore, gloriola. 411. Ad Flaccum puellae corruptorem.
5.411.1  Quam stupro opplesti, tibi ducere, Flacce, puellam


17784. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

optima Phylli,
5.413.4   Saepe sub incana pulchrior illa coma. 414. Ad Ponticum frustra prudenter admonitum.
5.414.1  Dico aliis, quae dicta volo tibi, Pontice; verso
5.414.2   Multa loquor de te nomine saepe tibi,
5.414.3  Si qua forte queam pravam convertere mentem,
5.414.4   Atque tuae finem ponere


17785. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vincunt ingenio, te vincunt moribus, ipsa
5.415.4   Te longe vincunt, si quid id est, facie;
5.415.5  Quos ego cum video, Fortunae irascor iniquae,
5.415.6   Servo uni quae tot subdidit heu dominos! 416. Ad Cynnamum, suos metus indecore narrantem.
5.416.1  Umbras vir metuis cassas? Formidine vana,


17786. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mente), Fabulle,
5.424.4   Non erit, ut fieri possit et ipse vetus. 425. Ad Ponticum de cujusdam severitate ac silentio.
5.425.1  Quae sedet elinguis vultu matrona severo,
5.425.2   Nosque gravi spectat moesta supercilio,
5.425.3  Ne talem credas, qualem nunc conspicis esse,
5.425.4   Ostendi nobis, Pontice,


17787. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod decidit; usque manere
5.427.6   Quod gaudet foedo in gurgite, nequitiae. 428. De Phyllide prave simplici ac veridica.
5.428.1  Quae sentit Phyllis, fuco procul ablegato,
5.428.2   Promit veraci quaelibet ex animo,
5.428.3  Nec metuit, multos vero ne laedat inepta,
5.428.4   Quidquid at in buccam venerit,


17788. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.429.3  Tamne tibi, quaeso, fidis; te posse videre
5.429.4   Ut credas unum, quod latet innumeros?
5.429.5  Uni se, quaeso, virtus dedit illa tuendam,
5.429.6   Sexcentis quae se millibus occuluit?
5.429.7  Crede, sapis nimium: populum Plato corrigat, haud nos,
5.429.8   Qui sumus, heu, stulti parvula pars populi.


17789. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

judice me, nimium. 431. Ad philosophum, inverecunda scribentem.
5.431.1  Naturam rerum pandens, foeda omnia pandis,
5.431.2   Quae condi coecis par fuit in tenebris,
5.431.3  Ingenuus possit quae nemo audire, nec idem
5.431.4   Continuo totis erubuisse genis,
5.431.5  Quae si forte legat, noceant ne lecta,


17790. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

431. Ad philosophum, inverecunda scribentem.
5.431.1  Naturam rerum pandens, foeda omnia pandis,
5.431.2   Quae condi coecis par fuit in tenebris,
5.431.3  Ingenuus possit quae nemo audire, nec idem
5.431.4   Continuo totis erubuisse genis,
5.431.5  Quae si forte legat, noceant ne lecta, repente
5.431.6   Ejicere averso cura sit ex animo,


17791. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.431.2   Quae condi coecis par fuit in tenebris,
5.431.3  Ingenuus possit quae nemo audire, nec idem
5.431.4   Continuo totis erubuisse genis,
5.431.5  Quae si forte legat, noceant ne lecta, repente
5.431.6   Ejicere averso cura sit ex animo,
5.431.7  Ne maneant defixa alte, ne bruta libido
5.431.8   Succensa obscaenis flagret


17792. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

436. De Cinnae ingenio celeri, at parvo.
5.436.1  Ingenio celeri est, sed parvo, Cinna; labore
5.436.2   Exiguo quod res conficit exiguas,
5.436.3  Ut levis, haud ullo quae pressa est pondere, cymba
5.436.4   Citro, ultro flatu pellitur a tenui,
5.436.5  Nec tamen aerata Neptunia terga carina
5.436.6   Fidens longinquo a littore lucra petit,


17793. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sibi Ulyssas,
5.437.10   Est Helene, fatuos ut capiat Paridas. 438. Hoc epigramma inter Moralia potius ponendum; inter quae est aliud epigramma huic consimile sub n.o 166. Radelja In Cynnamum, ab alterius vitae mentione abhorrentem.
5.438.1  Tecum de superis nil possum, Cynname, rebus


17794. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Audiri dicis pleraque digna parum;
5.439.3  Fantibus ignosco stultis timide atque modeste,
5.439.4   Odi clamosam, Postume, stultitiam,
5.439.5  Ipsa sibi fidens altum quae tinnit et effert
5.439.6   Oracla, ut sacro Pythia de tripode. 440. Ad Afram mulierem foedam, formae studentem.
5.440.1  Quid


17795. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.442.1  Dicis, Cinna, meae quidquid cecinere Camoenae,
5.442.2   Esse nihil, lusus et sine mente jocos.
5.442.3  Cerne: hic sunt, vitam quae possint lecta juvare,
5.442.4   Resque bonae multum ludicra frugis habet.
5.442.5  Cerne. Quid at cernas nugator? Spernere vatum
5.442.6   Scripta potes, non et noscere, Cinna,


17796. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.452.2   Audivi longo tempore, mirificas.
5.452.3  Audivi ac didici, nimio cui pectus amore
5.452.4   Flammatum est, veri cernere posse nihil.
5.452.5  Ac, sibi, quae fingit, sua somnia dicere tantum,
5.452.6   Quae vigiles risu scilicet excipimus,
5.452.7  Qui vero abludens quoties nugatur, amantem
5.452.8   Mendacem haud suemus dicere, sed


17797. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.452.3  Audivi ac didici, nimio cui pectus amore
5.452.4   Flammatum est, veri cernere posse nihil.
5.452.5  Ac, sibi, quae fingit, sua somnia dicere tantum,
5.452.6   Quae vigiles risu scilicet excipimus,
5.452.7  Qui vero abludens quoties nugatur, amantem
5.452.8   Mendacem haud suemus dicere, sed fatuum.
5.452.9  Mollius aut placuit si quando


17798. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

459. In Battum res mathematicorum proprias versibus pertractantem.
5.459.1  Grata mathematicis non sunt, non grata poetis
5.459.2   Carmina, quae scribis, Batte; mathematicus
5.459.3  Nosse negat linguam se Phoebi; scita mathesis,
5.459.4   Ponderaque et numeros nosse poeta negat.
5.459.5  Ergo aliud scribe, aut aliter;


17799. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.469.2   Fulget, cur pannis obsita squallet hera? 470. [469.] Ad Ponticum de suis atque illius carminibus.
5.470.1  Tenuia, sunt, fateor, quae scribo, si mea vatum
5.470.2   Carminibus veterum carmina contuleris;
5.470.3  Verum eadem conferre tuis quum, Pontice, nugis
5.470.4   Incipio, haud fateor tenuia, magna


17800. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

probat, dicis, Varro mea; dic mage, Quinte,
5.471.2   Dicit se Varro scripta probare mea.
5.471.3  Adde: mihi dicit; multos nam saepe videmus
5.471.4   Scriptori haud eadem dicere quae populo. 472. [471.] Ad Rullum nimium sibi confidentem.
5.472.1  Fidis, Rulle, tibi, nec quare fidere possis
5.472.2   Quidquam


17801. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.472.5  Omnes te laudant, omnes mirantur et optant,
5.472.6   Ingenio capti, moribus atque tuis.
5.472.7  Felix! Vecordi, si possim, cur ego demam,
5.472.8   Tanta tibi quae fert gaudia, stultitiam? 473. [472.] [  795] Ad Quintum male celantem animi sensus. (Questo epigramma si trova stampato a carte 105. fra i


17802. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In morem scurrae dicere ridiculum.
5.482.3  Te soleo, spernenda jacis cum dicta procacis
5.482.4   In morem scurrae, dicere ridiculum.
5.482.5  Crede mihi, quotquot sapiunt, non quae male rides,
5.482.6   Sed risum rident, o Ligurine, tuum. 483. [482.] In medicos.
5.483.1  Quot medici pestes numerant, proh


17803. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

calere,
5.498.10   Quam te mutatum posse tacere puto. 499. [498.] In hominem nimis apertum.
5.499.1  A te jure cavet sibi Lesbia: quae tibi dixit,
5.499.2   Dicere tu toti, Marce, soles populo. 500. [499.] In Aeglen pravis moribus foeminam.
5.500.1  Pulchram


17804. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.502.3  Sectari adsuetam rerum sublimia mentem,
5.502.4   Omnigenamque omnis cernere vim sophiae,
5.502.5  Verborum levis ad lusus demittis ineptos,
5.502.6   Vecordes fatuo quae sale detineant,
5.502.7  At sanos certe laedant, cogantque dolere,
5.502.8   Tantam esse in tanto stultitiam ingenio?


17805. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

505. [504.] Ad Cinnam foedam uxorem ducentem.
5.505.1  Uxorem ducis tam foedam? Quis tibi, stulte,
5.505.2   Ambos exemit, ne videas, oculos?
5.505.3  Horrendam hanc faciem, terret quae visa tuentes,
5.505.4   Tu vitae sociam vis tibi perpetuam?
5.505.5  Vis modo, Cinna, brevi at nolis, longoque peribis,
5.505.6   Frustra vincla querens tristia, supplicio.


17806. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et gemit et moesto perluit imbre sinum,
5.508.3  Languidulosque artus aeger trahit et sibi fatum
5.508.4   Haud procul extremi funeris esse videt.
5.508.5  Gellia quid, tantos quae incendit blanda furores,
5.508.6   Atque suis miserum perdidit illecebris?
5.508.7  Aequa mente sedens pereuntem spectat, opinor,
5.508.8   Vim tantam et formae gaudet inesse


17807. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.517.3  Errorem expertus metuet, verique timebit
5.517.4   Pro vero falsam ne arripiat speciem,
5.517.5  Ne certa incertis mutet, ne cernere credat,
5.517.6   Quae nondum caecis dispicit in tenebris.
5.517.7  Forsitan et quorum se nunc vult esse magistrum,
5.517.8   Se se horum subdet sponte magisterio.


17808. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sponte magisterio. 518. [517.] De Rullo.
5.518.1  Rullum, quosnam habeat caros, carasque, rogasti.
5.518.2   Quin tu Rullum, habeat quae modo cara, rogas? 519. [518.] In hominem asperi ingenii.
5.519.1  Quod te omnes fugiunt, stulte miraris, Ofelle,
5.519.2  


17809. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuas et res loqueris mihi, Glaucia, nec scis,
5.523.2   Teque, tuas et res quam nihili faciam,
5.523.3  Quam ferri haud possit quisquis sermone molesto
5.523.4   Assidue inculcat quae facimus nihili. 524. [523.] In medicos.
5.524.1  Saxeus est certe Varro, vel ferreus: omnes
5.524.2   Usque audit medicos et


17810. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Instabili fidat credulus ingenio. 527. [526.] In nugatorem.
5.527.1  Magna voce crepas nugas et inania rerum,
5.527.2   Quae nollet parvus dicere, Quinte, puer.
5.527.3  Unde, rogo, tanta est stultae fiducia linguae?
5.527.4   Istos, dic, tantos quinam animos faciat?
5.527.5  Culpa tua est, faris quod


17811. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dictis venditat ingenium.
5.539.3  Omnia vult scite, salse vult omnia; quidquam
5.539.4   Dicere vulgari more modoque fugit.
5.539.5  Nec, reor, ingenio prorsum caret, omnia nec quae
5.539.6   Dicit, stulta reor, nec reor illepida:
5.539.7  Ingenio sed si praestaret, nosset, ineptus
5.539.8   Quam sit, qui cupide venditat ingenium.


17812. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.540.1  Quod celer eloquio es, magno tibi, Quinte, videris
5.540.2   Ingenio; verum falleris egregie.
5.540.3  Nam celer eloquio es, quod nunquam plurima rerum,
5.540.4   Quae fantem possunt sistere, Quinte, vides. 541. [540.] In Postumum, culum sibi rumpi perpetuo dicentem.
5.541.1  Nescio quid rumpi dicis tibi, Postume, dictum


17813. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

545. [544.] De amico suo insulsa loquente.
5.545.1  Frigida curantur calidis, reor, omnia, praeter
5.545.2   Frigora, tot gelidis quae facis ipse jocis,
5.545.3  Queis neque Caucaseae possunt certare pruinae,
5.545.4   Victa nec adstricto Strymonis unda gelu.
5.545.5  Hoc si quem frigus glaciat, tua munera,


17814. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.558.4   An rerum ignoras omnia quod, Licini? 559. [558.] Renuit credere Postumo, sive affirmanti, sive neganti.
5.559.1  De multis, toties quae facta, infectaque narras,
5.559.2   Callidus et multa pingere ab arte soles,
5.559.3  Scitaris, quidnam renuam tibi credere? Tantum
5.559.4   Haec duo: quodque negas, Postume,


17815. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tam turgida fastu,
5.567.4   Credo equidem, ferri vix queat ipsa Venus. 568. [567.] In arrogantis ingenii jactatorem.
5.568.1  Quae tu mira vides, alios haud posse videre,
5.568.2   Celse, putas acri quamlibet ingenio.
5.568.3  Est tamen, est, aliis quod visum, tu tamen unus
5.568.4   Nescio qui nunquam,


17816. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Diffiteor; sed scin, quid tibi, ego invideam?
5.569.3  Invideo, talem quod te non spernis et esse
5.569.4   Non risu dignum credis, at invidia.
5.569.5  Hanc tibi pol, laetum quae te, facit atque beatum,
5.569.6   Hanc tibi, ego fateor, stultitiam invideo. 570. [569.] Ad Postumum, rarius et serius se venisse excusantem.


17817. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.571.2   Quandocumque venit, nil reor esse mali. 572. [571.] Ad Laberium. Nugarum propugnatorem.
5.572.1  Propugnas nugis: crebrae quae denique litis
5.572.2   Digna refers, quaeso, praemia, dic, Laberi?
5.572.3  Nunc alios falli pandis, nunc falleris ipse:
5.572.4   Contemptum haec, odium res parat illa


17818. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Magna, Flacce, domo; magno te dicere censu,
5.574.2   Flacce, queo, magnum dicere pol nequeo.
5.574.3  Vulgus enim supra nil surgis vile, vel ista
5.574.4   Quod bona, quae tribuit fors tibi, magna putas. 575. [574.] In Quintum, summa tantummodo probantem.
5.575.1  Summa probo tantum, quaeris mediocria sperno,


17819. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

finem
5.584.6   Pone tuae tacitus, Postume, pone meae. 585. [584.] De Pontico male de rebus judicante.
5.585.1  Juras vera, tibi quae soli vera videntur,
5.585.2   Usque tuo suetus fidere judicio,
5.585.3  Nec metuis, tibi te ratio qua ducere visa est,
5.585.4   Error ne illusum devius abstulerit.


17820. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

noscere stultitiae. 588. [587.] De perversa Cynnami sapientia.
5.588.1  Quonam isthaec hauris tua scita e fonte, refutat
5.588.2   Quae mos et sensus, vitaque tota hominum?
5.588.3  Haec tria quod falsum clamant, id, Cynname, pura
5.588.4   Haud usquam veri profluit: e scatebra.
5.588.5  Nec rectum est, resti


17821. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.589.14   Nostrum, nox caecat quos nigra, judicium. 590. [589.] De Antigene, se rerum omnia scire putante.
5.590.1  Scire putas, rerum, quae ignoras, omnia, credo.
5.590.2   Haud minus ac nostrum quilibet, Antigene;
5.590.3  Hoc tu deterior, caecos quod scilicet inter
5.590.4   Caecus te liquido cuncta videre


17822. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nugator, perdere nugis,
5.593.4   Nec placet historicus, nec placet historia. 594. [593.] In Tuccam medicum.
5.594.1  Nescio quae narras fibrarum fila cieri;
5.594.2   Hinc sensus hominum gliscere multigenos,
5.594.3  Hinc torpere alios, alios fervescere, flumen
5.594.4   Torrentis rapidum fundere et


17823. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.600.2   Nec, quidquid volvunt mentibus in tacitis.
5.600.3  Id multis prodest; prodest tibi, Postume, certe,
5.600.4   Laeva queat pessum quem dare simplicitas.
5.600.5  Quae tibi vita foret misero, si dicere quisque,
5.600.6   Quanto sis odio, candidus incipiat?
5.600.7  Si te, quem credis nulli non vivere carum,
5.600.8   Quisque sibi ingenue


17824. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dixerit esse gravem? 601. [600.] In senem turpia loquentem.
5.601.1  Foede senex, quis te possit perferre, patique
5.601.2   Quae dicis, coetu dicere in ingenuo?
5.601.3  Cui caput incanum est, cui languent scilicet artus,
5.601.4   Lingua sed effoeto in corpore prurit adhuc.


17825. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vicem sic reddis, opinor,
5.607.2   Quinte, parem cunctis, queis nihil ipse places. 608. [607.] In inconsultum Fabullum.
5.608.1  Quae magni reges, regum et gessere ministri,
5.608.2   Consilio narras plurima gesta tuo.
5.608.3  Cujus consilio fiunt tam multa, Fabulle,
5.608.4   Fac aliquid jam aliquo tu tibi


17826. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

621. [620.] In Cinnamum, multo plausu ab amicis exceptum.
5.621.1  In coetum exciperis multo quod, Cinname, plausu,
5.621.2   Quae causa est? Unam scilicet hanc video:
5.621.3  Quisque sibi salsus fieri lepidusque videtur,
5.621.4   Factaque dum carpit, dictaque, inepte, tua.
5.621.5  Haec nisi spes animos


17827. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quidem culicem soleo exaudire volantem,
5.623.6   Ad vocem videor surdus at esse tuam. 624. [623.] In idem argumentum.
5.624.1  Quae loqueris, Pupi, malo nescire, labore
5.624.2   Quam nimio intentis auribus excipere.
5.624.3  Apta loqui, perhibent, nec sperni digna; necesse est,
5.624.4   Credam aliis verum


17828. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.630.3  Turba procax, teneri circum densantur amantes,
5.630.4   Occursant cupidis lumina luminibus,
5.630.5  Effroenis tumido gliscit sub corde libido,
5.630.6   Extremum quae mox proruat in facinus.
5.630.7  Sic olim Actaea, credo, se Thais in Urbe
5.630.8   Spectandam populi densa per ora dabat.
5.630.9  Proh, pudor! Inversi nullo, proh, vindice


17829. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

641. [640.] In Gelliam male amore captam.
5.641.1  Iste tibi mirus, nulli cur, Gellia, mirus
5.641.2   Est alii? Quid? Tu, Gellia, sola vides?
5.641.3  Nempe vides, reor, ostendit quae plurima, formas
5.641.4   Qui rerum didicit vertere, pravus Amor.
5.641.5  Quo simul incaluit mens ebria, nil videt hercle,
5.641.6   Spectra modo, vanas et sequitur


17830. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.649.8   Non servata suam servet an illa fidem. 650. [649.] Ad Gallam, ut abstineat a prensandis manu viris.
5.650.1  Galla, manum cohibe, nimium quae blanda virorum
5.650.2   Praefert, vitandas et petit ipsa manus,
5.650.3  Conscia nec metuit mirantis lumina turbae,
5.650.4   Atque senum spernit triste supercilium.


17831. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nec metuit mirantis lumina turbae,
5.650.4   Atque senum spernit triste supercilium.
5.650.5  Famae parce tuae. Quid clam factura putetur,
5.650.6   Si liceat, mulier, quae facit ista palam? 651. [650.] In idem argumentum.
5.651.1  Vidisti; visam alloqueris; jam tangere Gallam
5.651.2   Coepisti.


17832. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tangit, vix evenit unquam
5.651.4   Gestiat ut solam tangere, Quinte, manum. 652. [651.] Ad Lycorim fictis comis onustam.
5.652.1  Quae Venus es, fieri gaudes turrita Cybele,
5.652.2   Dum struis aggestas, pulchra Lycori, comas,
5.652.3  Et molem imponis flavum super caput altam,
5.652.4   Quantam non Atlas


17833. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.659.1  Plurima qui dicis, tibi nec sat cognita, saltem,
5.659.2   Quinte oro, testem parce vocare Deum.
5.659.3  Impia ne cogar posthac tua dicere dicta,
5.659.4   Quae modo nunc soleo dicere futilia. 660. [659.] Cujusmodi senes honore digni sint.
5.660.1  Assurgam vis, Quinte, seni: doctumve, bonumve


17834. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Respondes, sensu dicta carent. Revoca,
5.661.5  Clamo iterum, revoca sua rursum ad munia mentem,
5.661.6   Unde abiit, vacuum coge redire caput.
5.661.7  Vana loquor. Possit quae pars audire monentem,
5.661.8   Errat nubiferis hinc procul in spatiis. 662. [661.] De Licinii avaritia in Quintum familiarem suum.


17835. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.663.2   Vel major Cinna est, vel minor est homine. 664. [663.] Non sapientem, sed stultum esse Ponticum.
5.664.1  Communem tibi quae sensum sapientia demit,
5.664.2   Est mera, crede mihi, Pontice, stultitia.
5.664.3  Nempe oculis peccat, soli cui prava videntur,
5.664.4   Quae cuncti claro in lumine recta


17836. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.664.1  Communem tibi quae sensum sapientia demit,
5.664.2   Est mera, crede mihi, Pontice, stultitia.
5.664.3  Nempe oculis peccat, soli cui prava videntur,
5.664.4   Quae cuncti claro in lumine recta vident. 665. [664.] De Lyco, sub virtutis specie vitia occultante.
5.665.1  Hirsutam induitur vestem Lycus, Orphyte; molle


17837. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Jactator, quidnam sumam? Non, si mihi deesse
5.668.4   Dicam aliquid, dices, nil superare tibi?
5.668.5  Lex vetus est, quoties poscit res, dulcis amicus
5.668.6   Ut, quae sunt, non ut, quae superant, tribuat. 669. [668.] In libidinosum modulis suis omnes mortales metientem.
5.669.1  Lascivire omnes dicis, nec velle pudori


17838. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quidnam sumam? Non, si mihi deesse
5.668.4   Dicam aliquid, dices, nil superare tibi?
5.668.5  Lex vetus est, quoties poscit res, dulcis amicus
5.668.6   Ut, quae sunt, non ut, quae superant, tribuat. 669. [668.] In libidinosum modulis suis omnes mortales metientem.
5.669.1  Lascivire omnes dicis, nec velle pudori


17839. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.676.1  Irrides miserum quod se putat Aulus amari;
5.676.2   Jure quidem, id nullo si putat indicio.
5.676.3  At si multa tibi sunt dictaque, factaque, amorem
5.676.4   Quae vulgo haud parvum prodere, Tulla, solent,
5.676.5  Haud aequum est illum videri, sed mage dici
5.676.6   Affinem culpae te, male quae simulas.
5.676.7  Indicia et vertis rerum


17840. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi sunt dictaque, factaque, amorem
5.676.4   Quae vulgo haud parvum prodere, Tulla, solent,
5.676.5  Haud aequum est illum videri, sed mage dici
5.676.6   Affinem culpae te, male quae simulas.
5.676.7  Indicia et vertis rerum atque affigis inani
5.676.8   Officio, quotquot sunt in amore, notas. 677.


17841. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.677.1  Serpens prudentem dixit se forte, columba
5.677.2   Cui simplex, tanto es perdite, deterior,
5.677.3  Stultitia qui nil peccas, verum omnia, pravum,
5.677.4   Quae laedis, tantum laedis ob ingenium.
5.677.5  Tolle tibi hoc dictum, Gargili, dicere suevi
5.677.6   Quem fatuum, fiat quo tua culpa minor.


17842. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quonam abiit? Nil non quisque videt liquido.
5.680.3  Nil incompertum cuiquam est. Oracula fundunt
5.680.4   Vel pueri, ut sacro Pythia de Tripode.
5.680.5  Hoc sapere est unum, quae nescis scire putari,
5.680.6   O morem, o saeclum, Juppiter, insipiens! 681. [680.] In Glauciam naturae dona vitiis omnibus corrumpentem.


17843. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

persimilis Tulla est. Fugit umbra sequentem,
5.687.2   Contra, si fugias, incipit umbra sequi. 688. [687.] De Galla.
5.688.1  Quae te Galla fugit pol non irata sequentem,
5.688.2   Plectere vis pulchre, Cynname? Parce sequi. 689. [688.] In Quintum, dicentem, carmina auctoris nil


17844. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.689.2   Nescirem si te, Quinte, nihil sapere. 690. [689.] De obscuritate scriptorum Hermogenis.
5.690.1  Legi equidem Hermogenem. Quae scripsit, Lyda, requiris
5.690.2   Vera putem, an contra falsa. Puto attonitus
5.690.3  Nil prorsum; ac miror tantum sic scribere quemquam
5.690.4   Posse nihil rerum dispicere


17845. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.691.6   Suffixum in dura torqueat usque cruce. 692. [691.] De pessima Hermogenis scribendi ratione.
5.692.1  Scribendi ratio quae sit longe optima, scripsit
5.692.2   Sic, scribi ut pejus nil queat, Hermogenes.
5.692.3  Cujus scita potest nemo reprendere, nemo
5.692.4   Quid rerum doceat namque videre


17846. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cujus scita potest nemo reprendere, nemo
5.692.4   Quid rerum doceat namque videre potest.
5.692.5  Felix, scribenti cui stulta haec obtigit aetas,
5.692.6   Heracliteis quae capitur tenebris,
5.692.7  Quidquid et obscurum est, plenum et caligine multa,
5.692.8   Doctum, alto scriptum credit et ingenio.


17847. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.703.4   Non habet, una uni Phyllis amica sibi. 704. [703.] In quemdam ineptum obtrectatorem Scipionis Maffei.
5.704.1  Aurea Maffei quae captus miror amoque
5.704.2   Spernis quod tanto scripta supercilio,
5.704.3  Quid culpa dignum tibi quid male comprecer? Unum hoc,
5.704.4   Maffeo scriptor sis, Lupe,


17848. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.732.6   Tu talis, qualem dedecet esse virum. 733. [730.] De mutabili Phyllidis ingenio.
5.733.1  Quinte, doles quod te spernit, quae nuper amabat
5.733.2   Phyllis. Quid? Mulier quod sit, amice, doles?
5.733.3  Cui mage natura, quam plumae ac nubibus, aurae
5.733.4   Ventorum et tenui, contigit esse


17849. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nimium caecam, Lesbia, ridet Amor. 749. [746.] In idem argumentum.
5.749.1  In flavo nullas non dotes cernis Amyntha:
5.749.2   Sed quae sunt nusquam, Lesbia, cernit Amor. 750. [747.] In laudatorem amicitiae primam amicitiae legem non servantem.
5.750.1  Laudat amicitiam, primam sed dicere legem


17850. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

legem
5.750.2   Horret amicitiae Glaucia: πάντα φίλων. 751. [748.] In importunum petitorem.
5.751.1  Non semel, at decies quae dixti, Pamphile, per te
5.751.2   Ipse mihi, dici cur mihi vis eadem,
5.751.3  Meque alia atque alia nequidquam voce moneri,
5.751.4   Quae memini, quae sum jam tibi


17851. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.751.1  Non semel, at decies quae dixti, Pamphile, per te
5.751.2   Ipse mihi, dici cur mihi vis eadem,
5.751.3  Meque alia atque alia nequidquam voce moneri,
5.751.4   Quae memini, quae sum jam tibi pollicitus?
5.751.5  Non satis est miserum quod vexas tute? Gravis quo
5.751.6   Sis magis, adsciscis nempe tibi socios,
5.751.7  Ipsam et mi Lydam,


17852. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

semel, at decies quae dixti, Pamphile, per te
5.751.2   Ipse mihi, dici cur mihi vis eadem,
5.751.3  Meque alia atque alia nequidquam voce moneri,
5.751.4   Quae memini, quae sum jam tibi pollicitus?
5.751.5  Non satis est miserum quod vexas tute? Gravis quo
5.751.6   Sis magis, adsciscis nempe tibi socios,
5.751.7  Ipsam et mi Lydam, quamvis ex


17853. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carique lapilli;
5.756.4   Ipsa nihil propriae Lesbia laudis habet. 757. [754.] De Leonilla rubescente.
5.757.1  Multa timet, quae nil, credo, Leonilla, timeret,
5.757.2   Ni se formosam crederet esse nimis.
5.757.3  Quo juvenes inter toties pudibunda rubescit,
5.757.4   Virgineus fastu non caret ille


17854. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.758.3  Non pudet in turpi mentem versare latrina?
5.758.4   In merdis famam quaerere et ingenii?
5.758.5  Crede mihi, tandem scurrari desine, tandem
5.758.6   Quae deceant vatem verbaque, resque vide.
5.758.7  Ne tantum vili placeant tua scripta popello,
5.758.8   Coetibus ingenuis at male displiceant.


17855. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Varronem, cuncta in auriculas secreto insusurrantem.
5.767.1  Cuncta mihi, Varro, secretam dicis in aurem:
5.767.2   Hora quota est? Quinam nubila ventus agit?
5.767.3  Et genus hoc nugas, quae malim arcana recondas.
5.767.4   Et serves tacito in pectore cuncta tibi,
5.767.5  Atque meas posthac nolis deponere quidquid
5.767.6   Occurrit menti futile in auriculas.


17856. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

769. [766.] In Avitum Ciceronis scripta minime admirantem.
5.769.1  Magnum te credis, quod non miraris, Avite,
5.769.2   Romani scripsit quae pater eloquii.
5.769.3  Ast ego te, contra perparvum, perque pusillum
5.769.4   Vel solum (mitto caetera) ob hoc habeo:
5.769.5  Vecordi, sensu casso quod nil sapit illud,


17857. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.772.4   Cur matura aetas sordeat, haud video. 773. [770.] In Postumum futilia sua iterum atque iterum auribus inculcantem.
5.773.1  Sperno dicta semel, quae dicis, Postume; nulla est
5.773.2   Queis venus, ingenui mica nec ulla salis.
5.773.3  Quid cum eadem toties memoras, lassisque molestus
5.773.4   Auribus inculcas atque iterum


17858. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inculcas atque iterum atque iterum;
5.773.5  Dein iterum atque iterum rursus: nec pausa, nec ullus
5.773.6   Est finis dictis re sine futilibus.
5.773.7  O, Lydam cerebri felicem, quae tamen usque
5.773.8   Istam fert tantam tam bona stultitiam! 774. [771.]  1151. In Eunum ingratum.
5.774.1  Jam bene


17859. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda, diurnum
5.778.6   Qualiscumque potest carminis officium. 779. [775.] [  1152] Ad Postumum promissis non stantem.
5.779.1  Quae dixi cuicumque semel, stant firma; labascit
5.779.2   Nec mihi captum unquam, Postume, consilium.
5.779.3  Te quoque firmum animi constanti mente putabam
5.779.4   Propositum


17860. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In lode di Violanta. Radelja 786. [782.] Ad Postumum de mulierum mutabilitate.
5.786.1  Postume, quae toties te vultu excepit amico,
5.786.2   Affata et blando est comiter alloquio,
5.786.3  In te mutatum, quaeris, quid viderit Aegle,
5.786.4   Quae te nunc tristi dura


17861. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.786.1  Postume, quae toties te vultu excepit amico,
5.786.2   Affata et blando est comiter alloquio,
5.786.3  In te mutatum, quaeris, quid viderit Aegle,
5.786.4   Quae te nunc tristi dura supercilio,
5.786.5  Vix una interdum venientem voce salutat.
5.786.6   In te mutatum vidit, amice, nihil,
5.786.7  Sponte sed ipsa sua mulier mutatur in


17862. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

798. [793.] Ad Gelliam nimium viris blandientem.
5.798.1  Blanda viris nimium crebro es. Dic, Gellia, fingis;
5.798.2   Anne facis vero, quae facis, ex animo?
5.798.3  Pol medium haec inter nihil est. Dic, qualis haberi,
5.798.4   Gellia, vis? Mendax, anne pudica parum?


17863. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.798.4   Gellia, vis? Mendax, anne pudica parum? 799. [794.] Ad poetam inopem, mira a se inventa ob divitias parandas narrantem.
5.799.1  Nescio quae jactas memoranda inventa, juvari
5.799.2   Unde queant reges, unde queant populi,
5.799.3  Divitias spondes, aliquo si forte lucello
5.799.4   Pauperiem valeas, Batte, levare


17864. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Non cantu attonitis corda subire viris,
5.800.3  Non coetu in juvenum vafro sermone jocari,
5.800.4   Blanda nec Idalio spargere dicta sale.
5.800.5  Gellia, nil horum, quae scis tu, scit mea Phyllis,
5.800.6   Sed, quod tu nescis, scit tamen esse proba. 801. [796.] In censorem indoctum.


17865. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mea Phyllis,
5.800.6   Sed, quod tu nescis, scit tamen esse proba. 801. [796.] In censorem indoctum.
5.801.1  Carpe (impune licet) quae scribo, Cinname. Scripti
5.801.2   Nil est, quod possim carpere et ipse, tui. 802. [797.] Vir sapiens placere nequit foeminae insipienti.


17866. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

806. [800.] In Lycum patriam divitiis corrumpentem.
5.806.1  Hoc tibi divitiae praestant, Lyce; perdere luxu
5.806.2   Non modo te ut possis, verum etiam patriam,
5.806.3  Impensis quae saepe tuis grata orgia ducit,
5.806.4   Dementi fervens ebria laetitia.
5.806.5  Scilicet ut, moris si pars super ulla severi est,
5.806.6   Pessum pulsa novis moribus omnis


17867. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.810.3  Ut ludo noctem, lucem ut consumere somno,
5.810.4   Teque velis omni perdere desidia.
5.810.5  Isto at si proavis placuisset vivere pacto,
5.810.6   Quae magna est, esset quam tua parva domus! 811. [805.] Carmina Pontici grata auditu, ingrata lectu.
5.811.1  Quae recitas, audita placent. Si lecta placerent,


17868. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pacto,
5.810.6   Quae magna est, esset quam tua parva domus! 811. [805.] Carmina Pontici grata auditu, ingrata lectu.
5.811.1  Quae recitas, audita placent. Si lecta placerent,
5.811.2   Esses pol vates, Pontice, mirificus.
5.811.3  Verum aures vincunt oculi. Tibi credere nec vult
5.811.4   Lector, sed


17869. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nec quam rem potes, assequeris. 815. [809.] In Aulum mendacem.
5.815.1  Dicta indicta tibi sunt, Aule, indictaque dicta,
5.815.2   Quae lubet ut tecum nil sine teste loqui,
5.815.3  Vel sit opus quaecumque loquor mandare tabellis.
5.815.4   Primum ergo hoc, dictum ne tibi forte neges,
5.815.5  En scribo "Fallax


17870. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

per omnem
5.817.4   Displiceat saeclis innumerabilibus. 818. [812.] In ineptum suorum carminum contemptorem.
5.818.1  Pro re quae subito fundo, mea carmina spernis.
5.818.2   Nec, sperni quum sint, Postume, digna, vides.
5.818.3  Dii faciant, nemo ut videat, nec scriptor ab ullo
5.818.4   Esse malus,


17871. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

loqui. 823. [817.] In idem argumentum.
5.823.1  Nil te, Quinte, rogo; paucis nam, Quinte, rogatus
5.823.2   Multa refers, miserum quae misere excruciant.
5.823.3  Quare ut crabrones caveo ne forte lacessam,
5.823.4   Sic tua verba meis nunquam equidem elicio.


17872. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

visis miserans tu, Cinna, levare
5.831.2   Et cupiens dulci commodus alloquio,
5.831.3  Sed perdis miserum potius male salsus, ineptus,
5.831.4   Dicens multa, aegro quae male displiceant?
5.831.5  Quare alii, sinito, visant; tu visere parce,
5.831.6   Si miseret, si quid commodus esse cupis.


17873. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.840.1  Jam sexagenum Varro qui venit ad annum,
5.840.2   Progressusque ultra est, se negat esse senem.
5.840.3  Et merito; nam quae loquitur, quae scribit ineptus
5.840.4   Omnia quinquennem vix deceant puerum. 841. [835.] Quare Aristogenes velit,


17874. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.840.1  Jam sexagenum Varro qui venit ad annum,
5.840.2   Progressusque ultra est, se negat esse senem.
5.840.3  Et merito; nam quae loquitur, quae scribit ineptus
5.840.4   Omnia quinquennem vix deceant puerum. 841. [835.] Quare Aristogenes velit, ut Gellia sibi


17875. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[836.] In molestum rerum suarum narratorem. Krša
5.842.1  Cinna ubinam fueris, quicum sis quidve locutus,
5.842.2   Quae tibi amicitiae, quaeve inimicitiae,
5.842.3  Quid speres, metuas, doleas, laetere, secundis
5.842.4   Quid tibi et adversis quid tibi contigerit,
5.842.5  Narras, obtundisque


17876. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.843.1  Despuis, irrides, damnas mendacia vatum,
5.843.2   Mentiri quod tu nil potis es, Licini,
5.843.3  Illa nec in Pindo tibi somnia fingere, fingit
5.843.4   Quae nemo pingui frigidus ingenio.
5.843.5  Hoc dolet, hinc vatum sordent mendacia; veri
5.843.6   Hinc ortum est istud triste patrocinium.


17877. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

omni arreptum detinet illecebra.
5.857.5  Ferrem, aliquem dignum pretio si deligat et qui
5.857.6   Praestet laude aliqua corporis, aut animi.
5.857.7  Irascor, foedum ac fatuum quae deligit, in quo
5.857.8   Nil praeter cassum nomen amat proceris;
5.857.9  Irascor, cupioque, habeat sibi semper amantes,
5.857.10   Quos nihil esse queat dicere ni


17878. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dixi quod "Juga Telegoni",
5.866.3  Dicturus Tibur, "Catilli moenia" dixi;
5.866.4   Obscurum at pueri, turba pusilla, negant,
5.866.5  Atque docent, Flacci recitato carmine, quae sint
5.866.6   Moenia Catilli, quae juga Telegoni. 867. [861.] De Mancia foris ebrio, domi sobrio.


17879. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tibur, "Catilli moenia" dixi;
5.866.4   Obscurum at pueri, turba pusilla, negant,
5.866.5  Atque docent, Flacci recitato carmine, quae sint
5.866.6   Moenia Catilli, quae juga Telegoni. 867. [861.] De Mancia foris ebrio, domi sobrio. Krša


17880. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

argumentum. Krša
5.872.1  Ingenio praestat cum primis, non caret arte,
5.872.2   Non oleo parcit Postumus atque operae.
5.872.3  Ergo quae scribit, sperat pulchra omnia: sed, ni
5.872.4   Omnia me fallunt, fallitur egregie;
5.872.5  Nam plena ingenii, plena artis, plena laboris,
5.872.6   Atque sale atque omni


17881. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.873.6   Esse nec a tristi jam procul exitio.
5.873.7  Haec sentis? Necdum sentis, non caetera rerum,
5.873.8   Sed te mutatum te esse gravi a senio?
5.873.9  Nec tam, quae ploras, collapsa et perdita, quam te
5.873.10   Jam ruere enervi et corpore et ingenio. 874. [868.] (pon. inter


17882. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.876.1  Pyrrha Lyco est uni pulcherrima. Caetera pulchram
5.876.2   Turba negat. Lycus an lumina solus habet?
5.876.3  Luminibus caret an solus, nec vera, sed ipse,
5.876.4   Quae sibi mente solet fingere, falsa videt? 877. [871.] De Varrone et ejus carminibus. Krša


17883. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scribet, Postume, credo, elegos. 878. [872.] In Galliam. Krša
5.878.1  Quae libertatem nulli non, Gallia, spondes,
5.878.2   Nil praestas cuiquam ni grave servitium.
5.878.3  Quin tua, quae ostentas aliis, tibi dona reservas,
5.878.4   Stultitiae


17884. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Galliam. Krša
5.878.1  Quae libertatem nulli non, Gallia, spondes,
5.878.2   Nil praestas cuiquam ni grave servitium.
5.878.3  Quin tua, quae ostentas aliis, tibi dona reservas,
5.878.4   Stultitiae exemplum sola futura tuae?
5.878.5  Haec Romae insonuit Capitoli e vertice, late
5.878.6   Haec vox in terris omnibus


17885. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.883.1  Aspicias Rullum, magnum quiddam esse putaris,
5.883.2   Audieris fantem, noveris esse nihil;
5.883.3  Quod si forte legas etiam quae scribit ineptus,
5.883.4   Dices quiddam ipso deterius nihilo. 884. [878.] In Sabidium. Krša


17886. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

889. [883.] In Curtillum. Krša
5.889.1  Curtillus scit pauca, loqui vult plurima; eo fit,
5.889.2   Quae decies dixit, dicat ut undecimo. 890. [884.] Se Auli de suis carminibus judicium aspernari. Krša


17887. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.890.1  Carmina saepe soles mea spernere; saepius, Aule,
5.890.2   At soleo ipse tuum spernere judicium,
5.890.3  Atque probare magis quae-scripsi-cumque, probari
5.890.4   Quum video illorum non potuisse tibi. 891. [885.] (pon. inter ludicra) De Aulo


17888. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur mi durus opem nullam, Serrane, tulisti
5.892.2   Oblitus dulcis nomen amicitiae,
5.892.3  Illaque tot misero quondam promissa, protervi
5.892.4   Per mare Carpathium quae tulerunt Zephyri?
5.892.5  Dicebas toties, memini, praesto esse futurum,
5.892.6   Quandocumque tua mi foret usus ope.
5.892.7  Usus erat, nec mi praesto, Serrane, fuisti,


17889. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

limo de meliore, nepos. 896. [890.] In malum poetam. Krša [  12]
5.896.1  Quae primum in buccam veniunt, canis, Attale, raptim,
5.896.2  Inde tumes, vates mirus et esse putas.
5.896.3  Falleris: id nomen potis est vix ille mereri,
5.896.4   Acri qui


17890. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et ingenue, fuco procul ablegato,
5.898.6   Dicam quid pecces, quam male displiceas.
5.898.7  Quid? Vultum vertis, palles, torvumque tueris?
5.898.8   Parce irae: taceo, promere quae volui.
5.898.9  De te quod dici non vis tibi, dicere in omni
5.898.10   Unus multorum pergam equidem populo. 899.


17891. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

900. [894.] In ingratum. Krša
5.900.1  Quid mea me benefacta juvant? Quid plurima, Thyrsi,
5.900.2   Quae tibi nequidquam dona tuli atque fero?
5.900.3  Irritus in ventos sudor fugit atque labores
5.900.4   Aura meos nubes spargit in aerias:
5.900.5  Non secus ac sterili, mandat qui


17892. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dum properas salsus, lepidusque videri,
5.901.8   Insulsus nosci, Postume, et illepidus.
5.901.9  Crede mihi, sapit haec nimium tibi. Quaere puellam,
5.901.10   Stultitiae tibi sit quae magis apta tuae. 902. [896.] In hominem nequam, eundemque bonum poetam. Krša


17893. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

904. [898.] In senem libidinosum. Krša
5.904.1  Nec juvenem posset quae ferre obscaena loquentem
5.904.2   Lesbia, te ne ferat turpia verba loqui?
5.904.3  Rugosa et facie, tam cano et vertice foedum
5.904.4   Delicias cuiquam dicere, vel


17894. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Dic; facili mutus, quod juvet, aure bibam.
5.908.3  Ista piget toties audire ac discere, multam
5.908.4   Pastus ubi expleris largiter ingluviem.
5.908.5  Parce, oro; fuit esca tuo quae grata palato,
5.908.6   Auri eadem toties ne sit amara meae. 909. [903.] Qua re Varro in orandis causis minime


17895. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.919.1  Nil dicit contra quam sentit Lesbia, sentit
5.919.2   Sed falsum indomitis icta cupidinibus.
5.919.3  Nil unquam simulat, sed quae sibi fingit amorem
5.919.4   Ob nimium, tantum non bene dissimulat.
5.919.5  Cujus ab ingenuo formae est correpta lepore,
5.919.6   Huic prorsum quidvis credit inesse boni;


17896. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cessat,
5.926.6   Plaudere, pol, nugis, stultitiaeque merae. 927. [921.] Quantumvis pulcra, contemni Romae rerum omnia quae non miserit Gallia aut Anglia. Krša
5.927.1  Hoc natum ad Tiberim est, contemnitur. At nihil unquam
5.927.2   Pulchrius huc misit Sequana, vel


17897. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

me docet ipsa,
5.930.8   Te tibi cuncta, aliis prorsus habere nihil. 931. [925.] In Balbinum spurcidicum.
5.931.1  Quam colimus, quae digna coli, Balbine, puella est,
5.931.2   Dedecoras dictis cur male spurcidicis?
5.931.3  Cur toties monitus pergis tamen usque protervus
5.931.4   Obscoeno risum quaerere


17898. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.931.3  Cur toties monitus pergis tamen usque protervus
5.931.4   Obscoeno risum quaerere velle joco?
5.931.5  Nec dubitas castos intra jactare penates
5.931.6   Turpia quae foedo in fornice verba sonant?
5.931.7  Scilicet expectas, justo ut flammata furore
5.931.8   Illa sua jubeat te procul ire domo?
5.931.9  Crede mihi, faciet; tibi non pacata


17899. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

933. [927.] In Quintum libidinem suam minime celantem
5.933.1  Quod te, Quinte, urit vesanum foeda libido
5.933.2   Naturae id possim fors tribuisse tuae;
5.933.3  Sed quod non celas, quae te urat foeda libido,
5.933.4   Haud possum vitio non tribuisse tuo. 934. [928.] In Galliae regicidium.
5.934.1  Impia mactato


17900. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.944.1  Annosus teneras sectaris, Cinna, puellas;
5.944.2   Quaeris nimirum queis male displiceas.
5.944.3  Quaeris quas inter sedens risusque jocusque,
5.944.4   Quaeris quae faciant te sibi ludibrium.
5.944.5  Hoc juvat! Hac mercede placet pulchrosque tueri
5.944.6   Vultus et fatuas dicere delicias!


17901. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicier incipiat? 948. [942.] (pon. inter moralia) Krša Odit tam molles, quam duros magistros viae, quae ducit ad coelum. Ad morum magistros. Ne quid nimis. Krša
5.948.1  Arcta via est, coeli superas quae ducit ad arces,


17902. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Odit tam molles, quam duros magistros viae, quae ducit ad coelum. Ad morum magistros. Ne quid nimis. Krša
5.948.1  Arcta via est, coeli superas quae ducit ad arces,
5.948.2  Arctam, nolo, arctes tu magis atque magis,
5.948.3  Usque adeo angustus fiet nam denique Callis,
5.948.4   Ut jam nemo illo, Quinte, meare queat.


17903. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.948.6   In vita quidquam non placet immodicum. 949. [943.] [  Mor. 234] In Varronem, bona fortunae summa bona esse praedicantem.
5.949.1  Quae tu summa vocas, Varro, bona, nec bona dico,
5.949.2   Sed leve fortunae ludibrium instabilis.
5.949.3  Nil census et opes, nil tecta ingentia miror,
5.949.4   Quaero aliquid,


17904. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

semper
5.950.6   Virtutis, virtus quam fuat ipsa minor. 951. [945.] Ad Gelliam, non esse Accam, qualem illa putet.
5.951.1  Fabula, quae toties totam fuit Acca per urbem,
5.951.2   Judice te, nullum, Gellia, crimen habet.
5.951.3  Ipsa nihil peccat, peccat lasciva juventus,
5.951.4   Illam quae sequitur, nec


17905. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.951.1  Fabula, quae toties totam fuit Acca per urbem,
5.951.2   Judice te, nullum, Gellia, crimen habet.
5.951.3  Ipsa nihil peccat, peccat lasciva juventus,
5.951.4   Illam quae sequitur, nec sinit esse probam.
5.951.5  Crede mihi, solas sequitur lasciva juventus,
5.951.6   Posse sua tandem quas putat arte capi:
5.951.7  Quasvis posse capi nec sperat,


17906. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.952.3  Adde: "nihil nimium", quod ni potes addere, quem tu
5.952.4   Dicis magnificum, dico ego monstrificum. 953. [947.] De Tulla, quae, pulso conjuge, peregre iverat.
5.953.1  Tulla jugum fregit, depulso et conjuge, solam
5.953.2   Se tulit externos libera per populos:
5.953.3  Pulchra genas, nullas mulier non culta per


17907. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.954.4   Et quidquid pulchris dicitur et lepidis,
5.954.5  Horum nil dici tibi tu, scribive putato,
5.954.6   Cui nihil est pulchri, cui nihil est lepidi:
5.954.7  Omnes quae potis es conspecta extinguere flammas:
5.954.8   Indis quae miram pectoribus glaciem;
5.954.9  Nulla foret cui non similis nunc si, hercule! Phaedra,
5.954.10   Nemo virum


17908. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nil dici tibi tu, scribive putato,
5.954.6   Cui nihil est pulchri, cui nihil est lepidi:
5.954.7  Omnes quae potis es conspecta extinguere flammas:
5.954.8   Indis quae miram pectoribus glaciem;
5.954.9  Nulla foret cui non similis nunc si, hercule! Phaedra,
5.954.10   Nemo virum similis non foret Hippolyto.


17909. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

956. [950.] In ineptos recentioris moris laudatores.
5.956.1  Pellit odor nares, aurem sonus. Ut sonus aurem
5.956.2   Aptus, cur nares non juvet aptus odor?
5.956.3  Quae ratio est, bene quidquid olet, ceu triste venenum,
5.956.4   Vitae ceu pertem tabificam fugere?
5.956.5  Nulla quidem ratio est: naturam invertimus ipsam
5.956.6   Sed laevi,


17910. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.959.2   Illa hostis vulgi, Maxime, stat ratio.
5.959.3  Hoc dolet, hoc foedum est, mutatis partibus, in te
5.959.4   Facta comes vulgi stat simul et ratio,
5.959.5  Quae tibi vesanos contundet saeve furores,
5.959.6   Quae subdet magnum turpiter exiguis. 960. [954.] Olim sapiens, modo, Cinname, ineptis.


17911. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.959.3  Hoc dolet, hoc foedum est, mutatis partibus, in te
5.959.4   Facta comes vulgi stat simul et ratio,
5.959.5  Quae tibi vesanos contundet saeve furores,
5.959.6   Quae subdet magnum turpiter exiguis. 960. [954.] Olim sapiens, modo, Cinname, ineptis.
5.960.1  Nempe levem dicis me, Cinname, quod tibi amicus


17912. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.961.1  Quinte, ais, in laeto nil non frigere theatro.
5.961.2   Credo equidem; frigent omnia, Quinte, seni.
5.961.3  Nec vitium est rerum, sed mentis, languida quae jam
5.961.4   Incassum blandis pellitur illecebris.
5.961.5  Sic mutam chordis citharam si forte remissis
5.961.6   Pulset, quantavis nil agat arte manus.


17913. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tamen et vere dici reor, Eucrite, amantum
5.965.4   Scis etenim, quam sit futile judicium.
5.965.5  Scis aliis, nescis uni tibi: cuncta, putato
5.965.6   Sed, tu aliis quae scis, haec tibi scire alios. 966. [960.] (pon. inter moralia) Krša "Nil nisi vulgus erit, qui vulgi


17914. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

968. [962.] Aliud.
5.968.1  Congressu in primo nullum non Quintus amice
5.968.2   Excipit atque sibi carum ait eximie.
5.968.3  Quid tum? Quae totam se primo effudit in ortu,
5.968.4   Confestim languens marcet amicitia. 969. [963.] In Varum multiloquum.
5.969.1  Ut


17915. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.971.1   aetas, nec didicit plura, puto, ast alia. 972. [966.] Ad Tullam cum divite quodam amicitiam exercentem.
5.972.1  Ductandam diti quae te das pauper amico,
5.972.2   Tulla, reor, sancti foedera conjugii,
5.972.3  Ingenuum et servas constanti mente pudorem,
5.972.4   Sed famam certe negligis ipsa tuam.


17916. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

etenim pauper, quam dives ductat amicus,
5.972.6   Haud credi, vulgo judice, casta solet. 973. [967.] In idem argumentum.
5.973.1  Quae famam haud curat mulier, vel fervet amore,
5.973.2   Vel foeda in praeceps fertur avaritia.
5.973.3  Quam Varus ductat, quo vult, dic, pulchra Lycori,
5.973.4   Utram ob rem


17917. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.974.1  Quod semel abruptum furiis agitatus iniquis
5.974.2   Liquisti fugiens, Postume, conjugium,
5.974.3  Rursus adis. Cessit saevus furor et tibi nupta,
5.974.4   Quae male displicuit, rursus, ut ante, placet.
5.974.5  Heu miseram! Rursus quae flebit nempe relicta,
5.974.6   Ibit et in patriam spreta puella domum.
5.974.7  Non es, qui possis


17918. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Liquisti fugiens, Postume, conjugium,
5.974.3  Rursus adis. Cessit saevus furor et tibi nupta,
5.974.4   Quae male displicuit, rursus, ut ante, placet.
5.974.5  Heu miseram! Rursus quae flebit nempe relicta,
5.974.6   Ibit et in patriam spreta puella domum.
5.974.7  Non es, qui possis longo illam tempore ferre,
5.974.8   Ipsum qui nec te, Postume, ferre


17919. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

longo illam tempore ferre,
5.974.8   Ipsum qui nec te, Postume, ferre potes. 975. [969.] In Quintum hominem maledicum.
5.975.1  Dic quae vis, modo vera tamen. Ne dicere veri
5.975.2   Quidquam in me possis, Quinte, cavere licet.
5.975.3  Ne, tibi quae fingis, dicas, ne somnia narres,
5.975.4   Quidquid agam,


17920. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

975. [969.] In Quintum hominem maledicum.
5.975.1  Dic quae vis, modo vera tamen. Ne dicere veri
5.975.2   Quidquam in me possis, Quinte, cavere licet.
5.975.3  Ne, tibi quae fingis, dicas, ne somnia narres,
5.975.4   Quidquid agam, misero non licet effugere.
5.975.5  Hoc tamen est unum, quod laetor, somnia narras
5.975.6   Dum tua, dum fingis quae


17921. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi quae fingis, dicas, ne somnia narres,
5.975.4   Quidquid agam, misero non licet effugere.
5.975.5  Hoc tamen est unum, quod laetor, somnia narras
5.975.6   Dum tua, dum fingis quae tibi collibuit;
5.975.7  Si quid peccaro, narranti jam tibi tandem,
5.975.8   Vera licet narres, non erit ulla fides.


17922. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.986.1  Uxorem immodica serva ne, Postume, cura,
5.986.2   Iratam perdat ne tua cura tibi.
5.986.3  Crede, virum fallet, praecludi sentiat omnem
5.986.4   Quae sibi, qua possit fallere vafra, viam. 987. [981.] In idem argumentum.
5.987.1  Uxorem immodicus ne serva, ne mala fiat


17923. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sibi, qua possit fallere vafra, viam. 987. [981.] In idem argumentum.
5.987.1  Uxorem immodicus ne serva, ne mala fiat
5.987.2   Quae bona; ne fiat, quae mala, deterior.
5.987.3  Laesa dolet; laudique putat, sese usque tuentem
5.987.4   Centum oculis Argum fallere si qua potest.


17924. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fallere vafra, viam. 987. [981.] In idem argumentum.
5.987.1  Uxorem immodicus ne serva, ne mala fiat
5.987.2   Quae bona; ne fiat, quae mala, deterior.
5.987.3  Laesa dolet; laudique putat, sese usque tuentem
5.987.4   Centum oculis Argum fallere si qua potest.


17925. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi, hoc solum superest; contemne quod usquam
5.991.4   Est remedi atque omnes pelle procul medicos.
5.991.5  Vis nulla est morbi, medicis tot, totque medelis,
5.991.6   Quae neglecta homini plus nocuisse queat. 992. [986.] In idem argumentum.
5.992.1  Ignotus medicis novi me, Pontice; saepe
5.992.2  


17926. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Molesto
5.996.2   Si quando assedi, mi quoque lingua perit. 997. [991.] In Ponticum immani corde cognatos suos spernentem.
5.997.1  Quae te istaec vecors duxit sapientia, fratres
5.997.2   Et docet immani spernere corde tuos?
5.997.3  Nempe Deo ut totum se det, quicumque propinquos
5.997.4   Deserit, admiror,


17927. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1001 [995.] In ingratum.
5.1001.1  Quod mihi pro meritis nil reddis, Quinte, molestum est,
5.1001.2   Sed mage quod nec scis, quae bene promerui.
5.1001.3  Ingrato fecisse piget, quae plurima feci,
5.1001.4   Non homini, ast orbo sensibus, heu, lapidi.


17928. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1001 [995.] In ingratum.
5.1001.1  Quod mihi pro meritis nil reddis, Quinte, molestum est,
5.1001.2   Sed mage quod nec scis, quae bene promerui.
5.1001.3  Ingrato fecisse piget, quae plurima feci,
5.1001.4   Non homini, ast orbo sensibus, heu, lapidi. 1002. [996.] In quemdam Romam spernentem.


17929. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1002.1  Lustratam spernis Romam. Nil miror, at opto,
5.1002.2   Dii tibi judicium, Dii tibi dent oculos. 1003. [997.] In Phyllidem, quae nil prior eloquitur et omnia respondet.
5.1003.1  Nil prior eloqueris, respondes omnia, Phylli.
5.1003.2   Nil opus est aliud. Phylli, tacere jubes.


17930. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1004.1  Virne genas minio pingis, fucatus et ore
5.1004.2   Purpureo in sacris cerneris, Aule, choris?
5.1004.3  Nec te rideri sentis? Nec multa, popellus,
5.1004.4   Audis, quae denso murmure dicta jacit?
5.1004.5  Crede, oculos nimium laedis, mentesque tuentum,
5.1004.6   Crede, levis merito diceris et fatuus.
5.1004.7  Crede, nigra inficias tibi si


17931. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Non raris animi dotibus eximiam
5.1009.3  Turba frequens comitum te stipat, Gellia, servit
5.1009.4   Nec tamen illa tibi, sed magis ipsa sibi.
5.1009.5  Deme, abs te sperant quae commoda quisque, relictae,
5.1009.6   Mirabor, de tot si comes unus erit. 1010. [1004.] In Galliam.
5.1010.1  Gallia, dic, quae


17932. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae commoda quisque, relictae,
5.1009.6   Mirabor, de tot si comes unus erit. 1010. [1004.] In Galliam.
5.1010.1  Gallia, dic, quae mens tam coeca ac devia pessum
5.1010.2   Dat miseram, omni omnem perdit et exitio?
5.1010.3  Templa jacent, versae leges, moresque soluti,
5.1010.4   Libertas nomen, res grave


17933. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vulnere vulnus amas. 1011. [1005.] Aliud.
5.1011.1  Gallia, quis miseram nunc te regit? Effera turba,
5.1011.2   Ipsa suo arcessit quae capiti exitium,
5.1011.3  Quae furiis incensa ruit, seque ipsa barathrum
5.1011.4   Demens atque ignes injicit in medios,
5.1011.5  Caedibus et caedes addit, gaudetque


17934. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1011. [1005.] Aliud.
5.1011.1  Gallia, quis miseram nunc te regit? Effera turba,
5.1011.2   Ipsa suo arcessit quae capiti exitium,
5.1011.3  Quae furiis incensa ruit, seque ipsa barathrum
5.1011.4   Demens atque ignes injicit in medios,
5.1011.5  Caedibus et caedes addit, gaudetque cruento,
5.1011.6   Versa omni foede


17935. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

officium, nec vitae munia obire
5.1014.6   Sueta potes, demens et sine more furis.
5.1014.7  Crede mihi, tanti non ulla est foemina, sanae
5.1014.8   Jactura mentis quae bene possit emi. 1015. [1009.] In Lucillam se monstruose exornantem.
5.1015.1  Sic te more novo exornas, Lucilla, placebas


17936. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

possit emi. 1015. [1009.] In Lucillam se monstruose exornantem.
5.1015.1  Sic te more novo exornas, Lucilla, placebas
5.1015.2   Quae prius, ut nulli jam placeas hominum.
5.1015.3  Ante Venus visa es, nunc torva videre Megaera,
5.1015.4   Cui caput est densis anguibus implicitum.
5.1015.5  Structa ingens


17937. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Parvaque res urbem nulla juvat dominam:
5.1026.3  Quare dum plausum rebus tibi, Cinna, pusillis
5.1026.4   Quaeris, pro plausu sibila multa feres;
5.1026.5  Sibila, mutari nullo quae non velit auro
5.1026.6   Quidquam Romani quisquis habet decoris,
5.1026.7  Nec veterum tantum seriem percenset avorum,
5.1026.8   Sed veteres animo reddere curat avos.


17938. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1031.1  Quo cultu, quo vult comptu fert Gellia se se,
5.1031.2   Quaeque domi, plateis haec facit in mediis.
5.1031.3  Ergo audit simplex: malim dixisse superbam,
5.1031.4   Quae se urbis civem non putet, at dominam. 1032. [1026.] In idem argumentum.
5.1032.1  It quo vult medias incompta illota per urbes,


17939. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1034.2   Nec potis est Phyllis, nectit et usque tamen. 1035. [1029.] "Non dicam ingenue quod tibi displiceat".
5.1035.1  Dic, ais, ingenue quae pecco: dicere possum,
5.1035.2   Quando, Cinna, rogas, id tibi ego ingenue.
5.1035.3  Sed ferus atque irae impatiens et laudis amator
5.1035.4   Tu me audire, scio, non potes


17940. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Jam rudis ac saevus videor tibi; laedere amicum
5.1036.6   Jam credor dicto non satis ingenuo.
5.1036.7  Ingenue quid si promam sensa intima? Rerum
5.1036.8   Quid si, quae peccas, plurima protulero? 1037. [1031.] In Gelliam fatuam et loquacem.
5.1037.1  Obriguit cervix: mallem tibi lingua rigeret,


17941. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1058.1  Fronte, oculis, vultu, Leonilla, fateris amorem;
5.1058.2   Et tua, "Amas", tibi quod dicimus, ira furit?
5.1058.3  Vis alios, urat quae te mala flamma, tacere?
5.1058.4   Si potis es, moneo, tu prior ipsa tace. 1059. [1053.] In Ponticum in vitae ratione omnibus aliis dissimilem.


17942. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cassaque papyro,
5.1064.8   Hinc speras aliquam si tibi gloriolam! 1065. [1059.] In navem aeriam.
5.1065.1  Dii bene quod, ponti quae tranant caerula, puppes
5.1065.2   Non nisi vesanus ducit in alta labor.
5.1065.3  Ni foret id, miseram quae nunc male terret, in ipsum
5.1065.4   Ausoniae pestis glisceret acta


17943. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1065. [1059.] In navem aeriam.
5.1065.1  Dii bene quod, ponti quae tranant caerula, puppes
5.1065.2   Non nisi vesanus ducit in alta labor.
5.1065.3  Ni foret id, miseram quae nunc male terret, in ipsum
5.1065.4   Ausoniae pestis glisceret acta sinum.
5.1065.5  Quam nunc vix sistit, possit quae sistere cura,
5.1065.6   Aera si ansu praepete


17944. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vesanus ducit in alta labor.
5.1065.3  Ni foret id, miseram quae nunc male terret, in ipsum
5.1065.4   Ausoniae pestis glisceret acta sinum.
5.1065.5  Quam nunc vix sistit, possit quae sistere cura,
5.1065.6   Aera si ansu praepete transiliat? 1066. [1060.] Fabiano, longo tempore frustra culto, valedicit.


17945. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1073.4   Jacturam nullis, Ornite, divitiis. 1074. [1068.] (pon. inter varia) Krša Ad Gelliam, quae primum viso Lyco, dixit "Mi Lyce". De Gellia Lycum salutante. Krša
5.1074.1  "Mi Lyce", ait primum mi viso Gellia. Miror


17946. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Est certe in numero, numerus modo, nomen inane,
5.1078.4   Forma levis, volitans et sine re species,
5.1078.5  Tam verus vates, quam, pingui corpore dempto,
5.1078.6   Quae cassa est, veram dicimus esse nucem. 1079. [1073.] In Levinum, arte carentem et artificum historiam narrantem.
5.1079.1  Artificum, Levine, tenes et nomina et


17947. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1079.6   Et lacer et longa perditus ipse fame. 1080. [1074.] In quemdam, de eximiis Theonis scriptis insulse judicantem.
5.1080.1  Eximii, quae tu dixisti insulsa, Theonis
5.1080.2   Scripta lego atque mihi mirifice sapiunt.
5.1080.3  Et mire insulso te te reor esse palato,
5.1080.4   Cui sale tam multo sparsa nihil


17948. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1080.5  Mi risum haec moveant: risu tibi scurra, popellum
5.1080.6   Qui tenet in triviis, ilia concutiat. 1081. [1075.] In quamdam, quae publico theatro cantavit. In quamdam, quae publico in theatro cantaverat. Krša
5.1081.1  Istam laudato, quantum vis, Cinna, theatro


17949. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1080.6   Qui tenet in triviis, ilia concutiat. 1081. [1075.] In quamdam, quae publico theatro cantavit. In quamdam, quae publico in theatro cantaverat. Krša
5.1081.1  Istam laudato, quantum vis, Cinna, theatro
5.1081.2   Quae quondam vocem vendidit in medio.


17950. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In quamdam, quae publico in theatro cantaverat. Krša
5.1081.1  Istam laudato, quantum vis, Cinna, theatro
5.1081.2   Quae quondam vocem vendidit in medio.
5.1081.3  Simplex, salsa, proba est, quantum vis, Cinna; theatro
5.1081.4   Sed vocem quondam vendidit in medio.


17951. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ridentem phrasim Latinam, tamquam non perfecte Latinam.
5.1084.1  "Gliscere" quod "plausus" dixi, ridere, Philippe,
5.1084.2   Incipis: O, risu digna, Philippe, tuo!
5.1084.3  Pol si ridebis, quae nescis omnia, nusquam
5.1084.4   Non risus fatuo gliscet in ore tibi. Pacuv. apud Nonium "Horrescit et gliscit gaudium". Virgil. Lib... "Gliscit violentia Turno". Tacitus passim: Gliscit certamen,


17952. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quidquam
5.1085.4   Nancisci, dignum quod rear invidia. 1086. [1080.] In Aulum dicentem, poetam scribere "communia".
5.1086.1  Quae scribo dicis communia; forsitan et sunt;
5.1086.2   Communis, credo, quod mihi sensus inest.
5.1086.3  Tu, quem communi sensu ajunt, Aule, carere,
5.1086.4   Scribe; id erit,


17953. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1087.2   Digna tua est dici verius Andromache.
5.1087.3  Illa nil fieri possit pugnacius, illa
5.1087.4   Assidue tecum praelia saeva gerit.
5.1087.5  Quae tu cumque probas, cuncta improbat: ipse videri
5.1087.6   Si tibi quid verum dixeris, illa negat.
5.1087.7  Nec cessat clamor, convicia, rixa, querelae,
5.1087.8   Dum trahat


17954. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1093.3  Expertus discet, quam sit contemnere pronum
5.1093.4   Quidvis, quidquam apte at scribere, difficile,
5.1093.5  Et collata suis censebit pulchra, videntur
5.1093.6   Quae fatuo pulchri prorsus habere nihil. 1094. [1088.] In Ponticum, magnum, sed non amabile carmen facientem.
5.1094.1  Nempe facis magnum, sed non et amabile carmen,


17955. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scribis.
5.1095.2   Nempe alio perdis tempora, Cinna, modo. 1096. [1090.] In Quintum, vera omnia scribere dicentem.
5.1096.1  Quae scribit, Quintus dicit, vera omnia; verum
5.1096.2   Nec metuit, falsi ne simulet species.
5.1096.3  Ignosco juveni. Quae nunc scit, pleraque, spero,
5.1096.4   Maturo tandem


17956. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1090.] In Quintum, vera omnia scribere dicentem.
5.1096.1  Quae scribit, Quintus dicit, vera omnia; verum
5.1096.2   Nec metuit, falsi ne simulet species.
5.1096.3  Ignosco juveni. Quae nunc scit, pleraque, spero,
5.1096.4   Maturo tandem nesciet ingenio. 1097. [1091.] In carmina fugientem.
5.1097.1  Carminibus


17957. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tu tanto nempe supercilio?
5.1106.3  Illi quod placuit, pravum tu dicere quidquam,
5.1106.4   Carpere tu quidquam, quod probat ille, potes?
5.1106.5  Nec metuis, male caute, virum quae suspicit, omni
5.1106.6   Magnus ne fias risus in Ausonia? 1107. [1101.] "Ipsum pone opus in trutina".
5.1107.1  Nec cito, nec


17958. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

omni
5.1106.6   Magnus ne fias risus in Ausonia? 1107. [1101.] "Ipsum pone opus in trutina".
5.1107.1  Nec cito, nec lente, quae scribo, scripta putato.
5.1107.2   Id nihil est. Ipsum pone opus in trutina.
5.1107.3  Hoc, si pondus habet, vel tu me dicito lentum,
5.1107.4   Vel celerem, pretii defluet inde


17959. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1110. [1104.] [  Var. 159] Quid pulchrum? (ponendum inter varia) Radelja
5.1110.1  Quae sint pulchra, rogas? Quae, quamquam, Tulle, videnti,
5.1110.2   Cur placeant, nequeas dicere, visa placent. 1111. [1105.] In Gallos. Ad Glyconem narrantem,


17960. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1110. [1104.] [  Var. 159] Quid pulchrum? (ponendum inter varia) Radelja
5.1110.1  Quae sint pulchra, rogas? Quae, quamquam, Tulle, videnti,
5.1110.2   Cur placeant, nequeas dicere, visa placent. 1111. [1105.] In Gallos. Ad Glyconem narrantem, Gallis non placuisse


17961. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quamquam, Tulle, videnti,
5.1110.2   Cur placeant, nequeas dicere, visa placent. 1111. [1105.] In Gallos. Ad Glyconem narrantem, Gallis non placuisse carmina, quae Grajis placuerent.
5.1111.1  Quae Grajis placuere, Glycon, insulsa putari
5.1111.2   Gallorum narras carmina per populos.
5.1111.3  Id fateor; remque hanc, si desint omnia, ob


17962. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur placeant, nequeas dicere, visa placent. 1111. [1105.] In Gallos. Ad Glyconem narrantem, Gallis non placuisse carmina, quae Grajis placuerent.
5.1111.1  Quae Grajis placuere, Glycon, insulsa putari
5.1111.2   Gallorum narras carmina per populos.
5.1111.3  Id fateor; remque hanc, si desint omnia, ob unam
5.1111.4   Gallorum insulsos


17963. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Verborum et vanam spernere luxuriem,
5.1115.5  Quem, mage quo passim succendere cuncta putas tu,
5.1115.6   Hoc mage consuevi dicere frigudulum,
5.1115.7  Et pictae similem flammae, quae gliscere visa
5.1115.8   Nec quemquam incendit, nec calet ipsa tamen.
5.1115.9  Talis Petrarcham spernas? Cui dulce canenti
5.1115.10   Assurgunt Pindi e vertice


17964. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

malus es vates. Qui norim id, Cinname, quaeris?
5.1125.2   Hoc uno: versus despuis usque bonos.
5.1125.3  Scire piget, quidnam scribas. Quod scribis, opinor,
5.1125.4   Est his, quae toties despuis, absimile. 1126. [1120.] In malum poetam.
5.1126.1  Tu tua contemni miraris carmina; contra
5.1126.2   Id te


17965. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1128. [1122.] In Postumum, qui indoctus doctum carpit.
5.1128.1  Qui discum nunquam vidisti, Postume, disco
5.1128.2   Ludentem, dicis, quae deceat facies,
5.1128.3  Artificem et Grajum culpas, quod scilicet illum
5.1128.4   Sic sculpsit, facies non satis ut deceat.
5.1128.5  Nec sentis, doctum indoctus quod carpere


17966. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1136.1  Dicis ob invidiam sperni tua carmina Romae;
5.1136.2   Ignoro idne malam fiat ob invidiam.
5.1136.3  Hoc unum didici pol te ipso teste, placere,
5.1136.4   Quae scribis, Romae carmina, Quinte, parum. 1137. [1131.] In poetas verborum tumidos et cassos rerum.
5.1137.1  Vos pulsate auras et nubila vana poetae,


17967. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

volantes,
5.1137.8   Quoque ferant nisus Icarii video. 1138. [1132.] Stultorum satis esse.
5.1138.1  Parce istis, demunt communem quae tibi sensum,
5.1138.2   Parce istis, moneo, Cinname, literulis;
5.1138.3  Istaec vel tibi habe mysteria, provenit unde
5.1138.4   Falsi perpetuis auctibus ampla seges.


17968. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1145. [1139.] In Varronem Varronem] corr. ex Varrum , sua carmina spernentem.
5.1145.1  Si mala sunt, scribo indoctus quae carmina, sperni
5.1145.2   Illa tibi, Varro, digna ego confiteor,
5.1145.3  Aut aliis potius (nam tu qui spernere possis
5.1145.4   Jure mala, haud possis vel mala qui


17969. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1148. [1142.] In idem argumentum.
5.1148.1  Foemineas petis usque manus; tua membra juventa
5.1148.2   Si fervent, foedum, Quinte, facis facinus.
5.1148.3  Sin frigent senio, quae tam vesana puella est,
5.1148.4   Se tangi ut dextra jam moriente ferat? 1149. [1143.] "Tangere enim ac tangi gaudet vitiosa libido".


17970. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

unde
5.1151.8   Major ego incipiam scilicet esse minor? 1152. [1146.] [  779] In Postumum datam fidem non tenentem.
5.1152.1  Quae dixi cuicumque semel, stant firma, labascit
5.1152.2   Nec mihi coeptum unquam, Postume, consilium.
5.1152.3  Te quoque firmum animi constanti mente putabam
5.1152.4  


17971. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1161. [1155.] In praeceptorem potius ineptum. In praeceptorem potius ineptum
5.1161.1  Forsan vera doces, possim quae audita probare,
5.1161.2   Ni non vera modo, ast certa etiam, Aule, voces.
5.1161.3  Plurima communi sensu contraria saepe
5.1161.4   Certa fuisse uni nam tibi commemini.


17972. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In nil scribentem et suo judicio se omnibus scriptoribus praeferentem.
5.1162.1  Cunctis judicio tu praefers, Cinna, tuo te;
5.1162.2   Nec miror, qui nil scribere, Cinna soles,
5.1162.3  Quae scripsere alii sed tantum spernere, multo
5.1162.4   Et risu et sannis omnibus excipere,
5.1162.5  Scribe aliquid: disces, pronum ridere, sed hercle
5.1162.6   Nil risu dignum


17973. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1167. [1161.] "Quod mihi non tribuo, tribuam tibi?"
5.1167.1  Scripti ubi quid, sperno, abjectum; nec reddere suevi
5.1167.2   Incudi quod non est bene compositum.
5.1167.3  Tu quae scripsisti, vis lecta ut saepe refingam,
5.1167.4   Elimem exactos lentus et ad numeros.
5.1167.5  Quod mihi non tribuo, tribuam tibi? Non satis est, si,
5.1167.6   Quo mea


17974. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1174.2   Quod primum sonitu prodiit horribili,
5.1174.3  Fugi equidem diro perculsus corda pavore
5.1174.4   Discissis metuens auribus et cerebro,
5.1174.5  Quae mihi adhuc misero penitus tinnire videntur,
5.1174.6   Pulsari et vocis verbere Stentoreae. 1175. [1169.] Ad Postumum nimis insulse sua gesta


17975. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1184. [1178.] Aliud in idem argumentum. In impar conjugium In impar conjugium.
5.1184.1  Impar conjugium qui jungit, comprecer illi
5.1184.2   Quae mala? Fert impar quae mala conjugium. 1185. [1179.] In Tullam ob Vari amorem superbientem.
5.1185.1  Quod te Varus amat, nimium ne, Tulla, superbi;


17976. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1184. [1178.] Aliud in idem argumentum. In impar conjugium In impar conjugium.
5.1184.1  Impar conjugium qui jungit, comprecer illi
5.1184.2   Quae mala? Fert impar quae mala conjugium. 1185. [1179.] In Tullam ob Vari amorem superbientem.
5.1185.1  Quod te Varus amat, nimium ne, Tulla, superbi;


17977. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dextrae jungit, quod blanda tuetur,
5.1187.4   Quod prope complexu te, Leonilla, fovet;
5.1187.5  Haec debes foedae, si nescis, Quinte, senectae.
5.1187.6   Non faceret juveni quae facit illa seni. 1188. [1182.] Cur Quintus amat Gelliam vetulam. Cur Quintus colit Gelliam vetulam. Krša


17978. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1190.4   Uni ullam nunquam dat veniam senio. 1191. [1185.] In Phyllidem, quo magis occultat senium, eo magis patet. In Phyllidem, turpior est aevo quae male pugnat, anno. Krša
5.1191.1  Annorum celas nequidquam, Phylli, ruinas;
5.1191.2   Deficiunt artes, deficiuntque doli.


17979. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

urget miseram, seniumque patescit
5.1191.4   Hoc magis atque magis, quo magis occulitur.
5.1191.5  Da jam victa manus; quaeque es, tandem esse fatere.
5.1191.6   Turpior est, aevo quae male pugnat, anus. 1192. [1186.] In Tuccam veniam poscentem, eo quod Aeglen ducat.
5.1192.1  Non laudem, insano veniam sed poscit amori,


17980. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1196.1  Tam foedam ut posses nancisci, Cinname, sponsam,
5.1196.2   Quidnam opus externos currere per populos?
5.1196.3  Nulla erat ad Tiberim, quae turpi corpore posset,
5.1196.4   Foeda aliis, uni visa placere tibi?
5.1196.5  Pulchra decet longe quaeri; deformia nusquam.
5.1196.6   Non passim innumero proveniunt


17981. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ignem: visum nimio plus, Quinte, calesces,
5.1204.2   Ibit et in penitos flamma recepta sinus.
5.1204.3  Ibit? Iit, credo potius: nec tangere Pollam
5.1204.4   Velles, quae blandis, quum lubet, illecebris
5.1204.5  Te miserum quam vult incendit, ni tibi rursum
5.1204.6   Illa tuo jam nunc torreat igne jecur.


17982. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1206. [1200.] In Glauciam, illepida sua carmina mirantem. In Glauciam, sua carmina mirantem
5.1206.1  Miraris, quae tu scripsisti, carmina, scribi
5.1206.2   Nec melius quidquam, Glaucia, posse putas,
5.1206.3  Non, Maro si redeat, non, si divinus Homerus,
5.1206.4   Magnum iterum ad pugnam


17983. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1214. [1208.] In cantore non ratio, sed judicat auris. In fatuum cujusdam cantoris laudatorem. Krša
5.1214.1  Cantori plaudis; nec scis, quae verba loquatur,
5.1214.2   Sensa suis substent an satis apta modis.
5.1214.3  Quid si discordet cantu sententia? Quid si
5.1214.4   Res dura et molles dissideant numeri?


17984. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1218.8   Cui nunquam de te, Postume, cura fuit. 1219. [1213.] In Cinnam Gallae iratum, nullisque precibus placabilem.
5.1219.1  Quae te Scylla ferax genuit, quae saeva Charybdis,
5.1219.2   Quae te flammivomis exspuit aetna, jugis?
5.1219.3  Quem Gallae iratum (nec tantos causa furores
5.1219.4   Quae digna


17985. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1218.8   Cui nunquam de te, Postume, cura fuit. 1219. [1213.] In Cinnam Gallae iratum, nullisque precibus placabilem.
5.1219.1  Quae te Scylla ferax genuit, quae saeva Charybdis,
5.1219.2   Quae te flammivomis exspuit aetna, jugis?
5.1219.3  Quem Gallae iratum (nec tantos causa furores
5.1219.4   Quae digna excierit, dicere, Cinna,


17986. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1219. [1213.] In Cinnam Gallae iratum, nullisque precibus placabilem.
5.1219.1  Quae te Scylla ferax genuit, quae saeva Charybdis,
5.1219.2   Quae te flammivomis exspuit aetna, jugis?
5.1219.3  Quem Gallae iratum (nec tantos causa furores
5.1219.4   Quae digna excierit, dicere, Cinna, potes).
5.1219.5  Iratum Gallae


17987. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te Scylla ferax genuit, quae saeva Charybdis,
5.1219.2   Quae te flammivomis exspuit aetna, jugis?
5.1219.3  Quem Gallae iratum (nec tantos causa furores
5.1219.4   Quae digna excierit, dicere, Cinna, potes).
5.1219.5  Iratum Gallae frustra placare laborat,
5.1219.6   Effundit cassas et mea Lyda preces,
5.1219.7  Armenias, credo, queis posset


17988. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

genas, oculo torpet languente Lycoris,
5.1222.2   Atque solet quiddam cernere frigidulum.
5.1222.3  Ergo placet multis, nullum at succendit amore
5.1222.4   Assimilis pulchrae, quae caret igne, faci. 1223. [1217.] (pon. inter varia) Krša In quemdam, amorem suum inter rupes et


17989. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De quodam propter amorem in agris vitam agente. Krša
5.1223.1  Moestus, cura imum cor saucius, avius erras,
5.1223.2   Quae trita humano est semita nulla pede,
5.1223.3  Nempe istum celent ut rupes et nemora alta,
5.1223.4   Qui tibi flammato in pectore sedit Amor,
5.1223.5  Et signis verso haud


17990. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1229.1  Multos efflictim tibi, Gellia, dicis, amari;
5.1229.2   Dicis, at id fieri vera negat ratio.
5.1229.3  Nam quae amat efflictim, curas consumit in uno
5.1229.4   Omnes; nil, aliis quod tribuit, superest.
5.1229.5  Quare, ni dici vis mendax, dicito amare
5.1229.6   Unum aliquem efflictim,


17991. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

servientem. Krša
5.1238.1  Nisae servit Acis, saevaeque in jure puellae
5.1238.2   Vile gemit longo tempore mancipium.
5.1238.3  Vincula quae teneant constrictum, saepe rogavi:
5.1238.4   Nil mihi respondit, moestus at ingemuit. 1239. [1233.] (pon. inter


17992. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1252.8   In patria quoties perfurit illa domo. 1253. [1247.] In Pollam amantium proelia narrantem.
5.1253.1  Narras, Polla, gerunt quae de te proelia amantes,
5.1253.2   Ut pugnent primum quisque tenere locum,
5.1253.3  Ut sibi te rapiant rixantum more luporum
5.1253.4   Icti vesanis corda cupidinibus.


17993. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

(pon. inter varia) Krša Cur minus Tulla placet. Cur minus Tulla placeat. Krša
5.1254.1  Quae visa est multo formae mihi plena lepore,
5.1254.2   Cur minus atque minus jam mihi Tulla placet?
5.1254.3  Vertor ego sensim? Sensim an mage vertitur illa?
5.1254.4   An se se


17994. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1258.3  Quid? Tibi quum simulas correptum pectus amore,
5.1258.4   Id quoque num laudi tu tibi, Tulla, putas? 1259. [1253.] "Quae jactas, nescis, Gellia, quid sit amor". Ad Gelliam profitentem se nunquam amasse. Krša
5.1259.1  Esse tibi nunquam succensum pectus amore,


17995. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sit amor". Ad Gelliam profitentem se nunquam amasse. Krša
5.1259.1  Esse tibi nunquam succensum pectus amore,
5.1259.2   Quae jactas, nescis, Gellia, quid sit amor.
5.1259.3  Est bonus et malus est pro reque, locoque; probari est
5.1259.4   Dignus non qui nil, sed bene si quis amat.


17996. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1270. [1264.] Ad Aulum. In idem argumentum.
5.1270.1  Foemina cur coetu secluditur, Aule, virorum,
5.1270.2   Ingenio quae par noscitur esse viris?
5.1270.3  Virtutem, quod inest formoso in corpore, quanta est
5.1270.4   (Pace tua dicam) spernere barbaries!
5.1270.5  "Occultos" tanto dignos, o,


17997. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1281. [1275.] De conjugio male auspicato.
5.1281.1  Quam dixti nuper divam, nunc dicis Erynnim,
5.1281.2   Postume, ubi conjux Gellia facta tua est.
5.1281.3  Quae lepidas inter visa est lepidissima formas,
5.1281.4   Jam nihil, heu, formae, nilque leporis habet.
5.1281.5  Qua nisi cum socia te vivere posse negabas,
5.1281.6   Hac jam cum


17998. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1282. [1276.] In quemdam, qui Cynthiam pravi ingenii laudabat. In quemdam, qui Cynthiam pravi ingenii foeminam laudabat. Krša
5.1282.1  Quae tibi ob aureolos laudatur Cynthia mores,
5.1282.2   Hanc soror, hanc dulcis non probat ipsa parens,
5.1282.3  Oderunt fratres, odit pater ipse, domusque
5.1282.4   Tota, gravem


17999. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1284. [1278.] In Gallam fastu tumidam.
5.1284.1  Fastu, Galla, tumes; flatus jam comprimet istos
5.1284.2   Adveniens tremulo curva senecta pede;
5.1284.3  Quae bona (vae miserae!) tibi detrahet omnia, quando
5.1284.4   Praeter formosam nil boni habes faciem. 1285. [1279.] De Galla pulchra, ejusque sorore


18000. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ego, qui non sit pejor, facta parentis
5.1300.4   Dum videt infelix tam mala quotidie.
5.1300.5  Sic puer est: auri diffidit, credit ocellis;
5.1300.6   Quidquid et audierit, quae videt, illa facit. 1301. [1295.] In Aulum, bonos sodales fastidientem.
5.1301.1  Incipis, Aule, bonos jam fastidire sodales,


18001. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quaerit, non quaerit amicos.
5.1309.2   Cara cupit dici, carum habet ipsa nihil. 1310. [1304.] De Gallae ingenio.
5.1310.1  Quae sit Galla, rogas? Nulli non apta sodali,
5.1310.2   Sive bonis, sive est moribus ille malis.
5.1310.3  Hic labor, hoc studium est, cuicumque assederit, usque
5.1310.4   Ut


18002. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est, cuicumque assederit, usque
5.1310.4   Ut faciat se se, quam pote, persimilem,
5.1310.5  Nec factis unquam, nec dictis discrepet hilum,
5.1310.6   Cuncta eadem at semper, quae probat ille, probat.
5.1310.7  Huic vitium, huic virtus nihil est, nisi nomen inane:
5.1310.8   Non, quae sit, curat, sed modo quam placeat.


18003. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

unquam, nec dictis discrepet hilum,
5.1310.6   Cuncta eadem at semper, quae probat ille, probat.
5.1310.7  Huic vitium, huic virtus nihil est, nisi nomen inane:
5.1310.8   Non, quae sit, curat, sed modo quam placeat. 1311. [1305.] De malo poeta sibi indulgente.
5.1311.1  Quae scribit Rullus miratur, laudat, amatque.


18004. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nisi nomen inane:
5.1310.8   Non, quae sit, curat, sed modo quam placeat. 1311. [1305.] De malo poeta sibi indulgente.
5.1311.1  Quae scribit Rullus miratur, laudat, amatque.
5.1311.2   Felix! Rivalem, nunquam erit, ut metuat. 1312. [1306.] In


18005. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1315.1  Glaucia, scis, de te multos mala dicere. Multa
5.1315.2   Quid tum, ais, ora hominum an mi licet obstruere?
5.1315.3  Non licet id, verum licet hercule, quae mala dicunt,
5.1315.4   Omnia ne dicant ex merito, efficere. 1316. [1310.] In Licinium, nescientem parta tueri.
5.1316.1  Lucra


18006. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1317. [1311.] In Paullum corporis labes, non animi curantem. Krša
5.1317.1  Ostendis medicis vitiant quae vulnera corpus;
5.1317.2   Quae vitiant animum vulnera, Paulle, tegis,
5.1317.3  Vel fatuo tantum retegis malesanus amico,
5.1317.4   Qui, ferro atque igni quae perimenda,


18007. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Paullum corporis labes, non animi curantem. Krša
5.1317.1  Ostendis medicis vitiant quae vulnera corpus;
5.1317.2   Quae vitiant animum vulnera, Paulle, tegis,
5.1317.3  Vel fatuo tantum retegis malesanus amico,
5.1317.4   Qui, ferro atque igni quae perimenda, fovet,
5.1317.5  Permulcetque manu


18008. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

medicis vitiant quae vulnera corpus;
5.1317.2   Quae vitiant animum vulnera, Paulle, tegis,
5.1317.3  Vel fatuo tantum retegis malesanus amico,
5.1317.4   Qui, ferro atque igni quae perimenda, fovet,
5.1317.5  Permulcetque manu blanda, carumque sodalem,
5.1317.6   Dummodo ne offendat, perdere non dubitat.


18009. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1320.1  Quinte, fidemque tuam, remque et te perdere totum
5.1320.2   Festinas: multos perdidit ista domus,
5.1320.3  Fervet ubi tota multiplex alea nocte,
5.1320.4   Alea, quae soli lucra ferat dominae.
5.1320.5  Nam si quid perdit, solvendi tempus in annum
5.1320.6   Differt, nec quidquam, ni dare verba solet.
5.1320.7  At si quem victrix pervertit,


18010. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1324.5  Hoc notum volui tibi, putide Glaucia, qui me
5.1324.6   Addictum nuper dixeris esse tibi,
5.1324.7  Atque tuo generi fidens opibusque, rogari
5.1324.8   Quae timide ac modice me decet, imperitas. 1325. [1318.] In spernentem suos monitus.
5.1325.1  Sperne meos monitus: quod peccas expetet in te,


18011. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1318.] In spernentem suos monitus.
5.1325.1  Sperne meos monitus: quod peccas expetet in te,
5.1325.2   Damna ferent paucas mi tua lacrymulas,
5.1325.3  Quas dextra tergens dicam: sibi quae tulit ipse,
5.1325.4   Me spreto, se se dum regit, ipse ferat. 1326. [1319.] In ineptum scriptorem.
5.1326.1  Nil legis, aut


18012. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

aut audis; scribis modo, verbaque fundis
5.1326.2   Multa hercle ingenti, Postume, cum sonitu,
5.1326.3  In multis at nulla subest sententia verbis,
5.1326.4   A trimo afferri quae nequeat puero.
5.1326.5  Nec miror: cassa quid scribas mente? Necesse est,
5.1326.6   Nil ubi condideris, prodeat inde nihil.


18013. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1329.1  Esse decet fido nil non commune sodali,
5.1329.2   Quodque boni acciderit, Cinname, quodque mali.
5.1329.3  Tu mala mi large impertis, sed quae bona cunque
5.1329.4   Sunt tibi, me spreto, Cinname, solus habes.
5.1329.5  Ergo vale: damni, curae, moeroris abunde,
5.1329.6   Ut nihil ipse addas, mi reor esse domi.


18014. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1332.3  Omnia nam scripsi, multo expendique labore,
5.1332.4   Ut nil non gratum mentibus accideret,
5.1332.5  Nil non blande aures mulceret. Longa fuerunt
5.1332.6   Quae duo scripsisti disticha tu, Volusi,
5.1332.7  Nil ubi non fatuum, nil non stridore molestum,
5.1332.8   Et mentem et miseras verberat auriculas.


18015. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cinna, effers nequidquam ad sydera vates,
5.1333.2   Atque facis Flacco, Virgilioque pares.
5.1333.3  Vestri etenim se se mergunt sub Tartara vates,
5.1333.4   Et te, quae dicis, dicere vera negant.
5.1333.5  Hercle negant; quaeris, quo pacto denique? Ineptis,
5.1333.6   Quae prostant luci jam data, carminibus.


18016. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

etenim se se mergunt sub Tartara vates,
5.1333.4   Et te, quae dicis, dicere vera negant.
5.1333.5  Hercle negant; quaeris, quo pacto denique? Ineptis,
5.1333.6   Quae prostant luci jam data, carminibus. 1334. [1327.] In Grajos. De Hectore mortuo.
5.1334.1  Laeditis Hectoreum corpus, non Hectora, Graji:


18017. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rates. 1335. [1328.] In Rufum ob levissimam causam flentem.
5.1335.1  Cur fles? Cur tantus ploras, ceu parva puella,
5.1335.2   Quae se se matris rejicit in gremium
5.1335.3  Singultans? Dic, Rufe. Taces, nam causa dolendi
5.1335.4   Tam gravis est, quam qua parva puella dolet.


18018. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1343. [1335.] In Cinnam nimiam dotem petentem.
5.1343.1  Cur nimiam poscis dotem tibi, Cinna? Tuae vis
5.1343.2   Stultus an uxoris mancipium fieri?
5.1343.3  Quae dotem mulier nimiam tulit, haud putat ipsa
5.1343.4   Duci, verum emptum ducere jure virum. 1344. [1336.] In Cinnam, solam mathesin et mathematicos


18019. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

animi; verum falleris egregie.
5.1346.3  Non magni est animi, rerum pulcherrima dum se
5.1346.4   Ostendunt, pulchri, Gaure, videre nihil;
5.1346.5  Nocturnae assimilem volucri, quae lumina Solis
5.1346.6   Non fert atque die nil videt in media? 1347. [1339.] In idem argumentum.
5.1347.1  Nil te Romulea


18020. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1347. [1339.] In idem argumentum.
5.1347.1  Nil te Romulea mirari dicis in urbe,
5.1347.2   Et mire, ut perhibent, hoc tibi, Gaure, places.
5.1347.3  Magni namque putas animi comtemnere, quae nos
5.1347.4   Perculsi attonito lumine suspicimus.
5.1347.5  Nec sentis, tam mira videns qui praeterit, esse
5.1347.6   Non multum huic animi, sed nihil ingenii.


18021. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ludere Ventidius;
5.1349.3  Ludere, nil quoniam scribit grave, sed mera verba,
5.1349.4   Et nugas, fatuos et sine mente jocos.
5.1349.5  Cunctaque ne quaeras, nulla est sententia, quae non
5.1349.6   Imberbi expromi quiverit a puero;
5.1349.7  Quin levior multo, multoque insulsior et quae
5.1349.8   Clamet saepe, senes bis pueros fieri.


18022. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et sine mente jocos.
5.1349.5  Cunctaque ne quaeras, nulla est sententia, quae non
5.1349.6   Imberbi expromi quiverit a puero;
5.1349.7  Quin levior multo, multoque insulsior et quae
5.1349.8   Clamet saepe, senes bis pueros fieri. 1350. [1342.] In Cinnam, fortunas augentem, filiumque unigenam negligentem.


18023. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1356.2   At qui non petiit, Mancia nempe tulit.
5.1356.3  O factum prave ac stulte! Sibi debita Gallus
5.1356.4   Nam petiit: contra Mancia pertimuit,
5.1356.5  Ne, sibi quae norat non debita, forte petisset,
5.1356.6   Fabulaque in tota risus et urbe foret.
5.1356.7  Nec sensit, tali in populo se vivere, spretae
5.1356.8   Foeda ubi virtuti


18024. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

unde domo? 1362. [1354.] In Postumum stultum et tumidum.
5.1362.1  Postume, dic, oro: cur mi pedes omnia praestas,
5.1362.2   Quae caris cives civibus, officia?
5.1362.3  Consistisque, caputque aperis, dextramque prehendis
5.1362.4   Dextra et compellas comiter, at bijugo
5.1362.5  Idem quum veheris curru,


18025. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1363.1  Quaeris, cur nec inops verborum, Glaucia, tecum
5.1363.2   Versor ubi, elinguem me facio Harpocratem?
5.1363.3  Dicere quod nolo quae vis, dicere nolo
5.1363.4   Quae non vis, tibi ne, ne mihi displiceam. 1364. [1356.] In Battum insipientem, cupidumque melioris


18026. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1363.1  Quaeris, cur nec inops verborum, Glaucia, tecum
5.1363.2   Versor ubi, elinguem me facio Harpocratem?
5.1363.3  Dicere quod nolo quae vis, dicere nolo
5.1363.4   Quae non vis, tibi ne, ne mihi displiceam. 1364. [1356.] In Battum insipientem, cupidumque melioris sortis.
5.1364.1  Num tibi sit levior posthac


18027. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quidquam
5.1373.2   Nec facit; an sit iners, an patiens, dubito. 1374. [1366.] In Quintum officiorum immeritum.
5.1374.1  Cur tibi, quae Cinnae tribuo, tribuisse recusem,
5.1374.2   Cur te non isdem prosequar officiis,
5.1374.3  Quinte, rogas. Dicam, prius hoc sed dicito: cur tu,
5.1374.4   Quam mihi Cinna


18028. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1385. [1377.] In Quintum, justitiae divinae rigorem caveat. In Quintum, ut sibi a divina justitia caveat. Krša
5.1385.1  Quae bene quis fecit, memini; male facta per auras
5.1385.2   Omnia do rapidis, Quinte, ferenda Notis.
5.1385.3  Est tamen, est oblita memor quae crimina servat,
5.1385.4   Et nihil


18029. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1385.1  Quae bene quis fecit, memini; male facta per auras
5.1385.2   Omnia do rapidis, Quinte, ferenda Notis.
5.1385.3  Est tamen, est oblita memor quae crimina servat,
5.1385.4   Et nihil humanum negligit aequa Themis.
5.1385.5  De me securus, ne quid succenseat illa;
5.1385.6   Ne tibi pro merito saeviat illa, cave.


18030. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scit Virro; docet omnes omnia; nil est,
5.1388.2   De quo non passim disserat egregie.
5.1388.3  Fallimur: est quiddam, quod nescit. Nescit ineptus
5.1388.4   Quos deceat quae scit, quove docere loco. 1389. [1381.] In Tullum, nimis laudantem suum magistrum In Tullum, nimis laudantem magistrum


18031. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

magis, est medium quando nihil, an magis, omni
5.1398.4   Quod solus mire desipis in populo?
5.1398.5  Lippus ut est oculis ambobus, quin prope coecus,
5.1398.6   Qui, quae sunt aliis candida, nigra videt. 1399. [1391.] Haud vina ingenium queunt ciere. Vina ingenium non posse ciere. Krša


18032. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1407. [1399.] De malo oratore, eodemque malo poeta.
5.1407.1  Cuncta scit iste, Bavi, rhetor tuus atque poeta
5.1407.2   Exceptis modo, quae sunt rhetoris atque poetae. 1408. [1400.] In criticum imperitum.
5.1408.1  Glaucia, qui damnat mea carmina, dicere causam


18033. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ah, calamum infelix ne tangat, gignere nugas
5.1417.16   Natum et scriptoris prodere stultitiam. 1418. [1411.] In hominem sedulo occultantem ea, quae scriberet.
5.1418.1  Quis furor est dulces chartis committere foetus
5.1418.2   Ingenii, caecis abdere dein tenebris
5.1418.3  Servantem caute? Coecis cur digna tenebris


18034. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1423.4   Celari quum res postulat, ille nimis. 1424. [1417.] Cur Marco, si quid secreti est, credere nolit.
5.1424.1  Nil tibi ego renuam secreti credere, sed, quae
5.1424.2   Credo, tu credis, Marce, alii atque alii.
5.1424.3  Hos mihi ego metuo: tibi quae committere vellem,
5.1424.4   His ne committam scilicet, abstineo.


18035. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur Marco, si quid secreti est, credere nolit.
5.1424.1  Nil tibi ego renuam secreti credere, sed, quae
5.1424.2   Credo, tu credis, Marce, alii atque alii.
5.1424.3  Hos mihi ego metuo: tibi quae committere vellem,
5.1424.4   His ne committam scilicet, abstineo. 1425. [1418.] In idem argumentum.
5.1425.1  Quod te scire


18036. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

satis: haud illum caetera sollicitant,
5.1429.3  Quali sit forma, queisnam sit moribus, ipsam
5.1429.4   Dos modo sit, possit ducere Tisiphonem.
5.1429.5  Et ducet, credo, tandem, quae laeva, superba,
5.1429.6   Foeda viri cupidam plectat avaritiam. 1430. [1423.] In Aulum poetis infensum.
5.1430.1  Contemnis


18037. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuae. 1433. [1426.] In improbum honorum petitorem.
5.1433.1  Attolli ad magnos se postulat Aulus honores,
5.1433.2   Credo, ut, quae coecis abdita erat tenebris.
5.1433.3  Incipiat claro manifesta in lumine cerni,
5.1433.4   Omnibus et vulgo nota sit improbitas.


18038. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1434.2   Florentemque genas, fulgidulamque oculos,
5.1434.3  Et quaecumque illi multus laudabat amator,
5.1434.4   Quum patriam coleret rara puella domum
5.1434.5  In se quae, fateor, laudari audivit; at olim
5.1434.6   Audivit nostris, credo equidem, a proavis. 1435. [1428.] In improbum jactatorem.


18039. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

videndam
5.1435.4   Se tua det nobis foedior improbitas. 1436. [1429.] In hominem ineptum.
5.1436.1  Multa Cleon dicit; sed si, quae digna taceri
5.1436.2   Sunt, taceat, credo, diceret ille nihil. 1437. [1430.] In Glauciam ineptum et obscurum narratorem.


18040. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1436.2   Sunt, taceat, credo, diceret ille nihil. 1437. [1430.] In Glauciam ineptum et obscurum narratorem.
5.1437.1  Haud novi, fateor, quae dicis, Glaucia, verum
5.1437.2   Nec te, quae dicis, Glaucia, nosse puto.
5.1437.3  Nota tibi, facito, sit res, quamcumque loquere.
5.1437.4   Spes erit, ut pariter nota sit


18041. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1437. [1430.] In Glauciam ineptum et obscurum narratorem.
5.1437.1  Haud novi, fateor, quae dicis, Glaucia, verum
5.1437.2   Nec te, quae dicis, Glaucia, nosse puto.
5.1437.3  Nota tibi, facito, sit res, quamcumque loquere.
5.1437.4   Spes erit, ut pariter nota sit illa mihi.


18042. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1437.4   Spes erit, ut pariter nota sit illa mihi. 1438. [1431.] In eumdem malum scriptorem.
5.1438.1  Qui fit, uti norim quae scribit Tullius; horum
5.1438.2   Possim, quae scribis, Glaucia, nosse nihil?
5.1438.3  An sua, quod fulgent manifesto in lumine sensa?
5.1438.4   An tua, quod coeca condita


18043. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

illa mihi. 1438. [1431.] In eumdem malum scriptorem.
5.1438.1  Qui fit, uti norim quae scribit Tullius; horum
5.1438.2   Possim, quae scribis, Glaucia, nosse nihil?
5.1438.3  An sua, quod fulgent manifesto in lumine sensa?
5.1438.4   An tua, quod coeca condita nocte latent?


18044. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1455. [1448.] In Dutenum plus aequo veteres admirantem.
5.1455.1  Laudo equidem, Dutene, recens quod displicet aetas,
5.1455.2   Cuncta sibi tribuens quae tumet immodice.
5.1455.3  Omnia sed priscis quod das inventa recentum,
5.1455.4   Pol nequeo, ut cupiam, tollere laude pari.
5.1455.5  Inventum nec enim dico, in caligine


18045. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1463. [1456.] Aliud.
5.1463.1  Quam stulte, dicis, conspectum me fugit Aegles?
5.1463.2   Istud quam stulte dicere non dubitas,
5.1463.3  Ipse tuam et, multo melius quae, Cinna, lateret
5.1463.4   Sponte tuam passim prodere stultitiam. 1464. [1457.] Monet Quintum, ut animum curet.
5.1464.1  Non


18046. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nec passa est regnum, sanctosque invadere leges,
5.1468.6   Laxa dare et vulgi froena cupidinibus,
5.1468.7  Molirique ignes, furialem et spargere flammam,
5.1468.8   Quae multis, ipsi quae tibi fata ferat.
5.1468.9  Stulte, sapi, nec erit jam, cur tu tam male Romae,
5.1468.10   Nec cur Roma tibi tam male displiceat.


18047. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

passa est regnum, sanctosque invadere leges,
5.1468.6   Laxa dare et vulgi froena cupidinibus,
5.1468.7  Molirique ignes, furialem et spargere flammam,
5.1468.8   Quae multis, ipsi quae tibi fata ferat.
5.1468.9  Stulte, sapi, nec erit jam, cur tu tam male Romae,
5.1468.10   Nec cur Roma tibi tam male displiceat.


18048. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Romae,
5.1468.10   Nec cur Roma tibi tam male displiceat. 1469. [1462.] Ad Phyllin de ejus monitis.
5.1469.1  Noli blanda istum quae peccat, Phylli, monere,
5.1469.2   Si cordi est, culpam norit ut ille suam.
5.1469.3  Non se reprendi, laudari sed putat, istaec
5.1469.4   Fundis ubi ambrosia dulcia verba


18049. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

narrans
5.1472.6   Ne male dedecoret teque tuumque genus. 1473. [1466.] In anum libidinosam.
5.1473.1  Quid juveni faceres, vetulo quae, Phyllis, amari
5.1473.2   Gaudes? Inque vicem dicere delicias
5.1473.3  Atque audire leves et dextrae jungere dextram,
5.1473.4   Figere et adversis lumina luminibus?


18050. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nec solus habetur
5.1477.6   Quod, nec cum multis, mirus et eximius. 1478. [1471.] In desidem.
5.1478.1  Quas mihi tu nugas, quae vana crepundia, Publi,
5.1478.2   Sectaris, parvus ceu sine mente puer?
5.1478.3  Nil agis in vita deses, male garrulus, omni
5.1478.4   Nube ac ventorum flamine mobilior.


18051. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

Voltaeri tumulus.
6.1.1  Voltaerus jacet heic, qui millia multa virorum,
6.1.2   Seque suo infelix perdidit ingenio.
6.1.3  Nunc risor Superum, quae risit, vera fatetur,
6.1.4   Et videt offensi quam gravis ira Dei est.
6.1.5  Qui legis haec, gemitum da moesto corde; brevisque
6.1.6   Dic, jocus, heu, longas desinit in


18052. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

raptam luget domus omnis,
6.2.2   Et quaestu, assiduis et revocat lacrymis.
6.2.3  Inscribi hoc tumulo satis est ''Ingamia Blanca'':
6.2.4   aetas hinc noscat postera, quae fuerim. 3. Aliud.
6.3.1  Caro nota viro, caris et nota propinquis,
6.3.2   Externis nosci Blanca viris renui.


18053. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

infelici denique si carui. 13. Tumulus Clytemnestrae.
6.13.1  Terra Clytemnestram tegit haec. Agamemnona, Oresten
6.13.2   Alto quae horrende sub tumulo exululat;
6.13.3  Incestatque locum; crudelis adultera, nati
6.13.4   Mactari dextra vindice digna parens.


18054. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Versibus haec pono condita busta meis,
6.20.5  Busta, quibus moestae sedeant hinc Iris et illinc
6.20.6   Aurora algentis visa sub axe poli.
6.20.7  In medio, coelum ac terras quae dispicit, auri
6.20.8   Ingenio et memori mente valens Sophia.
6.20.9  Virtutes almae circumstent: prima sepulcri
6.20.10   Frons gerat haec udis verba legenda genis:


18055. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est
6.22.2   Fama comes clausas ob male divitias. 23. Tumulus Eleonorae filiae ducis Arcis.
6.23.1  Arcis prima ducem patrio quae nomine dixi
6.23.2   Eleonora tegor trima sub hoc tumulo.
6.23.3  Laeta mihi nolim luctu affecisse parentes,
6.23.4  Quorum risus, amor, deliciaeque fui.


18056. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


6.23.4  Quorum risus, amor, deliciaeque fui.
6.23.5  Sed bene, quod frater superest. Rex aetheris alti,
6.23.6   Oro, serva illum sospitem et incolumem.
6.23.7  Redde illi quae dempta mihi sunt tempora, cumque
6.23.8   Rite suos annos vixerit, adde meos. 24. Tucca uxori suae tumulum.
6.24.1  Servitio


18057. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

35. [33.] Epitaphium III.
6.35.1  Conditur hic Lucilla; urna conduntur eadem
6.35.2   Ornant foemineum quae bona cuncta genus. 36. [34.] Epitaphium IV.
6.36.1  Hic jacet, heu, Lucilla: bonae, plorate, puellae;
6.36.2   Decessit vestro


18058. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


6.48.1  Exemplar morum periit bona Livia; plorat
6.48.2   Jacturam largis Parthenope lacrymis;
6.48.3  Nec vitae digito monstratur forma pudicae
6.48.4   Quae sit; narratur sed modo quae fuerit. 49. [47.] In idem argumentum.
6.49.1  Pone modum lacrymis: vivit tua nunc tibi conjux,


18059. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

morum periit bona Livia; plorat
6.48.2   Jacturam largis Parthenope lacrymis;
6.48.3  Nec vitae digito monstratur forma pudicae
6.48.4   Quae sit; narratur sed modo quae fuerit. 49. [47.] In idem argumentum.
6.49.1  Pone modum lacrymis: vivit tua nunc tibi conjux,
6.49.2  Sedibus et gaudens degit


18060. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

53. [51.] Ad Benedictum Stay in obitu suae sororis.
6.53.1  Functa soror letho est tibi; parce dolere:
6.53.2  aetherias felix jam colit illa domos.
6.53.3  Flere nefas puppim, portu quae condita in alto est,
6.53.4   In tutum aequoreas nec timet acta minas.
6.53.5  Heu, moneo frustra: pectus dolor effodit imum,
6.53.6  Atque ora invitae moesta rigant


18061. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et ipso
6.58.2   Mortua (credo equidem) vix tacet in tumulo. 59. [57.] Rufinae Batoniae tumulus.
6.59.1  Hic Rufina jacet, cantu quae mira puella,
6.59.2   Mira magis vita sed fuit innocua,
6.59.3  Digna choros inter mortales magna putari,
6.59.4  Transferri ad superos dignior illa choros.


18062. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[66. V.] Inter Encom. positum Radelja [  Enc. 230]
6.68.1  Cessantem in thalamo quo turbidus increpat Hector
6.68.2   Ore Parin! Quae vis fulgurat ex oculis!
6.68.3  Hectoris haud forma haec, sed vitae redditus Hector
6.68.4   Jam vox, jam mi aures exsiliens feriet.
6.68.5  Hoc opus extremum Mengsi est;


18063. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

fugam, teque abde aliquo, Bernarde; propinquat
7.1.2   Ille malus vates, carminis illepidi
7.1.3  Conditor ille et habet versus tria millia secum,
7.1.4   Vel plures, nobis omnia quae recitet,
7.1.5  Ac male nos plectat crudelis hirudo, cruoris
7.1.6   Nullam non sorbens addita particulam.
7.1.7  Tu tibi carpe fugam, solus maneo ipse; molesto


18064. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

opus est aliud quiddam, tua, Quinte, crumena
7.2.4  Quo gravis est semper, quo mea saepe vacat. 3. In idem argumentum.
7.3.1  Quae scripsi, rogitas, cur non edam? Edere solus
7.3.2   Non possum, solus scribere quae potui:
7.3.3  Nempe liber (dictum tolle hoc tibi, dives amice)
7.3.4   Editur argento,


18065. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mea saepe vacat. 3. In idem argumentum.
7.3.1  Quae scripsi, rogitas, cur non edam? Edere solus
7.3.2   Non possum, solus scribere quae potui:
7.3.3  Nempe liber (dictum tolle hoc tibi, dives amice)
7.3.4   Editur argento, scribitur ingenio. 4. Ad


18066. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ingenio. 4. Ad Battum, qui ad poetam ita scripserat: Quaedam nuptiae propediem apud nos fient; amabo te, scribe aliquid, mihique mitte.
7.4.1  Nescio quae cuidam nubit: me carmina Battus
7.4.2   Poscit. Batte, audi, vera ne vaticiner:
7.4.3  Ista viro foecunda uxor, sterilisve futura est;
7.4.4   Si quid nascetur, foemina, masve


18067. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[ = Sat. 218] In odiosos tragoediarum recitatores.
7.5.1  O tragici vates, dirum genus atque cruentum,
7.5.2   Pergite me vestris perdere carminibus,
7.5.3  Quae toties jam lecta, iterumque iterumque necesse est
7.5.4   Mi tamen invitis auribus excipere.
7.5.5  Scribetur, credo, de me quoque, fabula: dicar
7.5.6   Vatibus et vates


18068. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

12. Ad Quintum, aliena carmina recitantem.
7.12.1  Saepe rogas, placeant mihi num tua carmina? Dicam:
7.12.2   Carmina, quae recitas, pol mihi, Quinte, placent.
7.12.3  Sed qui te novi (sit fas hoc dicere soli)
7.12.4   Carmina, quae recitas, non reor esse tua.


18069. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carmina? Dicam:
7.12.2   Carmina, quae recitas, pol mihi, Quinte, placent.
7.12.3  Sed qui te novi (sit fas hoc dicere soli)
7.12.4   Carmina, quae recitas, non reor esse tua. 13. In Varum nimium in scribendis epistolis.
7.13.1  Adventu mihi, Vare, tuo nil longius unquam


18070. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad quemdam, laudantem suam ipsius imaginem vero absimilem.
7.22.1  Jure istam laudas, tibi quam natura negavit,
7.22.2   Formam quam pictor largiter adtribuit,
7.22.3  Et tibi, sulcabant quae frontem, demere rugas,
7.22.4   Et florem aetatis reddere qui potuit.
7.22.5  Magnum est artifici verum exaequare: quid arte
7.22.6  Verum tam longe vincere mirifica?


18071. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

At re, non verbis est opus, Aule, mihi.
7.25.3  Re mihi opus, clamo, rem parvam, perque pusillam
7.25.4  Multis verborum millibus antefero.
7.25.5  Haec summa est, fugiunt quae dicis vana per auras,
7.25.6   Quod possim solidum prendere, fac aliquid. 26. De vetula, in hominum frequentiam veniente.


18072. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

proponis acerbum,
7.31.4   Communem tecum si mihi vis scabiem. 32. Ad Gelliam, immani pinguedine sibi placentem.
7.32.1  Multo quae pingui distenta es, Gellia, sic ut
7.32.2   Nulli non vasto corpore displiceas,
7.32.3  Una places tamen places tamen] tamen2 places1


18073. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Laudo: malum est dici, Quinte, nec esse patrem.
7.37.3  Esse suam quis enim prolem sibi norit, amantum
7.37.4   Quam genuit denso foemina septa choro,
7.37.5  Foemina, quae nullo, qua vult, custode vagatur,
7.37.6   Ipsa sui custos una relicta sibi?
7.37.7  Scilicet in mediis longum et versata periclis
7.37.8   Evadat sanctae forma pudicitiae!


18074. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

42. De Corvino homine ingeniosissimo et loquacissimo.
7.42.1  Ultimus et primus coetu est Corvinus in omni,
7.42.2   Ultimus a sensu, primus ab ingenio.
7.42.3  Mente acri cernit quae promi plurima possunt,
7.42.4   Corde hebeti haud sentit promere quid deceat.
7.42.5  Effutit quidvis, garrit, nugatur, ineptit,
7.42.6   Multus et invitis ingruit


18075. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.51.4   Spectaclum solis frigida stas oculis. 52. Ad Aulum, cur Pollae dicta parum animadvertat.
7.52.1  Aule, parum sentis, loquitur quae Polla, loquentem
7.52.2   Quod Pollam sentis, ceu reor, Aule nimis.
7.52.3  Illa tuos sensus prorsum tibi vindicat uni,
7.52.4   Et dicens dictis officit ipsa suis.


18076. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Artificum te more loqui, Graecine, fatemur;
7.55.2   More aliquid malim te facere artificum.
7.55.3  Parvum aliquid, quidvis, pronum est, utcumque crepare
7.55.4  Docti quae faciunt, omnia, nec facere.
7.55.5  Stratus humi ut si quis, coeno et demersus in alto
7.55.6   Narret de nisu plurima Daedaleo.


18077. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.59.3  Et, si quando egeat, nummos praebere parata est;
7.59.4  Haud miror vetulam quod colit assidue.
7.59.5  Mirer, qui tantum se se ac sua commoda curet,
7.59.6   Haec quae non faciat, si coleret juvenem. 60. Ad Tullam. Lusus.
7.60.1  Tulla, ego prae flavo quam spernar Thyrside, flos me


18078. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

floridula sensit at esse gena. 61. Ad Hortalum.
7.61.1  Stultus eras juvenis, senior sapis, Hortale; miror:
7.61.2  Fructum, quae florem non tulit, arbor habet. 62. Ad Varum hominem foedissimum a gravi morbo convalescentem.
7.62.1  Pulchra vorat, foedis mors abstinet. Haud ego miror,


18079. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.67.5  Haec, tantum visae dum captus amore puellae
7.67.6   Flagrabas cupido, Vare, tibi occinui.
7.67.7  Risisti: deducta domum tua Gellia, nunc te
7.67.8   Quae tu risisti, vera fuisse docet. 68. Ad Pantagatum lusorem imperitum.
7.68.1  Longo abeas mire victus cur denique ludo,


18080. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

satis parvo, nec satis magno.
7.69.2  Vel minus ingenii, vel plus tibi, Postume, inesse
7.69.3   Optarim, turbes omnia ne toties;
7.69.4  Dum tibi praefidens conaris grandia, dum, quae
7.69.5  Conaris, nescis, quae decet, efficere. 70. Ad Gallam.
7.70.1  Foemineo in cultu Venerem, in cultuque virili,


18081. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

minus ingenii, vel plus tibi, Postume, inesse
7.69.3   Optarim, turbes omnia ne toties;
7.69.4  Dum tibi praefidens conaris grandia, dum, quae
7.69.5  Conaris, nescis, quae decet, efficere. 70. Ad Gallam.
7.70.1  Foemineo in cultu Venerem, in cultuque virili,
7.70.2  Te vates puerum, Galla, vocat


18082. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

70. Ad Gallam.
7.70.1  Foemineo in cultu Venerem, in cultuque virili,
7.70.2  Te vates puerum, Galla, vocat Veneris;
7.70.3  Quae pol tam facie Venerem, quam corporis ista
7.70.4   Immani Veneris mole refers puerum. 71. Ad Aulum, convivio, quod numquam praebeat, leges


18083. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.76.3  Sed lepide interdum quod fit, semper facit illa,
7.76.4   Semper et idcirco nil magis illepidum est. 77. Ad Gelliam, cur ad ea, quae Varus dicat, animum advertere nequeat.
7.77.1  Quid Varus dicat, cur mentem advertere non quis,
7.77.2  Saepe rogas, dicam more meo ingenue.
7.77.3  Quod nimium advertis mentem ipsi tute


18084. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Varus dicat, cur mentem advertere non quis,
7.77.2  Saepe rogas, dicam more meo ingenue.
7.77.3  Quod nimium advertis mentem ipsi tute loquenti,
7.77.4   His non advertis, Gellia, quae loquitur.
7.77.5  Dicta animum praeter nequaquam admissa feruntur;
7.77.6   Omnem, qui dicit, quod tenet ipsum animum.
7.77.7  Advertes curam verbis, avertere ab ipso


18085. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

curam si potes incipere. 78. Ad Quintum, in aurem loquentem.
7.78.1  Quinte, soles Pollae secretam dicere in aurem
7.78.2  Plurima, quae turba dicere teste licet.
7.78.3  Optas eximius nam credo, Quinte, videri,
7.78.4   Arcta illi ante omnes junctus amicitia.
7.78.5  Laudo, quod clara respondet voce puella;


18086. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.78.6   Omnis, Quinte, perit sic tibi gloriola. 79. [  Var. 198]
7.79.1  Ad Lycotam clamosum in disputando.
7.79.2  Quae statui, vasta propugnas voce, Lycota,
7.79.3  Sic, nihil ut contra dicere mi liceat.
7.79.4  Hiscere nam quidquid coepi, miser opprimor ista
7.79.5  Clamoris subito vi prope


18087. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.79.4  Hiscere nam quidquid coepi, miser opprimor ista
7.79.5  Clamoris subito vi prope Stentorei;
7.79.6  Qui simul ac demum sicca jam fame residet,
7.79.7   Quae mihi opus, dicam leniter ac leviter.
7.79.8  Fors erit, haud paullo qui me potiora loquentem
7.79.9   Audiat arrectis auribus, atque probet.


18088. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi soli,
7.81.6  Nunquam erit, ut Lycidas desinat esse tuus. 82. Ad Quintum, sua carmina ostendere nolentem.
7.82.1  Carmina, quae scripsti, gestisque ostendere multis,
7.82.2   Oratus precibus promere, Quinte, negas.
7.82.3  Plectam ego te ut meritus, poenam dabis et mihi pendes,
7.82.4   Esse nihil


18089. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

precibus promere, Quinte, negas.
7.82.3  Plectam ego te ut meritus, poenam dabis et mihi pendes,
7.82.4   Esse nihil gravius quo pote, supplicium.
7.82.5  Quid facies, inquis? Quae nunc tu promere non vis,
7.82.6   Cum promes, aures claudam ego carminibus. 83. Ad Cinnam, mirantem hominem senem venire in theatrum.


18090. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Corvine. Recede
7.99.3   Tu procul; id quisquam non erit ut rogitet. 100. De Phyllidis in amantes mutabilitate.
7.100.1  Fallere quae fertur, Phyllis non fallit amantes;
7.100.2   Nullum ficte, omnes diligit ast breviter.
7.100.3  Nec tantum apparet, parvo post tempore sed fit,
7.100.4   Mire mutato pectore,


18091. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ex inspientiam suam loquendo prodentem.
7.102.1  Scire aliquid tacitum credo: nil scire loquentem
7.102.2   Ut credam interdum, Cinname, sollicitor.
7.102.3  Omnia, quae dicis, tam sordent, illa videri
7.102.4   Ut possit fossor dicere, non medicus.
7.102.5  Quam ni vis ob rem contemni, Cinname, disce
7.102.6   Jam non Hippocratis scita, sed


18092. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

109. In medicum tristitiam morbis narrandis cientem.
7.109.1  Laetus eram; venio tibi nunc heu maestus, amice.
7.109.2  Nescio quae medicum fors mala in Hermogenem
7.109.3  Egit me incautum, mihi nil et tale verentem.
7.109.4   Is me conspectum protinus arripuit,
7.109.5  Is morbos centum centenaque funera


18093. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.113.5  Officiis parcam posthac; maledictaque, Phylli,
7.113.6   Te mea jam, mea te jam malefacta petent.
7.113.7  Experiar, possitne odio mollescere tandem
7.113.8   Effera, quae durat, pectora mitis amor. 114. Ad Varum, male odium in Tullam cientem.
7.114.1  Dignam odio Tullam, sic, Vare, ostendis, in illam,


18094. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.120.4   Sanus at id metuam discere velle meo. 121. [ = Sat. 47]
7.121.1  De pulchritudine.
7.121.2  Forma quid est? Fulsit quae mira tempore parvo
7.121.3   Quum specie, in rugas desinit ac senium. 122. De terrifica Pholoes deformitate.
7.122.1  Immodicus


18095. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

123.
7.123.1  De Aegle Antigeni semper annuente.
7.123.2  Aegle oculis audit, non auribus: omnia pulchra
7.123.3   Jurat, quae pulcher dixerit Antigenes. 124. Ad Postumum uxori servientem.
7.124.1  Uxori servire tuae te, Postume, dicunt.
7.124.2   Ultro


18096. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.140.1  Nice uni Varo est pulcherrima: cetera pulchram
7.140.2   Turba negat. Varus lumina solus habet?
7.140.3  Luminibus caret an solus; nec vera, sed, ipse
7.140.4   Quae sibi mente solet fingere, falsa videt. 141. De falso Tullae judicio.
7.141.1  Qui ferus est aliis, comis tibi Flaccus; habeto


18097. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

beati,
7.142.6   Cum fruges nondum severat alma Ceres. 143. Ad amicum vulgo male audientem.
7.143.1  Nolo ego pol vulgus de te quae narrat, amice,
7.143.2   Credere. Si vulgus vera tamen loquitur,
7.143.3  Te tibi dissimilem miror doleoque, tuique
7.143.4   Exopto fias rursus ut assimilis.


18098. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed scin' quid tibi ego invideam?
7.149.3  Invideo talis quod te non spernis et esse
7.149.4  Non risu dignum credis, at invidia.
7.149.5  Hanc tibi pol, laetum quae te facit, atque beatum,
7.149.6   Hanc tibi ego, fateor, stultitiam invideo. 150. De viro uxoris taedio saepius ab urbe discedente.


18099. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Spernat, nummorum cui sciat esse nihil?
7.155.3  Tu faciem interea curas: rem, Cinname, cura.
7.155.4   Odit vel pulchram Gellia pauperiem,
7.155.5  Et stultam vocat eximie, quae foemina nuptum
7.155.6   It cum formoso conjuge, ut esuriat. 156. De Stilpone qui avem in coena conspectam


18100. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et meus hic multo ventosior Aeolus hanc mi
7.163.4  Inflato parvam corpore misit avem.
7.163.5  Aligeros habeas tibi ventos flabraque, amice;
7.163.6   Auris non vescor, quae stomachum excrucient. 164. De Tulla pulchra, at pingui ingenio.
7.164.1  Qui Tullam vidit, nec laudat captus amore,
7.164.2  


18101. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Huic amor est debitus, huic odium.
7.180.3  Aequa nec est ulli justae causa hercle querelae,
7.180.4   Quum fert quisque sibi, quod sibi promeruit.
7.180.5  Haec ob virtutem, bona quae praecellit, amatur;
7.180.6  Ille odio est, sordet quo malus, ob vitium. 181. Flaccus ob solum amorem poscit amari a Tulla.


18102. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.184.1  Nupta larem in patrium tandem tibi ducitur Aegle
7.184.2  Illa, putas qua qua] corr. ex qual nil mitius, Antigene.
7.184.3  Quae tibi jam nixae, quae praelia saeva parantur,
7.184.4   Quantus erit tota clamor et ira domo!
7.184.5  Quam, dices, perii malesanus, quod mihi junxi
7.184.6  Hanc, miserum


18103. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

larem in patrium tandem tibi ducitur Aegle
7.184.2  Illa, putas qua qua] corr. ex qual nil mitius, Antigene.
7.184.3  Quae tibi jam nixae, quae praelia saeva parantur,
7.184.4   Quantus erit tota clamor et ira domo!
7.184.5  Quam, dices, perii malesanus, quod mihi junxi
7.184.6  Hanc, miserum cruciet quae male,


18104. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi jam nixae, quae praelia saeva parantur,
7.184.4   Quantus erit tota clamor et ira domo!
7.184.5  Quam, dices, perii malesanus, quod mihi junxi
7.184.6  Hanc, miserum cruciet quae male, Tisiphonen!
7.184.7  Quam te damnabis, mansueto credulus ori
7.184.8   Quod facta et mores quaerere distuleris!


18105. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

216. [215.] (inter varia) Krša Ad Tullam aliis blandam, sibi acerbam.
7.217.1  Tulla, rogor, quae sis; ajo: mihi tristis, acerba est,
7.217.2   Ast aliis (doleam quo magis ipse) bona.
7.217.3  Tu de me contra (mage quo laeteris) acerbus.
7.217.4   Dic, aliis, uni est sed


18106. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.220.1  Gellia, nullo unquam te captam dicis amore.
7.220.2   Hanc nolim laudem vir tuus audierit. 221. [220.] Ad Aulum, ducentem uxorem, quae fuit bis viduam Ad Aulum, ducentem uxorem, bis viduam
7.221.1  Bis viduata viro conjux tibi ducitur, Aule:
7.221.2   Nec metuis fatum quod subiere duo?


18107. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et conjux quid tua condoluit.
7.229.3  Quorum nil quaero quidquam, nec scire laboro;
7.229.4   Hoc scio, dum narras talia, dumque iterum,
7.229.5  Atque iterum inculcas, ego nil quae scire laboro,
7.229.6  Jam caput, atque aures condoluisse mihi. 230. [229.] Monet Franciscum, ne e rure pinguior tantum corpore, sed et animo melior


18108. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

231. [230.] (pon. inter varia) Krša Ad Cinnam, sua carmina edere nolentem.
7.231.1  Carmina, quae scribis, ni sint mendosa, lepore
7.231.2   Prorsum omni et careant, atque sale ac venere,
7.231.3  Velles, Cinna, legi tandem et notescere vulgo,
7.231.4  Nec semper posses


18109. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sperantis vincere fraude
7.234.8   Ridemus fatui stultitiam pueri. 235. [234.] Extemporale.
7.235.1  Immani oppressit juvenem quae sarcina mole,
7.235.2   Huic audes fessus subdere colla, senex?
7.235.3  Audaci quidnam coepto dignum imprecer? Ut te
7.235.4   Ista diu fessum sarcina tanta premat.


18110. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.236.4   Hic prisco est longe pulchrior", inquit, "Hyla''. 237. [236.] Cur nunquam Tulla visat Postumum.
7.237.1  Cur non, quae toties visebat sedula Celsum,
7.237.2   Te nunquam visat, Postume, Tulla, rogas?
7.237.3  Quin tu, cur fugiat sibi quisque ingrata, sequatur
7.237.4   Et sibi quisque hominum,


18111. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

LIBER CARMINUM AD LYDAM Clar. Vir Vincentius Fuga Societatis Jesu, Ragusinis civibus etiam notus, eo quod in hoc Ragusino Collegio olim praeceptor fuit, pagina 187. carminum suorum, quae una cum carminibus Josephi Petrucci Romae typis edita fuerunt 1822., in adnotatione 10.ma Sermonis I., sic de Lyda: "Hoc (Lydae) nomine nobilissimus poeta Raymundus Cunichius appellare consueverat Mariam Cuccuvillam Pizzelliam in suis carminibus:


18112. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

Josephi Petrucci Romae typis edita fuerunt 1822., in adnotatione 10.ma Sermonis I., sic de Lyda: "Hoc (Lydae) nomine nobilissimus poeta Raymundus Cunichius appellare consueverat Mariam Cuccuvillam Pizzelliam in suis carminibus: foeminam eruditissimam, quae non solum Graecas, Latinas, Hetruscasque Litteras, sed et philosophiam, mathesim, aliasque sublimiores disciplinas noverat." Radelja 1.


18113. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

modo si pateat semper, quocumque cadat sors,
8.1.6   Nullo non aeque tempore laetus agam.
8.1.7  Hic Helicon, Pindusque mihi est, hic est bona, carmen
8.1.8   Assidue dictat, quae, mea Lyda, mihi. 2. Ad Lydam optimam optimi viri uxorem
8.2.1  Lyda, viro es felix, felix te conjuge, Lyda,
8.2.2   Vir tuus


18114. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.5.3  Jure sed, in raris quamquam audit prima puellis,
8.5.4   Lyda virum est scribi dignior in numero,
8.5.5  Quam variae exornat doctrinae mira supellex,
8.5.6   Quae nil non acri pervidet ingenio,
8.5.7  Cujus mi placet eloquium, nec displicet ipso
8.5.8   Actoeae similis forma severa deae.
8.5.9  Has propter dotes cui Lyda est cara


18115. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.8.1  Foemineas perdit laudes brevis hora, colorque
8.8.2   Et forma in nubes diffugit aerias.
8.8.3  Cum senuit, contempta jacet, florente juventa
8.8.4   Praelata Idaliae quae fuerat Veneri.
8.8.5  Hoc ne, Lyda, tibi contingat, perge viriles
8.8.6   Foemineis laudes laudibus adjicere.
8.8.7  Disce avide quidquid restat, veniente senecta


18116. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.14.6   In foedo foedam corpore stultitiam?
8.14.7  Id, mea Lyda, tibi ne jam contingere possit,
8.14.8   Priscae si vivas saecula Deiphobes,
8.14.9  Dia rapi nequeunt ulla quae oblata senecta,
8.14.10   Cecropiae curant munera multa deae. 15. Ad Lydam. De ejus absentia.
8.15.1  Huic, bona Lyda, feras


18117. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

senecta,
8.14.10   Cecropiae curant munera multa deae. 15. Ad Lydam. De ejus absentia.
8.15.1  Huic, bona Lyda, feras praesens quae gaudia coetu,
8.15.2   Sentimus, quoties cedis ab urbe procul.
8.15.3  Nam sine te maesti non aequa hic mente sedemus,
8.15.4   Quisque gravis sociis et gravis ipse sibi.


18118. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

18. Ad Lydam, foeminam viris sapientiorem.
8.18.1  Inter, Lyda, viros miror te saepe loquentem
8.18.2   Sic, sola ut prorsum vir videare mihi;
8.18.3  Caetera, versatur quae circum, turba virorum
8.18.4   Foeminea lanam ducere digna colo.
8.18.5  Macte, tui decus o generis, macte, inclyta Lyda,
8.18.6   Naturam virtus quam super alma locat.


18119. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.21.2   Mavult servitium, Lyda, subire tuum.
8.21.3  Lyda, cave, dominam qui te sibi deligit ultro,
8.21.4   Ipse tui fiat ne subito dominus,
8.21.5  Et quae nunc victrix parto laetare triumpho,
8.21.6   Cincta dein dura compede victa gemas.
8.21.7  Reginas didicit qui vincere, non feret ille
8.21.8   Vinci perpetuo se, mea Lyda,


18120. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se, mea Lyda, tibi. 22. Ad Philippum, de Lyda neglecta.
8.22.1  Dic, rogo, qua laesit te re bona Lyda, Philippe,
8.22.2   Ullum quae nunquam laedere Lyda solet,
8.22.3  Qua jucunda magis non ulla est moribus aureis,
8.22.4   Omni nulla magis sedula in officio?
8.22.5  Cur spretam subito linquis? Non te pudet,


18121. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quaeris, de Marci quid rear eloquio.
8.25.3  Dicam equidem, verbisque diu lassatus ineptis,
8.25.4   Rem breviter paucis versibus expediam.
8.25.5  Omnia si taceat Marcus, quae digna taceri,
8.25.6   Nulla super largi pars erit eloquii,
8.25.7  Et mutire alios qui nil sinit improbus, ipse
8.25.8   In coetu jam nil mutiet ingenuo.


18122. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicentem Lydae "Omnes homines ingenio aeque valere".
8.26.1  Omnes posse eadem, narras, nec vincere quemquam,
8.26.2   Quemquam nec vinci scilicet ingenio.
8.26.3  Idque adeo narras Lydae, quae mente sagaci,
8.26.4   Et miro nil non efficit ingenio,
8.26.5  Quodque alii frustra multa mercede docentur,
8.26.6   Ipse sua nullo sponte labore videt.


18123. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et miro nil non efficit ingenio,
8.26.5  Quodque alii frustra multa mercede docentur,
8.26.6   Ipse sua nullo sponte labore videt.
8.26.7  Quinte, aliam tibi quaere, istud quae credere possit:
8.26.8   Cogitur exemplo credere Lyda suo. 27. De Lydae responso.
8.27.1  Forte meum carmen dum gestat Lyda,


18124. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.27.1  Forte meum carmen dum gestat Lyda, rogata
8.27.2   Quid foret id, dixit scilicet, esse nihil.
8.27.3  Me Me] corr. ex Mae miserum! Quae scribo illi, donoque dicatus
8.27.4   Illi uni vates, haec putat illa nihil?
8.27.5  Sed putet usque licet: vivet mea laude perenni
8.27.6   In his Lyda tamen, quae putat esse


18125. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

miserum! Quae scribo illi, donoque dicatus
8.27.4   Illi uni vates, haec putat illa nihil?
8.27.5  Sed putet usque licet: vivet mea laude perenni
8.27.6   In his Lyda tamen, quae putat esse nihil. 28. Ad Lydam, Neptunum euntem.
8.28.1  Littoream quando Neptuni tendis ad urbem,
8.28.2   Et procul hinc


18126. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inter solus) te sine linquor ego.
8.33.5  Sole velut dempto nigrescunt omnia, sic te
8.33.6   Dempta hic, nil laetum, nil mihi nunc lepidum est.
8.33.7  Nil et erit, donec redeas; quae te mihi reddet,
8.33.8   His me una e tenebris eximet orta dies. 34. Ad Clementinam Rossiam Lyda reversa.
8.34.1  Clementina,


18127. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Te frustra exoptans lustro ego Romuleam.
8.35.3  Mens avet arreptis crebro ad te currere mannis,
8.35.4   Non longam et bijugis ire redire viam.
8.35.5  Res at dura vetat. Quae res, ne quaere doceri:
8.35.6   Scis, credo, census esse mihi tenues,
8.35.7  Scis, quod adest, victu impendi, cultuque; redundans,
8.35.8   Impendi officiis quod queat, esse


18128. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mea carmina testor,
8.39.6   Telegoni lustras dum juga, missa tibi.
8.39.7  Testor vultum, oculos, hanc nempe: mentem Radelja , quae, te, Lyda, recepta
8.39.8   Non cohibet tacito gaudia clausa sinu,
8.39.9  Sed curas oblita omnes, moremque severum
8.39.10   Mens furit insanis ebria laetitiis,


18129. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.44.3  Illi si metuant eadem sibi, turpe virorum
8.44.4   Indignum intrepidis et rear ingeniis.
8.44.5  Increpet Andromache fortem Hectora, non minus Hector,
8.44.6   Quae solet, interea fortis in arma ruat. 45. Ad Lydam jocus de apro sodalibus apposito.
8.45.1  Apris Circe olim socios mutavit Ulyssis,


18130. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

46. Ad Lydam, se cum illa esse in urbe, quam sine illa rusticari malle.
8.46.1  Hic mihi ager laetus, hic florea prata, susurro
8.46.2   Hic dulci arboreas quae ciet aura comas,
8.46.3  Et volucrum cantus, pastorum et carmina, si quid
8.46.4   Et mage jucundum rura beata ferunt.
8.46.5  A te ne cogar quoquam secedere, Lyda,


18131. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.64.1  Orator Venetus Romana clarus in aula,
8.64.2   Carus et eximie dotibus eximiis,
8.64.3  Hoc desiderii lenimen dulce reliquit
8.64.4   Huic, vocat absentem quae memor usque domus.
8.64.5  Heu faciem cur muta unam sic reddit imago?
8.64.6   Suave illud cur non reddit et eloquium?


18132. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Libera tam posthac pareat ipsa sibi,
8.67.7  Se regat ipsa, artem ridens et jussa medentum,
8.67.8   Ipsum et, si veniat, despuat Hippocratem.
8.67.9  Aegrescit medico nimium quae addicta; valebit,
8.67.10   Abjunget se se prorsus ubi a medico. 68. Ad Lydam aegrotantem.
8.68.1  Qui nunc est morbus, levis


18133. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.68.5  Incipies iterum nusquam tibi fidere et angi
8.68.6   Sollicito, venam tanget ut ille, metu;
8.68.7  Incipies nullis non sumere tetra diebus
8.68.8   Pharmaca, Poeonia quae teret ille manu;
8.68.9  Incipies nullam prope jam sperare salutem,
8.68.10   Ille suae dum te nil juvat artis ope.
8.68.11  Hunc vita morbum, quantum potes, optima Lyda,


18134. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

69. Ad Lydam, de multiloquio.
8.69.1  Multiloquam jam parce, oro, te dicere, Lyda;
8.69.2   Nescis, quam soleam dicere multiloquam?
8.69.3  Multiloqua est Phyllis, verbis quae fatur ineptis,
8.69.4   Quidquid id est longum, vel breve, putidula,
8.69.5  Quam, simul ac caepit, nemo non protinus optat
8.69.6   Exorsu in primo, si pote, desinere.


18135. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.73.6   Illum, quod meruit, pendere supplicium.
8.73.7  Tali nam meruit sub cultro linquere vitam,
8.73.8   Tam longis qui nos verberat historiis,
8.73.9  Et dicit, paucis quae possunt dicier, uno
8.73.10   Aut verbo, verbis garrulas innumeris. 74. Ad Lydam, de aqua soporifera.
8.74.1  Hanc tibi mittit


18136. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.74.3  Illam saepe suo cantu super astra locabit,
8.74.4   Illam Castaliis fontibus anteferet,
8.74.5  Ullam et Poeoniis dicet non surgere in hortis
8.74.6   Herbam, lactucas quae pretio aequiparet.
8.74.7  Quippe etenim e foliis lactucae mirus ad ignem
8.74.8   Fluxit Lethaeis aemulus humor aquis.


18137. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

81. Ad Levinum, quommodo Lydae placere possit.
8.81.1  Lydam posse capi speras, Levine, venusto
8.81.2   Risu et verborum dulcibus illecebris,
8.81.3  Ingenio et vultu, atque aliis, quae multa puellas
8.81.4   Interdum vana decipiunt specie;
8.81.5  Ignorans, credo, quam docta est Lyda, sub alta
8.81.6   Mente virum penitos quam videt illa sinus.


18138. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Aricinis de collibus et procul absens
8.84.2   Lyda diu a coetu non tulit esse suo.
8.84.3  Quamvis laetus ager, spicisque undantia rura,
8.84.4   Faecunda et varias quae dabat arbor opes,
8.84.5  Et dulces volucrum cantus, auraeque salubres
8.84.6   Longa illic possent detinuisse mora.
8.84.7  Illa diu, tamen illa diu (gaudete sodales)


18139. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.85.2   Condis foemineae sub facie ingenium.
8.85.3  Non te deliciae verborum, sed capit alti
8.85.4   Vis animi, rerum mirifica et series,
8.85.5  Pictaque tam vero quae scribit cunque colore,
8.85.6   Ipsis te jures cuncta videre oculis.
8.85.7  Et visu horrescas, doleas, laetere, sub imam
8.85.8   Aut terram, aut sedes rapta per


18140. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dissimulat. 10 88. Ad Lydam. Poetae carmina laudantem.
8.88.1  Quod tu, Lyda, probas, pulchrum reor; haud tamen idem,
8.88.2   Quae tu collaudas, omnia pulchra reor.
8.88.3  Judicio nunquam peccas, mala carmina saepe
8.88.4   Ut laudes, comi duceris ingenio.
8.88.5  Haec premit una meo res fastum in pectore,


18141. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.92.2   Te, dum large aliis commoda multa paras.
8.92.3  Laudo multum, alios quod curas; quod nihil ipsam
8.92.4   Te curas, id, me judice, laude caret.
8.92.5  Nam quae multa paras aliorum commoda, frangis
8.92.6   Omnia, dum te unam negligis interea.
8.92.7  Quam sibi nemo unam non praefert ac magis ipsi
8.92.8   Quam sibi, cui nemo non cupit


18142. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quod potui, mirum est, non tibi, verum aliis.
8.93.3  Nimirum sine te quam sit mihi vita molesta,
8.93.4   Tu nescis, omnes, Lyda, sciunt alii;
8.93.5  De te aliis passim quae multaque, magnaque dico,
8.93.6   Uni quod metuo dicere, Lyda, tibi. 94. Ad Lydam. De aliis poetis eam laudantibus.


18143. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

97. De Lyda, ad Nymphas Tusculanas.
8.97.1  Nymphae, piniferos saltus quaecumque tenetis,
8.97.2   Et juga in aeriis Tuscula verticibus,
8.97.3  Vos Lydam, vestras quae gaudet visere sedes,
8.97.4   Certatim blandis vultibus excipite;
8.97.5  Vos fulcite aegram, lucos et ducite in altos,
8.97.6   Suavis ubi arboreas ventilat aura comas,


18144. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.100.4   Cujus amor, cujus nota fides animi,
8.100.5  Ante omnes laeta qui te laetatur et ipse,
8.100.6   Te moesta ante omnes moeret et ipse alios.
8.100.7  Prome tuis altam quae insedit cura medullis,
8.100.8   Quae te dente malo conficit assidue.
8.100.9  Re, verbo, quavis, aegram fortasse juvabo,
8.100.10   Atque feram parvi quidlibet auxillii.


18145. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.100.5  Ante omnes laeta qui te laetatur et ipse,
8.100.6   Te moesta ante omnes moeret et ipse alios.
8.100.7  Prome tuis altam quae insedit cura medullis,
8.100.8   Quae te dente malo conficit assidue.
8.100.9  Re, verbo, quavis, aegram fortasse juvabo,
8.100.10   Atque feram parvi quidlibet auxillii.
8.100.11  Hoc certe, jungam lacrymas,


18146. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.102.6   Quam doleo, laetor quam, mea Lyda, tibi. 103. Ad Lydam, de Quinto, sua carmina ostendere nolente.
8.103.1  Lyda, rogas Quintum, quae scripsit carmina, promat;
8.103.2   Durus adhuc blandas respuit ille preces.
8.103.3  Dispeream at (vates vatum praecordia novi,
8.103.4   Quaeque solent tacito condere vota


18147. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.112.2   Lyda valet, vestram nec sibi poscit opem.
8.112.3  Natus ubi rediit sospes, quicumque parenti
8.112.4   Morbus erat, ventos fugit in aerios.
8.112.5  Nulla ego, quae Chiron monstravit, quaeque Machaon,
8.112.6   Praetulerim dulci pharmaca laetitiae. 113. Ad Lydam matrem. De Petro filio.


18148. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Se se ubi dat sapiens diva potensque ducem,
8.115.5  Cultores vita quam pulchre servet in omni,
8.115.6   Tu potes exemplo prima docere tuo.
8.115.7  Parce metu: tibi quae semper favet, haud tibi natum
8.115.8   Quo se cumque ferat, deferet illa tuum. 116. Ad Lydam matrem, de itinere Petri suavissimi, atque optimi filii


18149. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

patrio limine Telemachum,
8.116.3  Sic tu, Lyda, doles, heu, nunc, dum lux tua, dulcis
8.116.4   Natus abit pulchrae ad moenia Parthenopes.
8.116.5  Parce tamen curis: prolem quae duxit Ulyssis,
8.116.6   Illum etiam ducet, quo parat ire, dea.
8.116.7  Illum etiam reducem, parta sibi laude, videbis,
8.116.8   Telemachum vidit ceu bona Penelope.


18150. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mensem saecula multa putat.
8.118.5  Nec metus est ullus, ne te tamen illa moretur,
8.118.6   Mire amat illa quidem, sed sapienter amat.
8.118.7  Quid sibi jucundum non quaerit; quae tibi prosint,
8.118.8   Qualiacumque, satis dulcia quaeque putat. 119. Ad Lydam matrem, de filio Petro Neapolim advecto.


18151. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.119.2   Praesens haec vero Delius ore canit).
8.119.3  Parthenopen tenuit sospes, laetum obvius ulnis
8.119.4   Excepit passis jam patruus juvenem.
8.119.5  Vis et, quae dicant, narrem tibi? Plurima de te
8.119.6   Dicunt, et, quid agas, hic rogat, ille refert. 120. Ad Varum. De Lyda curru vecta.


18152. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

labor est te, Vare, audire loquentem
8.121.2   Nil non insulsum, futile, frigidulum.
8.121.3  Immensus labor est eadem te audire loquentem,
8.121.4   Dicta semel quae sunt cum decies iteras.
8.121.5  Hinc, tecum quoties curru vectatur eodem
8.121.6   Lyda, istud quoties alloquium et patitur,
8.121.7  aerumna, haud miror, tali quod fracta,


18153. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod, dum male consulis uni,
8.123.8   Quot sumus hic, omnes perdere non dubitas. 124. Ad Lydam. De Phyllide.
8.124.1  Lyda, rogas, quae visa mihi sit candida Phyllis,
8.124.2   Phyllis Romulei rara puella soli.
8.124.3  Difficile est omnes laudare, aut dicere dotes,
8.124.4   Singula quam deceant, quae facit et


18154. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rogas, quae visa mihi sit candida Phyllis,
8.124.2   Phyllis Romulei rara puella soli.
8.124.3  Difficile est omnes laudare, aut dicere dotes,
8.124.4   Singula quam deceant, quae facit et loquitur,
8.124.5  Quam proba sit, quam culta. Brevi tamen omnia dicam:
8.124.6   Visa mihi Phyllis, Lyda, tui est similis.


18155. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.124.5  Quam proba sit, quam culta. Brevi tamen omnia dicam:
8.124.6   Visa mihi Phyllis, Lyda, tui est similis. 125. Ad Lydam. De laude, quae aliis foeminis a poeta tribuitur.
8.125.1  Si qua mihi magna est, praeter te, foemina, Lyda,
8.125.2   Magna est, quod similis creditur esse tui.
8.125.3  In te quae virtus placet integra,


18156. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Lydam. De laude, quae aliis foeminis a poeta tribuitur.
8.125.1  Si qua mihi magna est, praeter te, foemina, Lyda,
8.125.2   Magna est, quod similis creditur esse tui.
8.125.3  In te quae virtus placet integra, parte pusilla
8.125.4   In multis aliis mi placet illa sui.
8.125.5  Quare illis tribuo quam laudem, Lyda, tuae tu
8.125.6   Hanc etiam poteris laudis


18157. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda supervehitur. 128. Ad Postumum, de Lyda et Rufa.
8.128.1  Esse tibi mavult, aliis quam docta videri
8.128.2   Lyda et quae nescit singula saepe rogat.
8.128.3  Rufa unquam nullam, nequid nescire putetur,
8.128.4   Doctorum lucem quaerit ab ingenio.
8.128.5  Ergo illi crescit doctrinae mira


18158. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ne sit flagitii quis reus ipse sui.
8.129.7  Quidquid agent nequam, ne turpia facta pudori
8.129.8   Sint cuiquam, Idalii crimen amoris erit.
8.129.9  Quare hanc, innocuos quae nata est laedere mores,
8.129.10   Vitet, clamo equidem, qui sapit, historiam. 130. Ad Lydam, ea quae legit, mira perspicuitate ac lepore


18159. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.129.9  Quare hanc, innocuos quae nata est laedere mores,
8.129.10   Vitet, clamo equidem, qui sapit, historiam. 130. Ad Lydam, ea quae legit, mira perspicuitate ac lepore enarrantem.
8.130.1  Quidquid, Lyda, legis, sic narras ore diserto,
8.130.2   Ipse tuo scriptor cedat ut eloquio.
8.130.3  Omnia nam mira perfundis


18160. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et miro sensus inseris in penitos.
8.130.5  Felix, enarras quem tu, liber! Optimus ille
8.130.6   Continuo et dulci est dulcior ambrosia.
8.130.7  Sic utinam enarres, quae de te carmina condo,
8.130.8   Nomen ero in magnis vatibus eximium. 131. Ad Janum, dicentem, Lydam esse multiloquam.


18161. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ubi plurima, pauciloquam. 133. Aliud. In idem argumentum.
8.133.1  Jane, modum fanti cur vis imponere Lydae?
8.133.2   Digna est, quae fandi nesciat una modum.
8.133.3  Tam docte loquitur, tam belle ac suaviter, esse
8.133.4   Prorsum ut, quod loquitur, non queat immodicum.


18162. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.140.2   Quin periit: mentem pingere conor ego,
8.140.3  Ipse meam sic, ut possit conspecta placere,
8.140.4   Inque meis longum vivere carminibus;
8.140.5  Carminibus, de te quae scribo et scribere pergam,
8.140.6   Ingenio donec vis erit ulla meo;
8.140.7  Quae quum, Lyda, leges, vere, apte, rite, decenter
8.140.8   Te pictam, pictum me simul


18163. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.140.4   Inque meis longum vivere carminibus;
8.140.5  Carminibus, de te quae scribo et scribere pergam,
8.140.6   Ingenio donec vis erit ulla meo;
8.140.7  Quae quum, Lyda, leges, vere, apte, rite, decenter
8.140.8   Te pictam, pictum me simul invenies,
8.140.9  Forsitan et dices museo capta lepore:
8.140.10   Huic mens non pulchro in


18164. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

colens, metuo cessator et illi
8.144.6   Et tibi ne videar strenuus esse nimis. 145. Ad Lydam laudatam ex animi sententia.
8.145.1  Quae mihi, Lyda, placent in te, sint digna placere,
8.145.2   An contra et fallar judicio, dubito.
8.145.3  Sed mire tua facta mihi et tua dicta placere
8.145.4   Id scio et ipse


18165. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quis nunquam non frigidus igni,
8.147.10   Si flammis glaciem servat in indomitis. 148. Ad Lydam, de muliebri litteratura.
8.148.1  Quae rudis, ingenuas nec mentem culta per artes
8.148.2   Infroenat miseros et regit usque viros,
8.148.3  Quid faciat, rite incipiat si multa doceri
8.148.4   Foemina et omnigenas


18166. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.149.1  Nec coelum placeat semper mihi Lyda serenum,
8.149.2   Ullo nec jugis risus in ore placet.
8.149.3  Tu grata es, moestae cui frons est saepe severa,
8.149.4   Non, quae Polla ipsis ridet in exequiis.
8.149.5  Pro re cuncta probo: variet quum vita tenorem,
8.149.6   Idem hominem in vultu displicet displicet] nolo sit Radelja


18167. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vigor et nervi nimirum, vasta sed istud
8.156.6   Corpus membrorum pondera deficiunt.
8.156.7  Queis careas oro semper, Thaumantias Iris
8.156.8   Ut caret, illa levi quae rapitur Zephyro,
8.156.9  Atque agiles artus coeli per inania librans
8.156.10   Indefessa omnes itque reditque vias.


18168. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

senui, nec desit amor, sed crescit in horas,
8.162.2   Et Lyda est animo gratior usque meo.
8.162.3  Mentis nempe oculos acuit mihi tarda senectus,
8.162.4   Quo videam et juveni quae placuere, magis.
8.162.5  Doctrinam, ingenium, mores et quidquid amari
8.162.6   Dignum homini ratio, fasque, piumque docet.


18169. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

silere
8.172.4   Mi videor de te, dia puella, magis. 173. In Cinnam, objectantem nimias Lydae et Lagoi datas laudes.
8.173.1  Quae bona sunt, quae pulchra, feror quod, Cinna, probare,
8.173.2   Non probro id, laudi sed reor esse mihi.
8.173.3  Quare non Lydam, non tu mihi jure Lagoin
8.173.4   Objectas,


18170. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.172.4   Mi videor de te, dia puella, magis. 173. In Cinnam, objectantem nimias Lydae et Lagoi datas laudes.
8.173.1  Quae bona sunt, quae pulchra, feror quod, Cinna, probare,
8.173.2   Non probro id, laudi sed reor esse mihi.
8.173.3  Quare non Lydam, non tu mihi jure Lagoin
8.173.4   Objectas, pulchras eximie,


18171. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

176. Qua re nolit diutius laudare Lydam.
8.176.1  Multa equidem scripsi de te, Lyda optima; praestat,
8.176.2   Nulla operae quando est gratia, desinere.
8.176.3  Omnia quae scripsi, veris majora putas tu,
8.176.4   Ast alii veris, Lyda, minora putant.
8.176.5  Sic, videor laudum quod prodigus et quod avarus,
8.176.6   Atque tibi, atque aliis, heu,


18172. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

180. Ad Lydam, cur ei legat ultro sua carmina.
8.180.1  Quid deceat, quid non, sic cernis, Lyda, latere
8.180.2   Ut te nil usquam posse rear vitii.
8.180.3  Curnam igitur, nulla fudi quae carmina cura,
8.180.4   Haec tibi sponte mea qualiacumque lego?
8.180.5  Quod te ad censuram ingenio quam scilicet acri,
8.180.6   Ingenio ad veniam tam facili experior.


18173. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

181. In idem argumentum.
8.181.1  Ingenio quam, Lyda, tuo percellis, amico
8.181.2   Ni me perfacilis tam recrees animo,
8.181.3  Haec, tibi sponte lego quae incondita, scilicet a te
8.181.4   Unquam non paterer pol mea scripta legi. 182. Gaudet, sua carmina Lydae placuisse


18174. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

187. De ingenio Lydae.
8.187.1  Foemineo generi multi male dicimus, unam,
8.187.2   Lyda, illo sed te demimus ex numero;
8.187.3  Foemina quae solum es formoso corpore (nostra
8.187.4   Foemineum corpus nec maledicta petunt):
8.187.5  Parte tui meliore, animo (ni dicere divam
8.187.6   Praestat) primores inter habenda


18175. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

191. Cur Lyda sibi dicatur Maria Pizzellia. Ad Julium Somaliam.
8.191.1  Cur Lydam vocitem, Somalia docte, rogasti,
8.191.2   Istam, quae canitur rara puella mihi.
8.191.3  Omphale Alciden domuit, quod Lyda, vocavi
8.191.4   Lydam ego, me captum quae melius domuit.
8.191.5  Illa deum a pulchro jussit cessare


18176. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lydam vocitem, Somalia docte, rogasti,
8.191.2   Istam, quae canitur rara puella mihi.
8.191.3  Omphale Alciden domuit, quod Lyda, vocavi
8.191.4   Lydam ego, me captum quae melius domuit.
8.191.5  Illa deum a pulchro jussit cessare labore,
8.191.6   Foedaque foeminea ducere pensa colu,
8.191.7  Haec me cessantem pulchro insudare labori,


18177. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda, doces cantus Pholoen, servasque puellam;
8.194.2   Non erit ut metuat nam bene docta famem.
8.194.3  Docta famem haud metuet; miseras male suada puellas
8.194.4   Quae dedit innumeras et dabit exitio.
8.194.5  Nempe malus culpatur amor, sed dira sagittas,
8.194.6   Monstrum horrendum atrox, certius illa jacit.
8.194.7  Qui procul aversa,


18178. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.196.1  Cum visis Lydam, tibi, Glaucia, longa videtur
8.196.2   Ulla via! Hoc de me dicam equidem ingenue.
8.196.3  Longa brevis, viso cum Lydam; Glaucia cum te,
8.196.4   Quae brevis est, subito fit mihi longa via. 197. Cur semper Lydam laudat.
8.197.1  Saepe mihi praesens ornaris laude, sed absens


18179. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.200.1  Spernitur, aut spernit mulier. Qui spernere Lydam
8.200.2   Haud possum, restet quid misero, video. 201. De Lyda, narrante, quae in tabula picta viderat.
8.201.1  Quid mihi opus tabulam, quam narras, Lyda, videre?
8.201.2   Pulchram (sic narras) jam tabulam video.


18180. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.202.4   Lumina desertae littus ad Italiae.
8.202.5  Hunc ego dum laetus tranantem caerula specto,
8.202.6   Haec mecum haud tacito verba dolore dedi:
8.202.7  Quae quibus antetulit! Quo posset pascere mentem
8.202.8   Spectaclo, mecum si mea Lyda foret. 203. De Lydae simplicitate.


18181. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

209. Sibi nihil Lyda pulchrius videri.
8.209.1  Sunt eadem nobis nigra, alba, ingentia, parva,
8.209.2   In pulchro mire judicium vanat.
8.209.3  Nec formosa eadem mihi, quae tibi, Lyda, videntur;
8.209.4   Id cur nam fiat, dicat Aristoteles.
8.209.5  Fit certe, atque tua, quam tu contemnere sueta es,
8.209.6   Mi nihil hercle usquam pulchrius est


18182. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.210.5  Alterutrum possit vix altera: praestat utrumque
8.210.6   Felici pariter, Lyda, sed ingenio. 211. Timet ne, se digresso, Lyda, quae siluerat, loqui incipiat.
8.211.1  Lyda silet, garrit sine fine Atlanta, Lycotas
8.211.2   Aures frigidulis vulnerat usque jocis.
8.211.3  En quid ago tot res inter deprensus amaras?


18183. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sibi Lagoidem placere, eo quod illa Lydae placeat.
8.218.1  Cur mihi praecipue placeat, scin', Lyda, Lagois?
8.218.2   Illam quod video, Lyda, placere tibi;
8.218.3  Foemineae residens quae summo in vertice laudis
8.218.4   Sub te foemineum dispicis omne decus. 219. Se Lydam, cuilibet praestantissimae foeminae anteferre.


18184. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

reor ipse; pusillis
8.219.6   Corillam et spretus anteferat Fabius. 220. Ad Petrum Pizzellium, de ejus villa et matre.
8.220.1  Quae nunquam placuit, socio te, visa placere,
8.220.2   Petre, mihi coepit villula mirifice;
8.220.3  Qualemcumque voles crebro si visere mecum,
8.220.4   Hortis mi fiet gratior


18185. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

225. Se suis carminibus non posse Lydae laudes aequare.
8.225.1  Lyda, tua dicis perdi mea carmina laude:
8.225.2   Heu! Perdi laudem dic mage carminibus.
8.225.3  Magna etenim quae sunt mirandaque, parva videri
8.225.4   Haec facit exili frigida Musa sono. 226. Non esse, ut, si Lyda adsit, vel Lycoridis, vel ipsius Helenae Spartanae


18186. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

232. De mira Lydae in dicendo sapientia.
8.232.1  Omnia quod dicor tua dicta probare, meum ne
8.232.2   Id vitium est, laus est an mage, Lyda, tua?
8.232.3  Laus tua; tangis acu quae si rem quamque, probare
8.232.4   Ut verum haud possim, ni tua dicta probem. 233. In idem argumentum.
8.233.1  Dicor perpetuo,


18187. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae si rem quamque, probare
8.232.4   Ut verum haud possim, ni tua dicta probem. 233. In idem argumentum.
8.233.1  Dicor perpetuo, quae sentit Lyda, probare,
8.233.2   Nec vero id dici, Postume, diffiteor.
8.233.3  At quid agam? Mire solerti est, crede, puella,
8.233.4   Mire subtili est praedita judicio,


18188. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.233.5  Nil usquam falsi praebet, quod carpere possim,
8.233.6   Nil quod veri omnes non habeat numeros.
8.233.7  Vis pugnem veris, illi ne dicar amicus?
8.233.8   Vis, quae mente probo, Postume, voce negem?
8.233.9  Quin tu illi potius dic; falsa et dicat inepta,
8.233.10   Me ni vis dictis omnibus annuere.


18189. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.236.7  Haec juvere; tuus juvit super omnia gnatus,
8.236.8   Lyda, mihi assiduus qui fuit usque comes. 237. Ad Lydam, quae Iolae cantoris effigiem sibi poposcerat.
8.237.1  Lyda, tibi faciem pictam cur poscis Iolae,
8.237.2   Cantor mellita qui tibi voce placet?
8.237.3  Et faciem cantus commendat, crede;


18190. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

238. De Lydae perpetua moderatione.
8.238.1  Frigidior Leonilla gelu est, ferventior igni
8.238.2   Gellia et haec nescit, nescit et illa modum.
8.238.3  Quae peccet magis, incertum; certe utraque peccat,
8.238.4   Diverso et verum tramite linquit iter.
8.238.5  Odi ambos: tu, Lyda, places, quae semper in omni
8.238.6   Vita sola


18191. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

haec nescit, nescit et illa modum.
8.238.3  Quae peccet magis, incertum; certe utraque peccat,
8.238.4   Diverso et verum tramite linquit iter.
8.238.5  Odi ambos: tu, Lyda, places, quae semper in omni
8.238.6   Vita sola vides, sola tenes medium. 239. Cur poeta nolit rusticari.
8.239.1  Cur petere, ut quondam,


18192. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.242.1  Sic ego quondam mirabar, Lyda, timerem
8.242.2   Judicio ut falli praecipite, atque levi.
8.242.3  Multa forent de te ne fors mihi visa, verebar
8.242.4   Quae mens praecupide fingeret ipsa sibi,
8.242.5  Et quae deinde nihil, ni somnia vana, fuisse,
8.242.6   Proderet affulgens denique longa dies.
8.242.7  Tandem longa dies affulsit,


18193. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.242.2   Judicio ut falli praecipite, atque levi.
8.242.3  Multa forent de te ne fors mihi visa, verebar
8.242.4   Quae mens praecupide fingeret ipsa sibi,
8.242.5  Et quae deinde nihil, ni somnia vana, fuisse,
8.242.6   Proderet affulgens denique longa dies.
8.242.7  Tandem longa dies affulsit, veraque novi,
8.242.8   Quae metui falso ne mihi visa


18194. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.242.5  Et quae deinde nihil, ni somnia vana, fuisse,
8.242.6   Proderet affulgens denique longa dies.
8.242.7  Tandem longa dies affulsit, veraque novi,
8.242.8   Quae metui falso ne mihi visa forent;
8.242.9  Quodque leve incertumque sui nutabat, id alte
8.242.10   Sedet pacato in pectore judicium.


18195. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

aliis tanto jam mea Lyda foret. 259. De miro Lydae in dicendo lepore.
8.259.1  Dulcia Mexiaci non tam sunt munera potus,
8.259.2   Quae larga praebes, care Philippe, manu,
8.259.3  Quam quae dum laeti potamus, Lyda, lepore
8.259.4   Nos omni ac suavi detinet alloquio.
8.259.5  Nectar et ambrosiam tua munera


18196. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

259. De miro Lydae in dicendo lepore.
8.259.1  Dulcia Mexiaci non tam sunt munera potus,
8.259.2   Quae larga praebes, care Philippe, manu,
8.259.3  Quam quae dum laeti potamus, Lyda, lepore
8.259.4   Nos omni ac suavi detinet alloquio.
8.259.5  Nectar et ambrosiam tua munera scilicet aequant:
8.259.6   Illa ipsum vincit nectar et


18197. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ludus mihi, Lyda, placet, sed displicet, Auli
8.267.2   Quo mage frigidulum nil queat esse, jocus
8.267.3  Hinc laudo invitus, miser et rem vertor ad illam,
8.267.4   Quae non grata magis, sed sit acerba minus. 268. Ad pictorem, de Lyda sibi aliquid pingi optante.
8.268.1  Pingere vis, Lydae quae possit forma placere?


18198. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.267.4   Quae non grata magis, sed sit acerba minus. 268. Ad pictorem, de Lyda sibi aliquid pingi optante.
8.268.1  Pingere vis, Lydae quae possit forma placere?
8.268.2   Quid sit opus fieri (mentem adhibe) doceo.
8.268.3  Turgescant oculi, mentum extet, nasus in unum
8.268.4   Se flectat, se frons contrahat


18199. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.278.7  Quare nec metuo, caeco ne illudar amore,
8.278.8   Et doleo, quod nil dicere praecipuum
8.278.9  De te laudator possim tuus, omnia cum mi,
8.278.10   Dicere quae volui, praeripiat populus. 279. Nil esse, quod Lyda invidere, vel odisse possit.
8.279.1  Non te odio, invidia dicis non, Lyda, moveri.


18200. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

280. Ad Colotum medicum, de Lyda minus valente.
8.280.1  Lyda mihi valeat per te si, docte Coloti,
8.280.2   Tollam ego te ad magnos laudibus usque deos,
8.280.3  Et, mala Poeoniam quae scripsi carmina in artem,
8.280.4   Imponam ardenti, dona cremanda, foco.
8.280.5  Id tibi erit sacrum, ceu divo. Epigrammata centum
8.280.6   Centeno poteris praeposuisse


18201. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.284.5  O me, ceu praesens juvit dolor ille tuentem,
8.284.6   Sic juvet hic memorem, cum procul actus erit! 285. Ad Lydam. Quae sit in scribendo novitas.
8.285.1  Lyda, putas nihil esse novum quod scribimus. aedem
8.285.2   Sic etiam nullam dixeris esse novam.
8.285.3  Quippe etenim ut struimus veterum nos dicta


18202. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

287. Fore ut Lydae eo ingenio, quo praedita est, perpetuo et magis in dies placeat Cicero.
8.287.1  Tunc ego, Lyda, parum te credam posse probare
8.287.2   Scripsit Romani quae pater eloquii,
8.287.3  Quum tibi judicium Veri, sensumque decori,
8.287.4   Quoque vales, aetas ingenium abstulerit.
8.287.5  Donec eris, qualis nunc es, mirabere magni


18203. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

289.
8.289.1  De laudibus Lydae narrantis.
8.289.2  Malim ego narrantem te, Lyda, audire, sub ipsis
8.289.3   Quam, mihi quae narras, cuncta videre oculis.
8.289.4  Non etenim verbis tantum aequas omnia rerum,
8.289.5   Sed longe, ornatrix mirifica, exsuperas.
8.289.6  Et quae pulchra parum sunt in se,


18204. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.289.3   Quam, mihi quae narras, cuncta videre oculis.
8.289.4  Non etenim verbis tantum aequas omnia rerum,
8.289.5   Sed longe, ornatrix mirifica, exsuperas.
8.289.6  Et quae pulchra parum sunt in se, pulchra putare
8.289.7   Ille tuo affusus cogit ab ore lepor.
8.289.8  Hoc fuit ante alios tibi quod fortasse molestus
8.289.9   Poscere, Lyda, tuas


18205. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

me non dignum pateris tamen esse tuorum
8.291.4   In numero, atque tuam concelebrare domum,
8.291.5  Quod mecum evolvis veterum tot scripta virorum
8.291.6   Inclyta, quae Phoebus, quaeque Minerva probat,
8.291.7  Quod me pro cassis, doceo quae paucula, verbis,
8.291.8   Tu rerum has melior cernere, multa doces.
8.291.9  Tu facis, ipse piger tot


18206. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

atque tuam concelebrare domum,
8.291.5  Quod mecum evolvis veterum tot scripta virorum
8.291.6   Inclyta, quae Phoebus, quaeque Minerva probat,
8.291.7  Quod me pro cassis, doceo quae paucula, verbis,
8.291.8   Tu rerum has melior cernere, multa doces.
8.291.9  Tu facis, ipse piger tot scribam carmina, dum te
8.291.10   Dicere, Lyda, tuo dum juvat ore


18207. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.296.1  Cur missa Pholoe, missa cur Phyllide, solam
8.296.2   Observem Lydam, Postume, saepe rogas.
8.296.3  Hoc placet in Pholoe, placet hoc in Phyllide: sola
8.296.4   Quae video, in Lyda, Postume cuncta placent. 297. De se, Lyda non visa.
8.297.1  Aeger nocturni dum frigida flamina venti,
8.297.2  


18208. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

contemnere cogor,
8.302.4   Quippe tuum ipse meo judicium antefero. 303. Nil non esse in Lyda summa laude dignum.
8.303.1  Quaeris, quae decorant Lydam praeconia laudum.
8.303.2   Quaere magis, quaenam, Postume, non decorent.
8.303.3  Hoc uno expediam verbo; nam nulla subintelligitur "non"; unde "non nulla";


18209. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.305.4   Pace tua liceat dicere), nil gravius. 306. Lyda in urbe degente, sibi quovis rure urbem esse longe gratiorem.
8.306.1  Quos mihi tu narras agros, quae frigida tempe,
8.306.2   Fluminaque et fontes et nemora et siluas?
8.306.3  Pictarum et cantus per frondea tecta volucrum,
8.306.4   Et Zephyri umbrosis murmur in


18210. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rebus
8.311.4   Et tua verba ipsis mirifice anteferam. 312. Quaecumque de Lyda scribat, se putare ejus meritis minora.
8.312.1  Quae de te scribo vates tuus, optima Lyda,
8.312.2   Esse puto meritis cuncta minora tuis;
8.312.3  Tu majora putas. Quis nostrum fallitur? Ipsa
8.312.4   Me, contra falli te magis


18211. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.318.8   Te mihi, quam decuit, non retulisse vicem. 319. Lydam nihil unquam dicere, quod veritati non sit consentaneum.
8.319.1  Vera probo, Varro, dicit quae Lyda; probare
8.319.2   Nec semper, semper sint modo vera, pudet.
8.319.3  Si tibi adulator videor, tu scilicet illam
8.319.4   Dicere, quae possim vera negare, jube.


18212. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.319.1  Vera probo, Varro, dicit quae Lyda; probare
8.319.2   Nec semper, semper sint modo vera, pudet.
8.319.3  Si tibi adulator videor, tu scilicet illam
8.319.4   Dicere, quae possim vera negare, jube. 320. Lydam praecipuis laudibus ornari debere.
8.320.1  Quod laudas Lydam, dehinc Nisam et Phyllida et Aeglen,


18213. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.320.2   Et Beroem et Meroem laude pari cumulas,
8.320.3  Quid ni pro tali facto irascar, amice,
8.320.4   Atque tua Lydam laude carere velim?
8.320.5  Sordent, quae multis tribuis, praeconia Lyda
8.320.6   Non Lyda est, si quam laudis habet sociam. 321. Cur Lydam colat, Gelliam fugiat.


18214. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

metuo, sentit amicitiam. 322. Cur poeta Lydae placere studeat.
8.322.1  Jure tibi studeo, quam possum, Lyda, probari,
8.322.2   Quae sapiens rerum non nisi digna probas,
8.322.3  Cujus prona bono cuivis est gratia, tanto
8.322.4   Prona magis, quanto fit magis ille bonus.
8.322.5  Quis tali se se non expetat


18215. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Radelja saepius abstineat. 330. Ad Guascum. In idem argumentum.
8.330.1  Guasce, domum vidi, quae multo instructa lepore
8.330.2   Est tibi, nil et non mirifice placuit;
8.330.3  Nil unum praeter, quod nostro nempe remota
8.330.4   A coetu in summis dissidet Esquiliis:


18216. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tentare juvat; Musa molesta, sile.
8.331.3  Sic mecum et posui calamum, sed me mea Lyda
8.331.4   Impulit ac coeptum pergere jussit iter,
8.331.5  Et nugas garrire omnes et ludere quae fors
8.331.6   Obtulit incultis omnia carminibus.
8.331.7  Conde iterum, spernat populus quae, carmina: praestat
8.331.8   Quam populo, Lydae, Musa, placere meae.


18217. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Impulit ac coeptum pergere jussit iter,
8.331.5  Et nugas garrire omnes et ludere quae fors
8.331.6   Obtulit incultis omnia carminibus.
8.331.7  Conde iterum, spernat populus quae, carmina: praestat
8.331.8   Quam populo, Lydae, Musa, placere meae. 332. Cur Hirtio misso, Lydae legat Livii Historias.


18218. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

id cum prodis (tanti es mihi) spernere cogor
8.337.4   Ipse meum, atque tuo fidere judicio;
8.337.5  Nec secus ac speculum, resonae vel vocis imago,
8.337.6   A te quae veniunt sola referre tibi. 338. In idem argumentum.
8.338.1  Quod mihi laudasti carmen, mea Lyda, requiris,
8.338.2   Quale


18219. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.338.2   Quale putem. Quid ni mirificum esse putem?
8.338.3  Quod tibi mirifice vidi placuisse, tuisque
8.338.4   Esse ultro elatum laudibus astra super.
8.338.5  Quae nil non pulchrum, non omni ex parte politum,
8.338.6   Exactumque omnes suspicis ad numeros;
8.338.7  Judicio quae tam polles, ut non magis ipsa
8.338.8   Sit verax sacro Pythia


18220. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.338.4   Esse ultro elatum laudibus astra super.
8.338.5  Quae nil non pulchrum, non omni ex parte politum,
8.338.6   Exactumque omnes suspicis ad numeros;
8.338.7  Judicio quae tam polles, ut non magis ipsa
8.338.8   Sit verax sacro Pythia de tripode. 339. Gaudet, se Lydae placuisse et sibi Lydam placere velle.


18221. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

putas, laudas tamen, optima Lyda,
8.339.4   Laetor, te saltem velle placere mihi. 340. Cur amat Lydam.
8.340.1  Me, quod amo Lydam, quae dicit cuncta probare,
8.340.2   Quintus ait; vere id nec, puto, Quintus ait.
8.340.3  Non quod amo nam cuncta probo; quod cuncta probare
8.340.4   Cogor, quae prudens doctaque


18222. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod amo Lydam, quae dicit cuncta probare,
8.340.2   Quintus ait; vere id nec, puto, Quintus ait.
8.340.3  Non quod amo nam cuncta probo; quod cuncta probare
8.340.4   Cogor, quae prudens doctaque dicit, amo. 341. De se Lydam quaerente et de Petro Aloysio Pizzellio.
8.341.1  Quaerebam te, Lyda; tuus mihi limen ad ipsum


18223. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dixisse parentem;
8.341.4   Vivit in hoc mire scilicet ipsa parens. 342. Ad amicum de Lyda ejus carmine mota.
8.342.1  Carmine quae nullo dixit se Lyda moveri,
8.342.2   Esse tamen motam carmine, amice, tuo,
8.342.3  Id tibi cum dixit me coram, quid mihi eadem
8.342.4   Illa opera misero dixit, amice,


18224. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.347.2   Exerce inviso quam lubet imperio.
8.347.3  Parce importunus Lydae turbare penates,
8.347.4   Ferque illam in propria regna tenere domo:
8.347.5  Fretus amicitia quae cum tibi poscis, amicum
8.347.6   Nescis quantum inter discrepet ac dominum. 348. Quanti faciat Lydam.
8.348.1  Quam te, Lyda,


18225. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tacita paucula mente refer:
8.350.3  "Cuncta potes, scis cuncta, Deus; meme ipsa regendam,
8.350.4   Atque meos nutu do, Pater, usque tuo.
8.350.5  Nil possum, contra nil pugno: quae facis, aequo
8.350.6   Cuncta fero, laeto pectore cuncta probo."
8.350.7  Haec semel, haec iterum dic tecum, Lyda: reperta
8.350.8   Omnis jam fuerit certa medela mali.


18226. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et caput auditis et dolet auriculas.
8.354.3  Prome tuos tu, Petre, modos, succurre parenti,
8.354.4   Quamque potes, gratis cantibus affer opem.
8.354.5  Sic tibi, Romuleis fugit quae pulsa theatris,
8.354.6   Usque ora et digitos temperet Harmonia. 355. Optat pluviam, ut Lyda secum domi maneat.
8.355.1  Et


18227. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pro Lyda, opem perpetuam miseris ferente.
8.356.1  Usque omnes mea Lyda juvat, facilisque, volensque,
8.356.2   Quo potis est, miseros allevat auxilio.
8.356.3  Reddere felices tam multos quae studet, o di,
8.356.4   Vos facite, ut felix sit magis atque magis. 357. De laudibus Lydae.
8.357.1  Quae mihi de clara miranda


18228. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

felices tam multos quae studet, o di,
8.356.4   Vos facite, ut felix sit magis atque magis. 357. De laudibus Lydae.
8.357.1  Quae mihi de clara miranda Lycoride narras,
8.357.2   Horum ego, Lyda, tibi credere nil renuo.
8.357.3  Olim foemineum sprevi genus, at, mihi postquam
8.357.4   Nosse tuum attonito


18229. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pro meritis, Lyda, referre tuis.
8.359.3  Hunc mihi, quo crucior, tandem, oro; deme pudorem,
8.359.4   Atque aliquid, possim gratus ut esse, jube.
8.359.5  Si facias, inscripta meo quae in pectore servo,
8.359.6   Adscribam meritis id quoque, Lyda, tuis. 360. Cur Lyda saepius Nearcum visat, quam Quintum.


18230. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.361.2   Illam tam longo a tempore, Quinte, colis.
8.361.3  Sed tu plus illi debes, me judice, quod se
8.361.4   Passa tibi est longo tempore, Quinte, coli;
8.361.5  Quae tibi dum miros impertit culta lepores,
8.361.6   Nil audit contra ni rude et illepidum. 362. Ad Lydam. De se, suisque carminibus.


18231. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mea Lyda, tuos. 364. In Alexin Lydam in Tullam incitantem.
8.364.1  Ne tibi displiceat, Tullam vis laedat, Alexi,
8.364.2   Aurea quae nullum laedere Lyda solet.
8.364.3  Tullam, qua (mitto genus et decora alta parentum)
8.364.4   Certe nil fieri possit amabilius.
8.364.5  Non faciet; nec, si faceret, dici


18232. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scenam redeat si Roscius ipse, videri
8.366.4   Post te mi possit Roscius ipse rudis. 367. Laudes Lydae.
8.367.1  In Lyda, si quae miror, scribam omnia, cogar
8.367.2   Non jam elegos, longas scribere at Iliadas.
8.367.3  Ingenium ut, sanctos mores et caetera mittam,
8.367.4   Praecipuum laudis quae meruere


18233. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda, si quae miror, scribam omnia, cogar
8.367.2   Non jam elegos, longas scribere at Iliadas.
8.367.3  Ingenium ut, sanctos mores et caetera mittam,
8.367.4   Praecipuum laudis quae meruere decus,
8.367.5  Forma, lepos, sessus, statusque et gressus euntis,
8.367.6   Quidquid agit rerum, quidquid et eloquitur,
8.367.7  Nil non laude scatet, nil non super


18234. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

videar ni tribuisse parum. 369. In idem argumentum.
8.369.1  De te jamdudum tacui, longumque tacebo,
8.369.2   Olim perpetuum quae mihi carmen eras,
8.369.3  Nec tibi enim, quidquid scribo, mihi nec placet ipsi;
8.369.4   Judice me, nisu quolibet ingenii.
8.369.5  Haud possum optatum veri contingere


18235. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.371.5  Et tamen ex alto curnam suspiria moestus
8.371.6   aegra traham interdum pectore, Avite, rogas? 372. Ad Aulum de Lyda, quae illum de folle insulsa narrantem patienter auscultaverat.
8.372.1  Felix, ludicro de folle insulsa loquenti
8.372.2   Aures cui Lydae tam patiere diu!
8.372.3  Non ludi studio,


18236. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.372.4   Aule, tui: e caro quidlibet ore sapit. 373. Ad Postumum, cur ejus carmina, etiamsi obscura sint, Lydae sint clara.
8.373.1  Postume, quae scribis quod pervidet omnia Lyda,
8.373.2   Tu credis nil non scribere perspicue.
8.373.3  Laus, tibi quam tribuis, non est tua, sed mage Lydae,
8.373.4   Multa ipsis mire quae


18237. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae scribis quod pervidet omnia Lyda,
8.373.2   Tu credis nil non scribere perspicue.
8.373.3  Laus, tibi quam tribuis, non est tua, sed mage Lydae,
8.373.4   Multa ipsis mire quae videt in tenebris. 374. Rogat Lydam, ut se moneat, si quid obscurum scripserit.
8.374.1  Obscurum si quid scripsi, mea Lyda, moneto;


18238. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

generi ne confer, Lyda, virili;
8.380.2   Te cuivis praefer, si placet, ipsa viro,
8.380.3  Cui tribuit natura uni, quaecumque virile,
8.380.4   Foemineum decorant quae bona cunque genus. 381. Ad Lydam, de Lagoide, Romanarum formosissima.
8.381.1  Romuleas inter celebrans laeta orgia nuptas,


18239. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et duplici, Lyda, cavere tuo. 383. Laudes Lydae.
8.383.1  Ingenium Lydae laudabam et verba diserta,
8.383.2   Et natura illi quae bona cuncta dedit.
8.383.3  Nunc, Lydam ut penitus pernovi, pol mage laudo
8.383.4   Illaec ipsa sibi quae bona cuncta parat.


18240. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lydae laudabam et verba diserta,
8.383.2   Et natura illi quae bona cuncta dedit.
8.383.3  Nunc, Lydam ut penitus pernovi, pol mage laudo
8.383.4   Illaec ipsa sibi quae bona cuncta parat. 384. In die, quo cum Lyda Vaticanas aedes visum iverat.
8.384.1  Nulla fuit toto lux haec mihi laetior anno,


18241. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amor. 386. Quo loco esse velit apud Lydam.
8.386.1  Hoc sat: amicitiae legem hanc dicamus uterque,
8.386.2   Nulla non maneat quae, mea Lyda, die.
8.386.3  Ut tu prima mihi, tibi sim non ultimus ipse;
8.386.4   Tu mi aliquem, ipse omnes ut tibi posthabeam.
8.386.5  Hoc mihi deberi tantum volo; quod fuat


18242. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

388. Ad Lydam de tonitru.
8.388.1  Optavi toties tibi quod, mea Lyda, virili
8.388.2   Esse animo tandem fortis ut inciperes,
8.388.3  Id tibi perfectum laetor, quae, dum tonat axis,
8.388.4   Non cessas doctae fila movere Lyrae;
8.388.5  Fortis, seu tanto nihil es tremefacta fragore,
8.388.6   Tam bene dissimulas seu tremefacta metum.


18243. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.392.3  Tu ne adeo gracilis bis quinas, Lyda, per horas
8.392.4   Solis torrentes excipies radios?
8.392.5  Parce tibi, parce, o, nobis, quicumque timemus,
8.392.6   Quae tu non metuis, tristia damna tibi.
8.392.7  Te juvet in gelida spatiari molliter umbra:
8.392.8   Solem, quae agresti est corpore, dura ferat.


18244. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Parce tibi, parce, o, nobis, quicumque timemus,
8.392.6   Quae tu non metuis, tristia damna tibi.
8.392.7  Te juvet in gelida spatiari molliter umbra:
8.392.8   Solem, quae agresti est corpore, dura ferat. 393. Ad Lydam. De narratore eadem pluries repetente.
8.393.1  Iste placet suavis narrator, Lyda; placebit


18245. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

396. Ad Lydam se aegrum visentem.
8.396.1  Fida tuum crebro quod visis Lyda sodalem,
8.396.2   Solari dulci pergis et alloquio,
8.396.3  Mi demis morbi, quae multo est maxima, partem,
8.396.4   Convicta cogar ne procul esse tuo,
8.396.5  Neve tuis caream, queis mulces pectora, dictis,
8.396.6   Atque meram instillas auribus


18246. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ubi quid mecum pugnat, diversaque fertur,
8.397.2   Id lenta facilis mente animoque feror
8.397.3  Irascor, mecum pugnas cum, Lyda, videntur
8.397.4   Et vera interdum quae mihi, falsa putas.
8.397.5  Id quinam fiat, possum tibi dicere verum:
8.397.6   Ut nemo dicat, sat, reor, ipsa vides.


18247. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

403. In Leonillam. Poeta spretus ob senectutem.
8.403.1  Est aliquid viridem praeter, Leonilla, juventam,
8.403.2   Est, quod amet mulier, quae sapienter amat.
8.403.3  Quae sapienter amat, mulier sed mira, volucri
8.403.4   Phoebaea et multo rarior exoritur.
8.403.5  Hinc tibi quam placeam, atque aliis, nil scire


18248. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

403. In Leonillam. Poeta spretus ob senectutem.
8.403.1  Est aliquid viridem praeter, Leonilla, juventam,
8.403.2   Est, quod amet mulier, quae sapienter amat.
8.403.3  Quae sapienter amat, mulier sed mira, volucri
8.403.4   Phoebaea et multo rarior exoritur.
8.403.5  Hinc tibi quam placeam, atque aliis, nil scire laboro;
8.403.6   Quod me Lyda


18249. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.404.3  Munere, Lyda, tuo qua vesci ut contigit, arsi
8.404.4   Continuo, ad carmen pectus et incaluit.
8.404.5  Incendi hac vatem posthac decet: unda, valeto,
8.404.6   Quae fluis Aonio Castalis in nemore. 405. Ad Lydam. Quid sibi propositum habeat in satyra scribenda.
8.405.1  Haud hominum insecter quemquam. Peccare videntur


18250. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

405. Ad Lydam. Quid sibi propositum habeat in satyra scribenda.
8.405.1  Haud hominum insecter quemquam. Peccare videntur
8.405.2   Quae mi homines tantum scribere, Lyda, juvat.
8.405.3  Probra loquor, tacito sed nomine; turpior unde
8.405.4   Sit per me nemo, verum aliquis melior.
8.405.5  Scilicet agnorit qui


18251. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Sit tamen et si acri praeditus ille acie.
8.407.5  Hoc ego me ostendi cupio mihi; teque rogare
8.407.6   Haud cesso ut speculi sis mihi saepe loco,
8.407.7  Dicere nec parcas, quae pecco; quae tibi visa,
8.407.8   Ipse, mihi nimium proximus, haud video. 408. Ad Lydam. De se laeto animo vivere cupiente.


18252. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et si acri praeditus ille acie.
8.407.5  Hoc ego me ostendi cupio mihi; teque rogare
8.407.6   Haud cesso ut speculi sis mihi saepe loco,
8.407.7  Dicere nec parcas, quae pecco; quae tibi visa,
8.407.8   Ipse, mihi nimium proximus, haud video. 408. Ad Lydam. De se laeto animo vivere cupiente.
8.408.1  Lyda,


18253. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

opus, Antigenes cum venit, Lyda relinquit;
8.410.2   Venisti cum tu, valdius urget opus.
8.410.3  Non mirum hoc: operi praestat sermo illius; istis
8.410.4   Effutis quae tu, Postume, praestat opus. 411. De Lydae constantia in Tucca non audiendo.
8.411.1  Multum Lyda sapit, quod te tam saepe vocantem


18254. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.412.2   Hausta simul miseris oppida cum populis,
8.412.3  Fulguraque et tonitrus narrasti et perdita letho
8.412.4   Multa virum, multa et corpora quadrupedum.
8.412.5  Quae dum persequeris, nimio terrore molestum
8.412.6   Lyda tamen placido pectore, Plance, tulit.
8.412.7  Ausa nec est maesto sermoni ponere finem,
8.412.8   Laeta etenim fantem te


18255. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tua dum metuit sibi jurgia, te prope solum
8.413.6   Observat, curat, sevocat, alloquitur.
8.413.7  Felix! Cui saevis licet ista parare querelis,
8.413.8   Ille sibi nullis quae parat obsequiis. 414. Janetta Lydae catella loquitur.
8.414.1  Salve, Lyda, tibi quod vixi cara; poeta
8.414.2   Mi tuus hunc


18256. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

parva comes tegor hoc Janetta sepulcro,
8.415.2   Rara canis dominae digna placere meae.
8.415.3  Cui tam cordatae, tam salsae, tamque venustae,
8.415.4   Clarent eximia quae modo laude, placent. 416. Mariae Pizzelliae (Lydae) Meropen Scipionis Maffei mirifice agenti.
8.416.1  Maffeum attonitas mirabar, scribere talem


18257. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.416.1  Maffeum attonitas mirabar, scribere talem
8.416.2   Eximius vates qui potuit Meropen.
8.416.3  Nunc magis admiror te, praestans foemina, talem
8.416.4   Quae voce, atque oculis, vultu et agis Meropen.
8.416.5  Illum certe aliquis carpsit: te carpere, ut ipsa
8.416.6   Spectatrix adsit, non queat invidia.


18258. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.428.1  I procul et Stygios, unde huc digressa, revise,
8.428.2   Egregio juveni febris acuta lacus.
8.428.3  I procul hinc, si quis pudor est ac multa, paramus
8.428.4   Quae tibi certatim dicere, probra fuge.
8.428.5  Hic perstare juvat vel si tamen; illius exi,
8.428.6   Et nostro potius te, mala, conde sinu.


18259. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.432.4   Posse animum et mores annuit eximios,
8.432.5  Ingeniumque sagax et doctrinae genus omne,
8.432.6   Consiliumque ingens, dives et eloquium,
8.432.7  Quae mihi venturis fuerint cum prodita saeclis,
8.432.8   Tota ibit gentes nota per innumeras,
8.432.9  Atque inter primas nomen feret heroinas
8.432.10   Major et Evadne, major et


18260. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.437.1  Unde istaec pulchrae deprompta est forma Dianae,
8.437.2   Optavit pingi quam Violanta sibi?
8.437.3  Fallor, an eximiae formoso ex ore puellae
8.437.4   Quae deceant ipsas perspicis ora deas? 438. [437.] In idem argumentum. Extemporale. Ad pictorem et matrem.
8.438.1  Laudaris similem Violantam pingere, Leucon;


18261. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Certe id, foemineum quo caret omne genus. 444. [443.] Cur dijudicante de carminibus suis Lyda poeta semper gaudeat.
8.444.1  Lyda probat semper mea carmina. Quae bona si sunt,
8.444.2   Laetor, quod sapiat; sin mala, me quod amet. 445. [444.]
8.445.1  Ad Lydam. De medicis


18262. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

452. [451.] Poeta conatur Lydae quam minime displicere.
8.452.1  In te, Lyda, mihi quando nil displicet, in me
8.452.2   Saltem pauca velim quae tibi displiceant.
8.452.3  Hoc certe conor quavis; longoque labore,
8.452.4   Ingenti et studio forsitan efficiam.
8.452.5  Efficiam hoc certe, conor quas demere mendas


18263. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda, probo. 456. [455.] Pizzelliam in Lydae nomine latere docet.
8.456.1  Qui Lydam legit heic, nec te Pizzellia novit,
8.456.2   Quae lateat Lydae in nomine diva, rogat.
8.456.3  Sed qui te novit, Lydae sub nomine laudes,
8.456.4   Me tacito, agnoscit protinus ipse tuas.


18264. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.458.3  Scire sat est, Phoebi quam multo lumine plenus,
8.458.4   Scire sat est, quanto scripserit ingenio. 459. [458.] Ad Lydam, quae mulierem torvo vultu pulchram dicebat.
8.459.1  Nec mihi foeminea placeat vir, Lyda, virili
8.459.2   Nec mulier forma: laus sua quemque decet.
8.459.3  Quare istam, torvo Mavor cui spirat


18265. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed prior ipse, volo. 465. [464.] In illud Terent. Andr. III. 1., "Quoniam id fieri quod vis non potest, velis id, quod possit".
8.465.1  Quae tibi vis, quando non fiunt, quod potes unum,
8.465.2   Tu fac quae fiunt ut tibi, Lyda, velis.
8.465.3  Seu tibi res, rebus seu te submiseris ipsa,
8.465.4   Usque tibi prona


18266. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

465. [464.] In illud Terent. Andr. III. 1., "Quoniam id fieri quod vis non potest, velis id, quod possit".
8.465.1  Quae tibi vis, quando non fiunt, quod potes unum,
8.465.2   Tu fac quae fiunt ut tibi, Lyda, velis.
8.465.3  Seu tibi res, rebus seu te submiseris ipsa,
8.465.4   Usque tibi prona vita feretur aqua.


18267. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

res, rebus seu te submiseris ipsa,
8.465.4   Usque tibi prona vita feretur aqua. 466. [465.] Ad Lydam. De suis scriptis.
8.466.1  Quae populo placuere, tibi si, Lyda, placebunt,
8.466.2   Incipient demum scripta placere mihi;
8.466.3  His mage sin videam te offendi, non mea scripta,
8.466.4   Non erit ut


18268. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

467. [466.] De Lyda fabellas narrante.
8.467.1  Per ludum, atque jocum fabellas narrat aniles
8.467.2   Sic, queat ut doctos Lyda tenere viros.
8.467.3  Sic, fieri quae non possunt, tamen omnia pingit,
8.467.4   Nil ut non credas, dum loquitur, fieri. 468. [467.]
8.468.1  De laudibus Lydae


18269. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

473. [472.]
8.473.1  In idem argumentum.
8.473.2  Segnius irritant animos demissa per aurem,
8.473.3   Flaccus ait, quam quae subdita sunt oculis.
8.473.4  Id fateor, quoties alii, mea Lyda, loquuntur,
8.473.5   Sed cum tu loqueris, tum prope diffiteor.


18270. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

475. [474.]
8.475.1  De Lydae laudibus.
8.475.2  Qui te, Lyda, videt, coelo istam laudibus effert,
8.475.3   Quae possit magnas forma decere deus.
8.475.4  Qui te, Lyda, audit rerum tot mira loquentem,
8.475.5   Ingens prae forma suspicit ingenium.
8.475.6  Qui sensus at, Lyda, tuos


18271. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

478. [477.] De Lyda rus petente.
8.478.1  Agros Lyda petit; faciles, occurrite, Nymphae,
8.478.2   Una venit vestro digna puella choro,
8.478.3  Quae, dum rura colet, quantumvis sordida, rura.
8.478.4   Non erit ut cultis urbibus invideant. 479. [478.] De amicorum maerore Lyda aegrotante.


18272. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tardae ne damna senectae,
8.481.2   Prospexit donis nempe Minerva suis. 482. [481.] Lydae imagini subscriptum.
8.482.1  Optima quae mater, quae conjux, quae sit amica,
8.482.2   Quae domina, exemplis haec docet una suis.
8.482.3  Foemineum et quaecumque genus, quaecumque virile
8.482.4   Commendant, mire


18273. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ne damna senectae,
8.481.2   Prospexit donis nempe Minerva suis. 482. [481.] Lydae imagini subscriptum.
8.482.1  Optima quae mater, quae conjux, quae sit amica,
8.482.2   Quae domina, exemplis haec docet una suis.
8.482.3  Foemineum et quaecumque genus, quaecumque virile
8.482.4   Commendant, mire vindicat una


18274. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.481.2   Prospexit donis nempe Minerva suis. 482. [481.] Lydae imagini subscriptum.
8.482.1  Optima quae mater, quae conjux, quae sit amica,
8.482.2   Quae domina, exemplis haec docet una suis.
8.482.3  Foemineum et quaecumque genus, quaecumque virile
8.482.4   Commendant, mire vindicat una sibi.


18275. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

donis nempe Minerva suis. 482. [481.] Lydae imagini subscriptum.
8.482.1  Optima quae mater, quae conjux, quae sit amica,
8.482.2   Quae domina, exemplis haec docet una suis.
8.482.3  Foemineum et quaecumque genus, quaecumque virile
8.482.4   Commendant, mire vindicat una sibi.


18276. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

genus, quaecumque virile
8.482.4   Commendant, mire vindicat una sibi. 483. [482.] Ad Postumum, de laudibus Lydae.
8.483.1  Quae sit Lyda, tibi dici vis, Postume; dictu
8.483.2   Non facile est, dicam sed tamen, ut potero.
8.483.3  Foemineum quaecumque genus, quaecumque virile
8.483.4   Condecorant


18277. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

486. [485.] De Lydae judicio in probandis carminibus.
8.486.1  Lydium ut ad lapidem spectato fidimus auro,
8.486.2   Fido ego carminibus quae tibi, Lyda, placent:
8.486.3  Quid deceat, quid non, mire nam cernis, acutum,
8.486.4   Quidquid inest vitii, nec latet ingenium.
8.486.5  Ut quaecumque probas queat ipsa


18278. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

gravis es (nam cur dicam te falsa videre?)
8.487.6   Sic tamen, ut facili te bona mente ferat;
8.487.7  Ipsa jam, credo, fies onerosior aetna,
8.487.8   Ingens suppositum quae premit Enceladum. 488. [487.] Ad patrem, filiumque amicos (Janum et Petrum Pizzellium) redeuntes in Urbem.
8.488.1  Et pater et gnatus pariter salvete.


18279. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ipse
8.495.6   Et videor tecum convaluisse mihi. 496. [495.] Vota pro Lydae valetudine.
8.496.1  Alma Salus, habili comples quae membra vigore,
8.496.2   Languoremque abigis, pallidulam et maciem,
8.496.3  Huc ades et lymphas, queis mersat se bona Lyda,
8.496.4   Tange tua praesens tu, dea, tange


18280. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.496.3  Huc ades et lymphas, queis mersat se bona Lyda,
8.496.4   Tange tua praesens tu, dea, tange manu.
8.496.5  Illa tuo valeat si munere, quas tibi laudes,
8.496.6   Quae tibi ego laetus carmina grata canam!
8.496.7  Carmina quae veniens non ulla obliteret aetas,
8.496.8   Fervet ubi, verus qualia dictat Amor.


18281. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.496.4   Tange tua praesens tu, dea, tange manu.
8.496.5  Illa tuo valeat si munere, quas tibi laudes,
8.496.6   Quae tibi ego laetus carmina grata canam!
8.496.7  Carmina quae veniens non ulla obliteret aetas,
8.496.8   Fervet ubi, verus qualia dictat Amor. 497. [496.] Cur Lydam tantummodo laudet.


18282. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mirari et scribere si quam
8.497.4   Vellem aliam, dici prodigus inciperem. 498. [497.] Ad Lydam.
8.498.1  Tam procul a populo quae vivis, Lyda, probari
8.498.2   Omni mirifice qui potis es populo?
8.498.3  Nempe tegi virtus cum summa est nescit et ipsis
8.498.4   Luce sua interdum fulgurat e tenebris.


18283. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.499.8   Sanctus, quem virtus mutua junxit, amor. 500. [499.] Ad Janum Lydae conjugem Romam redeuntem poeta suo ac sodalium nomine.
8.500.1  Jane, tua huc prae te quae venit epistola, miro
8.500.2   Incendit nostrum pectus amore tui,
8.500.3  Nec quisquam est, reducem Tiberina ad flumina toto
8.500.4   Amplecti quin te gestiat ex animo.


18284. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Amplecti quin te gestiat ex animo.
8.500.5  Crede mihi, propera; nec differ gaudia nobis,
8.500.6   Gaudia nec differ, dulcis amice, tibi:
8.500.7  Laetior haud ulla est, quam quae lux rursus amicos
8.500.8   Post longum jungit candida discidium. 501. [500.] Ad Lydae conjugem. Torquati Tassi poema latine vertentem.


18285. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tantillum laudis cedimus alterius.
8.502.3  Diceris ambobus prae cunctis una puellis
8.502.4   Doctrina, ingenio, moribus egregia.
8.502.5  Hoc tantum distat nos inter: quae tibi semper
8.502.6   Soli ego, saepe aliis atque aliis tribuit
8.502.7  Largiter ille; solet nullam et laudare puellam,
8.502.8   Quin dicat de te dicere quae solitus.


18286. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

distat nos inter: quae tibi semper
8.502.6   Soli ego, saepe aliis atque aliis tribuit
8.502.7  Largiter ille; solet nullam et laudare puellam,
8.502.8   Quin dicat de te dicere quae solitus. 503. [502.] Ad Lydam. Hora nimis tarda in laetis, nimis festina in tristibus. Ad Lydam. Venire horam nimis tardam si quid laetum ferat,


18287. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.505.4   Quandoquidem propior tu, mea Lyda, sedes? 506. [505.] Ob Lydae narrantis leporem amat heroinas, quas narrat et magis cogitur amare Lydam, quae narrat. De Lydae in narrando lepore. Krša
8.506.1  Sic priscos narras casus, mea Lyda, loquentis
8.506.2   Sensus ut penitos


18288. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.506.3  Et quo ardes pulchrae mirari laudis amorem,
8.506.4   Inque alta omnigenum mente videre decus.
8.506.5  Ergo et quas narras amo scilicet heroinas,
8.506.6   Et te, quae narras, cogor amare magis. 507. [506.] Alter alterius vitium videt, suum ignorat. Alterum alterius vitia videre propria ignorare.


18289. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[507.] Ad Quintum, accusantem Lydam, quod nulli mentem aperit. Ad Quintum, accusantem Lydam, quod nulli mentem aperiat. Krša
8.508.1  Accusas Lydam, quae sentit corde sub alto
8.508.2   Quod premit ac nulli mentem aperire solet.
8.508.3  Quinte, utinam id faceret! Non tam mea damna viderem,
8.508.4   Angerer et maesto pectore,


18290. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

510. [509.] Ex oculis Lydae luentis vel non pulchrae accipiunt decus, quo carent. In idem argumentum. Krša
8.510.1  Quae nec pulchra aliis, tibi cur pulcherrima visa est?
8.510.2   Ten', mea Lyda, oculis falsa videre putem?
8.510.3  Ex oculis, o pulchra, tuis, quascumque tueris,
8.510.4   Afflari


18291. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

timere. Krša
8.511.1  Turpe timore quati, vana et formidine, vasto
8.511.2   Horrida cum nubes intonuit fremitu.
8.511.3  Tolle metum et quae consilio, mea Lyda, virili es,
8.511.4   Fac, ne foemineo, si pote, sis animo. 512. [511.] De Lydae in narranda hystoria lepore et de Furii


18292. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.521.6   Pinguis ubi multo gramine terra viret.
8.521.7  Illic lanigeras dulci mulcebis avena
8.521.8   Tu pecudes, dicam carmina laetus ego.
8.521.9  Carmina, quae pulchrae de monte aut valle propinqua
8.521.10   Auribus arrectis excipiant Dryades,
8.521.11  Et Lydae (eximias Lydae nam dicere laudes
8.521.12   Mens est) eximiis laudibus


18293. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

faterer
8.523.8   Non cantu, at gemitu forsitan et lacrymis. 524. [523.] Se unius Lydae jussu posse carmen scribere.
8.524.1  Quae me iterum atque iterum, mi Varro, pauca rogasti
8.524.2   Carmina, si possum scribere, dispeream;
8.524.3  Dispeream, frustra tentantem scribere ni me
8.524.4   Pierius, quem


18294. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nulla putat sanctae jura pudicitiae.
8.529.7  Quid monstri hoc? Eadem cur tam tibi dissidet? Id sic
8.529.8   Lyda, mihi, mirum ne rear, expedio.
8.529.9  Quod nequam est, quae prima homini, quae maxima in omni
8.529.10   Sunt vitae foede negligit officia.
8.529.11  Ipsa sibi nequam non omni ex parte videri
8.529.12   Quod studet, in parvis angitur


18295. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sanctae jura pudicitiae.
8.529.7  Quid monstri hoc? Eadem cur tam tibi dissidet? Id sic
8.529.8   Lyda, mihi, mirum ne rear, expedio.
8.529.9  Quod nequam est, quae prima homini, quae maxima in omni
8.529.10   Sunt vitae foede negligit officia.
8.529.11  Ipsa sibi nequam non omni ex parte videri
8.529.12   Quod studet, in parvis angitur officiis.


18296. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.537.3  Major at est, dulci (res mira, auditaque nunquam!)
8.537.4   Longe unum cantu quod, Violanta, fugas.
8.537.5  Te cantus laedit; laedunt nos tot tua dicta,
8.537.6   Quae jacis Alpina frigidiora nive.
8.537.7  Tam multi patimur, placet uni quod tibi: cur tu
8.537.8   Unus, tam multis quod placet, haud pateris?


18297. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.542.3  Culpa tua est: suetae perfecta audire, recusant
8.542.4   Si quid perfectum non satis exciderit. 543. De Violanta, quae canere nolens, aliam canere jusserit.
8.543.1  Pollicita es nobis cantus, Violanta; rogasti
8.543.2   Dein aliam, partes egit et illa tuas.
8.543.3  Bis laesi querimur, nostris quod dempta


18298. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

magistra
8.545.8   Doctae, quam suerant, dulcius ore canunt. 546. Ad Philippum. De dono ad Violantam misso.
8.546.1  Candida quae mittis Violantae dona, Philippe,
8.546.2   Apta illi, ut video, sunt simul atque tibi.
8.546.3  Illa candidius nihil: ornat te quoque fuco
8.546.4   Ista carens omni candida


18299. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

549. In idem argumentum.
8.549.1  Ante quidem sueras carmen cantare profanum:
8.549.2   Carmen, io, sacrum nunc, Violanta, canis.
8.549.3  Ipsam se vincit tua vox, quae vicerat omnes,
8.549.4   Atque pio prodit dulcis ab ore magis;
8.549.5  Ante domo patria templo nunc digna, placere
8.549.6   Ante homini, nunc jam digna placere Deo.


18300. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.552.2   Et qua turba tuam visit amica domum,
8.552.3  Nec desiderio quisquam non fixus acerbo,
8.552.4   Digressu moeret, dia puella, tuo.
8.552.5  Haec contra, sacras inter quae septa puellas
8.552.6   Incolis, ut rident laeta magis solito!
8.552.7  Te socia ut gaudent omnes, ut nulla sororum
8.552.8   Non vultu praefert gaudia magna suo!


18301. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

553. Ad Lydam a librorum lectione abstinente post Violantae discessum.
8.553.1  Aureolos veterum nulla non luce libellos
8.553.2   Quae sueras mecum sedula perlegere,
8.553.3  Ecce, mea, octonis cessas nunc, Lyda, diebus,
8.553.4   Illa operum procul est dum tibi cara comes,
8.553.5  Multiplices inter curas, nec


18302. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

spero, reddes, demet tibi partem
8.553.8   Curarum rediens quum Violanta domum. 554. De Violanta matrem videre cupiente.
8.554.1  Quae matri, Violanta, tuae te junget, Eoo
8.554.2   Lux veniens clarum tollit ab amne caput.
8.554.3  Ut tibi laetitia trepidat mens; somnus ocellos
8.554.4   Fugit et in cupido


18303. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.554.7  Aspectuque suo, longo et sermone fruare,
8.554.8   Secum perpetuo nempe futura die!
8.554.9  Nulla mora est, jam jam veniet, sed lenta videtur
8.554.10   Quae veniens, celeri mox ruet hora pede,
8.554.11  Elapsum et mirans magna inter gaudia tempus,
8.554.12   Quonam abiit, dices, quo mihi laeta dies?
8.554.13  Humanis haec nempe


18304. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.560.1  Anxia dum natae morbo es, nil carmina, credo,
8.560.2   Ulla queunt animum lecta movere tuum.
8.560.3  Nil opus est igitur multa me scribere cura,
8.560.4   Nulla quae cura tu, mea Lyda, legas.
8.560.5  Quidquid enim scribo, scribo tibi: cedit inanes
8.560.6   In ventos, quem tu negligis una, labor.


18305. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.563.6   Laeta ut mente itidem tu patiare tuos. 564. Ad Montium. De Lyda filiorum macie sollicita.
8.564.1  Monti crasse, omnes quae macros Lyda probare,
8.564.2   Omnes quae pingues despicere est solita,
8.564.3  Postquam illi natus coepit pinguescere, amica
8.564.4   Jam, credo, fieri pinguibus


18306. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tuos. 564. Ad Montium. De Lyda filiorum macie sollicita.
8.564.1  Monti crasse, omnes quae macros Lyda probare,
8.564.2   Omnes quae pingues despicere est solita,
8.564.3  Postquam illi natus coepit pinguescere, amica
8.564.4   Jam, credo, fieri pinguibus incipiet.
8.564.5  Quod si nata etiam macie pinguescet


18307. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.567.3  Vidi sed rursum coelesti rore madentem
8.567.4   Laetum purpureis, Lyda, vigere comis.
8.567.5  Vaticinor: tua sic rursum Violanta vigebit,
8.567.6   Languida quae tristi nunc jacet aegra toro. 568. De Violantae valetudine auguratio.
8.568.1  Qualem te in somnis vidi, Violanta, valere,


18308. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

571. In Quintum, Violantae morbum Lydae matri extollentem.
8.571.1  Quid metuas, quidnam speres, tu videris ipse,
8.571.2   Quinte, tibi: ast aliis tristia quae metuis
8.571.3  Nil opus est claras proferre in luminis oras,
8.571.4   De gnata et matri dicere quid metuas:
8.571.5  Praesertim fatuos metuis qui saepe timores,


18309. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.572.1  Aegrotat Violanta, pavet cor fixa dolore
8.572.2   Lyda parens; jubeor scribere carmen ego.
8.572.3  Possem utinam! Garrire levis solet; anxia corda
8.572.4   Quae premit immani pondere, cura silet. 573. In Postumum, male ominantem de Violantae salute.
8.573.1  Egregius vere solator, Postume, Lydae


18310. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

aurum purgat multo prius igne,
8.574.6   Dein locat in regum vertice fulgidulum. 575. De Lydae in ipso dolore moderatione.
8.575.1  Quae tibi vis animi est! Quod robur, Lyda, trementem
8.575.2   Quam gnatae in morbo lancinat usque dolor!
8.575.3  Nec tamen aut aut] Krša : haud Radelja


18311. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

577. In funere Violantae.
8.577.1  Ante alias omnes praestans Violanta puellas
8.577.2   Hinc levis in sedes avolat aetherias.
8.577.3  Primam quae meruit, metas praevecta, coronam
8.577.4   Quid ni decurso cesserit e stadio? 578. In idem argumentum.
8.578.1  Quae virgo hinc


18312. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae meruit, metas praevecta, coronam
8.577.4   Quid ni decurso cesserit e stadio? 578. In idem argumentum.
8.578.1  Quae virgo hinc abiit tibi gnata in flore juventae,
8.578.2   Lyda, quot et quantis est caritura malis!
8.578.3  Hoc certe: haud unquam, ceu tu nunc, perdita luctu
8.578.4   Plorabit


18313. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

583. In idem argumentum. Violantae loquitur. In idem argumentum. Violantae verba novissima. Krša
8.583.1  Semita quae vitae heic melior foret, aptior et mi
8.583.2   Ante alias omnes, noscere discupii,
8.583.3  Quaesivi et frustra; magna in caligine quidquam
8.583.4   Nec potui curis anxia


18314. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.585.1  Linque domum, quamvis luctu cor saucia mater,
8.585.2   Nondum et siccatis uda sinum lacrymis.
8.585.3  Erranti occurrent magnam tibi, Lyda, per urbem,
8.585.4   Quae forsan paullum te tibi surripiant,
8.585.5  Vel certe impediant prorsum indulgere dolori,
8.585.6   Et tota in curas mente vacare tuas.
8.585.7  Est aliquid, solidam nequeas


18315. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

terrigenae. 590. Ad Lydam, filiae desiderio perpetue anxiam.
8.590.1  Omnia jam natae solvisti, Lyda; tibi jam
8.590.2   Ipsi, quae debes solvere, Lyda, para.
8.590.3  Sume animos, moestas, quantum potes, abjice curas,
8.590.4   Laetitia et mentem, fessaque corda leva,
8.590.5  Luctus ad extinctos quando hic


18316. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.590.9  Non furor est vanos in longum ducere fletus;
8.590.10   Haud prodesse alii, velle noscere sibi? 591. Ad Violantam. De bonis, quae illi Morandus testamento donaverat.
8.591.1  Morandus, patrio qui te dilexit amore,
8.591.2   Donavit moriens quod, Violanta, tibi,
8.591.3  Id patri, matrique tuae, fratrique molesta


18317. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.591.3  Id patri, matrique tuae, fratrique molesta
8.591.4   Hoeres Morandi lite avet eripere.
8.591.5  In superum tu magna foro tua jura tuere,
8.591.6   Tu serva, tibi quae sunt data, dona tuis.
8.591.7  Eduxit quae te vivam, quae plorat ademptam,
8.591.8   Turpe tibi est, laedi si patiare domum.


18318. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.591.4   Hoeres Morandi lite avet eripere.
8.591.5  In superum tu magna foro tua jura tuere,
8.591.6   Tu serva, tibi quae sunt data, dona tuis.
8.591.7  Eduxit quae te vivam, quae plorat ademptam,
8.591.8   Turpe tibi est, laedi si patiare domum. 592. De Lyda narrante.
8.592.1  Quid vox,


18319. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hoeres Morandi lite avet eripere.
8.591.5  In superum tu magna foro tua jura tuere,
8.591.6   Tu serva, tibi quae sunt data, dona tuis.
8.591.7  Eduxit quae te vivam, quae plorat ademptam,
8.591.8   Turpe tibi est, laedi si patiare domum. 592. De Lyda narrante.
8.592.1  Quid vox, quid vultus


18320. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.596.2   Mirus adulator, Postume, saepe soles,
8.596.3  Nec magis ulla, reor, nostrae praeconia laudis,
8.596.4   Istaec Lyda sibi quam maledicta velit.
8.596.5  Quae cur non malo possim conferre, proterva
8.596.6   Damoetam e latebris quo Galatea petit? 597. In ineptum assidue Lydam invisentem.


18321. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ubi te comitem duco mihi, nil mihi debes,
8.601.4   Duco etenim, bene sit quo mihi, te comite.
8.601.5  Ipse magis fateor tibi me debere, quod ob te
8.601.6   Gaudia mi sapiunt, quae male desiperent. 602. Ad Pizzelliam, quae poetae carmina Stayo legerat. Krša


18322. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

magis fateor tibi me debere, quod ob te
8.601.6   Gaudia mi sapiunt, quae male desiperent. 602. Ad Pizzelliam, quae poetae carmina Stayo legerat. Krša
8.602.1  Quae tibi festinus lusi, Pizzellia, tu ne
8.602.2   Legisti magno carmina Stayadae,


18323. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

602. Ad Pizzelliam, quae poetae carmina Stayo legerat. Krša
8.602.1  Quae tibi festinus lusi, Pizzellia, tu ne
8.602.2   Legisti magno carmina Stayadae,
8.602.3  Eloquio exaequat prisci qui scripta Lucreti,
8.602.4   Doctrina longe vincit et


18324. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

605. De Lyda et Tulla. Krša
8.605.1  Lyda, sibi, debes fortunae tu decus omne,
8.605.2   Tulla, tumes magnos quae levis ob titulos,
8.605.3  Omnis cui gemmis, atque auro est clara supellex,
8.605.4   Multus et in stabulis pinguibus hinnit equus.
8.605.5  Quae, fateor, nec habet mea Lyda,


18325. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.605.2   Tulla, tumes magnos quae levis ob titulos,
8.605.3  Omnis cui gemmis, atque auro est clara supellex,
8.605.4   Multus et in stabulis pinguibus hinnit equus.
8.605.5  Quae, fateor, nec habet mea Lyda, nec optat habere
8.605.6   Freta sui raris dotibus ingenii,
8.605.7  Majorque et melior tanto, sapientia quanto
8.605.8   Et virtus brutae praeminet


18326. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et; sibi consulat ipsi,
8.606.8   Natura ut docto doctius Hippocrate. 607. Ad Lydam absentem.
8.607.1  Tecum, Lyda, loqui, lustras quae Tuscula tempe,
8.607.2   Urbis Romuleae cultor ego cupio.
8.607.3  Id quando cupido nondum licet cupido nondum licet] nondum liceat mihi Radelja


18327. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1 , quam valeat.
8.612.1  Ah, quid agis, mea Lyda? Istum cur ausa rogare es
8.612.2   Quam valeat? Miseris, heu, mala quanta moves
8.612.3  Quae subito nobis tempestas ingruet! Omnem
8.612.4   Morborum incipiet promere jam numerum,
8.612.5  Et moesta aeternas ordiri voce querelas,
8.612.6   Et dicet decies dicta iterum


18328. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut mihi possint,
8.614.4   Omni vel sensu cassa, placere tamen. 615. [616.] In idem argumentum.
8.615.1  Istaec, Lyda, placent, quae narras, omnia: verum,
8.615.2   Quo mire narras, perplacet iste lepos. 616. [617.] Laudat Lydam, eo quod matri suae similis est.


18329. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.619.1  Quam narrans Glaucon a te, Pizzellia, distat!
8.619.2   Hic memorat, pingis tu mihi facta virum;
8.619.3  Hic sua dicta meas tantum dimittit in aures,
8.619.4   Tu, quae gesta, ipsis subjicit hercle oculis;
8.619.5  Hunc vix ferre queo, te miror; longus in omni est
8.619.6   Mi nimis hic, brevis es tu nimis, historia.


18330. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

humo, curae fugiunt, circum omnia rident,
8.623.2   Corda micant hilari concita laetitia.
8.623.3  Unde animo hic subitus vigor incidit? O, bona Lyda,
8.623.4   Hoc facit, e vultu quae venit aura tuo.
8.623.5  Haec moestum affigit terrae gravis; haec, ubi spirat,
8.623.6   Lenis, me sedes evehit in superas.


18331. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pectus an urit amor?
8.626.3  Dii melius! Cara est, si nescis, utraque, utramque
8.626.4   Alma suis virtus quod decorat radiis,
8.626.5  Gratior illa quidem formoso in corpore, sed quae,
8.626.6   Forma etiam dempta, Postume, grata foret.
8.626.7  Hic meus est: quem tu falso tibi fingis, amice,
8.626.8   Iste senem longo a tempore fugit amor.


18332. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.4.1  Quaeris, cur blandi culpetur Musa Catulli,
9.4.2   Non me verum alios id, mea Lyda, roga.
9.4.3  Nam me sic blandi coepit sibi Musa Catulli,
9.4.4   Ut quae vel peccat cogor amare tamen. 5. De Thyrside, qui Tullam apellarat Juliam.
9.5.1  Invisens Tullam, "Salve", inquit, "Julia", Thyrsis;


18333. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tullam, "Salve", inquit, "Julia", Thyrsis;
9.5.2   Nempe illi est quidvis Julia, Tulla nihil.
9.5.3  Cui solus miserae contra est tamen omnia Thyrsis,
9.5.4   Nusqam non Thyrsin quae videt ac loquitur;
9.5.5  Saepe invita suos mihi quae testatur amores,
9.5.6   Me Thyrsim falso cum vocat ore suum.


18334. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nempe illi est quidvis Julia, Tulla nihil.
9.5.3  Cui solus miserae contra est tamen omnia Thyrsis,
9.5.4   Nusqam non Thyrsin quae videt ac loquitur;
9.5.5  Saepe invita suos mihi quae testatur amores,
9.5.6   Me Thyrsim falso cum vocat ore suum. 6. De Dorylae forma.
9.6.1  Polla vocat pulchrum Dorylam, foedum


18335. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.9.2   Nulli non praebet Gellia difficilem.
9.9.3  In quoque culparis crebro illi, te quod amantum
9.9.4   Nulli non praebes morigeram et facilem.
9.9.5  Quae vestrum peccet, si jam roger, hoc sine fuco,
9.9.6   Pace tua, liceat promere judicium:
9.9.7  Illa quidem levis est, si qua est modo, culpa; pudendum
9.9.8   Hoc, ni fas mutant


18336. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

10. Ad mystam. De tabula obscoena.
9.10.1  Haec tu oculis hauris spectacla obscoena pudicis?
9.10.2   Nuda ornat mystae foemina picta domum?
9.10.3  Tolle hinc, quae castos potis est corrumpere mores,
9.10.4   Tolle hinc, quae famam laedit imago tuam.
9.10.5  Qua visa, qui te non norunt, dicere possint:
9.10.6   Quod videt iste oculis, id


18337. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tu oculis hauris spectacla obscoena pudicis?
9.10.2   Nuda ornat mystae foemina picta domum?
9.10.3  Tolle hinc, quae castos potis est corrumpere mores,
9.10.4   Tolle hinc, quae famam laedit imago tuam.
9.10.5  Qua visa, qui te non norunt, dicere possint:
9.10.6   Quod videt iste oculis, id cupit iste animo.


18338. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sic qui re non defigit in ulla,
9.17.4   Acri rem nullam pervidet ille oculo. 18. Ad Aulum pluribus intentum.
9.18.1  Candida quae vitrum lux transit, nil agit, Aule,
9.18.2   Vastum ubi se fundit didita per spatium;
9.18.3  Arctum ubi se in coni totam contraxit acumen
9.18.4   Ignescit, flammas et ciet


18339. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.23.5  Ora sed ardebant multo suffusa colore,
9.23.6   Frangebat nullus fortia membra dolor.
9.23.7  His, volo, vir similis mihi sit, tibi foemina, solem
9.23.8   Quae fugit, inque sua desidet usque domo.
9.23.9  Mollities decet hanc, robur decet, Aule, parentum
9.23.10   Clarus virtutem qui referat, juvenem.


18340. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

crimine. Cur se
9.27.2   Heu, perimens proprio est crimine facta nocens? 28. Ad Quintum, de Batone summo pictore.
9.28.1  Dicere quae pinxit Raphael, scis omnia, Quinte;
9.28.2   Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.
9.28.3  Quae pinxit Raphael potis es quam dicere sed tu,
9.28.4   Tam potis efficere est


18341. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

28. Ad Quintum, de Batone summo pictore.
9.28.1  Dicere quae pinxit Raphael, scis omnia, Quinte;
9.28.2   Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.
9.28.3  Quae pinxit Raphael potis es quam dicere sed tu,
9.28.4   Tam potis efficere est maximus ille Bato. 29. Ad Lesbiam, de Gallo, ea praesente, verecundo.


18342. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

juvenari; vere juventae
9.32.4   An magis in primo floridulam hanc sapere. 33. Ad Quintum, nihil in Varo non improbantem.
9.33.1  Quae dicit Varus, vel quae facit, omnia culpas,
9.33.2   Nec tam, crede, illi, quam tibi, Quinte, noces.
9.33.3  Lividulus nam qui nil laudat, nil probat unquam,
9.33.4   Dictis ille


18343. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.32.4   An magis in primo floridulam hanc sapere. 33. Ad Quintum, nihil in Varo non improbantem.
9.33.1  Quae dicit Varus, vel quae facit, omnia culpas,
9.33.2   Nec tam, crede, illi, quam tibi, Quinte, noces.
9.33.3  Lividulus nam qui nil laudat, nil probat unquam,
9.33.4   Dictis ille fidem derogat ipse


18344. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

das, donari cogitat; ille,
9.34.6   Quidquid id est, meritis arrogat omne suis. 35. Ad Ponticum, de suis monitis.
9.35.1  Pontice, quae peccas, moneo; nec turbidus insto
9.35.2   Forte meis si non parueris monitis.
9.35.3  Illas namque boni partes reor esse sodalis;
9.35.4   Immitis partes hasce reor


18345. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

39. Ad Pollam, amatricem amatoris vilium puellarum.
9.39.1  Quem tu, Polla, colis, multas colit, est tibi turpe
9.39.2   Queis male postponi, Polla, vel esse parem.
9.39.3  Quae sis, nosce; tibi rivales sumere noli,
9.39.4   Quos nolis famulas forsitan esse tuas. 40. De amore Thyrsidis.
9.40.1  Dicitur


18346. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

42. [41b] Ad Phyllim, de Lycoride eius congressum vitante.
9.42.1  Phylli, fugit pulchram quod te non pulchra Lycoris,
9.42.2   Haud miror; mirer, ni male te fugiat.
9.42.3  Quae potis est aliquid, tibi non collata, videri,
9.42.4   Incipiat, si se se] Krša: te Radelja conferat esse nihil.


18347. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.42.5  Crede, fugax cavet illa sibi; nec, candida Phylli,
9.42.6   Te spernit, sperni sed magis illa timet. 43. [42.] Ad Ponticum, quae scribit nequaquam emendantem.
9.43.1  Scribis multa, linis nil, Pontice: foeda litura
9.43.2   Partem operis pulchri sed facit haud minimam.
9.43.3  Verte stilum, prosit mire, si verteris;


18348. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nomine dignor
9.46.6   Nugarum, lepidus sic licet, artificem. 47. [46.] Ad Antigenem, scribentem pulchre magis quam apte.
9.47.1  Quae scribis, scribis pulchre omnia; pleraque scribis,
9.47.2   At quae res prorsum respuit, Antigene.
9.47.3  Delphinum sylvis appingis, fluctibus aprum,
9.47.4   Terram astris,


18349. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

47. [46.] Ad Antigenem, scribentem pulchre magis quam apte.
9.47.1  Quae scribis, scribis pulchre omnia; pleraque scribis,
9.47.2   At quae res prorsum respuit, Antigene.
9.47.3  Delphinum sylvis appingis, fluctibus aprum,
9.47.4   Terram astris, coelum conseris arboribus.
9.47.5  Pulchra placent, pulchrum sed


18350. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Philosophi hoc fatum: primo scire omnia, dein mox
9.48.4   Fertur post parvo tempore scire nihil.
9.48.5  Nil firmum hic, subito vertuntur scita, ruuntque,
9.48.6   Magno quae fuerunt scilicet in pretio.
9.48.7  Fors melior vatum est, quos temnis: carmine clarus
9.48.8   Qui semel est, clarus carmine semper erit.
9.48.9  Sub pedibus protrita jacet,


18351. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae fuerunt scilicet in pretio.
9.48.7  Fors melior vatum est, quos temnis: carmine clarus
9.48.8   Qui semel est, clarus carmine semper erit.
9.48.9  Sub pedibus protrita jacet, quae se extulit alte
9.48.10   Illa Stagiraei gloria magna senis;
9.48.11  At magis, atque magis semper florentis Homeri
9.48.12   Fama recens coeli templa supervehitur.


18352. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.50.1  Naturae fontes priscis patuere; patent nunc
9.50.2   Et nobis: veterum scripta quid assidue
9.50.3  Volvimus incassum, nec rerum exempla tuemur,
9.50.4   Quae fidis passim subdita sunt oculis?
9.50.5  Ex vero ductum carmen placet: una poetas
9.50.6   Haec fecit veteres ars, facietque novos.
9.50.7  Hanc tu, Quinte, artem penitus tibi


18353. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Encom. n.o 260. Radelja
9.61.1  Terra neci sat erat: terrae olim adiecimus undas,
9.61.2   Undis nunc tractus addimus aërios.
9.61.3  Quae genus humanum regno perdebat in uno,
9.61.4   Ocyus ut perdat, mors tria regna tenet. 62. [61.] Ad Gelliam, oculos turgentes laudantem.


18354. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

uno,
9.61.4   Ocyus ut perdat, mors tria regna tenet. 62. [61.] Ad Gelliam, oculos turgentes laudantem.
9.62.1  Gellia, cur laudas, quae turgent, lumina? Cur non
9.62.2   Abdita quae frontem sub penitam fugiunt?
9.62.3  Odi oculos, quicumque occursant longius aequo,
9.62.4   Longius, odi, aequo se male qui


18355. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tenet. 62. [61.] Ad Gelliam, oculos turgentes laudantem.
9.62.1  Gellia, cur laudas, quae turgent, lumina? Cur non
9.62.2   Abdita quae frontem sub penitam fugiunt?
9.62.3  Odi oculos, quicumque occursant longius aequo,
9.62.4   Longius, odi, aequo se male qui retrahunt.
9.62.5  Displicet extremum quodvis Lepor


18356. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.68.2  Invictum scribis, foedo qui victus amore est,
9.68.3   Et molli potuit vivere sub domina?
9.68.4  Scribe, licet, nervis invictum et corpore; victum
9.68.5   Sed, quae pars forti prima viro est, animo.
9.68.6  Invictum plane cum scribis, clamat Iole
9.68.7   Mendacem, Idalius clamat et ille puer.


18357. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

turpi mersum torpore veterno,
9.70.12   Et vitam indecori perdere in otiolo. 71. [70.] De inani Vari amatoris querela.
9.71.1  Quae mala dissimilem tibi me fors junxit, ut esses,
9.71.2   Tulla, mihi aeternus scilicet usque dolor?
9.71.3  Perpetuas iterem nulla ut non luce querelas,
9.71.4   Quod facto, aut


18358. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.73.2   Dic: saepe expertum non potuisse tamen.
9.73.3  Dic, quodcumque voles aliud: promissa fateri
9.73.4   Immemori at pudeat vana abiisse animo;
9.73.5  Quae meminit, justae metuit qui probra querelae,
9.73.6   Quique cupit verbis pondus inesse suis.
9.73.7  Haec satis oblito: monitus jam carmina scribe,
9.73.8   Atque datam praesta,


18359. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

78. [77.] [ = 352]
9.78.1  De salso, atque insulso.
9.78.2  Insulsum quod sit, si nescis, Polla docebit,
9.78.3   Nulli quae pulchro corpore Polla placet.
9.78.4  Quid salsum contra, si nescis, Tulla docebit,
9.78.5   Cuncti quae foedo corpore Tulla placet.
9.78.6  Deme salem, vilis forma est


18360. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.78.2  Insulsum quod sit, si nescis, Polla docebit,
9.78.3   Nulli quae pulchro corpore Polla placet.
9.78.4  Quid salsum contra, si nescis, Tulla docebit,
9.78.5   Cuncti quae foedo corpore Tulla placet.
9.78.6  Deme salem, vilis forma est quaecumque; probari
9.78.7   Vis mire formam quamlibet? Adde salem:
9.78.8  Quem sentire omnes quimus, quem


18361. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.85.1  Quam ludit natura! Caput deforme, Lycori,
9.85.2   Mire formoso in corpore Phyllis habet,
9.85.3  At tu deformi formosum in corpore: vestrum
9.85.4   Deterior quae sit, dicere difficile est.
9.85.5  Utraque spectanti pol displicet; utraque monstrum est
9.85.6   Conflatum forma turpiter e gemina.


18362. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.86.5  Quod telum in vacuas missum per inania nubes,
9.86.6   Non te, non verum nomen et appetiit?
9.86.7  Hoc ego, si nescis, dilectos more sodales,
9.86.8   Quae peccant, nulli noxius, admoneo. 87. [86.] Ad Postumum, de ludo latrunculorum.
9.87.1  Quem ludis, belli pulchra est hic ludus imago:


18363. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.87.4   Molitur solers omnia consilio.
9.87.5  Qui contra sorti fidit male, nec catus acri
9.87.6   Expendit rerum singula judicio,
9.87.7  Qui, non facturus quae sit, sed quae facit hostis
9.87.8   Sola videt, pugna vincitur indecori:
9.87.9  Turpius ingenio quando est, quam robore vinci,
9.87.10   Nec dici enervem, Postume, sed


18364. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.87.4   Molitur solers omnia consilio.
9.87.5  Qui contra sorti fidit male, nec catus acri
9.87.6   Expendit rerum singula judicio,
9.87.7  Qui, non facturus quae sit, sed quae facit hostis
9.87.8   Sola videt, pugna vincitur indecori:
9.87.9  Turpius ingenio quando est, quam robore vinci,
9.87.10   Nec dici enervem, Postume, sed fatuum.


18365. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quam robore vinci,
9.87.10   Nec dici enervem, Postume, sed fatuum. 88. [87.] De honore puellae ab Arcadibus habito.
9.88.1  Aures, quae solita est cantu mulcere puella,
9.88.2   Huic solvunt maestas Arcades inferias.
9.88.3  Magne Metastasi, pudeat: vilescere caepit,
9.88.4   Extincto nuper qui tibi venit,


18366. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.88.3  Magne Metastasi, pudeat: vilescere caepit,
9.88.4   Extincto nuper qui tibi venit, honos.
9.88.5  Dat chorus huic suavi cantrici praemia voci,
9.88.6   Divino vatis quae dedit ingenio. 89. [88.] De sua in re quaerenda negligentia.
9.89.1  Commoda divitiis, fateor, non parva parari,
9.89.2   Res


18367. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.95.2   Et procul aemonio pandere vela jugo,
9.95.3  Rura mihi, vallesque cavae, collesque supini,
9.95.4   Culminaque et fontes, rustica vita, lares,
9.95.5  Et quae pastores feliciter otia servant.
9.95.6   Otia, sperabam, jam mihi grata forent.
9.95.7  Somnia fingentem Aonius me risit Apollo,
9.95.8   Risit Calliope, Pieridumque


18368. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[99.] Ad Petrum. Praesentia domini sit agrorum cultura melior. Domini praesentiae agro colendo necessariam esse. Krša
9.101.1  Multi multa docent, ruri quae cura colendo,
9.101.2   Quidnam amplis laetos fructibus auctet agros,
9.101.3  Petre, sed haec praecepta unum longe omnia vincit,
9.101.4   Saepe agrum dominus visat ut ipse


18369. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.102.1  Non amplae desunt segetes, vinetaque fundo,
9.102.2   Petre, tuo et curvis foetus in arboribus,
9.102.3  Non hortus rigui et fontes, rerumque bonarum
9.102.4   Omnis quae pingues copia ditat agros.
9.102.5  Crede tamen, deerunt simul omnia, si modo fundi
9.102.6   Inspector desit, Petre, oculus domini.


18370. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

videtur,
9.110.4   Credo equidem, illa sibi, Postume, sola magis. 111. [108.] De Aegle, se magni faciente.
9.111.1  Dotibus eximiis quae fulget, spernitur Aegle,
9.111.2   Nec sperni passim desinet illa, reor.
9.111.3  Dotibus hanc aliis addat ni scilicet unam,
9.111.4   Queis fulget, dotes norit ut ipsa


18371. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.119.2   Communi sensu quod caret, id doleo;
9.119.3  Communi sensu, quo dempto scilicet uno,
9.119.4   Nil doctrina illum, nil juvat ingenium.
9.119.5  Quippe etenim docte quae scribit, scribit acute,
9.119.6   Cuncta solet fatua perdere stultitia. 120. [117.] In quemdam de foeno semper loquentem.


18372. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

moveor facie. 129. [126.] Non legem violat, qui se vinclo eximit.
9.129.1  Non legem violat, qui se vinclo eximit, at lex
9.129.2   Quae vetat id, verae legis honore caret:
9.129.3  Quam tibi tu serva, si res feret; haud erit ullum
9.129.4   Ut tibi tam sapiens invenias comitem.
9.129.5  Nemo erit incerta


18373. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

etiam ad vitam, Cinname, judicio,
9.133.3  Naturam et rerum penitus dum perspicis, omnes
9.133.4   Scrutari et veri tam catus es latebras;
9.133.5  Cernere quid deceat, quid non, quae res tibi prosit,
9.133.6   Quae noceat, damnumve, aut ferat invidiam.
9.133.7  Haec si quis nescit sapiens, multum hercule frustra
9.133.8   Dum sapit ille aliis, nil sapit ipse


18374. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Naturam et rerum penitus dum perspicis, omnes
9.133.4   Scrutari et veri tam catus es latebras;
9.133.5  Cernere quid deceat, quid non, quae res tibi prosit,
9.133.6   Quae noceat, damnumve, aut ferat invidiam.
9.133.7  Haec si quis nescit sapiens, multum hercule frustra
9.133.8   Dum sapit ille aliis, nil sapit ipse sibi.


18375. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.145.6   Vel tibi opem, misero vel miserum adgemere. 146. [143.] Ad Quintum, arbitrio uxoris omnia gerentem.
9.146.1  Uxor Parca tibi est: quae fatur cumque, necesse est
9.146.2   Quinte, velis, nolis, omnia confieri.
9.146.3  Quidquid agas, animo quae destinat illa, geruntur;
9.146.4   Verba tibi incassum, votaque,


18376. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[143.] Ad Quintum, arbitrio uxoris omnia gerentem.
9.146.1  Uxor Parca tibi est: quae fatur cumque, necesse est
9.146.2   Quinte, velis, nolis, omnia confieri.
9.146.3  Quidquid agas, animo quae destinat illa, geruntur;
9.146.4   Verba tibi incassum, votaque, spesque cadunt. 147. [144.] De uxore virum ad arbitrium agente.


18377. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

147. [144.] De uxore virum ad arbitrium agente.
9.147.1  Nil non moliris frustra; tamen omnia fient
9.147.2   Serius, aut citius, quae volet Herophile.
9.147.3  Froena viro iniecit conjux, ducitque volentem
9.147.4   Usque suo, invitum vel trahit, arbitrio.


18378. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.149.4   Tam bonus, esse velis ut tibi dissimilis. 150. [147.] Graeculorum invidorum censuram contemnit.
9.150.1  Nil moveor sannis paucorum. Quae mea pauci
9.150.2   Lividuli carpunt carmina, Roma probat. 151. [148.] Castigat Aviti tarditatem in mandatis obeundis.


18379. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.150.2   Lividuli carpunt carmina, Roma probat. 151. [148.] Castigat Aviti tarditatem in mandatis obeundis.
9.151.1  Cur tibi quae mando, lente moliris, Avite?
9.151.2   Quae mihi tu mandas, cur citus expedio?
9.151.3  Anne quod officium tete urget triste; ciet me
9.151.4   Ille volans penna praepete laetus


18380. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

probat. 151. [148.] Castigat Aviti tarditatem in mandatis obeundis.
9.151.1  Cur tibi quae mando, lente moliris, Avite?
9.151.2   Quae mihi tu mandas, cur citus expedio?
9.151.3  Anne quod officium tete urget triste; ciet me
9.151.4   Ille volans penna praepete laetus amor?


18381. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.158.6   Esse nihil factum possit ut ille queri. 159. [156.] [ = Sat. 1110]
9.159.1  Quaenam pulchra sint.
9.159.2  Quae sint pulchra, rogas? Quae, quamquam, Tulle, videnti
9.159.3   Cur placeant, nequeas dicere, visa placent. 160. [157.] Ad Balthassarem Odescalchium


18382. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nihil factum possit ut ille queri. 159. [156.] [ = Sat. 1110]
9.159.1  Quaenam pulchra sint.
9.159.2  Quae sint pulchra, rogas? Quae, quamquam, Tulle, videnti
9.159.3   Cur placeant, nequeas dicere, visa placent. 160. [157.] Ad Balthassarem Odescalchium rusticantem.


18383. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.160.11  Haec mihi ubi mentem pascent spectacla, videnti
9.160.12   Non erit haec eadem tristis ut invideam.
9.160.13  Verum animi laetus dicam: tu quaerito rura
9.160.14   Quae tibi vis; in me sunt mea rura mihi. 161. [158.] De gaudio Phyllidis ob adventum Daphnidis.
9.161.1  Phylli, tuus venit Daphnis tibi. Gaudia frustra


18384. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et querulas inter dicere carmen aves,
9.167.5  Quod procul excipiatque cavis e rupibus Echo,
9.167.6   Nec renuat moestos moesta referre sonos,
9.167.7  Et spretos olim infelix quae flevit amores,
9.167.8   Questubus et lacrymis adgemat aequa meis. 168. [165.] In Aulum interpellatorem.
9.168.1  Si pars ulla


18385. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

169. [166.] Cur hoc saeclo vario colore fucentur vestes.
9.169.1  Cur vario vestem fucant haec saecla colore,
9.169.2   Priscis quae fuerat candida temporibus?
9.169.3  Illis quod placuit prorsum omni sorde carere:
9.169.4   Nobis quod sordes nunc placet occulere.


18386. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

174. [171.] De Janetta catella.
9.174.1  O longe ante alias omnes formosa catella,
9.174.2   Dulce o formosae delicium dominae,
9.174.3  Quae mihi, cum venio, tam laeta occurrere semper,
9.174.4   Moestaque, cum cedo, pone venire soles,
9.174.5  Blandiri assidue, circum gannire, meamque
9.174.6   Lambere velle manum,


18387. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.183.3  Attamen (extincto sic me, mea carmina vivant)
9.183.4   Dixi venturis omnia temporibus.
9.183.5  Omnia jam servat, cunctis late omnia quondam,
9.183.6   Dicere quae metuo, charta loquetur anus. 184. [181.] Contra furiosum Pontici amorem.
9.184.1  Quo te flexit amor, non is; ruis. Haud ego amare


18388. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.187.1  Laudas mi priscos lapides, miraris et altis
9.187.2   Inscriptum si quid prodiit e tenebris.
9.187.3  Carminibus nihil est salsum magis atque venustum,
9.187.4   Quae fossor nigris eruit a tumulis.
9.187.5  Lecta mihi quae, Galle, placent hoc scilicet uno,
9.187.6   Carmina quod faciunt mi mea uti placeant.
9.187.7  Antiquis et me toties


18389. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.187.2   Inscriptum si quid prodiit e tenebris.
9.187.3  Carminibus nihil est salsum magis atque venustum,
9.187.4   Quae fossor nigris eruit a tumulis.
9.187.5  Lecta mihi quae, Galle, placent hoc scilicet uno,
9.187.6   Carmina quod faciunt mi mea uti placeant.
9.187.7  Antiquis et me toties postponere suetus,
9.187.8   Interdum antiquis ut tamen


18390. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

189. [186.] Ad Quintum, quaerentem, quid prosit Lydae, tam multa legisse.
9.189.1  Quinte, rogas, Lydae quid prosint plurima lecta?
9.189.2   Plurima, quae nescis vir, sciat ut mulier,
9.189.3  Oraclis nec, vana soles quae fundere, credat,
9.189.4   Marte suo verum sed tibi dispiciat.
9.189.5  Haec tam magna legens cepit, quae,


18391. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quid prosit Lydae, tam multa legisse.
9.189.1  Quinte, rogas, Lydae quid prosint plurima lecta?
9.189.2   Plurima, quae nescis vir, sciat ut mulier,
9.189.3  Oraclis nec, vana soles quae fundere, credat,
9.189.4   Marte suo verum sed tibi dispiciat.
9.189.5  Haec tam magna legens cepit, quae, commoda, quid ni
9.189.6   Plurima, quae legit, legerit utiliter?


18392. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Plurima, quae nescis vir, sciat ut mulier,
9.189.3  Oraclis nec, vana soles quae fundere, credat,
9.189.4   Marte suo verum sed tibi dispiciat.
9.189.5  Haec tam magna legens cepit, quae, commoda, quid ni
9.189.6   Plurima, quae legit, legerit utiliter? 190. [187.] Ad Quintum, nullam puellam esse magis aptam suo ingenio quam Tullam.


18393. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nec, vana soles quae fundere, credat,
9.189.4   Marte suo verum sed tibi dispiciat.
9.189.5  Haec tam magna legens cepit, quae, commoda, quid ni
9.189.6   Plurima, quae legit, legerit utiliter? 190. [187.] Ad Quintum, nullam puellam esse magis aptam suo ingenio quam Tullam.
9.190.1  Nulla est pulchra magis, magis omni plena lepore,


18394. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ipsa ubi, jam nimium vera fuisse, dies. 198. [195.] [  Lud. 79]
9.198.1  Ad Lycotam clamosum in disputando.
9.198.2  Quae statuis, vasta propugnas voce, Lycota,
9.198.3   Sic, nihil ut contra dicere mi liceat.
9.198.4  Hiscere nam quidquid coepi, miser opprimor ista
9.198.5   Clamoris subito vi


18395. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.198.4  Hiscere nam quidquid coepi, miser opprimor ista
9.198.5   Clamoris subito vi prope Stentorii,
9.198.6  Qui simul ac demum sicca cum fauce residet,
9.198.7   Quae mihi opus, dicam leniter ac leviter.
9.198.8  Fors erit haud paullo qui me potiora loquentem
9.198.9   Audiat arrectis auribus, atque probet.


18396. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quocumque feret ventusque, deusque
9.202.10   Et vehor hinc alias forsitan ad lacrymas,
9.202.11  Bellorum ad casus alios quoscumque dabit fors,
9.202.12   At quocumque ferar, quae loca cumque colam,
9.202.13  Quidquid ero, natale solum, sedesque paterna,
9.202.14   Nunquam erit, ut memori defluat ex animo.


18397. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.203.4   Atque meo tandem vivere more lubet.
9.203.5  Non dulces aberunt Musae, non Phoebus Apollo,
9.203.6   Illaque Apollinei scripta venusta chori,
9.203.7  Quae mihi si liceat gelida sub rupe jacenti
9.203.8   Lectare ad murmur lene sonantis aquae,
9.203.9  Felix sorte mea populosque, urbisque tumultus,
9.203.10   Auratas procerum


18398. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.206.6   Maiori ut possit semper amare fide.
9.206.7  Sed tua, crede mihi, vigilem te somnia ludunt,
9.206.8   Nec rem, verum umbras, vanaque visa doles,
9.206.9  Quae tibi discutiat si quis deus, ista sodalem,
9.206.10   Nosces, quam laedat falsa querela tuum. 207. [204.] De navi


18399. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.208.7  Invisae dudum ratio tota ista medelae
9.208.8   Ad coelum fertur laudibus eximiis.
9.208.9  Et merito; nam quis possit non tollere ad astra
9.208.10   Rem, quae tam caro consuluit capiti?
9.208.11  Quam propter, quum dira lues rursum ingruet urbi,
9.208.12   Complebitque atris omnia funeribus,
9.208.13  Et male turpabit cives, hunc


18400. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

bene res cessit, sapientem; cui male, stultum
9.225.2   Dicere cum vulgo, Pontice, stultitia est.
9.225.3  Consilio interdum fors praevalet, et, bene struxit
9.225.4   Quae ratio, ad terram diva superba ruit. 226. [223.] Nulla fides pelago est.
9.226.1  Quo, miser, insano lucri correptus amore,


18401. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[223.] Nulla fides pelago est.
9.226.1  Quo, miser, insano lucri correptus amore,
9.226.2   Daphni, ruis vasti per vada salsa maris?
9.226.3  Quas tibi divitias fingis? Quae gaudia vitae
9.226.4   Plurima et haud casso parta labore bona?
9.226.5  Terra fidem servat, credit quae semina, reddit
9.226.6   Agricolae multo foenore cultus ager.


18402. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Daphni, ruis vasti per vada salsa maris?
9.226.3  Quas tibi divitias fingis? Quae gaudia vitae
9.226.4   Plurima et haud casso parta labore bona?
9.226.5  Terra fidem servat, credit quae semina, reddit
9.226.6   Agricolae multo foenore cultus ager.
9.226.7  Nulla fides pelago est: placidi pellacia ponti
9.226.8   Humanum lusit, ludet et usque genus.


18403. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.229.4   Hospes, quem cernis caede virum gladium,
9.229.5  Mezenti exuvias, quercu suspendit ab alta
9.229.6   Aeneas, Marti munera, Dardanides;
9.229.7  Quae moneant omnes olim conspecta tyrannos,
9.229.8   Sontibus ultorem post caput esse deum. 230. [227.] Amor quem fecit virtus, semper manet.


18404. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut Circen fugiat. Krša
9.231.1  Remigio velisque fugam, Laevine; capesse,
9.231.2   Istam aliqua Circen si potes effugere,
9.231.3  Quae patrias tibi sorbet opes, famamque, decusque,
9.231.4   Ipsum quae tibi te fraude mala eripiet,
9.231.5  Mutatum et foede foedam concludet in haram,
9.231.6   Coget et in turpi


18405. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.231.1  Remigio velisque fugam, Laevine; capesse,
9.231.2   Istam aliqua Circen si potes effugere,
9.231.3  Quae patrias tibi sorbet opes, famamque, decusque,
9.231.4   Ipsum quae tibi te fraude mala eripiet,
9.231.5  Mutatum et foede foedam concludet in haram,
9.231.6   Coget et in turpi volvier usque luto,
9.231.7  Usque. Semel versum nunquam formae


18406. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi quonam sapientia fugit?
9.232.8   Quo tibi tam subito tam bona mens abiit? 233. [230.] Nosce te ipsum.
9.233.1  Dic medico, quae vis, fac, venam exploret in horas,
9.233.2   Numquam te noscet, notus ut ipse tibi es.
9.233.3  Disce tibi expertus, quid sit rerum utile, quid non,
9.233.4   Ipsum ridebis


18407. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nimis fieri metuis, fis mollior aequo,
9.234.5   Nec servas morem, quam decet, ingenuum.
9.234.6  Est quiddam medium, Phylli, est; laudatur utrumque
9.234.7   Navis devitat callida quae scopulum.
9.234.8  Hirta odio est, blanda est contemptu, carior auro est,
9.234.9   Quae quorsum vergat, dicere non valeas. vel: Foemina quam, quae sit, dicere non valeas.


18408. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quiddam medium, Phylli, est; laudatur utrumque
9.234.7   Navis devitat callida quae scopulum.
9.234.8  Hirta odio est, blanda est contemptu, carior auro est,
9.234.9   Quae quorsum vergat, dicere non valeas. vel: Foemina quam, quae sit, dicere non valeas. Radelja


18409. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Navis devitat callida quae scopulum.
9.234.8  Hirta odio est, blanda est contemptu, carior auro est,
9.234.9   Quae quorsum vergat, dicere non valeas. vel: Foemina quam, quae sit, dicere non valeas. Radelja 235. [232.] Docet non esse aggrediendum quod fieri nequeat.


18410. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.237.4   Multus: lux crebris perditur officiis.
9.237.5  Nusquam tuta quies, nusquam otia lenta, nec usquam
9.237.6   Exlex libertas, priscaque simplicitas,
9.237.7  Quae nisi contingant visenti rura, quid, oro,
9.237.8   Est aliud, quod tam visere rura velis? 238. [235.] Esse quiddam in rebus medium.


18411. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

miserum. 242. [239.] De asino alienis honoribus superbiente.
9.242.1  Forte deûm matris simulacra ferebat asellus,
9.242.2   Quae flexo excepit plurima turba genu.
9.242.3  At ferus intumuit fastu, dum scilicet illo
9.242.4   Se, veluti numen, credit honore coli.
9.242.5  Cui baculum impegit ridens et


18412. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.243.1  Vita hominum magnis stat rebus; stat quoque parvis:
9.243.2   Magna vir utiliter parva gerit mulier. 244. [241.] Ea forma pulcherrima, quae omnibus formis apta magis est cuique. Eam formam pulcherrimam esse, quae unicuique formae magis apta sit. Krša
9.244.1  Quae sit forma, rogas,


18413. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Magna vir utiliter parva gerit mulier. 244. [241.] Ea forma pulcherrima, quae omnibus formis apta magis est cuique. Eam formam pulcherrimam esse, quae unicuique formae magis apta sit. Krša
9.244.1  Quae sit forma, rogas, pulcherrima. Nempe cuique
9.244.2   Una est quae formis omnibus apta magis.


18414. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[241.] Ea forma pulcherrima, quae omnibus formis apta magis est cuique. Eam formam pulcherrimam esse, quae unicuique formae magis apta sit. Krša
9.244.1  Quae sit forma, rogas, pulcherrima. Nempe cuique
9.244.2   Una est quae formis omnibus apta magis.
9.244.3  Foeda Aegle, pulcher Thyrsis, quos mater eodem
9.244.4   Effudit partu


18415. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Eam formam pulcherrimam esse, quae unicuique formae magis apta sit. Krša
9.244.1  Quae sit forma, rogas, pulcherrima. Nempe cuique
9.244.2   Una est quae formis omnibus apta magis.
9.244.3  Foeda Aegle, pulcher Thyrsis, quos mater eodem
9.244.4   Effudit partu mirifice similes.
9.244.5  Forma viri ambobus; Thyrsin decet, haud


18416. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Aeglen,
9.244.6   "Aeglum" quam, verso nomine, turba vocat. 245. [242.] De effigie Octaviae Odescalchiae D. Zagaroli.
9.245.1  Quae matronalis decus est ac forma pudoris
9.245.2   Cur prope nudatis pingitur inguinibus?
9.245.3  Frange istam, similis quae vultu, Octavia, imago
9.245.4   Est tibi, sed mores


18417. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[242.] De effigie Octaviae Odescalchiae D. Zagaroli.
9.245.1  Quae matronalis decus est ac forma pudoris
9.245.2   Cur prope nudatis pingitur inguinibus?
9.245.3  Frange istam, similis quae vultu, Octavia, imago
9.245.4   Est tibi, sed mores arguit absimiles.
9.245.5  Frange: olim saeclis ne fors videare futuris
9.245.6   Pulchra quidem, verum casta fuisse


18418. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.245.6   Pulchra quidem, verum casta fuisse parum. 246. [243.] Cuique forma praestantior, quę magis apta est ingenio suo. Illa praecipue placere, quae uniuscuiusque ingenio magis apta sint. Krša
9.246.1  Si Paris Idaeo quum sedit vertice et Hector
9.246.2   Sedisset judex et Priamus pariter,


18419. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

foret Priamo, Pallas foret Hectore, credo,
9.246.4   Quoque fuit solum judice pulchra Venus.
9.246.5  Cuique solet multas inter praestantior esse
9.246.6   Forma etenim, ingenio quae magis apta suo est. 247. [244.] Docet pictorem quo modo sibi velit pingi Amorem. Krša


18420. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.248.6   Consistat verum pulchre ubi judicium. 249. [246.] Nacta viam es, qua te crucies, Nisa.
9.249.1  Quae nunquam fient, metuis tamen usque futura
9.249.2   Anxia et assiduo, Nisa, pavore tremis.
9.249.3  Nacta viam es, qua te crucies; rebusque secundis
9.249.4   Adversae sortis


18421. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

juvat socium, consulet ipse sibi. 257. [254.] De vera amicitia.
9.257.1  Commoda vult aliis, sua commoda negligit, Aule,
9.257.2   Quae non mentitur nomen, amicitia,
9.257.3  Quam nunquam praeit utilitas, at saepe secuta est,
9.257.4   Spreta nec aversam desinet usque sequi.
9.257.5  Haec tibi, ne vitium te


18422. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

259. [256.] Praesens, Quinte, malum satis est, ne adjunge futurum.
9.259.1  Praesens, Quinte, malum satis est, ne adiunge futurum;
9.259.2   Quae nunquam fient, nulla futura putes.
9.259.3  Cur dolor antevenit casus? Incerta laborum
9.259.4   Cur tibi jam certas, Quinte, ferunt lacrymas?


18423. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

figetque, suo sed tempore, vulnus;
9.260.6   Cur nondum facto vulnere, amice, doles? 261. [258.] Aliud.
9.261.1  Quae fiunt, doleo; quae fient, Aule, dolebo;
9.261.2   Cum fient, sint par ut dolor, atque malum. 262. [259.] Non amat, a caro qui fert linqui aequus


18424. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

figetque, suo sed tempore, vulnus;
9.260.6   Cur nondum facto vulnere, amice, doles? 261. [258.] Aliud.
9.261.1  Quae fiunt, doleo; quae fient, Aule, dolebo;
9.261.2   Cum fient, sint par ut dolor, atque malum. 262. [259.] Non amat, a caro qui fert linqui aequus amico.


18425. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudas, Fernande, frequenti
9.275.2   Areta fremunt semper compita quod populo:
9.275.3  Isti me fremitus laedunt. Placet alta Quirini
9.275.4   Urbs, vulgo colitur maxima quae modico.
9.275.5  In turba heic nusquam luctari cogor; amicus
9.275.6   In media et Musis multa via meditor.
9.275.7  Plerumque et rediens mecum sub tecta reporto


18426. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.275.5  In turba heic nusquam luctari cogor; amicus
9.275.6   In media et Musis multa via meditor.
9.275.7  Plerumque et rediens mecum sub tecta reporto
9.275.8   Quae mihi dictavit carmina Calliope.
9.275.9  Haec longe, credo, praestat, quam jurgia, lites,
9.275.10   Clamores, rixas, probra referre domum.


18427. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.283.7  Vix audita una dumtaxat parte, peractum
9.283.8   Quis ferat incerto crimine judicium? 284. [281.] Ad Quintum, dolentem, non fieri ea quae vult.
9.284.1  Ne tibi, Quinte, voles quae fient, saepe dolebis:
9.284.2   Nam raro fient quae tibi, Quinte, voles. 285. [282.]


18428. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.283.8   Quis ferat incerto crimine judicium? 284. [281.] Ad Quintum, dolentem, non fieri ea quae vult.
9.284.1  Ne tibi, Quinte, voles quae fient, saepe dolebis:
9.284.2   Nam raro fient quae tibi, Quinte, voles. 285. [282.] Ad Lycorim in patria omnibus, Romae nemini pulcram.


18429. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

284. [281.] Ad Quintum, dolentem, non fieri ea quae vult.
9.284.1  Ne tibi, Quinte, voles quae fient, saepe dolebis:
9.284.2   Nam raro fient quae tibi, Quinte, voles. 285. [282.] Ad Lycorim in patria omnibus, Romae nemini pulcram.
9.285.1  Dum fuit in patria, nulli non pulchra Lycoris


18430. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.289.2   Sponte tua egressum deseruisse domum?
9.289.3  Quam mihi si facilis pandat Deus, esse beatus
9.289.4   Mi videar, toto laeter et ex animo.
9.289.5  Quae mihi tu narras ultro citroque meantum
9.289.6   Murmura? Quos somnum rumpere ais strepitus?
9.289.7  Juxta equidem incudes Cyclopum audire sonantes
9.289.8   Malim, quam talem


18431. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Magna sonant nostri vates, at pinguia .
9.295.1  Magna sonant nostri vates, at pinguia: ruris
9.295.2   (Pace tua dicam) plena meri, Arcadia, es.
9.295.3  Plena et eris semper; ni quae Romae intulit olim,
9.295.4   Romae iterum referat Graecia munditias. 296. [293.] In idem argumentum.
9.296.1  Grajorum tenui


18432. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Romae intulit olim,
9.295.4   Romae iterum referat Graecia munditias. 296. [293.] In idem argumentum.
9.296.1  Grajorum tenui ducit quae carmina filo
9.296.2   Si recitet pingui Gallus in Arcadia,
9.296.3  Quid fiet? Fieri vidi quod saepe, placere,
9.296.4   Digna magis quae sunt, haec minus ut placeant,


18433. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.296.1  Grajorum tenui ducit quae carmina filo
9.296.2   Si recitet pingui Gallus in Arcadia,
9.296.3  Quid fiet? Fieri vidi quod saepe, placere,
9.296.4   Digna magis quae sunt, haec minus ut placeant,
9.296.5  Callimachi et spernant vestigia pressa legentem,
9.296.6   Solo qui norunt nomine Callimachum.


18434. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
9.298.1  Postume, quid nostros inter veteresque poetas
9.298.2   Praecipuum intersit, si roger, hoc referam.
9.298.3  Quae nostri dicunt, mihi dici cuncta videntur,
9.298.4   Quae dicunt veteres, cuncta geri ante oculos. 299. [296.] De poesi extemporali.


18435. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.298.1  Postume, quid nostros inter veteresque poetas
9.298.2   Praecipuum intersit, si roger, hoc referam.
9.298.3  Quae nostri dicunt, mihi dici cuncta videntur,
9.298.4   Quae dicunt veteres, cuncta geri ante oculos. 299. [296.] De poesi extemporali.
9.299.1  Parva queunt subito, non unquam dicere magna,


18436. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

313. [310.] Anchises Aeneam alloquitur.
9.313.1  Cur vitam misero profers, heu, gnate, parenti?
9.313.2   Vita mihi est quaevis tristior ista nece;
9.313.3  Quae nec dulce ferat quidquam, longoque labore
9.313.4   Invalidum et curis atterat usque senem.
9.313.5  Talem serva hosti vitam, finemque datura
9.313.6   Exitii, sinito, facta


18437. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
9.314.1  Proh scelus! Ut repetat, quos liquit sponte, Penates
9.314.2   Tyndaris obscoeno trans mare vecta duci,
9.314.3  Quae te prima patrem dixit miseranda puella
9.314.4   Innocuos sparget coesa cruore focos?
9.314.5  Id superis gratum est! Tam foedo crimine se se
9.314.6   Placari Danais laesa


18438. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.316.1  Qualiscumque venit, seu clara luce serena,
9.316.2   Seu tristis nigro turbine, carpe diem.
9.316.3  Nec risu indulge, nec fletu: quae fugit, hora
9.316.4   Quodque boni est aufert concita, quodque mali. 317. [314.] Ad Spem.
9.317.1  Candida Spes, miserum


18439. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

317. [314.] Ad Spem.
9.317.1  Candida Spes, miserum Ovid. De Arte.: Comibus est oculis alliciendus Amor. Radelja comi quae cernis ocello,
9.317.2   Verbaque das dulci dulcia melle magis,
9.317.3  Laudo, quod blanda es, nequeo laudare sed, usque
9.317.4   Spondens ingratas quod trahis usque


18440. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.317.2   Verbaque das dulci dulcia melle magis,
9.317.3  Laudo, quod blanda es, nequeo laudare sed, usque
9.317.4   Spondens ingratas quod trahis usque moras,
9.317.5  Et quae facturam cras dixti, crastina venit
9.317.6   Quum lux, facturam cras ais esse iterum. 318. [315.] Ad Coecilianum donantem potius, quam credentem nummos


18441. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

323. [320.] Cur amico nolis dicere, quid sibi mali acciderit.
9.323.1  Parce rogare, animum quaenam vexent mihi curae,
9.323.2   Qua re angar, misero triste quid inciderit.
9.323.3  Quae doleam, celo, doleas ne tute, dolorem
9.323.4   Atque meum cumulet ne dolor, Aule, tuus. 324. [321.] Ad amicum dubiae spei.


18442. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

326. [323.] De malis vitae.
9.326.1  O natum in curas hominum genus, atra malorum
9.326.2   Cui seges assiduam praebet amaritiem!
9.326.3  Quae postquam venere, angit praecordia moeror;
9.326.4   Ne veniant, gelido mens tremit usque metu.
9.326.5  Sic, quae sunt et erunt, miseri mala jungimus, acri
9.326.6   Nostros ut


18443. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.326.2   Cui seges assiduam praebet amaritiem!
9.326.3  Quae postquam venere, angit praecordia moeror;
9.326.4   Ne veniant, gelido mens tremit usque metu.
9.326.5  Sic, quae sunt et erunt, miseri mala jungimus, acri
9.326.6   Nostros ut morsu discrucient animos. 327. [324.] Panemum ad rusticandum invitat.


18444. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

umbrae nemorum, culta heic vineta, Paneme,
9.327.2   Pomaque curvatis pendula in arboribus;
9.327.3  Heic pulchri colles, heic collibus undique clausa
9.327.4   Subter in Albano quae nitet unda lacu;
9.327.5  Heic citharae, heic laeti sero sub vespere cantus,
9.327.6   Nec sine jucundo sobria mensa joco.
9.327.7  Huc ades; hoc inter tot gaudia displicet


18445. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

330. [327.] Qualem decet esse justitiam. Qualem deceat esse justitiam. Krša
9.330.1  Quae geminam abjecit lancem Themis et gerit ensem,
9.330.2   Credite, non Themis est, sed mala Thisiphone.
9.330.3  Quae geminam gestat lancem Themis et caret ense,
9.330.4   Quid


18446. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
9.330.1  Quae geminam abjecit lancem Themis et gerit ensem,
9.330.2   Credite, non Themis est, sed mala Thisiphone.
9.330.3  Quae geminam gestat lancem Themis et caret ense,
9.330.4   Quid monstri est? Certe desinit esse dea,
9.330.5  Et gentes perdit miseras, urbesque, domosque,
9.330.6   Non secus ac


18447. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.331.8   Et luctum, dum vult demere, congeminat. 332. [329.] Ad Coranum, ne immeritos donis afficiat.
9.332.1  Perdere te dicis quae donas cunque, Corane,
9.332.2   Et perdis, donas nam stolide immeritis.
9.332.3  Fac dones meritis; serventur et omnia fructus
9.332.4   Aucta ferant longo foenore


18448. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur rosa sit rusco pulchrior horridulo?
9.340.3  Regales curnam foedis praesepibus aedes,
9.340.4   Curnam Italus nigro pulchrior aethiope?
9.340.5  Cur formosa tibi, mihi quae formosa videtur
9.340.6   Lydia, sylvestri pulchra magis Pholoe? 341. [338.] Ne quid nimis.
9.341.1  Usque suos aliis, Varro,


18449. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.344.1  Cui panis, puraeque adsunt e fontibus undae,
9.344.2   Et duram contra crassa lacerna hyemem,
9.344.3  Et domus et requies curarum, dulcis amicus,
9.344.4   Omnia, quae vitae postulat usus, habet. 345. [342.] De poetis.
9.345.1  Delos, in undoso quae nunc immota profundo,
9.345.2   Spernit


18450. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

requies curarum, dulcis amicus,
9.344.4   Omnia, quae vitae postulat usus, habet. 345. [342.] De poetis.
9.345.1  Delos, in undoso quae nunc immota profundo,
9.345.2   Spernit vesani tristia flabra Noti,
9.345.3  Dicitur aegeas olim fluitasse per undas
9.345.4   Nunc his, nunc illis proxima littoribus.


18451. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

351. [348.] Ad Gelliam.
9.351.1  In me displicuit tibi quiddam, Gellia (sensi,
9.351.2   Sensi equidem). Id quid sit, me licet excutiam,
9.351.3  Exquiram et penitus, quae factaque dictaque mi sunt,
9.351.4   Omnia, ne vivam, si queo dispicere.
9.351.5  Tu dic, cuncta placent in qua mihi, Gellia; cogar
9.351.6   Unum hoc e cunctis ne tamen


18452. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod tibi displicuit. 352. [349.] [ = 78] De Polla. et Tulla.
9.352.1  Insulsum quid sit, si nescis, Polla docebit,
9.352.2   Nulli quae pulchro corpore Polla placet.
9.352.3  Quid salsum contra si nescis, Tulla docebit,
9.352.4   Cuncti quae foedo corpore Tulla placet.
9.352.5  Deme salem, vilis forma est


18453. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.352.1  Insulsum quid sit, si nescis, Polla docebit,
9.352.2   Nulli quae pulchro corpore Polla placet.
9.352.3  Quid salsum contra si nescis, Tulla docebit,
9.352.4   Cuncti quae foedo corpore Tulla placet.
9.352.5  Deme salem, vilis forma est quaecumque. Probari
9.352.6   Vis mire formam quamlibet? Adde salem.
9.352.7  Quem sentire omnes quimus, quem


18454. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[353.] Cur Postumum raro visat poeta.
9.356.1  Raro te inviso, quamquam te invisere saepe
9.356.2   (Di mihi sunt testes), Postume, discupio.
9.356.3  Quid causae est, inquis? Vito fastidia, quae non
9.356.4   Exit, qui tali est multas in officio.
9.356.5  Quidquid id est, timido potes ignovisse clienti,
9.356.6   Qui te saepe caret, ne tibi displiceat.


18455. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.359.1  Scrutaris priscos lapides, miraris et, altis
9.359.2   Inscriptum si quid prodiit e tenebris.
9.359.3  Carminibus nihil est salsum magis, atque venustum,
9.359.4   Quae fossor coecis repperit in tumulis:
9.359.5  Lecta mihi quae, Galle, placent hoc scilicet uno,
9.359.6   Carmina quod faciunt, mi meas uti placeant,
9.359.7  Antiquis toties et


18456. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Inscriptum si quid prodiit e tenebris.
9.359.3  Carminibus nihil est salsum magis, atque venustum,
9.359.4   Quae fossor coecis repperit in tumulis:
9.359.5  Lecta mihi quae, Galle, placent hoc scilicet uno,
9.359.6   Carmina quod faciunt, mi meas uti placeant,
9.359.7  Antiquis toties et me postponere suetus
9.359.8   Interdum antiquis me tamen


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
First 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.