Your search found 19388 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 19108-19117:

Quid celare iuvat, quod agit, quod peccat aperte
Frons delira hominum risumque iramque movendo?
Non facile tegitur vesania publica, lato
Pervulgata foro, lacerans patriam intus et extus.---
5   Quae manifeste agitur, cur non ea scena canatur?---
Quid vetat e stultis satyros finxisse comoedis
Sicque in ridiculum convertere triste theatrum?
I! Satyra! Hoc praesta lectoribus, adspice lucem;
Quae potes, emenda, quae non potes, argue, damna!

Pervulgata foro, lacerans patriam intus et extus.---
5   Quae manifeste agitur, cur non ea scena canatur?---
Quid vetat e stultis satyros finxisse comoedis
Sicque in ridiculum convertere triste theatrum?
I! Satyra! Hoc praesta lectoribus, adspice lucem;
Quae potes, emenda, quae non potes, argue, damna!

10  Notus Alexandri sonipes, celebratus equorum
Princeps, antiqua descendens arce Draconum,
Bucephalus, praeses Satyrorum est,

lacerans patriam intus et extus.---
5   Quae manifeste agitur, cur non ea scena canatur?---
Quid vetat e stultis satyros finxisse comoedis
Sicque in ridiculum convertere triste theatrum?
I! Satyra! Hoc praesta lectoribus, adspice lucem;
Quae potes, emenda, quae non potes, argue, damna!

10  Notus Alexandri sonipes, celebratus equorum
Princeps, antiqua descendens arce Draconum,
Bucephalus, praeses Satyrorum est, duxque cohortis

cubili
Et matrona gravis stellato lucis amictu
Constitit ante oculos Sylvii, cui vertice summo
Arcus erat Lunae, sese renovantis et astrum
225   Desuper aurifluum, veterani symbola regni.
Sylvius e vultu, visaque ab imagine caram
Agnovit Patriam: «quae te mihi prospera sistunt
Omnia conspicuam, O», inquit, «dulcissima Mater!
O! primum sidus vitae! his ego natus in ulnis!
230   Hoc tenerum suxi pectus! dignare quod optas
Protinus effari, tua mihi erit sancta voluntas
Sive mori jubeas, moriar, sive

Totus in obsequium, et tantae genetricis amorem.»
Haec ait, et manibus Divae pius oscula fixit
235   Filius. Illa suum genitum de germine florem
Leniter oppressit sinui, dein talia fatur:
«Hoc, fili! quo jam recubas sub pectore, saevus
Me dolor excruciat, quae diris obruta telis
Et belli facibus non sensi, haec improba proles,
240   Degeneres haec infligunt mihi vulnera nati.
Ecce vides, illae fusae per compita larvae
Et larvis similes animi, mea stirps, mea sunt mors,
Artifices miseri, in quod pene dehisco,

245   Vendere pro Scythiae suspecta merce laborant,
Et pudet eloquii materni, et nominis illos
Ilirici, ut vafrae properent in rete novercae
Me laniant, matremque negant, me saepe Riphei
Accusant servile jugum affectare colossi,
250   Et quas non labes, quae non mendacia spargunt,
Ut flammas odii incendant, ad jurgia fratres
Ducant, haec peccant recti simulamine zeli.
Me miseram! quid demerui, quos lacte nutrivi
Et callido fovi amplexu, quos pane refeci

et Jovis Austriaci clypeumque aquilamque
Antetulit manibus, seque hoc munimine texit,
Dein populi vultum turbae commixta resumpsit.
Sylvius, augurio Divae stupefactus adhaeret
Multum anceps, animo spes et formido recursant
270   Et dein ipse forum petit, et, quae apparuit, umbram
Sollicitis oculis sequitur, matremque requirit,
Ast, heu! quis strepitus, quae se spectacula pandunt,
Et plateas opplent rapido collecta tumultu.
Stat monstrosa acies satyrorum ac infremit armis
275   Praecluditque vias, et fata cruenta

vultum turbae commixta resumpsit.
Sylvius, augurio Divae stupefactus adhaeret
Multum anceps, animo spes et formido recursant
270   Et dein ipse forum petit, et, quae apparuit, umbram
Sollicitis oculis sequitur, matremque requirit,
Ast, heu! quis strepitus, quae se spectacula pandunt,
Et plateas opplent rapido collecta tumultu.
Stat monstrosa acies satyrorum ac infremit armis
275   Praecluditque vias, et fata cruenta minatur.
Scribius est turbae dux, larva indutus hyenae,
Excitat ad pugnam, caedemque necemque

Quando vident pulchro venientes agmine cervos,
Mox asino pastore suo praeeunte feroces
295   Horrendum tollunt murmur: Lucavia tellus
Tota vomit rabiem, frendent ac omnia mordent
Obvia, quae veniunt in fauces: denique in umbras
Effigies furiunt; neque sic insania cessat,
Quin alias aliasque cient in bella cohortes,
300   Ut sic

fratres!
«Non opus est gladio, flagris expellite brutam
«Pestem! grande nefas, pecudes intrare senatum.»
Haec dicunt, et suppositis, quam spectra tenebant,
Evertunt humeris mensam,- prostrata jacebat
320   Unica, sed multis immanis bellua larvis,
Quae simul ac sensit, pulsari verbere terga,
Terga celer vertit, quaeve data est janua fugit.
Tunc patuit, qui semper inest animalibus istis.
Spiritus addictus Damio, Patriaeque rebellis.
325   Talia famosus dum vidit Scribius heros,
Qui prius inclusum cornu

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report