Your search found 4572 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3511-3525:

canonicus et archipresbyter, in quo multa laudum genera convenerunt, fuit enim philosophus et theologus non vulgaris, itemque probus, mitis et modestiae plenus; in docendo instituendoque valde prudens et nisi immatura morte sublatus fuisset, multum emolumenti splendorisque allaturus erat patriae; juvenis enim nondum quinquagesimum aetatis suae annum attingens excessit e vita non sine maximo omnium squalore et lachrymis. Bellisarius Mallaspalius Spalatensis, professione navicularius, orationem Vincentii Pribaevii De

Christophorus de Balistis, civis Spalatensis non postremae conditionis, olim canonicus ejusdem civitatis, mox Traguriensis episcopus per cessionem Thomae Nigri, patrui sui. Praeter humanissimarum politissimarumque artium studia philosophicis et theologicis disciplinis erat optime eruditus, nec juris civilis pontificiique scientia aberat. His omnibus admirabilis morum probitas, comitas affabilitasque accessit. Annos 34 episcopatum gessit et 1559. anno obiit. Donati Paschalitii:
Ut stellas

Latinis optime eruditus et poeticae facultatis studiosissimus, philosophiae et theologiae arcana noverat, sed eloquentiae virtute imprimis Ex in primis. excelluit et, quod admirabilius est, sanctissimis moribus erat praeditus. Multi alii doctrina praestantes viri ex hac familia, quae extincta est, prodierunt, quos Raphael Levacovich in suis lucubrationibus inter Dalmatica ingenia recenset. Marci Maruli:
Christophorus jacet hic. Num

Georgius de Caris Spalatensis, canonicus et archipresbyter, elegantium literarum studio excultus, theologiae moralis apprime eruditus, vicarii generalis munus diu et summa omnium cum laude administravit, ecclesiam sancti Martini de Colonia, cujus rector erat, a fundamentis aedificavit et campanile sancti Joannis de Fonte restauravit. Multa scripsit tum versu tum prosa, Latina aeque ac Illyrica lingua. Nonagenario major decessit ex hac vita sepultusque in ecclesia monialium sanctae Mariae de Taurello ante majus altare.

Cyprianus, cujus Cypriana familia, quae extincta est, Spalatensis civitatis nobilis imprimis et illustris, ex qua prodiere multi praestantes viri et de patria optime meriti, quorum unus fuit Laurentius, metropolitanae Spalatensis ecclesiae archidiaconus, ob eximias virtutes, quibus erat perornatus, magna in veneratione apud suos et exteros. Mortuus est in patria et sepultus in ambitu cathedralis ecclesiae cum ejusmodi inscriptione:
Hoc qui jacet in tumulo
magnis pollebat virtutibus
dum vixit in hac aede

Ex Acciareno. et Hieronymo Jenesio, ejus aetatis viris eruditissimis, in Latinis literis adeo profecit ut pene puer in laudem serenissimi principis Nicolai Marcelli cunctis admirantibus luculentissimam habuerit orationem. Statura erat mediocri, latis humeris, corpore gracili, fronte hilari et laeta, oculos habebat nigrescentes, nasum aquilinum, faciem venustam, capillos corticis avellanae similes et immissos, barbam gravem et venerabilem, omnia membra haud incongrue

in primis. eruditum, ingenio clarum, disertum eloquio, fidei propugnatorem acerrimum, principem suae aetatis philosophum, poetam gravem et ingeniosum, sacrarum literarum scientia nemini secundum. In ecclesia sancti Francisci extra muros sepultus fuit. Quia vero locus ubi situs erat non agnoscebatur ex inscriptione, ideo multis annis post ejus obitum instauratus fuit tumulus et ad decus familiae apposita sequens inscriptio:
Marco Marulo, magno patruo,
vitae candore,
nobilitate ac doctrina praeclaro,

Placidus Gregorianus Spalatensis, nobili genere natus, Petro Gregoriano patre, viro optimo, nec rudi nec indocto, quem Marcus Marulus ob praecipuam fidem sui testamenti executorem esse voluit, domi humanioribus literis satis instructus Patavium demigravit, ubi, qua erat docilitate ingenii, brevi utriusque juris interpretandi facultatem obtinuit, quo auctus honore Spalatum repetiit, ubi causas agens solertissimi advocati nomen adeptus est. Sed nec inter poetas tum Latina, tum Illyrica lingua loquentes postremum locum tenuit, ut ostendunt ejus carmina, licet

annis,
Incepit doctis cum resonare modis.
Gaudebat tali Musarum coetus alumno,
Frigida nunc lachrymis irrigat ossa suis;
Nam mage maturum vitam si ferret in aevum, 5
Vatibus antiquis annumerandus erat. _______________________________________ D. O. M. Comulo Comuleo, clerico ac nobili Spalatensi, viro pio ac religioso, Alexander Comuleus, abbas Nonensis, primus

religioso, Alexander Comuleus, abbas Nonensis, primus archipresbyter hujus ecclesiae sancti Hieronymi, Apostolica legatione quinquennali perfunctus, ad urbem, unde a Clemente VIII. P. O. M. ad magnum Moscoviae ducem aliosque principes pro religione catholica foedereque contra Turcas ineundo missus erat, reversus fratri carissimo vita functo moerens posuit anno Domini MDXCIX.

(Arma di bronzo castello e morione) Eodem anno Petro Comuleo nepoti, ex fratre filio, hujusmet ecclesiae canonico, optimae spei adolescenti

la sudetta iscrizione esiste in Roma nella Chiesa di S. Girolamo della nazione Illirica, collegiata, eretta da Sisto V, come appare dalla Bolla. Thomas Chrancus, patritius Spalatensis aeque ac Brachiensis, in faciendis versibus Latinis erat adeo felix ut annos natus non plus viginti eos versus funderet quos viris doctis et qui in eo studio plurimum elaborarint componere satis esset. Marci Maruli:
Nondum bis geminum memorant tua tempora lustrum,
Tandem

et invitus approbavit. Propterea simultas quaedam ex eo tempore inter eos intercessit; nam quos archidiaconus jure plectendos esse decreverat, eos archiepiscopus causa Ex caussa. incognita absolvebat. Erat, ut diximus, Thomas multiplici doctrina atque eruditione praeditus, tum vero juris divini ac pontificii peritus, vir integerrimae vitae, severus et gravis disciplinaeque ecclesiasticae admodum tenax; cumque se universo clero, secundum Archiepiscopum, dignitate et potestate praeesse

Zagrabiensis episcopi, electione, Thomas anno 1243. suffragiis fere cunctis electus fuit archipraesul. At laici quidam, qui nimium Thomae zelum pavebant, potestatem seu rectorem civitatis plebemque adversus eum incitavere, gravia minitantes clero nisi Archidiaconi electionem rescindat. Thomas, ut erat mitis ingenii vir, studio sedandi tumultus pro pacis et concordiae bono delatum sibi pontificatum sponte dimisit. Verum enim vero Thomas singulariter amabat cives suos multaque toto tempore vitae suae praeclare gessit quae ad decorem et utilitatem civitatis pertinebant.

Marcus Dumaneus, patruus Hieronymi supradicti, juris utriusque doctor, canonicus et primicerius ecclesiae Spalatensis ac vicarius generalis archipraesulis Bonifacii Albani, qui praefuit ab anno 1668. usque ad annum 1678, erat vir apprime doctus et omnigena eruditione sacra et profana praeditus, qui permulta Spalati, patriae suae, et totius Dalmatiae monumenta vetera collegit et manu sua conscripsit. Non paucas inscriptiones marmoreas Salonae et alibi repertas mira eruditione commentatus est. Scripsit

filii, idulium ibidem apud eumdem impressorem, anno 1682; de Vienna Turcarum obsidione liberata carmen, quo continetur Sarmaticus de Turcis ad Viennam Austriae triumphus, ibidem apud eundem impressorem, anno 1687. Vincentius de Franciscis erat Spalatensis archipresbyter, illius fori vicarius capitulariumque negotiorum summus curator, quem Joannes Tomcus Marnavitius in libro Romae excusso cui titulus Regiae sanctitatis Illyricanae foecunditas, in vita Glycerii imperatoris et Salonarum episcopi pagina 175. appellat morum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report