Your search found 1888 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1819-1846:

oculis atque ore versentur. Habet igitur maritus meus, quod suo ipse ingenio sibi paraverat, monumentum ad celebritatem sui nominis aeternitati per me consecratum: habes tu, Antoni carissime, singulare amoris et observantiae erga te meae testimonium, quod non dubito, quin tibi gratissimum sit futurum: habet denique dolor meus, qui omnem medicinam antea effugiebat, unde quodammodo relaxetur. Probet e caelis hanc meam vir optimus voluntatem, habeatque veluti aeternum pignus amoris illius, quo ille me, ego illum

ut scilicet nullius interpretis indigens (Gallicis antea versionibus utebatur) legeret et degustaret propius eorum opera, quorum fama apud Ragusinos quoque percrebuit. Ac si Anglorum literae, ut perhibent, gravitatem quamdam legentibus conciliant, profecto non dubito, quin Junius, qui gravis natura, severiores inde mores induerit. Optimis enim Anglicorum scriptorum libris, quibus haud modico sumptu auxerat bibliothecam suam, mirum in modum delectabatur. Qui Anglici regiminis formam et excellentiam admirabundus praedicabat, noluit

carmine quemquam
1.1.107  Mens est, aut opprobria rustica fundere, multo
1.1.108  Ut vino solet aut vappa prolutus agaso.
1.1.109  Versibus obscenis quin nullus erit locus hic, nec
1.1.110  Ingenuam puer a nostris sermonibus aurem
1.1.111  Torqueat, aut natae timeat matrona pudicae.
1.1.112  Sed color urbanus Satyrae inducetur

1.3.199  Gallomani, Anglomani magnis clamoribus aures
1.3.200  Implent, et miscent verboso praelia Marte,
1.3.201  Certus quisque sui sensus. Insania praeceps
1.3.202  Quin excrevit eo, pars multa ut pignore pacto
1.3.203  Certarint, an trajiciant Galli. Haec ubi visa
1.3.204  Atque audita, mihi clamosa excedo taberna,
1.3.205  Atque domum repeto.

1.3.208  Insanire putamus utrosque haud dispare morbo, et
1.3.209  Curatoris egere boni: dum publica curant
1.3.210  Atque ignota sibi, sua inepti commoda spernunt.
1.3.211  Quin sale ridiculo, multoque fricamus aceto
1.3.212  Inter coenandum illos, qui acta diurna parantes
1.3.213  Evolvunt multo laterum, capitisque dolore
1.3.214  Aequa in tonstrinis

1.7.134  Incola Arupinus quantum non extudit inde?
1.7.135  Castaneis nucibus nescis quam mensa secunda
1.7.136  Gaudeat? Ut pueri cupiant cupiantque puellae?
1.7.137  Quin postquam ipse eques, atque omni matrona theatro
1.7.138  Assedit, tostas plenis de more canistris
1.7.139  Castaneas circumtulit institor. Histrio, sive

1.9.6  Cetera. Jam parvos omnis matercula natos
1.9.7  Imposita mittit larva invisisse propinquos,
1.9.8  Non minus illa aliis fore, quam sibi, credula pulcros.
1.9.9  Quin etiam octavo experrectus denique lustro
1.9.10  Cereus Endymion processit, seque procellis
1.9.11  Inseruit temere, non canos vertice crines,
1.9.12  Neve reformidans humeri

1.10.111  Ignotis specubus reptantes, antraque subtus
1.10.112  Abdita lustrantes multo stillantia rore,
1.10.113  Obscenae quaenam vos foedavere volucres?
1.10.114  Dicite quin etiam (quia multum nosse laboro)
1.10.115  Vester ut ille comes doctissimus heliodorus
1.10.116  Tam magni tulerit dira infortunia casus.
1.10.117  Nostis quem dico. Hunc qui

1.15.17  Heroas priscos incessit, et Heroinas;
1.15.18  Ergo iter arripui, et recta me contuli ad Orcum.
1.15.19   A. Mira licet narres, credo. Quin, si grave non est,
1.15.20  Et vacat, oro, viae rationem, et singula nobis,
1.15.21  Si fas, quae subtus tibi visa, auditaque, pandas.
1.15.22  

inflatis districti, et nubibus alte
1.15.130  Diductis equitant, ventoque feruntur, et auris
1.15.131  Nunc rapti sursum, nunc mersi folle deorsum.
1.15.132  Intima quin etiam caeci illa potentia fati
1.15.133  Cogit adhuc miseros vitae male sana prioris
1.15.134  Pandere consilia, atque palam de follibus altis
1.15.135  Testari, et magna

currum, blandoque fovebat Phyllis amore,
1.17.100  Spemque dabat cunctis, et vultu, lumine, risu, et
1.17.101  Dulcibus alloquiis animos mulcebat inanes.
1.17.102  Urbe ferebatur quin tota, interprete fama,
1.17.103  Rivales alios felix vicisse Menalcas
1.17.104  Conjugio dulci, exuviisque potitus opimis.
1.17.105  Plane hoc credibile, et si non erat ille

1.17.107  In medio victrici impleret imagine sedem
1.17.108  Aulae totius regnator. Cernere nullos
1.17.109  Vultus, ullius nec posses ora Menalcae,
1.17.110  Quin, quae praecipua, atque adytis est cellula in imis,
1.17.111  Effigiem speculi, et fragili fidissima vitro
1.17.112  Praetendit simulacra, ad quae componere vittam,

1.18.156  O quantum ad latebras cupies remeare paternas!
1.18.157  Mature at moneo, mea cui servare licebat
1.18.158  Tecta, patet fugitivo ad me via nulla revert.
1.18.159  Quin tu, si quidquam est animi, aut in pectore laudis,
1.18.160  indorum sophiam, et viduas imitatus Eoas
1.18.161  extructos i, scande rogos, atque exue honestis
1.18.162  Ignibus

humi jaceo tacitus, similisque quieto,
1.20.10  Taliaque alternis repetens; quo nescio casu
1.20.11  Villicus observans vidit, cunctisque maligne
1.20.12  Narravit. Narravit? Quin etiam, Jove teste,
1.20.13  Addidit illud, herum misere insanire, teneri
1.20.14  Jam non posse, salutis spem nullam esse. Quid ultra
1.20.15  Exspectas? Credunt omnes. Ea fama

Poenaque inexorabili ab hoste; hinc ingeniosi
1.20.143  Verbera sunt tergo merces data saepe poetae,
1.20.144  Certior Anticyrae medicina virentibus hortis.
1.20.145   Quin tu, si quid adhuc dubitas, agedum aspice me, me
1.20.146  Imprimis, qui dum doceo insanire poetas,
1.20.147  Scribo tamen versus, scribendi et captus amore
1.20.148  Nec possum

cunctas obiter praetervolat artes.
1.21.48  Altera uti scenae succedit scena theatris,
1.21.49  Et nova vivendi fortunam vita priorem
1.21.50  Excipit in vita, quin sint eadem ultima primis.
1.21.51  Dormit nunc juvenis, vigilat nunc, potat, amatque
1.21.52  Venatur, mercatur equos, persaepe virorum

instillare, malumque cupidinis aestum,
1.21.163  Virtutemque agere extorrem radicitus omnem.
1.21.164  Plaudite! opus praeclarum, industria nobilis haec est!
1.21.165  Improba quin adolescentes quoque musica vappis
1.21.166  Permiscet, scurris, balatronibus, et nebulonum
1.21.167  Corrumpit foede convictu: deque Metello

2.3.48  Ipsam agitat carae dulcis amor patriae.
2.3.49  Objicit infestos nequidquam illi Hadria fluctus,
2.3.50  Navifragamque Auster saevit agens hyemem,
2.3.51  Quin in complexum Genitricis et oscula tamdem
2.3.52  Omnibus impatiens nata ruat studiis.
2.3.53  Hei mihi! quis pulcra damnet pietate Neaeram,
2.3.54  Quis non propositam suadet

2.6.44  Supra et Alexandri et fulmina Scipiadum
2.6.45  Non hominum lacrymis, non ullo foeda cruore
2.6.46  Te propriis recipit Gloria sideribus.
2.6.47  Gallica quin etiam civilis Erinnyos arma,
2.6.48  Infandosque ausus, et furiale nefas
2.6.49  Exigam, et Austriacae Belgarum colla securi
2.6.50  Supponam fausto praescius augurio;

2.6.70  Si morosa senum munia obire lubens
2.6.71  Sim potis, aut aequa curarum seria mente
2.6.72  Accipere. Heu vitae taedia vera meae!
2.6.73  Dulcia quin potius nocturnae furta Lyciscae
2.6.74  Arrectis quoties audiero auriculis,
2.6.75  Custodesque suos iterum lusisse Neaeram,
2.6.76  Haec iterum juvenis factus et ipse

2.7.24  Hanc fore subridens de grege dixit Amor.
2.7.25  Eja age! jamque malo vale dic, nova nupta, pudori:
2.7.26  Crede mihi: nihil est jam tuus iste pudor.
2.7.27  Gaudia quin licito propera decerpere fructu,
2.7.28  Tot Divûm magno tuta patrocinio.
2.7.29  Cur dubitas etiam? An formae diffisa moraris?
2.7.30  An te, Sidonia es quod sine veste,

priscis confers nova, et omnia solers
3.2.11  Verba minutatim, ceu porrum, et caepe, trucidas?
3.2.12  Quippe unus doctrinarum percurrere certo
3.2.13  Ipse potes gressu salebras, quin aspera rerum
3.2.14  Ingenio nubem offundant. Hinc te Illyris ora
3.2.15  Coetibus annumerat patriae, licet aeriis sub
3.2.16  Alpibus, et magna Eridani prope flumina

3.3.106  Et magnam in seros artem proferre nepotes.
3.3.107   Ergo nonne homini sacri est dana lex hymenaei
3.3.108  Moribus ut coleret vitam, usuque officiorum?
3.3.109  Quin age nunc rudia illa hominum, et sylvestria saecla,
3.3.110  Barbara quos vastis America recessibus abdit,
3.3.111  Et quot inhospita monstrorum tenet Africa nutrix,

dicas rem minere Divum,
3.4.19  Nil moror utrumvis: firmo nostra undique talo
3.4.20  Stat ratio, neque enim haec nimium quaesisse laborat;
3.4.21  Quin magis officium unanimi nos, Pontice, amici
3.4.22  Vestigare decet, vetus et quibus arctior actis
3.4.23  Gratia consistat, majoraque robora ducat.
3.4.24   Primum ab amicitia

3.4.110  Prima pudicitiam tum per connubia templis
3.4.111  Dignavere homines, tum primum dulcia juvit
3.4.112  Pignora natorum, et proprios habuisse penates.
3.4.113  Condita quin etiam tunc oppida prima fuerunt,
3.4.114  Legumque, et belli discreta et foedera pacis,
3.4.115  Improbaque inventis repressa injuria poenis.
3.4.116  Ac dum jucundis lentas

3.4.167  Qua quisquis penitum tangi dulcedine sensum
3.4.168  Non sentit, procul humanis a moribus exul
3.4.169  Protinus iligna tollat jejunia glande.
3.4.170  Quin etiam facilesque jocos, facilesque lepores,
3.4.171  Ridiculisque salem urbanum conspergere rebus,
3.4.172  Multum in amicitia nostra potuisse fateris.
3.4.173  Quae res

lymphatus Caepio morbo,
3.4.193  Ut fruere incepit semel haud re laetior ulla,
3.4.194  Quam cum dissentit caris violentus amicis.
3.4.195  Altera quin etiam gravior diffusaque longe
3.4.196  Latius est, atque huic pestis contraria pesti
3.4.197  Caecus adulator: foedum, servileque probrum!
3.4.198  Forsitan hoc etiam prosit

super ignota somnos captaret arena?
3.4.266  Sic tibi principio faciendum est inter amicos.
3.4.267  Res equidem magni momenti, judiciique,
3.4.268  At non difficilis: paucis quin pandere possum
3.4.269  Hanc verbis. Mores, et sedulus inspice vitam
3.4.270  Omnium, erit sic ut tuto deprendere possis
3.4.271  Quiquid amicitia dignum, indignumque tua

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report