Your search found 1888 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 965-977:

Iusserit, id sumus. Aetherei quoque culminis ignes
Novistis fas esse Deo carbonibus atris
Mutare et terram rutilis aequare pyropis.
Numinis est mater, satis est: gradus iste caducum
Naturae superat culmen; quin ipsa levabit
Naturam super Authoris quos gratia nostri,
Excedet volucres eadem regina sodales.
Munere divino quo mens est maior, honoris
Censu etiam maiore praeit: non dedecet ergo
Nos

ligno,
Exultare dedit: quôque ipsa sacerrima Mosis
Lex gravida est Verbo, soboles mea fiet eadem
Prole gravis, partuque suo dabit illa solutum
Mosis onus, colloque Deum leviore vereri.
Quin etiam lex ipsa suum cervice laborem
Cum roget auferri, concepta puerpera legi
Proxima, notificans divini gaudia partus
Exhilarat fetam tabulis legalibus Arcam.
Vitae expers, Vitae indicium si lignea

Quod moliris iter, non te tamen illa tuosque
Longa gigantaeos remoretur semita gressus!”
Talibus infernae resonabant vocibus umbrae. 29.
Quin etiam si quando aliquam Iudaea dedisset
His tenebris post fata animam, cito discere manes
Solliciti optabant: Solymaei qualia mystae
Dant monita, afflatusque ferat responsa Sacerdos,
Quam cito venturum,

virtutis honorem
Explicet humanosque premat demissa rumores.
Hic etiam parere humilem, secreta petendi
Quantumvis adyta et vetitis succedere tectis
Nulla fatigaret mentis votique cupido.
Quin etiam demissa animi se crederet ista
Parte Domus ibidemque Arcae fulgore repostae
Longius arceri; tamen explorata iubentis
Numinis et semper Mariae observata voluntas,
Haec implenda suis statuit sacraria

qui cuncta Deus: sine sanguine maior
Omnibus his veniet, sed non sine vulnere palma.”
His Virgo Aligeri monitis demissa reponit:
“En humilem ancillam! Quidquid divina voluntas
Immittet, non maesta feram: quin alme minister
Numinis hoc opto, veniat mihi durior ensis
Qui pectus, qui membra secet: passura sereno
Mille neces vultu, poenas mea gaudia dicam.
Laeta etiam stabili pro virginitate tuenda

Iosippus contra, aethereae certare puellae
Officiis propensus ait: “Lectissima Virgo,
Non me praesentes audacia poscere nexus,
Nulla maritales accendere pronuba taedas
Flamma fuit peregrina mihi. Quin si qua fuisset
Fax animi, desiderium fortasse tuarum
Caepisset Charitum, at tantae virtutis habendae
Nulla mihi ratio spem, nec fortuna dedisset.
Post tamen, ut nosti Virgo, lex unica nostri

senili
Cum soboles utero motu se prodere coepit
Ad voces animosa tuas plausumque referre.
O felix concessa fides! Promissa Tonantis
Grandia securo eventu tua ferre meretur
Credulitas. Quin certa suae ne vocis haberes
Quo titubes, utero pignus caeleste recondis.” 44.
Tunc fecunda Dei Virgo, maiore beati
Flaminis afflatu

domus duo sunt: iidem parentque iubentque.
Caelica venisset dum Virginis integra matris
Ad cumulum proles, quae dum feliciter ivit
In numerum, non auxit opes, sed amare repertam
Matris egestatem facilis; quin fluxa bonorum
Ludibrium quam vile esset fortuna, docebat.
Huic tamen accessit Domui: peritura deesse
Cui voluit si dona Deus; cumulavit egenos
Divinarum ampla Charitum ubertate penates.

Vox ardens” (solam genetrix apprendere Virgo
Hanc potuit; vultus autem spectare pudica
Nescivit) “tum quod rectè se principis esse
Summi atque augusti famulos dixere suaque
Lege Pharon Nilonque regi: quin totius orbis
Arbiter et regum Dominus laxare supremas
Regnorum est princeps is, vel premere aequus habenas.
Insuper et propriae frugis cum praebita nobis
Copia communis; vacuas, famis, inter arenas

Totus honor splendorque uteri. Si talibus illum
Exerceri odiis tua fert patiturque voluntas
Numquam errans, mihi nolle grave est, quae fata paterno
Stant placito: o rectum, cui non haerere verendum est.
Quin genitor si summe iubes me pectora nati
Ense ferire mei, credentem imitabor Abramum
In sua funesto tendentem viscera ferro.”
Talibus internos animi componere fluctus
Virgo quidem potuit, ne quas fatalis

videret
Officia; extremo fati maerore, fovendam
Natorum obsequiis matrem commendat amato
Discipulo fratremque illum moriturus adoptat.
Chara quidem matri soboles, sed charior illa,
Quin etiam seipsa, quam mundi errata piantem
Stipite suspensam extremum certare gemebat.
O Zebedeide felix, dum fata Magistri
Deploras praesens, tanto censeris eidem
Dignus honore, omnis recte cui caelicus

aliter, fontis saturo quam si influat aethrae
Lympha cado, cui servandi nullum extat inane
Humoris spatium, positi variare liquoris
Desuper adveniens, poterit nova gutta saporem,
Non tamen efficiet, pleno quin vase redundet
Humor, et in partes circum simul effluat omnes.
Sic pariter Charitum iam pleno corde replevit
Flaminis adventus MARIAM, divinior esse
Quae poterat non plena magis: torrentior esse

sanguis in artus,
Quae ratio livore petet purumque cruoris
Virginei subiget quae lex tabescere florem?
Nec sua tergeminas lassabant licia divas
Nullaque Virgineis inerant fastidia filis.
Quin etiam, fatis quod se didicisse ferebant,
Nullius hanc morbi ruituram funere, semper
Hoc versare datum credunt sub pollice stamen.
Hac maestae non lege deae, quod staminis esset
Aurea materies, series fili

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report