Your search found 5963 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4558-4661:

quae certe magna est; vel ipsa molestia, gravis profecto, in alienis semper insistendi vestigiis, decursu temporis ab hoc scriptionis genere avocavit, factum est, ut homines nec ingenio florentes nec satis litteris perpoliti hanc sibi arrogarint provinciam, eamque laudem, quae hinc olim a doctis tantum viris ingenioque abundantibus petebatur, male vertendo corruperint omnem atque foedaverint. Quicumque enim poterat quidpiam a se ipso excogitatum proferre, malebat auctor, quam interpres haberi; qui vero per se ipse nihil valebat, aliena potius corrumpere amabat, quam omnino quiescere.

correpti videamur; et eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt, latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum) res interpretatas exhibeamus? Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam verborum venustatem persequamur, solumque animi, non aurium quoque voluptati serviamus? Id quidem cum alii multi litterati homines egregie praestiterunt, tum praeclarissime Raymundus Cunichius vir doctissimus mihique familiarissimus. Et quoniam tu, amice lector,

feliciter contingat, magnopere formido. Cujus enim ingenii tanta vis esse possit, ut in hoc ipso, in quo ille totius antiquitatis consensu incredibili excelluit, se cum illo conferre et quasi certare non dubitet? Atqui ita profecto est: qui aut orationem interpretatur aut poëma, in quibus non tantum sententiae explicandae suscipiuntur, sed virtus omnis atque forma exprimenda est, ille id pollicetur, sibique proponit, ut, si fieri possit, eadem semper cum dignitate atque elegantia tum verborum tum figurarum, qua sunt ab oratore vel poëta dicta, interpres efferat. Ac proinde nemo non

paratus accedet, optimamque litteris navabit operam, ac tandem illud Euripideum apud Ciceronem sibi crebro repetet:
Suavis laborum est praeteritorum memoria. Ain vero? Pergin tu tantum studii, tantum diligentiae, tantum facultatis in interprete requirere? Ego vero omnia haec debere illi inesse, et multo etiam plura censeo, ob eamque caussam jam me ipsum ferme imprudentiae ac temeritatis condemno. Age vero, ipsum Odysseae initium contemplare: facilene tibi esse negotium

optimamque litteris navabit operam, ac tandem illud Euripideum apud Ciceronem sibi crebro repetet:
Suavis laborum est praeteritorum memoria. Ain vero? Pergin tu tantum studii, tantum diligentiae, tantum facultatis in interprete requirere? Ego vero omnia haec debere illi inesse, et multo etiam plura censeo, ob eamque caussam jam me ipsum ferme imprudentiae ac temeritatis condemno. Age vero, ipsum Odysseae initium contemplare: facilene tibi esse negotium videtur, primos

navabit operam, ac tandem illud Euripideum apud Ciceronem sibi crebro repetet:
Suavis laborum est praeteritorum memoria. Ain vero? Pergin tu tantum studii, tantum diligentiae, tantum facultatis in interprete requirere? Ego vero omnia haec debere illi inesse, et multo etiam plura censeo, ob eamque caussam jam me ipsum ferme imprudentiae ac temeritatis condemno. Age vero, ipsum Odysseae initium contemplare: facilene tibi esse negotium videtur, primos illos graecos versus

interpres, sed turgidiorem reprehendendum poëtam ut artis magister optimus. Ceterum haec minutius ac fortasse plus aequo religiosius persequentem quum videris, nolim ex eorum secta atque haeresi me esse arbitrere, qui nefas atque scelus continuo clamant commissum esse ab interprete, si unam tantum litterulam mutet, si relinquat voculam, si apicem detorqueat. Apage istas nugas, quae a semidocto aliquo Graeculo et vocularum quasi venatore fortasse possunt laudari; ab hominibus cordatis vereque sapientibus magnopere vituperantur, quaeque optimarum suavissimarumque rerum non ornamenta,

condemnare. Nihil ergo in te reprehendendum? Imo multa atque magna, quae non satis mea potuit cavere prudentia: aperte autem profiteor atque affirmo, me nullam umquam fugisse limae molestiam, versus omnes et multa die et multa coërcuisse litura, atque adeo eruditorum amicorum arbitrio non tantum decies, sed centies etiam, si opus erat, castigavisse. Interpretes plerosque consului, Eustathium vidi et Strabonem: in primis latina ne discreparent a graecis summopere cavi; ubi potui, non vim tantum verborum, quod M. Tullius se fecisse dicebat, sed ipsum paene numerum atque speciem

omnes et multa die et multa coërcuisse litura, atque adeo eruditorum amicorum arbitrio non tantum decies, sed centies etiam, si opus erat, castigavisse. Interpretes plerosque consului, Eustathium vidi et Strabonem: in primis latina ne discreparent a graecis summopere cavi; ubi potui, non vim tantum verborum, quod M. Tullius se fecisse dicebat, sed ipsum paene numerum atque speciem reddidi; genus certe ubique, opinor: breviter brevia, gravia graviter, leniter lenia dixi; omnia denique, ut erant poëtica, poëtice conatus sum exprimere. Addam etiam, fuisse mihi ita semper P. Virgilium

habes octo priores libros a Francisco Florido Sabino latinis item versibus conversos; habes denique integram Homeri Odysseam latine heroico carmine redditam a Simone Lemnio Rheto, dicatamque ab eodem Francorum regi potentissimo Henrico II. Horum duos primos mittamus oportet, et quod partem tantum, non opus totum perfecerunt, et quod eorum labores numquam aspicere potui. Scio equidem Franciscum Floridum magnam spem expectationemque sui admirabilem in animis litteratorum hominum, ac praecipue illius amplissimi optimarum artium maecenatis Francisci I. Galliarum regis, cui suos dedicarat

Siculae telluris in altum etc. Macte Simon hoc pulcherrimo Virgilii versiculo! sed quae sequuntur, Vela mari dantes, spumasque sub aere ruentes; multum distant ab iis ejusdem Maronis, duabus tantum a te voculis mutatis:

Vela dabant laeti, et spumas salis aere ruebant et c. Tu enim dixeras in altum: quare superfluum est illud mari. Elegantissimum hoc

........ exordia cursus,
Erroresque sacro revocabo carmine Grajum; et quae sequuntur, quantum apta sunt ad augendam libri molem versuumque numerum, tantum valent ad omnem Homeri dignitatem eloquentiamque corrumpendam. Sed infinitus sim, si persequar cetera, quae tibi, et cuivis vel mediocriter graecis litteris latinisque erudito vehementer in his Lemnianis versibus, qui plurimis aliis ejusdem interpretis multo sunt meliores, displicebunt.

lacrimis heic ora rigantem,
63  Fundentemque imo gemitus e pectore, blandis
64  Detinet inlecebris mulcens, atque omnia tentat,
65  Ne qua Ithacae oblitum subeat jam cura. sed ille
66  Surgentem ut noto tantum de culmine fumum
67  Aspiciat, certa malit cum morte pacisci.
68  Nullane finis erit? necdum miserebere tandem
69  O genitor? tibi dona quidem, tibi semper Ulysses
70  Divite sub Troja sacravit vota

certa malit cum morte pacisci.
68  Nullane finis erit? necdum miserebere tandem
69  O genitor? tibi dona quidem, tibi semper Ulysses
70  Divite sub Troja sacravit vota per aras: 70
71  Cur, pater, heu tantum tu contra irasceris olli?
72  At genitor, quem nimborum domus alta tremiscit,
73  Reddidit oranti. quid te sic vana fatigas,
74  Quidve tibi Pallas, sanguis meus, excidit ore?
75  Mene umquam clari

mole sepultum, 260,
261  Partaque venturos esset mihi fama per annos.
262  At nunc harpyiae indecorem rapuere, nec ulli:
263  Occidit heu notus, luctumque et triste reliquit
264  Exitium gnato. nec tantum caussa doloris
265  Ille mihi: graviter miserum premit altera clades.
266  Regnant finitimis proceres nam quotquot in oris
267  Dulichioque Samoque alta viridique Zacyntho,
268  Quotquot et apricis

sic Antinous: di, credo, talia fari 410
410  Te docuere ipsi altiloquum, magnumque sonantem.
411  Quid si Ithaces etiam regnum Saturnia proles
412  Spondeat, ac patrium tibi sceptrum deferat ultro?
413  Tantum effatus; et ille haud contra multa moratus:
414  Antinoe, irascare mihi licet, eloquar, inquit,
415  Ipse tamen, si fata velint, ac Juppiter auctor,
416  Regnum etiam cupio; nec enim deterrima regum

jam jamque premit me turpis egestas
68  Omnibus exhaustis opibus; nec fortis, Ulysses
69  Qualis erat, quisquam crudelem avertere pestem,
70  Auxilioque levare domum valet: haud ego contra 70
71  Sufficio tantum. veniet fors tempus, et arma,
72  Spero equidem, haec etiam non frustra dextera sumet.
73  Nunc et si qua foret vis addita, protinus aequas
74  Exigerem poenas; neque enim sit tolerabile damnum,

fraudem.
106  Tenvia subnectens immensae licia telae
107  Institit ordiri, simulata et mente loquuta est.
108  O juvenes, mea cura, proci, jam vir meus ille
109  Quandoquidem periit, spatii ad connubia tantum
110  Certa peto, donec valeam pertexere vestem, 110
111  Quam propero (pereant ne fila incoepta) supremum
112  Laërtae in funus. turpe est, quum tristia fata
113  Ipsius urgebunt aeterna lumina nocte,

ipsa gerens et vocem et Mentoris ora,
469  Ac subito: resident per litora curva parati
470  Jam socii, delecta manus; teque omnis in uno 470
471  Fit mora, dum venias: agedum properemus abire.
472  Tantum effata, gradu praecessit diva citato:
473  Ille deae gradiens retro vestigia servat.
474  Atque ubi devenere ad glauci marmoris undas,
475  Conspiciunt sicco densos in litore Achivos,
476  Hosque ita

quem Pergama tecum 90
91  Evertisse ferunt pugnantem, atque Ilion altam.
92  Jam Danaum, quotquot fuerunt ad moenia Trojae,
93  Occubuit quo quisque loco, quo funere, nobis
94  Fama tulit. mortem voluit tantum illius unam
95  Juppiter ignotam, nec dicere sustinet ullus,
96  Queis cecidit terris; inimicum an sanguine litus
97  Imbuit, an fluctus inter submersus ab aestu?
98  Ergo ad te supplex venio,

247  Ista omnis juvenum turba insidiosa doleret.
248  Dixerat. ille imo ducens suspiria corde:
249  Numquam ego, quae jactas tam laeta haec, adfore sperem,
250  O senior: spondes nam magna, auditaque tantum 250
251  Attoniti mira replent dulcedine pectus.
252  Sed non, et faveant si di, contingere credam
253  Posse mihi tam laeta: haud rerum hic volvitur ordo.
254  Sic ille. excepit Pallas sic deinde

mira replent dulcedine pectus.
252  Sed non, et faveant si di, contingere credam
253  Posse mihi tam laeta: haud rerum hic volvitur ordo.
254  Sic ille. excepit Pallas sic deinde loquuta:
255  Quod tantum, sate Ulysse, tibi scelus excidit ore?
256  Dis facile est servare virum, longinquus et absit
257  Ille licet, solisque errans procul exsul in oris,
258  Si tantum voluere. domum ipse revisere serus,

Pallas sic deinde loquuta:
255  Quod tantum, sate Ulysse, tibi scelus excidit ore?
256  Dis facile est servare virum, longinquus et absit
257  Ille licet, solisque errans procul exsul in oris,
258  Si tantum voluere. domum ipse revisere serus,
259  Multaque perpessus malim, quam sede receptus 260
260  Concidere in patria, ceu magnum Agamemnona dicunt
261  Incautum cecidisse nefando conjugis astu,

259  Multaque perpessus malim, quam sede receptus 260
260  Concidere in patria, ceu magnum Agamemnona dicunt
261  Incautum cecidisse nefando conjugis astu,
262  Aegisthique dolis. di tantum avertere funus
263  Triste viri nequeunt, quando jam tempora mortis
264  Lex certa attulerit, Parcarum et jusserit hora.
265  Haec dea. Telemachus sed non his laetior infit:
266  Mittere tempus, ait,

287  Aggesto extincti corpus texisset humandum,
288  Sed canibus data praeda feris lanianda per agros
289  Alitibusque, procul caris jacuisset ab Argis; 290
290  Nullaque Acheïadum plorasset funera: tantum
291  Sustinuit tentare nefas, ausoque potiri.
292  Nos Priami circum bellando praelia muros
293  Dura pati longum dum cogimur, ille sequutus
294  Otia secessu in placido praedivitis Argi

fugam certamque salutem
358  Auderet nemo, si quem vis improba primum
359  Nimborumque furor tam vastum egisset in aequor; 360
360  Unde etiam pennis ipsae tranare volucres
361  Annum intra nequeunt: tantum patet, ac furit aestu
362  Horrendo. jamque ipse tuis freta salsa sequutus
363  Cum sociis, navique illuc felicibus ito
364  Auspiciis. vis et potius discedere curru?
365  Et currus aderunt, et certi

389  Increpitans dictis, atque haec super addidit ore. 390
390  Juppiter avertat, dique hoc stellantis olympi
391  Dedecus! ad navim vosne hinc fugietis euntes
392  Sedibus a nostris? non haec desertaque tantum,
393  Nec spoliata adeo domus est, ut tegmina desint
394  Purpurea, et pictae laenae, queis mollia possit
395  Membra simul dominus, simul hospes nocte fovere.
396  Adsunt et chlamydes, et pictae

vobis. Priami quis nesciat urbem,
109  Imperiumque Asiae magnum, versosque penates 110
110  Barbaricis dites opibus, quos aspera passus
111  Multa diu saevo populatus marte subegi?
112  Sed mihi nunc utinam tantum vel tertia rerum
113  Pars foret; incolumes contra vivique manerent,
114  Idaeum ad Xanthum qui tum periere sub urbe
115  Dardania, longe caris heroes ab Argis.
116  Quos ego dum plorans curarum

passi plurima, campis:
387  Illa ego te per dura precor, vera omnia redde,
388  At gemitus imo rumpens de pectore Atrides:
389  Heu juvenes, heu triste genus proh Juppiter, inquit, 390
390  Tantum adeo sperare nefas, tantique cubile
391  Haud metuunt tentare viri jura omnia contra!
392  Cerva velut magni si quando in lustra leonis
393  Ingreditur, parvosque locans necdum ubere pulsos

numine divi
415  Continuere diu. non illis namque litaram
416  Rite sacris, ceu fata deum, ceu jussa ferebant.
417  Stat pelago in lato, diti praetenta Canopo,
418  Insula, quam dixere Pharon cognomine, tantum
419  Semota a terris, quantum cita carpere cursum 420
420  Luce queat tota navis, cui flamina spirent
421  A puppi motas zephyris crispantibus undas.
422  Portus ibi statioque patet, nautaeque carinas

aegro moerentia pectora luctu.
543  Sed tu dic miserans, divi quando omnia norunt
544  Quis superum iratus teneat, frustraque moretur,
545  Ne solvens celeri sulcem vada salsa carina?
546  Tantum effatus. ad haec vates ita turbidas inquit:
547  At tu caelicolum regi, superisque litare
548  Debueras, prius alba dares quam carbasa ventis,
549  Rite secundarent ut cursus vasta profecto 550

doceri,
571  Nec fas, quae servo tacitus: namque omnia рostquam
572  Audieris, largo sparges tua lumina fletu.
573  Multi sunt domiti, multi mansere relicti
574  Incolumes: gemini tantum, fortissima corda,
575  In reditu periere duces, ne tristia dicam
576  Funera, queis aderas pugnando ad moenia Trojae.
577  Stat vero pelagi mediis inclusus ab undis

ingentia campis,
707  Lotus ubi viret alta, viret formosa cyperus,
708  Hordeaque, et segetes, et plurima surgit avena.
709  Non cursu spatia ampia patent, non florida prata 710
710  Sunt Ithacae; capras tantum fovet aspera dumis,
711  Et mihi cara magis, quam si vim pascat equorum.
712  Nulla adeo aut campis felix, aut curribus apta
713  Insula, finitimo residet quae gurgite; et omnes
714  Ante alias Ithaca

qui jam genitoris amore
812  Et Pylon, et claras petiit Lacedaemonis arces.
813  Vix ea: reginae trepida formidine sanguis
814  Diriguit, stupuitque diu, nec verba nec ullas
815  Dat voces: lacrimae tantum volvuntur inanes
816  Ex oculis, clausoque haeret vox gutture pressa.
817  Post ubi vis tandem rediit, seseque recepit:
818  Cur abiit mihi natus, ait? quae dira coegit
819  Mens miserum puppes

rursus amicos
125  Visere, et optatas post longum tangere sedes.
126  Dixerat. his dictis exhorruit alma Calypso,
127  Ac trepido tales effudit pectore voces.
128  Di genus adversum nobis, quaenam improba tantum
129  Invidia, haud vacuo divas requiescere lecto,
130  Si qua virum placito carum sibi junxit amore? 130
131  Sic roseos ornata sinus ut Oriona cepit
132  Aurora, invidiae stimulis ingentibus actos

quoniam parere Jovi vis maxima cogit
150  Caelicolas, mentemque nefas frustrarier ulli, 150
151  Pessum eat, ipse virum si vult trans aequora longe
152  Mittere; me nullo missuram at tempore speret.
153  Tantum consiliis adero, monitumque docebo,
154  Quid faciens patrias contingat salvus arenas.
155  Haec dea: Mercurius breviter cui talia reddit:
156  Mitte age sic, magnique Jovis dea respice nutum,
157  Ne

faciens patrias contingat salvus arenas.
155  Haec dea: Mercurius breviter cui talia reddit:
156  Mitte age sic, magnique Jovis dea respice nutum,
157  Ne tibi fors odiis post saeviat asper acerbis.
158  Tantum effatus abit motis Cyllenius alis.
159  Illa autem, postquam magni Jovis horrida jussa
160  Audiit, extemplo contra processit Ulyssem. 160
161  Hunc solo reperit projectum in litore: fletu
162  Lumina

periment; nam primo lucis in ortu
518  Frigida vicini venit aura e fluminis alveo. 520
519  Anne petam nemora alta, interque umbrosa recumbam
520  Lustra? sinet languor si tantum adnitier aegrum,
521  Fessaque jucundo componere membra sopore;
522  Ah metuo, lanianda feris ne praeda quiescam.
523  Talia jactanti, talesque in pectore curas
524  Secum alternanti potior sententia

nudus (vis namque extrema jubebat)
155  Virginibus mediis heros se inferre parabat.
156  Jamque sale ut foedos horrens apparuit artus,
157  Continuo trepidae summis per gramina ripis
158  Diffugere omnes: tantum unа haud territa gnata
159  Restitit Alcinoi, cui mentem bellica virgo
160  Firmarat, solvens turpi formidine pectus. 160
161  Illa immota stetit contra: turbatus at heros
162  Haesit inops dubiusque

tetigisse fores ac limina credes,
344  Tunc urbem progressus adi, sedesque require
345  Alcinoi. fuerit quaerenti noscere magnus
346  Nec labor: ipse etiam puer infans ducat ad alta
347  Atria; turrito se tantum vertice supra
348  Attollunt, nulli Phaeacum aequanda domorum.
349  Mox ubi te ingressum subter fastigia tecti 350
350  Excipiet domus alta, citus vestigia ab aula
351  Ad matrem ferto properata. usque

una omnes resident ac brachia motant,
116  Intenduntque manus: ceu populus incita vento
117  Frondiferos agitat concusso stipite ramos.
118  Palladius textis humor destillat ab udis
119  Suave liquens. tantum namque illic mascula pubes
120  Ante alias gentes, undosa per aequora puppes 120
121  Velivolas agitare valet, quantum ipsa per artem
122  Turba puellarum scit lucida texere fila,
123  Ingenium queis

repleri 250
251  Scilicet oblitum magnos in corde dolores.
252  Vos autem adsitis, roseo quum crastina caelo
253  Fulserit orta dies, meque hinc deducere sedes
254  Ad patrias properate viri. mihi visere tantum
255  Excelsamque domum, famulasque, et cara meorum
256  Pectora contingat; post artus vita relinquat.
257  Sic ait. adsensere omnes fremituque secundo
258  Spem reditus certi fecere et dicta

celeres, pedibusque volantes
132  Pulveream glomerant nubem. levis agmine tandem
133  E socio et ventis Clytonaeus et ocyor igne
134  Effugit, ac spatii quantum jumenta per agros
135  Signant ante boves, tantum post terga reliquit;
136  Antevolans comites, coetuque immixtus amico est.
137  Inde alii media juvenes luctantur arena
138  Durum opus aggressi, meruit quos inter honorem
139  Euryalus longe potior,

agesis, tentare juvet: nunc abjice tristi
163  Ex animo curas; lux illa optata propinquat,
164  Quae reditum fert certa tibi, nautaeque parati,
165  Et deducta natat mediis nova pinus in undis.
166  Tantum effatus erat. tum sic Laërtia proles:
167  Laodama, irrisum quid me nunc talia, dixit,
168  Cogitis istantes circum? mihi tristia cordi,
169  Luctusque, lacrimaeque magis, quam praemia pugnae,

jam cesset; ut omnes
601  Laetitia excipiat, nosque una et gaudeat hospes,
602  Id satius multo est. olli hunc celebramus honorem
603  Donaque largimur faciles, reditumque paramus:
604  Quippe homini, cui tantum aliquis sub pectore sensus
605  Vivit adhuc, ipso pro fratre est hospes habendus.
606  Nec vero quaecumque petam, tu callidus astu
607  Vera tegas, oro: fari quin omnia praestat.
608  Dic nomen, quo

129  Rumpit iter durum venator et avia scandit.
130  Non ovibus colitur, nec vomere scinditur ullo, 120
131  Seminaque exceptat, desertis hispida glebis,
132  Cultorumque expers: tantum dat pascua capris.
133  Nam neque fluctisono Cyclopum in litore naves
134  Stant minio pictae proras, nec texta per аrtem
135  Pinea qui jungat curvatae tigna carinae

sic arte. mihi regnator aquarum
309  Cautibus illidens heic vestro in litore navem
310  Praecipiti borea ex alto disjecit adactam: 300
311  Hisque ego cum sociis vix fugi elapsus ab aestu.
312  Tantum effatus: ad haec nil contra turbidus ille,
313  Sed ruit, et numero de nostro corpora bina
314  Corripiens manibus, catulos velut ubere raptos,
315  Impulit ad saxum: sanie sparisoque cerebro

e viridi clava ingens pingue jacebat
348  Ad stabulum, quam ferre manu post ille volebat
349  Duratam, malo bisdenis ordine remis
350  Sulcantis freta lata ratis non mole minorem: 340
351  Talis erat visu, tantum surgebat in auras.
352  Partem ego ab hac ferro longam non amplius ulna
353  Abscidi, sociisque dedi, jussique polire
354  Undique: supremum laevata in parte cacumen
355  Ipse acui flammis subdens

ventorum; namque illum rector olympi
23  Et rapidos jussit mulcere, et tollere ventos.
24  Ipse suis utrem manibus sub transtra locatum
25  Argento molli vinxit, ne quā via ventis
26  Adsit, et aequoreas tantum strepitantibus auris
27  Mulceat excitus zephyrorum sibilus undas.
28  Cessimus, atque novem sulcantibus aequora luces
29  Et noctes totidem, decimo sub lumine visi
30  E pelago nobis patrii se

in Aeoliam ferrent, circumque sodales
57  Ingemerent. illic iterum tellure potimur,
58  Fontibus atque haustis naves epulamur ad ipsas.
59  At dapibus postquam vires potuque refectae,
60  Praecone et socio tantum comitatus ab uno 60
61  Hippotadae petii sedes, quem larga bibentem
62  Pocula cum gnatis deprendi et conjuge cara.
63  Ut veni, primo consedi in limine tecti
64  Ante fores: illi

subii portum, navimque rudente 100
101  Implicui extremo religatam in margine ripae
102  Extrorsum ad cautes; specula dein celsus ab alta
103  Prospectum exploro. non ullа hominumve boumve
104  Signa noto, tantum caelo consurgere fumum.
105  Hinc subito socios рrаemitto, et quaerere gentis
106  Praecipio nomen, lectis ex agmine binis:
107  Adjunctoque simul praecone. iter ocius illi
108  Corripiunt, celso

et patriae cunctis oblivia fundit.
248  Post ubi gustarunt, virga dea saeva potenti
249  Percutiens altis clausit praesepibus omnes
250  Mutatos in membra suum vocemque coloremque 250
251  Et setas: tantum mansit vis pristina mentis.
252  Stant moesti lugentque simul; fera pabula Circe
253  Iliceos fetus, glandemque, atque aspera corna
254  Sufficit, et quaecumque sues manduntque vorantque.
255  Interea

mihi virga insignis eunti
288  Mercurius juveni similis, cui prima rubentes
289  Flore genas molli spargit lanuginis aetas,
290  Amplexusque manum placido prior edidit ore. 290
291  Quo tantum juga solus obis, ignotaque lustras
292  Arva miser? socii tibi saevae in limine Circes
293  Setigeri jam plena sues praesepia complent.
294  Auxilione venis miseris? at non tamen inde
295  Effugies

ille, viam qui monstret ad Orci
522  Limina? numquam adiit Plutonia regna carina
523  Ulla, nec umbrarum subiit loca nigra silentum.
524  Sic ego, sic iterum Circe: non ulla fatiget
525  Nunc te cura ducis; tantum volitantia malo
526  Carbasa tende manu residens, placidoque per undas
527  Excitus impellet boreas tibi flamine puppim.
528  Mox tamen oceani quum jam tranaveris aestum,
529  Litus ubi stat molle, et

355  Sic regina: quis hic, cives, quantusque videtur?
356  Quem sese ore gerens, quam forti robore, et aequo
357  Consilio? meus hospes erit, nec parva sequetur
358  Gloria vos etiam. proin hinc dimittere tantum
359  Ne properate viri, neu parce munera egenti
360  Usque adeo vos ferte, quibus vis plurima rerum 360
361  Divite sub tecto superum jacet abdita dono.
362  Talibus illa: heros dicentem excepit

reditum negat ira deorum.
448  Ipse autem gradiens hac illac, pinea solvat
449  Donec texta ratis, laxis compagibus, unda,
450  Opperior. jamque illa salo resoluta fatiscit, 450
451  Imaque pars superest tantum, cui fortia vincla
452  E corio haerebant mali retinentia truncum.
453  His subito vinclis malumque, imamque carinam
454  Implicui, junctoque sedens in robore utroque
455  Et vento et pariter fluctu

115  Rore strepunt; geminaeque fores, quarum altera, spectat
116  Quae borean, hominum patitur vestigia, et almos
117  Altera sacra deos, nigrum quae vergit ad austrum,
118  Excipit, haud tangenda viris, at pervia tantum
119  Caelicolis. huc se tunc noto in litore navis
120  Condidit ac media plus parte resedit arena 120
121  In sicca; valido sic incita remige venit!
122  Emicat in terram pubes, etiamque cubantem

tendens ad sidera palmas.
388  Nymphae Naïades, proles Jovis, o mihi nulla
389  Visere quas fuerat jam spes, nunc omnibus auctae
390  Laetitiis salvete deae, mea munera vobis 390
391  Semper erunt, virgo tantum sinat orta Tonante
392  Vivere me, natumque suo mihi numine firmet.
393  Talia fundebat supplex, quum caesia diva:
394  Fide, ait, haec tacitum nec pectus cura fatiget.
395  Ac primum advectas parte

neque enim facili tam pectore regem
155  Inveniam quocumque ibo; non tecta parentum
156  Dulcia si repetam, nascens ubi lumina vidi
157  Prima puer, teneroque fui nutritus in aevo.
158  Nec vero patriae tantum perculsus amore
159  Optatamque domum notosque revisere fines
160  Discupio, quantum longo post tempore Ulyssem 160
161  Anxius huc reducem, cujus vel dicere nomen
162  Vix ego

septi laenaque per artus,
535  Et clipeis humeros protecti e pectore somnos
536  Efflabant placida composti in pace per umbras.
537  Solus ego, sociis laena procul inde relicta,
538  Scilicet haud animo tantum ratus adfore frigus,
539  Indutus tunicamque levem, parmaque superne
540  Constiteram tectus. jamque ut pars tertia noctis 540
541  Cesserat exactae, volventiaque astra cadebant,
542  Horrescens

hospitium, peccat; quam forte redire
79  Optantem, qui tecta intra gravis usque moratur.
80  Gaudeat exceptus, donec velit, hospes; et idem 80
81  Discedat pariter, si fert ita corde voluptas.
82  Tu tantum concede morae, fulgentia curru
83  Munera dum properans tibi coram inspectareponam,
84  Atque epulas jubeam celeres in sede puellas
85  Instruere. hinc et honor dignus, majorque sequetur
86  Utilitas,

niteat felici tempore quondam
139  Nupta tibi: interea genitrix tua cara reponat
140  In thalamo servanda. vale o mihi laetus, et oras 140
141  I patrias, rursumque tuos invise penates.
142  Tantum effata dedit juveni: gavisus at ille
143  Dona capit, quae cuncta cavo Pisistratus axe
144  Condit, et insigni stupefactus imagine lustrat.
145  Hinc alacres in tecta vocat Menelaus, et ultro

aspectu juvenes, et pectore motus
180  Concipiunt varios laeti; quos impiger inter 180
181  Nestorides regi: dic o, nosne omina divum,
182  An potius te certa petunt haec, maxime ductor?
183  Tantum effatus; et ille anceps dum corde volutat
184  Multa suo, quae rite ferat responsa petenti,
185  Occupat extemplo dubium pulcherrima Ledae
186  Progenies: adhibete aures; ego monstra docebo,
187  Ceu

sub tegmine vestis
407  Evinctumque pedes ocreis fulgentibus agros
408  Incolere hos jussit missum, complexaque semper
409  Sollicito carum fovit ceu mater amore.
410  Queis nunc indigeo infelix: pia numina tantum 410
411  Respiciunt curasque meas, et vota secundant
412  Omnia proventu magno; satis ipse, sat hospes
413  Hinc habuit, nostras quicumque accedit ad aedes.
414  Nulla mihi a domina spes est optanda

sciat una parens, et nullus Achivūm
146  Audiat haec; nam saeva parant mihi funera multi
147  Insidiis. haec fatus erat, quum protinus ille:
148  Accipio sapioque, infit, nec talia mandas
149  Ignaro: tantum Laërtae, an nuncius ibo
150  Una eademque via, dic o; qui tristibus olim 150
151  Curis heu graviter pro caro fixus Ulysse
152  Spectabatque artes operum, mixtusque sedebat
153  Cum famulis vino

gerens operumque peritae
173  Venit, et assistens foribus se ostendit Ulyssi.
174  Non illam sensit coramque adspexit euntem
175  Telemachus; neque enim manifesto in lumine divi
176  Omnibus apparent. tantum Laërtius heros,
177  Et trepidi videre canes, nec faucibus acres
178  Raucisonis contra institerunt, sed murmure blando
179  Per stabula hac illac profugi petiere latebras.
180  Jamque supercilio

artem
264  Consiliis. nimium ne sis at magna loquutus
265  Nunc vereor tua dicta stupens: quid in agmine tanto
266  Nos duo, quid contra tot possumus aspera corda?
267  Haud etenim vel dena procum bisdenave tantum
268  Corpora sunt, multo sed plura; atque accipe porro,
269  Expediam numerum. duo supra aetate virentes
270  Quinquaginta alios adsunt, qui moenia celsa 270
271  Dulichii liquere simul, senique

turpiter atria circum,
299  Duratum obfirmans animum sine foeda parentem 300
300  Damna pati; pedibusque trahant me ad limina quamvis,
301  Emissisque petant jaculis, ferto omnia gnate,
302  Insanoque jube tantum cessare furore
303  Mollibus affatus dictis. parere negabunt
304  Immemores, namque atra dies turbantibus instat.
305  Nunc aliud dicam; memori tu in mente repone:
306  Quum bona consiliis auctor mihi

longoque labore 340
341  Singula vix tandem lustrans loca, noscere possis
342  Quam spem quisque secet; placidi dum sedibus hostes
343  Interea in nostris vastant sine more feruntque
344  Omnia. nunc tantum tibi sit muliebria corda
345  Vestigare labor: quae te spernuntque, nec aequis
346  Respiciunt animis, diro vel crimine flagrant.
347  Ast hominum nolim tentare obscura morando
348  Nunc studia: haec

penates;
462  Ardentes Ithacus tenuit, vetuitque furorem;
463  Cujus nunc inhias opibus, tentasque potiri
464  Conjuge praerepta, gnatumque ad funera poscis
465  Improbe, me laesa graviter; sed desine tantum
466  Jam furere, atque alios prohibe. cui talia questae
467  Eurymachus proles Polybi clarissima reddit,
468  Solaturque aegram. fide o pulcherrima nata
469  Icarii, talis nec tristi in pectore cura

quamprimum cupiens discedere, liqui.
504  Adfuit ipse tuis praeco submissus eodem
505  Nuncius a sociis mecum, qui certa parenti
506  Dicta tuae retulit prior, et solatus amantem est.
507  Hoc tantum super unum habeo; fors cernere eunti
508  Obtulit ipsa oculis. quum jam vestigia ferrem,
509  Mercurii qua parte sacrum nemus imminet urbi
510  Colle super viridi, labentem ex aequore pinum 510

frondes balantibus hoedis; 250
251  Ille sero pingui pastus protenderet artus
252  Magnos, laxaretque femur. sed tempore longo
253  Nequitiae addictus non ullum ferre laborem,
254  Non opera exercere valet: tantum improbus atram
255  Ingluviem quaerens aliena pascere mensa
256  In populo hac illac tremulo male corpore reptat.
257  Nunc tamen edico, res et mea dicta sequetur:
258  Si tecum ingressus Laërtia

hunc virtus claras agitata per artes?
437  Fatidici vates, aut carmina grata canentes,
438  Insignesque fabri, doctique expellere morbos
439  Paeonia de gente viri; qua maximus orbis
440  Tenditur, hi tantum quaesiti in tecta vocantur: 440
441  Non inopes, non dura animos queis urget egestas.
442  Tu vero ante alios unus magis asper Ulyssei
443  Increpitas famulos: meque ipsum laedere gaudes
444  In primis.

mavis
457  Ipse vorare inhians, ulli quam ponere partem.
458  Huic autem Antinous; quid frustra talia jactas
459  Impatiens, dictisque tonans heu crimen acerbas,
460  Telemache? illi adeo si nunc et cetera tantum 460
461  Turba daret, longe tres hinc ex ordine menses
462  Exigeret tacitus, dixit, fulcrumque repente
463  Corripiens, quo forte pedes innixus habebat
464  Ostentat mensa subter; contraque

vocat ecce parens: tot tristia passae
627  Quaerere mens olli quiddam de conjuge coram.
628  Quod si etiam haud vanum, videat sed certa ferentem,
629  Pulcra dabit cupido pictae tibi munera vestis,
630  Qua tantum nunc tristis eges, totamque per urbem 630
631  Haud ingrata petes vacuo solatia ventri,
632  Quique volent, impune dabunt. cui talia fanti
633  Heros orsa refert: actutum certa referrem
634  Omnia,

DECIMUS OCTAVUS
1  Interea stetit ante fores conquirere victum
2  Undique suetus homo vastaque voragine ventris
3  Notus inexpleti, cui nullae in corpore vires,
4  Nullum et robur erat; tantum se mole ferebat
5  Arduus ingenti. primis hunc mater ab annis
6  Dixerat Arnaeum, post Irum nomine cives,
7  Nuncia quod referens ibat, dixere vocantes.
8  Is Laërtiaden proprii de limine tecti

ictibus ambo.
98  Heic heros dubia secum sub mente volutat,
99  Sicne manu feriat, collapsum ut vita relinquat
100  Protinus ad manes fugiens, an temperet iras, 100
101  Prosternatque solo tantum? sententia visa
102  Haec melior, ne forte secus noscatur Achivis.
103  Continuo surgunt: dextro super imminet Irus
104  Ingeminans ictus humero; furit alter, et aures
105  Cervicemque domat:

impune tulisti,
245  Passus et hospitii violari es vulnere jura.
246  Quid? scelere an careas, nostris in sedibus hospes
247  Si jaceat tam dura pati fastidia jussus?
248  Nulla dies hoc tantum abolebit dedecus annis,
249  Ignavusque ibis, turpisque per ora virorum.
250  Talia dicebat, contra quum talia gnatus: 250
251  Haud invitus, ait, patior tua jurgia, et iram
252  O genitrix. fas atque

affata pudore est: 360
361  Quae tam dira, senex, te mens, miserande, fatigat,
362  Ut neque in aerato placeat requiescere tecto,
363  Nec coetus celebrare alios? infanda loquentem
364  Hos juvenes inter tantum juvat usque morari,
365  Nil etiam veritum terret. vel corda Lyaeo
366  Vincta geris, vel certe animus tibi pectore semper
367  Talis inest, vano nequidquam murmure gaudens.
368  Fallit te incautum

puella 90
91  Ignarum per tecta latet: jam firmior aevo
92  Ipse valet. sic fatus erat, quum pulcra loquentem
93  Audiit, et dictis famulam dein talibus ultro
94  Penelope incessit: non me, canis improba, tantum
95  Ausa scelus fugies, in te quod numina vertant.
96  Inque tuum malesana caput. jam nota voluntas
97  Nostra tibi fuerat, praesens et saepius ipsa
98  Audieras, me velle senem de conjuge multa

deorum
146  Tenvia in immensam disponere licia telam
147  Aggredior, juvenesque moror sic fata superbos.
148  Magnanimi, mea cura, proci, jam functus Ulysses
149  Quandoquidem fato est, spatii ad connubia tantum
150  Nostra peto, donec textum properante labore 150
151  Perficiam (pereant ne fila exorsa,) quod urgens
152  Laërtae in funus celero, quum tristia fata
153  Ipsius

nec nostra, reor, vestigia tanget
383  Ulla tibi famulans harum per tecta puella;
384  Ni qua domo sit anus longaeva, et conscia recti,
385  Totque malis jactata, quot ipse exhausta peregi:
386  Nil veritus tantum hanc patiar contingere tandem
387  Crura mihi. sic fatus erat, mirataque fantem
388  Penelope: haud umquam nostra haec ad limina venit
389  Hospes, ait, tales qui docto in pectore sensus
390  Gesserit,

haud quidquam sensit; Tritonia mentem
543  Verterat, atque alio sensus abduxerat omnes.
544  Ille autem dextra compressit guttur hiantis,
545  Ac laeva ad sese traxit sic ore loquutus:
546  Perdere quid tantum properas, quem cara fovebas
547  Ipsa olim teneris immulgens ubera labris;
548  Quemque eadem, postquam bisdenos multa per annos
549  Dura tulit, patria vix tandem cernis in urbe?
550  Et quoniam tibi

heros: cur tu doceas me talia, nutrix?
566  Non opus his; vano mitte hanc de pectore curam:
567  Omnia dispiciam mecum ipse, atque omnia noscam,
568  Tu modo dissimula: curae sint cetera divis.
569  Tantum effatus; et in verbo vestigia tectis
570  Torsit anus de fonte novos haustura liquores, 570
571  Nam prior effusus defluxerat. ergo ubi rore
572  Laverat, et nitidos oleo perduxerat artus,
573  Ille

secum: tacitus quin tu contra omnia persta,
24  O anime; his etiam quondam graviora tulisti,
25  Quum tibi magnanimos Cyclops immanis in antro
26  Corripuit socios, saxoque illisa voravit
27  Membra ferox. tantum quisti perferre dolorem
28  Impavidus, donec te limine mortis ab ipso
29  Eripuit, virtusque viam molita per artem est.
30  His dictis animum increpitat, nec cedere victus 30
31  Ille negat. curis

tundendis frugibus aptae,
130  Quas famulae urgebant bissenae, frangere semper 130
131  Et cererem jussae, baccas et pinguis olivi.
132  Jamque aliae pensis defunctae corpora somno
133  Fessa dabant; sociis tantum haec ex omnibus una
134  Aegra magis, necdum cessans, revolubile saxum
135  Continuit, laetumque omen sic edidit ore.
136  O regis aeterno qui res hominumque deumque
137  Imperio, insonuit cur tanto

longo exercens quae membra labore
142  Perdidit, ac vires mihi fracto in corpore solvit
143  Dona laboranti Cereris: lux ultima visat
144  Ista procos laetis celebrantes munera mensis.
145  Tantum effata: heros tali simul omine gaudet,
146  Terrificoque Jovis sonitu simul; ac ferus ultro
147  Sontibus exitium jam certo in corde minatur.
148  Interea complet famulantum turba penates,

adivi;
268  Te coram huc veniet proles Laërtia Ulysses,
269  Aspiciesque illum, feret id si corde voluntas,
270  Sternentemque procos, multaque in caede cruentum. 270
271  Tantum effatus; at ille: o! jam Saturnius, inquit,
272  Adnuat, ac nutu firmet tua dicta potenti;
273  Quid mea vis animi possit, quid dextera, nosces.
274  Haec eadem Еumaeus, divos per vota precatus,

dic o, quis te pejoribus, inquit,
425  Hospitibus gaudet, sate Ulysse? hunc dira fatigat
426  Errantem ingluvies ventris, vinique dapumque
427  Perniciem. non ars olli, non pectore virtus
428  Ulla subest; tantum stat pondus inutile terrae:
429  Ille furit vates, ac fata horrentia fingit
430  In mediis surgens, ac divum nunciat iras. 430
431  Verum age, si qua fides, non te cessisse pigebit
432  Jam facilem,

obnixus multa vi dura trahebat
169  Cornua. nec potuit pervincere: quippe laborum
170  Inscius, indoluitque manus et mollia fractus 170
171  Brachia; dein medios ita voce affatus amantes.
172  Non ego non tantum valeo: succedat et alter
173  Fortunam experiens; capite arcum: et robur et ipsam
174  Ille animam rapiet multis. occumbere praestat
175  Scilicet, elusos voto quam vivere nostro,
176  Degimus heic

nulla
280  Arte videt, gemitum dedit altum pectore ab imo, 280
281  Et super haec graviter suspirans addidit ore.
282  Nunc equidem casuque meo turbatus acerbo
283  Indoleo, vestroque, proci; nec, credite, tantum
284  Connubii me damna movent, licet haec quoque maestum
285  Cura premat; (sedenim sunt et Achaeides ipsam
286  Perque Ithacen aliae multae perque extera regna)
287  Quantum adeo me luctus habet,

50  Multa domi a nobis, multa et male facta per agros. 50
51  At jacet ille quidem, fuerat qui caussa malorum,
52  Antinous; nos tale hic scilicet impulit auctor
53  In scelus, haud cupiens animo connubia tantum,
54  Ast alium versans, vetuit quem Juppiter aequus,
55  Mente dolum; quo regnum Ithaces averteret ipse
56  Ad sese, natumque tuum demitteret Orco
57  Insidians. nunc jam Parcarum ferrea sensit

thalamum scandit. tua sit mihi nota voluntas:
180  Exstinguine jubes, melior si robore vincam, 180
181  An vivum adduci coram, quae plurima fecit,
182  Supplicio ut longo tandem scelera omnia solvat?
183  Tantum ille; atque heros quaerenti talia reddit:
184  Heic ego Telemachusque feros cohibebimus hostes
185  Nequidquam urgentes: vos illum brachia captum
186  Innexumque pedes thalami in penetralibus alti

vano laudis conatus amore
269  Nequidquam miserum succendere. cernite maestos
270  Pro foribus stantes, vacuoque in limine solos. 270
271  Haud omnes temere vos una effundite tela,
272  Sed primum seni tantum. si forte vocatus
273  Juppiter ipsum adeo nobis det sternere regem,
274  Adnueritque decus, nullo socia arma labore
275  Fracta cadent, illo crudeli funere caeso.
276  Dixerat: hi validis contortas

cantus vis insita ad omnes,
389  Non ars me instituit, sensusque in pectore fingens
390  Versat agitque meos numen, perque omnia ducit. 390
391  Tu quoque non impar divis celebrabere nostro
392  Carmine, me tantum stricto ne dejice ferro.
393  Et jam Telemachus tua cara et sola voluptas
394  Me non sponte tuos dicet subiisse penates;
395  Nec pretio aut epulis captum cecinisse, sed una

fores, talique est voce loquutus.
438  Huc ades Euryclaea, uni cui tradita cura
439  In domibus vigili studio servare puellas,
440  Exi agedum, genitor te coram affarier optat. 440
441  Tantum effatus, et in verbo vestigia movit
442  Egrediens foribus reserato limine nutrix,
443  Telemachus qua monstrat iter, ducitque sequentem.
444  Cernit ibi medium strata inter corpora regem
445  Pulvere

472  Jamque feram scandens penetrale haec nuncia ad aures
473  Conjugis optatae, cui somnos numen amicum
474  Exciit irrorans per membra. haec illa; sed heros:
475  Ne placidam turbes dominam: tibi cogere tantum
476  Cura sit huc diro pollutas crimine servas.
477  Haec dederat vix ore; et jam mandata facessens
478  Ibat anus, famulasque vocans per tecta ciebat.
479  Ipse autem gnatum affatus geminosque

pubem
38  Arte malam valuit, densos et solus in hostes,
39  Irruere, aggressus violento praelia Marte?
40  Cui referens longaeva: haud fas aut cernere quidquam 40
41  Aut audire, inquit, fuerat; tantum auribus hausi
42  Ingentem luctum gemitusque in morte cadentum.
43  Ipsa quidem trepidis penetrali in sede latebam
44  Cum sociis; intus cohibebant robore firmo
45  Ostia, clausa prius, quam me tua

mihi sterne torum, quo languida ponam
192  Corpora; stant illi rigido praecordia ferro.
193  Penelope contra sedato pectore reddit:
194  Non equidem nimium jactor, coramque tuendo
195  Aut doleo, aut laetor; tantum sat fida recordor,
196  Qualis eras, patrio cum litore vectus abires
197  Puppibus in longis. Tu vero i, sterne cubile,
198  Euryclaea, extra thalami penetralia celsi;
199  Instratoque toro supra

142  Tenvia subnectens immensae licia telae
143  Institit ordiri, simulata et mente loquuta:
144  O juvenes mea cura proci, jam vir meus, inquit,
145  Quandoquidem periit, spatii ad connubia tantum
146  Certa peto, donec valeam pertexere textum
147  Nempe meum, (pereant ne fila exorsa) quod aegro
148  Laërtae in funus propero. quum tristia fata
149  Ipsius urgebunt aeterna lumina nocte,

senex; heic omnia late
278  Culta nitent. non stirps, non dulci ficus abundans
279  Nectare, non Bacchi vites, non Palladis arbos,
280  Non pirus, ulla tibi non est neglecta per hortum 280
281  Areola. hoc tantum dicam, tu parce moveri:
282  Te cultus non iste decet; simul aegra senectus
283  Sollicitat fessum, simul horres turpiter artus
284  Nudus inops. nec te cessantem durus, opinor,
285  Spernit herus, nec

exstinxique nefas crudele domorum.
362  Cui genitor: si sanguis ades meus, inquit, Ulysses
363  Redditus huc, da signa, quibus confidere tuto,
364  Ac valeam certam dictis adjungere mentem.
365  Tantum effatus, et ille: haec vulneris aspice primum
366  Nota tibi, dixit, vestigia, quae ferus olim
367  Saevo dente ruens in verticibus Parnassi
368  Liquit aper. tua jussa sequens caraeque parentis

450  Nuncius anne jubes, ferat haec praemissus ad aures? 450
451  Cui Laërtiades: quidnam haec te cura fatigat,
452  O senior? jam nota, inquit, sunt omnia, meque
453  Adspexit regina. haec tantum effatus, et ille
454  Paruit haud quidquam referens solioque resedit.
455  Heic etiam proles Dolio generata salutat
456  Circumfusa ducem, dextramque attingere gaudet
457  Laeta animis. omnes quo

me talia poscis?
542  Non tibi jamdudum nota haec mea certa voluntas
543  Scilicet est, Ithacus rediens ut triste rependat
544  Caede nefas? quidquid placitum super, ipsa sequare
545  Sola licet: dicam tantum quae fata manebunt.
546  Quandoquidem diros juvenes est ultus Ulysses,
547  Ille diu patria laetus dominetur in urbe
548  Pace regens stabili populos; nos numine nostro,
549  Ne qua fuat rursum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report