Your search found 5963 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5280-5333:

tuos porro etiam agas. Verum una animum tuum supra vulgarem de splendore civilium dignitatum opinionem ita eleves ut illum, qui adversa licet fortuna patriae suae facem scientiae accendere pergit, supra omnes aut mechanicos tantum magistratus, aut fundatum in sola vulgi opinione dignitatum splendorem positum putes. Quid mea, dices, solius imaginatio solatii mihi praestare potest? Ego vero nec hanc meram imaginationem esse, nec te solum ita

commentabor. Ut tamen reliqua etiam a te edita decreta per rubricas, uti desideras, dispescam, ad id nec tempus nec patientiam mihi superesse profiteor. Laudo tuam industriam quod in detegendis decretorum originalibus tantum operae colloces: agnosco etiam dignum authoritate potestatis legislativae opus futurum si rejecta, quam alioquin tantum privati satis erronee consarcinarunt, moderna Corporis Iuris editione novam, ipsis originalibus

patientiam mihi superesse profiteor. Laudo tuam industriam quod in detegendis decretorum originalibus tantum operae colloces: agnosco etiam dignum authoritate potestatis legislativae opus futurum si rejecta, quam alioquin tantum privati satis erronee consarcinarunt, moderna Corporis Iuris editione novam, ipsis originalibus conformandam editionem ordinaret e qua omnia, quae modernam perperam augent, exmittantur. Verum aut ego generationem nostram

ut exmissa semel e moderna editione decreta pro legalibus agnoscat. Veniet tamen fortasse tempus quo Consilium hoc suscipietur, et tunc solum hoc opus totum hominem occupabit, si illud rite perficere velit. Nunc conquirenda tantum esse pro posteritate materialia; id autem ita effici posse puto, si omnia, quae tu detexeris, decretorum originalia ad Archivum Regni attrahantur. Hoc Palatino id haud difficulter confici posse existimo. Nosti quod

accessum ad Archivum Regni diu adhuc difficilem futurum tuto provideo; e contra facilior erit Bibliothecae Universitatis usus, magno rei litterariae Hungaricae emolumento. Hactenus de collectionibus tantum sermo fuit quae improbum quidem laborem, vix tamen aliquem mentis intensionem requirunt. Et tamen si vel has, pluribus licet in societatem laboris adscitis, absolvas, laborem praestitisti quae in quocunque alio aetatem

non sufficiat usus forensis; quod ad ferenda graviora negotia satis non sit possidere technologiam dicasterialem, sed quod ipsi fontes petendi sint, nimirum diplomata, acta diaetalia, publici tractatus. Compone tantum animum tuum ad tranquillitatem. Suffoca omnem capessendae vitae ambitiosae cogitationem. Praemium laborum tuorum non a praesenti, sed a futuris generationibus exspecta. Si vel collectiones, quas inchoasti, absolveris,

subiungit. Cupivissem autem praeprimis ut obiectum pecuniarum exercitualium per ipsas illas, iuxta quas alia obiecta pertractavit, rubricas dilucidet. Hac enim in re omnes adhuc caecutimus. In decretis bis tantum aut ter eorum mentio, sed tenuis fit. In diplomatibus, quae mihi inspicere licuit, vix in tribus quatuorve locis occurrit. Verum cum tu plura eorum millia possideas, si haec excutiantur, occurrent certe loca, quae

habet, supplementum hoc sibi certe comparabit. Ceterum video in opusculo hoc Historiam Bajtaianam citari. Quaero te, indaga apud authorem: an ipsam Historiam? et si ita, an completam? vel vero tantum eius extractum possideat? Et me de eo redde certiorem. Video etiam quod dicat author se acta diaetae 1618. postremis comitiis edidisse et statibus obtulisse. Suntne hae eadem, quae typographus

ipsa ad effectum perducturus sis. Video quidem te de sumptibus subdubitare. Verum cum ea polleas dexteritate ut difficillimis his temporibus Maecenates tibi comparare sciveris, ego nec dubito quin necessarios pro descriptione tantum harum collectionum sumptus porro etiam procures. Pro typo enim ne principis quidem Eszterhazi facultates tibi sufficerent. Tantum Vestigia Diaetarum et Decreta inedita tibi maiorem in modum

temporibus Maecenates tibi comparare sciveris, ego nec dubito quin necessarios pro descriptione tantum harum collectionum sumptus porro etiam procures. Pro typo enim ne principis quidem Eszterhazi facultates tibi sufficerent. Tantum Vestigia Diaetarum et Decreta inedita tibi maiorem in modum commendo. Et ideo quam requiris in profigendis rubricis opellam, lubens praestabo. Modo decreta ita descripta sint ut ea, quae

posse puto si illa, quae post opus Katonaianum edita sunt, chronologico ordine exhibeantur. E ceteris suffecturum puto si clausulam, quae tibi deserviet, adferas et fontem corones. Scis populares nostros non tantum negligentia in legendo, sed pretii etiam quantitate a coemendis libris deterreri. Interest itaque tua ut edendi a te libri quam minimae molis et pretii sint. Ipse ego subindignari soleo illis qui edita iam toties

fortasse sollicitudinem iniiciat. Superest ut de eo etiam, quomodo in hoc opere versatus sim, te edoceam. In decretis, quae in articulos iam divisa fuerunt, ordinem numerorum reliqui et rubricas tantum et notas adieci. Alia insuper meo arbitrio in articulos dispescui. In erroribus seu scribentis seu compilatoris, quos tu subtraxisti, genuinam lectionem supra talem vocem inscripsi censeremque ut in editione genuina

iam mundata cum subnexis ad singulum paragraphum vel articulum notis, ita ut pro impressione statim possit deservire. Reliqua si eodem modo describi voluissem, mensis mihi non suffecisset. Recipies itaque decreta illa tantum rubricis aucta, prouti mihi illa submissisti. Meas vero animadversiones in separato corpore accipies. Hae tamen ad litteras et numeros, quibus singulum decretum signavi, ita clare provocant, ut scriptor tuus et decreta,

decreta, quae alioquin pro typo non satis munde descripta sunt, purizare et singulam meam notam suo loco subiicere facile possit. Quod rem ipsam adtinet, non ego me detinui cum gramaticalibus notis. Sensum clausularum tum tantum explanavi, quando Textus aut ambiguus, aut ita contortus fuit, ut Oedipo indiguerit. Historicas notas duas tantum, sed has bene longas adposui. Verum utraque harum aut facta a nullo historico hactenus prodita aut

Quod rem ipsam adtinet, non ego me detinui cum gramaticalibus notis. Sensum clausularum tum tantum explanavi, quando Textus aut ambiguus, aut ita contortus fuit, ut Oedipo indiguerit. Historicas notas duas tantum, sed has bene longas adposui. Verum utraque harum aut facta a nullo historico hactenus prodita aut combinationes per neminem adhuc institutas continet. Totus itaque in eo fui ut hominibus nostris aperiam oculos, quomodo

eas legerim, fido mihi cavere quod vix decem sint ex iis quae aliquam observatione dignam clausulam contineant. De his ipsis non interest abuti patientia lectoris ut eundem barbarum stylum centies legere debeat; sufficit ipsam tantum memorabilem clausulam totidem verbis proferre. De aliis revoca quaeso tibi in memoriam quod in hoc opere non praefixeris tibi scopum collectionis diplomatum et antiquarum litterarum, sed vestigiorum diaetarum; decet

scriptoris errorem cubare e sensu ipso collegi, veram lectionem superne mea manu inscripsi. Lectionem hanc aut per ly: lege vel vero: subaudi interserendam, aut vero, cum hae alioquin simplices tantum copiae sint, genuinam lectionem ipsi statim textui inferendam puto. Porro ad ipsius sensus praesertim in intricatioribus obiectis dilucidationem pertinet ut omnes illae clausulae aut verba, quae ego subtraxi,

pertineat. Ceterum ego, ut iam vides, in lucubratione hac singulum instrumentum sua serie assumpsi et primum de categoria, ad quam illud referri debet, iudicium tuli; haec et complura alia, quae hac occasione dixi, ad te tantum referuntur. Ad ipsa decreta nil nisi rubricae et notae pertinent. Vide itaque ne quid eorum, quae ego ad te tantum dvixi, decretis inscribatur. Quae autem a te postulo, haec sunt. Primum ut nec de notis nec de

de categoria, ad quam illud referri debet, iudicium tuli; haec et complura alia, quae hac occasione dixi, ad te tantum referuntur. Ad ipsa decreta nil nisi rubricae et notae pertinent. Vide itaque ne quid eorum, quae ego ad te tantum dvixi, decretis inscribatur. Quae autem a te postulo, haec sunt. Primum ut nec de notis nec de commentatore quidpiam aliud dicas quam quod eadem manu exaratae sunt quae decretis primae Vestigiorum partis notas

enim hoc ita ordinate cum subnexis animadversionibus descriptum accipies ut illum 6) illum sic statum revisioni substerni possit. Cura tantum ut interea decreta illa, in quae notas tibi separatim submisi, ordinate purizentur, sicque meum originale eadem, qua tibi Regestum misero, occasione mihi remittere possis. Quod opus censurae consilii

prorsus exmittas, aut, quod mallem, illam ad novam hanc tuam detectionem accommodes. Ad Decr. 1519. art. 31. ad finem, vocula: ordinatur, emansit. Quare hoc reponi, et oratio illa ita sonare debet: Sed tantum ut metae illae per protonotarium erigantur, ordinatur: nempe adeo parum aevo hoc legibus obtemperabatur. Ad Decr. 1523. art. 8. Cum tu nomina ipsa missorum Norimbergam oratorum

in prima Vestigiorum parte decretis adieci, plures eiusmodi errores videam irrepsisse. Ceterum superfluum quidem videtur te monere ut sermonem illum, quem ad ingressum singuli instrumenti ad te direxi, exmittas, et rubricas tantum et notas operi inferas. Cum tamen loca haec nullo distincto signo in originali insignita videam, ad id etiam reflectendum existimavi. Significa mihi an notas Benzurianas ad Decretum Mathiae de 1472. exmittendas

mihi an notas Benzurianas ad Decretum Mathiae de 1472. exmittendas reipsa decreveris? Sin: iterum iure meo efflagito ut indices has non esse eiusdem, cuius reliquae sunt, notas. Iam ad litteras tuas: ergo Supplementa tantum ad 1-mam periodum in unum iam tomum excreverunt? Secunda et tertia epocha, uti e tuis video, vix duobus tomis poterit contineri. Nulla itaque mihi iam spes superest ut completam insignis huius operis editionem

possim. Unde enim sumptus pro tam vasto et sumptuoso opere? Quantum temporis censura abripiet? Quanto tempore typothetae ad perficiendum laborem egebunt? Ego certe persuasus sum omnia haec ne sexennio quidem perficienda esse. Tantum autem vitae vix mihi audeo polliceri. Video itaque eripi mihi pulcherrimum, quo mihi blandiebar, solatium. Verum id penes tuam volumen undeunde augendi orexim haud aliter potuit evenire. Opto tantum ne te ipsum fata in

quidem perficienda esse. Tantum autem vitae vix mihi audeo polliceri. Video itaque eripi mihi pulcherrimum, quo mihi blandiebar, solatium. Verum id penes tuam volumen undeunde augendi orexim haud aliter potuit evenire. Opto tantum ne te ipsum fata in medio labore percipiant. Speras tu propter heterogenea, quae immiscuisti, a lectoribus gratiam. Ego vero metuo ne libri hi propter volumen suum paucos admodum emptores, pauciores adhuc lectores

frustrari possum. Opus de subsidiis ad legislationem Hungaricam admodum probo, licet certus sim illud te vivo nunquam lucem aspecturum. Unde enim iterum sumptus? Unde tempus? Erit tamen insigne, etiamsi in manuscripto tantum remaneat, litteraturae Hungaricae cymelion. Unum adhuc caput adiici desiderarem. Nempe de iis, quae in diaetis agitata fuisse aliunde constat, neque tamen articulis inserta sunt. Alterum de

omittendum, qui comutandum esse censeam. Quod petis ut tibi summa legum, et potestatis civilis capita indicem, haec ad sequentia referuntur. Summum imperium (souvrainete) ad duo tantum capita reipsa recidit, ad legislativam, et executivam [potestas]; ipsa enim iudiciorum exercendorum potestas natura sua ad executivam refertur. Utraque

regium vim legis obtinere. Verum leges non nisi in diaeta conduntur. Deinde si etiam rescriptum illud (de quo adhuc non constat) reipsa ad comitatus emanavit, vides ex ipso protocolli contextu, quod divisio illa gentium fuerit tantum temporanea, id est, pro illo casu; porro, quod Sigismundus reliqua propositionum suarum puncta liberae comitatuum consertationi substraverit. Denique puto ego me e combinatione propositionum harum cum Sigismundi Decreto

consertationi substraverit. Denique puto ego me e combinatione propositionum harum cum Sigismundi Decreto 5-to in notis satis demonstrasse quod illae in diaeta 1435. resumptae et determinatae fuerint, adeoque ex iis id tantum in legem transiverit quod in articulis diaetae huius continetur. Pag. 219. littera Mathiae 1. non diaetam, sed conventum praelatorum, et baronum; Kerchelichius non Hungariae, sed Sclavoniae congregationem generalem

hanc etiam in Provincialibus Congregationibus, id est comitatibus, offerri consuevisse. Usus certe hic primo sub Uladislao, in diaeta 1504, si bene memini, art. 7. sublatus, et statutum est ut subsidia tantum in diaeta offerri possint. Quare cuperem ut paragraphum hunc modifices. In charta paginae 321 sub * adnexa non recte arguis e producto ibi diplomate quod Uladislaus praeter sedem iudiciariam distinctum consilium

genuinum sensum reduxi. Quare si ego allatum per te statutorii locum commentari deberem, unicum illud ad vocabulum: sancientem observarem quod hic improprie adhibeatur, cum, ut praemisi, consuetudo e frequentatis tantum actibus oriatur, sola vero lex aliquid sancire possit. Quod phrasis: lex consuetudinaria in documentis ipsisque adeo legibus nostris frequenter usurpetur, inde evenit quia non tantum apud

consuetudo e frequentatis tantum actibus oriatur, sola vero lex aliquid sancire possit. Quod phrasis: lex consuetudinaria in documentis ipsisque adeo legibus nostris frequenter usurpetur, inde evenit quia non tantum apud nostros, sed aliarum etiam gentium iurisconsultos principium illud invaluit quod legitima consuetudo obtineat vim legis, propterea tamen illa natura sua distincta est a lege. Et ideo ipsa etiam hoc

Decretum Andreae 3. notis, ostendique quanta iam antea legibus sancita fuerint, quae Verboczius tanquam meras consuetudines in opus suum retulit. Antiquarum vero legum memoria facile poterat obliterari donec aut per praecones tantum publicabantur aut pauca tantum scripta earum exemplaria conficiebantur. Sicuti enim privati litteras, quae eorum iura et posessoria continebant, sollicite et usque ad superstitionem secreta conservabant, ita e converso

quanta iam antea legibus sancita fuerint, quae Verboczius tanquam meras consuetudines in opus suum retulit. Antiquarum vero legum memoria facile poterat obliterari donec aut per praecones tantum publicabantur aut pauca tantum scripta earum exemplaria conficiebantur. Sicuti enim privati litteras, quae eorum iura et posessoria continebant, sollicite et usque ad superstitionem secreta conservabant, ita e converso publicorum documentorum nulla,

habuisse videntur. In 2-da Budae in Domo Tavernicali, sed satis obiter, illud asservabatur. Argumento sit vel illud quod Decretum Belae 4. ex Strigoniensi, Andreae vero 3. ex Agriensi capitulo, ad quae de instituto tantum litterae privatorum iura concernentes pertinent, protrahi debuerint. Verum id naturale est apud gentem continuis ferme bellis occupatam et ideo exiguum litterarum usum habentem. Aliud quaesitum tuum iam maiorem habet

e.g. iobagionis bellatores, seu ut nunc loquimur, praedialium conditionem elevare; terram sub hac vel illa servitii, aut praestationis obligatione conferre, et reliqua. Sed haec improprie tantum privilegia appellantur, stricte loquendo sunt tantum favores, quos privati etiam concedere possunt. In sensu iuridico illa tantum proprie privilegia appellantur quae e iure maiestatico dimanant: veluti

seu ut nunc loquimur, praedialium conditionem elevare; terram sub hac vel illa servitii, aut praestationis obligatione conferre, et reliqua. Sed haec improprie tantum privilegia appellantur, stricte loquendo sunt tantum favores, quos privati etiam concedere possunt. In sensu iuridico illa tantum proprie privilegia appellantur quae e iure maiestatico dimanant: veluti aliquem seu per donationem, seu per armales nobilitare;

servitii, aut praestationis obligatione conferre, et reliqua. Sed haec improprie tantum privilegia appellantur, stricte loquendo sunt tantum favores, quos privati etiam concedere possunt. In sensu iuridico illa tantum proprie privilegia appellantur quae e iure maiestatico dimanant: veluti aliquem seu per donationem, seu per armales nobilitare; conferre bona in fiscum redacta; usum iuris gladii, telonii, nauli, nundinarum,

qualenam principium viguerit in eo, quod aliquorum regum privilegia serventur, aliorum non item? Duplex hactenus fuit ea de re sententia. Una quod illi, quorum privilegia non servantur, non fuerint legitime electi, et ideo tantum pro interregibus reputentur. Alia, quod non fuerint vera Regni corona coronati. Mihi neutra arridet. Inter eos enim, quorum privilegia non observari Verboczius testatur, sunt complures in quorum inauguratione neuter

quorum privilegia non observari Verboczius testatur, sunt complures in quorum inauguratione neuter horum defectuum intercessit. Itaque mea hactenus, donec certiora edocear, hoc est sententia: quod illorum tantum regum privilegia non observentur, quorum acta et facta, seu quod crudeliter, seu vero quod arbitrarie contra constitutionem Regni imperarint, sub successore suo publica lege rescissa fuerunt; quemadmodum omnia Petri

Regni imperarint, sub successore suo publica lege rescissa fuerunt; quemadmodum omnia Petri facta adeoque etiam privilegia sub Aba antiquata fuisse constat. Motiva huius meae sententiae proferre non vacat; volui eam tibi tantum indicare. Habes meam de propositis dubiis sententiam. Superest ut te denuo orem ne opus tuum inani eorum, quae ego in notis meis iam exhausi, repetitione oneres. Vale.

scribis te Lendvaio comisisse ut data diplomatica colligat ad meam dissertationem per te, vel me subinde adiicienda; nam ad ea, quae in dissertatione illa statui, comprobanda ego ipse sufficientia data diplomatica adduxi. Eo tantum loco, quo ad productam per te in 2-do Tomo Ludovici 1. donationem provoco, vacuum spatium relinquere debui pro inserendo paginae numero, quia iste ante impressionem eiusdem tomi determinari non potest. Quare te porro

impressus fuerit, lacunam illam expleas. Ceterum longe aliud est quod ego a te hoc in genere postremis meis postulavi. Nimirum ut alios ad elucubrandas tanto magis res Hungaricas excitem, ego non tantum illa antiquitatum capita, quae e productis hactenus diplomatibus eruere potui, in medium protuli, sed etiam quid adhuc circa singulum obiectum investigandum restet, indicavi. Cum nemo maiorem te veterum diplomatum

pleraque meorum dubiorum ex iis resolvi possint. Si ipse Budae forem, nullius ego opera hanc in rem indigerem. Quamcunque enim vasta sit tua collectio, ego necessaria mihi loca inde intra unum aliumve mensem excerperem, quia tantum hactenus inedita consulere deberem. Cum ipse id praestare non possim, rogavi te et porro etiam oro, ut alicui comittas qui primum omnia mea dubia, quae in notis meis et ad Vestigia, et ad 1. et 2. tomum Supplementorum,

procudere mediter, singulum obiectum longam, et operosam exigit meditationem. Si mihi vita ad absolvendum opus non suppetat, poterit feliciors fortasse aliquis congruum lucubrationum mearum usum facere. Unum tantum me poenitet quod notis in Diploma Bani Mathaei de 1270, quod a te repetii, supremam manum non adposuerim antea quam tu primum Supplementorum tuorum tomum edidisti. Cum enim hoc diplomate et Decreto Andreae 3-tii omnia

Horanyi in alphabetico, cuius unum tomum iam edidit, eruditorum Hungariae cathalogo videtur hunc etiam sibi scopum proposuisse. Verum nescio an opus hoc consumaturus sit; hactenus enim, quoad mihi constat, tantum litteras A, B, C edidit. Cupio admodum ut sodalis tuus, cui argumentum De Monetis, Ponderibus et Mensuris Hungarorum, comisisti, illud feliciter elaboret. Vereor tamen ut id

ego circa dimidium futuri saeculi eventurum reor. Gaudebunt tunc operosi in re litteraria patriae cives quod tu per collectionem tuam viam ipsis straveris, et cineres tuos floribus conspergent. Unum tantum me adhuc sollicitum tenet. Vides ipse quod tibi nec aetas, nec aes ad typis vulgandam collectionem tuam sufficient. Quae sors manebit manuscripta tua, dum tu, quamcunque demum tarde, naturae debitum exolveris? Quid si te

ante omnia provideas, cupio vehementer. Iam ad rem ipsam. Ego Scriptores tuos Ineditos, seu Maiores, seu Minores nihil moror. Si tamen tantum aeris tibi superest, puto maiorem te a publico gratiam relaturum, si in vicem eorum Acta et Diaria antiquarum Diaetarum vulgari procures; licet enim nullum eorum legerim, ausim

post Supplementa omnem tuam operam ad edenda Acta et Diaria Diaetalia converte. Quoad Monumenta Antiquitatum Iurispr. Hung. eandem mecum foves cogitationem. Tantum in titulo et dispositione operis discrepamus. Nimirum subiverat etiam mentem meam idaea concinandi operis sub titulo Fontes Iurisprudentiae et Statisticae Hungariae sub prima Regum Periodo. Primo loco

Libros S. Stephani, S. Ladislai et Colomanni; unicum enim e primo Hungariae saeculo hoc monumentum nobis superest. Verum non deberent illi per extensum, ut in Corpore Iuris iacent, edi; sed illa tantum capita quae reipsa aliquam seu statisticae, seu iuris prudentiae notitiam praebent. Cum talia capita plerumque obscura sint, deberent talibus notis explanari, qualibus ego Decretum Andreae 3-ii

Ritus explorandae Veritatis. Sed nec hic per extensum edi deberet, cum e tercentis octuaginta novem paragraphis vix sint 100 quae aliquam seu statisticam, seu iudicialem notitiam contineant, reliqui taedium tantum lectori adferunt; e converso singulus, qui ederetur, paragraphus non Gramaticalibus, uti Szaszkius fecit, sed politicis et iuridicis notis deberent illustrari. Gramaticales enim

nostrae systemati manum admonere. Pro secunda periodo video pauca adhuc tibi praesto esse monumenta; nam quae de stylis, de formulis memoras, cum extrinsecam tantum formam, quae iam dudum obsolevit, afficiant, non ad utiles notitias, sed ad luxum eruditionis referuntur. Copiam alterius, sed Andreae 3-tii Decreti Mandichius mihi omnino

quem in epistola ad comitem Banfy, pag. 223, de prothonotario Croatiae texuisti, ita explicatur quod ille primum anno 1662-do diurna ex Aerario Camerali ad instar prothonotariorum Hungariae obtinuerit, antea enim illa tantum ex Aerario Regni Croatiae percipiebat; de eo enim nec dubita quod barbarum vocabulum diuturnum in illo articulo per aliud adhuc magis barbarum diarium enuncietur. De voto et

uti nunc, occuparint? An Regnum Croatiae tot quot voluit nuncios mittere potuerit, vel numerus eorum ab olim ad duo, ut nunc, individua restrictus fuerit? Quando, et quo ex incidenti tertio Croatiae ablegato, licet nobili tantum, sessio in Tabula Magnatum admissa sit? Hae sunt quaestiones, quae me inde a coepto litterario curriculo torquent et pro quibus resolvendis nullum hactenus eruere potui monumentum. Qua tu in eiusmodi rebus felicitate

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report