Your search found 5963 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5890-5927:

Occidis, o Resti! Sophiae thesaurus, et omnis
Doctrinae, os vere sactrum Heliconiadum.
Occidis in medio cursu, cum promere nondum
Fetus quisti omnes divitis ingenii;
Sed quantum hic nobis raptum est, tantum nova crevit
Nunc tua sidereis addita vita choris. B. DE ZAMAGNA. PHALEUCIUM
O Juni optime, o

Theonino rabieque momordit amara
1.1.81  Longe ultra legem senior Juvenalis honesti?
1.1.82  Perlege vatis opus, nostrique ediscito ab illo
1.1.83  Temporis historiam: modo tantum nomina mutes,
1.1.84  Res eadem mansit, rerum et mansere colores.
1.1.85  Visne haec ut repetam rursum, crambemque recoctam
1.1.86  Apponam, et stomachum moveam bilemque

1.2.119  Ridiculi fatuae contagia spsrgere crambes.
1.2.120  Ast opere in medio Claudina supervenit: illi
1.2.121  Assurgat nemo: nemo audeat hiscere verbum:
1.2.122  Sed tantum inflexa paulum cervice salutem
1.2.123  Reddat, et accipiat. Statua taciturnior ipsa
1.2.124  Assidet illa toro, sed opis nihil indiga vestrae,
1.2.125  Attulit in loculis

tuis. Hac laeta voluptas
1.2.183  Non ambage humili, vulgaribus aut tenebrarum
1.2.184  Explicitur nebulis. Huc, huc accedite quotquot
1.2.185  Nomine virtutem, sed nomine discere tantum
1.2.186  Labrorumque tenus cupitis: nulli excidit ore
1.2.187  Hîc aliud verbum, praeter virtutis. At ipsa
1.2.188  Virtutem inclamat, limisque adspectat ocellis

dejectum hac poena, ut fulmine, Ofellum,
1.3.190  Supplicibusque modis pacem, veniamque precantem,
1.3.191  Et praefinito se tempore promittentem
1.3.192  Lecturum partes: sit tantum uti atque frui fas
1.3.193  Optati coetus, et doctae luce tabernae.
1.3.194  Hic, quae alios inter tantisper prima quierat
1.3.195  Pugna, recrudescit rursum, dum mordicus

verum arripit illico quidquid
1.5.22  Portento simile objicitur, vel prodigiosum,
1.5.23  Proque novis capit usque immania monstra repertis.
1.5.24  Tantum in deliciis novitas est! Scilicet una
1.5.25  Haec placet, haec sapit, hanc laudant, mirantur, amantque.
1.5.26  Hos nosse in pretio est. Vulgi jam venit in usus

Dii. Sapientia multo
1.5.71  Qualiscumque his aere stat, et multo emta labore.
1.5.72  His mire arrident peregrina, hi Gallica curant
1.5.73  Dumtaxat, Venus hoc percellit Gallica tantum.
1.5.74  Verborumque operosa superstitio patriis et
1.5.75  Maternis inimica opibus, quia non procul absunt,
1.5.76  Incessit misere, ridendo et torquet amore.

1.6.5  Corpus, Aristippi potius praecepta sequutus.
1.6.6  Sed veto, regali speres convivia luxu.
1.6.7  Quantum Luculli, etcensu distamus Apicî,
1.6.8  Tantum etiam ingenio, natura, et discrepo mente.
1.6.9  Advenias tempestivus, non serior hospes.
1.6.10  Non placet occidui vesci sub lumina solis,
1.6.11  Perque diem proferre

coeunt molem congesta sub unam
1.7.75  Diversa quae parte olim disjecta jacebant.
1.7.76  Nemo putat laetos fecundo patre hymenaeos,
1.7.77  Filius unde unus mas prodeat, unaque tantum
1.7.78  Nata, patrem quia dumtaxat, matremque reponunt,
1.7.79  Non mortale novo ditarunt fenore saeclum.
1.7.80   Vill.O here! Tene interpellare licet?

1.7.220  Nec tempestates illi, neque frigora saeva
1.7.221  Extimuere, famem certi depellere pomis
1.7.222  Agricolae, jucunda et certi explerier esca!
1.7.223  Improba nos tantum jussit Fortuna carere.
1.7.224  I nunc, et fanis segetem, aut Cerealis avenae
1.7.225  Hordea, triciteasque mihi cane, Villice, messes.
1.7.226  

quid mores emendet rectius? Anne
1.9.107  Cultior ulla datur socco illecebra, atque cothurno
1.9.108  Urbanis oculis, urbana et dignior aure?
1.9.109   Quandoquidem urbano tantum tibi scena lepore,
1.9.110  Deliciisque voluptatis placet illius, ad quam
1.9.111  Socratici tendunt, Sophocles quam detque Menander,

ad quam
1.9.111  Socratici tendunt, Sophocles quam detque Menander,
1.9.112  Delicias has ipsas paucis, Atticum et hoc mel,
1.9.113  Quod tibi jam tantum placuit, scenaeque leporem
1.9.114  Romanae, et Charites, et Socrate gaudia digna,
1.9.115  Expendamus, age, haud censoris more severi.
1.9.116  Sed tamen ut liceat scribenti

praeeunte viam, memorabile carmen,
1.12.207  Insanire omnes pariter solemnia stultos.
1.12.208  Haec neque servorum capiti, neque formula regum
1.12.209  Dat veniam, tantum sapientes excipit. Ergo
1.12.210  Aut esto sapiens, aut posthac parcius istam
1.12.211  Insani cuicumque notam impegisse memento.

ratae propriae perbelle accedere formae
1.13.112  Quidquid detractum est alienae. Tanta malorum
1.13.113  Incrementa suo ut sensit Discordia ab astu,
1.13.114  Laeta domum repetit, tantum potuisse nocere,
1.13.115  Et tantum admirans minima consurgere de re
1.13.116  Iliada, ultro aliis sese parat impigra noxis.
1.13.117   Dissidia ista tamen, longique

Quidquid detractum est alienae. Tanta malorum
1.13.113  Incrementa suo ut sensit Discordia ab astu,
1.13.114  Laeta domum repetit, tantum potuisse nocere,
1.13.115  Et tantum admirans minima consurgere de re
1.13.116  Iliada, ultro aliis sese parat impigra noxis.
1.13.117   Dissidia ista tamen, longique incommoda belli
1.13.118  Indignabantur

finem faciunt, fatale nec ultra
1.15.248  Tendit opus. Tam longe adscripta est meta diei!
1.15.249  Sic, quae adeo ardentes cupiere recentia facta
1.15.250  Fata negant, tantum vetera, et neglecta dedere,
1.15.251  Quorum in tonstrinis nulla umquam mentio facta est.
1.15.252   V. Ut superare datum ascensu loca frigida, muta,
1.15.253  Tunc alium, qui

ut parasito, Gargilioque nepoti.
1.16.72  I nunc, et nullo firma discrimine lancis,
1.16.73  Divitibus ne magis, Virro an propior sit egenis,
1.16.74  Qui tanta in re tantum alieno mergitur aere.
1.16.75  In partem sapiens utramvis disputet aeque.
1.16.76   Verte oculos nunc ad Rhodopen. Quae forma! juventae
1.16.77  Qui flos! Quam bene crine

nescio quid: donum at caeleste Deorum
1.18.143  Spiritus ut, pulcro et veniens in corpore vita.
1.18.144  Hac sine nil multae labor improbus extudit artis,
1.18.145  Sed tantum informis sine succo et sanguine vultus
1.18.146  prodiit, umbrarum simulacra ut luce carentum.
1.18.147  Sic tu cujusdam speciem scriptoris inepti
1.18.148  Rursum

agitis cum inter vos jucunde atque jocose.
1.19.31  Nil nostris ergo nigrum reprehenderit aequus
1.19.32  In Satyris judex, nil cujus poeniteat me,
1.19.33  Qui vitium nulli objeci, tantum illa minora
1.19.34  Cautus delegi salse et ridenda facete,
1.19.35  Facta sibi quae nemo neget, quae imo sibi pulcre
1.19.36  Facta putet: qua de re ego multum discrepo ab

Libera tu, quocumque impellit splendida bilis,
1.19.68  Infers per vacuum temere vestigia passim.
1.19.69  Cur ergo placuere tibi tua, displicuere
1.19.70  Nostra tibi tantum? Dic, dic, corruptissime judex,
1.19.71  Si qua potes. Potius sed dicam ego, et excutiam te
1.19.72  Totum, intus nudis rimatus viscera venis.
1.19.73  Quidquid livoris tetri

est natura venenum,
1.19.75  Nativumque vomis, ceu vipera, in omnia virus,
1.19.76  Non quia sunt mala, sed potius quia sunt aliena.
1.19.77  Sed quantum sceleri concessit, provida tantum
1.19.78  Natura ingenio detraxit, foedaque honestis,
1.19.79  Pinguiaque urbanis secernere posse negavit.
1.19.80  Inde times Satyras, urbanorumque leporum

Decertant, vasta et se agitant deliria mole:
1.20.35  Nulli causa subest, ratioque rei: ordine nullo
1.20.36  Nascuntur passim, intereunt discrimine nullo,
1.20.37  Et tantum temere pugnant, temereque vagantur.
1.20.38  Seria ridiculis certant, gravibusque jocosa,
1.20.39  Miscentur lepidis scurrilia. Nil ibi amicum,
1.20.40  Nil concors, caeco at

1.21.6  Praecellens caput inter nubila condit honestum.
1.21.7  Nec mihi Maeonidae, Romanaque Musa Maronis
1.21.8  Eloquii praeter reliquos dulcedine mira,
1.21.9  Vel numeris tantum laudis meruisse videtur,
1.21.10  Quam quod eorum habuit nullos provincia fines;
1.21.11  Sed caelum et terram, et circumfusi aequora ponti,
1.21.12  Quadrupedumque genus,

dissimili multum ratione, vetustis
1.21.125  Aenea quam reboant cum tintinnabula tempis.
1.21.126  Usque adeo nihil est lacrymas potuisse movere?
1.21.127  Corporea tantum dolor hic ratione cietur,
1.21.128  Non animo elicitur: nec tu potis arte popellum
1.21.129  Fallere, nec falsis miscere simillima vero,
1.21.130  Nervorum at patulam sequeris

opus dicas, quod sentis vivus, et omni
1.21.150  Laetitiae sensu percelleris, atque doloris.
1.21.151  Nec tecum reputas oblitus, quam bene dictum est,
1.21.152  Quod qui tantum sensit, adhuc nil cogitat? Hîc hîc
1.21.153  Mentem animi a sensu tu discrevisse memento.
1.21.154  Verum quo pacto instituat citharistria mores?
1.21.155  Foedere quo male

in arma manus. Inter sylvas Academi
1.24.162  Divinus dubitat Plato, et aurea somnia nectens
1.24.163  Melle soporato delirium amabile ludit
1.24.164  Carminis egregii. Tantum sibi proxima vero
1.24.165  Deligit, et servat, nec veris flectitur ille
1.24.166  Nec falsis, solum inter tanta probabile captat,
1.24.167  Et, Cohibe assensum, nocte

2.1.6   Te patrio mittent Illyrico incolumem.
2.1.7  Me tenet interea medio parva Insula ponto,
2.1.8   Parva quidem, fateor, sed tamen apta mihi.
2.1.9  Nec tantum Ogygiis specubus laetata Calypso est,
2.1.10   Dum fuerant Ithaci littora pressa pede;
2.1.11  Nec tantum Idaliae Veneri placuere latebrae,
2.1.12  Dum desiderio flagrat,

2.1.8   Parva quidem, fateor, sed tamen apta mihi.
2.1.9  Nec tantum Ogygiis specubus laetata Calypso est,
2.1.10   Dum fuerant Ithaci littora pressa pede;
2.1.11  Nec tantum Idaliae Veneri placuere latebrae,
2.1.12  Dum desiderio flagrat, Adoni, tuo;
2.1.13  Ut placet ista meo tellus gratissima cordi,
2.1.14  Una mihi urbanis carior

2.2.30   Et Pholoe, egregia pectora juncta fide!
2.2.31  Qualia non hucusque hominum saecla ulla tulere,
2.2.32   Qualia nec deinceps postera saecla ferent.
2.2.33  Tres tantum caelo Charites numerantur in alto;
2.2.34   Tres Charites tellus jactat et ista suas,
2.2.35  Euryopen, Pholoen, Cyanen, queis ipse perenni
2.2.36   Foedere sincerae jungor

2.9.20  Serperet et tacito mutua flamma sinu.
2.9.21  Dicite formosae, mea maxima cura, puellae,
2.9.22  Et vos formosi dicite mî pueri,
2.9.23  Cur vobis niveo si tantum corpore virgo
2.9.24  Festivos apte est visa tulisse pedes,
2.9.25  Aut tereti cervice puer, validisque lacertis
2.9.26  Visa est egregii mascula

quid peccatum in vita est, detergere discam,
3.1.8  Meque intra proprios cogam consistere fines,
3.1.9  Dum satago humanos penitus dignoscere mores,
3.1.10  Nostra quibus tantum pollet natura, vigetque,
3.1.11  Impietas quam post pecudes detrudere certat.
3.1.12   Prima verecundos revocavit fabula mores,
3.1.13  Naturaeque viam digito monstravit, et

immodico meritorum pondere scurram,
3.4.62  Atque ipsam pro illo certet deponere vitam.
3.4.63  O mihi perfricta execrandum fronte procacis
3.4.64  Monstrum hominis, sibi qui tantum arrogat! et quem
3.4.65  Non alium puduit pro se mactari, et amici
3.4.66  Incisis sua qui servavit commoda venis.
3.4.67   Quare justitiae, ipsius finitur et aequi

Aristophanis palmam porrexit utramque
3.4.233  Ad Nubes: sed nullus Aristophanes ibi erat, nec
3.4.234  Ullus praeterea liber. Ergo quid? Omnia ficta,
3.4.235  Et tantum liquido per murum ducta colore
3.4.236  Librorum species, segetem mentita Minervae,
3.4.237  Et domini fucus, figmentum, insania, nubes.
3.4.238  Burrhus ad haec; Non, o

aliud, tenuis praeterquam nomen amici
3.4.301  Ceu quae cum Gallae est moechis concordia Gallo.
3.4.302  Nec tamen ille boni famam mercatur amici,
3.4.303  Qui sola tantum vitute involvere sese
3.4.304  Contentus, male sprevit cetera: sit licet ille
3.4.305  Fabricio, prisco sit par probitate Catoni,
3.4.306  Punctum in amicitia nequeat tamen

3.4.311  Constabilita solo spatioque extructa capaci,
3.4.312  Ornamenta etiam quaere illius. Aedificata
3.4.313  Jejuno nimium domus est, et paupere censu,
3.4.314  Quae tantum domini non corruat in caput, et quae
3.4.315  Possit ab hibernis latebram praebere procellis.
3.4.316  Sic in amicitia virtutibus adde decoram
3.4.317  Ornatus speciem. Famae

de priscis vere matrona Sabinis
3.4.319  laudo pudicitiam, miror magis: Accipe, si quis
3.4.320  Hanc, dicat, nolim. Quia mores nulla pudicos
3.4.321  Commendat species, nec tantum Juno pudica
3.4.322  Est, sed pulcra etiam. Doctus, jucundus amicus
3.4.323  Sit, comis, lepideque urbanus, amabilis idem,
3.4.324  Et morum facilis, vitiis qui ignoscere

3.5.29  Turpis avarities non est haec. omnia vecors
3.5.30  Namque bona argenti modulo metitur avarus,
3.5.31  Et mala: non ipsi est alius delectus honesti
3.5.32  Nec pravi: tantum sit salva pecunia, et orbe
3.5.33  Dispereant hominum quotquot sunt milia toto
3.5.34  Spondeo, non haec est nobis insania. Verum
3.5.35  Divitias nemo sprevit sanus,

Illius indictas charites, atque joci sal,
3.5.84  Quo me grammatici ablegat in ludum, ferulaeque
3.5.85  Ecce manus iterum submittere suadet acerbae?
3.5.86  O bone, quid tantum peccavi? Corrigo, ait, quod
3.5.87  Verbo Aliquis plures comprendis, non, ut ego, unum; et
3.5.88  Nescio quos mihi quod sensus effingis ineptos.
3.5.89  Nonne id

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report